Wszystko o hodowli kurczaków rasy Oryol w domu

O wyborze

Hrabia Orłow-Chesmensky (ulubieniec Katarzyny II) zasłynął nie tylko z hodowli pięknych koni Oryol. Na cześć hrabiego nadano także nazwy kurczętom wyhodowanym pod jego nadzorem. Wydarzenia sięgają ponad dwóch stuleci.

W powstaniu rasy brały udział walczące Malajki i ptaki perskie, charakteryzujące się silnym charakterem, różnorodnym upierzeniem i brodatą urodą. Dzięki staraniom hrabiego rasa ta rozpowszechniła się w XIX wieku na prawie całym europejskim terytorium państwa. Rosyjskie Cesarskie Towarzystwo Hodowców Drobiu ogłosiło standardowe parametry ptaka Oryol w 1914 roku.

Wszechrosyjski Instytut Badań Naukowo-Technologicznych Drobiu w kolekcji kolekcjonerskiej tej rasy jako fundusz genetyczny (rezerwa).

Opis i funkcje

Wyhodowana w XIX wieku rasa spełnia wymagania swoich czasów. Ptak toleruje mroźne zimy i wilgotną pogodę. Produkcja jaj praktycznie nie spada, co jest ważne, biorąc pod uwagę wysoki koszt jaj zimą. A mięso ma przyjemny niekonwencjonalny smak. Przedstawiciele rasy są mało wymagający dla warunków życia i paszy. Ale kurczaki są wrażliwe na zimno i złą pogodę, ponieważ powoli dorastają i odchodzą. Wymagają szczególnej uwagi i podejścia.

Wygląd i budowa ciała

Koguty mają następujące cechy:

• ciało jest podniesione, smukłe, pionowe;
• nogi wydłużone, wytrzymałe, żółte bez upierzenia;
• szyja jest długa z wygięciem;
• czaszka z szeroką, płaską kością potyliczną i zwisającymi łukami brwiowymi;
• klatka piersiowa jest lekko wypukła;
• dziób krótki, zakrzywiony, żółty (gatunki drapieżne);
• upierzenie szyi i karku tworzy bujną warstwę;
• grzebień jest mały, szkarłatny, z niepozornymi guzkami;
• ogon średniej długości jest skierowany ku górze i składa się z pięknych piór;
• czerwonawo-bursztynowe oczy osadzone głęboko;
• płatki i kolczyki są małe, czerwone, ukryte pod brodą i bułeczkami.

Kurczaki wyróżniają się przysadzistym wyglądem i poziomą orientacją sylwetki, a także ogonem, który nie jest tak jasny i krótki.

Kolor

Dopiero po dwóch latach przedstawiciele rasy stają się w pełni rozwinięci i urzekają prawdziwym pięknem. Kolor orłowku jest bardzo zróżnicowany. Czerń i biel mają ten sam kolor. Osobniki szkarłatne mają czerwono-brązową głowę i czarne plecy, tułów i klatkę piersiową. Najpopularniejszym kolorem jest perkal.

W całym upierzeniu tych ptaków znajdują się czerwono-czarno-białe plamy. Jest następujący kolor ptaka:

• szkarłatny (czerwony, orzechowy) z brązowymi piersiami;
• szkarłatny (czerwony, orzechowy) o czarnych piersiach;
• biały;
• gliniasty (żółty);
• mahoń brunatny;
• mahoń czarnopierśny;
• w paski;
• cętkowany czerwono-biały;
• perkal (czerwono-czarno-biały);
• czarny.

Niemieccy hodowcy wyhodowali karłowatą gałąź rasy Orlov, która jest reprezentowana przez kolory biały, czerwony i perkal.

Postać

Kurczaki Orlovka wyróżniają się spokojnym, zrównoważonym charakterem. Koguty są agresywne i nie przegapią okazji, aby pokazać siłę i waleczność. Ciekawostką jest to, że rasa przyciąga również swoim wyjątkowym wyglądem i urodą.

Instynkt inkubacyjny

Niemożliwe jest zrobienie z nich lęgowej kury, ponieważ instynkt wysiadywania jaj jest całkowicie nieobecny. A do hodowli młodych zwierząt potrzebny jest inkubator.

Cechy produkcyjne

Produktywność mięsno-jajowa rasy polega głównie na pozyskiwaniu mięsa, ponieważ produkcja jaj jest znacznie niższa niż wskaźniki mięsne.

Produkcja jaj i kiedy zaczynają nieśność

Rozwój młodych przebiega bez pośpiechu. Nioski Oryol składają pierwsze jaja w wieku 7-8 miesięcy. Ich liczba sięga średnio 145 sztuk rocznie. Drugi rok charakteryzuje się spadkiem produkcji jaj. Jajko waży 58-60 g, skorupa jest pomalowana na biało i jasno kremowo. Kurczaki w kolorze perkalu nadają skorupie bladoróżowy kolor. Orłowka nie nadaje się do produkcji jaj na skalę przemysłową.

Wczesna dojrzałość i smak mięsa

Przedstawiciele rasy osiągają wczesną dojrzałość przez dwa lata życia. Waga koguta sięga 4-4,5 kg, kurczaka - 3 kg. Mięso ptaka Oryol ma przyjemny smak dziczyzny, choć trochę szorstki. Ma niewielką ilość wewnętrznego tłuszczu, tak typowego dla dzikiego ptactwa. Dlatego hodowcy z powodzeniem podkreślili zewnętrzne i wewnętrzne podobieństwo do dzikich krewnych.

Zakup materiału hodowlanego

Jak powiedzieliśmy powyżej, pomimo wielu zalet tej rasy, nie jest ona hodowana na dużą farmę i na skalę przemysłową.

Ta rodzina ptaków uważana jest za gatunek bardzo rzadki, zagrożony całkowitym wyginięciem. Hodowane są tylko przez ludzi, którzy lubią hodowlę drobiu. To oni sprzedają materiał hodowlany i znają wszystkie zawiłości hodowli.

Na terenie regionów Moskwy i Saratowa istnieje kilka gospodarstw, które produkują jaja wylęgowe na zamówienie.

Co karmić

Przy zakupie karmideł i poideł należy wziąć pod uwagę zakrzywiony krótki dziób. Ptak powinien łatwo jeść i pić wodę. Nie zapomnij o regularnym umieszczaniu małych kamyków i piasku w karmnikach. Pisklęta wymagają lepszego żywienia i szczególnej uwagi, ponieważ są podatne na przeziębienia, skrzywienie dzioba, słabe nogi.

Pisklęta

Przedstawiony schemat prawidłowo organizuje dawkę pokarmową kurczaków:

• 1-5 dzień - posiekane jajko na twardo lub twarożek z mąką kukurydzianą lub gotowaną kaszą jaglaną;
• 5-10 dni - zacieru na mokro na odtłuszczonym mleku. Zacier jest oparty na specjalnej mieszance paszowej, otrębach pszennych, siekanej zieleninie, gotowanej marchewce;
• od 1 do 10 dnia karmienie odbywa się 6-7 razy przy uderzeniach;
• od 10 do 30 dnia - 4-5 razy;
• od 30 dnia - 3 razy.

Codzienna wymiana wody poprawia samopoczucie małych ptaków.

Dorosłe kurczaki

Dorośli są mało wymagający w diecie i zjedzą każdy skład paszy. Jednak dla zadowalającego rozwoju i zwiększenia odporności rasy wymagane jest zbilansowane, wysokiej jakości żywienie. W menu znajdują się:

• mieszanki zbożowe (pszenica i jęczmień (po 30%), gryka (5-10%), proso i nasiona (10%), kukurydza (10%));
• Mieszanka paszowa;
• otręby;
• warzywa (marchew, buraki, ziemniaki, kapusta);
• ścięta trawa, pokrzywa (latem).

Zalety i wady

Podkreślmy pokrótce zalety i wady rasy Oryol.

Zalety:

• dekoracyjny, nietuzinkowy wygląd;
• wysoka witalność;
• produktywność mięsa ze względu na dużą masę ciała;
• wyśmienity smak produktu mięsnego.

Niedogodności:

• późne dojrzewanie warstw;
• trudności w karmieniu i słabe przeżycie piskląt;
• niska produkcja jaj;
• ścisłość w zbilansowanej diecie.

Trudności w hodowli rasy kurczaków Oryol polegają na szczególnym podejściu do żywienia, karmienia kurczaków. Dorośli są bezpretensjonalni, wymagają jedynie większej swobody ruchów i normalnych warunków przetrzymywania.

Korzyści z rasy dla hodowców drobiu

Kurczaki Oryol są uważane za prawie najbardziej odpowiednie do hodowli w zimnych regionach. Rolnicy z Syberii i innych obszarów o surowym klimacie preferują Orłowkę, ponieważ ptaki te dobrze przystosowują się do mroźnych zim bez utraty produktywności.

Dwie kluczowe zalety - produktywność jaj i mięsa, dodatkowo zwiększają zalety rasy Orlov.Ptaki są duże, więc plon pokarmu od jednego osobnika jest również świetny, a liczne jaja, które dają nioski, zapewnią pożywienie całej rodzinie i zorganizują mały biznes.

Bujne upierzenie chroni ptaki przed mrozem

Nawiasem mówiąc, hodowla orłów czystej krwi jest również uważana za dochodowe przedsięwzięcie. Rolnicy sprzedają jaja do inkubacji, kury i dorosłe osobniki. Te kurczaki są bezpretensjonalne, łatwo przystosowują się do nowego miejsca, a biorąc pod uwagę popyt na rasę, biznes będzie opłacalny.

Hodowla kurczaków rasy Oryol

Pod względem produktywności ptaki tej rasy należą do kierunku mięso - jajko.

Kiedyś kurczaki perkalowe Oryol były bardzo popularne daleko poza granicami Rosji ze względu na ich wyjątkową zdolność adaptacji, dobrą produktywność mięsa i jaj, odporność i wysoki stopień przystosowania do życia w trudnych warunkach pogodowych i klimatycznych.

Rodowód tej rasy jest wciąż nieznany, ale wiadomo, że uprawiano ją w Rosji pod koniec XVIII wieku, a jak sugerują niektórzy historycy, znany hrabia AG Orłow-Chesmensky (którego nazwisko według jednego z wersje i określił nazwę tego gatunku). W efekcie rasa Oryol szybko zyskała sławę i uznanie hodowców drobiu, a do końca XIX wieku kury te były hodowane w całej Rosji, a nawet trafiły do ​​Europy, gdzie brały udział w kilku wystawach bydła, pokazując doskonałe wyniki.

W 1914 r. Rasa Oryol została ujednolicona.

Niestety, wraz z pojawieniem się nowych, bardziej produktywnych ras, ta niezasłużenie wycofała się w cień, ponieważ fermy drobiu (w tym rosyjskie) przeszły na nowoczesne, wysoce wydajne krzyże.

W rezultacie tylko nieliczni amatorzy zaczęli hodować kurczaki perkalowe, a już na początku XX wieku ten typ ptaków stał się rzadkością.

Po Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej grupa pasjonatów postanowiła odtworzyć rasę Oryol. W latach pięćdziesiątych w Niemczech odkryto kilku przedstawicieli czystej krwi i kontynuowano prace nad odrodzeniem kurczaków perkalowych, w wyniku czego pula genów rasy została całkowicie przywrócona.

Kurczaki rasy Oryol są dość duże na zewnątrz i osiągają wysokość 60 centymetrów. Ptaki mają dobrze rozwinięte mięśnie. Ciało jest mocne, masywne, a szyja długa, z bujnym upierzeniem. Pióra w górnej części szyi unoszą się w kształcie karku, tworząc rodzaj dekoracji. Oczy ptaków są przeważnie pomarańczowe i osadzone dość głęboko, a masywny haczykowaty dziób jest wygięty w dół, jak u ptaków drapieżnych.

Grzbiet jest niski, spłaszczony i podzielony na dwie połowy.

Recenzje właścicieli

Inna, 45 lat, Orel

Nie jest łatwo pozyskać producentów czystej krwi orłowskiej: rzetelnych dostawców jest niewielu, a ceny "gryzą". Mimo to zacząłem to robić i nie zamierzam przestać. Powód jest oczywisty: ptak jest niezwykle imponujący, piękny i niezwykły. Ponadto hodowla i rozmnażanie starożytnej, pierwotnie naszej rasy, jest całkiem godnym celem. Tak, nie są zbyt produktywni. Ale jeśli chodzi o mięso i jajka, mam prostsze kurczaki. A to będzie dla duszy.

Anton, 61 lat, Mytischi

Kurczaki Oryol mieszkają ze mną od dawna. Brał dorosłe kurczaki z linii rosyjskiej, ale sądząc po ich wyglądzie i wadze, dostał jednak „Niemców”. Mimo wszystko są przystojni i moi ulubieni. Kogut jest naprawdę zły. Kieruje dziedzińcem, nie pozwala zbliżyć się innym samcom. Ale kurczaki (5 sztuk) dobrze się spieszą. Przez ostatnie trzy lata wyjmowałem dzieci. Ich przeżywalność nie jest najlepsza, ale moim zdaniem cechy rasy są zachowane. Udało nam się zostawić kilka kawałków z pierwszego lęgu dla plemienia. Chcę kupić kilka ptaków innego koloru (mam zwykłe perkalowe) do skrzyżowania i zobaczyć efekt.

Dmitrij, 43 lata, obwód briański

Nie mogę polecić tej rasy początkującym. W hodowli jest wiele trudności. Najbardziej irytujące jest to, że kurczaki chorują i umierają. Powoli wychodzą, potrzebują ogrzewania, bardzo boją się przeciągów i wilgoci. Ogólnie rzecz biorąc, ptak nie jest bezproblemowy. Ale amatorzy, którzy mają już doświadczenie, mogą spróbować, jeśli istnieje chęć majsterkowania. Pielęgnacja będzie oczywiście wymagać poważniejszej niż w przypadku prostego podwórka lub nowoczesnych krzyżyków z mięsem i jajami. Ale wynik będzie luksusowy, jeśli to możliwe. Kurczaki są po prostu wspaniałe, prawdziwa ozdoba podwórka.

Historia pochodzenia

Kurczaki Oryol były hodowane ponad 200 lat temu w Rosji. Nazwa rasy została nadana na cześć hrabiego Orłowa-Chesmenskiego, który otrzymał wspaniałe ptaki, krzyżując malajskiego kurczaka z rosyjskim uszkiem. Kurczaki Oryol były hodowane na całym europejskim terytorium Rosji do połowy XX wieku. Stopniowo moda na zagraniczne rasy ptaków a konsekwencje drugiej wojny światowej doprowadziły do ​​tego, że kurczaki Oryol zostały praktycznie wytępione.

Począwszy od lat 50., dzięki staraniom krajowych hodowców Babushkina i Vinokurova, po 40 latach ciężkiej pracy przywrócono starą rasę. Kurczaki Oryol perkal wyglądają teraz zgodnie z przedrewolucyjnym opisem. Do nazwy dodano słowo „perkal” ze względu na charakterystyczny kolor upierzenia.

Częste choroby

Kurczaki Oryol w ogóle nie są podatne na choroby, ale istnieją zasady zapobiegania, których należy przestrzegać. Zagrożone jest bujne upierzenie kurczaków, dlatego konieczne jest szczególnie staranne zabezpieczenie go przed pasożytami. Najgroźniejszymi szkodnikami są kleszcze i wszy. Wszy francuskie prawie natychmiast pozbawiają żywe stworzenia głównej zalety - ich piór.

Kleszcze przenoszą niebezpieczne choroby zakaźne, które mogą stać się epidemią. Ponadto stado wymaga standardowych szczepień ochronnych przeciwko powszechnym chorobom zakaźnym kurczaków.

Na zewnątrz kurczaków Oryol

Oznaki kurczaków rasy Oryol określają następujące główne wskaźniki koguta:

• Wysoki - około 60 cm, szeroki korpus w pionie.
• Głowa jest średniej wielkości i ma szeroką kość czołową. Na grzbiecie małe guzki, między którymi znajdują się szczeciniaste pióra. Mocno zakrzywiony, mocny dziób raczej krótki. Małe płatki uszu są ukryte przez pióra. Oczy głęboko osadzone są czerwono-bursztynowe. Łuki brwiowe dobrze zaznaczone. Są małe czerwone kolczyki. Ptaki wyróżnia obecność doniczek i wyraźna broda.
• Szyja jest długa z lekkim wygięciem. Na styku szyi z głową lub z tyłu głowy spuchnięte pióra tworzą kulisty łup. Bliżej ramion szyja jest gęsto pokryta piórami, dlatego wydaje się cieńsza niż u nasady.
• Klatka piersiowa lekko wypukła, zaokrąglona.
• Prosty ogon jest średniej długości. Składa się z pięknych piór. Górne pióra unoszą się nieco ponad resztę.
• Nogi są mocne i długie. Szerokie śródstopie pokryte są błyszczącymi żółtymi łuskami.

Zalety i wady

Jak również każda inna rasa drobiuKurczaki Calico mają swoje wady i zalety w hodowli domowej.

plusy

1. Piękny wygląd nadaje kurczakom Oryol wyrazistości i oryginalności.
2. Samce obdarzone są walecznością, co wzbudza zainteresowanie obserwując życie w domu.
3. Dorośli mają dobrą wytrzymałość i są przystosowani do dużych ekstremalnych temperatur. Nie boją się ani upału, ani silnego mrozu.
4. Orlovki wyróżniają się dobrą produktywnością mięsa. Koguty mogą ważyć do 4,5 kg. Kurczaki przybierają na wadze około 3 kg. Wyśmienite w smaku mięso przypomina dziczyznę.

Wady

Pomimo tego, że Orlovki leżały zimą, dość niska produkcja jaj (150 jaj rocznie) sprawia, że ​​hodowanie tych kur niosek jest niewłaściwe.Ponadto kurczak zaczyna leżeć późno - w wieku 7-8 miesięcy. Pisklęta w okresie wegetacji wymagają szczególnej opieki, ponieważ słabo wychodzą. Wskaźnik przeżywalności młodych zwierząt jest niski... Ptaki wymagają wysokiej jakości pożywienia, co jest typowe dla rasowych przedstawicieli ptaków.

Analogi

Kurczaki Oryol to rodzaj ptasiej rodziny. Mają wyjątkowy charakter i bardzo trudno jest znaleźć zamiennik dla tego gatunku. Jeśli nie możesz znaleźć przedstawicieli tego konkretnego gatunku, możesz je zastąpić podobnymi. Oczywiście analog nie będzie pożądaną kopią.

Podsumowując, możemy śmiało powiedzieć, że ten typ kurczaków charakteryzuje się wysoką produktywnością i jest jednym z optymalnych do hodowli. Wadą rasy jest pretensjonalność w opiece i wysokie wymagania dotyczące utrzymania warunków.

Zalecenia dotyczące trzymania i karmienia

Pisklęta wymagają stałej opieki, ponieważ rosną i powoli rozwijają się. Potrzebują ciepłej i suchej pościeli. Dorosłe młode zwierzęta potrzebują wolnej przestrzeni do ruchu i rozwoju mięśni. W miarę pojawiania się upierzenia można wyróżnić przyszłe kury i koguty. Samice mają wyraźnie jaśniejsze pióra. Jak wszyscy inni mieszkańcy kurnika, Orłowie potrzebują grzędu. Aby uchronić się przed przeszywającymi zimą wiatrem, pomieszczenie należy zaizolować. Biorąc pod uwagę waleczną naturę tych zarozumiałych ptaków, należy je trzymać oddzielnie od innych ras za pomocą przegród lub klatek. Gniazda w domu powinny znajdować się na wysokości 1 m od podłogi.

Podajniki i poidła są tak dobrane, aby pasowały do ​​krótkich i zakrzywionych dziobów. Piasek, małe kamienie, dodatki mineralne są stale wlewane do karmników. Ptaki potrzebują wysokiej jakości diety, która powinna składać się z roślin okopowych, zbóż, produktów mlecznych lub gotowych złożonych mieszanek. Jeśli karmisz je domową mieszanką paszową, zdecydowanie powinieneś dodać premiksy i dressingi mineralne. Stale czysta woda w poidłach to jeden z warunków dobrostanu ptaków.

Postać

Kurczaki i koguty rasy Oryol są bardzo agresywne i porywcze - wpływają na to geny rasy walczącej. Dorosłe samce ze względu na swoje duże rozmiary stanowią zagrożenie dla innych mieszkańców domu. Jeśli taki kogut jest bardzo przestraszony, rzuca się nawet do właścicieli.

Z tego powodu kurczaki Oryol są trzymane oddzielnie od innych mieszkańców kurnika. Jeśli nie jest możliwe odizolowanie tych osobników w oddzielnym pomieszczeniu, należy trzymać „orłowoka” w klatkach.

Kurczaki Oryol perkal charakteryzują się zadziornym i zarozumiałym usposobieniem. Są agresywnie przeciwni swoim bliźnim. Właściciel powinien wziąć to pod uwagę podczas jednoczesnego trzymania kilku ras, zwłaszcza jeśli znajdują się w tym samym pomieszczeniu.

Kurczak z perkalu Oryol

Wskazane jest oddzielne przechowywanie Orlovtsev. Jeśli nie jest to możliwe, ptaki są oddzielane wolierą lub trzymane w klatkach, choć są miłośnikami długich spacerów, co pozytywnie wpływa na ich kondycję.

Tego ptaka nie można nazwać spokojnym. Ponadto nie nadaje się dla początkujących. Będzie im bardzo trudno opiekować się kurczakami, które nieustannie wykazują agresję. Kogut ze względu na swoje imponujące rozmiary stanowi poważne zagrożenie dla ludzi lub innych zwierząt domowych.

Sprowokowanie męskiego perkalu Orlovskaya jest dość proste. Nie trzeba go nawet jakoś podżegać, dość łatwo go odstraszyć (nawet nie celowo), gdyż błyskawicznie atakuje nawet swojego pana.

Niemożliwe jest trzymanie przedstawicieli tej rasy razem z innym ptakiem, ponieważ będą dominować, dziobać, atakować inne rasy. Dlatego perkal Oryol należy przechowywać osobno.

Hodowla i selekcja

Hodowla kurczaków rasy Oryol jest dość skomplikowanym procesem.Aby uzyskać ptaki rasowe, należy zwrócić uwagę na wzrost koguta i charakterystyczny skład ciała. Grzebień musi mieć prawidłowy kształt, na szyi wymagany jest kulisty zarost. Nogi bez piór mają na celu potwierdzenie przynależności do opisanej rasy. W wyniku krzyżowania istniejące postacie łączą się, dlatego należy dobierać osobniki, biorąc pod uwagę wszystkie główne wskaźniki rasy, w tym kolor. Ale nawet przy wyborze ptaków tego samego koloru kurczaki mogą różnić się od swoich rodziców. Na przykład podczas krzyżowania kurczaków perkalowych potomstwo może mieć ciemny kolor. Taki młody wzrost należy odrzucić.

Do celów hodowlanych i selekcyjnych nie zaleca się stosowania jaj młodych kur, które ukończyły 1 rok życia. Bardziej odpowiednie są warstwy dwuletnie. W inkubatorze składane są duże, różowawe lub kremowe jaja bez widocznych defektów. W inkubatorze konieczne jest ścisłe monitorowanie reżimu temperatury.

Hodowla kurczaków czystej krwi staje się dochodowym biznesem opartym na sprzedaży jaj dla potomstwa, kurczaków lub dorosłych osobników. Ponadto właściciele zagród dbają nie tylko o korzyści praktyczne, ale także o estetyczny aspekt procesu wyhodowania pięknego ptaka.

ferma.