Piękno gruszki Talgar - marzenie ogrodników o czerwonej twarzy

Smak i aromat gruszek pozostawi niewiele osób obojętnymi, zwłaszcza gruszki takie jak piękno Talgara. Opis odmiany, zdjęcia i recenzje zostaną podane w tym artykule.

Posiadając liczne zalety - doskonały smak, doskonały plon, wysoką mrozoodporność, zwiększoną odporność na choroby grzybowe, okres przydatności do spożycia, doskonałą transportowalność i szacowną prezentację itp., Ta odmiana gruszki zakochała się w ogrodnikach, którzy z radością hodują ją w swoich letnich domkach i na farmach ...

Opis odmiany

Piękność gruszki Talgar została wyhodowana przez kazachstańskiego hodowcę A. N. Katseiko z nasion belgijskiej odmiany Lesnaya Krasavitsa metodą swobodnego zapylania. Miejscem wylęgu był Kazachski Naukowo-Badawczy Instytut Sadownictwa i Winiarstwa. Od 1960 r. Gruszka jest poddawana testowi państwowemu. W 1991 roku odmiana została zagospodarowana w rejonie Kaukazu Północnego (Republika Kabardyno-Bałkarska). Piękno Talgaru było najbardziej rozpowszechnione wśród ogrodników-amatorów na Terytoriach Krasnodarskich i Stawropolskich, a także Ukrainy.

Drewno

Drzewo średniej wielkości, maksymalna wysokość - 3 m... Korona jest shirkopyramidalnaya, średniej gęstości, z wiszącymi gałęziami. Kora na pniu i gałęziach szkieletowych jest szara, łuszcząca się. Dominującym rodzajem formacji owocowych są loki.

Pędy nie są owłosione, średniej grubości, proste i brązowe. Istnieje wiele dobrze zdefiniowanych soczewic średniej wielkości. Pąki są duże, nie dojrzewają, mają stożkowaty kształt. Liście są jajowate, ciemnozielone, gładkie o długich końcach i postrzępionych krawędziach. Blaszka liściowa jest lekko wklęsła. Liście znajdują się na długich ogonkach.

Piękno gruszki Talgar to drzewo średniej wysokości z szeroką koroną

Owoc

Gruszki kosmetyczne Talgar są średniej wielkości. Ich waga waha się od 150 do 200 g, ale średnia waga z reguły wynosi 170 g. Czasami zdarzają się okazy o wadze 250 g.

Kształt owocu jest bardzo rozpoznawalny, podłużnie gruszkowaty, butelkowy, ale nie zawsze wyrównany, charakteryzujący się ściętymi wierzchołkami.

Kolor gruszek w okresie zbiorów jest bladożółty. Większą część powierzchni owocu zajmuje wyraźna, czerwono-karminowa barwa okrywy. Skóra jest gładka, błyszcząca, tłusta. Na powierzchni podskórnej widoczne są małe kropki. Kropki są zielone na podstawowym kolorze i białe po rumianej stronie. Grubość skóry jest średnia.

Dość często rumieniec pokrywa większość powierzchni owocu.

Szypułka jest średniej wielkości, zakrzywiona. Lejek jest płytki, czasami nieobecny. Rodzaj miseczki - otwarta. Spodek jest wąski, głęboki i równy. Serce jest średniej wielkości, eliptyczne. Nasiona są stosunkowo małe, zamknięte. Miąższ ma kremowy odcień, drobnoziarnistą strukturę i średnią gęstość.

Piękno Talgara to odmiana gruszki stołowej, której smak determinuje przewaga cukrów nad kwasami.

Te słodkie, soczyste, a jednocześnie chrupiące owoce o lekkim aromacie gruszki stały się nieodzowną ucztą dla dzieci. Można je spożywać zarówno świeże, jak i przetworzone. Owoce piękna Talgar są często używane do dekoracji sałatek i deserów.

W pięciostopniowej skali profesjonalni degustatorzy oceniają smak tej gruszki na 4,6 punktu.

Owoce piękna Talgar mają bogatą kompozycję. Według wskaźników chemicznych 100 g gruszki zawiera:

• 9% cukrów;
• 0,37% miareczkowalnych kwasów;
• 7 mg kwasu askorbinowego;
• 15% suchej masy na mokrą masę;
• 54 mg P-aktywnych katechin.

Wysoka zawartość substancji bioaktywnych korzystnie wpływa na organizm, leczy choroby nerek i układu pokarmowego. Znaczną część cukrów reprezentuje fruktoza, więc piękno Talgara może być obecne w diecie diabetyków lub osób, które obawiają się nadwagi..

Galeria zdjęć: gruszka odmiana piękna Talgar

Dojrzałe owoce piękna Talgar mocno trzymają się na gałęziach

Wielkość zbiorów piękna Talgar rośnie z każdym kolejnym rokiem.

Gruszki tej odmiany charakteryzują się atrakcyjnym rumieńcem, który rozwija się po słonecznej stronie.

Owoce piękna Talgar są wydłużone w kształcie gruszki, czasem ścięte u góry

Drzewo piękna Talgar wyróżnia się szeroką piramidalną koroną o średniej gęstości

Największe owoce piękna Talgar mogą osiągnąć wagę 250 g

Zalety i wady

Wszystkie odmiany gruszek mają zarówno zalety, jak i wady. Jednak prawdziwi miłośnicy gruszek wiedzą, że każda wada jest zminimalizowana, jeśli drzewo jest odpowiednio pielęgnowane.

Tabela: zalety i wady odmiany urody Talgar

Zalety i wady odmiany

Sadzonki Talgar Beauty rosną dość szybko i już w wieku trzech lat zaczynają przynosić smaczne owoce.

Każda odmiana ma zalety i wady, które oczywiście mogą wpływać na wybór ogrodnika. Aby nie pomylić się z wyborem, konieczne jest dokładne ustalenie, czy ta odmiana nadaje się do uprawy w Twoim ogrodzie. Dlatego rozważymy bardziej szczegółowo mocne i słabe strony wyhodowanej odmiany. Najpierw porozmawiajmy o wadach tej odmiany.

Jest ich tylko dwa: późne spożycie na miąższu pojawiają się brązowe plamy, chrupiąca miazga nie każdemu przypadnie do gustu.

Owoce tej odmiany należy zbierać lekko niedojrzałe.

Jak widać niedociągnięć jest kilka i nie są one aż tak znaczące. Ale różnorodność ma znacznie więcej zalet:

• szybkie dojrzewanie owoców - odmiana należy do kategorii wczesnego dojrzewania, więc właściciele nasadzeń piękna Talgar mają możliwość jedzenia świeżych gruszek znacznie wcześniej niż inni ogrodnicy;
• atrakcyjny wygląd owoców - owoce mają piękny kształt i kolor;
• smak - eksperci oceniając smak gruszki przyznali jej 4,6 na 5 możliwych;
• odporność na niskie temperatury, patogeny i szkodniki - nawet jeśli nie ma opieki, szanse, że drzewo po prostu umrze, są znikome;
• okres przydatności do spożycia - gruszki można przechowywać przez długi czas, dzięki czemu można je transportować w inne obszary, regiony, co jest bardzo wygodne.
• wysoka wydajność - dlatego właśnie ta odmiana wypełnia półki sklepów;

I chociaż drzewo jest naprawdę bardzo bezpretensjonalne, maksymalne zbiory można osiągnąć tylko wtedy, gdy je prawidłowo posadzisz.

Lądowanie

Przeżywalność sadzonki i jej dalszy rozwój zależy przede wszystkim od wyboru miejsca i czasu sadzenia. Piękno Talgara to bezpretensjonalna odmiana, która z powodzeniem zakorzenia się nawet w niesprzyjających warunkach środkowego pasa. Jednak większość ogrodników-amatorów zapewnia, że ​​gruszka najlepiej rozwija się i owocuje w południowych regionach Rosji.

Zaleca się sadzenie drzewa z otwartym systemem korzeniowym jesienią, w czasie, gdy liście już opadły, ale mróz jeszcze się nie zaczął. Jeśli lądowanie jesienią nie było możliwe, możesz to zrobić wiosną. W tym przypadku sadzenie odbywa się w czasie, gdy nadeszły stosunkowo ciepłe dni, ale liście jeszcze nie zakwitły.

Pierwszej wiosny po jesiennym posadzeniu sadzonki widać na niej już kwitnące pąki. Ale przy sadzeniu wiosennym zjawisko to jest rzadkie.

Wybierając miejsce do sadzenia piękna Talgar, należy pamiętać, że gruszka jest bardzo wymagająca pod względem oświetlenia. Drzewo należy posadzić na otwartym, nasłonecznionym terenie od strony południowej, południowo-zachodniej lub zachodniej, tak aby było wystarczająco dużo światła do rozwoju pąków owocowych i uzyskania charakterystycznego rumieńca na owocach.

W odległości około 3 m wskazane jest ogrodzenie wybranego miejsca ogrodzeniem lub budynkiem. Pomoże to chronić drzewo przed silnymi podmuchami wiatru bez tworzenia cienia.

Gleby gliniaste, piaszczyste i bardzo bagienne nie nadają się do uprawy gruszy, a cała reszta jest uważana za odpowiednią do uprawy tej rośliny. Jeśli poziom wód gruntowych na terenie przekracza 2 m, drzewo można posadzić tylko na specjalnie przygotowanym kopcu. Gleba powinna być luźna i zawierać jak najwięcej składników odżywczych.

Przejdźmy do opisu lądowania. Podczas sadzenia gruszy bardzo ważne jest przestrzeganie następującej sekwencji działań:

1. Kopanie dziury do lądowania. Zaleca się wykopać dołek na gruszkę na 2 tygodnie przed sadzeniem. Jego wielkość zależy od wielkości sadzonki. Średnio głębokość dołka wynosi 50-60 cm, a szerokość ok. 150 cm Glebę usuwa się warstwami: górna żyzna warstwa w jednym kierunku, dolna w drugim.
2. Stosujemy nawozy. Dodaj nawozy organiczne do górnej warstwy ziemi wyrzuconej z dołu. Zaleca się użycie 3-4 wiader zgniłego obornika lub kompostu. Jeśli gleba na terenie jest silnie kwaśna, stosuje się również nawozy mineralno-fosforowe - 150-200 g.
3. Powstałą mieszaninę gleby wlewa się do środka dołu w postaci kopca.
4. Instalujemy wsparcie. W środek kopca należy wbić kołek, za pomocą którego młode drzewo może prawidłowo uformować pień. Zalecana długość kołka - 140 cm, średnica - 5 cm.
5. Przygotowanie sadzonki do sadzenia. Wytnij uszkodzone korzenie i gałęzie ostrym sekatorem. Jeśli system korzeniowy jest suchy, wskazane jest zanurzenie drzewa w wodzie na 2-3 dni.
6. Sadzimy gruszkę. Najlepiej sadzić sadzonkę razem: jedna osoba umieszcza ją w dołku, a druga przykrywa żyzną glebą. Podczas instalowania sadzonki konieczne jest ostrożne rozłożenie korzeni nad kopcem, podczas gdy ważne jest, aby drzewo nie zagłębiło się głęboko. Kołnierz korzeniowy powinien znajdować się 4–5 cm nad ziemią. Aby uniknąć błędów, połóż szynę lub specjalną deskę do sadzenia w poprzek dołu. Delikatnie ubij rękami sadzonkę pokrytą ziemią.
7. Za pomocą liny przywiązujemy drzewo do kołka.

Po posadzeniu gruszkę należy podlać 2 lub 3 wiadrami wody. Zaleca się wykonanie pierwszego podlewania za pomocą zraszacza (bezpośrednio pod łodygą sadzonki).

Po posadzeniu gruszę należy podlać

Aby zatrzymać wilgoć, otwór należy ściółkować suchymi liśćmi, trocinami lub sianem. Warstwa ściółki jest wykonana około 3-5 cm.

Zakładając własny ogród z wieloma drzewami owocowymi, weź pod uwagę gęstość sadzenia. Dopuszczalna odległość między gruszkami urody Talgar to 4–5 m. Doświadczeni ogrodnicy, którzy cenią każdy metr swojego letniego domku, zalecają sadzenie krzewów jagodowych na nieużywanym terenie między drzewami.

Pielęgnacja drzew

Podlewanie

Wysoką efektywność nawadniania uzyskuje się dzięki odpowiedniemu połączeniu nawadniania doładowującego wodę z nawadnianiem roślinności. Nawadnianie ładujące wilgoć umożliwia rozpoczęcie nawadniania wegetatywnego dwa tygodnie później.

Szybkość nawadniania określa się z uwzględnieniem warunków glebowych, poziomu wód gruntowych, wilgotności gleby.

Zwykle drzewa owocowe podlewa się 3-5 razy w roku: pierwsze podlewanie przeprowadza się przed lub po kwitnieniu; 2 - przed odpadnięciem jajnika (czerwiec); III - 2-3 tygodnie przed dojrzewaniem letnich jabłek; druga - w połowie września, aby zapewnić wzrost korzeni jesienią lub później, w listopadzie, w celu uzupełnienia wilgoci.

Przybliżone szybkości podlewania:

• dla gleb piaszczysto-gliniastych 4–4,5 wiadra na 1 m2,
• dla gliniastych - 6-7 wiader na 1 m2;
• dla gliny - 8-9 wiader na 1 m2;
• nawadnianie doładowujące wodę - 8-10 wiader na 1 m2.

Do podlewania drzewek owocowych zaleca się stosowanie tymczasowych płytkich (głębokość 13–15 cm) bruzd. W pobliżu drzewa rysuje się dwie bruzdy: pierwsza - w odległości 0,8-1 m od pnia, druga - w odległości 0,5 m od pierwszej. Przy następnym podlewaniu odległości te się zmieniają. Podlewanie można również wykonać za pomocą pierścieni wokół drzewa i przez zraszanie.

Nawadnianie tryskaczowe działa najlepiej w przypadku gruszek.

Piękno Talgara bardziej cierpi nie z powodu braku, ale z nadmiaru wilgoci. Przy nadmiernej wilgotności gleby żywotna aktywność korzeni ssących słabnie, zaczynają obumierać. Ponadto częste i zbyt obfite podlewanie może powodować wzrost wód gruntowych. Przy wielokrotnym podlewaniu w małych dawkach drzewo nie otrzymuje wystarczającej ilości wilgoci, zaburzony jest przepływ tlenu do gleby.

Przycinanie i modelowanie korony

Tworzenie i przycinanie korony wiele znaczy w życiu drzewa owocowego. W przypadku nieprawidłowego uformowania pień drzewa może nawet pęknąć przy silnym owocowaniu. Aby tego uniknąć, zawsze usuwaj jeden z konkurujących pędów o równej sile (nie powinno być widelców).

Ponieważ drzewa piękna Talgar są podatne na obwisłe gałęzie, przycinanie może poprawić kształt jego korony. Aby to zrobić, musisz przyciąć końce gałęzi, pozostawiając pąki (lub małe pędy) skierowane do góry.

Prawidłowe przycinanie gałęzi podatnych na zwiotczenie poprawia kształt korony

Korona gruszy jest zwykle uformowana w formie palety lub typu rzadkiego. Konstrukcja korony rzadkiej polega na tym, że na drzewie, 60–70 cm nad pniem, gałęzie macicy (główne) układane są w dwóch poziomach. Każda kondygnacja składa się zwykle z 3 - 4 gałęzi, w odstępach między kondygnacjami 60–80 cm, czyli korona składa się z 6–7 gałęzi macicznych, rozmieszczonych w równych odstępach w przestrzeni wokół łodygi.

Korona o rzadkich warstwach może mieć inny układ gałęzi: 1) 3-2-1-1 2) 3-1-1-1; 3) 2-2-1-1 4) 2-1-1-1

Wczesną wiosną należy usunąć uszkodzone przez mróz, chore i nadmiar gałęzi. Kolejne przycinanie można wykonać jesienią.

Top dressing

Grusze uwielbiają nawozy i mogą cierpieć z powodu braku nawozu. Regularne karmienie zapewnia zdrowie drzew i dobre plony.

Doskonałym nawozem organicznym jest obornik drobiowy, zwłaszcza odchody kacze, kurze i gołębie. Aby zmniejszyć straty azotu, do surowego obornika można dodać torf w postaci okruchów (25–30% masy odchodów) lub proszek superfosfatu (6–10%). Ptasie odchody można stosować wczesną wiosną jako główny nawóz (0,5–0,6 kg na 1 m2), ale jeszcze częściej stosuje się go jako nawóz pogłówny (1–2 kg odchodów rozcieńcza się w 1 wiadrze wody i aplikuje w ilości 1,5 l / m2). Najlepiej aplikować w bruzdach lub otworach, które następnie natychmiast przykrywa się ziemią.

Lepiej jest rozpylać wieczorem lub rano.

Opatrunek dolistny wykonuje się rano lub wieczorem.

Drzewa potrzebują pierwiastków śladowych. Na glebach kwaśnych brakuje magnezu, następnie dodaje się wapień dolomitowy. Nie można go stosować na glebach wapiennych, zamiast tego drzewa opryskuje się na początku wzrostu pędów roztworem siarczanu magnezu (1,8%). Przy braku miedzi pędy zaczynają wysychać. W tym przypadku siarczan miedzi (0,2%) dodaje się zwykle w postaci opatrunków na liście.

Jak zapłodnić gruszkę - wideo

Opieka

Możliwe jest zwiększenie objętości zbiorów, poprawę walorów dekoracyjnych i smakowych owoców piękna Talgar tylko przy pomocy terminowej pielęgnacji. Obejmuje następujące działania:

• podlewanie;
• przycinanie;
• zapłodnienie;
• opryskiwanie przeciwko szkodnikom i chorobom;
• ściółkowanie;
• izolacja boli.

Podlewanie

Podlewanie gruszy jest konieczne wiosną i latem. Niemożliwe jest wskazanie dokładnych dat podlewania, ponieważ zależą one od warunków pogodowych. Szybkość nawadniania przy średnich opadach wynosi 3 wiadra na 1 m2. obszar m wokół pnia.

Intensywne podlewanie jest wymagane przy upalnej i suchej pogodzie. Szczególną uwagę zwraca się również na drzewo w sierpniu, ponieważ w tym miesiącu układane są pąki kwiatowe, aby uformować przyszłe zbiory.

Za najlepszy sposób podlewania gruszki uważa się nawadnianie tryskaczowe, w którym oprysk z wieloma otworami symuluje deszcz. Aby zapobiec rozpryskiwaniu się wody na danym obszarze, ciśnienie oprysku jest zmniejszane. Czas trwania takiego podlewania powinien wynosić co najmniej 2 godziny.

Najlepszym systemem nawadniania gruszek jest nawadnianie tryskaczowe

Pod koniec sierpnia podlewanie jest całkowicie zatrzymane do wiosny... Zalanie systemu korzeniowego w okresie zimowym negatywnie wpływa na dalszą zimotrwałość odmiany.

Przycinanie

Przycinanie gałęzi piękna Talgar pozwoli ci odpowiednio uformować koronę, aby zwiększyć plon i zapobiec chorobom.

Pierwsze przycinanie wykonuje się po posadzeniu młodych. Jeśli jest to 2-letnia sadzonka, najpierw należy wyciąć gałęzie szkieletowe. W tym celu wybiera się gałęzie, które znajdują się w przybliżeniu w tej samej odległości, a 4 z nich są odcięte. Dodatkowo, aby drzewo mogło się bezpiecznie rozwijać, boczne gałęzie są skracane o 1/4 części. W takim przypadku każdy przewodnik jest pozostawiony co najmniej 30 cm wyżej. Jeśli sadzono jednoroczną sadzonkę, skraca się ją, pozostawiając wysokość 55 cm.

Cięcie dorosłego drzewa odbywa się corocznie na wiosnę. Usuń małe, rosnące do wewnątrz gałązki, które zagęszczają koronę. Przycinane są również chore, suche i stare gałęzie, które odbierają roślinie witalność.

Top dressing

Ilość nawozów i częstotliwość ich stosowania zależy od rozwoju siewki i gleby, na której rośnie. Rok po posadzeniu zwróć uwagę na stan młodego drzewa. Jeśli wzrost pędów jest mniejszy niż 50 cm, należy je karmić przydatnymi mikroelementami.

Nawozy na gruszki stosuje się jesienią i wiosną.

Jesienią na glebach średnio żyznych co roku przeprowadza się nawóz górny. Możesz użyć dowolnych nawozów mineralnych, które nie zawierają azotu. Średnio 1 mkw. m będziesz potrzebować 35 g azotanu amonu lub 20 g mocznika, 50 g superfosfatu i 25 g chlorku potasu lub 2 szklanki popiołu drzewnego.

Wiosną piękno Talgara dobrze reaguje na nawozy organiczne, na przykład zgniły obornik lub próchnicę.Stosuje się je 1 kwietnia raz w ciągu 2 lat w ilości 2-3 kg nawozów na 1 m2. m. Na glebach uboższych żyznych (piaszczystych) dawkę zwiększa się o 1/3.

Jak zadbać o urodę Talgara?

Gięcie gałązek gruszki stymuluje tworzenie się pąków owocowych.

Jak napisano powyżej, sadzenie i pielęgnacja za tą odmianą nie są szczególnie trudne. Drzewo jest bezpretensjonalne. Dlatego wymaga minimalnej konserwacji:

• podlewanie - konieczne jest podlewanie drzewa wiosną i latem, kiedy temperatura powietrza rośnie. Gruszka potrzebuje obfitego podlewania w suche dni. Eksperci zalecają również zwiększenie podlewania w sierpniu, ponieważ w tym okresie układane są pąki kwiatowe. Ale pod koniec sierpnia podlewanie należy całkowicie zatrzymać;
• przycinanie - aby uformować prawidłową koronę drzewa, konieczne jest regularne przycinanie gałęzi. Pomoże to również zapobiec rozwojowi różnych chorób, które negatywnie wpłyną na zbiory. Pierwsze przycinanie przeprowadza się natychmiast po posadzeniu młodych;
• zapłodnienie - zastanawiając się, w którym roku gruszka owocuje, należy mieć na uwadze, że zależy to od pielęgnacji, aw szczególności od obecności nawozów w glebie. Aby dokładnie zrozumieć, kiedy konieczne jest nawożenie gleby, należy najpierw ocenić stan sadzonki, a także gleby. W szczególności zaleca się to zrobić rok po posadzeniu. Jeśli zauważysz, że wzrost pędów jest mniejszy niż 50 cm, czas pomyśleć o karmieniu korzeni. Wiosną odpowiednie są nawozy organiczne, a jesienią lepiej jest preferować nawozy mineralne;
• opryskiwanie przed szkodnikami - pomoże chronić drzewo przed chorobami, które mogą negatywnie wpłynąć na ilość uzyskanego plonu lub nawet spowodować śmierć sadzonki. Możesz używać nie tylko chemikaliów, ale także spryskać specjalnymi naparami. Na przykład napar z rumianku, pokrzywy lub nagietka;
• ściółkowanie - gdy temperatura spadnie do 10 stopni Celsjusza, wzrasta ryzyko zamarznięcia korzeni młodych sadzonek. Aby chronić drzewo, konieczne jest posypanie obszaru kręgu pnia materiałem do ściółkowania. Odpowiedni jest nie tylko obornik lub próchnica, ale także torf. Grubość warstwy proszku nie powinna przekraczać 7 cm;
• izolacja boli - na zimę gruszka musi być izolowana, robią to za pomocą sztucznych i naturalnych materiałów. Łodyga jest mocno związana i trochę posypana ziemią.

Nawożenie i podlewanie gruszki należy wykonywać w płytkich rowkach koła pnia.

Niektórzy ogrodnicy wolą kontynuować izolację pni nawet zimą. W tym okresie aktywnie wykorzystują śnieg i ziemię do izolacji. Z ich pomocą ogrodnicy wytwarzają zagęszczenie koła pnia. Skuteczność tego zabiegu została udowodniona, ale nie każdy ogrodnik-amator jest gotowy zapewnić pełną pielęgnację drzew.

Zapylanie

Piękno Talgara należy do gatunków samozapłodnionych. Dlatego potrzebne są zapylacze, aby owoce osadzały się na gruszce.

Aby je przyciągnąć, zaleca się sadzenie innych odmian gruszek w bezpośrednim sąsiedztwie piękna Talgar. Za najbardziej odpowiednie uważa się takie odmiany jak Kucheryanka, Hoverla lub Conference.

Transfer

Dorosłą gruszę należy przesadzić jak największą glinianą kulką.

Opisana odmiana gruszki ma wyjątkowo negatywny stosunek do przeszczepów. A ponieważ drzewa nie tolerują dobrze przesadzania, eksperci zawsze zalecają sadzenie ich w stałym miejscu. Nadal jednak zdarzają się sytuacje, w których konieczne jest wykonanie przeszczepu. Aby nie zaszkodzić drzewu, musisz przestrzegać pewnych zasad.

1. Przesadzanie jest dozwolone tylko w październiku.
2. Drzewo należy wykopać grudą ziemi.
3. Zanim będziesz mógł wykopać drzewo, musisz je obficie podlać.
4. Jeśli drzewo ma więcej niż 3 lata, należy je wykopać w odległości co najmniej 60 cm od pnia.
5. Wcześniej należy przygotować nowy dół do sadzenia. Oznacza to, że nie możesz wykopać drzewa przed przygotowaniem dla niego nowego miejsca.

Prawidłowe określenie optymalnego rozmiaru otworu pomoże bryle z ziemią, którą wykopano gruszką. Pamiętaj, że dół zawsze powinien być większy o 30–40 widzicie, niż kawałek ziemi.

Ochrona przed chorobami i szkodnikami

Odmiana gruszki Piękno Talgar wyróżnia się trwałą odpornością na szkodniki i choroby grzybowe. Niemniej jednak od wczesnej wiosny do późnej jesieni drzewo wymaga środków zapobiegawczych - opryskiwania chemikaliami lub środkami ludowymi, aby odstraszyć szkodniki, takie jak gruszkowiec, miedziany ogonek, ogonek i inne.

Środki ludowe obejmują specjalne napary ziołowe (rumianek, pokrzywa, nagietek i inne rośliny). Najlepszymi chemikaliami są fungicydy lub insektycydy. Jednak drzewa dotknięte chorobami grzybiczymi rzadko są leczone za pomocą takich leków. W takich przypadkach lepiej jest użyć specjalnych mieszanek. Na przykład, gdy gruszka jest zarażona parchem, drzewa spryskuje się 1% płynem Bordeaux lub 4% roztworem tlenochlorku miedzi.

Siarka koloidalna (25 g na 10 litrów wody) pomoże pozbyć się mączniaka prawdziwego. Drzewo należy spryskiwać raz w tygodniu, aż do całkowitego wyeliminowania choroby.

Owoce zgnilizny należy usunąć z drzewa i zniszczyć. W okresie pączkowania i po kwitnieniu grusze należy traktować 1% płynem Bordeaux.

Rosnące zasady

Główne czynności w uprawie gruszy:

Dojrzałe gruszki odmiany piękności Talgar, gotowe do zbioru

1. Podlewanie. Gdy gleba wokół sadzonki wysycha, podlewana jest w ilości 2-3 wiader na drzewo. Dorosłe rośliny podlewane są w czerwcu, w okresie aktywnego wzrostu, oraz w sierpniu, podczas nalewania owoców. Zużycie wody na drzewo wynosi 25-30 wiader. Podlewanie drzew najlepiej wykonywać za pomocą opryskiwacza.
2. Ściółkowanie. Teren przy pniu jest co roku pokryty jesionem drzewnym, torfem lub trocinami. Latem ściółka zapobiega parowaniu wilgoci, a zimą służy jako poduszka rozgrzewająca.
3. Top dressing... Wiosną, w drugim roku sadzenia, sadzonki są karmione saletrą (15 g na 1 m2). Jesienią wprowadza się mieszaninę humusu (5 kg), superfosfatu (50 g) i soli potasowej (40 g). Aby to zrobić, wykonaj rów wokół pnia i nałóż do niego nawóz zmieszany z ziemią. Niezależnie od etapu rozwoju drzewa takie nawożenie przeprowadza się corocznie.
4. Przycinanie. Od drugiego roku życia roślina tworzy koronę. Najpierw wybiera się najbardziej rozwinięte gałęzie boczne, które rosną prostopadle do pnia, cztery z nich są pozostawione, a pozostałe odcięte. Gałęzie przycina się tak, aby ich końce znajdowały się na tym samym poziomie, a środkowy przewodnik unosił się nad nimi 20-30 cm Po przycięciu nacięcia traktuje się boiskiem ogrodowym. Drzewa przycina się wczesną wiosną, zanim soki zaczną się przemieszczać.
5. Schronienie... Przed zamrożeniem pień młodego drzewa jest traktowany wapnem lub specjalną farbą i izolowany agrofibrą, bawełnianą szmatką lub papierem. To ochroni pień przed zimnem i gryzoniami. Wiosną wybielanie jest powtarzane, aby chronić roślinę przed oparzeniami słonecznymi i pasożytami.
6. Ochrona. W celu zapobiegania chorobom i odstraszania szkodników co roku gruszkę spryskuje się 3% roztworem płynu Bordeaux lub siarczanu żelazawego.

Piękno Talgara to wdzięczna roślina, która przy odpowiedniej pielęgnacji może zadowolić pierwszymi owocami (3-5 sztuk) już w wieku 2-3 lat, roślina w pełni owocuje przez 4-5 lat.

Przygotowanie do zimy

Ściółkowanie

Korzenie młodych, nie w pełni uformowanych gruszy zamarzają nawet w temperaturze 8-10 stopni. Możesz je chronić, ocieplając bagażnik ściółką lub innym materiałem pokryciowym.

Proces mulczowania należy przeprowadzić po okresie konsumpcji - w październiku lub listopadzie.Jako materiał do mulczowania można użyć obornika końskiego, torfu lub próchnicy. Konieczne jest spryskanie obszaru koła pnia wokół obwodu korony, bez dotykania pnia. Zalecana grubość warstwy to 5–7 cm.

Ściółka wykonana z materiałów organicznych wzbogaca również glebę w dodatkowe składniki odżywcze oraz chroni ją przed wysychaniem i wietrzeniem.

Wskazane jest mulczowanie gruszek materiałami naturalnymi: torfem, próchnicą, trocinami, igłami, ściętą trawą, liśćmi, korą drzew

Schronienie boles

Możesz zaizolować gruszkę na zimę za pomocą ciasnego wiązania pnia materiałami naturalnymi lub sztucznymi. Trzciny, świerkowe gałęzie, piołun są używane z naturalnych materiałów. Jako sztuczne materiały nadają się gazety, papy, tkaniny bawełniane lub rajstopy nylonowe. Takie materiały dodatkowo ochronią drzewo przed myszami i zajęciami. Zimą skuteczne jest okresowe zagęszczanie kręgu przy pniu śniegiem lub ziemią.

Najlepszym sposobem ochrony piękna Talgar przed mrozem i poparzeniem słonecznym przez długi czas jest zaszczepianie wywaru z pigwy.

Uprawa, wybór sadzonki

Wybierając gruszkę do sadzenia, zwróć uwagę na kilka kryteriów, których zgodność wskazuje na dobrą jakość sadzonek:

• rozwinięty system korzeniowy;
• brak uszkodzeń kory;
• jednoroczny wzrost nie większy niż 60 cm;
• długość głównych gałęzi wynosi 5-10 cm, a pień ma 1 cm średnicy.

Należy pamiętać, że gruszka na podkładce pigwy gorzej się zakorzenia, ale ma lepszą jakość owoców. W przypadku otwartego systemu korzeniowego zaleca się sadzenie jesienią, w przypadku zamkniętego również wiosną (kwiecień). W przypadku sadzenia jesienią (październik) pąki kwitną wiosną przyszłego roku. Jama sadzonkowa jest przygotowywana z wyprzedzeniem, co najmniej dwa tygodnie przed sadzeniem.

Lokalizacja powinna być wybrana biorąc pod uwagę oświetlenie (słońce powinno wystarczyć) i skład gleby (unikać wysokiej kwasowości i wilgotności). Zasadź zapylacz nie dalej niż 10 m. Między drzewami pozostawia się 4–5 m, dla rozsądnego wykorzystania terenu przestrzeń między gruszami można obsadzić krzewami. Głębokość wód gruntowych nie powinna być mniejsza niż 2,5 m.

Po wybraniu miejsca wykop otwór o głębokości około 1 m i szerokości 0,6 m. Pamiętaj, aby wypełnić dno drenażem. Warstwa ziemi jest układana, usuwana z góry (około 20 cm). Gleba jest wstępnie mieszana z nawozami (siarczan potasu - 70 g, superfosfat - 300 g, próchnica - 25-30 kg, popiół - 900 g). Osłonięty przed deszczem dół stoi w ten sposób.

Dzień przed sadzeniem korzenie sadzonki pozostawia się w roztworze magnezu (3%). Następnie system korzeniowy jest traktowany płynną mieszanką gliny i obornika (2/1), lekko suszony.

Schemat sadzenia gruszek:

Lądowanie:

1. Kołek wbija się w dno dołu i przykrywa kopcem ziemi.
2. Sadzonka jest umieszczana na kopcu, jedna osoba trzyma ją w pozycji pionowej, druga starannie prostuje korzenie.
3. Przykryj dziurę ziemią, lekko potrząsając gruszką przy pniu, aby między korzeniami nie pozostały puste przestrzenie.
4. Ubij glebę wokół drzewa, upewnij się, że szyjka korzeniowa unosi się nad ziemią na wysokości 4–5 cm.
5. Przywiąż gruszkę do wbitego obok kołka.
6. Podlać sadzonkę, podlać co najmniej 2-3 wiadra, po raz pierwszy w pobliżu pnia można użyć zraszacza.

Krąg pnia pokryty jest ściółką (trociny, słoma, torf, warstwa 3-5 cm). Dobrze, jeśli sadzonka jest chroniona przed wiatrem przez ogrodzenie, które będzie w pobliżu. Talgarka nie toleruje gleb gliniastych, piaszczystych i podmokłych. Kwaśna gleba nadaje się do sadzenia, ale najpierw należy dodać 150-200 g nawozów mineralnych fosforanowych na 1 m2. m.

Transfer

Piękno Talgar poleca się natychmiast posadzić na stałe, ponieważ nie toleruje przeszczepów, zwłaszcza w wieku powyżej 4 lat.... Ale jeśli taka potrzeba nadal występuje, ważne jest, aby przestrzegać następujących zasad:

1. Proces przesadzania najlepiej przeprowadzić jesienią (październik).W tym czasie gruszka będzie miała czas, aby zakorzenić się w nowym miejscu przed mrozem, przygotować się do zimowania i zacząć rosnąć wiosną.
2. Konieczne jest wykopanie gruszy w każdym wieku razem z grudką ziemi. Nie zakłóci to interakcji systemu korzeniowego z glebą, a korzenie ulegną znacznie mniejszym uszkodzeniom.
3. Stare drzewo (powyżej 15 lat) można bezpiecznie wykopać tylko za pomocą technologii. Jednak prawdopodobieństwo, że korzenie nie ucierpią, jest raczej małe i często takie rośliny nie zapuszczają korzeni w nowych miejscach.
4. Przed wykopaniem młodego drzewa pod koło pnia wlewa się około 4 wiadra wody. Wtedy grudka ziemi może pozostać w systemie korzeniowym.
5. Jeśli gruszka ma 3-5 lat, należy ją wykopać w odległości 60 cm od pnia. W tym przypadku gliniana bryła powinna mieć kształt stożka, do 70 cm długości, dorosłe drzewa kopią w odległości 110 cm, ich bryła będzie miała co najmniej 1 m.
6. Otwór do sadzenia w nowym miejscu jest przygotowywany z wyprzedzeniem, uszlachetniając ziemię nawozami w taki sam sposób, jak podczas sadzenia. Rozmiar otworu jest o 35 cm szerszy i głębszy niż śpiączka z ziemią.
7. Podczas instalowania gruszki w dołku, kołnierz korzeniowy nie może się pogłębić. Podobnie jak w przypadku sadzenia, powinien znajdować się co najmniej 5 cm nad ziemią.
8. Jama jest pokryta ziemią i ubita. Drzewo jest obficie podlewane i mulczowane.

Szkodniki - tabela

Piękno Talgara jest odporne na większość chorób, nawet na parch, który dotyka większość innych odmian gruszek. Jednak drzewa tej odmiany mogą być atakowane przez pasożyty.

Najczęstszymi szkodnikami, które nie oszczędzają gruszy, są mszyce liściowe, roztocza czerwonych owoców i ćmy.

Szkodniki gruszy na zdjęciu

Mszyca liściasta uszkadza liście i młode pędy

Wysysa sok z liści, przerywając proces fotosyntezy

Samice ćmy składają jaja na owocach gruszy

Choroby

Większość chorób gruszek jest wywoływana przez różne grzyby. Piękno Talgara na szczęście jest odporne na takie choroby, nawet na wszechobecny parch. Grusze tej odmiany mogą cierpieć z powodu zarazy ogniowej. Bakterie sprawcze infekują kwiaty, liście, jajniki, młode pędy, a nawet łodygę i szyjkę korzeniową. Dowodem choroby jest nagłe więdnięcie i czernienie kwiatostanów, liści i pędów wiosną, co wygląda jak oparzenie. Następnie śluz zaczyna sączyć się z dotkniętych obszarów, początkowo jest biały, a po wyschnięciu brązowieje. Latem na chorych pędach kora pokrywa się bąbelkami i pęknięciami.Choroba jest przenoszona przez krople deszczu, wiatr i różne owady, w tym pszczoły.

Niebezpieczna choroba dotykająca głównie gruszki

Aby zapobiec tej chorobie, należy przede wszystkim kupować tylko sprawdzony, zdrowy materiał do sadzenia. W przypadku wystąpienia choroby należy obserwować kwarantannę i natychmiast wyeliminować ogniska choroby.

Przestrzeganie praktyk rolniczych podczas uprawy sadzonek pomaga dobrze, ponieważ zwiększa ich żywotność i odporność. Jako chemiczne metody zwalczania zaleca się stosowanie płynu Bordeaux lub innych preparatów zawierających miedź (na przykład Abiga-peak). Najlepiej przetwarzać podczas kwitnienia. Biorąc pod uwagę, że nie wszystkie kwiaty otwierają się w tym samym czasie, opryskiwanie należy powtórzyć.

Przetwarzanie odbywa się przy suchej i spokojnej pogodzie. Jeśli pada deszcz, nie rozpylać.

Zapylanie

Piękno Talgar jest bezpłodne, dlatego do zawiązywania owoców potrzebuje zapylaczy. Ponieważ ta odmiana należy do jesieni, obok niej sadzi się grusze podobnych odmian.... Najbardziej odpowiednie z nich to Hoverla, Kucheryanka, Favorite Klapp i Conference.

Galeria zdjęć: najlepsze zapylacze dla urody Talgar

Hoverla to doskonały zapylacz dla jesienno-zimowych grup odmian o dużej aktywności ziaren pyłku.

Odmiana Konferencja wyróżnia się obfitym i regularnym owocowaniem

Ulubiona gruszka Clappa to jedna z najpopularniejszych odmian gruszek

Kucheryanka to odmiana bezpretensjonalna w warunkach uprawy

Opis korony

Drzewo piękna Talgar jest niskie ze średnio liściastą koroną. Gałęzie tworzące korony wystają z pnia pod kątem prawie prostym. Kora ma szarawy odcień i umiarkowany łuszczenie. Owoce powstają głównie na gałęziach obrączkowanych. Pąki są stożkowate, duże i nie wełniste. Liście są duże, ciemnozielone, jajowate z małymi nacięciami. Płytka liściowa jest gładka, wklęsła i nie ma pokwitania.

Aby wyhodować gruszkę tej odmiany, konieczne jest zbadanie jej cech.

Ta odmiana nie jest samozapylająca, więc jako zapylacze nadają się trzy odmiany: Hoverla, Conference i Lyubimitsa Klappa.

Zbiór i przechowywanie

Odmiana gruszki Piękno Talgar wyróżnia się wczesną dojrzałością. Owocowanie zaczyna owocować po 4–5 latach od posadzenia, choć zdarzają się przypadki, gdy pierwsze owoce (3-4 gruszki) pojawiają się po 2–3 latach.

Nawet przy silnym wietrze owoce mocno trzymają się gałęzi.

Owoce dojrzewają pod koniec września, ale okres spożycia rozpoczyna się w październiku lub listopadzie. Gruszki przez cały okres owocowania mocno trzymają się gałęzi, nie kruszą się nawet przy silnym podmuchu wiatru i nie są uszkadzane przez nacisk. Nie zaleca się jednak późnego zbioru, ponieważ może to prowadzić do utraty smaku i wyglądu owoców.

Owoce piękna Talgar są łatwe w transporcie i nie brązowieją podczas przechowywania.

Plon odmiany oceniany jest jako wysoki, ponieważ owocowanie jest obfite i rośnie z roku na rok. Odnotowuje się również dobrą transportowalność gruszek.

W normalnych warunkach przechowywania owoce zachowują swój wygląd do 2 miesięcy. W piwnicy lub magazynie ze sztucznym chłodzeniem żywotność plonu może trwać do grudnia, aw lodówce okres przydatności do spożycia wydłuża się o kilka miesięcy (do lutego lub marca).

Owoce piękna Talgar są dłużej przechowywane w lodówce

Cechy uprawy "Talgarka"

Do uprawy bezpretensjonalnej odmiany stosuje się standardową technologię rolniczą. Gruszka nie ma wielu cech do rozważenia podczas wzrostu.

Lądowanie

Drzewo najczęściej sadzi się wiosną. Na południowych szerokościach geograficznych (główne regiony uprawy tej odmiany) sadzenie jesienne jest również do przyjęcia, ale będziesz musiał zadbać o schronienie sadzonki na zimę.Odległość między drzewami średniej wielkości piękna Talgar powinna wynosić co najmniej cztery metry w odstępach pięciometrowych. Nie ma już osobliwości warunków wzrostu i procesu sadzenia.

Pielęgnacja drzew

Dbając o koronę, musisz wziąć pod uwagę następujące niuanse:

• Naturalny kształt korony ma skłonność do rozprzestrzeniania się, dlatego najbardziej logicznym rozwiązaniem byłoby uformowanie w kształcie misy z wycięciem w centralnym przewodniku.

  

  Koronę piękna Talgar najlepiej uformować w formie misy

• Gałęzie szkieletowe rosnące prawie pod kątem prostym do pnia są narażone na duże obciążenia w latach produktywnych. Ponieważ drewno piękna Talgar jest dość kruche, warto wcześniej zadbać o zainstalowanie podpór pod gałęziami.

  

  Drewno piękna Talgar charakteryzuje się kruchością, dlatego w latach produktywnych warto zainstalować podpory pod gałęziami

Nie zapomnij o standardowych cięciach: sanitarnych, regulacyjnych (trzebież) i wspomagających owocowanie (skracanie).

Młode rośliny podlewamy 10-12 razy w sezonie przez 3-4 lata. W miarę starzenia się drzewa uzyskują charakterystyczną dla odmiany odporność na suszę, dlatego podlewanie zmniejsza się do dwóch lub trzech w sezonie, w zależności od intensywności opadów. Podczas przedłużającej się suszy nie warto dopuścić do wyschnięcia gleby, lepiej jeszcze raz podlać rośliny. Jeśli do dołu do sadzenia dodano wszystkie niezbędne składniki odżywcze, nawożenie rozpoczyna się zgodnie ze standardowym schematem 3-4 lata po posadzeniu.

Piękno Talgar należy podlewać i karmić, jak każdą inną gruszkę

Wysoki stopień odporności na choroby grzybowe pozwala zrezygnować ze środków zapobiegawczych w ochronie roślin. Jeśli nie można uniknąć chorób w porze deszczowej, do ich zwalczania tradycyjnie stosuje się fungicydy.

Najskuteczniejsze są również prace sanitarno-ochronne i zapobiegawcze w przypadku ewentualnych szkód spowodowanych przez szkodniki. Aby nie mieć do czynienia z ogromnymi koloniami szkodliwych owadów, lepiej zapobiegać ich pojawianiu się.

Recenzje ogrodników o pięknie Talgara

Gruszka ma niesamowity smak. Na początku chrupiące, potem miękkie, jak ptasie mleczko!

Igor

Kiedy powiedziałeś, że najlepszym jabłkiem jest gruszka piękności Talgar, zgodziłeś się z Tobą. Bo tę gruszkę je się z chrupką, podobną do naszego chińskiego, którego jest krewnym. Ale tylko gruszka zawsze była ceniona i doceniana nie za jej chrupkość, ale za tłusty, delikatny miąższ, soczystość i aromat charakterystyczny dla europejskich odmian, a jabłkiem można chrupać. Znam ludzi, którzy po prostu pili i wyrzucali szczepionki Pięknej Talgara.

Z powodu powtarzających się mrozów jabłek możemy nie mieć. Piękno lasu może być również bardzo zimne. I zawsze będzie „talgarka”. W niektórych latach może być mało owoców, ale nic więcej nie nadejdzie. Pod względem plonu prawie żaden rodzaj jabłka nie może się z nim równać. A cena tych gruszek jest zawsze wysoka. I oczywiście nie ma sensu rozmawiać o gustach. Ktoś lubi oleistość Leśnej Piękności. Dla mnie „Talgarka” jest smaczniejsza. Klony mogą być różne iw zależności od tego, gdzie rosną. Prawdopodobnie smak gruszki może być inny w różnych miejscach.

W naszych warunkach owoce też są słodkie i piękne. Ale smak jest nieharmonijny, chociaż przyjemny! Nie mogę powiedzieć, że taka mało wymagająca i bezproblemowa odmiana: z jakiegoś powodu moja kora pękła i po prostu pozostawała w tyle, chociaż inne odmiany rosną w pobliżu i nie jest to obserwowane. Postanowiłem uruchomić odmianę do ponownego szczepienia! Głównie ze względu na to, że miazga nie jest tłusta, a ja uwielbiam taką konsystencję!

Lus

Gruszka jest bezproblemowa, bardzo owocna. Podczas jej życia, a ma już ponad 30 lat, plonów nie było tylko przez 1 rok. Nie pamiętam już powodu, ale tego roku na wszystkich drzewach nie było owoców. Pod koniec sierpnia staje się już jadalny. Sprzedawane na rynku poza utartymi szlakami. Ogromne, piękne, rosną na wierzchołkach gruszki. Nie zauważono żadnych ran.Dopiero na początku sezonu mszyce pojawiają się na młodych wierzchołkach. Ale jest to szybko korygowane przez rozpylanie. Nie powiedziałbym, że jej utrzymanie jest dobre. Jeśli zbierzesz dojrzałe, to podczas przechowywania zamieni się w „ziemniaka”. Ale dobrze trzyma się drzewa. Może wisieć do mrozu. Zwykle zbieram i przynoszę do domu, żeby starczyło na tydzień, potem kolejny. Nawiasem mówiąc, możesz zobaczyć, że istnieją różne klony. Na moich owocach wielkości, jak na zdjęciu w pierwszej wiadomości, ale na rynku widziałem bardzo małe, 10 cm długości i bez różowej beczki. Nie reaguje już na karmienie. Najwyraźniej w tym wieku już ich nie potrzebuje. Chociaż raz w sezonie, gdy jestem związany, nawożę i podlewam. U moich sąsiadów w tym samym czasie zasadzono ze mną piękność Talgar, rośnie bez troski, nikt jej nie podlewa, nie nawozi, a ilość zbiorów i wielkość gruszek nie różni się od moich.

Urodzenia

Wszystkie niewątpliwie dostępne plusy tej odmiany są dla mnie zepsute o jeden minus - dla mnie jest kompletnie bez smaku. Tak skarbie! Ale to wszystko. Szkoda, że ​​jest słodko-słodki i absolutnie nie pachnący. A do tego nie lubię chrupiącego miąższu gruszek. Nie, nie moje!

jabłko

Sadzenie i odejście

Chociaż piękno Talgara nie wymaga specjalnej troski, nie oznacza to, że w ogóle nie trzeba się nią opiekować. Najważniejszy jest wybór odpowiednie miejsce do lądowania.

„Talgarochka” uwielbia dobrze oświetlony teren, najlepiej na niektórych stokach. Oczywiście gleba musi być dobra, żyzna. Ale nadal musi być zapłodnione i odżywione.

Opuszczenie polega na następujących prostych manipulacjach:

• 
  Wiosną prowadzimy profilaktykę przeciwko różnym szkodnikom i chorobom.

• Wczesną wiosną poluzuj glebę wokół drzewa i dodaj obornik / kompost / humus.
• Latem roślinę należy karmić złożonymi nawozami.
• Obfite podlewanie jest wymagane cztery razy w sezonie.

Jeśli chcesz uzyskać piękno Talgara o niskim wzroście, możesz zaszczepić na nim karłowatą podkładkę. Nie wpłynie to na ilość i jakość plonów.

W przypadku późnych zbiorów na skórze i miąższu mogą pojawić się ciemne plamy i zepsucie smaku. Ale niektórzy ogrodnicy zauważają, że przy bardzo późnych zbiorach owoce pozostają bardzo smaczne i bogate.

Wideo: odmiana gruszki piękno Talgar

Piękno Talgar to popularna odmiana gruszek, idealna dla tych ogrodników, którzy swój letni domek poświęcają tylko wolnym czasie od swojej głównej działalności. Drzewo jest bezpretensjonalne w uprawie i rok po roku zachwyci Cię słodkimi, atrakcyjnymi w kształcie, rumianymi owocami.

• Wydrukować

Chęć uczenia się czegoś nowego każdego dnia przyczynia się do podnoszenia umiejętności zawodowych. Oceń artykuł:

1. 5
2. 4
3. 3
4. 2
5. 1

(1 głos, średnia: 5 z 5)

Podziel się z przyjaciółmi!

Historia powstania, plusy i minusy

Za autora odmiany uważa się hodowcę A. N. Katseiko. Pracował w Kazachstańskim Instytucie Sadownictwa i Winiarstwa, az nasion Forest Beauty (odmiana belgijska) otrzymał nowy rodzaj gruszki, zwany też Almaty. Piękno Talgar jest testowane od 1960 roku, a 31 lat później została wpisana do Państwowego Rejestru Północnego Kaukazu, Republiki Kabardyno-Bałkarskiej.

Gruszka stała się powszechna w regionie moskiewskim, w środkowych regionach Rosji. Miała na to wpływ jego wysoka zimotrwalosc, drzewo wytrzymuje mrozy w temperaturze -30 ° C. Bezpretensjonalność odmiany potwierdza jej odporność na choroby i szybki powrót do zdrowia nawet po silnych odmrożeniach.

Minusów praktycznie nie ma, ktoś nie lubi chrupiącego miąższu i kiepskiej jakości utrzymania przejrzałych owoców, ale to drobiazgi w porównaniu z wczesną dojrzałością i regularnością wysokiego plonu.

Funkcje lądowania

Do sadzenia gruszki wybierz słoneczne, dobrze ogrzane miejsce. Gleba powinna być dostatecznie żyzna, bez bezpośredniego występowania wód gruntowych. Na sadzonkę należy wykopać dołek o głębokości około 70 cm, na jego dno wysypuje się kopiec ziemi zmieszanej z próchnicą.Jeśli gleba jest wystarczająco gliniasta i gęsta, do dołu wprowadza się dodatkowo wiadro piasku.

Lądowanie jest najwygodniejsze dla dwóch osób. Jeden przytrzyma sadzonkę i rozłoży korzenie, drugi równomiernie przykryje ją ziemią. Natychmiast po posadzeniu sadzonkę przywiązuje się do kołka sznurkiem. Wiązanie odbywa się za pomocą „ósemki”.

Uwaga! Przed sadzeniem sadzonka jest moczona w wodzie z dodatkiem stymulatora tworzenia korzeni. Na przykład możesz użyć „Kornevin” lub „Heteroauxin”.

Po posadzeniu gruszkę należy obficie podlać. W tym przypadku woda jest potrzebna nie tylko do nawadniania, ale także do równomiernego osiadania gleby wokół korzeni. W przyszłości podlewanie odbywa się, gdy gleba wysycha. Krąg pnia można dodatkowo ściółkować. Zmniejszy to ilość podlewania.