Miejsce narodzin dizigoteki jest uważane za małe wyspy na południowym Pacyfiku. Polinezyjskie warunki klimatyczne znacznie odbiegają od naszych, co komplikuje proces tworzenia optymalnych czynników wzrostu roślin. Wysoka wilgotność, umiarkowane temperatury i odpowiednie oświetlenie otoczenia to klucze do sukcesu uprawy dizigoteca w domu.
| Wysokie tempo wzrostu. |
| Dizygoteka prawie nigdy nie kwitnie w domu. |
| Roślina jest łatwa w uprawie. |
| Bylina. |
Dizigoteka
Dizygotheca (Dizygotheca) z rodzaju Araliaceae (Araliaceae) jest ceniona przez miłośników kwiatów w pomieszczeniach za dekoracyjność liści. Krzew o wiecznie zielonych liściach, przybył na nasze szerokości geograficzne z dalekiej Australii i wysp Oceanii.
Małe kwiaty dizigoteca, wplecione w parasol, nie mają szczególnych walorów estetycznych, ale liście są dość piękne. Liście składają się z kilku postrzępionych segmentów i przypominają rozłożone palce. Ich kolor jest różny w różnych odmianach, od odcieni miedzi po węgiel drzewny.
Ciekawostki o dizygotku
W tej chwili zniesiono rodzaj Dizigoteka, a jego botaniczną nazwę zmieniono na Schifflera elegantissim, chociaż liście tego gatunku są nieco inne.
Najbardziej znanym z „krewnych” dizigoteca jest żeń-szeń. Kwitnienie nie występuje w warunkach uprawy w pomieszczeniach. Głównym dostawcą tej ażurowej rośliny jest Holandia.
Opieka Dizygoteka w domu
Lokalizacja i oświetlenie
Dizygotics bardzo lubi światło o każdej porze roku, wytrzyma nawet palące letnie promienie słońca, ale nie w samym zenicie. Mimo to musi być chroniony przed południowym letnim słońcem.
Zimą musisz wybrać najbardziej oświetlony parapet dla rośliny, zwłaszcza gdy znajduje się w pomieszczeniu o temperaturze powyżej 18 stopni. Wtedy też potrzebuje dodatkowego oświetlenia. Latem dizygotyki świetnie będą się czuły na świeżym powietrzu, ale w miejscu chronionym przed palącymi promieniami.
Temperatura
Wiosną i latem kwiat nie lubi upałów: jego optymalna temperatura wynosi 20 stopni. Zakres zimowy waha się od 16 do 18 stopni, a dolna granica zawartości to 15 stopni. Dizygotics nie toleruje bliskości systemów grzewczych, które odprowadzają wszystko dookoła.
Wilgotność powietrza
Ze względu na zamiłowanie do wilgoci kwiat staje się coraz bardziej powszechny we florarium. Niezbędnym warunkiem udanej uprawy dizigoteca jest regularne opryskiwanie. Zimowe ogrzewanie zmusza do uciekania się do takich metod, jak odparowanie wilgoci ze studzienki wypełnionej wodą z ekspandowaną gliną lub torfowcem.
Podlewanie rośliny wiosną i latem jest konieczne w wystarczających ilościach, jednak nie należy dopuszczać do przelewania, a także silnego wysychania gleby w doniczce.Woda powinna mieć temperaturę pokojową i być oddzielona przez co najmniej 12 godzin. Chłodzenie jesienią oznacza mniej wilgoci w glebie. Zimą podlewanie dizygotek jest konieczne tylko po to, aby zapobiec przesuszeniu, zwłaszcza w niskich temperaturach.
Top dressing i nawozy
Latem każdego tygodnia używaj specjalnej karmy dla roślin z ozdobnymi liśćmi dla dizigoteca.
Aby ułożyć kwiatek corocznie lub co 2 lata, wymagany jest przeszczep wiosenny. Optymalny skład gleby jest wyrażony w 2 częściach darni na 1 część próchnicy i piasku. Nie zapomnij o dobrym drenażu.
Transfer
Przesadzanie dizigoteca należy wykonać, gdy korzenie z otworu drenażowego zaczną pełzać. To musi być zrobione.
Duża ceramiczna doniczka powinna być 1,5 razy większa niż stara. Do przesadzania konieczne jest przygotowanie podłoża, które jest lżejsze i bogatsze w materię organiczną. Konieczne jest dodanie drenażu (na dno doniczki), piasku, torfu i próchnicy, a ziemia darniowa powinna być 2 razy większa. Zaleca się przeszczepianie raz na 3 lata lub trochę rzadziej.
Powielanie dizigoteca
Rozmnażanie nasion
Nasiona dizigoteka lepiej siać pod koniec zimy. Wcześniej nie zaszkodzi namoczyć ich w roztworze pobudzającym. W luźnej ziemi musisz zakopać ziarno w odległości równej dwóm jego długościom. Glebę lepiej jest zwilżyć nasionami z rozpylacza i utrzymywać w cieple, nie niższym niż 20 stopni, ale nie wyższym niż 24. Pojemnik przykryty przezroczystym szkłem lub folią należy okresowo wietrzyć i nawilżać.
Dodatkowe ogrzewanie od dołu pomoże przyspieszyć proces kiełkowania nasion. Młode pędy, które mają już 2-3 listki, sadzi się w osobnych miseczkach i hoduje przez kilka miesięcy w temperaturze 18-20 stopni. Następnie bardziej dojrzałe sadzonki przenosi się w dwóch etapach do większych doniczek, a temperaturę zawartości obniżamy każdorazowo o dwa stopnie.
Rozmnażanie przez sadzonki
Odcięte pędy dizigoteca mocno się zakorzeniają, dlatego należy je traktować specjalnym środkiem do tworzenia korzeni. Następnie posadź cięcie w mieszaninie z 50% piasku i tej samej części torfu. Przykryj przezroczystym materiałem i umieść w jasnym miejscu. Dalsza opieka nad nimi będzie taka sama jak w przypadku rosnących sadzonek: ukorzenienie pod puszką, stopniowe usuwanie schronienia i przesadzanie w miarę wzrostu systemu korzeniowego wraz ze stopniowym spadkiem temperatury otoczenia.
Ważny! Pracując z dizygotkiem nie zapomnij o rękawiczkach, ponieważ wszystkie jego składniki zawierają truciznę. Trzymaj roślinę poza zasięgiem dzieci i zwierząt.
Reprodukcja
Dizigoteka ma dwa miejsca siedzące:
- Rozmnażanie przez sadzonki jest najbardziej praktycznym i akceptowalnym sposobem. Można je rozdzielać zarówno latem, jak i wiosną (minimum 2 pary dorosłych liści). Musisz je zatrzymać w jednym z rozwiązań: cyrkonie, korzeniu, heteroauxinie.
Po posadzeniu sadzonki doniczkę należy przykryć workiem lub słoikiem i odstawić na stałe w miejsce przy słabym oświetleniu rozproszonym. Okresowo musisz przewietrzyć doniczkę i spryskać ziemię. Możesz przeszczepić dizygotek po całkowitym splątaniu ziemnej śpiączki z korzeniami.
- Dobry czas na sadzenie nasion to styczeń i luty. Namocz je w ciepłej wodzie z użyciem stymulatora wzrostu. Są osadzane na głębokość 1 cm we wstępnie nawilżonym podłożu.
Przed kiełkowaniem nasion pojemnik należy przykryć folią, która sprzyja ich szybkiemu kiełkowaniu. Możesz przeszczepić roślinę do doniczki, gdy pojawi się kilka liści.
Choroby i szkodniki
Przędziorki, wciornastki, owady łuskowate są częstymi nieproszonymi gośćmi, uszkadzającymi liście i korzenie dizigoteca.
Jak objawiają się choroby roślin i jaka jest ich przyczyna?
- Utrata dolnych liści - mało światła.
- Białawe, łyse plamy na liściach, z czasem brązowiejące - bezpośrednie uderzenia promieni.
- Kwiat słabo rośnie, jego liście stały się małe - w glebie jest mało składników odżywczych.
- Utrata liści - naruszenia temperatury, suche powietrze, przeciągi lub bliskość urządzeń grzewczych.
Pielęgnacja i uprawa dizigoteca
W kulturze roślina występuje rzadko, co jest w dużej mierze spowodowane jej kapryśnym usposobieniem. W domu przyzwyczajona jest do uprawy w komfortowych warunkach wiecznego „aksamitnego” lata, kiedy temperatura powietrza ze względu na bliskość oceanu nie spada poniżej +19 stopni i nie podnosi się powyżej +26 stopni, przy czym stale wysoka wilgotność względna i prawie takie same godziny światła dziennego przez cały rok. W zwykłych mieszkaniach odtworzenie takiego mikroklimatu jest prawie niemożliwe, ale niewybaczalnym błędem byłoby zignorowanie odpowiednich wymagań dizigotek dotyczących warunków przetrzymywania.
Gleba do uprawy takiej zagranicznej maminsynek wymaga lekkiej i luźnej, średnio odżywczej gleby o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym. Najłatwiej jest kupić w sklepach gotową ziemię, przeznaczoną np. Na begonie, Saintpaulias czy Draceny. Możesz samodzielnie przygotować podłoże do uprawy, mieszając dwie części gleby liściastej i próchnicznej z piaskiem i torfem (2: 2: 1: 1) lub ziemię darniową z próchnicą i piaskiem (2: 1: 1). Dno doniczki musi być wyłożone warstwą drenażową.
Pojemność jest wybierana w zależności od objętości systemu korzeniowego, ale z reguły małe standardowe rozmiary. Młode okazy można hodować w podwójnych doniczkach, aby zapewnić bardziej komfortowy mikroklimat.
Dizygoteka jest mniej wymagająca dla oświetlenia niż dla warunków wilgotności i temperatury. Uważa się nawet, że jest rośliną umiarkowanie tolerującą cień i często znajduje się z tyłu pomieszczenia. Ale najlepiej będzie rosnąć w pobliżu okien wychodzących na zachód lub wschód. Na południu - w szczycie aktywności słonecznej - może być potrzebne cieniowanie, a na północy - sztuczne oświetlenie. Dodatkowe oświetlenie jest również potrzebne zimą wraz ze wzrostem długości godzin dziennych.
Dizigoteka jest bardzo ciepłolubna i będzie czuć się niekomfortowo już w temperaturze +18 stopni, a ochłodzenie gleby o kolejne 3-4 stopnie może doprowadzić do śmierci. Szkodliwe dla niej są również przeciągi i nagłe zmiany temperatury. W cyklu życiowym dizygotki nie ma jasno wyrażonego okresu uśpienia. Ale zimą, zwłaszcza jeśli nie można zapewnić wystarczającego poziomu oświetlenia, można nieznacznie zmniejszyć częstotliwość podlewania i obejść się bez karmienia.
Dizygotek jest każdorazowo podlewany, aby nadmiar wilgoci spływał na patelnię. Ale wierzchnia warstwa gleby powinna lekko wyschnąć między podlewaniami. Dizygoteka potrzebuje więcej niż podlewanie w warunkach wysokiej wilgotności powietrza. Dlatego potrzebne jest bardzo częste i regularne opryskiwanie. Woda w obu przypadkach jest używana tylko miękka, osadzona w temperaturze pokojowej. Gdy opryskiwanie nie wystarczy, doniczkę można postawić na szerokiej tacy z ekspandowaną gliną lub mokrymi trocinami, a jeśli zastosuje się doniczkę podwójną, wnętrze można wypełnić mokrym mchem.
Aby liście dizigoteki były gęste, bujne i przyjemne dla oka, konieczne jest regularne karmienie, do którego najlepiej jest stosować gotowe, płynne nawozy uniwersalne przeznaczone do ozdobnych upraw liściastych. Zaleca się wprowadzać je jednocześnie z podlewaniem raz na dwa tygodnie. Raz w miesiącu roślinę można rozpieszczać czystą materią organiczną - naparem dziewanny rozcieńczonym w stosunku 1:10 lub odchodami ptaków (1:20). Dobrze jest przeplatać opatrunek korzeniowy z dolistnym.
System korzeniowy dizigoteca, nawet w okresie jego aktywnego wzrostu, nieznacznie zwiększa swoją objętość, dlatego wystarczy przeszczepić raz na dwa do trzech lat,aw przypadku osobników dorosłych wystarczy zmienić górną warstwę gleby na głębokość 3-5 cm.
Z reguły nie wymaga przycinania, ale dobrze to znosi, dlatego w celach dekoracyjnych można bezpiecznie pozbyć się wysychających liści lub młodych pędów rosnących w koronie.
Popularne rodzaje dizigotek
Najpopularniejsze to dwa jej rodzaje: Dizigoteka elegancka i Dizigoteka Veich.
Dizygotheca elegant (Dizygotheca elegantissima)
Ten gatunek ma prosty pień, jak drzewo, ale bez wyraźnych rozgałęzień. Liście podłużne, ząbkowane na krawędziach, osadzone są na wydłużonych łodygach i mają bogatą zieloną barwę. Do każdej łodygi dołączone jest 4-11 tych liści, rozglądających się we wszystkich kierunkach w kole. Kwiatostan parasolowy znajduje się u góry i składa się z nieokreślonych kwiatów.
Przeczytaj także: Dlaczego bzy nie kwitną: powody i co robić
Dizygotheca veitchii
Dowody, ona praktycznie nie różni się od poprzedniego przedstawiciela. Ta dizigoteca jest podobna do drzewa z wiecznie zielonymi liśćmi, tylko ich rzeźbiona krawędź jest gładsza, wyginając się w fali.
Czy dizigoteka jest toksyczny
Dizigoteka elegancka (pełna wdzięku). Zdjęcie
Egzotyczną kulturę wyróżnia atrakcyjny wygląd: nad krzakami wznoszą się rozłożyste parasole z eleganckimi postrzępionymi liśćmi. Nie ma na nich kolców ani igieł. Dotykanie ich nie powoduje zaczerwienienia ani obrzęku. Ale nie powinieneś próbować zieleniny ani pozwolić, aby sok dostał się na kawałki. Przeprowadzone badania nie dowiodły bezpieczeństwa zakładu.
Pochodzenie i opis
Zimozielony krzew, przedstawiciel rodzaju Araliev. W naturze dizigoteca jest powszechna na wyspach Oceanii i Australii. Jest tu uprawiany jako ozdobna roślina liściasta w pomieszczeniach.
Hodowców interesują duże, wyraziste liście. Składają się z kilku udziałów. Kształt liścia często porównuje się do rozłożonych palców. Krawędzie segmentów są ząbkowane. Kolorystyka - od miedzianej do ciemnej, prawie czarnej. Kwiaty są małe, zebrane w baldaszkowaty kwiatostan. Nie mają wartości dekoracyjnej.
Top dressing
Karmić Dizygoteku zaleca się dwa razy w miesiącu od wiosny do jesieni, przemiennie nawozami organicznymi i mineralnymi.
Przygotowaliśmy dla Ciebie ciekawy artykuł o dieffenbachii trującej rośliny.
Rodzaje do uprawy domowej
Jako kultura domowa używana jest tylko jedna odmiana - elegancka dizygotheca lub elegantissima (Dizygotheca elegantissima). Niektórym jest bardziej znana pod imieniem „shefflera” lub „aralia”. W naturze rośnie w postaci dużego drzewa o wysokości do 8 metrów i koronie do 4 metrów. W ograniczonej przestrzeni wzrost jest zahamowany. Dom dizigoteca elegantissima rośnie nie wyżej niż 2 metry.
Pędy rosną prosto. Liście są podzielone na 7-10 równych płatów. Długość każdego płata sięga 30 cm, szerokość 2 cm Kształt liścia tarczycowy, zaokrąglony. Kontrastowy kolor - jasne żyłki na ciemnym tle. Ogonek ogonkowy ma długość do 40 cm, ogonek jest jasny z szarawym odcieniem. Kwitnie późnym latem lub we wrześniu bladozielonymi kwiatami. Po zakończeniu kwitnienia owoce dojrzewają - okrągłe jagody o ciemnobrązowym kolorze.
Na podstawie gatunku hodowcy opracowali ciekawe odmiany o oryginalnym kolorze i kształcie liści. W kolekcjach kwiatowych najczęściej można znaleźć następujące odmiany.
- Dizigoteka Bianca. Liście są podzielone na 3-5 płatków, różnorodnych. Żyły są jasnofioletowe, brzeg jest biały.
- Dizigoteka Gemini. Różni się owalnym kształtem liścia. Podzielony na 3-5 szerokich płatów z grubo ząbkowaną krawędzią. Kolor jest ciemnozielony.
- Dizigoteka Castor. Liście nie są duże, składają się z trzech krótkich płatów o szerokości do półtora centymetra. Krawędź pokryta zaokrąglonymi zębami. Kolor liści jest ciemny, na tle wyróżniają się żółte żyłki.
Odmiany Disigoteca
Istnieje kilka odmian dizigoteki:
- Elegantissima - proste pędy bez rozgałęzień. Liście mają bogatą zieloną barwę, mają podłużny kształt i duże ząbkowanie na krawędziach.
- Rycynowy - liście są rozłożone na trzy części o długości 9 cm i szerokości 1,5 cm, zęby są lekko zaokrąglone na krawędziach, a wzdłuż ciemnozielonych liści biegną jasne żyłki.
- Bianca - struktura liści jest podobna do poprzedniej odmiany. Kolor talerza jest ciemnozielony z białą obwódką i fioletowymi żyłkami.
- Bliźnięta - ta roślina ma jajowaty kształt liścia z dużymi ząbkowanymi płatkami. Liście są ciemnozielone z bordowymi elementami na końcach zębów.
- Veicha - liście mają jasnozielony kolor i faliste brzegi.
- Gracillima to najkrótszy gatunek. Liście są szersze niż inne odmiany i mają faliste brzegi. Kolor blaszek liściowych jest jasnozielony, żyłki na nich nie są wyraźne.
- Kerkhova - podobna do Veitch, ale ma jaśniejszy odcień liści.
Najpopularniejsza i bezpretensjonalna jest elegantissima dizigoteka. Ta różnorodność najlepiej zakorzenia się w nowoczesnych mieszkaniach.
Dizigoteka elegantissima
Funkcje pielęgnacyjne
Aby zrozumieć, jak dbać o dizygotekę w domu, znaleźć do niej podejście, wystarczy przeanalizować naturalny mikroklimat jej siedliska.
- Oświetlenie i wybór miejsca. O każdej porze roku są trzymane w jasnym świetle. Umieszczony na oknie południowym. Nie boi się słońca, ale w samym upale jest lekko zacieniony. Roślina stojąca w półcieniu nie jest od razu wystawiana na słońce - jest nauczana stopniowo. Zimą istnieje duże zapotrzebowanie na światło. Przy temperaturach powyżej 18 ° C zapewnione jest dodatkowe oświetlenie sztuczne. Latem są wyprowadzane na świeże powietrze.
- Temperatura. Optymalna temperatura to około 20 ° C. Wraz z nadejściem zimy zmniejsza się do 16-18 ° C. Nie spadać poniżej 15 ° C. Nie zaleca się umieszczania go obok grzejników i innych urządzeń grzewczych.
- Podlewanie. Równie negatywnie reaguje na nadmiar i brak wilgoci. Gleba jest umiarkowanie wilgotna, w razie potrzeby podlewana. Nie używaj zimnej twardej wody. Jest wstępnie broniona przez 12-24 godziny. Wraz ze spadkiem temperatury w pomieszczeniu zmniejsza się zapotrzebowanie na wilgoć. Zimą podlewanie działa wspomagająco, aby zapobiec wysychaniu gleby.
- Wilgotność. Aby uzyskać wysoką dekoracyjność, wysoki wzrost, potrzebna jest wysoka wilgotność. Regularnie spryskiwany doniczkę umieszcza się na tacy z wodą i wypełniaczem - kamykami, keramzytem, hydrożelem, torfowcem. Dizygoteka dobrze rośnie w florariach.
- Top dressing. Odpowiednie są wszelkie płynne nawozy złożone. Dawkowanie dowolnego leku zmniejsza się o połowę. Nawozy stosuje się dopiero po wstępnym podlaniu.
- Transfer. W zależności od intensywności wzrostu w odstępach 1-2 lat. Optymalny skład podłoża to darń, próchnica i piasek. W kompozycji dominuje murawa. Dno garnka lub wanny należy przykryć grubą warstwą drenażową.
Warunki uprawy w pomieszczeniach
Dizygotek nie powinien być narażony na bezpośrednie działanie promieni słonecznych. W bardzo jasnym świetle w pomieszczeniach liście stają się małe i ciemnieją. Dizigoteka jest bardzo wymagająca pod względem dobrego oświetlenia i czystego powietrza. Dbanie o niego w domu wymaga wiele uwagi, ale dla doświadczonych kwiaciarni nie jest to trudne.
Dopuszczalna temperatura w letnie dni do uprawy tej rośliny w domu wynosi od +20 do +24 ° C. Dizigo nie lubi upałów. Zimą wystarczy jej + 15 ° C, ale jeśli to możliwe, lepiej utrzymywać temperaturę w granicach + 16-18 ° C.
Metody reprodukcji
Podczas rozmnażania dizigoteca mogą pojawić się trudności. Kwiaciarnie stosują dwie metody.
- Siew nasionami. Wykorzystywany jest materiał siewny zakupiony w wyspecjalizowanych sklepach. Kiełkowanie nasion jest niskie - zaleca się wysiewać z marginesem.Dobry czas na siew to koniec zimy. Nasiona przed sadzeniem moczy się przez kilka godzin w roztworze heteroausyny lub innego stymulanta. Siać w wilgotnym, lekkim podłożu na płytkiej głębokości. Przechowywać pod przykryciem w umiarkowanych temperaturach nie wyższych niż 24 ° C. Powierzchnia podłoża jest regularnie spryskiwana butelką z rozpylaczem. Krótkoterminowe wietrzenie jest organizowane codziennie. Podgrzewanie od spodu przyspiesza proces kiełkowania. Sadzonki sadzi się na etapie 2-3 prawdziwych liści. Przechowywać w chłodnym pomieszczeniu 18-20 ° C. Po 3-4 miesiącach sadzonki przenosi się do większych doniczek.
- Sadzonki. Sadzonki są trudne do ukorzenienia. Specjalne substancje tworzące korzenie (heteroauxin, Kornevin) zwiększają prawdopodobieństwo powstania korzeni. Pędy są odcinane, traktowane środkiem korzeniowym, sadzone w mieszaninie torfu i piasku. Są trzymane w świetle, pod przykryciem. Szklarnia jest codziennie wentylowana, nawilżana w miarę wysychania podłoża. Pojawienie się oznak wzrostu wskaże pomyślne ukorzenienie. Nie przeszczepiają od razu - czekają na rozwój systemu korzeniowego.
Czytaj także: Własnymi rękami tworzymy wodospad na letnią rezydencję
Zasady rozmnażania kwiatów zrób to sam
Bardzo trudno jest zdobyć taki krzew w domu, dlatego hodowcy kwiatów, którzy chcą nabyć dizygotek, po prostu kupują gotową roślinę, ale są pasjonaci, którzy są gotowi do eksperymentowania i spróbują swoich sił w tym trudnym zadaniu.
Metodę sadzonek stosuje się, gdy sadzonki są wycinane z wierzchołków pędów. Trudność polega na tym, że konieczne będzie wykonanie dolnego ogrzewania gleby w pojemniku z nasadzeniami. A cięcie gałęzi przed sadzeniem zaleca się potraktować stymulatorem tworzenia korzeni (na przykład Kornevin). Sadzonki należy ścinać ze zdrowych pędów tak, aby ich długość wahała się między 7-10 cm Cięcie wykonujemy bezpośrednio pod węzłem za pomocą zaostrzonego noża, który został uprzednio zdezynfekowany. Dolne liście z gałęzi należy usunąć, nacięcie potraktować stymulantem, resztki strząsnąć i posadzić na zwilżonym przygotowanym podłożu torfowo-piaskowym, miażdżąc glebę wokół cięcia. Posadzone gałęzie przykrywa się szklanym słojem lub zawija w folię - stworzy to warunki dla mini szklarni.
Doniczkę z sadzonkami umieszcza się w ciepłym miejscu (temperatura nie powinna przekraczać 22-25 stopni). Ważne jest, aby nie zapomnieć o regularnym przewietrzaniu i nawilżaniu gleby w pojemniku, jeśli to konieczne. Kiedy pojawią się pierwsze pędy, będzie to dowód na to, że ukorzenienie zakończyło się sukcesem. Następnie zaczynają stopniowo usuwać schronienie, pozostawiając sadzonki na dłuższy czas bez niego, aby młode dizigoteki przyzwyczaiły się do warunków panujących w pomieszczeniu. Po pewnym czasie należy przesadzić do małych doniczek o średnicy 7-9 cm i wyselekcjonowanym podłożu.
Jeśli rozmnażanie odbywa się za pomocą nasion, operacja ta jest wykonywana wiosną. I pamiętaj, aby użyć mini szklarni lub po prostu umieścić uprawy pod szkłem. Do pojemnika wlewa się mieszaninę ziemi (gleba torfowo-piaszczysta), a nasiona uszczelnia się na głębokość 1 cm, spryskuje się je z drobno zdyspergowanej butelki z rozpylaczem ciepłą, osiadłą wodą. Pojemnik z plonami umieszcza się w ciepłym miejscu z rozproszonym oświetleniem. Kiedy pojawiają się pierwsze pędy, schronienie jest usuwane, a pojemnik przenoszony w jaśniejsze miejsce, ale bez bezpośredniego światła słonecznego. Kiedy sadzonki dorosną i pojawi się na nich kilka liści, przeszczep przeprowadza się w oddzielnych doniczkach o średnicy 7-9 cm z odpowiednią glebą.
Opis botaniczny
Ta roślina pochodzi z rodzaju wiecznie zielonych drzew i krzewów z rodziny Araliev. Jego naturalnym środowiskiem jest Nowa Kaledonia i Polinezja. Gorące lasy tropikalne, z których pochodzą dizigoteka, nie przepuszczają promieni słonecznych.
Zewnętrznie dizigoteka bardzo przypomina palmę z gołym wysokim pniem i rozłożystą bujną koroną, której średnica sięga 4 metrów.
W naturze dorasta do 6-8 metrów wysokości. W domu możesz wyhodować dwumetrowe drzewo z wyprostowaną łodygą, która z czasem ulega drewnieniu.
Główną dekorację dizigoteca reprezentują jej liście, duże, przypominające palce, podzielone na płaty i ułożone jak parasol. Długość każdego z nich rośnie do 30 centymetrów, z postrzępionymi krawędziami. Połączone zostaną dużym ogonkiem o długości 40 centymetrów.
Kolor liści może być miedziano-czerwony lub ciemnozielony, czasem prawie czarny, z jaśniejszymi smugami. W niektórych odmianach brzegi liści są rozjaśnione, co czyni je jeszcze bardziej atrakcyjnymi i oryginalnymi.
Kwiatostany parasolowe składają się z małych, nieokreślonych kwiatów. W domu kwitnienie zwykle nie występuje.
Bardzo ważne jest, aby pamiętać, że absolutnie wszystkie części tej pięknej rośliny ozdobnej są niestety trujące. Jeśli w domu są małe dzieci lub zwierzęta domowe, musisz dokładnie przemyśleć, zanim przyniesiesz to piękno do domu. I pamiętaj, aby zidentyfikować roślinę w miejscu dla nich niedostępnym.
Ten typ araliaceae reprezentowany jest przez następujące odmiany
Dizigoteka elegancka
To wiecznie zielona roślina przypominająca drzewo, która również ma swoją nazwę - eleganckie aralie. Liście są dość duże, ciemnozielone, złożone z palmatynianu, ząbkowana krawędź nie jest tak wyraźna. Ogonki są długie, osiągają 30 centymetrów. Łodygi są dość słabo rozgałęzione. Małe kwiaty są zbierane przez parasole na szczycie kwiatostanu.
Dizigotek Veitch
Ma pewne podobieństwa z eleganckim dizygotkiem. Jednak u tego gatunku blaszki liściowe są szersze i krótsze. Na krawędziach liści nie ma wyszczerbień, mają falisty kształt. Kolor waha się od jasnozielonego do bardzo ciemnego.
Dizigoteka Kerkhova
Podobny do podobnego wyglądu Veitch, ale z jaśniejszymi liśćmi.
Szkodniki
Zwykłe szkodniki dizigoteca: owad łuskowy, przędziorek. Nietypowe choroby:
- Liście wysychają i opadają - niska temperatura, przeciągi, susza, suche powietrze.
- Korzenie gniją - podlewanie gleby.
- Dolne liście opadają - złe światło.
- Na liściach pojawiają się jasne i brązowe plamy - oparzenia słoneczne.
- Liście więdną - podlewanie gleby.
- Liście bledną i więdną - za dużo światła.
- Pojawił się na liściach biały kwiat - podlewanie twardą wodą.
- Roślina słabo rośnie i produkuje małe liście - brak składników odżywczych.
Co powiedzieć, wyhodować dizygotek może to zrobić tylko sumienna kwiaciarnia. Potrzeba dużo pracy i wysiłku, aby zmienić ją w prawdziwą piękność, dekorującą dom luksusowymi koronkowymi liśćmi.
A dla najciekawszych proponujemy zapoznanie się z filmem o dizygotku
Opieka domowa
Dla tego tropikalnego piękna warunki wzrostu to wysoka wilgotność i ciepłe, jasne słońce. Uprawiając ją w domu, powinieneś stworzyć warunki, które są najbliższe naturalnemu środowisku dizigoteca.
Dizigoteka wymaga miękkiego rozproszonego światła. Bezpośrednie światło słoneczne negatywnie wpływa na rozwój, w bardzo jasno oświetlonym pomieszczeniu kolor liści staje się ciemniejszy, a same liście stają się małe. W takich przypadkach konieczne jest lekkie zacienienie rośliny, zasłaniając okno folią.
Parne, palące słońce może spalić delikatne liście, które tracą elastyczność i więdną.
W przypadku tej rośliny najlepszym miejscem będzie strona zachodnia lub wschodnia, gdzie nie ma jasnego południowego słońca. Ale jeśli okno znajduje się po północnej stronie domu, nie można obejść się bez dodatkowego oświetlenia.
Ważne jest również podkreślenie rośliny, gdy brakuje oświetlenia przy pochmurnej pogodzie i podczas krótkich zimowych dni.
Temperatura
Nagłe zmiany temperatury mogą być szkodliwe dla delikatnej rośliny tropikalnej. Dla niego warunki temperaturowe powinny być w przybliżeniu takie same o każdej porze roku.
Latem warunkiem komfortowej pielęgnacji będzie +18 22 stopnie, w cieplejsze dni gleba może szybko wyschnąć, roślina będzie cierpieć na brak wilgoci. Zimą temperatura nie powinna spaść poniżej +16 stopni.
Ponieważ to piękno jest bardzo ciepłolubne, obniżenie temperatury gleby o co najmniej kilka stopni w stosunku do zwykłego reżimu temperaturowego może prowadzić do silnego stresu, a nawet może zniszczyć roślinę.
Zimą trzymaj dłoń z dala od grzejników i zimnych szyb okiennych.
Trudności w procesie wzrostu
| Liście więdną, więdną | Nasiąkanie gleby | Dobrze przewietrz pomieszczenie, tymczasowo zatrzymaj podlewanie. Jeśli to konieczne, przeszczepione do innej gleby z dobrym drenażem. |
| Suszenie liści | Brak wilgoci lub nadmierne światło słoneczne | Kwiat przenosi się do chłodniejszego miejsca, dostosowuje się system nawadniania. |
| Liście bledną, kurczą się | Niedobór składników odżywczych | Karmienie odbywa się za pomocą pełnego kompleksu mineralnego. |
| Ciemnienie i opadanie liści | Zimno | Zimą roślina nie jest trzymana na zimnym parapecie. Zalecane jest znalezienie cieplejszego miejsca. |
| Liście lekkie, opadające | Nadmiar światła | W czasie upałów zaleca się osłonięcie przed słońcem. |
Spośród szkodników nie wyklucza się ataków mszyc i wełnowców. Jeśli zostaną znalezione owady, są one wielokrotnie traktowane środkami owadobójczymi.
Dizigoteka to spektakularna roślina. Ze względu na duże rozmiary bardziej nadaje się do uprawy w przestronnych salonach, biurach i korytarzach. W małych mieszkaniach powoduje to niedogodności dla właścicieli.
Wilgotność powietrza, podlewanie i opryskiwanie
Dizigoteka jest nie mniej kapryśna dla wilgotności otaczającego powietrza. Do normalnego rozwoju wymagana jest zawartość wilgoci co najmniej 60%. Dlatego przez cały rok spryskiwać wodą kilka razy dziennie, szczególnie w okresie upałów iw sezonie grzewczym.
Od połowy wiosny do połowy jesieni dizygotek podlewać obficie, a zimą - umiarkowanie. Przed całkowitym wyschnięciem wierzchniej warstwy gleby w doniczce nie należy podlewać. Przy niewystarczającym podlewaniu liście zaczynają wysychać, a przy nadmiernym podlewaniu korzenie gniją. Ustaw drenaż na dnie garnka.
Przesadzanie nowo zakupionej dizigoteki
Jeśli roślina jest kupowana w postaci gotowej w pojemniku do sadzenia, należy to zrobić latem. I zawsze przy słonecznej, ciepłej i bezchmurnej pogodzie, zwracając uwagę również na warunki szkółki lub sklepu, w których była uprawiana. Ten kwiat nie toleruje nagłych zmian temperatury, wiatrów i przeciągów. Najczęściej w sprzedaży można znaleźć doniczki torfowe, w których sadzi się trzy krzewy dizigoteka. Są wypełnione wiórkami torfowymi, dlatego po krótkim okresie adaptacji należy je przesadzić w domu.
Ziemne podłoże najlepiej kupić w postaci gotowej. Firmy rolnicze nie produkują specjalistycznej gleby dla tej astenii, dlatego należy preferować skład zbliżony do wymagań dla draceny. Jest dość dobrze napowietrzony i nadal zaleca się dodanie dodatkowego proszku do pieczenia w postaci węgla drzewnego lub wermikulitu. Zbyt gęsta gleba szybko prowadzi do zgnilizny korzeni.
Główne rodzaje
W grupie można wyróżnić kilka odmian dizigota:
- elegancki... Małe drzewo osiąga 2 m wysokości. Wyróżnia się również 30 cm liśćmi na długich ogonkach z postrzępionymi blaszkami liściowymi.
W obrębie tego gatunku wyróżnia się 3 odmiany: desigoteca Bianca, Castor, Gemini;
- Veitch... Ta odmiana jest bardzo podobna do poprzedniej. Główną różnicą są szersze, ale jednocześnie krótkie owalne liście;
- Kerkhova... Dizigoteka ma wszystkie cechy Veichi, ale jej liście mają inny kształt i są zabarwione na nieco jaśniejszy odcień;
- Gracillima... Najniższa wśród krewnych; brzegi szerokich liści są faliste, kolor jest blady.
Czy wiedziałeś? Dizygoteka trudno nazwać popularną rośliną, ale ma bardziej znanych krewnych (na przykład żeń-szeń).
Powielanie dizigoteka rośliny doniczkowej z nasion
Dizygotek rozmnaża się z nasion, które można kupić w kwiaciarni. Nie wszystkim hodowcom udaje się rozkwitnąć w domu, a tym bardziej związać owoce materiałem do sadzenia. Nasiona rośliny dizigoteka mają wysoką zdolność kiełkowania i nie tracą jej przez kilka lat. Rozmnaża się tak łatwo, jak łuskanie gruszek: pod koniec zimy przygotowujemy podłoże (torf + piasek w równych ilościach), wysiewamy, lekko pogłębiamy materiał nasadzeniowy, nawilżamy, przykrywamy przezroczystą folią i czekamy na pierwsze pędy.
Możliwe jest nurkowanie roślin podczas rozmnażania dizigoteca przez nasiona na etapie układania 2-3 liści. Jest inny sposób - sadzonki. Nadaje się dla tych, którzy już taką roślinę posiadają lub jest obecna w domowej kolekcji znajomego. W przypadku sadzonek wierzchołkowe pędy są odcinane i ukorzeniane w tym samym składzie odżywczym, w którym kiełkują nasiona.
W przypadku rośliny doniczkowej dizigoteca zaleca się coroczny przeszczep do nowej gleby. Roślina szybko się rozwija i wchłania składniki odżywcze. Młode rośliny przesadza się do bardziej przestronnego pojemnika, nie zmieniają się u dorosłych (roślina wieloletnia dobrze się rozwija, jeśli jej system korzeniowy jest ciasny). Niektórzy hodowcy sadzą 3-4 rośliny w jednej doniczce, okazuje się, że nie jest to zły skład. Podczas przeszczepu pojemność staje się cięższa, ponieważ rosnąca dizygoteka jest w stanie ją odwrócić. Roślina nie wymaga składu gleby; odpowiednia jest gleba uniwersalna lub kwiatowa.
Opis kwiatu dizigoteka (ze zdjęciem)
Rozpoczynając opis kwiatu dizigoteki, warto zauważyć, że w przyrodzie występuje 17 jego odmian. Zasadniczo kultura rośnie w subtropikalnych i tropikalnych lasach Polinezji i Nowej Kaledonii. Roślina jest bardzo rzadka i jest wymieniona w Czerwonej Księdze w niektórych krajach. W kwiaciarstwie domowym są to byliny barwne o bardzo wybrednym charakterze. Pędy dizigoteca są nieliczne, słabo rozgałęzione. Najczęściej łodyga jest pojedyncza, co sprawia, że roślina wygląda jak małe drzewo. Duże liście, pokrojone w 4-12 płatów, wyrastają spiralnie na łodydze. Blaszki liściowe są różnorodne; istnieją rodzaje i odmiany dizigoteca z plamistą powierzchnią lub jasnym obrysem. Płatki palców skórzaste w dotyku, ząbkowane na krawędziach i wydłużony owalny.
Spójrz na kwiat dizigoteka na zdjęciu, na którym przedstawiono wszystkie charakterystyczne cechy gatunkowe tej kultury:
W okresie kwitnienia tworzą się małe, nieokreślone pąki. Zbierają się w baldaszkowate kwiatostany na szczytach pni. Po kwitnieniu pojawiają się owoce - mięsiste kuliste jagody o ciemno ceglastym kolorze z licznymi nasionami.
Opis rośliny
Dizygotheca jest niskim, drzewiastym, nisko rozgałęzionym krzewem lub drzewem, rzadko przekraczającym 1,5-2 m wysokości w warunkach mieszkalnych, w dzikiej otoczce pojedyncze osobniki osiągają 6-8 m, a rozpiętość korony może przekraczać 4 Roślina jest trochę podobna do palmy, ponieważ wysoki, nagi, prosty pień jest również zwieńczony obszerną czapką liściową.
Dizigoteca jest uprawiana wyłącznie ze względu na interesujące liście cięte palcami. Dzięki tym wydłużonym liściom kwiat wygląda niezwykle wdzięcznie. Znajdują się na długich ogonkach cienkich plamistych z zgrubieniami u podstawy. Błyszczące, skórzaste blaszki liściowe ząbkowane lub ząbkowane wzdłuż krawędzi, zebrane po 7-12 szt. w dużą, rozłożystą gałąź w kształcie parasola.
Segmenty o długości 10–30 cm mają kolor od miedziano-czerwonawego do ciemnobrązowego, a nawet prawie czarnego z wyraźnymi żyłkami o kontrastującym odcieniu. Ogonki są jasnozielone, szarawe z brązowo-brązowymi plamkami, na samym szczycie czerwonawe.
Kwitnienie tej rośliny nie jest niczym szczególnym, a małe kwiatostany baldaszkowate wierzchołkowe są często usuwane. Małe pąki z 5 bladozielonkawymi płatkami mają nieokreślony wygląd. Otwierają się pod koniec lata lub na samym początku jesieni. Owocem jest ciemnobrązowo-czerwona zaokrąglona jagoda.
Warunki do udanej uprawy w domu
Dizigoteka wdzięczna - roślina nieodpowiednia dla początkującej kwiaciarni. Ze względu na swoje egzotyczne pochodzenie wymaga specjalnych warunków temperaturowych i wilgotnościowych, które w domu są trudne do osiągnięcia.
Lokalizacja
W swoim naturalnym środowisku kwiat żyje w lasach tropikalnych, do których nie dociera bezpośrednie światło słoneczne, dlatego dizygotek potrzebuje rozproszonego oświetlenia. Szczególnie ważne jest, aby w porze obiadowej, kiedy upał jest szczytowy, doniczka z rośliną była w cieniu, gdzie nie grozi jej poparzenie słoneczne.
Najczęściej takie warunki zapewnia umieszczenie dizigoteki na parapecie wschodnim i zachodnim, ale odpowiednia może być również strona północna.
Lato ma również swoje szczególne cechy w pielęgnacji kwiatu: gdy jest ciepło, można wyjąć doniczkę na świeże powietrze w cieniu. Ale zimą, gdy nie ma wystarczającej ilości naturalnego światła, a temperatura spada poniżej +18 ° C, dodatkowe oświetlenie urządzeniami elektrycznymi nie będzie przeszkadzać.
Temperatura
Jeśli chodzi o reżim temperaturowy, istnieje wiele jego osobliwości:
- latem roślina kocha ciepło - + 22 ... 27 ° С;
- zimą dopuszczalny jest maksymalny spadek temperatury do poziomu +15 ° С;
- w okresach przejściowych (wiosna / jesień) może wahać się w granicach + 18 ... 20 ° С;
- nie można postawić dizygotka w pobliżu urządzeń grzewczych;
- na rozwój kwiatu negatywnie wpływają nagłe zmiany temperatury;
- chronić roślinę przed przeciągami, w przeciwnym razie liście mogą spaść, jest to konieczne.
Ważny! Dizigoteka najlepiej czuje się w ogrodzie zimowym, w którym utrzymywana jest niezbędna dla jej komfortu temperatura i wilgotność.
Wilgotność powietrza
Wilgotność jest kolejnym ważnym czynnikiem zapewniającym odpowiednie środowisko dla rośliny.
W warunkach klimatu europejskiego trudno jest osiągnąć wskaźniki lasów tropikalnych, więc na ratunek przyjdą dodatkowe metody:
- regularne spryskiwanie ciepłą przegotowaną lub destylowaną wodą;
- umieszczenie w florarium;
- za pomocą palety z mokrymi kamykami lub keramzytem, na której można umieścić doniczkę;
- mocowanie doniczki nad wodą: wypełnij płytkie (do 3-5 cm), ale obszerne (o średnicy co najmniej 25-30 cm) naczynie płynem, a na jego środku połóż kamyki. Tutaj i obniż pulę.
Rosnące trudności
Przy niewłaściwej opiece lub niewygodnych warunkach życia dizigoteca może mieć różne problemy, które spowalniają jej wzrost i mogą prowadzić do śmierci.
Choroby
Roślina ta nie cierpi na choroby typowe dla kwiatów w pomieszczeniach, ma swoje charakterystyczne „słabości”:
- Jeśli suche, liście opadają, wtedy problem może dotyczyć reżimu temperaturowego pomieszczenia, obecności przeciągów, suchego powietrza. Należy sprawdzić, czy roślina wieje z jakiejś strony, zwiększyć częstotliwość oprysków lub przenieść dizygotek do cieplejszego pomieszczenia;
- gdy korzenie gniją, jest to spowodowane nadmiernym podlewaniem. Odcinając dotknięte obszary, traktując je węglem drzewnym, aby zgnilizna nie rozprzestrzeniła się na zdrowe, pozwalając kwiatowi wyschnąć na tydzień lub dwa przed kolejnym podlewaniem, możesz uratować roślinę. W przyszłości lepiej jest zmniejszyć ilość płynu do regularnego podlewania;
Czy wiedziałeś? Z greckiego „dizigoteka” jest tłumaczone jako „dwie zygoty”. Nazwa ta powstała ze względu na pierwotną formę pylnika - w postaci podwójnych gniazd. - roślina może zdejmij dolne liściejeśli nie ma wystarczającej ilości światła. Jeśli wystąpi podobny problem, konieczne jest przeniesienie dizygotka do jaśniejszego pomieszczenia (lub zrekompensowanie braku naturalnego światła przy pomocy światła sztucznego);
- jasne lub brązowe plamy wskazują na oparzenia słoneczne. W takich przypadkach lepiej jest zacieniać roślinę;
- Jeśli liście więdną, co oznacza, że podczas podlewania musisz zmniejszyć ilość płynu;
- białe ślady na blaszkach liściowych wskazują podlewanie twardą wodą. Jedynym wyjściem jest użycie wody destylowanej lub deszczowej;
- jeśli dizygoteka nie rośnie przez długi czaswytwarza tylko małe liście, wtedy roślina cierpi z powodu braku nawozu. Zwiększenie liczby opatrunków poprawi sytuację.
Szkodniki
Dizygoteku mogą być również atakowane przez szkodniki:
- tarcza;
- przędziorek;
- wciornastki.
Możesz się ich pozbyć, myjąc liście wodą z mydłem lub wywar z rumianku. Jeśli jest zbyt dużo szkodników, będziesz musiał potraktować roślinę środkami owadobójczymi („Aktellik”, „Decis”, „Aktara”).
Dizigoteka ma niezwykły wygląd. Okazy w pomieszczeniach kwitną niezwykle rzadko, ale wystarczą piękne ażurowe liście, które przyciągają wzrok swoim niecodziennym kształtem. Ten kwiat jest bardzo wymagający pod względem stworzenia odpowiednich warunków i odpowiedniej pielęgnacji. Powinni to wziąć pod uwagę ci, którzy chcą kupić tę roślinę w domu.
Rodzaje i odmiany
Najczęściej sprzedawana jest najbardziej elegancka dizygoteka (D. Elegantissima) z pięknymi, miedziano-czerwonymi i ciemnozielonymi rzeźbionymi liśćmi.
Dizigoteka najbardziej elegancka
Dizygoteca Veitch (Dizygo-theca veitchii) ma szerokie liście z falistymi krawędziami, bez ząbkowania.
Dizigoteka
Zdjęcie Dizigo
Dizigoteka Kerchova spotyka (D. kerchoveana).
Odmiany
Oprócz tradycyjnych okazów dostępna jest również Plerandra elegantissima „Variegata”, bardzo oryginalna odmiana o dość zwartym pokroju i zielonych liściach z kremowo-białą krawędzią. Odmiana bardzo ciekawa, ale nie jedyna. Wśród tradycyjnych odmian warto wymienić popularną Plerandra elegantissima 'Castor', zwartą, również o zielonych liściach. W zależności od gustu możesz wybrać elegancką dizigotekę, która Ci odpowiada.
Mieszanka gleby
Dizigoteka nie jest szczególnie wymagająca na glebach, dobrze będzie rosnąć na glebach lekko zasadowych i obojętnych.
Najlepiej sadzić tę roślinę na glebie żyznej i luźnej o odczynie lekko kwaśnym (do pH 6,5). Z gotowych mieszanek odpowiednie są kompozycje dla draceny i alocasii.
Możesz go ugotować samodzielnie, biorąc 1 część luźnej próchnicy, 1 część gruboziarnistego piasku rzecznego lub wermikulitu i 2 części liści lub ziemi darniowej. Ten stosunek jest najbardziej podobny do gleby w runie tropikalnym.
Taka lekka mieszanka glebowa doskonale przenika powietrze, ma dostateczny stopień wchłaniania wody, a także zawiera składniki odżywcze i odżywcze niezbędne do prawidłowego wzrostu roślin. Niektórzy hodowcy wolą przygotować kompozycję z torfu, drobno posiekanego torfowca i ziemi darniowej, pobranych w równych proporcjach.
Przesadzanie dizigoteca po zakupie iw trakcie wzrostu
Jak przeszczepić zdjęcie dizygotka
Przeszczep po raz pierwszy natychmiast po zakupie, ponieważ gleba transportowa to głównie torf, który nie zapewnia roślinie wystarczającego odżywienia. Korzenie dizigoteca są delikatne, więc używaj metody przeładunku, zachowując glinianą kulkę.
Tradycyjnie przeszczep przeprowadza się wiosną. Młode drzewa będą wymagały corocznego przeszczepu ze zmianą doniczki na nieco większą średnicę. Pojemność nie powinna być duża, system korzeni dizigoteca powinien rozwijać się lepiej w lekkim ucisku.
Osobniki dorosłe nie muszą zwiększać objętości doniczki, tylko odnawiać podłoże. Pożądane jest, aby przeszkadzać im raz na 2 lata.
