Bz jest zwykle postrzegany jako jednorodna grupa roślin, ale ma kilka różnych typów i odmian.
A jedną z odmian bzu, która jest pozbawiona zainteresowania ogrodników, choć potrafi zaskoczyć swoim kwitnieniem, późniejszym niż inne gatunki i innymi zaletami, jest bz węgierski.
Jest to nieduży krzew, nadający się nawet do bardzo małych ogrodów i odznaczający się estetyką, wszechstronnością i łatwością pielęgnacji oraz bezpretensjonalnością.
Rodzaje bzów: opis ogólny
Nazwa liliowa po łacinie to Syringa. Pochodzi od greckiego słowa syrinx. Dokładne tłumaczenie oznacza - „rura”. Najwyraźniej ta nazwa przypomina strukturę samego kwiatu. Istnieje jednak bardziej romantyczna, aktywnie rozpowszechniana wersja: leśna nimfa Syringa została zamieniona w trzcinę, po czym Pan, bóg lasu, zrobił z niego fajkę, która zaczęła emitować boskie dźwięki.
W naturze liliowy, którego gatunki i odmiany są dobrze znane naukowcom, nadal występuje wszędzie. Szczególnie w Chinach, na Bałkanach i w Karpatach. Najczęściej jest to bzy węgierskie, drzewiaste i pospolite. Ojczyzną bzu himalajskiego, a także odmian afgańskich czy perskich są Himalaje. Jednak większość gatunków pochodzi z Primorye i Priamurye, a także z Japonii i Chin.
Kiedy patrzymy na wszystkie rodzaje bzów, zdjęcia z imionami, od razu zauważamy ich wspólną cechę. Niezwykle piękny i bujny kwiat. U gatunków dzikiego bzu płatki najczęściej mają liliowo-niebieskawy kolor. Ich kolor jest oryginalny i niepowtarzalny, jednak kolor koroli jest inny dla odmian uprawnych i hybrydowych. Mogą to być jasne fioletowo-fioletowe kwiatostany, niebieskawe lub liliowo-różowe kwiaty, całkowicie różowe lub śnieżnobiałe. Odmiany o ciemnofioletowych płatkach z małą białą obwódką wyglądają spektakularnie.
Małe pachnące kwiaty są zbierane w dużych kwiatostanach wiechowatych. Same kwiaty są nie tylko proste, ale także podwójne i półpełne. Bzy mają duże odmiany kwiatów: ponad trzy centymetry. Niektóre odmiany bzu mają piękne i eleganckie wiechy. Wyglądają prosto, niektóre mają bardzo szerokie grona, które opadają nisko z ich wagi.
Wszyscy przedstawiciele rodzaju to rośliny wieloletnie. Zwykle wyglądają jak wysokie krzewy, rzadziej - niskie drzewa. Liście są ułożone parami (czasami trzy liście), u większości gatunków są proste i sercowate, ale u kilku gatunków są pierzaste. Spadają jesienią.
Mówiąc o tym, jakie są rodzaje bzów, należy zauważyć, że może istnieć kilka klasyfikacji. A to nie wszystko. Wszystkie podobne rodzaje bzów są łączone w grupy, mają podobne nazwy. Na przykład istnieje klasyfikacja bzów, która jest zrozumiała dla wszystkich według odmian koloru kwiatostanów. W katalogach, opisując konkretną odmianę, z reguły wskazują jej przynależność do jednego z kolorów (na przykład biały, fioletowy, liliowo-różowy).
Szczegółowy opis
Ciemny krzew Andenken an Ludwig Spath jest prosty i wysoki. Ozdobiony jest dużymi kwiatami, które tworzą kwiatostany.Ta odmiana ma wspaniały aromat.
Liście rośliny Aucubaefolia różnią się od innych gatunków. Gałąź bzu będzie przypominać japońską Akubę. Liście ozdobione są osobliwymi wzorami w złocistożółte kropki z paskami. Pachnące półpełne kwiaty są pomalowane na liliowo-niebieski kolor. Krzewy osiągają wysokość 3 m.
Charles Joly to kolejny wysoki krzew. Fioletowo-fioletowy kolor kwiatostanów frotte jest natychmiast uderzający.
Monique Lemoine to prawdziwe arcydzieło stworzone przez Lemoine. Średniej wielkości krzew produkuje białe wiechy. Gęsto podwójne kwiaty składają się z dużych, spiczastych płatków.
Prezydent Grevy cieszy otaczających go ludzi obfitym kwitnieniem. Piękne kwiatostany na wysokich krzewach tworzą półpełne kwiaty. Płatki są w kolorze liliowo-niebieskim.
Odmiana Sensation różni się od innych wyjątkowym kolorem. Fioletowo-czerwone płatki mają białą obwódkę wzdłuż samej krawędzi. Z daleka kontrastowy kolor nie jest tak zauważalny, dlatego lepiej jest sadzić bzy na miejscu obok ścieżek ogrodowych.
Gortenziya to odmiana o liliowo-różowych kwiatach, które łączą się w piękne kwiatostany. Liliowy wygląda jak hortensja wiechowa.
Clarkia wdzięczna - odmiany i rodzaje, pielęgnacja i sadzenie, choroby + 78 zdjęć- Irysy - opis gatunku, uprawa, rozmnażanie + 102 zdjęcia
Campsis - sadzenie, pielęgnacja, zasady lokalizacji, podlewanie, rodzaje reprodukcji (67 zdjęć + wideo)
Indiya - średniej wielkości krzewy, osiągające wysokość 2,5 m.Proste kwiaty o fioletowo-fioletowym kolorze mają czerwonawy odcień.
Olimpiada Kolesnikova to różnorodność o niezwykłej urodzie. Kiedy kwitnie bz, kwitną ostro-piramidalne kwiatostany. Delikatne fioletowe kwiaty łączą się w pąki. Wysokość krzewów może przekraczać 3 m.
Popularne odmiany bzu
Trochę konkretów. Prawie wszystkie odmiany bzu pospolitego mają czteropłatkowe kwiaty w kwiatostanach około jednego centymetra. Powstają na pąkach zeszłorocznych pędów. Najpopularniejszy i uwielbiany przez wszystkich liliowy pospolity jest powszechnie znany. Nie ma potrzeby wykonywania dodatkowych opisów.
Gatunki bzu pospolitego uprawiane są od XVIII wieku. W tym okresie wyhodowano wiele odmian. Kwitnie pierwsza. Krzew może dorastać do trzech metrów wysokości, jest bezpretensjonalny dla gleb, rośnie w każdych warunkach. Liliowy w kremowych lub białych odcieniach ma charakterystyczny delikatny specjalny aromat. Krzew jest bardzo piękny podczas kwitnienia: małe i niezwykle pachnące kwiaty, najczęściej niebieskawo-liliowe, znajdują się w dużych kwiatostanach wiechowatych, po trzy lub pięć sztuk w każdym pęczku. Kwitnie w maju lub czerwcu w zależności od regionu.
W tej chwili hodowcy wyhodowali ogromną liczbę odmian bzu pospolitego. Są też krasnale (odmiana "Gnome"). Są też prawdziwe arcydzieła: na przykład jedyny na świecie jasnożółty liliowy pierwiosnek. Ten rodzaj bzu znajduje się na poniższym zdjęciu. Duży dwumetrowy krzew kwitnie bardzo obficie. To prawda, że pod koniec kwitnienia zażółcenie zanika, a kwiatostany stają się białe. Możesz bez końca studiować rodzaje bzów, zdjęcia z nazwami odmian, ale jedno jest pewne. Każdy z nich jest piękny na swój sposób.
Sadzenie i pielęgnacja węgierskich bzów
Jak każde inne drzewo, węgierski bez może rosnąć tylko przy odpowiedniej pielęgnacji. Aby stworzyć korzystne warunki wzrostu, należy wziąć pod uwagę wszystkie czynniki - zasady sadzenia, przygotowanie gleby itp.
Zalecany czas
Sadzenie węgierskich bzów można sadzić zarówno wiosną, jak i jesienią. Jeśli sadzimy sadzonki w okresie od połowy lipca do końca sierpnia, to już w pierwszym sezonie można spodziewać się aktywnego wzrostu krzewu.
Nie warto sadzić roślin wczesną wiosną i jesienią, ponieważ w tym czasie gleba zawiera dużo wilgoci, co ma szkodliwy wpływ na kondycję rośliny. Młode korzenie mogą gnić lub poważnie spowalniać wzrost.
Uwaga! Sadzenie bzów powinno odbywać się przy pochmurnej pogodzie lub po zachodzie słońca.
Wybór miejsca i przygotowanie gleby
Liliowy pospolity Węgier uwielbia światło słoneczne. Dlatego przy wyborze miejsca lądowania należy wziąć pod uwagę ten czynnik. Miejsce sadzenia sadzonek powinno być dobrze oświetlone, ale zamknięte od wiatrów i przeciągów, które mają szkodliwy wpływ na krzew.
Gleba „węgierska” nie jest wymagająca, ale nie warto jej sadzić na podłożach bagiennych lub gliniastych. Korzenie krzewu szybko gniją z powodu nadmiernej wilgoci, co prowadzi do ich śmierci. Najlepiej wybrać obszar z żyzną glebą, która jest dobrze przepuszczalna. Skład gleby może być obojętny lub lekko kwaśny.
W sprzyjających warunkach węgierski liliowy (po łacinie Syringa josikaea) może żyć co najmniej 100 lat. W ciągu swojego życia udaje jej się zakwitnąć co najmniej 90 razy.
Uwaga! Ważne jest, aby wiedzieć, że sadzenie bzów powinno odbywać się w dołkach. Ich wielkość zależy również całkowicie od składu gleby - podłoże piaszczyste to kopanie dołków metr na metr, podłoże żyzne - 50 na 50 centymetrów.
Jak prawidłowo sadzić
Aby liliowy dobrze się zakorzenił i mógł rosnąć bez przeszkód, należy wziąć pod uwagę podstawowe zasady sadzenia:
- odległość między sadzonkami powinna wynosić średnio 2,5 metra;
- doły do lądowania powinny mieć strome ściany;
- konieczne jest dodanie do każdej studni podłoża, które zawiera takie składniki jak kompost, próchnica, superfosfat (w razie potrzeby dodatkowe zakwaszenie gleby) i popiół drzewny.
Procedura:
- Podłoże (jego składniki) należy dokładnie wymieszać, a niewielką część wlać do otworu do sadzenia.
- W przypadku sadzonek koronę należy skrócić: w zależności od wysokości materiału do sadzenia usuwa się do 3 pąków.
- Jeśli korzenie sadzonki są zbyt długie, można je również trochę przyciąć. Idealnie, długość korzeni nie powinna przekraczać 30 cm.
- Sadzonkę należy ustawić w środku utworzonego zagłębienia.
- Rozłóż wszystkie korzenie.
- Posyp pozostałym podłożem, trochę ubij.
- Podlewaj obficie.
Liliowy liliowy
Te krzewy mają znacznie większe liście. Projektanci krajobrazu uwielbiają je, ponieważ jesienią nabierają atrakcyjnego koloru amarantowego i tak ozdabiają każdy ogród. Wysoką (do trzech metrów wysokości) rośliną o regularnym kształcie może być krzew lub drzewo. Szerokie, sercowate liście mają zwykle około dziesięciu centymetrów długości. Stożkowe kwiatostany o wielkości do dwunastu centymetrów są najczęściej malowane w kolorze bladofioletowym lub fioletowo-liliowym.
Tak wygląda bz szerokolistny, którego rodzaje i odmiany są zwykle gorsze od zwykłych pod względem piękna i blasku ich kwitnienia. Ale kwitną trochę wcześniej. Już pod koniec kwietnia cieszy oko i emanuje aromatem w ogrodach i parkach miejskich. Kwiatostan u tych gatunków ma lekko stożkowaty kształt. Dość często pojawiają się pąki o spektakularnych karminowo-różowych odcieniach.
Odmiany fioletowego bzu frotte
Najmniejszą grupę stanowią odmiany fioletowe. Być może dlatego, że zwykły krzew ma kolor zbliżony do palety. Z roślin frotte przeważają odmiany Lemoine. Uważany jest za przodka bzu ogrodowego. Odmiany fioletowe należą do grupy ciemnych bzów frotte.
Fioletowy
Violetta wyróżnia się spośród wszystkich strukturą kwiatów. Są asymetryczne, z płatków o różnych kształtach. Każdy ma ostre i niezbyt, wąskie i szerokie płatki.Korona jest fioletowa. Liście są ciemnozielone. W momencie rozwoju pokryte są brązowym nalotem. Tworzy duże kwiatostany, z których każdy składa się z 2-3 wiech. Kwitnie obficie. Uważany jest za najlepszego i najbardziej oryginalnego w tej grupie. Krzewy średnio kwitnące są wysokie, proste.
Katherine Havemeyer
Krzew rośnie wysoko i prosto. Posiada walory dekoracyjne. Liście bzu są duże, mają kolor ciemnozielony. Tworzy 3 korony ze spiczastymi płatkami. Ich kolorystyka to liliowy z subtelnym różowawym odcieniem. W dolnej części płatki są bardziej nasycone. Średnica korony - 3 cm Kwiatostany piramidalne, duże, utworzone z 2-4 wiech. Okres kwitnienia to kwiecień-maj.
Maksimowicz
Roślina tworzy niezbyt wysokie krzewy, ale ich kształt się rozprzestrzenia. Pąki są srebrzystofioletowe. W pełni rozkwitnie, osiąga wielkość ponad 2 cm, tworzą trzy blisko siebie rozmieszczone korony. Płatki owalne. Centralna część pionowych płatków pokrywa środek. Kwiatostany są duże, stożkowate, utworzone przez 1-3 wiechy. Posiadają zapach. W okresie kwitnienia tworzy wiele pędzli. Kwitnienie średnie.
Antoine de Saint-Exupéry
Odmiana uważana jest za znakomitą. Kolor pąków jest ciemnofioletowy. Same kwiaty są asymetryczne, centralne płatki pokrywają środkową część. Znajdują się na długich rurkach, wąskich. Kolor intensywny, liliowo-różowy. Tworzy długie piramidalne kwiatostany. Krzew preferuje miejsca słoneczne, toleruje półcienie. Nie lubi miejsc mocno wilgotnych.
Hiacynt bzu
Kolejna odmiana. Biorąc pod uwagę zdjęcia kwiatów, rodzaje bzów, nie sposób nie wspomnieć o odmianach hiacyntowych. Bardzo niewiele z nich zostało wyhodowanych - około pięciu procent wszystkich światowych kolekcji. Gatunek ten od dawna nie był w żaden sposób badany, dlatego dziś za hiacyntowe uważane są tylko odmiany uzyskane ze skrzyżowania gatunków liściastych i pospolitych lub dwie różne rośliny tego samego gatunku (hiacynt).
Chociaż hiacyntowy bz nie jest bardzo powszechny, jego odmiany wyróżniają się najwcześniejszym i bardzo bujnym kwitnieniem. W naszych regionach Buffon jest dość popularną odmianą. Znane są również odmiany, do których doboru użyto pyłku liściastego ekspandowanego bzu. Słynny naukowiec, hodowca z Kanady Frank Skinner skrzyżował z nią zwykłego bzu, który od dawna rośnie w jego przydomowym ogrodzie. W rezultacie otrzymano dwadzieścia mieszańców, które są obecnie dość popularne, ponieważ różnią się bardzo zgrabnym kształtem ich buszu, a tym samym pasują do określonych stylów projektowania krajobrazu. Gatunki bzu hiacyntowego nie są zbyt rozłożyste, ponadto są odporne na skrajne temperatury. A także doskonale toleruje wiosenne przymrozki.
Zastosowanie w projektowaniu krajobrazu
Kwitnienie węgierskich bzów jest prawdziwą ozdobą każdego miejsca. Krzewy sadzi się wzdłuż żywopłotów, przy wejściu do ogrodu, w pobliżu domu i altan. Wszechstronność wykorzystania bzów w projektowaniu krajobrazu zauważyli również profesjonalni projektanci, którzy sugerują nie tylko sadzenie rośliny w dowolnym dogodnym miejscu, ale także tworzenie z jej pomocą prawdziwych kompozycji.
Węgierski bez może pełnić rolę żywopłotu, pełniąc rolę prawdziwego ogrodzenia ogrodowego. Aby prawidłowo uformować żywopłot, należy wziąć pod uwagę nie tylko wielkość sadzonki podczas sadzenia, ale także to, ile osiągnie dorosła roślina. Dlatego konieczne jest przeznaczenie wystarczająco dużej powierzchni ziemi na krzewy, aby ostatecznie uzyskać pożądany rezultat.
Zasady organizacji ogrodzenia:
- Posadź sadzonki w dołkach, w odległości 1,5 metra.
- Aby krzew rósł równomiernie, nie jest konieczne jego nawożenie i przycinanie przez pierwsze 3 lata.
- Wprowadzenie opatrunku górnego rozpoczyna się w 4. roku życia.
- Podlewanie nie jest wymagane: będzie wystarczająca ilość wilgoci z topniejącego śniegu i deszczu.
- Przycinanie odbywa się tylko w celu aktualizacji gołych krzaków. Ale zawsze powinno być co najmniej 10 silnych pędów na roślinę.
Forma stempla jest również jedną z opcji sadzenia bzu. Trochę trudniej jest zorganizować żywopłot, ale ma to swoje zalety estetyczne.
Uwaga! Kształt łodygi to bujne drzewo rosnące na równym pniu. Gałęzie krzewu opadają, tworząc zaokrągloną sylwetkę.
Aby stworzyć ozdobną bole, musisz wziąć nieszczepiony liliowy. Konieczne jest wybranie jednego odpowiedniego pędu, który ma wysokość co najmniej 1 metra (zabieg przeprowadza się wiosną). Korzenie rośliny należy przyciąć w taki sposób, aby uzyskać kwadrat o wymiarach 20 na 20 centymetrów. Na wybrane sadzonki należy zaszczepić bzu odmianowego (węgierskiego), aw okresie jesiennym wykopać krzew i posadzić na przygotowanym miejscu. Należy usunąć cały wzrost korzeni.
Bzy węgierskie można sadzić na terenach z innymi roślinami. Najkorzystniejszymi sąsiadami są: piwonia drzewiasta, kalina, łubin, hortensja, floks, świerk i inne drzewa iglaste, byliny i rośliny zimozielone.
Kulturę można sadzić:
- w jednej grupie z krzewami;
- w sirengarii (gdy organizowane jest sadzenie, składające się z odmian i gatunków bzów, które zastępują się okresem kwitnienia i różnią się kolorem kwiatów);
- w klombach o różnych rozmiarach;
- w tablicach;
- w rabatach;
- do pionowego akcentowania pięknie kwitnących kompozycji.
Rodzaje białego bzu
Czasami tylko hodowcy i profesjonaliści mogą odróżnić od siebie zakres kolorów pąków, dlatego trudno jest wskazać dokładne różnice między odmianami. Ogólnie rzecz biorąc, biały liliowy nazywany jest takim tylko warunkowo, ponieważ istnieje wiele odcieni. Ich kolor jest intensywny tylko w zarodku. Odmiany frotte białych bzów są bardzo liczne. Poniżej na zdjęciu widok białego bzu. Podano również jej opisy.
Z klasycznych odmian należy przypomnieć bzu M. Lemoine. Został wyhodowany w XIX wieku, wyróżnia się grubymi pełnymi kwiatami. W tej chwili ta odmiana pomimo wieku jest najlepsza i najbardziej stabilna. W miarę wzrostu roślina formuje się w duży trzymetrowy krzew obsypany kwitnącymi pęczkami, uderzając swoim pięknem i wdziękiem.
Wiele odmian bzu białego jest hodowanych przez białoruskich hodowców. Niektóre z nich zyskały światową sławę. Odmianę Rochester (niedublowaną) uzyskano w 1971 roku. Wszedł jednak do pierwszej dziesiątki pospolitych białych bzów w całej kolekcji światowej. Mały, półtorometrowy krzew kwitnie kremowymi pąkami, ale w miarę rozwoju pąki stopniowo stają się białe, a na płatkach zauważalny jest mały woskowy nalot. Ale główną cechą tej niesamowitej odmiany są duże trzycentymetrowe kwiaty z dwudziestoma pięcioma płatkami.
Ogólnie rzecz biorąc, rodzaje białych bzów są znacznie bardziej kapryśne niż ich kolorowi krewni. Wymagają ostrożniejszych warunków podczas procesu uprawy. Ostatnio we wszystkich nowoczesnych ogrodach popularne są monochromatyczne nasadzenia monochromatyczne. Aby przez długi czas podziwiać wspaniałe rośliny i cieszyć się ich aromatem, wskazane jest posadzenie dużej liczby rodzajów białych bzów. Wszystko zależy od czasu jego kwitnienia.
Klasyfikacja kolorów
Najwygodniejszy, ponieważ u wielu gatunków istnieją odmiany o tym samym kolorze. I tak możesz zebrać najlepsze odmiany danego koloru w jednej formie.
Biały liliowy "Madame Casimir Perrier"
Stara francuska odmiana, stworzona przez Lemoine w 1894 roku i nadal jest popularna.
- Rozłożysty krzew do 4,5 metra wysokości, średnica korony około 2 metry. Liście są długie, do 10 cm, kwiatostany w formie piramidy z kremowymi pąkami, wielkości ok. 20 cm, z pąków kwitną gęste, pełne kwiaty, każdy z 3 - 4 koronami.Przypominają białe płatki śniegu.
- Lepiej jest sadzić taką odmianę w słonecznym miejscu, w którym jest trochę cienia. Gleba powinna być żyzna, z dużą zawartością próchnicy. Zbyt dużo wilgoci może zabić roślinę.
- Dość mrozoodporny dla regionu moskiewskiego, kwitnie na przełomie maja i lipca przez około trzy tygodnie. Może wypalić się na słońcu, więc musisz ostrożnie wybrać miejsce do sadzenia.
- Odmiana nadaje się do wymuszania wczesną wiosną i może zachwycić kobiety do 8 marca. Jedna z najlepszych odmian, która kwitnie co roku i przez długi czas.
Żółty liliowy "Primrose"
To niesamowity i niezwykły widok. Ten kolor nie jest charakterystyczny dla bzów. Odnosi się do gatunku - bzu pospolitego. Ale ten wygląd zakłada zupełnie inny kolor z pigmentami w odcieniach różu, bzu i bordo. Białe korony w ogóle bez pigmentu. Skąd się wziął żółty?
W 1949 roku w Holandii wyhodowano nową unikalną i dotychczas jedyną odmianę Primrose z odmiany z mutacją nerek. Za swoją wyjątkowość odmiana ta otrzymała Certyfikat Pierwszej Klasy.
- Krzew osiąga do 3,5 metra wysokości. Ma rozłożystą koronę. Rośnie dość szybko - do 30 cm rocznie.
- Kwiaty zbliżone kształtem do zwykłych bzów, lekko wydłużone, kwiatostany do 20 cm długości, bardzo delikatny żółtawy kolor. Kiedy rosną na słońcu, mogą blaknąć do bieli, to znaczy powracają do swojego podstawowego wyglądu i białego koloru. W połowie maja lub na początku czerwca krzew zaczyna być przykrywany wspaniałym kapeluszem.
- Są sadzone w otwartym miejscu, kocha ciepło, ale nie lubi wiatru, pożądany jest półcień. Gleba powinna być próchniczna (lekko kwaśna lub obojętna). Wapno należy dodać do kwaśnego. Jeśli jest kilka krzewów, musisz sadzić w odległości 1 metra od siebie. Jest bezpretensjonalny w wychodzeniu i nie wymaga specjalnej uwagi. We wczesnych latach podlewanie nie częściej niż dwa razy w tygodniu, czasami nawozimy mocznikiem, a wiosną superfosfatem.
Fioletowy liliowy „Kosmos”
Jedna z najlepszych odmian tego koloru jest znana wielu. Wydany w 1956 roku. Wysokość krzewu wynosi od półtora metra do dwóch. Jeśli sadzisz więcej niż jeden krzew, odległość powinna wynosić co najmniej 2 metry.
- Gałęzie są proste, skierowane do góry. Pędy są długie. Kolor purpurowy z niebieskawymi refleksami z żółtymi pręcikami w środku. Ma bardzo prosty kwiatek. Rozmiar obręczy to 25 - 30 mm.
- Zwykle ma 2 pędzle w kształcie piramidy. Długość pędzla sięga 25 cm, czasami jest ich 4 lub 6. Kwiaty są blisko siebie.
- Owocowanie corocznie, średni czas trwania. Jeśli sadzi się w cieniu, jest znacznie mniej kwiatów.
- Jedna z najbardziej trwałych i odpornych odmian. Dobrze znosi złą pogodę i zimno, nie pęka.
Zawarte w pierwszej dziesiątce odmian fioletowych pod względem popularności i cech.
Niebiesko-liliowy "Firmament"
Istnieje kilka odmian o kolorze od niebieskawego do jasnoróżowego. Weźmy do opisu jeden z najlepszych niebieskawych krzewów bzu.
Odmiana została wyhodowana w 1932 roku. Słynie z czystości brzmienia i jest dobrze znany, wyróżnia się czystością brzmienia i zasługuje na swoją nazwę - przypomina kulę.
- Odnosi się do bzu pospolitego. Pąki są niebieskawo-fioletowe, a kwiaty są już czysto niebieskie. Średnica 2-3 cm, płatki owalne, podłużne, końce podniesione do góry.
- Kwiatostany zawsze składają się z jednej pary, średniej gęstości, mocnej, w formie średniej wielkości piramidy. Liście są ciemnozielone, o gęstej strukturze.
- Gałęzie rozciągają się prosto do góry, średnia wysokość to około dwa metry.
- Kwitnie bardzo obficie każdego roku.
Czerwony liliowy "Czerwona Moskwa"
Ten fioletowy przystojny mężczyzna zajmuje szczególne miejsce. Wyhodowany w 1936 roku przez L. Kolesnikova, autora ponad 300 odmian.
- Pąki są jasne z fioletowym odcieniem, a kwiaty są duże, zwykłe do 2 cm w kolorze ciemnofioletowym z wypukłymi płatkami na końcu. Ton jest równy i trwały.
- Zwykle kwiatostan składa się z pary wiech, średniej długości do 18 cm, zwarta i mocna.
- Czasami osiąga wysokość 4 metrów, szerokość 3.Każdego roku rośnie o 20 - 25 cm.
- Ten liliowy kwitnie średnio i umiarkowanie. Dopiero bardzo sprzyjające warunki pogodowe pozwalają na zwiększenie liczby kwiatostanów.
- Dość bezpretensjonalnie w opiece. Gleba powinna być o niskiej kwasowości lub obojętna.
- Można sadzić w dobrze oświetlonych miejscach. Cień nie da wielu kolorów. Nie lubi przeciągów i silnie wilgotnej gleby.
Oferowany jest krótki film, w którym ekspert opowie Ci o niektórych cechach rosnących bzów:
Puszysty liliowy
Małe, ale bardzo pachnące kwiaty puszystych bzów wyglądają niecodziennie. Dlatego wielu ludziom się to podoba. Prawie wszystkie odmiany tego gatunku mają niewielkie pokwitanie na kwiatostanach i liściach. Podobnie jak w przypadku zwykłych gatunków, w puszystych bzach wszystkie kwiatostany pojawiają się na zeszłorocznych pędach z bocznego pąka.
Każda odmiana puszystych bzów jest bardzo piękna. Rośliny wyglądają szczególnie dobrze na stromych zboczach, w parkach i dużych ogrodach. Krzew tego gatunku jest mały i zwarty, doskonale nadaje się również do niewielkiego ogrodu. W naturze ten rodzaj bzu rośnie w niektórych prowincjach Chin. Bez odmiany Julia wygląda szczególnie delikatnie. Miniaturowe kwiaty są połączone w ażurowe kwiatostany, które obficie pokrywają cały krzew.
Zasady lądowania
Drugą połowę lata uważa się za korzystny okres do sadzenia sadzonek - od połowy lipca do połowy września. W takim przypadku krzewy zakwitną następnej wiosny. Jeśli zostaną posadzone wiosną, wzrost pędów będzie powolny, a kwitnienie nastąpi dopiero w następnym sezonie. Sadzenie należy zaplanować na wieczór lub w pochmurny, chłodny dzień.
Krzewy nie są szczególnie wymagające pod względem składu gleby, ale nie należy ich sadzić na terenach podmokłych lub na nizinach, gdzie możliwe jest zalanie, ponieważ korzenie mogą gnić z powodu wilgoci. Idealną glebą dla tego bzu jest żyzne, umiarkowanie luźne podłoże o lekko obniżonej lub obojętnej kwasowości.
Krzewy sadzi się w dołach o średnicy około 0,5 m. Na dno dołów wsypuje się nawozy: 1 wiadro próchnicy lub kompostu, 20-30 g superfosfatu, 300 g popiołu. Wszystkie składniki miesza się z ziemią i wlewa do dołu za pomocą zjeżdżalni. Sadzonka jest umieszczana na tym wzgórzu tak, aby korzenie były skierowane w dół. Jest pokryty ziemią i lekko ubity u podstawy. Odległość między krzakami powinna wynosić 2-3 m.
Amur liliowy
Gatunek ten nadal można spotkać w dzikiej faunie w lasach północno-wschodnich Chin i Dalekiego Wschodu. Bz amurski rosnący w warunkach naturalnych jest po prostu niesamowity, ponieważ roślina osiąga dwadzieścia metrów wysokości. Ale odmiany uprawne są około dwa razy niższe. Chociaż to w porównaniu z innymi gatunkami dużo.
Liście bzu amurskiego zmieniają kolor: od zielono-fioletowego wczesną wiosną do jaskrawopomarańczowego z nadejściem jesieni. Kwiaty tego gatunku zbierane są w dużych kwiatostanach wiechowatych. Ale są dość małe, mogą być kremowe lub białe i mieć charakterystyczny korzenny aromat. Kwitnienie - bardzo bogate i obfite, ale późne. Ten typ nadaje się do kształtowania miejskich ogrodów i parków, ponieważ doskonale toleruje trudne warunki środowiskowe współczesnego miasta, zakurzone i zanieczyszczone ulice w pobliżu. Amur liliowy nie boi się ekstremalnych temperatur i mrozu. Jest bezpretensjonalny dla gleb.
Jak rozmnażają się węgierskie bzy
Charakterystyczną cechą węgierskiego bzu jest to, że nie rodzi potomstwa. W związku z tym istnieją pewne trudności z rozmnażaniem krzewów.
Główną metodą są sadzonki. Jako materiał do rozmnażania nadają się nie tylko zielone gałązki, ale także zdrewniałe. Jeśli podejdziesz do reprodukcji z całą odpowiedzialnością, sadzonki szybko się zakorzenią.
Inną metodą hodowli jest nasiona. Warunkiem wstępnym jest rozwarstwienie.W tym procesie symuluj okres zimowy przez 2 miesiące, trzymając nasiona w lodówce. Wysiew nasion odbywa się jesienią lub wiosną. Przy ostrożnej pielęgnacji współczynnik kiełkowania osiąga 70%, czyli jest nieco niższy niż w przypadku rozmnażania przez sadzonki.
Liliowy węgierski
Nie sposób o tym nie wspomnieć. Mówiąc o liczbie rodzajów bzów, nie sposób nie wspomnieć o węgierskim, uprawianym prawie wszędzie. Najczęściej w dużych miastach. W przyrodzie węgierskiego bzu występuje ostatnio bardzo dużo, na przykład w Karpatach Wschodnich. Rośnie z reguły w wilgotnych miejscach, wzdłuż brzegów rzek i strumieni. Ale ze względu na osuszanie terenu i wykopywanie krzewów do przeszczepu, jego liczba wśród dzikich zwierząt stopniowo maleje.
Liliowiec węgierski to krzew o wysokości około trzech metrów z owalnymi, gładkimi liśćmi, spiczastymi na szczycie. Są ciemnozielone u góry i szaro-zielone u dołu. Bez węgierski kwitnie później niż bz pospolity przez około dwadzieścia dni. Ceniony przez amatorów za przyjemny zapach i długotrwałe kwitnienie. Kwiaty znajdują się w rzadkich, wzniesionych wiechach, wyrastających z pąka wierzchołkowego.
Bez węgierski jest bardzo bezpretensjonalny, doskonale znosi trudne warunki metropolii, przycina się w celu ukształtowania, dlatego ten rodzaj bzu jest idealny do stworzenia zielonego żywopłotu. Najczęściej uprawiane odmiany o jasnofioletowych kwiatostanach.
Formy i odmiany bzu węgierskiego
Większość odmian bzu wyhodowano z odmiany pospolitej. Węgier nie ma wielu odmian, tylko kilka jego form występuje w kulturze ogrodniczej.
- blada forma - ma blady liliowy kolor, który wydaje się nieco wypalony na słońcu;
- forma czerwono-kwiatowa - jej kolor jest jasnofioletowy, mieniący się czerwonym odcieniem;
- biało-kwiatowe - węgierski biały liliowy;
- różowaty.
Liliowy owłosiony i opadający
Bardzo podobny do węgierskiego bzu włochatego lub włochatego bzu, a także bzu opadającego. Czasami tylko eksperci i hodowcy zauważają różnicę. Wszystkie te gatunki są tradycyjnie łączone pod ogólną nazwą Hairy. Ich główną różnicą jest owalny kształt liści ze spiczastymi końcami. Widać na nich małe włoski, które dały nazwę całemu gatunkowi. Kwiaty bzu włochatego, podobnie jak u Węgier, są małe, ale bardzo pachnące.
Opadający bz ma cechy charakterystyczne tylko dla tego gatunku - kępy kwiatostanów skutecznie zwisające. Krzewy włochatych i opadających bzów są dość duże i szerokie. Mogą mieć nawet pięć metrów wysokości. A same pnie u tych gatunków są znacznie grubsze niż u zwykłych bzów. Absolutnie wszystkie rośliny tego gatunku doskonale tolerują ekstremalne temperatury i mroźne zimy. Kwitną późno, dlatego wskazane jest sadzenie ich obok innych gatunków.
Liliowy Preston jest bardzo popularny, wyhodowany przez kanadyjskiego hodowcę, który skrzyżował gatunki owłosione i zwiędłe. W rezultacie uzyskano duże krzewy, osiągające cztery metry, jak u bzu włochatego. Ale kwiatostany zwisają w tym samym czasie. Liliowy Preston nie znosi najbardziej ostrej zimy. Ale są bardzo bezpretensjonalne dla gleby.
Pielęgnacja i uprawa węgierskich bzów
Węgierskie bzy są mało wymagające w pielęgnacji. Jednak ważne jest przestrzeganie podstawowych zasad techniki rolniczej.
Harmonogram podlewania
Natychmiast po posadzeniu bzy zrzuca się 20 litrami wody. Po 1-2 tygodniach (sadzenie w środku lata) krzew ponownie zrzuca się z taką samą ilością wody. Po ukorzenieniu rzadko potrzebne jest podlewanie krzewu, ponieważ roślina otrzymuje wilgoć w wystarczających ilościach z gleby po opadach. W porze suchej można od czasu do czasu rozlać krzew, zapobiegając zastojowi wody w systemie korzeniowym.
Po każdym podlewaniu konieczne jest poluzowanie gleby w pobliżu korzeni, aby mogły swobodnie oddychać.
Co możesz nakarmić
Przez pierwsze dwa lata po posadzeniu bz potrzebuje tylko jednej substancji - azotu.Dlatego zaleca się wprowadzenie azotanu amonu lub mocznika. Po ukorzenieniu krzewy są karmione roztworem obornika (5 części wody i 1 część obornika). Kompozycji nie można wlać bezpośrednio pod pień, lepiej jest rozprowadzić ją w promieniu pół metra od buszu. W przeciwnym razie korzenie zaczną gnić, a roślina umrze.
Jesienią krzew bzu potrzebuje nawozów fosforowych i potasowych. Dlatego zaleca się nawożenie rośliny popiołem drzewnym rozcieńczonym w wodzie (400 g na 15 l), azotanem potasu lub superfosfatami.
Ściółkowanie gleby
Ściółkowanie gleby przeprowadza się natychmiast po posadzeniu sadzonki. Aby to zrobić, możesz użyć zepsutych liści lub obornika. Najpierw układa się warstwę ściółki do 7 cm, po pierwszym podlewaniu ściółkę uzupełnia się kolejną warstwą 2-3 cm.
Przycinanie węgierskich bzów
Liście bzu węgierskiego są same w sobie bardzo piękne i tworzą wdzięczny kształt krzewu. Dlatego krzew nie wymaga dodatkowych manipulacji. Przycinanie odbywa się tylko wtedy, gdy konieczne jest stworzenie bardziej eleganckiej sylwetki.
Proces jest dość prosty, ze względu na zdolność gałązek bzu do utrzymania określonego „przebiegu” wzrostu. Wystarczy raz na wiosnę przyciąć gałęzie na wymaganym nachyleniu, gdy aktywne ogrodnictwo jeszcze się nie rozpoczęło, a krzew utrzyma swój kształt do następnego sezonu.
Uwaga! Po kwitnieniu konieczne jest przycięcie wiech, aby nie wchłonęły wszystkich przydatnych pierwiastków śladowych.
Przygotowanie krzewu na zimę
Pomimo swojej bezpretensjonalności młode krzewy nadal muszą zorganizować zimowe schronienie dla systemu korzeniowego. Aby to zrobić, użyj suchych liści lub torfu. Wraz z nadejściem pierwszych chłodnych dni konieczne jest wypełnienie przestrzeni przy pniu wybranym materiałem, warstwa schronienia powinna mieć 10-15 cm. Po wyrośnięciu krzewu (po około 2 do 3 latach) bzy nie trzeba być przygotowanym na zimę.
Uwaga! Mieszkańcy regionów, w których panują surowe zimy, nadal muszą zachować ostrożność. Małe schronienie pomoże uniknąć zamarzania systemu korzeniowego.
Peristolis i bzy perskie
Około dwa tygodnie później niż zwykłe bzy kwitną bzy perskie i pierzaste bzy. Do tej pory wyżej wymienione gatunki można spotkać na wolności w Afganistanie, a także w Iranie i Turcji, na Kaukazie Północnym oraz w niektórych rejonach Azji Centralnej.
Kwitnący cirrus lilac może nie jest tak spektakularny, ale niezwykle wąskie, nasycone ciemnozielone liście wyglądają bardzo oryginalnie. Te odmiany dorastają do trzech metrów, ale nie więcej. Ich kwiatostany są bardzo gęste, nawet grube i mają przyjemny aromat charakterystyczny dla tych gatunków.
Bzy perskie są często różowe lub białe. Odmiany bzu perskiego i pierzastego różnią się również nadwrażliwością na zimny klimat i nagłe zmiany temperatury. Nie wymagają jednak intensywnego i ciągłego podlewania. Niezbyt wymagający, by się nim zająć.
Szkodniki i choroby bzu węgierskiego
Pomimo bezpretensjonalnej pielęgnacji węgierski bez nadal cierpi na szereg szkodników i chorób. Będąc na otwartym terenie, roślina zostaje uwięziona przez takich wrogów, jak kleszcze, ćma plamista i owad łuskowy. Wszystkie są w stanie wyrządzić nieodwracalne szkody krzewowi, co może być dla niego śmiertelne. Dlatego warto w odpowiednim czasie traktować bzu specjalnymi preparatami zakupionymi w sklepie. Jeśli szkodniki już zepsuły części rośliny, dotknięte gałęzie i liście należy wyciąć i spalić.
Wśród chorób są filostikoza grzybicza, mozaika wirusowa i plamienie. Wszystkie te patologie wymagają natychmiastowego leczenia specjalistycznymi lekami. W przeciwnym razie może to wpłynąć na inne rośliny na terenie.
Uwaga! Jako środek zapobiegawczy przeciwko różnego rodzaju chorobom i atakom szkodników można zastosować metody ludowe.Krzew można okresowo spryskiwać roztworem wierzchołków pomidorów lub olejkami eterycznymi rozcieńczonymi w wodzie.
Drzewo jak drzewo
Kolejna odmiana. Kontynuując rozmowę o tym, jakie są rodzaje bzów, na zdjęciu widzimy bzy drzewne. Hodowcy często wyróżniają ten gatunek jako oddzielny rodzaj. Wynika to z faktu, że jego kwiaty bardziej przypominają ligustr. Duże i puszyste kremowe kwiatostany małych kwiatów z żółtymi pręcikami powstają z bocznego pąka pod koniec zeszłorocznego pędu i wydzielają przyjemny miodowy aromat.
Istnieje wiele rodzajów bzów. Ale odmiany drzewiaste wyglądają bardzo efektownie na tle jasnozielonych liści. Kwitną bardzo późno - nie wiosną, ale latem, kilka tygodni później niż odmiany węgierskie. Roślina osiąga osiem metrów wysokości. A jego szerokość może wynosić pięć metrów lub nawet więcej.
Węgierski liliowy: cechy rodzaju i wskazówki dotyczące pielęgnacji
To nie pierwszy rok, w którym krzew bzu rośnie na tym miejscu, ale nie chce w żaden sposób kwitnąć. Materiał do sadzenia kupiłam w szkółce, gdzie zagwarantowali, że w przyszłym sezonie ozdobi mój ogród.
Zacząłem rozumieć, co zrobiłem źle. Po przesadzeniu w nowe miejsce moja uroda podziękowała mi bujnym i długim kwitnieniem. Dzielę się wszystkimi zebranymi informacjami.
Karmić wiosną i jesienią
Liliowy węgierski
- Usuń kwiatostany. Po zakwitnięciu bzu konieczne jest usunięcie kwiatostanów, aby nie wyciągały mocy z krzaka. Przycinanie odbywa się przed drugim pączkiem, w przyszłym roku da nowy kwiatostan.
- Roślin w lipcu. Bzy należy przesadzać w lipcu, kiedy układane są pąki kwiatowe. Jeśli wszystko zostanie wykonane poprawnie, młody krzew zakwitnie wiosną.
- Zachowaj ostrożność. Oprócz corocznego przycinania krzew bzu wymaga karmienia i ochrony przed szkodnikami. Jesienią lub wiosną bz potrzebuje nawozów organicznych, a po kwitnieniu reaguje złożone nawożenie mineralne. Po 5 latach od posadzenia roślina będzie produkować pędy, które można przesadzić.
Kanał „Fazenda” udziela porad dotyczących pielęgnacji bzów.
Chiński liliowy
Nie mniej popularne. Tego rodzaju bzu nie znaleziono w ogóle w Chinach, ale we Francji. Roślina jest naturalną hybrydą. Został znaleziony przez botaników w Ogrodzie Botanicznym w Rouen. Nazwę bzu chińskiego można uznać za błędną, ponieważ przypomina bzu perskiego. Na tle małych, spiczastych liści, różowo-liliowe drobne kwiaty wyglądają delikatnie, bardzo pięknie, wydzielając charakterystyczny aromat.
Badając bzy, gatunki i odmiany na zdjęciu, zawsze można zobaczyć okazy chińskich roślin. Są też frotte. W centralnej Rosji chińskie odmiany prawdopodobnie zamarzną, jeśli zrobi się zbyt zimno. Jednak gdy nie ma dużych zmian temperatury, czuje się świetnie. Bz chiński kwitnie bujnie i wcześnie, kwitnie dość długo - do piętnastu dni.
Pielęgnacja zewnętrzna dla bzów
Po posadzeniu krzew należy odpowiednio pielęgnować. Nie ma specjalnych wymagań, oto opis niektórych zasad:
- obfite podlewanie, ale nie musisz być gorliwy.
- regularne spulchnianie gleby wiosną i latem odbywa się co dwa miesiące.
- po sadzeniu przez dwa sezony roślina wymaga nawożenia azotem.
- od trzeciego roku życia do karmienia potrzebny jest obornik, który rozcieńcza się w stosunku 1: 5. Ważne jest, aby prawidłowo aplikować nawóz, nie powinien on dostać się do pnia. Zabieg wykonywany jest raz w roku.
- dorosła roślina wymaga preparatów mineralnych zawierających potas i fosfor. Nawozy aplikuje się zgodnie z instrukcją wiosną, aż do końca kwitnienia.
- przycinanie w celu odmłodzenia krzewu nie jest wykonywane, a jedynie formujące, jeśli jest to wymagane. Wczesną wiosną można przerzedzić wewnętrzne gałęzie, a po kwitnieniu usunąć zwiędłe pąki.
- w okresie zimowym wystarczy przykryć młode krzewy i świeżo posadzoną sadzonkę. W tym celu przydatne są liście lub suchy torf o grubości 10 cm.
Liliowy różnobarwny
Bardzo piękne rośliny. Te typy i odmiany bzu kwitną wcześnie (już pod koniec kwietnia). Różowo-białe pąki wydzielają charakterystyczny aromat. Krzew może dorastać do czterech metrów wysokości. Ale nie wysiaduje nasion, ponieważ jest hybrydą bzu pierzastego i szerokolistnego.
Gatunek ten ma duże liście i krótkie pędy, kwiatostany są owalne i dość duże (około 15 cm długości). Kiedy pstrokaty bz tylko kwitnie, jego korona jest różowo-liliowa. Ale zanim zakwitnie, staje się całkowicie biały. Różnorodny liliowy kwitnie w zimnym klimacie. Nie boi się przedłużającej się suszy.
Różowy liliowy frotte
Odmiany różowe występują o regularnych i pełnych kwiatach. Roślina otrzymała tę nazwę od dominującego koloru korony. Liliowy róż i fiolet należą do grupy bzu frotte.
Piękno Moskwy
Ten liliowy uważany jest za najlepszy pod względem oryginalności. Krzew jest średniej wysokości, szeroki. Duże wiechy w kształcie piramidy, zebrane w kwiatostany do 25 cm, występuje w jednej lub dwóch parach. Pąki są różowo-liliowe, dość duże, podwójne. Otwierając się, tworzą różowo-białe kwiaty. Posiada wyraźny aromat. Liście rosną duże, wydłużone, jajowate ze spiczastym końcem. Odmiana średnio kwitnąca, długo kwitnąca.
Olympiada Kolesnikov
Krzew rośnie wysoko - do 3 m. Kwiatostany są duże, piramidalne, jasnoróżowe. Pąki są wydłużone, duże, jasnofioletowe. Tworzą je 2 lub 3 rzędy płatków. Dolna krawędź jest odsunięta od reszty. Płatki liliowo-różowe, skręcone w różnych kierunkach. Kwiaty są pachnące. Liście ciemnozielone. Rosną roczne, ciemne pędy. Odmiana średnio kwitnąca. Obfite kwitnienie, długotrwałe.
Madame Anthony Buchner
Krzew posiada walory dekoracyjne. To jest powszechne. Kwiaty są w różnych odcieniach różu. Mają wyraźny aromat. Średnica każdego kwiatu osiąga 2,7 cm, w kształcie gwiazdy, w kolorze ciemnoróżowym. Średnio kwitnąca roślina o umiarkowanym tworzeniu się pąków. Ma ciemnozielone szerokie liście. Rosną wysokie - do 4 m, szerokie krzewy. Liliowy jest światłolubny, dobrze znosi suszę. Odporny na mróz w klimacie umiarkowanym. Preferuje żyzną glebę, dobry drenaż.
Moskwa rano
Krzewy są wysokie, ale zwarte. Roślina tworzy gęste podwójne pąki. W koronie płatki tworzą 4 rzędy i mają różne kształty. Koloryzacja liliowo-różowa z masą perłową. Półotwarte pąki wyglądają jak kula. Kolor nie zmienia się na słońcu. Ma duże zielone liście. Odmiana o silnym aromacie. Kwitnienie późną wiosną jest umiarkowane.
Ważny! Liliowy poranek Moskwy nie blaknie w słońcu. Może cierpieć na późne wiosenne przymrozki.
Afrodyta
Odmiana Afrodyta tworzy kwiatostany w kształcie stożka. Pąki są zaokrąglone, ciemnoróżowe z płowym odcieniem. Corollas są duże, asymetryczne. Centralne, jasnoróżowe płatki nie zakrywają środka. Wewnętrzna część płatków jest jaśniejsza. Daty kwitnienia są późne. Krzew światłolubny, znosi częściowe zacienienie, nie lubi miejsc mocno zawilgoconych. Preferuje żyzną, osuszoną glebę.
Krasnolud
Gatunki te zawsze dobrze wyglądają, często są wykorzystywane w małych ogrodach do tworzenia oryginalnych kompozycji. Lub jako oryginalna dekoracja na trawniku przed domem.
Najpopularniejsze odmiany to bzy Meyera. Te miniaturowe krzewy potrzebują trochę miejsca, ponieważ nie osiągają więcej niż metr wysokości. Często gatunki karłów są hodowane w specjalnych pojemnikach i tam dobrze się rozwijają. Bzy odmiany Meyer kwitną wcześnie, bardzo obficie i bujnie. Jego cechą charakterystyczną jest powtarzające się jesienne kwitnienie.
Zimą bzy karłowate należy niezawodnie przykryć. Szerokie i rozłożyste miniaturowe krzewy nie większe niż półtora metra szerokości i wysokości rosną niezwykle wolno.Z tego powodu warto używać go do aranżacji mixborderów.
Dowiedziałeś się więc, jakie są rodzaje bzów, imiona i zdjęcia. Ale to jest dalekie od pełnego przeglądu. Pozostaje dodać, że krzew ten najlepiej rośnie i kwitnie w obfitym świetle i na żyznych ziemiach. Niektóre rodzaje bzów mogą wytrzymać mrozy do trzydziestu stopni i żyć do stu lat. Oficjalnie zarejestrowana długa wątroba to pospolity krzew bzu, który osiągnął wiek 130 lat, posadzony w 1801 roku. Posiadał koronę o średnicy 11 metrów. Różne rodzaje bzów doskonale oczyszczają powietrze z kurzu i różnych szkodliwych zanieczyszczeń i nie boją się gazowego zanieczyszczenia atmosfery.
O szczepieniach na wideo
Wielu hodowców bzu marzy o sadzeniu bzu, ponieważ wiele luksusowych odmian jest kapryśnych. Na poniższym filmie - szczegółowo o szczepieniu.
Łacińska nazwa bzu to „syringa”, wywodząca się od greckiej nazwy „syrinx”, która oznacza strukturę kwiatu. Według jednej z innych wersji nazwa bzu pochodzi od nimfy Syringa, która zamienia się w trzcinę, za pomocą której leśny bóg Pan wykonał pasterską fajkę zwaną „syrinx”.
Liliowy węgierski
W rodzaju jest około 28 odmian, z których niektóre są szeroko rozpowszechnione w kulturze. W naturze bzy można znaleźć tylko w górzystym regionie Eurazji. Na terenie Europy, a dokładniej na Bałkanach, w takich miejscach świętuje się zarówno bzy pospolite, jak i węgierskie. Na terytorium Azji ojczyzną takich odmian bzu jak himalajski, afgański i perski są Himalaje Zachodnie, a wiele gatunków rośnie i jest uprawianych w górach Azji Wschodniej - rozległym regionie, w którym znajduje się Japonia, Korea i Primorye.
Crohn: jest gęsty i jednocześnie jajowaty, osiąga około 4 metry wysokości i taką samą szerokość.
Tempo wzrostu: szybkie. W ciągu roku krzew ten może wzrosnąć do około 35 centymetrów.
Długowieczność: roślina może dorastać nawet do stu lat.
Kwiaty: liliowe, rurkowate, zebrane są w piramidalny wierzchołkowy kwiatostan o grubości 0,6 cm każdy. Okres kwitnienia trwa od maja do czerwca. Zasadniczo ten kwiat kwitnie przez około dwa tygodnie.
Korona: ciemnozielona. Jesienią liście nabierają żółtego koloru. Liście są szeroko eliptyczne, o długości około 10 centymetrów.
Przygotowanie do zimy
Wysoka mrozoodporność krzewu znacznie ułatwia jego przygotowanie do zimy. Węgierski bez nie wymaga schronienia na zimę, a nawet dobrze znosi północne mrozy. Jeśli pędy zostaną przypadkowo uszkodzone przez mróz, wiosną szybko odzyskają zdrowie, nawet bez pomocy z zewnątrz (ryc. 7).
Rysunek 7. Ze względu na mrozoodporność kultura nie potrzebuje dodatkowego schronienia na zimę
Zimotrwalosc przejawia się nie tylko u dorosłych krzewów, ale także u młodych sadzonek. Nie potrzebują też dodatkowego schronienia, nawet jeśli posadzono je jesienią.
Więcej informacji na temat pielęgnacji tej ozdobnej rośliny dowiesz się z filmu.
