Jak wyhodować paproć na działce w nowoczesnym ogrodzie: odmiany, pielęgnacja, rozmnażanie

Fern Kochedzhnik: opis odmiany

Fern Kochedzhnik: foto

Paproć Kochedzhnik jest jednym z czterech tysięcy członków rodziny Aspleniaceae. Ta roślina nie jest jednym sezonem sadzenia, jest wieloletnia. Gatunek ten nie jest wybredny w pielęgnacji, dobrze rośnie w zacienionej strefie, w warunkach dobrej wilgotności. Kultura Kochedyzhnika jest bardzo popularna, projektanci krajobrazu i ogrodnicy zawsze kładą nacisk na atrakcyjne ulistnienie, łatwość uprawy i bogaty wachlarz zastosowań. Jeśli nie miałeś doświadczenia w uprawie tej paproci, przed zakupem powinieneś poświęcić kilka godzin na zapoznanie się z cechami, zdjęciami i wybraniem odpowiedniej dla siebie odmiany.

System korzeniowy Kochedyzhnika jest zawsze bliżej powierzchni gleby i ma strukturę rozgałęzioną. Korzenie mogą być proste lub pełzające w charakterystycznym czarnym kolorze. Łodyga jest niska, gęsta, z gęstymi liśćmi na obwodzie.

Liście mają podłużny trójkątny kształt, skierowany ku końcowi płytki, o strukturze pierzastej. Blaszka liściowa jest połączona z pniem za pomocą ogonka, który z kolei pokryty jest cienką skórką. Wymiary arkusza są dość duże i mogą dochodzić do 0,5 metra długości. Rozmnażanie paproci rozpoczyna się jesienią, tworzą się zarodniki i dojrzewają na zielonej masie.

Liście rozpoczynają swoje tworzenie i rozwój wczesną wiosną i są znakiem rozpoznawczym rośliny. Ich kolor może się różnić w zależności od odmiany paproci od jesionowego do szmaragdowego, od bordowego do niebiesko-szarego.

Paproć Kochedyzhnik jest idealna do uprawy na terenach miejskich parkowych, ponieważ łatwo toleruje zanieczyszczone gazem powietrze, ma dobrą mrozoodporność i znakomicie rośnie na wilgotnej glebie.

Kolejny plus Kochedyzhnika, długość jego cyklu życia, paproć może ozdobić twoją witrynę nawet przez piętnaście lat.

Z jakimi roślinami łączą się paprocie w ogrodzie i jakie choroby i szkodniki im zagrażają

Ze względu na piękno ażurowych liści i krzewów w ogóle, paprocie zajmują honorowe miejsce w projekcie witryny. Zdjęcia takich kompozycji są bardzo naturalne i piękne.

Uwaga! Kłącze paproci szybko rozprzestrzenia się po terenie, dlatego instalacja ograniczników jest obowiązkowa.

Połączenie paproci z liliami i grotem strzały nad stawem nada działce szczególnego uroku. W zacienionych ogrodach skalnych można umieścić niskie odmiany obok kwitnących roślin pełzających, na przykład barwinka.

Paproci nie trzeba karmić

Można powiedzieć, że połączenie paproci w ogrodzie jest możliwe z dowolnymi roślinami tolerującymi cień: żywicielami, astilbe, rowami itp.

Jeśli przestrzegane są zasady opieki, na roślinę nie wpływają choroby. Spośród szkodników można zauważyć ślimaki i gąsienice, które uszkadzają liście.

Paproć można nazwać jasną dekoracją zacienionego obszaru, która nie wymaga dużej uwagi. Jego uprawa jest dostępna dla absolutnie każdego, nawet dla niedoświadczonych ogrodników.

Odmiany odmian

W naturze na całym świecie występuje około dwustu gatunków Kachedyżnika. Na terytorium Federacji Rosyjskiej nie znajdziesz tak bogatej odmiany, uprawia się tu około piętnastu odmian. Przyjrzyjmy się najpopularniejszym:

• Samicę paproci Kochedyzhnik można śmiało nazwać najpopularniejszą, występuje w ogrodach i ogrodach warzywnych, parkach oraz w dekoracji na cmentarzach, w projektowaniu krajobrazu miejskiego, a nawet przy dekorowaniu tarasów. Gatunek zawdzięcza swoją nazwę niesamowitym koronkowym liściom. Ojczyzną tego gatunku jest Ameryka Północna, gatunek ten jest szeroko rozpowszechniony w swoim naturalnym środowisku w Europie Środkowej. Samica paproci Kochedzhnik osiąga wysokość 120 cm Młode liście, które zaczynają rosnąć w pierwszych miesiącach wiosny mają pastelowo-oliwkowy kolor, talerz ma do jednego metra długości, a kształt podłużnego koła jest pierzasty. Liście są gęsto posadzone na łodydze. Korzenie tej odmiany są szeroko stosowane w medycynie tradycyjnej. A ze względu na niezwykły kształt liścia paproci, paproć żeńska opisanej odmiany jest szeroko stosowana w krajobrazie parków i działek przydomowych.

  

• „Nippon” tego przystojnego mężczyzny jest kochany przede wszystkim w krajach azjatyckich, takich jak Chiny, Korea czy Wietnam. Paproć "Nipponsky" zajmuje czołową pozycję pod względem piękna wizualnego, a jej bogate i atrakcyjne liście plasują się w pierwszej trójce. Liść jest zadymiony z bordowo-fioletowymi smugami lub, jak mówią niektórzy ogrodnicy, z plamami. Kochedyzhnik "Nipponsky" jest uprawiany w strefie półcienia na glebie o umiarkowanej wilgotności. Swoją popularność na terytorium Federacji Rosyjskiej zyskał nie tylko dzięki swojemu pięknu, ale także dzięki wysokim wskaźnikom mrozoodporności.
• "Gorodchaty", wieloletnia paproć średniej wielkości do 0,5 metra. Ta odmiana jest bardziej wybredna pod względem warunków uprawy w porównaniu z dwiema pierwszymi. Preferuje wilgotną lub bagnistą glebę, w zacienionym miejscu. System korzeniowy ma kształt wydłużonego sznura, liście uformowane na kłączu mogą występować zarówno w układzie pojedynczym, jak i grupowym. Liście mają wyblakły szmaragdowy kolor, płytka jest schowana pierzasto i wypreparowana. Rozmnaża się na dwa sposoby przez typowe dla paproci "zarodniki", jak również poprzez podział krzewu. Wybierając tę ​​odmianę do nasadzeń, należy dokładnie rozważyć wybór miejsca sadzenia.
• Gorodchato - ząbkowany jest mieszkańcem Primorye i wschodniej części Rosji. W swoim naturalnym środowisku rośnie w miejscach o dużej wilgotności, na brzegach w pobliżu zbiorników wodnych. Wymiary dorosłej rośliny są średnie i osiągają metr wysokości. Liście mają delikatny bagienny kolor, rozmiar talerza sięga siedemdziesięciu centymetrów od krawędzi do krawędzi. Odmiana ząbkowana i ząbkowana jest mrozoodporna i dobrze rozwija się na obszarach osłoniętych w cieniu, jaki tworzą wysokie drzewa. Wybierając słoneczną stronę miejsca do sadzenia tej odmiany, ryzykujesz spowolnienie tempa wzrostu i utratę charakterystycznej ażurowości prześcieradeł.
• "Igła" niska odmiana paproci Kochedyzhnik, dorosły krzew nie większy niż pół metra wysokości. Wybierając tę ​​odmianę do swojego ogrodu, należy wziąć pod uwagę tempo wzrostu tej kultury. Liście oliwne z charakterystycznymi ażurowymi krawędziami w kształcie rombu.

  

• I ostatnia na liście popularnej stu dwudziestocentymetrowej chińskiej paproci. Samodzielnie rozprzestrzenia się po terytorium dzięki samosiewowi. Bordowo-czerwone płytki liści, zebrane w pęczek na pniu. Liść jest przymocowany do podstawy małych czerwonawych sadzonek. Podobnie jak wszystkie opisane powyżej odmiany, ma doskonałe wskaźniki odporności na zimno. Paproć chińska służy do ozdabiania bukietów, klombów i kwiatów, często jest dodawana do pełnych kompozycji.

Sadzić gatunki

Rodzaj kochedyzhnik obejmuje wiele odmian, z których każda różni się wyglądem i warunkami wzrostu. Chciałbym zwrócić uwagę na najbardziej znane gatunki, z których najczęściej korzystają ogrodnicy.

Kobieta kochedyzhnik

Samica kochedyzhnik otrzymała swoją nazwę od pięknego ażurowego wzoru liści, który tak odróżnia ją od męskiej paproci. Liście charakteryzują się:

1. lancetowata podłużna konfiguracja;
2. jasnozielony.

Rosną bardzo szybko, osiągając wysokość 1 m, niewiele poniżej całkowitej wysokości rośliny. Średnio 120-130 cm.

Paproć Kochedyzhnik Nippon: odmiany

Nippon kochedzhnik jest najczęściej używany przez ogrodników do kształtowania krajobrazu w ich letnich domkach. Przyciąga niezwykłym ulistnieniem z miedzianymi odcieniami i bordowymi tonami na łodydze.

Zapoznajmy się z najpopularniejszymi przedstawicielami:

• Pictum. Bardzo dekoracyjny przedstawiciel rasy Nippon, o jasnych i efektownych liściach. Talerz ma przyjemny ciemnozielony kolor z różowymi lub jasnoszarymi żyłkami. Gatunek preferuje zacienione obszary, które są wystawione na działanie światła. Teren jest dobrze rozluźniony, o wysokich wskaźnikach żyzności, dostatecznie wilgotny, o kwasowości powyżej średniej. Piktum jest idealny do przesadzania innymi roślinami jako sąsiad, najlepiej nadają się do tego zboża i krzewy.

  

• Ursulas Red to dekoracyjny kochedzhnik, który świetnie prezentuje się zarówno na terenach mieszczańskich, jak i zamożniejszych. Ursulas Czerwona paproć jest piękna w każdym okresie wegetacji, wiosną pojawiają się świeże pędy o pastelowej zieleni z malinowym odcieniem pośrodku i cytrynowo-metalicznymi krawędziami. W procesie rozwoju liść zmienia kolor na biały z perłowymi odcieniami, a rdzeń staje się bordowo - błotno - purpurowy. To właśnie dzięki tak niezwykłym cechom kolorystycznym i długiemu zachowaniu jasnego wyglądu Ursulas Red jest kochany przez projektantów krajobrazu.
• Bordowa Koronka. Duża paproć, podobnie jak te opisane powyżej, nawiązuje do dekoracji. Piękno koloru ulistnienia nabierają od wiosny, początkowo płytki są ciemnoczerwone, stopniowo rozjaśniają się i ostatecznie uzyskują srebrzysty kolor, okres wegetacyjny tej paproci kończy się, gdy liście stają się bagienne, zachowując centralną żyłkę bogatej czerwieni. Burgundy Lace należy do długowiecznych paproci, bez przesadzania w nowe miejsca potrafi zachwycić swoim pięknem nawet do piętnastu lat. Roślina dobrze rozwija się zarówno w cieniu, jak iw półcieniu, ale w drugim wariancie nasycenie kolorów będzie większe.
• Earshmallow red Beauty. Paproć jest niewielka, dorasta do pół metra wysokości. Jej głównym wyróżnikiem dla ogrodników i amatorów jest dekoracyjny kolor liści. Na początku okresu wegetacyjnego jest różowo-liliowy, w trakcie rozwoju nabiera liliowo-szarego koloru, a na początku jesieni blaszki liściowe stają się srebrzyste z uderzająco nasyconą fioletową łodygą. Kochedzhnik Red Beauty ma dobrą odporność na spadek temperatury i nie jest wybredna w pielęgnacji. Dobrze rośnie po słonecznej i zacienionej stronie działki. Ale aby uzyskać najlepszy kolor liści, wybierz dobrze oświetlony obszar, który ozdobi Twoje kompozycje krajobrazowe od wczesnej wiosny do nadejścia chłodów.

  

Nippon fern Kochedzhnik: zdjęcia

• Kobieta Kocherizhnik. Odmiana żeńska Kochedzhnik, która osiąga jeden metr wysokości, jest bezpretensjonalna w pielęgnacji. System korzeniowy tej odmiany jest dość silny, wraz z nadejściem wiosny daje młodym pędom jasnozielony kolor o nietypowym kształcie. W procesie wzrostu i ujawniania blaszki liściowej stają się one duże z ażurowymi krawędziami i liśćmi o złożonej strukturze. Samica kochedzhnik jest niezwykle popularna wśród ogrodników i kwiaciarni. Znajduje zastosowanie w kompozycjach pojedynczych i grupowych, przy projektowaniu rabat kwiatowych oraz jako rośliny sąsiadujące z krzewami ozdobnymi.

Najpopularniejsze odmiany:

• Lady-in-Red jest liderem pod względem wysokości roślin, może osiągać sto dwadzieścia centymetrów wysokości. Miętowo-zielone płytki liściowe zbiera się w gęsty pęczek, liście o kształcie 2 i 3 są pierzaste z wypreparowanymi piórami.To właśnie ta cecha formy tworzy ażurową paproć. Lady-in-Red jest przedstawicielem lasu, dlatego najlepiej rośnie na lekkiej, dobrze nawilżonej glebie.
• Victoria to odmiana najczęściej wykorzystywana przy projektowaniu działek prywatnych ze względu na niewielki wzrost, świetnie prezentuje się. Wolumetryczne pastelowe - liście oliwne o pierzastym kształcie, połączone są z łodygą ogonków jasnożółtych lub malinowych. Płytki liściowe rosną w różnych kierunkach i tworzą równe łańcuchy po obu stronach podstawy liścia. Wiktoria rośnie w cieniu na wilgotnej glebie.
• Chiński cochiner występuje najczęściej w lasach Dalekiego Wschodu. Wysokość rośliny w szczycie w bieżącym sezonie waha się od 70 do stu centymetrów. Struktura blaszki liściowej jest taka sama jak u odmiany Victoria, kolor jasnozielony, ogonki liściowe przyczepu do łodygi są czerwone.

Chińska paproć kochedzhnik, lub jak nazywana jest również paprocią czerwono-petiolatową, nie jest wybredna pod względem jakości gleby, świetnie czuje się w przestrzeni leśnej i domu na działce ogrodowej. Paproć to długa wątroba, dorastająca do 15 lat. Nie przyjmuje nadmiaru wody i nadmiernej suszy, jest mrozoodporna i jak większość swoich gatunków dobrze czuje się w cieniu.

Lądowanie

Przed lądowaniem musisz poprawnie wybrać miejsce. Lepiej, jeśli to zaciemniony kawałek ziemi. Może to być brzeg zalewu lub bliskość drzewa, kamieni, można korzystać z dzikich terenów ogrodu.

Wymagania dotyczące warunków

Stałe promienie słońca niszczą cochiner; może przestać rosnąć, stracić swój dekoracyjny urok. Kochedzhnik rośnie bardzo dobrze:

• w cieniu drzew;
• obok małych krzewów;
• po północnej stronie budynków.

W tym przypadku jego liście mają dobry, jasny kolor.

Obszar uprawy powinien być cichy, bez przeciągów i silnych wiatrów, które są niebezpieczne dla delikatnych liści.

Gleba w miejscu, w którym planuje się uprawiać kochedzhnik, musi być żyzna, luźna, być w stanie wchłaniać wilgoć, przepuszczać powietrze.

Proces sadzenia

Wiosną musisz posadzić paproć. Pozwoli to roślinie zakorzenić się przed nadejściem zimowego mrozu.

Przed posadzeniem kultury należy wykopać, poluzować kawałek ziemi, a następnie przygotować dołki o głębokości 20-30 cm, zachowując odległość co najmniej 60 cm między otworami.

Musisz również zapewnić roślinie dobry drenaż, w tym celu używana jest warstwa piasku rzecznego. Zapobiegnie stagnacji wody w otworze.

Następnie sadzonkę umieszcza się w dołku, posypując wstępnie przygotowaną glebą. Obejmuje:

• piasek;
• torf;
• humus;
• Popiół drzewny;
• grunty leśne (jeśli planowane jest sadzenie sadzonek z lasu).

Gleba jest delikatnie prasowana, obficie podlewana, mulczowanie jest dostarczane z humusem lub torfem. Zapobiegnie to nadmiernemu odparowaniu wilgoci.

Jak się rozmnażać?

Najczęściej paproć rozmnaża się, dzieląc dorosłe krzewy. Są jednak typy, które możesz rozmnażać się i pączkować... Wskazane jest rozpoczęcie tej procedury wczesną jesienią. Aby to zrobić, musisz wybrać zdrowy i dobrze rozwinięty krzew, zgiąć go do ziemi, a następnie wylać na wilgotną ziemię wzdłuż krawędzi, starając się nie dotykać środkowej żyły.

Również paproć, w tym struś, dobrze rozmnaża się przez zarodniki. Aby to zrobić, należy je zebrać po kwitnieniu, rozłożyć na papierze, gdzie muszą dokładnie wyschnąć. Około połowy stycznia można je już wysiewać w podłożu zebranym w miejscu, w którym rośnie paproć.

Reprodukcja

Paproć to bezpłciowa roślina bez kwiatów i nasion. Dlatego w naturze rozmnażanie odbywa się przez zarodniki. W ogrodzie możesz propagować kulturę własnymi rękami, nie tylko sporami, ale także innymi sposobami.

Poniżej rozważymy wszystkie skuteczne metody:

• Przez zarodniki - guzki w dolnej części liścia dorosłej paproci to pojemniki, w których znajdują się zarodniki. Aby rozmnożyć kulturę z zarodnikami na miejscu, konieczne jest odcięcie tych pojemników częścią liścia i umieszczenie ich w workach do suszenia. Pory wysiewa się w skrzynkach z podłożem pod koniec stycznia. Aby to zrobić, są po prostu rozrzucone po powierzchni gleby, bez spryskiwania ziemią.

Liść Zarodników Paproci

• Dzieląc kłącza - tę metodę stosuje się w przypadku długich kłączowych paproci, takich jak orlica czy struś, gdyż łatwiej jest się rozmnażać w ten sposób. Ta operacja jest zwykle wykonywana po zakończeniu wiosennych przymrozków, bez opóźnień.
• Wąsy kłączowe - niektóre rodzaje paproci, takie jak nephrolepis sublime, mają nadziemne wąsy kłączowe, z których następnie wyrastają młode pędy. Aby wyhodować roślinę z wąsów, należy je wykopać na głębokość około 10 cm, po czym dobrze jest rozlać ziemię wodą.
• Pąki lęgowe - liście niektórych odmian paproci tworzą pąki lęgowe. Następnie rozwijają się z nich młode rośliny, tak zwane „niemowlęta”. „Dzieci” należy oddzielić od liścia i położyć na wilgotnej powierzchni mchu torfowego. Każdą nerkę należy przykryć szklanym słojem, a następnie umieścić w zacienionym, ciepłym miejscu w domu.

Muszę powiedzieć, że „dzieciaki” dość szybko się zakorzeniają i po 2-3 tygodniach są gotowe do przesadzenia na otwarty teren.

Jak widać, różne metody hodowli mogą być stosowane w przypadku różnych gatunków paproci. Dlatego kupując sadzonki, powinieneś dowiedzieć się, w jaki sposób możesz później hodować kulturę.

Zastosowanie w medycynie

Samica kochedzhnik ma szerokie zastosowanie w medycynie ludowej. Zbierane są kłącza i części nadziemne (znacznie rzadziej). Nawiasem mówiąc, korzeń jest uważany za słabo trujący, dlatego kategorycznie nie zaleca się kobietom w ciąży i karmiącym przyjmowania leków z kobietą kochedyzhnik. Rosół stosuje się jako środek przeciw robakom, wykrztuśny przy zapaleniu oskrzeli, dzieci z padaczką kąpie się w kąpieli.

W medycynie tybetańskiej jest stosowany przy wirusowym zapaleniu migdałków, chorobach nerek i poważnych zaburzeniach metabolicznych.