Jak uprawiać róże w ogrodzie: sadzenie i pielęgnacja - krótka encyklopedia dla początkujących ogrodników (170 zdjęć)

Róże krzewiaste należą do rodzaju dzikiej róży, która pojawiła się na Ziemi około 40 milionów lat temu. Dziś ten rodzaj łączy około 250 gatunków różnych roślin i ponad 200 tysięcy odmian. Początkowo różę nazywano starożytnym perskim słowem „wrodon”, następnie po grecku nazywano ją „rhodon”. Później Rzymianie przekształcili to słowo w „rosę”. W umiarkowanych i ciepłych regionach półkuli północnej róże można znaleźć w naturze, nie ustępują one pięknu i doskonałemu zapachowi formom ogrodowym. Dziś ogrodnicy uprawiają różnorodne odmiany i hybrydy tej rośliny, które wyróżniają się niesamowitym pięknem kwiatów. Są szczególnie popularne nie tylko wśród hodowców kwiatów, ogrodników i projektantów krajobrazu, ale także wśród wszystkich miłośników piękna. Pomimo tego, że róże mają niesamowicie piękny wygląd, są bardzo łatwe w uprawie. To wyjaśnia ich powszechne zastosowanie w budownictwie ekologicznym. Wyróżnia się następujące rodzaje róż uprawnych: ogrodowa i parkowa. Wśród róż ogrodowych największą popularnością cieszą się następujące grupy: herbata hybrydowa, wielkokwiatowa, pnąca, okrywowa, krzew, floribunda, polianty i miniaturowa. Poniżej zostanie szczegółowo opisany na temat róż w sprayu.

ogólna charakterystyka

Dziś grupa róż w sprayu liczy kilka tysięcy różnych odmian, odmian i mieszańców. Różne rodzaje róż reprezentowane są przez wysokie krzewy lub rośliny karłowate, mogą być rozłożyste lub wyprostowane, z mocnymi lub elastycznymi pędami, a także kwiatami w różnych kolorach i rozmiarach.

Większość odmian róż w sprayu jest powtarzalna, to znaczy kwitną wielokrotnie w okresie wegetacji. Jednak są też przedstawiciele, którzy raz na lato oddają piękno koloru. Wszystkie róże w sprayu wyróżniają się długotrwałym obfitym kwitnieniem. Ich kwiaty zwykle wydzielają słaby, przyjemny różowy zapach.

Tak poza tym!

Wszystkie stare odmiany róż są klasyfikowane jako róże w sprayu.

Cechy krzaczastej róży domowej:

• wysokość krzewu od 30 do trzech metrów;
• kształt krzewu - zwarty lub rozłożysty;
• pędy są gładkie i nabijane. Jest rok i dwa lata. Solidny i elastyczny;
• liście eliptyczne, gęste, pomarszczone, matowe, zielone;
• kwiaty o średnicy od 8 do 18 centymetrów. Rośnie pojedynczo lub w kwiatostanach;
• mały lub żaden aromat;
• liczba płatków wynosi od 35 do 150 sztuk;
• kształt pąków jest miseczkowaty, kulisty, kielichowy, piwonii.

Między innymi zdecydowana większość róż w sprayu wyróżnia się wysoką zimotrwalością, dobrą odpornością na choroby i względną bezpretensjonalnością w pielęgnacji.

Wybór miejsca i przygotowanie gleby

Wygodnym miejscem dla krzewiastej róży będzie miejsce, bez przeciągów i wiatru, oświetlone przez cały dzień. Dobrze, jeśli w południowym słońcu chroni je jasny odcień.

Sadzenie róż najlepiej wykonywać na neutralnej, żyznej, dobrze przepuszczalnej glebie. Możesz poprawić kwaśną glebę, dodając do niej wapno, gliniaste - piasek i obornik, glinę piaszczystą - nawozy mineralne.

Posadzone róże dobrze się zakorzeniają w 12-17 C gleby.

Francuskie róże

Wszystkie odmiany róż francuskich to starożytny rodzaj kwiatowy, stworzony na bazie dziko rosnącego krzewu Rosa galica.

Cechy te obejmują niski wzrost i zwartość krzewu. Kwitną nie długo (od połowy czerwca do połowy lipca), ale są bardzo obfite, pachnące przyjemnymi cudownymi aromatami.

To, co odróżnia francuskie róże od wszystkich innych przedstawicieli tej kultury, to nietypowy kolor kwiatów. Prawie wszystkie z nich są koloru ciemnoróżowego lub krwistoczerwonego. Płatki są zwykle podwójne lub półpełne. Pąki w otwartej formie są małe, ich średnica rzadko przekracza 6 centymetrów. Róże z tej grupy są dość odporne na zimę, ale uprawa w regionach północnych nie jest preferowana. W złych warunkach wzrostu rośliny często psują się z powodu chorób grzybowych.

Francuskie róże stały się założycielami setek nowoczesnych międzygatunkowych odmian i mieszańców. Najciekawszą odmianą uzyskaną z róży Galika jest francuska hybryda róż wielkokwiatowych, która charakteryzuje się pełnymi, brylantowo czerwonymi kwiatami.

Fakt!

Francuskie róże wydzielają zaskakująco delikatny zapach. Uważa się, że ich zapach jest jednym z najsilniejszych leków przeciwdepresyjnych

Rosa gallica

To odmiana dzikiej róży. Jest wieloletnim, rozgałęzionym krzewem dorastającym do jednego metra, o wzniesionych, mocnych pędach. Łodygi pokryte są cierniami o różnych kształtach i rozmiarach. Kwiaty dzikiej róży francuskiej są duże, uformowane pojedynczo na pędach. Płatki są proste, ale mogą być też podwójne. Galika kwitnie od czerwca do lipca. Na początku koloru pąki mają jasnoróżowy kolor, stopniowo przechodząc w jasnoczerwony. Aromat kwiatów jest słaby, przyjemny.

Kardynał de Richelieu

Jedna z najbardziej utytułowanych ras, ciesząca się dużym zainteresowaniem na całym świecie. Róża nosi imię francuskiego kardynała Richelieu. Odmiana znana od 1747 roku. Małe kwiaty wyróżniają się ciemnofioletowymi podwójnymi płatkami i bielonym rdzeniem. Co ciekawe, podczas otwierania pąki mają jasnoróżowy odcień. W miarę kwitnienia kolor zmienia się na liliowy i stopniowo zmienia kolor na fioletowy. Kwitnienie następuje na początku lipca i trwa niewiele dłużej niż miesiąc.

Kardynał Richelieu to niski, częściowo rozłożysty krzew, który osiąga metr wysokości, z przyjemnością rośnie w cieniu wzdłuż ogrodzeń. Jest mało wymagający w żywieniu i żyzności gleby, rzadko choruje i znośnie toleruje rosyjskie zimy.

wnioski

Róże są uważane za jedne z najpiękniejszych i najbardziej pachnących kwiatów. Aby wyhodować takie wodospady kwiatowe, należy przestrzegać pewnych zaleceń, aby odpowiednio dbać o rośliny. Dotyczy to wyboru miejsca, karmienia i innych ważnych procesów.

Gdy prawidłowo wyrosniesz, Twój kwietnik będzie bogaty w te szlachetne krzewy.

Angielskie róże

Hodowca-amator David Austin podarował światu ponad 200 odmian róż w sprayu (w tym poszczególne odmiany i serie odmian), które są zjednoczone w grupie zwanej „angielskimi różami”. Swoją pracą tchnął życie w niezasłużenie zapomniane formy kwiatów krzewów (Damaszek, Burbon, Gallic, Albu), a poprzez eksperymenty z nowych odmian uzyskał wzmocniony czarujący aromat płatków i wyrafinowane piękno gęsto podwójnych pąków, które głównie mieć kieliszki rozetowe, pomponowe lub miseczkowe. Angielskie róże zostały opracowane przez zmieszanie róż bourbon, herbat hybrydowych i floribund. Róże Austina pochłonęły wszystko, co najlepsze od swoich przodków: kwitną przez długi czas i obficie, są w stanie zakorzenić się na każdej ziemi iw każdym klimacie, są bezpretensjonalne w pielęgnacji i z zimną krwią znoszą brak bezpośredniego światła słonecznego. Ponadto wszystkie rodzaje róż są powtarzające się, to znaczy kwitną dwa razy w sezonie. Róże angielskie to różne rodzaje roślin pnących i pnących, które można uprawiać jako zwykły krzew, nadając mu co roku inny kształt.Kwiaty róży mogą mieć różne kolory i kształty, są gęsto wypełnione i pąki o regularnych płatkach. I wszyscy mają silną odporność na choroby. Ze względu na te cechy róże Austin są popularne wśród projektantów krajobrazu i prywatnych właścicieli.

Abraham Derby

Jedna z najbardziej udanych odmian hodowlanych. Abraham Derby to gęsty, zwarty rosnący krzew, obficie porośnięty kwiatami o klasycznym kształcie starej, kielichowatej róży. Pąki mają morelowy kolor z wyraźnym miedzianym, złotym odcieniem. Stopniowo kolor zmienia się na blady róż z żółtawym połyskiem. Kwiaty są bardzo duże, średnica pąków czasami dochodzi do 15 centymetrów. Pojawiają się na końcach pędów częściej pojedynczo, ale zdarza się, że są połączone z gniazdami po 3-5 sztuk. Róże emanują mocnym owocowym aromatem z subtelną nutą truskawki. Kwitnienie następuje falami, powtarzając się 2-3 razy w sezonie. Z dużego ładunku ciężkich kwiatów elastyczne, cienkie pędy często opierają się o ziemię. Aby uniknąć łamania rzęs, zwykle są one przywiązane do podpórek - w ten sposób można zademonstrować piękno kwitnienia krzewu.

Tak poza tym!

Abraham Derby to potężna, silna róża o zdrowej odporności i godnym pozazdroszczenia wigorze wzrostu pędów, dlatego najczęściej róża jest uprawiana jako róża pnąca.

Benjamin Britten

Odmiana ta wyróżnia się spośród innych angielskich gatunków nietypowym kolorem pod względem palety - kwiaty są jaskrawoczerwone, krwiste z pomarańczowym odcieniem. Kwiaty miseczkowate po kwitnieniu przyjmują formę rozety. Pąki pojawiają się nierównomiernie przez całe lato. Krzew Benjamina Brittena jest wysoki, często osiąga dwa metry, chociaż jego średni wzrost według standardów wynosi około jednego metra. Roślina silnie rozgałęziona, rozłożysta, gęsto ulistniona. Bez dodatkowego przycinania długie elastyczne pędy szybko przeplatają się ze sobą, tworząc trudne do cięcia zarośla. Kwiaty wydzielają intensywny gruszkowy zapach z winnym odcieniem. Charakterystyczne cechy tej odmiany to przyleganie do chorób grzybiczych i absolutna bezpretensjonalność w pielęgnacji. Jedyną wadą tego gatunku jest niezbyt bujny i długi okres kwitnienia, w przeciwieństwie do innych odmian Austin.

Propaguj przez sadzonki, nakładanie warstw, dzielenie buszu

Jak sadzić róże krzewowe:

Róże Floribunda

Rozpowszechniona grupa róż, często używana przez dekoratorów do dekoracji ogrodu.W swoich cechach biologicznych są podobne do hybrydowych róż herbacianych i hybrydowych róż poliantusowych, z których faktycznie pochodzą. Rośliny róży wyglądają jak rozłożyste krzewy o wysokości do 70 centymetrów. Rośliny kwitną przez długi czas, dobrze znoszą zimy, rzadko chorują, nie wymagają specjalnej opieki. Kwiaty z tej grupy są duże (średnica 8-12 centymetrów), kształt i paleta kolorów są takie same jak w odmianach herbat hybrydowych. Zebrane pąki kubkowe składają się zwykle z 15-18 kawałków w masywnych kwiatostanach baldaszkowatych, jak u hybrydy-polyanthus. Płatki mają różny stopień frotte. Niektóre odmiany mają subtelny aromat charakterystyczny dla róż. Róże Floribunda kwitną w środku lata i nadal cieszą oko do końca września, ich kwitnienie jest ciągłe. Mają uniwersalny cel. Nadają się do cięcia, można je uprawiać w szklarni i ozdobić klombami na otwartym polu. Kwiaty mogą przybrać postać standardowego drzewa i pięknie wplecić w łuk lub inny żywopłot.

Lili Marlene

Najbardziej znana odmiana z grupy floribunda. Róża kwitnie bujnymi czerwonymi kwiatami z miedzianym odcieniem przez całe lato aż do samego mrozu. Krzewy Lily Marlene to rozłożyste, średniej wielkości rośliny, osiągające maksymalną wysokość 70 centymetrów. Mają gęstą, soczystą zieloną koronę. Pąki pojawiające się na pędach początkowo mają zwykły czarny kolor, który stopniowo przechodzi w krwistoczerwony. Pędy są mocne i mocne, z łatwością wytrzymują ciężar setek stopniowo kwitnących średniej wielkości (do 8 centymetrów średnicy) słabo podwójnych pąków. Jedna klaster zawiera zwykle do 10-15 kwiatów. Mają luźną strukturę, dlatego często psują się na wietrze lub podczas deszczu. Lily Marlene jest odmianą dość odporną na choroby, ale przy złej pielęgnacji często atakuje ją mączniak prawdziwy. Odmiana ta może być uprawiana zarówno na otwartym polu, wykorzystując brzydkie miejsca w ogrodzie do kształtowania krajobrazu, jak i uprawiać w wannach, które są instalowane na werandach lub w pomieszczeniach.

Tak poza tym!

Niedawno wyhodowano róże Lily Marlene, które mają różowe płatki.

Niccolo Paganini

Jest to dość tradycyjna odmiana, charakteryzująca się średniej wielkości, aksamitnie czerwonymi kwiatami i mocnym słodkim aromatem. Pąki składają się z niezliczonych krótkich płatków, które tworzą nieskazitelny, miseczkowy kształt. Kwiaty na pędzlach ułożone są w grona, tworząc luźne rozety po 12-14 pąków. Kwiaty szybko kwitną i trzymają się, zachowując piękny wygląd przez długi czas. Krzewy Niccola Paganini osiągają wysokość do 80 centymetrów. Są dość odporne na mróz, mają średni wigor, są zwarte i rzadko są dotknięte chorobami i szkodnikami. Dobrze rosną tylko na żyznej glebie, dlatego często potrzebują dodatkowego karmienia. Ze wszystkich odmian floribunda Niccolo Paganini może pochwalić się wyjątkowo długim okresem kwitnienia i wyjątkową odpornością na długotrwałe upały. Dlatego ta odmiana jest dość rozpowszechniona w regionach południowych.

Róże Niccolo Paganini są idealne do umieszczenia na rabatach kwiatowych, do ozdabiania masywów i grup mieszanych.

Przygotowanie sadzonek do sadzenia

Ważne jest, aby odpowiednio przygotować pozyskany materiał nasadzeniowy do sadzenia. Po pierwsze: poprzez lekkie obcięcie go w systemie korzeniowym usuwa się połamane i uszkodzone części, z górnej części rośliny usuwa się wysuszone i słabe pędy lub owoce, pozostawiając do 5 pąków na silnych pędach na tych słabszych do 3. Sekcje należy smarować boiskiem ogrodowym ... Aby zmiękczyć, korzenie są trzymane w wodzie do 10 godzin, a następnie otoczone zacier z gliny i dziewanny (2: 1), rozcieńczone wodą do kwaśnej śmietany.

Hybrydowe róże herbaciane

Róże z tej grupy pochodzą ze skrzyżowania powtarzających się odmian z różami herbacianymi i indyjskimi (w szczególności brała udział odmiana LaFrance).Rodzicem tej odmiany róż stał się francuski hodowca Guillot. Hybrydowe róże herbaciane to krótki, zwarty krzew (40-80 centymetrów), wzniesiony lub rozłożysty, porośnięty bujnymi liśćmi i wieloma dużymi kwiatami. Pąki osiągają zwykle 10 centymetrów średnicy. Na pędach mogą tworzyć się lokalnie lub zbierać się w średniej wielkości kwiatostany po 5-7 sztuk. Rośliny są klasyfikowane jako powtarzające się. Po pierwszym kwitnieniu następuje dwutygodniowa przerwa, którą zastępuje nowe, szybkie tworzenie niezliczonych gęstych pąków, które zanikają do końca października. Odmiany herbat hybrydowych są mniej odporne na zimę niż odmiany powtarzające się. Obecnie istnieje ponad 10 tysięcy różnych odmian, z których każda ma indywidualny kolor i strukturę kwiatów, intensywność aromatu i kształt krzewu.

Tak poza tym!

Hybrydowe róże herbaciane mają niezwykły aromat krojonej herbaty.

Flaming

Kwiaty odmianowe mają bladoróżowy odcień płatków, który ostatecznie blaknie na słońcu do srebrzysto-różowego. Róże Flamingo są szeroko stosowane jako róże ogrodowe do dekoracji ogrodów frontowych i klombów. Pąki są duże (do 11 centymetrów średnicy), długie, kielichowe, z wydatnym środkiem. Płatki są słabo podwójne. Kwiaty na pędach powstają częściej pojedynczo, ale czasami są zbierane w gniazdach po 5-7 sztuk. Pędy są długie, z częstymi kolcami, elastyczne, ale dość mocne, aby nie uginać się pod ciężarem ciężkich kwiatów. Pionowy krzew flaminga osiąga 1,5 metra wysokości, szybko wyrasta nowe gałęzie, które należy regularnie przycinać. Ogólnie odmiana charakteryzuje się odpornością na choroby, ale na liście może wpływać mączniak prawdziwy i inne infekcje. Pąki rzadko chorują. Flamingo kwitnie długo i obficie, otulając okolicę delikatnym kwiatowym zapachem.

BigPurple

Odmiana została wyhodowana przez hodowcę-amatora z Nowej Zelandii. Róża Big Purple różni się od innych hybryd herbacianych kolorem - płatki mają bogatą bordową barwę, która zmienia się w zależności od pogody: w ciepłe dni płatki mają soczysty malinowy odcień, a wraz z nadejściem zimnych porów zmieni kolor na fioletowy lub bordowy.

Fakt!

Główną zaletą róży Big Purple jest silny, trwały, zachwycający aromat, który przerywa zapachy innych blisko posadzonych kwiatów.

W początkowym stadium pąki mają owalny kształt i bardzo gęstą strukturę, ale po otwarciu stają się frotte, złożone. Podczas kwitnienia płatki są wystarczająco daleko od siebie, więc wyglądu róż nie można zachować podczas deszczu. Kwiaty na pędach tworzą się powoli i falująco, dlatego kwitnienie trwa bardzo długo, mniej więcej do początku października. Średnica otwartych pąków czasami sięga 15 centymetrów. Krzewy odmianowe są dość wysokie, często ich wysokość przekracza 120 centymetrów. Zwarta budowa, pędy rosną głównie w górę, dobrze zachowują swój kształt podczas intensywnego kwitnienia. Big Purple to odmiana odporna na choroby i zimno, raczej bezpretensjonalna w warunkach uprawy.

Krzewy

To słowo tradycyjnie oznacza nową generację róż w sprayu. W tłumaczeniu z angielskiego słowo krzew oznacza po prostu „krzak”, co spowodowało trochę zamieszania w klasyfikacji. Ich krzewy są bardziej zwarte i mniejsze niż w zwykłych parkach. Krzewy mogą być półlistne lub w formie krzewu, jeśli zostaną uszczypnięte w czasie. Róże dobrze znoszą mróz, mają kwiaty o najróżniejszych kolorach, aż po paski. Większość jest prawie bezwonna. Istnieje bardzo wiele ich odmian, ale jest jedna z niezwykłymi kwiatostanami, która zasługuje na osobne badanie.

William Christie - wieloletnie róże w sprayu

William Christie. Wyhodowany przez francuskich hodowców w 1994 roku, nazwany na cześć słynnego dyrygenta.Ma mocny owocowy aromat i niesamowite kwiaty, które nieustannie zachwycają swoim niepowtarzalnym, trudnym do opisania odcieniem złożonym. Jego symetryczne wąskie płatki są starannie zebrane w kwiatostany przypominające dalie o liliowo-różowym kolorze.

Róże pnące

Możesz być zainteresowany: Dogodne dni na cięcie róż jesienią pod butelkę Pielęgnacja pokoju róża w doniczce w domu Cięcie róż jesienią w domu

Róże pnące lub kręcone wywodzą się z wielokwiatowej róży Vihura, którą wielokrotnie krzyżowano z różnymi rodzajami herbat, herbatami hybrydowymi i innymi odmianami róż. Rezultatem są bujne rośliny (wysokość może sięgać czterech metrów), które są dziś używane do ogrodnictwa wertykalnego. Istnieją trzy grupy róż pnących:

• kręcone (wysokość do 15 metrów);
• wspinaczka (wysokość do 5 metrów);
• półplecione (wysokość do 3 metrów).

Ich pędy mogą rozprzestrzeniać się po ziemi lub wznosić, co umożliwia przymocowanie ich do prawie każdego wspornika. Kwiaty mogą mieć różne rozmiary, kształty i kolory. Często są zebrane w duże, luźne kwiatostany wiechowate. Większość odmian jest bezwonna, niektóre z nich bardzo słabo pachną. Róże pnące kwitną raz w roku przez długi czas. Pąki kwitną naprzemiennie, jeden po drugim, po uschnięciu poprzednich kwiatostanów. Ponadto na gałęziach w różnym wieku kwiaty tworzą się w różnym czasie.

Fakt!

Jedynie u odmiany pół-rosnącej New Down kwiaty kwitną jednocześnie i kwitną do samego mrozu.

Excelsa

Stara odmiana (wyhodowana w 1908 r.), Uznawana za klasyczną w nurcie różanym. Rosa Excelsa to długa, elastyczna winorośl, która rośnie kilka metrów rocznie. Maksymalna wysokość rośliny sięga 5-6 metrów. Cienkie zielone pędy są gęsto pokryte ciemnozielonymi błyszczącymi liśćmi, które w okresie kwitnienia giną wśród niezliczonych małych, szeroko rozwartych, gęsto podwójnych kwiatów (o średnicy 1-2 cm), zebranych w masywne kwiatostany przypominające cysty. Każdy z nich składa się z 50-60 bordowo-czerwonych pąków. Kwitnienie występuje w środku lata i trwa półtora miesiąca. Przez cały ten czas w powietrzu unosi się słodki aromat wanilii. Róże są niesamowicie odporne. Z łatwością przetrwają mroźne zimy i mogą dobrze się rozwijać w cieniu. Jednak nie reagują dobrze na kilkudniową suszę. Każda gleba, nawet zubożona, nadaje się do uprawy. Często na krzaki wpływa mączniak prawdziwy.

Super Excels

Ta róża została wyhodowana stosunkowo niedawno, jest ulepszoną wersją zwykłej Excelsii. Jego przewaga w stosunku do swojego poprzednika o tej samej nazwie polega na tym, że Super Excelsa jest obdarzona większą odpornością na choroby i szkodniki. Jego główną cechą jest ponowne kwitnienie. Zmiany w zaktualizowanej Excelsii wpłynęły również na kształt krzewu - teraz nie jest on tak wysoki i rozłożysty, jego wysokość sięga zaledwie dwóch metrów. Kwiaty o średnicy 3-4 cm zebrane są w ogromne kwiatostany wiechy. Po raz pierwszy Super Excelsa kwitnie bardzo obficie, nie powtarza tego z drugim kolorem. Pąki po otwarciu mają biały rdzeń i szkarłatny kolor bazowy płatków.

Jak prawidłowo przyciąć

O której godzinie przycinać

Przycinanie róż jest najbardziej czasochłonną procedurą pielęgnacji takich roślin, którą należy wykonać. Po przycięciu krzew stanie się bardziej rozgałęziony, a liczba kwiatów wzrośnie. Pokrój łodygi wiosną, latem i jesienią. Najważniejsze jest przycinanie wiosną, gdyż krzew będzie w stanie pozbyć się niepotrzebnych i uszkodzonych łodyg, a także ich uformowania. Latem z reguły przycinanie odbywa się wyłącznie w celach sanitarnych. Tak więc podczas tego wszystkie dodatkowe pąki są usuwane, pozostawiając tylko jeden, w wyniku czego kwiat okazuje się bardzo duży i piękny.Usuwane są również zwiędłe kwiaty i istniejące owoce. Jesienią konieczne jest przycinanie, aby usunąć wszystkie słabe, uszkodzone i chore łodygi, które czerpią dużo siły z róży.

Jak odbywa się przycinanie

Wszystkie zranione i słabe gałęzie należy usunąć z krzewu, zanim pąki puchną. Musisz także odciąć gałęzie rosnące wewnątrz buszu, a następnie możesz przejść bezpośrednio do formacji. W przypadku, gdy 2 gałęzie kolidują ze sobą, należy odciąć tę, która jest gorzej ułożona, lub pozostawić młodszą (kora jest jasna). Przy uprawie szczepionej róży krzewiastej należy zwrócić szczególną uwagę na przycinanie pędów korzeni, ponieważ pochłania to dużo energii z kwiatu, w wyniku czego kwitnienie może w ogóle nie wystąpić. Zaleca się odcięcie wszystkich pędów oprócz najsilniejszych i najtwardszych, które w tym roku powinny zakwitnąć. Jeśli nie jesteś w stanie odpowiednio odciąć wyblakłego krzewu, musisz to zrobić według własnego uznania. Należy pamiętać, że po przycięciu na łodygach powinny pozostać co najmniej 2 pąki. Młode zielenie pojawiają się dość szybko na ściętym krzaku. Podczas przycinania należy zachować ostrożność, gdy gleba jest już wyczerpana lub krzew jest stary, ponieważ nie jest już w stanie tak aktywnie przywrócić własnego kształtu. Jesienią należy odciąć wszystkie kwiaty, które już zwiędły i odciąć uszkodzone, słabe gałęzie lub te, które rosną wewnątrz buszu. Pamiętaj, aby przetworzyć cięcia za pomocą boiska ogrodowego.

Najlepsze odmiany róż w sprayu według koloru

Paleta kolorów róż jest bardzo zróżnicowana, dziś nie istnieją tylko kwiaty o kolorze niebieskim i jasnoniebieskim. Istnieje również kilka odmian czystych białych róż, zwykle o odcieniach zielonkawych, kremowych lub żółtawych.

Żółte róże są reprezentowane przez kwiaty piasku, cytryny, kanarka i brzoskwini ze złotymi i miedzianymi odcieniami. Pomarańczowo - łososiowy, ceglasty, brudny żółty. Czerwoni to koral, szkarłat, szkarłat i bordo. Różowy obejmuje wszystkie odcienie tego koloru. Specjalną grupę stanowią odmiany o kwiatach bordowych i fioletowych.

Płatki można pomalować nie tylko na jeden kolor, ale także mienić się w dwóch lub trzech odcieniach, łączyć dwa kontrastujące kolory lub być różnorodne, wielospektralne. Wiele kwiatów ma jasny rdzeń i ciemniejsze krawędzie. W niektórych odmianach róż spód liści jest pomalowany na bardziej delikatne odcienie.

Żółty

Rodowici mieszkańcy Środkowej i Azji Mniejszej odmiany róż z żółtymi płatkami są dość wymagające pod względem warunków pogodowych, żyzności gleby. Nie tolerują nadmiernej wilgoci i często zimą przemarzają. Dzięki staraniom hodowców istnieje już ponad sto odmian tej rośliny o żółtych liściach, które są chętnie uprawiane zarówno na działkach ogrodowych, jak i do cięcia. Krzewy żółtych róż osiągają 1,5-2 metry, pędy są długie, gęsto pokryte cierniami. Te róże kwitną w czerwcu. Pąki są duże, umieszczone pojedynczo na gałęziach.

Najlepsze odmiany:

Biały

Do tej grupy zalicza się wiele odmian i mieszańców roślin o różnym pokroju krzewów i kształcie kwiatów. Takie odmienne rośliny łączy tylko kolor pąków - zawsze są białe lub kremowe. Białe róże wymagają jakości gleby, ciągłego karmienia. Krzewy różnych typów mogą rosnąć od 50 do 150 centymetrów. Najczęściej są zwarte, mają silne, długie, wzniesione pędy. Kwiaty powstają pojedynczo, po jednym na każdej gałęzi. Pąki mają najczęściej kształt kielicha. Rośliny kwitną prawie przez całe lato.

Najlepsze odmiany:

Czerwony

Obejmuje to grupę róż sprowadzonych z Europy Środkowej. Wszystkie charakteryzują się energicznymi krzewami (do 2 metrów wysokości), długimi pędami w kolorze fioletowo-karminowym z niebieskawym nalotem i prawie całkowitym brakiem cierni. Czerwone róże kwitną zwykle w drugiej połowie lata przez 20-25 dni. Płatki są czerwone z odchyleniami w odcieniach (od jasnoróżowego do bordowego). Większość odmian jest bardzo dekoracyjna ze względu na duże, kuliste, podwójne owoce. Wszystkie czerwone róże są mało wymagające w pielęgnacji, odporne na zimę.

Najlepsze odmiany:

To interesujące!

W Japonii hodowcy opracowali odmianę zwaną Chameleon. Jego kwiaty są w ciągu dnia zabarwione na czerwono, a wraz z nadejściem nocy stają się białe.

Różowy

Róże z płatkami w różnych odcieniach różu są symbolem dziewiczej czystości, młodości, miłości. Właśnie dlatego różowe kwiaty są bardzo kochane na całym świecie. Istnieje wiele odmian o różowych kwiatach. Wszystkie różnią się wysokością krzewu, kształtem kwiatów i czasem kwitnienia. Zazwyczaj krzewy różowej róży są średniej wielkości, zwarte, o długich zdrewniałych pędach.

Najlepsze odmiany:

Tak poza tym!

Miss Piggy otrzymała nagrodę New Best Variety.

Pomarańczowy

Kwiaty o niezwykłej barwie płatków zaczęto uprawiać na początku ubiegłego wieku. Większość odmian w kolorze marchwi to miniaturowe krzewy, które kwitną obficie przez całe lato. Nie sprawiają kłopotów mieszkańcom lata, są bezpretensjonalne w warunkach wzrostu. Kwiaty są zwykle średniej wielkości, gęsto podwojone.

Najlepsze odmiany:

czarny

W naturze nie ma kwiatów w kolorze czarnym, chociaż hodowcy nie rezygnują z prób uzyskania takich róż przez selekcję. Róże z płatkami ciemnoczerwonych, bordowych odcieni są uważane za czarne. Krawędzie płatków u tych gatunków mogą być naprawdę czarne, ale reszta płatków pozostaje bordowa.

Najlepsze odmiany:

Uwaga!

Czarny jest uważany za kolor stylu biznesowego. Dlatego bukiet czarnych róż, przedstawiony jako prezent, może odegrać dobrą przysługę.

Odmiany dwukolorowe

Dziś dwie, trzy, a nawet czterokolorowe róże nie są już rzadkością. Hodowcy umiejętnie krzyżują różnorodne odmiany, aby uzyskać róże o najbardziej nieoczekiwanych kolorach. Możesz znaleźć odmiany bordowo-cytrynowe, różowo-białe, pomarańczowo-czerwone. Często takie kwiaty zmieniają paletę kolorów podczas kwitnienia.

Najlepsze odmiany:

Fakt!

Róże dwukolorowe są tak popularne ze względu na swoją wszechstronność. Wyglądają spektakularnie w pojedynczym nasadzeniu, doskonale harmonizują w wielogatunkowym kwietniku i tworzą wspaniały widok w wazonie.

Różańce

Tradycyjny plan ogrodu różanego

Różnorodność róż zaakcentujemy prostym akcentem wiecznie zielonych bylin. Wyrafinowane drzewa iglaste, ażurowe paprocie umiejętnie stworzą tło dla królewskich pąków. Ich cena jest znikoma w porównaniu z tak malowniczym, zwycięskim krajobrazem.

Tradycyjny ogród różany

• Przednia część pokryta jest miniaturowymi roślinami okrywowymi, tworzącymi pachnący kolorowy dywan.
• Środkową linię wypełnimy krzewami kolorowej palety floribundy lub herbaty hybrydowej o wysokości 90 - 130 cm.
• Wysokie, różowe drzewa pnące to rośliny solo: powinny również wyróżniać się blaskiem płatków. Dla stabilności, 10 cm od pnia po wietrznej stronie, wkop kołek i przywiąż do niego wysokie różowe bicze.
• Elastyczne zapięcie na podwiązkę roślin ułatwi pielęgnację korony.

Uwaga! Ogrzewane elektrycznie ogrody różane w oranżerii są świetne nawet w zimne dni, a wynajęcie generatora diesla do letniej rezydencji jest opłacalne, ponieważ nie jest drogie.

• Kurtyny ogrodu różanego tworzy zawinięta róża, która na podporach osiągnie 5 metrów. Różnorodność tego piękna jest wspinaczkowa, a ona sama jest dobrze utrzymana na podporze.

Żywopłot

Nie ma piękniejszego żywopłotu róż pnących.

• Krzewy róż malowniczo oprawiają teren lub poszczególne jego strefy: przytulny ogródek gospodarczy z uroczej wyspy do wypoczynku.Jednorzędowe „obramowanie” w ogrodzie będą kładzione przez metrowe krzewy, między którymi odległość może dochodzić do pół metra.
• W przypadku wielorzędowego dwu- lub trójpoziomowego ogrodzenia posadzimy niskie rośliny z przodu i dalej w szachownicę, ale ściśle do ostatnich półtora metra gigantów.
• Na żywopłot w letnim domku dobre są 2-letnie krzewy.

Rada! Ostatni rząd nie powinien znajdować się bliżej niż pół metra od głównego ogrodzenia lub ściany, aby zachować swobodną wentylację roślin, powstrzymując pleśń i pleśń.

Opis

Róże herbaciane (Tea) należą do starej klasy róż. Są to ponownie kwitnące krzewy pnące o gładkich pędach lub rzadko dużych czerwonych cierniach.

Róże herbaciane:

• Liście - błyszczące ciemnozielone lub jasne, średniej wielkości, lancetowate (podłużne ze spiczastym końcem);
• Kwiaty - zapach różnych przypraw, półgęsto podwójny, ułożony pojedynczo lub w pęczkach po trzy, kwitnie na pędach jednorocznych lub dwuletnich;
• Kolorystyka - przeważnie odcienie pastelowe: biel, żółć, róż, morelowe.

Charakteryzują się spiczastym pączkiem, który otwiera się spiralnie, a krawędzie płatków zawijają się na zewnątrz. Ten kształt stał się klasykiem w nowoczesnych różach. Używany na obszarach chronionych jako gatunek i do dekoracji granic.

Zimowanie

Róża herbaciana bardzo trudno przetrwać zimę w centralnej Rosji. Jest ciepłolubna. Jeśli nie ma wystarczającej osłony, zginie.

1. Przed zimowaniem odetnij wszystkie chore pędy. Zbierają je i opadłe liście, a następnie spalają.
2. Krzew jest wysoko ściółkowany kompostem lub torfem, co zapobiegnie zamarzaniu korzeni.
3. Bicze kędzierzawej róży herbacianej są usuwane ze wspornika. Zwiń w pierścień. Połóż na świerkowych gałęziach.
4. Nad nimi wznosi się ramę, na wierzch kładzie się płótno, a na nim kładzie się film, mocowany za pomocą improwizowanych materiałów.
5. Końce schronu pozostają otwarte dla cyrkulacji powietrza. Zamknij, gdy ustali się stabilna temperatura poniżej zera.

Korzystne cechy

Wspaniałe i niesamowite odmiany róży herbacianej są popularne od wieków. Jednak nie tylko zapach wspaniałych kwiatów i ich piękno budzi szacunek dla tej odmiany. Już dawno zaczęli warzyć płatki kwiatów. Na początku zrobiono to ze względu na niesamowity aromat napoju.

Herbata parzona z płatków ma również działanie odświeżające i lecznicze. Wraz z rozwojem nauki właściwości lecznicze szlachetnego kwiatu zaczęły przyciągać naukowców i przedstawicieli medycyny alternatywnej.

Szlachetny kwiat róży herbacianej

Róża herbaciana to prawdziwa skarbnica witamin, składników odżywczych, olejów i minerałów. Jego właściwości lecznicze są następujące ׃

• normalizuje przewód pokarmowy;
• zwiększa odporność organizmu na wirusy i przeziębienia;
• wzmacnia układ odpornościowy;
• oczyszcza organizm z toksyn i szkodliwych substancji;
• pomaga w dusznicy bolesnej;
• normalizuje mikroklimat w jelicie;
• stabilizuje układ hormonalny;
• pomaga w chorobach jamy ustnej, w szczególności przy zapaleniu jamy ustnej;
• pomaga poprawić czynność nerek, wydalanie nadmiaru płynów;
• reguluje stolec;
• stabilizuje wątrobę;
• łagodzi podrażnienia i apatię, poprawia nastrój;
• pomaga pozbyć się stanów depresyjnych;
• normalizuje nocny sen.

Róża herbaciana jest dobra dla twojego zdrowia

Przy tak dużej liście użytecznych właściwości róża herbaciana jest słusznie uważana nie tylko za szlachetną dekorację w domu, ale także za lekarza domowego.

Płatki i liście rośliny są wykorzystywane nie tylko do celów leczniczych. Są bardzo cennym surowcem do produkcji kosmetyków oraz preparatów przeciwstarzeniowych do pielęgnacji skóry i ciała. Po ich zastosowaniu skóra jest nawilżona, aksamitna i gładka.

Olejki eteryczne z róży herbacianej są szeroko stosowane w produkcji perfum.Woda różana ma nie tylko działanie odmładzające, jest częścią wielu toników i balsamów. Jest używany w krajach wschodnich do przygotowywania słynnych narodowych słodyczy o niesamowitym smaku i zapachu.

Olejek z róży herbacianej

Zdjęcie

Na poniższym zdjęciu możesz zobaczyć, jak wyglądają piękne róże herbaciane w pomieszczeniach.

Podlewanie

Przed ukorzenieniem posadzoną różę codziennie podlewa się. Następnie zmniejsza się liczba podlewania. Róża herbaciana jest podatna na choroby grzybowe, nie wymaga podlewania. Dlatego dorosłe krzewy podlewa się nie częściej niż raz w tygodniu, ale dużą ilością wody (przynajmniej wiadro). Woda wlewa się do korzenia, starając się nie dostać się do liści i kwiatów. Delikatne płatki herbacianej róży nie lubią spadających na nie kropelek wody, które tracą kształt i kolor.

Przy braku wody pąki stają się mniejsze, a zapach słabnie. Dlatego w suche lata zwiększa się częstotliwość nawadniania.

Historia

Herbata lub róże pachnące po raz pierwszy przybyły do ​​Europy z Azji pod koniec XVIII i na początku XIX wieku. Prawdopodobnie z Chin. Ich charakterystyczną cechą był niezwykły aromat przypominający zapach herbaty. Być może ten zapach wyjaśnia ich nazwę.
Istnieją również inne wersje. Niektórzy twierdzą, że ich kształt sprawił, że nazywali herbatę róż. Kwitnący kwiat wygląda jak miska, z której Chińczycy piją herbatę. Inni uważają, że „herbaciarnia” odpowiada nazwie kraju „Chiny” (Chiny). Jeszcze inni mówią, że sadzonki przybyły na kliperach (szybkich żaglówkach), które przywiozły herbatę do Europy.

Pochodzący z południowych szerokości geograficznych, trudno mu było zakorzenić się w ostrzejszym klimacie. Nie lubiła zmieniających się pór roku: krótkiego lata, mroźnej jesieni i wiosny, niskich temperatur zimowych. Hodowcy dołożyli wszelkich starań, aby przyzwyczaić je do klimatu umiarkowanego. Osiągnęli sukces. Ale róże herbaciane nadal bardzo boją się mrozu, muszą być dobrze przykryte na zimę lub uprawiane w szklarniach i szklarniach. Dlatego dobrze czują się tylko w południowych regionach naszego kraju.

Galeria zdjęć

Aplikacje do gotowania

Przepisy ludowe obejmują robienie pachnącej herbaty. Z płatków kwiatów powstają niesamowite dżemy o bardzo delikatnym smaku i wspaniałym aromacie. Odwary robione są z łodyg i liści, przygotowywane są nalewki lecznicze.

Herbata wzrosła do gotowania

Herbata parzona jest z najlepszych płatków aksamitu. Okazuje się, że jest nie tylko smaczny, ale także piękny. Płatki są często mieszane ze zwykłą herbatą, aby nadać jej szczególny smak i niepowtarzalny zapach. Prawidłowo zaparzona chińska róża będzie miała delikatny miodowy posmak.

Róża herbaciana to jedna z najdroższych odmian tych pięknych kwiatów. Tylko ta odmiana służy do przygotowania słynnego na całym świecie niesamowitego napoju.

Podstawowe zasady opieki

Aby ułatwić nawigację, jakie warunki są potrzebne do normalnego rozwoju kapryśnych kwiatów, musisz pamiętać o pewnych zasadach:

Róża herbaciana w ogrodzie kwiatowym

• Roślinę sadzi się tylko w glebie przeznaczonej dla tej odmiany.
• Dumne piękno może przestać kwitnąć, a nawet zacząć blaknąć, gdy powietrze w otoczeniu jest niestabilne. Jeśli planują postawić go na ulicy, wcześniej muszą zostać utwardzeni. Jak to jest zrobione? Wraz z nadejściem pierwszych wiosennych dni okna są otwierane w pomieszczeniach na kilka godzin. Taka metoda wietrzenia znacznie „wzmocni” kwiat i zapewni obfite kwitnienie latem.
• Jeśli królowa kwiatów zacznie pozbywać się liści i kwiatów - na tym parapecie dostanie za dużo słońca, jest jej gorąco.
• Komfortowa temperatura dla pełnego rozwoju rośliny latem wynosi 25˚C. Róży nie należy zabierać w miejsce, w którym będzie pod palącymi promieniami słońca. W tym przypadku zostaje w swoim zwykłym pokoju.
• Zimą niezwykle ważne jest, aby roślina otrzymywała „przepisaną” porcję światła. Wystarczy włączyć oświetlenie po zmroku i wyłączyć na noc.

Sadzonki róży herbacianej

Więcej informacji na temat dodatków mineralnych i organicznych można znaleźć na forach tematycznych lub oglądając filmy z doświadczonymi kwiaciarniami.

Wideo - Top dressing z róży herbacianej

W kwiaciarniach najlepiej kupować gotowe nawozy, którym towarzyszy zalecenie hodowlane.

Nawożenie róż