Zasady sadzenia alpinisty w otwartym terenie Sekrety pielęgnacji i rozmnażania roślin

Highlander Aubert to wieloletnia roślina często uprawiana w domu lub na wsi. Niektórzy uważają, że to trawa na polu. Jest to częściowo prawda, ale roślina jest szeroko stosowana w projektowaniu krajobrazu. Główną zaletą tego kwiatu jest to, że nie wymaga specjalnej pielęgnacji i sadzenia. Zdjęcie Highlandera Auberta pokazuje jego prostotę i przyjemne wyrafinowanie. Nic dziwnego, że roślina ta podbiła serca wielu ogrodników.

Opis

Ojczyzną Highlander Aubert jest Daleki Wschód, Syberia, Chiny i Japonia. Rośnie na skalistych zboczach, żwirowych i górzystych terenach. Obecnie istnieje około 300 odmian tej rośliny. Wśród nich są kwiaty jednoroczne i wieloletnie. W naturze można zobaczyć krzewy i winorośle. Highlander Aubert rośnie w prawie wszystkich częściach świata. Jednocześnie świetnie czuje się zarówno na łące, jak i nad brzegiem rzeki, w lesie czy w wysokich górach.

Właściwości serpentyny góralskiej

Wąż alpinista stosowany jest do sporządzania suplementów diety oraz preparatów ziołowych. Zioło jest cenione ze względu na wysoką zawartość garbników, około 30%, wolnych polifenoli, oksyantrachinonów oraz witamin A, B, C.

Oprócz powyższych pierwiastków gryka zawiera białko, skrobię, katechinę i wapń oraz kwasy: askorbinowy, galusowy i elaidynowy. Roślina jest bogata we flawonoidy: hiperozyd, rutynę, awikularinę. Gorletz jest szeroko stosowany do produkcji leków przeciwzapalnych i suplementów diety mających na celu zwalczanie biegunki.

Wąż góralski służy do leczenia nosogardzieli i jamy ustnej poprzez płukanie i irygację. Jego działanie przeciwzapalne jest porównywalne z działaniem kory dębu. Gryka ma działanie ściągające, hemostatyczne i łagodzące. Przyjmowany doustnie wywar z cewki działa przeciwutleniająco i uspokajająco na organizm.

Oprócz podawania doustnego wywary z rdestowca stosowane są w postaci balsamów i okładów w celu złagodzenia stanów zapalnych, zatrzymania krwawienia, przyspieszenia procesu gojenia uszkodzonych miejsc, złagodzenia zaczerwienień i obrzęków.

Wygląd

Roślina ta wyróżnia się wyprostowanymi lub wyciągniętymi łodygami, które mogą lekko się zwijać. Highlander Aubert ma proste liście. Jeśli mówimy o kwiatach, są one raczej małe, zebrane w nieliczne loki, chociaż często są zbierane w kwiatostany racemose. Owocem jest mały orzech, który zawiera do 100 nasion.

Wysokość byliny Highlander Aubert dochodzi do 30-40 cm, czasem na pniu trawy można dostrzec długie włosy, a czasem pozostaje zupełnie nagie - wszystko zależy od gatunku podgatunku. Długość blaszek liściowych kwiatu wynosi około 2,5 centymetra. Mają raczej ostry kształt, klinowaty. Kwiaty znajdują się na wierzchołkach łodyg lub gałęzi. W tym przypadku kwiatostany praktycznie łączą się z wegetatywną częścią łodygi. Okwiat może być biały lub różowy.

Wyświetlenia

Ayanskiy (Aconogonon ajanense)

Zdjęcie:

Gatunek ten występuje na Syberii, Dalekim Wschodzie iw Chinach - najczęściej na górskich zboczach i nasypach. Osiąga wysokość 35 cm, gałęzie są skierowane w różnych kierunkach, a łodyga pokryta jest drobnymi włoskami. Liście są eliptyczne i ostro zakończone.Podstawa liścia jest szeroko klinowata. Kwiaty są zebrane w grona, które znajdują się na szczycie głównej łodygi. Okwiat jest biały.

Auberta (Polugonum aubertii)

Zdjęcie:

Zachodnia część Chin jest uważana za miejsce narodzin gatunku Aubert. Jest to niska winorośl krzewiasta. Łodyga i pędy lekko twardnieją. Liście są jajowate z rzeźbionymi krawędziami. Obserwuje się również efekt ombre - od czerwonego do zielonego. Grona powyżej pędów składają się z małych, jasnozielonych lub różowych kwiatów. Białe owoce są małe i niepozorne. Ten gatunek rozmnaża się przez nasiona. Rośnie głównie na czarnoziemach i glebach wilgotnych. Może rozwijać się w półcieniu. Doceniają go ogrodnicy na całym świecie - służy do formowania żywopłotów.

Alpejski (Polygonum alpinum)

Zdjęcie: <>

Rośnie na górskich łąkach i stepach umiarkowanej strefy klimatycznej. Wygląda jak duży krzew o wysokości 1,5 m. Łodygi są rozgałęzione, a liście spiczaste. Kwitnienie osiąga szczyt w połowie lata. Wiele kwiatów tworzy kwiatostany wiechowate. Alpinista jest odporny na mróz, więc nie trzeba go okrywać. W rzeczywistości jest to skromny chwast.

Borówka brusznica (Polygonum vaccinifolium)

Ojczyzną tego gatunku są Himalaje. Jest to roślina pełzająca, wys. 15 cm, pędy zdrewniałe i wielogałęziowe. Liście jajowate, zwężone na końcach. Kwitnienie występuje w sierpniu. Rdestowiec borówki brusznicy jest odporny na zimno, ale wymaga ochrony przed nadmierną wilgocią.

Orientalny (Polugonum orientale)

Zdjęcie: <>

Rośnie w Indiach. Jest to roślina jednoroczna o wysokości do 2 metrów. Jest wybredny na glebach, ponieważ do pełnoprawnego życia potrzebuje wilgotnych, pożywnych gruntów z głęboką uprawą. Służy do ozdabiania ścian, ogrodzeń, a także przy tworzeniu mixborders (połączonych klombów).

Weyrich (Polygonum weyrichii)

Zdjęcie: <>

Ten dziki gatunek góralski rośnie na Wyspach Kurylskich, Sachalinie i Japonii. Tworzy wysokie i mocne zarośla. Łodygi Weiricha są rozgałęzione, a liście mają owalny, wydłużony kształt. Korzenie są wytrwałe i pełzające. Kwiatostany tworzą małe białe kwiaty. Kwitnie późnym latem. Jest mrozoodporny, więc nie jest wymagane żadne schronienie. Gatunek ten jest raczej bezpretensjonalny, ale preferuje bardzo żyzne gleby gliniaste. Służy do ozdabiania ogrodzeń.

Virginian (Polugonum virginianum)

Zdjęcie:

Dość piękny, wieloletni gatunek alpinisty. Kwiaty są białe z zielonkawym odcieniem, ale za główną zaletę uważa się wielokolorowe liście. Dlatego jest wysoko ceniony wśród ogrodników. Aby liście w pełni się pokazały, roślinę należy sadzić w miejscach nasłonecznionych. Dopuszczalny jest lekki półcień. Rdest plamisty rośnie głównie na glebach wilgotnych, ale dobrze znosi okresy suszy.

Capitate (Polugonum capilatum)

Zdjęcie:

Taternik jest raczej rzadkim i nieznanym gatunkiem, ale to nie przeszkadza mu być pięknym. Odnosi się do roślin jednorocznych. Posiada wyjątkową zdolność - rośnie bardzo szybko. Ten gatunek uwielbia ciepło i wilgoć. W cieniu liście blakną, a roślina staje się mniej elegancka. Rdestowiec ten jest rozrzucony po ziemi, jego wysokość wynosi zaledwie 15 cm Małe zaokrąglone kwiatostany składają się z różowawych kwiatów. Pełni funkcję dekoracyjną od początku lata do pierwszych przymrozków. Rdestowiec główkowaty jest hodowany zarówno przez nasiona, jak i sadzonki. Mogą zaaranżować mixborder lub wazon w ogrodzie, skąd pięknie opadną pędy.

Żyworodny

Zdjęcie: <>

Ukazuje się w górach Europy, Azji i Ameryki Północnej (Alpy, Karpaty). Występuje w klimacie umiarkowanym, tropikalnym lub subtropikalnym i dorasta do 50 cm Preferuje łąki, bagna i lasy, a także tundry i zbocza górskie. Do rozwoju potrzebuje wilgotnych żyznych gleb. Dobrze znosi zimę, ale jeśli nie ma śniegu, lepiej przykryć roślinę.Łodyga jest prosta, a liście są zwinięte. Kwiatostany są wąskie i luźne. Owoce mają 3 strony.

Zmienna (Polygonum polumorpha)

Zdjęcie: <>

Gatunek ten pochodzi z Azji Wschodniej, więc będzie się dobrze czuł na naszych szerokościach geograficznych. Wysokość poniżej 2 m, rozgałęziona łodyga z dużymi kwiatostanami i wytrzymałymi korzeniami odróżnia rdestowca zmiennego od innych gatunków. Kwitnie przez całe lato z białymi kwiatami. Bezpretensjonalność w doborze warunków glebowych i pogodowych pomaga mu z łatwością przetrwać zimę. Długie owalne liście znajdują się na krzaku, co nadaje roślinie objętość. Z pomocą górala na wsi powstają wysokie żywopłoty, które emanują przyjemnym aromatem z nutą przypraw.

Rozłóż (taran do tarcia)

Zdjęcie:

Ten wieloletni gatunek charakteryzuje się dużą liczbą pędów o wysokości 1,5 m. Głównym atutem jest jego wygląd. Duży ażurowy krzew, który łączy w sobie bordowe łodygi, białawe kwiaty i wydłużone zielone liście. Szczyt kwitnienia na samym początku lata. Uwielbia suszę, ponieważ głównymi miejscami, w których rośnie, są stepy i suche pola. Środkowa strefa Rosji nadaje się również do rozwoju i zimowania Spread Highlander. Właściwości systemu korzeniowego nie pozwalają na przeszczepienie go w inne miejsce. Jest szeroko stosowany przy tworzeniu trawników i mixborderów.

Sachalin

Zdjęcie:

Polygonum cachalinense rośnie na Wyspach Kurylskich, Japonii i Sachalinie. To bylina z wytrwałym korzeniem. Łodyga jest wyprostowana, brązowa lub zielonkawa. Osiąga wysokość 3m. Duże liście znajdują się na krótkim ogonku. Kwiaty jasnokremowe tworzą kwiatostany. Kwitnie w środku lata. Owocem jest orzech z trzema bokami. Góral sachaliński służy do ozdabiania i maskowania budynków gospodarczych. Jest zdolny do szybkiego powiększania i przejmowania znaczących terytoriów, więc musisz używać ograniczeń.

Małogłowy (Czerwony smok)

Ojczyzną tego gatunku są Chiny. Nie jest agresywną, wolno rosnącą byliną. Wysokość do 90 cm Wyrzeźbione czerwone liście osadzone są na czerwonawych pędach. Rdest drobnokwiatowy jest bezpretensjonalny, dlatego może rosnąć nawet na glebach gliniastych.

język japoński

Zdjęcie:

Polygonum cuspidatum jest uważane za chwast. Ze względu na brak chlorofilu wymagane jest dodatkowe karmienie. Dobrze rośnie w zacienionym miejscu na wilgotnym podłożu.

Wady góralskie

Ogrodnicy bardzo często zbesztają roślinę za to, że jest zbyt agresywna, co objawia się tym, że alpinista bardzo „chce żyć”, dlatego skrada się prawie po całym obszarze podmiejskim. Czasami kontrolowanie jego wzrostu staje się niemożliwe: nawet jeśli nasadzenia Highlander Aubert są zminimalizowane, nie zmienia to sytuacji.

W ciągu zaledwie jednego sezonu roślina ta może wyrzucić nowe pędy kilka metrów poza 1 krzak. Powoduje to wiele niedogodności, ponieważ w tym przypadku ogrodnicy muszą stale usuwać pędy, które rozprzestrzeniają się po całym terenie. Dlatego nie zaleca się sadzenia rośliny w małym ogrodzie. Góral uwielbia duże przestrzenie, więc ma gdzie wędrować!

Opis i funkcje

Highlander rośnie na Sachalinie. Wewnątrz ma gładką, pustą łodygę. Roślina jest wyprostowana, w górnej części rozgałęzia się. Międzywęźla są grube, więc alpinista z Sachalinu przypomina bambus. Posiada mocne, dobrze rozwinięte kłącze. Korzenie są głębokie, rozprzestrzeniają się na duże odległości. Prowadzi to do tego, że zarośla alpinisty wypełniają to miejsce.

Gryka ma duże liście w kształcie serca. Ich krawędzie są lekko faliste, poniżej każdego liścia owłosione. Osiągają długość do 30 cm, szerokość - 25 cm, latem są zielone, wyraźnie widoczne są na nich czerwone plamy. Jesienią kolor zmienia się, zmieniają kolor na czerwono-brązowy.

Bambus syberyjski wytwarza pyszne zupy i sałatki, ale może być używany nie tylko do żywienia ludzi, ale także jako pasza dla zwierząt.Gryka jest rośliną miododajną, więc pszczoły gromadzą się na jej kwiatach.

Rośliny w ogrodzie sadzi się, tworząc ozdobny żywopłot. Na środkowym pasie wysokość krzewów sięga 3-4 m, łatwo jest nimi zamknąć budynki. W domku letniskowym alpinista szybko wplata pergole w warkocze, ale trzeba mieć na uwadze, że szybko rośnie. Pełzające kłącza powodują nawarstwianie się, w wyniku czego miejsce zamienia się w nieprzekraczalne zarośla.

Highlander Aubert: fotografia, sadzenie i pielęgnacja

Jak wspomniano na samym początku artykułu, rdestowiec nie wymaga specjalnych warunków uprawy. Co więcej, ta cecha dotyczy wszystkich rodzajów roślin. To samo dotyczy pozostałych cech i właściwości kwiatu.

Jeśli mówimy o zimotrwałości Highlander Aubert, to warto zaznaczyć, że doskonale przystosowuje się do zimnych warunków, dlatego idealnie nadaje się do uprawy w trudnych warunkach klimatycznych. Roślina ta między innymi dobrze rośnie i rozwija się w półcieniu, nie ma na nią negatywnego wpływu wysoka wilgotność.

Jednak jak każdą inną roślinę najlepiej sadzić na glebach bardziej żyznych i wilgotnych. Gleba gliniasta uważana jest za najlepszą. Wystarczy spojrzeć na zdjęcie górala Auberta, aby zrozumieć, jak dobrze może rosnąć na tak żyznej glebie.

Jeśli mówimy o utlenianiu, lepiej wybrać lekko kwaśną lub obojętną glebę. Szkodniki nie przeszkadzają tej roślinie, która wygląda bardzo podobnie do ogromnego chwastu. Nawiasem mówiąc, dlatego bardzo często nazywany jest rdestem. Ta nazwa „przylgnęła” do niej ze względu na jej niesamowitą zdolność do rozprzestrzeniania się na dużych terytoriach w możliwie najkrótszym czasie.

Zdjęcia i opisy roślin związane z góralami

Nazwa botaniczna: Persicaria affinis / Polygonum affine / Bistorta affinis

Jest to złożona roślina wieloletnia, która w idealnych warunkach rośnie do 75 cm wysokości i 90 cm szerokości. Ma smukłe łodygi o podłużnych lub trójkątnych, jajowatych, jasnoniebiesko-zielonych liściach, alternatywnie opisywanych jako włócznie i sięgających do 15 cm lub więcej. Różowe letnie kwiaty przypominają delikatne kwiaty butelki i dochodzą do 12 cm Rdest często widoczny z daleka, różowe kwiaty rosną na wielu łodygach, można go spotkać na trawiastych polanach, w lasach półkuli północnej. Korzeń jest ciemnobrązowy do czarnego na zewnątrz i zwykle ma kształt litery „S”. Pokrój go na kawałki, aby zobaczyć bogaty czerwony kolor, który jest wynikiem dużej zawartości garbników.

Łacińskie słowa „bis” oznaczają „dwa razy”, a „torta” oznacza „pokręcony”, co jest odniesieniem do pokręconej i pełzającej natury tej rośliny. Stara lokalna nazwa z dosłownym tłumaczeniem na łacinę brzmi „dwa razy”. Pokrewny góral jest również nazywany Adderworth, Serpentine Weed, Serpentine, Easter Giant, Patience Dock i Red Feet. Dalsze odniesienia do rośliny można znaleźć, używając terminów takich jak serpentaria, columbina, dracunculus, a nawet smoczy wąż. Stara średniowieczna klasyfikacja spokrewniona z góralami należała do brzoskwini (perskiej) ze względu na specyficzne liście.

Można go znaleźć na półkuli północnej, w tym w północnej Anglii, południowej Szkocji, Irlandii Północnej, Europie Północnej, Syberii, Japonii i zachodniej Azji po Himalaje. Ze względu na piękne kwiaty roślina ta jest kochana przez motyle i pszczoły i najczęściej uprawiana jest jako ozdobna dekoracja ogrodu. Do XX wieku uprawiana była jako roślina kulinarna i lecznicza.

Sekrety opieki nad Highlanderem Aubertem

Podczas sadzenia należy pamiętać, że latem musi zapewnić umiarkowane podlewanie. Jeśli poziom wód gruntowych w glebie jest zbyt niski, zaleca się podlewać roślinę tak często, jak to możliwe. W razie potrzeby alpinistę można zapłodnić, jednak nawet bez tego będzie on doskonale przynosił owoce.

Góral dobrze znosi suszę, ale nadmierne podlewanie powoduje dyskomfort.

Pamiętaj, że młode rośliny nie tolerują zbyt dobrze mrozów, dlatego na zimę trzeba je okryć. Jeśli jesienią nadejdzie silne zimno i liście alpinisty obumrą, należy natychmiast odciąć jego łodygi. Czasami liście rośliny zaczynają żółknąć wraz z nadejściem jesieni, dlatego po przybyciu wiosną na obszar podmiejski warto usunąć wszystkie brązowe i zwiędłe liście.

Opieka

Zdjęcie: <>

Podstawowe zasady pielęgnacji:

1. Wysokiej jakości obfite podlewanie w upale (dopuszczalny jest niewielki nadmiar wilgoci, ale stała obecność korzeni w wilgotnej glebie jest niedopuszczalna);
2. Nie wszystkie gatunki tolerują mróz, więc okryj się przed ciepłem. Jeśli liście są zwiędłe, odetnij łodygi;
3. Żółto-brązowe liście należy ścinać pod koniec zimy;
4. Jeśli hodujesz alpinistów japońskich lub małogłowych, lepiej zaopatrzyć się w szklarnię;
5. Ciągłe nawożenie gleby jest niezbędne do dostarczania składników odżywczych.

Metody hodowli

W zasadzie roślina ta nie wymaga sztucznego rozmnażania, ponieważ pięknie rośnie sama. Jeśli jednak taka potrzeba nadal występuje, można zastosować jedną z czterech metod: użyć nasion, sadzonek, podzielić kłącze lub krzew.

Pamiętaj, że każdy podgatunek ma swoje własne preferencje. Z reguły nasiona wysiewa się późną wiosną, zaraz po ustąpieniu przymrozków. W takim przypadku nasiona można od razu umieścić w ziemi lub można je wstępnie wykiełkować w pudełkach.

Jeśli mówimy o górale Aubercie, to ta roślina preferuje szczepienie. Rozważmy bardziej szczegółowo cechy tej procedury.

Reprodukcja

Zdjęcie:

Góral może rozmnażać się przez nasiona i sadzonki. Każdy gatunek ma swoją własną metodę. Rozmnażanie nasion jest odpowiednie dla węża, alpinisty orientalnego i spłaszczonego. Są sadzone do końca zimy w skrzynkach lub na otwartym terenie. Sadzonki są również przygotowywane pod koniec wiosny. Powinny pojawić się dwa węzły. Cięcie sadzi się w ciepłym łóżku. Dolny węzeł powinien znajdować się na głębokości 2 cm. Wierzch pokryty jest folią, a na zimę wykopuje się i przechowuje w temperaturze około 2 ° C.

Sadzonki góralskie

Sadzonki można wykonywać zarówno wiosną, jak i latem. Rośliny należy sadzić w odległości od 20 do 60 cm od siebie. Należy pamiętać, że przesadzanie nowych pędów często nie jest wymagane. Nawiasem mówiąc, w jednym miejscu mogą żyć do 10 lat.

W celu wykonania procedury szczepienia konieczne jest przygotowanie materiału źródłowego. Gałęzie z co najmniej dwoma węzłami powinny być używane jako gałęzie. Sadzonki należy również traktować "Kornevinem".

Następnie musisz przygotować łóżko, które chcesz zaizolować. Konieczne jest zapewnienie, aby temperatura ziemi była nieco wyższa niż otoczenia. W takim przypadku ukorzenienie nowej rośliny nastąpi znacznie szybciej. Aby zorganizować wysokiej jakości ocieplenie, konieczne jest umieszczenie małego obornika końskiego w podstawie grzbietu, posypanie go żyzną glebą i piaskiem zmieszanym z torfem w równych proporcjach na wierzchu.

Lądowanie jest dość proste. Dolny węzeł przygotowanego cięcia należy zagrzebać 1-2 cm w ziemi, a następnie przykryć polietylenem lub innym materiałem w celu stworzenia niezbędnego mikroklimatu wokół rośliny. Na zimę rośliny należy wykopać i przechowywać w temperaturze nie wyższej niż +2 ° C. Następnie gotowe pędy można bezpiecznie sadzić wiosną.

Lądowanie

Zdjęcie: <>

Lądowanie na otwartym terenie odbywa się wraz z nadejściem ciepła. Adaptacja jest szybka. Gleba musi być luźna. Sadzonki potraktuj "Kornevinem" i przechowuj przez kilka godzin w pomieszczeniu o temperaturze 23 °. Na początku roślina potrzebuje regularnego, ale nie nadmiernego podlewania. Posadzić na głębokość 1-1,5 cm, po posadzeniu przykryć folią dla zachowania mikroklimatu.

Uwaga

Jak już wielokrotnie powtarzano, roślina ta dość aktywnie rozprzestrzenia się na całym obszarze podmiejskim, jednak istnieje specjalna sztuczka, dzięki której można uniknąć agresywnej okupacji żyznego terytorium. Aby to zrobić, konieczne jest utworzenie ograniczników do 30 cm głębokości wokół rdestu.

Należy pamiętać, że w warunkach silnej suszy lub, przeciwnie, wysokiej wilgotności na łodygach roślin mogą tworzyć się skupiska kwiatów. W tym przypadku na zewnątrz roślina będzie wyglądać nieco skromniej i wdzięcznie.

Jeśli mówimy o systemie korzeniowym alpinisty, wyróżnia się on zwiększonym pełzaniem, więc kwiat rozprzestrzenia się nie tylko nad ziemią, ale także pod nią. Dlatego konieczne jest odchwaszczenie nie tylko górnych części niepożądanych procesów, ale także przerzedzenie ich kłączy. Jednak ta wada może okazać się zaletą, jeśli chcesz szybko posadzić zieleń na niestosownej działce ogrodowej.

Roślina ta bardzo lubi projektantów krajobrazu, ponieważ z jej pomocą można bardzo szybko tworzyć ozdobne ogrodzenia i inne żywe ogrodzenia.

Wieloletnie winorośle

Są nie mniej interesujące niż ich zielni krewniacy. Liany „zbierają się w masie”: z pięknem zielonych aksamitnych liści i dotykających wdzięcznych białawych kwiatostanów kontrastowy kolor byłby wyraźnie zbędny.

Baljuan Highlander

Za granicą nazywana jest „rosyjską lianą” lub „milą na minutę” lub „srebrną koronkową lianą”. Pochodzi z zachodnich Chin, Tybetu, Tadżykistanu.

Highlander Baljuan, fot. Autorka

Highlander Baldzhuan lub Fallopia Baldzhuanica (Fallopia baldschuanica, syn.Polygonum baldschuanicum, Bilderdykia baldschuanica), przy czym jajowody są priorytetową „nazwą”. Liście owalne o długości do 8-9 cm są najpierw czerwone, a następnie jasnozielone. Małe kremowo-białe pachnące kwiaty zebrane w gęste, obfite wiechy pokrywają winorośl od połowy lata do jesieni, nadając jej niesamowite podobieństwo do powojników Clematis paniculata... Rośnie szybko: w sezonie pędy wydłużają się o 30-90 cm Zimotrwalosc: wytrzymuje -34,4 ° C. Idealne dla niej jest półcieniste miejsce. Wygląda lepiej, bardziej luksusowo na dobrze przepuszczalnych glinach o stałej wilgotności; mniej agresywny na ubogich glebach; wytrzymuje suszę, deptanie. Wymagane podpory. Cięte co roku od późnej zimy do wczesnej wiosny; odmłodzić pod koniec zimy, pozostawiając kilka centymetrów, następnie długie pędy skracamy w razie potrzeby.

Góral z Baljuan daje gęstą, żywą zieleń okrywającą kraty, ogrodzenia, mury; może być również stosowany jako roślina okrywowa, zdobiąc nie tylko ziemię, ale także stare pnie; nadaje się do wzmacniania gleby na zboczach. Osiedlając się górala na wsi trzeba pamiętać, że trzeba będzie kontrolować jego rozwój. To jest niemożliwe niech idzie do żywych drzew.

Góralski wielokwiatowy

Pochodzi z centralnych i południowych Chin oraz Korei. W Ogrodzie Botanicznym Nikitsky'ego rośnie od dawna w starej szklarni Stevenovskaya. W Chinach stare kopie są „na wagę złota”: w Niebiańskim Imperium wierzą, że 100-letni foti (korzeń) zachowuje młodzieńczą twarz, 200-latek nadaje smukłej sylwetce, a 300-latek daje nieśmiertelność.

Highlander wielokwiatowy, fot. Autorka

Polygonum multiflorum lub Rhinotria multiflorous, wielokwiatowe jajowody (Polygonum multiflorum odm. Hypoleucum, syn. Reynotria multiflorum odm. Hypoleucum, Fallopia multiflorum odm. Hypoleucum) - liana zielna o wysokości 2-4 m. Piękne ciemnozielone liście o długości 3-7 cm, w kształcie strzały, z falistym brzegiem. Kwiaty drobne, zielonkawo-białe, zebrane w krótkie, gęste wiechy o długości do 10-20 cm, kwitną latem i do połowy jesieni. W tradycyjnej medycynie chińskiej znany jest jako środek tonizujący i przeciwstarzeniowy. Ekstrakt wspomaga wzrost włosów. Toksyczny.

Góralski Obert

Kolejna liana gryczana, zwana „lassem curlingowym” ze względu na gwałtowny wzrost. Pochodzi z Chin, Tybetu.

Góralski Obert, wygląd. Kwiaty. Highlander Obert lub Fallopia Obert (Polygonum auberttii, syn. Fallopia aubertii, Bilderdykia aubertii) w rejonach południowych dorasta do 12 m wysokości, w centralnej Rosji (w wannie) daje pędy do 5-7 m. Przez całe lato ma piękną jasnozieloną osłonę, od lipca ozdobiona kremowo-białymi pachnącymi wiechami 20-40 dł. Patrz W rozkwicie góral ten jest „pszczelim polem”, a drobne owoce w postaci orzechów to przysmak dla ptaków.

Forma dekoracyjna:

• „Lemon Lace” - rzadki liście złocistożółte na czerwonych pędach, mniej agresywne.

Koronka Highlander Obert Lemon. Zajmuje się projektowaniem ogrodów. Highlander Oberth jest bardziej ciepłolubny niż poprzedni gatunek, więc jest usuwany z podpór i pokrywany jak róże; wanny na zimę przenosi się do pomieszczenia chronionego przed mrozem. Krytyczne minimum zimowe waha się między -15 ° C. Na otwartym polu wybiera się dla niego miejsce słoneczne lub półcieniste. Podczas wzrostu podlewanie jest obfite; dobrze reaguje na opatrunek wierzchni (do sierpnia), w wannie - co tydzień. Wymaga podparcia i przycinania długich pędów, które są wybijane z pożądanego konturu.

Doskonale nadaje się do ozdabiania ścian, słupów bramowych, bram i altan. Kwiaty góralskie pięknie prezentują się w wazonie.

Puste i przechowywanie

Z reguły zbieranie górali odbywa się od drugiej dekady czerwca do końca jesieni. Wskazane jest wykonanie tej procedury w okresie suszy, w momencie, gdy roślina zaczyna kwitnąć. Aby to zrobić, konieczne jest oddzielenie wszystkich niepotrzebnych części od rdestu i wysuszenie go na świeżym powietrzu. W takim przypadku zaleca się unikanie bezpośredniego światła słonecznego.

Najlepiej wysuszyć roślinę na strychu. W takim pomieszczeniu jest wystarczająco dużo świeżego powietrza, a słońce go nie wysusza. Jeśli to konieczne, możesz użyć specjalnych urządzeń suszących. W takim przypadku reżim temperatury musi być ustawiony nie wyżej niż 45-50 ° C. Gotowe pędy są przechowywane w plecionych torebkach lub kartonach. Tak więc alpinista zachowuje wszystkie swoje właściwości przez prawie dwa lata. Nie zaleca się stosowania suszu po tak długim okresie przechowywania.

Właściwości lecznicze

Wiele tradycyjnych właściwości leczniczych Highlander wywodzi się z wysokiej zawartości kwasu garbnikowego w połączeniu z obecnością kwasu galusowego, dziąseł i skrobi. Wiadomo, że rdestowiec jest silnie ściągający, co pomaga w kontakcie z tkankami organizmu i zmniejsza wydzielanie śluzu. Roślina może również pomóc w niektórych problemach trawiennych, takich jak:

• biegunka;
• zmniejszenie podrażnienia ust poprzez zmniejszenie obrzęku;
• w razie potrzeby zmiękczanie i natłuszczanie tkanek ciała;
• działają jako łagodny środek moczopędny;
• w gojeniu ran jako bezpośrednia aplikacja;
• ma również działanie hemostatyczne, które może pomóc zmniejszyć krwawienie wewnętrzne.

Jednak żadne badania kliniczne nie zostały przeprowadzone w celu zbadania skuteczności pokrewnych Highlander.

Tradycyjnie do produkcji wina używano gotowanych korzeni, które następnie stosowano w leczeniu czerwonki i biegunki, hamowaniu wymiotów, kontrolowaniu nadmiernej miesiączki oraz leczeniu stanów zapalnych jamy ustnej i gardła. W czasach Szekspira góralskie rodzeństwo było używane do leczenia polipów nosa. Był również szeroko stosowany jako płyn do płukania jamy ustnej i cieszył się dobrą opinią jako pożyteczne zioło do „naprawy luźnych zębów”.

Roślina zawiera również kwas szczawiowy, który nie jest bezpośrednią toksyną. Jednak spożywany w dużych ilościach wiąże duże ilości minerałów i składników odżywczych, czyniąc je niedostępnymi dla organizmu. Prowadzi to do niedoborów minerałów i może powodować poważne problemy. Gotowanie składników ziołowych zmniejsza zawartość kwasu szczawiowego, podobnie jak przy gotowaniu szczawiu i rabarbaru.

Garbniki zawarte w tej roślinie mogą wchłaniać i zmniejszać skuteczność niektórych leków, wiążąc je w żołądku.Lek należy przyjmować co najmniej godzinę przed spożyciem. Należy również pamiętać, że spożywanie rodzeństwa górala może zaostrzyć reumatyzm, dnę, zapalenie stawów i kamienie nerkowe.

Zastosowanie kulinarne

Pokrewny góral jest tradycyjnym pożywieniem, więc w Rosji, na Islandii i na Syberii rośliny były spożywane jako źródło pożywienia w czasie głodu. Nie jest to jednak jeden z głównych powodów popularyzacji rośliny. Wszystkie części Highlandera są jadalne i można je wykorzystać do gotowania. Wiadomo, że kłącze ma wysoką zawartość skrobi i jest uważane za bardzo smaczne i pożywne. Był używany w czasach głodu, aby zapewnić wysokie spożycie kalorii, gdy inne pokarmy były niedostępne.

Czerwonawe korzenie mogą być traktowane jak ziemniaki i używane w zupach, gulaszach lub po prostu pieczone. Mogą być również suszone i mielone na proszek do produkcji mąki chlebowej. Przed suszeniem korzenie należy zanurzyć w wodzie, aby zmniejszyć zawartość garbników. Liście mają gorzki smak, chociaż młode liście nie są tak gorzkie i można je stosować jako substytut szpinaku. Rdest jest głównym składnikiem „gorzkiego chudego puddingu” przygotowywanego na Wielkanoc w północnej Anglii.

Zastosowanie rdestu w życiu codziennym

Według opinii, góral Aubert był z powodzeniem stosowany jako pożyteczna pasza dla zwierząt gospodarskich. Roślina ta ma ogromną ilość składników odżywczych, dlatego jest używana razem z koniczyną i lucerną.

W starożytności części ziemi i korzenie roślin były używane do nadawania tkaninom żółtego odcienia. Dziś ta wyjątkowa roślina wykorzystywana jest do produkcji wyrobów winiarskich czy likierów. Jeśli chodzi o gotowanie, młody rdest nadaje się do przyrządzania sałatek lub przyrządzania zup witaminowych. W niektórych krajach Azji Środkowej góral jest używany jako nadzienie do ciast, a niektórzy ludzie używają tego zioła do mycia naczyń.

Sadzenie i rozmnażanie rośliny

Ojczyzną krzewu jest południowa część wyspy, dlatego nazywany jest alpinistą sachalińskim. Łatwo jest wyhodować krzew, można go rozmnażać w następujący sposób:

1. Zakop część krzaka w ziemi. Po chwili pojawią się pąki, a później na ich miejscu utworzy się bujny krzew.
2. Rozmnażanie przez pędy pobierane z korzenia. Najpierw kłącze się wzmocni, zajmie to rok, a następnie wszystkie siły zostaną wydane na rozwój buszu.
3. Rozmnażanie przez nasiona.

Jeśli wybierzesz tę drugą opcję, hodowca powinien hartować je w zimnym miejscu. Sadzenie przed zimą jest dopuszczalne, ale należy pamiętać, że będą kiełkować tylko w temperaturze + 20 ... + 25 ° С.

Rośliny można uprawiać w dowolnym miejscu na działce, kwitną w cieniu i jasnym słońcu. Alpinista nie jest wybredny, jeśli chodzi o skład gleby, ale nie lubi nadmiaru nawozów.

Chwasty nie rosną tam, gdzie sadzi się grykę, więc nie ma potrzeby ich chwastów. Byliny nie sadzi się obok drzew owocowych i jagód, ponieważ duży krzew odbiera im składniki odżywcze. Roślina rzadko choruje, jest odporna na szkodniki, więc można ją uprawiać w każdym klimacie.

Właściwości lecznicze

Highlander zawiera ogromną ilość garbników, kwasu krzemowego i askorbinowego, karotenu. Dzięki temu zioło uważane jest za lecznicze. Stosowany jest w leczeniu procesów zapalnych żołądka, wątroby i nerek.

Również w medycynie ludowej szeroko stosowana jest nalewka od alpinisty. Służy do usuwania kamieni w kamicy moczowej. Ponadto roślina ta jest aktywnie wykorzystywana w postaci wywarów, proszku, nalewek, ekstraktów itp. Naukowcy udowodnili, że ta bezpretensjonalna roślina ma wiele przydatnych właściwości.

Korzystne cechy

etnoscience

Zdjęcie:

Highlander Serpentine może pomóc w przypadku biegunki, bólu gardła i jamy ustnej. Korzeń góralski stosowany jest przy krwawieniach, kamicy żółciowej i kamicy moczowej. Można złagodzić stan zapalny spowodowany zapaleniem pęcherza. W krajach wschodnich jest nawet używany do podmywania i leczenia guzów. Działa uspokajająco.

Kosmetyka

Środki, w tym alpinista, pomogą znormalizować równowagę wodną skóry i pozbyć się oparzeń i zapalenia skóry. Odwar z korzeni wyeliminuje pocenie się stóp i odcisków.

Suplementy

Młode liście i łodygi węża alpinistycznego są jadalne. Suszony proszek korzeniowy dodaje się do chleba i napojów alkoholowych.

Jakie rodzaje górali są często uprawiane na terenach podmiejskich

Oprócz odmiany Highlander Aubert w ogrodach uprawia się także inne odmiany traw. Bardzo często na przedmieściach można spotkać pokrewnego górala. Na zewnątrz roślina ta nie jest bardzo wysoka, z reguły trochę się rozprzestrzenia po ziemi. Możesz również znaleźć rdestowiec podwójnie skręcony, który jest również nazywany rdestem wężowym. Za ojczyznę uważa się Japonię, Chiny i Himalaje. Nadaje się również do surowego klimatu.

Wszystkie odmiany tej rośliny wyróżniają się atrakcyjnym wyglądem i wyjątkową bezpretensjonalnością. Z powodzeniem można je stosować jako składniki kompozycji projektowej lub w postaci osobno sadzonych roślin. Ponadto winorośle Highlander Aubert bardzo dobrze znoszą przycinanie, dzięki czemu można nadać roślinie dowolny kształt. Wszystkie zabiegi związane z dekoracyjnym kształtowaniem trawiastego dywanu można przeprowadzić o każdej porze roku. Góral odznacza się dużą witalnością, dlatego takie zabiegi nie wywierają na niego negatywnego wpływu. Nie zapomnij jednak o terminowym ograniczeniu jego wzrostu. W przeciwnym razie po kilku latach roślina ta wypełni cały obszar i wyprze inne kwiaty, dlatego należy zadbać przynajmniej o minimalną ostrożność - góral Aubert jest bardzo agresywny w wzroście.

Warunki wzrostu

Rdestowiec może być uprawiany na wielu różnych glebach, nawet na tych, które nie wymagają dobrego drenażu. Rośnie bardzo dobrze na wilgotnych obszarach w pobliżu dużych strumieni, stawów lub brzegów małych strumieni, ale może wymagać kontrolowania na tych obszarach. Ponieważ pozostawiony bez opieki, rozprzestrzeni się na dużą skalę. Dopóki woda jest dostarczana, roślina będzie tolerować ciepłe warunki, ale jej północna półkula pozwala jej wytrzymać temperatury nawet do minus 25 ° C.

Rdestowiec rośnie w pełnym słońcu i półcieniu, ale jeśli w Twoim ogrodzie jest bardzo ciepło lub gorąco, wybierz półcień. Gdy nie ma wystarczającej ilości wody, roślina nie będzie dobrze kwitnąć, dlatego lepiej jest zapewnić wilgotną glebę. Jeśli warunki są zbyt suche, roślina przez chwilę będzie w stanie uśpienia. Na przykład różowe pąki kwiatowe pojawiają się wiosną i latem lub od listopada do marca w Australii. Nasiona dojrzewają od lutego do kwietnia. Jesienią korzenie można wykopać do wyschnięcia (długie korzenie przeciąć na pół) lub do bieżącego użytku. Liście najlepiej zbierać i używać, gdy są młode.

Aby wyhodować rdestowca, możesz wysiewać nasiona wiosną, gdy temperatura wynosi 18-24 ° C, bezpośrednio w ziemi lub na tacach, jeśli jesteś w zimnych regionach. Sadzonki można sadzić w doniczkach i sadzić w ogrodzie, gdy ziemia jest wystarczająco ciepła. Sadzonki można przyjmować od 21 do 60 dni, ale jeśli nie, uprawę można przeprowadzić z nasion, co jest dość prostą metodą. W cieplejszych obszarach, gdzie nie ma prawdziwej pory chłodnej, pomocne może być dostosowanie się do pór roku poprzez przechowywanie nasion w lodówce. Dojrzałe grudki można rozłupać, aby można je było sadzić w innym miejscu w ogrodzie lub po prostu w celu podtrzymania wzrostu.

Rozwój

Najłatwiej wyhodować alpinistę z kłączy przywiezionych z naturalnych zarośli wczesną wiosną lub późną jesienią. Sadzone na żyznej glebie i bez konkurencji chwastów, rośliny szybko rosną. Są znacznie większe i bardziej efektowne niż na łące. Lepiej jest wybrać mokry obszar, możesz nawet lekko zacienić.

Pielęgnacja polega na odchwaszczaniu, a jeśli brakuje wilgoci, na podlewaniu. Korzenie można zbierać do celów leczniczych od trzeciego roku po posadzeniu. Lepiej nie wykopać całej rośliny, ale tylko oddzielić połowę. Wtedy piękno zostanie zachowane, a cenne surowce zostaną zebrane.

Główne kryteria wyboru

Wybierając rośliny do zjeżdżalni alpejskiej, należy zwrócić uwagę na następujące kluczowe kryteria:

1. Lokalizacja ogrodu skalnego. Zaleca się wybieranie roślin kochających słońce, jeśli struktura znajduje się na słońcu. W przypadku szkiełka umieszczonego w cieniu bardziej odpowiednie są próbki tolerujące cień.
2. Czas kwitnienia. W przypadku ogrodu skalnego bardziej odpowiednie są rośliny, które wyróżniają się długim kwitnieniem, ponieważ pozwalają zachować dekoracyjność zjeżdżalni od wiosny do późnej jesieni.
3. Estetyczna zgodność kolorów. Pożądane jest, aby wybrane okazy były połączone ze sobą kształtem, odcieniem liści i kwiatów.
4. Indywidualne potrzeby roślin. Przed sadzeniem zaleca się zbadanie wymagań wybranych okazów pod kątem rodzaju gleby, wilgotności i oświetlenia.

Hodowla góralska

Krzewy rozmnażają się:

• Posiew. Po kwitnieniu i dojrzewaniu owocu tworzy się torebka nasienna. Owoc alpinisty, przypominający orzech, po osiągnięciu dojrzałości otwiera się, nasiona wysypują się, wpadają w ziemię, kiełkują, tworząc nowy krzew.
• Dzieląc krzew. Jeśli trzeba podzielić dorosły krzew, ostrym ostrzem łopaty wytnij główny krzew w miejscach, w których zapuściły korzenie młodsze pędy. Wykop je wraz z glinianą grudką. Przenoszą więc krzew w nowe miejsce, po dokładnym podlaniu gleby, sadzą ją, jeśli to konieczne, nawożą zgniłym obornikiem.
• Pełzające gałęzie. Jeśli w procesie wzrostu duże i duże gałęzie dotarły do ​​gleby, możliwe jest kiełkowanie korzeni w miejscach kontaktu z ziemią. Ze względu na dużą wilgotność gleby roślina znajdująca się na powierzchni ziemi przepuszcza młode korzenie przez zatoki liściaste. Po chwili tworzy się krzew, nadający się do przesadzenia w nowe miejsce.
• Sadzonki. Latem, gdy roślina się rozwija, można odciąć wierzchołkową łodygę o długości do pół metra, wbić ją w ziemię i dobrze podlać. Za dwa tygodnie mogą pojawić się młode pędy, masa korzeniowa będzie już rozwinięta. Jesienią do tych celów wykorzystuje się zdrewniałe sadzonki.

Zbiór i przygotowanie do zimy

Preferowany zbiór odbywa się późnym latem, wczesną jesienią.

Kłącza dojrzałych roślin wykopuje się, następnie suszy, obiera, myje i kroi na małe kawałki.

Pocięte surowce są suszone (w piecu, na słońcu lub w suszarce), a następnie kruszone. Takie surowce można przechowywać przez około dwa lata, mają różowawy lub brązowawy odcień i nie mają ostrego zapachu.

Aby zrozumieć, które kłącza przyniosą korzyści, a które zaszkodzą, dokładnie zbadaj jego powierzchnię podczas usuwania korzenia węża. Zdrowy korzeń rdestu na złamaniu jest zawsze różowawy, zakrzywiony, bez śladów próchnicy lub pleśni.

Kłącze ma gorzki i cierpki, bezwonny. Jeśli kłącze ma rozkwit pleśni, czarne załamania lub zgniły zapach, lepiej nie używać takiego okazu do zbioru, nie będzie to przydatne.

Warto zauważyć, że długotrwałe suszenie korzenia alpinisty prowadzi do niszczenia pierwiastków śladowych i dewaluacji przydatności surowców.

Przygotowane surowce należy przechowywać w workach materiałowych w chłodnym miejscu.

Wąż alpinistyczny (Polygonum bistorta) to wieloletnie zioło z rodziny gryczanych o grubym, skróconym, silnie zakrzywionym ciemnoczerwonym kłączu, z licznymi cienkimi korzeniami, przez co nazywany jest czasem serpentyną. W przerwie jest brązowawo-różowy, jak ciało gotowanego raka. Właściwie to stąd wzięła się popularna nazwa - rakowe szyje. Alpinista wężowy różni się od innych gatunków z tego licznego rodzaju, oprócz charakterystycznego wyglądu korzenia, gęstym, gęstym kwiatostanem w kształcie kolca. Dlatego praktycznie nie ma niebezpieczeństwa pomylenia go z innymi góralami.

Pędy wys. 30-100 cm, wyprostowane. Liście podstawy i dolne łodygi - z długimi skrzydlatymi ogonkami, podłużnymi lub podłużnymi lancetowatymi płytkami o zaokrąglonej lub sercowatej podstawie; górne liście są lancetowate lub liniowe, siedzące, z lekko falistym brzegiem. Kwiatostan to gęsty, gęsty, cylindryczny kolec, później zaczyna przypominać pędzel z powodu wydłużenia szypułek. Kwiaty są małe, różowe, czasem białe. Owoce są jajowate lub owalne, trójkątne, błyszczące, ciemnobrązowe lub zielonkawo-brązowe. Kwitnie u alpinisty wężowatego w maju - czerwcu, owoce dojrzewają w czerwcu - lipcu.

W Rosji alpinista serpentynowy występuje od Półwyspu Kolskiego do Jeziora Bajkał. Rośnie na łąk zalewowych, bagien zielnych, w rzadkich lasach, na ich obrzeżach i polanach, częściej na glebie torfowej, czasem w zaroślach zarośli. W górach występuje w tundrze mchowo-krzewiastej, na łąkach subalpejskich i alpejskich. Dlatego jest to niezwykle bezpretensjonalna roślina, która może rosnąć na podmokłych glebach.

A na miejscu można go umieścić nie tylko w pobliżu zbiornika, ale także w dowolnym wilgotnym miejscu. Kiedy rośnie w mieszance lub jako roślina krawężnikowa, rośnie znacznie większy i bardziej efektowny niż konkurowanie z innymi roślinami na wolności. Mieszane nasadzenia roślin o białych i różowych kwiatach wyglądają bardzo efektownie. Jeśli dojdzie do przedłużającej się, ciepłej jesieni, góral ma czas na ponowne zakwitnięcie.

Aplikacja Highlander Serpentyna

Korzenie gryki są od dawna stosowane w ludowej medycynie tybetańskiej i chińskiej, a traktaty z XI-XIV wieku po raz pierwszy przyniosły współczesnemu człowiekowi korzyści płynące z tego zioła. Za najcenniejszy surowiec uznano ziemne kłącze węża alpinistycznego, które było szeroko stosowane w leczeniu wielu chorób związanych z obniżeniem odporności.

Jako podstawę do przygotowania surowców leczniczych medycyna tybetańska wykorzystała kłącze alpinisty węża w wieku co najmniej 16 lat, to właśnie ten wiek rośliny uznano za zrównoważony i optymalny do produkcji naparów leczniczych.

Buliony na bazie gryki stosowane są w profilaktyce zaburzeń żołądkowo-jelitowych, stosowane w walce z zapaleniem jelit, biegunkami, zapaleniem żołądka, wrzodami dwunastnicy, kamicą żółciową, czerwonką, zapaleniem cewki moczowej, kamicą moczową, infekcjami górnych dróg oddechowych i hemoroidami.

Aby zwalczyć powyższe choroby, przygotowano wywar: 50 gr. surowiec wlano do 200 ml. wrzącą wodę i podawać przez około godzinę. Lek stosowano do 4 razy dziennie na czczo.

Oprócz wywarów, kłącze rdestu wężowego służy do przygotowania surowców do okładów, rozdrobniony surowiec ze świeżego korzenia rośliny, zmieszany w równych częściach z pokruszonym korzeniem imbiru, nakłada się na otarcia i płacz rany i jest również stosowany w leczeniu zakażeń grzybiczych.

Nalewka alkoholowa na wężu alpinistycznym stosowana jest w celu złagodzenia stanu w okresie klimatycznym u kobiet i zahamowania obfitego krwawienia z macicy u dziewcząt. Nalewka ta doskonale radzi sobie również z chorobami jamy ustnej i nosogardzieli: zapaleniem dziąseł, zapaleniem jamy ustnej, chorobami przyzębia i bólem gardła. Kompresy z nalewką alpinistyczną wężową stosuje się przy czyrakach i egzemach.

Napar ziołowy może być również stosowany do douching w leczeniu zapalenia sromu i pochwy, a także przy wszelkich procesach zapalnych w organizmie.

Zalecenia dotyczące umieszczania roślin w ogrodzie skalnym

Udane połączenie roślin w ogrodzie skalnym

Zaleca się sadzenie roślin w ogrodzie skalnym w warstwach, aby wyglądały harmonijnie. Wskazane jest sadzenie u podnóża szkiełka okazów kochających wilgoć i tolerujących cień. W tym miejscu rośliny zbożowe i skalnica dobrze się zakorzeniają i wyglądają. Na środkowym poziomie zaleca się umieszczanie okazów, które spokojnie tolerują brak oświetlenia (lumbago, pierwiosnki). Rozchodniki można sadzić między pionowymi roślinami. Na górnym poziomie pożądane jest umieszczenie bylin i jednorocznych, na przykład Iberisów. Aby rozjaśnić alpejską zjeżdżalnię, możesz dodać na jej szczyt pełzający tymianek. Dobrze komponuje się z alyssumem skalnym, który ma żółte kwiaty.

Rośliny w ogrodzie skalnym należy układać w rzędach

Małe drzewa i wysokie rośliny zaleca się sadzić przede wszystkim u stóp lub w tle. Dobrze wyglądają w pobliżu dużych kamieni. Zaleca się podzielenie poziomów za pomocą niewymiarowych okazów lub kamieni.

Zdjęcie: przybliżone schematy kolorów

Zaleca się umieszczenie w tle wysokich roślin i drzew.

Odwieczna piwonia zielna dobrze wygląda na górnym poziomie.

Rośliny i krzewy zielne, takie jak tymianek i babka, najlepiej umieścić u podnóża skalnego ogrodu

Cechy uprawy górala

• Ziemia góralska. Krzewy rosną na każdej glebie dobrze nawożonej i luźnej.
• Podlewanie. Roślina bardzo lubi wilgoć i dlatego, gdy tylko jest to możliwe, korzenie są mulczowane tak bardzo, jak to możliwe, aby zatrzymać wilgoć. Podlewanie odbywa się często i obficie.
• Przycinanie. Przycinaj rośliny kilka razy. Suszone gałęzie zbierane są wiosną. W trakcie rozwoju masy liściastej krzew jest lekko przerzedzony. W procesie wzrostu tworzą prawidłowy kształt, aby nie zaszkodzić rosnącym w pobliżu roślinom, a krzewy wyglądały na zadbane i nie rosły dziko.
• Lądowanie. W przypadku hodowli krzewów góralskich z nasionami należy je najpierw przygotować. Na zimę nasiona umieszcza się w lodówce w celu rozwarstwienia. Wczesną wiosną wysiewa się je w kubeczkach lub skrzynkach ogrodowych w celu uzyskania sadzonek. Po wykiełkowaniu nasionka, przy gęstym wysiewie, nurkują, umieszczają po kolei w oddzielnych szklankach kiełki, które przechowuje się przez miesiąc, aż system korzeniowy dobrze się ukorzeni i krzew się rozwinie. Kiedy nadchodzą ciepłe dni, roślina jest sadzona z pudełek na stałe miejsce, zanim zostanie dobrze luźna i nawożona glebą. Podlewane obficie i ciesz się bujnym kwitnieniem już w pierwszym roku po posadzeniu.

Highlander ZMIANA - WIDEO

Peacarium / góral jest niestabilne. Przegląd, charakterystyka persicaria / polygonum polymorpha

ZAMÓW JAKOŚĆ I TANIE NASIONA ORAZ INNE PRODUKTY DO DOMU I DOMU. CENY SĄ BUTELKĄ. SPRAWDZONE! Po prostu spójrz na siebie i zdziw się, jak mamy recenzje. Idź >>>

Poniżej inne wpisy na temat "Domek i ogród - zrób to sam"

• Roślina góralska - odmiany i gatunki, sadzenie i pielęgnacja: Uprawa różnych odmian góralskich muszę powiedzieć ...
• Sadzenie truskawek: klasa mistrzowska i zdjęcie: Jak prawidłowo sadzić truskawki - ...
• Jak prawidłowo przycinać krzewy: Przycinanie i kształtowanie krzewów - ...
• Jak prawidłowo sadzić róże - klasa mistrzowska od PROFESJONALISTA: PRAWIDŁOWE SIEWANIE RÓŻ Co może być ...
• Sadzenie floksów - klasa mistrzowska i zdjęcie: JAK PRAWIDŁOWO Sadzić PHLOCKS We wrześniu ...
• Dom letni zrób to sam - tymczasowy dom na wsi: Jak zbudować dom dla gości ...
• DIY żywopłot na krzewy: OGRODZENIE DLA Krzewów W OGRODZIE ...
  

  Subskrybuj aktualizacje w naszych grupach i udostępniaj.

Szansa spotkania

Dosłownie następnej wiosny, moja sąsiadka, która czuje się w kategorii ludzi, którzy lepiej niż ktokolwiek wie, czego inni potrzebują, z najbardziej uroczystym wyrazem zaprezentowała mi… góralski kręgosłup. Co prawda był to inny gatunek - polygonum polymorpha (Polygonum polymorpha), ale mimo to nie czułem radości z podarunku.Sąsiad widząc lekką irytację na mojej twarzy, dolał oliwy do ognia: „Nie bój się - szybko się rozrośnie!”. Nie mogłem jej powiedzieć, że tego się boję!

W roku sadzenia kwitnienie nastąpiło w środku lata. Krzew osiągnął wielkość metra z małym i najwyraźniej nie zepsuł ogólnego obrazu mojego „naturalnego ogrodu”. Ale najważniejsze jest to, że nie wyczołgał się z przydzielonej mu trzeciej części metra kwadratowego!

Powiązany artykuł

Projekt ogrodu w Twoim wiejskim domu

Porady i informacje zwrotne od doświadczonych ogrodników

Podstawą mojej zjeżdżalni alpejskiej jest glina pozostała po kopaniu studni. Jest w tym plus - hamuje szybki wzrost drzew iglastych i krzewów, utrzymuje je w pewnych granicach, że tak powiem. Asortyment mojego "wyższego" poziomu (wszystko przeszło wystarczającą próbę czasu i różnych zim): kosodrzewina, lawenda, kostrzewa, irys brodaty, wiele odmłodzonych odmian, rozchodnik, szydłowica i rozłożysty floks, saponaria (mydlnica ) - najprostszy, pełzający, na jednym ze szczytów siedzi berberys nieokreślonej odmiany po wyjęciu z pudełka ze wskazaniem wielkości 40-170 cm, trochę się rozpościera, wcale nie chce rosnąć na wysokości - od 5 lat nigdy nie zamarzł, świerk stożkowy i jałowiec karłowaty - w ogóle nie palą się, nie zamrażają i nie wysychają.

mogileva

Latem moja zjeżdżalnia alpejska nie wygląda gorzej niż wiosną. To prawda, kolory są trochę mniejsze, ale jest wiele zielonych dywaników i wszelkiego rodzaju ozdobnych liści: wytrwałe, turzyca, heuchera, rozchodnik, cyneraria, bergenia, odmłodzony, tymianek, jałowiec, torebka wełniana itp. Róża okrywowa ma urosło bardzo dobrze. Kwitnie obficie, jasno, przyjemnie dla oka. Kwitną też dzwony karpackie. Dzięki temu slajd nieustannie zmienia kolory i nie traci swojego dekoracyjnego efektu. Oczywiście pod warunkiem, że wszystkie wystające i wyblakłe, suche szypułki (rozchodniki, wytrwałe, szarotki itp.) Są stale usuwane.

Yulichka

Roślina idealna do ogrodu skalnego od strony południowej - armeria. Teraz kwitnie. Rośnie bez problemów. Aby nie zniknąć, najważniejsze jest podzielenie go na czas. Nie rośnie w moim ogrodzie skalnym, ale staram się, aby był suchy i kładziony piaskowiec. Można tam również zidentyfikować Yaskolkę i sisyurinchia. Yaskolka rośnie wyjątkowo, pokrywając duże obszary. Spokojnie reaguje na przycinanie i nadmierne usuwanie.

LenaMir

Na zjeżdżalnię alpejską mogę zaoferować turecki goździk, odmłodzoną lub kamienną różę i barwinek. Wszystkie rośliny kwitnące. Goździk ma wiele odmian, mam trzy. Kamienna róża wystrzeliwuje strzały, a na nich kwitną różowe kwiaty, bardzo piękne. Cóż, barwinek, o ile wiem, ma co najmniej dwa gatunki i kwitnie gdzieś w maju niebieskimi kwiatami.

Vitalinka

Deklaracja miłości

Następny rok był punktem zwrotnym. Ja oczywiście ze szczególną pasją patrzyłem na „darowanego konia”, ale góral zarówno zachowywał się, jak i patrzył poza pochwałę. W maju pojawiły się jasnozielone pędy z atrakcyjnymi liśćmi. Wzrost był niezwykle szybki: do połowy czerwca krzew osiągnął półtora metra wysokości i najwyraźniej nie zamierzał się zatrzymywać. Tydzień później pojawiły się liczne szaro-białe kwiatostany, podobne do zaciśniętych pięści. W lipcu rozwój rośliny osiągnął punkt kulminacyjny: dwumetrowy krzew pokryty był czapeczkami śnieżnobiałych kwiatów, wydzielających wyraźny miodowy aromat wyczuwalny z odległości kilku metrów. Nawiasem mówiąc, kwitnienie góralskiego zmiennego trwa prawie 2 miesiące, a każdy, kto w tym czasie przychodzi do mojego ogrodu, bez wątpienia zanurza nos w pachnące kwiatostany. Jest to zrozumiałe: nie tylko zapach jest bardzo przyjemny, ale także kwiaty są na poziomie twarzy dorosłego.

Podanie

W ogrodnictwie ozdobnym bezpretensjonalny i szybko rozwijający się alpinista jest szeroko stosowany w mixborders, ogrodach skalnych, do ozdabiania budynków i ogrodzeń oraz wzmacniania strefy przybrzeżnej stawów.

Duże okazy rośliny tworzą potężne, obficie kwitnące krzewy, które efektownie prezentują się na trawniku.Tkackie formy alpinisty sadzi się w pobliżu altan i łuków, z długimi łodygami oplatającymi podpory, tworząc zielone ściany. Niskie formy świetnie prezentują się pod drzewami i krzewami, jako część alpejskiej kompozycji ślizgowej.

CHARAKTERYSTYCZNA ZMIANA KWIATU - ZDJĘCIA I POMYSŁY

Zastosowanie w medycynie

Łodygi i liście rdestowca zawierają następujące składniki odżywcze:

Rdestowiec Sachalin jest przydatny, ma właściwości bakteriobójcze i garbujące. Uważa się, że zawarte w nim substancje mają działanie przeciwzapalne i przeciwnowotworowe.

Rosół góralski ma właściwości moczopędne, stosowany jest w leczeniu kamieni nerkowych. Czyści krew, zatrzymuje krwawienie. Działając jako łagodny środek przeczyszczający, łagodzi hemoroidy.

Przyjmowanie leku w niższych stężeniach może złagodzić gorączkę. Jest skuteczny napotnie. Działa również tonizująco na organizm, pobudza do aktywności seksualnej. Rosół sprawdził się dobrze w leczeniu reumatyzmu, pomaga przy zapaleniu pęcherzyka żółciowego i zaburzeniach nerwowych. Bambus służy do zapobiegania rozwojowi dny moczanowej.

Alpinista Sachalin pomaga pozbyć się bólu głowy, który pojawia się przy nadciśnieniu. Aby to zrobić, prasuje się świeżą trawę, a powstałą masę nakłada się na tył głowy.

Chociaż pnącze jest alpinistą i nie jest tak spektakularne jak na przykład glicynia, nadal zajmuje należne mu miejsce w ogrodach wiejskich. Przeciwnie, ta winorośl nadaje się do działek ogrodowych urządzonych w stylu krajobrazowym.

Jego naturalne piękno stanie się godną oprawą obwodu terytorium, będzie ocieniać jasne rośliny jednoroczne i będzie doskonałym tłem dla wszelkich kompozycji florystycznych.

Wieloletnie ozdobne winorośle - najliczniejsza grupa ze wszystkich pnączy. Wartość wieloletnich pnączy polega na tym, że podobnie jak inne winorośle zajmują małe obszary podczas sadzenia, na których nie ma miejsca na drzewa lub krzewy.

Ich długie pędy, gęsto ulistnione, z liśćmi o różnej budowie i kolorze, pokryte wspaniałymi kwiatami, a następnie nie mniej ozdobnymi osobliwymi owocami, pokrywają dużą powierzchnię, zapewniają cień i ochronę przed słońcem, tworzą niepowtarzalny efekt dekoracyjny.

W materiale przedstawiono opis i zdjęcie górala, a także wskazówki dotyczące uprawy rośliny w kraju.

PROBLEMY I ROZWIĄZANIA

Cienkie pędy na wierzchołku krzewu są połamane - może się to zdarzyć podczas bardzo silnego wiatru lub deszczu. Zawadliwy wiatr może zrujnować wygląd naszego olbrzyma. Zgadzam się, roślina ze zwisającymi kwiatostanami nie wygląda zbyt schludnie. W tym przypadku jest tylko jeden przepis - przycinanie połamanych szypułek na wysokość złomu. Nie bój się! Ulotny góral dobrze reaguje na taką „fryzurę”. Nawet jeśli odetniesz cały krzew w szczycie kwitnienia do wysokości metra, po trzech tygodniach zakwitnie ponownie.

Góral nie jest podatny na choroby i szkodniki.

Popularne w gatunkach i odmianach regionu moskiewskiego

Alpejski alpinista to rozgałęziony półkrzew o wysokości do 150 cm, liście są jasnozielone, jajowate, korzenie mocne, pełzające. Kwitnie w lipcu białymi kwiatami zebranymi w duże kwiatostany wiechowate. Warte cięcia. Roślina jest odporna na zimę i bezpretensjonalna, rośnie szybko, zatłoczona przez sąsiadów.

Highlander Weirich - potężne, bezpretensjonalne rośliny o wysokości do 200 cm, tworzą gęste zarośla. Kwitnie w sierpniu małymi białymi kwiatami.

Rdestowiec to odmiana brzoskwini okrywowa, o wysokości łodygi do 25 cm.Kwiaty są małe, jasnoróżowe, osadzone w kwiatostanach-kłoskach. Kwitnie w maju. Dobrze znosi suszę i zacienienie, ale w bezśnieżną zimę może lekko przemarzać. Odmiany:

• Darjeeling czerwony (gorący róż);
• Donald Lones (intensywnie różowy kwitnący, przechodzący w czerwony).

Płaz góralski - używany głównie do ozdabiania brzegów zbiorników wodnych.Bylina rośnie częściowo zanurzona w wodzie. Liście są wydłużone, błyszczące, unoszą się na powierzchni wody. Kwiatostany są wydłużone, w kształcie świecy, różowe. Kwitnienie rozpoczyna się w lipcu i trwa do mrozów.

Alpinista serpentynowy jest również umieszczony wzdłuż brzegów zbiorników wodnych. Roślina wieloletnia, do 130 cm wys. Różowe kwiatostany przypominają strzały trzcinowe. Kwitnie w czerwcu. Najpopularniejszą odmianą jest Superba, z różowymi kwiatostanami świec, o wysokości szypułki do 90 cm.

Highlander Aubert to zwarta liana (do 40 cm wysokości), dobrze rośnie w półcieniu i uwielbia wilgotne gleby. Kwiatostany nadgarstka: różowe, białe lub żółte.

Bindweed Highlander to roślina jednoroczna o kędzierzawej łodydze i pędach.