Eonymus Forchun: opis roślin i pielęgnacja upraw

Opis rośliny

Euonymus Fortune (łac. Euonymus fortunei) to wiecznie zielony pełzający krzew należący do rodziny Bereskletov. W warunkach naturalnych preferuje rozwój dolin i terenów zalewowych rzek, często można go spotkać w zaroślach. Na niewielkiej wysokości krzew może osiągnąć około 3 m długości.

Pędy rośliny w kontakcie z glebą tworzą dodatkowe korzenie w węzłach, które bardzo łatwo wrastają w ziemię, mogą przylgnąć do istniejących podpór, unosząc w ten sposób krzew. Roślinę zdobią gładkie błyszczące liście, które są umieszczone naprzeciwko łodygi i niezależnie od pory roku mają ciemnozielony odcień.

Krzew charakteryzuje się atrakcyjną mozaikową koroną, która jest szczególnie widoczna pod wpływem bezpośredniego światła. Kwiatostany racemose składają się z małych, niepozornych kwiatów o jasnozielonym lub brązowym kolorze. Owoce to suche kapsułki zawierające 4 przegródki, wyposażone w ciernie lub skrzydlice. Wewnątrz znajdują się nasiona pokryte mięsistą tkanką, u różnych gatunków mają różne odcienie. W umiarkowanych szerokościach geograficznych Forchuna praktycznie nie kwitnie.

Zalety euonymusa Fortune, dzięki któremu roślina ta jest wykorzystywana do projektowania krajobrazu:

• wiecznie zielona bylina;
• powolny wzrost roślin nie wymaga częstego przycinania podczas formowania krzewu;
• codzienna kompleksowa opieka nie jest wymagana;
• mrozoodporność;
• istnieje możliwość uruchomienia zakładu na podporze;
• nie jest wymagany coroczny przeszczep;
• dobra kompatybilność z innymi roślinami, zwłaszcza iglastymi.
• w projektowaniu krajobrazu euonymus Fortune może być centralnym elementem kompozycji.

Wrzeciono Fortune: trujące czy nie

Jesienią roślina ma owoce o wysokim stężeniu substancji toksycznych. Jagody są trujące i nie są spożywane. Selektywne odmiany krzewów rzadko owocują. Fortuna kwitnie obficie na wolności, z nieokreślonymi zielonkawymi kwiatami. Tworzenie kwiatostanów na roślinie pełzającej występuje w regionach o ciepłym klimacie, dlatego tylko połowę trzmieliny można uznać za trującą. W uprawie w domu na otwartym polu euonymus jest bezpieczny.

Zastosowanie w projektowaniu krajobrazu

Euonymus Fortune jest używany przez projektantów przy projektowaniu terytorium. Roślina okrywowa działa dobrze na:

• Do kształtowania miejskich parków, alejek, placów.
• Jak imitacja trawników.
• Tworzenie żywopłotów.
• Oznaczenia graniczne.

Na miejscu, w odpowiedniej lokalizacji, możesz stworzyć fantastyczny obraz dziwacznych kształtów. Euonymus gęsto rozprzestrzenia się po ziemi, nie pozwala na wzrost chwastów. Ta funkcja jest wykorzystywana przy projektowaniu podstawy klombu. Przy rozwiązywaniu problemu stworzenia granicy między strefami Fortune z kolorową kolorystyką liści będzie darem niebios dla projektantów i ogrodników.

Zimozielony krzew wczesną wiosną nada ogrodowi schludny wygląd jako tło w kompozycjach z roślinami o różnych okresach kwitnienia. Krzew stosowany jest niemal we wszystkich stylizacjach - z powodzeniem ozdobi kompozycję kwiatów i nisko rosnących drzew. Sadzi się ją w grupie różnych odmian lub jako pojedynczą roślinę. Obszary zastosowania euonymusa Fortune:

• zjeżdżalnie alpejskie;
• obramowanie drewnianych ławek wzdłuż alei;
• wokół altanki;
• sztuczne zbiorniki na osobistej działce;
• oznaczenie torów i parametr fontanny.

Średniej wielkości krzewy trzmieliny układane są w celu uformowania boskietów (lasów) metodą artystycznego strzyżenia, tworzą sylwetki zwierząt, zamki i różnorodne kompozycje.

Forchuna w okresie bujnej roślinności upraw kwiatowych stanowi tło pomocnicze, późną jesienią i zimą - główne. Szczególnie popularny jest euonymus Fortchun w regionie moskiewskim w domkach letniskowych i na terytoriach wiejskich domów.

Zastosowanie w projektowaniu krajobrazu

Eonymus Fortune rośnie bardzo dobrze. Dzięki tej właściwości jest wykorzystywany jako krzew okrywowy.

Bardzo rzadko sadzi się go pojedynczo, zwykle można go zobaczyć w dużych połaciach, różnorodnych wstążkach i gęstych grupach.

Ponieważ euonymus nie wymaga niepokojącej opieki, często można go zobaczyć w mieście w parkach, na placach, w pobliżu pomników, sklepów, biurowców itp.

Bardzo dobrze Euonymus Fortune wygląda w parze z różnymi drzewami iglastymi, takimi jak tuja, świerk, jałowiec.

Ogrodnicy na swoich działkach używają euonymusa do różnych kompozycji, skalistych ogrodów, alpejskich wzgórz, płaskich skalniaków. Jest sadzony razem z wieloletnimi krzewami w pobliżu ich stóp, na przykład w pobliżu bzów, czubusznika, berberysu i innych.

Różnorodność Vegetus używany jako trawnik, ponieważ tworzy wiecznie zielone dywany. Dziecko służy do kompozycji kamiennych: alpejskich zjeżdżalni i skalnych mixborders, obsadzonych wstążkami wzdłuż obwodu ścieżek.

Również różnie używane odmiany euonymus Fortune Szmaragdowe złoto jako różne mieszane kompozycje, duże tablice, skaliste ogrody i tak dalej.

Różnorodność Szmaragdowa wesołość doskonale uzupełni kompozycję dowolnego stylu, zarówno japońskiego, jak i zwykłego wiejskiego.

Odmiany Fortune Euonymus

Euonymus Fortune ma ponad 150 gatunków, niektóre z nich są używane do ozdabiania terytorium jako opcja okrywowa, inne w formie pionowych metod kształtowania krajobrazu. Najpopularniejsze odmiany w projektowaniu, które często można spotkać na terenach rekreacyjnych, miejskich rabatach kwiatowych i na terenach prywatnych.

Szmaragdowe złoto

Euonymus Szmaragdowy Forchun to nisko rosnący krzew do 40 cm, stosowany w ogrodnictwie wertykalnym, dorasta do 2 m wzdłuż podłoża. Roślinność odmiany jest długa, punkt końcowy wzrostu trzciny cukrowej sięga 5 lat po posadzeniu . Odmiana Emerald gold należy do roślin mrozoodpornych i nie wymaga dodatkowego przykrycia systemu korzeniowego, dobrze znosi niskie temperatury (do -23 ° C).

Kluczowe cechy:

• liście średniej wielkości, w postaci wydłużonego owalu ze spiczastym końcem;
• struktura jest sztywna, powierzchnia jest błyszcząca, arkusz jest lekko rzeźbiony wzdłuż krawędzi;
• kolor jest dwukolorowy, dominującym odcieniem jest jasnożółty z jasnozielonymi fragmentami pośrodku;
• jesienią kolorystyka zmienia się na ciemnoczerwoną z brązowym odcieniem, kolor powierzchni jest monochromatyczny;
• gałęzie twarde, średniej grubości, intensywnie ulistnione;
• na południowych szerokościach geograficznych kwitnie nieokreślonymi zielonymi kwiatami;
• owoce są jaskrawoczerwone, zaokrąglone.

Emerald Haiti

Szmaragdowa wesołość Fortune'a jest jedną z popularnych odmian. Występuje szeroko w regionach o klimacie umiarkowanym i jest uważany za najbardziej odporny na mróz typ trzmieliny. W przeciwieństwie do innych gatunków nie przestaje rosnąć w zacienionych obszarach po północnej stronie. Zimozielony krzew nie zrzuca liści na zimę, a jedynie zmienia swoją paletę.

Nisko rosnąca roślina forchuna (nie wyższa niż 30 cm) tworzy gęsto rosnące pędy o długości 1,5 m o intensywnym ulistnieniu. Korona jest bujna, zaokrąglona, ​​bez szczelin.

Projektantów przyciąga dekoracyjność korony Fortune:

• rozmiar arkusza 3 cm;
• eliptyczny kształt;
• powierzchnia jest pomalowana na jasnozielony kolor wzdłuż krawędzi białej obwódki, to połączenie nadaje euonymusowi schludny, elegancki wygląd;
• kolor zmienia się zimą, liście nabierają jednolitego różowego koloru;
• łodygi są cienkie, elastyczne w kontakcie z ziemią, dobrze się ukorzeniają.

Wygląda harmonijnie w połączeniu z kulturami kwiatowymi. Krawężniki, krawędzie grzbietów, puste przestrzenie w klombie ozdobione są trzcinnikiem. Używany w projekcie jako roślina okrywowa.

Arlekin

Euonymus (Euonymus fortunei Harlequin) to odmiana karłowata, jeden z najmniejszych przedstawicieli gatunku, osiągająca nie więcej niż 25 cm wysokości. W projektowaniu terytorium odgrywa rolę pierwszego planu. Pełnoprawny właściciel miejskich rabat kwiatowych, parków, terenów rekreacyjnych. Idealny do maskowania nieestetycznego wyglądu komunikacji miejskiej.

Forchuna składa się z dużej liczby cienkich pędów zielnych, które wyróżniają się dobrymi liśćmi. Dekoracyjny wygląd rośliny nadają jasnozielone owalne liście, na powierzchni których widoczne są fragmenty białych, beżowych, żółtych plamek. Jesienią liście przybierają jasnoróżowy kolor.

Na południu roślina kwitnie woskowymi kwiatostanami w postaci zielonej lub beżowej kulki, owoce są jaskrawoczerwone. Odmiana nie toleruje nadmiernego promieniowania ultrafioletowego; oparzenia liści są możliwe w obszarze otwartym na słońce. Nie nadaje się do uprawy w klimacie umiarkowanym. Odmiana charakteryzuje się niską mrozoodpornością.

Srebrna Królowa

Typ euonymus Fortune Silver Queen jest używany w projektowaniu terytorium jako pełzający krzew oraz w postaci rośliny podobnej do liany. Jeden z nielicznych przedstawicieli gatunku, u którego w okresie wegetacji sezonowej pędy dorastają do 45 cm, krzew nie przestaje rosnąć w cieniu i na słońcu, nie wymaga specjalnej pielęgnacji. Bezpretensjonalny w ekstremalnych temperaturach, mrozoodporny, dobrze znosi suszę. Obszar dystrybucji to europejska część Rosji. Silver Queen to odmiana selekcyjna o wysokości 70 cm.

Wśród cech odmiany wyróżniają się:

• roślina nie zrzuca liści;
• korona jest gęsta, kulista;
• łatwo unosi się na podporach;
• łodygi są jasnoróżowe, mocne, elastyczne;
• liście są owalne, lekko wydłużone, pomalowane na intensywny zielony kolor z wyraźną białą obwódką wzdłuż krawędzi;
• powierzchnia liści jest błyszcząca, woskowa, twarda.

Jesienią krzew przybiera ciemnoczerwony kolor. Ta odmiana praktycznie nie kwitnie i nie owocuje. Jest używany w projekcie w postaci żywopłotu, do tworzenia boskietów, zbiorników.

Plama słoneczna

Euonymus Sunspot euonymus to nisko rosnąca roślina pełzająca o wysokości 25 cm i długości ok. 1,2 m. Liście są małe i gęsto ułożone, tworząc bujną kulistą koronę. Odmiana rośnie szybko (30 cm rocznie), mrozoodporna, nie wymaga intensywnego oświetlenia. Zacienione miejsce nie wpływa na efekt dekoracyjny krzewu.

Liście 2,5 cm ciemnozielone z jasnożółtą plamką u podstawy, podobne do blasku słonecznego. Uprawiana na Dalekim Wschodzie, na Syberii do projektowania pierwszego planu klombów. Harmonijnie łączy się z wysokimi krzewami, kwitnącymi roślinami. Służy do oprawiania fontann, krawężników, zjeżdżalni alpejskich.

Coloratus

Niewymiarowa odmiana Coloratus uznawana jest za najlepszą do uprawy w cieniu drzew. Na słońcu i bez niego roślina czuje się równie komfortowo. Tworzy wielokrotną liczbę pędów, które na wysokości pół metra tworzą ciągłe pokrycie z korony. Z łatwością wspinaj się po pniu drzewa lub na specjalnie zainstalowanej podporze. Ta odmiana trzmieliny może osiągnąć 5 m wysokości. Tworzy wygląd zielonej, litej kaskady.

Liście o jednolitym jasnozielonym kolorze do 5 cm średnicy znajdują się naprzeciwko łodygi. W projektowaniu krajobrazu euonymus jest używany jako zielony akcent w skalniakach wśród kamieni, odpowiednia odmiana na żywopłoty, rabatok, ogród skalny.

Rodzaje i odmiany

Euonymus forchuna i jej gatunek są używane jako okrywowe i okrywowe. Istnieje ponad 200 gatunków i odmian krzewów. Najbardziej znany i poszukiwany:

• ... Odporny na mróz krzew okrywowy osiąga 25 cm wysokości.Liście mają ciemnozielony kolor z białą obwódką.

• arlekin
  ... Krzew karłowy kwitnący w cieniu, podatny na mróz. Biała z domieszką żółtych i różowych kwiatów.

Czas sadzenia - wiosna lub jesień

... Najkorzystniejsze warunki do wzrostu i rozwoju może stworzyć gleba gliniasta. Optymalne oświetlenie to słońce, mały cień. Nie lubi stojącej wody w glebie. Warstwę drenażową (żwir, keramzyt, piasek, torf) układa się w dołku przed sadzeniem. Głębokość dołka 30 cm, kulka korzeniowa powinna pozostać nad ziemią co najmniej 5 cm Po posadzeniu obficie podlać. Ściółkuj obszar w pobliżu łodygi za pomocą warstwy ziemi lub. Nawożona wiosną lub jesienią, raz w roku.

Roślina potrzebuje podlewania w suche lato i wczesną wiosną. Młode sadzonki systematycznie, rośliny dorosłe w razie potrzeby - 1 raz na 5 dni. Młoda roślina musi być chroniona przed chwastami, przez pierwsze 2 lata nie radzi sobie sama. Poluzowanie gleby przeprowadza się 2-3 dni po podlaniu. Zimą chronione są wrażliwe młode krzewy (suche liście). Sadząc krzew w miejscu wolnym od przeciągów, zimą zapewni mu naturalne schronienie przed mrozem - śniegiem.

Krzew nie jest bolesny

... Najgroźniejszymi dla niego szkodnikami są mszyce, przędziorków, owady łuskowate, choroby grzybowe.

Prowadzą roślinę do deformacji i możliwej śmierci. Aby je zwalczać i im zapobiegać, roślinę spryskuje się roztworem chemikaliów. Actellic stosuje się raz na 7 dni przez trzy tygodnie w celu zwalczania szkodników. Stężenie 1 ml leku na 1 litr wody. W celach profilaktycznych raz w roku - wiosną 1 ml preparatu na 2 litry wody.

Zalecenia dotyczące sadzenia

Zaleca się zakup sadzonek Fortchun euonymus w specjalistycznym sklepie lub bezpośrednio od ogrodników. Zanim kupisz sadzonki, spójrz na ich wygląd. System korzeniowy powinien być mocny, nie powolny, gałęzie powinny być nienaruszone i nienaruszone. Sadzonki, które osiągnęły wiek 3 lat, nadają się do sadzenia, ponieważ ich system korzeniowy jest już dobrze uformowany i wystarczająco silny.

Wybór miejsca

Wybierając miejsce do sadzenia, weź pod uwagę główny niuans: prawie wszystkie odmiany preferują dużo światła i słońca. Ponieważ ekspozycja na bezpośrednie działanie promieni słonecznych w ciągu dnia może prowadzić do więdnięcia liści, lepiej jest, jeśli krzew jest intensywnie oświetlony rano lub wieczorem. Również bliskość wód podziemnych nie jest odpowiednia dla trzmieliny, dlatego należy ją sadzić na wzgórzu.

Optymalnym miejscem do sadzenia będzie część ogrodu z lekkim półcieniem. Możesz znaleźć miejsce pod drzewem o średniej koronie.

Przygotowanie strony

Po wybraniu lokalizacji musisz przygotować teren do sadzenia. Euonymus Forchun jest bezpretensjonalny dla składu gleby, ale jednocześnie preferuje luźne i lekkie gleby. Jeśli chcesz, aby krzew uformował się prawidłowo, najpierw przygotuj żyzną mieszankę gleby złożoną z torfu, piasku, darni, próchnicy i popiołu drzewnego. Dodatek nawozów mineralnych też nie zaszkodzi.

Instrukcje sadzenia

Kwiecień lub maj to najlepszy czas na sadzenie wrzecionowatości Forchun, ponieważ wiosną i latem roślina dobrze się zakorzeni i będzie gotowa na mroźną pogodę. Jesienią można sadzić euonymusa, ale w tym przypadku szanse na udaną aklimatyzację są znacznie zmniejszone.

Sadzenie rośliny odbywa się w kilku etapach:

1. Kopiemy dziurę lub rów w zależności od składu.
2. Dół powinien być większy niż korzeń z ziemią (1,5-2 razy).
3. Na dole konieczne jest ułożenie warstwy drenażowej o grubości 15 cm - to ochroni roślinę przed wodami gruntowymi. Nadaje się do tego keramzyt, łamana cegła lub żwir.
4. Z wykopanej gleby wykonujemy mieszankę glebową przy użyciu torfu, piasku, próchnicy i nawozów mineralnych.
5. Roślinę sadzimy na płytkiej głębokości. Kołnierza korzeniowego nie należy głęboko zagłębiać w glebę.
6. Następnie należy wypełnić otwór i zagęścić ziemię wokół posadzonego wrzeciona, tworząc dziurę.
7. Dobrze podlej roślinę.
8. Po podlaniu należy użyć ściółki, aby utrzymać wilgotność gleby. Najczęściej stosuje się torf, trociny lub opadłe liście.

W pierwszych dniach po posadzeniu wskazane jest zacienienie sadzonek - przyczynia się to do szybkiej adaptacji na nowym terenie i minimalizuje stres, co często prowadzi do obniżenia odporności sadzonych okazów.

Jednocześnie decydując się na udział w badaniu klinicznym musisz mieć świadomość, że:

• nowy lek lub terapia nie zawsze jest lepsza od już istniejącej;
• Nawet jeśli nowy lek lub terapia jest skuteczna dla innych członków, może nie być odpowiednia dla Ciebie.
• nowy lek lub terapia może mieć nieoczekiwane skutki uboczne.

Główne różnice między badaniami klinicznymi a niektórymi innymi metodami naukowymi: dobrowolność i bezpieczeństwo

... O udziale decydują osoby samodzielnie (w przeciwieństwie do królików). Każdy potencjalny uczestnik szczegółowo zapozna się z procesem badań klinicznych z arkusza informacyjnego - dokumentu opisującego cele, metodologię, procedury i inne szczegóły badania. Co więcej,
w każdej chwili możesz odmówić udziału w badaniu
bez względu na powody.

Uczestnicy badań klinicznych są na ogół lepiej chronieni niż normalni pacjenci. Efekty uboczne mogą wystąpić podczas badania i podczas standardowego leczenia. Ale w pierwszym przypadku osoba otrzymuje dodatkowe ubezpieczenie i, co do zasady, lepsze procedury jakościowe niż w zwykłej praktyce.

Badania kliniczne są dalekie od pierwszych testów nowego leku lub leczenia. Przed nimi etap poważnych badań przedklinicznych, laboratoryjnych. Fundusze, które pomyślnie go przeszły, czyli wykazały się wysoką wydajnością i bezpieczeństwem, idą dalej - do przetestowania przez ludzi. Ale to nie wszystko.

Firma musi najpierw przejść ocenę etyczną i uzyskać zezwolenie Ministerstwa Zdrowia Federacji Rosyjskiej

do prowadzenia badań klinicznych.
Komitet Etyki
- w skład której wchodzą niezależni eksperci - sprawdza zgodność protokołu badania z normami etycznymi, dowiaduje się, czy uczestnicy badania są dostatecznie chronieni, ocenia kwalifikacje lekarzy, którzy będą go prowadzić. W trakcie samego badania stan zdrowia pacjentów jest ściśle monitorowany przez lekarzy, a jeśli się pogorszy, osoba ta przestanie uczestniczyć i otrzyma pomoc medyczną. Pomimo znaczenia badań dla rozwoju medycyny i poszukiwania skutecznych środków na leczenie schorzeń, dla lekarzy i organizatorów najważniejszy jest stan i bezpieczeństwo pacjentów.

Bo niestety nie ma innego sposobu, aby sprawdzić jego skuteczność i bezpieczeństwo. Symulacje i badania na zwierzętach nie dostarczają pełnych informacji: na przykład lek może wpływać na zwierzęta i ludzi w różny sposób. Wszystkie stosowane metody naukowe, badania przedkliniczne i badania kliniczne mają na celu zidentyfikowanie najskuteczniejszego i najbezpieczniejszego leku lub metody. I prawie wszystkie leki, których ludzie używają, szczególnie w ciągu ostatnich 20 lat, przeszły dokładnie takie same badania kliniczne.

Jeśli dana osoba cierpi na poważną, na przykład raka, chorobę, może dostać się do grupy placebo tylko wtedy, gdy w momencie badania nie ma innych leków lub terapii, które już udowodniły swoją skuteczność. Jednocześnie nie ma pewności, że nowy lek będzie lepszy i bezpieczniejszy od placebo.

Zasady opieki nad euonymusem Fortune

Aby roślina rosła jak najbardziej dekoracyjnie, zapewnij euonymusowi pełną i właściwą opiekę.

Podlewanie

Euonymus Forchun jest odporny na suszę i przez pewien czas może się obejść bez podlewania.Niedobór wilgoci nie spowoduje obumarcia rośliny, ale spowolni sezon wegetacyjny. Jeśli latem trzy razy w miesiącu występują ulewne deszcze, krzewy nie wymagają dodatkowego nawadniania.

Euonymus jest podlewany natychmiast po umieszczeniu na stronie. W porze suchej roślina jest podlewana, gdy gleba wysycha. Jeśli jako ściółkę użyto trocin, wilgoć w korzeniu będzie trwać dłużej.

Roślina wymaga umiarkowanego podlewania. Nadmiar wilgoci może powodować gnicie korzeni. W czasie upałów raz w tygodniu nawilżać krzew. Euonymus jest nawadniany pod korzeniem za pomocą tylko ciepłej wody.

Top dressing

W pierwszym roku po posadzeniu trzmielina nie potrzebuje dodatkowego karmienia, ponieważ w glebie jest jeszcze wystarczająca ilość składników odżywczych. W przyszłości możesz karmić roślinę zarówno wiosną, jak i jesienią. Po zimie do tych celów stosuje się złożone nawozy mineralne i kompost, a przed nadejściem chłodów - nawozy potasowe lub fosforowe.

Przycinanie

Koronę należy formować wczesną wiosną i późną jesienią. Odetnij suche i zniszczone części rośliny, a także nadaj krzewowi pożądany kształt. Jesienią warto usunąć wystające gałęzie, które psują wygląd krzewu. Cięcie pod korzeniem jest również dobrze tolerowane, a wiosną młode pędy zaczną rosnąć razem i gęstniej. Wskazane jest przetwarzanie nacięć na gałęziach za pomocą boiska ogrodowego.

Korona krzewu może mieć kształt kuli, stożka i można uformować standardowe drzewo. Ogrodnicy zalecają szczypanie końców łodyg, aby krzew był bardziej bujny i gruby.

Ściółkowanie i spulchnianie

Dopóki korzenie wrzeciona nie urosną w siłę, a sama sadzonka jest jeszcze dość młoda, konieczne jest pielenie w pobliżu krzewu. Bez tego istnieje możliwość, że chwasty mogą zagłuszyć sadzoną roślinę. Po rozluźnieniu przeprowadza się mulczowanie, aby zatrzymać wilgoć w glebie i zmniejszyć ilość wymaganego podlewania.

Zimowanie

Kultura jest mrozoodporna i może wytrzymać temperatury nawet do -25 ° C. W przypadku przemarznięcia szybko regeneruje się przez cały sezon. Przygotowanie do zimy trzcinnika Forchun obejmuje ocieplenie systemu korzeniowego młodych roślin poniżej 3 roku życia warstwą ściółki z trocin, gałęzi świerkowych, opadłych liści.

Zapobieganie inwazji szkodników i chorób

Wiosną leczenie krzewów fungicydami jest skutecznym środkiem zapobiegawczym, który zapobiegnie rozwojowi chorób. Właściwe podlewanie i umieszczenie rośliny w słonecznym miejscu ochroni ją przed różnymi szkodnikami i grzybami.

Najczęściej na trzmielę Forchuna wpływają następujące choroby i szkodniki:

1. Mączniak. Ta choroba objawia się na liściach rośliny - pokrywają się białymi plamami, a następnie całkowicie wysychają. Do leczenia najczęściej stosuje się płyn Bordeaux lub specjalne środki do zwalczania mączniaka prawdziwego. Po zabiegu uszkodzone części rośliny należy odciąć.
2. Pająk. Jeśli ten szkodnik zainfekował krzew, na górze liści pojawią się srebrne plamy, a poniżej utworzy się pajęczyna. Aby pozbyć się kleszcza, stosuje się akarycydy lub roztwór siarki kaloidalnej.
3. Mszyca. Do zwalczania mszyc stosuje się środki owadobójcze lub środki ludowe.

Choroby i szkodniki trzmieliny

Zagęszczone nasadzenia, zwiększona zawartość azotu w glebie i jej podlewanie może prowadzić do uszkodzenia krzewu mączniakiem prawdziwym. Choroba objawia się pojawieniem się białego nalotu na liściach. Rośliny są traktowane Fundazolem, Topazem lub innymi fungicydami.

Inną chorobą grzybiczą niebezpieczną dla trzmieliny jest zgnilizna pnia, której pojawienie się prowadzi do śmierci rośliny. Zaatakowane obszary należy usunąć, a krzewy leczyć preparatami grzybobójczymi. Jako środek zapobiegawczy pod koniec wiosny nasadzenia traktuje się roztworem mieszaniny borowej.

Spośród szkodników euonymus może wpływać na:

• gąsienice;
• przędziorków;
• wełnowca;
• mszyca

Tory i ich gniazda są usuwane ręcznie.Z wełnowca rośliny są przetwarzane za pomocą Fitoverm, Conifor lub Aktara. Przędziorki i mszyce można zniszczyć roztworem Actellik.

Reprodukcja wrzeciona Fortune

Euonymus Fortune można rozmnażać na kilka sposobów:

• dzielenie buszu;
• posiew;
• sadzonki:
• warstwowanie.

Ogrodnicy wybierają najlepszy sposób dla siebie.

Sadzonki

Materiał do sadzenia zbiera się latem z zielonych i nie zdrewniałych pędów. Sadzonki o wielkości 10 cm są cięte, sadzone w pojemniku z żyzną glebą, uprzednio traktowane stymulatorem wzrostu korzeni. Nakrętka z polietylenu jest wykonana od góry, usunięta w zacienione miejsce. Po 30 dniach Fortune da korzenie. Sadzonki przesadza się na zimowisko, a wiosną przenosi na miejsce.

Metoda nasion

Przed złożeniem nasion traktuje się je 5% roztworem nadmanganianu potasu. Zasiane do gleby darniowej zmieszanej z piaskiem rzecznym. Po trzech miesiącach pojawią się sadzonki, są one nurkowane w oddzielnych pojemnikach. Są w tym stanie przez 30 dni, po czym są umieszczane w określonym miejscu na stronie. Wysiew nasion przeprowadza się pod koniec stycznia. Wiosną można sadzić nasiona bezpośrednio w ziemi, jesienią wykiełkują, na zimę młode pędy są chronione w mini szklarni.

Dzielenie buszu

To najskuteczniejszy sposób rozmnażania wrzeciona. Wykopuje się dorosłą roślinę. Podziel system korzeniowy na wymaganą liczbę części. Każdy płat ma punkt wzrostu, korzeń i kilka młodych pędów. Siedzą na terytorium.

Powielanie przez nakładanie warstw

Euonymus Creeping Fortune rozmnaża się w środowisku naturalnym poprzez nawarstwianie. W kontakcie z glebą korzenie przybyszowe na młodych pędach zakorzeniają się. Są oddzielone od głównego krzewu i sadzone na miejscu. Możesz sam propagować euonymus Fortune. Aby to zrobić, zaszczepia się jednoroczną pęd, daje korzenie, dzieli się, sadzi w stałym miejscu.

Euonymus Fortune to nisko rosnący krzew o atrakcyjnej i jasnej koronie. Uprawia się roślinę ozdobną w celu tworzenia kompozycji krajobrazowych. Wrzeciono jest bezpretensjonalne w pielęgnacji, dobrze znosi niskie temperatury, mało wymagające do oświetlenia i podlewania.

Rośnie jako roślina doniczkowa

Oprócz uprawy na zewnątrz, euonymus Fortune jest często uprawiany jako kultura doniczkowa. Kwiaty domowe uwielbiają półcień, latem można je wynieść na balkon lub do ogrodu, a zimą roślina preferuje chłód (+ 5-10 ° C). Krzewy sadzi się w doniczkach z przygotowaną mieszanką, do której używają:

• 2 części ziemi darniowej;
• 1 arkusz części;
• 1 część próchnicy;
• 1 część piasku.

Możesz również wziąć darń, piasek i torf w proporcjach 3: 1: 0,5. Podlewaj roślinę, gdy wysycha wierzchnia warstwa gleby. Warto zadbać o to, aby woda nie zastygła u korzeni, zimą ilość podlewania jest znacznie zmniejszona. W ciepłym sezonie lepiej jest trzymać roślinę na wschodnich oknach, ale na zimę warto przenieść się na południową stronę. Euonymus dobrze czuje się w umiarkowanych temperaturach latem (około 18-20 ° C), zimą 6-8 ° C w zupełności wystarczy. Roślina doniczkowa dobrze reaguje na opryski, zwłaszcza w sezonie grzewczym, kiedy powietrze w pomieszczeniu jest bardzo suche.

Zaleca się nawozić kwiat mniej więcej raz w tygodniu, w tym celu stosuje się nawozy mineralne i materię organiczną. W okresie spoczynku, zimą, roślina nie jest nawożona. Młode krzewy wymagają corocznego przeszczepu, a dorosłe należy przesadzać co 3 lata. A co najlepsze, euonymus pokojowy Fortune rozmnaża się przez sadzonki. Aby to zrobić, latem z młodych pędów wycina się sadzonki o długości 4-5 cm.

Pędy umieszcza się w mieszaninie ziemi liściastej z piaskiem, po około 2 miesiącach formują korzenie i można je sadzić w doniczkach. Euonymus wewnętrzny Forchun może mieć zarówno zielone blaszki liściowe, jak i pstrokate z żółtawo-białymi plamami. To ze względu na dekoracyjny wygląd korony roślina jest często sadzona jako roślina doniczkowa.Krzew dobrze znosi przycinanie, więc koronę można uformować według własnego uznania i stworzyć z rośliny efektowną dekorację domu. Wiosną młode pędy są szczypane, a stare lub uszkodzone należy przycinać.

Sadzenie euonymusa: wideo

Przy wsparciu podpory roślina będzie się po niej czołgać, niemniej jednak euonymus jest używany głównie jako pełzający krzew.

Istnieje wiele odmian tej rośliny. Rozważmy te najczęstsze.

„Vegetus”

Wygląda jak dzikie wrzeciono. Liście do 40 mm długości, ciemnozielone i jajowate. Żyłki liści są białe, brzeg również matowy. Wygląda jak mały krzewik do 15 cm wys. W sprzyjających warunkach rośnie bardzo szybko i tworzy bujne dywany. Potrafi trochę „wspinać się” po kamieniach, drzewach, zakrywając korzenie. Odmiana wyjątkowo mrozoodporna.

Odmiana „Baby” („Minimus”)

Może również tworzyć grube powłoki. Ale to bardziej miniaturowa odmiana. Wszystko, co ma, jest mniejsze. Liście około 1 cm długości, całe eliptyczne. Pędy są nitkowate, cienkie. Dobrze znosi również mróz. Rośnie w postaci niskich „padów”, nie więcej niż 5 cm.

Euonymus Fortune został nazwany na cześć anglo-szkockiego botanika Roberta Fortune'a, który jako pierwszy opisał tę roślinę w Chinach.

Szmaragdowe złoto

Szmaragd w złocie, przetłumaczony z języka angielskiego, jest niezwykle powszechną odmianą. Jest to zwarty, wolno rosnący krzew o wysokości do 30 cm, liście drobne - 2 cm ostrokrzew. Jest wysoko ceniony ze względu na kolor: same liście są jasno szmaragdowe, a ich brzegi są złote, żółte. Jesienią roślina zmienia kolor, staje się czerwono-brązowy. Dość zimotrwała, wytrzymuje temperatury bez śniegu do -25.

Szmaragdowa wesołość

Do 20 cm wzrostu, słabo pełzający, zwarty krzew. Liście nierówne, jajowate, z białą obwódką, dł. 2 cm, mrozoodporny, wytrzymuje temperatury powyżej -25, w związku z tym jest szeroko rozpowszechniony w projektowaniu krajobrazu.

Którego potrzebujesz? Przeczytaj, co robić.

Nie ma gdzie umieścić śmieci w kraju? Przeczytaj, jak możesz zrobić klomby z niepotrzebnych starych rzeczy. Artykuł.

Odmiana „Silver Queen” („SilverQueen”)

Inaczej nazywany „Variagatus”). Dość wysoki jak na euonymusa - do 20 cm i silnie rosnący - do pół metra. W zimnych porach roku biały brzeg jasnozielonego liścia nabiera różowego odcienia.

„Plamka słoneczna”

Plama słoneczna lub słoneczny króliczek, na zewnątrz wygląda prawie jak domowy japoński euonymus. To gęsty krzew, prawie nie rośnie. Rośnie powoli. Nie więcej niż 20 cm wysokości, liście 2 cm długości, jajowate. Osobliwością jest jasna złota plama w postaci wąskiej elipsy wzdłuż osiowej żyły. Dobrze znosi śnieżne zimy, mrozoodporność jest dość wysoka.

„Sheridangold”

Kompaktowy wysoki krzew do 35 cm wysokości, tej samej szerokości. Liście są duże - do 4 cm długości, jajowate. Cecha - młode liście mają żółto-zielony odcień, a następnie zmieniają kolor na zielony. Odmiana dość odporna, średnio mrozoodporna, rośnie wolno.

Zdjęcia tych odmian

Opieka i reprodukcja

Euonymus rośnie niezwykle szybko, dlatego roślina jest okresowo przycinana. Chociaż euonymus Fortune nie wymaga przycinania formacyjnego, niemniej jednak konieczne jest usunięcie brzydkich wystających i martwych gałęzi, aby uzyskać estetyczny wygląd.

Chiny są uważane za kolebkę tego małego krzewu.

Ma gęstą ażurową koronę z małymi skórzastymi liśćmi o barwnym lub zielonym kolorze.

Ważny!

Przy wystarczającej ilości ciepła może kwitnąć nieokreślonymi żółto-zielonymi kwiatami, po których powstają trujące owoce.

Gałęzie są bardzo długie

, zdolne do wspinania się na podporę, ale wysokość samego krzewu nie przekracza 60 cm Roślina ma odmiany o różnej mrozoodporności, niektóre z nich wytrzymują niezbyt ostrą zimę.

Ze względu na właściwości rosnących po bokach gałęzi "Euonymus" stosowany jest jako krzew okrywowy. Próbują sadzić w dużych, gęstych grupach i wstążkach o różnych szerokościach.

Dobrze komponuje się ze świerkiem, tują, jałowcem i służy jako tło dla nich.

W przydomowym ogrodzie świetnie prezentuje się wśród grup roślin i kompozycji mieszanych, pasów różnych krzewów, pejzaży z kamieniami i zjeżdżalni alpejskich.