Jałowiec - drzewo lub krzew: opis gatunków i odmian

Wśród drzew iglastych prawie wiodącą pozycję zajmuje jałowiec. Piękne krzewy kręcone lub wysokie drzewa od dawna cieszą się popularnością w Europie, a teraz zdobywają przychylność projektantów krajobrazu w naszym kraju.

Główne zalety to bezpretensjonalność i mrozoodporność, a także igły lecznicze bogate w fitoncydy, wydzielające przyjemny aromat z lekkim cytrynowym odcieniem.

Jałowce to jedna z najstarszych roślin na naszej planecie, ich skamieniałości znajdują się w trzeciorzędowych i czwartorzędowych osadach w różnych częściach świata. Występuje na całej półkuli północnej od Arktyki po górzyste strefy podzwrotnikowe, z wyjątkiem gatunków wschodnioafrykańskich, których zasięg występowania sięga 18 stopni szerokości geograficznej południowej. Wśród odmian przeważają krzewy, duże drzewa o wysokości około 10-15 m rosną głównie w rejonie Morza Śródziemnego i Azji Środkowej, a także w Meksyku i południowych rejonach Ameryki Północnej. Lasy jałowcowe są rzadkie i zajmują niewielkie obszary, częściej zarośla krzewiaste tworzą runo leśne i trzecią warstwę lekkich lasów iglastych lub liściastych. Gatunki pełzające to typowi mieszkańcy górskich zboczy w pobliżu górnej granicy strefy leśnej. Większość gatunków to prawdziwi stulatkowie, wśród których są okazy w wieku do 600 lat.

W rodzaju Juniperus (Juniperus) z rodziny Cypress (Cupressaceae) występuje 75 gatunków drzew dorastających do 10-12 m, rzadziej do 20 m oraz krzewów do 1-3 m, pełzających po ziemi - do 0,4 m. W literaturze nazwa „jałowiec” jest czasami spotykana dla wielu gatunków, a typowy przedstawiciel rodzaju, jałowiec pospolity, znany jest również pod nazwą „Veres”. Nazwa rodzajowa przetłumaczona z łaciny to „kłujący”.

Układ koński jest mocny, kluczowy z dobrze rozwiniętymi gałęziami bocznymi. Łodygi roślin krzewiastych rosną pionowo lub rozpościerają się prawie poziomo, tworząc koronę o różnych kształtach - w postaci zgrabnego stożka, rozłożystej kolumny, kopca, cienkiego pręta lub regularnej piramidy. Liście dwóch typów - małe od 0,5 do 1 cm długości, wąskie i szydłowate, nazywane są również młodymi lub młodymi i łuskowatymi, które uważa się za stare lub dojrzałe. Trójkątne zielono-niebieskie igły osadzone są w zwojach po dwa lub trzy.

Jałowce to rośliny jednopienne lub dwupienne. Kwitną, a raczej zakurzone w kwietniu-maju. Kłoski męskie są żółtawe z łuskowatymi pręcikami, szyszki żeńskie są jagodowe, szare lub niebieskie z niebieskawym nalotem, powstałe w drugim roku życia rośliny, każda z 1 do 10 nasion.

Opis rośliny

Jałowiec to wieloletnie drzewo iglaste należące do rodziny Cypress. Jest reprezentowany przez małe, odwieczne kultury, o wysokości do 15 metrów. korona drzewa jest całkowicie pokryta igłopodobnymi liśćmi. Inne nazwy jałowca to jałowiec lub wrzos. Kultura występuje w postaci krzewów lub drzewiastych. Roślina jest zimozielona, ​​dlatego jest szeroko stosowana do ozdabiania różnych obszarów. Średnia długość życia byliny to około 3 wieki.

Kłącze jest rozgałęzione, długie i grube. Centralne korzenie wnikają głęboko w glebę, a niektóre pozostają pod powierzchnią, rozszerzając się w różnych kierunkach. Taka struktura systemu korzeniowego pozwala roślinie uzyskać wystarczającą ilość składników odżywczych z gleby.Korzenie są lekkie, o średnicy około 10 cm, długości około 3-4 metrów.

Z podstawy szyjki korzeniowej wyłania się łodyga. Przez pierwsze 5 lat życia pień drzewa pokryty jest gładką brązową korą. Z wiekiem kora staje się gęstsza i popękana, pokryta szarobrązowym kolorem. Pień jest gęsty, ma około pół metra średnicy. W odległości około metra od podstawy gleby na drzewie rosną główne gałęzie, pokryte wieloma pędami i pędami. Pędy silnie rozgałęziają się, tworząc bujną koronę jałowca. Młode pędy są koloru zielonego, które stopniowo zmienia się w brązowe i szarawe.

Gałęzie i łodygi drzewa są obficie pokryte igłami mocno dociskającymi się do podstawy pnia. Igły cienkie, koloru zielonego. Długość igieł dochodzi do około 5 cm, w okółkach znajdują się 3 łuskowate liście. Igły są mocne, nieugięte, przymocowane do pędów podstawą. Na pędach liście rosną w kole, prostopadle do gałęzi. Niektóre rodzaje jałowca mają centralną żyłkę na liściach, która jest widoczna gołym okiem. U dojrzałych drzew igłowate liście zastępuje się łuskowatymi liśćmi, ściśle przymocowanymi do pędów.

W kątach liścia tworzą się kłoski męskie i żeńskie. Samce są małe, składają się z 3 sparowanych pręcików z 6 pylnikami. Kłoski żeńskie mogą przybierać różne kształty, w zależności od rodzaju kultury. Wiosną na wrzosie tworzy się również guz, który przybiera postać jagody. Jagoda nie otwiera się, opiera się na ściśle przylegających łuskach, zawiera do 10 nasion w środku. Dojrzewanie szyszki następuje w ciągu 2 lat od uformowania.

Korzeń i szyszki

Półkula północna jest domem dla jałowca pospolitego. Jego igły bardzo lubią lekką pożywną glebę i jasne światło słoneczne. Jałowiec dobrze znosi suszę, w czasie upałów konieczne jest trzykrotne podlewanie. Dorasta do 15 m. To drzewo jest długą wątróbką.

Metody sadzenia: nasiona, sadzonki, nawarstwianie i szczepienie.

Młode drzewo ma liście iglaste. Kiedy dojrzewa, ich wygląd staje się łuszczący. Pąki nie mają łusek, są nagie. Czasami za pomocą krótkich liści pąki są ściskane gałązką. Kolor igieł jest najczęściej zielonkawo-niebieski. Ostre końce igieł mają kształt igły, która ma trzy krawędzie. Kłoski męskie rosną w postaci pręcików. Są pokryte łuskami i ułożone w pary. Pylnik otwiera się na każdym pręciku. Samice kłosków mają jeden lub dwa zalążki. Zbudowane są z owocolistków. Pąki wyglądają jak kulki w kolorze szarym lub niebieskim. Szyszki mają bardzo gęste łuski. Nasiona zwykłego jałowca mają od 1 do 10, które znajdują się osobno. Szyszki powstają w drugim roku życia rośliny. System korzeniowy jest osiowy. Podczas sadzenia w kraju konieczne jest zachowanie jego integralności, aby drzewo nie bolało.

Zastosowania do gotowania:

• Do parzenia herbaty;
• Robienie nalewek;
• Zwykły kwas chlebowy.

Stożkowy, kulisty, piramidalny lub pełzający - może to być kształt korony krzewu lub drzewa. Ta różnorodność rozszerza możliwości projektowania krajobrazu w celu tworzenia kompozycji, które są ekspresyjne i imponujące swoją geometrią.

Rozpiętość

Jałowiec rośnie dziko w klimacie umiarkowanym i północnym. Kultura występuje w subtropikach, jako dekoracyjni przedstawiciele drzew iglastych. Również północna część Afryki jest uważana za siedlisko kultury. Veres rośnie głównie na małych obszarach pokrywających powierzchnię górską. Rzadko spotyka się duże obszary jałowca.

Drzewa rosną w grupach, tworząc niewielkie lasy lub lasy sosnowe. Lasy jałowca występują w Kraju Nadmorskim i Azji Środkowej. Można również zobaczyć lasy jałowca w północnej części Ameryki w Meksyku. Typy krzewów tworzą małe zagajniki, które tworzą trzecią warstwę lasów liściastych.

Ponieważ jałowiec preferuje jasne miejsca, żyje na otwartych przestrzeniach o wystarczającej ilości wilgoci.Są osoby, które dobrze znoszą suszę lub zimno. Roślina nie wymaga specjalnych warunków glebowych, dlatego można ją spotkać na każdej glebie. Jednak wrzos charakteryzuje się dobrą uprawą na pożywnych glebach lekkich.

Gdzie sadzić jałowce w ogrodzie: wybór miejsca

Najważniejszym kryterium, które należy wziąć pod uwagę przy wyborze lokalizacji, jest odpowiednie oświetlenie. Roślina najlepiej rośnie na dobrze oświetlone obszary... Jeśli wyhodujesz krzew cyprysowy w cieniu, igły będą rzadkie i nie będą w stanie wyróżnić się blaskiem i dekoracyjnością.

Jeśli chodzi o wybór gleby, krzew nie jest wybredny w stosunku do gleby. Jednak najlepszy ze wszystkich zasadzić roślinę na żyznej glebie.

Ważny! Jałowiec może być źródłem zarażenia rdzą. Dlatego nie można sadzić krzewów obok drzew owocowych, takich jak gruszka, pigwa, jabłko, berberys i inne rośliny ziarnkowe.

Rodzaje i odmiany

Veres ma bogactwo różnych gatunków i odmian, ponieważ łatwo ulega hybrydyzacji. W naturze występuje około 80 różnych przedstawicieli uprawy wrzosu. Wielu przedstawicieli jest uprawianych, na podstawie ich krzyżowania powstają inne odmiany.

Jałowiec pospolity juniperus communis

Jest reprezentowany przez małą bylinę w postaci krzewu lub drzewa, do 10 m wysokości, z bujną trójkątną koroną. Roślina składa się z łodyg pokrytych bogatymi zielonymi liśćmi w postaci igieł. Kora ma brązowo-czerwony kolor, gdy rośnie, gęstnieje, pęka i pojawiają się na niej szarawe naloty. Roślina jest aktywnie uprawiana w środkowej części Azji i Europy. Opracowano kilka odmian hybrydowych, które są uprawiane do dekoracji ogrodów i parków.

Charakterystyczną cechą gatunku jest dobra odporność na zimno i zapyloną ekologię, dlatego wrzos jest aktywnie uprawiany w miastach i krajach zanieczyszczonych gazem. Ponadto roślina jest bezpretensjonalna pod względem składu ziemi i miejsca wzrostu, jest optymalnie uprawiana w półcieniu i na słońcu.

Zielony dywan Zielony dywan

Rośnie jako mały pnący krzew, który jest hodowany do sadzenia, głównie w parkach, wzdłuż ścieżek. Krzew ma prostopadle rosnące gałęzie, które tworzą gęstą, bujną koronę w kształcie kuli. Wysokość dojrzałych krzewów wynosi około pół metra, a średnica roślin około 2 metry.

Igły jałowca są gęste i kłujące, koloru turkusowego ze szmaragdowym odcieniem. Dorosłe krzewy przybierają ciemnozielony kolor, zmieniając odcień. Różnica między kulturą polega na powolnym wzroście, a także na zdolności do rozwoju środowiska innych drzew, które cieniują uprawę.

Złoty stożek Złoty stożek

Gatunek hybrydowy, który pojawił się przez zmieszanie kilku odmian krzewów wrzosu. Roślina jest aktywnie uprawiana w całej Europie i Azji. Różnica w herezjach polega na obecności bardzo wąskiej i wysokiej korony utworzonej przez pionowo ustawione łodygi, które wystają lekko na boki. Taka struktura łodyg nadaje kulturze schludny nieład.

Różnica w veresach polega na kilkukrotnej zmianie odcienia korony w sezonie. Tak więc wiosną i jesienią igły przybierają żółtawy kolor, a latem igły są nasycone zielonym kolorem. Zimą roślina pokryta jest beżowymi odcieniami. Veres tej odmiany ma dobrą odporność na zimno.

Punkt ołówkowy Sentinel

Kolumnowy przedstawiciel Veres. Rośnie głównie przy ścieżkach parkowych lub jako składnik kompozycji ogrodowej. Wygląd tej odmiany jest przez wielu porównywany do ołówka, ponieważ korona krzewu jest prosta, wydłużona, ze spiczastym wierzchołkiem.

Drzewo jest małe i ma spokojne tempo wzrostu. Średnia wysokość kultury do 10 roku po umieszczeniu w podłożu wynosi około półtora metra. Szerokość kultury z reguły nie przekracza pół metra. Równą koronę drzewa tworzą pionowe łodygi, ściśle przylegające do pnia.Liście igiełkowate tej odmiany są jasnozielone, ciemnieją zimą i przybierają brązowy odcień. Roślina wygląda spektakularnie jako pojedynczy element działki ogrodowej lub razem z innymi bylinami.

Jałowiec kozacki juniperus sabina

Solidny okaz heretyków, który z łatwością przetrwa każdą zmianę klimatu. Kultura bez trudu żyje w niesprzyjającym klimacie, ubogim podłożu i suszy. Taka struktura prowadzi do częstej uprawy rośliny wzdłuż dróg i terenów zakurzonych.

Kozak Veres to niewielka roślina krzewiasta o szerokich i bujnych formach. Wysokość osobników dorosłych nie przekracza 1,6 m. Pomimo niewielkiej długości kultura aktywnie rozwija się w różnych kierunkach, osiągając około 6 metrów średnicy. Liście są ciemnozielone. Różnica w stosunku do innych przedstawicieli polega na gęstej i grubej koronie o wysokiej toksyczności.

Blue donau

Jest reprezentowany przez niskie krzewy, z luksusową koroną i liśćmi przypominającymi igły, pokrywającymi wszystkie gałęzie dużą ilością igieł. Roślina cicho przybiera na wysokość, ale w kole często przekracza swoją długość. Średnica krzewu od spodu często przekracza 2,5 metra, więc fakt ten należy wziąć pod uwagę przy uprawie wrzosu w ogrodzie.

Młode gałęzie wrzosu rosną dość aktywnie, zwiększając się o ponad 15 cm w sezonie, a dzięki iglicom korona ma niebiesko-zielony kolor. Ta odmiana doskonale zastępuje wiele bylin i aktywnie rozwija się w gruncie o kamienistej strukturze, na alpejskich wzgórzach iw ogrodzie.

Tamariscifolia lub tamaris tamariscifolia

Jeden z najczęstszych rodzajów wrzosu, który jest aktywnie uprawiany na terytorium Rosji. Kultura ma kształt kopuły, nieco ponad metr wysokości i około półtora metra szerokości. Posiada aktywnie rosnące gałęzie, które zachodzą na siebie, jak materiał pokryciowy na dachu.

Igły całkowicie zakrywają koronę drzewa, tworząc nieprzeniknione jasnozielone płótno. Odmiana ta ma dobrą przeżywalność na każdej ziemi, w tym gliniastej i piaszczystej. Podczas uprawy należy wziąć pod uwagę doskonałą odporność na suszę i zimno.

Jałowiec poziomy juniperus horizontalis

Krzew pełzający po ziemi z elastycznymi gałęziami, które aktywnie rosną w płaszczyźnie poziomej. Wysokość krzewu nie przekracza 35 cm, a średnica gałęzi może tworzyć płótno do 3-4 metrów. Jasnozielony odcień igieł tworzą twarde igły, które zimą przybierają bordowy odcień.

Odmianę można również spotkać na wolności, gdzie jałowiec rośnie na piaskowcach lub zboczach gór. Roślina aktywnie hybrydyzuje, uzyskano już ponad 50 odmian tego gatunku.

Złoty dywan Złoty dywan

Jest to gatunek hybrydowy o jasnożółtym kolorze. Roślina pełzająca na ziemi powstaje przez skrzyżowanie kilku innych odmian. Na wysokości kultura osiąga około 30 cm, a średnica dochodzi do kilku metrów. Kultura ma małe igiełki, które ciemnieją wraz z porą roku. Zimą igły nabierają zielonego koloru.

Icee blue

Niebieski krzew tworzący na ziemi gęsty koc. Gałęzie mieszkalne, ciasno przyciśnięte do ziemi, szybko rosnące. Ciasne dopasowanie gałęzi pozwala kulturze płynnie omijać wszystkie przeszkody na swojej drodze, co wygląda bardzo efektownie. Młode pędy są cienkie, skierowane do góry, pokryte miękkimi igłami. Igły stopniowo twardnieją, stają się gęste i kłujące. Zimą kultura staje się niebiesko-fioletowa.

Juniper medium lub fitzer juniperus x pfitzeriana

Hybryda utworzona przez zmieszanie kilku odmian wrzosu. Jest to potężny krzew o mocnych łodygach i bujnym kształcie. Wysokość osobników sięga około 3 metrów, przy średnicy około 4 m.Pędy jałowca są skierowane początkowo ukośnie do góry, stopniowo wyginając się u góry.

Igły zostają zastąpione łuskowatymi liśćmi. Jałowiec jest uprawiany głównie jako krzew okrywowy, używany jako dekoracja w projektowaniu krajobrazu.

Odmiana amerykańska, reprezentowana przez niski krzew o długości do 1 m, w kole do 3 m. Gałęzie rośliny są ułożone głównie poziomo, tworząc dość gęstą i szeroką koronę. Liście mają bogaty zielony odcień, ściśle przylegają do podstawy pędu. Gałęzie są mocno najeżone na całej długości osobnika, więc kultura wydaje się puszysta i piękna.

Król wiosny król wiosny

Krótki krzew o szerokich, bujnych gałęziach rosnących w kółko. Wysokość dorosłych rzadko przekracza pół metra, przy średnicy około 2 metrów. Młode pędy są zabarwione na jasnożółty odcień, który wyróżnia się na tle bogatych zielonych liści. Taka roślina wygląda dekoracyjnie na terenie dowolnego miejsca, można ją sadzić jako osobną kulturę lub w kilku kawałkach.

Jałowiec łuskowaty juniperus squamata

Dziką kulturę można znaleźć w górach wschodniej Azji. Roślina jest reprezentowana przez niskie drzewo lub krzew o łodydze około 3 metrów. Opracowano również karłowate odmiany łuskowatych heretów. Różnica między kulturami polega na zakrzywionej koronie utworzonej z kolczastych igieł, które dorastają do 3 cm długości, górna część liści ma ciemnozielony odcień, a spód jest pokryty srebrzystym odcieniem.

Radość z marzeń

Roślina okrywowa, która rośnie tylko 50 cm w ciągu pierwszych 10 lat wzrostu. Jednocześnie wzrasta do 1,5 metra w różnych kierunkach. Łodygi aktywnie rosną, zwiększając się o około 10 cm rocznie. Młode gałązki tej odmiany różnią się kolorem, zmieniając się w żółtawy odcień, który stopniowo zastępuje szary lub ciemnozielony. Ogólny ton kultury jest dekoracyjny ze względu na różne kolory liści.

Niebieska Gwiazda Niebieska Gwiazda

Kulisty krzew o równych kształtach i nieregularnych niebieskawych igłach wypełni każdą przestrzeń w ogrodzie. Veres ma spokojne tempo wzrostu, dorastając tylko do 1 metra w górę i półtora metra szerokości w wieku dorosłym. Gałęzie ułożone są poziomo, z opadającym końcem i łukowatą łodygą. Korona jest gęsta ze względu na obfitość gałęzi i zielonych igieł. Młode gałęzie przybierają jasnozielone odcienie, które stopniowo przybierają niebieskawy kolor.

Różnica między tą odmianą polega na dobrej tolerancji na skalistych obszarach upraw i miejscach o ciężkiej glebie, na słońcu lub w półcieniu.

Jałowiec chiński juniperus chinensis

W swoim naturalnym środowisku odmiana ta występuje głównie w środkowej części Azji. Roślina ma równą koronę ze zwężoną podstawą. Wąski stożek utworzony przez roślinę tego gatunku osiąga do około 10 m, przy szerokości u podstawy zaledwie 1-1,5 m. Kultura jest tworzona przez dużą liczbę pionowych gałęzi pokrytych gęstymi, igiełkowatymi, twardymi, bogatymi zielonymi liśćmi.

Do uprawy tego reprezentanta wybiera się obszary glebowe o wystarczającej ilości wilgoci. Kultura mało odporna na mróz, dlatego uprawiana jest głównie w ciepłych warunkach klimatycznych.

Stricta stricta

Roślina o wąskim stożkowatym kształcie ze spiczastym wierzchołkiem, uzyskana przez holenderskich hodowców. W firmie drzewo rośnie powoli, nie przekraczając w skali roku więcej niż 8 cm. Maksymalna długość drzewa to około 3 metry, a średnica u podstawy około 1 metra.

Drzewo pokryte jest gęstą zielonkawą koroną i dużą ilością twardych igieł. Gałęzie są wygięte w górę, łukowate. Igły mają niebieskawy odcień, który efektownie prezentuje się wśród zielonych przedstawicieli ogrodów i parków.

Plumose plumose

Hybryda, która żyje głównie jako kultura do dekoracji działek ogrodowych i parkowych. Ma rozległe pędy, które tworzą łuk.Taka budowa korony decyduje o koronie krzewu. Sam krzew jest niski, nieco ponad metr długości. Łuskowate igły obficie pokrywają boczne i młode gałęzie, dzięki czemu drzewo wydaje się puszyste i niezwykłe.

Juniper virginiana juniperus virginiana

Dzika kultura żyjąca głównie na stokach północnej części Ameryki. Gatunek reprezentowany jest przez duże drzewa o długości do 20 metrów z gęstą puszystą koroną. Korona stale zwiększa średnicę. Nawet gdy drzewo przestaje rosnąć, gałęzie nadal rosną, zwiększając średnicę korony. Korona jest utworzona przez gęste ciemnozielone liście, składające się z wielu igieł.

Szara sowa szara sowa

Krzew utworzony z wielu gałęzi i łodyg. Różnica polega na niestandardowym kształcie korony, którą tworzą szkieletowe łodygi. Gałęzie rosną prostopadle do pnia, ich końce są wygięte do góry, a wystające gałęzie boczne wyginają się w dół. Różni się spokojnym wzrostem i stopniowym zwiększaniem średnicy.

Roślina pokryta gęstymi, łuszczącymi się, jasnozielonymi liśćmi, ściśle przylegającymi do gałęzi i łodyg. Igły są niebieskawe, u młodych pędów mają srebrzysty odcień, co nadaje krzewowi niezwykły wygląd. Taka struktura korony nadaje kulturze puszystość i lekkość.

Canaerti canaertii

Dość duże drzewo utworzone przez wąską i wydłużoną koronę. W przeciwieństwie do wielu przedstawicieli te drzewa szybko rosną. W wieku 10 lat pień drzewa rośnie do 5 metrów. Korona, gdy drzewo rośnie, staje się cieńsza. Zimą igły zmieniają kolor z jasnozielonego na żółtawy. Różnica między kulturą polega na tworzeniu niebieskawych szyszek, które są pokryte małym białym nalotem. Taka struktura nadaje roślinie niezwykły wygląd i dobrze komponuje się z wieloma uprawami w ogrodzie.

Jałowiec skaliste juniperus scopulorum

Jest reprezentowany przez drzewo o długości około 15 metrów, z luksusową, mocną koroną. Dzikie osobniki żyją na zboczach gór Ameryki Północnej i Meksyku. Gałęzie jałowca rosną ukośnie w górę, zakrywając pień drzewa od podstawy szyjki korzeniowej. Taka struktura krzewu sprawia, że ​​jest on gruby, praktycznie bez przerw. Igły ściśle przylegają do podstawy pędu. U młodych osób liście są reprezentowane przez igły, a u dorosłych są łuszczące się.

Różnica polega na kruchości łodyg i nowych gałęzi. Roślina wymaga wysokiej jakości pielęgnacji podczas spoczynku i zimnej pogody, aby gałęzie nie zwisały i nie pękały od ciężkości zasp śnieżnych. Ponadto jałowiec nie toleruje terenów nasłonecznionych, optymalnym miejscem do jego uprawy jest półcień.

Moonglow moonglow

Młode osobniki tej odmiany tworzą zaokrąglony kształt korony. Stopniowo drzewo rozciąga się, tworząc wąską piramidalną podstawę. Dość duży przedstawiciel, którego wysokość wynosi około 6 metrów, a średnica około 3 metry. igły są mocne, szarawe. Roślinę uprawia się pojedynczo lub jako grupa nasadzeń.

Skyrocket wystrzelił w górę

Drzewo kolumnowe, z potężnym pniem i ostrym końcem. Veres charakteryzuje się dość szybkim wzrostem. Wysokość kultury pod koniec dekady wynosi około 3 metry, przy średnicy około pół metra. Korona jest utworzona przez pionowe gałęzie i gęste łuszczące się liście, które ściśle przylegają do pnia. Igły są małe, nie dłuższe niż centymetr, koloru jasnozielonego. Kultura ma dobrą zdolność przetrwania zimna i bezpretensjonalności wobec negatywnych czynników kultywacyjnych.

Jałowiec dahurski juniperus davurica

Jest reprezentowany przez niski krzew, który rośnie we wschodniej części Rosji i krajów azjatyckich. Veres tego gatunku rośnie głównie wszerz, tworząc zwarty koc.Wysokość kultury dorosłej wynosi około półtora metra, w różnych kierunkach wzrasta o 2-3 metry. Igły są jasnozielone, mają jasne paski u nasady. W okresie uśpienia igły stają się brązowe. Jałowiec łatwo znosi okres spoczynku w zimnych warunkach, dlatego jest aktywnie uprawiany w warunkach długiej zimy.

Jałowiec twardy Juniperus rigida

Dzikie okazy tego typu żyją z reguły w Chinach i Japonii. Uważany jest za gatunek rzadki, reprezentowany przez drzewo o długości do 10 metrów, z luksusową koroną i mnóstwem łodyg pokrytych zielonymi łuskami. Różnica między samicami a samcami polega na gęstości korony - przedstawicielka tego gatunku ma luźną, półprzezroczystą koronę. Boczne gałęzie jałowca zwisają nad powierzchnią, więc drzewo wygląda jak płacz. Na wielu obszarach wrzos jest uprawiany obok innych płaczących gatunków.

Jałowiec syberyjski juniperus sibirica

Rośnie w Rosji, na obszarach górskich, tundrze i leśnej tundrze. Zewnętrzne cechy tej odmiany porównuje się ze zwykłymi herezami, z wyjątkiem koloru igieł i wysokości, która nie przekracza półtora metra. Igły mają biały pasek, gęsto pokrywają roślinę.

Szyszki mają liliowy kolor, nadają jałowcowi wspaniały efekt dekoracyjny, ponieważ obficie pokrywają kulturę. Jałowiec tego gatunku uprawiany jest pojedynczo i w kilku kawałkach.

Leżący jałowiec juniperus procumbens

Luksusowy krzew, typ okrywowy. Długość w górę jest mniejsza niż 30 cm, przy średnicy około 5 metrów. Występuje dziko w Japonii. Kultura składa się z gęstych, obfitych gałęzi bocznych, które nie są duże. Gałęzie pokryte są jasnozielonymi, twardymi igłami. Pomimo częstego występowania w Japonii, kultura jest aktywnie uprawiana w klimacie umiarkowanym i subtropikalnym.

Ogólny opis i rodzaje roślin

Jałowiec to bardzo piękna roślina. Najlepszym zastosowaniem jest kształtowanie krajobrazu. Różnorodność jego gatunków jest niesamowita. Występuje pionowy, poziomy, przypominający drzewo krzew. Ta wiecznie zielona roślina kwitnie systemem gałęzi. Możesz rozmnażać go z nasion.

Jałowiec to tętniąca życiem, iglasta, zielona roślina z rodziny cyprysów.

Ta roślina pojawiła się na ziemi dawno temu. Często działa jako środek aromatyzujący do kompotów, soków i napojów owocowych. Podczas gotowania owoce dodawane są do mięsa, co nadaje mu aromat i pikantny smak. W marynatach jagody wzbogacają smak warzyw. Jałowiec rośnie w postaci drzew, które wyglądają jak puszyste pędy lub rozłożyste krzewy. Mogą pokryć ziemię gęstym dywanem. Zawsze chcesz rysować takie piękno. Gałęzie rośliny zdobią igły, które wyglądają jak łuski lub igły. Wszystkie gatunki jałowca są dwupienne: rośliny męskie są zapylaczami, a rośliny żeńskie są bogate w zbiory z szyszek jagód.

Najlepsze odmiany:

• Virginsky i jego odmiana Blue Gold;
• Strikta to wąski, wysoki, gęsty krzew o niebieskiej szyszce jagodowej;
• Poziomy lub Skyrocket to piękny, pełzający krzew z niebiesko-zielonymi igłami;
• Kozak lub Horstmann - krzew jednopienny lub dwupienny;
• Chińskie lub stare złoto - niskie drzewa, mają wygląd piramidalny;
• Rocky lub Green Munglou - piękna piramidalna korona rośliny itp .;
• Łuskowaty i jego popularne odmiany: Blue Star, Blue Carpet, Meyeri, Holger i Asiatic.

Jeśli dorośniesz i spróbujesz rozmnażać jakikolwiek rodzaj jałowca w swoim letnim domku, to ile przyniesie ci to pożytek. Twoja działka ogrodowa poprawi jej właściwości dekoracyjne, a lek wyleczy wiele chorób.

Sadzenie jałowca

Aby jałowiec mógł się zakorzenić i aktywnie rosnąć, aby ozdobić działkę ogrodową, konieczne jest wcześniejsze przygotowanie do sadzenia rośliny.W zależności od odmiany należy dobrać optymalny czas sadzenia, a także zadbać o jakość sadzonki, przestrzeganie zasad uprawy.

O której godzinie sadzić

Zaleca się sadzenie jałowców na otwartym terenie wczesną wiosną, zaraz po stopieniu się śniegu. Ponadto do sadzenia nadaje się połowa października. W zależności od czasu uprawy wrzos zaczyna aktywnie nabierać wzrostu rok lub dwa po umieszczeniu w ziemi. Konieczne jest sadzenie wrzosu w jasnym miejscu z wystarczającą ilością światła słonecznego i ciepła.

Sadzonki jałowca

Młode sadzonki, które nie osiągnęły wieku 5 lat, umieszcza się na otwartym terenie. Takie pędy szybko i łatwo się zakorzeniają, dostosowują się do rosnącego środowiska. Kupując sadzonki, zwraca się uwagę na objętość kłącza i pojemnik, w którym umieszczona jest roślina. W normalnym środowisku młode krzewy potrzebują gleby o objętości co najmniej 5 litrów. W przypadkach, gdy roślina przez długi czas przebywała w małym pojemniku, korzenie nie mają czasu na wzrost, dlatego po umieszczeniu w otwartym terenie prawdopodobieństwo śmierci jałowca jest wysokie.

Większe i starsze osobniki wyselekcjonowane do sadzenia nie zakorzeniają się dobrze i dostosowują się do środowiska wzrostu, ponieważ z powodu ciasnoty system korzeniowy takich sadzonek jest wyczerpany.

W szkółce nie powinieneś wybierać sadzonek, które mają oczywiste oznaki patologii. Po zakupie nie można od razu odsłonić kłącza jałowca, ponieważ doprowadzi to do uszkodzenia kłącza.

Jak sadzić

Młode osobniki zakupione w żłobkach są umieszczane na otwartym terenie wiosną lub jesienią. Jeśli roślina aktywnie rosła w pojemniku w szkółce, sadzenie można przeprowadzić w dowolnym momencie, przy suchej pogodzie. Uprawa odbywa się w przygotowanej glebie. Ziemię w pobliżu dołu do sadzenia należy wykopać i usunąć nadmiar gruzu. W miejscu sadzenia powstaje dół, którego głębokość jest o 40 cm większa niż objętość korzeni. Na dnie lądowiska dla młodych osobników umieszcza się niewielką warstwę drenażu i torfowiska, próchnicy i piasku. Następnie umieszczają sadzonkę razem z glinianą grudką i dodają do niej warstwę pożywnej ziemi.

Podczas sadzenia jałowca należy zwrócić uwagę na to, że szyjka korzeniowa powinna znajdować się około 15 cm nad ziemią. Po uprawie sadzonka jest obficie podlewana wodą i nawozem organicznym. Po podlaniu wokół wrzosu tworzy się warstwa torfu lub suchej ściółki z liści.

Grupy jałowców według wyglądu i tempa wzrostu

Klejnot skalny klasy Juniper Cossack

Liczne gatunki jałowców różnią się wyglądem i tempem wzrostu korony. Często w obrębie tego samego gatunku można znaleźć zarówno rośliny pełzające, jak i wysokie, w zależności od warunków wzrostu, należące do podgatunku lub formy hybrydowej.

Dzięki staraniom hodowców gatunkami typowo wysokimi mogą być odmiany średniej wielkości lub karłowate. Poniżej pogrupowano niektóre popularne typy i odmiany jałowca, w zależności od wysokości roślin, kierunku wzrostu gałęzi, tempa rozwoju i koloru igieł.

Poziomy:

• M. poziome,
• M. Daursky,
• M. Kozak,
• M. średnia,
• M. Sargent,
• M. zwykły (Depressa, Greenmantl, Vase).

Pionowy:

• M. virginsky,
• M. Chinese,
• M. Rocky,
• M. solid,
• M. kolczaste,
• M. wysoki,
• M. zwykły (Gold Cone, Arnold, Sentinel).

Wysoki (wysokość gatunków roślin):

• M. virginsky (do 20 m),
• Rocky M. (do 10-12 m),
• M. twardy (do 8-10 m),
• M. kolczaste (do 5-10 m),
• M. chiński (do 10-15 m),
• M. zwykły (do 8-12 m),
• M. jest wysoki (do 10-15 m).

Pnący:

• M. poziome,
• M. leżący,
• M. zatłoczony lub przybrzeżny,
• M. łuskowaty,
• M. Sargent,
• M. zwykły (Green Carpet, Repanda).

Krasnolud:

• M. virginsky (Globosa, Golden Spring),
• M. chiński (Expansa i jej formy),
• M. leżący (Nana),
• M.zwykły (Compressa, Constans Franklin),
• M. medium (King of Spring),
• M. poziome (Andorra Variegata, Andorra Compact),
• M. łuskowaty (Blue Star, Dream Joy),
• M. syberyjski.

Kolumnowy:

• M. virginsky (Glauca),
• M. Chinese (Obelisk, Keteleeri),
• M. zwyczajny (Constans Franklin, Columnaris, Sentinel),
• M. rocky (Sky Rocket, Blue Arrow).

Szybko rosnący:

• M. virginsky (Glauca, Canaertii, Hetz),
• M. medium (Mint Julep),
• M. Cossack (Rockery Gem, Hicksii, Blaue Donau),
• M.Chiński (Obelisk, Spartan),
• M. poziome (Bar Harbor),
• M. zwykły (Gold Cone),
• M. rocky (Moonglow, Skyrocket).

Niebieski:

• M. łuskowaty (Blue Star, Blue Carpet),
• M. Crowded (Blue Pacific),
• M. rocky (Blue Heaven, Moonglow, Blue Arrow),
• M. zwykły (srebro 925),
• M. poziome (Blue Chip, Blue Forest, Icee Blue),
• M. Chinese (Alpy Błękitne),
• M. medium (Hetzii),
• M. Cossack (Blue Donau).

Opieka

Aby uzyskać optymalny wzrost i zachowanie walorów dekoracyjnych, młode krzewy jałowca należy regularnie pielęgnować. Pomimo tego, że drzewo jest bezpretensjonalne, jego wzrostu nie można całkowicie wyrzucić.

Transfer

Powstają sytuacje, gdy jałowiec trzeba przenieść z jednego miejsca na drugie. Dopóki kultura jest niewielka, nie jest to takie trudne. Podczas przesadzania dorosłych ważne jest, aby nie uszkodzić rośliny i pozostawić nienaruszone korzenie. Przygotowanie do przeszczepu odbywa się wiosną. Aby to zrobić, omijają kulturę łopatą bagnetową, odcinając część kłącza w kole, w odległości około pół metra od pnia. Jesienią roślina jest całkowicie usuwana z ziemi i wraz z glinianą bryłą jest dostarczana do nowego, wcześniej przygotowanego siedliska.

Podlewanie

Podlewanie jałowca przeprowadza się tylko wtedy, gdy jest to konieczne, podczas długotrwałej suszy. Dorosłe osobniki samodzielnie radzą sobie z pozyskiwaniem składników pokarmowych z gleby, jednak aby zapobiec chorobom, dwa razy w roku pod korzenie wprowadzane są 1-2 wiadra wody. Aby utrzymać wilgotność gleby, wokół drzewa zawsze powinna znajdować się ściółka, która zatrzyma wilgoć przez długi czas. Pomimo swoich dużych rozmiarów jałowiec uwielbia podlewać i nawilżać igły, co wykonuje się przynajmniej raz w tygodniu.

Nawóz

Wiosną jałowiec raz w roku należy karmić nitroammofosem. W tym celu płynną mieszaninę nakłada się pod korzenie rośliny wraz z wodą do nawadniania. Jeśli jałowiec rośnie na ciężkiej, ubogiej glebie, co najmniej raz w miesiącu dodaje się do gleby nawozy azotowe i materię organiczną.

Mieszanka gleby

W celu aktywnego wzrostu i rozwoju wrzos umieszcza się na lekkim podłożu, nasyconym substancjami odżywczymi i posiadającym wystarczającą warstwę drenażową. Większość gatunków łatwo dostosowuje się do każdego składu gleby, więc wielu ogrodników nie myśli o tym problemie.

Jak wybrać sadzonkę wysokiej jakości

Każdy ogrodnik, który przynajmniej raz posadził na swoim terenie drzewa lub krzewy, wie, że pomyślne przetrwanie rośliny, adaptacja w nowym miejscu i normalny wzrost w następnym sezonie w dużej mierze zależą od jakości materiału do sadzenia.

Główną zasadą przy wyborze sadzonki jałowca jest kupowanie jej w centrach ogrodniczych lub szkółkach. Oprócz jakości możesz również, jeśli chcesz, zasięgnąć porady sprzedawcy i zadać mu różne pytania dotyczące produktu, który Cię interesuje.

Sadzonka jałowca jest sprzedawana z zamknięty system korzeniowy (ZKS), czyli jego system korzeniowy znajduje się w ziemi w doniczce lub innym pojemniku (przykład na poniższej ilustracji). Inną taką opcją jest sadzonka typu kontenerowego. Jest bardzo łatwy w obsłudze i sadzeniu! Możesz również znaleźć sadzonkę z otwartym systemem korzeniowym (tj. Korzenie są nagie). Ale ta opcja jest mało prawdopodobna, ponieważ taką uprawę cyprysów rzadko można znaleźć w sprzedaży bez pojemnika.

Nawiasem mówiąc, istnieją standardowe sekrety dotyczące wyboru dobrej sadzonki:

• Najlepiej jest wybierać instancje z wiek od trzech do czterech lat.
• Ogólny stan materiału nasadzeniowego musi być zadowalający, nie powinno być oznak choroby, uszkodzeń dowolne części rośliny (igły lub pień).
• Zbadaj igły: powinien mieć normalny zielony odcień (lub kolor odpowiadający określonej odmianie i typowi), nie powinien się kruszyć. Unikaj próbek z brązowawymi, suchymi igłami.Możesz sprawdzić jego stan za pomocą prostej manipulacji: ścisnąć igły ręką przez 3 sekundy i zwolnić, jeśli natychmiast przybierze poprzedni kształt, oznacza to, że jest w dobrym stanie.

Przycinanie i kształtowanie jałowca

Cięcie jałowca jest rzadko wykonywane, tylko w celu utworzenia żywopłotu. Z reguły korona drzewa jest poziomowana niezależnie, w zależności od rodzaju i odmiany uprawy. Podczas przycinania ważne jest, aby nie uszkodzić pędów szkieletowych, ponieważ wrzos jest trudny do tolerowania wszystkich zmian. Drzewo długo się regeneruje i nabiera siły, dlatego przycinanie odbywa się ostrożnie.

Wiosną i jesienią niektórzy ogrodnicy zalecają przycinanie sanitarne, usuwanie suchych i martwych gałęzi z krzewów i pędów wystających w różnych kierunkach, naruszając ogólne tło kultury.

Pielęgnacja i uprawa jałowca

Rośliny te są dość łatwe w uprawie - odpowiednia jest dla nich każda gleba: kamienista, kwaśna, wapienna, ale sucha i nie bagienna. Ponadto są dość mrozoodporne i nie boją się zimnych wiatrów na otwartej przestrzeni. Jałowce są znacznie bardziej odporne na suszę niż inne drzewa iglaste i tak naprawdę nie wymagają podlewania, z wyjątkiem młodych przeszczepianych krzewów w czasie upałów. Wolą miejsca słoneczne bardziej niż zacienione, w cieniu rosną bardzo wolno. Krzewy dobrze znoszą przycinanie, które wykonuje się latem w przypadku roślin żywopłotów i pnączy. Należy jednak pamiętać, że jałowce rosną powoli, dlatego nie należy ich drastycznie przycinać.

Na zimę krzewy ściółkuje się frytkami, a zaraz po posadzeniu torfem. Wiosną ściółkę usuwa się, aby kołnierz korzeniowy nie gnił. Dalsze środki pielęgnacyjne to spulchnienie gleby i usunięcie chwastów, opryski korzystnie wpływają na stan igieł.

Zimowanie jałowca

Jałowiec to wieloletnia roślina, która z łatwością wytrzymuje mróz i zimno. Pomimo tej właściwości wielu ogrodników zaleca wcześniejsze przygotowanie wrzosu do zimowania.

Spadek

Przygotowanie jałowca na zimę rozpoczyna się natychmiast po dojrzewaniu i opadaniu szyszek. Jednocześnie przeprowadzają sanitarne przycinanie kultury. konieczne jest również profilaktyczne traktowanie wrzosu płynem grzybobójczym, aby uchronić roślinę przed szkodnikami i chorobami.

Zimowy

Zimą jałowiec nie wymaga dodatkowego schronienia, ponieważ łatwo toleruje zimno, a także dostosowuje się do warunków. W okresie spoczynku niektóre odmiany wymagają dokręcenia korony, aby zimą gałęzie nie pękały pod ciężarem śniegu. Młode sadzonki na zimę pokryte są warstwą gałęzi świerkowych lub folią.

Jak i gdzie wykorzystuje się drewno jałowca

Drewno opisywanej rośliny znalazło szerokie zastosowanie w różnych sferach działalności człowieka. Wykonane są z niego wysokiej jakości ołówki. Suszone drewno jałowca nie pęka i ma dużą gęstość, co pozwala na jego delikatne rzeźbienie.

Dowiedz się więcej o zastosowaniu drewna wiśniowego.

Ponadto materiał ma piękną strukturę: nie ma głębokich przejść żywicznych, dlatego dobrze nadaje się do barwienia. Nie mniej cenna jest żywica jałowca pozyskiwana z drewna. Znajduje zastosowanie w przemyśle farb i lakierów do wytwarzania wysokiej jakości białych powłok lakierniczych.

Wideo: wycięty jałowiec

Rozmnażanie jałowca

Veres można rozmnażać na kilka sposobów, które zależą od formy wzrostu kultury. Tak więc krzewy hoduje się z nasion, a drzewa rozmnaża się za pomocą sadzonek i sadzonek.

Posiew

Rozmnażanie jałowca przez nasiona jest dość trudne. Siew odbywa się wiosną w otwartym terenie. Wcześniej nasiona umieszczano w piasku i przechowywano w lodówce przez 4 miesiące. Wysiew przeprowadza się pod koniec wiosny, kiedy nasiona są rozrzucone po powierzchni gleby. W normalnych warunkach siew kiełkuje dopiero po roku.

Sadzonki

Do rozmnażania mieszańców stosuje się metodę sadzonek. Sadzonki są cięte na początku pączkowania. Młode gałązki najlepiej rosną, więc są odcinane. Gałązki muszą mieć co najmniej 10 cm wielkości, z kilkoma żywymi pąkami. Ważne jest, aby pięta uformowała się na gałęzi, więc materiału nie należy odcinać nożem, ale odcinać ostrym ruchem ręki. Po wycięciu sadzonki są traktowane środkiem ukorzeniającym i sadzone w glebie piaszczysto-torfowej. Sadzonki odwiedza się w oddzielnych pojemnikach, po czym przykrywa się je folią lub szklanym słojem. Bliżej jesieni na roślinie pojawią się nowe korzenie, jednak kulturę sadzi się w otwartym terenie dopiero 2 lata po uprawie.

Warstwy

Pełzające odmiany jałowca można rozmnażać przez odkłady. Aby to zrobić, wybierz leżącą, opartą na ziemi strzelankę. Środek gałęzi jest oczyszczony z liści i pokryty ziemią, aby roślina nie mogła się odchylić. Z reguły sadzonki zakorzeniają się po około 2-4 miesiącach. Następnie młoda sadzonka jest oddzielana od krzewu macierzystego, a wiosną przesadzana do stałego miejsca wzrostu.

Ozdobny krzew jałowcowy Kozak: opis wyglądu

Na zdjęciu kozak jałowca

Kozak jałowcowy - niski, pełzający krzew o gałęziach leżących lub wznoszących się pokryty gęstymi igłami o srebrzystym odcieniu.

W przeciwieństwie do zwykłego jałowca jagody sosny kozackiej są trujące. Są małe, kuliste, koloru brązowo-czarnego z niebieskawym nalotem i bardzo nieprzyjemnym zapachem.

Dotykając ziemi, gałęzie rośliny mogą się zakorzenić. W okresie wzrostu jałowiec tworzy duże kępy o średnicy do 3-4 m. Gatunek ten jest bardzo odporny na suszę, światłolubny i zimotrwały, uwielbia gleby wapienne, ale rośnie na wszystkich typach gleb. Ze względu na swój niezwykły wygląd jałowiec ten jest niezastąpiony w kształtowaniu krajobrazu, przy umacnianiu skalistych zboczy, w ozdobnych grupach na trawnikach.

W przypadku rozmnażania tego typu jałowca przez zielone sadzonki, standardowy materiał sadzeniowy zostanie uzyskany 2-3 lata wcześniej niż z nasion, a ślady rośliny matecznej zostaną całkowicie zachowane. Rozmnażanie przez nawarstwianie jest najszybszym i najłatwiejszym sposobem wegetatywnego rozmnażania jałowca kozackiego, ale bardzo nieproduktywnym.

Takie odmiany ogrodowe tego typu jałowca znane są jako

Jałowiec "kolumnowy"

Jałowiec "wyprostowany",

„Kolumnowy”, „wyprostowany”,

Postać jałowca „o liściach cyprysowych”

Postać jałowca „pstrokaty”

„Cyprys”, „pstrokaty”

Forma jałowca „tamariksolistnaya”

i „Liście Tamarix”.

Najciekawsza jest „biała obwódka” z prawie białymi igłami na końcach gałęzi. Każda jest na swój sposób dekoracyjna i różni się odcieniem i kształtem igieł.

Na zdjęciu kozak jałowcowy o liściach grzebieniowych

Jałowiec kozacki o liściach grzebieniowych - dwupienny, niski, prawie pełzający krzew o gładkiej, czerwono-szarej korze. Szyszki o średnicy do 7 mm, brązowo-czarne, z niebieskawym nalotem, zawierają 2-6 szt. posiew. Odporny na mróz, odporny na suszę.

Choroby

Jałowiec jest często atakowany przez choroby i szkodniki. Pod tym względem krzew wymaga stałej opieki i badania osobników. W zależności od choroby na krzaku można zauważyć różne oznaki, które charakteryzują patologię. W celu zapobiegania chorobom kultura jest przetwarzana kilka razy w roku.

Fizjologiczne wysychanie igieł

Z reguły na wiosnę można zauważyć patologię. Powodem jest wysychanie igieł od strony słonecznej z powodu niewystarczającego procesu fotosyntezy w okresie zimowym. Aby zapobiec wysychaniu, niektóre odmiany wrzosu są pokryte materiałem na zimę.

Rdza

Charakteryzuje się występowaniem żółtych lub brązowych narośli na liściach i łodygach. Aby wyeliminować patologię, chore gałęzie i igły należy wyciąć i spalić, a drzewo należy potraktować roztworem grzybobójczym.

Schütte

Przyczyną zmiany jest grzyb, który pojawia się z powodu gnicia starych igieł. W tym samym czasie na liściach pojawiają się czarne plamy. Aby zapobiec rozwojowi patologii, wiosną przeprowadza się przycinanie sanitarne, usuwa się wszystkie uszkodzone części rośliny. Zaleca się również dwukrotne potraktowanie kultury środkiem grzybobójczym.

Kurczące się gałęzie

Stopniowe suszenie gałęzi jest wykrywane wiosną. Patologia nie oszczędza młodych i starych gałęzi, dlatego konieczne jest szybkie zajęcie się nią. Przyczyną patologii jest grzyb powstający ze źle dobranego miejsca sadzenia i pielęgnacji upraw. Nie da się uratować mocno uszkodzonej rośliny, więc jest ona wykopywana i palona, ​​aby nie przenieść choroby na inne osoby. Jako środek zapobiegawczy stosuje się fungicydy.

Inne nazwy jałowca pospolitego

Rozważana roślinność w starożytności miała kilka różnych nazw. Różniły się w zależności od regionu wzrostu.

Czy wiedziałeś? Zarośla jałowców często tworzą się tam, gdzie występują złoża węgla, które geolodzy aktywnie wykorzystują do własnych celów. Na przykład dzięki tej funkcji otwarto zagłębie węglowe regionu moskiewskiego.

Najczęściej używane nazwy to:

• wrzos;
• yalovets;
• mors;
• bruzewelnik;
• jałowiec.

Najpopularniejszym ze wszystkich nazw, które przetrwały do ​​dziś, jest jałowiec. Według niektórych doniesień pochodzi on z połączenia słów „między świerkami”, gdyż roślinność tę najczęściej znajdowano jako zarośla świerkowe.

Według innej wersji nazwa pochodzi od starosłowiańskiego słowa „mozhzha”, które w tłumaczeniu oznacza „węzeł”. Wynika to z zewnętrznych danych rośliny - na gałęziach starych okazów w miejscach wzrostu pędów widoczne są foki przypominające sęki.

Właściwości lecznicze

Właściwości lecznicze jałowca wynikają z jego szerokiego składu chemicznego, który zawiera substancje przydatne dla organizmu człowieka. Skład chemiczny kultury zawiera olejki eteryczne, garbniki i węglowodany, a także inne właściwości lecznicze. Jako surowce lecznicze stosuje się korzenie, młode pędy, jagody wrzosu. Wśród najbardziej aktywnych korzystnych właściwości veres są odnotowane:

• działanie wykrztuśne;
• eliminacja bólu zęba, obrzęk tkanek miękkich;
• usunięcie stanu zapalnego;
• optymalizacja pracy serca i naczyń krwionośnych, normalizacja ciśnienia krwi;
• eliminacja reakcji alergicznej, wysypka skórna;
• igły są używane jako środek antyseptyczny do leczenia ran i skóry;
• środek żółciopędny;
• działanie moczopędne.

Ponadto skład jagód i pędów jałowca zawiera witaminy i minerały, które poprawiają apetyt, normalizują odpowiedź immunologiczną organizmu na czynniki chorobotwórcze.

Choroby i szkodniki

Jałowce atakowane są przez wiele szkodników - mszyce, łuskowce, muszki żółciowe, przędziorki, bąki sosnowe, gąsienice i ćmy. Stosuje się przeciwko nim leczenie różnymi środkami owadobójczymi.

Wśród najczęstszych chorób dotykających wiele odmian jałowca występuje rdza i zgorzel, objawiające się zażółceniem igieł i pojawieniem się spuchniętych formacji na pędach. Chore obszary krzewów są odcinane i niszczone przez spalanie, a cała roślina jest traktowana specjalnymi środkami chemicznymi.

Zastosowanie jałowca w medycynie tradycyjnej

Veres jest aktywnie stosowany w recepturach medycyny tradycyjnej, w celu wyeliminowania patologii, takich jak niestrawność, patologia nerek i dróg moczowych, eliminacja chorób układu oddechowego, a także stosowanie zewnętrzne. Wywary, napary i nalewki sporządza się z części rośliny, a także olejków eterycznych, które są używane jako leki.

Wywar

Aby przygotować bulion, należy wymieszać łyżeczkę suszonych owoców jałowca i szklankę wrzącej wody. Następnie powstałą mieszaninę gotuje się przez 5 minut.Schłodzony i napięty bulion przyjmuje się doustnie w leczeniu patologii płuc, 2 łyżki stołowe trzy razy dziennie.

Napar

Do infuzji stosuje się 2 łyżeczki suchej mieszanki, które wlewa się do szklanki wrzącej wody i nalega na 2-3 godziny. Następnie mieszaninę filtruje się i przyjmuje doustnie 1 łyżkę trzy razy dziennie. wskazaniami do przyjęcia są obrzęki i stany zapalne tkanek dróg moczowych.

Nastój

Do użytku zewnętrznego przygotuj nalewkę jałowca. 50 g suchej mieszanki leczniczej wlewa się do pół litra alkoholu lub wódki. Butelkę zamyka się i umieszcza w chłodnym, ciemnym miejscu na dwa tygodnie. Stosowany do zewnętrznego leczenia reumatyzmu, dny moczanowej i nerwobólów. Możliwe jest również wewnętrzne przyjmowanie 15 kropli rano i wieczorem przed posiłkami.

Jałowiec - krzew lub drzewo

Jałowiec jest jednocześnie krzewem i drzewem. Do jakiego rodzaju rośliny należy, zależy od jej wyglądu. Roślina nazywana jest krzewem pełzającym, jeśli osiąga 40-50 cm, jeśli wysokość wynosi 1-3 m, jest to krzew. Jeśli więcej niż 3 m - drzewo.

Jałowiec może być zarówno drzewem, jak i krzewem

Pochodzenie i wygląd jałowców

Odpowiedź na pytanie, czy jałowiec jest drzewem iglastym, czy liściastym, będzie brzmiała: jest to drzewo iglaste z rodziny cyprysów. Wygląd zależy od rodzaju rośliny, do której należy jałowiec. Może to być drzewo lub krzew. Drzewa mają stożkową koronę. Krzewy mają zwykle kulisty kształt. Igły są ciemnozielone, ale są odmiany o żółtym kolorze.

Dodatkowe informacje! Jałowiec był znany ludzkości od czasów starożytnych. Jest stosowany w medycynie ludowej, a meble wykonane są z drewna.

Wygląd zależy od odmiany. Krzewy i drzewa mogą różnić się wysokością i kolorem igieł, a także kształtem korony.

Jałowce w projektowaniu krajobrazu

Jałowiec jest często używany do dekoracji ogrodów i parków. Rośliny zachowują swój spektakularny wygląd przez cały rok, dzięki czemu są w stanie wypełnić pustą przestrzeń terytorium i nadać niezwykły wygląd projektowi krajobrazu pomieszczenia. Uprawy wyglądają równie luksusowo z innymi bylinami, a także z samotnymi nasadzeniami. Drzewa nadają się do uprawy na otwartych bokach, z innymi bylinami lub jednorocznymi, takimi jak wiesiołek, lilia, tuja. Veres jest również szeroko stosowany do ozdabiania ścieżek ogrodowych i zjeżdżalni alpejskich.

Odmiany jałowca

Zidentyfikowano dość dużą liczbę odmian jałowca. Wszystkie wyróżniają się ciekawymi cechami zewnętrznymi i bezpretensjonalną opieką.

Najpopularniejsze odmiany jałowca pospolitego:

1. Piramidalny - uprawiana forma danego gatunku. To drzewo o wąskiej koronie. Gałęzie zaczynają rosnąć prawie od samej ziemi. Przyciśnięty do tułowia. Igły są miękkie, ciemnozielone. Kultura dobrze znosi lekkie cieniowanie, jest mrozoodporna i całkowicie niewymagająca dla jakości gleby. Wygląda dobrze w nasadzeniach grupowych. Nadaje się do podziału na strefy, tworzenia zjeżdżalni alpejskich i skalniaków. Jagody sosny są aktywnie wykorzystywane w przemyśle napojów alkoholowych (wytwarzają gin, wódkę) oraz w piwowarstwie. Ekstrakt z owoców jest również stosowany jako pikantny dodatek do słodyczy, sosów.

   

2. Kozak - dwupienny krzew, który szybko rośnie na szerokość. Jej wysokość nie przekracza 1,5 m. Kora czerwono-brązowa, szorstka. Płytki liściowe przypominają łuski. Uprawiając w celu zagospodarowania terenu należy pamiętać, że odmiana ta nie jest bardzo odporna na taką chorobę jak rdza. Olejek eteryczny służy do wytwarzania leków miejscowych.

   

3. Poziomy - dwupienny płożący krzew o wysokości nie większej niż 0,3 m. Jego drewno jest odporne na butwienie. Roślina jest uprawiana specjalnie w celu tworzenia niepowtarzalnych kompozycji krajobrazowych.Bardzo efektownie będzie prezentował się w połączeniu z krzewiastymi i drzewnymi formami. Dzięki pełzającym pędom wydaje się, że na ziemi rozłożony jest zielony dywan.

   

4. Daursky To kolejna pełzająca forma. Wysokość rośliny nie przekracza 0,5 m. Rośnie wszerz dzięki tworzeniu się korzeni na pędach, prawie leżących na ziemi. Znajduje zastosowanie w kompozycjach krajobrazowych, a także do wzmacniania gleby na terenach górskich. Igły są używane do produkcji napojów alkoholowych.

   

5. Przybrzeżny - pełzający przedstawiciel rozważanego gatunku. Sadzi się na glebach zubożonych lub zasolonych. Tworzy piękny szaro-zielony dywan.

   

Zagrożenia związane z rośliną

Nie możesz używać jałowca w czasie ciąży. Wynika to ze zdolności heretyków do wywoływania skurczów macicy i prowadzących do poronienia. Roślina jest niebezpieczna do spożycia i dla osób cierpiących na przewlekłe schorzenia nerek i wątroby. Ciągłe i bezmyślne stosowanie leków z wrzosem prowadzi do rozwoju krwawienia lub upośledzenia czynności nerek.

Ważne jest, aby zrozumieć, że do celów leczniczych używana jest tylko zwykła odmiana jałowca. Pozostałe gatunki są trujące i mogą powodować poważne zatrucia. Dlatego przed użyciem rośliny należy skonsultować się z lekarzem w sprawie działania leków. Ponadto ważne jest, aby nie anulować głównej terapii przepisanej przez lekarza.

Inne rodzaje jałowców do ogrodu

Znajdziesz tutaj zdjęcia, nazwy i opisy innych odmian jałowca nadających się do uprawy w ogrodzie.

Na zdjęciu jałowiec syberyjski

Jałowiec syberyjski - niewymiarowy (do 1 m) krzew o krótkich, ostrych, ciemnozielonych kłujących igłach. Różni się zimotrwalością i bezpretensjonalnością w warunkach wzrostu.

Juniper virginsky na zdjęciu

czerwony cedr - jednopienne wiecznie zielone drzewo. Ten jałowiec wygląda jak prawdziwy olbrzym - jego wysokość dochodzi do 20 m. Jego ojczyzną jest Ameryka Północna. Crohn - wąski jajowaty, igły są długie (do 13 mm) i kłujące. Szyszki dojrzewają jesienią, już w pierwszym roku. Są ciemnoniebieskie, z woskowym nalotem, do 5 mm średnicy, o słodkim smaku, zawierają 1-2 nasiona. Rośnie szybko, zwłaszcza przy wystarczającej wilgotności. Mniej odporny niż syberyjski i pospolity. Łatwo rozmnażane przez nasiona, gdy wysiewa się je jesienią lub rozwarstwia się wiosną. Dobrze znosi przycinanie, ale przesadzanie jest złe.

Wśród pospolitych form ogrodowych jałowca Virginia są rośliny o koronach kolumnowych i piramidalnych; z opadającymi i rozłożystymi gałęziami z szarymi igłami, z zaokrągloną kulistą koroną i jasnozielonymi igłami.

Na zdjęciu jałowiec długo iglasty

Jałowiec długo iglasty - drzewo lub krzew. Młode pędy zielonkawe, później brązowe, okrągłe, naga. Kora jest łuszcząca się, ciemnoszara. Igły są spiczaste, trzy w zwojach, o długości 15-20 mm, ciemnozielone lub niebieskawe, twarde, kłujące, błyszczące.

U tego gatunku jałowca szyszki są pojedyncze i grupowe, kuliste lub owalne o średnicy 5–10 mm, dojrzałe - czarne, o słabo niebieskawym nalocie. Nasiona mają trójkątny kształt.

Ten rodzaj jałowca nadaje się do nasadzeń grupowych i pojedynczych, do ozdabiania zboczy i miejsc skalistych, ponieważ nie jest wybredny pod względem gleby i wilgoci. Propagowane przez nasiona.

Znane formy z kulistą koroną i zwartym piramidalnym krzakiem.

Jałowiec karłowaty na zdjęciu

Jałowiec niewymiarowy - w zasadzie jest to krzew do 1 m wysokości. Pędy leżą, zakorzeniają się. Młode pędy są zielone, nagie. Kora gałęzi i pni jest brązowa, na starych łuskowata. Ta odmiana jałowca ma igły w zwojach po trzy, kłujące, twarde, do 1 cm długości, szaro-zielone.

Szyszki pojedyncze lub w grupach, prawie kuliste, o średnicy 5-10 mm, dojrzałe - czarne z niebieskawym nalotem, 2-3 nasiona, pomarszczone, czworościenne.

Przy projektowaniu ogrodu nadaje się do pojedynczych nasadzeń na trawnikach, grzbietach, skalistych wzgórzach, na zboczach krajobrazowych. Jest mało wymagająca dla gleb.

Wśród naturalnych form niewymiarowych gatunków najbardziej popularne są "Glauka" z leżącymi gałęziami i niebieskawo-szarymi igłami, a także "Renta" z ukośnie skierowanymi do góry łukowatymi gałęziami o słabo szarych igłach. Propagowane przez nasiona, sadzonki i nawarstwianie.

Na zdjęciu czerwonawy jałowiec

Jałowiec czerwonawy - drzewo lub krzew. Młode pędy i igły są zielone, a później żółtawe. Kora jest brązowo-szara, łuszcząca się. Na igłach znajdują się dwa oryginalne białe paski. Igły są rowkowane, kłujące i błyszczące.

Szyszki są kuliste, o średnicy 10 mm, dojrzałe - czerwono-brązowe, błyszczące, bez niebieskawego nalotu.

Gatunek ozdobny z żółtymi igłami i czerwonawymi szyszkami. Różni się od innych gatunków niewystarczającą odpornością na zimno. Propagowane przez nasiona, z których 2-3 sztuki znajdują się w jagodzie stożka. Są brązowawe i lekko trójkątne.

Jałowiec wysoko na zdjęciu

Wysoki jałowiec - drzewo do 15 m. Młode pędy są niebieskawo-ciemnozielone, ściśnięte czworościenne, nagie. Kora gałęzi i pni jest brązowoczerwona, złuszczająca się z wiekiem. Igły są przeciwległe, długości 2-5 mm, spiczaste, jajowato-lancetowate, rzadko igiełkowate, szaro-zielone.

Szyszki pojedyncze, kuliste, o średnicy 10-12 mm, dojrzałe - czarne z niebieskawym nalotem, nasiona brązowe.

Zwróć uwagę na zdjęcie tej odmiany jałowca - jest bardzo dekoracyjne, ma piękną, gęstą, szeroko piramidalną lub jajowatą koronę. Nadaje się do nasadzeń pojedynczych i grupowych, dobrze rośnie na suchych skalistych zboczach.

Jak większość innych gatunków jałowca jest zimotrwały, odporny na suszę, mało wymagający dla gleby, dobrze znosi cięcie, dlatego może być stosowany przy krawężnikach. Propagowane przez nasiona.

Na zdjęciu łuszczący się jałowiec

Jałowiec łuszczący się - wolno rosnący krzew o owalnej koronie. W młodym wieku - korona zaokrąglona, ​​gałązki wzniesione, niebieskawo zielone. Igły są jak igły, kłujące, szaro-szare, krótkie, gęste, zebrane w zwoje. Owoce to czerwono-brązowe szyszki; gdy dojrzeją w drugim roku, stają się prawie czarne.

Uprawiane są różne formy tego jałowca, wśród których znajdują się rośliny o kulistej, rozłożystej, wazonowej koronie.

W naszych ogrodach ten typ jałowca najczęściej występuje w postaci:

Na zdjęciu jałowiec "Blue Star"

"Niebieska gwiazda" Jest to krzew o wysokości 40-45 cm i średnicy korony 50 cm ze srebrzysto-niebieskimi i bardzo ciernistymi igłami. Dobrze wygląda na zjeżdżalniach alpejskich, a także w pojemnikach.

Jest dość odporny, ale często cierpi z powodu wiosennego słońca.

Opieka domowa jałowca. Podstawowe zalecenia dotyczące sadzenia jałowców w pomieszczeniu

Podczas sadzenia i uprawy jałowca w domu w doniczce należy pamiętać o następujących zaleceniach:

• W przypadku rośliny lepiej jest podnieść darmową doniczkę. Jałowce dobrze rosną, gdy jest dużo miejsca na system korzeniowy.
• Na dnie donicy musi znajdować się warstwa drenażowa (łamana cegła, żwir, piasek lub keramzyt).
• Staraj się, aby gleba nie wysychała i pamiętaj, aby spuścić nadmiar wody z patelni.
• W warunkach wewnętrznych, suche i gorące powietrze staje się największym zagrożeniem dla jałowców.

Jak wybrać oświetlenie dla swojego jałowca w domu

Jeśli jałowiec rośnie w doniczce, opieka nad rośliną zaczyna się od wyboru odpowiedniego oświetlenia. Jeśli chodzi o oświetlenie, konserwacja musi być zawsze przestrzegana. Jałowiec uwielbia światło, ale potrzebuje ochrony przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Roślina może umrzeć, jeśli latem cały czas będzie w cieniu, a zimą - na słońcu. Wskazane jest wystawienie rośliny na słoneczną stronę, gdzie bezpośrednie światło słoneczne będzie padać na nią tylko zimą.
Czy wiedziałeś? W starożytnym Rzymie lekarstwa na ukąszenia węży wytwarzano z jałowca. Rzymianie dodawali również do wina pokruszone jagody jałowca i pili je jako środek moczopędny.

Klimatyczne warunki uprawy

Jałowiec rośnie w doniczce, ale jak o niego zadbać pod względem doboru warunków klimatycznych? Z pewnością podobne pytanie zadaje większość ogrodników. Latem konieczne jest monitorowanie reżimu temperaturowego, aby uniknąć przegrzania powietrza. Najbardziej odpowiednia temperatura do uprawy nie powinna przekraczać 25 stopni latem i spadać poniżej 13 stopni zimą. Latem doniczkę jałowca można wynieść na zewnątrz lub na balkon. Nie zapominaj, że roślina uwielbia świeże powietrze, ale nie toleruje przeciągów.

Wybór pojemnika do uprawy

Jak wspomniano powyżej, duża doniczka najlepiej nadaje się dla jałowca, który nie będzie ograniczał systemu korzeniowego rośliny. W dużej donicy gleba będzie lekko porowata, co pomoże równomiernie rozprowadzić wilgoć i znacznie ułatwi utrzymanie jałowca. Uprawę jałowca w domu najlepiej wykonywać w pojemnikach wykonanych z naturalnych materiałów: ceramiki, gliny lub porcelany. Również kształt i wzór na pojemniku mogą lakonicznie współgrać z kształtem, który nadasz jałowcowi.

Czy wiedziałeś? Rzemieślnicy starożytnej Rusi przygotowywali potrawy z kory jałowca. Mleko przechowywane w takim pojemniku nie kwaśnieje nawet podczas upałów.

Jałowiec chiński

Jest to krzew lub drzewo, które łączy w koronie oba rodzaje liści - igiełkowe i łuszczące się. Bardzo wytrzymała i mrozoodporna roślina z głęboko rozgałęzionym systemem korzeniowym, zdolna do wytrzymania wyjątkowo wysokich temperatur. Początkowo łuszczące się liście jałowca chińskiego posadzone w cieniu lub poddane radykalnemu przycięciu zamieniają się w igły. Gatunek ten dobrze rozwija się wyłącznie na terenach nasłonecznionych, w cieniu traci atrakcyjność zrzucając liście, ale szybko dostosowuje się do wszelkich osuszonych gleb. Wizualnie podobny do cyprysu, chiński wrzos z powodzeniem zastępuje go w nasadzeniach na średnich szerokościach geograficznych.

Cechy rodzaju

W rodzaju jałowców cyprysowych występuje prawie 60 gatunków roślin, które znacznie się od siebie różnią. Czy jałowiec to krzew czy drzewo? Oficjalna forma to krzew iglasty, którego formy mogą być bardzo różne. Ich wysokość waha się od 0,2 do 5-8 m, czasem jałowiec dorasta do 8-10 m. Wszystko zależy od gatunku, miejsca i warunków wzrostu. To właśnie ta wysokość skłania nas do zadania pytania: czy jałowiec to drzewo czy krzew?

Podobnie jak wielu członków rodziny cyprysów, jałowiec lub wrzos, jak to się nazywa, żyje zaskakująco długo. 200, 600, a nawet 800 lat są uważane za normalne dla różnych gatunków. W regionach południowych odnotowano nawet starsze rośliny.

Jałowiec to drzewo lub krzew o wiecznie zielonych liściach. Jego liście mogą być łuszczące się lub przypominać trójkątne igły. Mają trwały przyjemny aromat, który jest wyraźnie zintensyfikowany po deszczu lub na słońcu. Kwiaty wrzosu są niepozorne, a dojrzewające owoce, niebiesko-szare szyszki, są atrakcyjne i interesujące, ponieważ dojrzewają w drugim roku po kwitnieniu.

Popularne typy

Drzewa w pomieszczeniach - laur, nolina lub drzewo butelkowe, jałowiec

Tuja i jałowiec są często mylone. Obie te rośliny należą do rodziny Cypress i mają podobny wygląd. Jednak różnią się od siebie. W przeciwieństwie do jałowca, tuja rośnie szybko i osiąga do 70 m wysokości i 6 m średnicy. Jego drewno jest szare i ma podłużną, włóknistą korę. Łuski igieł ściśle do siebie przylegają. Po kwitnieniu na gałęziach wyrastają szyszki z dwoma nasionami.

Różnice i odmiany tui i jałowca

Teraz hodowcy wyhodowali dużą liczbę roślin o różnych kolorach igieł, ale niebieska tuja nie istnieje. Natomiast jałowiec może mieć pożądany kolor. Ponadto wrzos może być z wielokolorową koroną, na przykład odmiana Blue and Gold ma niebieskie i żółte igły.

Aby udekorować swoje działki przydomowe, ogrodnicy kupują sprawdzone odmiany heretów.

Pełzający jałowiec

Jest to mały krzew dorastający zaledwie 10 cm wysokości. Z łatwością zapuszcza korzenie zarówno na zwykłej glebie, jak i na skalistym podłożu. Ale pomimo bezpretensjonalności w uprawie, wrzos pełzający woli rosnąć na obszarach oświetlonych przez słońce. Przed przesadzeniem pełzającego jałowca należy pamiętać, że z czasem rośnie jak dywan jak trawa. Dlatego musisz sadzić rośliny w znacznej odległości od siebie.

Poziomy blask cytryny jałowca

Ta odmiana herezji rośnie od 10 cm do pół metra. Korona rozpościera się o średnicy dwóch i pół metra. Krzew dobrze znosi wiatr, mróz i suszę. Ta odmiana jałowca służy do dekoracji:

• zjeżdżalnie alpejskie;
• skalniaki;
• stoki;
• kwietniki;
• zniżka.

Blask jałowca cytryny pięknie prezentuje się wśród zielonych liści

Cyprys jałowca

Ten krzew jest również nazywany kozakiem i należy do gatunku łuskowatego. Dorasta do półtora metra. Z łatwością toleruje silne mrozy, dlatego jest przystosowany do uprawy w centralnej Rosji. Ze względu na to, że krzew ten jest bezpretensjonalny dla środowiska zewnętrznego i warunków uprawy, doskonale nadaje się do ozdabiania działek osobistych i miejsc publicznych wymagających zagospodarowania terenu. Możesz je otoczyć miejskimi rabatami kwiatowymi.

Metody hodowli jałowca i warunki wzrostu (ze zdjęciem)

Sposób rozmnażania jałowca dobiera się w zależności od gatunku - nasiona, zielone sadzonki, nawarstwianie.

Nasiona dojrzewają w szyszkach rok lub dwa po kwitnieniu. Pąki wiszą na drzewie do czasu siewu. Wysiew najlepiej wykonywać jesienią (listopad) w bruzdach siewnych, do których konieczne jest dodanie gleby spod dorosłej rośliny jałowca, co oznacza wprowadzenie mikoryzy do nowej gleby. Jeśli siew odbywa się wiosną, konieczne jest wstępne rozwarstwienie nasion w mokrym piasku, w pierwszym miesiącu w temperaturze + 20 ... + 30 °, a następnie przez 4 miesiące - w + 14 ... + 15 ° . Podłoże do siewu - 1 część przesianej darni i 1 część trocin iglastych.

Jak pokazano na zdjęciu, podczas rozmnażania jałowca sadzenie zielonych sadzonek w szklarniach daje dobre wyniki, a latem w szklarniach:

Rozmnażanie jałowca

Rozmnażanie jałowca

Do rozmnażania form ogrodowych niezbędne są sadzonki zielone. Sadzonki pobiera się „piętą” tylko z młodych roślin.

Podłoże - 1 część torfu, 1 część igły jałowca - kładzie się na warstwie kompostu, przykrytej warstwą ziemi darniowej pobranej spod jałowca. Sadzonki opryskuje się 4-5 razy dziennie. Najodpowiedniejsza data cięcia sadzonek to kwiecień. Aby uzyskać lepsze ukorzenienie, sadzonki należy potraktować stymulatorem wzrostu, zanurzając je na 24 godziny w roztworze Epin, Zircon, Root, Kornevin, Kornerost lub innym lekiem.

Jednym z głównych warunków uprawy jałowca jest przestrzeganie reżimu temperaturowego. Optymalna temperatura powietrza dla sadzonek powinna wynosić + 23 ... + 24 ° przy wilgotności względnej 80-83%.

Po 1-1,5 miesiąca na sadzonkach jałowca pojawia się zgrubienie zwane kalusem. Zaraz potem przenoszone są na grzbiety, gdzie hibernują.

Pielęgnacja i uprawa jałowców jest łatwa, ponieważ wszystkie typy tych roślin są bezpretensjonalne, dobrze prosperują na różnych glebach, aż po piaski i tereny podmokłe, jednak preferowane są lekkie pożywne podłoża.

Większość gatunków jest światłolubna, odporna na suszę, nagłe wahania temperatury oraz choroby i szkodniki.

Biorąc pod uwagę specyfikę uprawy jałowców, jesienią nie można wykopać gleby pod tymi roślinami, aby uniknąć uszkodzenia korzeni. Koło tułowia powinno być pokryte warstwą opadłych igieł.

Przelew po zakupie

Najczęściej, aby sadzić jałowce w swoim ogrodzie, ludzie udają się do specjalnych sklepów lub szkółek, gdzie kupują gotowe sadzonki. Materiał do sadzenia musi mieć co najmniej 2-3 lata. Zaleca się przeszczepienie w kwietniu lub maju.

Co jest potrzebne do lądowania

Jak rozmnażać drzewo pieniędzy w domu

Przed posadzeniem pełzającego jałowca musisz wybrać miejsce, w którym wrzos będzie się świetnie czuł, będzie rósł i rozwijał się. Materiał do sadzenia sadzi się w zasłonach. Dekorując alejkę, młode sadzonki sadzi się w wykopie. Zaleca się wybranie miejsca jak najdalej od drzew owocowych. Dzięki temu możliwe jest zapobieganie chorobie krzewu pospolitymi chorobami.

Uwaga! Lepiej jest sadzić jałowce z dala od budynków, ponieważ zimą w takich miejscach zalega śnieg, który może złamać roślinę. Teren przesadzania krzewu musi być otwarty i w pełni oświetlony promieniami słonecznymi.

Wybór najlepszej gleby

Veres dobrze zakorzenia się na każdej glebie, ale gleby gliniaste i gliniaste są trudne do zniesienia. Zaleca się wykopanie dołka dwa razy więcej niż kulka korzeniowa materiału sadzeniowego. Odbywa się to tak, aby korzenie jałowca były pokryte miękką glebą. Konieczne jest dodanie do ziemi torfu, piasku, zgniłych igieł, które pokryją system korzeniowy. W przypadku sadzenia w glebie gliniastej zaleca się drenaż.

Proces krok po kroku

Instrukcje dotyczące przeszczepu:

1. Materiał do sadzenia sadzi się w dołku, którego rozmiar przekracza system korzeniowy sadzonki z glinianą grudką.
2. Korzenie są pokryte ziemią, podlewane i mulczowane. Do ściółki możesz użyć torfu, zgniłych liści, gazet lub starej szmatki. Ściółkę układamy warstwą 10 cm.
3. Koronę młodej sadzonki należy od czasu do czasu spryskać wodą.
4. W procesie przesadzania zaleca się wykonanie żyznego składu gleby. Aby to zrobić, weź dwie części ziemi darniowej i jedną część torfu i piasku.
5. Glebę należy nawozić nitroammofosem. Wystarczy 300 g na jeden krzak.
6. Drenaż dla jałowca wykonuje się ze żwiru, łamanej cegły lub gruboziarnistego piasku.
7. Odległość między sadzonkami wynosi 1,5-4 m.

Wszystko, czego potrzebujesz do przeszczepu jałowca, zostało przygotowane

Ważny! Wiele gatunków wrzosów w naturze woli rosnąć na glebie zawierającej węgiel. Dlatego zaleca się umieszczenie części tej skały na dnie otworu.