Uprawa wrzosu w doniczce: sadzenie i pielęgnacja w domu

Wrzos, wiecznie zielona roślina, należy do rodziny wrzosowatych. Sam termin botaniczny oznacza karłowatą wieloletnią roślinę, która nie ma głównej łodygi. Wrzos ma rozgałęzione łodygi, liście są trójkątne, małe, bez ogonków. Małe kwiaty, od 5 do 30, zbiera się w pędzelku. Kwiaty są liliowo-różowe.

Wrzos ̶ roślina miododajna. W naturze rośnie na podmokłych torfowiskach, w lasach sosnowych. Uważa się, że pochodzenie wrzosu pochodzi z Azji, ale jego współczesny zasięg jest znacznie szerszy. W naszych warunkach klimatycznych może być uprawiana na zewnątrz. Wrzos ozdobi każdy ogród, ponieważ roślina ta jest dekoracyjna, pachnąca, a ponadto nie wymaga szczególnie trudnej pielęgnacji.

Odmiana odmianowa

Wrzos to jedyny naturalny gatunek z rodziny wrzosowatych. Ale w ogrodach i parkach rosną obecnie różne odmiany tej rośliny, uzyskane w wyniku prac selekcyjnych. Wrzosy odmianowe różnią się od przodka większą dekoracyjnością, różnorodnością odcieni kwiatostanów i liści.

Niestety mieszańce tracą swoje wybiórczo uzyskane właściwości przy naturalnym rozmnażaniu (przez nasiona). Dlatego w przypadku nowych nasadzeń wrzosu odmianowego materiał jest zwykle kupowany w szkółkach.

Odmiany wrzosu są klasyfikowane według wysokości rośliny:

• wysoki (Wysokość 50 - 60 cm),
• średniego rozmiaru (Wysokość 20 - 30 cm),
• krasnolud (pełzanie, nie więcej niż 10 cm wysokości).

Inna klasyfikacja uwzględnia kolor liści i kwiatostanów:

• z zielonym kolorem liści (Long White, Darkness, Marleen),
• o srebrzystym kolorze liści (Silver Knight, Glendoik Silver, Jan Dekker),
• ze złotymi liśćmi (Aurea, Orange Queen),
• z podwójnymi kwiatami (Beale, Alba Plena),
• z nierozwiernymi kwiatami (Minima, Fritz Kircher, David Eason).

Pomarańczowa królowa ̶ wysoka odmiana, kwitnie od sierpnia do zimy z długimi kwiatostanami biało-różowych kwiatów. Liście są zielone latem, a od końca sierpnia przebarwiają się na pomarańczowo. Różni się mrozoodpornością.

Glendoik Silver ̶ odmiana średniej wielkości, kwitnie wrzesień-październik z długimi kwiatostanami liliowo-fioletowymi. Gałęzie wygięte srebrzystymi liśćmi.

Minima ̶ odmiana karłowa, kwitnie późnym latem z krótkimi skupiskami nierozwiernych jasnoróżowych kwiatów. Liście są zielone latem i brązowe zimą.

Odmiany do uprawy domowej

W warunkach wewnętrznych sadzi się tylko trzy odmiany tego leczniczego i bardzo dekoracyjnego krzewu:

• Heather jest szczupła. Roślina wyróżnia się pięknym wyglądem, jej wysokość dochodzi do 40 cm, blaszki liściowe odznaczają się bogatym jasnozielonym kolorem, mają pokwitanie. W fazie kwitnienia wrzos przykuwa uwagę różowo-czerwonymi lub fioletowymi dzwoneczkami, bardzo podobnymi do nasion granatu.
• Zimujący wrzos. Jego wysokość wynosi 50 cm, blaszki liściowe są dość duże, kwiaty są koloru białego.
• Wrzosowa mieszanka. Na terytorium Rosji zimujący wrzos i mieszanka występują w domowej kwiaciarni znacznie częściej niż smukłe. Wysokość krzewu wynosi 40-50 cm, jego silnie rozgałęzione łodygi pokryte są łuskowatymi blaszkami liściowymi. Faza kwitnienia przypada na lipiec, pędzle składają się z różowych, fioletowych i białych dzwonków.

Warunki i procedura lądowania

Dla lepszego przeżycia zaleca się sadzenie wrzosu na otwartym terenie w drugiej połowie wiosny, mniej więcej od końca lub połowy kwietnia. Latem roślina stanie się silniejsza i łatwiej będzie jej przetrwać zimowe mrozy. Ale jeśli to konieczne, sadzenie można przeprowadzić w październiku.

Wybór miejsca

Do sadzenia wybierz miejsce dobrze oświetlone słońcem. W pobliżu nie powinno być wysokich, rozłożystych drzew ani innych obiektów rzucających gęsty cień.Dopuszczalne jest lekkie zacienienie w ciągu dnia.

Gleba

Wrzos uwielbia gleby kwaśne - o pH od 3,5 do 5,5. Dlatego jeśli gleba na miejscu jest zasadowa lub nawet obojętna, należy ją zakwaszać, a za pierwszym razem zrobić to przed sadzeniem wrzosu.

Możesz zakwasić glebę następującymi substancjami:

• torf kwaśny (jest brązowy),
• zgniły kompost arkuszowy,
• zgniłe igły,
• siarka koloidalna,
• Siarczan żelaza.

Nie ma innych wymagań dotyczących rodzaju gleby. Na wrzos nadają się nawet piaszczyste, bardzo słabe gleby. Gleby gliniaste są również odpowiednie, pod warunkiem, że podczas sadzenia pod każdą rośliną zostanie ułożony drenaż z warstwy kamyków lub gruzu.

Wymagania dotyczące sadzonek

Musisz kupić wrzos do sadzenia w pojemnikach, aby system korzeniowy znajdował się w ziemnej śpiączce. Korzenie nawet bardzo młodych roślin utworzyły już symbiozę z grzybnią - mikoryzą. Jeśli nie zostanie przeszczepiony z rośliną, najprawdopodobniej nie zapuści korzeni w nowej lokalizacji.

Gleba w pojemniku powinna być lekko wilgotna, a sam wrzos powinien mieć zarówno stare gałęzie, jak i młode, świeże.

Funkcje pielęgnacyjne

Gdy rozwój należy pamiętać, że jego korzenie są krótkie i nie mogą wyciągać wody z głębi gleby. Dlatego przy suchej pogodzie bez opadów należy upewnić się, że gleba jest zawsze lekko wilgotna. Podlewaj krzew zakwaszoną wodą. Bardzo dobrze pomaga utrzymać wilgoć i chroni glebę przed przegrzaniem ściółki.

W trosce o zdrowie podlewanie produkowane raz na 10-14 dni, po czym gleba jest poluzowana. W czasie upałów zaleca się spryskiwanie krzewów, ponieważ bardzo cierpią one z powodu suchego powietrza.

Top dressing... Każdej wiosny wokół krzewów rozsypuje się nawozy mineralne. Należy to zrobić, aby granulki lub proszki nie spadły na liście, w przeciwnym razie mogą się poparzyć. Każda dorosła roślina będzie potrzebować od półtorej do dwóch łódek stołowych nawozu. Rozsypany granulat osadza się w ściółce, którą obficie podlewamy.

Przycinanie wrzosu... Podczas uprawy wrzosu w trzecim roku życia krzewy będą musiały zostać odcięte. Dalsze przycinanie odbywa się każdej wiosny. Podczas cięcia jedną ręką kwiatostan przytrzymuje się wierzchołkiem, a drugą odcina 1/2 lub 2/3 gałęzi znajdującej się pod kwiatostanem. W takim przypadku musisz zachować kształt korony. Dzięki takiemu przycinaniu krzew w przyszłym roku da nowe gałęzie, na których zakwitną jeszcze piękniejsze kwiaty.

Jak sadzić?

Otwór do sadzenia powinien pasować do wielkości ziemistej grudki wokół korzeni. Wolna przestrzeń jest wypełniona ziemią. Kołnierz korzeniowy jest umieszczony równo z powierzchnią gleby. Ziemia jest ubita, ściółkowana torfem i podlewana. Możesz natychmiast zapłodnić, możesz to zrobić po chwili.

Podczas sadzenia odległość między roślinami nie powinna być mniejsza niż pół metra.

Podlewanie i poluzowywanie gleby

Podlewanie powinno być regularne, ale nie nadmierne. W warunkach zbyt suchej gleby wrzos jako bezpretensjonalna roślina przetrwa, ale słabo zakwitnie. W upalne dni zaleca się spryskiwanie łodyg i liści wodą. Od września, kiedy kwitnie jeszcze wiele odmian wrzosu, zaleca się zaprzestanie podlewania. Glebę należy okresowo poluzowywać, ale ostrożnie, aby nie uszkodzić małych korzeni.

Przycinanie

Od pierwszego roku po posadzeniu gałęzie należy ścinać jesienią lub wiosną. U młodych okazów górne gałęzie są skrócone, ale nie więcej niż o 5 cm.W przypadku roślin, które już zakwitły, należy odciąć wyblakłe kwiatostany.

Podczas przycinania uważaj, aby nie usuwać pąków kwiatowych, które znajdują się w pobliżu krawędzi pędów we wrzosie.

Top dressing

Wystarczy raz w roku dokarmiać wrzos, najczęściej wiosną, w połowie maja. Odżywianie korzeni odbywa się za pomocą nawozów płynnych lub granulowanych. Przed zastosowaniem nawozu wymagane jest wstępne podlewanie.Najlepiej stosować kwaśne nawozy do hortensji i rododendronów. Wiele osób poleca nawozy Kemira Kombi i Kemira Lux.

Odpowiednie są również wszelkie złożone nawozy, które oprócz azotu, fosforu i potasu zawierają również mikroelementy. Ale przed ich wprowadzeniem ziemia pod nasadzeniami jest wstępnie zakwaszona torfem.

Z organicznych nawozów na wrzos używamy zgniłego kompostu. Wprowadzenie świeżych nawozów organicznych zrujnuje sadzenie. Obliczenie dawki nawozu przeprowadza się zgodnie z instrukcją dołączoną do nawozu. Nadmiar nawozu dla wrzosu jest szkodliwy: rośliny stają się mniej odporne na choroby. Jednocześnie odpowiednie coroczne karmienie stymuluje wzrost roślin i sprzyja obfitemu kwitnieniu.

Niektórzy agronomowie zalecają inny górny opatrunek w środku lata. Jest wykonywany, jeśli wzrost pędów kwiatowych jest spowolniony. W tym przypadku odpowiednie są wszelkie leki niezawierające azotu, na przykład fosforan potasu.

Feng Shui

W Feng Shui ważne jest, aby zwracać uwagę nie tylko na rodzaj kwiatu, ale także na stan, w jakim się znajduje. Istnieje kilka podstawowych zasad przechowywania kwiatów i roślin w domu zgodnie z Feng Shui:

• Nie należy przechowywać suszonych kwiatów w mieszkaniu.
• Wszystkie stare rośliny, które już nie kwitną i nie dają młodych pędów, należy wyrzucić.
• Chorych kwiatów nie należy trzymać w domu, ponieważ odbierają one zdrowie.
• Kwiat, którym opiekujesz się przez długi czas, ale wszystkie działania są bezużyteczne i usycha, również należy usunąć z domu. Roślina rozprzestrzenia negatywną energię.
• Warto wybrać te kwiaty, których liście są skierowane do góry. Według Feng Shui takie rośliny wnoszą do domu pozytywną energię. Przeciwnie, rośliny z opadającymi liśćmi wylądują.
• Lepiej jest wybierać kwiaty o zaokrąglonym kształcie liścia.
• W sypialni i przy łóżku nie powinno być dużo roślin.
• Według Feng Shui wszystkie rośliny są podzielone na żeńskie i męskie (Yin i Yang). Kobiety to begonia, fiołek, gruba kobieta, cyklamen. Owoce cytrusowe, draceny, chlorophytum i inne są uważane za rośliny męskie.
• Aby uzyskać najkorzystniejsze pole energetyczne w domu, konieczne jest utrzymanie roślin Yin i Yang.

Przygotowanie do zimy

Aby wrzos mógł przetrwać nawet ostrą zimę, należy go przygotować na nadejście mrozów. Pielęgnacja przed zimą polega na budowie podwójnego schronienia. Zwykle ocieplenie wrzosu przeprowadza się pod koniec października lub na początku listopada, gdy gleba nadal nie jest zamarznięta.

Najpierw gleba pod każdą rośliną jest dobrze posypana warstwą torfu lub jakiegoś rodzaju włókniny, aby przykryć rośliny (w skrajnych przypadkach można użyć suchych liści). Zaleca się wykonanie warstwy co najmniej 10 cm, a następnie przykryć krzewy świerkowymi gałązkami. Około połowy kwietnia świerkowe gałęzie są usuwane, a kołnierze korzeni każdego okazu są uwalniane z torfu.

Ochrona przed chorobami i szkodnikami

Liść rośliny dotkniętej mączniakiem prawdziwym

Jeśli wrzos rośnie w miejscu, w którym nie ma zastoju wilgoci w glebie, rzadko jest dotknięty chorobą. Ale w przypadku podmokłej gleby, a także przy wysokiej wilgotności powietrza, istnieje duże prawdopodobieństwo wystąpienia chorób grzybowych - mączniaka prawdziwego lub zarazy.

W przypadku mączniaka prawdziwego na liściach i pędach pojawiają się szare plamy, a następnie roślina zaczyna wysychać. Aby uratować roślinę i zapobiec klęsce innych okazów, wymagane jest stosowanie środków grzybobójczych zawierających miedź i siarkę (Topsin, Fundazol).

W celu ochrony przed zarazą wrzosową zaleca się dwukrotnie w roku (późną jesienią i wczesną wiosną) traktować 1% roztworem siarczanu miedzi. Jeśli mimo to pojawi się zaraza późna (szary nalot, opadanie liści, śmierć pędów), do celów leczniczych stosuje się siarczan miedzi. Wstępnie dotknięte części roślin są usuwane. Siarczan miedzi poddaje się obróbce trzykrotnie w odstępach dziesięciodniowych.

Spośród szkodników pochwa zwykle atakuje wrzos.Zwalczają ją, dokładnie myjąc łodygi i liście roztworem mydła lub opryskując insektycydami o szerokim spektrum działania.

Głównym środkiem zapobiegawczym ochrony wrzosu przed chorobami i szkodnikami jest odpowiednia pielęgnacja jego nasadzeń.

Jak wrzos może się rozmnażać

W naturze wrzos jest najczęściej rozmnażany przez nasiona, rzadziej przez nawarstwianie. W ogrodzie najwygodniej jest rozmnażać wrzos w sposób wegetatywny:

• warstwowanie,
• dzieląc busz,
• wierzchołkowe sadzonki.

W celu rozmnażania przez nakładanie warstw gałąź, z której liście są wcześniej usuwane (z wyjątkiem wierzchołkowych), jest pochylana. Środkowa część gałęzi jest przymocowana do samej powierzchni gleby, a najlepiej - w małym zagłębieniu. Posyp ziemią.

Następnie należy częściej podlewać miejsce ukorzeniania, az czasem, zwykle w następnym sezonie letnim, można odciąć połączenie z rośliną mateczną.

Podział buszu odbywa się pod koniec lata. Aby to zrobić, wykopują go i ręcznie dzielą na dwie lub trzy części, z pewnością razem z kawałkiem ziemi, który przyczepił się do korzeni. Każda część jest umieszczana w oddzielnych nowych studniach. Aby podział się powiódł, a nowe rośliny dobrze się zakorzeniły, krzew wybrany do podziału można przygotować z wyprzedzeniem. Przygotowanie polega na przykryciu krzewu warstwą torfu, która wzmacnia system korzeniowy.

Najbardziej żmudną metodą jest rozmnażanie przez sadzonki, które stosuje się, jeśli chcesz zachować cechy odmiany. Pod koniec lata dobre, mocne, ale nie kwitnące pędy są odcinane, a po potraktowaniu stymulatorem wzrostu zakorzenione w doniczkach. Aby to zrobić, weź glebę zawierającą torf i piasek. Pędy powinny przetrwać zimę w temperaturze około 18 stopni. Czasami można je karmić mocznikiem. Gleba jest umiarkowanie nawilżona. Wiosną nowe rośliny będą gotowe do sadzenia w ogrodzie.

W razie potrzeby można rozmnażać wrzos przez nasiona. Wtedy czas od siewu nasion do sadzenia młodych roślin w otwartym terenie zajmie około dwóch lat.

Nasiona wrzosu są bardzo małe, a podczas siewu po prostu układa się je na powierzchni wilgotnej gleby. Najważniejszym etapem jest osiągnięcie kiełkowania. Trwa to około miesiąca. Przez cały ten czas konieczne jest utrzymanie reżimu szklarniowego: pojemniki z glebą i wysianymi nasionami są trzymane pod folią, ale także wentylowane, aby pod folią nie gromadziła się duża ilość wilgoci.

Z biegiem czasu rośliny sadzi się w doniczkach. Opieka nad nimi polega na utrzymaniu umiarkowanej wilgotności gleby, zapewnieniu dobrego oświetlenia i żywienia. W pierwszym lecie ich rozwoju nowe rośliny nie nadają się jeszcze do sadzenia w ziemi, ale można je już wyjąć do doniczek na świeżym powietrzu. I dopiero w drugim sezonie letnim będą wystarczająco mocne do sadzenia w ogrodzie. Niestety przy całej pracochłonności tej metody nowe rośliny nie zachowują cech odmiany rodzicielskiej.

Metody hodowli

W sumie istnieją cztery główne sposoby rozmnażania wrzosu.

Opukanie

Aby rozmnażać wrzos z gałęziami, musisz wykopać płytką dziurę obok jednego z krzewów, a następnie uwolnić jedną z dolnych łodyg z blaszek liściowych i wkopać ją w ten otwór. Następnie przymocuj gałąź drutem lub spinką do włosów, unieś górną część łodygi i przywiąż ją do wspornika. Podlewaj sadzonki ciepłą wodą. Po zakorzenieniu gałęzi (po kilku tygodniach) można ją odciąć od macierzystego krzewu i przeszczepić.

Sadzonki

Sadzonki wyciąć z już sztywnych łodyg w ostatnich dniach sierpnia, potraktować stymulatorem tworzenia korzeni (Kornevin, Epin lub Zircon). Ważne jest, aby upewnić się, że na gałęziach nie ma pędów. Posadź powstałe sadzonki w pojemniku z glebą i torfem. Podlej sadzonki, dodaj trochę superfosfatu i mocznika.

Sadzonki

Metoda rozmnażania przez sadzonki została szczegółowo opisana w poprzednich akapitach.

Dzieląc

Ta metoda nadaje się do rozmnażania krzewów pod koniec okresu letniego (około 2 tygodnie przed początkiem września).Wykop żądany krzak, wyciągnij go z ziemi. Odetnij umierające pędy i podziel kłącze na kilka części. Umieść każdy wycięty korzeń w glinianych otworach i zalej go wodą.

Wrzos w projektowaniu krajobrazu

Wiadomo, jak malownicze wyglądają nieużytki wrzosowisk - rozległe zarośla wrzosu w połączeniu z innymi roślinami. Dekoracyjny, niepowtarzalny aromat, a także bezpretensjonalność wrzosu sprawiają, że jest to doskonały materiał do tworzenia sztucznych kompozycji krajobrazowych.

Wrzos doskonale nadaje się do ozdabiania nierównych powierzchni, takich jak półki, wzniesienia. Bardzo pięknie prezentują się gęste nasadzenia otaczające duże kamienie (zarówno na zjeżdżalni alpejskiej, jak iw skalniakach, na trawniku lub trawniku).

Rośliny, którymi zwyczajowo sadzi się wrzos w kompozycjach krajobrazowych, to paprocie, rododendrony, krzewy z jasnymi jagodami, grupy niskich drzew liściastych, małe drzewa iglaste. Dopuszczalne są różne rozmiary kompozycji, od małych po gigantyczne.

Wrzosowa wielobarwna mieszanka jest sama w sobie piękna, nawet jeśli kolorowe plamy są rozrzucone losowo. Trudniej jest tworzyć kompozycje krajobrazowe ze skomplikowanymi wzorami wrzosu z kwiatostanami o różnych odcieniach, ale przy współczesnej obfitości odmian jest to możliwe.

Główne typy i odmiany ze zdjęciami i nazwami

Wrzos pospolity
Wrzos zwyczajny (Calluna vulgaris) - to jedyny gatunek w rodzaju. Erica jest często uważana za wrzos, który jest blisko spokrewniony z tą rośliną. Jednak wrzos i erica to różne rośliny. Wrzos pospolity ma ogromną liczbę doskonałych odmian, obecnie jest ich około 500. Ogrodnicy dzielą wszystkie te odmiany na 6 różnych grup.

1 grupa. Odmiany o zielonych liściach

1. Allegro... Wysokość tego wiecznie zielonego krzewu wynosi około 0,6 m, a jego korona ma średnicę około 0,5 m. Korona zwarta, raczej gęsta, kora ciemnobrązowa i łuskowate blaszki liściowe koloru ciemnozielonego. Kwitnienie obserwuje się od ostatnich dni lipca do końca października. Kwiaty czerwono-karminowe są proste, błyszczące, zebrane w długie kwiatostany. Roślina jest odporna na zimę, tylko młode krzewy wymagają zimowania.
2. Carmen. Ta odmiana hybrydowa, wyhodowana w Holandii, jest bardzo popularna w krajach europejskich. Krzew osiąga 0,3–0,4 m wysokości, ma zaokrągloną koronę, małe ciemnozielone liście, ciemnobrązową korę, proste różowofioletowe kwiaty zebrane w szypułki (do 10 cm długości). Odporny, ale zimą potrzebuje schronienia.

Popularne są również takie odmiany jak: Radnor, Duckness, Ross Hutton, Mazurek, Marco, Barnett Anley, Hookstone itp.

Grupa 2. Odmiany o białych kwiatach i zielonych blaszkach liściowych

Alba

1. Alba... Wysokość wyprostowanego krzewu wynosi około 0,4 m, natomiast korona ma średnicę około 0,55 m. Na wznoszących się gałęziach znajdują się bogate zielone blaszki liściowe. Białe kwiaty zebrane są w gęste kwiatostany racemose.
2. Alexandra... Kuliste krzewy osiągają 0,3 m wysokości, a średnica korony 0,4 m. Blaszki liściowe są ciemnozielone, a kwiaty są bladokremowe, a pod koniec kwitnienia stają się ciemnoczerwone.

Popularne są również takie odmiany jak: White Lone, Humpty Dumpty, Long White, Alec Martin, Alba Jay itp.

Grupa 3. Odmiany o srebrzystych liściach

1. Srebrny Rycerz... Ta odmiana jest hodowana w Anglii. Wysokość krzewu wynosi około 0,3 m, a średnica zwartej korony poduszkowej 0,45 m. Kora jest ciemnobrązowa, szaro-srebrzyste blaszki liściowe są owłosione. Zimą liście zmieniają kolor na bordowy. Proste kwiaty lawendy lub bzu zbierane są w kwiatostany o długości 20 centymetrów. Jest odporny na zimno, ale na zimę wymaga okrycia.
2. Peter Sparks... Odmiana jest również pozyskiwana w Anglii. Wysokość krzewu wynosi około 0,5 m, a średnica owalnej korony 0,6 m.Kora jest ciemnobrązowa, małe łuskowate liście są ciemnozielone w okresie letnio-jesiennym i zielonkawo-szare w okresie zimowo-wiosennym. Kwiaty frotte ciemnoróżowe są częścią kwiatostanów, których długość wynosi 0,3 m. Posiada umiarkowaną mrozoodporność.

Popularne są również takie odmiany jak: Annmarie, Velvet Fashion, Jan Decker, Glendwick Silver itp.

4 grupy. Odmiany o złocistych liściach

Boskup

1. Andrew Proudley... Krzew osiąga wysokość 15 centymetrów, a średnica jego korony to około 25 centymetrów. Szerokie wznoszące się gałęzie są raczej cienkie. W ciepłym sezonie liście są pomarańczowe i mają jasnożółte końcówki, a zimą stają się brązowe. Małe różowe kwiaty są częścią luźnych kwiatostanów.
2. Boskup... Odmiana powstała w Holandii. Krzew osiąga wysokość 0,4 m, a średnica zwartej korony 0,5 m. Kora jest ciemnobrązowa. Latem blaszki liściowe są zielonkawo-żółte, a jesienią zmieniają kolor na czerwono-miedziany. Proste liliowo-różowe kwiaty są częścią krótkich, nisko rozgałęzionych kwiatostanów, które osiągają około 10 centymetrów długości. Posiada umiarkowaną mrozoodporność.

Inne popularne odmiany to: Aura, Arran Gold, Blazeway, Crimson Sunset, Gold Hayes, Cottswood Gold itp.

5 grup. Odmiany o pełnych kwiatach

1. Blask jesieni... Wysokość rozłożystego krzewu wynosi około 0,3 m, a średnica jego korony około 0,45 m. Końce gałęzi są podniesione. Ciemnozielone, liściaste talerze, lawendowe gęsto podwójne kwiaty są częścią krótkich, raczej gęstych kwiatostanów racemicznych.
2. Monica... Wysokość szeroko rozłożystego krzewu wynosi 0,55 m, a średnica jego korony 0,8 m. Gałęzie wznoszące się szerokie są bardzo mocne. Ciemnozielone blaszki liściowe nabierają szarawego nalotu zimą. Kwiaty podwójne czerwono-różowe są bardzo duże, zebrane w gęste kwiatostany racemose.

Popularne są również takie odmiany jak: Red Favorite, Dark Star, Alba Plena, Joan Sparks, County Viclow.

6 grup. Odmiany o nierozwijających się kwiatach

Marlin

1. David Eason... Wysokość kulistego krzewu wynosi około 20 centymetrów, a średnica jego korony - 25 centymetrów. Istnieje duża liczba wznoszących się gałęzi. Blaszki liściowe są ciemnozielone. Liliowo-różowe ciemne kwiaty są częścią krótkich pędzli.
2. Marlin... Odmiana niemiecka. Krzew osiąga wysokość około 0,3 m, a średnica korony 0,5 m. Kora ciemnobrązowa, małe ciemnozielone blaszki liściowe. Fioletowe lub ciemnofioletowe pąki nigdy się nie otwierają.

Popularne są również takie odmiany jak: Romina, Minima, Fritz Kircher.