Dlaczego na marchewkach pojawiają się białe włosy? Najsłodsze odmiany marchwi

Opis odmiany

Wszystkie odmiany marchwi należą do podgatunku marchwi siewnej. Poprzez selekcję został usunięty z dzikich gatunków marchwi należących do rodzaju Carrot z rodziny Umbrella. Roślina znana jest od ponad czterech tysięcy lat, chociaż najpierw uprawiano ją na pikantne nasiona i zioła. Łodyga jest rozgałęziona u góry. Jej wysokość waha się od 25 do 100 cm, roślina dwuletnia, kwiaty zebrane w kwiatostany parasoli, pojawiają się w drugim roku. Czas kwitnienia przypada na czerwiec - lipiec.

Warzywo korzeniowe dzikiej marchwi nie ma słodkiego smaku i soczystej chrupiącej konsystencji. Jest gorzki, szorstki i wytrawny. Kolor jest biały, biało-szary lub kremowy. Trzeba powiedzieć, że do XVI wieku do jedzenia używano tylko białej lub jasnokremowej marchwi. To była taka marchewka, którą jedli mieszkańcy starożytnej i średniowiecznej Grecji i Rzymu.

Pojawił się w tych krajach z Pakistanu i Afganistanu, gdzie był szeroko uprawiany w celu spożycia części lądowych lub dziko rosnący. Pojawienie się odmian pomarańczy wiąże się z naturalnymi mutacjami. I, zdaniem historyków, z patriotycznymi uczuciami holenderskich hodowców. Na początku XVII wieku pojawiła się pomarańczowa marchewka, która odpowiadała kolorom heraldycznym panującej dynastii Holandii i kojarzy się z oddaniem poddanych Stadtholdera - rewolucyjnego Wilhelma Orańskiego.

Pochodzenie i rozwój

Białe marchewki (łacińska nazwa Daecus) należą do rodziny Umbrella. Wraz z czerwoną i żółtą jest najbliższym krewnym dzikiej marchwi. Gatunek ten znany jest od III tysiąclecia pne. na terytorium współczesnego Afganistanu, Iranu, Pakistanu. Pierwotnie był uprawiany jako roślina pastewna i przyprawa. W XVII wieku holenderskim hodowcom udało się nadać temu warzywu słodki smak, zwiększyć jego odporność na zmiany temperatury, a nawet zmienić kolor na odpowiednią flagę Holandii.

Od tego czasu marchewki białe i pomarańczowe stały się wszechobecne w kulinarnych zastosowaniach. Obecnie te uprawy należą do 10 najczęściej uprawianych roślin na świecie. W samej Rosji roczne zbiory przekraczają 1,5 miliona ton.

Cechy białej marchewki

Odmiany białej marchwi przez długi czas zachowywały lekką goryczkę, podobnie jak ich dziko rosnący przodek. Stosowano je głównie jako rośliny okopowe pastewne. Później uzyskano odmiany i hybrydy pozbawione gorzkiego smaku. Dobra odmiana białej marchwi ma gładkie, soczyste korzenie. Jej liście są petiolate i silnie wypreparowane, pierzaste. Biały kolor wynika z małej zawartości lub całkowitego braku substancji pigmentowych.

Stołowa hybryda białej marchwi Waite satin (biała satyna) uważana jest za najlepszą dla smaku. Rośliny okopowe hybrydy są gładkie, z lekkim kremowym soczystym miąższem i przyjemnym smakiem bez goryczy. Kształt jest cylindryczny, końcówka zwężona, ostra. Długość średnio 25 - 30 cm, waga ok. 100 g, okres wegetacji od momentu wykiełkowania nasion do zbioru 100 dni.

Dość dobra jest również inna odmiana księżycowata (biel księżycowa), jej korzenie są średniej wielkości, cienkie, do 20 cm długości, wyróżniają się delikatnością, soczystością i słodkim smakiem. Hybrid F1 "White Sugar" ma śnieżnobiałe soczyste korzenie o długości około 20 cm, są całkowicie pozbawione goryczy, mają lekki, dyskretny lekko słodki smak.

Pomimo tego, że odmiany białe nie zawierają dobroczynnych barwników, świetnie smakują i są niezastąpione w diecie osób ze skłonnością do alergii na pomarańczowe i czerwone barwniki roślinne. Cechą białej marchwi jest również cienka i delikatna skórka. Wystarczy umyć młode marchewki.

Wybór marchewki do przechowywania

Dobra marchew w optymalnej temperaturze od + 1 ° C do + 3 ° C i wysokiej wilgotności można przechowywać do 6-8 miesięcy. Solidny czas, co? Przyjrzyjmy się głównym cechom dobrej marchewki.

Według koloru i kształtu

Wybierz jasny między jasnopomarańczowym a bladym. Bogaty kolor wskazuje na wyższą zawartość karotenu. Kiedyś uważano, że blady kolor jest oznaką marchewki paszowej. Teraz istnieją solidne odmiany o dobrym smaku w jasnym kolorze. Ale jeśli jest wybór i nie ma możliwości spróbowania marchewki przed zakupem, to polecam wybrać marchew pomarańczową.

Marchewki powinny być gładkie, jędrne, proste i tępe. Wybierz warzywa korzeniowe bez deformacji i pęknięć. Nie kupuj mytej marchwi. Ona oczywiście wygląda schludniej, ale jest gorzej przechowywana. Nie kupuj tłustych w dotyku.

Marchewki w środku

Poproś sprzedawcę o pozwolenie na złamanie jednej marchewki i ocenę stanu jej wewnętrznego rdzenia. W marchwi azotany gromadzą się w rdzeniu. Dlatego jeśli rdzeń bardzo różni się od reszty kolorem, gęstością i sztywnością, najprawdopodobniej nie mógłby się bez nich obejść. Nie bierz tego.

Jeśli to możliwe, obierz (wytrzyj) jedną marchewkę. Należy zwrócić uwagę na obecność czarnych pasów zagłębiających się w głąb. Takie paski to ślad po szkodniku muchy marchwiowej. Takie „ruchy” przyczyniają się do szybkiego rozkładu marchwi.

Zwróć uwagę na „kikut” marchwi. Najlepiej byłoby, gdyby wierzchołki były przycięte równo z szyją - wtedy warzywo nie wykiełkuje. Kolor szyjki powie Ci o stopniu świeżości - w świeżej marchwi jest lekko zielonkawy. Mocno zielony wierzchołek jest oznaką płytkiego wzrostu marchwi. Podczas gotowania ta część jest odcinana. Nie polecam kupowania takich owoców - jest dużo marnotrawstwa.

Tych marchewek należy unikać:

Jak uprawiać białą marchewkę

Wybór miejsca i przygotowanie gleby

Marchew dobrze rośnie na glebach lekkich, przepuszczalnych dla wody i powietrza o odczynie lekko kwaśnym lub obojętnym. Pożądane jest, aby wcześniej w wybranym miejscu rosło:

• kapusta
• cebula
• pomidor
• ogórki

Najgorszymi poprzednikami marchwi będą pietruszka, koperek. Łóżko wykopuje się na głębokość łopaty z obowiązkowym wprowadzeniem dobrze zgniłego obornika w ilości 5 kg na 1 m2. m. Można również dodać 30 - 40 g nawozów azotowych, potasowych i fosforowych.

Siać marchewki

Do przechowywania w okresie zimowym marchew wysiewa się w kwietniu-maju, do użytku letniego wysiewa się pod koniec października. Bruzdy wykonuje się na łożu o głębokości około 20 mm. Odległość między rowkami wynosi 30 cm, w celu równomiernego rozprowadzenia nasion można je wymieszać z piaskiem.

Film o prawidłowym sadzeniu marchwi:

Jedna łyżeczka nasion wystarczy na szklankę piasku. Podczas siewu wiosennego marchewki pojawiają się 18-20 dnia, należą do bardzo podobnych upraw. Wstępne namoczenie nasion w wodzie na jeden dzień pomoże przyspieszyć kiełkowanie.

Opieka

Zanim nasiona wykiełkują, lepiej nie podlewać łóżka ogrodowego, aby nie utworzyła się twarda skorupa. Szczególną cechą pielęgnacji marchwi jest nie tylko podwójne przerzedzenie, ale także regularne hilling nasadzeń. Po drugim przerzedzeniu między roślinami powinno pozostać ok. 5 cm. Terminowe hulanie zapobiegnie pojawieniu się zieleni na wierzchołku rośliny okopowej. W uprawie białej marchwi nie ma innych funkcji.

Co zrobić, aby uniknąć złych zbiorów?

Chociaż lista problemów, które pojawiają się w procesie uprawy marchwi, jest dość obszerna, sposoby radzenia sobie z nimi są w zasadzie takie same:

• właściwy wybór odmiany marchwi;
• przygotowanie nasion i gleby do sadzenia;
• przestrzeganie zasad płodozmianu;
• nawożenie gleby zarówno na etapie przygotowania do sadzenia marchwi, jak i dalsze stosowanie opatrunków na różnych etapach wzrostu roślin okopowych;
• optymalne podlewanie;
• terminowe przerzedzanie i usuwanie chwastów;
• zapobieganie zwalczaniu szkodników i chorób na etapie przygotowania gleby, a także terminowe stosowanie środków owadobójczych (zarówno ludowych, jak i przemysłowych) w przypadku infekcji roślin;
• terminowe zbiory.

Marchew jest uważana za dość bezpretensjonalną uprawę, jednak istnieje wiele cech, które należy wziąć pod uwagę podczas jej uprawy. Terminowe monitorowanie stanu wierzchołków i rosnących roślin okopowych może pomóc szybko naprawić powstałe problemy i podjąć działania w celu ich rozwiązania. Ponadto w przypadku zbiorów wysokiej jakości ważne są również środki zapobiegawcze, które często pomogą uniknąć problemów w przyszłości.

Jeśli znajdziesz błąd, wybierz fragment tekstu i naciśnij Ctrl + Enter.

Przydatne właściwości marchwi

Korzyści płynące z topów białej marchwi są bogate w witaminę C. Chlorofil z wierzchołków oczyszcza krew. Zawartość potasu i witaminy K wpływa na pracę serca, stan naczyń krwionośnych i krwi. Witamina K reguluje krzepnięcie krwi, pomaga w krwawieniach. Herbata liściasta łagodzi obrzęki, ma łagodne działanie moczopędne.

Białe warzywa korzeniowe prawie nie zawierają witaminy A i beta-karotenów. Z jednej strony to wada, z drugiej zaleta. Białą marchewkę można włączyć do diety alergików. Zawartość witamin E, K, H z grupy B sprawia, że ​​biała marchewka jest niezastąpiona w żywieniu człowieka. Sole potasu, cynku, magnezu, fosforu, selenu regulują procesy metaboliczne,

Niska zawartość kalorii, obecność błonnika pokarmowego sprawia, że ​​biała marchewka jest niezbędna w każdej diecie. Biała marchewka reguluje pracę przewodu pokarmowego. W postaci gotowanej korzystnie wpływa na pracę wątroby i nerek. Przy umiarkowanym spożyciu żywności praktycznie nie ma przeciwwskazań do stosowania marchwi z białymi korzeniami. Biała marchew, zasiana nawet z ciekawości, może być dla ogrodnika przyjemnym dodatkiem do asortymentu tej rośliny.

Metody gotowania

Korzystając z dodatkowej literatury lub korzystając z porad znajomych, z łatwością znajdziesz metody gotowania i najlepsze przepisy na marchewki, które doskonale urozmaicą Twoje menu na lunch.

1. Sok. Podczas wyciskania wszystkie składniki odżywcze zostają całkowicie zachowane. Przed wyciśnięciem należy wybrać nieuszkodzone owoce, dokładnie je wypłukać i wyczyścić. Nie zaleca się dodawania cukru i soli do soku. Codzienne spożywanie świeżo wyciśniętego soku na pół godziny przed obiadem pomaga w normalizacji trawienia.
2. Grilowane warzywa. Sposób gotowania marchwi w połączeniu z innymi grillowanymi warzywami pozwala zachować wszystkie właściwości odżywcze i lecznicze, a smak nabiera wyrazistości.
3. Puree. Przygotowanie zup z puree marchewkowego z równie zdrowymi warzywami jest idealne nawet dla bardzo małych dzieci. A uciekając się do wyobraźni i dodając fiolet do zwykłych pomarańczowych marchewek, możesz uzyskać oryginalne danie o niesamowitym kolorze, które polubisz nie tylko pod względem smaku, ale także wyglądu.
4. Bulion. Rosół kuchenny z dodatkiem różnych odmian marchwi, czy to białej, pomarańczowej czy fioletowej, okaże się niezwykle atrakcyjny i niskokaloryczny. Pomimo tego, że w wysokich temperaturach procent witamin spada, część niezbędna dla organizmu w gotowanym naczyniu pozostaje, co sprawia, że ​​kulinarne arcydzieło jest nie tylko piękne, ale także przydatne.
5. Wysuszenie. Marchew świetnie nadaje się do suszenia do wykorzystania w przyszłości. Przed zbiorem marchewkę należy dokładnie umyć i obrać, a następnie posiekać lub zetrzeć.Suszarka elektryczna pomaga przyspieszyć proces suszenia, dzięki czemu czas gotowania zostanie kilkakrotnie skrócony, a wszystkie witaminy zawarte w marchwi zostaną maksymalnie zachowane.
6. Deser. Fioletowa marchewka jest tak słodka, że ​​można ją stosować do różnych deserów. Od wielu lat Europejczycy wolą robić dżem z marchwi, który ma niesamowity smak.
7. Dekoracja stołu. Nawet po odrobinie opanowania techniki rzeźbienia możesz zaaranżować stół jadalny i uczynić go niesamowicie pięknym i niepowtarzalnym. Za pomocą cienkiego noża naczynie warzywne można zamienić w wykwintne kulinarne arcydzieło, którego pojawienie się na stole przyciągnie uwagę nie tylko dzieci, ale także dorosłych. Wyjątkowe połączenie marchewki białej, pomarańczowej i fioletowej oraz tworzenie z nich kompozycji zaskoczy każdego obecnego gościa, a receptury gotowanej marchwi nie pozostawiają nikogo obojętnym.

Nie bój się eksperymentować. Wtedy zwykły obiad zamieni się w prawdziwy posiłek.

Jak to wygląda

Roślina ma pierzaste liście, mocno wycięte, petiolate, przypominające niektóre odmiany pietruszki.

Rośliny okopowe dobrych odmian mają równomierną, jasną biel lub kolor kości słoniowej, bez domieszki odcieni zieleni, równą i soczystą, rzadko „gałązkową”.

Odmiany białej marchwi nie zawierają pigmentu beta-karotenu, który barwi odmiany pomarańczy. Gatunki różnią się nieznacznie składem, jednak biel zawiera więcej witaminy E.

Odmiany

Księżycowy Biały (Księżycowy biały). Czas kiełkowania - 1-2 tygodnie, czas dojrzewania - 60 dni. Zakres temperatur + 16-20 stopni. Rośliny okopowe są delikatne, wydłużone, z cienką skórką, o długości około 20-30 cm, mają słodkawy smak bez goryczy, niejasno przypominają smak mango. Odmiana jest hodowana do gotowania. W workach z trocinami można przechowywać do roku. Odmiana jest kapryśna: potrzebuje czarnoziemów i gleb torfowych, sadzenia nasion w regularnych odstępach czasu i regularnego podlewania.

Biały Satin (Biała satyna). Czas kiełkowania - 1-2 tygodnie, czas dojrzewania - 70-100 dni. Warzywa korzeniowe mają kremowy odcień, kształt regularnego walca z ostrym końcem, długość ok. 20-30 cm, wagę ok. 100 g, chrupiące, słodkie. Dość bezpretensjonalny, wymaga umiarkowanego podlewania, średnio suchej gleby.

Biały belgijski (Biały Belg lub Blanche A Collet Vert). Czas kiełkowania - 1-2 tygodnie, czas dojrzewania - 90-100 dni. Miąższ o żółtym zabarwieniu, owoce do 25 cm, duże, z zieloną „czapką” do 1 cm Odmiana wyhodowana jako pasza, trafiła na stół pod koniec XIX w. matowy smak i przeciętny aromat, wymaga obróbki cieplnej. Dość bezpretensjonalny, nie wymaga nawozów, rośnie w otwartym terenie. Ale, nie jest odporny na mróz nawet przy -2 stopniach, minimalna temperatura to +10.

Skład chemiczny roślin okopowych

Główną różnicą między marchewką białą a pomarańczową jest prawie całkowity brak antocyjanów i beta-karotenu, który w organizmie przekształca się w witaminę A (180 μg / 100 g produktu).

Pozostałe witaminy w 100 g warzyw korzeniowych to: B1 - 0,1 mg, B2 - 0,02 mg, B5 - 0,3 mg, B6 - 0,1 mg, B9 - 9 μg, E - 0,6 mg, H - 0,06 μg, PP - 1,2 mg, K - 13,2 μg.

Przydatne są minerały: fosfor, potas, sód, chlor, wapń, magnez, siarka - i pierwiastki śladowe: żelazo, cynk, miedź, jod, fluor, chrom, mangan, selen, bor, wanad, nikiel, aluminium, molibden, a nawet lit i kobalt. Aminokwasy i bioflawonoidy usuwają szkodliwe substancje, pektyny wspomagają trawienie.

Skład i zawartość kalorii

Podobnie jak inne odmiany, żółte marchewki mają bogaty skład chemiczny:

• magnez, potas i wapń;
• żelazo i cynk;
• fluor, jod, a także sód i fosfor;
• witaminy z grupy B, A, C, E, H i PP, K.

Ważny! Jeśli w krótkim czasie zjesz dużo czerwonej, pomarańczowej lub żółtej marchwi, Twoja twarz i dłonie mogą przybrać zauważalny żółty odcień.

Wartość odżywcza warzyw jest następująca:

• 1,3 g białka;
• 0,1 g tłuszczu;
• 7,2 g węglowodanów;
• zawartość kalorii w produkcie wynosi 33 kcal.

Badania naukowców wykazały, że jakość i długość życia człowieka jest bezpośrednio związana z prawidłowym funkcjonowaniem przewodu pokarmowego.Jeśli przewód pokarmowy działa wolno i nieregularnie, wówczas w organizmie powstają i zatrzymują toksyny, które są trucizną wolno działającą dla ludzi.

Rozwiązaniem tego problemu jest regularne dostarczanie do organizmu wód owocowych i warzywnych. I w tym też pomoże człowiekowi jeść marchewki, zawiera dużą ilość wody owocowej.

Ważne! Nasiona Umbellifera są bogate w olejki eteryczne i daukarynę. Biolodzy są przekonani, że większość składników odżywczych i najcenniejszych witamin znajduje się w skórce warzyw korzeniowych i należy je spożywać razem ze skórą (dobrze spłukując pędzelkiem i wodą).

Żółta marchew jest bogata w następujące minerały i witaminy:

• magnez i potas;
• fluor i wapń;
• fosfor i cynk;
• żelazo, jod i sód;
• Witaminy z grupy B;
• witaminy A, C, E, H i PP, K.

To żółte warzywo korzeniowe jest bardzo przydatne, ponieważ oprócz dużej grupy minerałów i witamin zawiera 70% karotenu, 7% cukrów, ksantofil i luteinę.

Marchew to dość satysfakcjonujący produkt, ich kaloryczność to 330 kcal na 1 kg. Po zjedzeniu marchwi organizm przechodzi reakcję, która przekształca karoten w retinol. Należy mieć na uwadze, że tak korzystna reakcja zachodzi tylko wtedy, gdy jednocześnie z karotenem w organizmie znajduje się co najmniej minimalna dawka tłuszczu. Dlatego takie potrawy jak duszona marchewka ze śmietaną, masłem czy olejem roślinnym są tak przydatne dla ludzi.

Czy wiesz, że ... Okazuje się, że znanym mitem o korzyściach płynących z marchewki dla wzroku jest militarna dezinformacja. Podczas II wojny światowej Brytyjskie Siły Powietrzne zaczęły wykorzystywać radary w operacjach bojowych, a aby ukryć te informacje, kontrwywiad podał masom opowieść, że brytyjscy piloci zjadają dużo marchwi i dlatego tak dobrze trafiają w cel. Dezinformacja jest szeroko rozpowszechniona w społeczeństwie i utrzymuje się w umysłach ludzkości od ponad 70 lat.

Spektrum kolorów rośliny okopowej zależy od jej składu chemicznego. Żółta marchewka wraz z czerwono-pomarańczowymi przedstawicielami odmian charakteryzuje się przewagą karotenu w składzie. Gatunki fioletowe i jasnoróżowe są podatne na gromadzenie się substancji, takich jak antocyjany. Białe marchewki mają niewielkie ilości tych składników, ale słyną z dużej ilości glukozy i błonnika pokarmowego.

Oferujemy zapoznanie się z: Grape Elegant: opis odmiany

Marchew żółta, wraz z przedstawicielami odmian białych, najpierw rosła w Azji Środkowej i Środkowej, natomiast rośliny okopowe pomarańczowe i czerwone uznają kraje śródziemnomorskie za swoją ojczyznę.

Żółte warzywo ma zarówno blady odcień, jak i bogaty kanarek. Żółta marchewka jest częściej używana na świecie niż tradycyjna w Rosji pomarańcza. Rośnie małe: do 4 cm średnicy i do 25 cm długości.

Funkcje, które nadają marchewkom żółty kolor:

• Obecność ksantofilu. Substancja ta ma podobną strukturę i właściwości do karotenu. Jego duża ilość nadaje korzeniom żółty odcień i słodki smak. Substancja ta jest w stanie ograniczać i zatrzymywać wzrost chorobotwórczych komórek nowotworowych, za co jest czczona przez naukowców na całym świecie.
• Stężenie luteiny w marchwi sprawia, że ​​warzywo jest jasne i słoneczne. Luteina działa na organizm człowieka jako środek profilaktyczny w chorobach układu krążenia. Wpływa również pozytywnie na siatkówkę oka, chroniąc przed szkodliwym działaniem jasnego światła słonecznego.

Żółte odmiany marchwi zawierają wiele witamin, mikro- i makroelementów, wśród których znajdują się witaminy z grup A, B, E, K, PP, H, C, a także potas, fosfor, jod, żelazo, cynk, fluor oraz magnez.

Woda warzywna wewnątrz rośliny okopowej ma wielką wartość. Jego ilość zależy od regionu: im cieplejszy klimat, tym bardziej wytrawny smak warzyw.Zawartość cukru w ​​składzie marchewki żółtej jest przeciętna - do 7% masy całkowitej, ale zawiera dużo błonnika i związków karotenu - do 70%.

Korzyści i szkody związane z roślinami okopowymi

Porozmawiajmy o zaletach białych warzyw korzeniowych:

• zapobieganie chorobom onkologicznym;
• poprawa przewodu pokarmowego dzięki błonnikowi, redukcja patogennej mikroflory po antybiotykach;
• oczyszczanie krwi i poprawa krążenia, zmniejszając ryzyko udaru z powodu pierwiastków śladowych;
• wzmocnienie ogólnej i miejscowej odporności dzięki witaminom;
• zapobieganie miażdżycy i zmniejszanie akumulacji cholesterolu;
• zapobieganie patologiom układu nerwowego, w tym związanym z wiekiem;
• poprawione działanie trawienne, żółciowe i moczopędne;
• poprawa wątroby, nerek, zapobieganie zapaleniu nerek (gotowane);
• wykrztuśne (w postaci wywaru);
• normalizacja poziomu cukru we krwi;
• zmniejszenie stanu zapalnego i przyspieszenie gojenia się ran, zwiększenie krzepliwości krwi, pomoc w krwawieniach dzięki witaminie K i potasowi;
• zmniejszenie zmęczenia oczu;
• zapobieganie zapaleniu migdałków i zapaleniu jamy ustnej;
• spowolnienie starzenia się skóry;
• wspomaganie mięśni po wysiłku (w postaci soku);
• środek przeciwbólowy (w postaci wywaru);
• lepszy sen i podwyższony nastrój;
• pożyteczny bulion oczyszcza krew i poprawia ogólną odporność.

Wady używania:

• brak karotenu;
• indywidualna nietolerancja;
• hiperwitaminoza B, C, E;
• choroby tarczycy;
• przy spożyciu w bardzo dużych ilościach: zaostrzenie chorób żołądkowo-jelitowych, bóle głowy i osłabienie, wysypka (z powodu olejków eterycznych), częste oddawanie moczu (przyspieszenie metabolizmu).

Jak dorosnąć

Przygotowanie do lądowania

Inwentarz: podczas normalnego wysiewu nasion łopata i motyka muszą być czyste, bez pozostałości nawozu; podczas lądowania na taśmie przygotowywana jest sama taśma.

Gleba: marchew dobrze rośnie na glebach obojętnych lub lekko kwaśnych, na glebach czarnych i lekko gliniastych, przed zimą marchew należy sadzić na glebach torfowych lub piaszczystych; dobrze, jeśli kapusta, cukinia, pomidory lub ogórki wyrosły w wybranym miejscu rok przed marchewką; jesienią można dodać nawozy potasowe i fosforanowe (wlać 25 g azotanu amonu, 50 g superfosfatu, 25 g soli potasowej do wiadra z wodą); przed siewem i utworzeniem rowków wykop podłoże na głębokość łopaty.

Posiew: namoczony przez jeden dzień w wodzie lub lekkim roztworze nawozów; w celu równomiernego rozprowadzenia przyklej na taśmie lub wymieszaj z piaskiem (łyżeczka nasion na szklankę piasku). Czas kiełkowania - po 18 - 20 dniach.

Lądowanie

Terminy sadzenia: od października - zboża ozime do spożycia w okresie letnim, od kwietnia - zboża jare na żywność jesienią i krótkie przechowywanie, od maja do czerwca - uprawy letnie do długiego przechowywania zimą.

Schemat sadzenia: odległość między rzędami 30 cm, między roślinami po przerzedzeniu - 5-15 cm; głębokość siewu nasion - do 5 cm latem, 5 cm zimą.

Opieka

Odpowiedni mikroklimat: temperatura gleby 8-10 stopni; po wysianiu przykryj glebę wilgotną szmatką, aby zatrzymać wilgoć i umożliwić przepływ powietrza.

Podlewanie: nie powinno być zbyt obfite przez cały okres wzrostu; rzadko przed kiełkowaniem pierwsze pędy można podlewać obficie, podczas wzrostu - 2 razy w miesiącu na głębokość 30 cm, a na późniejszych etapach można zmniejszyć podlewanie; marchew jest dość odporna na suszę.

Top dressing: trzy razy w okresie wzrostu; pierwsza po pierwszych pędach, reszta w odstępach miesięcznych; potrzebne są tylko nawozy mineralne (na wiadro wody 20 g azotanu potasu, 15 g superfosfatu, 15 g mocznika, 1 łyżka nitrofoska, 2 szklanki popiołu); opatrunek górny po podlaniu.

Rozwolnienie: przeprowadzane po wzejściu pędów, przed przerzedzeniem - tylko między rzędami, po - między roślinami; konieczne jest skupienie kiełków, aby uniknąć pojawienia się zielonej „czapki”.

Pielenie: główną cechą jest dwukrotne przerzedzenie marchwi w okresie wzrostu.

Mulczowanie: surowe lub suche chwasty bez jąder, igieł, kompostu (do 8 cm warstwy), pokrzywy, zgniłego obornika, małych liści; stosuje się folię i materiał pokrywający, karton i płótno. Ściółkowanie wykonuje się, gdy kiełki mają więcej niż 15 cm, nie używaj gazet, słomy i torfu.

Zbiór i przechowywanie upraw:

• czas zależy od odmiany; odmiany wczesne zbierane są w lipcu, w połowie sezonu - w sierpniu, późne - w połowie września; musisz wybrać ciepły i suchy dzień;
• możesz wyjąć marchewki za wierzchołki, pomóc z widłami; po sortowaniu marchewki nadające się do przechowywania traktuje się słabym roztworem nadmanganianu potasu i suszy przez 2 tygodnie pod baldachimem w temperaturze nie wyższej niż 15 stopni;
• następnie są przechowywane w suchej piwnicy w temperaturze od 0 do +4 w drewnianych skrzyniach z piaskiem, drobnymi trocinami lub łupinami cebuli: naprzemiennie warstwy piasku i owoców.

Podkładowy

Brak chwastów we wczesnym okresie wegetacji ma fundamentalne znaczenie. Dlatego poprzednikami mogą być tylko wczesne dojrzewanie (cukinia, ogórki, wczesne pomidory itp.), Aby po ich zebraniu można było przygotować glebę. Okres płodozmianu marchwi na jednym poletku wynosi 4 lata.

Ważne jest, aby jesienią przygotować glebę, dodając nawozy fosforowe i potasowe: do wiadra z wodą dodaj 25 g azotanu amonu, 25 g soli potasowej, 50 g superfosfatu. Nawozy należy aplikować na poprzednią uprawę, ponieważ aplikacja pod marchew może spowodować rozgałęzianie się rosnącego owocu.

Dopuszczalne gleby: czarne, gliniaste lekkie, gliniaste piaszczyste, piaszczyste, torfowe. Nie zaleca się sadzenia na ciężkich glebach gliniastych, co ma wyjątkowo niekorzystny wpływ zarówno na plon, jak i wygląd roślin okopowych.

Lista błędów podczas uprawy

• Zaufaj producentom nasion z pozytywnymi recenzjami i sprawdź datę ważności - 1-2 lata.
• Marchew nie lubi kwaśnych gleb i zakwaszających nawozów, takich jak świeży obornik i trociny.
• Nie ubijaj warstwy ściółki. Należy unikać pleśni na ściółce.
• Niewłaściwe podlewanie: niewystarczające przy skorupie lub zbyt dużym podlewaniu.
• Zbyt duża głębokość wysiewu nasion - nie potrzeba więcej niż 5 cm.
• Bez hillingowania na białej marchwi pojawia się zielony „kapelusz” i zielonkawe włoski - świadczy to o pogorszeniu jakości produktu.

Choroby i szkodniki, profilaktyka

Choroby białych warzyw są podobne do chorób pomarańczowych: oprysk kompozycją „Rovral” pomoże w walce z czarną zgnilizną, spryskanie 1% roztworem mieszanki Bordeaux na cerkosporozę, fungicydy pomogą w walce z mączniakiem prawdziwym, należy spryskać filcową zgniliznę roztwór chlorku miedzi z brązową plamką - rozluźnienie naw bocznych bakteriozie pomaga oprysk fungicydem po trzecim tygodniu kiełkowania, w przypadku szarej zgnilizny należy ją karmić nawozami azotowymi.

W walce z muchami marchewkowymi, muchami, ćmami marchewkowymi mogą pomóc zarówno preparaty chemiczne (EDG, Decis Profi itp.), Jak i metody ludowe: spryskiwanie wodą z mydłem, napar z popiołu, wywar z wierzchołków pomidorów. Niedźwiedziowi pomoże roztwór octu (1 szklanka w wiadrze z wodą), wlany do otworów.

Niezdarny

Zmartwieniem dla każdego ogrodnika będzie wzrost poskręcanej marchwi zamiast nawet gładkich roślin okopowych. Oczywiście nie ma nic poważnego w tej nierówności, ale smak marchwi może się pogorszyć, a pojawienie się takich zawijasów nie spodoba się.

Chętnych do uprawy marchwi zainteresują informacje o takich odmianach marchwi: Abaco, Chantanne, Nantes - 4, Samson, Canada F1. Przygotowaliśmy również informacje o chorobach marchwi i sadzeniu w otwartym terenie.

Powody, dla których warzywa korzeniowe brzydko rosną

Powody będą podobne jak w przypadku marchewki rogatej, ale można wykluczyć opcje z niewłaściwym pieleniem i niewystarczającą wilgotnością. Najczęściej te warzywa korzeniowe rosną, jeśli posadziłeś marchewkę na ciężkiej skalistej glebie, podczas karmienia używali materii organicznej lub niedźwiedzia lub muchy marchewki, która zakradła się do ogrodu z pomarańczowym warzywem.

Uwaga! Jeśli przyczyną niezdarnych marchewek są szkodniki, należy zwrócić na to uwagę, ponieważ mogą one prowadzić do innych problemów. Aby zapobiec pojawianiu się niedźwiedzia i muchy marchwi na łożu marchwi, staraj się nie przepełniać nasadzeń, nie zagęszczać ich i przeprowadzać pielenie na czas.

Jeśli atak się pojawił, można go zwalczyć przy pomocy takich środków jak Aktellik i Fitoverm. Nawy można posypać popiołem drzewnym lub skorupkami jaj, dobrze też odstrasza szkodniki.

Jak używać

• surowe - w sałatkach;
• świeży sok;
• po obróbce cieplnej - gotowanie, smażenie, duszenie (w tym przypadku użyteczne właściwości są częściowo tracone);
• w postaci wywaru z roślin okopowych i wierzchołków - do celów leczniczych.

Na naszych poletkach znajdują się zwykłe pomarańczowe marchewki, a kolorowe marchewki są bardzo rzadkie. Ale każdy ogrodnik byłby ciekawy, jak zasiać i wyhodować niezwykłe odmiany, które mile zaskoczą Cię swoim wyglądem, zaletami i smakiem.

Żółta marchewka: przepisy kulinarne

Do wypieku deserów używa się żółtej marchewki. W potrawach z mięsem i rybami, gulaszami warzywnymi. A także dodaje się go do zup, barszczu i żółtej marchwi nadaje się również do pilawu.

Podczas gotowania warzywo można trzeć na różnych tarkach, wyciskanym soku. A także pokrój marchewki w pierścienie. Możesz gotować gulasze i wszelkiego rodzaju dodatki z dodatkiem warzyw, sosów własnej produkcji.

Do potraw dodawane są marchewki smażone na oleju słonecznikowym, co nadaje im niepowtarzalny aromat i smak. Danie nabiera przyjemnego żółtego odcienia.

Interesujący fakt. Przy różnego rodzaju manipulacjach podczas gotowania warzywo nie traci swoich korzystnych właściwości i minerałów. Dania są przepyszne. A także mają ogromne korzyści dla organizmu. Możesz zrobić niezwykłe wypełnienie. Smaż marchewki na patelni olejowej przez około pół godziny. Dodaj cukier według uznania.

Do przygotowania przetworów używa się całej młodej marchewki lub jej kawałków. Możesz przygotować mieszanki warzyw w puszkach, pomidory z puszki lub inne marynaty.

Popularne odmiany białej marchwi

Obecnie istnieje kilka odmian białej marchwi. Ich wydajność waha się od 100 do 500 kg ze stu metrów kwadratowych. Przy intensywnym podlewaniu i nawożeniu można uzyskać 750-800 kg.

Biały Belg

Rośliny okopowe tej odmiany są wrzecionowate. Europejczycy znają to jako Blanche A Collet Vert, a my nazywamy to Białą Belgijską Marchewką. Ma biały miąższ z kremowo-żółtym odcieniem, a wierzch ma zielonkawy odcień. Wielkość rośliny okopowej dochodzi do 25 cm.

Warzywo to jest dobre do gotowania, ponieważ po obróbce cieplnej marchewka daje przyjemny zapach. Okres dojrzewania wynosi 75 dni. Mięsisty owoc jest bezpretensjonalny do karmienia. Wady to słaba mrozoodporność (wytrzymuje do + 10 ° C), a także fakt, że smak ujawnia się podczas obróbki cieplnej. Smak jest słaby na surowo.

Lunar White

Odmiana osiąga długość do 30 cm, podłużna roślina okopowa ma czystą białą barwę i cienką skórkę. Soczyste i słodkie warzywa korzeniowe można zbierać 60–75 dni po posadzeniu. Ze względu na wczesną dojrzałość marchew może być uprawiana w północnych regionach o krótkim okresie letnim. Jest idealny do spożycia przez ludzi. Przyjemnie jest je jeść nie tylko przetworzone, ale także surowe.

Jedyną wadą jest dokładność opieki. Konieczne jest przestrzeganie wszystkich zasad uprawy tej rośliny.

Biała satyna F1

Ta odmiana białej marchewki ma doskonały smak. Jest soczysty i słodki. Rośliny okopowe rosną duże, mają płaską powierzchnię o kremowym kolorze. Warzywo ma kształt cylindryczny ze spiczastym końcem. Długość rośliny okopowej osiąga 20-30 cm.Warzywo dojrzewa w ciągu 60 dni przy umiarkowanej wilgotności.

Praca hodowlana

Pierwszy eksperyment na roślinie okopowej został przeprowadzony przez holenderskich naukowców w XVIII wieku. Celem hodowli było uzyskanie z marchwi większych i bardziej soczystych owoców. Podczas tych wydarzeń warzywo straciło część swoich olejków eterycznych, ale uzyskało wiele innych przydatnych właściwości.

Do tego momentu historia znała odmianę czerwoną, żółtą, fioletową, białą, ale nie pomarańczową. Według jednej z wersji warzywo to zawdzięcza swoje korzenie Orange Prince Williamowi, rzekomo jako wyraz wdzięczności za odzyskanie przez Holandię niepodległości podczas wojny z Hiszpanią.

Pierwszy eksperyment na roślinie okopowej został przeprowadzony przez holenderskich naukowców w XVIII wieku.

Według innej hipotezy pomarańczową barwę rośliny okopowej uzyskano poprzez skrzyżowanie odmiany czerwonej z żółtą. Stało się to w XVIII wieku, kiedy warzywo zostało sprowadzone do Holandii z Iranu. To właśnie kwiat pomarańczy uważany jest za symbol państwa holenderskiego.

Piotr I przywiózł do Rosji marchew w takiej postaci, w jakiej ją znamy, razem z innymi warzywami, przez długi czas rośliny okopowe były używane tylko jako lekarstwo na choroby. Dopiero 2 wieki później marchewka zaczęła być szeroko stosowana w żywności.

Od lat 70-tych XX wieku do dnia dzisiejszego hodowcy nieustannie pracują nad jakością marchwi, poprawiając jej przydatność. Zawartość karotenu w nim prawie się podwoiła: w XX wieku marchewka stała się mistrzem pod względem zawartości.

Korzyści i szkody związane z roślinami okopowymi

Przydatne jest włączenie białej marchewki do menu chorób żołądkowo-jelitowych. Sok z tego warzywa korzeniowego normalizuje proces trawienia i poprawia apetyt. Odwar z białej marchwi działa przeciwbólowo, a także usuwa nadmiar płynu z organizmu. Wierzchołki białej marchwi zawierają dużo witaminy C oraz chlorofilu, który oczyszcza krew. Napar z liści łagodzi obrzęki, ponieważ ma działanie moczopędne. Ze względu na brak pigmentów produkt ten jest odpowiedni dla alergików. Przydatne pierwiastki (sole potasu, cynku, magnezu, fosforu, selenu) zawarte w warzywach normalizują metabolizm organizmu, a niska kaloryczność pozwala na włączenie go do jadłospisu każdej diety.

• Rozważ korzystne właściwości białej marchwi:
• ma działanie moczopędne i żółciopędne;
• pozytywnie wpływa na czynność nerek, zapobiega zapaleniu nerek (gotowane);
• dobry naturalny przeciwutleniacz;
• łagodzi stany zapalne;
• hamuje rozmnażanie się szkodliwych bakterii, poprawia mikroflorę jelitową;
• wywar z marchwi ma działanie wykrztuśne;
• normalizuje poziom glukozy we krwi, co jest bardzo przydatne w cukrzycy.

Marchewki nie mają specjalnych przeciwwskazań, jednak spożywanie dużej ilości produktu może być szkodliwe. Nadmierne spożycie surowych warzyw może powodować biegunkę lub częste oddawanie moczu. Takie zjawiska są niezwykle rzadkie, ponieważ niewiele osób je głównie marchewkę w dużych ilościach, z wyłączeniem innych produktów spożywczych.

• Przeciwwskazań jest niewiele:
• indywidualna nietolerancja;
• zaostrzenie chorób żołądkowo-jelitowych;
• zaostrzenie chorób tarczycy.

Co jest przydatne dla ludzkiego ciała

Roślina, w której jest tak wiele witamin i składników odżywczych, może być pożyteczna.

Korzystne cechy

Właściwości bezbarwnej marchwi są imponujące w swoim zakresie:

• warzywo zapobiega rozwojowi nowotworów złośliwych;
• pomaga poprawić funkcjonowanie narządów przewodu pokarmowego;
• usuwa cholesterol i toksyny z organizmu;
• wzmacnia układ odpornościowy;
• pomaga w normalizacji poziomu glukozy;
• poprawia widzenie;
• przyspiesza procesy metaboliczne w organizmie;
• poprawia krzepliwość krwi;
• zmniejsza ryzyko udarów, zawałów serca i miażdżycy;
• ma działanie żółciopędne i moczopędne;
• leczy małe rany i skaleczenia;
• zapobiega chorobom układu nerwowego;
• zapobiega chorobom nerek, zapaleniu nerek;
• niweluje skutki długotrwałej antybiotykoterapii;
• jest stosowany jako środek do zwalczania robaków.

Cechy uprawy białej marchwi

W przypadku białej marchwi należy wybrać odpowiednie miejsce i przygotować je, obserwować płodozmian i sadzić zgodnie z zalecanym schematem.

Wybór miejsca i przygotowanie gleby

Miejsce do sadzenia białej marchwi powinno znajdować się w dobrze oświetlonym miejscu. Cieniowanie zmniejszy plony i jakość korzeni. Ta kultura roślinna preferuje luźne, żyzne, przepuszczalne dla powietrza gleby. Jest to gleba czarna, średnio gliniasta i gliniasta piaszczysta o odczynie neutralnym.

Miejsce do sadzenia należy przygotować jesienią. W tym celu podczas kopania stosuje się nawozy fosforowo-potasowe. Na 1 wiadro wody o objętości 10 litrów weź 25 g azotanu amonu i soli potasowej, 50 g superfosfatu.

Jeśli gleba ma wysoki poziom kwasu, jesienią musi zostać zwapniona. W tym celu do gleby dodaje się wapno lub kredę.

Płodozmian w ogrodzie

Sadząc białą marchewkę, należy przestrzegać zasad płodozmianu. Nie należy sadzić tej rośliny okopowej na obszarze, na którym wcześniej rosły następujące rośliny:

• Pietruszka;
• koper;
• pasternak;
• seler.

W miejscu, w którym rosła sama marchew, można ją ponownie sadzić dopiero po 3-4 latach

Dobrymi poprzednikami są:

• pomidory;
• ogórki;
• cukinia;
• cebula;
• czosnek;
• Ziemniak;
• kapusta.

Schemat i głębokość sadzenia

Wysiew nasion przeprowadza się wiosną, gdy gleba ogrzewa się nie mniej niż + 8 ° С. Zwykle przypada na okres od końca marca do początku kwietnia. W celu dłuższego przechowywania marchewki wysiewa się od drugiej połowy kwietnia. Siew przed zimą zaleca się tylko na glebie torfowej lub lekkiej piaszczystej.

Sadzenie przeprowadza się na głębokości ok. 2 cm, odstęp między rowkami min. 30–40 cm, w rzędzie między nasionami 2 cm. Po wysadzeniu glebę należy zagęścić. Pierwsze pędy powinny pojawić się 10–12 dni po siewie, gdy powietrze ogrzewa się do + 15… + 18 ° С.

Sadzenie i odejście

Sadzenie wiosenne powinno rozpocząć się nie wcześniej, gdy gleba ogrzeje się do 8-10 * C. Zmniejszy to powstawanie pędów kwiatowych i poprawi jakość plonu. Siew zimowy dopuszczalny jest tylko na glebach torfowych lub lekkich piaszczystych.

Lądowanie na grzbiecie jest uważane za optymalne dopasowanie, aby zapewnić przestrzeń dla długich korzeni Odległość między rzędami powinna wynosić 30-40 cm, między roślinami - 5-15 cm. Wysokość grzebienia do 20 cm.

Aby uniknąć zielonego „łopatki”, który jest cnotą uznawaną tylko u odmiany White Belgian, rośliny należy regularnie hartować. Wierzchołek rośliny okopowej nie powinien wystawać ponad ziemię.

Pielęgnacja marchwi

Białą marchewkę należy odpowiednio pielęgnować, aby uzyskać wysokie plony dobrej jakości.

Podlewanie i nawożenie

Chcąc uzyskać soczyste i słodkie owoce dobrej wielkości, warto zadbać o odpowiednie podlewanie.

Po pierwsze, po wysianiu nasion, pierwsze dwa tygodnie są codziennie podlewane, aby poprawić kiełkowanie. Następnie podlewanie wystarczy wykonać 1 raz w ciągu 7-10 dni. Nawilżanie w dużej mierze zależy od pogody. W okresie ulewnych deszczy podlewanie jest zatrzymywane, ale w ekstremalnych upałach odbywa się częściej - 2 razy w tygodniu. Podlewanie zatrzymuje się 14 dni przed zbiorem.

Podczas całego sezonu wegetacyjnego konieczne jest wykonanie dwóch opatrunków:

• pierwsze karmienie przeprowadza się 21-28 dni po pojawieniu się pierwszych pędów;
• drugie karmienie przeprowadza się po 60 dniach.

Jako nawozy stosuje się następujące mieszanki na 10 litrów wody:

• 1 stół. łyżka nitrofoski;
• 0,5 l popiołu drzewnego;
• 20 g azotanu potasu;
• 15 g mocznika i podwójny superfosfat.

Rozwolnienie

Dla dobrych i wysokiej jakości zbiorów marchewki należy stale poluzowywać i usuwać chwasty, który przyciąga wilgoć i składniki odżywcze, zapobiegając rozwojowi rośliny. Warto również skupić się na tej uprawie, aby uniknąć tworzenia się zielonych pędów.

Konieczne jest upewnienie się, że nie ma zgrubienia sadzenia. W tym celu podczas rozluźniania przeprowadza się przerzedzanie... Za pierwszym razem przerzedzają ogród, gdy na roślinach pojawiają się prawdziwe liście. Odległość między roślinami jest utrzymywana około 3 cm, gdy pojawią się 2 pary liści, procedurę powtarza się, pozostawiając około 6 cm między pędami.

Kontrola szkodników i chorób

Marchew może być podatna na pojawienie się różnych chorób grzybiczych i zakaźnych.

Rozważ je:

1. Fomoz... Choroba objawia się pod koniec sezonu wegetacyjnego w postaci ciemnych plam na wierzchołkach i łodygach, które stopniowo pojawiają się na samym warzywu. Aby wyeliminować chorobę, są leczone 1% płynem Bordeaux.
2. Alternaria... Oznaki choroby to ciemne plamy, zwijanie się liści. Marchew nabiera gorzkiego smaku. Do walki są leczeni lekiem „Rovral”
3. Cerkosporoza... Ta choroba grzybicza atakuje liście warzyw korzeniowych. Pojawiają się na nich ciemne obszary, a po wierzchołkach zaczynają gnić. Rośliny okopowe są zdeformowane i stają się małe. Aby wyeliminować chorobę, są leczone 1% płynem Bordeaux.
4. Brązowa plama... Możesz zidentyfikować chorobę u młodych pędów po brązowych formacjach u podstawy rośliny. U dorosłego osobnika na liściach pojawiają się pożółkłe obszary, które następnie ciemnieją do brązowych. Aby wyeliminować chorobę, należy przeprowadzić poluzowanie gleby, a także spryskać wywar z glistnika, skrzypu lub pokrzywy.
5. Mączniak... Wykrywa się go w wyglądzie płytki mącznej. Stosuje się preparaty grzybobójcze (Trichodermin, Glyocladin, Fitosporin-M).
6. Czuł zgniliznę... Na owocach pojawia się zgniły kwiat ciemnego koloru. Następnie zamienia się w brązową skórkę o strukturze podobnej do filcu. Przy poważnych uszkodzeniach pojawiają się czarne kropki. Przeprowadza się spryskiwanie roztworem chlorku miedzi.
7. Bakterioza... Ta choroba występuje po raz pierwszy na dolnych liściach. Stają się żółte. Następnie stają się brązowe i dotyczy to całej rośliny. Roślina okopowa pokryta jest małymi ciemnymi plamami i ranami. W takim przypadku konieczne jest spryskanie preparatu grzybobójczego „Hom” w 21-28 dni po pojawieniu się kiełków.

Aby zapobiec pojawianiu się chorób, należy przeprowadzić spulchnianie i usuwanie chwastów, obserwować płodozmian, dezynfekcję materiału siewnego przed sadzeniem, a także zabiegi profilaktyczne płynem Bordeaux.

Spośród szkodników owadów dotyczy to białej marchwi mucha marchewkowa i ćma, muchy marchewkowe... Aby walczyć, przeprowadza się opryski chemikaliami „Intavir”, „Karatan”, „Profis”. Możesz również przeprowadzić zabiegi środkami ludowymi - napar z czosnku, popiołu drzewnego, roztworu mydła tytoniowego.

Innym szkodnikiem jest Niedźwiedź... Aby temu zaradzić, do kanałów wykopanych przez szkodnika wlewa się roztwór octu (250 g octu na 10 litrów wody) lub stosuje się Medvedox.

Dlaczego marchewka zmieniła kolor na pomarańczowy? Aż do XIX wieku marchewki były fioletowe!

Dziś nikogo nie dziwi wydłużone pomarańczowe warzywo. Nawet małe dzieci wiedzą, że są marchewkami. Dziś jego uprawa jest powszechna, a kiedyś, w XVI wieku, holenderscy rolnicy mogli obserwować na swoich polach żółtych, białych, a nawet fioletowych przedstawicieli współczesnej marchwi. Postanowili przeprowadzić eksperyment, w wyniku którego pojawiło się dobrze znane pomarańczowe warzywo o słodkawym smaku. To uprawiana marchewka. Jej dziki przodek był twardy, o gorzkim smaku i wcale nie mięsisty. Dzika forma marchwi potrzebowała kilku tysięcy lat, zanim nabrała nowoczesnego wyglądu. Proces udomowienia był długotrwały. Pierwsze okazy wyhodowane w ogrodach były używane jako lekarstwa. Dziś nadal można znaleźć dzikich przedstawicieli, tylko marchewka domowa i dzika to już różne rośliny.

Tylko jedna natura nie mogła tak bardzo zmodyfikować dzikiej kultury, tutaj człowiek podjął własne wysiłki. Jednocześnie osoba bez natury również nie byłaby w stanie osiągnąć pożądanego rezultatu.Uprawiając marchewki na swoim podwórku z nasion, które zebrał w swoich łóżkach, marchew ostatecznie straci wszystkie swoje dobre cechy, powracając do pierwotnego, genetycznie wrodzonego i odziedziczonego po dzikich przodkach. Dlatego współczesna marchewka jest produktem modyfikacji. Prawdopodobnie często słyszysz dziś taki powszechny skrót GMO (organizm zmodyfikowany genetycznie). Do produktu wprowadzane są dodatkowe geny, które w przyszłości nadadzą mu nowe użyteczne właściwości, np. Kultura staje się odporna na różne patogeny czy szkodliwe owady.

Afganistan jest uważany za miejsce narodzin marchwi. Jego kolor w tamtych czasach radykalnie różnił się od współczesnych okazów i był fioletowy, czasami znajdowano żółtych przedstawicieli. Mieszanie cech dwojga rodziców, prowadzące do powstania mieszańców, w warunkach naturalnych jest procesem powszechnym. Na zachodzie, gdzie eksportowano marchew, producenci próbowali krzyżować okazy żółte i fioletowe. W tym samym czasie pojawili się przedstawiciele pomarańczy, ale nie mieli jeszcze niezbędnej słodyczy ani niezbędnej twardości. Eksperci próbowali ulepszyć nową odmianę, udało im się. Nie wymagało to dużego wysiłku. Dobra pielęgnacja i dobre warunki klimatyczne wystarczają już od kilku pokoleń. I tutaj mamy soczyste, słodkie i jasne korzenie.

Wyhodowana kultura jest podzielona na dwie odmiany: jedną pochodzącą ze Wschodu, drugą z Zachodu. W pierwszym, podczas długotrwałego przechowywania, powstają fioletowe i żółte korzenie. W odmianie zachodniej mogą być żółte, pomarańczowe lub białe. Te typy najprawdopodobniej stały się rodzicami pomarańczowej marchwi, do której jesteśmy przyzwyczajeni. Prawdopodobnie uwielbiasz też chrupać słodką marchewkę ?! Obecnie uprawia się marchewki wszystkich kolorów: żółtej, pomarańczowej, fioletowej i czerwonej. Wszyscy przedstawiciele mają duży, soczysty korzeń, słodki smak, a kolor korzenia zależy od zawartości w nim odpowiednich pigmentów. Żółte i pomarańczowe marchewki są bogate w karoteny, w kolorze białym są całkowicie nieobecne, w kolorze czerwonym dużo ksantofili i likopenu, aw kolorze fioletowym karoteny i antocyjany. Osoba, wchodząc w interakcję z naturą, może zachować i zwiększyć korzystne właściwości rośliny, zwiększając w ten sposób smak produktów, zwiększając ich rozmiar, pomagając uzyskać doskonałą odporność, aby stać się użytecznymi i użytecznymi produktami dla ludzi. Pamiętaj: soczyste marchewki zawierają dużą ilość witaminy A.

Marchew to powszechna roślina uprawna o korzystnych właściwościach.

Zbiór i przechowywanie

Marchew zbiera się przed nadejściem mrozów. W tym celu musisz wybrać suchy i słoneczny dzień. Owoce wykopuje się widłami, a następnie oczyszcza z gleby. Konieczne jest również odcięcie góry do 1 cm, zdejmowanie wierzchołków. Następnie warzywa umieszcza się pod baldachimem do wyschnięcia na 4-5 godzin. Po wyschnięciu marchewki należy ją posortować, odrzucając uszkodzone mechanicznie i zgniłe okazy. Zaleca się również sortowanie owoców według wielkości, aby zapewnić równomierną wentylację. Następnie wybrane warzywa są przenoszone do stałego miejsca przechowywania.

Lepiej jest przechowywać marchewkę w piwnicy w temperaturze 0 ... + 2 ° С przy wilgotności 91–95%. Pomieszczenie powinno być wstępnie zwapnione, aby zapobiec pojawieniu się infekcji grzybiczych. Zapewnij również dobrą wentylację.

Dla wygody najlepiej przechowywać je w pudełkach wypełnionych piaskiem i wapnem gaszonym w proporcji 50 do 1. Warzywa układa się w nich warstwami, posypując każdą warstwę mieszanką, aby owoce się nie stykały.

Zamiast piasku można użyć trocin iglastych. Pudełka są czasami zastępowane plastikowymi torbami z otworami wentylacyjnymi. W ten sposób marchewka może leżeć do momentu uzyskania nowych zbiorów.

Wideo: Biała marchewka

Biała marchew ma soczysty słodki smak i jest uprawiana w taki sam sposób, jak zwykła marchew. Można go przechowywać do następnego sezonu i urozmaicać dietą tym warzywem korzeniowym.

Biała marchewka (łac. Daucus) - uprawa warzyw z rodziny Umbrella.

Opis

Nie jest tajemnicą, że kolor marchewki zależy głównie od zawartości w niej wszelkiego rodzaju naturalnych barwników. Marchew swój zwykły pomarańczowo-czerwony kolor zawdzięcza zawartemu w nim karotenowi, a swój niezwykły purpurowy kolor antocyjanom, która w znacznym stopniu przyczynia się do ochrony organizmu człowieka przed onkologią. A białe marchewki są białe z tego prostego powodu, że w ogóle nie zawierają pigmentów barwiących. Ale w jego składzie można znaleźć ogromną ilość substancji, które są najbardziej przydatne dla człowieka!

Dojrzałe warzywa korzeniowe mają niespotykaną soczystość i bardzo słodki posmak. To prawda, że ​​starożytne odmiany białej marchwi wyróżniały się lekko gorzkim posmakiem, dlatego często były używane jako plony paszowe. A teraz istnieje ogromna różnorodność białych marchewek zwanych White Satin F1, całkowicie pozbawionych najmniejszej goryczy. Nawiasem mówiąc, ta odmiana została wyhodowana na Łotwie.

Nie sposób nie wspomnieć, że marchew biała charakteryzuje się tendencją do regularnego tworzenia drobnych zielonych pędów na tworzących się korzeniach. Aby uniknąć ich pojawienia się, uprawy należy regularnie hartować.

Świeże, wysokiej jakości warzywa korzeniowe powinny być dość proste, gładkie i jędrne. Ponadto wszystkie powinny być pomalowane na jasne odcienie bieli, a ich głowy są zwykle zielonkawe. Należy jednak unikać miękkich, tłustych i nadmiernie rozgałęzionych okazów. Rośliny okopowe ze złamanymi wierzchołkami również należy traktować ostrożnie: w tym przypadku nie zaszkodzi spojrzeć na łodygi rośliny - ciemne łodygi są bezpośrednim dowodem, że warzywo nie jest młode przez długi czas. A wszystkie pozostałe blaty powinny być idealnie przewiewne, nie więdnące i dość soczyste.

Nie trzeba obrać młodej białej marchewki ze skóry - z reguły należy obrać tylko starsze warzywa. A żeby odświeżyć lekko wiotkie korzenie wystarczy na krótko zanurzyć je w lodowatej wodzie.

Gdzie rośnie

Za ojczyznę białej marchwi uważa się Iran, Afganistan i Pakistan.

Czas zwrócić do rosyjskich ogródków warzywnych smaczny i zdrowy pasternak warzywny

Jak wiecie, wszyscy uprawiają marchewkę, ale jej bliski krewny, pasternak, który czasami nazywane jest białą marchewką (wygląda bardzo podobnie do marchwi, ale ma żółtawo-białą roślinę korzeniową), znajduje się teraz tylko u niektórych ogrodników. Co więcej, nawet w literaturze często określa się ją jako rośliny czysto pastewne.

Jednocześnie to warzywo korzeniowe cieszyło się niegdyś ogromną i zasłużoną popularnością. W szczególności pasternak był ceniony nawet w starożytnym Rzymie, czcząc go nie tylko jako warzywo, ale także jako kulturę leczniczą.

W przedrewolucyjnej Rosji przygotowywano z niego lekkie dania warzywne, które były zawarte w najbardziej wykwintnych menu na uroczyste uczty i uroczyste przyjęcia. A w Europie renesansowej ta roślina była prawie tak popularna jak dziś ziemniaki, ponieważ to właśnie pasternak (choć do czasu, gdy ziemniaki zyskały powszechne uznanie), był szeroko stosowany w sałatkach i zupach, smażonych i duszonych z innymi warzywami. Co więcej, Brytyjczycy nauczyli się nawet gotować różne desery z pasternaku (na przykład dżemów) i domowego wina, które zdaniem koneserów miało wspaniały złoty kolor i wyróżniało się doskonałym smakiem.

Oczywiście pasternak nie jest dzisiaj konkurencją dla ulubionych ziemniaków wszystkich, ale jako jedno z dodatkowych warzyw urozmaicających dietę przyda się, gdyż dobrze komponuje się z innymi warzywami i jest w stanie uszlachetnić smak szerokiej gamy potraw. Więc zdobycie małego łóżka z pasternakiem wcale nie boli, zwłaszcza, że ​​każdy ogrodnik jest w stanie je wyhodować.

I smak i korzyści

Okopowe pasternaku wyróżniają się specyficznym aromatem i wyjątkowym słodkawym smakiem, który zawdzięczają wysokiej zawartości cukrów i skrobi.Dlatego zanim znalazły szerokie zastosowanie jako przyprawa do zup warzywno-mięsnych oraz dań z gotowanym mięsem, były używane w postaci duszonej i smażonej, do przyrządzania kawioru warzywnego i sosów (niegdyś sosy pasternakowe podawano zwykle z jesiotrem i kalafiorem) . Do parzenia kawy wykorzystano suszone i mielone warzywa korzeniowe pasternaku, a do piwa gotowane warzywa korzeniowe z chmielem.

Jeśli chodzi o zalety tej rośliny, to pod względem całkowitej zawartości łatwo przyswajalnych węglowodanów, pasternak posiada palmę pośród innych warzyw korzeniowych. Pobudza apetyt i wspomaga trawienie, dzięki czemu jest pomocny przy dolegliwościach żołądkowych. Duża ilość witaminy B2, cynku i magnezu zawarta w warzywach korzeniowych wspiera układ odpornościowy, dlatego pasternak polecany jest do rekonwalescencji u osób w trakcie rekonwalescencji. Zawiera również dość znaczną ilość innych witamin (przede wszystkim C, B1 i PP), minerałów (sód, potas, wapń, żelazo i fosfor), różnych enzymów i olejków eterycznych, co z kolei ma działanie moczopędne i wykrztuśne. Dlatego w medycynie ludowej napar i wywar z korzeni są przyjmowane jako środek moczopędny na opuchliznę i jako środek przeciwbólowy na kolkę nerkową, wątrobową i żołądkową, a także piją podczas kaszlu, aby zmiękczyć i wzmocnić oddzielanie flegmy. Wodny napar z pasternaku z cukrem stosowany jest w celu poprawy apetytu oraz jako tonik na ogólne osłabienie organizmu.

Należy również zauważyć, że pasternak jest cenną paszą dla zwierząt i ptaków, ponieważ znacznie zwiększa wydajność mleczną i procentową zawartość tłuszczu w mleku oraz zwiększa produktywność utrzymania innych zwierząt.

Preferencje

W porównaniu z wieloma innymi uprawami ogrodniczymi pasternak jest bardzo bezpretensjonalny, jednak aby uzyskać wysokie plony roślin okopowych wysokiej jakości, należy wziąć pod uwagę niektóre jego cechy.

1. Spośród roślin okopowych pasternak jest jednym z najbardziej odpornych na zimno - minimalna temperatura kiełkowania jego nasion wynosi + 5 ... + 6 ° C, a optymalna + 16 ... + 18 ° C. Sadzonki mogą z łatwością wytrzymać mrozy do -6… -8 ° C.

2. Uwielbia światło słoneczne i żyzną glebę, więc ta roślina będzie dobrze rosła tam, gdzie uprawiano kapustę lub ziemniaki w zeszłym sezonie. Jednak na glebach, na które w tym roku wprowadzono obornik, pasternaku (podobnie jak innych roślin okopowych) nie należy sadzić, roślina ta nie toleruje kwaśnych gleb.

3. Pasternak wymaga regularnego podlewania (szczególnie podczas formowania roślin okopowych). Przy braku wilgoci liście rośliny bledną, ich wzrost spowalnia, podczas gdy niektóre rośliny są strzaskane, a powstałe korzenie są silnie spękane i stają się suche i włókniste.

4. Pasternak nie toleruje nadmiernej wilgoci w strefie korzeniowej - w przypadku siewu na terenach o bliskim występowaniu wód gruntowych rośliny nie mogą w pełni się rozwijać i są silnie dotknięte infekcjami grzybiczymi. Dlatego konieczne jest wybranie obszarów pod pasternak, w których wody gruntowe są głębsze niż 0,7-1 m.

5. Wymaga głębokiej warstwy uprawnej. Jeśli warstwa uprawna jest nieznaczna (mniej niż 30 cm), wówczas rośliny okopowe nie będą duże i równe, ponieważ będą musiały się wyginać i rozgałęziać, aby dopasować się do istniejącej cienkiej warstwy gleby korzeniowej.