Kiedy żył mój dziadek, spędzaliśmy z nim każdą sobotę, ponieważ rodzice pracowali tego dnia. Często spacerowaliśmy razem z lasem. Z dala od domu mieliśmy własny krzew leszczyny i przez cały rok cierpliwie czekałem, aż te pyszne orzechy dojrzeją. Chciałem więc dużo wybrać, dużo - dla siebie, babci, rodziców! Ale zawsze coś przeszkadzało - czasem inni młodzi „poszukiwacze skarbów”, potem okradały nas zwinne wiewiórki. Teraz mojego dziadka nie ma i na jego pamiątkę zasadziłem na podwórku najlepszą odmianę leszczyny. A teraz mój tata i jego wnuki (moje dzieci) zbierają z krzaków dojrzałe orzechy.
Leszczyna czerwonolistna: co to jest?
Tak więc leszczyna czerwonolistna jest dość silną, dobrze rozgałęzioną, wielopłaciową rośliną krzewiastą, osiągającą wysokość siedmiu metrów. Główną cechą rośliny jest obecność pięknych zaokrąglonych liści, z dobrze widocznymi ząbkowanymi krawędziami i wyraźnym żyłkowaniem, które zmieniają kolor w zależności od wieku. Liście kwitną na krótkich, gęstych ogonkach i bardzo gęsto pokrywają rozgałęzione gałęzie krzewu, ukrywając swoją obecność pod ogromną masą.
Początkowo wczesną wiosną na gałęziach kwitną kolczyki - przyszłe owoce orzecha. Więc leszczyna kwitnie. Nagie gałęzie pokrywają kwiaty męskie w postaci kolczyków i żeńskie, z wyglądu przypominające nabrzmiałe pąki, uwalniające małe kwiaty bzu. To kwiaty żeńskie zapylane są przez poruszające się masy powietrza oraz dzięki pomocy pszczół, które budzą się po hibernacji.
Leszczyna jest czerwonolistna, mimo wszystkich swoich zalet jest również rośliną miododajną. Dlatego małe kwiaty przyciągają swoim nektarem pracowite owady, odżywiając się i przenosząc pyłek z jednej rośliny na drugą, zapylając ją w ten sposób. Po zapyleniu kwiatostany żeńskie tworzą owoce, które można znaleźć na gałęziach, pojedynczo lub w całych kwiatostanach owoców od trzech do pięciu sztuk.
Po kwitnieniu pojawiają się jasnozielone liście, które ostatecznie zmieniają kolor na fioletowy. I już do czasu dojrzewania owoców, które przypadają na koniec sierpnia lub początek września, leszczyna staje się jak wielka bordowa kula, na której gałęziach znajdują się ciemnobrązowe owoce. To właśnie ten kolor orzecha mówi o jego dojrzałości i możliwości rozpoczęcia zbioru. O dojrzałości owoców świadczy również łatwe łuszczenie się orzecha z nasion. Po znalezieniu kilku owoców orzecha włoskiego pod krzakiem, które same wypadły, możesz rozpocząć zbiory. Jeden dorosły krzew leszczyny czerwonolistnej jest w stanie wyprodukować, przy odpowiedniej pielęgnacji, około 20 kilogramów tak cennych produktów.
To prawda, że ilość zbiorów nie zawsze podoba się właścicielowi, nie ma roku po roku, aw jednym sezonie jest dużo orzechów, w drugim - znikome. Wszystko zależy nie tylko od warunków pogodowych, ale także od właściwej pielęgnacji krzewu.
Opis i funkcje
Ten rodzaj orzecha laskowego ma niezwykłe czerwone liście. Roślina jest uważana za dość bezpretensjonalną i może rosnąć na każdej glebie. Krzewy mają rozłożystą koronę, duże gałęzie i gęste bordowe liście. Dlatego ten rodzaj leszczyny jest często używany do celów dekoracyjnych. Możesz z niego zrobić piękny żywopłot.
Roślina jest uważana za biseksualną.Kolczyki pojawiają się na nim wczesną wiosną - jeszcze przed zakwitnięciem liści. Następnie powstają z nich jajniki owocowe. W sierpniu-wrześniu stają się ciemnobrązowe.
Z krzaka można uzyskać do 20 kilogramów owoców. Posiadają doskonałe właściwości odżywcze. Jądra orzechów pomagają w leczeniu patologii układu oddechowego, serca i naczyń krwionośnych. Roślina jest bezpretensjonalna w pielęgnacji. Z łatwością toleruje ciepło i zimno.
Technologia sadzenia krzewów leszczyny
W swoim naturalnym środowisku, rosnące w przestrzeni leśnej, krzewy leszczyny nie rosną same. Zwykle występują tak zwane zarośla, czyli pod ziemią rosną korzenie rośliny drzewnej i przy wysokiej wilgotności rozpoczynają nowe pędy. W ten sposób rośnie leszczyna czerwonolistna, a nie jedna roślina, ale kilka z rzędu rośnie jak rodzina, w wyniku czego poprzecznie, przy pomocy wiatru, zapyla się nawzajem. To właśnie obecność kilku krzewów rosnących obok siebie zwiększa zapylanie żeńskich kwiatów i daje większy plon owoców. W ogrodnictwie domowym hodowcy zalecają również obserwowanie tej cechy i uprawianie więcej niż jednego krzewu leszczyny, ale sadzenie kilku na raz. Wzdłuż ogrodzenia można sadzić różne odmiany leszczyny. Plony będą nadal znacznie wyższe niż w przypadku samotnie rosnącego krzewu.
Sadzonki należy sadzić wczesną wiosną lub późną jesienią. Młode sadzonki pozyskane z głównego krzewu są cięte na wysokość 35 cm, a korzenie przed sadzeniem umieszcza się na kilka godzin w zawiesinie próchniczno-gliniastej silnie rozcieńczonej wodą. Ogrodnicy zalecają wykonanie tej procedury, wierząc, że po tej manipulacji roślina znacznie lepiej zakorzenia się w stałym miejscu wzrostu.
Sadzonki sadzi się w rzędzie, w odległości 5 metrów między krzewami, ponieważ roślina jest bardzo rozgałęziona i wymaga miejsca. Młode sadzonki są przywiązywane do drewnianych podpór, aby uniknąć uszkodzeń mechanicznych. Przed posadzeniem przygotowanych krzewów wykopują dołki o dość dużych rozmiarach, aby można było wprowadzić różne mieszanki glebowe. Duże wiadro zgniłej próchnicy najpierw wlewa się do otworu o wymiarach 70 na 70 centymetrów, dodaje 300 g soli potasowej, 200 g superfosfatu i pół wiadra ziemi ogrodowej wykopanej spod już rosnącego krzewu leszczyny. Na systemie korzeniowym już dorosłego i owocującego krzewu powstają grzybice, które są związkami grzybów i korzeni. Taki dodatek do mieszanki glebowej pozwoli młodej sadzonce szybciej się zakorzenić, zbudować system korzeniowy i dobrze się rozwijać.
Metody reprodukcji
Leszczyna może być rozmnażana na różne sposoby. Dzięki temu każdy ogrodnik może wybrać najlepszą opcję.
Posiew
Stosowanie nasion uważane jest za najtrudniejszą i najbardziej czasochłonną metodę rozmnażania. Aby to zrobić, musisz wybrać najsilniejsze orzechy i wykiełkować je w osobnym pojemniku. Następnie sadzonki należy przenieść na ziemię.
Warstwy korzeni
Do uprawy kultury przez nakładanie warstw stosuje się młode pędy. Zaleca się pochylenie warstw do gleby i umieszczenie ich w rowie. Koniec gałęzi należy przymocować i posypać ziemią. Pomoże to w tworzeniu nowych potomków.
Pędy
Najłatwiejszym sposobem propagowania kultury jest podzielenie buszu. Aby to zrobić, musisz oddzielić roślinę zawierającą 2-3 pędy. Wykonuj małe nacięcia w odległości 15-20 centymetrów. Pomoże to w tworzeniu nowych oddziałów.
Sadzonki
Aby to zrobić, musisz pobrać mocne i zdrowe sadzonki z krzewów w wieku 2 lat i umieścić je w pojemnikach na bazie torfu i piasku. Ciągłe podlewanie pomoże pędom się zakorzenić.
Sekrety właściwej pielęgnacji leszczyny czerwonolistnej
Należy zauważyć, że nie tylko przestrzeganie technologii sadzenia, ale także odpowiednia pielęgnacja da doskonały wynik w postaci potężnej rośliny i bogatych zbiorów.
- Optymalna mieszanka do zalewania.Biorąc pod uwagę, że leszczyna krzewiasta rośnie w swoim naturalnym środowisku w lasach na każdej glebie, nie ma specjalnych wymagań co do gleby. Glina, glina piaszczysta, czarnoziem w ogrodzie to doskonała gleba dla orzechów włoskich. A jeśli jest również wysokiej jakości wilgoć i okresowe nawożenie, uzyskujemy doskonałą produktywność.
- Dogodna lokalizacja to klucz do sukcesu.Nie zawsze jest możliwe znalezienie wolnego miejsca w ogrodzie na tak dużą roślinę, a nawet jeśli jest ich kilka. Zwykle zacienione obszary pozostają wolne od sadzenia warzyw. Oczywiście na słonecznych łóżkach plon będzie znacznie wyższy niż na krzewach rosnących w cieniu. Ale roślina wyróżnia się tolerancją cienia, a jeśli nie można jej posadzić na słońcu, posadź ją w cieniu. Może z biegiem czasu krzew urośnie i będzie konkurował z wieloma rosnącymi krzewami o miejsce nasłonecznione.
- Mrozoodporność i zdolność przystosowania się do zimna.Krzew jest dość silny i dobrze znosi niskie temperatury, ale jeśli to możliwe, młode sadzonki przykrywaj na zimę, aby uniknąć zamarznięcia systemu korzeniowego. Ponadto do sadzenia wybierz miejsca, w których nie ma przeciągów.
- Podstawowe zasady nawilżania gleby.Leszczyna czerwonolistna jest rośliną odporną na suszę, a kiełkując w pasie leśnym sama szuka wilgoci dla swoich korzeni. Podczas uprawy krzewu w ogrodzie podlewanie odbywa się, gdy ziemna śpiączka wysycha w otworze. Podlewaj roślinę rano lub wieczorem ciepłą wodą. Pamiętaj, roślina nie toleruje stojącej wody, dlatego lepiej podlewać częściej, niż wlewać za dużo na raz.
- Nawożenie gleby jest składnikiem obfitych plonów.Potrzebne są substancje organiczne, zarówno dla młodych krzewów, jak i owocujących. Nawozy organiczne stosuje się w odstępach raz na trzy do czterech lat, ale co roku krzew potrzebuje minerałów. Wprowadzenie mocznika w okresie kwitnienia krzewu zwiększy liczbę jajników, dlatego nie wahaj się używać kompleksów zawierających azot przy pierwszym pojawieniu się pąków do kwitnienia. Po zakończeniu kwitnienia surowo zabrania się stosowania azotu, ponieważ tworzenie się wysokiej jakości owoców zniknie w tle, ponieważ azot jest odpowiedzialny za bujną zieloną masę. Fosfor i potas powinny być prerogatywami podczas tworzenia owoców orzecha laskowego.
- Poluzowanie jest konieczną i ważną procedurą.Po podlaniu i prawie całkowitym wyschnięciu wierzchniej warstwy gleby w otworze wykonuje się poluzowanie. Proces ten pomaga w walce z chwastami, zwiększa dostęp powietrza do korzeni oraz sprzyja wzrostowi i rozwojowi systemu korzeniowego.
- Tworzenie korony jest podstawowym zadaniem przy uprawie krzewu.Każdy krzew wymaga przycięcia starych gałęzi i usunięcia dotkniętych obszarów. Leszczyna czerwonolistna jest uważana za krzew przypominający drzewo, dlatego jeśli chcesz uformować krzew podobny do drzewa, możesz zostawić pień z rozgałęzionymi gałęziami szkieletowymi z głównej łodygi. I możesz wyhodować roślinę z krzewem. Następnie musisz wyciąć gałęzie, które prowadzą do zgrubienia, odciąć stare lub wysuszone pędy, pozostawiając jednak do 7-8 centralnych pni, rozgałęziających się równomiernie od korzenia i nie zgrupowanych po jednej stronie. Długość gałęzi czy wysokość drzewa regulowana jest również na życzenie właściciela. Możesz zostawić długie gałęzie szkieletowe lub możesz je skrócić, wtedy wypuszczą więcej pędów bocznych, na których w przyszłym sezonie nastąpi pełne i obfite kwitnienie.
Zalety orzechów laskowych
Orzechy laskowe są smaczne, zdrowe, pożywne. Zawierają 65-73% tłuszczów (oleje), 18-22% białka, 2-5% węglowodanów (skrobia i cukry). Istnieją witaminy A, B, C, D, E, sole mineralne. To decyduje o jego wysokiej zawartości kalorii jako produktu spożywczego. Pod względem kaloryczności jądra orzechów laskowych przewyższają wieprzowinę 1,5 razy, soja - 1,8 razy, chleb pszenny - 3,5 razy, wołowina - 3,8 razy, jaja kurze - 4,5 razy, ziemniaki - 8,5 razy, jabłka - 15 razy.Dla porównania: 350-400 g orzechów zaspokaja dzienne zapotrzebowanie żywieniowe osoby dorosłej.
Jądro orzecha laskowego zawiera wszystkie dwadzieścia aminokwasów, z których powstają kompletne białka. Zachowuje swój smak podczas przechowywania nawet w normalnych warunkach pokojowych. Orzechy są łatwo wchłaniane przez nasz organizm, niezależnie od tego, jak są ugotowane. To niezrównany produkt wysokiej jakości.
Orzechy laskowe mają dużo witaminy C w korzeniach i skórze orzechów laskowych, a liście i korzenie zawierają garbniki.
W medycynie ludowej orzechy laskowe (orzechy laskowe) są używane na kamicę moczową, wywar z suszonej plyusa - na biegunkę, kora - na gorączkę, liście - jako środek antyseptyczny.
Orzech zmiażdżony wodą stosowany jest przy krwioplucie, wzdęciach, zapaleniu oskrzeli, stanach gorączkowych.
Posiekany orzech włoski zmieszany z miodem polecany jest przy anemii, reumatyzmie.
Na malarię stosuje się wywar z kory orzecha laskowego zebrany wiosną.
Olej z orzechów włoskich jest środkiem przeciw robakom (na glistę).
Na oparzenia używano zmiażdżonych owoców zmieszanych z białkiem jaja.
Przydają się nie tylko orzechy laskowe. Kora ma właściwości ściągające, przeciw czerwonce, przeciwgorączkowe. Napary z kory stosuje się przy żylakach, owrzodzeniach i nowotworach.
Liście orzecha laskowego (leszczyna) są stosowane w leczeniu chorób jelit, anemii, niedoboru witamin, krzywicy. Rosół - z przerostem prostaty. Maść na raka. Proszek z suszonych plyusky lub wywaru z muszli i plyusky - na zapalenie okrężnicy.
Wczesną wiosną pszczelarze często zbierają orzechy laskowe lub pyłek leszczyny, aby nakarmić młode pszczoły. Ten pyłek jest bardzo przydatny dla ludzi: te ziołowe produkty męskich narządów płciowych zawierają dużo cynku, który jest częścią wielu enzymów, które pomagają rozwiązać problem niepłodności, powodując ruchliwość plemników.
Ochrona przed infekcjami grzybiczymi
Jak wiadomo, każde drzewo lub krzew w ogrodzie jest podatne na infekcję chorobami wirusowymi i grzybiczymi, których zarodniki łatwo zimują w glebie ogrodowej. Wiosenno-jesienne kuracje roztworami płynnej bordoskiej lub koloidalnej siarki posłużą jako wysokiej jakości profilaktyka powszechnych chorób. A jeśli zostaną zidentyfikowane oznaki konkretnych chorób, na ratunek przyjdą chemikalia oferowane w wyspecjalizowanych sklepach, których należy używać wyłącznie zgodnie z instrukcjami podanymi przez producenta.
Przetwarzanie orzechów laskowych
Orzechy zbiera się, gdy zaczynają się kruszyć. Czyszczą je z pluszu, przechowują w ciasnych workach
Plyuska jest również suszona. Możesz ugotować dżem z zielonej młodej plyuski, ma przyjemną kwaskowatość, syropy, które pomagają w leczeniu szkorbutu, rozluźnienia dziąseł, upośledzonego krążenia krwi, przy zwiększonym ciśnieniu.
Orzechy laskowe są spożywane na surowo, suszone lub prażone. Z nich możesz zrobić mleko orzechowe... Aby to zrobić, świeże jądra są czyszczone, miażdżone, moczone przez noc w wodzie, mielone w moździerzu. Otrzymaną masę rozcieńcza się dziewięciokrotną ilością wody, nalegając na 4 godziny, mieszając od czasu do czasu. Następnie gotują, filtrują lub osuszają płynną część, dodając do smaku sól i cukier. Nawiasem mówiąc, mleko orzechowe staje się kwaśne, daje pyszny jogurt.
Za zdobycie masło orzechowe zmiażdżone pestki orzecha laskowego, lekko rozcieńczone wodą, podgrzane. Podgrzaną masę zawija się w kawałek czystej szmatki, umieszcza pod prasą śrubową, pod którą umieszcza się naczynie do zbierania oleju. Nie jest gorszej jakości od migdałów, jest używany w perfumerii, cukiernictwie, do produkcji wysokiej jakości farb artystycznych. Olej z orzecha włoskiego ma jasnożółty kolor, przyjemny zapach i jest dobrze przyswajalny przez organizm ludzki. Ciasto z dodatkiem masła orzechowego dobrze rośnie, a gotowe produkty długo nie czernieją.
Z jąder orzechów laskowych często uzyskuje się śmietanę roślinną, mleko i inne produkty. Aby się przygotować krem orzechowy, jądra są obierane ze skorupek, łupiny, kruszone, mielone, stopniowo dodając wodę w małych porcjach. Ciasto rozcieńcza się ciepłą wodą, ubija do uzyskania jednorodnej masy przypominającej smakiem śmietanę. Krem z orzechów laskowych przechowuj w lodówce. Krem z orzechów laskowych stosowany jest w naturalnej postaci, z nich przygotowywany jest pyszny, pożywny krem do wypieków, muffinek, ciast.
Młode liście orzechów laskowych są używane jako pożywienie do wyrobu gołąbków, zup oraz jako substytut herbaty.
Orzech ma znacznie wyższą kaloryczność niż fasola, soja, rodzynki, figi, mleko i ziemniaki. Orzechy laskowe są szeroko stosowane w przemyśle cukierniczym. Nadzienia do słodyczy i innych wyrobów cukierniczych wytwarzane są z mąki orzechowej i ziaren. Ciasto pozostałe po oddzieleniu oleju przerabia się na chałwę, czekoladę, gofry.
Ochrona przed owadami
Żuczek siewny, ryjkowiec orzechowy, owady łuskowate, mszyce, roztocza nerek, gąsienice - to nie jest pełna lista szkodników, które mogą uszkodzić zarówno samą roślinę, jak i owoce w różnych okresach ich dojrzewania. Oczywiście środki owadobójcze są skuteczną pomocą w walce z owadami, dlatego najważniejsze jest, aby wykryć i zneutralizować nieproszonych gości na czas, a także zapobiec próbom ponownego pokonania. W tym celu wiosną i jesienią wskazane jest prowadzenie zabiegów profilaktycznych krzewów, wtedy prawdopodobieństwo pojawienia się szkodników podczas aktywnego sezonu wegetacyjnego rośliny jest minimalne.
Przepisy kulinarne
Na koniec kilka przepisów.
Krem orzechowy na ciasto
W rondelku umieszczonym w łaźni wodnej ubić jajka z cukrem na gęstą, następnie ostudzić, dodać kawałki masła, krem orzechowy, dokładnie zmielić
Składniki:
- jajka - 3 szt.,
- masło - 150 g;
- cukier - 150 g;
- krem orzechowy - 100 g.
Napój orzechowy
Namoczone, posiekane orzechy zalewamy wodą lub mlekiem przez 4 godziny, a następnie przecedzamy. Doprowadź napar do wrzenia, dodaj sól i cukier do smaku.
Składniki:
- orzechy laskowe - 200 g;
- mleko lub woda - 1 litr;
- cukier, sól - do smaku.
Kawa orzechowa
Orzechy podsmażamy, mielimy młynkiem do kawy lub moździerzem, dodajemy mieloną czarną kawę. Zalać jedną łyżeczkę mieszanki 200 ml wrzącej wody, doprowadzić do wrzenia, odstawić i zaparzyć. Dodaj cukier do smaku.
Wykorzystanie leszczyny czerwonolistnej w projektowaniu krajobrazu
Leszczyna czerwonolistna jest bardzo piękna ze swoimi potężnymi gałęziami, rozłożystym kształtem i purpurową masą liściastą. Dzięki swojemu zewnętrznemu pięknu roślina znalazła szerokie zastosowanie w projektowaniu krajobrazu. Ogrody monochromatyczne lub monochromatyczne są piękne, ale starają się ozdobić je różnymi roślinami o różnych kolorach. Zabawa kolorami to ciekawy sposób na manifestację twórczej wyobraźni właściciela pola bramkowego. Kwitnące pąki niewątpliwie urozmaicają ogólny smak, ale liście bordo, nawet w dużych ilościach, są częścią sztuki ogrodnictwa krajobrazowego. Rośliny o fioletowych liściach, jako osobne elementy stanowiące jasne plamy na ogólnym tle działki ogrodowej, niewątpliwie przyciągną uwagę i sprawią, że przechodnie będą zachwycać się pięknem. A jeśli otoczysz plantacje o czerwonych liściach zielenią ze wszystkich stron, strona będzie wyglądać bardzo efektownie i elegancko. Połączenie bordowego odcienia z jasną zielenią wygląda bardzo harmonijnie, a jeśli dodasz jeszcze kilka jasnych odcieni, piękno wyglądu witryny tylko wzrośnie. Specjaliści od projektowania krajobrazu zapewniają, że jaskrawozielony kolor nasadzeń ogrodowych rozcieńczony fioletowym kolorem masy liściastej leszczyny z pewnością ozdobi ogród.
Każdy właściciel widzi ogród na swój sposób, ozdabia i uszlachetnia zgodnie ze swoim gustem i upodobaniami.Najważniejsze, że wygląd i wykonana praca przyniosłyby przyjemność i zachwyciły duszę.
Orzechy laskowe są przydatne w leczeniu
A oto kilka popularnych przepisów.
Żółtaczka
Suche świeże liście orzechów laskowych lub leszczyny. 1 łyżeczkę liści pokruszonych na proszek zalać kieliszkiem białego wina, odstawić na noc. Podzielone na trzy porcje, przyjmowane codziennie przed posiłkami w trzech podzielonych dawkach. Po dwóch tygodniach żółtaczka znika.
Żylaki
- Zbierz liście orzecha laskowego w maju. Dwie łyżki liści zalewamy 0,5 litra wrzącej wody i odstawiamy na 2 godziny. Pij pół szklanki 4 razy dziennie przed posiłkami.
- 1 łyżkę posiekanej kory orzecha laskowego zalać 0,5 litra wrzącej wody, gotować 10 minut, odcedzić. Pij pół szklanki 4 razy dziennie przed posiłkami.
Gruczolak
Susz zebrane w czerwcu liście orzecha laskowego w cieniu. Zalej jedną łyżkę posiekanych liści szklanką wrzącej wody. Ogrzewać w łaźni wodnej przez 15 minut. Pij 1/3 szklanki dziennie.
Trebizond
Taki opis odmiany ma orzech laskowy Trebizond.
Jest to wysokowydajna odmiana orzechów laskowych wyhodowana w Gruzji. Zaokrąglony, pełen wdzięku orzech włoski z błyszczącą ciemnobrązową skorupą, zawierający do 72% tłuszczu, o masie do 3 g; w sadzonkach 3-6 orzechów, które dojrzewają pod koniec sierpnia i wyróżniają się doskonałym smakiem. Bujny, rozłożysty krzew osiąga do 5 m wysokości, kwitnie od lutego do kwietnia. Może wytrzymać mróz do -32 ° C.
Isaevsky
Odmiana została uzyskana przez Kudasheva poprzez skrzyżowanie wczesnych orzechów laskowych Tambowa z odmianą Akademik Yablokov.
Odmiana o dużych, jasnobrązowych owocach z ciemnobrązowymi prążkami, które wyróżniają się wspaniałym deserowym smakiem. Orzech ma wyjątkową mrozoodporność. Wiadomo, że nawet ostra moskiewska zima 1978 roku, kiedy temperatura spadła do -42 ° C, nie wpłynęła na owocowanie hybrydy Isaevsky'ego, a okazała się fatalna dla plantacji jabłek.
Cukier
Odmiana orzecha laskowego Sakharny ma następujący opis: odmiana mieszańca czerwonolistnego, wyhodowana przez skrzyżowanie odmiany Barcelona i orzecha laskowego Trebizond, w rejestrze państwowym od 1995 roku.
Dojrzewa na początku września, ma dobrą zimotrwałość. Kotki męskie są dobrym zapylaczem dla innych odmian; do zapylania odmiana Sacharny wykorzystuje duże, zielonolistne odmiany orzechów laskowych Tambovsky Early i Pervenets. Średni krzew - do 3,5 m, tworzy gęstą, rozłożystą koronę.
Okrągłe orzechy w cienkiej łupinie o wadze 1,8 g, plon ziarna - 48%, smak deserowy, delikatny, maślany - 71%, plon - 3 kg z krzewu. Owijka jest równa nakrętce. Odmiana o wysokim efekcie dekoracyjnym - liście i orzechy w kolorze ciemnej wiśni. Wśród zalet tej odmiany jest wysoka mrozoodporność.
Czy wiedziałeś? Ta odmiana zawiera więcej oleju i cukru niż wszystkie inne odmiany orzechów laskowych.
Barcelona
Silny krzew o gęstej koronie, osiągający do 5 m wysokości.
Liście duże, eliptyczne lub zaokrąglone, jasnozielone, wełniste z ząbkowanymi końcami i małymi ząbkami na krawędziach. Owijka orzecha jest 2 razy dłuższa niż owoc i jest szeroko rozstawiona. Podczas dojrzewania łupina otwiera się, umożliwiając swobodne wypadanie orzechów.
Orzechy są bardzo duże, jajowate lub stożkowate, lekko spłaszczone i często trójkątne, o stożkowej podstawie, z kolczastym wierzchołkiem, ich szerokość do 2 cm; z grubą brązowo-czerwoną skorupą i asymetrycznym soczystym słodkim ziarnem. Odmiana Barcelona jest bardzo plenna, orzechy dojrzewają na początku września. Wada odmiany: podatność na moniliozę.
Najlepszymi dla niego zapylaczami są wysokowydajne odmiany orzechów laskowych Galle, Lambert white.
Ważny! Orzechy laskowe mają więcej kalorii niż mięso i ryby, więc osoby cierpiące na nadmiar cholesterolu w organizmie i nadwagę są niepożądane, aby je jeść.
Jak wybrać odpowiednią odmianę
Musisz wybrać różne orzechy laskowe w zależności od regionu uprawy. Wybierając odmianę, należy przede wszystkim zwrócić uwagę na mrozoodporność drzewa i warunki klimatyczne. Odmiany kochające ciepło nie będą w stanie dostosować się do klimatu większości regionów Rosji.
W pobliżu należy posadzić kilka drzew z kwitnieniem męskim i żeńskim.
Aby zapylenie zakończyło się sukcesem, należy sadzić obok odmian o tym samym okresie kwitnienia kwiatostanów.
Adyghe
Sadzonka uzyskana w wyniku swobodnego zapylenia lokalnej formy przez N.A. Tkhagusheva na Kubańskim Państwowym Uniwersytecie Rolniczym.
Odmiana śródsezonowa, silnie mrozoodporna, dobrze znosi suszę, nie jest podatna na uszkodzenia przez choroby i szkodniki. Krzew o średnio gęstej koronie i owłosionych, żółto-oliwkowych pędach. Owoce szeroko okrągłe, zebrane w 4-5 sztuk, całe opakowanie dłuższe od orzecha, orzechowy smak - słodki, cierpki, zawartość tłuszczu 65,6%, plon ziarna - 49%. Wpisany do rejestru państwowego w 1973 r., Jest sądzony od 1967 r.
Jest też orzech laskowy z ludowej selekcji Adyghe - odmiana czerkieska.
Lambert biały
Średniej wielkości, wolno rosnący krzew o wydłużonych średniej wielkości jajowatych orzechach, zebranych w grona po 3-8 owoców.
Podstawa jest mała i lekka. Wysokiej jakości jądro całkowicie wypełnia łupinę, o bardzo dobrej smakowitości, jasnej skórce i bez włóknistej otoczki. Jasne łupiny z ciemniejszymi paskami są cienkie i kruche. Owinięcie owocu jest bardzo długie i ściśle przylega do orzecha. Odmiana dojrzewa wcześnie: na przełomie sierpnia i września.
Odmiana jest mrozoodporna i wydajna, podobnie jak wszystkie odmiany orzecha laskowego uprawiane na Północnym Kaukazie.
