Krzew ozdobny Abelia, pielęgnacja, opis i zdjęcie

Rodzaj Abelia (Abelia) obejmuje około 30 różnych gatunków kwitnących krzewów i mieszańców z rodziny wiciokrzewów. W naturze przedstawiciele rodzaju rosną w Azji Wschodniej (od zachodniej Japonii po Himalaje), Meksyku i południowej Ameryce Północnej. Gatunki rosnące na chłodniejszych obszarach tracą część lub całość liści zimą, podczas gdy rośliny subtropikalne są zimozielone.

Ozdobny krzew Abelia został nazwany na cześć dr Clarka Abla, przyrodnika, odkrywcy i chirurga, który został mianowany głównym lekarzem ambasady chińskiej w latach 1816-1817.

Niestety, wszystkie okazy kultury i nasiona, które naukowiec zebrał podczas służby, zaginęły w wraku statku po jego powrocie do Anglii. Szkocki botanik Robert Fortune przywiózł pierwsze okazy chińskiego gatunku do Europy dopiero w 1844 roku.

Opis abelii

Roślina to gęsty, zwarty krzew o wysokości od 50 cm do 1,5 metra, w zależności od gatunku. Gałęzie są cienkie, opadające w wysokich formach.

Charakterystyczną cechą kultury są pachnące kwiaty rurkowate zebrane w kwiatostany wiechowate na końcach pędów. Kwitnienie jest obfite i długie, rozpoczyna się na przełomie maja i czerwca i może trwać prawie do jesieni.

Kolor kwiatów waha się od białego do fioletowo-różowego. Po kwitnieniu na pędach niektórych gatunków pozostają jaskrawoczerwone działki działek, które skutecznie kontrastują z zielonymi liśćmi.

Abelia Korean: najlepsze widoki

Oczywiście na kontynentach naszej planety występuje 30 rodzajów Abelii, z wyłączeniem wiecznie zimnych. Pierwsze gatunki zostały odkryte i scharakteryzowane przez Clarka Abla.

Dziś czołowe miejsca zajmują:

1. Floribunda została sprowadzona do naszych regionów z Meksyku, gdzie ten gatunek został faktycznie odkryty. W tłumaczeniu nazwa brzmi jak „obficie kwitnące”, co w pełni charakteryzuje krzew, ogromna liczba dużych kwiatów maluje roślinę na różowo. W połączeniu z błyszczącymi, jasnozielonymi liśćmi Abelia zachwyci Twoje oczy przez cały okres kwitnienia.

2. Abelia wielkokwiatowa jest hybrydą. Kwitnie dość dużymi kwiatami, każdy z pięcioma płatkami, o delikatnym różowym kolorze i nie jasnym aromacie. Wysokość rośliny waha się od półtora do dwóch metrów. Wadą można uznać za możliwość wzrostu tylko w regionach południowych, ponieważ jest bardzo podatny na zimno, a temperatury poniżej minus 12 stopni nie są dla niego opłacalne.

Wielkokwiatowe i obficie kwitnące Abelia to jedyne dwa gatunki o dużych kwiatach.

3. chiński. Kwiaty są białe z wyblakłą różową podstawą i osadzone są na gałęziach lekko obniżonych do dołu.

4. Tricolor. Dość duży przedstawiciel tego rodzaju, może osiągnąć 4 metry wysokości. Kwiaty są rurkowate, kolor od szkarłatnego do różowego.

5. Koreańska Abelia ma długi okres kwitnienia. Gałęzie są gęste i blisko siebie.

6. Abelia Schumann cieszy oko ogrodnika od czerwca do września. W porównaniu z innymi gatunkami liczba kwiatów nie jest duża, ale nie czyni jej mniej atrakcyjną, a delikatny liliowy kolor dobrze komponuje się z innymi roślinami.

Gatunki ogrodowe, hybrydy i odmiany abelii

Abelia mosanensis o oszałamiającym zapachu kwiatów z delikatnej mieszanki bzu, hiacyntu i jaśminu. Kwiaty są białe, jakby woskowate, kwitną późną wiosną. Kwitnienie trwa do początku czerwca. Gatunek mrozoodporny, mrozoodporny do minus 15 ̊С.

Abelia chińska (Abelia chinensis) wytwarza więcej kwiatów w kwiatostanach niż inne gatunki. Ciemnozielone liście mają lekko bordowy odcień.

Abelia Korean (Abelia biflora). Najbardziej odporny na zimę wysoki gatunek, który nie wymaga schronienia.

Abelia grandiflora lub grandiflora. Jest to hybryda Abelia chinensis i Abelia uniflora. Jest to najpowszechniejsza w uprawie odmiana hybrydowa, z dziesiątkami wspaniałych odmian o różnej wielkości. Liście są błyszczące, ciemnozielone, zimą brązowoczerwone.

Oprócz pachnących kwiatostanów, wielkokwiatowe abelia z różnorodnej grupy zadziwia różnorodnością hybrydowych dekoracyjnych form liściastych z szeroką gamą różnorodnych kolorów liści.

Lawendowa mgiełka to zwarty krzew o niebieskawych liściach, które jesienią przebarwiają się na fioletowo-czerwoną, a zimą na ciemnofioletową. Kwiaty są lawendowo-białe, charakteryzują się dwoma okresami kwitnienia w czerwcu i sierpniu.

Abelia "Kaleidoscope" to najjaśniejsza, najbardziej kolorowa, zimozielona, ​​niewymiarowa i zwarta odmiana. Dobrze rośnie na glebach wilgotnych, przepuszczalnych, lekko kwaśnych. Nasadzenia grupowe tworzą w ogrodzie spektakularny kalejdoskop kolorów.

Nowa odmiana "Confetti" o wysokości do metra. Regularne przycinanie formujące nadaje mu zaokrąglony kształt, liście są ciemnozielone z kremowymi, biało-różowymi odcieniami, często z żółtymi krawędziami. Kwiaty są różowe.

"Little Richard", obficie kwitnący karzeł, okrągły i gęsty krzew. Zielone liście jesienią przebarwiają się na pomarańczowo-różowe.

"Francis Mason" to kolejna karłowata odmiana o żółto-zielonych liściach.

"Mardi Gras", wielkość odmiany barwnej to 50-80 cm wysokości i metr szerokości. Liście są w kolorze różowym, zielonym i białym. Po mrozie krzew przybiera kolor miedziany. Kwiaty są pachnące, różowe.

Wyhodowano również grupę odmian o złocistych liściach: "Keats gold", "Super Gold", "Little Gold" i inne.

Abelia Korean: opis

Abelię Korean można śmiało nazwać pierwszą w swojej formie pod względem łatwości pielęgnacji oraz odporności na choroby i warunki atmosferyczne.

1. Krzew średniej wielkości, od półtora do 2,5 m wysokości. Zgodnie z procesem wzrostu i rozwoju zaliczany jest do wolno rosnących.

2. Dzikie rośnie w lasach mieszanych lub na obszarach skalistych.

3. Korona jest gęsta, gałęzie rozciągają się od podstawy do góry, a następnie opadają na ziemię.

4. Liście lancetowate znajdują się po dwa w każdym węźle. Jesienią liście zmieniają kolor na bordowo-pomarańczowy.

5. Kwiaty mają 1 cm średnicy, kolor bladoróżowy, płatki lekko zagięte w przeciwnych kierunkach.

6. Różni się długim okresem kwitnienia krzewów ozdobnych od ostatnich tygodni maja do początku października.

7. Charakterystyczny jest mocny i bogaty aromat.

8. Owoce są małe i wydłużone, nie większe niż 1 cm.Owoce od sierpnia do września.

9. Nie dzieli się na odmiany, w ogrodach uprawia się tylko dziką roślinność.

Krzew Abelia, pielęgnacja polowa

Krzew ozdobny Abelia jest łatwy w pielęgnacji i odporny na krótkotrwałą suszę, jednak nowo posadzone młode rośliny należy regularnie podlewać przez cały sezon wegetacyjny. Gleba powinna wyschnąć na głębokość około 7 cm między podlewaniami.

Dorosłe rośliny wymagają dodatkowego podlewania tylko podczas długiego gorącego i suchego okresu, a zwykły system nawadniania odbywa się raz na 2 tygodnie.

Do sadzenia abelii wybierz słoneczne, osłonięte od wiatru miejsce.Można sadzić również w lekkim półcieniu. Krzew najlepiej rośnie na glebach żyznych, przepuszczalnych, lekko kwaśnych i umiarkowanie wilgotnych. Stojąca woda i wilgoć mogą powodować gnicie korzeni i inne choroby grzybowe.

Odmiana „Cytryny i limonka”

Przed sadzeniem glebę z dołu sadzonkowego miesza się z kompostem i jedną częścią torfu. Dobrze podlać sadzonkę i odciąć wszystkie pędy o około 15 cm.

W celu utrzymania kwasowości gleby, utrzymania wilgoci i zahamowania wzrostu chwastów, wokół nasadzeń zaleca się ułożenie warstwy ściółki z kory sosnowej.

Czytaj dalej: Funkcja ściółkowania gleby i rodzaje ściółek ogrodowych

Wiosną i jesienią kompost jest przenoszony do ziemi i wykopywany. Krzew dobrze reaguje na nawożenie nawozami przeznaczonymi dla hortensji lub azalii 2-3 razy w sezonie. Na zimę krzewy wrażliwe na mróz ocieplamy gałązkami świerkowymi lub agrowłóknem.

Przycinanie

Pielęgnacja Abelii obejmuje przycinanie, które odbywa się wczesną wiosną. Krzew kwitnie na nowych pędach, dlatego wiosną skracają stare gałęzie, przerzedzają zbyt zgrubiały krzew, usuwają suche i zniszczone pędy. Aby utworzyć zwartą koronę, wierzchołki gałęzi są odcinane o 5-10 cm wczesną wiosną lub po kwitnieniu.

Stare nasadzenia można odmłodzić, radykalnie skracając pędy na początku marca. Cały krzew jest odcinany, pozostawiając 50-25 cm od powierzchni gleby. Po ścięciu krzew zacznie rozwijać nowe pędy.

Abelia: choroba

Abelia, podobnie jak wszystkie inne astenia, jest często atakowana przez szkodniki i czasami choruje.

Mszyce na abelii

Mszyce często powodują znaczne uszkodzenia młodych krzewów abelii. Jednym z najbardziej nieszkodliwych sposobów zwalczania mszyc jest zielone mydło potasowe, którego 20 g rozcieńcza się w 1 litrze wody, a roślinę myje, przykrywając folią ziemię. Mydło do prania jest również szkodliwe dla mszyc.

Dobry efekt daje stosowanie syntetycznych pyretroidów, które obejmują dużą grupę leków. Najczęściej są to decis, karaty. Dawkowanie i droga podania są zwykle wskazane na opakowaniu. Zaletą pyretroidów jest niska toksyczność.

Tłum na abelii

Na słodkich wydzielinach abelii pokrywających liście często rozwijają się pieprzyki.

Owady są dokładnie oczyszczane z gałęzi, liści i łodyg twardymi szczotkami, a rośliny są traktowane roztworem Vertimek co 5-6 dni przez 3 tygodnie.

przędziorków i wciornastków

Na roślinę często wpływają przędziorki i wciornastki. Do zwalczania szkodników stosuje się leki Vertimek, Nurell-D, Mavrik.

Dobrym lekarstwem na przędziorków jest wywar z bulw cyklamenu. Substancją czynną cyklamenu jest saponina. Aby przygotować bulion, 50 g bulw zanurza się w 0,5 litra wody i gotuje do ugotowania. Płyn jest filtrowany przez gazę, następnie pień, gałązki i liście dotknięte roztoczem są smarowane pędzelkiem. Po 5-6 dniach zabieg powtarza się, po czym wszystkie szkodniki znikają.

Roztwór perskiego rumianku i zielonego mydła działa: na litr wody potrzeba 4 g zielonego mydła i 5 g naparu z rumianku. Rośliny opryskuje się tym płynem, po 24 godzinach myje się ciepłą wodą. Trzeba walczyć z kleszczem, aż zostanie ostatecznie zniszczony.

Abelia w ogrodzie iw domu daje hodowcom kwiatów wiele radości. Przy odrobinie wysiłku kolekcję roślin można uzupełnić o piękną abelię, która każdego dnia zachwyci swoim kwitnieniem.

Reprodukcja

Istnieją trzy sposoby rozmnażania krzewu:

1. Przy pomocy sadzonek. Ta metoda hodowli jest najczęstsza. Łodyga jest ukorzeniona wiosną po przycięciu rośliny iw temperaturze co najmniej 20 stopni.
2. Posiew. Wysiewane są w styczniu, kiedy kiełkowanie jest największe. Pierwsze kwiaty na młodym krzewie można zobaczyć w tym samym roku.
3. Oddzielając wzrost korzeni od krzewu, który co roku pojawia się bezpośrednio w pobliżu korzenia.

Abelia wielkokwiatowa uwielbia swoje miejsce i wymaga przeszczepu tylko w wyjątkowych przypadkach.

Roślina ma wystarczające rozgałęzienia, więc nie wymaga przycinania. Możesz odciąć tylko te gałęzie, które wydają się zbędne lub tworzą górę, ale po zakończeniu kwitnienia. Suche liście i gałęzie należy okresowo usuwać.

Zasadniczo krzew jest uprawiany w szklarniach, aby dodatkowo ozdobić różne przestrzenie publiczne. W domkach letniskowych ogrodnicy mają szeroką gamę kalejdoskopu Abelia, który jest bezpretensjonalny i dobrze rośnie w bardzo trudnych warunkach.

Aplikacja roślinna

Roślina ta jest aktywnie wykorzystywana zarówno do pojedynczego sadzenia, jak i do grupowej dekoracji pomieszczeń, pomieszczeń, granic. Korzystając z projektu ampoli, uprawia się je w doniczkach, tworzy się kontemplacja wyciągniętego krzewu i opadających gałęzi. Roślina uprawiana w klimacie umiarkowanym świetnie sprawdza się na zewnątrz. Jednak sadzenie powinno odbywać się wystarczająco głęboko. Istnieją odmiany, których uprawa odbywa się w wiszących koszach. W efekcie, aby zachować elegancję rośliny, przycinamy selektywnie tylko przestarzałe i słabsze pędy. Każda roślina staje się bardziej ospała z wiekiem, dolna część łodyg jest naga. Wystarczy zastąpić stary krzew młodszą rośliną. Można też powiedzieć, że istnieją odmiany, które mogą spokojnie zimować, pokryte prostymi gałęziami świerkowymi i opadłymi liśćmi. Takie odmiany rosną głównie na środkowym pasie.

Problemy w uprawie roślin

Mszyce są najbardziej szkodliwe dla rośliny. Po uszkodzeniu przez tego szkodnika na płytkach liści pojawia się słodka lepka powłoka, która, jeśli nie zostanie podjęte żadne działanie, zmieni kolor na czarny - rozwinie się sadza (choroba grzybicza). Możliwe jest również, w przypadku naruszenia warunków przetrzymywania, na abelię wpływają przędziorki i wciornastki. W obecności tych szkodników na tylnej stronie blaszek liściowych widoczne są nakłucia igieł powierzchni (szkodnik pije witalny sok z liści), a następnie pojawia się ten sam lepki kwiat lub cienka pajęczyna, która otacza wszystkie liście i międzywęźla rośliny.

Jeśli abelia jest dotknięta przez owady łuskowe lub wełnowce, wówczas brązowo-brązowe lub szaro-brązowe kropki (jaja szkodników) tworzą się z tyłu blaszek liściowych, a lepki kwiat pokrywa powierzchnię liści. Wełniak jest natychmiast rozpoznawalny po wydzielinie w postaci grudek waty, które są widoczne w międzywęźlach i liściach.

Przy jakimkolwiek uszkodzeniu liście żółkną, są zdeformowane i zresetowane, pąki kwiatowe nie otwierają się i nie latają, a cała roślina zwalnia wzrost.

Często doświadczeni hodowcy kwiatów tworzą roztwór z bulw cyklamenu, pomaga również usuwać szkodliwe owady i usuwać płytkę nazębną, lek ten nie szkodzi roślinie tak bardzo, jak chemikalia. Ale ponowne przetwarzanie musi zostać przeprowadzone już w 5-6 dniu. Zwykle po uszkodzeniu przez szkodniki przetrzyj liście i pędy roztworem mydła, oleju lub alkoholu. Przygotowywane są w następujący sposób:

• aby stworzyć mydło w wiadrze z wodą, rozpuść 10–30 gr. starte mydło do prania (lub proszek do prania), następnie odczekaj kilka godzin, płyn zostanie przefiltrowany i gotowy do użycia;
• w przypadku oleju należy rozpuścić 2-3 krople olejku rozmarynowego w 1 litrze wody;
• w aptece kupuje się nalewkę alkoholową z jeżówki lub nagietka.

Środek nakłada się na wacik, a owady, jaja i ich odpady (płytka nazębna) są ostrożnie usuwane z każdego liścia i gałęzi. Wewnątrz można spryskać to samo miejsce, w którym znajduje się doniczka z rośliną.

Jeśli metody niezawierające „agresywnej” chemii nie dadzą pozytywnego wyniku, wówczas wymagane będzie zastosowanie środków owadobójczych (takich jak „Aktara”, „Aktellika” lub „Confidor”).

Abelia: odmiany

Odmiana Schumanna - krzew osiągający wysokość do 2 metrów, kwiaty mają kształt rurkowaty, obdarzony liliowym kolorem z różowym odcieniem. Kwitnie na początku czerwca i do października cieszy się obfitym kwitnieniem. Pąki tego krzewu mają bardzo wyraźny, przyjemny aromat, który urzeka każdego, kto jest w pobliżu. Owoce odmiany są wystarczająco małe, skórzaste w składzie i zawierają tylko jedno nasiono;

Grandiflora, lub po prostu - Abelia wielkokwiatowa, to rozłożysty, wielopniowy, okrągły krzew. Gałęzie wyginają się bardzo wdzięcznie. Liście są jajowate, przeciwległe, ciemnozielone. Kwiatostany przypominają dzwonki lub rurkowatą formę kwiatów, pomalowaną na biało z różowym odcieniem. Od początku maja do ostatnich dni września kwitnie nieprzerwanie, obficie. Krzew może dorastać do 180 centymetrów. Na szczycie pędu tworzy się kwiatostan wiechy, składający się z białych, małych, bardzo pachnących kwiatów;

Abelia koreańska - w naturze najlepiej rośnie na terenach skalistych, w sąsiedztwie innych krzewów w lasach Korei. Okres od kiełkowania do pełnoprawnego krzewu jest dość długi, powolny, ale krzew może dorastać do 250 centymetrów. Liście podłużne, jajowate, o wielkości do 6 cm i szerokości do 35 mm. Kwiatostany rurkowe, każdy kwiat jest bardzo mały, nie więcej niż 2 centymetry. Okres kwitnienia nie jest tak długi jak u kongenerów, tylko miesiąc od początku czerwca;

Abelia chińska jest krzewem liściastym, atrakcyjnie wielopniowym, o długim kwitnieniu. Główny okres aktywnego wybarwienia przypada na okres od połowy lipca do prawie września włącznie, na młodych pędach występuje krótkie, ale bardzo gęste pokwitanie. Głównie zielone liście. Na krawędziach blaszki liściowe są lekko ząbkowane. Kwiaty o białym kolorze i atrakcyjnym aromacie mają kształt rurkowaty, przylistki mają różowy odcień, małe kwiaty są zebrane w kwiatostan parasolowy. Odmiana ta wyróżnia się obfitym kwitnieniem, czasami gałęzie nawet uginają się pod wynikającym z tego ciężarem kwiatów;

Odmiana Kaleidoscope to stosunkowo niedawno wyhodowany gatunek Abelia, należący do odmian wielkokwiatowych. Jaka jest cecha odmianowa? Dominuje szeroka gama kolorystyczna okrywy liściowej. Młodsze, wiosenne liście pomalowane są na jasnozielone odcienie, kolor stopniowo zmienia się na wyraźniejszy, ciemniejszy, w sezonie letnim odcień liści staje się żółty ze złotym odcieniem. Jesienią liście zamieniają się w dość jasny, fioletowy strój. W środku kolor liścia jest zawsze ciemniejszy niż ton główny, w szczególności brązowy. Białe, lekko różowe kwiaty o bardzo dużych rozmiarach i fascynującym aromacie;

Tarcza abelia. Krzew rośnie mały. Bujna korona, lekko zaokrąglona, ​​tworzy wiele cienkich i dość elastycznych pędów. Liście są ciemne, zielone, z postrzępionymi krawędziami. Kwiatostany białe lub różowe, wspaniały aromat;

Odmiana Edwarda Gucera - cechą odmianową jest czas kwitnienia i jasny kolor kwiatów. Kwiatostany są przeważnie różowe, ale można również zaobserwować obecność odcieni burgunda. Młode liście są koloru brązowego z miedzianym połyskiem. W zależności od stopnia dojrzałości zmienia się w ciemnozielony kolor, który z kolei zmienia się w odcienie brązu na okres jesienny;

Mosan Abelia - w tej odmianie kwitnienie rozpoczyna się stosunkowo wcześnie. Zapach ma nuty jaśminu, różowe kwiaty, zielone liście. Kolejną cechą tej odmiany jest dobra mrozoodporność.

Sadzenie i pielęgnacja abelii w domu

Uprawa i rozmnażanie abelii nie wymaga dużej wiedzy z zakresu ogrodnictwa, dlatego możemy polecić ją początkującym ogrodnikom-amatorom. Ponadto opieka nad Abelią nie jest kapryśna.Kwiat ma niezwykły, magiczny aromat i wiele z nich jest sadzonych właśnie w tym celu. Nawiasem mówiąc, roślina kwitnie bardzo obficie i przez długi czas, co oznacza, że ​​Twój ogród otrzyma przez długi czas godną dekorację. Uprawa abelii w domu wymaga przestrzegania pewnych norm temperaturowych: na przykład latem temperatura w pomieszczeniu, w którym kwiat jest trzymany i rośnie, nie powinna być niższa niż 22 stopnie, zimą minimalny dopuszczalny próg wynosi 10 stopni. Preferowane jest bezpośrednie światło słoneczne, ale będzie też działać światło rozproszone. Opieka nad Abelią w domu sprowadza się do realizacji prostych środków agrotechnicznych, w tym terminowego podlewania i wprowadzania kompleksów nawozów mineralnych z przewagą fosforu i potasu. Nie dopuść do nasiąkania wodą i wysychania ziemnej śpiączki. Roślinę należy podlewać oszczędnie, ale w żadnym wypadku nie wolno dopuścić do wyschnięcia gleby. Zimą należy zmniejszyć ilość podlewania.

W ciepłe i upalne dni Abelia potrzebuje znacznie więcej wilgoci, dlatego wskazane jest okresowe spryskiwanie jej zimną wodą.

Karmienie kwiatu odbywa się przez cały rok, ale zimą należy przerwać procedurę nawożenia. Właściwa pielęgnacja abelii w domu gwarantuje długotrwałe obfite kwitnienie. Uprawę abelii w pomieszczeniach z reguły zaleca się na parapetach, w pobliżu okna od strony południowej. Zimą kwiat może nie mieć wystarczającej ilości światła, dlatego zaleca się dodanie sztucznego światła do naturalnego oświetlenia - na przykład dobre są świetlówki. Sadzenie abelii wymaga pewnych umiejętności, ponieważ rozmnaża się głównie przez sadzonki, ale tylko wiosną (po przycięciu). Zabieg należy przeprowadzać w temperaturze co najmniej 20 stopni. Możesz również sadzić nasiona rośliny, ale ich zdolność kiełkowania jest znacznie mniejsza. Sadzenie abelii nasionami odbywa się zimą (w styczniu), ponieważ w tym okresie nasiona rosną najszybciej. I już w tym samym roku można zobaczyć pierwsze kwiaty na młodym pędzie. Istnieje inny sposób rozmnażania i sadzenia abelii - za pomocą pędów korzeniowych. Każdego roku wokół korzenia powstają pędy, które można ostrożnie usunąć i przesadzić do nowej gleby. W okresie wegetacji nie zapominaj, że Abelia nie toleruje przeciągów - dlatego lepiej chronić kwiat przed wiatrem podczas wietrzenia lub przenieść go w inne miejsce.

Zaleca się przeszczepianie kwiatu tylko wtedy, gdy jest to konieczne, aby przez długi czas mógł żyć i istnieć doskonale w jednym miejscu. Abelia bardzo dobrze się rozgałęzia, dlatego w przeciwieństwie do innych gatunków nie wymaga dodatkowego przycinania. W procesie wzrostu i rozwoju możesz usunąć suche i uszkodzone gałęzie, a także te, które są brzydko położone, Twoim zdaniem. Ogrodnicy twierdzą, że jeśli chcesz, możesz okresowo korygować górę, ale jest to zalecane dopiero po kwitnieniu.

Sadzenie i hodowla

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

W 90% przypadków Abelia uwielbia ciepło, a koreańska Abelia jest wyjątkiem od reguły, spokojnie toleruje lekkie przymrozki do minus 8 stopni.

Idealny sezon do sadzenia to wiosna.

Krzew ma trzy metody rozmnażania: nasiona, sadzonki i odrosty korzeniowe. W pierwszej wersji sadzonki przebijają się za miesiąc lub dwa, pierwsze kwitnienie można zaobserwować po 3 latach. Druga opcja jest mniej preferowana ze względu na niski wskaźnik przeżywalności, a trzecia jest najbardziej skuteczna.

Czytaj także: Wrzosowa mieszanka w domu

Przy wyborze gleby do sadzenia preferuje się glinę gliniastą i piaszczystą. Należy unikać stojącej wody. Nie ma pierwszeństwa przy wyborze zacienionej lub słonecznej strony.

Opieka nad Abelią Korean nie jest zbyt kapryśna, oto główne zalecenia:

1. Krzew nawozić trzykrotnie: dożylnie, w okresie pączkowania i jesienią.Nawozy to odpowiednio fosfor i potas, minerały i superfosfat.

2. Nie wymaga częstego podlewania, ale jeśli gleba pod rośliną jest sucha, należy ją poluzować i zwilżyć.

3. Głównym zagrożeniem wśród szkodników są mszyce, w większości odporne na choroby.

Aby zwiększyć rozgałęzianie, wykonuje się przycinanie.

5. Młode rośliny okrywa się na zimę.

Abelia Korean doskonale poradzi sobie z pojedynczym nasadzeniem lub w kompozycji, stworzy alejki lub ozdobi miejsca do odpoczynku. Roślina wypełni Twój ogród cudownym zapachem i delikatnymi kwiatami.

Pochodzenie:

Daleki Wschód, północno-wschodnie Chiny, północna część Półwyspu Koreańskiego

Siedlisko:

na kamienistych i skalistych zboczach w zaroślach krzewów, w lasach mieszanych, na otwartych stokach

Rozmiary i formy wzrostu:

forma życia:

• w przyrodzie 1-2,5 m;
• w Moskwie - 3 m

średnica korony:

w Moskwie - ponad 2 m

kształt korony:

szeroko jajowate, rozłożyste, gęsto rozgałęzione, z rozgałęzionymi kątowo rozgałęzieniami

system korzeniowy:

daje liczne odrosty korzeni

Tempo wzrostu:

w pierwszych 3 latach rośnie powoli, następnie tempo wzrostu jest średnie

Gleba:

skład mechaniczny gleby:

Sadzenie i rozmnażanie:

optymalne daty wyładunku:

metody hodowli:

cechy rozmnażania nasion:

• nasiona wysiewa się wiosną, pędy pojawiają się po 1-2 miesiącach;
• sadzonki kwitną zwykle w 3 roku

rozmnażanie wegetatywne:

• rozmnaża się przez zielone i dojrzałe sadzonki (stopień ukorzeniania 16% po potraktowaniu Kornevinem);
• najłatwiej rozmnażane przez odrosty korzeni

Podlewanie:

w okresach suszy potrzebuje podlewania

Top dressing:

reaguje na letnie dokarmianie nawozami organicznymi i mineralnymi z mikroelementami

Uprawa:

wiosną przeprowadza się sanitarne cięcie uszkodzonych pędów, pod koniec lata - przycinanie odmładzające w celu wzmocnienia rozgałęziania

Fryzura:

dobrze znosi małe fryzury

Zimotrwalosc:

główny widok:

strefa zimotrwałości

Schronienie na zimę:

pożądane dla młodych roślin

Dekoracyjność:

Sezon dekoracyjny:

Szczyt dekoracyjności:

w okresach kwitnienia i owocowania

Właściwości dekoracyjne:

Pień (zabarwienie kory):

pnie z brązowoszarą korą, pękające wzdłuż

Gałęzie (kolor kory, kształt):

pędy są czerwonawo-brązowe, nagie

Odchodzi:

przeciwległe, podłużne, jajowate lub szeroko lancetowate, o długości 2,5-6,5 (8) cm i szerokości 1-3,5 (4) cm, z podstawą zaokrągloną lub klinowatą, z dużym grzebieniem lub ząbkowanym w górnej części, rzadziej w całości brzegi orzęsione, owłosione od góry, owłosione od dołu wzdłuż żył, na ogonkach o długości 2-7 mm, poszerzone i zrośnięte u nasady, otaczające nerki

Letni kolor liści (igieł):

Czas kwitnienia:

• Czerwiec;
• w Moskwie kwitnie corocznie od ostatniej dekady maja, prawie miesiąc

Spektrum kolorów:

Kwiaty:

z wąskim kielichem rurkowym z 4 wygiętymi odwrotnie jajowalnymi płatami orzęskowymi o długości 8-12 mm i szerokości 2-3,5 mm, rurkowatym corolla o długości 12-15 mm, z 4-płatową odnogą o średnicy 7-8 mm, rurka prosta 3,5-4 mm szerokości, nad podstawą z przodu z workowatym zgrubieniem, wewnątrz i na górze owłosionej, o przyjemnym zapachu

Kwiatostany:

kwiaty ułożone są w 2 na końcach krótkich liściastych gałązek, na szypułkach o długości 3-6 mm

Przeczytaj także: Jak zrobić herbatę z rokitnika z mrożonych jagód

Owoc:

około 1 cm długości, skórzaste, podłużne, z 4 podłużnymi żebrami, z 1 podłużnym, zwężającym się od góry, spłaszczonym nasieniem

Czas owocowania:

• Sierpień wrzesień;
• w Moskwie owoce dojrzewają pod koniec lipca

Funkcje:

odporność miejska

Rodzaj sadzenia:

Rodzaj sadzenia:

bardziej nadaje się na południe Rosji, na środkowym pasie potrzebuje ciepłego, chronionego miejsca

Rodzaj Abelia (Abelia) obejmuje około 30 różnych gatunków kwitnących krzewów i mieszańców z rodziny wiciokrzewów.W naturze przedstawiciele rodzaju rosną w Azji Wschodniej (od zachodniej Japonii po Himalaje), Meksyku i południowej Ameryce Północnej. Gatunki rosnące na chłodniejszych obszarach tracą część lub całość liści zimą, podczas gdy rośliny subtropikalne są zimozielone.

Ozdobny krzew Abelia został nazwany na cześć dr Clarka Abla, przyrodnika, odkrywcy i chirurga, który został mianowany głównym lekarzem ambasady chińskiej w latach 1816-1817.

Niestety, wszystkie okazy kultury i nasiona, które naukowiec zebrał podczas służby, zaginęły we wraku statku po jego powrocie do Anglii. Szkocki botanik Robert Fortune przywiózł pierwsze okazy chińskiego gatunku do Europy dopiero w 1844 roku.

Rozwój

Aby wyhodować krzew w ogrodzie, konieczne jest staranne dobranie odpowiednich warunków jego istnienia. Sadzenie krzewów odbywa się jesienią lub wczesną wiosną, kiedy nocne przymrozki już ustały:

Ważne! Abelia, ze względu na dużą objętość krzewu, w połączeniu z kruchością gałęzi, kategorycznie nie toleruje przeciągów, dlatego miejsce należy wentylować, ale chronić przed intensywnymi prądami powietrza, które mogą uszkodzić delikatną roślinę.

1. Przede wszystkim musisz wybrać odpowiednie miejsce, ponieważ Abelia bardzo kocha światło, ale nie toleruje zbyt dobrze bezpośredniego światła słonecznego.
2. Roślina należy do upraw ciepłolubnych, dlatego spokojnie toleruje upały, pod warunkiem, że nie zostanie naruszony system nawadniania. Zimowe mrozy nie są dla niego najwygodniejszym okresem. Do 10 stopni Celsjusza Abelia zachowuje liście, jeśli występuje gwałtowny spadek temperatury, opuszcza liście.
3. Roślina jest higrofilna, ale nie warto jej przepełniać, aby uniknąć gnicia systemu korzeniowego.
4. Gleba pod roślinę powinna być oparta na darni, torfie i piasku, bardzo odżywcza i oddychająca, o dobrych właściwościach drenażowych. Otwór do sadzenia krzewu powinien być nieco większy niż gliniana bryła, w której znajduje się roślina do przesadzenia, na dno otworu wlewa się kamienie drenażowe, może to być keramzyt, tłuczona cegła lub inne podobne materiały, które mogą wykonać funkcja drenażu.

Opis rośliny

Abelia (Abélia) to liściasty lub zimozielony (półzimozielony) wolno rosnący krzew o wysokości i średnicy zwykle od półtora do dwóch i pół metra (czasami do sześciu metrów). Rodzaj został nazwany na cześć Clarka Abla (1780-1826), angielskiego lekarza, botanika i zoologa, badacza flory i fauny w Chinach, Indiach i Indonezji.

Liście rośliny są przeciwległe, sparowane, owalne, spiczaste, zwykle ciemnozielone, błyszczące. Kwiaty są rurkowate (w kształcie lejka, w kształcie dzwonu), pięciopłatkowe, pachnące. Zwykle mały; największe kwiaty - ok. 5 cm średnicy - u gatunku Abelia floribunda. Płatków jest pięć, zwykle są białe lub różowe, czasem fioletowe.

Ta roślina, hipnotyzująca swoim bujnym kolorem, należy do podrodziny Linnaeaceae z rodziny Caprifoliaceae. Rodzaj został nazwany na cześć Clarka Abla, angielskiego lekarza, botanika i zoologa, badacza flory i fauny w Chinach i Indiach.

Abelia w ogrodzie

Abelia to jedna z najpopularniejszych roślin ogrodowych. Abelia w ogrodzie jest luksusowa i kwitnie od czerwca do września-października w lecie. Występują zarówno gatunki ciepłolubne, jak i dość mrozoodporne.

Warunki

Abelia, jeśli chodzi o rośliny domowe, lubi:

1. Obfite rozproszone światło. Ale bezpośrednie słońce jest przeciwwskazane dla rośliny. Najlepsze miejsce w mieszkaniu to okno południowe lub południowo-wschodnie, ocienione tiulowymi zasłonami.
2. Temperatura pokojowa, najlepiej nie wyższa niż 25 C, gatunki półzimozielone wymagają obniżenia temperatury od połowy jesieni do 10-15.
3. Wysoka wilgotność. Z przyjemnością codzienne spryskiwanie ciepłą wodą.
4. Obfite regularne podlewanie.Należy uważać, aby ziemia nie wyschła, dotyczy to nawet zimnej pory roku.
5. Top dressing. Wystarczająco złożony nawóz dla roślin kwitnących w pomieszczeniach w okresie aktywnego kwitnienia i wzrostu - od marca do września. Opatrunek górny przeprowadza się co dwa tygodnie.
6. Pojemne garnki.

Czego roślina nie lubi:

1. Ciepło.
2. Warcaby. Roślina jest na nie niezwykle wrażliwa nawet latem.

Jaką glebę zasadzić?

Mieszanka jest przygotowywana z:

• Piasek (1 część)
• Humus (2 części)
• Zakupiony torf (2 części),
• Ziemia sodowa (2 części).

Przeszczep - w razie potrzeby nieważkości. Młode rośliny przesadza się raz w roku, może nawet dwa razy w roku.

Przycinanie

Zwiększy dekoracyjność abelii i pozwoli uspokoić bujny wzrost, na który roślina jest bardzo podatna na warunki wewnętrzne. Przycinanie przeprowadza się po kwitnieniu, pod koniec zimy. Bezlitośnie przycinaj, skracając łodygi do maksymalnej długości - stymuluje to krzewienie.

Wynik

W rezultacie podkreślimy kilka sekretów udanej uprawy abelii:

1. Temperatura latem nie przekracza +25 stopni, zimą nie jest niższa niż +14;
2. Jeśli chodzi o oświetlenie, światło słoneczne powinno wystarczyć, ale bez bezpośrednich promieni;
3. Dobrze jest nawilżyć proces podlewania i wilgotność w pomieszczeniu substratu, szczególnie w okresie wegetacji. Wiosną bierzemy pod uwagę temperaturę w pomieszczeniu do uprawy;
4. Przycinanie powinno być bardzo minimalne, nawet higieniczne i tylko wiosną;
5. Rosnąca gleba jest trochę kwaśna, jeśli nie, dodaj kompozycję iglastą;
6. Konieczne jest karmienie abelii podczas aktywnego sezonu wegetacyjnego, materii organicznej lub minerałów;
7. Można go rozmnażać wiosną i latem, sadzonkami lub nasionami.

Więc. Trochę wysiłku i stajesz się właścicielem pięknej, bezpretensjonalnej rośliny.

Zalecenia dla abelii do samodzielnego rozmnażania

Roślinę można rozmnażać przy użyciu materiału siewnego, sadzonek i pędów korzeniowych.

Z pomocą nasion Abelia rozmnaża się bardzo niechętnie, ponieważ ich kiełkowanie jest bardzo niskie. Nasiona należy wysiewać w styczniu do skrzynek rozsadowych. Podłoże jest wybrane jako lekkie (piasek lub mieszanka torfowo-piaskowa). Po zejściu na ląd pojemnik jest zawijany w folię lub umieszczany pod szkłem. Będziesz musiał okresowo wietrzyć i nawilżać glebę. Sadzonki rosną bardzo szybko, a gdy tylko na pędach pojawi się para prawdziwych liści, można nurkować (przeszczepiać w oddzielnych pojemnikach) z takim samym podłożem, jak u osobników dorosłych. Gdy tylko wysokość roślin osiągnie 15–20 cm, kolejny przeszczep przeprowadza się do doniczek o dużej średnicy lub na działce ogrodowej.

Podczas przycinania można wybrać odpowiednie gałęzie do ukorzenienia, muszą one pochodzić z pędów wierzchołkowych. Do takiego ukorzeniania nadaje się wiosna. Długość cięcia nie powinna być mniejsza niż 10 cm. Sadzonki sadzimy w wilgotnej glebie (piasek, torf, perlit lub mieszanka tych składników). Podczas ukorzeniania konieczne będzie utrzymanie ciepła w granicach 20-25 stopni. Po 2-3 tygodniach rośliny można przesadzić na odpowiednie podłoże abelia i do dużego pojemnika. Te sadzonki rosną szybko i można z nich uformować piękny krzew, który zakwitnie tego lata.

Pędy korzeni Abelii rosną corocznie obok korzeni krzewu. Młode rośliny są ostrożnie oddzielane od macierzystego krzewu i sadzone w ziemi w doniczce lub w ogrodzie.

Rozmnażanie abelii

Głównym kierunkiem rozmnażania są sadzonki, do takiego procesu nadają się zarówno młode, jak i bardziej dojrzałe pędy o długości około 15 cm, cały proces odbywa się latem. Wybór zostaje zatrzymany zarówno w pierwszym, jak iw ostatnim miesiącu. Najbardziej optymalna temperatura nie przekracza +20, ale nie powinna spaść więcej niż +10 stopni. Młode pędy należy przykryć szklanym urządzeniem, tylko szkłem.W ten sposób tworzysz równomierną wilgoć. Umieść pojemnik z młodą sadzonką w ciepłym miejscu, w którym nie ma bezpośredniego światła słonecznego. Sam proces przeszczepu trwa do około 5 tygodni, ale nie każda łodyga jest w stanie się zakorzenić. Bardzo często zdarza się, że roślina tworzy odrosty korzeni, ich oddzielenie jest możliwe, gdy te ostatnie mają już opracowany niezależny system korzeniowy. Potomstwo należy umieścić w osobnym pojemniku.

Kiedy czas cię nie spieszy i masz wystarczająco dużo cierpliwości, aby obserwować najbardziej kompletny cykl hodowlany, możliwe jest sadzenie nasion. Nasiona wysiewać wczesną wiosną, gleba musi być luźna, dostatecznie pożywna, a wilgotność powinna być odpowiednia. Nasiona powinny być używane tylko świeże i dobrej jakości. Po pojawieniu się pierwszych liści wybierz. Rośliny rozmnażane przez nasiona mają zdolność kwitnienia w pierwszym sezonie po posadzeniu.

Szkodniki i choroby

Roślina jest wystarczająco apetyczna dla najczęstszych szkodników domowych:

• Wciornastki,
• Mszyca,
• Przędziorek,
• Tarcza,
• Mealybug.

Warto jednak zaznaczyć, że szkodniki te atakują osłabione rośliny. Dlatego najlepszą profilaktyką jest odpowiednia pielęgnacja.

Abelia grandiflora francis mason

Abelia - krzew ozdobny

Abelia jest liściastym lub zimozielonym, wolno rosnącym krzewem ozdobnym o wysokości 1,5-2,5 m, w sprzyjających warunkach wzrostu osiąga nawet do sześciu metrów. Liście przeciwne, spiczaste na końcach, owalne, ciemnozielone z połyskiem, ułożone parami.

Kwiaty są rurkowate, dzwonkowate lub lejkowate, małe lub średnie, pięciopłatkowe, mają przyjemny i wyraźny zapach, mogą być białe, różowe, fioletowe lub czerwone. Kwitnienie trwa od czerwca do września, niektóre gatunki kwitną do października. Pod koniec kwitnienia liście gęsto położone na końcach gałęzi opadają, a na ich miejscu pojawiają się czerwonawe lub fioletowe działki, dzięki czemu rośliny zachowują swój efekt dekoracyjny aż do nadejścia stabilnych przymrozków.

Warunki wzrostu

Abelia jest rośliną kochającą światło, preferuje dobrze oświetlone obszary. W klimacie gorącym akceptuje obszary lekko zacienione, chronione przed wiatrem z północy. Do uprawy roślin pożądane są dobrze przepuszczalne, umiarkowanie wilgotne gleby o bogatym składzie mineralnym.

Rozmnażanie i sadzenie

Abelia jest rozmnażana przez nasiona, sadzonki zielone i lilii, a także przez pędy korzeniowe. Najczęściej ogrodnicy używają trzeciej metody. W okresie wegetacji krzew jest w stanie dać dużą liczbę pędów podstawowych, pod koniec lata są oddzielane i sadzone na stałe.

Utrzymanie optymalnej temperatury jest uważane za ważny czynnik w udanym rozmnażaniu abelii. Jeśli temperatura spadnie poniżej 20 ° C, młode rośliny należy przykryć. Abelia jest rzadko rozmnażana przez nasiona i sadzonki, co wynika z trudności w ukorzenieniu.

Sadzenie sadzonek kultury odbywa się wczesną wiosną lub jesienią. Otwór do sadzenia jest wcześniej przygotowany, jego głębokość powinna odpowiadać wielkości kłącza z dodatkiem 10-20 cm na warstwę drenażową w postaci kamyków lub gruzu. Gleba wyjęta z dołu jest dokładnie wymieszana z nawozami organicznymi i mineralnymi oraz piaskiem rzecznym.

Część powstałego podłoża wlewa się do dołu, następnie sadzonkę opuszcza się, przykrywa pozostałą mieszanką, ubija, podlewa i, jeśli to możliwe, mulczuje. Podczas sadzenia jesienią sadzonki potrzebują schronienia na zimę, w przeciwnym razie mogą umrzeć z powodu mrozu.

Opieka

Abelia jest rośliną mało wymagającą, jej pielęgnacja nie zajmuje dużo czasu i podlega nawet początkującemu ogrodnikowi-amatorowi. Główne zadania w pielęgnacji roślin to przycinanie formacyjne i sanitarne.Aby zachować estetyczny wygląd krzewu, stare, chore i zniszczone gałęzie należy usuwać natychmiast po kwitnieniu. Specjalną formę abelii można podać przez cięcie, jednak procedura ta będzie musiała być wykonywana dość często, ponieważ rośliny rosną bardzo szybko.

W okresach suchych abelie wymagają umiarkowanego nawadniania; przy wystarczającej ilości naturalnych opadów kultura nie wymaga nawadniania. Górny opatrunek nawozami mineralnymi przeprowadza się wczesną wiosną. Ponieważ abelia są odporne na zimno, nie ma potrzeby schronienia się na zimę.

Równie ważną procedurą pielęgnacji roślin jest walka ze szkodnikami i chorobami. Często mszyce atakują abelię, szkodnik pozostawia na liściach słodką wydzielinę, która następnie prowadzi do czernienia. W celu zwalczania chorób i schorzeń zaleca się stosowanie zatwierdzonych preparatów owadobójczych.

Podanie

W projektowaniu krajobrazu często stosuje się wiele rodzajów abelii, ponieważ rośliny są bardzo dekoracyjne nie tylko w okresie kwitnienia, ale także pod jego koniec. Abelias stosuje się w nasadzeniach pojedynczych i grupowych, przy projektowaniu terenów rekreacyjnych. Odmiany o wdzięcznie zakrzywionych gałęziach i pachnących kwiatach są idealnym uzupełnieniem altan, ławek i innych elementów wystroju ogrodu.

Abelia jest często używana jako rośliny ampeliczne, uprawia się je w dużych donicach, które zdobią ganki, tarasy i inne pomieszczenia. Ponieważ kultura łatwo toleruje przycinanie formujące, jest aktywnie wykorzystywana przy projektowaniu żywopłotów.

Zasady opieki

Latem Abelia wielkokwiatowa wymaga częstego i obfitego podlewania, szczególnie w fazie aktywnego wzrostu. Ponadto zaleca się regularne spryskiwanie liści. Roślina ta jest sezonowa i wymaga odpoczynku w okresie jesienno-zimowym. Dlatego wraz z końcem lata częstotliwość podlewania zmniejsza się do minimum. Aby nawilżyć powietrze, możesz postawić obok tacę z wodą. Krzewy, które pozostają na zimę na zewnątrz, również przestają podlewać natychmiast po opadnięciu liści.

Dobry wzrost i obfite kwitnienie każdego lata zachwyci wielkokwiatową Abelię, która spełnia wszystkie wymagania. Jednym z nich jest terminowe karmienie rośliny. Krzew preferuje podłoża bogate w materię organiczną, co oznacza, że ​​wiosną konieczne jest dodanie do gleby dziewanny, kompostu, próchnicy lub roztworu ptasich odchodów. Gdy tylko godziny dzienne zaczną się wydłużać (w marcu-kwietniu), zaczynają karmić abelię zimującą w pomieszczeniach, zwiększając częstotliwość podlewania i amplitudę reżimu temperaturowego. Nawozy organiczne i mineralne naprzemiennie stosuje się 2 razy w miesiącu w zalecanym stężeniu.

Abelia wielkokwiatowa, której opis podano powyżej, rośnie w dość szybkim tempie. W sezonie może prawie się podwoić. Aby nadać koronie określony kształt, pędy są odcinane. Podczas uprawy ampelicznej rośliny można pominąć przycinanie. Właściwy czas na tę procedurę to koniec zimy. Aby krzew wyglądał wspaniale, przycinanie odbywa się natychmiast po kwitnieniu.

Abelia: gleba i przeszczep

Gleba dla Abelii powinna być dobrze przepuszczalna, lekko kwaśna o pH od 5,5 do 7,2. Zasadowe środowisko ziemi może prowadzić do braku składników odżywczych, w wyniku czego liście rośliny mogą żółknąć. Odpowiednie są gliniaste, gliniaste żyzne gleby. Do sadzenia rośliny można wziąć ziemię darniową zmieszaną z próchnicą, glebą liściastą i piaskiem w równych proporcjach.

Uwaga!!!

Ponieważ roślina ma silny wzrost, wymagane są dwa przeładunki w okresie letnim. Okazy pudełkowe można przesadzać po dwóch do trzech latach.

Pielęgnacja obelitu

Abelia nie wymaga szczególnej pielęgnacji: wystarczy jej odsączona żyzna gleba, półcień lub słońce i podlewanie w przypadku suszy. Stare pędy są usuwane natychmiast po kwitnieniu. W okresie suchym wymagana jest niewielka ilość wilgoci.Abelia jest rozmnażana przez nasiona, zdrewniałe i zielone sadzonki, ale stopień ukorzeniania sadzonek jest niski. Krzew wytwarza dobre korzenie i gęste kępy. Abelia Korean nie potrzebuje schronienia na zimę.

Sadzić gatunki

Nie wszystkie rodzaje roślin nadają się do uprawy w domu. Rozważ kilka odpowiednich odmian kwiatów.

Abelia koreański widok

Abelia koreańska kwitnie białymi lub jasnoróżowymi kwiatami i ma silny zapach, który odróżnia ją od innych gatunków. Jest to najbardziej odporna na zimę odmiana krzewów w porównaniu z innymi odmianami. Roślina nie boi się promieni słonecznych, dzięki czemu można ją bez uszkodzeń wynieść w powietrze od wiosny do późnej jesieni. Abelia Korean potrzebuje ciągłego przycinania, ponieważ rośnie na zeszłorocznych pędach. Liście rośliny są ciemne, wydłużone. Jesienią nabierają pięknego pomarańczowego lub czerwonego odcienia.

Abelia chińska

Abelia chinensis to stosunkowo niski krzew, osiągający do 2 m wysokości. Liście są raczej ciemne, owalne ze spiczastym wierzchołkiem. Kwiaty przypominają dzwonek, zwykle są białe z czerwonawymi żyłkami. Kwitnienie rozpoczyna się późną wiosną do połowy jesieni. Posiada przyjemny kwiatowy zapach. Po zaniknięciu rośliny pozostają jaskrawoczerwone działki i brązowe liście. Dzięki temu dekoracyjny efekt kwiatu utrzymuje się przez długi czas.

Widok na Abelia grandiflora

Gatunek ten nazywany jest również abelią wielkokwiatową. Jest to najczęstsze, ponieważ tylko można go hodować w domu. Krzew może dorastać do 6 m wysokości, jego liście są ciemnozielone i przypominają kształt owalu. Podczas kwitnienia, a dzieje się to od początku wiosny do września, krzew wydziela tylko swój nieodłączny aromat. Gatunek ten bardzo lubi jasne oświetlenie i wystarczająco osuszoną glebę. Roślina rozmnaża się za pomocą pędów, więc w wyjątkowych przypadkach jest przycinana.

Abelia Edward Gaucher

Ten typ rośliny ma indywidualny aromat przypominający zapach bzu i kwiaty o rzadkiej barwie liliowej lub różowawej z czerwonymi żyłkami.

Abelia była różnobarwna

Abelia różnobarwna to wspaniała roślina, która może ozdobić zarówno wnętrze domu, jak i wypełnić przestrzeń w ogrodzie. Jednym z wariantów tego typu jest kalejdoskop abelia. To młoda odmiana, która została niedawno stworzona przez amerykańskich naukowców. Rozpoznawalną cechą, którą posiada Abelia Kaleidoscope jest jego zwarta forma. Ponadto wyróżnia się niezwykłym kolorem liści. Wiosną są delikatne szmaragdowe, a latem i zimą stają się czerwono-złote.

Kalejdoskop Abelii

Kalejdoskop Abelia kwitnie przez długi czas. Kwiaty obficie pokrywają krzew przez cały okres kwitnienia. Kwiaty są białe i jasnoróżowe. Roślina ma ograniczone rozgałęzienie, więc łatwo ją utrzymać w danej formie. Ze względu na swoje walory dekoracyjne, abelia zyskała szerokie uznanie wśród ogrodników. Jego bezpretensjonalność umożliwia wyhodowanie rośliny nawet dla początkującego amatora. A przede wszystkim do tego kalejdoskopu abelii nadaje się.

Jak dbać o abelię w domu

Gleba dla abelii

Abelia potrzebuje gleby lekko kwaśnej lub obojętnej, bogatej w materię organiczną, składającej się z próchnicy, ziemi liściastej lub darniowej oraz zrywaków (wermikulit, perlit, mech torfowiec, pokruszona kora). Jeśli nie ma możliwości przygotowania podłoża, można kupić w sklepie gotową neutralną glebę i dodać do niej jedną z zrywaczy.

Oświetlenie

Im jaśniejsze i bardziej rozproszone światło, tym szybciej wielkokwiatowa Abelia zakwitnie na parapecie. Musi być chroniony przed bezpośrednimi promieniami, a jeśli znajduje się na południowym parapecie, musi być zacieniony, aby uniknąć poparzeń liści. Najlepszą opcją jest okno południowo-wschodnie.Na nim roślina otrzyma wystarczającą ilość jasnego światła do pomyślnego kwitnienia.

Temperatura

Abelia wielkokwiatowa nie lubi przeciągów i wiatru, dlatego okna z nią należy otwierać tylko przy spokojnej pogodzie. Abelia preferuje temperatury w przedziale 20-25 ºC. Zimą temperatura powinna wynosić około 14-16 ºC, ale nie mniej, w przeciwnym razie roślina zrzuci całe liście do wiosny.

Wilgotność powietrza dla abelii

Roślina nie wymaga stałej wilgotności, ale można ją sporadycznie opryskiwać. Jest to szczególnie przydatne w przypadku abelii w okresie gorącym oraz podczas pracy urządzeń grzewczych.

Podlewanie Abelia grandiflora

Roślinę Abelia należy podlewać oszczędnie, bardzo ważne jest monitorowanie stałego utrzymywania wilgoci w glebie, ponieważ długotrwałe wysychanie gleby może prowadzić do nieodwracalnych konsekwencji - roślina Abelia może stracić pąki lub nawet umrzeć. Latem roślina jest podlewana częściej, zimą - znacznie rzadziej - dopiero po wyschnięciu wierzchniej warstwy ziemi.

Najlepszy opatrunek abelia w domu

Do nawożenia górnego można stosować nawozy organiczne i mineralne, a także uniwersalne nawozy do roślin kwitnących. Abelia bardzo dobrze reaguje na nawozy w ciepłym sezonie - kwitnienie staje się bardziej obfite. Zimą Abelia nie potrzebuje karmienia.

Gleba

Dla optymalnego wzrostu abelia potrzebuje lekkiej, lekko kwaśnej, a także bogatej w materię organiczną gleby, która zatrzyma wodę. Aby samodzielnie skomponować glebę, musisz wziąć darń lub ziemię liściastą, próchnicę i niektóre zrywacze, które zatrzymują wilgoć - wermikulit, mech torfowiec lub niewielką korę. Jeśli nie jest możliwe samodzielne skomponowanie takiego podłoża, możesz kupić uniwersalną glebę do roślin kwitnących w pomieszczeniach o niskiej lub bliskiej zeru kwasowości. Warto pamiętać, że w donicy musi być dobra warstwa drenażowa. Zwykle stosuje się keramzyt lub wióry ceglane.

Sadzenie i pielęgnacja abelii (w skrócie)

• Kwitnienie: od końca maja do początku czerwca do jesieni.
• Oświetlenie: jasne rozproszone światło z kloszem od bezpośredniego światła słonecznego lub półcieniu.
• Temperatura: w okresie wegetacji - normalna dla mieszkania, zimą - 10-15 ºC.
• Podlewanie: od wiosny do jesieni - obfite, mniej intensywne zimą.
• Wilgotność powietrza: typowa dla pomieszczeń mieszkalnych.
• Top dressing: w okresie wegetacji - dwa razy w miesiącu ze złożonym nawozem mineralnym lub roztworami organicznymi. Zimą karmienie nie jest potrzebne.
• Okres odpoczynku: od października do marca.
• Przeszczep: w młodym wieku - dwa razy w sezonie, w wieku dojrzałym - raz na 2-3 lata.
• Podłoże: z równych części ziemi liściastej i darniowej, torfu, próchnicy i piasku.
• Rozmnażanie: nasiona i sadzonki.
• Szkodniki: wciornastki, mszyce, przędziorki, wełnowce i owady łuskowate.
• Choroby: z podmokłą glebą - zgnilizna korzeni.

Przeczytaj więcej o uprawie Abelii poniżej.

Opieka nad Abelią

Jak wspomniano powyżej, krzew jest bezpretensjonalny dla warunków wzrostu, a skład gleby nie ma żadnych szczególnych cech, ale ponownie należy przestrzegać standardu. Abelia pozytywnie reaguje na nieznacznie zwiększoną kwasowość gleby, ale nie na jej nadmiar. Gleba w doniczce powinna być dobrze osuszona. Istnieją oczywiście odmiany, w których roślina świetnie czuje się w ciężkiej glinie w glebie, ale warto przestrzegać zaleceń. Najlepszą opcją byłaby mieszanka: mieszanka torfu + darń + liście + próchnica i piasek. Lekko kwaśne pH można utrzymać dodając niewielką ilość posiekanej kory sosny i igieł.

W stosunku do temperatury zawartości w warunkach pokojowych. W okresie letnim temperatura powinna wynosić do +20 stopni. Zimą termometr powinien spaść do +14, a nie niżej. Jeśli zimowanie będzie trochę cieplejsze, nie wpłynie to niekorzystnie na roślinę.

Niezbędne oświetlenie. Wspomnieliśmy już o uzależnieniu Abelii od dużej ilości światła słonecznego.Istnieje oczywiście możliwość uprawy w półcieniu, ale lepiej trzymać się potrzeb samej rośliny. Brak bezpośrednich promieni, szkodliwych dla rozwoju rośliny, zwłaszcza w ciągu dnia wiosną i latem.

Jak i czym właściwie karmić pokój Abelia? Opatrunek wierzchni należy wykonywać dwa razy w miesiącu, wiosną i latem. To właśnie w tym okresie następuje najbardziej aktywny rozwój, w okresie spoczynku zimowego warto zaprzestać różnego rodzaju odżywiania. Konieczne jest zapewnienie roślinie możliwości odzyskania sił do aktywnego i zdrowego rozwoju na następny sezon.

Okres kwitnienia abelii w pomieszczeniach

Okres aktywnego kwitnienia Abelii to dość długi okres, od połowy maja do ostatniej dekady listopada. To bardzo pozytywna cecha rośliny. Świetny wybór do dekoracji lub po prostu dekoracji pokoju. Krzew jest w stanie zachwycić doskonałym, pięknym kwitnieniem przez prawie pół roku.

Transfer. Podlewanie. Rozpylający.

Suche powietrze w mieszkaniu nie stanie się przyczyną słabego rozwoju, kwitnienia tej rośliny. Abelia doskonale radzi sobie bez opryskiwania. Jedyne, co jest konieczne, to całkowity brak zimnego przeciągu, ale dla kwiatu bardzo potrzebne jest wystarczająco wysokiej jakości wietrzenie.

Każda roślina domowa wymaga wystarczającej ilości wilgoci. Wiosną i latem podlewanie jest konieczne częściej, ale regularnie i obficie. W okresie spoczynku zimowego stopniowo zmniejszaj ilość podlewania i wody na jedno podlewanie. Zimą podlewanie powinno być bardzo rzadkie. Regularne, terminowe podlewanie jest szczególnie konieczne w przypadku młodych, aktywnie rozwijających się roślin. Ponieważ system korzeniowy tych krzewów aktywnie się rozwija i potrzebna jest wystarczająca ilość wilgoci. Już ukorzenione krzewy przystosowane są do łagodnej suszy.

Dlaczego potrzebujesz przeszczepu do odnowionej gleby i jak to zrobić poprawnie? Zaleca się przeszczepiać tylko raz w roku, wiosną, gdy tylko rozwój jest aktywowany, roślina budzi się po spoczynku zimowym. Wraz ze wzrostem doniczki następuje szybki wzrost systemu korzeniowego abelii i dalszej prostoty krzewu. Objętość pojemnika bardzo szybko się zapełnia. W czasie przesadzania dokładnie sprawdź korzenie rośliny, jeśli to konieczne, przytnij uszkodzone lub wolniejsze korzenie. Pojemnik powinien mieć dobre otwory drenażowe. Wraz ze wzrostem rośliny objętość doniczki wzrasta co roku.

Domowa opieka nad Abelią

Oświetlenie.

Abelia potrzebuje jasnego oświetlenia, ale bez bezpośredniego światła słonecznego na roślinę. Optymalne położenie zakładu to okna od strony zachodniej i wschodniej.

Temperatura.

Aby uprawiać abelię w domu, temperatura zimą powinna wynosić co najmniej 10 ° C, ale najlepiej nie więcej niż 15 ° C. Jeśli temperatura spadnie poniżej dopuszczalnej wartości, abelia może zrzucić liście.

Podlewanie abelii.

Obfite podlewanie jest konieczne od wiosny do jesieni. W tym samym czasie możesz spryskać roślinę. Zimą zmniejsza się podlewanie, uważnie upewniając się, że gleba nie wysycha.

Top dressing Abelia.

Wiosną, latem i jesienią Abelia musi być karmiona 2 razy w miesiącu nawozami organicznymi i mineralnymi odpowiednimi dla roślin domowych. Koncentracja jest normalna.

Przycinanie abelii.

Abelia wewnętrzna rośnie dość szybko i może prawie się podwoić w okresie wiosenno-letnim. Aby stworzyć bujną koronę, roślinę należy przyciąć, najlepiej pod koniec zimy. Pędy przecina się na pół. Jeśli nie przycinasz, roślina może być uprawiana jako ampelous.

Przeszczep Abelii.

Ponieważ abelia w pomieszczeniach rośnie dość szybko, młode rośliny należy przeładowywać 2 razy w ciągu lata. Jeśli rośliny rosną w kadziach, należy je przesadzać co najmniej raz na 2-3 lata. Abelia jest przeszczepiana do mieszanki gleby złożonej z równych części próchnicy, piasku, torfu, liści i ziemi darniowej.

Abelia z nasion.

Rozmnażanie abelii przez nasiona wysiewa się w styczniu.Abelia rośnie bardzo szybko i może kwitnąć w tym samym roku.

Rozmnażanie abelii przez sadzonki.

Propaguj abelię przez pędy pozostałe po przycięciu rośliny lub łodygi łodygi z wierzchołka krzewu. W celu szybszego ukorzenienia sadzonek należy je umieścić w mieszaninie torfu, piasku i perlitu, a temperaturę należy utrzymywać na poziomie 25 ° C. Rośliny wyhodowane z sadzonek mogą wytwarzać kwiaty w tym samym roku.

[zawalić się]

Abelia - odmiany

Krzew kwitnie w odcieniach bieli i różu, wszystko zależy od odmiany. Ale Abelia urzeka nie tylko pięknem i aromatami kwiatu, dla każdego regionu jest krzak. Będziemy musieli wziąć pod uwagę fakt, że nie wszystkie odmiany nadają się do uprawy domowej. Niektórzy przedstawiciele tego gatunku ozdobią ogrody zimowe i ciepłe balkony, inni z powodzeniem spędzą zimę na świeżym powietrzu.

Abelia była różnobarwna

Różnorodna forma jest słusznie uważana za jedną z ulubionych wśród ogrodników. Krzew Abelia tej formy jest łagodny, dlatego uprawiany jest głównie w ogrodach zimowych. Na otwartej przestrzeni przed domem krzew może być w ciepłe lato. Kruchość krzewu przejawia się nie tylko w wrażliwości na temperaturę otoczenia, ale także w walorach dekoracyjnych. Różnorodna odmiana „Kaleidoscope” jest popularna wśród profesjonalistów i początkujących.

Abelia koreański

Z obszarów Korei i Rosji na działki ogrodników przybył wewnętrzny kwiat Abelia o szczególnie pachnących kwiatach. Osobliwość krzewu na jego wysokości wynosi około sześciu metrów; pędy mogą osiągnąć tę długość w odpowiednich warunkach wzrostu:

• potrzebujesz wilgotnej i jednocześnie dobrze przepuszczalnej gleby;
• pędy przenoszą bezpośrednie promienie słoneczne bez strat, dlatego otwarte przestrzenie mogą stać się miejscem stałego wzrostu;
• Abelia rośnie na pędach ubiegłego roku, dlatego coroczne przycinanie po kwitnieniu jest warunkiem aktywnego wzrostu i pączkowania;
• ta forma jest uważana za najbardziej odporną na zimę wśród wszystkich przedstawicieli;
• Inną cechą krzewu jest zmiana odcienia liści jesienią z ciemnozielonego na jaskrawoczerwono-pomarańczowy.

Abelia chińska

Zgodnie z opisem tej formy abelii jest to opadający krzew o charakterystycznym kolorze liści i pędów. Ciemny odcień zielonych liści dobrze prezentuje się na czerwonym tle pędów. Po otwarciu kwiaty są nie mniej przyjemne dla oka: ich kształt przypomina dzwonki, zebrane w pęczki po kilka kwiatostanów. Krzew zaczyna kwitnąć w połowie lata i zrzuca kwiatostany około połowy jesieni.

Abelia grandiflora

Z opisu wynika, że ​​ta Abelia jest hybrydą stworzoną przez skrzyżowanie form chińskich i jednokwiatowych. Krzew jest dość wygodny zarówno w domu, jak i na zewnątrz. Jeśli zapewnisz mu wymaganą ciepłą temperaturę, nie opuści liści przez cały rok. Krzew można nazwać zwartym, dorasta do dwóch metrów. Szczególnego uroku dodają młode opadające pędy o delikatnym różowym kolorze. Zachwyci obficie kwitnącymi kwiatami od wczesnego lata do połowy jesieni. W warunkach pokojowych dorasta do metra.

Abelia Mosanskaya

Jeśli chcesz wybrać odmiany Abelii jako kultury pokojowej, forma Mosan nie jest najlepszym wyborem. Krzew kwitnie bardzo aromatycznie, w pomieszczeniu będzie przeszkadzał. Ale do ogrodu zimowego lub osobistej działki jest idealny. Roślina uwielbia ciepło, aw zimnych regionach dopuszcza się ją uprawiać tylko w pomieszczeniach, tylko koreańska Mosan Abelia jest w stanie zimować na zewnątrz. Ale susza nie jest straszna dla korzeni. Kwaśna gleba, dobry drenaż i właściwe podlewanie pomogą uwolnić pełny potencjał rośliny.

Abelia floribunda

Spośród wszystkich odmian i form abelia domowa wyróżnia się obfitym kwitnieniem. Jest to zimozielony krzew o efektownie opadających pędach. Jeśli inne odmiany zachwycają oko zmianą odcieni liści jesienią, ten krzew natychmiast zaskoczy Cię jasnoróżowym kwiatem. Pąki otwierają się w maju i przez kilka miesięcy pędy pokryte są delikatnymi lub intensywnie jasnoróżowymi kwiatami.Na tle ciemnych błyszczących liści pąki wyglądają elegancko. Efekt uwydatnia czerwony kolor pędów. Aromat kwiatów nie jest nasycony.

Warunki wzrostu

Wybierając miejsce na posadzenie tego krzewu należy wziąć pod uwagę, jakie warunki są niezbędne do jego optymalnego rozwoju. Rośliny w pojemnikach lub doniczkach najlepiej umieścić na zimę w oranżerii lub szklarni. Krzew może również zimować na zewnątrz, gdy zima jest wystarczająco łagodna. Dobrze pokryta jesienią, dobrze znosi temperatury do 9 ° C poniżej zera. Jeśli zdarzy się, że mróz podnosi gałęzie, wiosną te uszkodzone pędy są usuwane. Najbardziej odpowiedni reżim temperaturowy dla tej rośliny zimą wynosi od 10 do 15 ⁰С.

Abelia wielkokwiatowa woli rosnąć w miejscach dobrze oświetlonych słońcem. Ale musi być chroniony przed palącymi promieniami dnia. Mogą wysuszyć roślinę i spowodować oparzenia liści. Światło słoneczne jest najbardziej odpowiednie w godzinach porannych i wieczornych. W zacienionych obszarach roślina ta praktycznie się nie rozwija. Jego wzrost jest zbyt wolny, nie kwitnie, a liście stopniowo bledną, stają się prawie żółte.

Preferowane są gleby lekkie, lekko kwaśne o pH 6,0-6,5. Muszą być bogate w materię organiczną.

Rozmnażanie i możliwe szkodniki abelii wielkokwiatowej

Rozmnażanie abelii odbywa się na kilka sposobów:

1. Posiew.
2. Zielone sadzonki.
3. Zdrewniałe sadzonki.

Ważne jest, aby cofnąć fakt, że nawet stymulanty nie pomagają w zwiększeniu ukorzeniania, które jest niezwykle niskie. Krzew ma rozwinięte korzenie, zgrubiałe kępy.

Najczęściej pędy korzeni sadzi się w celu rozmnażania Abelii. Każdy kiełek może tworzyć nowy krzew. Wiele z nich tworzy się w ciągu sezonu, więc jest szansa, że ​​część z nich się zakorzeni.

Pod koniec lata ląduje na stałe. Temperatura powietrza nie powinna być niższa niż 20 stopni. Możesz spróbować rozmnażać sadzonki, w tym celu umieszcza się je na lekkim podłożu, na przykład perlicie, torfie lub piasku i utrzymuje w temperaturze 20-25 stopni do ukorzenienia. W tym samym sezonie, przy udanym scenariuszu, możesz zdobyć mały krzew, który zakwitnie.

Najpopularniejsze niszczyciele krzaków to:

• Wciornastki
• Tarcza
• Pająk

Rozmnażanie rośliny nie zawsze jest łatwe, ale już w tym roku będzie Ci wdzięczne za kwitnienie. W zależności od rodzaju abelii można uzyskać krzew lub roślinę drzewiastą. Roślina przyniesie minimum kłopotów i maksimum przyjemności.

Więcej informacji można znaleźć w filmie.

Jednym z wielu rodzajów krzewów ozdobnych jest abelia wielkokwiatowa. Roślina ta jest bardzo popularna wśród ogrodników ze względu na jej bezpretensjonalność i długie kwitnienie, które trwa od czerwca do września.

1. Siedem sekretów sukcesu:

Nazwa botaniczna: Abelia

Krzew Abelia - rodzina... Wiciokrzew.

Pochodzenie... Azja Południowo-Wschodnia, Korea, Chiny rosną na otwartych, skalistych zboczach.

Opis

W Europie najpopularniejszy jest krzew półzimozielony, dorastający niekiedy do 180 cm wysokości. W północnych regionach Rosji jest hodowany głównie jako kultura doniczkowa.Błyszczące, błyszczące liście ciemnozielonego koloru mają podłużny kształt i spiczastą końcówkę. Znajdują się po przeciwnej stronie pędu.

Podczas kwitnienia abelia wielkokwiatowa, której zdjęcie zamieszczono w tym artykule, wydziela bardzo przyjemny aromat, który przyciąga owady zapylające. Kwiaty zdobią krzew bujnymi gronami. Pokrywają roślinę prawie przez całe lato i koncentrują się głównie na końcach gałęzi. Każda kępka składa się z wielu dużych, pięciopłatkowych kwiatów, w zależności od odmiany, w kolorze od białego do fioletowego. Każdy z nich swoim kształtem przypomina dzwon. Małe owoce zawierają tylko jedno ziarno.

Najpopularniejszymi odmianami, z których znany jest krzew wielkokwiatowy abelia, są kalejdoskop, żłobek edwarda, francis mason, wyróżniający się żółtymi liśćmi.

4. rodzaje abelii:

4,1 Abelia Shumann - Abelia shumannii

Krzew ok. 2 m wys. O różowo-liliowych kwiatach rurkowych, zaczyna kwitnąć w czerwcu i kwitnie do października. Pąki tego krzewu fascynują mocnym i przyjemnym zapachem. Ta abelia ma małe, skórzaste i jednoziarniste owoce.

↑ W górę,

Zdjęcie: Sten Porse

4.2 Abelia wielkokwiatowe lub wielkokwiatowe - Abelia x grandiflora

Abelia wielkokwiatowa to okrągły, wyciągnięty, wielopniowy krzew o wdzięcznie zakrzywionych gałęziach. Liście przeciwległe, jajowate, błyszczące, ciemnozielone, na krótkim ogonku lub nawet bez niego. Kwiaty pachnące, biało-różowe dzwonkowate lub rurkowate, dość liczne, kwitnące nieprzerwanie od maja do września. Wysokość krzewu do 180 cm Kwiatostan - wiecha wierzchołkowa o białych, lejkowatych, pachnących kwiatach znajdujących się na końcach gałęzi, kwitnie obficie.

↑ W górę,

Zdjęcie: Wouter Hagens

4.3 Koreańska Abelia - Abelia coreana

Rośnie na skalistych zboczach, skałach, wśród krzewów, w lasach rosyjskiego Dalekiego Wschodu (część południowa), północno-zachodnich Chin i Korei. Krzew a. Koreańczyk rośnie wolno i osiąga wysokość od 1 do 2,5 metra, ma wydłużone, jajowate lub lancetowate liście o długości 2,5 - 6,5 cm i szerokości 1 - 3,5 cm. Kwiaty rurkowate, raczej małe - ok. 2 cm, kwitnie w czerwcu od trzech tygodni do miesiąca.

↑ W górę,

Zdjęcie: leoleobobeo

4.4. Abelia chińska - Abelia chinensis

Atrakcyjny, wielopniowy, liściasty krzew o bardzo obfitym i długim kwitnieniu - od lipca kwitnienie może trwać do września. Młode pędy mogą mieć krótkie, ale bardzo gęste pokwitanie. Liście są zielone, jajowate, liściaste ostrza z małymi ząbkami wzdłuż krawędzi. Kwiaty są białe, bardzo pachnące, rurkowate, z różowymi wypustkami, zebrane w kwiatostany - parasole. Kwitnienie jest tak obfite, że łodygi mogą ugiąć się pod ciężarem pąków.

↑ W górę,

4.5. Abelia „Kalejdoskop” - Abelia „Kalejdoskop”

Odmiana ta została niedawno wyhodowana i należy do typu wielkokwiatowego. Charakterystyczną cechą tego gatunku jest niezwykle urozmaicona kolorystyka liści - młode wiosenne liście mają jasnozielony odcień, z czasem nieco ciemnieją, a latem stają się złocistożółte. Jesienią roślina zdobi się jasnofioletowym strojem. Środek blaszki liściowej jest zwykle ciemny - na przykład brązowy. Kwiaty są duże, pachnące, białe lub lekko różowawe.

↑ W górę,

4.6 Abelia corymbose - Abelia corumbosa

Niewielki krzew o bujnej zaokrąglonej koronie, utworzony z wielu cienkich i elastycznych pędów. Liście są ciemnozielone, twarde, liściaste ostrza z małymi ząbkami wzdłuż krawędzi. Kwiaty są białe lub różowe, rurkowate, z 5 zaokrąglonymi płatkami, pachnące, zebrane w duże kwiatostany - tarcze.

↑ W górę,

4.7 Abelia „Edward Goucher”

Krzew wyróżnia się bardzo długim okresem kwitnienia i kolorem pąków - mogą być różowe, a nawet bordowe. Młode liście, które pojawiają się na wierzchołkach łodyg, są miedziano-brązowe, podczas gdy dorosłe mają ciemnozielony kolor, który jesienią zmienia się w brązowy odcień.

↑ W górę,

Odmiany Abelia ze zdjęciem

Wielkokwiatowe. Najczęściej spotykany gatunek mieszańcowy, wyróżniający się wiecznie zielonymi krzewami, osiągający wielkość od 1,5 do 2 metrów. Roślinę zdobią długie pędy, płaskie małe liście, duże kwiatostany racemose o śnieżnobiałym kolorze.

Kwitnienie trwa długo, jest obfite i towarzyszy mu bogaty aromatyczny zapach. Tę odmianę rośliny uzyskuje się przez skrzyżowanie dwóch odmian kultury. Abelię wielkokwiatową można uprawiać tylko w południowych regionach kraju, ponieważ roślina może wytrzymać temperatury co najmniej dwunastu stopni z minusem.

Abelia Wielkokwiatowe

Kwitnie obficie. Gatunek ten w pełni uzasadnia swoją nazwę dużymi kwiatami dochodzącymi do czterech centymetrów. Wyglądają jak długie różowe lejki i świecą na zielonym tle gładkich, bogatych liści. Kwitnienie rozpoczyna się późną wiosną lub wczesnym latem i trwa kilka miesięcy.

Abelia obficie kwitnąca

Chiński. To półzimozielony krzew o wysokości dwóch metrów. Blaszki liściowe mają kształt owalu spiczastego na końcu. Roślinę zdobią białe kwiaty z czerwonymi znaczeniami rosnącymi w postaci dzwonków.

Abelia chińska

Edwarda Gauchera. Ze wszystkich odmian Abelii, hybryda wyróżnia się bardzo kolorowymi kwiatostanami, które wyglądają jak lejek z jasną liliową podstawą, różowymi płatkami i jaskrawoczerwonymi wypustkami. Roślina kwitnie w komfortowych warunkach przez cały rok i wydziela zapach zbliżony do zapachu bzu.

Abelia Edward Gaucher

Kalejdoskop. Jest to najnowsza wyhodowana odmiana hybrydowa. Roślinę wyróżnia niekonwencjonalny kolor i kształt liści, których talerze wraz z nadejściem wiosny są pomalowane na kolor szmaragdu z jasnymi odcieniami pośrodku. Krawędź liści w tym okresie ma kolor żółty, latem zmienia się i staje się złocistoczerwona. Jesienią i zimą nabiera ognistych tonów.

Pąki kwiatostanów w kolorze czerwono-różowym. Po otwarciu kwiaty są śnieżnobiałe, długo kwitną obficie i nieustannie wydzielają zapach świeżości. Pędy nie wydłużają się, a ta właściwość pozwala Kalejdoskopowi zachować symetryczne, zwarte formy.

Abelia Kaleidoscope

Koreański. Krzew nie rośnie bardzo szybko. Dorosła roślina dorasta do dwóch i pół metra. Korona, zwykle zagęszczona i zagęszczona, gałęzie rozciągają się ukośnie do góry, a następnie zwisają do ziemi. Liście są spiczaste na końcach, jesienią zmieniają kolor z zielonego na pomarańczowo-czerwony.

Kwiaty są małe, biało-różowe, w postaci kanalików, których brzegi są wygięte w różnych kierunkach. Kwitnienie rozpoczyna się późną wiosną i trwa do połowy jesieni. Zapach kwiatów jest ostry, bardzo pachnący, roślina jest doskonałą rośliną miodową.

Dobrze nadaje się do cięcia i umożliwia nadanie tulei różnych kształtów. Ta odmiana uprawna ma najdłuższy czas kwitnienia w porównaniu z innymi krzewami kwitnącymi.

Abelia Korean

Kwiat abelii - opis

W tej chwili Abelia ma ponad 30 odmian i gatunków. Rośliną, w zależności od gatunku, może być miniaturowe drzewo lub rozłożysty krzew. Z kolei takie drzewa i krzewy dzielą się na zimozielone, liściaste i półlistne. Roślina ma błyszczące liście, zwykle ciemnozielone. Znajdują się naprzeciw siebie. Abelia ma bardzo pachnące kwitnienie - zwykle kwitnie 3-4 miesiące w roku rurkowymi kwiatami bzu, różu lub bieli.

Pomimo faktu, że Abelia ma wiele odmian i gatunków, w domu uprawia się tylko jeden gatunek hybrydowy - Abelia grandiflora (Abelia grandiflora). Ta abelia kwitnie liliowo-różowymi kwiatami. Dbanie o tę roślinę nie jest trudne, a przestrzegając wszystkich zasad, możesz wyhodować bardzo piękny krzew, który zachwyca kwitnieniem.

Pielęgnacja roślin w ogrodzie iw domu

Abelię można uprawiać zarówno w ogrodzie, jak i w pomieszczeniach. Opieka nad nimi jest nieco inna, ale ma wspólne cechy. Głównym warunkiem, który zapewni aktywny wzrost i rozwój kwiatu, jest prawidłowe oświetlenie. nie powinno być narażone na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, światło powinno być rozproszone.Roślina rozwija się w bezpośrednim świetle słonecznym, ale najprawdopodobniej nie zakwitnie, ponieważ jest to szkodliwe dla płatków.

Zakład znajduje się po południowo-wschodniej lub południowej stronie. W pokoju powinny znajdować się kurtyny świetlne w oknach. Dla zakładu ważna jest również temperatura otoczenia. Abelia nie lubi upałów, więc latem wystarczą jej 22 stopnie, a zimą 10-15 stopni. W szklarni lub pomieszczeniu temperatura zaczyna spadać w październiku.

Roślina jest trudna do tolerowania wiatrów i przeciągów, należy to wziąć pod uwagę przy wyborze stałego miejsca. Nawet letni wiatr jest szkodliwy.

Abelia uwielbia wilgoć, dotyczy to nie tylko obfitego podlewania, ale także wilgotności powietrza.

Jeśli to możliwe, liście należy spryskać, szczególnie w okresach suszy. Doniczka jest wybrana duża, podłoże jest mieszane.

Możesz samodzielnie przygotować glebę, używając następujących składników: 1 część piasku plus 2 części próchnicy plus 2 części gleby torfowej i 2 części ziemi darniowej.

Sekrety pielęgnacji roślin:

• Obfite podlewanie zapewnia się wiosną i latem, w pozostałej części roku podlewanie jest ograniczone do umiarkowanego. Nawet zimą gleba nie powinna wysychać.
• Krzew nadaje się do nawożenia. , możesz użyć uniwersalnego nawozu do roślin domowych, możesz naprzemiennie nawozić mineralne i organiczne. Są przywożone 2 razy w miesiącu, jesienią i zimą nie jest to wymagane.
• Ponieważ roślina aktywnie rośnie, w młodym wieku jest przeszczepiana corocznie. Nie zapomnij o przycinaniu, robi się to, gdy zanika ostatni kwiat. Przycinanie jest potrzebne dla świetności pędów.
• Dla rośliny zewnętrznej zapewniony jest dobry drenaż, gleba powinna być bogata. Ważne jest również, aby chronić roślinę przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych i podlewać ją w odpowiednim czasie.
• Po kwitnieniu przycinanie jest zakończone.

Opis botaniczny

Abelia to krzew zimozielony lub liściasty (w zależności od rodzaju rośliny), którego wysokość wynosi 1,5-2 metry i taka sama średnica. Istnieją dzikie okazy, których wysokość może sięgać 5-6 metrów. Krzew należy do rodziny wiciokrzewów, a zatem jego kwiaty mają bardzo silny aromat.

Liście abelii są nasycone, zielone, błyszczące, w kształcie migdałów, ułożone parami. Kwiaty rośliny mają kształt dzwonu i rurową strukturę, składają się z 5 płatków w białych lub różowych odcieniach, mają jasny aromat.

Rodzaj Abelia obejmuje co najmniej 15 gatunków roślin i ich hybrydowych potomków, ale nie wszystkie odmiany nadają się do uprawy ogrodowej, większość odmian jest przeznaczona do uprawy w szklarni. Niemniej jednak rozważ najpopularniejsze rodzaje tego krzewu wśród ogrodników:

• abelia grandiflorum, ona jest grandiflora, jest jednym z największych przedstawicieli tej rośliny. Krzew może osiągnąć wysokość 6 metrów. Gatunek ten jest hybrydą abelii chińskiej i jednokwiatowej, co stanowi o jej imponujących rozmiarach. Kwiaty rośliny są lejkowate, białe, różowe, liliowe, zebrane w kwiatostany i znajdują się na całej długości pędów, ale większość jest skoncentrowana na końcu gałęzi, ma silny słodki aromat. Podobnie jak wiele roślin hybrydowych, jest bezpretensjonalny w pielęgnacji i ma długi okres kwitnienia: od czerwca do końca września, co sprawia, że ​​najczęściej występuje na działkach ogrodowych;

  

• abelia chińska jest krzewem średniej wielkości, nieprzekraczającym 2 metrów, ma gęste zielone owalne spiczaste liście i białe pachnące kwiaty w czerwonych działkach z czerwonymi rowkami. Kwitnie od maja do czerwca do końca września, uważany jest za krzew półzimozielony, ponieważ po opadnięciu kwiatów zachowane są liście, które zmieniają kolor z zielonego na brązowy;

  

• abelia koreański - to najbardziej trwały i odporny gatunek krzewu, jest mrozoodporny.Kwitnienie trwa od wiosny do późnej jesieni, po jego zakończeniu pozostają czerwono-pomarańczowe liście. Kwiaty są zwykle białe lub biało-różowe, mają bardzo jasny i silny zapach w porównaniu do innych braci;

  

• abelia różnobarwna jest ulubieńcem hodowców kwiatów, ponieważ dobrze rośnie zarówno w domu, jak iw warunkach ogrodowych. Kwitnie białymi dzwoneczkami o miodowym aromacie. Najczęstszą odmianą abelii pstrokatej o romantycznej nazwie „Kaleidoscope”, jej charakterystyczną cechą jest ulistnienie: wiosną i latem zachowuje swój zwykły zielony kolor, a jesienią staje się barwna, żółtoczerwona.

  

Abelia: rośnie i pielęgnuje - Indasad

Abelia to ozdobny kwitnący krzew, który swoją nazwę zawdzięcza angielskiemu lekarzowi Clarkowi Abelowi. Obfite i długotrwałe kwitnienie, szybki wzrost, delikatnie zakrzywione gałęzie i przyjemny zapach kwiatów Abelia sprawiły, że Abelia stała się szeroko rozpowszechnioną rośliną ozdobną.

Rodzaj Abelia należy do rodziny Linneusza, liczy około 30 gatunków, obejmuje wiecznie zielone i liściaste krzewy lub małe drzewa. Ojczyzną rośliny jest Azja Południowo-Wschodnia.

Liście abelii są ciemnozielone, błyszczące, owalne, lancetowate, wielkości 3 - 6 cm, ostro zakończone. Znajduje się naprzeciwko na całej długości gałęzi. Kwiaty są białe lub różowawe i mają mocny i przyjemny aromat. Zwykle małe, osiągające maksymalną średnicę 5 cm, kształtem kwiaty podłużne, przypominające kanaliki zebrane z płatków o zagiętych końcach, zgrupowane w pęczki na końcach gałęzi lub położone w kątach liści. Owoce rośliny są małe, skórzaste, podłużne lub zakrzywione, zawierają jedno nasiono.

Rosnąca w warunkach naturalnych Abelia może osiągnąć 3-4 metry wysokości.

Okres kwitnienia jest długi, w zależności od gatunku rośliny od wiosny do wczesnej jesieni.

Najpopularniejszy rodzaje abelii:

Abelia wielkokwiatowa (Abelia x grandiflora) - hybryda Abelia Chinese i Abelia jednokwiatowa; osiąga wysokość do 2 m, pędy silnie rozgałęzione. Abelia floribunda to półlistny krzew o wysokości do 1 metra. Abelia triflora (Abelia triflora) to wiecznie zielony krzew, osiągający do 4 m wysokości, z pięknymi dużymi liśćmi i spektakularnymi kwiatami, zebrany w grona; gatunek bardzo odporny, dobrze znosi suszę i niskie temperatury.

Uprawa abelii

Krzew sadzimy jesienią lub wczesną wiosną. Gleba powinna być bogata, dobrze przepuszczalna, zawierająca wystarczającą ilość soli mineralnych. Tylko młode rośliny wymagają podlewania. Ukorzenione krzewy powinny mieć umiarkowaną wilgotność tylko w okresach suszy. Abelia uwielbia dobrze oświetlone obszary, dlatego przy wyborze miejsca do sadzenia decydującym czynnikiem jest wystarczająca ilość światła słonecznego. W okresie wegetacji oraz w bardzo upalne dni wskazane jest zadbanie o zacienienie.

Podczas sadzenia należy pamiętać, że roślina jest dość ciepłolubna. Optymalny zakres temperatur to 20 - 22 ° C.

Abelia nie wymaga skomplikowanej pielęgnacji. Rośnie bardzo szybko, dlatego wymaga ciągłego przycinania, aby nadać mu prawidłowy i piękny kształt. Po kwitnieniu należy usunąć zniszczone i stare pędy.

Nie ma potrzeby schronienia Abelii na zimę. Należy jednak pamiętać, że roślina nie toleruje dobrze przeciągów. Aby przedłużyć czas trwania i obfitość kwitnienia, miejsce sadzenia należy chronić przed wiatrem.

Szkodniki Abelia

Spośród szkodników największe szkody wyrządzają mszyce, pokrywając liście słodkimi wydzielinami, na których rozwija się czerń. Owady należy zwalczać odpowiednimi preparatami owadobójczymi.

Powielanie abelii

Najlepiej rozmnażać abelię przez pędy korzeniowe, które corocznie tworzą się obficie.Z każdego kiełka można wyhodować osobną roślinę, którą pod koniec lata przesadza się do stałego miejsca wzrostu, przy czym temperatura powinna wynosić co najmniej 20 ° C. Inne metody rozmnażania: nasiona i sadzonki mogą powodować pewne trudności ze względu na słabe ukorzenienie.

Abelia w projektowaniu krajobrazu

W ogrodach i parkach Abelia jest zwykle uprawiana na zewnątrz. Wygląda dobrze zarówno jako pojedyncza roślina, jak i w nasadzeniach grupowych. Popularność krzewu tłumaczy się również tym, że zachowuje swój dekoracyjny efekt nawet po długotrwałym kwitnieniu - na szypułce pozostają fioletowe działki.

Abelia jest idealna do kształtowania ogrodu. Piękne pachnące kwiaty służą jako wspaniała, długo kwitnąca dekoracja na żywo. W cieniu gęstego listowia tego krzewu możesz wyposażyć miejsce do odpoczynku. Abelia toleruje silne przycinanie, więc może służyć jako oryginalny żywopłot. Świetnie prezentuje się obok altany, służącej do tworzenia detali krajobrazu. Podczas kwitnienia gałęzie obciążone kwiatami z wdziękiem wyginają się w dół, co pozwala na wykorzystanie rośliny jako rośliny ampelous. Takie cechy zapewniły Abelii zasłużoną popularność wśród kultur dekoracyjnych i jest szeroko reprezentowana w architekturze ogrodnictwa krajobrazowego.

Odmiany i rodzaje

Może mieć do dwóch metrów wysokości. Ma opadające gałęzie, liście są zaokrąglone, kwiaty w kształcie dzwonu są pomalowane na biało z plamami szkarłatu.

Gatunek ten jest hybrydą pochodzącą od Abelia Chinese i Monoflower. Osiąga prawie dwa metry i może być uprawiany w pomieszczeniach, ale rośnie niżej. Białe kwiaty zebrane w kwiatostany mają przyjemny zapach.

Dość wysoki krzew o owalnym ulistnieniu z zakurzoną krawędzią. Kwiaty są pojedyncze, w kształcie lejka.

Czasami są też gatunki grandiflora

i
abelia bujna
, ale ze względu na klimat głównie się rozwijamy
abelia koreański
.

Szkodniki

Wśród szkodników szczególną szkodę mogą powodować:

1. Mszyca
   ... Jeśli liście rośliny zwijają się, a wierzchołki pędów są lepkie i obumierają, oznacza to, że roślina została dotknięta mszycami. W takim przypadku konieczne jest umycie pędów mydłem, potraktowanie środkiem owadobójczym.
2. Pająk
   ... Jeśli liście są w jasnych kropkach, obumierają i widać na nich cienką pajęczynę - to dzieło przędziorka. Opłucz roślinę zimną wodą tak często, jak to możliwe. Spośród preparatów można użyć fitovermu, neoronu, siarki.
3. Wciornastki.
   Liście z żółtymi kropkami, obumierają i czarne kropki na spodzie liścia, to jest porażka wciornastków. W walce z nimi używane są specjalne taśmy - pułapki. Możesz spryskać roślinę środkiem owadobójczym (fitoverm, actellik). W razie potrzeby procedurę można przeprowadzić wielokrotnie.

Dojrzała roślina będzie bardzo duża i zajmie sporo miejsca. Kwiat jest również uprawiany jako ampelous, wtedy zajmie znacznie mniej miejsca.

Liczba odmian roślin, które z powodzeniem mogą ozdobić wnętrza mieszkań i biur, liczy setki i tysiące gatunków.

Wiele z nich jest szeroko rozpowszechnionych, niektóre dopiero zdobywają powszechne uznanie. Jeden z takich pięknych nieznajomych zostanie omówiony w tym artykule. Roślina Abelia, która należy do rodziny wiciokrzewów, otrzymała swoją nazwę na cześć brytyjskiego lekarza Abla Clarke'a. Ta odporna na zimno roślina pochodzi z wyżyn Chin i Japonii, a także z Indii i Meksyku. Kwiat Abelia jest w stanie przyciągać swoim wyglądem przez cały rok i dlatego zyskał wielką miłość wielu ogrodników.

Możliwe problemy

Roślina nie kwitnie, jej liście stają się blade - brak oświetlenia. Musisz przenieść pojemnik w lżejsze miejsce.

Liście żółkną i wysychają zaczynając od końcówek - niewystarczająca wilgotność gleby i / lub powietrza.

Konieczne jest zoptymalizowanie trybu podlewania i opryskiwania.

Latem na liściach powstają wysychające brązowe plamy. - oparzenie słoneczne. Abelia musi zostać zacieniona.

Metody reprodukcji

Abelia jest rozmnażana przez nasiona i sadzonki.

Wiosną zielone sadzonki o długości pięciu centymetrów sadzi się w mokrym piasku. Po około trzech tygodniach sadzonki zakorzenią się i po chwili zamieniają się w mały krzew. Kwiat zakwitnie w tym samym sezonie.

Jeśli roślina jest rozmnażana przez nasiona, są one rozrzucane po powierzchni gleby i posypywane warstwą piasku. W sezonie kiełki przesadza się trzykrotnie do większego pojemnika.

Sadzonki należy opryskiwać i wentylować z dużą ostrożnością.

Abelia - Drzewa i krzewy liściaste - Drzewa i krzewy ozdobne

Abelia (Abelia) należy do rodziny wiciokrzewów (Caprifoliaceae) i nosi imię angielskiego lekarza Clarka Abela (C. Abel, 1780-1826). Te liściaste i zimozielone krzewy o przeciwległych liściach i parach kwiatów pachowych należą do roślin ozdobnych ze względu na obfite kwitnienie. Delikatne kwiaty z koroną rurkową lub dzwonkowatą mają przyjemny zapach. Rodzaj obejmuje około 30 gatunków, z których większość rośnie w Azji Południowo-Wschodniej, rzadziej w Ameryce.

Abelia Korean (Abelia coreana) naturalnie rośnie w lasach mieszanych i na skalistych zboczach Rosji (Kraj Nadmorski), północno-wschodnich Chinach i Korei Północnej. Gęsto rozgałęziony krzew o wysokości do 2 m, z szeroko jajowatą koroną i brązowymi pędami gęsto pokrytymi podłużnymi, jajowalnymi liśćmi o długości 3-6 cm. Blaszka liściowa owłosiona od góry, bliżej wierzchołka, krawędź jest mocno koronowana lub ząbkowany, z rzęskami. W czerwcu kwitną drobne, ok. 1 cm długości, pachnące kwiaty, które długo nie więdną. Jasnoróżowa 4-klapowa korona o długości 15 mm staje się biała podczas kwitnienia. Kielich jest zielony, wąski rurkowaty, ma 4 duże wygięte płaty o długości do 12 mm, które długo utrzymują się na owocach, nabierając czerwonawego zabarwienia. We wrześniu dojrzewają podłużne, skórzaste kapsułki o długości 1 cm z 4 podłużnymi żebrami. Zawierają małe podłużne nasiona. Gatunek uprawiany w ogrodach botanicznych. Krzew nie jest zbyt kapryśny, bez schronienia wytrzymuje zimy w centralnej Rosji.

Abelia chińska (Abelia chinensis) pochodzi z środkowych i wschodnich Chin. Krzew liściasty do 1,5 m wysokości, młode pędy czerwonawe z pokwitaniem. Liście jajowate, długości 2-4 cm, ząbkowane wzdłuż krawędzi, ze spiczastym wierzchołkiem, silnie owłosione poniżej. Pachnące kwiaty są zbierane w 2 kątach liści w krótkich wiechach. Corolla jest biała, w kształcie lejka.

Abelia grandiflorum (Abelia grandiflora) jest pochodzenia hybrydowego i pochodzi od Abelia chińska i jednokwiatowa. Został uzyskany pod koniec XIX wieku w kulturze północnych Włoch. Krzew półzimozielony do 1,5-2 m wys., Ma owłosione pędy i jajowate liście do 3 cm dł. Szczególnie cenne są pachnące kwiaty z dużą biało-różową koroną o długości 2 cm, dzwonkowate. Kwiaty zbiera się w kwiatostanach wiech, znajdujących się na końcach pędów. Gatunek jest tak ciepłolubny, że może wytrzymać spadki temperatury tylko do -12 ° C, rośnie na wybrzeżu Morza Czarnego na Kaukazie, południowym wybrzeżu Krymu. Na otwartym terenie w centralnej Rosji zamarza, ale może być używany jako roślina doniczkowa. Szczególnie ubrana jest odmiana Francis Mason - mały krzew o złotych liściach.

Abelia trójkwiatowa (Abelia triflora) to wiecznie zielony krzew (do 4 m wysokości) pochodzący z Himalajów. Liście lancetowate lub jajowate o szerokiej, klinowatej podstawie. Duże, pachnące kwiaty o średnicy do 3-5 cm mają efektowną rurkową koronę, początkowo jasnoczerwoną, później różowo-białą. Kwiaty są zbierane w trójkwiatowe kwiatostany w kątach górnych liści. Gatunek jest znany w kulturze od 1847 roku, rośnie na Krymie, ale zamarza w centralnej Rosji.

Kwitnąca Abelia (Abelia floribunda) pochodzi z Meksyku. Krzew zimozielony o wysokości 1-1,5 mz czerwonawymi, owłosionymi pędami. Liście gęste, jajowate lub eliptyczne, długości 2-4 cm.Kwiaty są pachnące, z lejkowatymi karminowo-fioletowymi lub różowo-czerwonymi 5-klapowymi koronami na opadających szypułkach. Kielich jest pięcioczłonowy. Gatunek ten kwitnie wspaniale i jest bardzo dekoracyjny, ale ze względu na niską zimotrwalosc jest uprawiany w ogrodach i parkach w południowej Rosji, na Terytorium Krasnodarskim i na Krymie.

Rosnące recenzje

Wszystkie abelie pachną, ale zapach różni się od odmiany, chociaż jest bardzo subtelny i przyjemny dla każdego. W doniczkach mam już duże kwitnące krzewy o średnicy metra, nie mniej. Abelię (tylko na południu) sadzimy w gruncie tylko od maja do początku sierpnia i bardzo głęboko. Dalsze zimowanie daje zakopane sadzenie, na wszystkich zasypanych częściach svoli powstają dodatkowe korzenie, zimą roślina mierzy mniej, latem korzeń mniej się nagrzewa. Nie podlewam go często, ale ona nie ma nic przeciwko, nawet w ekstremalnych upałach znowu pomaga głębokie sadzenie, zdobywa jedzenie dla siebie.

Kto próbował rozmnażać Abelię, wie, że nie jest to takie łatwe. Długo się zakorzenia. Z 10 sadzonek można pobrać 2-3. Daje początkowo cienkie, martwe korzenie i tutaj najważniejsze jest odpowiednie posadzenie i zachowanie rośliny na takich korzeniach, a nawet przeniesienie jej w dorosłość.

Jak roślina wiecznie zielona abelia (Abelia) jest reprezentowana jako krzew. Co więcej, te krzewy liściaste nie są bardzo wysokie. Należy do rodziny Linnaeaceae. W naturze abelia można znaleźć w Meksyku i Azji Południowo-Wschodniej. Rodzaj ten został nazwany na cześć doktora Clarka Abla, który jest Anglikiem i pracował w Chinach w XIX wieku.

Ten kwitnący krzew ma ciemnozielone liście. Te błyszczące liście są przeciwne i mają krótkie ogonki. Pachnące kwiaty, lejkowate lub dzwonkowate, osadzone są zarówno na szypułkach wierzchołkowych, jak i pachowych. Kwiaty o podłużnym kształcie składają się z płatków, których brzegi są lekko wygięte. Są koloru jasnoróżowego lub białego. W skórzastych małych owocach, które mają zakrzywiony lub podłużny kształt, znajduje się jedno nasiono.

Ten kwiat jest często uprawiany w szklarniach lub używany do dekoracji przestronnych pomieszczeń.