Ozdobne migdały: warunki wzrostu i pielęgnacja na środkowym pasie

Migdał (Amygdalus) - krzew lub nieduże drzewo o wysokości od 1 do 6 m, znane ze spektakularnego kwitnienia. Migdały zwykłe (A. communis) były uprawiane jako orzechy od czasów starożytnych. Niskie (do 2 m) gatunki migdałów to wdzięczne, pięknie kwitnące krzewy, które są interesujące jako rośliny ozdobne.

Taką jest roślina ozdobna nisko migdałowa, stepowa lub fasolowa (A. papa), która jest niewielka (do 1,5 m wysokości). Wiosną, wraz z kwitnieniem liści, krzewy pokryte są delikatnymi, skromnymi, ale licznymi różowymi kwiatami. W tej chwili roślina dosłownie przyciąga wzrok. Ale nawet po kwitnieniu, ze względu na zwartą koronę i wdzięczne liście, drzewo fasoli wygląda atrakcyjnie.

Kolejny zimotrwały migdał - gruziński (A.georgica) dorasta do 1 m wysokości, ma jasnoróżowe kwiaty.

Spośród niewymiarowych migdałów ozdobnych roślina strączkowa jest prawdopodobnie najbardziej odporna na niekorzystne warunki. Ten rodzaj krzewu ozdobnego migdałowca jest odporny na zimę, dobrze znosi suszę, ale wymaga dużo słońca. Migdały rozmnażane są przez nasiona i liczne pędy.

ogólny opis

Wielu początkujących ogrodników jest zainteresowanych pytaniem: czy migdały są niskie - czy to drzewo czy krzew? Natychmiast rozwiejemy wszelkie wątpliwości. Ten rodzaj migdałów jest krzewem. Należy do rodziny różowo kwitnących i przy odpowiedniej pielęgnacji rośnie przez wiele lat. Krzew może osiągnąć półtora metra wysokości. Liście są średniej wielkości o podłużnym, ciemnozielonym kolorze. Kiedy okres kwitnienia rozpoczyna się wczesną wiosną, krzew pokryty jest małymi różowymi kwiatami. Pomimo tego, że roślina ta przybyła do nas z południa, doskonale znosi mróz i dlatego od razu stała się ulubieńcem lokalnych miłośników flory. Ze względu na to, że jest to roślina południowa, toleruje również okresy suche, kiedy przez długi czas nie ma deszczu. Wynika to głównie ze specjalnej struktury systemu korzeniowego. Krzew ma silne korzenie główne, które sięgają głęboko w ziemię i stamtąd pobierają wilgoć, aby nakarmić roślinę. Istnieją również małe gałęzie korzeni, ale główne korzenie nadal pełnią główną funkcję. Owoce krzewu pojawiają się w środku jesieni w postaci orzechów. Orzech ma około sześciu centymetrów długości, delikatny aromat i przyjemny smak.

Dekoracyjne migdały w projektowaniu krajobrazu: jak kwitnie roślina (ze zdjęciem)

Niski poziom migdałów jest bardzo popularny w projektowaniu krajobrazu, który nadaje się do małych otwartych przestrzeni i skalniaków. Na tle mixbordera stanie się jasnym wiosennym akcentem, a następnie dobrym tłem dla bylin.

Jeszcze zanim zaczęli sadzić ozdobne migdały na naszym terenie, roślina ta rosła na rozległych obszarach Morza Śródziemnego. Stopniowo krzew zaczął się rozprzestrzeniać i wypełniać terytoria takich krajów jak Chiny, Czechy, Słowacja i inne. Na środkowym pasie uprawa migdałów nie jest obecnie zjawiskiem rzadkim, ponieważ wiele gatunków roślin jest dobrze przystosowanych do naszych warunków klimatycznych. Nawiasem mówiąc, trójpłatkowy migdał jest ulubionym miejscem wśród lokalnych ogrodników ze względu na swoje właściwości mrozoodporne i piękno kwitnienia.Niewątpliwą zaletą tego krzewu jest również to, że poradzą sobie z nim nawet początkujący ogrodnicy.

Ale nie będzie można od razu zobaczyć długo oczekiwanych rezultatów ich pracy. Na pytanie, jak kwitną migdały, eksperci uśmiechają się tajemniczo i odpowiadają: „Niewiarygodne”. Tylko ten blask można zaobserwować zaledwie cztery lata po posadzeniu rośliny. To jest jego osobliwość. Jednak uwierz mi, warto: kwiaty frotte w białych lub różowych odcieniach o oszałamiającej urodzie ozdobią Twój ogród i wypełnią cudownym aromatem.

Spójrz na zdjęcie, jak kwitną migdały: ta wspaniała roślina będzie ozdabiać Twój ogród przez wiele lat, jeśli zadbasz o nią i zapewnisz sprzyjające warunki do życia:

Nawiasem mówiąc, niektórzy uważają, że migdały są tłumaczone z języka greckiego jako „piękne drzewo”. Cóż, jest to całkiem prawdopodobne, ponieważ zamieszania kolorów - fioletowego, śnieżnobiałego, płonącego - nie da się przekazać na jednym zdjęciu. Około 20 dni w roku roślina ta pozwala się podziwiać na naszym terenie - pod sam koniec kwietnia i do połowy maja.

Odmiany i rodzaje

Niski migdał (fasola) ma wiele różnych nazw, ale wszystkie odnoszą się do tego samego gatunku: niskiego, stepowego, karłowatego, fasolowego. Ale są inne rodzaje migdałów, o których chcę pamiętać:

• Gruziński,
• zwyczajny,
• Petunik,
• z trzema ostrzami.

Gatunki te różnią się tym, że rosną nie tylko w postaci krzewów, ale także wyrastają na pełnoprawne drzewa, czasem osiągające trzy metry wysokości. Ponadto różnią się kształtem i tonem liści, a także kolorem pąków. Dziś interesują nas niskie migdały i to o nim chcemy szczegółowo opowiedzieć. Rzeczywiście, aby ten krzew prawidłowo się rozwijał i rozwijał, musisz wiedzieć wszystko o tym, jak go sadzić, jak dbać i radzić sobie z możliwymi problemami.

Opis i kwitnienie krzewu ozdobnego

Drzewo migdałowe osiąga wysokość 4-6 metrów, a krzew 2-3 metry. Kłącze składa się z 3-5 korzeni szkieletowych, które są w stanie wniknąć w głąb gleby, chroniąc w ten sposób przed wysychaniem.

Roślina jest dość rozgałęziona, składa się z dwóch rodzajów pędów, do których zaliczają się skrócone generatywne i wydłużone wegetatywne.

Liście ciemnozielone są przymocowane do brązowych ogonków i mają lancetowaty kształt ze spiczastym końcem.

Ciekawą cechą migdałów jest to, że zaczynają kwitnąć w marcu lub kwietniu, znacznie wcześniej niż w czasie kwitnienia liści.

Kwiaty taka roślina składa się z 5 płatków pomalowanych na biało lub jasnoróżowo. Średnio średnica jednego kwiatu wynosi 2,5 centymetra.

Owoce migdałowe Jest suchym i aksamitnym pestkowcem o skórzastej i mięsistej zielonej owocni.

Po wysuszeniu miazga bardzo łatwo oddziela się od owalnej kości jadalnej i ma 2,5 - 4 cm długości. Charakteryzuje się obecnością dużej liczby bruzd.

Pierwsze owocowanie następuje w 4-5 roku życia drzewa.ale z pełną mocą pojawia się dopiero przez 10-12 lat. Przy dobrej pielęgnacji krzew owocuje przez 30-50 lat.

Oprócz zbierania owoców migdały są również uprawiane w celach dekoracyjnych... Różowa lub biała piana kwiatów takiego drzewa nie tylko zdobi ogród wczesną wiosną, ale także emanuje niepowtarzalnym aromatem.

Migdały kwitną od marca do kwietnia z białymi lub jasnoróżowymi kwiatami

Migdały to roślina, którą należy wcześniej zapylić. Istnieją dwa rodzaje drzew:

• te pierwsze wymagają zapylenia krzyżowegodlatego obok owocujących migdałów sadzi się co najmniej 3 zapylacze, których czas kwitnienia musi się pokrywać;
• te ostatnie są zapylane przez pszczołydlatego pożądane jest, aby obok rośliny stały 2-3 ule.

Początkowo sądzono, że migdały można uprawiać tylko w regionach południowych, ale wraz z rozwojem technologii naukowej hodowcy opracowali odmiany, które przy odpowiednim schronieniu mogą przetrwać nawet najostrzejszą zimę.

Lądowanie

Opisane tutaj niskie migdały preferują miejsca bezpośrednio nasłonecznione lub, w skrajnych przypadkach, tam, gdzie jest lekki cień. Kategorycznie niemożliwe jest posadzenie krzaka w przeciągu iw miejscu, w którym wiatr nieustannie chodzi.

Po wybraniu odpowiedniego miejsca do sadzenia zadbaj o przygotowanie gleby. Poziom kwasowości powinien wynosić około 7,5. Jeśli chcesz stworzyć jak najkorzystniejsze warunki dla krzewu, zrób mieszankę składników, takich jak ziemia liściasta (trzy części), próchnica (dwie części) i piasek (jedna część). Następnie musisz dodać mąkę wapienną lub dolomitową w ilości 300 gramów na krzak. Podczas sadzenia kilku krzewów należy pozostawić odległość około półtora metra, aby później rośliny nie przeszkadzały sobie nawzajem. W każdym otworze musisz stworzyć dobry drenaż, aby nie było stagnacji wody. Można to zrobić za pomocą gruzu lub fragmentów cegieł, a także piasku. Cały proces przebiega następująco:

1. Kopiemy dziurę o takiej wielkości, aby wszystkie korzenie swobodnie do niej pasowały.
2. Najpierw kładziemy na dnie warstwę drenażową, która powinna mieć około dwudziestu centymetrów.
3. Na warstwę drenażową wsyp pięć centymetrów piasku.
4. Wypełniamy przygotowaną glebę i sadzimy tam krzew tak, aby szyjka korzenia znajdowała się nad ziemią.

Zawartość

• Posłuchaj artykułu
• Opis
• Sadzenie migdałów Kiedy sadzić
• Sadzenie jesienią
• Jak sadzić wiosną

Pielęgnacja tajemnic

Migdały karłowate wymagają uwagi i odpowiedniej pielęgnacji ze strony właściciela, dlatego zalecamy przestrzeganie poniższych wskazówek.

• Podlewanie rośliny powinno być umiarkowane. Krzew wymaga przede wszystkim wilgoci podczas pączkowania, ale nie należy dopuścić do zastoju wody u korzeni. Jeśli gleba, na której rosną migdały, jest piaszczysta, należy częściej podlewać. Aby zrozumieć, kiedy podlewać krzak, oceń stan gleby i stopień jej wysuszenia. Po podlaniu należy poluzować glebę, aby powietrze mogło dotrzeć do systemu korzeniowego rośliny.
• Nie zapominaj, że roślina potrzebuje siły do ​​wzrostu, co oznacza, że ​​musi być karmiona w postaci nawozów mineralnych i organicznych. Zaleca się to wczesną wiosną. Dziewanna jest dobra do tego celu. Następnie latem możesz dodać superfosfat. Ma dobry wpływ na jakość drewna i plon. Wystarczy wziąć trzydzieści gramów na jeden krzak. Jesienią można karmić nawozami zawierającymi potas.
• Na początku wiosny należy koniecznie przyciąć krzew, aby zachować prawidłowy kształt. Pomaga to wzmocnić korzenie i uczynić krzew bardziej bujnym. Konieczne jest usunięcie wszystkich niepotrzebnych gałęzi, w tym tych, które rosną w kierunku środka buszu.

Jak dbać o ozdobne migdały

Przyjrzyjmy się bliżej, jak uprawiać migdały, aby wypełniały teren Twojego ogrodu boskim aromatem i nie cierpiały z powodu braku opieki i uwagi.

Uprawa i pielęgnacja migdałów przebiega według tego samego schematu, co w przypadku każdej rośliny ozdobnej: krzew należy podlewać, karmić nawozami, ścinać i chronić przed szkodnikami.

Najpierw o podlewaniu. Jak pamiętasz, stagnacja wody w glebie tego drzewa jest przeciwwskazana. Dlatego konieczne jest podlewanie krzewu nie częściej niż raz w tygodniu. W takim przypadku wystarczy wiadro czystej wody.

Inną cechą warunków uprawy migdałów jest to, że po podlaniu krzewu konieczne jest dokładne poluzowanie gleby. W przypadku sadzonki należy zagłębić się o 7 cm, ale w przypadku osobników dorosłych oddaj się temu zabiegowi na głębokość co najmniej 9 cm, pamiętając, że przez resztę czasu - nie tylko po podlaniu - obszar wokół krzew należy oczyścić z chwastów.

Każda roślina musi być karmiona. Dlatego zastanawiając się, jak dbać o migdały, pamiętaj, że wiosną potrzebuje np. Karmienia w postaci obornika lub dziewanny, ale w okresie jesiennym do gleby wokół krzewu trzeba dodać superfosfat lub potas.

Zwróć uwagę na zdjęcie ozdobnego migdału, który jest karmiony składnikami odżywczymi w odpowiednim czasie: daje bujny kolor i jest chroniony przed wszystkimi chorobami:

Aby jednak nadać krzewowi odpowiedni estetyczny wygląd, troskliwi ogrodnicy przycinają swojego „zwierzaka”. Przycinanie ozdobnych migdałów obejmuje kilka etapów: na przykład wiosną przeprowadza się fryzurę sanitarną. Z jego pomocą roślina pozbywa się chorych, złamanych i tych gałęzi, które zagęszczają koronę. Ale modelowanie - strzyżenie, które pomaga nadać koronie pożądany kształt - następuje po kwitnieniu krzewu. Nawiasem mówiąc, w ósmym roku życia drzewa ozdobne muszą pozbyć się starych gałęzi.

Szczególną uwagę należy zwrócić na uprawę i pielęgnację migdałów na środkowym pasie: po pierwsze, ponieważ nasze zimy charakteryzują się bardzo niskimi temperaturami, należy zabezpieczyć krzew przed odmrożeniami. Przykryj sadzonki słomą lub suchymi liśćmi.

Nie zapomnij tylko upewnić się, że kołnierz korzeniowy nie gnije i nie gnije pod tą warstwą izolacyjną. Sytuacja jest znacznie prostsza w przypadku już dorosłych osobników: rzadko są one chronione na zimę. Pamiętaj tylko, że najbardziej odpowiednie dla naszego regionu są odmiany migdałów odporne na zimę, takie jak trójklapowy, gruziński, stepowy i Ledebour. Mają tendencję do szybkiego powrotu do zdrowia po zimowym mrozie.

Skoro już zdałeś sobie sprawę, że mrozy w zasadzie nie stanowią szczególnego zagrożenia dla tej rośliny, musisz uważać na inny rodzaj zagrożenia - szkodniki i choroby. Częstą chorobą jest monilioza, rodzaj zakażenia grzybiczego.

Najczęściej walką z tą plagą jest jej zapobieganie. Dlatego powiedzieliśmy, że migdały potrzebują regularnego odżywiania i odpowiedniej gleby. Ale jeśli pojawią się problemy, użyj różnych fungicydów w walce z moniliozą - na przykład ten sam podkład.

Aby jednak pozbyć się takich stworzeń jak kleszcze, liścienie, mszyce i oczywiście mszyce, należy użyć zestawu środków owadobójczych. Jedną z odpowiednich opcji jest Zolon. Lepiej jest używać Akarinu do czyszczenia przędziorków.

Rozmnażanie roślin

Niskie migdały można rozmnażać na różne sposoby:

• nasienny,
• sadzonki,
• szczepionka,
• z pomocą przerostu.

Pierwsza metoda polega na tym, że nasiona sadzi się w ziemi na początku wiosny, wcześniej po poluzowaniu stanowiska i dodaniu tam nawozu. Należy to zrobić, gdy jest ciepło. W takim przypadku szybko otrzymasz mocne sadzonki.

Przy metodzie sadzonkowej w środku lata należy odciąć nacięcie kilkoma guzkami, umieścić w roztworze stymulującym wzrost korzeni na kilka godzin. Następnie musisz posadzić go w ziemi, pozostawiając kilka węzłów nad ziemią. Wraz z nadejściem chłodu łodyga musi być chroniona przed zimnem.

Dwie ostatnie metody są również dość proste. Ucieczkę z korzenia należy wykopać i przenieść w przygotowane miejsce z pożądaną glebą. A do szczepienia musisz wziąć gałęzie, które są już dobrze dojrzałe i zaszczepić je na drzewach, takich jak brzoskwinia lub śliwka.

Szkodniki i choroby migdałów stepowych

Choroby krzewów migdałowych są powszechne w ogrodnictwie. Niemożliwe jest zabezpieczenie niskich migdałów przed wpływem szkodników, ale ograniczenie ich negatywnego wpływu jest realne. Choroby pojawiają się z powodu następujących pasożytów:

• przędziorek;
• zjadacz nasion migdałów;
• mszyca;
• rolka liści.

Na chorej roślinie pojawiają się jasne plamy, na łodygach tworzą się ciemne cynamonowe kontury. Kwiaty zaczynają wyglądać niezbyt reprezentacyjnie, a liście zaczynają się kruszyć.

Możesz pomóc fasoli stepowej wodą z mydłem. Należy go nakładać kilka razy dziennie w odstępie 2 dni.

Działanie nitrofenu będzie korzystne przed zakwitnięciem kwiatów. Chroni krzew przed działaniem liścia.

Niskie migdały można wyleczyć z chorób grzybiczych za pomocą fungicydów: „Topaz”, „Skor”, „Fundazol”, „Kuproksat”. Środki owadobójcze (actellik, fufanon, zolon) pomogą wyeliminować owady. Przędziorki można zniszczyć, traktując migdały roztworami oleju rycynowego, akaryny lub agrawertynu.

Fundazol pomoże w chorobach grzybiczych

Zwalczanie szkodników

Krzew ma średnią odporność na ataki różnych owadów, dlatego potrzebuje pomocy. Aby to zrobić, należy uważnie monitorować stan migdałów i przy pierwszych oznakach problemu natychmiast rozpocząć walkę ze szkodnikiem.

• Liście zaczęły zwijać się w rurkę? Więc odwiedziła cię liściarz. W takim przypadku należy spryskać krzak 2,5% roztworem nitrofenu, jeśli proces rozpoczął się przed pojawieniem się pąków, a chlorofos o stężeniu nie większym niż 0,3 procent pomoże zniszczyć gąsienice.
• Mszyce są częstym gościem w krzewie migdałowym. Musisz sobie z tym poradzić w standardowy sposób, spryskując roślinę roztworem mydła do prania, tworząc mieszaninę 200 gramów mydła na dziesięć litrów wody.
• Nałożenie warstwy wapna na pień drzewa chroni przed kornikiem. Zaleca się dodanie kleju do mieszanki, aby przedłużyć żywotność środka ochronnego.

Przycinanie migdałów

Kiedy przycinać migdały

Migdały wymagają przycinania formującego i sanitarnego, a dojrzałe drzewa wymagają zabiegu odmładzającego. Przycinanie sanitarne przeprowadza się wczesną wiosną, przed rozpoczęciem przepływu soków i jesienią, kiedy migdały wchodzą w okres uśpienia, a przycinanie formujące odbywa się po zakwitnięciu migdałów.

Jak przycinać migdały

Korona migdałowa jest uformowana jak śliwka, morela, brzoskwinia lub nektarynka - usuwa się trzy poziomy gałęzi szkieletu. Bezpośrednio po posadzeniu sadzonka jest odcinana na wysokości 120 cm, a łodyga przy drzewie uformowana jest na wysokość 50-70 cm.

Podczas przerzedzania drzew owocowych usuwa się pogrubiającą się koronę i nieprawidłowo rosnące gałęzie. Gdy pąki kwiatowe zamarzają, roczne pędy ulegają skróceniu.

Przycinanie migdałów wiosną

Po zimie, jeszcze zanim pąki zaczną kwitnąć, zamrożone roczne narośle skracane są w migdałach, przycinając je do zdrowej tkanki i usuwając złamane, chore lub zdeformowane gałęzie i pędy. Po zakończeniu kwitnienia rozpoczynają formacyjne cięcie drzewa. Na sadzonce sadzonej jesienią lub wiosną zwykle znajdują się co najmniej trzy gałęzie położone w odległości 15-20 cm od siebie - są one skracane do 15-20 cm, a nowe poziomy gałęzi szkieletowych układane są na środkowym przewodzie przez następne 2-3 lata, które powinny znajdować się jeden od drugiego w odległości 20-30 cm.

Pędy, które są niepotrzebne do tworzenia korony, są kilkakrotnie szczypane w okresie letnim, a te, które są potrzebne, skraca się nie później niż w lipcu, gdy tylko osiągną 50-60 cm długości. W drugim i trzecim roku wzrostu migdałów wycina się niepotrzebne pędy, a resztę skraca. Po zakończeniu formowania korony środkowy przewodnik jest cięty tak, aby ostatnia gałąź szkieletu migdała znajdowała się 55-60 cm poniżej przewodnika.

Drzewa, które weszły w owocnikowanie z uformowaną koroną, prawie nie wymagają przycinania, wystarczy wyciąć tłuste pędy w pierścień, a połamane skrócić do 3-4 oczu.Roczne pędy, które nie zakłócają prawidłowego rozwoju gałęzi, nie wymagają cięcia.

Przycinanie migdałów jesienią

Jesienią, po opadnięciu liści, wykonują sanitarne cięcie drzew i krzewów: ścinają suche, połamane, chore i zagęszczające pędy i gałęzie. Jeśli musisz ściąć lub przepiłować grubą gałąź, nie zapomnij obrobić cięcia ogrodowym var, a jeśli z jakiegoś powodu nie miałeś czasu na przycinanie migdałów przed rozpoczęciem zimy, przenieś przycinanie sanitarne na wiosnę.

• Kolumna jabłoni: sadzenie i pielęgnacja, przycinanie i odmiany

Metody aplikacji

Migdały stepowe są atrakcyjne nie tylko dla kulinarnych specjalistów ze swoimi owocami, ale także dla projektantów krajobrazu, a także dla kosmetologów. Same orzechy są używane w żywności w różnych potrawach. Orzech zawiera dużą ilość witamin, minerałów i innych dobroczynnych substancji. Co więcej, jest po prostu pyszny. Ponadto wytwarza się z niego różne leki w medycynie ludowej w leczeniu cukrzycy, astmy, anemii i innych chorób. Olejek migdałowy znajduje szerokie zastosowanie w kosmetyce jako składnik masek, kremów, szamponów i żeli. A sam piękny krzew jest wykorzystywany przy projektowaniu prywatnych działek i miejsc publicznych w połączeniu z innymi krzewami i kwiatami.

Specyficzne cechy

Łacińska nazwa rośliny to Amygdalus nana, znana jest również jako roślina o niskiej zawartości migdałów lub strączkowa.

Jego ojczyzną są stepy, skraj lasów i zbocza wąwozów na Syberii, w Azji i Europie Wschodniej. Stopniowo z dzikiej przyrody w ogrodach zaczęto sadzić rzadkiego przystojnego mężczyznę.

1. Wysokość krzewu ok. 1,5 m. Korona zgrabna, jajowata lub kulista.
2. Kora jest brązowa, często zabarwiona na czerwono.
3. System korzeniowy jest delikatny.
4. Liście są długie, ale wąskie, skórzaste, bogato zielone.
5. Kwiaty mają 2-3 cm średnicy, kwitnienie drzewka trwa około tygodnia. W ten sposób migdały przypominają sakurę.
6. Owoce jajowate, do 2 cm długości, dojrzewają do początku jesieni. Owoce są bogate w oleje roślinne, które mają zastosowanie kosmetyczne, a jądra dodawane są jako przyprawa do dań mięsnych, ale spożywanie ich na surowo jest niebezpieczne dla zdrowia.

Jedzenie surowych migdałów stepowych jest niebezpieczne dla zdrowia

Migdały stepowe nadają się do uprawy na prawie wszystkich, w tym na bardzo ubogich glebach, w zimnych lub suchych regionach oraz w miastach przemysłowych.

Kiełkowanie sadzonek z nasion

W warunkach naturalnych migdały rozmnażają się przez nasiona. Jest to dość długotrwały proces, ale w ten sposób można zdobyć zapas sadzonek odmianowych, jeśli nie jest dostępny w domku letniskowym. Do kiełkowania używane są świeże, nieprzetworzone nasiona migdałów. Ważne jest, aby nie miały śladów rdzy, zgnilizny, pleśni.

W warunkach naturalnych migdały rozmnażają się przez nasiona.

Do sadzenia wiosną nasiona należy najpierw poddać procesowi stratyfikacji - namaczać przez 6-8 godzin w stymulatorze wzrostu, a następnie przechowywać przez 3-4 miesiące w temperaturze 2-5 ° C (np. lodówka domowa).

Siej nasiona w następujący sposób:

• rowki o głębokości 8–10 cm wykonuje się w glebie w odstępie 50 cm;
• z odległością 10-12 cm w bruzdach wykonuje się otwory, w których umieszcza się 2-3 nasiona, zakopując je w ziemi na 3-5 cm (następnie do uprawy wybiera się silniejszą sadzonkę).

Skiełkowane sadzonki wymagają standardowej pielęgnacji - podlewania, pielenia, poluzowania gleby. Gdy roślina osiągnie wysokość 30-50 cm, wszystkie jej gałęzie znajdujące się w odległości 10 cm od szyjki korzeni są odcinane. Następnie sadzonki przesadza się do stałego miejsca.

Nie zaleca się sadzenia nasion w otwartym terenie jesienią, ponieważ mogą one zostać zniszczone przez gryzonie.

Zapłodnienie

Migdały nie wymagają częstego nawożenia. Podczas gdy drzewo jest młode, można je karmić 2 razy w roku - wiosną i późną jesienią.A nowo posadzona sadzonka w ogóle nie musi być karmiona w pierwszym roku życia, ponieważ będzie miała dość tych nawozów, które ogrodnik przyniósł do sadzonki.

Wiosną konieczne jest nawożenie azotem

Karmienie migdałami odbywa się zgodnie z następującym schematem:

1 Wiosną, przed pierwszym podlewaniem i spulchnianiem, aplikujemy nawóz azotowy na krąg pnia. Możesz użyć do tego azotanu w ilości 20 g leku na 1 wiadro wody.

2 Jesienią, podczas wykopywania terenu, do pnia migdałowca wprowadzany jest kompleks nawozów - 1 kg kompostu lub humusu, 20 g siarczku potasu, 20 g podwójnego superfosfatu.

powrót do menu ↑

Zobacz także: Sosna na podwórku: tajemnice wzrostu, znaki ludowe, sztuczki sadzenia w otwartym terenie i pielęgnacji (55+ zdjęć i filmów) + recenzje

Schronienie na zimę

Schronienie na okres mrozów jest niezbędne dla wszystkich roślin, niezależnie od wieku i miejsca, w którym rosną migdały. Jeśli ogród znajduje się w południowym pasie, izolacja migdałów nie jest tak istotna, ale lepiej jest zachować młode sadzonki. Oczywiście, jeśli drzewo już „urosło” o 4-6 metrów, to nie zdoła zakryć ani ocieplić swoich gałęzi, ale można pokusić się o podjęcie odpowiednich działań odnośnie pnia.

Pozostaje przeciągnąć izolację na ramę - tuleja nie zamarznie

Eksperci zalecają izolowanie nawet odmian mrozoodpornych, takie jak Steppe Almond, aka Low, Russian, Bobovnik lub Almond. Niektóre odmiany tego mrozoodpornego gatunku to krzewy, a nie drzewa, ale smak i walory owoców nie pogarszają się przez to.

Aby chronić roślinę przed zimnem, możesz podjąć następujące środki:

1. Na początku sierpnia usuń wierzchołkowe pąki na pędach. Dzięki temu możliwe będzie przyspieszenie zdrewnienia pędów i będą one lepiej tolerowały przymrozki.
2. Młode (wymagane) i dorosłe (bardzo pożądane) rośliny przykryj materiałem oddychającym o wysokości 15 cm lub więcej - pęczkami słomy lub pęczkami suchych liści. Należy tylko upewnić się, że materiał pokryciowy nie jest chory, ponieważ wilgoć podczas odwilży lub wczesnej wiosny może przyczynić się do zakażenia drzewa chorobotwórczymi mikroorganizmami. Wraz z pierwszym śniegiem możesz zacząć tworzyć zaspy wokół pni drzew.

Jeśli korona młodych drzewek składa się ze stosunkowo wygiętych pędów, można je zebrać „w garść”, związać sznurkiem i owinąć agrowłóknem. Na bardziej rozłożystej i elastycznej koronie możesz spróbować rzucić lutrasilem.

Zbiór i przechowywanie upraw

Kiedy migdały dojrzewają, owalna skorupa owocu zaczyna pękać wzdłuż linii, po czym łatwo się ją rozdziela. Wewnątrz znajduje się kość do 30 cm długości, owalna lub w kształcie kropli, beżowa lub brązowawa.

Zbiór dojrzałych plonów rozpoczyna się pod koniec lipca. Kości są uwalniane z owocni i suszone na słońcu. Jeśli zbierane są nierafinowane ziarna, można je przechowywać w płóciennych workach. Wybierz miejsce do przechowywania, które jest ciemne i dobrze wentylowane.

Rozwój

Migdały to krzew ozdobny, który początkujący ogrodnik może z łatwością wyhodować. Niektóre z jego odmian są standardowe, mają lancetowate, skórzaste liście z ząbkowanymi końcami i prostymi cienkimi gałęziami, które tworzą kulisty kształt korony. Kwitnące migdały często pojawiają się 5 lat po posadzeniu. Wraz z różowymi pachnącymi kwiatami, gęsto otaczającymi gałęzie, liście otwierają się w kwietniu-maju. Kwitnienie trwa do 3 tygodni, przyciągając pszczoły. Jej owoce to niejadalne orzechy, pokryte skorupką.

Reprodukcja

W naturze ozdobne migdały rozmnaża się przez nasiona. Krzewy odmian kulturowych hoduje się metodą wegetatywną - pączkowanie, dzielenie, pędy pniaków, sadzonki, nawarstwianie, nasiona.

Szczepienie nerek

Pączkowanie odbywa się w lipcu-sierpniu. Ozdobne migdały szczepione są na śliwkach, śliwkach wiśniowych, morelach.

• wybrać silną jednoroczną sadzonkę o grubości szyjki korzenia co najmniej 1 cm i dobrze rozwiniętym pąku;
• na podkładce wykonuje się nacięcie w kształcie litery T 10 cm powyżej szyjki korzeniowej;
• wkłada się do niego pączek wegetatywny odcięty piętą z krzewu wymaganej odmiany.

Szczepionka jest owinięta folią, którą usuwa się po półtora miesiąca. Wszczepiony pączek rośnie aktywnie od wiosny przyszłego roku. Z powstałego pędu powstaje krzew lub drzewo, które przesadza się w wybrane miejsce.

Prosta metoda hodowli do dalszej uprawy migdałów. Zarośnięty krzew dzieli się na wymaganą liczbę części i sadzi.

Hodowla z pędami pniaka

Po przycięciu rośliny pojawia się wiele młodych zwierząt. Kiedy jego korzenie zostaną wzmocnione do następnego roku, pędy są sadzone z macierzystego krzewu.

Są zbierane latem, sadzone jako sadzonki. W tym celu wybiera się sadzonki z 2-3 węzłami. Podczas lądowania nad ziemią pozostaje tylko jeden węzeł. Rośliny nie mogą przetrwać pierwszego zimowania bez izolacji. Sadzonki pokryte są suchymi liśćmi, trocinami, słomą.

Pędy są przenoszone na bok, gięte, mocowane, pokryte ziemią. Po roku na warstwach pojawiają się korzenie. Po ich wzmocnieniu warstwy odcina się od macierzystego krzewu.

Sadzi się je jesienią w otworze o głębokości 8 cm, jeśli sadzenie odbywa się wiosną, nasiona przechodzą 4-miesięczną stratyfikację i są zakopywane 6 cm w glebie.

Dekoracyjne migdały są bezpretensjonalne w sadzeniu i pielęgnacji, ale należy pamiętać, że są one światłolubne, nie znoszą cienia i przeciągów. Miejsce do sadzenia należy wybrać po południowej stronie ogrodu w miejscu słonecznym lub lekko zacienionym. Sadzi się późną jesienią lub wiosną, kiedy nadchodzi ciepła pogoda i mija ryzyko przymrozków w okresie wegetacji.

Krzew słabo rośnie na kwaśnych, słonych glebach bagiennych. Miejsce przeznaczone do sadzenia jest oczyszczane, usuwając chwasty. Sadząc jedną osobę, nie powinieneś liczyć na owoce. Roślina jest zapylana krzyżowo. Jeśli mieszkaniec lata chce zobaczyć ozdobne zaokrąglone owoce na migdałach, musi posadzić co najmniej dwa krzewy w niewielkiej odległości.

Głębokość wykopu wynosi 30 cm, na dno wylewa się drenaż - mieszaninę piasku i żwiru. Korzenie jednorocznej sadzonki są starannie ułożone w kole i pokryte ziemią. Przed sadzeniem korzenie można zanurzyć w glinianej chatce. Gleba jest wzbogacona kompostem, piaskiem i glebą liściastą. Krąg przy pniu jest podlewany wiadrem wody. Kiedy gleba osiada, montuje się podporę, aby kilka korzeni rośliny mogło uzyskać oparcie. Ściółkowanie przeprowadza się za pomocą wysuszonej gleby lub torfu. W takim przypadku należy unikać ściółkowania pnia drzewa.

Sadzenie i pielęgnacja obejmuje podlewanie, rozluźnianie, karmienie, przycinanie ozdobnych migdałów.

Podlewaj w razie potrzeby, aby uniknąć wysuszenia ziemi. Podczas kwitnienia należy szczególnie uważnie monitorować wilgotność gleby. Brak wilgoci prowadzi do szybkiego kwitnienia. Wystarczy wiadro wody do podlewania krzaka. Jeśli gleba jest bardzo mokra, istnieje ryzyko zgnilizny korzeni. Następnie gleba jest poluzowana, a chwasty są usuwane.

Wiosną strefa przyłodygowa aromatyzowana jest materią organiczną - dziewanny, saletry amonowej, mocznika. Jesienią na metr kwadratowy dodaje się siarczek potasu z podwójnym superfosfatem po 20 g.

Migdały ozdobne, podobnie jak wszystkie rośliny, podczas sadzenia i pielęgnacji wymagają wiosennego sanitarnego przycinania krzewu bezpośrednio po kwitnieniu. Usuwa się chore, suche gałęzie zagęszczające się w koronie. Miejsca cięć są traktowane lakierem ogrodowym. W razie potrzeby przeprowadza się fryzurę modelującą. Odcina się przeszkadzające sobie gałęzie, wybierając tę, która jest korzystniejsza w koronie. Młoda sadzonka w drugim roku zostaje obniżona do wysokości 1,2 m. W ciągu 4 lat formuje się korona w postaci miski. Następnie krzew jest przerzedzony.

Przygotowanie do zimy

W sierpniu węzły wierzchołkowe są odcinane od rośliny w celu wczesnej lignifikacji. Pomaga to krzewowi przetrwać mrozy bez zamrażania pędów.Młode sadzonki pokryte są suchymi liśćmi, a dorosłe rośliny mogą obejść się bez izolacji.

Krzew migdałowy jest podatny na różne choroby.

• Szara zgnilizna. W celu zbawienia wszystkie dotknięte gałęzie są usuwane i spalane po kwitnieniu. Następnie roślinę traktuje się fungicydami.
• Liście kręcone. Chore liście są odrywane, spalane, a zdrowe są traktowane płynem Bordeaux.
• Rdza. Migdały spryskuje się proszkiem siarki.
• Monilioza. Co 2-3 tygodnie roślina jest traktowana płynem Bordeaux.

Krzew może być zwalczany przez mszyce, śliwowicę, nicieni, przędziorków. Wszystkie są niszczone przez środki owadobójcze. W celu zapobiegania można z wyprzedzeniem użyć środków chemicznych, które z wyprzedzeniem ochronią ogród przed atakami szkodników.

Zwykłe migdały

Nie ma szczególnej wartości dekoracyjnej. Podzielony na słodkie migdały i gorzkie migdały. Słodkie orzechy są wykorzystywane w przemyśle spożywczym, kosmetycznym i farmaceutycznym. Gorzki zawiera trujący kwas cyjanowodorowy i nie nadaje się do spożycia. Dorasta do 3-8 m. Ciepłolubne drzewo o czerwonawych gałęziach przypomina czereśnie. Po kwitnieniu różowym lub czerwonym pokryty jest podłużnymi liśćmi.

Czytaj także: Rokitnik zwyczajny - uprawa, pielęgnacja i zastosowanie

Gruzińskie migdały

Owocowanie od siódmego roku życia. Odmiana mrozoodporna dorastająca do 1 m. Kwitnie w jasnoróżowym kolorze. Produkuje szczeciniaste owoce otoczone liśćmi. Uwielbia stoki, krawędzie, zagłębienia.

Migdał Ledebour

Roślina ma duże, długie, ciemnozielone liście. Gwałtowny różowy rozkwit rozpoczyna się wcześniej niż inne gatunki i trwa prawie 3 tygodnie. Owocuje od 10 lat. Uprawiany jest głównie w Ałtaju.

Niskie migdały (Bobovnik)

W naturze występuje na nizinach Syberii i Azji. Szare, wyprostowane gałęzie tworzą kulistą koronę, obficie pokrytą wąskimi, skórzastymi liśćmi. Pojawia się jednocześnie z różowymi kwiatami. Kwitnie 1-2 tygodnie. Mało wymagająca dla gleby, mrozoodporna, światłolubna roślina. Dobrze znosi każde przycinanie. Propagowane przez nawarstwianie, nasiona, szczepienie. Uprawiana jako roślina uprawna w środkowej strefie w formach biało-kwiatowych i Gesslera o dużych różowych kwiatach. Jego słynne odmiany obejmują:

• Biały żagiel - migdał pokryty małymi białymi kwiatami;
• Anyuta - z jasnymi, ciemnoróżowymi kwiatami;
• Sen ma delikatny różowy kolor;
• Mediator - stworzony przez Michurin, o jasnoróżowym kolorze. Posiadający wysoką mrozoodporność.

Almond Petunnikov

W naturze rośnie na zboczach ze skalistym podłożem, tworząc nieprzeniknione metrowe zarośla. Proste pędy usiane są skróconymi gałązkami o jasnożółtym kolorze. Po kwitnieniu pojawiają się długie liście ze spiczastymi końcami. Roślina mrozoodporna, spokojnie tolerująca suszę, cieszy oko podczas kwitnienia i owocowania.

Migdałowa Luiseania lub Trójłopatkowa

Krzew z rozłożystą koroną, pokryty żyznymi ciemnoszarymi pędami i liśćmi, które pojawiają się na gałęziach w pęczkach. Kwiaty są ciemnoróżowe, czasem czerwone i rosną parami. Kwitnienie następuje od początku maja i trwa 2-3 tygodnie.

Wyhodowano kilka gatunków odmian Luiseanii:

• W niewoli to rozłożysty dwumetrowy krzew o podwójnych różowych kwiatach. Po dziesięciu dniach kwitnienia gałęzie pokryte są ciemnymi liśćmi.
• Kievskaya. Krzew lub drzewo osiągające 3 m. Różowe kwiaty o delikatnym zapachu przyciągają pszczoły miodne na tydzień.

Migdał trójklapowy ma wiele hybryd i odmian, które różnią się radykalnie nie tylko rodzajem kwiatów, ale także czasem kwitnienia:

• Svitlana to odmiana wyhodowana przez ukraińskich hodowców o jasnych kwiatach;
• Tanyusha to gęsto kwitnący migdał. Krzew o podwójnych, skręconych płatkach;
• Rusłana to hybryda o prostych jasnoróżowych kwiatach, które pod koniec kwitnienia stają się białe;
• Snows of Uimura - jasnoróżowy podwójny kolor, pod koniec nabierający kremowego odcienia;
• Hybryda nr 3 - jasnoróżowe kwiaty rosnące na długich szypułkach. Kwitnące migdały przypominają sakurę.

Rozmnażanie migdałów z dorosłego drzewa

Uprawiane migdały można rozmnażać wegetatywnie - oddzielając sadzonki, pędy, potomstwo od rośliny matecznej i ich późniejszy rozwój w cały organizm.

Sadzonki

W przypadku tej metody materiał do sadzenia przygotowuje się w drugiej połowie czerwca:

• sadzonki częściowo zdrewniałe z dwoma węzłami (dł. 15–20 cm) wycina się z wierzchołków pędów bieżącego roku;
• sadzonki zanurza się w stymulatorze wzrostu na 16 godzin;
• mieszankę gleby złożoną z równych części piasku i torfu wlewa się do pojemników lub skrzynek;
• sadzonki sadzi się w pojemnikach do sadzenia i do dalszego ukorzeniania przez 20-30 dni umieszcza się pod folią w zimnej szklarni;
• po tym czasie sadzonki przesadza się na otwarty teren do uprawy.

Pędy korzeniowe

Dzięki intensywnemu przycinaniu uzyskuje się aktywny wygląd młodego wzrostu wokół migdałowca lub krzewu. W drugim roku życia, kiedy system korzeniowy jest już w pełni ukształtowany u potomstwa, są one oddzielane od rośliny matecznej i przesadzane na stałe. Dalsza opieka nad nimi odbywa się w taki sam sposób, jak w przypadku sadzonek rocznych.

Uprawiane migdały można rozmnażać wegetatywnie - oddzielając sadzonki, pędy i potomstwo od rośliny matecznej

Warstwy

Do rozmnażania przez nakładanie warstw wybiera się najbardziej elastyczne pędy niższych poziomów. Układa się je na ziemi, mocuje w kilku miejscach za pomocą szpilek drewnianych lub drucianych i przykrywa warstwą ziemi o grubości 15–20 cm. Dla lepszego ukorzenienia pędy są podlewane przez cały sezon, gleba wokół nich spulchniona, a chwasty są odchwaszczone. Gdy system korzeniowy sadzonek dobrze się rozwinie (zwykle po roku), są one usuwane z głównej rośliny.

Początkujący

Aby zachować cechy odmiany, stosuje się rozmnażanie wegetatywne - pączkowanie na stadzie. Aby to zrobić, możesz użyć dowolnego rodzaju migdałów, w tym migdałów gorzkich. Operacja odbywa się w połowie lipca - na początku sierpnia.

Aby zachować cechy odmiany, stosuje się rozmnażanie wegetatywne - pączkowanie na stadzie

• Wybierz podkładkę - roczną dobrze rozwiniętą sadzonkę z wyraźnie ukształtowanymi oczkami i szyjką korzeniową o grubości co najmniej 8 mm.
• Z żądanego drzewa wycina się pączek wegetatywny (materiał zrazowy) wraz z warstwą kory.
• Po wycofaniu się z podstawy kolby na wysokość 10 cm, na tułowiu wykonuje się nacięcie w kształcie litery T, w które wprowadza się zraz.
• Miejsce pączkowania jest ściśle związane folią lub taśmą, pozostawiając nerkę na zewnątrz.
• Szelki są zdejmowane nie wcześniej niż po 1,5 miesiąca.

Okular, który urósł do wysokości 10 cm, zostaje podniesiony i operacja ta jest okresowo powtarzana. Pojawiające się pędy na podkładce i okulancie należy usunąć.

Czy w ogrodzie można uprawiać migdały?

Migdały, zarówno owocujące, jak i ozdobne, nie są roślinami egzotycznymi. Z zastrzeżeniem warunków i zasad prac agrotechnicznych, uprawa migdałów na osobistej działce nie przedstawia żadnych szczególnych trudności.

Błędem popełnianym często przez początkujących ogrodników jest to, że nie pytają producenta lub sprzedawcy, czy wybrana odmiana jest przystosowana do określonej strefy klimatycznej, jaki jest jej okres spoczynku i kwitnienia.

Z zastrzeżeniem warunków i zasad prac agrotechnicznych, uprawa migdałów na osobistej działce nie przedstawia żadnych szczególnych trudności.

Dla rośliny niebezpieczne są nie tyle niskie wartości temperatury, co jej ostre spadki. Migdały mają krótką, głęboką fazę spoczynku, pąki są w stanie poruszać się do przodu podczas zimowych roztopów. Mrozy, które nastąpiły po ociepleniu, niszczą pąki generatywne, kwiaty i jajniki, co prowadzi do gwałtownego spadku zbiorów w bieżącym roku. Nawet w regionach południowych, dla udanej uprawy migdałów, lepiej wybrać odmiany o długim okresie spoczynku, kwitnące na przełomie marca i kwietnia.

Terminowe przycinanie korony i pędów w odpowiednim czasie jest ważne dla dobrego owocowania. Operację tę przeprowadza się po zakwitnięciu migdałów: odcina się zamrożone, wysuszone gałęzie i pędy zagęszczające koronę.

Szkody i zalety owoców

Każdy owoc rosnący na ziemi ma wiele pozytywnych i negatywnych właściwości. Na przykład migdały są zalecane do:

• oczyszczanie krwi;
• usuwanie żółci;
• zwiększająca się moc;
• uspokajające nerwy.

Owoce migdałów mogą wywoływać alergie
Z tego orzecha wytwarzane jest również mleko, które doskonale oczyszcza i zmiękcza skórę.

Również lekarzom udało się udowodnić, że to właśnie migdały doskonale stymulują pracę ludzkiego mózgu.

Ale ten owoc może również zaszkodzić ludzkiemu ciału, na przykład:

• powoduje alergie;
• orzech zawiera dużo tłuszczu i kalorii;
• płód jest słabo trawiony przez organizm.

Wielu ogrodników wie, że krzew migdałowy jest nie tylko piękny, gdy kwitnie, ale także bardzo dobrze pachnie. Do tego wszystkiego można dodać także boski smak samych orzechów.

Aby jednak dokonać zakupu tej nakrętki do sadzenia, zaleca się skontaktowanie ze specjalistycznym sklepem.

Obecnie koszt migdałów waha się. Wynika to z faktu, że na terytorium naszego kraju panuje pewna niestabilność finansowa. Ale mimo to ogrodnicy coraz częściej sadzą krzewy migdałów na swoich działkach.

Przygotowanie migdałów do zimowania

Latem należy przygotować migdały na zimę. Przede wszystkim ogrodnik musi uszczypnąć wierzchołki gałęzi, aby mogły szybciej zdrewniały i nie zamarzły zimą.

Młody krzew należy przykryć suchymi liśćmi i lutrasilem do wysokości 15 centymetrów nad ziemią. Konieczne jest również upewnienie się, że kołnierz korzeniowy nie zacznie gnić pod śniegiem.

Nie ma potrzeby przykrywania dorosłych krzewów i drzew, są mrozoodporne, a nawet jeśli niektóre gałęzie zamarzną, kultura szybko odrodzi się wiosną.

Gdzie sadzić - praktyczne i estetyczne aspekty wyboru miejsca

Biorąc pod uwagę, że migdały rosną bardzo wysoko, należy je sadzić tam, gdzie jest przestronnie. Jeśli posadzisz go zbyt blisko innych roślin, z czasem jego korona zasłoni całą przestrzeń wokół.

Wybierając miejsce do sadzenia, należy również pamiętać, że roślina ta owocuje tylko przy zapylaniu krzyżowym. Dlatego co najmniej dwa lub trzy kolejne drzewa migdałowe, odmiany zapylające, będą musiały zostać posadzone wokół pierwszego migdału. Jeśli sąsiedzi już uprawiają migdały, rośliny nadal nie zapylają się, ponieważ muszą znajdować się bardzo blisko siebie.

Rozmieszczenie drzew

Najlepszym miejscem do sadzenia drzewka jest słoneczne (dopuszczalny półcień), osłonięte od wiatrów i przeciągów. Jeśli ogrodnik odważy się zasadzić migdały w cieniu wysokich budynków lub drzew, wówczas proces wzrostu drzewa zostanie spowolniony, a produktywność rośliny będzie niska.

Gleba pod migdały:

1 Odpowiedni - gleba czarna, gliniasta lub piaszczysta. Dobrze przepuszczalne dla powietrza i wody, z głębokimi wodami gruntowymi. Roślina rośnie na glebach wapiennych o pH 7,7.

2 Nieodpowiednie - kwaśne lub zasolone, chlorowane lub z wysokim poziomem wód gruntowych.

Trzeba też zadbać o to, by drzewko spełniało swoją dekoracyjną rolę - po co ukrywać takie piękno przed oczami w odległym zakątku ogrodu? Wzdłuż ogrodzenia będzie wyglądała grupa 3-5 roślin, które dodatkowo ochronią drzewa przed wiatrem.

powrót do menu ↑

Zobacz także: Maliny: jak o nie dbać, by miały dobre zbiory? Wiosną, latem, jesienią i zimą: cechy podlewania, karmienia, przycinania krzewów i ich powtarzających się odmian