Migdały nie tylko wspaniale smakują, ale są również bogate w składniki odżywcze. Dlatego wielu ogrodników chce sadzić go na swojej stronie i zbierać przydatne orzechy. Naturalnym siedliskiem tej rośliny są kraje o gorącym lecie i łagodnej zimie. Aby wyhodować drzewo migdałowe w nietypowych dla niego warunkach, musisz wiedzieć, jak wybrać odpowiednią odmianę, przestudiować technologię sadzenia i zasady dalszej pielęgnacji. Jeśli podejdziesz do procesu z całą odpowiedzialnością, to kilka lat po posadzeniu możesz skosztować pysznych owoców.
Opis botaniczny
W naturze występują dzikie migdały i migdały uprawne. Orzechy w dzikiej roślinie są gorzkie, dlatego lepiej sadzić w ogrodzie migdały odmianowe, które mają słodki owocowy smak.
Drzewo uderza swoim pięknem
Przeciętna roślina ma następujące cechy:
- wysokość drzewa - od 4 do 6-8 metrów
- system korzeniowy składa się z 5 korzeni szkieletowych, które są w stanie wnikać na duże głębokości, dostarczając drzewu wodę ze źródeł podziemnych. Dlatego migdały spokojnie należą do suchego klimatu.
- pędy migdałów są podzielone na dwa rodzaje - skrócone i wydłużone
- duże kwiaty migdałów - do 2,5 cm średnicy
- kwitnienie rozpoczyna się wczesną wiosną - kwietniem lub nawet marcem. Ponadto kwitnienie następuje zanim pierwsze liście migdałów zakwitną.
- orzechy migdałowe mają od 2,5 do 3,5 cm długości, po wysuszeniu nasiona są łatwo usuwane z owocni
- pierwsze owocowanie rozpoczyna się w piątym, z należytą starannością w czwartym roku życia. Po kolejnych pięciu do siedmiu latach drzewo osiąga pełne owocowanie. Minimalny okres owocowania drzewa to 30 lat.
- jest też ozdobny migdał w kształcie krzewu. Jest bardzo piękny - cały krzew jest posypany delikatnymi lub jasnoróżowymi kwiatami
Ze względu na silny słodki aromat migdały w okresie kwitnienia stają się rośliną miodową. Ten zapach przyciąga wiele pszczół, które zapylają zarówno migdały, jak i inne rośliny w ogrodzie.
Od wielu stuleci ta pięknie kwitnąca i płodna roślina rośnie w rejonie Morza Śródziemnego i Azji Środkowej. Obecnie sadzenie migdałów rozprzestrzeniło się na kilka kontynentów, począwszy od Europy, przez Chiny, a skończywszy na Stanach Zjednoczonych. W naturze migdały rosną w grupach na wysokości do 1,6 km. W Rosji krzew migdałowy jest szeroko rozpowszechniony w regionach południowych.
Powielanie migdałów
Podczas rozmnażania migdałów musisz znać niektóre cechy.
Faktem jest, że określone migdały można uzyskać przez uprawę nasion, a migdały odmianowe tylko przez nakładanie warstw, pędy lub szczepienie.
Uprawa migdałów z nasion
Nasiona migdałów wysiewa się wiosną lub jesienią. Podczas siewu wiosną nasiona należy przygotować wcześniej.
Aby to zrobić, należy je umieścić w chłodnym pomieszczeniu o niskiej dodatniej temperaturze.
Idealne do tego warunki to półka na warzywa w lodówce. W ten sposób należy wytrzymać nasiona przez co najmniej 4 miesiące.
W glebie brody są wykonane na głębokości 7-10 cm.
Odległość między nasionami wynosi co najmniej 10-13 cm.
W takim przypadku odległość między bruzdami pozostaje 50 cm.
Gdy tylko pojawią się pierwsze pędy, musisz zapewnić im odpowiednią opiekę.
Polega na regularnym podlewaniu, odchwaszczaniu i spulchnianiu gleby w celu nasycenia jej tlenem.
Gdy sadzonka osiągnie wysokość 50 cm, a jej grubość wynosi 1 cm, konieczne jest odcięcie wszystkich gałęzi rosnących na wysokości do 10 cm w pierścień.
Zwróć uwagę, jak to zrobić poprawnie, ponieważ wielu ogrodników często popełnia przy tym błędy. Będzie można sadzić migdały, gdy tylko sadzonka zachoruje i dostosuje się do nowych warunków.
Szczepienie migdałów
Do szczepienia zaleca się wybieranie podkładek mrozoodpornych. Co najważniejsze, migdały rosną na podkładkach śliwki, czeremchy, śliwki czereśniowej.
Zwróć uwagę na potomka. Powinien być prosty, z dobrze rozwiniętymi łodygami z oczami.
Konieczne jest usunięcie wszystkich liści nożycami do przycinania, pozostawienie tylko ogonków o długości 1 cm.Jeśli chodzi o czas, możliwe jest zaszczepienie w okresie spływu soków. Dzieje się to wiosną lub w sierpniu.
Proces szczepienia:
- Kurz i brud są usuwane z kolby i przetarte wilgotną szmatką.
- Cięcie w kształcie litery T wykonuje się nieco powyżej kołnierza korzeniowego. Do tego jest specjalny początkujący nóż.
- Starannie pocięta kora jest rozsuwana.
- Odetnij potomka od potomka.
- Następnie płatek umieszcza się w nacięciu w taki sposób, aby całkowicie tam wszedł. Dlatego lepiej, aby klapka nie była zbyt długa.
- Następnie przycięte krawędzie kory są dociskane do klapy i mocowane taśmą, tynkiem.
Przy szczepieniu wiosennym po 15 dniach ogonek z pąka sam odpada. Jeśli szczepienie odbyło się w sierpniu, to taśmę lub plaster pozostawiamy do następnej jesieni.
Sadzonki
W celu rozmnażania migdałów przez sadzonki materiał do sadzenia zbiera się w pierwszym miesiącu lata.
Sadzonki częściowo zdrewniałe powinny mieć minimum 2 węzły, długość ogonków waha się od 15 do 20 cm Materiał nasadzeniowy umieszcza się w ziemi.
Zakorzenienie następuje za 20-30 dni. Z reguły 85-100% sadzonek się zakorzenia.
Jak rozmnażać się przez wzrost
Aby zwiększyć ilość wzrostu korzeni, konieczne jest silne przycinanie.
Aby potomstwo dobrze się zakorzeniło, musi mieć rozwinięty system korzeniowy. Z reguły dzieje się to w drugim roku rozwoju.
Warstwy
Aby rozmnażać się przez nakładanie warstw, konieczne jest wykopanie rowu. Następnie zaznacz długą łodygę na dole, przymocuj ją szpilkami.
Posyp górę ziemią. Przez cały okres, w którym rozwiną się korzenie, konieczne jest regularne podlewanie rowu. Zakorzenienie trwa 1 rok.
Owoce i ich zastosowania
Roślina jest cenna nie tylko ze względu na walory dekoracyjne, ale także smaczne i zdrowe owoce - migdały. Owoce dojrzewają zwykle latem (czerwiec-lipiec), na zewnątrz wyglądają jak dojrzewające pestkowce, pokryte szaro-zielonym stosem. Wewnątrz cienkiej skorupy znajduje się nasiono (orzech) o wielkości do 2 cm, o zaokrąglonym kształcie z jednej strony i ostrym czubku z drugiej.
Migdały mają szerokie zastosowanie w kosmetologii i medycynie, znajdują zastosowanie w dietach terapeutycznych oraz przy odchudzaniu. W kuchni owoc ten jest bardzo popularny do wyrobu ciast, ciastek i innych deserów. Migdały są używane do produkcji napojów alkoholowych.
Każdy owoc rosnący na ziemi ma wiele pozytywnych i negatywnych właściwości. Na przykład migdały są zalecane do:
- oczyszczanie krwi;
- usuwanie żółci;
- zwiększająca się moc;
- uspokajające nerwy.
Owoce migdałów mogą wywoływać alergie
Z tego orzecha wytwarzane jest również mleko, które doskonale oczyszcza i zmiękcza skórę.
Również lekarzom udało się udowodnić, że to właśnie migdały doskonale stymulują pracę ludzkiego mózgu.
Ale ten owoc może również zaszkodzić ludzkiemu ciału, na przykład:
- powoduje alergie;
- orzech zawiera dużo tłuszczu i kalorii;
- płód jest słabo trawiony przez organizm.
Wielu ogrodników wie, że krzew migdałowy jest nie tylko piękny, gdy kwitnie, ale także bardzo dobrze pachnie. Do tego wszystkiego można dodać także boski smak samych orzechów.
Aby jednak dokonać zakupu tej nakrętki do sadzenia, zaleca się skontaktowanie ze specjalistycznym sklepem.
Obecnie koszt migdałów waha się. Wynika to z faktu, że na terytorium naszego kraju panuje pewna niestabilność finansowa. Ale mimo to ogrodnicy coraz częściej sadzą krzewy migdałów na swoich działkach.
Zbiór i przechowywanie
Owoce migdałowca są wytrawne i aksamitne w dotyku pestkowce ze skórzastą i raczej mięsistą zieloną owocnią. Po wysuszeniu miazga jest łatwa do oddzielenia od jadalnej części owalnego ziarna dzięki dużej liczbie rowków. Pierwszy plon dojrzewa średnio w piątym lub szóstym roku uprawy, ale maksymalna liczba owoców zostanie usunięta nie wcześniej niż po 10-12 latach (maksymalny okres owocowania to 50 lat).
W zależności od wybranej odmiany zbiory rozpoczynają się pod koniec lipca, w sierpniu lub na początku września, ale najlepiej skupić się na stanie zewnętrznej skorupy migdału: gdy tylko zacznie pękać, owoce można usunąć .
Dowiedz się, co się stanie, jeśli przejadasz się migdałami.
Ponadto orzechy są oczyszczane z niejadalnej zewnętrznej skorupy (zielona skórka), a następnie suszone przez kilka dni w suchym i dobrze wentylowanym pomieszczeniu. Suszony plon można wsypać do worków materiałowych w celu dalszego przechowywania lub zdjąć środek i dodatkowo go wysuszyć. Obrane i dobrze odsączone migdały będą trwać znacznie dłużej.
Wybór miejsca do sadzenia
Przed posadzeniem rośliny migdałowej na swojej stronie powinieneś wybrać dla niej odpowiednie miejsce. Aby roślina była zdrowa i obficie kwitła, potrzebuje przestrzeni chronionej przed wiatrem i przeciągami oraz dużo słońca. Migdały nie tolerują cienia, więc południowa część terenu, która jest dobrze oświetlona przez cały dzień, będzie optymalna.
Krzew nie ma specjalnych wymagań co do gleby, jednak preferuje gleby piaszczysto-gliniaste lub lekko gliniaste, dobrze zaopatrzone w składniki pokarmowe (najlepiej nawożone kompostem). Wody gruntowe nie powinny zbliżać się do korzeni: jeśli miejsce zostanie zalane gliniastą glebą, roślina umrze. Gleba powinna być niekwaśna, pH = 4,5-7,5, w przeciwnym razie lepiej ją zneutralizować dodając wapno.
Biorąc pod uwagę, że migdały rosną bardzo wysoko, należy je sadzić tam, gdzie jest przestronnie. Jeśli posadzisz go zbyt blisko innych roślin, z czasem jego korona zasłoni całą przestrzeń wokół.
Wybierając miejsce do sadzenia, należy również pamiętać, że roślina ta owocuje tylko przy zapylaniu krzyżowym. Dlatego co najmniej dwa lub trzy kolejne drzewa migdałowe, odmiany zapylające, będą musiały zostać posadzone wokół pierwszego migdału. Jeśli sąsiedzi już uprawiają migdały, rośliny nadal nie zapylają się, ponieważ muszą znajdować się bardzo blisko siebie.
Rozmieszczenie drzew
Najlepszym miejscem do sadzenia drzewka jest słoneczne (dopuszczalny półcień), osłonięte od wiatrów i przeciągów. Jeśli ogrodnik odważy się zasadzić migdały w cieniu wysokich budynków lub drzew, wówczas proces wzrostu drzewa zostanie spowolniony, a produktywność rośliny będzie niska.
1 Odpowiednie - gleba czarna, gliniasta lub piaszczysta. Dobrze przepuszczalne dla powietrza i wody, z głębokimi wodami gruntowymi. Roślina rośnie na glebach wapiennych o pH 7,7.
2 Nieodpowiednie - kwaśne lub zasolone, chlorowane lub z wysokim poziomem wód gruntowych.
Trzeba też zadbać o to, by drzewko spełniało swoją dekoracyjną rolę - po co ukrywać takie piękno przed oczami w odległym zakątku ogrodu? Wzdłuż ogrodzenia będzie się świetnie prezentować grupa 3-5 roślin, które dodatkowo ochronią drzewa przed wiatrem.
Projektanci krajobrazu uwielbiają ozdobne migdały ze względu na piękno rośliny podczas kwitnienia.
Świetnie wygląda w nasadzeniach pojedynczych i grupowych.
Widok tej rośliny jest skuteczny w sąsiedztwie niskich krzewów o czerwonych liściach.
Na działce krzew migdałowy
Krzew ozdobi zielony trawnik, będzie prezentował się elegancko przy wejściu do domu.
Urozmaica wygląd skalistych ogrodów.
Ozdobne żywopłoty z kulkami migdałów stworzą piękny widok.
Lądowanie na zboczach nie tylko uszlachetni krajobraz, ale również posłuży wzmocnieniu gleby przed kruszeniem.
Czytaj więcej: Kiedy sadzić sadzonki ogórków w otwartym terenie i szklarni, zdjęcia i wideo
Migdały zasługują na swoją nazwę: dekoracyjne. Nie można oprzeć się bujnej różowej chmurze kwitnących gałęzi. Popularność wśród letników i profesjonalnych projektantów wiąże się również z łatwą pielęgnacją i względną łatwością uprawy.
Ale sadzenie i pielęgnacja ozdobnego krzewu migdałowego nadal wymaga przestrzegania pewnych zasad, których wdrożenie pozwoli cieszyć się cudownym aromatem i triumfem delikatnych kolorów.
Rosenmund
Dorasta do 3 metrów
Kwitną od maja do czerwca
Roślina ozdobna
Krzew szybko rosnący, do 3 m wysokości i szerokości, z rozłożystą koroną i prostymi gałęziami. Liście są ciemnozielone z postrzępionymi krawędziami. Jesienią żółkną, kwitną po kwitnieniu.
Rosenmund kwitnie w maju. Kwiaty są duże, jasnoróżowe, osadzone na krótkich ogonkach, ciasno ściśnięte wzdłuż gałęzi. Roślina Rosenmund ma długi okres kwitnienia (ponad 3 tygodnie).
Sadzenie wiosną i jesienią
Eksperci zalecają sadzenie tego drzewa jesienią - mówią, że pod koniec listopada w tym przypadku lepiej się zakorzeni. Sadzenie jest możliwe nawet w pierwszych miesiącach zimowych. Ale jeśli na zewnątrz jest wiosna, początek marca, a ty masz w rękach drzewko migdałów, nie musisz czekać do jesieni z sadzeniem.
10-14 dni przed zakupem sadzonki (lub lepiej - od jesieni do sadzenia wiosennego lub od wiosny do jesieni) należy przygotować dół do sadzenia. Odbywa się to tak, aby ziemia osiadła, a roślina po posadzeniu nie opadła zbyt głęboko.
Pomiędzy roślinami musi być wystarczająco dużo miejsca
Średnica otworu do sadzenia wynosi 50-70 cm, a jego głębokość to około 60 cm. Jeśli planujesz sadzić kilka roślin w tym samym czasie, musisz upewnić się, że odległość między dołkami wynosi co najmniej 3 metry, oraz między rzędami - co najmniej 5,5 metra.
Na dnie wykopu wskazane jest ułożenie warstwy drenażowej z wszelkich dostępnych materiałów - łamana cegła po budowie, keramzyt, żwir. Posyp drenaż na wierzchu piaskiem. Teren wyjęty z wykopu wymaga wzbogacenia:
- Przygotowywana jest żyzna gleba - piasek (1 część), próchnica lub kompost (2 części), liście (lub zwykła) gleba (3 części).
- Do gleby dodaje się kolejne 5 lub 6 kg próchnicy lub kompostu.
- Do mieszaniny dodaje się 500 g superfosfatu.
- Jeśli gleba na stanowisku jest zbyt kwaśna dla migdałów, do mieszanki sadzeniowej można dodać 300 g mąki dolomitowej lub wapna, aby wyrównać równowagę kwasowo-zasadową.
Tę mieszaninę gleby wlewa się do otworu do sadzenia, tworząc z niego mały kopiec na środku otworu. Część mieszanki należy pozostawić, aby było coś do posypania korzeni sadzonki.
Wskazane jest również wbicie kołka, który będzie wznosił się nad ziemią o co najmniej 50 cm.
Technika lądowania
Po dwóch tygodniach od przygotowania pestki można sadzić migdały. Optymalny wiek sadzonki migdałów to 1 rok. Powinien wyglądać zdrowo i mieć dobry i nienaruszony system korzeniowy.
Przed rozpoczęciem zabiegu korzenie drzewa należy namoczyć w wodzie. A następnie zanurz go w wodnym roztworze glinki, który ma konsystencję gęstej śmietany.
Doskonały okaz roślinny
Sadzonka jest umieszczana na kopcu, biorąc pod uwagę, że szyjka korzeniowa znajduje się nieco powyżej poziomu gruntu, a jej korzenie są pokryte mieszanką gleby. Od czasu do czasu drzewo należy delikatnie potrząsać, aby wszystkie kieszenie powietrzne między korzeniami były wypełnione ziemią.
Po posadzeniu ziemia jest zagęszczana i podlewana wiadrem z wodą. Aby płyn nie rozlał się po okolicy, wokół drzewa można ułożyć niski ziemny wał, a do koła można wlać wodę.
Po wchłonięciu wody należy przywiązać sadzonkę do kołka i ściółkować ziemię w kole przy pniu o 5 cm W tym celu można użyć kompostu, ponieważ będzie on pełnił dodatkową funkcję karmienia rośliny . Najważniejsze jest, aby ściółka nie dotykała pnia drzewa, wokół niej powinno być kilka centymetrów pustej przestrzeni.
Różnorodność odmian
Migdały pospolite występują w wielu odmianach, niektóre z nich rosną w postaci drzew (do 6 m wysokości), inne - krzewów.
Rośliny migdałowe sadzone w centralnej Rosji mają dobrą odporność na mróz, jednak z powodu wczesnego kwitnienia wiele pąków może lekko zamarzać, co wpływa na wielkość plonu. Aby uzyskać gwarantowane dobre owoce, eksperci zalecają sadzenie odmian o długim okresie tworzenia pąków i późniejszego kwitnienia.
Najbardziej odpowiednie odmiany odporne na mróz:
- "Nikitsky" to krzew o wysokości do 5 m, o dużych owocach i długim okresie spoczynku, dobry plon, nadający się do uprawy w każdym regionie Rosji, kwitnie w połowie kwietnia, ale zapylanie wymaga sadzenia w pobliżu roślin z tym samym kwitnieniem Kropka.
- "Primorskiy" - wysokość do 3,5 m, kwitnie w kwietniu, owoce - wydłużony kształt z zaokrągloną podstawą i ostrym czubkiem, duże zbiory dojrzewają do połowy listopada.
- „Deser” - ma gęstą kulistą koronę, wysokość do 4,5 m, kwitnienie przypada na kwiecień, owoce są owalne z lekko spiczastym zakończeniem.
Orzech czy pestkowiec?
Pierwsze owoce pojawiają się 4-5 lat po posadzeniu, generalnie drzewo może owocować do 50 lat.
Wielu zwykłych ludzi uważa, że migdały to orzech, ale jest to zasadniczo błędne.
Dojrzałe migdały przypominają suszoną śliwkę, tylko owocnia nie jest jadalna, zjada się zawartość kości, czyli owocem jadalnym jest pestkowiec.
Jaka jest opieka
Drzewo wymaga opieki, szczególnie w pierwszym roku życia.
Jeśli jest bardzo mało czasu na opiekę nad drzewem, możesz ograniczyć się do przycinania i ocieplania na zimę. Ale wtedy migdały nie będą rosły bardzo szybko i nie można liczyć na duże zbiory.
Jeśli sporządzisz plan opieki nad rośliną i przeprowadzisz go zgodnie ze specyfiką technologii rolniczej tej kultury, hojnie podziękuje właścicielowi pysznymi owocami.
- podlewanie
- poluzowanie gleby
- przycinanie korony
- zwalczanie chwastów, chorób i szkodników
- opatrunek górny z nawozami organicznymi i mineralnymi
- schronienie na zimę (dla młodych roślin, nawet odmian odpornych na zimę, jest obowiązkowe)
Jeśli chcesz zdobyć własne bezpłatne sadzonki migdałów, będziesz musiał opanować metody hodowli. Ale pod tym względem nie ma nic trudnego, poradzi sobie z tym nawet niedoświadczony ogrodnik. Ale sadzonki można sadzić na ich terenie, aby zapewnić zapylanie, rozdawać krewnym i przyjaciołom lub sprzedawać - młode drzewka migdałowe są kilkakrotnie droższe niż wiele innych drzew owocowych.
Podlewanie i rozluźnianie
Pierwsze podlewanie i poluzowywanie gleby kuga blisko łodygi odbywa się na samym początku marca - procedury te otwierają nowy sezon. Jak tylko ziemia się roztopi, rośliny można podlewać w ilości 1 wiadra / 1 drzewa. Nie jest potrzebne dalsze wylewanie, ponieważ nadmierna wilgoć prowadzi do nieuchronnego zepsucia szyjki korzeniowej.
Po zwilżeniu gleba w kręgu pnia zostaje poluzowana. Poluzowanie poprawia przepuszczalność powietrza gleby.Za pierwszym razem robi się to na głębokość 10-12 cm, a po każdym kolejnym podlewaniu w sezonie - na głębokość 8-10 cm.
Rozluźnianie jest pożądanym zabiegiem w holistycznej pielęgnacji drewna
Jeśli nie chcesz rozluźniać lub nie masz na to czasu, ściółkuj glebę wokół drzewa jakimś trwałym materiałem. Odpowiednie są kamyki lub, w skrajnych przypadkach, wiązane wiązki siana lub słomy. W takim przypadku gleba wyschnie mniej, nie będzie wymagała ciągłej obróbki i nie zostanie pokryta chwastami.
Możesz podlać drzewo na ściółkę. Będzie trzeba go usunąć tylko wtedy, gdy zostaną zastosowane nawozy.
Czytaj więcej: Charakterystyka ziemniaków Bellarosa i opis cech odmianowych pod względem smaku sadzenia, uprawy i pielęgnacji
Całe inne podlewanie w sezonie przeprowadza się, gdy gleba wysycha do głębokości 1,5 cm. Jeśli drzewo rośnie na glebie piaszczystej, będzie się to zdarzało częściej niż w przypadku sadzenia migdałów na glebie gliniastej lub gliniastej. Do każdego podlewania będziesz potrzebować 1 wiadra wody osiadłej na słońcu.
Zalecenia dotyczące podlewania dotyczą mniej lub bardziej dojrzałych drzew. W pierwszym roku, gdy sadzonka jest jeszcze młoda i niedostosowana do środowiska zewnętrznego, będzie musiała być podlewana znacznie częściej - raz na 1,5-2 tygodnie.
Takie owoce można uzyskać tylko poprzez regularne nawilżanie drzewa.
Gdy hodowca nie ma stałego dostępu do wody, a podlewanie odbywa się wyłącznie poprzez naturalne opady, migdały prawdopodobnie przeżyją. Rzeczywiście, w naturze jest to drzewo odporne na suszę. Ale brak wilgoci prowadzi do zahamowania wzrostu sadzonki.
Z powodu braku płynu liście migdałów są odwodnione. Kiedy wilgotność spada do 53%, drzewo zrzuca większość liści już na początku lata.
Brak listowia powoduje zatrzymanie wzrostu nowych pędów. Wszystko to w połączeniu prowadzi do prawie całkowitej utraty plonów w tym roku, a także w przyszłości. W końcu pąki generatywne również praktycznie się nie rozwijają.
Jeśli praktycznie nie ma możliwości regularnego karmienia rośliny wodą, zorganizuj przynajmniej wiosenne i jesienne nawadnianie doładowujące wodę! Aby to zrobić, możesz wstępnie gromadzić wodę deszczową w dużych pojemnikach. Wiosną zbieraj śnieg przed nadejściem upału i poczekaj, aż się stopi.
Podlewanie i pielęgnacja krzewu
Ozdobne migdały wyróżniają się wieloma zaletami, wśród których jest szybki wzrost, bezpretensjonalność, dobre przystosowanie do warunków miejskich, nie boją się suszy i są cenną rośliną miododajną.
Lista środków pielęgnacyjnych obejmuje:
- regularne podlewanie (nie więcej niż 1 raz w tygodniu), ponieważ roślina nie lubi stojącej wody;
- obowiązkowe poluzowanie gleby po podlaniu (na głębokość 7 cm);
- usuwanie chwastów wokół rośliny;
- nawóz górny wiosną (dziewanna lub obornik), jesienią (superfosfat lub potas);
- zapewnienie bezpiecznego zimowania - przykrywanie sadzonek słomą, listowiem itp. wysokość warstwy min. 15 cm, dorosłe krzewy można przykryć.
Przycinanie korony
Przycinanie koron migdałów jest koniecznością, jeśli hodowca oczekuje wysokich plonów. Faktem jest, że zagęszczona korona zacienia się sama, to znaczy pędy wewnątrz korony iu podstawy gałęzi szkieletowych. Przy braku światła te pędy po prostu wysychają.
W rezultacie plon można zbierać tylko wtedy, gdy gałęzie są dobrze oświetlone - na końcach pędów wzdłuż obrzeża korony.
Ta opcja przycinania jest odpowiednia nie tylko dla jabłoni, ale także dla naszego drzewa.
Cięcie rozpoczyna się od drugiego roku życia rośliny w ogrodzie. Po pierwsze, migdały po zimowaniu mogą wymagać sanitarnego cięcia, które usuwa wszystkie „złe” pędy - połamane, chore, wysuszone, zamrożone. Pod koniec sezonu podobne przycinanie sanitarne wykonuje się na wszystkich uszkodzonych lub zainfekowanych pędach.
Migdały dobrze reagują na przycinanie, w tym ogrodnik tnie pędy w bukiety na wiosnę.
Po drugie, najważniejsze przycinanie ma charakter formacyjny. Konieczne jest uformowanie wszystkich gałęzi szkieletowych w drugim roku życia rośliny. Albo przynajmniej spróbuj to zrobić.
Formacja korony
Zasady formowania korony
Formacja korony jest następująca:
- Ogrodnik sam ustala optymalną wysokość pnia - czyli wysokość, z której zaczynają rosnąć gałęzie. Wszystkie pędy, które znajdują się poniżej, należy pokroić w pierścień, to znaczy bez pozostawiania konopi.
- Ze wszystkich nisko położonych pędów wybiera się pierwszą gałąź szkieletu pod względem liczby i wysokości. W tej roli musisz wybrać najsilniejszy i najbardziej rozwinięty strzał z niższych.
- Druga gałąź szkieletu to ta, która znajduje się 10-20 cm wyżej niż pierwsza i jest skierowana w przeciwnym kierunku.
- Trzecia gałąź szkieletu to ta, która rośnie o 10-20 cm wyżej niż druga i jest skierowana prostopadle do poprzednich dwóch.
- Wszystkie inne gałęzie, które znajdują się w strefie trzech gałęzi szkieletowych, są cięte w pierścień.
- Aby kontrolować wzrost drzewa w górę, możesz skrócić środkowy przewodnik. Powinien wznosić się 50-60 cm powyżej ostatniej gałęzi.
W przyszłości ogrodnik musi zadbać o to, aby młode pędy, które pojawią się w miarę wzrostu drzewa, nie zagęszczały przestrzeni wewnątrz korony. A także, aby nie konkurowały z głównymi, to znaczy nie są silniejsze i bardziej rozwinięte niż szkieletowe i sam przewodnik.
Podczas cięcia grubych gałęzi miejsce cięcia należy pokryć lakierem ogrodowym, aby roślina mogła się zregenerować.
Zwalczanie chorób i szkodników
Walec do liści i jego praca
Problem chwastów można rozwiązać poprzez ściółkowanie gleby lub stosowanie produktów biologicznych, terminowe ręczne lub mechaniczne usuwanie wszystkich chwastów.
Zapobieganie i leczenie chorób migdałów polega na leczeniu fungicydami. W tym celu można zakupić fundusze „Topaz”, „Champion”, „Skor”, „Fundazol”.
Owady infekujące migdały to powszechne szkodniki, które lubią inne rośliny w ogrodzie - mszyce, mszyce, przędziorki. Jeśli infekcja już wystąpiła, drzewo będzie musiało zostać potraktowane środkami owadobójczymi. Na przykład „Aktellik”, „Fitoverm”, „Tagor” są skuteczne.
Jeśli już przetwarzasz migdały, nie bądź zbyt leniwy, aby spryskać sąsiednie rośliny, najprawdopodobniej są one zarażone migdałami lub początkowo stanowiły dla nich źródło infekcji.
Mieszanka Bordeaux jako profilaktyka
1 Wczesną wiosną, jeszcze zanim pąki zaczną kwitnąć, roślinę należy potraktować roztworem płynu Bordeaux. Roztwór powinien wynosić jeden procent i nie zaleca się nakładania go na kwitnące pąki, aby ich nie uszkodzić. Możesz także uprawiać ziemię pod drzewem. W ten sposób możesz pozbyć się szkodników, które hibernowały w korze lub glebie koła pnia drzewa.
2 Jesienią, po zakończeniu sezonu wegetacyjnego i opadnięciu liści przez roślinę, zabieg należy powtórzyć. Odbywa się to w celu wyeliminowania wszystkich szkodników, które mogły hibernować na drzewie lub w glebie pod nim.
Zamiast płynu w sprayu Bordeaux można użyć preparatów chemicznych lub organicznych podobnych w zasadzie działania.
Migdały są podatne na choroby, takie jak parch, szara pleśń, rdza, cerkosporoza i perforacja. Wszystkie charakteryzują się pojawieniem się różnych plam na liściach. Czasami pojawia się szara powłoka. Z tych chorób liście wysychają i odpadają.
W takich przypadkach gałęzie uszkodzone przez chorobę należy usunąć i spalić. Pozostałe części rośliny potraktuj zgodnie z instrukcją środkami grzybobójczymi, np. „Champion”.
Najpowszechniejszymi szkodnikami są przędziorki, mszyce i zjadacze nasion. Możesz się ich pozbyć za pomocą środków owadobójczych.
Czytaj więcej: Opis odmiany czarnej Plum Tula
Zapobieganie chorobie jest zawsze łatwiejsze niż jej leczenie, dlatego nie należy lekceważyć środków zapobiegawczych.Przede wszystkim musisz przestrzegać zasad uprawy: zapewnić odpowiednie podlewanie, usuwać chwasty na czas, nie zapomnieć o sanitarnym przycinaniu gałęzi. Dodatkowo uprawę gleby należy przeprowadzić wczesną wiosną i jesienią po opadnięciu liści. Do przetwarzania stosuje się jeden procent płynu Bordeaux.
Mieszanka Bordeaux
Krzew migdałowy jest podatny na różne choroby wymagające leczenia:
- szara zgnilizna - chore gałęzie należy odciąć po wyblaknięciu krzewu;
- liście kręcone - zabieg wykonać płynem Bordeaux, po usunięciu wszystkich uszkodzonych liści;
- monilioza (choroba grzybicza, która atakuje młode osłabione pędy) - leczenie przeprowadza się w ten sam sposób, opryskiwanie należy powtarzać co 15-20 dni, w celu zapobiegania przycinanie należy przeprowadzać corocznie po kwitnieniu;
- rdza - jest traktowana przez traktowanie gałęzi koloidalną wodną zawiesiną siarki lub proszku.
Krzew jest podatny na atak szkodników m.in. mszyc, śliwki, liścia. W celu zniszczenia owadów zaleca się spryskanie przygotowanym roztworem chlorofosu lub karbofosu.
Właściwości dekoracyjne
Krzew migdałowy zwykle zaczyna kwitnąć dopiero, gdy roślina osiągnie wiek czterech lat. Jest niesamowicie piękny - krzew pokryty jest frotte białymi lub różowymi kwiatami w najróżniejszych odcieniach, które nie tylko zdobią działkę ogrodową, ale także wypełniają ją cudownym aromatem. Jego delikatne kwiaty przyciągają rośliny miododajne, które gromadzą się z całej okolicy.
W projektowaniu krajobrazu migdały są używane w niskich odmianach, które idealnie nadają się do dekoracji otwartych przestrzeni i skalniaków. Jest również sadzony w tle w mixborders, gdzie w miesiącach wiosennych przyciąga uwagę. Latem stanowi doskonałe tło dla sadzonych kwiatów wieloletnich.
Rodzaje według gustu
Na tej podstawie migdały są trzech rodzajów:
- Gorzki. Nie jest używany do żywności, ponieważ zawiera kwas cyjanowodorowy - substancję trującą. Krzewy takich migdałów uprawia się jako rośliny ozdobne. Kwiaty są różowe.
- Słodkie. Okres kwitnienia rozpoczyna się w maju. Pąki mają biało-różowy odcień. Ten owoc nadaje się do spożycia. Wydobywa się z niego olej, przygotowuje się różne desery. Jest składnikiem wielu receptur.
- Kruchy. Swoją nazwę zawdzięcza cienkiej, delikatnej skorupie. Te migdały są jadalne.
Zapłodnienie
Migdały nie wymagają częstego nawożenia. Podczas gdy drzewo jest młode, można je karmić 2 razy w roku - wiosną i późną jesienią. A nowo posadzona sadzonka nie musi w ogóle być karmiona w pierwszym roku życia, ponieważ będzie miała dość tych nawozów, które ogrodnik przyniósł do sadzonki.
Wiosną należy stosować nawozy azotowe
1 Wiosną, przed pierwszym podlewaniem i spulchnianiem, aplikujemy nawóz azotowy na krąg pnia. Możesz użyć do tego azotanu w ilości 20 g leku na 1 wiadro wody.
2 Jesienią, podczas wykopywania terenu, do pnia migdałowca wprowadzany jest kompleks nawozów - 1 kg kompostu lub humusu, 20 g siarczku potasu, 20 g podwójnego superfosfatu.
Funkcje pielęgnacyjne
O migdały należy dbać w taki sam sposób, jak o innych dekoracyjnych przedstawicieli flory. Należy go systematycznie podlewać, przycinać, spulchniać, nawozić i dezynfekować przed szkodnikami.
Zdjęcie migdałowe
- Podlewanie. Należy to zrobić, biorąc pod uwagę fakt, że promień wokół pnia nie powinien wysychać. Ale jeśli jest zbyt dużo płynu, zatrzyma się i doprowadzi do powstania zgnilizny na szyjce korzenia. Wodę należy podlewać raz w tygodniu. Pozwoli to ziemi na głębokość 2 centymetrów trochę wyschnąć. 1 krzew przyjmuje 10 litrów płynu.Ogrodnicy radzą, aby po takich zabiegach przeprowadzić pielenie i poluzowanie ziemi w pobliżu dorosłych krzewów, wchodząc na głębokość 8-10 centymetrów. Młody - 5-7 centymetrów.
- Nawóz. Wiosną konieczne jest rozrzucenie ściółki wokół pnia za pomocą obornika lub dziewanny. Po krótkim czasie należy wlać pożywkę. Aby to zrobić, weź wodę, azotan amonu i mocznik (10 l, 20 g, 10 g). Na początku jesieni każdy metr kwadratowy należy karmić podwójnym superfosfatem i siarczanem potasu (20 g: 2 g).
Przygotowanie do zimy
Jesienią sadzonki przykrywa się słomą, specjalnym materiałem okrywowym lub suchymi liśćmi około 15 cm nad ziemią.
Bardzo ważne jest, aby kołnierz korzeniowy nie zgnił pod śniegiem.
U młodych roślin wierzchołki świeżych pędów są usuwane latem. Gałęzie pokryte są warstwą kory, dzięki czemu migdały nie zamarzają zimą. Dorosłe rośliny nie wymagają specjalnego przygotowania na zimę. Krzew szybko regeneruje się po zamrożeniu łodyg.
Nie bez powodu migdały nazywane są dekoracyjnymi - ich rozłożysta korona, usiana kwiatami, wygląda uroczyście. Taka roślina jest słusznie ozdobą każdego ogrodu. Aby wyhodować krzew ozdobny na miejscu, sadzenie i pielęgnacja muszą być wykonywane zgodnie ze wszystkimi zasadami.
Schronienie na okres mrozów jest niezbędne dla wszystkich roślin, niezależnie od wieku i miejsca, w którym rosną migdały. Jeśli ogród znajduje się w południowym pasie, izolacja migdałów nie jest tak istotna, ale lepiej jest zachować młode sadzonki. Oczywiście, jeśli drzewo już „urosło” o 4-6 metrów, to nie zdoła zakryć ani ocieplić swoich gałęzi, ale można pokusić się o podjęcie odpowiednich działań odnośnie pnia.
Pozostaje przeciągnąć izolację na ramę - tuleja nie zamarznie
Eksperci zalecają izolowanie nawet odmian mrozoodpornych, takich jak Stepnoy Almond, alias Nizky, Russian, Bobovnik lub Almond. Niektóre odmiany tego mrozoodpornego gatunku to krzewy, a nie drzewa, ale smak i walory owoców nie pogarszają się przez to.
Aby chronić roślinę przed zimnem, możesz podjąć następujące środki:
- Na początku sierpnia usuń wierzchołkowe pąki na pędach. Dzięki temu możliwe będzie przyspieszenie zdrewnienia pędów i będą one lepiej tolerowały przymrozki.
- Młode (wymagane) i dorosłe (bardzo pożądane) rośliny przykryj materiałem oddychającym o wysokości 15 cm lub więcej - pęczkami słomy lub pęczkami suchych liści. Należy tylko upewnić się, że materiał pokryciowy nie jest chory, ponieważ wilgoć podczas odwilży lub wczesnej wiosny może przyczynić się do zakażenia drzewa chorobotwórczymi mikroorganizmami. Wraz z pierwszym śniegiem możesz zacząć tworzyć zaspy wokół pni drzew.
Jeśli korona młodych drzewek składa się ze stosunkowo wygiętych pędów, można je zebrać „w garść”, związać sznurkiem i owinąć agrowłóknem. Na bardziej rozłożystej i elastycznej koronie możesz spróbować rzucić lutrasilem.
Ledebour
Dorasta do 2 metrów
Kwitną od maja do czerwca
Pierwsze owoce od 11 lat
Zbiory w sierpniu
Owoce pestkowca są owłosione, do 4 cm długości
Kochający ciepło, ale odporny na zimę
Pięknie kwitnący krzew o wysokości do 2 metrów z rozłożystą koroną o średnicy do metra. Ten migdał rośnie u podnóża południowo-zachodniego Ałtaju. Swiatlolubny, mrozoodporny, uwielbia umiarkowane podlewanie. Kwitnie, aż pojawią się liście. Jest dobrze zapylany. Migdałowiec Ledebour kwitnie wcześniej niż inne gatunki - na początku maja. Zaczyna przynosić owoce po ukończeniu 10 lat.
Kwiaty najpopularniejszej odmiany "Fire Hill" są pomalowane na jaskrawoczerwono-różowy kolor, osiągając średnicę 30 mm. Uformuj poduszkę lub kulistą koronę. Ledebour może rosnąć dzięki odrostom korzeni.
