Ogólne informacje o miętowej mięcie, sadzeniu i pielęgnacji ombalo lub pcheł

• Cechy widoku
• Zasady lądowania
• Opieka
• Metody reprodukcji
• Kłącze
• Sadzonki
• Szkodniki
• Choroby
• Profilaktyka
• Podanie

Dekoracyjna, użyteczna i bezpretensjonalna w pielęgnacji Kędzierzawa mięta stała się ulubieńcem wielu ogrodników. Ta wyjątkowa roślina nie wymaga gleby. Jego soczyste liście są bogate w składniki odżywcze i są szeroko stosowane we współczesnej medycynie i kuchni.

Odmiana kędzierzawa zawdzięcza swoją nazwę charakterystycznym liściom.

Pieprz

Najbardziej znana i rozpowszechniona odmiana. Swoją nazwę zawdzięcza silnej ostrości smaku liści.

Odnosi się do wieloletniej odmiany ozdobnej. Nie rośnie na wolności. To dobra roślina miododajna. Wysokość łodygi dochodzi do 1 metra. Liście są jajowate.

Na działkach ogrodowych uprawiana jest jako roślina ogrodnicza. W branżach przemysłowych znajduje zastosowanie w medycynie i perfumerii. Dodawany jest jako dodatek do potraw przy przygotowywaniu wielu potraw i deserów.

Ma świetne działanie lecznicze na organizm ludzki. Poprawia trawienie, pomaga w walce z chorobami wątroby i pęcherzyka żółciowego.

Działa korzystnie na ośrodkowy układ nerwowy. Jest przydatny w stanach zapalnych żeńskich narządów płciowych. Zwiększa napięcie komórek skóry, eliminuje ognisko zapalenia skóry.

Choroby

Zarażenie rdzą będzie wskazywane czerwonymi plamami na powierzchni liści. Jeśli liście są pokryte białą proszkową powłoką, roślina jest chora na mączniaka prawdziwego. Czynnikiem sprawczym tych chorób jest grzyb. Choroby rozprzestrzeniają się szybko, dlatego jeśli zostaną wykryte, konieczne jest natychmiastowe ich leczenie, w przeciwnym razie ryzykujesz utratę wszystkich lądowań. Zabieg grzybobójczy przeprowadza się na miesiąc przed planowanym zbiorem. Jeśli infekcja wystąpiła w przeddzień zbioru liści, kędzierzawą miętę należy wyrzucić - usunąć z miejsca i spalić.

Często dotknięte antraknozą i plamistością liści. W tym przypadku rośliny spryskuje się mieszaniną Bordeaux.

Mentol

Odnosi się do odmian pieprzu. Swoją nazwę zawdzięcza wysokiej zawartości mentolu.

Gatunki wieloletnie. Uprawiane na działkach domowych. W naturze występuje na skraju lasów i wzdłuż brzegów zbiorników wodnych.

Wyprostowana łodyga osiąga do 100 cm, odmiana ma spiczaste liście, podłużne, jajowate (patrz zdjęcie). W domu jest uprawiany na opłaty za zagospodarowanie terenu i zbiory.

W obwodzie Woroneżu i Kraju Krasnodarskim uprawia się duże pola mięty mentolowej do użytku w przemyśle medycznym, kosmetycznym i kulinarnym.

Znajduje zastosowanie w produkcji środków higieny osobistej: past do zębów, szamponów, balsamów po goleniu, żeli pod prysznic.

Dodawany jest jako dodatkowy składnik przy przygotowywaniu gorących dań, deserów i napojów. Jest częścią wielu leków.

Mięta mentolowa stosowana jest w leczeniu schorzeń neurologicznych. Ma silne działanie uspokajające. Przywraca pracę przewodu pokarmowego.

Substancje bioaktywne mają działanie wykrztuśne i dezynfekujące.

Zalecany przy stanach zapalnych dróg oddechowych: nosa, oskrzeli, tchawicy, płuc.

Jak dbać o różnorodność

Mimo bezpretensjonalności miętowej mięty nadal wymaga pielęgnacji.

Podlewanie i karmienie

Nawadnianie należy prowadzić po wyschnięciu wierzchniej warstwy gleby. Podlewanie powinno być umiarkowane, przy suchej pogodzie odbywa się codziennie. Nadmierna wilgoć w glebie jest obarczona procesami gnilnymi w systemie korzeniowym mięty.

Spulchnianie i usuwanie chwastów

Aby uniknąć głodu tlenowego korzeni Marshmint, zaleca się poluzowanie gleby po każdym nawadnianiu. Roślinność chwastów należy regularnie usuwać, w przeciwnym razie gleba szybko się wyczerpie.

Zapobieganie i leczenie chorób

Najczęściej mięta jest zakażona chorobami grzybiczymi. Na krzakach może pojawić się rdza, mączniak prawdziwy. Takie choroby pojawiają się w wyniku naruszenia zasad podlewania, wprowadzenia kompozycji odżywczych (nadmiar). Tutaj będziesz musiał przeszczepić w nowe miejsce; nie warto leczyć środkami agrochemicznymi, jeśli planujesz dalej wykorzystywać liście rośliny do pożywienia.

Ochrona przed owadami

Osobniki pasożytnicze, takie jak stonka, pchła, kleszcz, gąsienica, niedźwiedź, mogą atakować miętę. Zjadają zieloną masę krzewu, a także jego podziemną część. Aby chronić miętę miętową przed szkodnikami, konieczne jest spryskanie roztworem roboczym na bazie glistnika (250 gramów surowców pobiera się na 8-10 litrów).

Pachnący

Znany również jako okrągłolistny. Ma bogaty, lekko słodki zapach. Dzięki temu ma swoją nazwę.

Odmiana wieloletnia. Uwielbia słoneczne miejsca o umiarkowanej wilgotności. Szeroko rozpowszechniony w krajach basenu Morza Śródziemnego i Azji Mniejszej. Wysokość łodygi około 40 cm.

W rzadkich przypadkach dochodzi do 1 metra. Liście jajowate z miękkim pokwitaniem i jasną obwódką.

Ze względu na atrakcyjny wygląd uprawiana jest jako roślina ozdobna. Jest używany w kuchni, medycynie.

Działa uspokajająco. Jest zawarty w większości środków uspokajających i opłat.

Jest przepisywany kobietom w okresie menopauzy. Miętowy płyn do płukania jamy ustnej odkaża jamę ustną i zmniejsza stan zapalny dziąseł.

Normalizuje wątrobę i woreczek żółciowy. Rozcieńcza żółć, ułatwiając jej stabilny odpływ. Odmawia rozszerzenia naczyń krwionośnych.

Zmniejsza bóle głowy i stabilizuje ciśnienie krwi. Zaleca się stosować go w stanach zapalnych układu oddechowego podczas przeziębień.

Opieka

W celu intensywnego wzrostu i rozwoju młode sadzonki wymagają starannej i terminowej pielęgnacji:

1. Na początku uprawy należy często podlewać, aby zapobiec wysychaniu, żółknięciu i zamieraniu kiełków. Nawilżanie powinno być umiarkowane i tylko z butelki z rozpylaczem, aby na powierzchni gleby nie tworzyła się skorupa. Rośliny lepiej nawilżać wieczorem, kiedy nie ma palącego słońca.
2. Dzień po każdym podlewaniu gleba jest poluzowana, aby zwiększyć jej napowietrzenie (przepuszczalność powietrza i wilgoci). Poluzuj powierzchownie, aby nie uszkodzić młodych korzeni.
3. Regularne nawożenie pomoże roślinom zbudować silną odporność i szybko zbudować zieloną masę. Preparaty zawierające azot i fosfor są używane jako żywność. Opatrunek wierzchni nakłada się w okresie wegetacji. Niektórzy ogrodnicy dodatkowo używają kompostu lub próchnicy.
4. Warunkiem pielęgnacji jest ściółkowanie gleby. Chochoł jest wprowadzany przed nadejściem chłodów, aby chronić nasadzenia przed zamarzaniem. Przykryj słomą, trocinami lub ziemią ogrodową.

Kręcony

Ma kilka nazw: kręcone, niemieckie, kolczaste. Różni się prawie całkowitym brakiem mentolu.

W naturze dominuje w krajach Azji Zachodniej i Europy Południowo-Wschodniej. Gatunki wieloletnie. Łodyga rozwija się do 1 metra. Liście są wydłużone, z postrzępionymi krawędziami, jak na zdjęciu.

Charakteryzują się kręconymi i pomarszczonymi powierzchniami.Olejek eteryczny jest szeroko stosowany w medycynie, produkcji mydła i przemyśle tytoniowym.

Ma bardziej miękkie właściwości w porównaniu do pieprzu. Jest stosowany w wielu lekach dla dzieci.

Nalewka jest przydatna przy trudnościach z oddawaniu moczu i leczeniu kamicy moczowej. Normalizuje pracę przewodu pokarmowego.

Skuteczny środek na nudności, wymioty, wzdęcia i kolki. Pomaga przy hemoroidach. Zwalcza choroby zapalne: gorączkę, zapalenie oskrzeli.

Ciepły napar jest odpowiedni do leczenia owrzodzeń skóry. Ogranicza proces infekcji i przyspiesza okres gojenia się ran.

Metody reprodukcji

Oprócz uprawy nasion, z której korzysta wielu ogrodników, miętę Kucheryavaya można rozmnażać przez sadzonki i kłącza. Możesz więc uzyskać silną roślinę, zachowując wszystkie cechy odmianowe krzewu macierzystego.

Pędy korzeni mięty

Kłącze

Wiosną, gdy śnieg topnieje i nadchodzi ciepła pogoda, należy wykopać krzew mięty kręconej. Następnie podziel go łopatą ogrodową na kilka części, tak aby każdy podział miał kilka zdrowych korzeni i jeden zielony pęd. Miejsca cięcia są sproszkowane węglem drzewnym i suszone.

Delenki sadzi się na działce z żyzną ziemią w odległości 30-40 cm od siebie. Po posadzeniu są obficie podlewane - na roślinę zużywa się 5 litrów wody.

Dalsza opieka jest taka sama jak w przypadku osobników dorosłych.

Sadzonki

Cięcie zielonych sadzonek odbywa się latem. Wybierz mocne pędy z wieloma pąkami. Optymalna długość pędów to 20 cm Po ścięciu sadzonki zanurza się w wodzie ze stymulatorem tworzenia korzeni (Epin, Kornevin lub Heteroauxin).

Po kilku godzinach moczenia sadzonki sadzi się na pożywnej i luźnej glebie na miejscu. Następnie podlewane i hojne. Możesz zrozumieć, że pędy zaczęły się od nowych liści.

Sadzonki mięty

Lesnaya

Znany jako kadzidło. W Europie nazywa się „oregano”.

Szeroko rozpowszechniony w części europejskiej. W Rosji rośnie wszędzie, z wyjątkiem regionów Dalekiej Północy.

Jako wzrost wybiera łąki i trawiaste wzgórza. Pędy rozwijają się do 90 cm Liście są podłużne, jajowate, szaro-zielone.

Używany jako przyprawa do wielu potraw. Ze względu na bogaty skład chemiczny ma szerokie zastosowanie w medycynie.

Ladanka normalizuje pracę układu pokarmowego. Pomaga w walce z zatruciami i biegunkami. Działa uspokajająco na układ nerwowy.

Łagodzi niepokój, niepokój. Jest stosowany jako środek przeciwbólowy przy bólach zębów, bólach stawów i bólach głowy. Działa przeciwbakteryjnie i leczniczo. Witaminy wchodzące w skład olejku eterycznego zwiększają krzepliwość krwi.

Stabilizuje się metabolizm tłuszczów, przywraca się poziom cholesterolu. Kwas askorbinowy pomaga zwiększyć i wzmocnić układ odpornościowy.

Pomaga również w stanach zapalnych cewki moczowej i narządów oddechowych.

Zbiór i zbiór

Miętę bagienną zbiera się w środku lata, wybierając tylko zdrowe okazy. Suszone zioło jest przechowywane w płóciennych workach lub kruszone na młynku do kawy, umieszczając je w czystych szklanych pojemnikach.

Możesz również przechowywać miętę w plastikowych torebkach w lodówce, usuwając z nich nadmiar powietrza.

Mięta bagienna to zioło lecznicze i piękne. Nie jest trudno go uprawiać, jeśli znasz główne punkty sadzenia i pielęgnacji. To raczej bezpretensjonalna i zdrowa kultura, która powinna być w każdym ogrodzie.

Pole

Roślina zielna, druga nazwa to mięta łąkowa.

Gatunki wieloletnie. Rozpowszechniony. Występuje w Europie i Azji Środkowej. Na terenie Rosji rośnie w części europejskiej, na Syberii i na Kaukazie.

W naturze preferuje brzegi zbiorników wodnych i bagien.Pędy rozgałęzione osiągają 100 cm, liście są ząbkowane, puszyste w okresie zbioru.

Różni się wysoką zawartością mentolu. Uprawiana jest do użytku w medycynie ludowej i zawodowej.

Napary działają uspokajająco na ośrodkowy układ nerwowy. Sen i apetyt są znormalizowane, a częstotliwość bólów głowy maleje.

Stosowany jest przy chorobach przewodu pokarmowego. Wpływa na wątrobę i woreczek żółciowy. Jest przydatny w przypadku zapalenia pęcherzyka żółciowego, aktywnie rozcieńcza stojącą żółć. Zwalcza choroby układu oddechowego.

Eliminuje obrzęki, zmniejsza ryzyko zapalenia. Wspomaga rozszerzenie naczyń krwionośnych w mózgu i sercu. Stabilizuje ciśnienie krwi.

Roztwory olejowe z tej odmiany są dodawane do składu wielu leków: validol, valocordin. Olejki eteryczne są wykorzystywane do produkcji proszków i past do zębów, płukanek do ust.

Szkodniki

Mięta kędzierzawa jest często atakowana przez szkodliwe owady. Dzieje się tak w przypadku braku odpowiedniej pielęgnacji (podlewanie, nawożenie) i regularnej kontroli.

Nieokiełznanymi szkodnikami, które zjadają nadziemną część rośliny, są miętowe pchły i mszyce. Pierwszy typ wykonuje otwory w blaszce liściowej, drugi zagina rurkę.

Możesz pozbyć się tych szkodników za pomocą naparu czosnkowego lub cebuli. Nawadnianie przeprowadza się 2 razy w odstępie 10 dni. Spryskaj koronę rośliny i ziemię wokół niej.

Ćmy i mięty uwielbiają jeść kędzierzawą miętę. Podczas sadzenia obok ziemniaków istnieje ryzyko uszkodzenia przez robaki. Ogólnoustrojowe środki owadobójcze pomogą pozbyć się tych pasożytów.

Mszyce uszkadzają liście mięty

Psi

Nazywana także budrą bluszczu. Różni się wyraźnym zapachem.

Bylina, jak większość odmian. Woli mieszkać w umiarkowanych strefach Eurazji. Rośnie aktywnie w lasach lub na polanach.

Pełzająca łodyga dorasta do 50 cm Liście są zreformowane, umiejscowione na długich ogonkach, co wyraźnie widać na zdjęciu. W okresie wiosenno-letnim daje miód.

Odnosi się do aktywnych składników leczenia ludowego.

Głównym obszarem działania jest środek przeciwzapalny i żółciopędny. Przyspiesza usuwanie piasku z pęcherzyka żółciowego. Eliminuje procesy zapalne, stabilizuje układ pokarmowy.

Stosowany w leczeniu układu oddechowego. Rozcieńcza flegmę, pomaga wydostać się śluzowi i zapobiega dalszemu rozwojowi choroby.

Odnosi się do silnego środka moczopędnego. Pomaga w leczeniu układu moczowego. Ma działanie chłodzące i gojące rany.

Dobrze dezynfekuje powierzchnię, ograniczając rozwój infekcji. Należy zachować ostrożność podczas korzystania z niego.

Roślina tej odmiany jest uważana za trującą.

Zapobieganie

Aby zapobiec pojawianiu się chorób i pasożytów, postępuj zgodnie z prostymi i skutecznymi środkami zapobiegawczymi:

• regularnie usuwaj chwasty i resztki roślin z terenu;
• jesienią wykonaj głębokie kopanie gleby, aby zniszczyć grzyby, larwy, które wbijają się w ziemię w celu zimowania;
• chore rośliny, których nie można już uratować, należy natychmiast usunąć z miejsca, aby wykluczyć zakażenie zdrowych okazów.

Dla dobrego wzrostu mięty obszar jest oczyszczony z chwastów.

Kocia mięta

Drugie imię to kocimiętka. Swoją nazwę zawdzięcza cienkiemu sokowi z cytryny, który przyciąga aktywną uwagę kotów.

Ziele wieloletnie. W naturze rośnie na pustkowiach, leśnych polanach.

W ogrodnictwie uprawiana jest jako dekoracyjna dekoracja ogrodu. Pionowy pęd może osiągnąć 1 metr, raczej puszysty (ale nie taki sam jak ten u Koreańczyka na następnym zdjęciu). Liście są trójkątne, jajowate, ostre.

Używany w kuchni jako przyprawa. Jest używany w produkcji mydła i perfumerii. Jest szeroko stosowany w medycynie.

Odnosi się do silnych produktów antyseptycznych i chłodzących.Jest przepisywany na anemię, uzupełnia niedobór witamin w organizmie.

Ma pozytywny wpływ na układ sercowo-naczyniowy. Monitoruje poziom ciśnienia krwi. Stosowany jest w leczeniu układu pokarmowego.

Stabilizuje pracę nerek. Reguluje pracę układu nerwowego. Zmniejsza uczucie niepokoju i niepokoju. Polecany przy chorobach układu oddechowego.

Jest silnym środkiem wykrztuśnym. Polecany kobietom w przypadku problemów z cyklem miesiączkowym.

Terminy i technologia zejścia na ląd

Uprawa mięty jest równie skuteczna, zarówno metodą nasienną, jak i wegetatywną. Najważniejsze jest, aby znać podstawowe subtelności każdego procesu.

Posiew

Optymalny czas na siew to początek kwietnia. Nasiona mięty bagiennej zmieszane z piaskiem są równomiernie rozprowadzane na wstępnie zwilżonej glebie, lekko posypane piaskiem i zwilżone butelką z rozpylaczem. Odległość między sadzonkami powinna wynosić 15-20 centymetrów, głębokość rowka powinna wynosić 2-3 centymetry.

Jeśli sadzonki mięty błotnej wysiano w pojemnikach, rośliny sadzi się na stałe po pojawieniu się 3-4 liści.

Sadzonki

Daty szczepienia - wczesna wiosna-początek sierpnia. Aby uzyskać sadzonki, należy odciąć pędy o długości 10 centymetrów od krzewu i ukorzenić je w mokrym piasku lub wodzie. Sadzenie mięty w pojemniku z piaskiem odbywa się pod kątem 45 stopni, po czym przykrywa się je polietylenem, aby uzyskać efekt cieplarniany.

Okresowo są wentylowane, nawilżane, a po 1-2 tygodniach są ustalane na stałe. Rośliny są pogłębione o nie więcej niż 5 centymetrów, zachowując odległość między nasadzeniami 15 centymetrów.

koreański

Jest znany jako lofant tybetański. Dobra roślina miodowa.

Bylina. Rozwój dzikiej przyrody prawie zniknął. Uwielbia żyzne gleby w miejscach nasłonecznionych. Ta odmiana może dorastać do 1 metra długości.

Różni się w rurkowatych fioletowych kwiatach, zebranych w kwiatostany w kształcie kolców. Uprawiana jest jako roślina ozdobna, stosowana jako składnik preparatów leczniczych.

Szerokie zastosowanie w przemyśle medycznym, kosmetycznym, gotowaniu.

Herbata lecznicza działa uspokajająco na układ nerwowy. Kosmetyki zawierające miętę koreańską wyrównują koloryt skóry, normalizując jej koloryt i zapobiegając procesom starzenia.

Dobrze oczyszcza krew, usuwa metale ciężkie z organizmu. Normalizuje ciśnienie krwi. Zalecany do stosowania w chorobach wirusowych i oddechowych: astmie, zapaleniu płuc, zapaleniu oskrzeli, grypie.

Działa leczniczo na wątrobę i woreczek żółciowy. Stosowany w leczeniu wirusowego zapalenia wątroby typu C.

Normalizuje pracę przewodu pokarmowego, przywraca metabolizm. W leczeniu zdrowia mężczyzn stosuje się go przy zapaleniu gruczołu krokowego, aktywnie zwiększa potencję.

Zasady lądowania

Ta roślina uwielbia rosnąć w luźnej i żyznej glebie. W przypadku sadzenia w zakwaszonej glebie nie należy spodziewać się dobrego wzrostu i gęstego ulistnienia. Ponadto pikantna kultura nie rośnie dobrze na podmokłej i przewróconej glebie. Najlepszym miejscem do sadzenia będzie słoneczne miejsce z odrobiną cienia.

Teren przed sadzeniem należy oczyścić z resztek roślinnych i chwastów, dokładnie wyrównać i nawozić materią organiczną (na 1 metr kwadratowy powierzchni 3 kg kompostu lub zgniłego obornika). Dodatkowo można dodać opatrunki mineralne - fosfor i potas, 50 g na 1 mkw. m. powierzchnia.

Nasiona zbierane są po pełnej dojrzałości - w połowie października. Można je wysiewać bezpośrednio po zbiorze w skrzynkach na sadzonki lub przechowywać w lodówce do wiosny. A wraz z nadejściem ciepłych dni siej na otwartym terenie.

Podczas sadzenia nasion nie wyciąga się zbyt głębokich rowków - głębokość 3-4 cm, między rowkami pozostaje odległość 15-20 cm.W celu równomiernego wysiewu nasiona miesza się z grubym piaskiem w stosunku 1: 5. Po wysianiu nasiona zakopuje się w ziemi ogrodowej, lekko zagęszcza i obficie nawadnia butelką z rozpylaczem.

Kędzierzawe nasiona mięty, podobnie jak nasiona pietruszki, wylęgają się w ciągu dwóch tygodni. Podczas kiełkowania obszar należy regularnie czyścić z chwastów, które mogą zakłócać kiełkowanie sadzonek.

Żyzna gleba jest potrzebna do dobrego wzrostu sadzonek.

język japoński

Rzadki widok. Występuje endemicznie na wyspach japońskich.

Bylina. Rośnie na wyspach Honsiu i Hokkaido, gdzie zostało zrobione zdjęcie. Preferuje wilgotne, bagienne lasy. Wyróżnia się krótką łodygą (rozwija się do 40 cm) i ogólnie małymi częściami.

W Japonii uprawia się ją do ozdabiania działek ogrodowych. Szerokie zastosowanie przemysłowe. Ze względu na dużą zawartość pachnących olejków eterycznych znajduje zastosowanie w kuchni jako przyprawa lub przyprawa, do dekoracji dań gotowych i deserów.

Aktywny składnik produktów kosmetycznych i perfumeryjnych. W Rosji jest sprzedawany tylko w wyspecjalizowanych sklepach.

Instrukcje krok po kroku: jak używać pcheł?

W gotowaniu

Suszone liście są używane:

• W pierwszym i drugim daniu z wołowiny, wieprzowiny i jagnięciny.
• Do przygotowania gruzińskiej przyprawy Khmeli-suneli i sos Tkemali.
• Sosy i nadzienia do ciast.
• W Armenii - do aromatyzowania domowych serów.
• Do przygotowywania mieszanek herbacianych.
• Jako naturalny środek aromatyzujący do konserwacji owoców i jagód.

Stosuje się świeże liście mięty:

• Do dekoracji ciast, deserów i lodów.
• Do aromatyzowania napojów alkoholowych i bezalkoholowych, likierów, octu, herbaty.

Do celów leczniczych

• Astma oskrzelowa i zapalenie oskrzeli.
• Zimno.
• Choroby przewodu pokarmowego.
• Dna.
• Zaburzenia układu nerwowego, stres i zaburzenia snu.
• Opóźniony cykl menstruacyjny.
• Pobudzenie czynności serca i wzmocnienie ścian naczyń krwionośnych.
• Łagodzenie skurczów (łagodzi bóle głowy, miesiączki, bóle brzucha).
• Kamica żółciowa.
• Na choroby dziąseł i zapalenie jamy ustnej.
• Aby poprawić nieświeży oddech.
• Choroby skórne.

Marokański

Krewny mięty pieprzowej. Nazwa jest związana z krajem pochodzenia. Zawiera niewielką ilość mentolu.

Odnosi się do odmian wieloletnich. Preferuje żyzną glebę. Rośnie w miejscach słonecznych, umiarkowanie wilgotnych. Odporny na mróz. Łodyga nie przekracza 70 cm, liście są ząbkowane. Gospodarstwo jest uprawiane w celach zbiorczych i jako gatunek ozdobny.

Szeroko stosowany w przemyśle kulinarnym i medycznym. Popularny dodatek do produkcji napojów alkoholowych i tytoniu.

Napary z dodatkiem marokańskiej mięty korzystnie wpływają na układ nerwowy. Olejki eteryczne wzmacniają odporność i normalizują ciśnienie krwi.

Mięta pieprzowa rozszerza naczynia krwionośne serca i mózgu, zwiększając w ten sposób poziom krwi i zmniejszając bóle głowy.

Stosowany jest w stanach zapalnych żeńskich narządów płciowych. Poprawia trawienie, normalizuje metabolizm.

jabłko

Drugie imię to mięta egipska. Nazwany na cześć ojczyzny pochodzenia.

Ziele wieloletnie. W naturze rośnie w Azji, na Kaukazie. Uwielbia ciepły klimat.

Jeśli chodzi o wysokość, osiąga 60-70 cm Liście są okrągłe, o aksamitnej powierzchni, na zdjęciu nie jest to bardzo widoczne.

Główną specjalizacją aplikacyjną jest przemysł spożywczy. Stosowany w kosmetologii i medycynie.

Do produktów do pielęgnacji włosów dodawane są olejki jabłkowe z mięty pieprzowej. Zapobiegają kruchości i osypywaniu oraz przywracają zdrowy połysk.

Ester jest przydatny w chorobach układu oddechowego. Zalecany przy astmie, zapaleniu oskrzeli, zapaleniu płuc, przy leczeniu nieżytu nosa.

Normalizuje procesy układu pokarmowego. Jest przepisywany na kolkę, zaparcia, wzdęcia. Działa antyseptycznie. Łagodzi swędzenie, zaczerwienienia, likwiduje ognisko zapalne i zapobiega jego rozwojowi.

Praca przygotowawcza

Aby stworzyć najkorzystniejsze warunki do ukorzeniania i wzrostu mięty, wymagane jest przygotowanie odpowiedniego narzędzia i gleby.

Inwentarz

Do sadzenia musisz przygotować:

• łopata bagnetowa;
• szufelka;
• lekka grabie;
• ostre sekatory;
• rękawice ochronne.

Przygotowanie terenu i materiał do sadzenia

Wybierając miejsce do sadzenia mięty, należy preferować słoneczny obszar z luźną glebą. Dla pcheł północne wiatry są dość destrukcyjne; gdy gleba wysycha, jej organy wegetatywne zaczynają wysychać. Najlepszą opcją jest posadzenie mięty w pobliżu budynków i budynków.

Zobacz też

Opis mięty mentolowej, właściwości sadzenia i pielęgnacji, zbioru i przechowywania

Czytać

Przygotowanie miejsca na miętę miętową odbywa się jesienią, usuwając z niej chwasty. Podczas głębokiego kopania do ziemi dodaje się zgniły obornik w ilości 4-5 kilogramów na metr kwadratowy. Biorąc pod uwagę niewielki rozmiar materiału do sadzenia, należy je wymieszać z czystym piaskiem lub osadem kawowym przed ułożeniem ich w ziemi.

Korzystne cechy

Zanim przejdziemy bezpośrednio do opisu odmian, należy powiedzieć kilka słów ogólnie o mięcie. Roślina jest bezpretensjonalna i szybko dostosowuje się do warunków otoczenia. Nie wymaga nawożenia, regularnego podlewania i specjalnej pielęgnacji. Chcesz go posadzić w łóżkach? To nie może być prostsze! Posadź jeden okaz, a szybko wyrośnie bez Twojego udziału.

Mięta pieprzowa jest znana jako skuteczny środek uspokajający, ale jej „moc” się nie kończy. Pachnące liście mają działanie tonizujące, moczopędne, żółciopędne i przeciwzapalne.

Jak każdej tradycyjnej medycyny, mięty nie należy spożywać bezmyślnie, mieszać z różnymi lekami i niepotrzebnie robić naparów.

Właściwości lecznicze

Mięta znana jest ze swojego leczniczego działania na organizm ludzki. Oprócz przyjemnego aromatu i doskonałego połączenia z innymi ziołami przy warzeniu wyśmienitych herbat, robieniu deserów, sosów, perfum pomaga pozbyć się wielu dolegliwości.

Mięta ma wiele właściwości leczniczych:

1. Poprawia krążenie krwi, jednocześnie łagodząc objawy tachykardii, kołatania serca.
2. Na bazie oleju z roślin wytwarza się leki stosowane w leczeniu chorób przewodu pokarmowego.
3. Olejek eteryczny ma pozytywny wpływ na pacjentów z zapaleniem oskrzeli, astmą; pomaga wyeliminować jasne ataki u osób z gruźlicą.
4. W połączeniu z innymi środkami stosowany jest u kobiet w profilaktyce i leczeniu dolegliwości ginekologicznych.
5. Pomaga radzić sobie ze stresującymi stanami, lękiem, lękiem, zaburzeniami snu.
6. Eliminuje nudności, wymioty, poprawia apetyt.

W przemyśle farmaceutycznym właściwości mięty badano od dawna. Jest częścią dobrze znanego „Validolu”, który ma korzystny wpływ na serce i naczynia krwionośne.

Opis

Spośród wszystkich odmian mięty wyróżnia się miętę (używa się również nazwy „pchła” lub gruzińskie ombalo). Pod względem cech zewnętrznych ten rodzaj mięty może bardzo różnić się od tej samej mięty łąkowej czy ogrodowej.

Pchła mięta

Ta roślina wieloletnia osiąga maksymalnie pół metra wysokości (choć są też „mistrzowie” 1 metr wysokości), łodygi są gładkie, zaokrąglone na cięciu, pędy rozgałęzione położone są poziomo. Owalne, matowe liście są zielone z szarawym odcieniem, lekko spiczaste na końcach, ząbkowane na brzegach i pokryte najdelikatniejszymi włoskami, mają charakterystyczny delikatny i lekki mentolowy aromat.

Każdy liść, siedzący na krótkim ogonku, znajduje się naprzeciwko drugiego, jego długość wynosi około 2,5 centymetra, a szerokość półtora. Kwiatostany mięty są liczne i bujne, każdy kwiat wchodzi w szypułkę, podobnie jak wielopoziomowy kłosek, są małe, w kolorze fioletowym, bliższym bladofioletowemu.Korona kwiatu mięty ma dwa zawory i cztery płatki, podczas gdy dolne są mniejsze niż na górze. Mięta zaczyna kwitnąć w czerwcu i trwa do połowy jesieni (najczęściej do września).

Korzeń rośliny jest zwyczajny, nitkowaty, włóknisty, raczej rozgałęziony, co jest typowe dla wszystkich odmian mięty dzikiej i domowej.

Rzadko się zdarza, jak wygląda owoc mięty, ponieważ owocowanie jest raczej rzadkim zjawiskiem dla tej rośliny wieloletniej. Owoce (nazywane orzechami) umieszcza się w filiżankach, są szorstkie w dotyku i pokryte kosmkami. Zwykle na jednej łodydze znajdują się cztery orzechy.

Liczne kwiatostany

Charakterystyka

Mięta bagienna jest szeroko rozpowszechniona na prawie wszystkich kontynentach, zwłaszcza na Kaukazie i Morzu Śródziemnym.

Roślina zawiera dużą ilość niezbędnego składnika, którego składnikami są:

• pullegon (ponad 90%);
• azulen;
• limonen;
• menton;
• dipenten.

Skład zależy od miejsca wzrostu. Olejek występuje głównie w liściach i pędach, ekstrakcję przeprowadza się ze świeżych lub półsuchych roślin z kwiatami na drodze destylacji z parą wodną.

Również mięta zawiera garbniki, flawonoidy, witaminę „C” i karoten pigmentu.

Ombalo Flea Mint jak wymienić - Domek letni, ogród, ogród warzywny, rośliny domowe

Jeśli chcesz spróbować wyhodować niezwykłą roślinę na swojej osobistej działce, eksperci radzą zwrócić uwagę na ombalo - miętę bagienną. Ta nazwa rośliny jest szeroko rozpowszechniona w Gruzji, w innych krajach częściej używa się nazwy „pchła”. Pachnące zielenie są używane jako przyprawa, używane do przygotowywania różnych potraw kulinarnych.

Specyfika odmiany

Mięta pchła należy do rodziny Lamiaceae i jest wieloletnim ziołem. Wysokość pędów sięga 25-30 cm.W przeciwieństwie do innych odmian mięty kultura ma zaokrąglony kształt liścia. Talerze są szerokie, pomarszczone, kręcone i lekko owłosione.

Cechą charakterystyczną tej kultury jest długi okres kwitnienia, który rozpoczyna się w czerwcu i trwa do samych mrozów. Kwiatostany tworzą zwarte, prawie kuliste pierścienie. W czasie kwitnienia mają różowo-liliowy odcień z obecnością białej rurki. Zaletą pcheł jest jej wysoka zdolność ukorzeniania.

Roślinę charakteryzuje pełzający typ wzrostu. Uważana jest za doskonałą roślinę miododajną.

W przepisach medycyny tradycyjnej przypisuje się jej właściwości gojenia się ran, antyseptyczne i nieudane.

W warunkach naturalnych roślina rozwija się na łąkach zalewowych i na brzegach rzek. Kulturę tę można znaleźć w Azji, na Krymie, na Kaukazie i w Turkmenistanie. Ombalo należy do kategorii upraw ciepłolubnych, dlatego jeśli jest niewystarczająca, wskaźniki plonów spadają.

Roślinę uprawia się wysiewając nasiona w ziemi metodą rozsadową i dzieląc kłącza. Ta ostatnia metoda pozwala szybko pomnożyć kulturę iw krótkim czasie znacznie zwiększyć powierzchnię sadzenia. Rośliny są podzielone od początku wiosny, najpopularniejsze odmiany nasion to Penniroyal i Pulegium.

Niektórzy ogrodnicy uprawiają miętę doniczkową.

Czas sadzenia jest określany w zależności od warunków klimatycznych regionu, dla terytoriów centralnej Rosji jest to środek wiosny.

Nasiona mięty są dość małe, więc uprawa w ten sposób wymaga pewnych umiejętności. Zaleca się sadzenie materiału nasadzeniowego w glebie piaszczystej, aby zapewnić lepsze kiełkowanie. Po wysianiu przykryj folią i umieść w oświetlonym miejscu. Średnio po 15 dniach pojawiają się pierwsze pędy, w tym momencie film jest usuwany.

W przypadku metody podziału do rozmnażania wybiera się dorosłe rośliny z dobrze ukształtowanym systemem korzeniowym. Na pędach nie powinno być śladów gnilnych uszkodzeń i innych uszkodzeń.Po wykopaniu krzew jest ostrożnie dzielony, aby każda część miała wystarczającą liczbę korzeni i została przesadzona w nowe miejsce.

Wybór miejsca

Do sadzenia wybierz otwarte, nasłonecznione miejsca z wystarczającą ilością światła. Gleba musi być żyzna. Gleba jest wstępnie przygotowywana przez kopanie dobrze przynajmniej na bagnecie łopaty. Resztki poprzednich roślin należy całkowicie usunąć, jesienią zaleca się nawożenie planowanego miejsca sadzenia obornikiem w ilości 3 kg na metr kwadratowy.

Sadzenie mięty

Sadzonki przesadza się na stałe miejsce wzrostu po ustąpieniu zagrożenia mrozem.

Roślina słabo znosi stres i nie toleruje temperatur poniżej 8 C.

Sadzenie odbywa się w małych dołkach, umieszczając korzenie bezpośrednio na ziemi z pojemnika do uprawy. Zalecana odległość między roślinami to 30 cm.

Mięta nie jest uważana za wymagającą uprawę. Konieczne jest usunięcie chwastów, a gdy wierzchnia warstwa gleby stwardnieje, poluzuj ją. Przy wystarczających naturalnych opadach kultury nie można podlewać, w razie potrzeby przeprowadza się nawilżanie. W sezonie przeprowadza się 2 nawozy złożonymi nawozami.

Choroby

Mięta jest łatwo podatna na choroby grzybowe. Pędy są często atakowane przez rdzę lub mączniaka prawdziwego. Pierwszą obserwuje się przy nadmiernej wilgotności gleby, zwiększonej zawartości azotu w glebie i zimnej pogodzie. Środkiem zapobiegawczym jest przestrzeganie zasad płodozmianu i okresowego przesadzania krzewów mięty.

Szkodniki

Uprawę mogą utrudniać inwazje szkodników, ponieważ aromatyczną przyprawą cieszy się wiele owadów.

Główne zagrożenie wiąże się z inwazjami następujących gatunków owadów:

• mszyce;
• przędziorek;
• ślimaki;
• gąsienice;
• chrząszcz liściowy.

Niemożliwe jest użycie środków chemicznych do zwalczania szkodników, dlatego warto skorzystać z rad ludowych. W celu zapobiegania i kontroli owadów nasadzenia posypuje się popiołem, traktuje roztworem mydła do prania, myje bieżącą wodą z węża. Dobry efekt to zastosowanie roztworu na bazie czosnku lub glistnika.

Zbiór rozpoczyna się w czerwcu, kiedy zielenie są uformowane w wystarczającej objętości. Uprawę zbiera się ręcznie, wybierając zdrowe liście. Zioło można przechowywać jako przyprawę suchą lub mrożoną.

W tym drugim przypadku częściej stosuje się plastikowe torby, w których umieszcza się miętowe zielenie myte i sortowane ze śmieci. Aby zapewnić najlepsze warunki przechowywania, zaleca się usunięcie jak największej ilości powietrza po umieszczeniu trawy w worku.

Ta sztuczka pozwoli również znacznie zaoszczędzić miejsce w zamrażarce.

Miłośnikom leczniczych i pachnących kwiatów eksperci radzą zwrócić uwagę na krewnego mięty pieprzowej - mięty bagiennej i uzupełnić nią swoją kolekcję. Ten typ łączy w sobie użyteczne właściwości i wysoką dekoracyjność, a także możliwość zamaskowania nieestetycznych obszarów ogrodu pięknym dywanem.

Definicja

Jest to korzenno-aromatyczna i lecznicza wieloletnia roślina zielna, znana od czasów starożytnych. W starożytnym Rzymie i Grecji szlachetni ludzie kochali tę roślinę i nosili na głowach wieńce miętowe.

Czytaj więcej: Szkodniki kapusty: jak leczyć, jak zwalczać choroby

Uważano, że jego zapach poprawia sprawność umysłową. W Rosji Słowianie wykładali podłogi swoich domów świeżo skoszoną trawą i miętą.

Mięta bagienna nazywana jest również miętą pcheł lub pchłą, a także ombalo (ta nazwa jest powszechna w Gruzji).

Wyraźnie różni się od innych rodzajów mięty. Niskie krzewy z często rozłożystymi pędami i zielonymi liśćmi. Sonia i Penniroyal mają najsilniejszy aromat. W okresie kwitnienia przyciąga pszczoły i motyle chmurą pachnących kwiatów, które wyglądają jak liliowe pierścienie zaciskające się na łodydze.

W naturze rośnie wzdłuż brzegów rzek i na zalanych łąkach. Występuje na wolności w Azji Wschodniej, Europie. Tutaj rośnie głównie na Kaukazie Północnym i na południu Rosji.

Roślina jest sztucznie uprawiana w wielu krajach:

• Hiszpania.
• Północna Afryka.
• Turkmenia.

Rodzaj Mint (Mentha) należy do rodziny Lamiaceae. Jest to wieloletnie zioło o wysokości 30-50 cm, łodyga okrągła, gładka, dobrze rozgałęziona, pnąca lub wzniesiona. Łodyga i liście są gładkie, mogą mieć rzadkie włoski.

Liście osadzone na krótkich ogonkach, jasnozielone, owalne, eliptyczne lub podłużno-jajowate. Wielkość liścia waha się od 1 do 5 cm długości i 1,5-3 cm szerokości. Żyłki liścia są silnie zaznaczone, nadając liściowi lekką ulgę.

Kwiaty tworzą się w kątach liści i są zebrane w pierścieniowe kuliste kwiatostany. Korona kwiatu jest liliowo-różowa z białą rurką. Mięta kwitnie długo, od czerwca do listopada (do pierwszych przymrozków). Owoce orzechowe, brązowe, gładkie, błyszczące.

Specyfika gatunku

Główną cechą ombalo jest jego silny aromat, szeroko stosowany w:

• perfumeria;
• lekarstwo;
• gotowanie;
• projektowanie krajobrazu.

Jako kultura mięta jest rośliną miododajną, jest bezpretensjonalna, szybko rozwija masę korzeni i łatwo się zakorzenia. Tam, gdzie rośnie, tworzy gęsto kwitnący dywan.

Pchła jest rośliną ciepłolubną i można ją uprawiać na południu Rosji, głównie na Krymie, w północnej części Kaukazu.

W zimnym klimacie nie należy oczekiwać obfitych zbiorów z tej uprawy.

W rejonach północnych uprawa jest możliwa przy zastosowaniu lekkiego schronienia na zimę lub w pojemniku (lub sadzonce), gdy ombalo sadzi się w ziemi tylko na sprzyjający okres letni.

1. Wybór miejsca do lądowania. Powinien być dobrze oświetlony w ciągu dnia i osłonięty od wiatrów, z żyzną glebą bogatą w materię organiczną.
2. Do lądowania w stałym miejscu gleba jest przygotowywana z wyprzedzeniem.
   Od jesieni na proponowane miejsce wyładunku nanosi się zgniły obornik w ilości 3 kg na metr kwadratowy. Wiosną, gdy śnieg topnieje, a powierzchnia ziemi się nagrzewa, glebę wykopuje się na głębokość bagnetu łopaty. Wszystkie korzenie i części chwastów są usuwane. Poziomuj za pomocą prowizji.
3. Sadzenie przeprowadza się, gdy tylko minie zagrożenie wiosennymi przymrozkami, a temperatura zostanie ustawiona powyżej 18 stopni (w temperaturach poniżej 8 stopni roślina umrze). W różnych latach w centralnej Rosji może to być koniec maja lub połowa czerwca.
   Na Krymie i na południu Rosji można sadzić od połowy kwietnia.
4. Sadzenie można wykonać przez sadzonkę, dzieląc krzew i ukorzenione sadzonki.

Kłącze

Lepiej jest podzielić kłącze wiosną, kiedy procesy wzrostu są w pełnym rozkwicie, a uśpione pąki będą miały wystarczającą siłę do wzrostu i rozwoju w nową roślinę.

1. Przed podzieleniem korzenie są myte wodą i suszone na świeżym powietrzu.
2. Ostrym sekatorem lub nożem odetnij korzeń tak, aby pozostało na nim co najmniej 8-10 pąków (węzłów).
3. Przygotowane kłącza układa się w rowkach o głębokości 10 cm, dodając garść mieszanki próchnicy i węgla drzewnego pod każdy korzeń (2: 0,5).

Zasady opieki

1. Podlewanie jest umiarkowane, a woda osiadła w temperaturze pokojowej.
   Mięta bagienna nie toleruje nadmiernego podlewania.

   Jeśli gleba jest zbyt mokra, roślinę często dotykają choroby grzybowe i pleśń.

2. Opatrunek górny po posadzeniu sadzonek przeprowadza się 2 razy w sezonie.
   Pierwszy raz - wczesną wiosną, z nawozem mineralnym o wysokiej zawartości azotu. Na przykład nitroammofoska lub mocznik. Tutaj azot zawarty jest w łatwo przyswajalnej przez roślinę postaci. Granulki nawozu rozcieńcza się w ilości 5 g na 1 litr wody.
3. Drugi jest na początku tworzenia pąków. Tutaj możesz użyć złożonych nawozów do upraw kwiatowych lub nawozów fosforowych. Najpopularniejszym nawozem wśród ogrodników jest superfosfat. Wskaźnik hodowli - 1 łyżka. l. 10 litrów. woda. Wśród płynnych dressingów można wyróżnić Agricolę nr 7. 5 g nawozu (łyżeczka) rozcieńcza się w 2 litrach wody.
4. Przycinanie.
   Sanitarne - przez cały sezon.Wszystkie suche i chore pędy są usuwane, wyblakłe pędy są skracane.
5. Formatywny - wiosną, w okresie aktywnego wzrostu pędów. Krzewom nadaje się pożądany kształt i wygląd.
6. Stymulowanie - odbywa się w postaci szczypania młodych punktów wzrostu w celu pobudzenia wzrostu masy wegetatywnej.
7. Poluzowanie należy wykonywać po każdym podlewaniu oraz przy deszczowej, wilgotnej pogodzie.
8. Pielenie w krzakach pcheł praktycznie nie jest wymagane, ponieważ kultura przykrywa ziemię dywanem, zapobiegając rozwojowi chwastów.

Czytaj dalej: Opis odmiany powołania wiśni recenzje zdjęć zapylaczy

Szkodniki i choroby

Kiedy sadzić rośliny

Roślinę uprawia się wysiewając nasiona w ziemi metodą rozsadową i dzieląc kłącza. Ta ostatnia metoda pozwala szybko pomnożyć kulturę iw krótkim czasie znacznie zwiększyć powierzchnię sadzenia. Rośliny są podzielone od początku wiosny, najpopularniejsze odmiany nasion to Penniroyal i Pulegium.

Niektórzy ogrodnicy uprawiają miętę doniczkową.

Czas sadzenia jest określany w zależności od warunków klimatycznych regionu, dla terytoriów centralnej Rosji jest to środek wiosny.

Ogólne informacje o mięcie

Mięta należy do rodziny Lamiaceae. Nazwa jest związana z Mount Mente w starożytnej Grecji. Roślina pochodzi z Azji Środkowej i Morza Śródziemnego. W naszym kraju pojawił się na przełomie XIX i XX wieku. Obecnie istnieje około 40 gatunków i odmian mięty, w tym mieszańców. Rośnie w swoim naturalnym środowisku i jest uprawiany w ogrodach przydomowych. Odmiany wieloletnie są odpowiednie dla wszystkich terytoriów, jednoroczne kwitną w klimacie umiarkowanym. Najlepiej rośnie w regionach południowych, na Kaukazie. Obecność rośliny odczuwalna jest z daleka: ze względu na znaczną zawartość olejków eterycznych emanuje z niej silny aromat, który w określonych momentach nasila się.

Mięta należy do roślin wieloletnich. Jego wysokość może dochodzić do 1 m, więc zaliczany jest do krzewów, ale są też odmiany niewymiarowe. Ma cienkie łodygi. Są zgrupowane z kwiatostanami miniaturowych kwiatów, głównie liliowych odcieni, które kwitną przez całe lato. Smak podłużnych liści o bogatym zielonym kolorze to mentol, który dobrze chłodzi w upalny dzień. Ogonki i liście zapewniają organizmowi nieocenione korzyści:

• działają przeciwskurczowo;
• uspokoić nerwy;
• poprawiają pracę układu oddechowego - mogą zarówno zwalczać przeziębienia, jak i łagodzić astmę.

Efekt terapeutyczny mięty ma również na celu:

• normalizacja krążenia krwi, zapobieganie rozwojowi chorób serca i naczyń krwionośnych;
• usuwanie negatywnych objawów ze strony układu pokarmowego;
• łagodzenie procesów zachodzących w okolicy narządów płciowych kobiety.

Inne zastosowania mięty:

• perfumy - wiele perfum zawiera elementy mięty;
• kosmetologia - produkcja masek zawierających tę pachnącą roślinę;
• przemysł spożywczy - dodatek do sałatek, przypraw, deserów;
• farmaceutyki - wiele leków powstaje na bazie mięty, ma za zadanie uśmierzyć ból gardła, umożliwić swobodne oddychanie.

Musisz wiedzieć, że roślina ma nie tylko właściwości lecznicze. Ze względu na obecność mentolu może być szkodliwy, jeśli jest stosowany nadmiernie lub nieprawidłowo z powodu nieznajomości różnicy gatunkowej. Mięta jest często uprawiana w dużych ilościach na sprzedaż.

Kiedy i jak zbierać miętę kręconą

Najlepszy czas na zbiory mięty zielonej to połowa lipca. W tym czasie, przed rozpoczęciem kwitnienia, liście rośliny zawierają maksymalną ilość substancji aromatycznych. Zbiór mięty można przeprowadzić z pojedynczych liści lub całych roślin, odcinając je i wiążąc w pęczki. Należy to zrobić w ciepły, suchy dzień, pamiętaj, aby poczekać, aż poranna rosa wyschnie na liściach.

Jak prawidłowo suszyć miętę kręconą

Zebrane kędzierzawe liście mięty rozsypuje się na blachach do pieczenia lub płytach ze sklejki pokrytych czystym papierem, które umieszcza się w suchym, dobrze wentylowanym miejscu. Jednocześnie bezpośrednie światło słoneczne nie powinno padać na trawę. Aby zapobiec zbrylaniu się liści, należy je okresowo mieszać. Po tym, jak stają się kruche, są kruszone i przechowywane.

Po całkowitym wysuszeniu liście mięty szeleszczą i kruche

Ważny! Rośliny w pęczkach są suszone w stanie zawieszonym.

Suszone liście mięty zielonej najlepiej przechowywać w szczelnie dopasowanym szklanym lub glinianym pojemniku. Dozwolone jest umieszczanie zebranego materiału roślinnego w szczelnie zamkniętych workach z płótna lub tkaniny, ale w tym przypadku należy je przechowywać w chłodnym, suchym pomieszczeniu, odizolowanym od innych przypraw.

Krótki film na temat suszenia mięty można obejrzeć pod linkiem poniżej.

Zastosowania medyczne

Marshmint ma długą tradycję zażywania narkotyków, pomimo ryzyka jego toksycznych właściwości ze względu na aktywny składnik pulegonu, nawet w niewielkich ilościach. Olejek eteryczny nigdy nie powinien być przyjmowany wewnętrznie, ponieważ może prowadzić do uszkodzenia wątroby lub nerek, niewydolności wielorakiej lub śmierci u ludzi i zwierząt.

Jako herbata ziołowa Marshmint jest popularna w leczeniu niestrawności i wzdęć, infekcji dróg oddechowych, takich jak przeziębienie i grypa, oraz do stymulowania pocenia się.

Ciemniejsza strona Marshmint polega na jego stosowaniu do wywoływania aborcji w przypadku niechcianej ciąży. Był również używany do wywoływania miesiączki. Chociaż liście były powszechnie używane, olejek eteryczny znajduje się tam, gdzie składniki aktywne występują w dużych ilościach. Kiedyś tylko liście dawały pożądany efekt, ale teraz wiadomo, że olejek eteryczny również. Mimo tej wiedzy nie powinny go spożywać kobiety w ciąży ze względu na ryzyko skurczów macicy.

Przygotowanie sadzonek

Mięta kędzierzawa uprawiana jest na kilka sposobów.

• sadzonki;
• posiew;
• sadzonka.

Musisz preferować sadzonki lub sadzonki.

Zaczynają przygotowywać miejsce do sadzenia kędzierzawej mięty jesienią. Wraz z nadejściem jesieni usuwa się wszystkie chwasty, a glebę wykopuje się na głębokość 10-15 cm, co zapobiegnie pojawianiu się owadów na wiosnę. Ponadto glebę podlewa się roztworem nadmanganianu potasu lub jodu. Taka dezynfekcja to zapobieganie grzybom i innym chorobom.

Wiosną ponownie wykopuje się glebę i stosuje nawozy. Stosuj nawozy mineralne i organiczne. Odpowiednie są obornik, ptasie odchody, dziewanna, superfosfat i nawozy azotowe.

Warunki wzrostu

Marshmint wymaga pełnego oświetlenia dla najlepszej wydajności i żyznej, dobrze przepuszczalnej gleby. Gleba nie powinna być zbyt mokra, ponieważ liście gniją lub pleśnieją, jeśli są zbyt mokre, szczególnie podczas mroźnych zim. Sucha gleba zimą pozwala na pewną ochronę przed mrozem, podczas gdy bagienna musi wytrzymać do minus 5 C. Uwielbia jednak wilgotną glebę, więc latem konieczne będzie dodatkowe podlewanie.

Większość podgatunków ma korzenie, które podróżują pod ziemią, jednak mięta pnąca rozprzestrzenia się również na powierzchnię. Oznacza to, że wszędzie tam, gdzie część rośliny dotknie ziemi, pojawi się mały system korzeniowy. Aby się rozmnażać, weź kawałki łodygi i posadź lub pozwól korzeniom się rozwinąć i sadzić, gdy będą gotowe.

1. Jeśli roślina stanie się zbyt inwazyjna w którejkolwiek części ogrodu, po prostu wykop ją i ostrożnie wyrzuć.
2. Jeśli zrobi się zbyt wilgotno zimą lub wiosną, może cierpieć na gnicie pleśni.

Zaatakowane liście należy usunąć i dostarczyć mniej wody. Marshmint - dobrze rośnie w doniczkach.

Definicja

Odmiany roślin

Odkryto różne rodzaje mięty: co najmniej 25 odmian, a także około 10 dzikich mieszańców.Różnią się wyglądem - liśćmi, korzeniami kwiatostanów, zapachem, a nawet właściwościami leczniczymi. Wiele odmian ma zapach podobny do owoców cytrusowych.

Cytrynowy

Odmiana nazywana jest również melisą. W ogrodach często rośnie mięta. Jest to roślina wieloletnia łatwa w pielęgnacji. Może osiągnąć wysokość metra. W warunkach pozytywnych, po wybarwieniu, materiał siewny rozprasza się, a prawie wszystkie nasiona mają doskonałe kiełkowanie. Bujny krzew ma bladozielone liście, wyrzeźbione wzdłuż granicy.

Warunki wzrostu dla mięty kręconej

Odmiana preferuje uprawę na otwartych, słonecznych terenach. Wskazane jest, aby wybrać takie miejsca, aby rośliny były na słońcu w pierwszej połowie dnia. Preferowane są gleby wilgotne, ale nie obszary podmokłe.

Zaleca się, aby gleba była żyzna, luźna, dobrze napowietrzona. Odpowiednie są podłoża gliniaste i piaszczysto-gliniaste. Niepożądane jest sadzenie krzewów w cieniu. Będą słabo rosnąć. Co 4 lata przesadza się łóżka, a duże krzewy sadzi się na różnych obszarach.

Przyprawa w gotowaniu

Korzystne właściwości mięty, jej aromat i smak znalazły zastosowanie w kuchni. Przyprawa łączy się z dowolnymi potrawami - mięsem, rybą, warzywami, owocami, deserami, wypiekami. Świeże zioła dodawane są do gorących i zimnych napojów.

1. Sos miętowy do mięs. Zmiel 20 gram liści mięty, kolendry, szpinaku. Dodać starty ząbek czosnku, łyżkę oliwy i łyżeczkę soku z cytryny. Dokładnie wymieszać.
2. Miętowy sos jogurtowy. Dodaj pęczek przypraw posiekanych blenderem do 100 gramów niesłodzonego jogurtu. Sól i pieprz.
3. Krem miętowy. Śmietanę ubić z białkami, dodać przyprawę pokrojoną w blenderze.
4. Przyprawa w herbacie jest przydatna. Do jego przygotowania używa się świeżych i suchych liści. Herbatę można pić z mlekiem lub cytryną.

Gałązki ziół zdobią ciasta, koktajle. Jako przyprawę stosuje się suszone i sproszkowane zioła. Suszoną miętę dodaje się do gulaszu warzywnego, herbaty, ciasta do pieczenia.

Zobacz ten post na Instagramie

Publikacja Julii Ponomarevy (@ juliettt108) 21 października 2019 11:40 czasu PDT

Zobacz ten post na Instagramie

Opublikowane przez Yummy Page (@foodblog_li) 21 października 2019 r. O 1:29 PDT

Ograniczenia i przeciwwskazania

Jak każda roślina, mięta ombalo ma nie tylko korzystne właściwości, ale także ma przeciwwskazania i może powodować skutki uboczne. Ombalo mięta nie jest zalecana dla kobiet w ciąży i karmiących, dzieci, osób z indywidualną nietolerancją, krwawieniami z macicy oraz z przewlekłymi chorobami wątroby i nerek.

Przed spożyciem mięty ombalo należy pamiętać, że roślina jest trująca. Przyprawa spożywana w dużych ilościach może spowodować nieodwracalne szkody dla organizmu, aż do śmierci włącznie.

Kiedy pojawią się następujące pierwsze oznaki zatrucia, należy natychmiast wezwać karetkę:

• nudności wymioty;
• silny ból w okolicy nadbrzusza;
• podwyższona temperatura ciała;
• pobudzenie;
• bół głowy;
• halucynacje wzrokowe;
• utrata słuchu;
• krwawienie z macicy;
• podwyższone ciśnienie krwi;
• duszność, duszność.

Ważny! Po spożyciu 10 ml olejku miętowego pojawia się umiarkowany i wysoki stopień toksyczności, po spożyciu 15 ml śmierć następuje w ciągu 1-3 godzin.

Mięta bagienna - opisy i zdjęcia rośliny

Nazwa botaniczna: Mentha pulegium

Jest to niewielka bylina pnąca o błyszczących zielonych liściach. Osiąga wysokość zaledwie 15 cm i ma nieokreśloną szerokość ze względu na swój rozszerzający się charakter. Trawa może zwijać się zarówno na powierzchni ziemi, jak iw glebie, zapuszczając korzenie z pąków, gdy części wegetatywne dotkną ziemi. Ta pełzająca cecha oznacza, że ​​Marshmint jest idealną rośliną pnącą, która jest również bardzo aromatyczna. Istnieje również podgatunek „pionowy”, który osiąga 30 cm wysokości. Ta odmiana jest podobna do poprzedniej z wyjątkiem struktury i wiatrów.Jednak nie zapuszcza łatwo korzeni z pąków.

Drobne fioletowe kwiaty zebrane w pierścieniowe kwiatostany pojawiają się późną wiosną. Są rozmieszczone poziomo na całej długości łodygi, wyrastając z pąków. Owalne, ciemnozielone, błyszczące liście pokryte są po obu stronach drobnymi włoskami. Ułożone są parami na krótkich nogach, średnio około 2,5 cm długości i 1,5 cm szerokości. Ta niewielka roślina pochodzi z Europy i części Azji, ale rozprzestrzeniła się na dużym obszarze i rośnie wszędzie tam, gdzie znajdzie odpowiedni klimat. Szczególnie dobrze rośnie na wilgotnej glebie w pobliżu rzek.

Angielska nazwa pochodzi od Puliol, starej francuskiej nazwy tymianku. Stało się „Royal Puliol”, potem „Puliol Royale” i ostatecznie przekształciło się w „Swamp”. We Francji nazywa się La Mentha Puliol. Nazwa botaniczna to Mentha pulegium, gdzie „Mentha” wskazuje, że roślina ta zaliczana jest do rodzaju „mięta”. Nazwa gatunku „pulegium” pochodzi od łacińskiego „pulex”, co oznacza „pchłę”. Jest to nawiązanie do tradycyjnego zastosowania do usuwania pcheł za pomocą dymu z płonących liści lub przy użyciu świeżej rośliny. A Rzymianie znali to po prostu jako Pulegium. Marshmint można również nazwać trawą pełzającą, trawą komarów lub trawą budyniową.

Istnieje kilka odmian hodowanych przez ogrodników przez lata. Podgatunek bagienny bardzo różni się kształtem od gatunków blisko z nim spokrewnionych. Więcej informacji na temat innych gatunków można znaleźć poniżej.