Kerria Japanese pleniflora i golden guinea foto Sadzenie i pielęgnacja w terenie otwartym Rozmnażanie

Krzew liściasty, Kerria lub Keria, należy do rodziny różowatych. W naturze roślina ta występuje w południowo-zachodnich Chinach, a także w górzystych i leśnych regionach Japonii. Nazwa tego krzewu pochodzi od pierwszego ogrodnika Królewskich Ogrodów Botanicznych Cejlonu, Williama Kerra, który był również znanym kolekcjonerem roślin. W tym rodzaju występuje tylko jeden gatunek - japońska kerria. Taka roślina ma spektakularny kwiatostan, przez co nazywana jest także „wielkanocną różą”.

Krótko o Kerry

Kerria japonica (Kerria japonica) to ażurowy krzew liściasty o wysokości około 2 metrów. W regionie moskiewskim kerria kwitnie w maju, jeszcze przed pojawieniem się liści, i kwitnie bardzo długo: do 25 dni. Co więcej: jesienią kerria cieszy się powtarzającym się kwitnieniem, a pojedyncze kwiaty pojawiają się przez całe lato. Nawet nie kwitnące krzewy są bardzo dekoracyjne latem ze względu na wdzięczny kształt i bogatą zieleń liści, a jesienią - ze względu na jasny kolor. Żółto-zielone pędy kerrii ozdobią również ogród zimowy, jaskrawo kontrastując z bielą śniegu. Jednak zimotrwalosc kerry nie jest szczególnie wysoka, dlatego nadal zaleca się przykrywanie go na zimę. Chociaż zamarznięte pędy szybko się regenerują, roślina dotknięta mrozem nie kwitnie dobrze.

Krzew Kerria - opis

Kerria japonica to liściasty, szybko rosnący krzew o wysokości do 3 m, z prostymi zielonymi pędami przypominającymi gałązki, które tworzą koronę w kształcie stożka. Liście Kerrii przypominają liście maliny: do 10 cm długości, lancetowate, podwójnie ząbkowane, ostro zakończone, nagie u góry i owłosione u dołu. Latem są jasnozielone, a jesienią jasnożółte. Pojedyncze, pachnące, proste lub podwójne kwiaty kerria do 4,5 cm średnicy kwitną przez 25 dni od maja do sierpnia, jesienią często ponownie zakwitają. Owocem kerrii jest soczysty czarno-brązowy pestkowiec, ale w warunkach środkowego pasa roślina nie tworzy owoców.

Cienkie pędy kerrii mogą wyłamać się od silnych wiatrów, dlatego warto sadzić ją w otoczeniu takich kwitnących krzewów jak spiraea, guma do żucia czy chińska herbata. W środku wiosny może służyć jako spektakularne tło dla niebieskich orlików, rozłożystego niebieskiego floksa, karłowatych irysów fioletowych, a obok rośnie buzulnik, który będzie harmonizował z kerrią podczas jesiennego kwitnienia.

Sadzenie kerriya japonica

Najlepsze miejsce na kerrias jest dobrze oświetlone, osłonięte od zimnych wiatrów. Roślina dobrze czuje się w półcieniu, ale przy silnym cieniowaniu kwitnienie będzie więcej niż skromne. Jednak przy stałej ekspozycji na bezpośrednie działanie słońca kwiaty „blakną”, uzyskując blade, białawe końcówki płatków.

Kerria wymaga gleby żyznej, wilgotnej, najlepiej gliniastej.

Roślinę sadzi się wczesną wiosną, zanim pojawią się pąki. Możliwe jest również sadzenie jesienią - półtora miesiąca przed chłodem. Wiaderko kompostu zmieszanego z ziemią ogrodową, szklankę popiołu i 60-80 g kompletnego nawozu mineralnego wprowadza się do dołu sadzeniowego o wymiarach 60x60 cm. Wskazane jest, aby nie pogłębiać szyjki korzeniowej. Po posadzeniu roślina jest obficie podlewana, krąg pnia jest ściółkowany.

Pędy Kerrii są cienkie i mogą pękać przy silnym wietrze, dlatego warto sadzić je w tle, w otoczeniu innych kwitnących krzewów, na przykład spirytusów żółtolistnych, herbaty kurylskiej, pęcherzy, które przejmą je i zakwitną później . W maju niebieskie orliki, późne podwójne tulipany i karłowate irysy w fioletowych odcieniach, styloidalne floksowe dywaniki i rozłożone zasłony z niebieskiego floksa będą dobrze wyglądać na jego tle. W pobliżu można posadzić buzulnik, który pokryje się z jesiennym kwitnieniem kerrias. Dobrze komponuje się z iglakami.

Funkcje Kerria

Kerria to krzew liściasty, osiągający wysokość około 3 metrów, wyróżnia się szybkim wzrostem. Korona ma stożkowy kształt. Proste łodygi w kształcie prętów są koloru zielonego. Płytki liściowe tego krzewu są podobne do liści maliny. W długości osiągają 10 centymetrów, mają lancetowaty kształt, podwójnie ząbkowane, spiczaste do wierzchołków. Przednia powierzchnia liści jest naga, a strona seamy jest owłosiona. Latem jest pomalowany na bladozielony kolor, który jesienią zmienia się w intensywnie żółty. Pachnące pojedyncze kwiaty mogą być proste lub podwójne, osiągają około 45 mm średnicy. Kwitnie od maja do sierpnia, czas kwitnienia wynosi 3,5 tygodnia. Jesienią często obserwuje się powtarzające się kwitnienie. Owocem jest soczysty pestkowiec o brązowo-czarnym kolorze, jednak przy uprawie na średnich szerokościach nie powstają owoce.

Silne podmuchy wiatru mogą łatwo zranić delikatne łodygi kerrii, dlatego zaleca się sadzenie jej w otoczeniu kwitnących krzewów: gumy balonowej, spiraea lub chińskiej herbaty. Wiosną taki krzew posłuży jako eleganckie tło dla rozłożonego niebieskiego floksa, niebieskich orlików, fioletowych irysów karłowatych. Buzulnik jest często uprawiany w sąsiedztwie kerriya, w harmonii z tym krzewem podczas ponownego kwitnienia jesienią.

Kerria: troska

Podlewanie... Roślina kocha wilgoć, ale nie toleruje nadmiernej wilgoci, dlatego podlewanie powinno być obfite, szczególnie w okresie kwitnienia i podczas upałów, ale bez stagnacji wilgoci w glebie.

Top dressing... Kerria Japanese reaguje na nawożenie. W lipcu po kwitnieniu karmi się wlewem dziewanny, w razie potrzeby karmienie powtarza się po dwóch tygodniach. Dziewanę można zastąpić dojrzałym kompostem z dodatkiem popiołu (100-200 g na m2).

Przycinanie wiśnie są warunkiem zachowania dekoracyjności. Zamarznięte, zniszczone, połamane gałęzie wycina się wczesną wiosną. Pozostałe pędy można skrócić o jedną trzecią - stymuluje to rozgałęzianie. Po kwitnieniu wyblakłe pędy wycina się na gałęzie, na których nie było kwiatów - na nich utworzą się pąki do ponownego kwitnienia jesienią. Jednocześnie przeprowadza się odmładzające przycinanie, usuwając wszystkie gałęzie starsze niż 4-5 lat. Przy silnym zgrubieniu krzew jest przerzedzony. Kerria Japanese rośnie szybko, dlatego przycinanie jest dla niej niezwykle przydatne.

Przygotowanie do zimy... Wraz z nadejściem stabilnej zimnej pogody (od października do listopada) kerrias są chronione na zimę. Należy to zrobić przy suchej pogodzie. Krzewy są starannie zaginane do podłoża, układane na suchej podściółce (np. Piance) i mocowane za pomocą stelaża ze słupków, który nie tylko trzyma elastyczne gałęzie, ale także zapobiega ich łamaniu przez śnieg. Wierzch pokryty suchymi liśćmi lub wiórami i pokryty podwójną warstwą lutrasilu. Schronisko musi być suche i wentylowane, w przeciwnym razie krzaki są zagrożone zawilgoceniem. Wiosną schronienie usuwa się etapami, najlepiej przy pochmurnej pogodzie, po odczekaniu do końca powrotnych przymrozków. Niemożliwe jest natychmiastowe otwarcie kerrii: delikatna skóra młodych pędów szybko ulega oparzeniom słonecznym.

Kerria dotknięta mrozem dość szybko dochodzi do siebie, ale w tym roku nie należy spodziewać się obfitego kwitnienia.

Barwne formy kerrii (Picta, Albomarginate) są bardziej wymagające pod względem pielęgnacji i warunków wzrostu.

Prawidłowe przycinanie krzewu keria, klucz do bujnego kwitnienia

Ale aby te pręty były naprawdę zielone, kerriy muszą zostać przycięte i odmłodzone. Z reguły wszystkie gałęzie starsze niż 3 lata są wycinane, a młode są pozostawione, aby je zastąpić. Zwykle przycinanie odbywa się po zimie, kiedy już wiadomo, co przetrwało, a co zamarzło.

Ale wczesną wiosną nie tnij bezlitośnie kerrii, kwitnie na zeszłorocznych pędach. Przycinaj mocno wiosną i pozbądź się kwitnienia. Wykonuj tylko przycinanie sanitarne. Ale w maju-czerwcu, po zakończeniu pierwszej fali kwitnienia, można go poważnie odciąć, a następnie zakwitnie pod koniec lata, a następnie wiosną.

Nawiasem mówiąc, dzięki umiejętnemu przycinaniu możesz utrzymać roślinę na wymaganej wysokości, ale powinieneś zrozumieć, że skracając pędy, powodujesz intensywny wzrost pędów wewnątrz krzewu. Te pędy należy również częściowo usunąć, przerzedzając roślinę.

Pomimo deklarowanej przeze mnie bezpretensjonalności, dobrze będzie wyglądać krzew japoński kerria, któremu nie brakuje wody i pożywienia, jest odcinany na czas i sadzony we właściwym miejscu.

Kerria japońska to duży i przyciągający wzrok krzew, co oznacza, że ​​jest doskonałym tasiemcem.

Formy i odmiany kerrias

Naturalna forma kerrii ma proste kwiaty, wyhodowano odmiany o spektakularnych pełnych kwiatach, podobnych do małych róż lub rozciętych kwiatów rudbekii ("złote kule").

Najpopularniejsze odmiany ogrodowe:

Pleniflora (Kerria Pleniflora, Plena) to gęsty, wzniesiony krzew o obfitych średnich (do 3 cm) pełnych kwiatach, podobnych do pomponów.

Złota Gwinea (Kerria Golden Guinea) to krzew o wdzięcznych liściach i prostych pięciopłatkowych kwiatach o dużych rozmiarach - do 6 cm średnicy.

Variegata lub Picta (Kerria Variegata, znana również jako Kerria Picta) - o prostych pięciopłatkowych kwiatach i bardzo dekoracyjnych szaro-zielonych liściach z kremową obwódką.

Albomarginata (Kerria Albomarginata) - o prostych kwiatach i wdzięcznych liściach z białą obwódką.

ZALECENIA DOTYCZĄCE PIELĘGNACJI

Wymaga schronienia na zimę.

Dobrze rośnie na żyznej, wilgotnej glebie gliniastej.

Odporny na cienie, ale potrzebuje jasnego światła do obfitego kwitnienia.

Podlewanie jest obfite, ale nie nadmierne.

Kadrowanie jest wymagane.

Kerria żółta to roślina rzadko spotykana w bezmiarze naszej Ojczyzny, pomimo jej niezwykłej dekoracyjności i jasnego bujnego kwitnienia i to nie tylko wiosną, ale także jesienią. Uprawa kerrii nie jest trudna, najważniejsze jest, aby pamiętać o niektórych cechach rośliny i wziąć je pod uwagę podczas pielęgnacji plonów. Następnie porozmawiamy o głównych odmianach rośliny, sadzeniu i odpowiedniej pielęgnacji na otwartym terenie (w załączeniu szczegółowe zdjęcia uprawy rośliny).

Opis, główne odmiany i odmiany

Kerria żółta (inna nazwa - japońska) w warunkach naturalnych występuje głównie w górzystych rejonach Japonii i Chin. Europejczycy znają kwiat pod nazwą „wielkanocna róża” ze względu na zewnętrzne podobieństwo i początek kwitnienia tuż przed Wielkanocą. Roślina to szybko rosnący duży krzew, osiągający wysokość 2-3 m, o prostych łodygach pręcikowych tworzących stożkowatą koronę.

Liście rośliny są bardzo podobne do szkarłatu, od spodu silnie owłosione. Kwiaty rosną pojedynczo, odznaczają się delikatną jasnożółtą barwą, osiągają średnicę 4-5 cm.Kwitnienie rośliny jest obfite, dość długie - około miesiąca (od maja do sierpnia). Wraz z nadejściem jesieni następuje ponowne kwitnienie.

Chociaż kerria jest prezentowana tylko w jednej formie, istnieje wiele różnych form ogrodowych i odmian tej rośliny (możesz zapoznać się z nimi na załączonym zdjęciu):

• Variegata. Szybko rosnąca, różnobarwna kerria, osiągająca wysokość ok. 0,6 m. Liście szarozielone, pokryte na wierzchu małymi kremowymi plamkami. Kwiaty są żółte i bardzo szybko rosną.

Variegata

• Albomarginata. Wolno rosnąca odmiana Kerria. Liście rośliny są lekko asymetryczne, a wokół krawędzi są jakby otoczone białą obwódką. Ze względu na taką specyficzną cechę zewnętrzną roślina jest często uważana za niezdolną do utrzymania się, ale w rzeczywistości tak nie jest.

Albomarginata

• Kerria Japanese Aureovariyegata. Odmiana frotte o kwiatach o dość złożonej strukturze. Krzew jest średniej wielkości i ma długi okres kwitnienia: przy odpowiedniej pielęgnacji kwiaty tworzą się w ciągu kilku miesięcy.
• Kerria Golden Guinea. Roślina wyróżnia się wdzięcznymi cienkimi liśćmi i imponującymi kwiatami, osiągającymi średnicę 6 cm.

Kerria Golden Guinea

• Kerria pleniflora. Oryginalna odmiana w okresie kwitnienia cieszy się luksusowymi podwójnymi kwiatami pom-pom.

Prawidłowe sadzenie kultury

Najczęściej proces ten przeprowadza się wczesną wiosną lub jesienią na 30-40 dni przed nadejściem pierwszych przymrozków.

Rada. Jeśli planujesz sadzić sadzonki z zamkniętym systemem korzeniowym, możesz to zrobić prawie o każdej porze roku, z wyjątkiem zimy.

Wybierając miejsce na kulturę, doświadczony ogrodnik wybierze miejsce suche, spokojne i słoneczne. Roślina będzie oczywiście w stanie przetrwać w półcieniu, ale w tym przypadku trudniej będzie uzyskać bujne kwitnienie. Nawiasem mówiąc, lepiej unikać miejsc całkowicie otwartych na słońce: roślina może się wypalić.

Najlepszą opcją są obszary z lekkim cieniem siatki od wysokich drzew z bujną koroną. Kerria jest dość wybredna, jeśli chodzi o glebę: do sadzenia rośliny lepiej wybrać żyzną, wystarczająco wilgotną i pożywną glebę (idealna jest glina).

Kerria uwielbia cień

Studzienka do sadzenia powinna mieć następujące wymiary: 60x60 cm i głębokość około 0,5 mA na dno wykopu wlewa się mieszaninę gleby, składającą się z samej gleby, a także darni i próchnicy w stosunku 2: 3: 3 (można tam dodać trochę złożonego nawozu - około 70 g).

Sadzonka jest osadzona na szczycie wzgórza ziemi. Korzenie należy dokładnie wyprostować, po czym roślinę przykryć pozostałą mieszanką gleby, lekko ubić na wierzch i obficie podlać wodą. Szyja korzeniowa powinna znajdować się praktycznie na powierzchni gleby.

Subtelności opieki: karmienie, podlewanie, ochrona przed szkodnikami

Kerria to bezpretensjonalna roślina, która wymaga pielęgnacji wyłącznie w celu zachowania dekoracyjnego wyglądu i aby taki był, należy zadbać o wysoki poziom zdrowotności i pielęgnacji krzewu. Można to osiągnąć postępując zgodnie z prostymi zasadami, które doprowadzą do pożądanego rezultatu.

Aby roślina naprawdę rosła zdrowo i pięknie, wystarczy przestrzegać określonego zestawu środków pielęgnacyjnych:

• Podlewanie. Kerria nie potrzebuje obfitego podlewania, wystarczy monitorować stan górnej warstwy gleby: nie powinna wysychać. Szczególny nacisk należy położyć na wilgotność gleby w okresach suszy i podczas kwitnienia rośliny. Woda do nawadniania musi być ciepła i dobrze oddzielona. W okresie częstych deszczów wskazane jest ograniczenie podlewania do minimum.
• Rozluźnienie i pielenie gleby. Po każdym podlewaniu konieczne jest odchwaszczenie obszaru rosnącym kerry i dokładne spulchnienie gleby.

Kerrias potrzebują częstego karmienia

• Top dressing. Kerria nie wymaga dużej ilości nawozu: wystarczy dodać napar z dziewanny (w proporcji 1:10) lub kompost dopiero po kwitnieniu.
• Przycinanie rośliny.Wraz z nadejściem pierwszych dni wiosny wszystkie martwe, stare połamane gałęzie są koniecznie usuwane, a młode odcinane o 1/4. W wyniku takiego zabiegu zapobiegawczego kerria wyrosnie na zwarty i jednocześnie bardzo gęsty krzew, a kwitnienie będzie luksusowe.
• Choroby i szkodniki. Kerria jest całkowicie odporna zarówno na infekcje (wszelkiego rodzaju), jak i na szkodniki owadzie. W chwili obecnej nie zaobserwowano dotychczas żadnych odnotowanych przypadków choroby.

Rozmnażanie roślin

Rozmnażanie Kerria odbywa się wyłącznie metodami wegetatywnymi:

1. Sadzonki. Kiedy roślina jest rozmnażana przez sadzonki, konieczne jest odcięcie tylko tych gałęzi, na których uformowały się 2 pełnoprawne pąki. Cięcie wykonuje się ukośnie (zwykle w połowie wiosny). Sadzonki sadzi się początkowo w zamkniętej, zimnej szklarni. Ukorzenienie jest raczej powolne, więc sadzonki należy pozostawić na zimę w szklarni. I tylko wiosną można je sadzić w oddzielnych pojemnikach. W otwartym terenie sadzenie odbywa się po roku.
2. Warstwy. Wczesną wiosną młode pędy kerrii wpasowują się w dość głębokie (około 7 cm) bruzdy i są w tej pozycji utrwalone. Po kilku tygodniach nowe pędy zaczynają odgałęziać się od pąków sadzonek. Gdy osiągną 15 cm wysokości, posyp pędy do połowy ziemią i poczekaj, aż rośliny się zakorzenią (zwykle dzieje się to jesienią). W tym okresie możesz oddzielić warstwy i przesadzić je.
3. Dzieląc krzew. Podczas rozmnażania rośliny przez podział ważne jest, aby krzew był nienaruszony w momencie wykopywania z ziemi i dokładnie oczyszczał jego korzenie z ziemi. Krzew należy podzielić tak, aby każda jego część miała w pełni rozwinięty korzeń i mocne pędy. Części krzewu sadzi się w dołkach, starannie przykrywa ziemią i obficie podlewa.

Kerria świetnie prezentuje się w ogrodzie

Połączenie żółtych kerri z innymi roślinami

Najczęściej Kerria jest używana jako żywopłot lub w przyjaznym sąsiedztwie z innymi roślinami podczas tworzenia mixborders. Roślina świetnie prezentuje się w połączeniu z wiosennymi pierwiosnkami (rododendron, mahonia itp.).

Gałęzie Kerrii często łamią się od podmuchów wiatru, dlatego w celu ochrony przed ewentualnymi przykrymi konsekwencjami należy sadzić je obok silnie kwitnących krzewów, takich jak pęcherzowiec czy spirea.

Ponadto obok kerrii można posadzić luksusowe irysy, wspaniały buzulnik, który będzie doskonale współgrał z kerrią jesienią w okresie ponownego kwitnienia.

Na tym kończy się rozważanie cech rosnących żółtych rogówek na otwartym polu. Teraz wiesz o wszystkich zawiłościach związanych z pielęgnacją tego pięknego kwiatu. Powodzenia!

Kerria: wideo

Dbaj o kerrias w ogrodzie

Jeśli krzew jest odpowiednio pielęgnowany, zachwyci Cię swoim najbardziej spektakularnym wyglądem. Kerrię należy systematycznie podlewać, odchwaszczać, przycinać i karmić, nie zapominając o regularnym poluzowywaniu powierzchni kręgu.

Podlewanie przeprowadza się tylko w razie potrzeby, gdy wierzchnia warstwa gleby jest całkowicie sucha. Kiedy roślina kwitnie, a także w porze suchej, krzew ten szczególnie potrzebuje wilgoci. Powinien być podlewany dobrze osadzoną letnią wodą. W przypadku zaobserwowania dużej ilości deszczu w lecie, Kerria może obejść się bez nawadniania, ponieważ reaguje negatywnie na stojącą wodę w ziemi. Następnie krzew zostanie podlany lub będzie padać, konieczne jest poluzowanie górnej warstwy gleby i wyciągnięcie wszystkich chwastów.

Dla normalnego wzrostu i rozwoju roślina będzie wymagać terminowego karmienia. Po wyblaknięciu krzewu należy go karmić naparem dziewanny (1:10) lub dojrzałym kompostem, do którego wlewa się popiół drzewny (od 100 do 200 gramów popiołu pobiera się na 1 metr kwadratowy).

Transfer

Krzew ten łatwo znosi przeszczep, więc można go przenieść w nowe miejsce prawie o każdej porze roku, ale nie zimą czy późną jesienią.Najlepiej jednak przesadzać kerrię, gdy na krzaku nie ma liści, czyli wiosną lub w październiku. Ostrożnie wkopuj się na obwodzie korony, a następnie wyciągnij ją z gleby. Nie zapomnij wcześniej przygotować dołka do sadzenia, konieczne będzie umieszczenie w nim wykopanej rośliny wraz z kawałkiem ziemi. Następnie zrób wszystko dokładnie tak samo, jak przy pierwszym sadzeniu. Przez pół miesiąca od momentu przeszczepu krzew będzie wymagał systematycznego obfitego podlewania, strefa korzeni powinna być dobrze nasycona wodą.

Reprodukcja Kerria

Taką roślinę można rozmnażać tylko metodami wegetatywnymi, a mianowicie: warstwami, sadzonkami, dzieleniem buszu, a także pędami.

Sadzonki

Sadzonki zielone należy zbierać w środku lata, a zdrewniałe w kwietniu. Każde cięcie powinno mieć parę pąków i nie zapomnij, aby dolne cięcie było ukośne. Sadzonki należy sadzić w zimnej szklarni, umieszczonej w małym półcieniu. Ukorzenienie sadzonek prawie zawsze kończy się sukcesem, ale proces ten jest dość długi. Zimą sadzonki pozostaną w tej samej szklarni. Następnej wiosny, w maju, należy je sadzić w pojedynczych pojemnikach i uprawiać w warunkach pokojowych. Po kolejnym roku sadzonki można sadzić na otwartej glebie w stałym miejscu.

Potomstwo korzeni

Aby rozmnażać krzew przez odrosty korzeni, należy na początku okresu jesiennego oddzielić je od rośliny rodzicielskiej i posadzić w nowym miejscu. Potomstwo ma rozwinięty włóknisty system korzeniowy, pod tym względem, jeśli jest systematycznie podlewany i odpowiednio pielęgnowany, to przeszczepione młode rogówki stosunkowo szybko się zakorzenią.

Warstwy

Ten krzew jest dość łatwy do rozmnażania przez nakładanie warstw. Wiosną, zanim zacznie się przepływ soków, wybierz rozwiniętą łodygę i połóż ją w przygotowanym rowku, którego głębokość powinna wynosić 7 centymetrów. Zablokuj trzpień w tej pozycji. Po 10-15 dniach z pąków wyrosną młode pędy. Gdy ich wysokość jest równa 10-15 centymetrów, konieczne jest wypełnienie rowka, a także same pędy do połowy wysokości, używając do tego pożywnej gleby. Jesienią rośliny te wyrosną na własne korzenie, które można odciąć i posadzić na stałe.

Dzielenie buszu

Często podczas przesadzania krzewu jest on podzielony. Wykopany krzew będzie musiał oczyścić system korzeniowy z gleby, a następnie pociąć go na kilka części. Należy pamiętać, że każda z części musi mieć rozwinięte korzenie i potężne łodygi. Sadzenie sadzonek odbywa się w taki sam sposób, jak wstępne sadzenie sadzonek. Posadzone rośliny wymagają obfitego podlewania.

Przycinanie

Na samym początku wiosny, zanim pęcznieją pąki, należy wykonać cięcie sanitarne. Aby to zrobić, odetnij wszystkie uszkodzone przez mróz, zranione i wysuszone łodygi. Pozostałe młode i zdrowe pędy należy skrócić o ¼ części. W wyniku takiego przycinania krzew stanie się bardziej bujny i zwarty, a krzew zakwitnie jeszcze obficie.

Kiedy roślina zaniknie, konieczne będzie przycięcie łodyg do podstawy, które mają 4-5 lat. Jednocześnie młode pędy są tylko nieznacznie skracane, co pomoże krzewowi nie stracić blasku.

Choroby i szkodniki

Taka roślina jest bardzo odporna na choroby i szkodniki. Przez wiele lat uprawy kerrii nigdy nie było przypadku pokonania jej przez chorobę lub szkodniki.

Po kwitnieniu

Jeśli krzew rośnie w regionie o ciepłym klimacie, może przetrwać zimę bez schronienia. Uprawiając kerrias na średnich szerokościach geograficznych, gdzie często obserwuje się mroźne i małe śnieżne zimy, lepiej je przykryć.

Kerria do półcienia: sadzenie i pielęgnacja

Ozdobny krzew kerrii wygląda nietypowo na osobistej działce.Zewnętrznie, przed okresem kwitnienia, przypomina zwykłą malinę ogrodową, ale w okresie kwitnienia bardzo efektownie wyglądają jasnożółte kwiaty na tle wciąż bezlistnych gałęzi. Ludzie nazywają Kerrię Wielkanocą lub Różą Japońską. Bardzo harmonijnie komponuje się z ogrodem w stylu japońskim.

Kerria to niezwykły krzew liściasty, ma zielono-żółte pędy, a liście są ząbkowane, wydłużone. Kwitnienie rozpoczyna się wczesną wiosną i trwa do lata, tj. w czasach, gdy wszystko nadal wygląda nudno i matowo, takie piękno zakwitnie już na twojej osobistej działce. Aromat kerrii jest dyskretny, bardzo subtelny.

W projektowaniu krajobrazu kerrias sadzi się w pobliżu trawnika, wygląda organicznie na tle trawnika mauretańskiego, za mixborders. Doskonale odnosi się do szeregu rosnących pierwiosnków, mahoniu, rododendronów, weigli, forsycji i innych roślin. Dzięki naturalnemu stylowi osobistej działki Kerria łączy się z geyherą, badanem, jarząbkiem.

Uprawa kerrii w ogrodzie nie jest trudna, najważniejsze jest posiadanie niezbędnych informacji na temat specyfiki sadzenia i pielęgnacji.

Miejsce i gleba

Krzew ozdobny kerria świetnie czuje się w półcieniu! Jeśli zostanie posadzony w miejscu otwartym na słońce, konieczne będzie ciągłe monitorowanie wilgotności gleby, a kolor kwiatów będzie blady. Wskazane jest zabezpieczenie miejsca lądowania przed wiatrem. Gleba preferuje wilgotną, bogatą w substancje organiczne, przepuszczalną.

Lądowanie

Kerrias sadzi się wczesną wiosną, przed pęknięciem pąków lub wczesną jesienią, 30-50 dni przed nadejściem przymrozków.

Przygotuj otwór do sadzenia o głębokości 40-50 cm, średnicy 60 cm Odległość od kerriya do jakiejkolwiek innej rośliny powinna wynosić co najmniej 60-80 cm Wypełnij otwór żyzną glebą (gleba darniowa, próchnica, żyzna warstwa ogrodu gleba i 60 g złożonego nawozu mineralnego), uformuj zjeżdżalnię i umieść roślinę z ziemistą grudką. Woda i ściółka dobrze.

Opieka

Przez pierwsze 2 tygodnie po posadzeniu obficie podlewać kerrias.

Kerria to roślina bardzo zimotrwała, praktycznie nie uszkodzona przez choroby i szkodniki, ale młode rośliny lepiej przykryć w październiku i listopadzie dowolnym suchym schronieniem. Najpierw krzew jest luźno zawiązany, owinięty wokół palików, przykryty suchymi liśćmi lub trocinami, na ramie nakładana jest folia. Wiosną najpierw stopniowo usuwa się liście lub trociny, a następnie folię.

Obowiązkowym zabiegiem w pielęgnacji rogówek jest przycinanie. Wczesną wiosną, przed rozpoczęciem przepływu soków, odetnij połamane gałęzie. Każdego roku po kwitnieniu należy przyciąć stare gałęzie w wieku 4-5 lat do pnia dla wzrostu młodych i po prostu skrócić młode gałęzie o jedną trzecią. Po przycięciu opatrunek górny przeprowadza się za pomocą kompostu i popiołu drzewnego (100-20 g na 1 metr kwadratowy). Obornik nie jest stosowany jako nawóz wierzchni w przypadku kerrias.

Reprodukcja

Kerria jest rozmnażana przez zielone sadzonki lub odrosty korzeni. Rozmnażanie kerrii za pomocą pędów jest bardzo wygodne, ponieważ tworzy dużą liczbę krzewów. Rozmnażanie odbywa się we wrześniu lub maju. Jeśli reprodukcja kerrii nie jest uwzględniona w twoich planach, pędy korzeni muszą zostać usunięte w odpowiednim czasie.

Hybrydowe róże herbaciane mogą zawierać inne odmiany

Letnie podlewanie roślin. Podlewanie ogrodu

Sosna górska (gnom, mops, pumilio). Zdjęcie

Wspólne wiecznie zielone winorośle w ogrodzie

Charakterystyka krzewów: pyracantha, kerria, pięciornik, jarzębina, kwiczoł, śliwka, spirea, stephanander ...

Weigela sadzenie, pielęgnacja i schronienie na zimę

Metody hodowli dzikiej róży

Naturalne siedlisko tego krzewu znajduje się na górzystym terenie Japonii, a kultura jest szeroko rozpowszechniona w Chinach. Kerria japonica należy do licznej rodziny różowatych różowatych i zajmuje tam z dala od ostatniego miejsca. Krzew ma doskonałe właściwości estetyczne i znajduje zastosowanie w projektowaniu krajobrazu.Właściwe sadzenie i pielęgnacja krzewów w regionie moskiewskim pozwala zachować ich zewnętrzną atrakcyjność przez wiele lat. Wszystkie zawiłości uprawy można znaleźć w tym artykule. Spójrz na zdjęcia odmian japońskich kerrias („Pleniflora”, „Aureovarigata” i „Terry”):

Rośnie na przedmieściach

Sadzenie kerri japońskich na otwartej glebie, a także pielęgnacja ich upraw na średnich szerokościach geograficznych powinny być takie same jak w cieplejszych regionach. Ale nie zapominaj, że uprawiając krzew w regionie moskiewskim lub w regionie Leningradu, musi zapewnić dobre schronienie na zimę. Roślinę należy przykryć od połowy do końca okresu jesiennego, wybierając do tego suchy dzień. Łodygi należy zgiąć do powierzchni gleby i położyć je na wcześniej ułożonej piance. Należy je zamocować w tej pozycji, następnie przykryć suszonymi liśćmi lub przykryć świerkowymi gałęziami. Nad tuleją należy wykonać ramkę mocującą, która zapobiegnie prostowaniu się gałęzi. Schronienie należy wybrać tak, aby było dobrze wentylowane, w przeciwnym razie łodygi i gałęzie pod nim zaczną trzepotać.

Wraz z nadejściem wiosny należy wybrać dzień suchy, ale pochmurny i stopniowo usuwać zadaszenie. Najpierw musisz usunąć ramkę, a następnie usunąć liście. Doświadczeni ogrodnicy radzą w słoneczny dzień chronić krzew przed palącymi bezpośrednimi promieniami słońca za pomocą materiału pokrywającego. Faktem jest, że łodygi mogą ulec poważnym oparzeniom, które mogą prowadzić do śmierci krzewu. Oczywiście spalone łodygi można zawsze usunąć, jednak po pojawieniu się młodych pędów blask kwitnienia znacznie się zmniejsza, aw niektórych przypadkach kerria w ogóle nie kwitnie.

Opis japońskiej kerrii i zdjęcie krzewu

Warto zacząć od tego, że jest to roślina o wysokości pędów do 2 metrów. Okoliczność tę należy wziąć pod uwagę przy planowaniu miejsca lądowania. Opis japońskiej kerrii został zaproponowany przez kilku botaników, ale zasadniczo jest zgodny ze wszystkimi punktami. W początkowej fazie rozwoju pędy są długimi gałęziami zielonego koloru bez tworzenia się kory pokrywającej. System korzeniowy jest równomiernie rozłożony w głębi gleby. Posiada możliwość szybkiego zwiększenia liczby pędów już w pierwszym roku po wiosennym sadzeniu. Spójrz na zdjęcie japońskiego krzewu Kerria na różne sposoby wykorzystania go na osobistej działce:

Brak możliwości aktywnego rozgałęziania się tworzy dość gęstą monotonną koronę, która przy wysokiej jakości fryzurze pozostaje przez cały sezon. Dekoracyjną wartością kultury są jej liście i pąki. Każdy liść jest lekko wydłużony i ma karbowaną krawędź. Jasnozielony odcień zostaje zastąpiony intensywnymi odcieniami pomarańczy i szkarłatu bliżej jesieni. Czas kwitnienia wynosi do 2 miesięcy ze względu na ciągłe tworzenie się nowych pąków w pachowych pąkach pędów. Kwitnienie rozpoczyna się w połowie czerwca. Kwiat ma kształt zbliżony do róży. Dominującym kolorem płatków jest żółty. Średnica kwitnącego pąka wynosi 60 mm.

Zimujące rośliny

Jeśli kerria zostanie posadzona w dobrym miejscu, niskie temperatury praktycznie się jej nie boją. W innych przypadkach, w pierwszych przymrozkach, krzew należy zgiąć do ziemi, po uprzednim ułożeniu tam czegoś, na przykład styropianu. W takim przypadku gałęzie nie będą narażone na wilgoć. Następnie mocując je, przykryj gałązkami świerkowymi lub lutrasilem.

Należy przy tym zwrócić uwagę na gęstość materiału powłokowego. W końcu im wyższa, tym lepiej utrzyma ciepło i samą roślinę. Po zimowaniu schronienie jest usuwane, ale w kilku etapach, aby nie uszkodzić nowych pędów. Jeśli schronienie jest wykonywane przy suchej pogodzie, należy je usunąć po ostatnich silnych mrozach.

W ten sposób japońska kerria może z łatwością ozdobić Twój ogród. W końcu zaczyna kwitnąć wcześniej niż inne krzewy i drzewa i cieszy oko nawet jesienią.Dzięki łatwemu rozmnażaniu przez sadzonki nie sprawi większych kłopotów, a choroby, które praktycznie go nie dotyczą, nie sprawią, że będziesz się martwić.

Głównym warunkiem dobrego wzrostu jest podlewanie i przycinanie, ponieważ bez tego straci swój tak jasny wygląd.

Odmiany japońskiej kerriya dla regionu moskiewskiego (ze zdjęciem)

Uprawa każdej uprawy wymaga starannego podejścia do doboru odpowiednich gatunków. Odmiany japońskiej kerriya dla regionu moskiewskiego są odporne na niekorzystne czynniki środowiskowe. Mają zdolność znoszenia raczej surowych bezśnieżnych zim. Nawet w przypadku przemarznięcia części naziemnej wystarczy wykonać wiosenne cięcie i do połowy lipca krzew w pełni przywróci swoje walory dekoracyjne. Następnie rozważymy niektóre odmiany - opisy i zdjęcia można znaleźć na stronie. Keria Japońska "Pleniflora" (Pleniflora) wyróżnia się największą dekoracyjnością w procesie jej kwitnienia. Wysokość krzewu dochodzi do 2 metrów przy średnicy obwodu korony dochodzącej do 1,5 metra. Zielone, sprężyste gałęzie ozdobione są kręconymi liśćmi, które jesienią zmieniają się w intensywny żółty kolor. Odnosi się do form liściastych. Wymaga małego schronienia na zimę, w tym celu gałęzie po opadnięciu liści są zginane do ziemi i mocowane w tej pozycji. Z góry schronienie wykonuje się za pomocą iglastych gałęzi świerkowych, słomianych lub plastikowych toreb. Wiosną schronienie jest usuwane natychmiast po zniknięciu pokrywy śnieżnej. Przy zachowaniu całej masy pędów po zimowaniu w warunkach regionu moskiewskiego kwitnienie rozpoczyna się 20 maja. Pąki mają zwarty, różany kształt, o średnicy do 5 cm, są pomalowane na jasnożółty kolor. Często w sprzyjających warunkach pod koniec sierpnia obserwuje się powtarzającą się falę kwitnienia.

Kerria Japanese "Aureovarigata" to odmiana frotte o złożonej budowie pąków. Różni się średnim wzrostem krzewu i długim kwitnieniem, osiągając 3 miesiące przy odpowiedniej pielęgnacji.

Spośród innych zasługujących na szczególną uwagę odmian wyróżnia się karłowata odmiana Variegata, której wysokość krzewu wynosi zaledwie 60 cm, nadająca się do ozdabiania rabat kwiatowych, skalniaków i zjeżdżalni alpejskich. Wygląda świetnie jako kultura krawężnikowa wzdłuż ścieżek ogrodowych. Proste pąki z 5 jasnożółtymi płatkami.

Uprawy o nietypowych kolorach liści i kwiatów mają szczególne znaczenie w projektowaniu krajobrazu. Do takich odmian należy japońska kerria "Albomarginata". Jego kędzierzawe liście o intensywnym zielonym kolorze są otoczone białym paskiem. Ta roślina sama w sobie wygląda po prostu świetnie. A w czasie aktywnego kwitnienia zamienia się w prawdziwą żółtą chmurę z powodu obfitości kwitnących pąków.

Dla miłośników egzotyki nie zabraknie również cennej japońskiej kerrii „Albiflora”, przyjemnej dla oka przyjemnej wrzącej bieli dużych, podwójnych pąków. Wysokie krzewy do 2 metrów ozdobione są gęsto posadzonymi kędzierzawymi liśćmi o ciemnozielonym kolorze. Na pędach licznie kwitną białe kwiaty o złożonym i prostym kształcie. Wygląda atrakcyjnie w sadzeniu grupowym z innymi odmianami kerrias.

Opis botaniczny

Kerria Japanese Jest jedyny w swoim rodzaju, a jego opis jest dość prosty. Należy do klasy roślin dwuliściennych i rzędu Rosaceae. Kerria jest uważana za liściastą. Pędy mogą mieć od 2 do 4 metrów wysokości. Wyróżnia się zielonym kolorem.

Kwiaty mają jasnożółty kolor i osiągają średnicę do 5 cm, liście kerrii przypominają kształtem miętę. Jasnozielone latem, pod koniec sezonu nabierają złocistego odcienia.

Po wyblaknięciu krzewu mogą nadal pojawiać się pojedyncze kwiaty.

Rozmnażanie, sadzenie i pielęgnacja krzewów w regionie moskiewskim

Kultura jest dość bezpretensjonalna. Rozmnażanie odbywa się głównie przez sadzonki podczas wiosennego przycinania krzewów. Ukorzenienie sadzonek nie jest trudne nawet dla początkujących ogrodników.Prawidłowe sadzenie i pielęgnacja krzewów w regionie moskiewskim zostały szczegółowo przedstawione w dalszej części artykułu.

Główną zasadą jest wybór miejsca do sadzenia kerri japońskich - krzew preferuje miejsca jasne, słoneczne, bez wpływu silnych wiatrów. W półcieniu możliwa jest zmiana koloru liści, silne wydłużenie pędów. Z tego powodu tracone są właściwości dekoracyjne. Gleba powinna być dostatecznie nawożona substancjami organicznymi i mineralnymi. Bardzo ważne jest, aby przed przygotowaniem miejsca lądowania wykopać głęboki rów do 1,5 metra. Na dnie układa się łamaną cegłę lub gruboziarnisty żwir warstwą do 70 cm, następnie układa się warstwę organicznej próchnicy do 30 cm, a pozostałą przestrzeń obsadza się ziemią nasadzeniową. Następnie przygotowuje się dziury i sadzi japońskie kerrias z wyhodowanymi i ukorzenionymi sadzonkami. Właściwa pielęgnacja kerri japońskich obejmuje regularne podlewanie (gleba nie powinna wysychać do głębokości 10 cm). Nawożenie mineralne specjalnymi preparatami do upraw ozdobnych i kwitnących odbywa się co tydzień. Są dodawane do wody w celu nawadniania. Do rozmnażania należy pobierać pędy wierzchołkowe do 6 cm długości, przycinane ostrym sekatorem i umieszczane w wodzie z dodatkiem tabletek kwasu bursztynowego. Lek ten rozcieńcza się w ilości 4 tabletek na 1 litr wody, stymuluje tworzenie systemu korzeniowego. Po pojawieniu się małych korzeni sadzonki wnikają głębiej w ziemię w oddzielnej szkole. Z góry można je przykryć małymi prowizorycznymi szklarniami. Jesienią otrzymasz gotowe sadzonki. Ale należy je sadzić na stałe tylko wiosną.

Lądowanie w otwartym terenie

Kerria Japanese można sadzić na otwartym terenie wczesną wiosną, aż do rozpoczęcia procesu przepływu soków lub jesienią - 1-1,5 miesiąca przed rozpoczęciem mrozów. Jeśli kupiłeś sadzonki z zamkniętym systemem korzeniowym, to znaczy w doniczce, to w tym przypadku można je sadzić o każdej porze roku, oczywiście z wyjątkiem zimy.

Miejsce dla Kerrii powinno być jasne, dobrze ogrzewane promieniami słonecznymi i zawsze chronione przed przeciągami i wiatrem. Kerria może zająć miejsce w półcieniu, z tego powodu nie umrze, ale kwitnienie nie będzie jasne i obfite. Jednak bezpośrednie światło słoneczne również nie jest dobre dla rośliny. Najlepszą opcją jest ażurowy półcień, który powstaje z wysokich drzew.

Ponieważ na wolności Kerria rośnie na terenach zalesionych, dlatego preferuje wilgotną, bogatą w próchnicę gliniastą glebę.

Po znalezieniu odpowiedniego miejsca na sadzonkę Kerria możesz przystąpić do sadzenia. Przygotowywany jest dół do sadzenia o wymiarach 60x60 cm i głębokości 40 cm Aby młoda roślina dobrze się zakorzeniła i szybko rosła, zaleca się rozłożyć warstwę żyznej gleby na dno otworu, składające się z ziemi ogrodowej, próchnicy i ziemi darniowej w stosunku 2: 3: 3. Pożądane jest również dodanie do tej kompozycji 60-80 g złożonego nawozu mineralnego. Następnie sadzonka Kerria jest ostrożnie instalowana, jej system korzeniowy jest prostowany, po czym przestrzeń jest wypełniana tą samą żyzną mieszanką. Gdy otwór jest wypełniony, gleba jest lekko zagęszczona, a woda jest obficie wlewana.

Uwaga! Sadząc sadzonkę, zwróć uwagę na to, że kołnierz korzeniowy znajduje się na poziomie gruntu.

W sprzyjających warunkach pogodowych ponowne kwitnienie może nastąpić jesienią.

Kształtowanie krajobrazu: przycinanie i kształtowanie koron

Kształtowanie krajobrazu to uznany obszar zastosowań japońskich kerrias jako kultury ozdobnej. Ale tylko organizując odpowiednią pielęgnację krzewu, można uzyskać wspaniały wygląd kultury. Nie ostatnie miejsce w tym procesie zajmuje przycinanie i formowanie prawidłowej korony.

Zasady dotyczące wiosennego skimu japońskiej kerrii obejmują następujące aspekty:

• pierwszą rewizję należy przeprowadzić natychmiast po stopieniu się śniegu;
• schronienie jest usuwane, wszystkie uszkodzone i suche pędy są usuwane, mogą stać się pożywką dla patogennych mikroorganizmów i pasożytów;
• drugie to te gałęzie, które silnie zagęszczają krzew i zakłócają prawidłowy rozwój kultury;
• Ostatnim etapem jest przycięcie wszystkich pozostałych gałęzi, bez wyjątku, o obcięcie ich długości.

Młode krzewy w drugim roku życia ścinane są całkowicie na wysokości 15 - 2 cm od ziemi. Tak powstaje bogata korona o prawidłowym kształcie dzięki tworzeniu się bocznych gałęzi. W projektowaniu krajobrazu kerriya japonica jest używana głównie jako uprawa tła dla horyzontalnego spektrum kształtowania krajobrazu. Świetnie prezentują się zarówno lądowania pojedyncze, jak i grupowe. Krzew można sadzić przy ogrodzeniach i elewacjach, na zjeżdżalniach alpejskich, wzdłuż ścieżek ogrodowych i parkowych. Powszechnie stosuje się tworzenie kompozycji z różnymi roślinami iglastymi.

Data publikacji: Lądowanie w otwartym terenie

Cechy sadzenia krzewu w ogrodzie

Kerria Japanese jest bezpretensjonalna, a opieka nad nią nie będzie trudna. Miejsce lądowania powinno być chronione przed silnymi wiatrami. Potrzebna jest gleba z wystarczającą ilością gliny i piasku.

Roślina świetnie prezentuje się na tle drzew iglastych. Czasami sadzi się go w otoczeniu duchów. Jej pędy, które dzięki kwiatom przypominają promienie słońca, ozdobią Twój ogród.

Gdzie najlepiej posadzić kerrię, oświetlenie

W przypadku kerri, podobnie jak w przypadku wielu roślin, ważne jest światło słoneczne. Sadzenie w cieniu jest możliwe, ale jest szansa, że ​​krzew nie będzie tak bujny i jasno kwitnący. Doskonałą opcją jest półcień.

Wymagania glebowe do sadzenia

Kerria japonica, jak każda inna roślina leśna, uwielbia wilgoć, wymaga gleby o dobrej przepuszczalności wody, więc sadzenie w glinie będzie najlepszą opcją.

Mieszanka ziemi wygląda następująco:

• 3 kawałki piasku;
• 1 część próchnicy;
• 1 część kompostu;
• 1 część ziemi darniowej.

Reprodukcja

Krzew można rozmnażać wegetatywnie na kilka sposobów.

Sadzonki

Zbiór pędów zielonych odbywa się w środku lata, zdrewniałych - wiosną. Wytnij je pod skosem za pomocą ostrych nożyczek lub nożyc do przycinania. Każda łodyga powinna mieć kilka pąków. Umieść je na wilgotnym podłożu, przykryj folią. Odstawiamy do ukorzenienia w chłodnym miejscu. Rootowanie zwykle kończy się sukcesem, ale jest to dość długi proces. Sadzonki powinny zimować w szklarni. W maju przyszłego roku przesadza się je do oddzielnych doniczek i ogrzewa. Dopiero po roku można sadzić roślinę na zewnątrz.

Warstwy

Wiosną, przed rozpoczęciem przepływu soków, przymocuj dobrze rozwinięty pęd do ziemi, pogłęb go w rowku o 5-7 cm i zamocuj. Po 2 tygodniach młode pędy zaczną kiełkować z warstw. Kiedy wyrosną korzenie jesienią, oddziel od krzewu macierzystego i przeszczep.

Dzieląc krzew

Procedura jest zwykle przeprowadzana podczas przeszczepu roślin. Wykop krzak, usuń ziemię z korzeni. Potnij ostrym narzędziem na kilka części, które powinny mieć rozwinięte korzenie i zdrowe pędy. Z góry wykop dziury, umieść w nich drenaż, dodaj złożony nawóz. Posadź delenki, trochę ubij i podlej glebę, ściółkuj. Po posadzeniu krzewy należy obficie podlewać, aż się zakorzenią.

Zimotrwalosc kerrii

Zimotrwalosc w japońskich kerriach jest średnia. Na południu kraju, gdzie klimat jest łagodny, krzew można pozostawić bez schronienia na zimę. W warunkach średnich szerokości geograficznych i na północy Rosji roślina jest izolowana. Bardzo ważne jest, aby osłonić kerry, gdzie zimą jest mało śniegu.

Specyfika koloru krzewu nadaje mu dekoracyjny wygląd nawet w miesiącach zimowych - zielone pędy wydzielające zażółcenie doskonale kontrastują z białym śniegiem.

Ważny! Zalety japońskiej kerrii obejmują jej zdolność do szybkiego powrotu do zdrowia. Nawet jeśli pędy rośliny zamarzną zimą, szybko się zregenerują. Ale rozkwit nie będzie tak obfity.

Połączenie żółtych kerri z innymi roślinami

Najczęściej Kerria jest używana jako żywopłot lub w przyjaznym sąsiedztwie z innymi roślinami podczas tworzenia mixborders. Roślina świetnie prezentuje się w połączeniu z wiosennymi pierwiosnkami (rododendron, mahonia itp.).

Gałęzie Kerrii często łamią się od podmuchów wiatru, dlatego w celu ochrony przed ewentualnymi przykrymi konsekwencjami należy sadzić je obok silnie kwitnących krzewów, takich jak pęcherzowiec czy spirea.

Ponadto obok kerrii można posadzić luksusowe irysy, wspaniały buzulnik, który będzie doskonale współgrał z kerrią jesienią w okresie ponownego kwitnienia.

Na tym kończy się rozważanie cech rosnących żółtych rogówek na otwartym polu. Teraz wiesz o wszystkich zawiłościach związanych z pielęgnacją tego pięknego kwiatu. Powodzenia!

Jak kwitnie Kerria

Krzew kwitnie na przełomie maja i czerwca, występują również odmiany późno kwitnące. Do pozytywnych cech rośliny należy wydłużone w czasie bujne kwitnienie - utrzymuje się przez 3-4 tygodnie. W zależności od warunków pogodowych w regionie czas kwitnienia krzewu może się zmniejszyć lub odwrotnie, nieznacznie wydłużyć.

Czasami w szczególnie sprzyjających latach krzewy mogą ponownie zakwitnąć. Chociaż drugi rozkwit nie będzie już tak obfity, nadal doda dekoracyjności ogrodowi.

Owoce kerri japońskich to małe soczyste pestkowce o ciemnobrązowej barwie, odwrotnie jajowate lub półkuliste, pomarszczone o długości 4,8 mm. Jeśli hodujesz krzew w środkowej strefie Rosji, owoce rośliny nie powstają.

Ważny! Ze względu na to, że japońska kerria kwitnie w maju, a jej kwiaty przypominają kształtem róże, krzew nazywany jest czasem „różą wielkanocną”.

Subtelności opieki: karmienie, podlewanie, ochrona przed szkodnikami

Kerria to bezpretensjonalna roślina, która wymaga pielęgnacji wyłącznie w celu zachowania dekoracyjnego wyglądu i aby taki był, należy zadbać o wysoki poziom zdrowotności i pielęgnacji krzewu. Można to osiągnąć postępując zgodnie z prostymi zasadami, które doprowadzą do pożądanego rezultatu.

Aby roślina naprawdę rosła zdrowo i pięknie, wystarczy przestrzegać określonego zestawu środków pielęgnacyjnych:

• Podlewanie. Kerria nie potrzebuje obfitego podlewania, wystarczy monitorować stan górnej warstwy gleby: nie powinna wysychać. Szczególny nacisk należy położyć na wilgotność gleby w okresach suszy i podczas kwitnienia rośliny. Woda do nawadniania musi być ciepła i dobrze oddzielona. W okresie częstych deszczów wskazane jest ograniczenie podlewania do minimum.
• Rozluźnienie i pielenie gleby. Po każdym podlewaniu konieczne jest odchwaszczenie obszaru rosnącym kerry i dokładne spulchnienie gleby.

Kerrias potrzebują częstego karmienia

• Top dressing. Kerria nie wymaga dużej ilości nawozu: wystarczy dodać napar z dziewanny (w proporcji 1:10) lub kompost dopiero po kwitnieniu.
• Przycinanie rośliny. Wraz z nadejściem pierwszych dni wiosny wszystkie martwe, stare połamane gałęzie są koniecznie usuwane, a młode odcinane o 1/4. W wyniku takiego zabiegu zapobiegawczego kerria wyrosnie na zwarty i jednocześnie bardzo gęsty krzew, a kwitnienie będzie luksusowe.
• Choroby i szkodniki. Kerria jest całkowicie odporna zarówno na infekcje (wszelkiego rodzaju), jak i na szkodniki owadzie. W chwili obecnej nie zaobserwowano dotychczas żadnych odnotowanych przypadków choroby.

Warunki wymagane przez przewoźników

Kerria doskonale dostosowuje się do różnorodnych warunków oświetleniowych. Krzew ten będzie ozdobą zarówno miejsc słonecznych, jak i jasnych, półcienistych, a nawet zacienionych, gdzie tylko krzewy biało kwitnące mogą konkurować z kerry w efekcie rozświetlenia. Możliwość wyhodowania dużych drzew nawet w rozproszonym cieniu bez całkowitej utraty zdolności do bujnego kwitnienia można wyjaśnić w prosty sposób: Kerria rozpoczyna paradę na długo przed tym, jak większość liści zakwitnie z drzew.Ale intensywność i obfitość kwitnących kerri w silnym cieniu jest mniejsza w porównaniu z roślinami rosnącymi na otwartych przestrzeniach. W słonecznych miejscach południowych kwiaty mają skłonność do blaknięcia. Wybierając miejsce do sadzenia kerriów, warto pamiętać, że roślina nie lubi miejsc otwartych i przewiewanych, nie jest wystarczająco odporna na wiatr ze względu na kruchość pędów, a swoje piękno w pełni ujawni tylko na obszarach chronionych.

Wymagania glebowe dla tego krzewu są również dość skromne. Kerria może się zakorzenić w dowolnym miejscu, ale największy efekt dekoracyjny osiąga na wysokiej jakości glebach ogrodowych. Kerria japonica preferuje gleby umiarkowanie wilgotne, może rosnąć nawet w wilgotnych warunkach, pod warunkiem dobrego drenażu. Najważniejsze jest to, że gleba jest luźna, gliniasta lub gliniasta, niezbyt żyzna i nie zubożona. Podczas sadzenia warto dodać piasek do gleby ciężkiej, do gleby nieurodzajnej nawozy organiczne i mineralne.

Jedną z głównych zalet Kerry jest odporność na zanieczyszczone środowisko. Może być stosowany przy kształtowaniu krajobrazu miejskiego, dekorowaniu terenów w pobliżu autostrad i innych miejsc o zwiększonym zanieczyszczeniu gazem.

Kerria Japanese (Kerria japonica).

Wybór lokalizacji dla kerry i gleby

Miejsce sadzenia rośliny jest wybrane jako oświetlone, ale nie przedmuchane. Wskazane jest stworzenie jasnego cienia od południowego upału. W pełnym cieniu kwitnienie będzie mniej obfite i kolorowe. Wysokie drzewa owocowe i krzewy jagodowe staną się dobrym sąsiedztwem.

Kerria dobrze czuje się w towarzystwie innych przedstawicieli dekoracyjnych i niskich drzew iglastych. Uprawiana jako naturalny żywopłot i do ozdabiania mixborderów.

Niedopuszczalne jest bliskie występowanie wód gruntowych, co prowadzi do gnicia korzeni i śmierci nasadzeń. Preferuje luźne gleby gliniaste o dobrej przepuszczalności wilgoci i powietrza. Mieszankę gleby przygotowuje się przez zmieszanie: próchnicy, piasku, ziemi ogrodowej i kompostu z liści. Przyjmuje się stosunek - 1: 3: 1: 1.

ogólny opis

Keria yellow została nazwana na cześć Williama Kerry'ego, słynnego kolekcjonera egzotycznych roślin. Był pierwszym opiekunem Cejlońskich Królewskich Ogrodów Botanicznych. Żółta keria to jedyna w swoim rodzaju przedstawicielka rodziny różowatych. Ale gatunek podstawowy ma hybrydy i odmiany, co umożliwia wybór odpowiedniej hybrydy do sadzenia we własnym ogrodzie.

W warunkach naturalnych wysokość krzewu wynosi 2,5 - 3 m, ale zdarzają się również okazy niewymiarowe. Uwaga: gdy rosną w ostrzejszym klimacie, nawet wysokie krzewy praktycznie przestają rosnąć powyżej 1 m, nawet kompetentna pielęgnacja nie pomaga: krzew rośnie na szerokość, a nie na wysokość.

Róża japońska kwitnie dwa razy w roku. Pierwszy raz wiosną, obficie, od dawna. Średnio okres kwitnienia trwa co najmniej miesiąc. Za drugim razem - na początku jesieni pąków jest o tej porze mniej. Z biegiem lat krzew rośnie dobrze na szerokość - do 3 m średnicy. Gałęzie mogą być wyprostowane lub płynące. Od wiosny do jesieni łodygi pokryte są dużymi, jasnozielonymi liśćmi, podobnymi do liści mięty lub maliny. Liście są gładkie powyżej, owłosione poniżej. Dzięki nim krzew pięknie wygląda nawet między kwitnieniem. Jesienią liście odpadają.

Keriya ma inne imiona. Odmiany o podwójnych kwiatach nazywane są różami japońskimi lub wielkanocnymi. Są naprawdę bardzo podobne do róż i kwitną w okolicach świąt wielkanocnych. Hybrydy o prostych kwiatach są bardziej jak jaskry, czasami nazywane są krzewem jaskier. Większość odmian ma żółte kwiaty, ale są hybrydy z białymi pąkami.

Odmiana odmianowa

Najczęściej w ogrodach uprawia się następujące odmiany:

• Pleniflora: dorasta do 2 metrów wysokości i 1,5 szerokości. Kwiaty są żółte o średnicy 3,5 cm, pełne. Odmiana nie jest mrozoodporna, dlatego potrzebuje schronienia w niskich temperaturach.
• Aureovarigata: może dorastać do 1,5 - 2 m, charakterystyczną cechą jest długie kwitnienie, do 3 miesięcy. Pąki frotte, żółte.
• Albiflora: główną różnicą między tą hybrydą są podwójne białe kwiaty, osiągające wysokość 2 m.
• Picta lub Veriegata: zwarty krzew stożkowaty, niski (do 1 m), o prostych pięciolistnych kwiatach.
• Złota Gwinea: osiąga dwa metry wysokości, kolor prostych pąków to ciemna cytryna. Zewnętrznie pięciolistne kwiaty przypominają starą monetę morską, zarówno pod względem koloru, jak i wielkości (6 cm).
• Niewola: Krzew zdobią żółte proste kwiaty o jasnym odcieniu. Idealny na żywopłoty ze względu na szybki wzrost i obfitość młodego wzrostu.
• Kin Kan: odmiana półtora metra, rośnie zwarto, na pąkach z 6 jasnożółtymi płatkami.
• Albomarginata i Argenteomarginata: różnią się od innych obrzeżami z białymi liśćmi. Z jej powodu czasami te podgatunki mogą być postrzegane jako chore. Rosną dość wolno. Pąki są proste.

Pleniflora

Aureovarigata

Picta lub Veriegata

Złota Gwinea

Niewola

Kin kan

Albomarginata

Argenteomarginata

Punkt zrzutu

Wybierając miejsce lądowania żółtej kerii, należy zwrócić uwagę na podłoże. Glinę uważa się za idealną, chociaż roślinę można sadzić również na glebach piaszczysto-gliniastych. Odpowiednia jest również zwykła żyzna gleba ogrodowa z dobrym systemem drenażowym.

Należy również wziąć pod uwagę następujące czynniki:

• oświetlenie: krzewy najlepiej sadzić w półcieniu, miejsca w pobliżu drzew iglastych są idealne, rosną i pączkują w pełnym cieniu, wypalają się pod bezpośrednim słońcem;
• reżim wiatrowy: nie tolerują silnych podmuchów, można je sadzić w pobliżu ogrodzenia lub domu, pod wzgórzem lub w spokojnych miejscach;
• przestrzeń: przy wyborze miejsca należy wziąć pod uwagę objętość krzewu, do pojedynczego sadzenia przydzielane jest miejsce o średnicy do 3 metrów, zwarte (na przykład w celu stworzenia żywopłotu), sadzonki są umieszczane bliżej siebie.

Te warunki wzrostu są odpowiednie dla wszystkich odmian keria.

Pan Dachnik informuje: jak uprawiać kerrię w rejonie Moskwy

Podczas lądowania w regionie centralnym należy przestrzegać specjalnych warunków. Odnoszą się również do regionu Leningradu. Takie wymagania są związane ze specyfiką klimatu.

Późną jesienią, przy suchej pogodzie, ułożyć piankę wokół podstawy. Przykryj gałązkami iglastymi lub suchymi liśćmi, aby pędy były lekko dociśnięte do ziemi. Aby się nie wyprostowały, zbuduj ramę. Należy pamiętać, że schronisko musi być dobrze wentylowane. Dlatego należy w nim pozostawić otwory zapewniające cyrkulację powietrza.

Wczesną wiosną, przy pochmurnej, ale suchej pogodzie, usunąć konstrukcję. Najpierw usuń ramkę, a następnie oczyść ją z gałęzi świerkowych i liści. Jasne słońce może zaszkodzić Kerrii, dlatego najpierw należy je zabezpieczyć materiałem osłonowym. Można go kupić w sklepie ogrodnika. Spalone pędy można oczywiście odciąć, ale wtedy proces kwitnienia zostanie zakłócony.

Z zastrzeżeniem zasad sadzenia i pozostawiania, kerria zaczyna tworzyć pąki wcześniej niż inne drzewa. Jej kwitnienie jest kolorowe i obfite, krzew ozdobi każdy projekt krajobrazu. Utrzymanie go w rosyjskich ogrodach nie jest trudne, wystarczy terminowo podlewać, przycinać i nawozić. Jeśli zrobisz wszystko dobrze, żadne choroby i szkodniki nie są straszne dla rośliny.

Choroby i szkodniki

Kerria to jedna z najsilniejszych ozdobnych roślin liściastych. Tworząc niezbędne warunki do jej utrzymania, rzadko wpływają na szkodniki owadzie i różne infekcje.

W rzadkich przypadkach przędziorek może zacząć żyć na sadzonkach. Wynika to z błędów w pielęgnacji: suche powietrze, kurz i brud na liściach, obecność suchych liści w sąsiednich doniczkach. Możesz zniszczyć szkodnika za pomocą środków owadobójczych. Na przykład Fitoverm, Fufanon i inni. Aby zapobiec uszkodzeniom w pomieszczeniu, zaleca się zainstalowanie nawilżacza, przetarcie krzewów wilgotną szmatką i terminowe usunięcie opadłej zieleni.

Odmiany krzewów

Kerria ma kilka odmian ozdobnych z kwiatami prostymi lub podwójnymi. Najpopularniejsze z nich:

• Kerria Japanese Pleniflora. Bujny wyprostowany krzew. Kwitnie małymi kwiatami o średnicy do 3 cm, zewnętrznie przypominającymi pompony. Kwiaty znajdują się w kątach liści pojedynczo lub w grupach po 2-3 sztuki.
• Kerria Japanese Picta, Variegata. Wdzięczny niski krzew, wyróżniający się niezwykłymi barwnymi liśćmi z białymi plamami i obwódką. Kwiaty są proste, jasnożółte.
• Keria Złota Gwinea Japońska. Roślina zawdzięcza swoją niezwykłą nazwę dużym, prostym kwiatom. Swoimi rozmiarami i kolorem przypominają one zewnętrznie brytyjską złotą monetę.
• Kerria Japanese Albiflora. Osobliwością tego podgatunku są małe proste białe kwiaty z pięcioma płatkami.
• Japońskie odmiany Kerria Simplex i Kin Kan to krzewy o prostych żółtych kwiatach.

Metody reprodukcji

Keria jest łatwa do sadzenia z pędami korzeni, warstwami i sadzonkami. Nasiona krzewów na środkowym pasie nie dojrzewają.

Pędy korzeni oddziela się od dojrzałego krzewu późnym latem lub we wrześniu. Młode pędy dobrze zakorzeniają się w nowym miejscu.

Pod koniec wiosny możesz zgiąć gałąź keriya do ziemi, opuścić jej środek do wcześniej wykopanego zagłębienia i posypać ziemią. Aby zapewnić niezawodność, gałązka jest przypięta do ziemi za pomocą zszywki z drutu. Pod koniec lata pęd wyrośnie dobrze pod ziemią i będzie można go przesadzić na stałe.

Sadzonki zdrewniałe lub zielone można ścinać w kwietniu lub czerwcu. Gałąź powinna mieć co najmniej parę dobrze rozwiniętych pąków. Glebę na sadzonki przygotowuje się z mieszanki torfu, piasku i próchnicy. Lepiej jest wybrać łóżko w zacienionym miejscu. Na sadzonki nakładana jest folia, aby utrzymać wysoką wilgotność. Sadzenie jest regularnie podlewane, wentylowane, poluzowywane w ziemi. Młode rośliny są przesadzane na stałe miejsce następnej wiosny.

Keria w projektowaniu krajobrazu

Krzew ten może być stosowany na miejscu jako tasiemca, a także w kompozycjach z innymi uprawami na tle zielonego trawnika lub bylin okrywowych i pierwiosnków:

• oczaru wirginijskiego;
• barwinek;
• pierwiosnki;
• geycher;
• azalie;
• rododendron.

Inne krzewy są odpowiednimi sąsiadami dla keria:

• leszczyna purpurowa;
• bloodroot.

Kultura jest sadzona jako żywopłot. Połącz go z rosnącymi drzewami iglastymi: tują, jałowcem, żywicielem.

Keriya to krzew ozdobny, który słusznie zajął zaszczytne miejsce w projektowaniu osobistych działek. Zaczyna kwitnąć wystarczająco wcześnie, gdy wiele kwitnących roślin dopiero otwiera swoje liście. Przy dobrej pielęgnacji kwitnienie jest możliwe nawet jesienią. Roślina jest łatwa w rozmnażaniu i nie zależy od warunków wzrostu. I w przeciwieństwie do wielu innych upraw ogrodniczych praktycznie nie zmienia koloru na biały i nie jest uszkadzany przez szkodniki.

Poniżej znajduje się wideo, po obejrzeniu którego możesz znaleźć więcej przydatnych informacji na temat uprawy Kerii na stronie: