Jak sadzić bzy jesienią: cechy sadzenia, czas, uprawa i pielęgnacja

Podczas uprawy krzewu mogą pojawić się problemy: sadzonki nie zawsze zapuszczają korzenie. Dzieje się tak z powodu nieodpowiedniego gruntu, nieprzestrzegania warunków i zasad sadzenia. Niezależnie od odmiany, aby bz się zakorzenił, musisz wiedzieć, kiedy zasadzić drzewo. Typowe terminy to sierpień-wrzesień.

Sadzenie bzu pospolitego

Optymalny czas sadzenia zależy od formy, w jakiej sadzonka trafiła do sprzedaży. Najlepszą porą na sadzenie sadzonek z otwartymi korzeniami jest wczesna jesień. Sadzenie bzu jesienią powinno zakończyć się do końca września.

Liście bzu zachowują swój zielony kolor do mrozów, dlatego na sadzonce przeznaczonej do sadzenia jesienią powinny być zielone. Jeśli sadzonka bzu bez liści jest złym znakiem, co oznacza, że ​​minęły daty sadzenia. Musi być umieszczony w rowie do wiosny, tak jak ma to miejsce w przypadku sadzonek drzew owocowych.

Czas sadzenia bzu na wiosnę jest ściśnięty. Konieczne jest, aby mieć czas na wyciągnięcie sadzonki z wykopu i posadzenie jej w stałym miejscu, zanim pąki zakwitną, dlatego lepiej przygotować otwór jesienią - wtedy nie będziesz musiał żłobić zamarzniętej gleby za pomocą łopata. Sadzenie bzów latem jest możliwe, jeśli kupisz sadzonkę w pojemniku.

Bzy zapuszczają korzenie, jeśli podczas sadzenia nie popełniono błędów:

1. Niedotrzymywanie terminów.
2. Sadzenie w kwaśnej, pozbawionej struktury gleby gliniastej.
3. Lądowanie w głębokim cieniu.
4. Lądowanie na bagnistym lub czasowo zalanym obszarze na nizinie.

Liliowy kocha światło, ale nie umrze w półcieniu, ale nie zakwitnie tak bujnie jak na słońcu. Jeśli chodzi o jakość gleby, roślina ta rośnie swobodnie nawet na ubogich, nieuprawianych gruntach. Ale roślina lepiej czuje się na żyznej luźnej glebie z reakcją zbliżoną do neutralnej.

Liliowy nie toleruje podtopień i gleb o odczynie roztworu gleby poniżej 5,5, na których liście żółkną i kruszą się. Aby sadzenie bzów zakończyło się sukcesem, gleba musi być oddychająca.

Jak sadzić bzy:

1. Kopać dziure. Im mniej uprawiana gleba, tym większy powinien być otwór. Wolną przestrzeń w jamie wypełnia żyzna gleba zmieszana z niewielką ilością kompostu lub torfu - do 1/4 objętości gleby. W starych ogrodach można wykopać małe dołki na bzy - takie, aby pasowały do ​​nich tylko korzenie sadzonki.
2. Szczepione bzy sadzi się tak, aby miejsce szczepienia znajdowało się na poziomie gleby. Szczepienie nie powinno odbywać się w glebie, aby roślina nie przedostała się do swoich korzeni. Wyjątkiem będą sadzonki szczepione na węgierskich bzach lub ligustrach, które sadzi się z pogłębieniem szczepienia, aby były trwalsze.
3. Bzy zakorzenione we własnym zakresie są chowane podczas sadzenia, aby powstały dodatkowe korzenie.
4. Korzenie są pokryte żyzną glebą i podeptane, tworząc dziurę w pobliżu łodygi. Najpierw upewnij się, że kołnierz korzeniowy znajduje się na odpowiednim poziomie.
5. Studnię obficie zalewamy wodą.

Sadzenie bzu węgierskiego, a także perskiego i amurskiego odbywa się według takich samych zasad jak w przypadku bzu pospolitego.

Odpowiednie odmiany krzewów

Roślina doskonale dostosowuje się do różnych warunków klimatycznych, ale istnieją odmiany, które szczególnie dobrze czują się w regionie moskiewskim. Należy przede wszystkim zwrócić na nie uwagę. Nie oznacza to, że nie należy sadzić innych sadzonek, ale wymienione poniżej bzy będą wymagały minimalnej konserwacji, aby zapewnić energiczne kwitnienie.

Nawet początkująca kwiaciarnia poradzi sobie z takimi odmianami:

• Paw;
• Caterina Havemeyer;
• Prezydent Poincaré;
• Kapitanie Balte;
• Monique Lemoine;
• Amurskaya;
• Język węgierski;
• Wszystkie odmiany wyhodowane przez Kolesnikova. Najbardziej znane z nich to „piękno Moskwy” i „zmierzch”.

Istnieją jednak znane odmiany, których nie można uprawiać w warunkach regionu moskiewskiego. Są bardzo kapryśne, nie tolerują wahań temperatury i wahań wilgotności i umierają.

Do takich delikatnych, nieodpowiednich do sadzenia odmian należą:

• barwny liliowy;
• pierzasty liliowy;
• hiacyntowy liliowy.

Różnorodność odmian nadających się do uprawy w ogrodach i parkach pod Moskwą umożliwia tworzenie pięknych żywopłotów, w których na przemian będą występować rośliny o różnych kolorach kwiatów i okresach kwitnienia. W jednym sadzeniu liliowy również wygląda bardzo pięknie, a jeśli chcesz, możesz go ukształtować za pomocą drzewa. Stare rośliny mogą urosnąć do znacznych rozmiarów, co należy wziąć pod uwagę sadząc w pobliżu domów.

Jak dbać o bzy

Pielęgnacja bzów nie różni się od pielęgnacji większości odpornych na zimę krzewów ozdobnych. Liliowy znosi mrozy, więc nie trzeba go ocieplić na zimę. Tylko u młodych szczepionych roślin w roku sadzenia można ściółkować pnie grubą warstwą opadłych liści.

Po posadzeniu roślina jest obficie podlewana, aż zacznie rosnąć. Podlewanie bzów jest potrzebne tylko wtedy, gdy jest to konieczne - w upale. Jesienne nawadnianie bzów nie jest przeprowadzane.

We wczesnych latach, gdy bz nie kwitnie, pod nim nie stosuje się nawozów. Rośliny mają wystarczającą ilość materii organicznej dodanej do dołów do sadzenia. Młode krzewy wymagają poluzowania gleby, pielenia i podlewania.

Krzew bzu zaczyna kwitnąć w trzecim roku. Następnie możesz rozpocząć coroczne karmienie. Nawozy mineralne sprawią, że pędzle będą większe, jaśniejsze i bardziej aromatyczne, a także zwiększą ich liczbę.

Wiosną, przed kwitnieniem, musisz mieć czas, aby przynajmniej raz poluzować glebę w kręgu przy pniu i nakarmić roślinę dowolnym złożonym nawozem mineralnym, rozpuszczalnym w wodzie. Korzenie bzu są powierzchowne, dlatego należy ostrożnie i płytko poluzować glebę.

Choroby roślin i szkodniki

Dla tych, którzy chcą zdobyć elegancką, przyjemnie pachnącą roślinę na własnej działce, warto wiedzieć wszystko o tej kulturze: co kryje się za taką rośliną jak bz, sadzenie i pielęgnacja, jej choroby, czas przycinania i reżim podlewania. Szkodniki i choroby rzadko dotykają bzy. To liliowa ćma górnicza, której celem są liście krzewu. Po ekspozycji na tego owada liliowy wygląda jak spalony i praktycznie nie kwitnie przez następny rok. Z takim szkodnikiem należy walczyć poprzez głębokie kopanie gleby pod krzakiem jesienią i wiosną (w celu zniszczenia poczwarek, które osiadły w glebie), cięcie i spalanie zaatakowanych pędów.

Również bzy, których sadzenie i pielęgnacja przynoszą wiele radości prawdziwym miłośnikom piękna, są czasami dotknięte martwicą bakteryjną; dzieje się to na początku sierpnia. Choroba przenoszona jest przez wodę do nawadniania, owady, materiał nasadzeniowy. Możliwe jest określenie obecności tej choroby poprzez szarzenie liści i brązowienie pędów. W takim przypadku wymagane jest stosowanie leków mających na celu zwalczanie szkodników, usuwanie i usuwanie uszkodzonych części roślin, wyrywanie i spalanie silnie dotkniętych krzewów.

Pielęgnacja bzu po kwitnieniu

Poluzowanie i podlewanie zatrzymuje się na początku sierpnia, aby nie stymulować wzrostu pędów.Drewno musi mieć czas na dojrzewanie zimą, a do tego musi z czasem przestać rosnąć.

Ostrożność należy zachować tylko w przypadku nawozów azotowych, których nadmiar liliowy zaczyna się tuczić, to znaczy zamiast kwitnąć zacznie wyrzucać nowe pędy i liście. Z drugiej strony, aby kwitnąć corocznie, krzew musi dawać normalny wzrost, co jest niemożliwe bez azotu. Tutaj trzeba szukać „złotego środka” - np. Bardzo umiarkowane karmienie rośliny raz w sezonie mocznikiem lub dziewanny i robić to wczesną wiosną, kiedy pąki dopiero zaczynają się budzić.

W przeciwieństwie do minerałów azotowych, minerały fosforu i potasu przyniosą jedynie korzyści. Fosfor wprowadzany jest jesienią, na początku października, w ilości 40 gramów. dla młodych i 60 gr. na dorosłym krzaku. Ten element wpływa na wielkość i jakość kwiatów.

Potas sprawia, że ​​roślina jest odporna na zimę. Po nawożeniu potasem pąki kwiatowe dobrze znoszą mróz, nie przemarzają, a krzew kwitnie obficie wiosną. Potas dodaje się razem z fosforem w ilości 3 łyżki. na dużym dorosłym krzaku.

Liliowy uwielbia karmić się popiołem drzewnym, ponieważ substancja ta, w przeciwieństwie do nawozów mineralnych, nie zakwasza, ale alkalizuje glebę. Popiół wlewa się zimną wodą - 1 szklankę na 10 litrów, nalega na 2 dni i wlewa na każdy krzak 2 wiadra takiego naparu. Ale najpierw musisz podlać rośliny czystą wodą, aby nie spalić korzeni.

Krzewy jesionu karmione są dwa razy w sezonie: bezpośrednio po kwitnieniu, po złożeniu nowych pąków kwiatowych oraz w październiku. Jeśli zostanie zastosowany popiół, jesienią nie trzeba dodawać nawozów mineralnych.

Rosnące bzy

Aby bzy mogły być odpowiednio pielęgnowane, przycinanie musi być systematyczne. Krzew będzie miał atrakcyjny kształt i będzie mógł kwitnąć corocznie.

Krzak

Przycinanie rozpoczyna się, gdy roślina zaczyna tworzyć gałęzie szkieletowe. Dzieje się to w trzecim roku.

Gałęzie szkieletowe staną się później podstawą buszu. Oczywiście sam krzak je utworzy. Interweniując w tym procesie w czasie, możesz lepiej wpłynąć na przyszły kształt i rozmiar krzewu.

W trzecim roku, wczesną wiosną, gdy pąki jeszcze śpią, a gałęzie nie są zakryte przez liście i są wyraźnie widoczne, na roślinie znajduje się do 10 równomiernie rozmieszczonych gałęzi, które należy pozostawić. Pozostałe gałęzie są odcięte.

W przyszłości ograniczają się do przycinania sanitarnego, wycinania wczesną wiosną gałęzi, które rosną w koronie, wysychają przez zimę i niszczone przez szkodniki. W razie potrzeby przycinanie sanitarne można przeprowadzić w dowolnym momencie sezonu wegetacyjnego. Dziki wzrost jest usuwany z szczepionych bzów wiosną.

Kiedy kwitnie bz, ponad połowę pędów kwiatowych można odciąć bez szkody dla rośliny i wykorzystać do tworzenia bukietów. Jeśli nie zostaną odcięte, w następnym roku powstanie mniej pędów, a kwitnienie będzie słabe. Lepiej jest natychmiast usunąć wyblakłe pędzle z gałęzi za pomocą nożyc do przycinania, aby nie zepsuły wyglądu buszu.

Kwiaty bzu najlepiej ścinać wcześnie rano, zanim wyschnie rosa. Aby dłużej utrzymać kwiaty w wodzie, końce pędów należy rozłupać młotkiem lub nożem.

Krzew w wieku powyżej 10 lat można odmłodzić, usuwając jedną gałąź szkieletu rocznie. Z uśpionych pąków powstają nowe gałęzie szkieletu, które kwitną na pniu obok śladów po przetartych gałęziach.

W postaci drzewa

1. Natychmiast po posadzeniu usuń wszystkie boczne gałęzie, jeśli występują.
2. Kiedy sadzonka zaczyna rosnąć, wszystkie boczne gałęzie są z niej usuwane, gdy są zielone i słabe, pozostawiając łodygę rosnącą w górę.
3. Kiedy łodyga osiągnie pożądaną wysokość - w drugim roku uszczypnij jej wierzchołek. Potem przestanie rosnąć i stanie się łodygą.
4. Po uszczypnięciu wierzchołka uśpione pąki obudzą się w górnej części pnia, z którego zacznie rosnąć kilka pędów. Spośród nich możesz zostawić tyle gałęzi szkieletu, ile ma mieć przyszłe drzewo.

Wskazówki od doświadczonych ogrodników

Najnowszy kwitnący bz kończy swój wzrost i kwitnienie w lipcu, rozpoczyna się proces dojrzewania drewna i zawiązania pąków kwiatowych. Nie trzeba już poluzowywać ziemi i podlewać rośliny, w przeciwnym razie jej wzrost zostanie opóźniony, dojrzewanie spowolni.

Każdej jesieni musisz usunąć zarost i wykopać ziemię. Głębokość wynosi 10-12 centymetrów. Jest taki niuans: aby nie uszkodzić szyjki korzeni rośliny, najpierw usuwa się cięcie ziemi z chwastami o 5 cm, a następnie, gdy szyja pogłębia się, głębokość kopania zwiększa się do 12 cm. konieczne do wyrównania wykopanej ziemi.
https://youtu.be/6OHHF1fbtqY
Rozmnażanie upraw pielęgnacyjnych bzu: wideo Poluzowanie gleby pod bzem najlepiej wykonać wczesną wiosną, co zatrzyma wilgoć w glebie i stymuluje lepszy wzrost roślin.

Liliowy ma silne korzenie, które rosną regularnie (wzrost korzeni). Jeśli ten proces nie jest kontrolowany, wzrost korzeni rozprzestrzeni się daleko poza koronę całego krzewu. Biorąc pod uwagę, że korzenie nie znajdują się głęboko, nie jest trudno ograniczyć ich dostęp do pozostałej części ogrodu, wystarczy wykopać wokół bzu taśmę łupkową, plastikową lub cienką żelazną (głębokość do 40 cm) dla w promieniu około jednego metra.

Warto wziąć pod uwagę, że bz w tym przypadku będzie rósł wolniej i będzie wymagał karmienia ze względu na ograniczony obszar żerowania.

Tworzenie liliowego żywopłotu

Bzy amurskie nadają się do wykorzystania jako żywopłot, ponieważ po przycięciu gałęzie nie rozciągają się zbytnio, jak u innych gatunków. Odpowiedni jest również słabo rosnący liliowy Mayer.

Sadzonki na żywopłot, który ma być przycinany corocznie na wysokości poniżej wzrostu człowieka, sadzi się w odległości metra od siebie. Taki żywopłot nie zakwitnie, ale wygląda schludnie. W przypadku kwitnącego żywopłotu krzewy bzu sadzi się w odległości 1,5 metra od siebie.

W drugim roku młode, jeszcze nie zdrewniałe gałęzie sąsiednich krzewów przeplatają się jak sieć rybacka, zabezpieczając je w tej pozycji liną lub miękkim drutem. Kiedy taki żywopłot rośnie, ani człowiek, ani duże zwierzę nie mogą go przekroczyć.

Bz rośnie szybko, a przy regularnym podlewaniu już w trzecim roku tworzy gęsty zielony „płot”, który można ściąć. Wysokie żywopłoty są przycinane po kwitnieniu, niskie w dowolnym momencie.

Reprodukcja bzu

Bzy można rozmnażać przez nasiona i wegetatywnie. W przypadku metody nasiennej cechy rodzicielskie nie są zachowane, dlatego jedynym sposobem rozmnażania materiału nasadzeniowego jest wegetatywny, a nasiona są używane tylko do uzyskania nowych odmian.

Metody rozmnażania wegetatywnego bzu:

• szczepionka;
• warstwowanie;
• zielone sadzonki.

Rozmnażanie przez szczepienie pozwala szybko uzyskać dużą ilość materiału do sadzenia o tej samej wysokości. Metoda jest dostępna tylko dla ogrodników z umiejętnościami.

Bzy są szczepione przez cięcie lub pączkowanie. Na stado weź węgierski liliowy lub ligustr.

„Węgier” i ligustr nie są zbyt udanymi podkładkami dla bzu pospolitego, ponieważ w tym przypadku dwa różne gatunki łączą się w jedną całość. Powstała roślina nie będzie trwała. Żywotność zależy od wielu czynników i wynosi 2-20 lat.

„Węgier” i ligustr są często używane w szkółkach jako podkładki. Faktem jest, że sadzonki zaszczepione na nich docierają na środkowy pas z południowych regionów. Privet jest cięty i transportowany, ale w rzeczywistości jest to towar zawodny, cenny tylko ze względu na swoją taniość.

Ogrodnikowi wygodniej jest samodzielnie ukorzenić sadzonki uzyskane z sadzonek w warunkach amatorskich lub sadzonki w warunkach przemysłowych. Rośliny zakorzenione we własnym zakresie są trwałe i nie wytwarzają dzikiego wzrostu. Nie wszystkie odmiany bzu są rozmnażane przez nawarstwianie w warunkach amatorskich, dotyczy to zwłaszcza odmian nowoczesnych - modnych i wyrafinowanych.