Odmiany kaliny i opisy odmian, regiony uprawy

W medycynie ludowej właściwości lecznicze kaliny są dobrze znane. Jej jagody, kora i korzenie od wieków były używane jako ludowe lekarstwo na wiele chorób, ale nigdy nie uważano jej za roślinę ozdobną. I dopiero na początku ubiegłego wieku hodowcy zwrócili uwagę na luksusowe kwiatostany i gęste rzeźbione liście rośliny. Obecnie ogrodnicy aktywnie włączają krzewy do kształtowania krajobrazu. Wszelkiego rodzaju kalina zdobi ogród przez cały sezon - na początku lata - luksusowym kwitnieniem, pod koniec - kępami rubinowych i czarnych jagód, jesienią - szkarłatnymi liśćmi.

• Najbardziej dekoracyjne odmiany z nazwami i zdjęciami

  Kalina zwyczajna

  „Buldenezh”

• „Roseum”
• „Compactum”
• Krasnoludek „Nanum”
• „Xanthocarpum”

Najlepsze odmiany kaliny

Jeśli zdecydujesz się uprawiać kalinę jako roślinę owocową, lepiej kupić odmianę. Poprzez selekcję nasi naukowcy opracowali odmiany o wysokiej wydajności z lekką goryczką owoców i wysoką zawartością składników odżywczych, odporne na mróz i owocujące corocznie.
Vigorovskaya. Krzew do 3 m wysokości.Owoce jasnoczerwone, kuliste, o masie 0,5 g. Gorzko-kwaśny smak, lekko gorzkawy po przetworzeniu. Wydajność do 10 kg na krzak.

Bransoletka z granatów. Krzew do 3 m wys., Rozłożysty. Owoce bordowe, owalne, o masie do 1 g. W smaku przyjemne, lekko gorzkie. Wydajność wynosi około 15 kg na krzak.

Zholobovskaya. Krzew dorasta do 2,5 m. Owoce ciemnoczerwone, owalne, o masie do 0,8 g. W smaku słodko-kwaśne z lekką goryczką. Wydajność do 7 kg na krzak.

Zachód słońca. Krzew do 4 m wysokości, energiczny. Owoce są jasno szkarłatne, okrągłe, o masie do 0,7 g. W smaku słodko-kwaśne z wyczuwalną goryczką. Wydajność do 10 kg na krzak.

Zarnitsa. Krzew o wys. Do 3 m. Owoce jasnoczerwone, owalne, o masie do 0,6 g. Smak gorzko-kwaśny, lekko gorzki w produktach przetworzonych. Wydajność do 10 kg na krzak. Jesienny kolor liści jest szkarłatno-złoty.

Czerwona wiązka. Krzew osiąga 3 m wysokości, pędy proste. Owoce jasnoczerwone, kuliste, o masie do 0,7 g. W smaku słodko-kwaśne z lekką goryczką. Wydajność wynosi około 10 kg na krzak.

Maria. Krzew jest gęsto rozgałęziony, ponad 3 m wysokości, z grubymi pędami. Owoce zbierane są zwarto, o wadze do 0,6 g. Smak słodko-kwaśny, z lekką cierpkością. Wydajność do 13 kg na krzak.

Ryabinushka. Krzew osiąga wysokość do 4 m, pędy proste. Owoce są czerwone, owalne, o masie do 0,7 g. W smaku gorzko-kwaśnym, z efektem orzeźwiającym. Wydajność wynosi około 12 kg na krzak.

Souzga. Krzew jest zwarty, do 3 m wysokości, z gładkimi pędami i dużymi liśćmi. Owoce są szkarłatno-czerwone, kuliste, o masie do 0,6 g. Smak jest lekko gorzki. Wydajność do 10 kg na krzak.

Rubiny z tajgi. Krzew jest energiczny, do 4 m wysokości, z gładkimi jasnoszarymi pędami i jasnozielonymi liśćmi. Owoce są ciemnoczerwone, kuliste, o masie do 0,6 g. Smak słodko-kwaśny, z goryczką. Wydajność do 10 kg na krzak.

Ulgen. Krzew osiąga wysokość do 4 m. Owoce są jaskrawoczerwone, kuliste, o masie do 0,8 g. W smaku lekko gorzkawy, słodkawy. Wydajność do 10 kg na krzak.

Shukshinskaya. Krzew silny, do 4 m wys., Z grubymi pędami. Owoce są szkarłatno-czerwone, kuliste, o masie do 0,6 g. Smak jest lekko gorzki. Wydajność do 8 kg na krzak.

Eliksir. Krzew słabo rozłożysty, wys. Do 3 m. Blaszka liściowa duża i błyszcząca. Owoce są jasno bordowe, okrągłe, z cienką skórką, o masie do 0,8 g. W smaku słodko-kwaśne, z umiarkowaną goryczką i orzeźwiającym działaniu. Wydajność przekracza 15 kg na krzak.

Ponadto odmiany poddawane testom selekcyjnym wykazały znakomite wyniki: koral czerwony wyróżnia się dobrą transportowalnością i konserwacją owoców, Salairskaya - wysoki plon, Uralskaya słodka - dobry smak owoców.

fazenda-

Przycinanie

Roślinę można przycinać zarówno jesienią, jak i wczesną wiosną. Kalina zdecydowanie potrzebuje przycinania sanitarnego i odmładzającego. Ponadto przycinanie tworzy objętość rośliny. Cięcie wczesną wiosną każdego roku ogranicza wielkość krzewu i zwiększa ilość światła w koronie. Usuwane są również słabo chore gałęzie.

Następnie wycina się stare 7-9-letnie gałęzie, które już zaowocowały. Zostały tylko mocne, jednoroczne. Nisko kwitnące krzewy są całkowicie ścięte. Pniaki pozostają, wystające 15-20 cm nad ziemią, pąki śpiące dają młode pędy, a kalina bardzo szybko się regeneruje.

Gdy krzew nie jest długo ścięty, gęstnieje, traci swoje piękno. Odmładzające przycinanie wykonuje się po przebudzeniu nerek. Stare gałęzie są cięte lub cięte nożycami do przycinania, pozostają małe konopie o długości pięciu centymetrów. Z pniaków pojawiają się młode pędy. Latem na pędach usuwa się słabe gałęzie.

Zarośnięty krzew kaliny wymagający przycinania

Kalina: odmiany i wskazówki dotyczące uprawy

Sam rodzaj Viburnum łączy około 170 gatunków - krzewów lub małych drzew. Mieszkaniec strefy umiarkowanej na półkuli północnej, ale występuje także w Andach, na Antylach, na Madagaskarze. Uważa się, że słowo „kalina” pochodzi albo z języka prasłowiańskiego, albo ze starożytnych języków indyjskich. W pierwszej wersji - pochodzenie od słowa kalъ (mokra ziemia, błoto, bagno), ze względu na kochającą wilgoć kalinę; lub z kaliti (na ciepło, twardnienie), ze względu na kolor jagód. Według jednej z legend kalina to dziewczyna, która kochała swoją ojczyznę, która została zabita przez narzeczonego, który przeszedł na stronę wroga. Białe kwiaty kaliny - niewinność, czerwone jagody - krew (gorzka, jak jej los, ale dająca siłę i zdrowie wszystkim, którzy kochają swoją ojczyznę). Rzeczywiście, prawie wszystkie części kaliny są lecznicze: kora, jagody, kości, kwiaty i gałęzie.

Właściwości lecznicze

Wszyscy wiedzą, że zwykła kalina jest przydatna, ale niewiele osób zna całą ogromną listę jej możliwości. Preparaty z kaliny mają doskonałe właściwości tonizujące, ściągające, hemostatyczne, moczopędne i przeciwskurczowe. Z pomocą owoców obniżają ciśnienie krwi, wzmacniają układ odpornościowy. Odwar z dodatkiem miodu stosuje się przy chorobach układu oddechowego. Sok z kaliny łagodzi ból przy problemach z sercem i wątrobą. Napary z liści i kwiatów (5 i 10%) są bardzo skutecznym środkiem antyseptycznym. Odwar z kory jest stosowany przy konwulsjach, nerwicach i bezsenności, a szczególnie przydaje się przy przeziębieniach.

kalina - symbol Ojczyzny

O rosnącej kalinie w ogrodzie

Viburnum vulgaris to bezpretensjonalna roślina, jednak dla jej udanej uprawy wskazane jest poznanie kilku sztuczek. Na przykład, jeśli w naturze kalina najczęściej rośnie w wilgotnych miejscach, to w kulturze preferuje suchsze gleby o niskim poziomie wód gruntowych. Kalina może być sadzona zarówno jesienią, jak i wiosną, najlepiej w miejscach rozjaśnionych z obojętnym lub lekko kwaśnym odczynem gleby, której żyzność decyduje o świetności kwitnienia i owocowania. Na miesiąc przed sadzeniem gleba jest nawożona nawozami fosforowo-potasowymi i torfem. Grupa krzewów umieszczona jest w odległości około 3 metrów.

Kalinę można sadzić zarówno jesienią, jak i wiosną, najlepiej w miejscach doświetlonych, o odczynie gleby obojętnej lub lekko kwaśnej.

Wraz z nadejściem lata kalina zachwyci Cię kwiatostanami w kolorze białym lub jasnoróżowym. Wraz z nadejściem jesieni jej delikatne liście są pomalowane na luksusowe odcienie żółtego, różowego, pomarańczowego i karmazynowego czerwieni. Rozmnażanie przez nasiona. Niektórzy doświadczeni ogrodnicy wolą materiał do sadzenia z nasion. Nasiona pozyskuje się z drzew owocowych, z największych i najsłodszych jagód. Można je sadzić jesienią tego samego roku, jednak takie nasiona wykiełkują dopiero pod koniec przyszłego lata i zaczną aktywnie rosnąć dopiero wiosną drugiego roku. Aby szybciej kiełkować, konieczne jest rozwarstwienie, w którym nasiona są sztucznie przechowywane przez długi czas w określonej niskiej temperaturze, zwiększając w ten sposób kiełkowanie. Rozmnażanie przez sadzonki. Wegetatywnie kalina jest rozmnażana przez nawarstwianie lub ogonki, zbierając je na początku lipca, dzieląc krzew. W przypadku pędów rocznych na wiosnę przygotowuje się rowki, układa się w nich pędy, posypuje ziemią i mocuje drutem, pozostawiając nie zakopaną górę. Część nadziemną nacięcia jest podciągana i ścinana, a jesienią mają kiełkujące korzenie i pojawiają się pędy. Okres zbioru ogonków to czerwiec lub początek lipca, długość co najmniej trzy węzły. Ogonki można ukorzenić nie tylko w szklarni, ale także w domu, w doniczkach. W tym przypadku gleba jest przygotowywana z próchnicy, piasku i darni w stosunku 1: 1: 3, a na wierzch wylewa się warstwę piasku rzecznego. W przypadku opcji domowej zaaranżowano również pozory szklarni: doniczka jest przykryta folią lub szklanym słojem. Podczas przesadzania krzew dzieli się na kilka części, z których każda musi zachować trzy lub cztery pąki odnowy. Prace przesadzeniowe wykonywane są wiosną i jesienią. Sadzonki uzyskane z rozmnażania wegetatywnego zaczynają owocować po roku.

Wskazówki dotyczące pielęgnacji

Podlewanie. W okresie suchym kalina wymaga podlewania. Młode sadzonki podlewa się wieczorem, mocząc glebę wodą do głębokości 40 cm.W okresie wegetacji i dojrzewania jagód szczególną uwagę zwraca się na podlewanie dorosłych krzewów. Nawozy. Przed kwitnieniem liści kalina jest nawożona mocznikiem. Przed kwitnieniem - siarczek potasu lub popiół drzewny. W środku lata co 2 lata stosuje się złożone nawozy, podczas kopania gleby wokół buszu stosuje się nawozy fosforowo-potasowe i gnijący obornik. Formowanie. Cięcie zalecane jest wiosną, odmładzanie - 6 lat po posadzeniu, pozostawiając do 15 głównych gałęzi. W przypadku krzewu słabego lub prawie nie kwitnącego oszczędza przycinanie do wysokości około 20 cm od ziemi. Aby uzyskać bujne, piękne kwitnienie, pędy dłuższe niż 40 cm są ściskane ręcznie. Przez rok pędy kaliny mogą dorastać do 40 cm, należy uformować koronę, usuwając niepotrzebne i chore gałęzie.

Odmiany kaliny w ogrodnictwie ozdobnym

Kalina Roseum (Roseum, Buldenezh, Snow Globe). Wszyscy znają, ze zwiększonymi walorami dekoracyjnymi, odmianę, która nie tworzy jagód, z kulkami kwiatostanowymi zwisającymi na końcach gałęzi i zmieniającymi kolor podczas kwitnienia: od zielonego do białego, a następnie do różowawego. Kalina Nanum (Nanum). Ozdobna forma karła do 1 m wysokości z małymi ażurowymi listkami. Młode liście kaliny Nanum mają czerwonawy odcień. Kalina Aureum (Aureum). Roślina o niezwykłym złocistym ulistnieniu i ciemnoczerwonych owocach 1-2 m wysokości.

Historia i opis drzewa

Kalina to drzewo, z którym wiąże się wiele legend i baśni. Nasi przodkowie dekorowali przyjęcia weselne kaliną, zapewniając młodej rodzinie szczęście i prokreację. W dni powszednie w domu układano skupiska kaliny, chroniące go przed złymi duchami, uszkodzeniami i przekleństwami. Jagody tej rośliny zostały przedstawione na ręcznikach, odzieży damskiej, a nawet na okiennicach domów. Kultura jest szczególnie popularna wśród mieszkańców regionów południowych.

Obecnie występuje co najmniej 150 gatunków tego drzewa.Wszystkie mają swoje własne cechy. „Snow Globe” lub „Bul-de-Nezh” może poszczycić się pięknymi okrągłymi kwiatostanami, „Compactum” - gęstą koroną i „Xanthocarpum” - żółtymi jagodami. Ale najczęstszym drzewem jest wspólna kalina, znana nam od dzieciństwa.

Kalina to małe drzewo ozdobne. Niektórzy uważają to nawet za krzew. Jego pień jest cienki i rozgałęziony. Liście są duże, kwiatostany białe, czasami mogą mieć lekko różowawy odcień. Kalina zaczyna kwitnąć w połowie maja i nadal kwitnie przez półtora miesiąca. Owoce kaliny są krwistoczerwone z małym kamieniem w środku. Dojrzewają jesienią i mogą wisieć na drzewie do zimy. Łagodny mróz poprawi nawet ich walory smakowe i zdrowotne.

16 doskonałych odmian śliwek dla regionu moskiewskiego

NAJLEPSZE popularne odmiany

Jedną z zalet jest ogromna lista różnych rodzajów kaliny. Uprawiane są zarówno krzewy liściaste, jak i zimozielone lub drzewa. Rolnicy uprawiają zarówno powtarzające się, jak i nie owocujące odmiany tej rośliny, które różnią się różnymi kształtami i rozmiarami. Zimą kwitną nawet podgatunki - są to kalina Forreri i Bodnantenskaya.

Najpopularniejsze są następujące odmiany czerwonej kaliny:

• Od średnich: Zholobovskaya, kalina Czerwony koral, Czerwona wiązka, elita Leningradskaya.
• Od energicznych: Roseum, Maria, Ulgen, Shukshinskaya, Dachnaya.
• Od niewymiarowych: Eskimo, kalina zwykła Nanum i kalina Compactum, a także krasnolud Nana.

W regionach o surowej pogodzie najlepiej zakorzeni się kalina odmiany Shukshinskaya, a także Zarnitsa, Zakat, Maria, Ryabinushka, Vigorovskaya.

W przypadku obszarów o klimacie umiarkowanym (na przykład region moskiewski), Souzga, Ulgen, Zholobovskaya, odpowiednia jest różnorodność rubinów kaliny Tajga.

Ogrody w ciepłych miejscach ozdobią Aurora, Elixir, Garnet Bracelet, Red Bunch.

Oddzielne miejsce zajmują słodkie owocowe odmiany kaliny, które wyróżniają się słodkawym smakiem jagód bez goryczy: Vigoroskaya, Souzga, Shukshinskaya, Bureinskaya, Leningradskaya Otbornaya.

Kalina w ogrodnictwie (ze zdjęciem)

Wszystkie odmiany kaliny są dość dekoracyjne, są odpowiednie we wszystkich odmianach sadzenia. Z tego powodu kalina jest używana dość często i z powodzeniem w projektowaniu krajobrazu. Ważne jest, aby obowiązkowa opieka nad kaliną nie była obarczona żadnymi trudnościami. Dzięki potężnemu aparatowi korzeniowemu krzewy kaliny niezawodnie wzmacniają zbocza, strome zbocza.

Kalina korzystnie wygląda w połączeniu z klonami, lipami, brzozami, świerkami, jarzębiną. Uprawiana jest również jego miniaturowa forma - kulisty, elegancki krzew karłowaty, którego średnica rzadko przekracza 1 m. Takie obszerne „czapki” o ciemnozielonym kolorze bardzo ciekawie układają się na trawnikach wraz z ogrodowymi formami iglastymi. Przed przycięciem kaliny warto wyobrazić sobie, jak harmonijnie zaplanowana kompozycja będzie pasować do określonej przestrzeni.

Aby zrozumieć, jakie mogą być opcje używania kaliny w projektowaniu krajobrazu, zobacz zdjęcie:

Jeśli jesteś zmęczony nowomodnymi kapryśnymi roślinami używanymi przy projektowaniu działek, to kalina będzie najlepszym wyborem dla twojego podwórka (jak sadzić i pielęgnować, opisano szczegółowo powyżej). Ogrodnicy doceniają jej bezpretensjonalność, atrakcyjny wygląd. Krzew ten reaguje z wielką wrażliwością na najbardziej elementarną pielęgnację, w podzięce za opiekę, którą cieszy się spektakularnym kwitnieniem, triumfem jesiennych liści. Kalina to urocza i bardzo przydatna roślina.

Wiele osób od razu kojarzy słowo „kalina” z definicją „czerwony”. Ale w naszych czasach kalina ma tak wiele odmian, że kolor jagód może być nawet czarny. Kalina jest kochana przez wielu za swoje piękno zarówno wiosną, jak i jesienią.

Kalina (Kalina)

Na początku lata cieszy nas pięknym parasolem lub kulistymi kwiatostanami o średnicy około 15 cm z śnieżnobiałymi lub jasnoróżowymi kwiatami.Jesienią rzeźbione liście kaliny stają się szczególnie piękne, świecąc licznymi odcieniami pomarańczy i szkarłatnej czerwieni ze szkarłatnymi jagodami zwisającymi z gałęzi.

Niezwykłe i oryginalne odmiany

Coraz większą popularność zyskuje niezwykły gatunek rośliny.

Gordovina lub czarna

Różni się zwartą koroną i wysoką, osiąga 5 m wysokości. Kalina pomarszczona z soczystymi zielonymi liśćmi w górnej części korony i lekko srebrzystymi na dole.

Uwaga! Na początku owocowania grona oprócz czarnych mają jagody zaokrąglone i czerwone, które na początku jesieni nabierają czarnego koloru.

Zębaty

Wysoki krzew o gęstej koronie dorasta do 5 m. Cechy odmiany: Kalina ma niebieskie jagody i ząbkowane liście z wyraźnymi głębokimi nacięciami.

kanadyjski

Drzewo jest dość wysokie jak na kalinę: do 6 m. Korona jest kulista, przypominająca kształtem jajko. Liście są szerokie, błyszczące, ze spiczastymi końcami w jasnozielonym odcieniu, które wraz z nadejściem jesieni obfitują we wszystkie odcienie czerwieni i bordo. Kwitnie bladobiałymi małymi kwiatami zebranymi w kwiatostany. Owoce są koloru ciemnoniebieskiego.

Gatunek Viburnum Mayskaya słodka

Rozwidlony

Liście zmieniają kolor w zależności od pory roku: wiosną - czerwono-brązowe, latem - zielone, jesienią - prawie trujący odcień bzu. Równoległe żyły z gałęziami tworzą dziwny wzór. Owoce są czerwone.

Pomarszczony

Odmiana należy do krzewów zimozielonych, ma silnie owłosione gałęzie. Dorasta do 3 m. Na wierzchu liście błyszczące, z puszystym puchem. Kwitnie w kolorze szarym z żółtym kolorem. Jagody są podłużne, owalne, koloru czerwonego.

Odmiany Kalina Sargent

Czterometrowy rozłożysty krzew o liściach klonu i białych kwiatostanach.

Ciekawy! Jest to rzadka kalina z żółtymi owocami.

Składana kalina

Krzew osiąga wysokość do 3 m. Liście szerokie, aksamitne o bogatej zieleni, oprawione w białe kremowe kwiatostany. Z tej odmiany uzyskuje się podgatunek Pinkbeauty, którego kwiaty w trakcie kwitnienia charakteryzują się zmianą koloru z białego na różowy.

Odmiana kalina laurowa

Zimozielony krzew o gęstej koronie o wysokości trzech metrów. Liście są jasnozielone powyżej, białe odbarwione puszyste poniżej. Kwiatostany zawierają pachnące różowo-białe kwiaty, owocujące ciemnoniebieskimi, niebiesko-czarnymi jagodami. Ma różnorodne odmiany.

Odmiana Dawida

Krzew karłowy do 1 m wysokości. Różni się powolnym wzrostem i poziomym wzrostem gałęzi.

Uwaga! Owocuje niebieskimi jagodami.

Buldenezh

Śnieżnobiałe duże kuliste kwiatostany kaliny są wizytówką odmiany. Nie owocuje. Osiąga wysokość 3,5 m.

Blue Muffin

Odwieczny podgatunek kaliny zębaty, kwitnący latem białymi kwiatostanami o przyjemnym zapachu, owocujący jesienią niebieskimi jagodami w krzakach.

Korzyści z sadzenia jesienią i przesadzania w otwartym terenie

Wiadomo, że kalina może być sadzona zarówno wiosną (koniec kwietnia - początek maja), jak i jesienią (wrzesień). Według doświadczonych ogrodników sadzenie rośliny jesienią ma kilka zalet:

• sadzenie najlepiej wykonać na początku września, aby sadzonki miały czas na zapuszczenie korzeni;
• jesienią gleba wokół rośliny osiądzie, stanie się gęsta;
• w okresie jesiennym nie ma intensywnego ciepła, dlatego nie ma potrzeby częstego podlewania;
• sadzonka posadzona jesienią wegetuje wiosną, gdy rozwijają się korzenie, a pączek w tym czasie śpi, dzięki temu młode pędy rozwijają się aktywniej;
• wiosną jest wiele rzeczy do zrobienia w ogrodzie i ogrodzie, więc jesienią, gdy jest więcej wolnego czasu, możesz zacząć sadzić kalinę.

Specyfika hodowli

Nawet jeśli odmiany kaliny nie wymagają specjalnej opieki, należy wziąć pod uwagę niektóre cechy.

Kalina ogrodowa, podobnie jak większość rodzajów krzewów, jest sadzona na otwartej glebie na miejscu wiosną, po ogrzaniu ziemi lub jesienią, przed nadejściem chłodów.

Owoc kaliny Taiga Ruby

Jadalne liście kaliny wykluwają się stosunkowo późno. Sadzonki z otwartymi korzeniami najlepiej sadzić w kwietniu i maju, będą miały czas na rozpoczęcie, zanim pąki puchną. Ponadto żywią się wilgocią pozostającą w ziemi z topniejącego śniegu.

Uwaga! Drzewo z zamkniętym systemem korzeniowym (w pojemniku lub solidnej torbie) nie ma limitu czasu na sadzenie.

Opis zalet zamkniętych korzeni:

• Prace można prowadzić wiosną, latem i jesienią - od września do listopada.
• Podczas sadzenia w wybranym miejscu nie ma możliwości uszkodzenia systemu korzeniowego, ponieważ jest on chroniony od zewnątrz.
• Takie sadzonki prawidłowo posadzone mają skrócony okres aklimatyzacji i wysoką przeżywalność.

Odpowiednia gleba, podlewanie i nawożenie

Krzewy mogą zakorzenić się w każdej glebie, dlatego tak powszechna jest dzika kalina. Ale pożądane jest, aby podłoże było lekkie, żyzne.

Pomimo tego, że kalina uwielbia wilgoć, stagnacja wody jest dla niej przeciwwskazana, dlatego podczas sadzenia należy wykonać drenaż w otworze. Warto wybrać słoneczne miejsce, ale w niewielkim cieniu krzew szybko się rozwinie.

Rada! Podlewanie najlepiej wykonywać wieczorem. Potrzebujesz do 40 litrów wody na metr kwadratowy. Dotyczy to szczególnie okresu kwitnienia, owocowania i suszy.

Nawozić 4 razy od wiosny do zimy. Po raz pierwszy - przy wyrzucaniu liści, drugi i trzeci raz - przed i podczas kwitnienia, ostatni - przed zimowaniem.

Przycinanie

Bez przycinania liczba pędów szybko wzrośnie, wszystkie będą skierowane ku słońcu, a wkrótce krzew zamieni się w zaniedbaną kępę splątanych gałęzi.

Przycinanie jest bardzo ważną częścią utrzymania upraw. W zależności od potrzeby wykonaj:

• sanitarny;
• Rozrzedzając;
• formujące wykończenie.

W pierwszej metodzie usuwa się chore, wysuszone, zamrożone pędy, w drugim pozbywają się nadmiaru, gęsto rosnących i nieregularnych gałęzi, które przeszkadzają w rozwoju rośliny. Ten ostatni rodzaj przycinania przeprowadza się w celu nadania kulturze estetycznego wyglądu poprzez uformowanie korony.

Cięcie sanitarne przeprowadza się o każdej porze roku, trzebież - od połowy wiosny i latem, kształtowanie - wczesną wiosną, 2-3 razy latem, późną jesienią.

Szkodniki

Okresowo kalina może być zwalczana przez szkodniki, które niekorzystnie wpływają na roślinę i negatywnie wpływają na jakość i ilość plonów.

Drzewo jest atakowane:

Walcząc z tymi owadami, trzeba codziennie rano strząsać je z pędów na filmie rozłożonym pod koroną. Następnie pozbądź się ich.

Zakupione produkty o złożonym działaniu doskonale radzą sobie z niechcianymi „gośćmi”: fufanon, piorun, kinmix, karbofos, fitoverm, zielone mydło.

Choroby

Kalina kalina jest podatna na następujące choroby: mączniaka prawdziwego, szarej i zgnilizny owoców, żółknięcia, mozaikowatości i plamistości liści.

Uwaga! Walcząc z dolegliwością, musisz znaleźć przyczynę jej pojawienia się, kupić leki do leczenia, skupić się na określonym typie choroby.

Powielanie i zakorzenienie

Kalina może być rozmnażana na różne sposoby: przez sadzonki lub nasiona. Druga metoda jest bardzo długa i może zająć ponad 2 lata. Rozmnażanie wegetatywne można przeprowadzić na kilka sposobów: przez procesy podstawowe, warstwy pionowe lub poziome. Pionowe nakładanie warstw to najprostsza metoda, która nie wymaga dużego nakładu pracy.

1. Posiew. Umieszczane są w mokrych trocinach ciasno zapakowanych w nylonowe pończochy. Dlatego są przechowywane przez 2 miesiące w temperaturze pokojowej, aż zaczną kiełkować. Skiełkowane nasiona umieszcza się na dolnej półce lodówki na kolejny miesiąc. Po 30 dniach nasiona wysiewa się w małym pudełku wypełnionym ziemią. Jeśli kiełki nabrały siły przez zimę i wyglądają zdrowo, wiosną sadzi się je w ogrodzie, obficie podlewając. Jeśli nadal są słabe, należy je zostawić w szufladzie na kolejny rok. Ale na lato, aby wyjąć pudełko na słońcu.
2. Sadzonki. Sadzonki do sadzenia zbierane są podczas kwitnienia drzewa.Powinny być sprężyste, ale nie kruche. Wytnij zielone sadzonki - 10-12 cm z 2-3 węzłami. Zimą trzymane są pod kopułą lub w szklarni w specjalnej glebie. Wiosną sadzi się je w ogrodzie.
3. Warstwowanie pionowe. Jesienią dolne gałęzie młodej rośliny są skracane, pozostawiając 2-4 pąki. Ściskają pień, przykrywając te pąki ziemią. Do wiosny dadzą pędy, które ponownie przykrywa się ziemią, aż osiągną wysokość 30 cm, po czym wykopuje się je, przycina i ponownie przykrywa ziemią. Jesienią pędy są oddzielane od drzewa i sadzone samodzielnie.
4. Warstwowanie poziome. Dwuletnia gałąź jest przycinana, pozostawiając wyrostek z 2-3 pąkami. Gdy kiełkuje na wiosnę, jest ponownie skracany o 1/5 części, zginany do ziemi i opuszczany do przygotowanego otworu. Pozostaje to do pojawienia się pędów. Jesienią gałąź macierzysta jest usuwana, pędy są oddzielane i sadzone osobno.

Ciekawe cechy kaliny

• Prawie wszystkie owoce odmian kaliny są jadalne, cierpkie w smaku, przeważnie gorzkie, ale są też słodkie.
• Zbiór kaliny ma dobroczynne właściwości: jest bogaty w fosfor, potas, magnez, żelazo, miedź, mangan, jod, witaminy A i C.
• Jagody mają wiele zastosowań: robią dżemy, pieczą ciasta, używają ich do parzenia herbaty, smakują sobie, robią wszelkiego rodzaju maseczki kosmetyczne i peelingi, robią napoje alkoholowe.
• Prawie wszystkie składniki kaliny (kora, liście, kwiaty, jagody) są używane do celów leczniczych.
• Kształt korony można łatwo zmienić, ponieważ krzewy te dobrze znoszą przycinanie.
• Odmiany roślin są często wykorzystywane z korzyścią dla ludzi: sadzi się je wzdłuż dróg, aby stworzyć obszary, w których zbiera się śnieg; do wzmacniania gleby na obszarach górskich; przyciąganie ptaków do lasów, sadzenie różnych gatunków kaliny w nasadzeniach; a także sadzona w miejscach publicznych (często jest to kalina odmiany Sargent Onondaga).

Decydując się na udekorowanie ogrodu krzewami kaliny, możesz zgubić się w różnorodności odmian. Którą odmianę wybrać: karłowatą czy wysoką, ze zwykłymi czerwonymi owocami czy o bardziej oryginalnym kolorze, z okrągłą koroną czy bardziej rozłożystą? Ale nawet wybierając pierwszą odmianę, która się pojawi, będzie można umieścić na swojej stronie doskonałą dekoracyjną ozdobę, która ma również wiele przydatnych właściwości i nie wymaga znacznego wysiłku podczas uprawy.

Cechy sadzenia i pielęgnacji

• Gleba. Kalina jest mało wymagająca dla wskaźników glebowych, chociaż lepiej czuje się na glebach lekko kwaśnych lub obojętnych. Kalina będzie również akceptowana na ubogiej glebie, ale przyniesie mało owoców. Odpowiednie są dla niej nawet bliskie wody gruntowe, ponieważ to drzewo uwielbia wilgoć.

Rada. Jeśli na końcu terenu ogród ma mały staw lub rzekę, najlepszym miejscem dla kaliny będzie brzeg zbiornika.

• Lądowanie. W ciepłych regionach kalina może być sadzona jesienią. Ale lepiej zrobić to wszystko wiosną. Kopany jest dół o wymiarach 50 x 50 cm Wykopaną glebę miesza się z torfem, kompostem, potasem, nawozami azotowymi i fosforowymi. Zanurz sadzonkę 3-5 cm.

• Podlewanie. Ponieważ kalina bardzo lubi wilgoć, roślina ta będzie musiała być często podlewana. Aby dłużej utrzymać wilgoć w pobliżu korzenia, pień należy ściółkować trocinami lub kompostem.
• Nawóz. Aby kalina kwitła wspaniale i owocowała, należy ją wzbogacać dwa razy w roku złożonymi nawozami. A w sierpniu musisz dodać fosfor i potas.

Naukowcy opracowali kilka odmian kaliny bez goryczy

Jak wiecie, w rosyjskim folklorze częściej wspomina się o dwóch jagodach niż o innych. Maliny to słodkie, szczęśliwe życie. Kalina to gorzki los. To porównanie opiera się na smaku owocu. Ale naukowcy postanowili przełamać stereotypy i wyhodować kilka odmian kaliny, które nie mają goryczy.

Dokładniej, goryczy prawie nie ma, ponieważ nikt jeszcze nie był w stanie uzyskać 100% słodkiej kaliny. Ale w porównaniu z dzikimi przodkami owoce niektórych odmian mają ledwo zauważalną goryczkę. To prawda, że ​​degustatorzy są ostrożni, chociaż wystawiają wysoką ocenę za kalinę - 4 punkty (na 5 możliwych), ale smak nazywa się lekko gorzkim.Tymczasem niektóre jagody zawierają dość dużo cukru.

To najsłodsza odmiana kaliny - 14% cukru w ​​jagodach. A jego wynik jest więcej niż wysoki - 4,2 punktu. Ponieważ wszystko jest tutaj z umiarem: trochę kwaśności, trochę goryczy, w wyniku czego uzyskuje się całkowicie zrównoważony przyjemny smak.

Owoce i Vigorovskaya są jaskrawoczerwone, ważą 0,5-1,5 g. Wydajność 6-10 kg na krzak.

Sama roślina ma średnią wysokość - do 3 metrów. Wygląda bardzo elegancko jesienią, kiedy liście nabierają jasnego koloru.

Niestety, podręczniki nie podają ilości cukru w ​​owocach tej odmiany. Ale degustatorzy oceniają ten smak jako „słodko-kwaśny, z lekką cierpkością, prawie bez goryczy” i śmiało oceniają 4,2 punktu, dodając, że jagody są również bardzo aromatyczne.

Owoce Maryi są jasnoczerwone, ważą około 0,6 g. Z jednej rośliny można zebrać średnio 8 kg.

Krzew dorasta do 5 m. Nie choruje i prawie nie atakują go szkodniki. Wygląda bardzo efektownie jesienią, kiedy liście stają się szkarłatno-złote.

Pod względem ilości cukru zajmuje drugie miejsce - w owocach jest 13%. Eksperci oceniają smak na 4 punkty, oznaczając go jako „słodkawy, lekko gorzki”.

Owoce Ulgena są średniej wielkości, około 0,7 g, ale zbierane są w bardzo dużych efektownych pędzlach - po 35-50 sztuk! Mają też dużo witaminy C - 130 mg (w dzikiej kalinie około 50 mg). Wydajność 9-11 kg na krzak.

Roślina jest dość wysoka - do 4 m, a czasem nawet wyższa. Uwielbia podlewać. Odmiana odporna na choroby i mszyce.

V

„Ulgen” w tłumaczeniu z Ałtaju oznacza „dobry duch”.

Tutaj również pojawia się pytanie o ilość cukru w ​​owocach, ale uwierzymy degustatorom. I piszą, że smak tej odmiany jest „słodko-kwaśny, z odrobiną przyjemnej goryczki” i dają solidną czwórkę.

Owoce grona czerwonego są jaskrawoczerwone, ważą 0,75 g. Niska wydajność - 2,5-4 kg z krzewu. Ale jagody są bardzo lecznicze - zawierają witaminę C aż 140 mg! Jest to najwyższa spośród słodkiej kaliny.

Krzew rośnie zwarty, nie wyższy niż 3 m, nie choruje, nie jest dotknięty szkodnikami. Jesienią świeci w ogrodzie szkarłatno-szkarłatną suknią liści.

W jagodach tego rodzaju cukru 11,8%. Smak - 4 punkty, „lekko gorzki, prawie słodki”.

Owoce, w przeciwieństwie do większości innych odmian, nie są okrągłe, ale owalne, ważą 0,6 g. Wydajność - 6 kg z krzewu.

Zholobovskaya jest idealna do małych ogrodów, ponieważ krzewy tej odmiany są bardzo zwarte i niskie - nie więcej niż 2 m.

Prawie wszystkie wymienione odmiany kaliny wymagają zapylaczy. Aby każdego roku uzyskać dobre zbiory przydatnych jagód, na miejscu należy sadzić 2-3 różne odmiany.

A plon kaliny zależy w dużym stopniu od pogody i opieki. Kultura ta owocuje obficie tylko na terenach nasłonecznionych, przy regularnym podlewaniu i karmieniu.

PODCHWYTLIWE PYTANIE

Oleg Smirnov, Samara: „Słyszałem, że gorzka kalina jest o wiele zdrowsza niż słodka. Czy tak jest? ”

Częściowo tak. Goryczkę jagód kaliny nadają irydoidy - substancje biologicznie czynne, które zwiększają apetyt i poprawiają trawienie. Ponadto zabijają szkodliwe drobnoustroje w organizmie.

Ale potem pojawia się inny problem: nie możesz wziąć takiej kaliny do ust. I prawie nie ma wielu sportowców ekstremalnych, którzy dla korzyści zaczną żuć gorzkie jagody. Aby owoce stały się jadalne, wielu letnich mieszkańców je zamraża. Ale potem znikają cenne irydoidy, a wraz z nimi także witamina C.

W jagodach słodkiej kaliny jest znacznie mniej przydatna goryczka, ale ona tam jest. Oznacza to, że przyniesie to korzyści. Ponadto jagody można bezpiecznie spożywać na świeżo. W efekcie okazuje się, że odmiany słodkie zapewniają organizmowi więcej korzyści niż odmiany gorzkie.

Zwalczanie chorób i szkodników

Nie ma wielu chorób i szkodników, które mogą wpływać na kalinę. Niemniej jednak każdy ogrodnik musi być na nie przygotowany.

1. Mączniak prawdziwy to grzyb, który objawia się jako pudrowy nalot na liściach. To sprawia, że ​​są brązowe. Z powodu tej choroby kalina przestaje przynosić owoce.Z mączniakiem prawdziwym walczą roztworem siarki potasowej i różnych fungicydów.
2. Frostburn - następstwo niskich temperatur, objawia się popękaną korą i „nagim” drewnem. Te „rany” są na wiosnę podlewane płynną glinką. Jeśli gałąź jest poważnie dotknięta, jest usuwana.
3. Ascochitous plamienie kaliny pojawia się jako szare plamy z brązową obwódką na liściach. W tych miejscach rośnie grzyb. Dlatego jesienią dotknięte liście są spalane. Wiosną chore drzewo jest traktowane płynem Bordeaux i tlenochlorkiem miedzi.
4. Viburnum leafworm to gąsienica koloru oliwkowego. Zjada pąki i liście drzewa. Wcześniej owad otacza je pajęczynami i zwija w rurkę. Pozostawienie niezaznaczone poważnie uszkodzi drzewo. Dlatego gniazda gąsienic należy usunąć i spalić. Drzewo jest również traktowane lekiem „Nitrafen”.

Kalina jest również zagrożona przez zgniliznę szarą i owocową, chrząszcza liściowego, mszycę liściową, wiciokrzew i ćmę płatkową.

Oprócz piękna samego drzewa kalina zapewnia ogrodnikowi bogate zbiory przydatnych jagód. To prawdziwy skarb dla receptur tradycyjnej medycyny. Poradzą sobie z przeziębieniami, bólami gardła, chorobami serca, naczyń krwionośnych i skóry, przepracowaniem i wieloma innymi problemami. Dlatego kalina jest niezbędna dla każdej osobistej fabuły.

Projekt kwietnika. TOP 10 prostych i skutecznych technik

KALINA

Vigorovskaya

Dojrzewa na początku września. Odporny na choroby i szkodniki, mrozoodporny. Krzew o 3-5 osiach szkieletowych, do 3 m wysokości.

Jagody o średnicy do 9,5 mm, o wadze 0,5 g, kuliste, soczyste. Zawierają: cukier 14%, kwas 1,6%, witaminę C - 46 mg%. Ocena degustacyjna 4,2 pkt. Różni się wysokimi właściwościami dietetycznymi i leczniczymi jagód.

Wydajność 52 kg / ha.

GNU Research Institute of Horticulture of Syberia nazwany na cześć MAMA. Lisavenko.

Bransoletka z granatów

Dojrzewanie średnio późne. Odmiana odporna na niskie temperatury, choroby i szkodniki. Krzew jest średniej wielkości, średnio rozłożysty.

Jagody duże, waga 0,8 g, owalne, u góry lekko wydłużone, ciemnoczerwone. Zawierają: cukier 10,4%, kwas 1,9%, witaminę C 31,2 mg%. Smak jest słodko-kwaśny z przyjemną goryczką. Ocena degustacyjna 4,3 punktu.

Wydajność 120 kg / ha. Nadaje się do wszystkich rodzajów przetwarzania i świeżego spożycia.

Ogólnorosyjski Instytut Ogrodnictwa GNU. I.V. Michurin.

Zholobovskaya

Dojrzewa 14-15 września. Zimotrwalosc jest wysoka. Odmiana odporna na choroby. Krzew jest zwarty, zaczyna owocować w 5 roku.

Jagody o masie 0,57 g. Miąższ soczysty, lekko gorzki, prawie słodki. Ocena degustacyjna 4 punkty. Zawierają (%): sucha masa - 18,5, cukry - 11,8, kwasy - 1,7; witamina C - 116,0 mg%, witamina P 720 mg%.

Niepłodność własna. Średni plon - 25,0 kg / ha, maksymalny - 53,3 kg / ha (od 5 do 10 kg z drzewa). Ogólne zastosowanie, małe nasiona. Potrzebuje nawadniania lub gleb zaopatrzonych w naturalną wilgoć.

GNU Research Institute of Horticulture of Syberia nazwany na cześć MAMA. Lisavenko.

Zarnitsa

Średnie dojrzewanie. Bardzo odporny na zimę. Drzewo z 5 szkieletowymi gałęziami.

Jagody o masie 0,6 g, spiczaste elipsoidalnie, jasnoczerwone, gorzkie. Zawierają: cukier 7,7%, witaminę C 111 mg%. Ocena degustacyjna jagód 3,7 pkt.

Wydajność 46,6 kg / ha (6-11 kg na krzak).

Za przetwórstwo przemysłowe Państwowego Instytutu Ogrodnictwa Syberii im. V.I. MAMA. Lisavenko.

Czerwona wiązka

Średnie dojrzewanie. Zimotrwalosc jest wysoka. Odporny na choroby szkodników. Krzew jest średniej wielkości, średnio rozłożysty. Pędy są proste, jasnozielone.

Jagody o masie 0,74 g, okrągłe, ciemnoczerwone. Smak jest słodko-kwaśny, ze zredukowaną goryczką.

Odmiana samozapłodna, plon wysoki 10–12 kg z krzewu. Propagowane przez zielone sadzonki i nawarstwianie.

Ogólnorosyjski Instytut Genetyki i Selekcji Roślin Owocowych GNU. I.V. Michurin.

Souzga

Dojrzewa 20-30 września, zimotrwalosc wysoka. Odporny na choroby. Krzew jest zwarty, zaczyna owocować w 5 roku.

Jagody o masie 0,65 g, kuliste, bordowo-czerwone. Miąższ jest soczysty, lekko gorzki. Ocena degustacyjna 3,8 punktu.Jagody zawierają (%): cukry - 10,1, kwasy - 2,0; witamina C - 138,0 mg%, witamina P - 585,0 mg%.

Niepłodność własna. Plon jest wysoki, 50 c / ha, maksymalny - 83,3 c / ha. (ok. 5–12 kg na drzewo). Potrzebuje nawadniania lub gleb zaopatrzonych w naturalną wilgoć.

GNU Research Institute of Horticulture of Syberia nazwany na cześć MAMA. Lisavenko.

Rubiny z tajgi

Dojrzewa w drugiej dekadzie września. Wysoka zimotrwalosc, odporna na choroby. Krzew osiąga do 3 m wysokości przy średnicy korony 2–2,5 m.

Jagody są kuliste, ciemnoczerwone, o średnicy 9,5 mm i wadze 0,5 g. W smaku lekko gorzkawym ze słodkim posmakiem. Ocena degustacyjna 3,5 punktu. Zawierają: cukier 9,6%, kwas 1,6%, witaminy: C - 133 mg%, P - 670 mg%.

Wydajność 22,4 kg / ha. Odmiana jest samopłodna, rozmnażana przez zielone sadzonki.

Pielęgnacja: jak sadzić i przycinać krzewy?

Należy dbać o kalinę, a także o inne rośliny uprawne: zwalczanie chwastów, regularne podlewanie, spulchnianie gleby w kręgu przy pniu, ściółkowanie, cięcie i formowanie korony, zwalczanie chorób i szkodników.

Kalina kwitnąca wiosną

Podlewanie

Podlewanie odbywa się wieczorem, zrzucając glebę o 40 cm.Dorosłe krzewy należy podlewać w okresie wegetacji i gdy jagody są dojrzałe.

Top dressing

Zwykle opatrunki są suszone, przy upalnej i suchej pogodzie lepiej rozpuścić je w wodzie. Musisz kilka razy nakarmić roślinę:

1. Wczesną wiosną, kiedy kwitną młode liście. Wprowadzono mocznik (2 łyżki. L.);
2. Nawóz aplikuje się tuż przed kwitnieniem. Popiół drzewny (1/2 litra) lub siarczan potasu (2 łyżki) należy rozsypać;
3. Karmienie odbywa się po kwitnieniu. Wprowadza się nitrofoskę lub nitroammofoskę (2 łyżki. L.).
4. Zaprawę płynną stosuje się w październiku, kiedy plon został już zebrany. Siarczan potasu (2 łyżki stołowe) i superfosfat (3 łyżki) dodaje się do dziesięciu litrów wody. Każdy krzew kaliny wymaga dwóch wiader nawozu

Odmiany kaliny: cechy najlepszych gatunków

Kalina, mimo specyficznego gorzkiego smaku, zaczęła rosnąć właśnie na żniwa. Nie dla jej „smukłej talii” czy „majestatycznej korony”, jak to słyszeliśmy w różnych dziełach sztuki. Chociaż w projektowaniu krajobrazu jest często używany. Co ciekawe, wykonuje świetną robotę przy tym zadaniu. Z jednego wyhodowanego krzewu można uzyskać 8-10 kg zbiorów.

Korzystając z owoców kaliny, można obniżyć ciśnienie krwi, a także zmniejszyć ból w przypadku chorób serca i wątroby. W rezultacie napar z liści i kwiatów zapewni doskonały środek antyseptyczny. Konwulsje, nerwice i bezsenność łatwo można karmić wywar z kory kaliny. Jest również używany na przeziębienia.

Pod względem uprawy kalina jest jedną z nielicznych roślin, które mogą kiełkować w zupełnie innych warunkach klimatycznych. Istnieją odmiany, które są bardziej odpowiednie dla regionów północnych, ponieważ łatwo znoszą zimę. Również odmiany, które owocują szczególnie obficie, rosną w centrum, ponieważ w tym regionie lato jest dłuższe. I te odmiany, które zachwycą pięknymi owocami tylko na południu, z łatwością pokonując nawet najdłuższą suszę. Kalinę można uprawiać wszędzie. Wybierając wcześniej odpowiednią odmianę do klimatu swojego regionu. System korzeniowy kaliny jest tak „schludny”, że można go sadzić pod oknem. Najlepszymi sąsiadami dla niej są klon i sosna.

Tworzenie

W przeciwieństwie do innych krzewów owocowych kalina nie wymaga częstego przycinania pędów. Pędy są zwykle usuwane raz w roku.

Kiedy roślina jest utworzona przez krzak, wiosną wszystkie gałęzie są usuwane przez 2-3 węzły. Punkty wzrostu są uszczypnięte, gdy osiągną długość 30 cm, a przebudzone pąki dadzą młode pędy. Będą głównym składnikiem rośliny. W w kolejnych latach systematyczne przycinanie kaliny utworzy pożądany rozmiar krzewu.

Jeśli chcesz zobaczyć kalinę jako drzewo, na początku formacji musisz opuścić pionowy centralny pień. Resztę bocznych gałęzi należy usunąć. Pędy wokół buszu są również odcięte.Po 2-3 latach powstanie pień o wysokości około dwóch metrów. Korona jest tworzona przez uszczypnięcie punktu wzrostu. Końcówka prowadnika zostaje odcięta, aw miejscu przecięcia pojawia się kilka pąków. Dzięki tej procedurze drzewo staje się rozgałęzione.

Uprawa kaliny na własnej stronie nie jest trudna. Musisz umieć kompetentnie się nią zająć. Wtedy roślina zachwyci Cię wspaniałymi kwiatami i pięknymi zdrowymi jagodami.

Za pomocą

Kalina jest bardzo dekoracyjna... Większość z nich kwitnie na przełomie maja i czerwca, uzupełniając wiosenne zamieszanie kolorami białymi, różowawymi lub żółtawymi kwiatostanami. Kwitnienie jest długie, czasami rozciągające się przez dwa lub trzy tygodnie. Niektóre gatunki (kalina pospolita, rozwidlona, ​​Sargent, trójklapowe) mają bardzo duże, do 12-15 cm średnicy, kwiatostany baldaszkowate, składające się z dwóch rodzajów kwiatów. Są tam małe rurkowate kwiaty owocujące, które następnie dają jagody. A wzdłuż krawędzi są duże i jaśniejsze sterylne, których głównym zadaniem jest przyciąganie owadów zapylających. U innych gatunków (kalina, Bureinskaya, zębata, mongolska, Gordovina, kanadyjska Gordovina, Wright, Slate) kwiatostany tworzą tylko żyzne kwiaty, ale ich wielkość, jasność i delikatny aromat również są imponujące. Wszystkie kaliny są dobrymi roślinami miodowymi.

Kalina jest również piękna dzięki swoim liściom. W kalinie pospolitej, trójpłatowej i Sargent, są one klapowane, składające się z 3 lub 5 płatów (kształtem przypominają nieco liście klonu pospolitego). Kalina Burei, rozwidlona, ​​ząbkowana, mongolska, Wright, sylvolous i oba horoviny mają liście o owalnym lub eliptycznym kształcie, który jest dla nas niezwykły. Kolor letni - od jasnozielonego do ciemnozielonego, ale jesienią wszystkie kaliny są zabarwione na najjaśniejsze odcienie ciepłej części widma - od żółtego do karminowej czerwieni. Wielki poeta był dokładny, porównując krzak kaliny z płonącym ogniem. Na tle takiego ognia czasami trudno jest zobaczyć jagody. Najbardziej niezwykłe liście to widlaste kaliny: duże, do 25 cm długości, zaokrąglone, jajowate blaszki liściowe są cięte kapryśną siatką zmarszczek reliefowych. Jesienią są pomalowane na kilka kolorów naraz - na jednym arkuszu jednocześnie widać zielone, żółte, szkarłatne, szkarłatne, czerwono-brązowe i fioletowe plamy.

Kalina słynie również z owoców. Jagody większości gatunków nabierają koloru w sierpniu.... Wyglądają kontrastowo na tle gęstej korony, cieszą oko jesienią i zdobią krzewy nawet zimą. U niektórych gatunków owoce są czerwone lub różowawo-pomarańczowe, gdy są dojrzałe, soczyste, jak u zwykłej kaliny. Inne gatunki wytwarzają czarne jagody z niebieskawym lub niebieskim nalotem. Ale są też takie kaliny, które mają w pędzelku owoce w dwóch kolorach: niektóre dojrzałe są czarne i błyszczące, inne niedojrzałe, czerwone. Ten kontrast jest szczególnie piękny i atrakcyjny. Jest charakterystyczny dla kaliny gordovina i kaliny rozwidlonej.

Istnieją sprzeczne informacje o jadalnych właściwościach owoców kaliny: ktoś zgłasza ich wyjątkową wartość, a ktoś pisze o właściwościach toksycznych. To prawda i nieprawda. Owoce prawie wszystkich rodzajów kaliny są jadalne (czy lubisz ich smak, czy nie, to inna kwestia), ale powinieneś jeść tylko w pełni dojrzałe jagody i wiedzieć, kiedy przestać.... W przeciwnym razie możliwe są wymioty i biegunka. Niezawodnie znana jest jadalność owoców kaliny zwyczajnej, sargenta, trójklapowego. Ich soczyste czerwone jagody tracą cierpkość po zamrożeniu, a także po przetworzeniu na galaretkę, dżem, tłuczone ziemniaki i suszone jagody. Ich owoce są nie tylko smaczne, ale mają również właściwości lecznicze: normalizują ciśnienie krwi i poprawiają trawienie. Powszechnie owoce kaliny pospolitej są używane jako witamina, tonik, napotne i moczopędne, a także łagodny środek przeczyszczający.... Wśród kaliny z czerwonymi owocami kalina trójklapowa jest uważana za najprzyjemniejszą w smaku i dlatego w swojej ojczyźnie, w Ameryce Północnej, nazywana jest kaliną „żurawinową”.Jagody kaliny o czarnych owocach (bureina, lilia, kanadyjska gordovina) są również jadalne, mają słodkawy i nieco mączny miąższ.

Niektóre gatunki kaliny znane są z bardzo pięknych form dekoracyjnych, różniących się od swoich dzikich przodków niezwykłymi cechami wyglądu zewnętrznego.... Najbardziej znaną odmianą ogrodową pospolitej kaliny jest Buldenezh (Boule de Neige lub Sterile, Roseum). Nazwa tej odmiany jest tłumaczona na język rosyjski z francuskiego jako Snow Globe lub Snowball (chociaż łatwiej i bardziej zrozumiale byłoby nazywać ją „kulą śnieżną”), ponieważ jej główną cechą są duże, do 10 cm średnicy, kuliste kwiatostany o śnieżnobiałym kolorze składającym się wyłącznie z jałowych kwiatów. Takie krzewy nie owocują, ale pod koniec maja zawsze zaskakuje obfitość „śnieżek” wiszących po całym buszu. Wspólna kalina ma również formę Compactum. Ta roślina jest raczej skromna, do 1,5 m wysokości i średnicy, ale w kwitnieniu i owocowaniu ta odmiana nie ustępuje dzikiej kalinie. Istnieje również prawdziwa forma karła - gęsty kulisty krzew, rzadko przekraczający 1 m średnicy... Zabawne "kulki" ciemnozielonego koloru bardzo ciekawie prezentują się na trawniku wraz z ogrodowymi formami drzew iglastych, ale rzadko kwitną i owocują. W kalinie gordovina jest najlepiej znana w kulturze odmian Variegatum i Aureum. Pierwsza forma wyróżnia się marmurkowym wzorem żółtych i jasnozielonych plam na pomarszczonych liściach, u drugiej odmiany liście są zielonkawożółte.

Istnieje również wiele gatunków kaliny, których uprawa w centralnej Rosji byłaby bardzo interesująca, gdyby nie słaba zimotrwalosc. To kalina Karlsa (V. carlesii), bo zimozielona (V. tinus), bo pomarszczona (V. rhytidophyllum), bo David (V. davidii), bo pachnąca (V. odoratissimum), bo pachnąca (V. farreri) , bo japoński (V. japonicum), a także szereg mieszańców (V. x. burkwoodii, V. x. bodnantense, V. x. caricephalum). Są piękne i niezwykłe, wiele z nich to wiecznie zielone, mają silny i przyjemny zapach kwiatów. Niektóre z tych gatunków mogą wytrzymać przycinanie w klasycznych zielonych żywopłotach. W naszym surowym klimacie czasami przy bardzo starannej opiece i starannym schronieniu roślin na zimę można je utrzymać przy życiu. Ale w tym przypadku będziesz musiał zapomnieć o kwitnieniu, a tym bardziej o strzyżeniu. Te rodzaje kaliny nadają się na południe i skrajne południe Rosji.

<>

Przeciwwskazania do stosowania czerwonej kaliny

Stosowanie czerwonej kaliny jest przeciwwskazane u osób ze zwiększoną krzepliwością krwi i skłonnością do tworzenia się skrzepów krwi. Jego stosowanie jest przeciwwskazane u pacjentów z hipotensją - osobami z niskim ciśnieniem krwi. Stosowanie jest przeciwwskazane w przypadku zwiększonej kwasowości soku żołądkowego. Nie używaj go w okresie ciąży i karmienia piersią.

Przed użyciem wymagana jest konsultacja z lekarzem !!!

Jeśli masz doświadczenie w korzystaniu z tej rośliny, nie bądź leniwy i zostaw komentarz do artykułu !!!

Właściwości lecznicze

Buldenezh - krzew do ogrodu kalina buldenezh

Dojrzałe owoce zbiera się i suszy, po czym wykorzystuje do celów leczniczych. Kalina jest rekordzistką pod względem ilości wszelkiego rodzaju witamin i mikroelementów (na 100 g jagód):

• kwas askorbinowy - do 80-135 mg;
• kwas nikotynowy - do 1350 mg;
• karoten - 2,5 mg;
• witamina K - do 30 mg;
• kwas foliowy - do 0,03 mg;
• molibden - 240 mg;
• selen - 10 mg;
• mangan - 6 mg;
• żelazo - 0,3 mg.

Uwaga! Kalina to doskonała roślina miododajna, produkująca do 15 kg nektaru z 1 hektara solidnego nasadzenia.

Owoce polecane są osobom cierpiącym na zaburzenia przemiany materii, z patologiami układu sercowo-naczyniowego i przewodu pokarmowego. Dziecko może pić wywary i różne produkty kulinarne z kaliną bez ograniczeń.