Osioł lub wiesiołek należy do roślin zielnych z rozległej rodziny robaczków świętojańskich. Duży rodzaj obejmuje jednoroczne i byliny. Są to zioła, krzewy z różnymi gałęziami, ozdobne kwiaty.
Kwiaty wiesiołka, jak wdzięczne dzwonki, które jak w bajce kwitną tylko w nocy. Kontynent europejski i Ameryka to siedliska zwyczajowe w przyrodzie z pierwiosnkami. Ale w warunkach zimnej Rosji może również rosnąć.
Na zachodzie ten kwiat jest znany jako wiesiołek. W naszym kraju częściej nazywany jest „pierwiosnkiem” Małe krzewy rosną szybko i nie wymagają specjalnej pielęgnacji. W okresie kwitnienia wiesiołek, niczym ściana, rozciąga się w przestrzeni, rozprowadzając przyjemny aromat.
W innym artykule opisaliśmy inne kwiaty zwane celozją.
Cechy wiesiołka dwuletniego
Wiesiołek to roślina kłączowa, która może być wieloletnia, dwuletnia lub roczna. Wysokość krzewu waha się od 0,3 do 1,2 metra. Pędy pełzające lub proste są mocno owłosione. Płytki liściowe rozmieszczone naprzemiennie są ząbkowane, pierzasto wycięte, proste, o całych krawędziach lub klapowane. Kwiaty osiągają średnicę 70–80 milimetrów, najczęściej są bardzo pachnące, ich kolor jest zróżnicowany: żółty, fioletowy, czerwony, biały, różowy lub niebieski. Kwiaty umieszcza się w pęczkach kątów liści, pojedynczo lub tworzą długi, racemiczny kwiatostan. Otwarcie każdego z kwiatów obserwuje się o zachodzie słońca, a więdną po 24 godzinach. W pochmurny lub deszczowy dzień kwiaty w ogóle się nie zamykają. Jeśli pogoda jest słoneczna, zamykają się około południa, ale do tego czasu muchy, pszczoły i inne owady będą miały czas na ich zapylenie. Kwitnienie wiesiołka obserwuje się w czerwcu - wrześniu. Owoc jest pudełkiem i zawiera do 3 tysięcy nasion.
Uprawa wiesiołka w ogrodzie
Sadzenie wiesiołka
Wiesiołek najlepiej rośnie na słonecznym obszarze, ale może też rosnąć w niewielkim cieniu. Skład gleby dla takiej rośliny jest nieistotny, jednak obszary, które są podmokłe lub nadmiernie wilgotne, nie są dla niej wyjątkowo odpowiednie. Faktem jest, że należy do tych roślin, które tolerują suszę lepiej niż stojąca woda w ziemi. Wiesiołek najlepiej rośnie na lekkiej glebie piaszczystej o pH 5,5–7,0.
Jeśli zdecydujesz się ozdobić swoją działkę wiesiołkiem, który jest dwuletni, możesz go wyhodować przez sadzonki. W ostatnich dniach lutego lub w pierwszych dniach marca nasiona wysiewa się w skrzynkach rozsadowych wypełnionych odpowiednim podłożem. Gdy pojawiające się sadzonki dorosną i wzmocnią się, sadzi się je na otwartej glebie, zachowując odległość od 0,5 do 0,6 metra między krzewami. W razie potrzeby nasiona można wysiewać bezpośrednio do otwartej gleby. Siew odbywa się w ostatnich dniach kwietnia lub w pierwszym - w maju lub można to zrobić przed zimą. Nasiona wysiewa się w zwilżonej glebie w 2 lub 3 kawałkach, podczas gdy należy je zakopać w ziemi o 5-10 milimetrów. Podczas siewu musisz przestrzegać schematu 30x30 centymetrów. Ale najpierw konieczne jest przygotowanie miejsca, w tym celu wykopują je na średnią głębokość, jednocześnie należy dodać do gleby nawóz, więc na 1 kwadrat pobiera się 3 kilogramy próchnicy (kompost) i 2 łyżki metr. Nitrofoski.Po pojawieniu się sadzonek należy je otworzyć, zachowując odległość co najmniej 10 centymetrów między krzakami. Rośliny mogą wymagać jeszcze kilku przerzedzeń w zależności od gatunku i odmiany, w wyniku czego każdy z krzewów powinien mieć wystarczającą powierzchnię żerowania. W pierwszym sezonie u wiesiołka wieloletniego i dwuletniego obserwuje się tworzenie się rozety podstawy liściowej i systemu korzeniowego, natomiast kwiaty i szypułki rosną dopiero w następnym roku.
Pielęgnacja wiesiołka w ogrodzie
Młode krzewy podlewamy systematycznie 1 raz na 7 dni, aż do całkowitego ukorzenienia. Dorosłe rośliny wymagają podlewania tylko podczas dłuższego okresu suszy. Kiedy roślina jest podlewana lub pada deszcz, konieczne jest poluzowanie powierzchni gleby wokół niej podczas wyrywania wszystkich chwastów.
Jeśli podczas przygotowania miejsca do sadzenia nie wprowadzono do niego wszystkich niezbędnych nawozów, to wiosną konieczne będzie dokarmianie dolistne słabym roztworem dziewanny. Jeśli do gleby dodano wszystkie niezbędne nawozy, krzewy będą musiały być karmione podczas kwitnienia metodą korzeniową i do tego celu należy użyć złożonego nawozu mineralnego. W okresie kwitnienia należy regularnie usuwać zwiędłe kwiaty z krzewów i należy to robić, dzięki czemu kwitnienie będzie dłuższe, a wiesiołek nie będzie mógł rozmnażać się przez samosiew.
U niektórych gatunków system korzeniowy daje wzrost po wzroście. Aby ograniczyć wzrost korzeni, konieczne jest wkopanie w ziemię blach lub łupków wokół klombu na głębokość około 25 centymetrów. Wiesiołek rośnie bardzo szybko, w związku z tym przy pierwszych oznakach zwyrodnienia roślinę należy usunąć z gleby, podzielić na kilka części i posadzić w nowym miejscu. Zaleca się wykonywanie tego zabiegu przynajmniej raz na 3 lub 4 lata. W ostatnich dniach sezonu, po całkowitym zakończeniu kwitnienia, dwuletni pierwiosnek należy wykopać i spalić, odcinając jedynie naziemną część bylin.
Byliny nie potrzebują schronienia na zimę. Jeśli jednak, według prognoz, nadchodząca zima będzie mało śniegu lub mroźna, to krzewy późną jesienią należy obsypać kompostem lub torfem.
Pielęgnacja roślin
Enotera słynie z bezpretensjonalnej pielęgnacji. Wystarczy od czasu do czasu usuwać agresywne chwasty z nasadzeń, a także regularnie podlewać.
Rada. Aby kwietnik nie stracił swojego waloru dekoracyjnego, należy częściej usuwać blaknące kwiaty.
Pod koniec ciepłego sezonu nadziemna część byliny zostaje odcięta. Kłącza hibernują na zewnątrz. W regionach o bardzo surowych zimowych miesiącach klomb jest izolowany ściółką lub włókniną.
Rodzaje i odmiany wiesiołka ze zdjęciami i nazwami
Ogrodnicy uprawiają tylko wieloletnie i dwuletnie gatunki i odmiany wiesiołka. W ogrodach na średnich szerokościach geograficznych można znaleźć takie dwuletnie, tak jak:
Oenothera drummondii
Wysokość takiego krzewu waha się od 0,3 do 0,8 metra. Potężna łodyga jest silnie rozgałęziona. Naprzeciwko lite blaszki liściowe wskazywały na wierzchołek wydłużonego lancetowatego kształtu i ciemnozielonego koloru. Pachnące kwiaty czteropłatkowe osiągają 70 milimetrów średnicy i mają żółty kolor.
Wiesiołek dwuletni (Oenothera versicolor)
Wysokość takiej dwuletniej rośliny wynosi około 1,2 metra. Kolor kwiatów jest pomarańczowy. Najpopularniejsza wśród ogrodników jest odmiana tego typu Sunset Boulevard: wysokość krzewu sięga 0,35-0,45 metra, a średnica - od 0,15 do 0,25 metra, ozdobiona jest ceglasto-pomarańczowymi kwiatami.
Wiesiołek dwuletni (Oenothera biennis)
Lub wiesiołka dwuletniego lub wiesiołka dwuletniego. Pędy krzewu są wyprostowane i osiągają wysokość 1,2 metra. Na ich powierzchni jest wiele krótkich włosów.Solidne, słabo ząbkowane, lancetowate blaszki liściowe o prawie całych krawędziach mają długość około 20 cm. Kwiaty o odpowiednim kształcie osiągają średnicę 50 milimetrów, są częścią pędzli końcowych. Są pomalowane na cytrynowożółty odcień i otwarte w pochmurną pogodę lub wieczorem. Najpopularniejsza jest odmiana tego typu Evening Dawn: wysokość krzewu wynosi około 100 centymetrów, pachnące złote kwiaty mają czerwony odcień.
Wiesiołek dwuletni (Oenothera speciosa)
Wysokość krzewu wynosi około 0,4 metra. Podłużne blachy mają słabo ząbkowaną krawędź. Uszy wierzchołkowe o niskich kwiatach składają się z pachnących, złożonych kwiatów, które osiągają średnicę 50 milimetrów, mają biały lub różowy kolor.
Wiesiołek dwuletni (Oenothera erythrosepala) lub wiesiołek dwuletni Lamarck
Pochodzenie tego biennale nie zostało jeszcze dokładnie ustalone. Istnieje wersja, że gatunek ten pojawił się w Starym Świecie w wyniku mutacji. Wysokość tak silnie rozgałęzionego wyprostowanego krzewu wynosi ok. 100 cm Gładkie blaszki liściowe owalno-lancetowate mają zielonkawy kolor. Gęste kwiatostany racemose zbudowane są z żółtych kwiatów. Gatunek ten jest uprawiany od XIX wieku.
Ogrodnicy uprawiają następujące gatunki wieloletnie:
Wiesiołek dwuletni (Oenothera missouriensis) lub wiesiołek o dużych owocach
Gatunek ten pochodzi z południa środkowej części Ameryki Północnej. Wysokość pędów wstępujących waha się od 0,3 do 0,4 m. Kształt zwartych blaszek liściowych jest wąsko lancetowaty lub owalny. Pojedyncze pachnące kwiaty, prawie leżące na ziemi, osiągają około 100 mm średnicy i mają złocistożółty kolor. Tak spektakularny gatunek uprawiany jest od 1811 roku.
Wiesiołek dwuletni (Oenothera perennis = Oenothera pumila)
Jego ojczyzną jest wschodnia część Ameryki Północnej. Wysokość tak nisko rosnącego krzewu wynosi około 0,25 m. Blaszki liściowe mają kształt wąsko-lancetowaty, a ich szerokość to około 15 mm. Kwiatostany w kształcie kolców składają się z żółtych kwiatów, które osiągają około 15 mm średnicy. Gatunek ten jest uprawiany od 1757 roku.
Wiesiołek dwuletni (Oenothera tetragona) lub wiesiołek dwuletni Frazera
Roślina ta pochodzi ze wschodniej części Ameryki Północnej. Wysokość krzewu wynosi ok. 0,7 m. Blaszki liściowe mają owalny kształt, a ich kolor jest zielonkawo-niebieski, a jesienią przechodzi w bladoczerwony. Łuski składają się z pachnących żółtych kwiatów. Najpopularniejsze odmiany to:
- Sonnenwende - kolor kwiatów jest złocistożółty;
- Freewerkeri - pąki i pędy są czerwone, a kwiaty są złotożółte;
- Hoes Licht - kolor kwiatów kanarkowo-żółty.
Wiesiołek dwuletni (Oenothera fruticosa)
Ojczyzną takiej rośliny jest wschodnie wybrzeże Ameryki Północnej. Wysokość tego krzewu wynosi około 1,2 m. Blaszki liściowe są wydłużone, owalne, a ich kolor jest ciemnozielony. Żółte pachnące kwiaty osiągają średnicę 50 mm. Gatunek ten jest uprawiany od 1737 roku.
Opis
Enotera to roślina z kontynentu amerykańskiego. Do Europy przybył na początku XVII wieku i od tego czasu rozprzestrzenił się aż do wschodniej Azji. Rośliny jednoroczne, dwuletnie i byliny mają podobny wygląd, od 30 cm do 2 m. Wiesiołek ma silny system korzeniowy umiejscowiony na głębokości 25 cm. Pędy stojące lub opadające mają owalne, lancetowate lub pierzaste liście o ciemnozielonym kolorze, u niektórych gatunków nawet z niebieskawym odcieniem. Stanowią doskonałe tło dla jasnożółtych kwiatów maku.
Pąki tworzą się pojedynczo w kątach liści, czasami tworzą kiść. Enotera jest dekoracyjna prawie przez całe lato, począwszy od drugiej połowy czerwca. Kwiaty o średnicy od 2 do 10 cm otwierają się nieprzerwanie każdego wieczoru lub w dzień przy pochmurnej pogodzie, żyją kilka godzin, wydzielają wspaniały aromat. Zapylane w nocy. Drobne nasiona dojrzewają w kapsułkach, ich kiełkowanie trwa do 3-4 lat.Płatki różnych typów są żółte, białe, różowe. Kwiaciarnie stworzyły wiele niesamowitych form hybrydowych.
Właściwości wiesiołka: szkodzą i przynoszą korzyści
Przydatne właściwości wiesiołka
Wiesiołek ze względu na swój skład chemiczny jest rośliną leczniczą. Zawiera saponiny, karotenoidy, steroidy, flawonoidy, garbniki, kwasy fenolokarboksylowe, polisacharydy, antocyjany, śluz, politerpenoidy, dużą ilość witaminy C, a także makro- i mikroelementy wapń, magnez, potas, sód, cynk, mangan, selen i żelazo. Korzenie zawierają żywice, sterole i cukry redukujące.
Z korzenia przygotowuje się wywar, który jest stosowany w medycynie alternatywnej podczas leczenia gruźlicy płuc i przeziębienia. Największą wartość ma olej z wiesiołka, który pozyskuje się z nasion. Zawiera wielonienasycone kwasy tłuszczowe, aminokwasy i białka. Olejek zawiera dużą ilość kwasu linolenowego, który pomaga zmniejszyć ryzyko powstawania zakrzepów w naczyniach krwionośnych, a także ma korzystny wpływ na organizm w egzemie, neuropatii cukrzycowej, marskości wątroby i reumatoidalnym zapaleniu stawów. Ten olej jest częścią funduszy używanych na swędzącą rybią łuskę i skazę. Produkty na bazie wiesiołka stosowane są w leczeniu zakrzepicy, nowotworów, artretyzmu, astmy i chorób grzybiczych.
Z liści przygotowuje się napar, który jest stosowany jako środek przeciwdrgawkowy, a także na nerwobóle serca i zapalenie nerek. To narzędzie ma działanie utrwalające i uspokajające, a także jest stosowane zewnętrznie jako lek przeciwbakteryjny.
Aby przygotować napar, który jest używany na biegunkę, weź 1 łyżkę. świeżo przegotowana woda i 2 łyżeczki. siekane zioła, napar będzie gotowy po 1 godz. Przefiltrowany produkt należy pić przez cały dzień małymi porcjami.
Z takiej rośliny przygotowuje się nalewkę, która pomaga w ciężkim odwodnieniu. Do jego przygotowania alkohol łączy się z ziołami z wiesiołka (4: 1), naczynie jest szczelnie zamykane i wyjmowane w ciemnym, chłodnym miejscu na 21 dni do naparu, przy czym nie można zapominać o regularnym wstrząsaniu miksturą. Odfiltrowany lek pije się trzy razy dziennie, 20-30 kropli.
Reprodukcja
- Rozważ najpierw sposób nasion
rozmnażanie nadaje się do wieloletniego wiesiołka, ponieważ w pierwszym roku roślina da rozety liściowe, pełnoprawny krzew, kwiaty i jajnik torebek nasiennych powstają dopiero w drugim roku. Nasiona są bardzo małe, dlatego podczas siewu lepiej wymieszać je z piaskiem, nie trzeba ich głęboko zakopywać, wystarczy 5 mm. Kiedy pojawiają się sadzonki, przeprowadza się przerzedzanie. - Przejdźmy do metoda sadzonkowa
pod warunkiem, że sadzonki są uprawiane w domu, budowane są małe szklarnie, idealny czas na wysiew nasion to luty. Nasiona należy pogłębić w taki sam sposób jak w pierwszym przypadku, nie dopuścić do wyschnięcia gleby i utrzymywać temperaturę 20-21 ° C.W dobrych warunkach sadzonki będą gotowe do sadzenia w ziemi w maju a roślina zakwitnie w pierwszym roku. Przy określaniu odległości między sadzonkami należy kierować się charakterystyką gatunków wiesiołka. - O dzielenie buszu
, tutaj mówimy o przesadzaniu młodych pędów rosnących w pobliżu głównego krzewu. Należy przygotować nowe miejsce - wykop płytkie dołki w odległości 50 cm, zastosuj nawozy organiczne.
