Róża angielska (55 zdjęć): nowy stary arystokrata

W naszych ogrodach coraz częściej spotyka się róże angielskie, które stopniowo zastępują tradycyjne odmiany ograniczoną paletą kolorów. Jasne, bardzo bujne, o niezrównanym aromacie, kwiaty świetnie wyglądają w klombach, żywopłotach i rabatach, a także na pojedynczych nasadzeniach. Aby uzyskać maksymalny efekt dekoracyjny angielskich róż, należy dokładnie przestudiować zasady pielęgnacji i uprawy tych pięknych roślin.

Różowe angielskie róże

Róża angielska Claire Austin

Rose Claire Austin (kliknij, aby powiększyć)

Biała angielska róża Claire Austin ma dwie opcje - spray i kręcone (pnącze). Pierwsza odmiana została wyhodowana w 2007 roku, a obie odmiany zostały nazwane na cześć córki Davida Claire. Róże nie mają innych nazw. Kraj, w którym wyhodowano angielską różę, to Anglia. Płatki są w kolorze kremowobiałym, a ich liczba przekracza 40 sztuk, a dla pnącza 120 sztuk. Zebrane są w pięknej, idealnie wyprofilowanej misce. Zarówno krzew Claymer, jak i Claire Austin kwitną w temperaturach od -10 ° C do + 40 ° C. W niższych temperaturach róże wymagają dodatkowego schronienia. Wielkość krzewu (krzaka) wynosi 1,2 m na 0,9 m. Rzęsy Claire Austin rose clammer mogą mieć do 2,5 m długości. Obie odmiany kwitną przez cały sezon i urzekają mocnym, typowo angielskim różowym, piżmowym zapachem z nutą wanilii. Odmiana róży Clare Austin w formie krzewu doskonale ozdobi każdą wersję kwietnika - mixborder i nadaje się na wysokie rabaty. W pobliżu łuków, kolumn, obelisków, ścian, krat, płotów sadzi się kędzierzawą odmianę róż.

Rodzaje i odmiany angielskich róż

Piękne róże

Do uprawy w Rosji nadaje się kilkadziesiąt róż brytyjskich. W zależności od wymyślonego projektu krajobrazu, odmiany można sadzić w sąsiednim ogrodzie:

• biało-biało-różowy (Susan William Ellis, Desdemona, Tranquillity, Pilgrim);
• czerwony i karmazynowy (Tez z Deberwils, Falstaff);
• różowy (Jubile Celebration, Braze Cadfael);
• żółty (Crown Princess Margaret, Golden Celebration).

Uwaga! Szczególnie interesująco wyglądają pomarańczowe róże Austin (Pet Austin, Charles Austin).

Miłośnikom pachnących kwiatów hodowcy polecają jedne z najbardziej śmierdzących brytyjskich odmian:

1. Roald Dahl.
2. Desdemona.
3. Anciente Mariner.
4. Żona poety.
5. Olivia Rose.
6. Claire Austin.
7. Złote Święto.
8. Uroczystość jubileuszowa.
9. Księżniczka Alexandra Kent.
10. Wolerton Old Hall.

Wolerton Old Hall

Nadaje się do uprawy w ogrodach półcienistych:

1. Roald Dahl.
2. Anciente Marinerf.
3. Desdemona.
4. Albrighton Rambler.
5. Claire Austin.
6. Królowa Sviden Christina.
7. Księżniczka Małgorzata.
8. Wolerton Old Hall.
9. Pani z Shalotte.
10. Złote Święto.

Najlepsze róże pnące z brytyjskiej selekcji, nadające się do uprawy w Rosji:

1. Albrighton Rambler.
2. Claire Austin.
3. Księżniczka Małgorzata.
4. Pielgrzym.
5. Wolerton Old Hall.
6. Falstaff.
7. Tezy Deberwilsa.
8. Theazine Georgia.
9. James Galway.
10. Duch wolności.

Duch wolności

Dla małych firm zajmujących się uprawami kwiatów ciętych angielscy hodowcy oferują kilkadziesiąt odmian odpowiednich do tego typu działalności. Najpopularniejsze z nich to:

1. Anciente Mariner. Kwitnienie podwójne, różowe, obfite i ciągłe.
2. Darcy Bussell. Malinowy gęsty podwójny kwiat o niesamowitym owocowym aromacie.
3. Eglentyna. Mocny podwójny różowy kwiat z ciągłym kwitnieniem.
4. Złote Święto.Bardzo duży kwiat o średnicy kielicha od 14 do 16 cm, płatki koloru we wszystkich odcieniach żółci. Kwitnienie jest ciągłe.
5. Uroczystość jubileuszowa. Różowa róża ze złotym blaskiem od wewnątrz kubka. Kwitnienie jest ciągłe. Kwiaty są duże, o średnicy 12-14 cm. Odmiana o niesamowitym aromacie z nutami truskawek.
6. LD Brightwhite. Kwiaty są w kolorze bordowym z klasycznym różowym zapachem. Kwitnienie jest ciągłe.
7. Królowa Sviden Christina. Niezwykle piękny jasnoróżowy kwiat. Odporny na mróz.
8. Tezy Deberwilsa. Płatki są pomalowane w odcieniach karminowej czerwieni. Pachnie klasycznym różowym zapachem. Odporny na mączniaka prawdziwego i czarną plamę.
9. Alnwick Rose. Różowa róża z podwójnymi, miseczkowymi kwiatami. Kwitnie obficie i nieprzerwanie. Pachnie jak owocowy aromat z nutą malin.

Alnwick Rose

Rose Fea Bianca (Fair Bianca)

Rose Fair Bianca

Inna biała angielska róża Davida Austina nazywa się Fair Bianca. Zimotrwała odmiana angielskich róż - toleruje temperatury do -25⁰С w klimacie suchym. Róża nie toleruje długich opadów, kwiaty nie kwitną. Negatywną cechą tej bardzo pięknej i zwartej róży (nie przekracza 1 m wysokości) jest jej skłonność do chorób (plam, mączniaka prawdziwego i rdzy). Kwiaty róży są białe, kwitną z prawie okrągłych pąków, zebranych w kwiatostany po 3-5 sztuk. w jednym. Na krzaku nie ma ich wiele, a tę różę Austin należy posadzić co najmniej trzy krzewy, aby uzyskać efekt dekoracyjny. Kwiaty cięte długo zachowują świeżość, nadają się na bukiety ślubne. W ogrodzie może rosnąć w półcieniu na glebach lekko kwaśnych lub obojętnych. Rok urodzenia róży Davida Austina to 1982.

Przycinanie, podlewanie i karmienie

Podlewanie róż po posadzeniu

W przypadku angielskich róż przycinanie jest koniecznością. Krzewy zaczynają się formować prawie od momentu sadzenia. Po przebudzeniu się pąków na wiosnę i utworzeniu pierwszych pędów o długości do 5 cm, zgarniają ziemię z podstawy krzewu, trochę poluzowują glebę i posypują ją trocinami, igłami lub słomą, aby zatrzymać wilgoć. Gdy tylko łodygi staną się silniejsze, krzew jest przerzedzany, pozostawiając 3-4 pędy. Aby uzyskać jak największe kwiaty, wyrosłe pędy są skracane o połowę, a jeśli łodygi zostaną przycięte o jedną trzecią, krzew zostanie pokryty pąkami. Odmiany pnące przycinane są tylko o 1/5 długości. Zwiędłe pąki i wyblakłe róże należy usuwać z krzewu w odpowiednim czasie, aby sprzyjać powstawaniu nowych kwiatów.

Przycinanie róż

Dojrzałe krzewy należy przycinać w kwietniu przed zakwitnięciem pąków. Późniejsze przycinanie spowoduje przesunięcie czasu kwitnienia róży. Chore, połamane, słabe i małe pędy należy usuwać bez żalu. Stare zdrewniałe pędy są cięte co 4-5 lat, pozostawiając miejsce dla młodego wzrostu. Podczas przycinania bardzo ważne jest, aby wziąć pod uwagę cechy każdej konkretnej odmiany, a instrukcje dotyczące formowania krzewu są zwykle zawarte w opisach w katalogach.

Graham Thomas

Przyjaciel rybaka

Claire Austin (Claire Austin)

Narzędzie do przycinania musi być dobrze naostrzone, aby cięcie było tak gładkie, jak to tylko możliwe. Bardzo łatwo jest uszkodzić korę i zainfekować tępymi sekatorami, powodując wysychanie pędów. Kolejna ważna zasada: cięcia należy wykonywać pod kątem iw odległości 5 mm od nerki. Zaleca się natychmiastowe potraktowanie miejsc cięcia lakierem ogrodowym lub roztworem dezynfekującym.

Przycinanie róż nożycami do przycinania - zdjęcie

Angielskie róże są podlewane, gdy gleba wysycha: w przypadku odmian wspinaczkowych wymagane jest do 15 litrów na krzak, w przypadku zwykłych - 5 litrów. Najlepiej jest podlewać wieczorami osiadłą wodą roztopową lub deszczową, ale używanie chlorowanej wody wodociągowej jest wysoce niepożądane. Nie warto też nadmiernie nawilżać liści roślin, ponieważ choroby te rozwijają się na różach.Nie można podlewać róży często i w małych dawkach, ponieważ tworzy to powierzchniowe korzenie, które łatwo ulegają uszkodzeniom podczas uprawy gleby. Najbardziej optymalny schemat to raz na 4-5 dni przy suchej pogodzie. Kiedy nadchodzi upał, do nawadniania należy pobierać tylko ciepłą wodę, w przeciwnym razie zmniejsza się chłonność korzeni, roślina słabnie, pąki się nie otwierają. Przestają podlewać pod koniec sierpnia, a deszczowe lato miesiąc wcześniej.

Podlewanie i karmienie róż

Krzewy karmione są co najmniej trzy razy w sezonie: przed kwitnieniem stosuje się nawozy zawierające azot, w okresie kwitnienia wymagana jest materia organiczna i złożone mikroelementy, a przed zimowaniem rośliny potrzebują przede wszystkim nawozów z fosforem i potasem. Jeśli otwory do sadzenia zostały wypełnione zgodnie z zasadami, w pierwszym roku nie trzeba karmić róż.

W drugim roku dobry wynik daje karmienie odchodami ptaków lub wlewem dziewanny. Ściółkę rozcieńcza się wodą w stosunku 1:20, dziewanny 1:10. Napar jest używany tylko świeżo przygotowany. Aby poprawić strukturę gleby i lepiej przyswajać pożyteczne pierwiastki, glebę wokół krzewu należy ściółkować warstwą torfu o grubości do 8 cm, co chroni korzenie przed przegrzaniem, przyspiesza ich rozwój.

Ściółka do róż

Zamek Rose Glamis

Pachnąca róża Glamis Castle

Angielska róża Glamis Castle ma zwarty krzew. Kwiaty róży są białe z kremowym odcieniem. Są gęsto podwójne (ponad 120 płatków) i pojawiają się przez całe lato. W bardzo niskich temperaturach wymaga schronienia i może być dotknięty mączniakiem prawdziwym lub plamistością. Aby zapobiec pojawianiu się chorób grzybiczych, stosuje się opryski zapobiegawcze. Jak wszystkie róże preferuje gleby neutralne z dobrym drenażem. Słabo toleruje ciężkie gleby gliniaste. Podczas długotrwałych opadów kwiaty nie otwierają się. Gałęzie usiane cierniami, ale delikatne, kruche. Wielkość kwiatu przy odpowiedniej pielęgnacji sięga 10 cm. Zapach jest klasyczny, mirtowy.

Angielska biała róża, zamek Glemis, jest uprawiana jako roślina krawężnikowa. Nadaje się również do uprawy w pojemnikach, wazonach, doniczkach i innych pojemnikach. Pojedyncza roślina wymaga dodatkowych podpór dla gałęzi ze względu na ich kruchość (szczególnie przy obfitym kwitnieniu). Rok urodzenia odmiany Glemis Castle - 1992.

Przygotowanie do zimy

Angielskie róże w przypadku braku ochrony nie tolerują rosyjskich zim, dlatego dla pomyślnego zimowania wymagają dokładnego przygotowania i ochrony. Preparat to odpowiednia pielęgnacja latem i regularne karmienie. Osobno należy zadbać o ochronę przed mrozem.

Wraz z nadejściem jesieni ważne jest, aby nie zrywać kwiatów z krzewów, aby same mogły kwitnąć i kruszyć się. Przyczyni się to do pełniejszego dojrzewania pędów. Wraz z nadejściem chłodów usuwane są nieopuszczone liście, a niedojrzałe pędy są całkowicie wycinane. Wtedy możesz zacząć krycie.

Ważny! Pokrycie nasadzeń jest możliwe dopiero po stałym spadku temperatury do ujemnych odczytów (ale nie mniej niż -10 stopni).

Rose Francine Austin

Rose Francine Austin

Angielskie róże Davida Austina mają piękną odmianę sprayu Francine Austin. Może być uprawiana jako roślina pnąca i krzaczasta. W pierwszej wersji gałęzie róży dorastają do 2 m długości, w drugim krzew mierzy 0,9 m na 1,2 m. Autorem róży jest David Austin. Na pędzlach otwiera się od 10 do 30 białych kwiatów. Liście są bladozielone. Aromat jest mocny, przypominający klasyczny aromat starych róż z nutą piżma. Gałęzie są mocne, rozłożyste. Biała róża dość odporna na zimno. Wymaga jednak profilaktycznego opryskiwania przeciw plamistemu i mączniakowi prawdziwemu.

Róża angielska Francine Austin to doskonała roślina na krawężniki, zjeżdżalnie alpejskie i ogrody skalne, przy ścianach, a także do uprawy na pniu.Kwiaty róży, białe głębokie miseczki, pojawiają się przez całe lato i przy zadowalających warunkach, aż do pierwszych przymrozków. Miejsca lądowania lepiej wybierać od południa, wschodu lub zachodu. Róża preferuje miejsca przepuszczalne i słońce.

Jak sadzić angielską różę (wideo)

Angielskie róże dobrze komponują się z wieloma kwitnącymi jednorocznymi i bylinami. Tak więc wysokie krzewy świetnie wyglądają w nasadzeniach stawowych z ostróżką i floksem, naparstnicą i akonitem. Są połączone z weroniką, szałwią i kocimiętką. Na pierwszym planie odmiany nisko rosnące można obsadzić pelargoniami i weroniką, a krzewy bzu można umieścić w tle. Do wiosennego zagęszczania różowych nasadzeń zwykle używa się piwonii, tulipanów i hiacyntów.

Ogrody Rose Kew

Ogrody Rose Kew

Rose Kew Gardens (Kew Gardens) to odmiana angielskich róż, których kwiat jest biały, ale z żółtym środkiem w postaci wielu długich pręcików. Kształt kwiatu jest prosty, ma tylko 4-8 płatków, zwykle 5. Aromat wydobywa się słaby, piżmowy. Kew Gardens kwitnie od wczesnego lata do mrozu. Aby kwitnienie było ciągłe, wyblakłe kwiaty są usuwane. Rose urodziła się w Afryce Północnej i została wyhodowana przez Davida Austina. Rejestracja odbyła się w Anglii w 2009 roku. Gleby są w większości obojętne, bogate w materię organiczną, dobrze drenujące. Róża dobrze zachowuje się również na glebach lekko kwaśnych, ale wymaga większej pielęgnacji. Odporność na zimno jest średnia, ale odporność na choroby jest dość wysoka.

Kew Gardens to angielska odmiana róż uprawiana na żywopłotach, rabatach, skalniakach. Ta róża ostinka posłuży jako doskonała roślina w tle w mixborders, ozdobi kratę, ścianę oporową, brzydkie wzgórze (jak okrywowe), stanie się częścią tolpiari lub standardowej róży.

Przechowywanie sadzonek

Po zakupie gołe korzenie należy owinąć wilgotną szmatką, a na wierzch przykleić folię w celu zatrzymania wilgoci podczas transportu sadzonki. Jeśli korzenie są jeszcze trochę suche, moczy się je na jeden dzień w pojemniku z wodą. Jeśli nie można od razu zasadzić rośliny, korzeń ponownie zawija się wilgotną szmatką w kilku warstwach, a następnie przykrywa polietylenem i pozostawia w chłodnym miejscu. Pędy z zamkniętymi korzeniami, zapakowane w folię, należy przechowywać w chłodnym pomieszczeniu (do 10˚C) bez rozpakowywania do momentu posadzenia.

Przykład przechowywania sadzonek róż

Istnieją inne metody przechowywania:

• kopią wąski rowek do 20 cm głębokości, ostrożnie ustawiają sadzonki wzdłuż jednej ze stron, przykrywają korzenie i dolne części pędów ziemią. Następnie gleba jest dobrze zagęszczona i powstaje schronienie przed deszczem;
• kupując sadzonki późną jesienią korzenie przycina się do 30 cm, pędy skraca, wycina suche lub uszkodzone części. Następnie rośliny umieszcza się w pudełkach i przykrywa mokrym piaskiem. Do przechowywania najlepiej nadaje się nieogrzewana piwnica, która nie zamarza nawet podczas silnych mrozów.

Sadzonki róż - fot

Rose Lichfield Angel (Lichfield Angel)

Rose Lichfield Angel

Kolejna biała róża z angielskich róż Davida Austina - róża Lichfield Angel pachnie lekko zmieszaną z goździkiem i lilią wodną. Wielkość krzewu wynosi od 1,2 m do 0,9 m. kwitnienie powtarzane od czerwca do października. Pączek jest różowy i kwitnie w kremowo-biały podwójny kwiat - rozetę w kształcie miseczki. Jeśli róża rośnie w nasłonecznionym miejscu, przy długotrwałym oświetleniu i wysokich temperaturach, kwiat blaknie do czysto białego koloru. Wielkość kwiatów zebranych w trzech kawałkach na łodygę może osiągnąć średnicę 10 cm.

Rose Litchfield Angel wymaga zimowego schronienia i profilaktycznych sprayów przeciwko mączniakowi prawdziwemu i plamieniu. Długotrwała wilgotność (deszcze) negatywnie wpływa na kwitnienie: kwiaty tracą swój efekt dekoracyjny i nie kwitną. Ta róża ostinka nadaje się do cięcia. Jak wszystkie róże preferuje gleby bogate w związki organiczne o neutralnej kwasowości, ale rośnie również na glebach lekko zakwaszonych.Przy dobrej pielęgnacji cieszy właścicieli doskonałym kwitnieniem we wszystkich rodzajach klombów. W ogrodzie różanym róża Litchfield Angel służy jako przejściowe połączenie od żółtych róż do różu i odwrotnie.

Angielskie róże: cechy wzrostu (wideo)

Niezależnie od rodzaju krzewu róże należy najpierw uziemić, a następnie zaizolować. Odmiany krzewów otoczone są siatką lub panelami piankowymi, osłonami z papy lub sklejki, po czym wnękę schronu pokrywają suche materiały: liście, wióry, świerkowe gałęzie lub luźna sucha próchnica. Róże pnące układa się na powierzchni gleby i przypina, po czym przykrywa świerkowymi gałęziami i liśćmi warstwą co najmniej 30 cm, od góry rośliny przykrywa się folią lub pokryciem dachowym. Konieczne jest usunięcie schronienia na wiosnę po ogrzaniu do 0 stopni.

Rose Susan Williams-Ellis

Rose Susan Williams-Ellis

Rose Susan Williams-Ellis jest własnością Davida Austina Rosersa i została wyhodowana w 2010 roku. Na obszarach o ciepłym klimacie róża zaczyna kwitnąć pod koniec maja, w zimnych regionach - miesiąc później i kwitnie prawie nieprzerwanie. Kwiat jest gęsto podwojony i przypomina podwójne kwiaty pomarańczy. Kwiaty zbiera się w pędzelkach po 3 szt. jeden. Rozmiary roślin zaczynają się od 0,8 m do 0,8 m. Z wyglądu róża Susan Williams-Ellis jest podobna do antycznych róż, a zapach tylko to potwierdza (olejek różany) i jest tak silny, jak antyczne róże.

Głównymi szkodnikami są mszyce, gąsienice, przędziorki, skoczki, bąki i robaki. Róża Susan Williams-Ellis ma niewielką skłonność do plamistości, mączniaka prawdziwego i rdzy różanej. Wszystkie szkodniki i choroby pojawią się na nim tylko przy bardzo złej opiece, a więc jest na nie odporny. W regionach o dużej wilgotności i niskich temperaturach należy go przykryć. Róża ostinka nie toleruje cienia, gleb ciężkich i kwaśnych, a także strony północnej.

Metody uprawy róż: niejednorodne rabaty, rabaty, pojemniki, na ścianach oporowych, kratach.

William Shakespeare 2000

Pierwsza prezentacja róży pochodzi z 1987 roku, ale odmiana okazała się bardzo bolesna, dlatego 13 lat później David Austin zaprezentował ulepszoną hybrydę, charakteryzującą się zwiększoną odpornością na wszystkie rodzaje chorób. Odmiana ta przyciąga dużymi, gęsto pełnymi kwiatami (w jednym kwiatku może być do 120 płatków) o aksamitnie czerwonym, bardzo jasnym odcieniu, który stopniowo przechodzi w bogatą fioletową barwę. Na początku kwitnienia kwiaty są głęboko złożone, ale później, stopniowo otwierając się, przekształcają się w bardziej kwadratowe i płaskie. Na każdym pędzie tworzy się duża kępka kwiatów, kwitnienie może trwać do dwóch tygodni. Krzew wyprostowany, bujny, szybko rosnący, obficie rozgałęziony, silnie ulistniony. Liście - duże, jasno zielone, matowe

William Shakespeare 2000 nosi imię Szekspira, zgodnie z ankietą wybranego tysiąclecia. Krzew wyprostowany, rozgałęziony, do 120 cm wys., 90 cm szer. Kwiaty ciemnoczerwone z fioletowym odcieniem, gęsto wypełnione, o silnym aromacie. Kwitnienie jest ciągłe. Według samego Davida Austina jest to najlepsza do tej pory czerwona angielska róża.

Aranżacja ogrodowa róż odmian William Shakespeare 2000 i Prosperity na tle cyprysów

Rose Swan

Rose Swan

Odmiana Swan została zarejestrowana w 1987 roku w Anglii. Zaskoczy Cię obfitością gęsto pełnych kwiatów, które pojawiają się przez cały sezon. Wielkość kwiatu 10-13 cm, aromat lekko owocowy z nutą mirry. Może być uprawiana jako krzew i jako roślina pełzająca, a także do krojenia w bukiety. Mocna, wyprostowana biała róża. Wysokość rośliny waha się od 1,2 m do 2 m, a szerokość od 0,9 m do 1,2 m. Liście są gęste, występują kolce. Odporność na choroby jest dobra. W okresie długotrwałych opadów może pojawić się czarna plama i rdza oraz mączniak prawdziwy, w okresie zimowym konieczne jest korzystanie ze schronienia. W zimnych regionach będziesz potrzebować krótkiej formy zimowego przycinania tej angielskiej róży.

Rose Swan preferuje gleby obojętne, dobrze przepuszczalne i bogate w organiczne, ale wystarczy lekko kwaśne (pH 6,5-6,1). Róża nadaje się do uprawy na różnorodnych rabatach kwiatowych oraz do krojenia w bukiety.

Porady dotyczące pielęgnacji

W wersji klasycznej opieka nad angielskimi różami całkowicie pokrywa się ze schematem działań opracowanym dla innych rodzajów róż i obejmuje podlewanie, karmienie, przycinanie oraz zwalczanie chorób i szkodników.

Podlewanie

Rośliny mają umiarkowane zapotrzebowanie na wilgotność gleby, dlatego zaleca się je podlewać tylko wtedy, gdy wierzchnia warstwa gleby na głębokości 2-3 cm jest sucha. Podlewanie najlepiej wykonywać wieczorem. Ilość wody zależy od rodzaju krzewu: 15 litrów wlewa się pod kręcone i pnące się, a 10 litrów pod krzaki.

Top dressing

Zaczynają aktywnie karmić kwiat od drugiego roku po posadzeniu. Pierwsze karmienie powinno zawierać składniki azotowe, co da impuls do tworzenia nowych pędów. Drugie karmienie, składające się głównie z pierwiastków azotu i fosforu, odbywa się w okresie pączkowania. Bliżej jesieni róża jest obficie „karmiona” potasem, dzięki czemu lepiej znosi zimowe mrozy.

Przycinanie

Przycinanie powinno odbywać się wiosną i jesienią. Osłabione i cienkie gałązki i pędy podlegają bezlitosnemu usuwaniu i dopiero wtedy przejdź do formacyjnego przycinania krzewu:

• jeśli to konieczne, aby wyhodować zwarty krzew, łodygi są skracane o połowę;
• aby uzyskać rozłożyste krzewy, pędy są odcinane o jedną trzecią ich długości;
• w przypadku odmian pnących szybkość skracania pędów wynosi 1/5 ich części.

Po przycięciu możesz karmić rośliny złożonymi nawozami.

Rose Ze Nun (The Nun)

Angielska biała róża The Nun autorstwa Davida Austina jest prawie bez kolców. Ma kremowo-białe, półpełne kwiaty (9-16 płatków), które pojawiają się ponownie po odpowiedniej pielęgnacji. Środek kwiatu składa się z wielu pręcików o złotym odcieniu.

Rose Ze Nun może być uprawiana jako krzew i krótka glinka. Ta róża preferuje neutralną, osuszoną glebę z wystarczającą ilością materii organicznej. Rośnie dobrze iw półcieniu. Północne kierunki sadzenia Ostinki nie są odpowiednie. Jej odporność na choroby jest ponadprzeciętna. W zimnych regionach potrzebuje schronienia. Rok wprowadzenia - 1987

Róża Austin Park: wybieramy odmiany

Cechą charakterystyczną prawie każdej odmiany angielskich róż jest tolerancja cienia, co jest dość naturalne, biorąc pod uwagę angielski klimat, który charakteryzuje się niewielką liczbą słonecznych dni.

Austin róże "Graham Thomas" (na zdjęciu) zostały nazwane na cześć słynnego ogrodnika Grahama Stuarta Thomasa. Należą do zarośli (krzewy, róże półlistne) i pnączy, tj. plecionki, ale wysokość i szerokość krzewu zwykle nie są największe

Te róże są często nazywane „nowoczesnymi różami parkowymi”, ale jest to trochę błędne, ponieważ nie wszystkie róże Austin mogą przetrwać naszą zimę bez schronienia, jak to sugeruje park

Dla normalnego rozwoju róży angielskiej odpowiednie jest miejsce, w którym będzie ona codziennie oświetlana światłem słonecznym tylko przez 4-5 godzin. Ale jednocześnie niewiele odmian może pochwalić się wysoką mrozoodpornością, dlatego poniższe są optymalne dla naszych warunków klimatycznych.

Rose Tranquillity

Rose Tranquillity

Ta odmiana róży Austin ma doskonałe kwiaty i jest bardzo popularna wśród hodowców róż. Pączek róży Tranquility ma kolor żółtawy, ale w pełni kwitnący kwiat jest czysto biały. Zaokrąglony kwiat rozety emanuje lekkim aromatem jabłka i długo utrzymuje się na pędzie. Kwiaty pojawiają się stale przez cały sezon. W ciepłych regionach róża może kwitnąć aż do pierwszych przymrozków.

Rose Tranquillity ma wyprostowany krzew, gęsto pokryty jasnozielonymi liśćmi. Rozmiary róż od 1,2 m wysokości i od 0,9 m szerokości. Jest bardzo, bardzo mało cierni. Praktycznie nie cierpi na choroby i toleruje mrozy do -20⁰С.

Spokój - angielska róża Davida Austina może rosnąć we wszystkich rodzajach klombów i być uprawiana jako roślina cięta.

Wykorzystanie roślin w projektowaniu krajobrazu

Austin Rose to prawdziwie wszechstronne urządzenie, które może stać się centralnym elementem ogrodu lub skromnie odgrywać rolę ostatniego, ostatniego szczegółu w kompleksie z innymi roślinami. Odpowiednio przycięte i pielęgnowane szybko tworzą gęste, wysokie narośla, które można wykorzystać jako żywopłot.

Dzięki ostrożniejszemu podejściu do formowania się krzewu i ograniczeniu ich wzrostu, rośliny mogą być używane zarówno jako krawężniki, jak i do dekoracyjnego projektowania nasadzeń grupowych we współpracy z iglakami lub krzewami zimozielonymi. Odmiany nisko rosnące można wykorzystać do ogrodnictwa w pojemnikach lub stać się atrakcyjnym elementem klasycznego ogrodu kwiatowego.

Twórca tych niesamowitych kwiatów zaleca nawet stosowanie ich w nasadzeniach grupowych, mieszając różne odmiany, które mogą różnić się aromatem, strukturą i kolorem pąków oraz wysokością i strukturą krzewu.

Angielska róża William i Catherine

Rose William i Catherine

Angielska róża William i Catherine została nazwana przez Davida Austina na cześć małżeństwa księcia Williama i Catherine Middleton. Jest odporną różą i mocną różą, która może wytrzymać do -20⁰C. W regionach o dużej wilgotności i niskich temperaturach w okresie letnim wymagane będzie zapobiegawcze opryskiwanie mączniakiem prawdziwym i plamienie.

Kwiat składa się ze środka utworzonego z wielu małych płatków i otaczającej go „korony”, składającej się z dużych płatków. Na początku kwitnienia jest zabarwiony na delikatny morelowy odcień, który szybko zmienia kolor na biały. Kwiaty pojawiają się przez cały sezon. Tłem dla kwiatów zebranych w małe kwiatostany są ciemnozielone liście. Aromat jest mocny, mirtowy.

Podobnie jak wszystkie odmiany róż Austin, róża preferuje miejsca słoneczne, ale rozwija się również w lekkim półcieniu. Róża angielska William i Catherine rośnie szybko i tworzy wyprostowany krzew o wysokości 1,2 mi szerokości 0,9 m. I jak wszystkie róże, róża najlepiej nadaje się na obojętną, bogatą w organiczne i dobrze przepuszczalną glebę.

Krzewy schronienia na zimę

Najlepiej jest robić schronienia z gałęzi świerkowych

Podczas uprawy angielskich róż należy zwrócić szczególną uwagę na ich zimowanie. Na początku października krzewy pokryte są suchą ziemią lub piaskiem. Niepożądane jest przyjmowanie torfu i słomy, ponieważ zbierają się, długo zatrzymują wilgoć, a korzenie roślin są vytuvalut. Łodygi są lekko zawiązane, aby się nie złamały i lekko ugięte do ziemi. Kiedy nadchodzą pierwsze przymrozki, z róż usuwa się wszystkie liście, szczypie pąki, a następnie na krzakach układa się ramki ze złomu. Mogą to być pręty zbrojeniowe, drewniane pręty, cienkie rury. Na ramie mocowana jest gęsta folia lub specjalna tkanina agrotechniczna.

Rose William Shakespeare

Katedra Rose Winchester

Katedra Rose Winchester

Odmiana róży Austin's Winchester Cathedral kwitnie w pełni przez całe lato, jest odporna na choroby i zimno. Może kwitnąć bardzo wcześnie, jeśli pozwalają na to warunki pogodowe. Krzew o wymiarach 1,2 m (wysokość) i 0,9 m (szerokość) jest po prostu pokryty masą białych kwiatów w okresie pełnego kwitnienia. Najlepszymi warunkami do udanej uprawy tej róży będą czarnozemy z dobrym drenażem i słonecznym miejscem na miejscu.

Róża emanuje aromatem Old Roses z nutami miodu i migdałów Uzupełnieniem mogą być rośliny takie jak erigeron, powojnik, akonit i lawenda. Można ją uprawiać nie tylko z innymi roślinami, ale także samodzielnie ze względu na piękny kształt łodyg. Nadaje się do krojenia w bukiety.

Funkcje lądowania

Sadzenie kwiatów niewiele różni się od procedury wykonywanej na początkowym etapie uprawy innych odmian tych roślin.Przed sadzeniem sadzonki moczy się w wodzie, do której w miarę możliwości można dodać stymulatory wzrostu i korzeni. W tej chwili zajmują się wyborem miejsca na róże i przygotowaniem dołków do sadzenia.

W takim przypadku konieczne jest spełnienie następujących wymagań:

• kultura nie toleruje intensywnego światła słonecznego, dlatego ważne jest, aby wybrać miejsce, w którym promienie słoneczne padają nie więcej niż 5 godzin dziennie;
• miejsce nie powinno być zalewane wiosną roztopioną wodą i zimą pozostawać bez pokrywy śnieżnej, dlatego idealnym miejscem byłaby okolica z altanami i pergolami, werandami i innymi budynkami, w tym ogrodzeniami.

Po ostatecznym porównaniu wymagań i wyborze odpowiedniego miejsca można przystąpić do przygotowania dołków do sadzenia. Dla każdej sadzonki wykopuje się otwór o wymiarach 50 x 50 cm i tej samej głębokości. Zawiera żyzną glebę ogrodową, zmieszaną w równych proporcjach z próchnicą. Do każdego dołu wlewa się 1 wiadro wody i pozostawia na co najmniej 20 godzin.

Podczas sadzenia ważne jest, aby miejsce szczepienia miało co najmniej 7 cm głębokości, a korzenie były równomiernie rozłożone. Podlewanie sadzonki w pierwszym dniu po posadzeniu powinno być obfite - 5 litrów pod krzakiem. Następnie wskazane jest, aby lekko je przytulić. Ta procedura przyczyni się do powstania silniejszego systemu korzeniowego.

Inne rodzaje przycinania: wskazówki dla początkujących

Ogrodnik może wybrać rodzaj przycinania nie tylko na podstawie odmiany róży, ale także kondycji krzewu.

Przycinanie sanitarne

Pozwala usunąć uszkodzone lub zamarznięte pędy. Dotyczy absolutnie wszystkich rodzajów roślin. Wycinane są suszone, zdeformowane, połamane gałęzie, pędy, które nie zdążyły dojrzeć przed nadejściem jesieni i wszystkie narośle, które topią krzew, są wycinane. Jeśli nie przeprowadzisz takiego wydarzenia przynajmniej raz w roku, roślina może umrzeć.

Takie przycinanie można przeprowadzić nie tylko jako przygotowanie do okresu zimowego, ale także przez cały rok kalendarzowy.

Odmładzający

Jeśli twoja roślina żyje dłużej niż rok, to podobnie jak inne krzewy, pędy mogą stać się przestarzałe, nie kwitnąć i gnić. Aby temu zapobiec, a także wydłużyć długość życia, konieczne jest leczenie przeciwstarzeniowe.

• Wszystkie stare gałęzie, które nie rosły dobrze, są odcinane.
• Jeśli są pędy z łuszczącą się korą, należy je również przyciąć do podstawy.
• Nie zostawiaj gałęzi na roślinie starszych niż 3 lata.

Najlepiej przeprowadzić przycinanie przeciwstarzeniowe na przemian z przycinaniem sanitarnym.

Na kwitnienie

Jeśli w ostatnim sezonie krzew kwitnął słabo lub wcale, zimą można podjąć niezbędne działania, aby przygotować różę na następny sezon. Pozwoli to na zrównoważony wzrost i dobrą kolorystykę.

• Usuń pędy starsze niż 3 lata.
• Pamiętaj, aby zbadać pąki, które pozostają na pędach.

Spójrz na stopień rozwoju pąków, a także zdolność do kwitnienia. Wyższe pąki dają wcześniejszy kolor, ponieważ otrzymują więcej światła słonecznego. Jednak te kwiaty wcale nie są duże, mają krótkie szypułki.

Jeśli przycinasz górne pąki, pobudzisz dolne kwiaty do wzrostu. Będą duże i mocne, z długimi szypułkami.

Konieczne jest odcięcie górnych pąków o 2-3 przyszłe kwiaty

Instrukcje krok po kroku dotyczące przycinania różnych typów

Zadbany krzew „podziękuje” gospodyni obfitością kwiatów

Przycinanie zwykle rozpoczyna się pod koniec października i kończy w połowie listopada. Temperatura w tym czasie sięga od -1 do -5 ° C. Nie możesz odciąć gałęzi, gdy mróz jeszcze się nie zaczął. Przyczyni się to do szybkiego wzrostu pąków, które następnie zostaną zabite przez zimowe mrozy.

Miejsca cięcia należy traktować specjalnymi preparatami zapobiegającymi tworzeniu się grzybów. Jeśli mówimy o dużej grupie krzewów różanych, procedura może zająć dużo czasu, bądź na to przygotowany.

Hybrydowe róże herbaciane. Floribunda

Przy prawidłowej procedurze róży nie trzeba nawet zakrywać

To bardzo delikatna roślina. Możesz ciąć gałęzie dokładnie do środka pędów, 0,5-1 cm wyżej niż znajduje się zewnętrzny pączek.

Takie przycinanie zminimalizuje zamarzanie pędów zimą. Przyniesie to korzyści roślinom, aw następnym roku urodzą żywiołowy kolor.

Odmiany miniaturowe i parkowe

Na takich różach usuwane są tylko chore gałęzie.

Tego typu kwiaty nie wymagają przycinania jako takiego. Procedura ma charakter prewencyjny. Jeśli chcesz chronić kwiaty przed zimowym chłodem, musisz usunąć wszystkie pędy, które mają słaby lub wysuszony wygląd. Pamiętaj, aby odciąć wszystkie liście, jeśli nadal przyklejają się do łodyg. Nie należy dotykać zdrowych i zdrewniałych pędów. Można wyciąć małe gałęzie, które są zdeformowane lub chore.

Przycinanie róż angielskich i kanadyjskich

Przycinanie jest opcjonalne, ale może przynieść korzyści roślinie

Te kwiaty nie wymagają przycinania. Ale troskliwi właściciele, chcąc przygotować pnącza na zimę, przeprowadzają podobną procedurę:

• Usuń wszystkie pędy, które nie wyblakły.
• Liście i gałęzie są usuwane.
• Możesz usunąć nie wszystkie pędy, ale tylko te, które zagłuszają krzaki.
• Gałęzie starsze niż dwa lub trzy lata są usuwane.

Na przykład, jeśli dorosły krzew składa się z 6-8 gałęzi i pędów, to dokładnie połowa jest usuwana.

Pamiętaj, że przycinanie wiosenne i zimowe to zupełnie inne procedury, które mają różne cele, a co za tym idzie, inny algorytm wykonania.

Bush podniósł się

Taki kwiat jesienią wymaga szczególnej uwagi.

Aby przyciąć tę roślinę, stosuje się kilka podejść jednocześnie.

• Niskie przycinanie pędów. Kilka centymetrów usuwa się z ziemi, pędy wycina się od drugiego do trzeciego pąka od podstawy.
• Przycinanie średnie zakłada cięcie od piątego do szóstego pąka.
• Wysokie przycinanie pozwala pozostawić całą długość pnia, jednocześnie usuwając wszystkie pędy.
• Łączone przycinanie łączy kilka rodzajów cięć. Odbywa się to w celu umożliwienia krzewowi wzrostu do następnego sezonu.

Wszystkie te typy są używane do różnych celów.

• Niskie przycinanie stosuje się w przypadku, gdy roślina jest bardzo słaba, możliwe jest, że nie przetrwa zimy.
• Przycinanie średnie i wysokie ma na celu zachowanie rośliny na okres mrozów.

Jak podlewać

Konieczne jest podlewanie róż w zależności od obszaru występowania systemu korzeniowego. Nie nalewaj całej wody na raz. Dozowane podlewanie zapewni pełną penetrację i nasyci glebę wilgocią. Nie podlewaj liści i kwiatów rośliny. Takie podlewanie przyczynia się do pojawienia się chorób: wilgoć w nocy na krzaku przy zmianie temperatur w dzień iw nocy zapewni na przykład pojawienie się mączniaka prawdziwego. Nie wylewaj wody z węża pod ciśnieniem jednym ciągłym strumieniem - powoduje to erozję gleby i odsłanianie korzeni. Użyj specjalnego zraszacza. Pozwoli to wodzie delikatnie nasycić glebę.

Zwróć większą uwagę na róże świeżo posadzone, róże pnące pod ścianami, róże rosnące na glebach piaszczystych oraz róże rosnące w doniczkach i innych naczyniach. Potrzebują więcej wilgoci ze względu na specjalne warunki wzrostu.

Jak mówią, wszystkie róże uwielbiają nawozy, zwłaszcza angielskie (według informacji ze strony internetowej firmy). Jeśli chcesz uzyskać najzdrowsze i najpiękniejsze róże, musisz je regularnie karmić.

Firma zaleca nawożenie róż dwa razy w roku: na początku sezonu wegetacyjnego i po pierwszym kwitnieniu w celu stymulacji pojawienia się nowych kwiatów.

Oczywiście hodowca, pracując nad hodowlą róż, opracował własną specjalną recepturę nawozów. Jeśli masz taką możliwość, użyj gotowych nawozów David Austin Rose Food. 1,7 kg gotowego nawozu granulowanego firmy D, Austin zawiera azot, fosfor, potas, podstawowe pierwiastki śladowe. Podobne mieszanki są również dostępne na naszym rynku i można je bezpiecznie stosować zgodnie z instrukcją.

Pielęgnacja roślin

Rudbekia wieloletnia - jak kwitnie, popularne odmiany

Dbanie o swój krzew róży nie zajmuje dużo czasu.

Podlewanie najlepiej wykonywać wieczorem, ale woda nie powinna być zimna. Po deszczu wskazane jest strząśnięcie wody z pąków, aby uniknąć gnicia. A glebę należy okresowo poluzowywać.

Tylko róże starsze niż 1 rok wymagają karmienia, takie krzewy należy nawozić od początku kwitnienia do połowy sierpnia, w odstępie 3-4 tygodni.

• pierwszy opatrunek górny powinien pochodzić z nawozów azotowych;
• drugi - od organicznego i złożonego;
• trzeci - z potażu i fosforu.

Jude the Obscure

Prawidłowe przycinanie sprawi, że ogród różany zakwitnie więcej niż jeden raz w okresie letnim; należy to robić trzy razy w sezonie.

• Pierwszy - wiosną, przed pojawieniem się młodych liści - usuwa słabe i chore pędy.
• Po drugie - przez całe lato pędy należy uszczypnąć, aby krzew stał się wspanialszy.
• A trzeci to przygotowanie do zimy. Usuwane są suche i chore gałęzie, suche liście i pąki.

Jeśli konieczne jest przesadzenie róż, zaleca się to zrobić po przycięciu, ale przesadzanie dojrzałych róż może być problematyczne, ponieważ niektóre odmiany mają ponad metr korzeni w ziemi.

Ważny! Możesz przykryć róże na zimę ziemią lub trocinami, po umieszczeniu trucizny dla gryzoni, aby nie gryzły korzeni.

Jak wybrać odpowiednią sadzonkę

Podczas sadzenia jakichkolwiek roślin ważne jest, aby wziąć pod uwagę klimat, do którego są przeznaczone i gdzie mają być uprawiane. Gatunek Austina jest hodowany na mglistych i wilgotnych ziemiach Anglii. Dlatego właśnie te warunki będą dla nich preferowane. Z około 200 odmian róż w Anglii co najmniej jedna trzecia z nich poradzi sobie w warunkach klimatycznych naszego kraju.

Jak dobrać odpowiednią odmianę do klimatu terytorialnego położenia terenu? Jako próbkę można wziąć Kanadę. Ich warunki klimatyczne są prawie takie same jak w Rosji. Dzięki temu odmiany, które uprawiają, możemy z powodzeniem pielęgnować przez nas.

Przy wyborze sprzedawcy należy zwrócić szczególną uwagę na jego kompetencje w sprawach dotyczących odmian angielskich. Faktem jest, że oszuści wiedzą, jak wyceniane są tego typu nasiona, kupują podobne za niską cenę i sprzedają znacznie drożej. Oczywiście pierwszeństwo powinny mieć szkółki, w których ten piękny kwiat jest hodowany profesjonalnie. Cena jest nieco wyższa, ale to dlatego, że tam sprzedawcy dają gwarancję klimatycznej przydatności. Nie warto kupować sadzonek w punktach sprzedaży zlokalizowanych przy drogach. Z prawie 100% prawdopodobieństwem są dotknięte chorobami lub mogą wcale nie być odmianą, za którą zapłacił kupujący.

Rosnące ostiny w Rosji

Istnieje jednak wiele recenzji rosyjskich ogrodników z różnych części naszego kraju, w tym z Uralu, Syberii, regionu Archangielska, w których ogrodnicy dzielą się swoim udanym doświadczeniem uprawy "Ostinoka" w trudnych warunkach.

Rosnące ostiny w Rosji

Uwaga !!!

W Rosji, zgodnie z obserwacjami hodowców kwiatów, którzy uprawiają róże Austin, kwiaty nie zachowują się tak, jak wskazano w katalogu. Mianowicie: mają większą mrozoodporność niż wskazano w katalogu. Rosną większe lub mniejsze (co jest nieprzyjemne, ponieważ podczas sadzenia ważne jest, aby znać przyszłą wielkość rośliny). Dlatego przed zakupem takiego czy innego rodzaju "Ostinki" należy poszukać recenzji na ich temat na rosyjskich forach. Przestudiuj rosyjskie doświadczenia hodowców róż. We wczesnych latach uprawy takich róż kwitnienie jest słabe, ponieważ krzew powinien rosnąć i stawać się silniejszy. Ale z biegiem czasu ten problem został rozwiązany.

Głównym celem uprawy "Ostinków" w Rosji jest zapewnienie niezawodnego schronienia. Nikt na świecie nie zajmuje się różami tak bardzo, jak rosyjscy ogrodnicy. W najlepszym przypadku są pochylone. A według recenzji wszystkich tych samych ogrodników z surowych regionów odmiany sprowadzone z zagranicy, których nie ma w naszych katalogach, czasami okazują się nawet lepsze niż te, które są zalecane do uprawy.

W 1983 roku na wystawie w Chelsea (na przedmieściach Londynu) David Austin zaprezentował swoje najlepsze odmiany. Wśród nich są Graham Thomas i Mary Rose.Można powiedzieć, że dzięki tym odmianom hodowca i jego piękne róże zasłynęły na całym świecie.

Choroby i szkodniki angielskich kwiatów

Angielskie róże są odporne na choroby. Jednak przy niewłaściwej pielęgnacji pojawiają się następujące problemy:

• mączniak;
• rdza na liściach;
• mozaika;
• szara zgnilizna.

Dotknięte pędy są usuwane, krzew jest traktowany płynem Bordeaux lub siarczanem miedzi.

Wśród szkodników najczęściej spotyka się mszyce; aby wyeliminować owada, krzak spryskuje się mydłem do prania rozpuszczonym w wodzie.

Okres przycinania róż

Wiosna to odpowiedni czas na przycinanie róż. Rozkwit forsycji może ci powiedzieć, kiedy chwycić sekator. Gdy tylko forsycja pokryje się złotymi kwiatami, a pąki zaczną puchnąć na dnie krzewów różanych, możesz rozpocząć przycinanie. Gdzieś pod koniec kwietnia.

Jeśli wcześniej pokroisz róże, pocięte pędy zamarzną podczas mrozu. Wtedy bujny kwiat róży nadejdzie później. Jeśli opóźnisz przycinanie, róża straci energię na wzrost nowych liści i pędów. W rezultacie roślina będzie słaba, a kwitnienie nie będzie bujne.

Dzikie pędy, które często pojawiają się poniżej przeszczepu, są odcinane. Aby to zrobić, musisz odsłonić kołnierz korzeniowy i odciąć go u podstawy.

Podczas przycinania róż latem należy usunąć wyblakłe kwiaty, zapewniając w ten sposób ponowne kwitnienie. Jesienią należy odciąć zarośnięte krzewy róż, usunąć gałęzie zaatakowane przez grzyby.

Ale główne przycinanie róż odbywa się, jak wspomniano wcześniej, wiosną, kiedy widać, które gałęzie nie przezimowały, a które mają spuchnięte pąki.

Odmiana Mayflower

Pan Austin ciężko pracował, aby uzyskać róże o zwiększonym kwitnieniu. W efekcie w latach 70. pojawiło się wiele nowych odmian, które niestety okazały się podatne na choroby. Okazało się, że jesteśmy dość kapryśni w wyjeżdżaniu. Hodowca nie zaprzestał działań w tym kierunku i wyprowadził szereg odmian bardziej odpornych na choroby. Pierwsza taka odmiana nazywa się The Mayflower.

Odmiana Mayflower

Kwiat był nie tylko piękny z wyglądu, ale był również zdolny do ponownego kwitnienia. Posiada zwiększoną odporność na choroby grzybowe. Różowe kwiaty tej odmiany są pełne wdzięku. Posiada wyraźny aromat olejku różanego. Kwitną wcześnie i kwitną przez cały sezon letni. Odporny na mróz. Dzięki tym cechom liście tej odmiany nie są podatne na choroby.

Mayflower otrzymał Znak Jakości od Brytyjskiego Królewskiego Towarzystwa Ogrodniczego.

Czy jesienią warto przycinać róże i co daje to kwiaty

Ogrodnicy twierdzą, że jesienna obróbka roślin to skuteczny sposób na zachowanie i wzmocnienie krzewu oraz zwiększenie objętości kwitnienia na następny rok.

Nie należy mylić jesiennego przetwarzania z wiosennym przetwarzaniem. Ten ostatni ma na celu uformowanie i udoskonalenie buszu.

Przycinanie jesienią ma raczej działanie profilaktyczne i lecznicze. Jest:

• zapewnia łodygom dostęp do światła;
• pozwala przewietrzyć koronę;
• zwiększa odporność rośliny na mróz.

Po przycięciu starych pędów pojawiają się nowe, silniejsze i zdrowsze. Zabieg przeprowadza się nie tylko na różach, ale także na innych roślinach kwitnących. Przetwarzanie wiąże się z usuwaniem chorych i słabych łodyg, niedojrzałych i już wyblakłych pąków. Nie wolno dopuścić do procesów gnilnych, które zimą zniszczą cały krzew. Rośliny zarażają się grzybem, po którym ich reanimacja jest prawie niemożliwa.

Mogą to być konsekwencje niewłaściwej pielęgnacji roślin.

Aby zapobiec rozwojowi drobnoustrojów, wszystkich ściętych pędów róży nie należy pozostawiać pod krzakiem. Ziemię należy oczyścić ze skrawków i spalić.

Za stare pędy uważa się pędy starsze niż 3 lata. Mimo że są w dobrym stanie, należy je usunąć.

Historia pojawiania się kwiatów

Historia pojawiania się kwiatów sięga czasów starożytnych. XX wieku David Austin po raz pierwszy zobaczył stare odmiany róż.Był tak zainspirowany wyglądem tych roślin, że postanowił stworzyć nowe kwiaty, które wyglądałyby jak stare róże w sprayu. Jednak David starał się zachować zapach i delikatne piękno pąków. Starsze odmiany róż nie miały żółtego i pomarańczowego koloru, a Austin chciał to naprawić.

Krzyżując odmiany Bel Aisis i Le Grasse, hodowca otrzymał pierwszy kwiat o nazwie Constance Spray. Ta róża okazała się bardzo piękna, miała kształt piwonii i delikatny aromat. Ale, ku żalowi Austina, ten kwiat rozkwitł tylko raz, co było bardzo rozczarowujące dla hodowcy.

David nie zatrzymał się i 23 lata po pierwszej próbie zaprezentował publicznie 50 kolejnych nowych odmian, które wyhodował, krzyżując różne rodzaje angielskich róż. Zaszczepił rośliny na owocach róży, skrzyżował je z hybrydowymi różami herbacianymi i innymi kwiatami. Dla Austina bardzo ważny był zapach kwiatów, dlatego zwrócił szczególną uwagę na to kryterium.

Dziś David Austin to jeden z najbardziej utytułowanych hodowców, sprzedający ponad 4 miliony sadzonek rocznie.

Ciekawe odmiany, które nie rosną w warunkach regionu moskiewskiego

Abraham derby

Wróg, zwłaszcza udający delikatną piękność z bujnymi kwiatami, musi być rozpoznany z widzenia. Nawet najlepsze odmiany angielskich róż nie zawsze nadają się do uprawy na środkowym pasie. Faktem jest, że w klimacie regionu moskiewskiego choroby zakłócają normalny wzrost i rozwój upraw: mączniak prawdziwy i czarna plama. Na przykład odmiany takie jak Abraham Derby, Charles Darwin, James Galway, William Morris wrażliwy na wilgoć i deszcz. Jeśli pora jest deszczowa, gęste pąki nie kwitną, sklejone płatki uniemożliwiają kwitnienie, a nawet zaczynają gnić. Na krzakach zaczyna pojawiać się rdza, która bardzo szybko może zainfekować cały ogród różany.

To nie jedyny minus angielskich piękności, recenzje odmian praktykujących ogrodników w regionie moskiewskim. Na przykład odmiany Sharifa Asma, Pat Austin, Saint Cecilia podatne na wysokie temperatury i nie tolerujące upałów. Jeśli temperatura powietrza wzrośnie do + 28-30 ° C, pąki, które zakwitły rano, obficie opadają do wieczora. Ogólnie krzew zaczyna więdnąć, kwiaty stają się mniejsze i bardzo szybko blakną, tracąc swój reprezentacyjny wygląd.

Praktykujący ogrodnicy zauważyli również następujące cechy niektórych odmian Ostinka:

• System korzeniowy odmian Lady Shallot i Crocus Rose powinien być przechowywany w humacie przez 6-7 dni przed sadzeniem. Gwarantuje to bujny wzrost i obfite kwitnienie krzewów.
• Wręcz przeciwnie, Golden i Mary Rose potrzebują krótkotrwałej ekspozycji na stymulatory wzrostu, nadmierna ekspozycja, wręcz przeciwnie, hamuje wzrost i rozwój rośliny.
• Większość odmian angielskich róż nie toleruje przeciągów, słabo rośnie i kwitnie na nizinach, gdzie gleba jest szybko zalewana i nieregularnie wentylowana. Ostinki słabo rosną również w krajobrazach, w których wody gruntowe znajdują się blisko powierzchni.
• Dobrze, gdy gleba jest lekka, luźna i natleniona. W nich angielska róża czuje się komfortowo, jest mniej chora i obficie kwitnie. Jeśli gleba jest gęsta, dodaje się do niej torf lub piasek, aby zapewnić oddychanie systemowi korzeniowemu.

Zaleca się sadzenie roślin wiosną lub jesienią, ale przed pierwszymi przymrozkami. Sadząc wiosną jesienią, musisz wykopać i nawozić glebę, aby krzew szybko się zakorzenił i mniej bolał w przyszłości.

Jak sparować odmiany róż Austin w ogrodach

Połączenie różnych odmian róż ze sobą iz innymi uprawami jest ważnym aspektem planowania ogrodu. Co David Austin mówi o estetyce krajobrazu? Oto, co radzi osobom planującym rozbicie ogrodu różanego:

• Jeśli planujesz uprawiać róże do projektowania krajobrazu, nie rozpylaj i nie kupuj wielu odmian. Jest to właściwe, gdy potrzebny jest ogród różany do hodowli i uprawy roślin na eksport.
• Aby róże wyglądały spektakularnie, każdą odmianę sadzi się w małych grupach, około trzech kopii w odległości 0,5-0,75 m od siebie.Jeśli krzewy mają pionową wąską koronę, odległość można zmniejszyć do 0,3 m.

Interesująca informacja! Ogrodnicy z regionu moskiewskiego mają inne zdanie w tej sprawie. Często zalecają sadzenie krzewów w odległości około metra od siebie. Dopóki rośliny są małe, wolna przestrzeń jest wypełniona nisko rosnącymi roślinami, jedną lub bylinami.

• Róże Austin różnych odmian dobrze do siebie pasują. Miękkie kolory pąków są ze sobą w harmonii, ale nie łączą się z kulturami o różnorodnych, jasnych kolorach.
• Najlepszymi sąsiadami dla nich będą byliny, zwarte, bez rozrzuconych rzęs, mocne łodygi i duże pąki. Optymalne kultury to takie, które podkreślą i dopełnią piękno róży, a nie będą z nią konkurować.

  

  Połączenie odmian róż

Przycinanie wiosenne jest ważne dla obfitego kwitnienia róż każdej odmiany. Nie ma znaczenia, co to będzie: przycinanie uproszczone z prostym skróceniem pędów o, wysokości lub cięcie złożone według wszystkich zasad. Regularne odmładzanie aktywuje wzrost krzewów i gwarantuje obfite kwitnienie. Karmienie jest nie mniej ważne, zwłaszcza jeśli gleba nie jest żyzna. Regularne dostarczanie składników odżywczych zapewnia bujny wzrost roślin, obfite kwitnienie i odporność na choroby.

I wreszcie trochę piękna: róże D. Austina w naszych ogrodach na zdjęciu.

Austin róże w ogrodzie - odmiana Marii Magdaleny

Odmiana „Lady of Shalott” w North Garden

Róże Austin zmieszane z innymi kwiatami

Zalety i wady

Główne zalety angielskich róż to:

• obecność silnego aromatu;
• wysoka zimotrwalosc rośliny w warunkach rosyjskich;
• tworzenie kwiatów na całej łodydze;
• niezwykły kształt kwiatu, który różni się od innych rodzajów róż.

Ale te róże mają również wady:

• słaba odporność na opady atmosferyczne;
• pod ciężarem kwiatów młode pędy często opadają;
• wiele ciemnych roślin jest podatnych na czarne plamki.

Angielska róża parkowa: pielęgnacja i rozmnażanie

Dbanie o angielskie róże na ogół przestrzega zasad i wymagań dotyczących pielęgnacji zwykłych róż. Do sadzenia wybiera się przepuszczalną dla powietrza, bogatą w próchnicę glebę o kwasowości pH 6,5. Dobrze zgniły kompost jest wprowadzany do dołka przed sadzeniem, który jest dodawany każdej wiosny jako ściółka. Podczas sadzenia róży parkowej korzenie sadzonek nie powinny być suche, dlatego należy je wcześniej namoczyć, dodając do wody stymulatory wzrostu.

Róże Austin jako dominujący element krajobrazu ulicznego. Zachwycają kwitnieniem przez całe lato - najobficiej w czerwcu, po czym kwitnienie powtarza się falami aż do jesieni

Na zdjęciu trzy odmiany "Ostinoka": Jude the Obscure, Othello i The Prince

Podlewanie

Róże preferują wilgotną, chłodną glebę, dlatego system nawadniania powinien zapewniać utrzymanie stałej wilgotności gleby, szczególnie w czasie upalnej i suchej pogody.

Odmiana Golden Celebration jest mrozoodporna, ale nie może się pochwalić dobrą niezależną odpornością na szkodniki i choroby. Krzew jest gęsty i szybko rośnie, do 130 cm wys. Aromat kwiatów jest silny

Rada!
Po deszczach, aby woda nie zatrzymywała się na liściach i pąkach, co może wywołać pojawienie się szarej pleśni, roślinę można trochę strząsnąć.

Odmiana o słonecznych kwiatach i szlachetnej nazwie „Grace”

Handlowa odmiana róż ogrodowych "Dywan kwiatowy"

Top dressing

Opatrunek górny zaczyna się od początku wzrostu, przy użyciu specjalnych nawozów do róż. W czerwcu, podczas tworzenia zielonej masy, stosuje się nawozy azotowe, wraz z początkiem tworzenia się pąków - wapnia i fosforu. W tym przypadku bardzo ważne jest przestrzeganie zalecanego stężenia, można nawet nieco zmniejszyć - z powodu „przekarmienia” róża angielska może żółknąć, a nawet całkowicie wyrzucić liście. Pod koniec lata karmienie zostaje wstrzymane, można zastosować trochę nawozów potasowych, aby drewno dojrzewało i stało się bardziej odporne na mróz.

Odmiany róż Austin tolerujące cień można sadzić na obszarach o bezpośrednim nasłonecznieniu 4-5 godzin dziennie

Odmiana o białych kwiatach: Katedra w Winchester

Graham Thomas

Krzew jest energiczny, mocny, o silnych pędach, w zimnym klimacie dorastają do 1,5 m długości, na południu do 3, więc ta odmiana może być używana jako róża kratowa, prowadząc ją na podporze. Długie pędy łukowate są wystarczająco mocne, aby wytrzymać ciężar wielu (w gronie może być do 7 kwiatów). Młody pączek jest pomalowany na kolor moreli, ale stopniowo otwierając się, płatki zmieniają swój odcień na głęboki żółty, ciepły odcień, a następnie blakną na słońcu, przybierając pastelową żółć. Kwiat jest duży, do 75 płatków, o średnicy od 7 do 10 cm, w kształcie miseczki, o jasnym aromacie z wyraźnymi nutami herbaty. Jednocześnie w tym samym czasie na krzaku, z powodu nierównomiernego kwitnienia, mogą występować kwiaty o różnych kolorach. Żółte kwiaty prezentują się efektownie na tle ciemnozielonych, dużych liści. Obfite kwitnienie pojawia się na początku lata, następnie przez resztę sezonu występują „fale” o dość umiarkowanym kwitnieniu.

Kwiatostany Grahama Thomasa zawierają od 2 do 9 kwiatów, każdy z 35 płatkami. Czas kwitnienia jednego kwiatu - do 1 tygodnia, kwiatostan - 8-10 dni. Charakterystyczny mocny aromat róż herbacianych. Kwitnienie jest ciągłe. Odmiana wysoce odporna na choroby i mrozoodporna.

Rada!
W wilgotną pogodę pąki kwitną słabo - górne płatki wysychają, uniemożliwiając ich otwarcie. Dlatego, usuwając je ręcznie, możesz pomóc w otwarciu pąka. Aby utworzyć nowe pąki, zwiędłe kwiaty należy usunąć z buszu.

W zimnym klimacie róże Grahama Thomasa dorastają tylko do 150 cm, w gorących krajach wypuszczają bardzo długie pędy 250-300 cm i można je wypuszczać na podporę. Na ogół określa się ich mianem krótkich wspinaczy.

Odmiany Ostinok William Shakespeare 2000 i Queen of Sweden

Kwiat

Okres kwitnienia Ostin rozpoczyna się w czerwcu, druga fala następuje pod koniec sierpnia.

Osobliwością pielęgnacji podczas kwitnienia jest ochrona pąków przed nadmierną wilgocią i palącym słońcem. Po wyblaknięciu róż pąki należy usunąć.

Zdarza się, że róża nie kwitnie nawet w drugim roku po posadzeniu. Może to być spowodowane niewłaściwym wyborem miejsca lub przycinaniem, przerostem lub niewłaściwą konserwacją. W każdym razie należy dokładniej zbadać przyczynę. Wskazane jest usunięcie małych pędów i nawożenie krzewów opatrunkami potasowymi lub humusem z pierwiastkami śladowymi.

Szczepienie róż - David Austin

Róże ze szkółek Davida Austina w Rosji są szczepione na róży stepowej (luźna dzika róża Rosa Iaxa) z białymi korzeniami i bez pędów. Tradycyjną podkładką dla róż jest dzika róża lub dzika róża (Rosa canina). Każda podkładka ma swoje zalety. Ostinki rosną szybciej na psach. Tworzą silniejszy i mocniejszy krzew niż luźny.

Szczepienie róż

Takie rośliny można przesadzać nawet w wieku dorosłym, ponieważ korzenie psiej róży są włókniste, a korzenie stepu są kluczowe i wnikają wystarczająco głęboko w ziemię, co powoduje pewne trudności podczas przesadzania rośliny.

Jeśli masz chęci i umiejętności, możesz sadzić róże Austin na caninie. Jeśli wybrano stałe miejsce dla róży, możesz opuścić istniejący zapas. W takim przypadku nie będzie problemów z przerostem.

Ważne wskazówki i porady podczas sadzenia

Róża angielska musi stworzyć odpowiednie warunki, w których roślina będzie się harmonijnie rozwijać.

Obfitość słońca jest rzadkością w Anglii, dlatego angielska róża parkowa woli rosnąć w cieniu.

Ukształtowanie terenu

Wybierając miejsce do sadzenia róży angielskiej i planując opiekę, weź pod uwagę wielkość, do której rośnie krzew, rodzaj łodygi i kompozycję ogrodu:

• róże pnące muszą mieć wsparcie;
• klomby - odpowiednie do średniej wielkości klombów;
• krzew - aby stworzyć żywopłot;
• rośliny okrywowe - aby stworzyć elegancki „dywan” z jasnych, pachnących kwiatów.

Kwiaty mogą rosnąć na ubogiej glebie, ale podlegają spulchnieniu, ściółkowaniu i nawożeniu gleby. Gleba musi być:

• oddychająca, luźna, z dobrym drenażem;
• nawożony, idealnie zgniły obornik i mączka kostna.

Warstwa nawozu na dnie dołka ma co najmniej 2 cm.W celu zachowania żyznej warstwy, na dno otworu wstępnie układa się warstwę włókniny.

Przygotowanie sadzonek i termin sadzenia

Optymalny czas sadzenia sadzonek z otwartym systemem korzeniowym to jesień, ostatni tydzień września - początek października. Sadzonki muszą się zakorzenić i przystosować do nowego miejsca przed ciągłymi mrozami.

Schemat lądowania

W przypadku sadzonek przygotuj głębokie, 50 cm i szerokie otwory. Należy je ustawić tak, aby wyrosłe krzewy harmonijnie się rozwijały i tworzyły piękną kompozycję. Sam David Austin proponuje klasyczny schemat sadzenia, 3-5 pojedynczych roślin uprawnych, zalecana odległość między nimi to 0,5 m. W takim przypadku nie należy umieszczać sadzonek zbyt blisko, aby nie zakłócać cyrkulacji powietrza wokół gałęzie.