Doświadczeni ogrodnicy od dawna używają nie tylko pięknych, ale także użytecznych roślin i krzewów do sadzenia w swoim letnim domku. W ten sposób popularność zyskała tuja - wiecznie zielona roślina wieloletnia, która uwalnia do atmosfery fitoncydy, które mają właściwości przeciwdrobnoustrojowe.
Sadzenie i pielęgnacja tui na zewnątrz dla doświadczonych ogrodników nie jest trudne. Dlatego tuję można sadzić również w domu, gdzie cechy pielęgnacji mogą się nieznacznie różnić.
Odpowiednie daty do wiosennego sadzenia tui
Kiedy lepiej sadzić sadzonki drzew iglastych, w którym miesiącu? Należy kierować się warunkami pogodowymi. Optymalnie jest to zrobić, gdy ziemia wystarczająco się nagrzeje, ale temperatura powietrza nie przekroczy 15 stopni Celsjusza. Optymalny czas sadzenia tui na otwartym terenie wiosną jest różny w różnych regionach:
- Na środkowym pasie (region moskiewski) - lepiej sadzić w połowie lub pod koniec kwietnia.
- Na południu (terytorium Krasnodaru (Kuban), Kaukaz Północny) - Najlepszy czas na zabieg to koniec marca lub początek kwietnia.
- Na Syberii, na Uralu, w regionie Leningradu - na początku maja.
Kiedy lepiej sadzić tuję w ogrodzie: wiosną lub jesienią? W obu przypadkach można bez problemu posadzić krzew iglasty. Najważniejsze jest przestrzeganie optymalnego czasu zabiegu. Uważa się, że na południu lepiej sadzić jesienią, ale w chłodniejszych regionach (region moskiewski, Syberia, Ural, region Leningradu) - wiosną.
Pomysły projektowe
Zielony żywopłot
Jeśli marzysz o solidnym zielonym żywopłocie, wybierz odmiany Brabant, Kórnik, Frieslandia, Yellow ribbon, Wagneri, Litomysl. Powinny być sadzone w odległości co najmniej 50 cm od siebie, odciąć wierzchołki tak, aby krzewy były szerokie. Odległość od ogrodzenia powinna wynosić co najmniej 1 m.
Instagram @ daria.familyhouse
Zjeżdżalnia alpejska
Tui są idealne do sadzenia na zjeżdżalni alpejskiej. W tym celu lepiej jest używać odmian karłowatych Danica, Aurea Nana, Whipcord, Glauca Prostrata, Hoseri. Są bezpretensjonalne, nie wymagają specjalnej opieki i częstego podlewania. Kompozycję można ozdobić kwiatami - lawendą, berberysem, irysami.
Instagram @ ldizain23
Instagram @vmoemsadu
Jak wybrać dobrą i wysokiej jakości sadzonkę tui
Niezależnie od kultury ogrodniczej, wysokiej jakości materiał nasadzeniowy jest ważnym elementem udanego sadzenia i późniejszego przetrwania. Tuja w tym przypadku nie jest wyjątkiem. Sadzonkę można kupić w prawie każdym centrum ogrodniczym lub specjalistycznym punkcie sprzedaży. Z reguły jest sprzedawany z zamkniętym systemem korzeniowym (Z.K.S.), czyli w pojemniku (w doniczce), ale znajduje się po prostu z grudką ziemi owiniętą materiałem. Wariant z zamkniętym systemem korzeniowym w pojemniku bardziej mile widziane, ponieważ jest wygodniejsze i lepszej jakości.
Poniższe zalecenia pomogą Ci wybrać sadzonkę tui o odpowiedniej jakości do sadzenia wiosną i latem:
- Sadzonka musi być zdrowa, nie może być oznak choroby, uszkodzeń kory czy pędów.
- Najlepiej wybrać instancję, która ma symetryczny kształt.
- Dorosłe osobniki z zamkniętym systemem korzeniowym powinny mieć dobrze rozwinięty system korzeniowy i bujną koronę (oczywiście pierwszy wskaźnik jest trudny do sprawdzenia, ale drugi jest bezproblemowy).
- Zapytaj sprzedawcę o wiek materiału do sadzenia.Zaleca się zakup sadzonki w wieku do trzech do czterech lat, zapuści korzenie i szybciej się rozrośnie.
- Jeśli zobaczysz sadzonkę z zamkniętym systemem korzeniowym (ZKS), dokładnie zbadaj dno doniczki i powierzchnię ziemi - korzenie nie powinny mocno wystawać z otworów drenażowych lub powierzchni gleby (jeśli wystają całkiem sporo, to jest w porządku). Jeśli mimo to natkniesz się na taki okaz, lepiej go ominąć, ponieważ przez długi czas marniał w tym pojemniku.
Rada! Witalność sadzonki można ocenić prostą metodą: delikatnie ścisnąć igły ręką i ściskać przez kilka sekund. Jeśli po wypuszczeniu igieł natychmiast się prostuje i przybiera swój dawny kształt, to znaczy, że jest zdrowy.
- Zwróć uwagę na igły sadzonki: powinno być zielone (z wyjątkiem odmian z żółtawymi i złotymi igłami). Brązowy kolor najprawdopodobniej wskazuje na niedobór składników odżywczych podczas przechowywania sadzonki, dlatego takich okazów należy unikać.
- Zapytaj sprzedawcę, czy możliwe jest usunięcie glinianej bryły z pojemnika. Jeśli odpowiedź brzmi tak, koniecznie zbadaj korzenie ziemnej śpiączki. U dobrej sadzonki powinny być białe z lekkim różowym odcieniem. Powinieneś odmówić zakupu kopii z brązowawymi i miękkimi korzeniami.
Rada! Wybierając sadzonkę tui, musisz dokładnie zbadać okaz, który lubisz, aby uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek.
Praca przygotowawcza
Jak wybrać sadzonkę
Lepiej jest wybrać sadzonki uprawiane w doniczkach: lepiej się zakorzeniają, ponieważ ich korzenie nie są odcięte, a kiedy zostaną usunięte z doniczki i posadzone w ziemi, korzenie będą rosły w kole. Nie powinieneś kupować dużych sadzonek - okaże się to zbyt drogie, a ponadto nie ma to sensu: średnio tuja dodaje 40 centymetrów na sezon, więc bardzo szybko staną się wysokie.
Instagram @ flora.desigh
Instrukcje krok po kroku dotyczące sadzenia tui wiosną i latem
Właściwe sadzenie tui w otwartym terenie to nie tylko sam proces, ale także przygotowanie do wydarzenia, które ma swoje własne cechy i zasady. Niezbędne procedury przygotowawcze obejmują wybór miejsca, przygotowanie gleby i przygotowanie dołu. Rozważmy szczegółowo każdy krok.
Wybór miejsca i gleby do sadzenia
Każda uprawa (warzywo, jagoda, kwiat) ma swoje własne preferencje, jeśli chodzi o miejsce jej uprawy. Ktoś lubi to w cieniu i przy dużej wilgotności, ktoś nadaje się wyłącznie do najbardziej nasłonecznionego miejsca. Dlatego przed posadzeniem sadzonki na otwartym terenie należy odpowiedzialnie podejść do wyboru miejsca, w przeciwnym razie krzew będzie rósł powoli, a wygląd pozostawi wiele do życzenia. Więc, możesz wybrać odpowiednie miejsce i glebę do sadzenia tui według następujących kryteriów:
- Bardzo ważne dla tej kultury jest oświetlenie - miejsce powinno być dobrze oświetlone słońcem. Jednak uprawa jest możliwa w cieniu, ale w tym przypadku krzew iglasty przerzedzi się i straci swój blask. Ale jeśli mieszkasz w regionie o gorącym i suchym lecie, na przykład w regionach Wołgogradu, Astrachania, Rostowa itp., Możesz sadzić na obszarze o niewielkim cieniu.
- Miejsce powinno być chronione przed wiatrem i przeciągami, dlatego lepiej nie wybierać zbyt otwartych terenów.
- Idealna gleba do uprawy tuji jest lekka, żyzna, dobrze przepuszczalna dla powietrza i wilgoci (tj. Dobrze przepuszczalna gleba). Uprawa lubi również gleby kwaśne (pH 5-6).
- Należy unikać ciężkich, gliniastych gleb. A także nadmiernie mokre lub suche (w tym drugim przypadku mogą łatwo wyschnąć, żółknąć, a nawet zacząć się kruszyć).
- Miejsce nie powinno mieć dużego występowania wód gruntowych (nie więcej niż 1 metr), ponieważ kultura nie toleruje podlewania gleby. Z tego samego powodu należy unikać nizin i po prostu obszarów o nadmiernej wilgotności.
- Nie należy sadzić tui obok drzew, ponieważ system korzeniowy tego ostatniego pobierze składniki odżywcze z gleby, pozbawiając krzewy iglaste. Optymalna odległość między tują a drzewami wynosi 3 lub więcej metrów.
- Konieczne jest również sadzenie krzewów na podwórku, przy ogrodzeniu, biorąc pod uwagę minimalną odległość - 1-1,5 metra.
- Jeśli masz już jałowca rosnącego na terenie prywatnego domu lub w wiejskim domu, możesz posadzić obok niego krzew, razem wyglądają bardzo pięknie!
Przygotowanie terenu i wykopu
Jeśli ziemia na wybranym przez Ciebie miejscu nie jest wystarczająco uprawiana, musisz ją oczyścić z kamieni, korzeni chwastów. Zaleca się na sezon (tj. Jesienią) lub 1-1,5 miesiąca przed sadzeniem do rozkopania terenu. Jeśli gleba jest zbyt uboga, można dodać próchnicę lub kompost (1 wiadro na metr kwadratowy powierzchni), jeśli glina i ciężka - piasek i torf (1 wiadro każdej substancji na metr kwadratowy), jeśli jest piaszczysta, to humus lub kompost i torfu (1 wiadro każdego składnika na mkw.)
Ale opisane powyżej przygotowanie terenu i gleby nie jest konieczne, chociaż jeśli to zrobisz, będzie po prostu super, ale możesz się bez niego obejść. Najważniejsze jest przygotowanie lądowiska, wskazane jest zrobić to 3-4 tygodnie przed imprezą (ale jest to również dozwolone w dniu imprezy).
Możesz przygotować otwór do sadzenia sadzonki tui na otwartym terenie zgodnie z następującym schematem:
- Pierwszą rzeczą do zrobienia jest wykopanie dołka, którego głębokość i szerokość powinna być około 2 razy większa od glinianej bryły sadzonki. Przybliżona głębokość i szerokość wykopu to 70 centymetrów (jeśli gleba jest gliniasta i ciężka, to 80 cm). W takim przypadku żyzną glebę należy wrzucić na osobny stos.
- Jeśli Twoja witryna ma ciężką, gliniastą glebę lub po prostu podmokłą, z blisko rozmieszczonymi wodami gruntowymi, musisz wykonać warstwę drenażową, na przykład keramzyt, łamaną cegłę, tłuczeń, dowolne kamienie. Grubość warstwy wynosi 10 centymetrów.
- Teraz przechodzimy do najważniejszego kroku - wypełnienia otworu odpowiednią mieszanką ogrodniczą. Jako zaprawa do dołu można użyć jednej z następujących opcji mieszanki: Specjalna gleba dla drzew iglastych (również na opakowaniu można napisać „Dla drzew iglastych”). Możesz go kupić w centrum ogrodniczym lub sklepie specjalistycznym.
- Mieszanka torfu wysokiego wrzosowiskowego (2 części) + piasku (1 część) + żyznej gleby z wierzchniej warstwy (1 część).
- Ziemia sodowa (3 części) + piasek (1 część) + torf silnie kwaśny (2 części).
- Torf kwaśny koński (1 część) + ziemia liściasta (2 części) + piasek (2 części) + próchnica (3 części).
Rada! Konieczne jest obserwowanie szczeliny między krzewami iglastymi. Optymalna odległość między tujami podczas sadzenia wynosi około 3 metry (a dla dużych odmian 4-5 m).
Ale! Jeśli chcesz zrobić żywopłot z tui, należy go posadzić w odstępie około 50 centymetrów między nimi! W takim przypadku możesz sadzić je w szachownicę (w tym przypadku odległość między rzędami i sadzonkami wynosi 1 m), dzięki czemu możesz uzyskać gęstsze i gęstsze nasadzenia. Szczególnie sadzenie w szachownicę jest istotne, jeśli masz dużo sadzonek.
Bezpośrednie sadzenie tui
Jeśli czekałeś na optymalny czas, przygotowałeś miejsce i dół, to czas rozpocząć wydarzenie kulminacyjne, ale ważne jest, aby znać prawidłową technologię procesu.
Tak więc opis krok po kroku procesu sadzenia tui na otwartym terenie wiosną i latem:
- Na 1-2 godziny przed wydarzeniem należy podlać pojemnik sadzonką. Ułatwi to wyjęcie sadzonki z doniczki.Do podlewania zaleca się stosowanie stymulatora wzrostu i tworzenia korzeni, na przykład Heteroauxin, Kornevin, Epin-Extra, Cyrcon.
- Następnie musisz bardzo ostrożnie usunąć sadzonkę z doniczki kawałkiem ziemi. Aby go wyjąć, możesz np. Postawić garnek na boku i delikatnie uderzyć w pojemnik łopatą, a następnie delikatnie wyciągnąć go z dna beczki.
- Umieść sadzonkę razem z glinianą bryłą w dołku (nie możesz jej zniszczyć, bo musisz ją posadzić metodą przeładunkową). Optymalna głębokość sadzenia - szyjka korzeniowa (miejsce przejścia od pnia do korzenia) musi znajdować się dokładnie 3-4 centymetry nad poziomem gruntu... Niemożliwe jest pogłębienie szyi lub pozostawienie jej zbyt wysoko nad ziemią, w przeciwnym razie sadzonka umrze.
Jeśli umieścisz sadzonkę w otworze, a kołnierz korzeniowy okazał się głębszy lub wyższy niż to konieczne, powinieneś podnieść materiał do sadzenia i odpowiednio dodać lub usunąć trochę ziemi.
- Jeśli kupiłeś sadzonkę tui otwarty, następnie musisz najpierw zrobić kopiec na środku dołu i położyć na nim materiał do sadzenia. Rozłóż korzenie, powinny leżeć płasko.
- Teraz musisz wypełnić dołek sadzonką o połowę (używając gleby, którą przygotowałeś wcześniej do wypełnienia dziury).
- Podlewaj obficie dół, poczekaj, aż woda się wchłonie.
- Następnie musisz ponownie wypełnić otwór ziemią, ale teraz gleba w otworze powinna być równa ziemi.
- Lekko zagęszczaj glebę wokół sadzonki.
- Zaznacz obszar dla kręgu nawadniania, wykonując wałek ziemi w okręgu.
- Wykonaj końcowe podlewanie, musisz użyć 2-3 wiadra wody. Aby uzyskać lepsze ukorzenienie, możesz użyć roztworu stymulującego wzrost, na przykład Zircon, Kornevin, Epin-Extra.
- Ściółkuj krąg pnia. Jako ściółkę można zastosować torf wrzosowiskowy kwaśny, korę sosnową lub ściółkę iglastą (dodatkowo zakwaszają glebę) lub zgniłe trociny, zrębki.
Uwaga! Sadzonkę można usunąć grudką ziemi z doniczki tylko bezpośrednio przed sadzeniem. Nie pozostawiaj go bez pojemnika na świeżym powietrzu dłużej niż 10 minut. W przeciwnym razie korzenie zaczną wysychać, co niekorzystnie wpłynie na zdrowie, a nawet witalność krzewu.
Sadzić gatunki
Jeden z najpopularniejszych drzew iglastych naszych czasów ma ponad 120 różnych odmian, które różnią się rozmiarem, kształtem i kolorem igieł. Większość z nich powstaje przez krzyżowanie różnych rodzajów tui. Zainteresowanie hodowców tą kulturą jest zrozumiałe - zapotrzebowanie na tak bezpretensjonalne piękno jest zbyt duże. Ze względu na swoje czysto dekoracyjne cechy tuja jest często używana w projektowaniu krajobrazu. I nie bez powodu, bo ma wiele zalet:
- drzewo nie zmienia soczystej zieleni ani zimą, ani latem;
- miękkie gałązki z licznymi liśćmi wydzielają oszałamiający aromat olejków eterycznych;
- roślina wymaga minimum kosztów i wysiłku w pielęgnacji, ponieważ jest bardzo bezpretensjonalna;
- tuja cieszy oko od dziesięcioleci.
Uwaga: tuja nie rośnie w rosyjskich lasach.
Najbardziej udane wśród ogrodników domowych są rodzaje tui „wschodnie” i „złożone”.
Thuja orientalis (Thuja orientalis)
Tuja wschodnia to roślina iglasta nazywana w botanice Oriental Platycladus (Platycladus orientalis) lub Oriental Biota (Biota orientalis). Występuje powszechnie w Korei i Chinach, rośnie dziko na stepach na ubogich glebach. Taka tuja może rosnąć przez kilkaset lat, praktycznie bez zmiany jej wyglądu. Rozwija się bardzo wolno, ma kształt zwykłego drzewa, osiąga 5-10 metrów wysokości. W zimnym klimacie przyjmuje postać krzewu. Korona jest szeroka w dół i bardzo wąska w części wierzchołkowej. Igły łuskowate, jasnozielone. Młode rośliny są „kolczaste”, jak jodełka. Zimą wschodnia tuja zmienia swój strój na złoty lub brązowy.
Popularne odmiany
| Nazwa | Charakterystyka |
| Aurea Nana | Odmiana karłowata rosnąca głównie w ciepłym klimacie. Projektanci uwielbiają używać tej odmiany ze względu na olśniewającą zieleń liści, stożkowatą koronę, która z biegiem lat zmienia się w jajowaty, oraz powolny rozwój. Dorosła roślina dorasta do 1,5 metra wysokości. Zimą igły zmieniają kolor na żółty z błyszczącymi, figlarnymi nutami. Zimne temperatury są szkodliwe dla tej tui, dlatego na zimę roślinę należy dokładnie przykryć, a ziemię ściółkować. Aurea Nana jest w stanie pokazać całe swoje piękno tylko na glebach żyznych, lekkich i wilgotnych oraz w miejscach oświetlonych. tuja |
| Justynka | Kolumnowa tuja niewymiarowego typu. Wysokość dojrzałej rośliny sięga nie więcej niż 120 centymetrów. Korona jest gęsta i gęsta, praktycznie nie wymaga przycinania. Yustinka dobrze zimuje w rejonach centralnych, bezboleśnie znosi okresy suszy i nigdy nie choruje. Nadaje się do każdego rodzaju krajobrazu. |
| Morgan | Piramidalna okazała roślina jest dziełem australijskich naukowców. Gałęzie mają złoty kolor, który zimą przybiera czerwono-brązowy odcień. Odmiana o niskim wzroście, wysokość rośliny nie osiąga nawet metra. Wzrost jest bardzo mały - 5 centymetrów. Idealny do krawężników i ogrodów przed domem. |
Thuja western (Thuja occidentalis)
Ta odmiana wyróżnia się wysokością drzewa - do 20 metrów. Tuja zachodnia nazywana jest ze względu na jej pochodzenie i siedlisko - Amerykę Północną. Korona o ściśle piramidalnym kształcie z wiekiem mięknie. Jego czerwonawa kora jest twarda, często pęknięta, zwisająca z pnia. Liście są ciemnozielone, miękkie. Jesienią dojrzewają szyszki do 1,5 cm długości.
Popularna odmiana
| Nazwa | Charakterystyka |
| Szmaragd | Silne, potężne 5-metrowe drzewo wygląda jak cyprys (tuja należy do rodziny cyprysów). Kolor liści - szmaragdowy. Nie zmienia się przez cały rok. Odmiana bardzo bezpretensjonalna, mrozoodporna, o dużej odporności. Z powodzeniem rośnie na każdym typie gleby. Jedynym warunkiem wyjazdu jest ochrona przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Ale nie może rosnąć w cieniu. Odmiana o bardzo długim wzroście, pędy rosną zaledwie 10 cm rocznie. Idealny do ozdabiania żywopłotów. |
| Złoty Smaragd | Odmiana odmiany Smaragd. Różni się złotym kolorem gałęzi. Maksymalna wysokość drzewa wynosi około dwóch metrów. Korona jest przeważnie stożkowata, gęsta, gęsta. Roślina dobrze rozwija się na pożywnej, osuszonej, wilgotnej glebie. Słaba ekologia wpływa na rozwój - zwalnia, wygląd staje się chory. Odmiana świetnie nadaje się do wystroju wiejskiego. Może rosnąć w każdym klimacie. Bardzo wytrzymały. |
| Danica | Odmiana duńska została wyhodowana w 1948 roku. Kulisty, niewymiarowy krzew o bujnych zielonych, falistych liściach i miękkich gałązkach w kształcie wachlarza, wydzielających delikatny zapach igieł. Zimą zielenie stają się brązowe. Wysokość rośliny nie przekracza jednego metra. Wzrost o nie więcej niż pięć centymetrów rocznie. Odmiana optymalnie przystosowana do aranżacji skalniaków, rosnąca przy krawężnikach. |
| Aurea Danica | Usta Danica Aureya wyróżnia się bardziej żółtawym odcieniem gałęzi i liści. Odchodząc, Aureya jest również bezpretensjonalna, chociaż jak wszyscy uwielbia żyzną glebę, częste podlewanie przez zraszanie. Ze względu na słaby wzrost przycinanie nie jest konieczne. Korona jest plastikowa, nadająca się do tworzenia dowolnego kształtu. Korzenie rośliny znajdują się powierzchownie, dlatego w celu ochrony kręgu pnia należy ją ściółkować, poluzować dobrze. Wymaga schronienia na zimę. |
| Brabancja | Wysoka odmiana o szybkim wzroście, wysokość rośliny do 15 metrów. Roczny wzrost wynosi 30-40 centymetrów. Ponadto roślina rośnie nie tylko w górę, ale także wszerz. Szerokość korony rośnie o 15 centymetrów na sezon. Liście Brabancji są jasnozielone ze złotymi końcami i nie zmieniają koloru przez cały rok. Bezpretensjonalna, odporna na suszę, wytrzymała odmiana. Niedawno powstała nowa odmiana tej odmiany - Brabant Golden. Podgatunek ma jaśniejszy odcień liści. |
| Fastigiata | Odmiana niemiecka. Silna roślina (do 15 metrów wysokości) ma tendencję do szybkiego rozwoju, do wzrostu pędów. Korona o kształcie kolumnowym jest u góry silnie zwężona, obdarzona wyprostowanymi gałęziami, które niejako wznoszą się w niebo. Niepozorna roślina o minimalnych potrzebach i maksymalnej dekoracyjności. Dobrze reaguje na fryzury. Rozmnaża się przez nasiona, ale potomstwo może różnić się kodem genetycznym. |
Thuja złożona (Thuja plicata)
Na wolności te tuja mają niewyobrażalne wymiary - ponad 50 metrów. W naszej okolicy złożone tui nie są tak wysokie. Ich wysokość często sięga 12-15 metrów - nie więcej. Rośliny z tej grupy nie różnią się mrozoodpornością, często trzeba wyciąć część zamarzniętej korony. Korona drzew jest niska, jest gęsta, silnie rozłożysta. Igły szmaragdowe z odcieniami.
Ta odmiana tui obejmuje około 50 różnych odmian. Wszystkie znajdują zastosowanie w parkach (ze względu na bujny wzrost i szybki wzrost).
Popularne odmiany
| Nazwa | Charakterystyka |
| Whipcord | Różnorodność niezwykłego wyglądu: roślina karłowata ma kulisty kształt z długimi zielonymi opadającymi gałązkami. Wygląda jak szmaragdowy deszcz. Wysokość pnia nie przekracza 1,5 metra. Zimą igły zmieniają kolor na brązowy. Roczny wzrost jest niewielki - 7-10 centymetrów. Dobrze rośnie na wilgotnej glebie z wystarczającą ilością składników odżywczych. Uprawa tej odmiany jest głównie lokalna, ponieważ sama bujna kula wygląda najbardziej efektownie. |
| Zebrina | Rzadka korona wysokiego drzewa z daleka przypomina zwykły świerk. Roślina może rosnąć na każdym rodzaju gleby, ale na ubogiej glebie rozwija się dwa razy wolniej. Pędy boczne rosną w stanie opadającym, gałęzie szkieletu są szeroko rozstawione, z łuskowatą jasnozieloną koroną. Nadaje się do sadzenia pojedynczego. |
Thuja Japanese lub Standish (Thuja standishii)
Rośnie w ogromnej Japonii. Kochająca wilgoć roślina, która uwielbia obfite słońce i żyzną glebę. Nie znosi dobrze silnych mrozów, ale ma negatywny stosunek do suszy. Rośnie głównie pojedynczo w dobrze oświetlonych miejscach.
Uwaga: Japończycy uważają ten typ tui za święty. W starożytności nie wolno było ścinać drzewa.
Japońska tuja to wysokie drzewo w kształcie piramidy. Ma szeroką podstawę i wąski wierzchołek. Kora jest krwistobordowa, luźna, z wiekiem mocno łuszczy się. Igły są matowozielone z białawym odcieniem. Wysokość dzikiego drzewa przekracza 20 metrów. Odmiana uprawna ma skromne rozmiary - zaledwie 6-9 metrów.
Thuja Korean (Thuja koraiensis)
Drzewo lub krzew o długości 7-8 m ze stożkową koroną. Jak zrozumiałe, rośnie na koreańskiej ziemi. Uważa się, że jest to zimotrwała odmiana tui. Igły są jasne. Liczne gałęzie są miękkie, rosnące pod kątem od pnia. Kora jest czerwonawa, szorstka. Dzięki długim pędom bocznym powstaje przestrzenny wygląd, który wprowadza roślinę w trochę chaosu, ponieważ cienkie gałęzie czasami nakładają się na siebie, „mieszają”. Tuja koreańska rośnie na zboczach gór oraz w lasach iglastych.
Jak dbać o tuję po posadzeniu
Krzew ten można przypisać bezpretensjonalnym uprawom przy użyciu prostych technik uprawy. Jednak nadal wymaga minimalnej pielęgnacji, zwłaszcza po raz pierwszy po posadzeniu wiosną i latem w stałym miejscu w ogrodzie. Aby właściwie dbać o tuję na zewnątrz, musisz przestrzegać prostych zasad:
- Podlewanie trzeba to robić regularnie, przybliżona częstotliwość to mniej więcej raz w tygodniu, używając 3-4 wiader pod jednym krzakiem, częściej przy upalnej i suchej pogodzie.Ta kultura bardzo lubi spryskiwać, należy to robić okresowo, szczególnie w porze gorącej i suchej, ale należy ją podlewać dokładnie rano lub wieczorem, gdy zachodzi słońce.
- Jeśli gleba opadnie po posadzeniu po pewnym czasie, potrzebujesz wypełnić ziemię do poprzedniego poziomu.
Rada! Krzew po posadzeniu wiosennym jest w stresie, jest szczególnie wrażliwy. Dlatego bardzo ważne jest, aby chronić tuję przed jasnym światłem słonecznym. Aby to zrobić, musisz po raz pierwszy umieścić wokół niego jakąś ramę, na przykład łuki i rozciągnąć płótno lub agrofibrę po raz pierwszy (około 1-2 tygodni). W takim przypadku materiał pokrywający powinien znajdować się blisko, ale w żaden sposób nie stykać się z samą rośliną!
- Ściółkowanie bardzo przydatne dla każdego krzewu. Długo utrzymuje wilgotność gleby, chroni korzenie przed przegrzaniem. Jak wspomniano powyżej, można ściółkować ściółką iglastą, korą sosnową, torfem. Grubość ściółki wynosi 7-10 centymetrów.
- Jeśli mulczujesz, potrzebujesz poluzuj glebę koła tułowia... Rozluźnienie zalecane jest po podlaniu lub opadach deszczu na głębokość 5 centymetrów.
- Jest to konieczne w odpowiednim czasie chwastów chwastów, nie należy pozwalać im rosnąć.
- Jeśli dobrze wypełniłeś dziurę przed sadzeniem wiosennym, to w pierwszych 6-12 miesiącach nie musisz się martwić opatrunek górny. Następnie możesz użyć specjalnych nawozów do drzew iglastych.
- Schronienie jesienią przed zimowym mrozem bardzo ważne jest, aby chronić rośliny przed chłodem i złą pogodą. Przede wszystkim należy pokryć system korzeniowy, czyli ściółkę (warstwa około 10 cm). Zaleca się przykrywanie małych sadzonek w pierwszym roku przyciętą 5-litrową butelką. Starsze rośliny można owinąć agrowłókniną (chroni przed wiatrem i częściowo przed promieniowaniem ultrafioletowym). Ale materiałów, które całkowicie nie przepuszczają światła, nie można użyć, ponieważ tuja jest rośliną wiecznie zieloną i procesy fotosyntezy odbywają się w niej przez cały rok.
Zimowanie drzewa
Krzew jest całkowicie bezpretensjonalny i podczas zimowania toleruje niskie temperatury do -40 ° C. Ale jednocześnie nadal zaleca się przykrycie na zimę młodych 2-3-letnich i osłabionych roślin. Jest to konieczne, aby chronić przed promieniowaniem ultrafioletowym i śniegiem. Jako schronienie można użyć gazy, papieru siarczanowego, płótna, siatki polimerowej lub tkaniny bawełnianej, które nie przepuszczają promieni ultrafioletowych.
W tym celu roślina jest całkowicie pokryta jednym z powyższych materiałów w kilku warstwach i mocno zawiązana liną. Schronienie należy wykonywać bardzo ostrożnie, aby nie uszkodzić gałęzi tui.
Ważny! W okresie przejściowym zimowo-wiosennym, z powodu agresywnych promieni słonecznych, tuja może ulec poparzeniom, co może doprowadzić do śmierci rośliny.
Obecność tui ozdobi każdy ogród, zwłaszcza jeśli nadasz krzakowi pretensjonalny kształt, podkreślając ogólną koncepcję nasadzeń. Jednocześnie krzew jest stosunkowo mało wybredny pod względem warunków wzrostu i rozmnażania. Roślina nie wymaga szczególnej opieki i dobrze zakorzenia się w regionach o różnym klimacie. Dzięki tym cechom tuja jest bardzo popularna wśród ogrodników.
Cechy sadzenia tui latem
Latem możesz sadzić plony na otwartym terenie. Ale w gorącym okresie musisz być szczególnie ostrożny, w przeciwnym razie sadzonka może po prostu się nie zakorzenić.
Zasady sadzenia sadzonki tui latem i późniejszej pielęgnacji:
- Sadzonka musi mieć zamknięty system korzeniowynp. w garnku, pojemniku, specjalnej torbie.
- Po zakupie materiału do sadzenia nie należy się spieszyć, zaleca się pozostawienie sadzonki w cieniu na kilka dni.
- Sam wzór lądowania jest konwencjonalny.
- Optymalny czas sadzenia latem to pochmurny, deszczowy dzień... Jeśli taka pogoda nie jest przewidziana, lepiej to zrobić przynajmniej wieczorem.
- Za pierwszym razem po zabiegu należy uważnie opiekować się młodym krzewem na otwartym polu, a mianowicie regularnie podlewać... Jednocześnie podlewanie powinno być obfite, większe niż zwykle, tylko przy pomocy życiodajnej wilgoci sadzonka może się zakorzenić!
- Dla lepszego ukorzenienia zaleca się, aby po wykonaniu imprezy podlać ją kilkakrotnie nie tylko wodą, ale rozwiązanie "Kornevin".
- Ponieważ sadzenie latem jest stresujące dla sadzonki tui, zawsze istnieje ryzyko, że nie zapuści korzeni na otwartym polu. Aby pomóc roślinie przezwyciężyć stres, zaleca się wykonanie opryskiwanie stymulantem wzrostunp. Zircon, Epin-Extra, HB-101. Ale można rozpylać tylko wieczorem, gdy słońce już zaszło, lub wcześnie rano lub w pochmurny dzień!
- Potrzebne pierwsze 2-3 tygodnie cień roślina z promieni słonecznych. Na przykład możesz zrobić ekran ochronny z papieru o dużej gęstości, sklejki.
- Zaleca się, aby wilgoć odparowała znacznie szybciej latem ściółkuj glebę wokół buszu. Po pierwsze wilgoć będzie odparowywać wolniej (jest to bardzo ważne dla młodej rośliny!), A po drugie system korzeniowy będzie chroniony przed przegrzaniem. Optymalna warstwa ściółki wynosi 7-10 cm; na przykład można użyć zgniłych trocin, włókna kokosowego.
Uwaga! Pomimo tego, że latem można sadzić tuję, a robi to wielu letnich mieszkańców i ogrodników, nadal trzeba to robić ostrożnie! Ze względu na wysoką temperaturę, suszę, aktywne nasłonecznienie sadzonka może się nie zakorzenić, dlatego bardzo ważne jest, aby po zabiegu zapewnić jej jak najdelikatniejszą pielęgnację!
Sadzenie krzewów iglastych na otwartym terenie wiosną i latem oraz pielęgnacja tui na wsi jest bardzo prosta. Procedura ma oczywiście swoje własne cechy i zasady, ale ogólnie rzecz biorąc, jeśli postępujesz zgodnie z instrukcjami krok po kroku dotyczącymi sadzenia i wydajnie wykonujesz każdy krok, nawet początkujący ogrodnik jest skazany na sukces.
Przygotowanie do hibernacji
Tuja jest przedstawicielem tych kultur, które bardzo rzadko są narażone na mróz. Tylko młode rośliny mogą potrzebować lekkiej osłony na zimę.
Jednak zimą na thuyu czeka zupełnie inny atak. Śnieg przedostający się do korony może pod własnym ciężarem ugiąć gałęzie, w wyniku czego stopniowo odsuwają się od pnia lub nawet całkowicie się odrywają. Dlatego tam, gdzie występują szczególnie śnieżne zimy, wskazane jest związanie roślin o pięknym kształcie (nie ciasno) sznurkiem, co pomoże docisnąć gałęzie i zablokować drogę do śniegu wewnątrz korony.
