Płaczące drzewa mają niezwykły kształt korony. Tworzą go opadające, opadające gałęzie. Są wydłużone, pędy cienkie i dobrze wygięte. Wygląda imponująco: liście tworzą zielony namiot lub kopułę.
Większość form płaczących używanych w kształtowaniu krajobrazu jest hodowana sztucznie. Takie gatunki mają w nazwie przedrostek pendula. Często są podobne do odmian parasolowych (umbraculifera), ale w tych ostatnich korona jest szersza, utworzona przez grube gałęzie i ma nieco inne kontury.
Płaczące drzewa do ogrodu: informacje ogólne
Ogrodnicy zainteresowani dekoracją witryny korzystają z różnych oryginalnych opcji prezentacji znanych roślin. Jednym ze sposobów na zaskoczenie gości i ożywienie krajobrazu jest formowanie płaczących koron na drzewach, które nie są na to naturalnie podatne. Tradycyjne rośliny ogrodowe to wierzba i brzoza.
Jeśli jednak chcesz, możesz uformować „smutną” koronę z jabłoni, śliwek, wiśni, jarzębiny i drzew iglastych.
Płaczące drzewa nie różnią się wysokością, ale na małych obszarach wyglądają na nieporęczne. Jeśli nadal chcesz ozdobić mały ogród, ogrodnicy wybierają metodę formowania korony według węższego typu.
Drzewa z koroną skierowaną w dół misternie wyznaczają rabaty kwiatowe i trawniki. Specyfika kształtu pozwala na uporządkowanie zacienionych alejek, gdzie w upale można bezpiecznie schować się przed palącym słońcem. Jeśli jest wystarczająco dużo wolnej przestrzeni, właściciele mogą tworzyć ciekawe kompozycje z udziałem drzew tego gatunku.
Takie rośliny szczególnie dobrze prezentują się w sąsiedztwie niewielkich zbiorników wodnych - stawów, jezior, źródeł.
W zależności od rodzaju rozgałęzienia wyróżnia się 3 odmiany:
- reflexa - ten typ ma ostre zgięcie. Gałęzie zwisają praktycznie z pnia. Takie rośliny mają wąską sylwetkę i dlatego nadają się do dekoracji małego obszaru;
- pendula - najbardziej typowa forma, w której gałęzie drzewa opadają na ziemię wdzięcznym, płynącym łukiem;
- inversa - przy tym rozgałęzieniu pędy najpierw rosną prostopadle do pnia ze wszystkich stron, a następnie gwałtownie opadają w dół, tworząc kaskadę.
Aby uzyskać jeszcze więcej informacji na temat płaczących drzew do ogrodu, zobacz wideo:
O jabłoni
Ozdobne odmiany jabłek owocują, podobnie jak ich kulturowe pokrewieństwa. Jednak ich owoce nie zawsze nadają się do spożycia przez ludzi. Pielęgnacja jabłoni i subtelności sadzenia są nieco inne, ale nie są trudne. jabłoń
Morfologia drzew
Młoda jabłoń nie jest wysoka, zwykle do 3 metrów. Ale jego gałęzie są bardzo długie i elastyczne, są całkowicie pokryte liśćmi, więc pod ciężarem opierają się o ziemię. Bardzo ważne jest, aby przycinanie było wykonywane w odpowiednim czasie, aby kształt korony był schludny. Jabłonie, w zależności od tego, jak uformowana jest korona, mogą być uprawiane w kompozycji i jako pojedyncza dekoracja. Na szczególną uwagę zasługują drzewa szczepione na pniu.
Opis owoców
Owoce są bardzo małe, jaskrawoczerwone. Jest ich wiele, gałęzie wydają się być całkowicie pokryte nimi ze wszystkich stron. Owoce mocno trzymają się pędów, nawet po nadejściu przymrozków, co doda im efektu dekoracyjnego. Owoc smakuje słodko, choć nie w konwencjonalnym sensie. Można je jeść na świeżo, a nawet używać do robienia dżemu. Ogrodnicy często robią z nich cydr.
Wydajność
Trudno dokładnie określić, ile owoców można zebrać z jednego drzewa. Jabłka całkowicie pokrywają gałęzie, jest ich po prostu ogromna liczba. Dlatego dokładna waga zebranych owoców zależy od szerokości i długości gałęzi korony. Ale jest ich naprawdę dużo.
Mrozoodporność
Odmianę Plakuchaya można uprawiać praktycznie na całym terytorium Federacji Rosyjskiej, z wyjątkiem rzadkich, bardzo zimnych regionów. Jest również dystrybuowany w krajach sąsiednich iw Europie. Gęsta kora pokrywająca pędy pozwala im przetrwać nawet silne mrozy.
Jak ozdobić ogród: sposoby uformowania korony
Liczne odmiany roślin płaczących są efektem wieloletniej hodowli. Specjaliści musieli długo pracować, aby utrwalić takie właściwości na poziomie genetycznym. Jednak ta mutacja jest nadal bardzo niestabilna.
Oryginalną formę uzyskuje się takimi metodami:
- formacja stworzona przez człowieka. Terminowe i kompetentne przycinanie formujące pozwoli nadać niezbędny kształt prawie każdemu gatunkowi drzew. Jednak „dzieci” nie odziedziczą tej cechy;
- szczepienie na łodydze sadzonkami o odpowiednich właściwościach - u potomstwa takiej rośliny w naturalny sposób może powstać korona płacząca. Wysokość pnia musi wynosić co najmniej 1,5 metra. W przeciwnym razie z czasem gałęzie rośliny zaczną pełzać po ziemi, co daje niechlujny wygląd i utrudnia dezynfekcję przycinania.
Jak wyhodować modrzew na pniu
Specjaliści zajmują się uprawą modrzewia na pniu. Ogrodnicy kupują gotową sadzonkę. Ci, którzy lubią eksperymentować, mogą sami uformować łodygę. Zasady jego projektowania są proste.
Łodyga jest tworzona przez przycięcie korony. Sadzonka jest umieszczana na miejscu, przywiązana do podpory. W miarę wzrostu wszystkie pędy są odcinane. Po osiągnięciu żądanej wysokości jej szczyt jest odcinany. W rezultacie pędy boczne zaczynają aktywnie rosnąć. Należy je uszczypnąć, aby utworzyły gęstą koronę.
Modrzew płaczący uzyskuje się przez szczepienie. Wybierz łodygę, na której zostaną zaszczepione pędy innej odmiany. Dorośnięty do określonej wysokości, odciąć górę. Pionowe cięcie wykonuje się ostrym nożem. Dolna część szczepionego cięcia jest cięta pod kątem. Włóż go do nacięcia łodygi, zawiąż taśmą polietylenową. Górną część cięcia rozmazuje się lakierem ogrodowym. Miesiąc później pąki sadzonek zaczną rosnąć. Pędy są okresowo szczypane, tworząc gęstą koronę.
Ważny! Modrzew to odporne na zimno, kochające światło drzewo. Może być uprawiany w każdym regionie.
Płaczące drzewa liściaste do ogrodu
Wśród odmian drzew liściastych znajdują się zarówno te, na których występuje naturalna formacja płaczącej korony, jak i takie, w których podobny kształt może nadać wprawny ogrodnik.
Pierwszy typ obejmuje następujące rasy:
- wisząca brzoza;
- wierzba babilońska;
- Lespedesia Thunberg.
Z wiekiem czeremcha, grusza, klon i niektóre inne drzewa również mogą przybrać ten kształt.
Uważa się, że płaczące sylwetki plantacji przyczyniają się do smutnego lirycznego nastroju wywołanego przywiązaniem do Ojczyzny. Ten opis najlepiej pasuje do opadającej brzozy, która od dawna stała się nieformalnym symbolem Rosji. Może mieć do 25 metrów wysokości. W pierwszych latach wzrostu drzewo pędzi w górę, ale po kilku latach kształt korony niestety się obniża.
Wierzba Babilonu to kolejne drzewo, które symbolizuje lekki smutek. Może osiągnąć wysokość do 15 metrów. Wierzby płaczące posadzone w pobliżu zbiorników wodnych wyglądają harmonijnie. Jeśli w tym samym czasie gałęzie leżą miejscami na wodzie, krajobraz miejsca nabierze cech bajecznego krajobrazu. Doświadczeni ogrodnicy nie zalecają sadzenia wierzby w bezpośrednim sąsiedztwie budynków. Ma bardzo silny system korzeniowy, który z czasem zacznie niszczyć fundament.
Lespedezia Thunberg to rozłożysty krzew z rodziny roślin strączkowych, który ogrodnicy uwielbiają za bujne kwitnienie. Kwiaty Thunberg Lespedesia kwitną wczesną jesienią i zdobią ogród, gdy inne drzewa już przygotowują się do zimy.
Sztuczny płacz jest możliwy w przypadku wiązu, buka, jesionu, sofory, czeremchy, jabłoni, gruszy, brzoskwini, morwy i innych drzew owocowych.
Funkcje lądowania
W warunkach naturalnych modrzew osiada na glebach piaszczysto-gliniastych. Roślinę najczęściej spotyka się na zboczach w dolinach rzecznych, na terenach dobrze zdrenowanych i wilgotnych.
Korzenie modrzewia wnikają głęboko w ziemięnie boją się zmian temperatury. Do sadzenia modrzewia płaczącego konieczne są następujące warunki:
- Wymaga otwartej przestrzeni dobrze oświetlonej światłem słonecznym.
- Gleba powinna być lekka, żyzna.
- Jeśli gleba jest ciężka, musisz wykonać dobry drenaż.
- W przypadku płaczącego modrzewia ważne jest, aby woda gruntowa nie znajdowała się zbyt blisko powierzchni.
- Gleby bagienne nie są odpowiednie, ponieważ doprowadzi to do gnicia całego systemu korzeniowego.
- W przypadku gleby kwaśnej alkalizuje się wapnem gaszonym.
- Czas sadzić - wczesną wiosną lub jesienią, aż pąki się otworzą lub liście zaczną latać.
- Konieczne jest niezwykle ostrożne wybranie miejsca sadzenia, ponieważ podczas przesadzania drzewo może umrzeć.
- Wiek sadzonki do sadzenia nie powinien przekraczać dwóch lat.
Płaczące drzewa iglaste: informacje ogólne
Nie tylko odmiany liściaste mogą mieć ciekawy kształt ze spadającymi gałęziami. Wśród drzew iglastych są również przedstawiciele z naturalnym płaczem, a także tacy, którym łatwo jest nadać pożądany kształt za pomocą kompetentnego przycinania.
Te rośliny wyglądają niesamowicie wyrafinowane. Ze względu na swoje walory malownicze służą do ozdabiania parków, skwerów, zespołów rzeźbiarskich. Możliwość „noszenia” zielonych ubrań przez cały rok to kolejna zaleta iglastego wystroju różnych krajobrazów.
Nasadzenia iglaste są często uzupełniane kamiennymi głazami. Ta kombinacja wygląda bardzo malowniczo. Projektanci krajobrazu często eksperymentują z różnymi rodzajami igieł, organizując różnorodne kompozycje. Należy jednak wziąć pod uwagę fakt, że opadające gałęzie z żółtawymi igłami na tle zielonych odpowiedników nadadzą drzewu chorowity wygląd.
Płaczące igły stają się popularne wśród zwykłych letnich mieszkańców. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę właściwości gleby działki ogrodowej, a także możliwe maksymalne wymiary drzewa. Jeśli pozwala na to wielkość posiadłości, właściciele mogą udekorować teren na królewską skalę.
Wiecznie zielone drzewo z kaskadowymi gałęziami nadaje obrazowi posiadłości bajeczny smak. Nie zapomnij również o właściwościach leczniczych igieł sosnowych. Takie drzewa dezynfekują powietrze i poprawiają mikroklimat w pobliżu domu.
Popularne rasy płaczących igieł
Takie rasy są uważane za najbardziej popularne wśród rosyjskich projektantów krajobrazu.
| Świerk pospolity | To drzewo w kształcie odwrotności wygląda jak oryginalna zielona zaspa śnieżna. Roślina osiąga wysokość 5-8 metrów, średnica korony w dolnej części wynosi 2 metry. Świerk nie jest zbyt wybredny w pielęgnacji. Głównym warunkiem jego wzrostu jest wilgotna, dobrze przepuszczalna gleba. |
| Świerk serbski | Ta odmiana ma kształt wahadła. Drzewo ma eleganckie ciemnozielone igły. Świerk serbski jest bezpretensjonalny i dobrze zakorzenia się na różnych glebach |
| Świerk Engelman | Drzewo wyróżnia eleganckie niebiesko-szare igły. Płacz rasy przejawia się w postaci puszystych łap w dół |
| Sosna zwyczajna | Kochające światło drzewo świetnie wygląda jak tasiemca. Posadzony w pobliżu domu, będzie wspaniałym wystrojem tematycznym na święta Nowego Roku. Brak rasy - słaba tolerancja na warunki miejskie |
| Cedr Atlas | Dojrzałe drzewo wygląda niezwykle monumentalnie, chociaż jego wysokość wynosi zaledwie 3-4 metry. Kolor igieł jest srebrzystoniebieski. Cedr atlaski dobrze zakorzenia się w regionach południowych, gdzie zimą temperatura termometru rzadko spada poniżej -15 stopni. Wybrzeże Morza Czarnego to idealne środowisko klimatyczne do sadzenia tej rasy |
| Spadający modrzew | Drzewo ma 1-1,5 metra wysokości i igły są miękkie w dotyku. Jesienią strój modrzewiowy nabiera złocisto-pomarańczowego odcienia i wygląda niesamowicie |
| czerwony cedr | Ma cienkie gałęzie z łuskowatymi igłami. Ta rasa nie stała się jeszcze bardzo popularna, jednak stopniowo zaczyna być poszukiwana ze względu na bezpretensjonalną opiekę. Juniper Virginsky toleruje mróz, suszę i nie jest najbardziej odpowiednią glebą. |
Odmiany modrzewia na pniu
W ogrodnictwie stosuje się nisko rosnące odmiany modrzewia płaczącego. Zajmują mało miejsca, zwracają uwagę swoim wyglądem. Odmiany wahadłowe są szeroko rozpowszechnione.
Repens - ma gałęzie skierowane w dół. Czasami rozprzestrzeniają się po powierzchni ziemi.
Pociski - tworzy masę pędów, które schodzą na ziemię. Kolor igieł jest jasnozielony.
Kórnik to roślina o niskim standardzie tworząca koronę w kształcie kuli o szmaragdowym kolorze.
Kreichi to odmiana karłowata, osiągająca do metra wysokości. Crohn się myli, puszysty.
Ponadto odmiany oparte na modrzewiu japońskim.
Szara perła - ma gęstą koronę. Ma kulisty kształt. Rośnie powoli, do 2 m.
Niebieski gnom to karłowata odmiana. Od 10 lat osiąga 60 cm Pędy kierowane są w różnych kierunkach.
Bambino to najmniejsza odmiana. Przyrasta rocznie 2 cm, dorasta do 20 cm Jest to kuleczka z niebieskawo-zielonych igieł.
Wolterdingen to odmiana karłowata. Od 10 lat osiąga wysokość do 50 cm, igły są pomalowane na niebiesko-zielono.
Drzewa karłowate
Właścicielom działek o małej powierzchni trudniej jest znaleźć odpowiednie drzewo płaczące. W tej sytuacji rozległe monumentalne nasadzenia będą nieodpowiednie. Bardzo przydatne mogą być tu karłowate odmiany płaczących skał.
Małe rozmiary pozostają odpowiednim narzędziem do dekoracji krajobrazu.
Drzewa iglaste są szeroko dostępnymi odmianami karłowatymi. W sprzedaży są miniaturowe świerki, sosny, tuja, jałowce. Koszt „krasnali” jest o rząd wielkości wyższy, ponieważ ich hodowla wymaga dość żmudnej pracy selekcyjnej.
Wśród liściastych odmian drzew płaczących można znaleźć również okazy karłowate. Uprawa takiej rośliny odbywa się za pomocą technologii bonsai. Proces ten trwa 4-6 lat, a to znacznie wpływa na wycenę takich elementów dekoracyjnych i wyglądają one znacznie łatwiej niż ich iglaste odpowiedniki. Rasy liściaste karłowate są bardziej odpowiednie w pomieszczeniach niż na zewnątrz.
Na działce ogrodowej można wyhodować, jeśli nie krasnala, ale dość skarłowaciałe drzewo liściaste. Odbywa się to poprzez inokulację łodygi i stałą kontrolę długości pędów.
Gatunki drzew karłowatych potrzebują takich samych warunków, jak ich „normalni” krewniacy.
Reprodukcja
Jabłonie czerwonolistne można rozmnażać przez sadzonki, sadzonki, a nawet nasiona. Sadzonki można ukorzenić bezpośrednio w ogrodzie za pomocą stymulantów wzrostu. Proces sadzenia nasion jest bardziej pracochłonny i czasochłonny. Najpierw musisz zebrać nasiona z już pomarszczonych owoców, wysuszyć je i rozwarstwić. Na początku zim wysiewa się je w skrzynkach z lekką żyzną glebą.
Kiedy pojawiają się prawdziwe liście, sadzonki nurkują w oddzielnych pojemnikach i umieszczane w dobrze oświetlonym pomieszczeniu, aby nie wyciągały się w poszukiwaniu światła. Następnie są stopniowo dźgane i przyzwyczajane do świeżego powietrza. Dopiero wtedy są przeszczepiane na stałe. W pierwszych latach takie sadzonki należy chronić przed zimnem.
Wiszące drzewa: pielęgnacja i przycinanie
Nawet jeśli zakupiono szczepioną łodygę do ogrodu w dobrej szkółce, roślinę należy odpowiednio pielęgnować. W przeciwnym razie może nie pokazywać wystarczająco wyraźnie swoich cech dekoracyjnych. Naturalnie płaczące drzewa nie wymagają dużej kontroli.
W przypadku sadzonek szczepionych stosuje się 2 opcje przycinania:
- łodygę oczyszcza się z niepotrzebnych pędów poniżej miejsca zaszczepienia. W pierwszym roku pędy są skracane - opuszczają 15-20 cm, w 2-3 roku pozostawiane pędy skracane są o 5-6 pąków. W przyszłym roku wymagana długość pędów jest określana wizualnie, koncentrując się na ogólnym obrazie. W przyszłości roślina nie będzie potrzebować corocznego przycinania formującego. Zabieg można przeprowadzić raz na kilka lat;
- druga metoda polega na trwałym wyrywaniu wierzchołkowych pąków młodych pędów w okresie letnim.
Przycinanie formujące odmian kwitnących latem przeprowadza się wczesną wiosną. Drzewa kwitnące wiosną są przetwarzane pod koniec kwitnienia.
Oprócz zabiegów kształtowania nie można zapominać o innych ogólnie przyjętych zabiegach rolniczych. Obejmuje to przede wszystkim dobór odpowiedniej gleby, podlewanie, ściółkowanie, cięcie sanitarne, karmienie i ochronę przed szkodliwymi owadami.
Wiele interesujących informacji na temat przycinania i tworzenia płaczących form różnych ras - na wideo:
Rośnie w regionach
Dość przyzwoita zimotrwalosc ozdobnej jabłoni Plakuchee pozwala na jej uprawę nawet w regionach o niskich temperaturach zimą. Ale regiony staną się najwygodniejsze:
- Centralny;
- Region Wołgi;
- Region Moskwy;
- Ukraina;
- Białoruś;
- Europa.
Jednak płacz jest okresowo sadzony na Uralu iw południowej części Syberii. Ważne będzie tylko ocieplenie jabłoni, zwłaszcza młodej, i dobrze jest ściółkować koło pnia.
Kształtowanie drzewa: jak zrobić brzozę płaczącą ze zwykłej brzozy
Jeśli ogrodnik nie ma chęci lub możliwości zakupu wysokiej jakości materiału sadzeniowego w specjalistycznej szkółce, warto spróbować samodzielnie „zrobić” drzewo płaczące. Na przykład możesz zrobić wysokiej jakości imitację opadającej brzozy ze zwykłej brzozy. Aby to zrobić, jesienią musisz posadzić dwuletnią sadzonkę.
Wiosną brzoza jest przycinana do pierwszego widelca. Następnie kołki wbija się wokół drzewa w odległości 1 metra, do których starannie przywiązuje się pozostałe gałęzie. Niepożądane pędy w górę są usuwane, gdy się pojawią.
Jesienią wbijane kołki przesuwa się o 30 cm bliżej pnia. W następnym sezonie wegetacyjnym zabiegi przeprowadzane są podobnie jak w zeszłym roku.
Jesienią trzeciego roku gałęzie są rozwiązane, a kołki są usuwane. W tym czasie zwykła brzoza przybiera postać płaczu, aw przyszłości, aby ją utrzymać, konieczne będzie jedynie terminowe usunięcie pędów rosnących w górę.
Recenzje ogrodników
Nie wszyscy ogrodnicy ryzykują sadzenie ozdobnych odmian jabłoni na miejscu. Ale ci, którzy próbowali zasadzić Płacz, zostawili recenzje na ten temat.
Nikolay: „Nasz skraj terenu kończy się stawem, więc zdecydowaliśmy się udekorować go pięknym drzewem. Płacząca jabłoń na wiosnę wygląda bardzo elegancko, całkowicie pokryta jasnymi kwiatami. Jesienią ozdobiony jest małymi czerwonymi jabłkami, przypominającymi koraliki. Nie martw się, tylko wiosną opryskuję z grzyba, kiedy sam przetwarzam w ogrodzie. ”
Przystań: „Kupiliśmy z mężem daczę, w której rośnie ta jabłoń. Początkowo chcieli go w ogóle wyciąć, bo stan drzewa był bardzo zły. Ale żałowali, odcięli dodatkowe gałęzie jesienią, a potem wiosną i dobrze zapłodnili. To było tak, jakby jabłoń została wymieniona - na wiosnę czekało nas takie piękno, że byliśmy zachwyceni ”.
Konstantin: „Byliśmy na daczy znajomych, dzieci zerwały jabłka z drzewa i próbowały. Żona była przestraszona, pomyślała nagle, że nie jest jadalna i co jeszcze się stanie. Ale okazały się nie tylko dobre, ale doskonałe w smaku. Zdecydowaliśmy się zasadzić sobie odmianę Plakuchaya.Teraz mamy na działce piękne drzewo, dzieci jedzą owoce, moja żona robi dżem, a ja jestem cydrem ”.
