Taka roślina asplenium (Asplenium), zwany także Kostenec, jest bezpośrednio spokrewniony z rodziną Aspleniaceae. Należy do rodzaju paproci epifitycznych lub lądowych, które są bardzo rozpowszechnione. Wiele gatunków Asplenium jest przystosowanych do uprawy domowej.
Ta roślina w naturze można znaleźć w różnych częściach świata. Można go więc zobaczyć w tropikach Afryki Wschodniej, Nowej Zelandii, Australii, a także w północnych Indiach.
Popularne gatunki asplenium w pomieszczeniach mają duże, jasnozielone liście różnych gatunków, które tworzą rozetę. Mają też krótkie i pełzające kłącze, na powierzchni którego znajdują się raczej miękkie łuski.
Liście różnią się kształtem: całe, pierzasto wycięte, trójkątne, długie wyrostki mieczykowate, a także o falistych krawędziach. Sporangia znajdują się na dolnej powierzchni liści.
Ta roślina jest dość łatwa w uprawie, o ile jest odpowiednio pielęgnowana. Z biegiem lat ta paproć znacznie rośnie na szerokość, ponieważ stale ma nowe liście ze środka rozety. Reaguje wyjątkowo negatywnie, gdy dotykane są liście.
Opis
Są to wieloletnie rośliny zielne, które mogą rosnąć w sposób lądowy lub epifityczny. Wśród nich są wiecznie zielone trawy, krzewy i liściaste, mające bardzo odmienny kształt rozety.
Liście paproci mają inny kształt: proste rozcięte, pierzaste, całe, lekko wełniste i gładkie. W kształcie są wyrostki mieczykowate, trójkątne, rozwidlone. Sporangia są obecne na spodniej stronie liści. W końcu żadna odmiana Aspleniums nie ma kwiatów. Sporangia to narządy rozrodcze zlokalizowane w rozwidlonych żyłach. Każdy liść spoczywa na gęstym ogonku, płynnie zmieniając się w blaszkę liściową.
Kłącza w roślinach pełzają lub są krótkie, czasami wystające nad ziemię, pokryte miękkimi łuskami.
Paproć ma wysokość 30 - 90 cm, a przy dobrej pielęgnacji dorasta do metra.
Gniazdo Nidusili asplenium jest zwarte i jedno z najbardziej atrakcyjnych wśród nie kwitnących bylin, z błyszczącymi liśćmi wyrostka mieczykowatego o jasnozielonym kolorze. Długość liści nie przekracza pół metra.
Rozeta wieloletniej odmiany gniazdowej przypomina gniazdo lub wiadro. Spośród wielu gatunków paproci w pomieszczeniach uprawianych jest tylko kilka.
Informacje ogólne
Ta bezpretensjonalna roślina może być uprawiana zarówno w ogrodzie, jak i jako uprawa wewnętrzna. W naturze paprocie osiągają duże rozmiary, mają długie, pierzaste blaszki liściowe, rośliny uprawne są bardziej zwarte, ale jednocześnie nie ustępują pięknem dzikim uprawom.
Aby wyhodować kostenety w domu, należy wybrać te odmiany roślin, które mogą rosnąć w klimatach tropikalnych. Stanowią idealną propozycję dla rośliny doniczkowej, która nie tylko ozdobi wnętrze, ale także nada mu smak, pozwalając dotknąć w domu magii tropików.
Niektóre gatunki
Bulbous ma bardzo piękny krzew, osiągający wysokość około metra. Bylina wyróżnia się rozłożystymi, pierzastymi, mocno rozciętymi liśćmi i ciemnym kolorem.U podstawy liści rosną cebulki czerwiowe, szybko rosnące i opadające. Spadając na mokrą ziemię, cebulki kiełkują. Kiedy sadzonki rosną z cebul, są sadzone. Niektóre rośliny można pozostawić w starej donicy, aby uzyskać bujny krzew.
Bylina południowoazjatycka wyróżnia się niewielką wysokością i całymi liśćmi, skórzastymi w dotyku i falistym wyglądem. Ich szerokość wynosi około dwudziestu centymetrów, a kolor jest jasnozielony, na środku liścia widoczna jest fioletowa żyłka. Rozeta krzewu jest gęsta, ale raczej wąska - w kształcie lejka. Korzeń tej odmiany również się różni, jest prosty i gruby, pokryty małymi łuskami. Wiele małych korzeni przybyszowych, silnie splątanych, odchodzi od korzenia.
Skolopendrovy Kostenets ma błyszczącą powierzchnię liścia, solidny kształt przypominający pas i jasny, jasnozielony odcień. Krawędzie liści są faliste lub nawet lekko kręcone. Podczas rozwoju liście są początkowo pionowe, stopniowo obniżając się i przyjmując pozycję łukowatą. Długość blaszek liściowych nie przekracza 40 cm, potocznie nazywana jest „stonogą”. Bylina oczywiście przyciąga miłośników paproci w pomieszczeniach swoim niskim wzrostem, ale ten krzew ma jedną wadę - jest bardzo delikatny. Nie możesz go ponownie dotknąć, roślina umiera od częstego dotykania.
Ziemia paproci Asplenium
Podłoże paprociowe powinno być luźne, lekko kwaśne i bogate w materię organiczną. Taką mieszankę glebową można przygotować samodzielnie, biorąc do tego darń i glebę liściastą, próchnicę, torf i piasek w stosunku 2: 3: 3: 1: 1. Również w ziemi do mieszanki należy dodać węgiel drzewny, pokruszony torfowiec i kawałki gliny. Takie podłoże byłoby idealne dla lądowych gatunków paproci.
W przypadku epifitów konieczne jest zmieszanie torfowca, torfu, włókna kokosowego i kory sosnowej, a najłatwiejszym sposobem jest zakup gotowego podłoża w kwiaciarni. W tym przypadku mieszanka do uprawy storczyków jest odpowiednia dla ziemi.
Funkcje pielęgnacyjne
Asplenium kwiatowe do wnętrz przyciąga miłośników roślin tego typu bezpretensjonalną pielęgnacją. Dlatego jeśli chcesz mieć w swojej kolekcji spektakularną pielęgnację asplenium w domu, nie sprawi Ci to niepotrzebnych kłopotów. Musisz tylko zapamiętać kilka niuansów.
Oświetlenie
Chociaż Asplenium kocha cień, do jego normalnego rozwoju potrzeba wystarczającej ilości światła. Bardziej komfortowo czuje się w oknach od strony wschodniej i zachodniej. Jednak Kostenec nie lubi bezpośredniego światła słonecznego. Gdy słońce pada na liście, mogą się poparzyć, a długotrwała ekspozycja na promienie zabija roślinę. Wymaga cieniowania, ale nie można też postawić z nim garnka z tyłu pomieszczenia. Roślina przestaje się rozwijać, a liście żółkną.
Gleba
Kostenec uwielbia luźną i lekko kwaśną glebę. Ziemia powinna być pożywna, przepuszczalna dla wody i powietrza. Możesz użyć specjalnej mieszanki paproci do bylin, która jest sprzedawana w sklepach. Ta mieszanka jest łatwa do przygotowania. Dla niej biorą: glebę liściastą, torf i próchnicę z grubym piaskiem w stosunku 3: 2: 1: 1. Zamiast liściastej gleby z próchnicą możesz wziąć darń. Następnie on, piasek i torf są brane po równo. Do mieszanki gleby dodaje się trochę węgla drzewnego, wcześniej zmiażdżonego i torfowca.
Top dressing
Kostenets też trzeba nakarmić tylko z nadejściem wiosny i lata, czyli w okresie aktywnego rozwoju. Są karmione co 14 dni. W tym celu stosuje się złożone mieszanki nawozów mineralnych. Jesienią i zimą roślina nie potrzebuje karmienia.
Ważnym punktem wprowadzenia opatrunków jest wstępne podlewanie gleby, aby uniknąć oparzeń korzeni.
Temperatura i wilgotność
Asplenium należy do ciepłolubnych, dlatego w letnie dni temperatura nie powinna być niższa niż 20 ° C, a zimą można ją obniżyć do 18 ° C.
Roślina wymaga dużej wilgotności. Można to osiągnąć w taki sam sposób, jak przy uprawie innych egzotycznych tropików: wlej małe kamyki, keramzyt lub mech do pojemnika, w którym musisz stale dodawać wodę. Paproć lęgową można i należy spryskać rano ciepłą, osiadłą wodą.
Transfer
Lepiej jest przesadzać asplenium co roku wraz z nadejściem wiosny. W tym celu musisz wybrać pulę tylko nieco większą niż stara. W garnku „układa się” drenaż, a następnie wylewa przygotowaną mieszankę. Korzenie są ostrożnie wyjmowane ze starej doniczki, uwalniane z ziemistej grudki, cała część korzenia jest sprawdzana pod kątem uszkodzeń i usuwana. Dopiero wtedy krzew jest przesadzany, niezbyt obficie podlewany, a następnie umieszczany na kilka tygodni w lekko zacienionym miejscu.
Zastosowanie w projektowaniu witryn
Asplenium ma szerokie zastosowanie w projektowaniu krajobrazu: jego połączenie z innymi gatunkami i odmianami paproci pozwoli na tworzenie malowniczych kompozycji. Należy jednak pamiętać, że niewymiarowe gatunki zostaną utracone na tle wysokich krzewów paproci, więc rośliny nie powinny różnić się od siebie wielkością.
Kostenets są sadzone do ozdabiania skalniaków, alpejskich wzgórz, skalistych brzegów małych sztucznych zbiorników wodnych, granic. Można nią również ozdobić przestrzenie po północnej stronie ogrodu lub domku letniskowego.
Asplenium jest stosunkowo łatwe w uprawie. Przestrzeganie wszystkich warunków sadzenia i pielęgnacji pozwoli Ci uzyskać oryginalną zieloną dekorację ogrodową.
Reprodukcja
Asplenium można rozmnażać na różne sposoby:
- pąki wylęgu;
- sprzeczanie się;
- dzieląc kłącza.
Rozmnażanie przez nerki
W niektórych odmianach kostenetów na końcach liści powstają cebulki lub tak zwane pąki lęgowe. Rosną przez chwilę, a następnie kruszą się. Aby uzyskać nową paproć, możesz również oddzielić cebulę i część liścia i posadzić ją w małym pojemniku z pożywną wilgotną ziemią. Posadzone cebulki przykrywa się szklanymi słoikami, aż pojawią się korzenie. Słoiki są okresowo wyjmowane, aby przewietrzyć i nawilżyć rośliny. Kiedy pojawiają się korzenie i zaczynają się rozwijać sadzonki, słoiki są usuwane. Takie rozmnażanie odbywa się wczesną wiosną, kiedy roślina jest przeszczepiana. W tym celu przerośniętą kość wyjmuje się z doniczki, uwalnia z ziemi, a system korzeniowy dzieli na części ostrym ostrzem noża. Pamiętaj, aby zostawić nerkę lub kawałek uziemienia na każdej części. Każdy kawałek krzewu umieszcza się w osobnej doniczce z luźną i wilgotną glebą Rozmnażanie poprzez podział korzeni.
W pierwszym miesiącu delenki rosną powoli, w tym okresie naprawdę potrzebują oprysku płynnymi roztworami nawozów. Gdy sadzonki są w pełni ukorzenione, należy o nie dbać w taki sam sposób, jak o dorosłe paprocie.
Rozmnażanie przez zarodniki
Ta metoda jest najtrudniejsza i najbardziej czasochłonna w porównaniu z innymi. Ale są chwile, kiedy nie możesz się bez niego obejść. Odbywa się to na początku pierwszego wiosennego miesiąca. Przed rozpoczęciem kiełkowania zarodników konieczne jest stworzenie wymaganego reżimu temperaturowego: 22 ° C.
Przy tej reprodukcji wybiera się największy liść, na którym znajdują się dojrzałe zarodniki, odcina się go, a zarodniki zeskrobuje na kartkę papieru. Ziemię siewną należy zdezynfekować. Aby to zrobić, możesz upiec go w piekarniku.
Warstwę drenażową wlewa się do pojemnika siewnego, a następnie glebę ostrożnie podlewa. Następnie pojemnik umieszcza się w ciemnym miejscu, przykrywając pojemnik szkłem. Każdego dnia na chwilę wyjmuje się szkło, aby przewietrzyć i ponownie zwilżyć wysuszoną ziemię. Sadzonki pojawią się nie wcześniej niż za dwa do trzech miesięcy. I przez cały ten okres sadzonki są trzymane w ciemności iw określonej temperaturze.Po wykiełkowaniu zarodników szklankę usuwa się, a pojemnik przenosi się w oświetlone miejsce i lepiej jest utrzymywać tę samą temperaturę. Wyrosłe sadzonki przerzedza się, pozostawiając jedną w odległości 3 cm, pozostawiając najsilniejsze rośliny. A po miesiącu każda paproć jest sadzona w osobnym garnku.
Podlewanie asplenium
Wybierając system nawadniania, należy wziąć pod uwagę stan gleby. Jego powierzchnia powinna być zawsze wilgotna, ale nie powinno być stagnacji wilgoci.
Również doświadczeni hodowcy kwiatów zalecają wlewanie pół szklanki osiadłej lub oczyszczonej ciepłej wody do doniczki z rośliną co dwa dni. Latem paproć należy podlewać do dwóch razy w tygodniu, a zimą podlewać raz w tygodniu.
Choroby i leczenie
Jeśli liście rośliny stracą jasność lub zostaną spalone przez promienie słoneczne, konieczne jest zacienienie kości.
- Końce liści wysychają i mają brązowy kolor - zdarza się to często, gdy brakuje wilgoci w powietrzu. W takim przypadku wystarczy częściej spryskiwać bylinę. Przy wystarczającej wilgotności powietrza i gleby w doniczce zjawisko to może być sygnałem pojawienia się zgnilizny na korzeniach. Następnie musisz wyregulować tryb nawilżania.
- Toczące się liście z plamami, takie zjawisko wskazuje na niewystarczającą temperaturę w pomieszczeniu lub umieszczenie rośliny w przeciągu. Aby go wyleczyć, wystarczy przenieść bylinę do warunków, które są dla niej bardziej komfortowe.
- Plamy na liściach, dzieje się tak przy niewłaściwym stosowaniu nawozów i nawozów. W takiej sytuacji należy zmienić reżim karmienia i uważnie przeczytać instrukcję ich stosowania. Możliwe jest nawet, że użyte nawozy nie są odpowiednie dla paproci. Plamy mogą również pojawić się po zastosowaniu połysku.
Choroby i szkodniki
Osłabienie odporności rośliny, które prowadzi do rozwoju chorób, jest często wynikiem niewłaściwej pielęgnacji.
Częste choroby to szara zgnilizna i plamistość liści. W przypadku zarażenia szarą zgnilizną lub pojawienia się plam, chore części rośliny są usuwane, krzew jest traktowany fungicydem.
Paprocie skalne rzadko są atakowane przez szkodniki, ale nie można całkowicie wykluczyć tej możliwości:
- Nicienie - powoduje pojawienie się brązowych plam na blaszkach liściowych. Wyleczenie nie będzie możliwe, zaleca się natychmiastowe zniszczenie zakażonych roślin, aby choroba nie rozprzestrzeniła się dalej.
- Tarcza - wysysa sok komórkowy, dlatego z czasem liście tracą jasny kolor i zaczynają wysychać. Aby wyleczyć paproć, są one traktowane środkiem owadobójczym, ale używaj go z wielką ostrożnością.
- Pająk... Jednym z objawów infekcji jest pajęczyna na liściach. Jest usuwany, krzewy spryskuje się wodą, aby zmyć ślady działalności owada.
- Mszyca... Krzew myje się wodą z mydłem, spryskuje naparem z popiołu lub tytoniu.
Choroby i szkodniki
Temperatura
Asplenium gniazdujące jest rośliną tropikalną, dlatego do prawidłowego rozwoju wymaga odpowiedniej temperatury, przy jednoczesnym utrzymaniu wilgotności nie tylko gleby, ale i powietrza. Gatunek dobrze rośnie w temperaturze pokojowej 18-24 ° C, warto zadbać, aby zimą temperatura nie spadła poniżej 16 ° C, najlepiej około 18 ° C.
Warto podkreślić, że oprócz ciepłego pomieszczenia roślina preferuje również ciepłe podłoże. Wymóg ten prowadzi do tego, że temperatura zimą nie powinna przekraczać wspomnianych granic. Jeśli mieszkanie ma ogrzewanie podłogowe, będzie to miało pozytywny wpływ na roślinę.
Gdzie rośnie asplenium i jak się to nazywa?
Nazwa rodzaju pochodzi od greckich słów a - not i splen - spleen i jest związana z rzekomymi właściwościami leczniczymi tych paproci.
A jak jeszcze nazywa się kwiat asplenium? W Rosji nazywany jest „Kostenec”.
Tam, gdzie rośnie asplenium, jest zawsze gorąco i wilgotno: są to lasy deszczowe Azji, Afryki i Australii.Stopniowo rośliny rozprzestrzeniły się na Amerykę Północną, Europę, regiony górskie i pogórze Kaukazu, itp. Bylina z umiarkowanych rejonów obu półkul. Wysokość od 20 do 100 cm.
Asplenium wieloletnich roślin zielnych występuje na całym świecie, a ich siedliska są bardzo zróżnicowane: od skalistych pęknięć i gałęzi drzew po gęsty baldachim lasu. Paproć to krzew o liściach mieczykowatych, które razem z łuskowatym kłączem i splątanymi korzeniami tworzą rodzaj „gniazda”. Jest bezpretensjonalny, ale nie powinieneś dotykać młodych liści.
Jest to epifityczna paproć, która naturalnie rośnie na pniach i gałęziach drzew.
Lęgowy kwiat asplenium ma gruby, prosty kłącze i skórzaste, całe, bardzo duże liście.
W kulturze jest inny, zupełnie inny gatunek - to jest asplenium cebulowy (A. bulbiferum) to roślina o mocno wypreparowanych blaszkach liściowych pierzastych. Na dojrzałych liściach rozwijają się nowe młode rośliny.
Gatunki roślin asplenium i ich charakterystyka
Najpopularniejsze są następujące typy:
Antyk Asplenium `` Osaka '' (A. antiquum „Osaka”)
Asplenium zagnieżdżanie (A. nidus)
Asplenium gniazdowanie „Fimbriatum” (A. nidus 'Fimbriatum')
Asplenium żyworodny (A. viviparum)
Asplenium Południowa Azja (A. australasicum)
Asplenium (kość) włochaty - Trichomanes Asplenium
Występuje naturalnie w Ameryce Północnej, Europie Zachodniej i na Kaukazie. Roślina ma 15–35 cm wysokości.
Jest rośliną kochającą wilgoć, cienia i stosunkowo ciepłolubną. Występuje szeroko w dolnym pasie leśnym Kaukazu, gdzie tworzy całe zarośla wzdłuż wapiennych skał w wąwozach. Absolutnie odporna na zimę. Jedna z najpiękniejszych paproci o zimozielonych pierzastych, zaokrąglonych liściach o długości 10–20 cm, wyrastających z krótkiego kłącza.
Spójrz na zdjęcie - w tym typie saplenium ogonek liściowy jest ciemnobrązowy, liście są okrągłe, jajowate, ząbkowane, ciemnozielone:
Na ich spodzie znajdują się podłużne sori z zarodnikami. Ten gatunek ma specyficzny zapach. System korzeniowy jest włóknisty, słaby. Ze wszystkich gatunków jest najbardziej bezpretensjonalny w kulturze. Na Ukrainie dobrze rośnie pod okapem dębu, który zimą zapewnia schronienie opadłymi liśćmi, na zwykłych glebach ogrodowych. Można sadzić w ogrodach skalnych w szczelinach między kamieniami. Jego wdzięczna darń rośnie szybko i można ją podzielić w ciągu 3-4 lat. Podział i przeszczep najlepiej wykonać wiosną. Preferuje środowisko zasadowe, dlatego pożądany jest dla niego wapień, piaskowiec lub tuf.
Przeszczep nie wymaga wielu lat. Kochający wilgoć, ale umiera w słabo osuszonych miejscach. Zimotrwała pod osłoną śnieżną.
Zagnieżdżanie asplenium - Asplenium nidus
Ojczyzna - terytorium od Afryki Wschodniej i wyspy Madagaskar po Archipelag Malajski i Wyspy Hawajskie. Podobnie jak inne tropikalne paprocie, asplenium kwiatowe w pomieszczeniach może być uprawiane w pomieszczeniach i szklarniach, w cieniu przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych i często spryskiwane. Jest epifitem.
Zagnieżdżanie asplenium - bardzo ciekawa paproć, która woli trzymać się w cieniu i wilgotnym powietrzu. Jego wydłużony liść mieczykowaty do 15–75 cm długości, 5–10 cm szerokości, jasnozielony, cały, skórzasty, wyrostek mieczykowaty, ich brzegi są faliste, środkowa część jest brązowa. Zbiera się je w szeroko otwartym gnieździe, przypominającym gniazdo, które w warunkach naturalnych gromadzi wilgoć, szczątki roślinne i martwe owady.
Ta epifityczna paproć przypomina bromelie z rozetą. Kość lęgowa paproci jest rośliną szybko rosnącą. Przy dobrej pielęgnacji jego liście osiągają długość 100 cm. Z wiekiem rośnie znacznie na szerokość, ponieważ nowe liście są stale formowane ze środka rozety.
Roślina preferuje zacienione obszary. Gniazdowanie asplenium jest odporne na jasne światło, ale na słońcu jego liście bledną i tracą blask.Ta paproć toleruje dość szeroki zakres temperatur. Zimą optymalna temperatura to 15 ° C. Latem temperatura dla gniazdującej rośliny kostnej nie powinna przekraczać 21-24 ° C. W temperaturach powyżej 20 ° C należy utrzymywać wysoką wilgotność gleby, podlewając roślinę dwa lub trzy razy w tygodniu. W niskich temperaturach należy podlewać co 7-10 dni.
Asplenium viviparous - Asplenium viviparum
Paproć do 60 cm wysokości. Liście są krótkowłose, dwu- lub cztero-pierzaste, długości 40-60 cm, szerokości 20 cm; segmenty są wąskie, prawie nitkowate. Przeznaczony do przechowywania w przestronnych pomieszczeniach z oknami wychodzącymi na północ lub wschód; w szklarniach, ogrodach zimowych. Dobrze rośnie na podłożu bogatym w próchnicę, optymalny skład mieszanki glebowej to gleba liściasta, torf, kora drzew (1: 1: 1) z dodatkiem węgla drzewnego, pH lekko kwaśne, obojętne. Rzadko przesadza się, zwykle wiosną w razie potrzeby, przy użyciu większej doniczki (3-5 cm) średnicy.
Asplenium bulwiaste - Asplenium bulbiferum
Jest to paproć żyjąca w dolnych warstwach lasów eukaliptusowych Australii i Nowej Zelandii. Gatunek ten ma liście z potrójnie przypiętymi szpilkami, na górnej stronie których tworzą się pąki (cebulki) czerwiu, od którego ma swoją nazwę, a jego łodygi wyglądają jak drut. Ta roślina zielna może dorastać do 120 cm wysokości. Segmenty liści przypominają kształtem żyworodne asplenium, ale są większe. Podlewaj roślinę od góry, ponieważ system korzeniowy jest powierzchowny lub zanurzając doniczkę w pojemniku z wodą. Liście Asplenium nie tolerują Brokatu Liści.
Możesz ograniczyć wzrost paproci, trzymając ją w ciasnej doniczce. Asplenium rośnie dość szybko: w jednym sezonie krzew może osiągnąć wielkość dorosłego osobnika. Dobrze rośnie w mieszaninie liści, darni, torfu, próchnicy, piasku (1: 1: 1: 1: 1).
Wilgotność: wzrosła.
Temperatura: 16-21 ° C
Podlewanie: regularne, umiarkowane zimą, nie wysychają.
Top dressing: raz na 3-4 tygodnie z półstężonym nawozem wiosną i latem.
Reprodukcja: zarodniki, pąki lęgowe, często tworzące się w górnej części liścia (w szklarniach w temperaturze 20-24 ° C).
Asplenium bulwiaste - roślina prawie mrozoodporna, zimą wytrzymuje temperatury ok. 5-7 ° C. Latem temperatura dla bulwiastych asplenium nie powinna przekraczać 18 ° C. W temperaturach powyżej 20 ° C należy utrzymywać wysoką wilgotność gleby, podlewając roślinę dwa lub trzy razy w tygodniu. W niższych temperaturach należy podlewać co 7-10 dni.
Latem asplenium należy karmić połową zalecanej dawki nawozu do kwiatów w pomieszczeniach. Świetnie prezentuje się w jasnych, ciepłych pomieszczeniach, gabinetach, ogrodach zimowych i kompozycjach kwiatowych. Łatwo rozmnażane przez zarodniki kiełkujące w temperaturze 20 ° C i pąki lęgowe.
Stonoga Asplenium - Asplenium scolopendrium
Naturalny obszar występowania - Ameryka Północna, Europa, Zakaukazia, Zakaukazia. Wysokość rośliny - 45-70 cm.
Jak widać na zdjęciu, kwiat asplenium tego gatunku tworzy nieregularną rozetę w postaci grzebienia koguta:
Vayi są jasnozielone, skórzaste, błyszczące, w kształcie paska z podstawą w kształcie serca. Uwielbia miejsca w pobliżu wodospadów i strumieni. Potrzebuje dobrze przepuszczalnej żyznej gleby.
Odporny na cień, jak większość paproci, mrozoodporny. Propagowane przez podział krzewów i zarodników.
Asplenium ścienne - Asplenium rutamuraria
Sporadycznie występuje we wszystkich krajach półkuli północnej. Rośnie na kamiennych ścianach starych budynków (dlatego nazywany jest murem), skałach. W naturze roślina występuje w miejscach nasłonecznionych i zacienionych, ale niezmiennie na podłożu wapiennym, często nawet w szwach ścian. Zimotrwała. Bylina. Kłącze jest skrócone, rozgałęzione, całkowicie pokryte resztkami ogonków liściowych i cienkimi splątanymi korzeniami, a na wierzchołkach czarnobrązowymi warstwami liniowo-lancetowatymi.
Zwróć uwagę na zdjęcie - paproć Asplenium tego gatunku ma liczne liście o długości 3–12 cm i szerokości 1–3 cm, grube i twarde, szarozielone:
Liście zimują na długich zielonych, brązowawych ogonkach u podstawy, z rzadkimi brązowymi nalotami. Pióra są naprzemiennie, po 3-5 z każdej strony, górne są proste i siedzące, reszta jest trójlistkowa lub pierzasto wycięta. Sori linear. Zarodniki są prawie kuliste, pofałdowane i pomarszczone.
Jest mało wymagająca dla wilgoci i gleby (choć preferuje zasadową i obojętną) paproć. Głównym warunkiem jest dobry drenaż. Przy braku wilgoci liście zwijają się i rozwijają ponownie wraz ze wzrostem wilgoci. Kochający cień - w otwartych miejscach staje się miniaturowy.
Propagowane przez podzielenie krzewu wiosną na początku wzrostu i przez zarodniki. Zimotrwała pod osłoną śnieżną. Często nie zakorzenia się dobrze i powoli rośnie w kulturze.
Asplenium w Azji Południowej (A. australasicum (J. Sm.) Hook. (A. nidus L. var. Australasicum J. Sm.)
Roślina epifityczna o dużych liściach, do 1,5 m długości i 20 cm szerokości, zebrana w gęstą, mniej lub bardziej wąską rozetę w kształcie lejka. Kłącze jest proste, grube, pokryte łuskami i wieloma splątanymi korzeniami przybyszowymi.
Na zdjęciu tego gatunku kości można zauważyć, że jego liście są całe, czasem nieprawidłowo przycięte, odwrócone lancetowate:
Liście o największej szerokości w środku lub nieco powyżej środka łopatki, dość ostro zwężające się ku dołowi w bardzo wąską podstawę, skórzaste, lekko faliste, jasnozielone z ciemnofioletowym nerwem, ostro zakończone poniżej. Sori liniowe, wydłużone, ustawione skośnie w stosunku do żyłki. Ojczyzna - Australia, Polinezja.
Roślina jest utrzymywana zimą w temperaturze 18-20 ° C, A. cebulowata - 14-16 ° C. Asplenium South Asian jest rośliną kochającą światło, podczas gdy dwa pierwsze gatunki tolerują znaczne zacienienie.
Ałtaj asplenium - Asplenium altajense
Ojczyzna - Ałtaj, terytorium Krasnojarska, Buriacja, górskie stepy i leśne stepy Syberii Południowej i Mongolii. Rośnie na skałach (często zacienionych). Bylina. Kłącze jest skrócone, zabrudzone. Liście 5–7 cm długości i 2–4 cm szerokości, szeroko lancetowate, ciemnozielone, nagie, z widocznymi żyłkami na wierzchołku.
Spójrz na zdjęcie - ogonki szparagowe (kostenec) zielone, szeroko rowkowane:
Pióra 6-12 par, pióra owalne, klinowate u nasady, ząbkowane nacięte, na krótkich ogonkach. Zarodniki z fałdami i małymi kolcami.
Asplenium na północ - Asplenium septentrionale
Paproć skalna, rzadko spotykana w szczelinach skalnych pasa leśnego Europy i Azji. Zimotrwała. Roślina wieloletnia, kłącze krótkie, rozgałęzione, z licznymi pozostałościami ogonków i splątanych korzeni. Liście są liczne, skórzaste, hibernujące, 4-13 cm, nagie, na długich ogonkach. Blaszka liściowa jest 2–4 razy krótsza od ogonka, podzielona na 2 wąskie segmenty z ogonkiem, na wierzchołku i po bokach 3–5 długimi i wąskimi zębami. Sori liniowe i długie. Zarodniki są owalne, odroślowe, pofałdowane i pomarszczone.
Propagowane przez podzielenie krzewu wiosną, na początku wzrostu i przez zarodniki. Roślinę można sadzić zarówno w słonecznym miejscu, jak iw cieniu; nie toleruje gleb wapiennych, bezpośredniego nasłonecznienia i przesuszenia. Nie lubi przeszczepów z uszkodzeniem korzeni, ale ogólnie dobrze rośnie w kulturze. Zimotrwała pod osłoną śnieżną.
Asplenium czarny - Asplenium adiantum-nigrum
Rośnie na zacienionych skałach, często z przewagą krzemu w skale, w Europie Środkowej i basenie Morza Śródziemnego, w Karpatach, na Krymie, na Kaukazie, w Tien Shan. Mniej odporny na zimę niż gatunki opisane powyżej.
Wysokość 10–40 cm Liście twarde, skórzaste, zimujące, podwójnie pierzaste, zarysie trójkątne, na ogonkach ciemnobrązowych. Zamarza podczas silnych mrozów bez śniegu. Rośnie lepiej w półcieniu, przy normalnej wilgotności, na glebach żyznych, z dodatkiem gruboziarnistego piasku, neutralnej. Na zimę dobrze przykryć opadłymi liśćmi lub świerkowymi gałęziami.
Następnie dowiesz się, jak rozmnaża się Asplenium i jak o niego dbać w domu.
Energia starożytnej formy życia
Asplenium (kostenets) to cały rodzaj obejmujący ponad 400 gatunków paproci z rodziny Kostentsov.Paprocie od tysięcy lat zamieszkują Ziemię i są najstarszymi przedstawicielami życia na planecie.
Przeszli przez wiele klęsk żywiołowych na długo przed pojawieniem się człowieka. Wraz z ewolucją wchłonęliśmy zdolność przetrwania w najbardziej ekstremalnych warunkach.
Ezoterycy uważają, że obecność paproci w przestrzeni mieszkania człowieka stabilizuje tło emocjonalne mieszkańców.
Wygładzanie chaotycznych przypływów energii może poprawić nastrój, pomóc ludziom przestać martwić się drobiazgami i wykazać się kreatywnością.
Zielenie Asplenium nie zawiera szkodliwych i toksycznych substancji. Można go umieścić w każdej przestrzeni życiowej bez obawy o zdrowie domowników.
Dzięki obecności paproci w przestrzeni domu łatwiej otworzysz się na wszystko, co nowe w życiu i opanujesz nową wiedzę.
Inne gatunki uprawiane w mieszkaniach
Hodowla Asplenium nie jest jedynym przedstawicielem rodzaju Kostenets (Asplenium), warto zapoznać się z kilkoma gatunkami, które wyglądają równie ciekawie i oczywiście są warte naszej uwagi.
Szpik kostny marchewkowy (Asplenium daucifolium)
Z pierzastymi liśćmi. Uprawiana na przepuszczalnej glebie o dużej wilgotności. Kostenec o liściach marchwi nie wymaga wysokich temperatur. W okresie wegetacji temperatura wynosi 18-20 ° C, a zimą około 15 ° C.
Kostenets lub Asplenium bulbiferum
Kwiat jest również ozdobny, ale bardzo różni się od A. gniazdującego z liśćmi i obecnością na liściach tzw. Propaguli. Gatunek preferuje wyższe temperatury, ale wymaga też większej wilgotności powietrza. Aby zachować roślinę, konieczne jest zapewnienie jej temperatury około 18 ° C i wysokiej wilgotności powietrza, nie może obejść się bez spryskiwania miękką i osiadłą wodą, dodatkowo doniczkę należy ustawić na stojaku z mokrej keramzytu . Oczywiście łatwiej było uprawiać cebulę Asplenium w szklarni, ponieważ w tym przypadku łatwiej jest zapewnić optymalne warunki.
Kostenets lub asplenium ancient (Asplenium antiquum)
Jedna z najbardziej dekoracyjnych paproci. Odmiana „Osaka” ma lekko pofałdowane brzegi. Tak wymagający jak A. zagnieżdżający się. Główne wymagania to przede wszystkim wysoka wilgotność powietrza, dobrze przepuszczalne podłoże, a także temperatura. Asplenium jest starożytne, podobnie jak A. gniazdowanie jest epifitem.
Odpoczynek Asplenium Care
Pielęgnacja paproci w okresie spoczynku jest nieco inna. Przede wszystkim konieczne jest zmniejszenie podlewania i obniżenie temperatury w pomieszczeniu do 16 stopni.
Należy wykluczyć karmienie i mycie blaszek liściowych pod prysznicem. Możesz tylko spryskać i przetrzeć liście wilgotną gąbką.
Wilgotność powietrza nie powinna przekraczać 70%. Wraz z nadejściem wiosny konieczny jest powrót do standardowego programu opieki asplenium.
Podlewanie i wilgotność
Kwiat potrzebuje dużej wilgotności, więc jeśli popełnisz błędy na tym etapie, mogą pojawić się problemy.
Do nawadniania używaj tylko miękkiej wody, na przykład przegotowanej lub osiadłej, a także letniej wody deszczowej. W okresie wegetacji roślinę należy zapewnić stale wilgotne, ale nie mokre, a zimą, w niskich temperaturach, lepiej ostrożnie podlewać i pozostawić glebę do lekkiego wyschnięcia między podlewaniami.
Opryskiwanie rośliny jest również ważne, aby zapewnić roślinie odpowiednią wilgotność. Dodatkowo pojemnik z rośliną należy postawić na stojaku wypełnionym mokrą keramzytem.
Nawóz dla asplenium
Szczególnie potrzebne są młode rośliny, które są w fazie aktywnego wzrostu i wyrastania pędów. Roślinność paproci trwa od kwietnia do końca września.
W tym okresie konieczne jest nakładanie opatrunku górnego dwa razy w miesiącu pod korzeń, wraz z wodą do nawadniania. Dorosłe asplenium karmi się raz w miesiącu przez całe lato preparatami do roślin domowych.
Możliwe narastające trudności
Są sytuacje, w których końce blaszek liściowych zaczynają wysychać, co psuje wygląd paproci. Aby roślina mogła się zregenerować, konieczne jest zwiększenie poziomu wilgotności powietrza poprzez oprysk. Jeśli liście stracą swój naturalny zielony kolor, stają się blade, oznacza to oparzenie. Doniczkę z ozdobną rośliną należy umieścić w cieniu. Jeśli zostaną znalezione plamy, musisz skorygować reżim temperatury, pomieszczenie jest zbyt chłodne.
Asplenium to egzotyczna roślina o wysokich walorach dekoracyjnych. Potrafi skutecznie ozdobić pomieszczenie i oczyścić powietrze. Przy jej uprawie należy zwrócić szczególną uwagę na poziom wilgotności w pomieszczeniu, wskaźniki temperatury i oświetlenia. Tylko kompetentne podejście jest kluczem do zdrowia paproci.
Wybór pojemności, gleby, przeszczepu
Gdy tylko minie czas kwarantanny, asplenium należy natychmiast przesadzić do oddzielnego pojemnika. Należy pozostawić bryłę ziemi z korzeniami, tylko lekko strząsając nadmiar gleby.
Młode rośliny trzeba będzie przesadzać co roku, najlepiej wiosną. Dorosły - odmładzaj co 2 lata. Doniczkę do sadzenia należy wybrać większą niż poprzednia, ale nie ogromną, Kostenecom się to nie spodoba. Pojemnik należy wybrać z otworami.
Gleba nadaje się do sadzenia storczyków. Ta mieszanka jest łatwa do wykonania samodzielnie. Skład gleby: torf, piasek, kora sosny, próchnica i węgiel drzewny.
Przeszczep krok po kroku:
- Podnieś garnek z otworami na powietrze, wlej drenaż na dno.
- Ułóż podłoże na wierzchu, powinno pozostać luźne.
- Usuń kość z garnka z kawałkiem ziemi na korzeniach i włóż do innego pojemnika. Usuń czarne korzenie, zanim to zrobisz.
- Przykryj częścią podłoża na wierzchu i lekko ubij u nasady.
- Następnie zalać letnią wodą i spryskać butelką z rozpylaczem.
- Zdejmij garnek na chwilę w ciemnym miejscu.
Oświetlenie
Odpowiednie oświetlenie rośliny powinno odzwierciedlać warunki panujące na jej rodzimej ziemi. Oświetlenie nie może być zbyt jasne ani zbyt ciemne. Najważniejsze jest to, że roślina jest chroniona przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Wybierając stałe miejsce na kwiatek nie zapominajmy o konieczności zapewnienia roślinie odpowiedniego poziomu nawilżenia.
Przeszczep Asplenium
Konieczne jest przesadzenie rośliny, aby nie bolała i dobrze rosła. Ta procedura jest przeprowadzana co roku lub co dwa lata. Podczas przeszczepu konieczne jest usunięcie martwych części systemu korzeniowego, a resztę należy obchodzić się bardzo ostrożnie, aby uniknąć uszkodzenia, ponieważ rośnie bardzo wolno, a jeśli jego integralność zostanie naruszona, paproć będzie bolała przez długi czas lub nawet umierać.
Przeszczep przeprowadza się wiosną, wybierając do tego płytką doniczkę z luźnym, wilgotnym podłożem odpowiadającym rodzajowi rośliny. Aklimatyzacja po zabiegu trwa około miesiąca.
