Witajcie drodzy czytelnicy! Morela to tak pyszny owoc, że każdy mieszkaniec lata chce mieć ją na swojej stronie. Ale co powinni zrobić mieszkańcy dalekich regionów południowych? W rzeczywistości dzięki selekcji wyhodowano odmiany odporne na mróz, które dobrze się zakorzeniają nawet podczas mroźnych zim.
Dlatego mieszkańcy lata muszą po prostu dowiedzieć się, jakie są najlepsze odmiany moreli dla regionu moskiewskiego i zabrać się do pracy. Jest ich naprawdę dużo, a każdy gatunek ma swój własny okres dojrzewania.
Wczesne dojrzewanie
Jeśli chcesz uzyskać wczesne owoce, powinieneś zwrócić uwagę na odmiany, które dojrzewają najszybciej. Obejmują one:
Laureat
To najwcześniejsze drzewo o dość wysokiej wydajności. Dorasta do 3 metrów wysokości i rodzi pierwsze owoce już od 3-4 lat. Morele będą duże, z miękkim i soczystym miąższem. Należy do odmian odpornych na zimę, dlatego nadaje się nie tylko do regionu moskiewskiego, ale także do bardziej północnych regionów.
Aby jednak drzewo mogło kwitnąć, konieczne jest prowadzenie stałego drenażu, ponadto preferuje żyzne gleby, zaczynając od średnio gliniastych, a kończąc na piaszczysto-gliniastych.
Ważne jest, aby na miejscu nie było stojącej wody, w przeciwnym razie roślina zgnije. Ponadto dla pomyślnego wzrostu miejsce lądowania jest wybierane w taki sposób, aby nie było na nim przeciągów. Coroczne przycinanie przyczynia się do dobrych plonów w lipcu i sierpniu. Mimo tak względnie skrupulatnej pielęgnacji Laureat odznacza się dużą odpornością na różne choroby grzybicze i szkodniki.
Wcześnie
Owoce są żółte z różowym odcieniem, miąższ jest żółty i słodki. Owocowanie rozpoczyna się 3-4 lata w czerwcu, owoce są duże. Gatunek dość odporny na choroby i szkodniki.
Alyosha
Dorosłe drzewo dorasta do 4 m wysokości. Skórka owocu jest żółta z kropkami, a jej powierzchnia jest błyszcząca. Eliptyczny kształt. Jeden owoc z miąższem pomarańczy waży średnio 20 g. Odmiana Alyosha w przeciwieństwie do swoich odpowiedników ma słodko-kwaśny smak.
Kolumnowy
Inną nazwą tej odmiany jest Prince. Nazwę tę (kolumnową) otrzymało drzewo ze względu na stosunkowo „zwarty” wzrost - 2 - 2,5 m wysokości i krótkie gałęzie. Wśród letnich mieszkańców cieszy się szczególnym szacunkiem, ponieważ pierwsze owoce można już zbierać z młodych sadzonek i nie czekać, aż drzewo w pełni wyrośnie. Dzieje się to w drugim roku sadzenia.
Masa jednego owocu waha się w granicach 30-40 g. Odmiana ta między innymi nie wymaga zapylania, dlatego należy do kategorii roślin samozapylających. Pierwsze owoce pojawiają się w sierpniu, ale przy dobrych warunkach słodkim miąższem można delektować się pod koniec lipca. Ale tylko one nie mają właściwości długotrwałego przechowywania, więc należy je natychmiast skonsumować lub przetworzyć.
Wszystkie te odmiany zaczynają owocować już od połowy lata, podczas gdy absolutnie nie są wybredne w pielęgnacji. Dlatego można je nawet łączyć ze sobą, aby soczyste i słodkie morele stały na stole do samego końca lata.
Choroby i szkodniki
W recenzjach i opisach odmiany moreli Snegirek odnotowano słabą odporność drzewa na choroby, takie jak monilioza, cytosporoza, fusarium, zgnilizna i zwijanie się liści. Aby zapobiec wpływowi patologii na korę, liście i owoce, konieczne jest prowadzenie proaktywnych zabiegów preparatami zawierającymi miedź.Szczególną uwagę należy zwrócić na zabiegi po deszczowej pogodzie.
Jak zapobiegać pojawianiu się chorób na drzewie? Monilioza patologii grzybów pojawia się na drzewie po gwałtownym spadku temperatury. Grzyby rozmnażają się szybko, zamieniając kwiaty, liście, gałązki w coś na kształt oparzenia. Aby temu zapobiec, konieczne jest potraktowanie go mieszanką Bordeaux lub "Horus" wczesną wiosną po kwitnieniu. Jeśli jednak grzyb zainfekował drzewo, musisz usunąć zainfekowane gałęzie i owoce. Konieczne jest wybielenie drzewa mieszaniną siarczanu miedzi.
Jeśli zauważy się, że wierzchołki pędów zaczęły brązowieć, liście więdną, a na korze drzewa pojawiły się plamy, są to oznaki cytosporozy. Najpierw wszystkie rany należy namaścić lakierem ogrodowym, a kolejnym krokiem będzie leczenie lekiem przeciwgrzybiczym „Hom”.
Aby zapobiec pasożytowaniu drzewa przez kleszcze i błonki, należy usunąć i spalić chwasty. Spryskiwanie środkami owadobójczymi daje dobry wynik.
Jeśli drzewo nie jest pozbawione regularnego podlewania, nawożenia i ochrony przed niekorzystnymi warunkami środowiskowymi i szkodnikami, z pewnością doceni dbałość o siebie i przyniesie doskonałe plony.
Ogrodnicy coraz częściej zajmują obszary sadzenia moreli Snegirek. Odmiana jest mrozoodporna. Szczególnie upodobali sobie to właściciele małych domków letniskowych: drzewo rzadko rośnie powyżej 2 m.
Odmiany w połowie sezonu
Wszyscy są przyzwyczajeni do biesiadowania na takich owocach w drugiej połowie lata. Jeśli nie chcesz zerwać z tą tradycją, to powinieneś zapoznać się z opisem poniższych odmian, a następnie zdecydować, czy wyhodować je na swojej stronie.
Z czerwonymi policzkami
Pierwsze owoce pojawiają się po 3-4 latach od posadzenia. Każda morela osiąga wagę około 50 g, ze złotą, cienką skórką. Dzięki temu robią doskonały dżem i dżem. Świeże owoce można przechowywać przez 5-7 dni. Odmiana o czerwonych policzkach jest nie tylko odporna na zimę, ale także odporna na susze. Ale jeśli drzewa nie są podlewane, zbiory będą mniejsze. Zaleca się również przykrycie moreli na zimę, nawet jeśli zima jest łagodna.
Deser
Jak sama nazwa wskazuje, takie morele wyróżniają się smakiem. Podobnie jak poprzedni typ, ten deserowy należy do kategorii drzew wysokich. Średnia wysokość dorosłej rośliny wynosi 4-5 m. Owocowanie następuje do połowy pierwszego letniego miesiąca. Dobrze znosi zimowe przymrozki, dlatego łatwo go znaleźć w północnych regionach.
Chabarowsk
Przodkiem jest odmiana o czerwonych policzkach. Średnia waga owoców wynosi 40-45 g. Charakterystyczną cechą jest obecność głębokiego szwu na owocach. Istnieje dość gęsta miazga, która pozwala na dobrą konserwację. Odmiana zaczyna owocować stosunkowo późno - po 4-5 latach wzrostu. Owoce na drzewach w pełni dojrzewają do sierpnia.
Zimą zaleca się zawijanie roślin, gdyż dobrze znoszą jedynie łagodne przymrozki. Ale takie problemy, jak monilioza, clotterosporium i ćma, absolutnie nie są straszne dla gatunku Chabarowska.
Oprócz powyższych odmian, odmiany w połowie sezonu obejmują wielkoowocowe Polesie, Michurinets, Nadezhny. Dlatego przed sadzeniem moreli w regionie moskiewskim należy zdecydować o pożądanym rodzaju.
Historia hodowli
Pachnące pomarańczowe owoce zostały sprowadzone do Europy z Armenii. Drzewo liściaste osiąga wysokość 8 metrów, ma mocne korzenie i owocuje przez dziesięciolecia w sprzyjających warunkach. W Rosji morele uprawia się na Kaukazie i w regionach południowych. Michurin zajmował się również hodowlą hybryd, które mogły wytrzymać surowe zimy.
Odmiana rosyjska została wybrana przez specjalistów z Instytutu Badawczego na Kaukazie Północnym i dostosowana do klimatu średnich szerokości geograficznych. Chociaż ta morela nie jest ujęta w Państwowym Rejestrze Roślin zalecanych do uprawy w kraju, zarówno letnicy, jak i ogrodnicy chętnie ją sadzą.
Odmiany późno dojrzewające
Aby przez całe lato uzyskiwać pyszne owoce, warto posadzić w ogrodzie drzewa o różnym plonie.Ponieważ odmiany wczesne i średnie zostały już pokryte, nadszedł czas, aby przejść do późniejszych odmian. Należą do nich następujące odmiany.
Ulubiony
Średnia wysokość - 3-4 metry. Dojrzewanie następuje pod koniec lata i trwa do połowy września. Tutaj owoce będą średniej wielkości, nieprzekraczające 30 g. Kolor - jasno pomarańczowy z czerwonym odcieniem po stronie, na której owoce ogrzewało słońce. Miąższ jest dość zwarty, ale słodki i delikatny. Jedno drzewo w sezonie przynosi dobre plony i nie boi się mrozu. Faworyt jest doskonały nie tylko do świeżego spożycia, ale także do konserwacji.
kochanie
Ten typ dorosłego drzewa ma bardzo szeroką koronę i wysokość 4 metrów. Dlatego wybierając miejsce lądowania, należy wziąć pod uwagę ten moment. Mimo wyśmienitego słodkiego smaku morelę tę można uznać za małego kalibru, ponieważ jeden owoc waży zwykle 15-20 g. Kolor jest jasnożółty z małymi czerwonymi kropkami na powierzchni skórki. Odmiana miodu przynosi obfite zbiory (w ramach rekompensaty za niewielki rozmiar) i absolutnie nie boi się mrozu.
Jeśli kompetentnie podejdziesz do aranżacji ogrodu, przez cały rok możesz rozpieszczać się morelami: latem - świeżo, a zimą - w puszkach.
kochanie
Drzewo tej odmiany osiąga wysokość do 4 mi ma obszerną i rozłożystą koronę. Rosną na nim drobne owoce. Ich skóra jest żółta, z małymi czerwonymi kropkami i lekkim pokwitaniem. Miąższ jest średniej gęstości, koloru żółtego, włóknisto-ziarnisty i słodki w smaku.
Odmiana Medovy bez zadaszenia wytrzymuje spadek temperatury do –35 ° С, aw śnieżną zimę - i wszystkie –40 ° С.
| Spotkanie | Żniwa | Wysokość drzewa (m) | Waga owoców (g) | Wydajność (kg na drzewo) |
| 1 połowa sierpień | 2-4 | 15 | 15-20 | |
Odmiany przeznaczone na ostry mróz
Jeśli miejsce znajduje się w wystarczająco zimnym regionie, musisz sadzić drzewa, które nie boją się mrozu. Mieszkańcy lata pozytywnie wypowiadają się o następujących odmianach:
Mandżurski
Gatunek ten nie tylko dobrze znosi mróz, ale ma również dość długi wzrost. Spokojnie przechodzą zimy z trzydziestostopniowym mrozem. Drzewa te mogą również służyć jako dekoracja ogrodu, ponieważ są niesamowite w okresie kwitnienia. Należy od razu zauważyć, że owoce tutaj są małe - 15-20 g, ale wysokość jednego drzewa może wynosić od 10 do 15 metrów. Dla miłośników słodyczy i kwaśnych dań najbardziej przypadnie do gustu odmiana Manchu. Ale jest zalecany bardziej do konserwacji niż do świeżego spożycia.
Północny triumf
Ta odmiana ma najbardziej pozytywne recenzje dotyczące jej mrozoodporności. Nie ma potrzeby specjalnej opieki, ponieważ taka morela dobrze radzi sobie z chorobami i szkodnikami. Nie ma potrzeby wybierania konkretnego miejsca do sadzenia, ponieważ są to drzewa niewymiarowe (dorastają do około 2 metrów), ale z rozłożystą koroną. Kształt owoców eliptyczny, waga 40-60 g. Już w połowie sierpnia można skosztować pierwszych owoców, które mają kolor pomarańczowy z czerwonymi odcieniami.
Wytrzymały
Odmiana ta uważana jest za najlepszą spośród "morsów" w morelach. Główną zaletą tego typu jest mrozoodporność nie tylko samego drzewa, ale także pąków kwiatowych, co jest istotne dla produktywności. Wymaga dość dużej powierzchni, ponieważ dojrzałe drzewa mają szerokie korony.
Pierwsze zbiory można zobaczyć dopiero za 5-6 lat, przy średniej wadze jednego owocu na 40 g. Zwykle proces ten rozpoczyna się w połowie sierpnia, ale jedno drzewo daje około 60 kg w sezonie.
Lel
Jedna z najsłodszych moreli, choć owoce są nieduże. Dorosłe drzewo może osiągnąć 2,5-3 metry wysokości, ale jednocześnie ma dość zwartą koronę. Pierwszy plon zbiera się po 3-4 latach sadzenia. Ta odmiana jest samozapłodna. Możesz przeczytać więcej o tej odmianie tutaj.
Snegirek
Taka mrozoodporna odmiana, która zapuszcza korzenie nawet na północy. W glebie jest to absolutnie bezpretensjonalne.Zaliczana jest do drzew niskich, gdyż jej maksymalna wysokość to 1,5 m. Ponadto każda roślina przynosi do 10 kg zbiorów w sezonie. Ma wysokie wskaźniki transportowalności. Jeśli warunki przechowywania są odpowiednio zadbane, świeżymi owocami można się delektować nawet w środku zimy. Ale wśród wad wyróżniają się niską odpornością na plamienie i moniliozę.
Podsumowując, możemy powiedzieć, że regionowi moskiewskiemu nie jest tak trudno wybrać morele do sadzenia. Najważniejsze jest, aby dokładnie rozważyć wszystkie cechy odmian i zapewnić im odpowiednią opiekę.
Jak wybrać najlepsze sadzonki moreli przy zakupie
Doświadczeni ogrodnicy zalecają kupowanie sadzonek tylko w szkółkach, co będzie gwarancją uzyskania wysokiej jakości materiału do sadzenia. Kupując roślinę, koniecznie sprawdź pieluszkę i zgniłe korzenie. Jeśli przy niewielkim napięciu korzenie odrywają się od pnia, sadzonka jest zepsuta i nie należy jej brać. Materiał do sadzenia powinien być jednoroczny lub dwuletni, wysokość 1 m, a kłącze - do 40 cm Należy zadbać o szczepienie, które zagwarantuje autentyczność odmiany.
Cechy rosnących moreli w regionie moskiewskim
Pielęgnacja moreli w regionie moskiewskim ma swoje własne niuanse - wynika to z klimatu regionu. Dlatego pamiętamy następujące zalecenia:
- podczas sadzenia wiosennego wybiera się miejsce na sadzonkę, w którym jest tak ciepło, jak to możliwe i dużo światła słonecznego;
- sadząc kilka moreli, użyj schematu kwadratów 6 na 4, gdzie pierwsza liczba oznacza krok w rzędzie, a druga to krok w rzędzie;
- optymalne parametry dołu dla sadzonki to 70 x 70 x 70 cm;
- morela w nowym miejscu jest podlewana co 2 tygodnie.
Jeśli pytanie, gdzie lepiej posadzić morelę na miejscu, zostało rozwiązane, a drzewo zapuściło korzenie, to od drugiego roku zaczynają spryskiwać je środkami odstraszającymi szkodniki i karmić nawozami. Ale każda odmiana wymaga własnej ochrony i karmienia. Dlatego, aby uniknąć problemów, nawet w momencie zakupu, sprzedawca powinien być zainteresowany tą kwestią. A potem, za kilka lat, na stole pojawi się talerz z pysznymi i delikatnymi owocami.
"Wytrzymały"
Odmiana ta zawdzięcza swoją nazwę odporności na mróz i zimno, chociaż drzewo jest dość wrażliwe na wiosenne zmiany temperatury. Drzewo jest mocne, duże i dość szybko rośnie. Korona jest gęsta i rozgałęziona.
Ta odmiana jest przedstawicielem wyboru ogrodu Nikitinsky. Owoce tej odmiany dojrzewają późno - na początku - w połowie sierpnia, ta odmiana moreli jest wielkoowocowa, a owoce osiągają nawet 35-45 g.
Owoce są płaskie, okrągłe, barwione na piękny, bogaty złocistopomarańczowy kolor z wyraźnym rumieńcem. Średniej wielkości kamień łatwo oddziela się od miąższu, który ma wspaniały delikatny aromat i bogaty smak.
Pierwsze owoce pojawią się dopiero po 5-6 latach od posadzenia drzewka. Jest to dość plenna odmiana moreli, aw sezonie z jednego drzewa można zebrać od 60 do 80 kg świeżych owoców, które świetnie nadają się do jedzenia zarówno na surowo, jak i na gotowo.
Morela "Aquarius" jest pomysłem Głównego Ogrodu Botanicznego Rosji, wyhodowanego przez A.L. Kramarenko. „Wodnik” - jest to sadzonka odmiany moreli "Lel". Dorosłe drzewo z dużą koroną może osiągnąć 6 metrów w wieku dorosłym.
Drzewo kwitnie bardzo jasnymi białymi kwiatami, chociaż same kwiaty są dość małe. Na owocach odmiany "Aquarius" widoczny jest wyraźny szew, a średnia masa waha się od 27 do 32 g. Sam owoc jest koloru żółtego z przytłumionym rumieńcem.
Miąższ owocu ma średnią gęstość i bardzo harmonijny słodko-kwaśny smak. Mały kamień można łatwo oddzielić od miazgi. Morela "Wodnik" jest drzewem dość odpornym na choroby, ale może na nie wpływać parch, choroba wywoływana przez grzyby z rodziny Venturia.
Morela „Guiani” reprezentowane przez dość wysokie i potężne drzewo z gęsto rozgałęzioną koroną. Ta odmiana jest mrozoodporna i bezpretensjonalna w pielęgnacji. Plon tej odmiany jest na dość wysokim poziomie. "Gviani" to odmiana samopłodna. To drzewo jest dość odporne na choroby.
Gwiani owocuje w czwartym roku wzrostu. Owoce są raczej małe i nie przekraczają 20-25 g. Owoce są jasnożółte, a morela ma czerwone policzki. Owoce wyróżniają się błyszczącym połyskiem i spiczastym czubkiem.
Jądro ma słodki smak, a sam miąższ jest słodko-kwaśny i bardzo soczysty, a ogólny smak jest bardzo harmonijny. Pestka jest średniej wielkości i dobrze oddziela się od całkowitej masy owocu.
Owoce tej odmiany dojrzewają dość późno - w połowie - pod koniec sierpnia.
Odmiana ta przyciąga zarówno hodowców, jak i ogrodników amatorów także dlatego, że jest dobrze przechowywana i dobrze transportowana, a także jest wyjątkowo bezpretensjonalna w warunkach uprawy.
„Hrabina” - średnio dojrzewająca odmiana moreli. Zimotrwalosc i mrozoodporność tej odmiany jest znacznie niższa niż innych odmian, a roślina ta jest najczęściej narażona na działanie
choroba clotterosporium.
Owoce „Hrabiny” dorastają do 20-30 g. Przy ciepłej i suchej pogodzie owoce będą zdrowe, ale w okresach chłodnej i deszczowej pogody owoce mogą być pokryte czarnymi kropkami, a nawet skorupa clotterosporium. Pierwsze owoce można zbierać 3-4 lata po posadzeniu.
Morela „Zeus” reprezentowane przez niezbyt wysokie drzewo, które w dojrzałości nie przekracza trzech metrów.
Gatunek ten charakteryzuje się średnią odpornością na choroby.
Odmiana owocuje całkiem dobrze: z jednego dojrzałego drzewa zbiera się 20-30 kg owoców, a co ważne, Zeus owocuje regularnie.
Owoce tej odmiany nie są zbyt duże - 20 g. Skórka owocu jest cienka i pomalowana na jasnożółty kolor, ozdobiona na wierzchu niezbyt jasnym rozmytym rumieńcem. Owoce można zbierać od połowy sierpnia.
Po posadzeniu pierwsze owoce można zbierać w trzecim lub czwartym roku.
"Lel" to odmiana, która zaczyna owocować w czwartym roku po posadzeniu. Wyhodowany w Państwowym Ogrodzie Botanicznym w 1986 roku. Odmiana ta jest reprezentowana przez drzewo średniej wysokości (do 3 m), którego gałęzie są zebrane w małej zgrabnej koronie. Wzrost jest bardzo umiarkowany.
Jesienią liście moreli „Lel” nabierają czerwonawego koloru. Białe kwiaty osiągają do 3 cm średnicy. „Lel” owocuje tydzień lub dwa później niż „Alyosha” i „Iceberg”.
Owoce o błyszczącym połysku, ich waga 20 g. Owoce nie owłosione, kuliste, o spłaszczonych bokach. Kolor owocu jest pomarańczowy i bez rumieńca.
Owoce tej odmiany można spożywać zarówno na surowo, jak i gotowe, bardzo często ta odmiana jest używana do produkcji suszonych moreli.
„Triumf Północy”
Odmiana „Triumph North” - wynik krzyżowania odmian „Early Severny” i „Krasnoshchekiy”. Początkowo ta odmiana została stworzona do uprawy w strefie centralnej, a fakt ten utrudnia tej odmianie zimowanie w regionie moskiewskim, chociaż w zasadzie została już przystosowana, a ta odmiana dość dobrze przetrwa zimę.
Ta odmiana jest reprezentowana przez energiczne drzewo o bardzo dużej, gęstej i rozłożystej koronie, więc jeśli dopiero planujesz sadzić tę odmianę w swoim ogrodzie, musisz to zaplanować tak, aby Northern Triumph nie przesłaniał reszty roślin .
Owoce tej odmiany są duże, osiągają 55 g. Owoce są koloru żółtopomarańczowego, az boku, zwykle w cieniu, widoczna jest niewielka zieleń, skórka owłosiona.
Miąższ pomarańczy ma przyjemny smak, który dosłownie rozpływa się w ustach. Kamień jest mały i łatwo oddziela się od miazgi.
Według niektórych parametrów „Northern Triumph” jest słabszy niż odmiany opisane powyżej, ale ten typ jest nie mniej popularny wśród ogrodników w regionie moskiewskim.
Ta odmiana, w przeciwieństwie do innych, została wyhodowana znacznie później, bo w 2000 roku. Przedstawicielami tej odmiany są drzewa średniej wielkości, osiągające maksymalną wysokość 3-4 metrów.
Kwitnie na biało, same kwiaty są średniej wielkości: 3-3,2 cm średnicy. Pędy tego drzewa są jednoroczne i silnie rozgałęzione. Ta odmiana owocuje w tym samym czasie co Monastyrsky.
Owoce tej odmiany są dość duże, osiągają 30 g, z nierówną, lekko owłosioną skórką, w kolorze pomarańczowym z jasnym dużym rumieńcem. Jasnopomarańczowy miąższ ma bardzo bogaty smak i uzyskał 5 punktów w skali degustacyjnej.
Pestka tego owocu jest raczej niewielka - 8% całkowitej masy i dobrze oddziela się od miąższu. Owoce można jeść zarówno na surowo, jak i po ugotowaniu. Ta odmiana zachowuje się wystarczająco dobrze i nie wymaga specjalnej opieki podczas transportu.
Odmiana ta została wyhodowana w 1986 roku w Państwowym Ogrodzie Botanicznym. Są to drzewa średniej wysokości, które w wieku dorosłym osiągają 3-4 metry.
Pestka stanowi 10% całkowitej masy owocu i ze względu na silną soczystość nie zawsze jest dokładnie oddzielona od miąższu. Owoce można zbierać 3-4 lata po szczepieniu. Plon nie jest zbyt duży, ale cechuje go regularność.
Transport i przechowywanie owoców nie wymaga specjalnych warunków. Owoce można jeść zarówno na surowo, jak i po ugotowaniu, nawet przy przygotowywaniu dżemu zachowają swój smak i aromat.
Odmiana moreli „Edelweiss” została wyhodowana w 1975 roku. To średniej wielkości drzewo o kulistej koronie.
Owoce dojrzewają w połowie i pod koniec sierpnia. Owoce są okrągłe, z lekko spłaszczonymi bokami.
Skórka jest dość cienka, pomalowana na jasny jasnopomarańczowy kolor i ozdobiona pomarańczowym rumieńcem. Miąższ o bogatym słodko-kwaśnym smaku i wyraźnym aromacie.
Ta odmiana daje całkiem sporo owoców: jedno dorosłe drzewo daje do 30 kg zbiorów. Odmiana jest odporna na zimę i dobrze znosi ryzyko zachorowań.
Szarotka odznacza się dobrą odpornością na suszę. Wszystkie te czynniki sprawiły, że odmiana ta uznawana jest za uniwersalną i wielokrotnie nagradzana za swoje pozytywne właściwości.
Jak widać, istnieje wiele odmian, które z łatwością dostosują się do Twojej okolicy w pobliżu Moskwy i sprawią, że Twoje lato będzie jeszcze słodsze. Najważniejsze jest, aby wybrać odmianę odpowiadającą Tobie „pod względem smaku i koloru” i zadbać o nią, a drzewo będzie służyło przez wiele lat ku radości Ciebie i Twojego domu.
„Monastyrsky”
Odmiana Monastyrsky została wyhodowana w 1996 roku w Państwowym Ogrodzie Botanicznym. Odmiana ta jest reprezentowana przez energiczne drzewo z rozłożystą koroną.
Kwitnie niezbyt dużymi białymi kwiatami - do 3 cm średnicy. Wszystkie rodzaje pędów owocują. Najczęściej waga owocu nie przekracza 30 g, a plon odmiany jest dość wysoki i regularny.
Zalecana literatura: Huter Chainsaws Wkrótce koncern Huter będzie obchodził 50-lecie istnienia. W tym czasie firma ewoluowała od małego dostawcy
Miąższ owocu ma intensywny żółty kolor i jest lekko mączny, smak jest słodko-kwaśny, aromat nie jest zbyt wyraźny. Pestka jest płaska i stanowi 12% całkowitej masy owocu, oddziela się ją niewielkim wysiłkiem.
Przeczytaj także: Jak przygotować morele na zimę - Półfabrykaty na zimę, Przepisy, porady, opisy, recenzje
Odmiana „rosyjska” ma zdolność do wytwarzania wysokich plonów i dość silną zimotrwalosc i mrozoodporność. „Rosjanin” to duże drzewo o średniej wielkości koronie. Samo drzewo nie jest wysokie, co upraszcza zadanie zbioru.
Owoce tej odmiany są okrągłe o „ściśniętych” bokach, pomalowane na jasnożółty kolor z lekkim rumieńcem. Jasnożółty miąższ jest ukryty pod lekko owłosioną powierzchnią i ma bardzo delikatny, ale wyraźny aromat.
