Jak uprawiać orzeszki ziemne w kraju na środkowym pasie, subtelności sadzenia i pielęgnacji

Rodzaje i odmiany orzeszków ziemnych do sadzenia w ogrodzie

Przedstawiciel roślin strączkowych, orzeszki ziemne to 70 gatunków roślin. Większość z nich rośnie w swojej ojczyźnie - w Ameryce Południowej. Poza jego granicami znane są tylko dwa gatunki - kulturowy i pinto.

Wszystkie odmiany uprawne można podzielić na 4 szerokie kategorie:

1. Virginia. Wyselekcjonowane orzeszki ziemne smażone od razu w skorupce.
2. Biegacz. Uważa się, że orzeszki ziemne z tej kategorii są najsmaczniejsze.
3. Hiszpański (hiszpański). Różni się w wysokim stężeniu masła orzechowego.
4. Walencja. Grupa roślin wysokich (do 1,2 m).

Lubię próbować różnych odmian, preferując odmiany duże i wydajne. Zdecydowanie badam, czy roślina będzie mogła się rozwijać w warunkach rosyjskich.

Korzyści z orzeszków ziemnych

Wiele korzystnych właściwości orzeszków ziemnych jest znanych od dawna. Badania naukowe, które ujawniły skład chemiczny orzeszków ziemnych, potwierdziły skuteczność ich stosowania w organizowaniu prawidłowego odżywiania człowieka. Stosować profilaktycznie, wspomagająco w leczeniu wielu schorzeń. Tłuszcze roślinne, białka, dobrze przyswajalne przez organizm, witaminy, minerały gromadzą się w nim w harmonijny kompleks. Poprawia pamięć, słuch, sen, uwagę. Aby pomóc w wyczerpaniu, nadmiernym pobudzeniu układu nerwowego. Zapobiegaj pojawianiu się niektórych form raka. Wysoka kaloryczność orzeszków ziemnych nie prowadzi do przyrostu masy ciała z powodu braku cholesterolu. Oczywiście musisz trzymać się rozsądnych ilości zalecanych przez twoich lekarzy. Wysoka zawartość białka może zmniejszyć ilość spożywanego mięsa. Na małe przekąski można zjeść kanapkę z masłem orzechowym, kilka pysznych orzechów. Stosowanie orzeszków ziemnych w profilaktyce miażdżycy, chorób serca zwiększa się wraz z obróbką cieplną. Substancje lecznicze znajdują się w całej roślinie. Łuski, łodygi, orzechy służą nie tylko jako produkty spożywcze, ale znajdują zastosowanie w farmakologii, kosmetologii i rozwiązywaniu problemów rolniczych. Wydaje się to jeszcze bardziej przydatne, jeśli nauczysz się uprawiać orzeszki ziemne w domu, zrób to sam, zobacz wszystkie etapy jego rozwoju. Poniżej znajdziesz kilka wskazówek dotyczących pielęgnacji.

Kiedy sadzić orzeszki ziemne w ogrodzie

Kultura rozwija się aktywnie tylko w temperaturach powyżej 20 C. Nawet spadek termometru o kilka znaków staje się przyczyną zahamowania rozwoju. Weź to pod uwagę przy wyborze optymalnego czasu sadzenia.

Przez region

Południowe regiony Rosji są bardziej odpowiednie do uprawy orzeszków ziemnych na nasionach. Odpowiedni moment do siewu orzecha zbiega się z czasem kwitnienia akacji. W chłodniejszych regionach Rosji zaleca się hodowanie orzeszków ziemnych metodą sadzonkową.

Orzech, sadzonki sadzi się tylko w ciepłej glebie - temperatura górnych warstw podłoża powinna wynosić co najmniej 12-14 C. Takie warunki występują dopiero w połowie maja. Przed sadzeniem upewnij się, że nie ma zagrożenia mrozem, szkodliwym dla południowej kultury. Opowiem szczegółowo o warunkach jego uprawy w rosyjskich regionach.

Środkowy pas

Przygotuj łóżko - usuń chwasty, dodaj związki fosforanowo-potasowe, wykop. Orzechy trzymaj w wilgotnej szmatce tuż przed sadzeniem. Inną opcją jest wstępna uprawa sadzonek w domu lub w szklarni.

Po przesadzeniu rośliny wymagają terminowego podlewania, ostrożnego poluzowania. Gdy temperatura spadnie poniżej 18 C, a temperatura przekroczy 28 C, orzeszki ziemne mogą przestać rosnąć. Rozwój będzie kontynuowany po osiągnięciu przez kulturę normalnej temperatury.

Ural

Na północnym Uralu uzyskanie smacznych orzechów w otwartych grzbietach nie zadziała - tylko w warunkach szklarniowych. Mały sekret: kompaktowe orzeszki ziemne można łatwo sadzić w korytarzach uprawy pomidorów.

Na Środkowym Uralu kultura rozwija się dobrze tylko w ciepłych grzbietach. Kopane są grzbiety-rowy, a w ich zagłębieniach układa się kompost i pozostałości roślinne. Uzupełnij „zjeżdżalnię” warstwą ziemi ogrodowej. Po rozłożeniu zawartość wydziela ciepło, ogrzewając rośliny. Orzeszki ziemne sadzi się z sadzonkami - sadzi się je wiosną, pierwsze tygodnie na otwartym polu są trzymane pod folią.

Na południowym Uralu jesienią przygotowuje się grzbiet na orzeszki ziemne - dodają górny opatrunek, wykopują. W kwietniu pokryta jest nieprzezroczystą folią - dla lepszego ogrzewania gleby. Nasiona wysiewa się w maju - zabezpiecza się je również „włókniną”.

Dopiero gdy pogoda jest stabilna, folia jest usuwana. Wraz z pierwszymi kwiatami rozpoczyna się hilling pędów schylających się do ziemi. Roślina potrzebuje tego do połowy sierpnia.

Syberia

W warunkach syberyjskich dobre zbiory orzeszków ziemnych można wykopać, układając najpierw ciepłe łóżka. Dla regionu radzę wybrać odmianę orzeszków ziemnych krzewiastych - po kwitnieniu roślina tworzy jajniki, które opadają na podłoże do podziemnego dojrzewania owoców. Zwróć uwagę na bardzo wczesne odmiany, które dojrzewają w ciągu 3 miesięcy. Inne odmiany po prostu nie będą miały czasu na zbiory w surowym klimacie.

Księżycowy kalendarz

Dla ogrodników i ogrodników przestrzegających kalendarza księżycowego przedstawię korzystne terminy siewu orzeszków ziemnych w 2020 roku:

1. Kwiecień: 8-13, 15-19.
2. Maj: 7-11, 13-17.
3. Czerwiec: 5-9, 11-15.

Jeśli nie można przeprowadzić prac sadzenia w te dni, przenieś je na inny termin. Najważniejsze, że nie jest to niekorzystna data:

1. Kwiecień: 5-7, 14, 20-22, 28.
2. Maj: 4-6, 12, 18-20, 26.
3. Czerwiec: 2-4, 10, 16-18, 25.

Datą siewu do namaczania jest dzień umieszczenia nasion w wilgotnym środowisku.

Cechy sadzenia i uprawy roślin

Podczas uprawy orzeszka ziemnego na terenie w regionie moskiewskim należy wziąć pod uwagę specjalne warunki techniki rolniczej:

• brak cieniowania witryny;
• zgodność z reżimem temperatury;
• dostęp świeżego powietrza;
• niskie zasolenie gleby;
• wystarczający poziom wilgoci, brak zalewania;
• wysoka zawartość składników odżywczych;
• neutralna kwasowość gleby.

Przygotowanie nasion

W przypadku nasion użyj surowych orzeszków ziemnych, które nie wyschły i nadal zachowują integralność czerwonej skórki. Na powierzchni nakrętek nie powinno być pleśni, zgnilizny ani uszkodzeń. Prace przygotowawcze prowadzone są według następującego schematu:

1. Mocz orzechy przez 5 godzin w ciepłej wodzie z dodatkiem nadmanganianu potasu lub stymulatora wzrostu.
2. Orzeszki ziemne przełożyć na wilgotną, naturalną szmatkę i przykryć drugą krawędzią.
3. Po 1-3 dniach orzechy powinny się otworzyć i wykiełkować.

Wybór miejsca do sadzenia

Miejsce odpowiednie do uprawy orzeszków ziemnych jest wybierane na podstawie następujących wymagań:

1. Orzeszki ziemne wymagają dużo światła słonecznego, dlatego należy unikać obszarów z częściowym lub całkowitym zacienieniem.
2. Nasiąkanie wodą i stojąca wilgoć negatywnie wpływają na okres wegetacji orzeszków ziemnych. Miejsce lądowania nie powinno znajdować się na nizinach, a wody gruntowe nie powinny unosić się blisko powierzchni.
3. Dostęp powietrza jest niezbędny do normalnego wzrostu upraw, ale nasadzenia należy chronić przed wiejącymi wiatrami i przeciągami.

Zobacz też

Opis głównych szkodników i chorób cedru, najlepsze środki zwalczania

Czytać

Optymalny skład gleby

Orzeszki ziemne nadają się do uprawy nawet na ubogich glebach, wzbogacając glebę w związki azotu w okresie wegetacji.Sadzenie orzeszków ziemnych jest zalecane na obszarach bogatych w próchnicę i minerały, takie jak wapń, fosfor i magnez. Pod względem składu morfologicznego najlepiej nadają się gliny piaszczyste i gliny lekkie. Gleby gliniaste należy rozluźnić, wymieszać z piaskiem i nawozem, a piaskowce zmieszać z gliną i kompostem.

Gleba o kwaśnym i słonym składzie nie nadaje się do orzeszków ziemnych; takie obszary należy wapnować.

Zalecani poprzednicy

Do uprawy orzeszków ziemnych najlepiej wykorzystać działki, które wcześniej znajdowały się:

• kapusta;
• cebula;
• ogórki;
• buraczany;
• pomidory;
• kukurydza;
• ziemniaki.

Aby uniknąć pojawienia się zgnilizny na korzeniach, nie zaleca się sadzenia orzeszków ziemnych po uprawach z rodziny roślin strączkowych.

Technologia siewu

Schemat siewu orzeszków ziemnych obejmuje przygotowanie rowów o głębokości 10 cm, które znajdują się nie bliżej niż 40 cm od siebie. Druga opcja sadzenia orzeszków ziemnych jest możliwa w kwadratach o boku 60 cm, zaleca się sadzenie nasion w następujący sposób:

1. Podlewaj glebę w miejscach siewu ciepłą wodą.
2. Nakrętki należy umieścić w odległości 30 cm na całej długości rowków lub w rogach kwadratów.
3. Przykryj nasiona ziemią na wysokość około 8 cm.
4. Chroń orzechy przed ptakami specjalną siatką.

Wybór i przygotowanie nasion

Nasiona mojego pierwszego, eksperymentalnego orzeszka ziemnego kupiłam na targu warzywnym - zwykłe surowe orzechy kupiłam od sprzedawcy. Możesz naśladować mój przykład - o ile nasiona nie są smażone, solone lub kandyzowane. Inną opcją jest zakup w centrum ogrodniczym, zamówienie określonego rodzaju kultury w Internecie.

Nasiona orzeszków ziemnych nie wymagają żadnego przygotowania - mają doskonałą zdolność kiełkowania. Ale nadal moczę się przed zasiewem - włożyłem do wilgotnej szmatki do koperty. Następnie - w ciasnej plastikowej torbie, którą mocno zawiązuję. Po dniu orzechy są gotowe do siewu.

Orzeszki ziemne: użyteczne właściwości i przeciwwskazania

Zalety orzeszków ziemnych są udowodnione od dawna. Ale ponieważ jest uważany za jeden z najsilniejszych alergenów, można go spożywać tylko z umiarem. Korzystne właściwości produktu to (Rysunek 1):

• Przeciwutleniacze, które są częścią kompozycji, służą jako niezawodny środek zapobiegania rakowi;
• Poprawia proces trawienia i odpływ żółci;
• Normalizuje pracę układu sercowo-naczyniowego, ponieważ zawiera substancje, które mogą rozszerzać naczynia krwionośne i poprawiać krążenie krwi;
• Skutecznie łagodzi uczucie zmęczenia, stresu i bezsenności, a także zwiększa pamięć i uważność, dlatego zaleca się stosowanie go u osób wykonujących pracę umysłową;
• Substancje zawarte w orzechach spowalniają proces starzenia organizmu, gdyż przyspieszają regenerację komórek;
• Ten orzech jest dobry dla mężczyzn, ponieważ zwiększa potencję. Jedynym warunkiem jest regularne spożywanie go, ale w małych porcjach.

Przydatnym produktem jest również masło orzechowe, które w medycynie ludowej stosuje się w leczeniu ran i likwidowaniu ropni.

Rysunek 1. Cechy nakrętki i jej korzystne właściwości

Pomimo zalet produktu ma również pewne przeciwwskazania. Przede wszystkim nie jest polecany osobom z poważnymi zaburzeniami czynności wątroby. Duża ilość białek i tłuszczów stanowi dodatkowe obciążenie dla tego narządu i może pogorszyć stan człowieka. Ponadto jest przeciwwskazany u osób ze zwiększoną krzepliwością krwi. Produkt zagęszcza krew, co może prowadzić do powstawania zakrzepów.

Świeże orzechy mogą również powodować zaburzenia trawienia, dlatego zaleca się ich wstępne podsmażenie. Ważne jest również, aby pamiętać, że stosowanie produktu w dużych ilościach może powodować powstawanie nadwagi, a jeśli na owocach pojawiła się pleśń, nie należy ich spożywać, ponieważ może to spowodować poważne zatrucie.

Wybór miejsca i przygotowanie gleby

Ta lekka i kochająca ciepło roślina preferuje obszary otwarte na słońce przez cały dzień. Zacienienie z wyższych budynków sąsiadów negatywnie wpływa na rozwój orzeszków ziemnych.

Nie zapomnij przestrzegać zasad płodozmianu. Fistaszki świetnie czują się na miejscu swoich poprzedników:

1. Kapusta.
2. Ziemniaki.
3. Pomidory.
4. Ogórki.

Nie sadzić orzecha po roślinach strączkowych:

1. Groch.
2. Fasolki.
3. Soczewica.
4. Fasolki.

Orzeszki ziemne mogą dziedziczyć po tych roślinach zgniliznę.

Kultura doskonale czuje się na terenie, który przez wiele lat był nawożony nawozami organicznymi. Najbardziej odpowiedni substrat do orzeszków ziemnych:

1. Lekkie, „przewiewne”.
2. Umiarkowanie nawilżony.
3. Żyzne, o wysokiej zawartości próchnicy.
4. Bogaty w wapń, magnez.
5. Piaszczysta glina lub czarna ziemia.

Orzeszki ziemne nie będą dobrze rosły w słonej, zakwaszonej glebie. Dlatego przed posadzeniem kultury jesienią (jeśli to konieczne) wykonaj wapnowanie.

Również jesienią przygotowuję legowisko na orzeszki ziemne:

1. Wrzucam 1-3 kg próchnicy na 1 m2.
2. Głęboko kopie łóżko (o 25-30 cm).

Wiosną na każdy 1 m2 działki przynoszę 50 g nitrofosforanu. Znowu kopie, ale nie za głęboko.

Do uprawy w Rosji

Jednak zamiłowanie do egzotyki wśród rolników w krajach o umiarkowanym klimacie skłoniło hodowców do opracowania odmian przystosowanych do uprawy w centralnej Rosji.

Te odmiany obejmują:

• Adyg,
• Akordeon,
• Stepnyak,
• Klinsky.

Jeśli wybrane odmiany wykażą dobre wyniki na miejscu, wówczas własne nasiona będą nadawać się do dalszej uprawy, które w trzecim pokoleniu w pełni dostosują się do warunków twojego regionu i powiatu.

Jak sadzić orzeszki ziemne w ogrodzie

Opowiem o dwóch metodach uprawy orzeszków ziemnych - nasion i sadzonek. Przypomnę jeszcze raz, że są one wybierane w zależności od klimatycznych cech ich regionu.

W otwartym terenie

Sadzę orzechy według prostego schematu:

1. Robię dziury o głębokości 5 cm.
2. Rowki układam w szachownicę, zachowując między nimi odstęp 50 cm, pomiędzy poszczególnymi rzędami zostawiam odstęp 25-30 cm.
3. W każdy otwór wkładam 3 duże nakrętki.
4. Zasypiam z ziemią, trochę ją zagęszczam.
5. Obficie podlewam łóżko z konewki, węża pod lekkim ciśnieniem, przez cienką dyszę.

Oto popularne schematy sadzenia orzeszków ziemnych w ogrodzie:

1. Zagnieżdżone w kwadracie. Otwory wykonujemy według schematu 60x60 cm lub 70x70 cm.
2. Szerokorzędowe. Między roślinami w jednej linii - 15-20 cm, między oddzielnymi rzędami - 60-70 cm.

Wybór schematu zależy od wielkości działki, która jest gotowa do przydzielenia na orzeszki ziemne.

Uprawa sadzonek

W ramach eksperymentu wyhodowałem orzeszki ziemne i sadzonki. Takie podejście pozwala na zbieranie bogatych zbiorów w chłodnym klimacie. Moja prosta instrukcja:

1. Kup nasiona lub surowe orzechy około kwietnia.
2. Doniczki i kubki napełniać dowolnym luźnym, żyznym podłożem.
3. Posadź 1-3 nasiona w każdym pojemniku (jeśli masz wątpliwości co do kiełkowania). Nakrętkę pogłębić o około 3 cm.
4. Przenieś w ciepłe, słoneczne miejsce.
5. Podlewaj sadzonki po wyschnięciu, a po zabiegach wodnych delikatnie je poluzuj.

W czerwcu sadzonki orzeszków ziemnych są gotowe do przesadzenia na stałe.

W centralnej Rosji

Uprawa orzeszków ziemnych

W warunkach przemysłowych orzeszki ziemne były od dawna uprawiane w centralnej Rosji. Dlatego całkiem możliwe jest zbieranie plonów we własnej daczy. Do tego potrzebujesz:

♦ Prawidłowe przygotowanie stanowiska - gruntownie spulchnia się, usuwa kłącza chwastów i stosuje nawozy fosforowo-potasowe. Ponieważ orzeszki ziemne są roślinami strączkowymi, nie tolerują nawozów organicznych (ptasie odchody, dziewanny lub łajno).

♦ Sadzenie: przed dodaniem nasion i fasoli do gleby, są one zawijane w wilgotną szmatkę na jeden dzień. Musisz sadzić tylko w ciepłej ziemi. sadzonki można uprawiać w domu na parapecie lub w szklarni

♦ Konserwacja: Po posadzeniu gleba jest regularnie spulchniana i podlewana, aby sprzyjać tworzeniu się orzechów pod ziemią.

Gdy owoce dojrzewają, wierzchołki zaczynają wysychać. To jest całkowicie normalny proces. Jednak silne wahania temperatury mogą spowolnić lub zatrzymać rozwój owoców. Jeśli wskaźniki spadną poniżej 18 lub wzrosną powyżej 28 stopni, orzechy przestają rosnąć, aż temperatura wróci do normy. Podlewanie również powinno odbywać się z umiarem. Nadmierna wilgoć może powodować choroby grzybowe, a brak wody powoduje śmierć krzewów.

Przed zbiorem podlewanie zostaje zatrzymane, aby gleba nieco wyschła i łatwiej było usunąć krzaki z ziemi. Średnio na jednym krzaku powstaje do 50 strąków. Są wyjmowane i suszone w suchym, zacienionym pomieszczeniu.

Dbanie o orzeszki ziemne w ogrodzie

Orzech ciepłolubny nie jest najbardziej kapryśną rośliną w ogrodzie. Opieka nad nim sprowadza się do prostych, tradycyjnych procedur. Jeśli będziesz pamiętać o odpowiedniej pielęgnacji rośliny, każdy krzew dostarczy Ci 30-40 ziaren. Każdy z nich zawiera 1-7 orzechów.

Podlewanie

Orzeszki ziemne są miłośnikiem gleb umiarkowanie wilgotnych, ale nie podmokłych. Do podlewania przechodzę dopiero wtedy, gdy górna warstwa podłoża wyschnie. Kierując się prostą instrukcją:

1. Podczas kwitnienia - najbardziej obfite podlewanie. Zabiegi wodne najlepiej zaplanować rano. 1-2 podlewania tygodniowo.
2. Pod koniec kwitnienia roślina nie potrzebuje już podlewania, ale opryskiwania. Zabieg przeprowadza się wieczorem w ciągu 1-2 dni.

Długotrwałe deszcze nie są najlepszymi warunkami do dojrzewania orzeszków ziemnych. Aby zapobiec gniciu orzecha, zabezpiecz łóżko ogrodowe kawałkiem gęstego polietylenu. W warunkach przedłużającej się suszy roślina jest zraszana. Jeśli nie możesz skorzystać z takiej procedury, ogranicz się do podlewania odstępów między rzędami. W sumie orzeszki ziemne wymagają co najmniej 4-5 zabiegów wodnych na sezon.

Rozwolnienie

Orzeszki ziemne są miłośnikiem lekkich i miękkich gleb. Dlatego nie zapomnij go poluzować po pieleniu, podlewaniu, ulewnym deszczu. Uważaj, aby nie uszkodzić korzeni, które uziemiają łodygi.

Top dressing

Orzeszki ziemne to roślina, która nie wymaga systematycznego nawożenia. W sezonie wykonuję dwa proste opatrunki:

1. Gdy tylko sadzonki osiągną wysokość 10 centymetrów.
2. Na początku owocowania.

W obu przypadkach przeprowadzam złożone nawożenie. Na 10 litrów wody:

• superfosfat - 70 g;
• azotan amonu - 20 g;
• sól potasowa - 45 g.

Drugie karmienie nie jest konieczne - zwracam się do niej, jeśli roślina rozwija się powoli.

Pielenie

Pędy orzeszków ziemnych nie są wysokie - chwasty mogą je łatwo „udusić”. Dlatego nie zapomnij o odchwaszczaniu łóżek. Postępuj ostrożnie, aby nie wyrwać uprawianej rośliny z ziemi razem z chwastami. Zwykle łączę pielenie z rozluźnianiem - korzenie chwastów łatwiej jest zbierać motyką.

Hilling

1,5-2 miesiące po wysiewie (pod koniec kwitnienia) rosnące pędy orzeszków ziemnych zaczynają stopniowo opadać i kiełkować w glebie. To w ziemi dojrzeją nasze zbiory.

Gdy tylko łodygi zaczną się zginać, nie zapominam o ich skuleniu na wzór ziemniaków. Delikatnie posyp „wylądowane” pędy rozluźnioną wilgotną ziemią. Dzięki temu pojemnik szybko dociera do żądanej pożywki.

Alternatywą dla hillingowania jest posypanie łodyg warstwą (5 cm) ściółki. W tej roli użyj torfu, zeszłorocznej próchnicy, trocin, grubego piasku.

Opieka

W zwykłym lecie na środkowym pasie orzeszki ziemne wymagają podlewania nie więcej niż 2 razy w miesiącu, a podczas suszy i podczas kwitnienia po 7 dniach.

Uwaga!

Nadmiar wody jest szkodliwy dla orzechów, zwłaszcza w momencie, gdy owoce zaczynają dojrzewać.

Po każdym podlewaniu konieczne jest poluzowanie gleby i pozbycie się chwastów.

Około drugiej połowy lata krzewy nabierają intensywnie żółtego koloru. Faza kwitnienia trwa 15-20 dni, a po miesiącu roślina osiąga wysokość nieco poniżej pół metra. Następnie powinieneś przytulić krzak, tak jak kulisz ziemniaki.

Orzeszki ziemne są wyjątkowe, ponieważ do tworzenia owoców wyrzucają strzały, które wrastają w ziemię, a przyszłe orzechy są już tam związane.Jajnik rośnie dość wolno i tutaj ważne jest, aby z powodu nadmiaru wilgoci nie zaczęły gnić.

Jakie trudności mogą pojawić się przy uprawie orzeszków ziemnych

Niewielkie trudności w uprawie orzeszków ziemnych - uprawa jest podatna na infekcje typowymi infekcjami. Ponadto roślina nie ma nic przeciwko jedzeniu znanych szkodników.

Zwalczanie szkodników

Następujący intruzi nękali moje orzeszki ziemne:

1. Mszyce, wciornastki, gąsienice. Z takimi szkodnikami walczę odkurzając nasadzenia popiołem i tytoniem. Jeśli ta metoda jest bezsilna, sięgam po środki owadobójcze.
2. Wireworms. Larwy chrząszczy są najbardziej niebezpieczne dla orzeszków ziemnych. Z łatwością obgryzają skorupki owoców i jedzą orzechy. Bezpiecznym i skutecznym sposobem radzenia sobie z drutowcami są pułapki. Kopię małe dziurki po obwodzie orzeszków ziemnych, w których układam przysmak - kawałki ziemniaków, buraków, marchewki. Wnękę pokrywam szkłem, metalem, łupkiem. Od czasu do czasu otwieram pułapki, aby złapać żerujące szkodniki.

Staram się zapobiegać rozprzestrzenianiu się szkodników, na czas chwastować grządki, przestrzegać zasad techniki rolniczej.

mszyce w ogrodzie

Zapobieganie chorobom

Przedstawię typowe choroby orzeszków ziemnych:

1. Mączniak. Po obu stronach blaszki liściowej pojawiają się oddzielne białawe plamy. Z biegiem czasu rosną, rozpraszają się po całym liściu, który żółknie, wysycha. Następnie zmiana przenosi się na łodygi, kwiatostany. W przypadku inwazji na dużą skalę roślinę można leczyć środkami grzybobójczymi. Używam Bravo, Topaz, Skor, Quadris, Horus, Switch, Ridomil.
2. Szara zgnilizna. Choroba atakuje rośliny orzeszków ziemnych pod koniec kwitnienia. Liście pokryte są brązowawymi plamami, które następnie przenoszą się na ogonki - te ostatnie więdną i giną. Owocnik zatrzymuje się na roślinie. Uformowane orzechy są zdeformowane i nie nadają się do spożycia przez ludzi. Sprzyjające warunki do rozwoju zgnilizny to wilgotne, ciepłe środowisko. Możesz zapobiec problemowi, sadząc orzeszki ziemne na wzgórzu, przestrzegając harmonogramu nawadniania.
3. Alternaria Choroba powoduje sadzenie zarówno w ciepłych, jak i wilgotnych warunkach. Określam to czarnymi plamami, które rosną, łączą się. Dotknięte liście obumierają, a miejsce zostaje pokryte gęstym nalotem grzybów. Aby nie dopuścić do powstania alternarii, nie zapominam o przestrzeganiu zasad techniki rolniczej - przestrzegam płodozmianu, dezynfekuję glebę i nasiona przed sadzeniem.
4. Plamienie. Początek zmiany rozpoznaję po małych brązowych plamkach, które wyrastają w plamki o średnicy do 6 mm. Środek takiego miejsca zanika, zostaje pokryty martwą tkanką, otoczony ciemnofioletową obwódką. Choroba atakuje orzeszki ziemne w warunkach wysokiej wilgotności. Można mu przeciwdziałać stosując ogólnoustrojowe fungicydy.
5. Więdnięcie Fusarium. To zgnilizna korzeni, która inicjuje zahamowanie wzrostu, rozwoju rośliny i jej szybką śmierć. Choroba jest niebezpieczna, ponieważ przez pewien czas może rozwijać się potajemnie, a podczas kwitnienia, tworzenia owoców, objawia się z pełną siłą. Prowadzi to do śmierci nasadzeń przed zerwaniem orzechów. Aby zapobiec groźnej chorobie, staram się nie zapominać o przestrzeganiu zasad agrotechnicznych, aby na czas zbierać orzechy.

Teraz wiesz, że uprawa orzeszków ziemnych we własnym ogrodzie jest prawdziwa. Kultura nie wymaga skrupulatnej opieki, ale konieczne jest przestrzeganie ważnych warunków jej rozwoju. Nie zapomnij przestrzegać harmonogramu nawadniania, zapobiegać zamarzaniu, odpowiednio przygotować łóżko i spuścić na czas.

Żniwny

Orzeszki ziemne zbiera się przed nadejściem chłodów. Po zamrożeniu orzechy tracą smak i stają się bezużyteczne. Kiedy liście rośliny zaczną żółknąć, wykop kilka owoców. Jeśli nasiona są łatwe do czyszczenia, zaczynają się zbiory.

Zwykle plon zbiera się, gdy temperatura ustabilizuje się na poziomie +10 ° C. Do pracy wybiera się suchy dzień. Rośliny wykopuje się widłami lub innym narzędziem ogrodniczym.

Ziarna są zbierane w pęczki i zawieszane korzeniami do dołu. Orzeszki ziemne są przechowywane w suchym, przewiewnym miejscu. Te orzechy dobrze dojrzewają i zawierają maksimum składników odżywczych.

Po 2 tygodniach owoce odcina się i myje pod bieżącą wodą. Następnie orzeszki ziemne suszy się na ogniu. W rezultacie łupina staje się krucha, a orzechy nabierają smaku. Zebrany plon jest przechowywany w suchym i ciepłym pomieszczeniu. Ziarna są chronione przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych i wysoką wilgotnością.

Szkodniki i choroby

Orzeszki ziemne mogą zarazić się chorobami zakaźnymi i niezakaźnymi, sygnalizując to swoim wyglądem:

• Niedobór żelaza natychmiast wpływa na zażółcenie liści, manifestację plam martwicy, stopniowo zajmując całą powierzchnię liścia. Prowadzi to do śmierci rośliny. Niedobór żelaza powstaje w wyniku blokowania wchłaniania żelaza przez zawarte w glebie węglany. Powoduje to zaburzenia metaboliczne.
  Brak substancji obserwuje się w glebie zagęszczonej, nagłych zmianach temperatury, podmoknięciu, przesyceniu gleby azotanami lub fosforem. Aby uniknąć takiego zjawiska, należy wybrać odmiany odpowiednie do warunków obszaru i gleby (Orfeusz, Rosica). Jeśli proces jest w toku, lek Kugoplex jest wprowadzany do ziemi zgodnie z instrukcjami.
• Mączniak. Plamy z mączystym nalotem pojawiają się po obu stronach liścia, stopniowo zwiększając się. Liście żółkną i opadają. Choroba rozprzestrzenia się na łodygi, z których roślina umiera. Patogen (grzybnia) choroby pozostaje na chwastach, nie boi się nawet zimowych mrozów.
  Optymalne warunki do rozwoju mączniaka prawdziwego to wysoka wilgotność w dowolnej temperaturze, osłabienie roślin spowodowane różnymi negatywnymi czynnikami. Aby walczyć, użyj środków złożonych działań.
• Phylostictosis spowodowane przez grzyby Phyllosticta arachidis M. Ghochr. Początkowo małe, osiągające 5-6 mm średnicy, brązowe plamki na całym liściu powodują obumieranie i odpadanie. Czas manifestacji to koniec sezonu wegetacyjnego. Grzyb jest przenoszony z resztek zakażonych roślin. Patogen jest uwalniany przy wysokiej wilgotności.
  Uwaga! Aby zapobiec chorobie, nie można pozostawić zainfekowanych łodyg w glebie, siać w jednym miejscu przez ponad trzy lata. W przypadku wystąpienia choroby stosuje się fungicyd.
• Alternaria (czarna plama). Na starych liściach pojawiają się czarne plamy o średnicy 10-15 mm w kształcie koła. Przy wysokiej wilgotności płytka grzybowa (Alternaria (Fr.) Keissl.) Wpływa również na owoce. Pojawia się z resztek roślinnych zachowanych w glebie.
  Z zastrzeżeniem norm agrotechnicznych i terminowego czyszczenia, choroba nie wystąpi.
• Szara zgnilizna. Od kwitnienia do zbioru istnieje niebezpieczeństwo infekcji. Patogen grzyb Scklerotiniaarachidis Hanzawa przenika przez rany i pojawia się jako brązowe plamy na liściach, łodygach, owocach. Krzew nie wydaje owoców lub jego ziarna są słabej jakości.
  Ponieważ zawsze istnieje zagrożenie infekcją, konieczna jest zmiana miejsca siewu po 2-3 latach, nie przesycanie i zbieranie na czas.
• Mszyce, gąsienice usuwa się popiołem drzewnym i pyłem tytoniowym posypanym na rabacie ogrodowej. Wciornastki są niszczone przez środki owadobójcze. Najgorsze szkodniki dla orzeszków ziemnych - drutowce (larwy chrząszczy), które zjadają fasolę, pozbywają się kopiąc dołki w różnych miejscach. Wkładają do nich kawałki warzyw i przykrywają je luźno deskami lub łupkiem. Kiedy wystarczająca liczba larw wpełza do pułapek, zostają zniszczone.