Indyki białe szerokopiersiowe: opis rasy, cechy charakterystyczne i hodowla

Indyk to rasa ptaków, której trzymanie na farmie jest bardzo opłacalne. Są rozpowszechnione na całym świecie, cenione za mięso, które ma cenne właściwości. Biały indyk z szerokimi piersiami urodził się niedawno i bardzo szybko rozprzestrzenił się na całym świecie. Indyki pojawiły się w Stanach Zjednoczonych w latach 60. Hodowcy skrzyżowali brązowego indyka z szerokimi piersiami z białym indykiem holenderskim. W ciągu roku nowa rasa rozprzestrzeniła się w całej Rosji. W artykule zostanie omówione karmienie i opieka nad tymi ptakami.

Produkcja jaj

Indyki z szerokimi klatkami piersiowymi zaczynają nieść w wieku 7-9 miesięcy. Okres ten trwa około sześciu miesięcy, samica może złożyć do 120 jaj. Wcześniejszy okres składania jaj grozi odchyleniami w przyszłości.

Rasa wyróżnia się dużą plennością, ponieważ w okresie odmiany mogą wyprodukować z 80 jaj o masie 80 g. Z wyglądu jaja są beżowe z brązowymi plamkami. Skorupa jest bardzo gęsta i trudna do złamania lub zmiażdżenia. Według statystyk wykluwa się 75% potomstwa, co wskazuje na żywotność piskląt.

Koszt utrzymania drobiu zwraca się już po 20 tygodniach, kiedy osobniki dopiero aktywnie przybierają na wadze. Korzystne jest, aby jedna samica była w stanie śledzić ogromną liczbę dzieci - do 80 sztuk.

O charakterystycznych cechach

Cechy zewnętrzne można ocenić po nazwie. Ptaki mają szeroki mostek i śnieżnobiały kolor.

Inne cechy obejmują:

• ciało jest owalne;
• region grzbietowy jest nachylony;
• głowa jest mała;
• kończyny wyróżniają się siłą;
• ogon i skrzydła są dobrze rozwinięte;
• pióra są gęste.

Dzięki białej bieli z szerokim biustem pojawiło się wiele nowych sneakersów, wśród których można wymienić Victoria, duże 6 kombi.

Z jednego indyka można uzyskać ponad 80 jaj w jednym cyklu reprodukcyjnym. Waga jednego jajka to 80 gramów, skorupa z brązowymi plamami.

Wśród pozytywnych cech hodowcy zwracają uwagę na wczesną dojrzałość młodych zwierząt, delikatne mięso i wysoką produkcję jaj. Jednocześnie białe ptaki są bardzo wymagające w zakresie temperatur, w których są trzymane. Od 120 dnia indyki przestają szybko rosnąć, to właśnie ten czas jest uważany za najbardziej opłacalny do uboju.

Indyk biały z szerokimi piersiami

Opis rasy

Ptaki wyróżniają się śnieżnobiałym gęstym upierzeniem z błyszczącym połyskiem. Cechą charakterystyczną jest naszywka w kształcie czarnego medalionu na piersi.

Funkcje:

• dobrze uformowane upierzenie w okolicy ogona;
• muskularna klatka piersiowa;
• owalny korpus z pionowym osadzeniem;
• mięsiste narośla na szyi i głowie;
• odsłonięta górna część ciała.

Dojrzały samiec wygląda na znacznie silniejszego i większego niż samica. Indyki wyróżniają się potężną skrzynią. Pióra ogonowe są znacznie większe niż u indyka. W górnej części dzioba znajduje się ciemnoczerwony wyrostek, który znacznie powiększa się w fazie podniecenia.

Samica indyka

W rasie istnieją 3 podtypy.

Tabela 1. Podtypy rasy.

Plusy i minusy

Indyki o szerokich klatkach zyskały popularność dzięki wielu przewagom nad innymi rasami tego gatunku. Główne zalety tych ptaków to:

• intensywny wzrost i szybkie tempo przyrostu masy ciała;
• wysoka jakość produktów;
• wystarczająca produkcja jaj indyków;
• wysoka płodność i przeżywalność potomstwa osobników z szerokimi piersiami;
• możliwość wykorzystania rasy do uzyskania nowych mieszańców.

Rada! Za główną wadę hodowli białych ptaków uważa się ich wymagalność w zakresie pielęgnacji, karmienia i utrzymania w ogóle.

Produktywność rasy, jak również jej biologiczne wymagania, wpływają na wybór przy rozpoczynaniu hodowli zwierząt domowych. Indyki z szerokimi klatkami piersiowymi zyskały popularność dzięki wielu pozytywnym cechom, które są cenione w branży drobiarskiej.

Karmienie indyków

Aby pisklęta indyka z szerokimi piersiami dobrze przybrały na wadze i były zdrowe, muszą być dobrze karmione. Podstawę diety stanowią mieszanki paszowe, które można kupić lub przygotować w domu. Do przygotowania mieszanek paszowych używa się kukurydzy, pszenicy, śruty słonecznikowej i jęczmienia. To są główne elementy, których nie należy ograniczać. Aby zwierzęta gospodarskie nie były podatne na różne choroby, konieczne jest dodanie do paszy mięsa i kości oraz mączki rybnej, pokruszonej skały muszlowej i kredy. W tuczu białych indyków szerokopiersiowych na mięso dodajemy do paszy groszek, mąkę z lucerny, suszone rewersy i hydrolityczne drożdże.

Mieszanki paszowe to podstawa żywienia

Wszystkie składniki potrzebne do mieszanek paszowych są dostępne w sprzedaży. Ale jeśli obliczysz koszt domowej roboty, niewiele różni się od fabrycznej. Dlatego pytanie, czy warto samodzielnie ingerować w mieszankę paszową, każdy decyduje o sobie. Z opinii ekspertów zalecają kupowanie w sklepach pasz startowych przeznaczonych dla młodych zwierząt. Dorosłe indyki można również karmić domowymi mieszankami. Kupując mieszanki paszowe zwracaj uwagę na ich cenę i czytaj opinie klientów. Tania mieszanka paszowa nie może być dobra, więc wybieraj produkty o średniej i wysokiej polityce cenowej.

Oprócz mieszanek paszowych dla białych indyków z szerokimi piersiami należy podawać ziarno (zarówno suche, jak i porośnięte). Przygotowując mokrą papkę monitorujemy ich konsystencję. Owsianka nie powinna sklejać się w bryłę. Taki miszmasz jest trudny do strawienia dla indyka. Bardzo często zatyka wole ptaków, co prowadzi do problemów zdrowotnych.

Dieta zimowa i letnia

W diecie ptaków powinna znajdować się zielona żywność. Dlatego wczesną wiosną wskazane jest zasianie wolnostojącej klatki dla chodzących indyków z ziołami pożytecznymi dla ptaków. Zimą jednak pojawia się problem z zielonką. Ich niedobory uzupełniamy burakami i marchewką. Przed karmieniem posiekaj lub zetrzyj warzywa. Dieta zimowa obejmuje również zioła gotowane na parze, które należy przygotować w ciepłym sezonie.

Dieta

Karmienie ptaków odbywa się w tym samym czasie. Zimą wystarczy 3 razy dziennie podawać jedzenie. Latem, kiedy ptaki zaczynają się znacznie bardziej ruszać, karmimy je 4 razy dziennie. A w okresie lęgowym wskazane jest karmienie zwierząt gospodarskich 5 razy dziennie.

W pierwszej połowie dnia wskazane jest podawanie ptakom mokrej papki. Po południu preferuj suchą karmę. Upewnij się, że wszystkie indyki mają wystarczającą ilość pożywienia. Upewnij się również, że w domu jest wystarczająca liczba karmników.

Oprócz pożywienia białe indyki z szerokimi piersiami potrzebują wody. Poidła powinny być pełne przez cały dzień. Oprócz poideł i karmideł, w kurniku stawiamy pojemniki z dodatkami mineralnymi (kreda, muszla, drobny żwir).

Dzienna dawka dla indyków wynosi 250 g. Nie obejmuje zielonej paszy, która powinna średnio 350-400 g na osobę dorosłą.

Hodowla białych indyków z szerokimi piersiami

Białe indyki z szerokimi piersiami dały się poznać jako doskonałe kury. Jedna samica może usiąść na 20 jajach. Wysiaduje jaja kurze i kacze bez szemrania. Potomstwo wykluwa się po 27–32 dniach. Pisklęta matka opiekuje się pisklętami, dopóki nie usamodzielnią się.

Wadą lęgów jest to, że są niezdarne i mogą przypadkowo zmiażdżyć jajko lub zranić młode. Bezpieczniej jest wykluć pisklęta w inkubatorze.

Zasady inkubacji

Najlepsze jaja są wybierane do inkubacji bez żadnych wad. Selekcja odbywa się poprzez badanie stanu zewnętrznego i wewnętrznego (za pomocą owoskopu) jaja.

Jaja, które nie spełniają wymagań, są odrzucane.

Odpowiednie okazy powinny mieć następujące cechy:

• skorupa jest gładka i równa, bez szorstkości, narośli i pęknięć;
• kształt jest prawidłowy, wydłużony;
• średni rozmiar;
• kolor beżowy lub jasnobrązowy z ciemnobrązowymi plamami;
• jedno żółtko, umieszczone pośrodku, lekko ruchome podczas obracania.

Zasady przechowywania jaj przed inkubacją:

• termin - do 10 dni;
• temperatura - 12 ° С;
• wilgotność - 80%;
• suche miejsce;
• jaja przechowuje się ostrym końcem do dołu i po 4 dniach przewraca.

Inkubacja krok po kroku:

1. Próbki wybrane i zachowane w inkubatorze należy przed ułożeniem podgrzać do 20 ° C. Zapobiega to kondensacji na skorupce, która może zakłócać normalny rozwój zarodków.
2. Inkubator i podgrzane jaja są dezynfekowane poprzez zanurzenie ich w ciepłym roztworze nadmanganianu potasu (do 40 ° C).
3. Jaja umieszcza się pionowo w komórkach automatycznego inkubatora. Jeśli nie ma mechanizmu obrotowego, układa się je poziomo. Aby ułatwić obracanie, boki jaj można oznaczyć markerem.
4. Przez pierwsze 14 dni inkubator utrzymuje temperaturę 38 ° C i wilgotność 75%. Jajka należy obracać 10-12 razy dziennie. Pod koniec pierwszego tygodnia należy je ponownie naświetlić owoskopem i usunąć puste i uszkodzone próbki.
5. Od 15 do 25 dni temperatura spada do 37,5 ° C, a wilgotność spada do 50%. Liczba przewrotów wynosi 12.
6. Gryzienie zaczyna się około 25 lub 26 dni. Przewracanie ustaje, temperatura spada do 37 ° C, a wilgotność spada do 70%.
7. Pisklęta wykluwają się w 27 i 28 dniu.

Funkcje konserwacji i pielęgnacji

Nowonarodzone pisklęta przenosi się na trzy tygodnie do wylęgu, specjalnego kurnika z ogrzewaniem, w którym należy utrzymywać przez całą dobę temperaturę 36 ° C i oświetlenie. Wilgotność nie powinna być niższa niż 70%. Po dziesięciu dniach można go obniżyć do 60%. Temperatura i czas świecenia stopniowo maleją.

Trzytygodniowe niemowlęta można trzymać w klatkach w ciepłej oborze. Osiedlają się po 5 osobników na 1 mkw. m. Dla 1,5-miesięcznych piskląt indyczych ustala się zwykły tryb oświetlenia. Kiedy osiągną wiek 4 miesięcy, można je przenieść do specjalnie dla nich wyposażonego mieszkania dla dorosłych.

Wymagania mieszkaniowe

Duże indyki z szerokimi piersiami są bardzo wymagające pod względem warunków bytowych. W złych warunkach będą bardzo chorzy. Dla ptaków ważne jest, aby w pomieszczeniu było ciepło, sucho i wystarczająco dużo miejsca.

Wymagania dla kurnika dla indyków:

1. Rozmiary: jeden ptak musi mieć co najmniej 1 mkw. m przestrzeni, aby mógł się swobodnie poruszać, a podłoga musi być podniesiona o 25 cm od podłoża.
2. Temperatura: latem - nie wyższa niż +25 ° С, a zimą - nie niższa niż +5 ° С.
3. Wilgotność: Pomieszczenie musi być wystarczająco suche i wolne od przeciągów. Wilgoć można pozbyć się okapem lub oknami wentylacyjnymi.
4. Oświetlenie: naturalne przez okna. Pożądane jest, aby były skierowane na południe lub południowy zachód. Zimą godziny dzienne są wydłużane za pomocą lamp elektrycznych do 12-14 godzin.

Aranżacja kurnika

W celu wygodnego trzymania indyków kurnik musi być wyposażony we wszystko, co niezbędne:

1. Grzędy są zbudowane z mocnych belek, które mogą wytrzymać ciężkie ptaki. Mocowane są na wysokości 80 cm od podłogi i 60 cm od siebie. Miejsce na nierównych prętach oblicza się w następujący sposób: 40 cm na każdą osobę.
2. Podajniki i poidła mogą być dowolnymi pojemnikami i urządzeniami, które są umieszczone na podłodze, na stojakach lub podwieszone.

   

   Ważne jest, aby boki naczynia nie znajdowały się niżej niż poziom klatki piersiowej indyków, aby nie dostały się do nich śmieci, odchody i woda.Podczas karmienia i picia każda głowa powinna mieć 20 cm wielkości karmnika i poidła - 4 cm.

3. Gniazda: skrzynie (60x60 cm), przykryte słomą, z bocznym otworem do wejścia, umieszczone są w słabo oświetlonym narożniku domu.
4. Ściółka na podłodze wykonana z grubej warstwy siana, słomy lub trocin.

Organizacja spacerów

Warunkiem utrzymania białych indyków szerokopiersiowych jest codzienne spacery po pastwisku. Brak takiej możliwości doprowadzi do otyłości, co niekorzystnie wpłynie na zdrowie ptaków i smak ich mięsa.

Miejsce do spacerów powinno być:

• bardzo obszerny, aby każdy mógł swobodnie chodzić;
• zasiane pyszną trawą - koniczyną lub lucerną;
• wyposażone w miski do picia;
• Odgrodzony wysokim płotem, który nie pozwoli odlecieć pierzastym ciężarkom i ochroni je przed wiatrem.

Karmienie

Żywienie tych ptaków ma szczególne znaczenie dla prawidłowego rozwoju, szybkiego przyrostu masy ciała i dobrego stanu zdrowia. Liczy się nie tylko to, jakie produkty można im podawać, a które nie, ale także dieta i metody przygotowania paszy. Konieczne jest oddzielne karmienie dorosłych ptaków i dzieci z różnych potraw. Ich dieta też jest inna.

Dorośli ludzie

Czytaj więcej

Żywienie indyków w domu Dorosłe indyki białe należy karmić 3 razy dziennie, aw okresie godowym, kiedy energia jest aktywnie wykorzystywana, 5 razy.

Ich menu zmienia się w zależności od pory dnia i roku:

• Mokre mieszanki płatków śniadaniowych serwowane są na śniadanie i lunch;
• na obiad podawane są suche zboża i ziarna porośnięte;
• latem do mokrych potraw dodaje się świeżą trawę;
• zimą dodaj warzywa (marchew, buraki i kapustę) oraz suszoną trawę gotowaną na parze.

Produkty wchodzące w skład diety indyka:

• Mieszanka paszowa;
• zboża - kukurydza, jęczmień i pszenica;
• soczyste jedzenie - świeże zioła, tarte warzywa (świeże i gotowane);
• groszek;
• otręby pszenne;
• mączka słonecznikowa;
• dodatki mineralne - drożdże, mączka mięsno-kostna, mączka rybna, kreda, muszle, sól;
• specjalne suplementy witaminowe.

Karm ptaki z umiarem i upewnij się, że nie przejadają się, co jest obarczone otyłością.
Ważny! Im bardziej soczysta karma zjada indyk, tym bardziej soczyste i delikatniejsze będzie jego mięso.

Funkcje konserwacji i pielęgnacji

Ze względu na bezpretensjonalność i możliwość hodowli w trudnych warunkach klimatycznych odmiana ta jest popularna wśród hodowców drobiu.

Optymalny okres konserwacji to 100 dni. Ta luka jest uważana za najbardziej opłacalną i najbardziej efektywną pod względem opieki i karmienia.

Podstawowe zasady treści:

1. Przy skompletowaniu stada 5 indyków nie powinno być więcej niż 40 indyków.
2. Temperatura w domu powinna być utrzymywana na poziomie minimum + 17 ° C. Spadki temperatury nie są pożądane. W przypadku rosnących pędów wskaźnik ten zwiększa się do + 30 ° C.
3. Zimą w pomieszczeniu należy zainstalować kontrolowaną wentylację i sztuczne oświetlenie.
4. Aby zapewnić higroskopijność, na ściółkę preferowana jest słoma, siano lub trociny. Ważne jest, aby regularnie go zmieniać i utrzymywać w czystości.
5. Białe z szerokimi piersiami, w przeciwieństwie do ciężkich krzyżówek, wymagają wypasu w ilości 1 m² na jednego osobnika. Jeśli ptaki pozbawione są zdolności poruszania się, przytyją.

Ponieważ przedstawiciele tej rasy latają dobrze, teren spacerowy należy chronić wysokim płotem.

Aranżacja kurnika

W zależności od potrzeb budka dla indyków wyposażona jest w następujący sprzęt:

1. Grzędy. Umieszczony na wysokości 80 cm od powierzchni podłogi. Optymalna szerokość dla jednej osoby to 40 cm Konstrukcje wielopoziomowe mocuje się w odległości 60 cm w pionie, mocując do drabiny. Biorąc pod uwagę, że ptaki dużo ważą, materiał musi być trwały.
2. Gniazda. Ponieważ jest to odmiana mięsno-jajeczna, musisz zapewnić gniazda dla niosek.Można to zrobić kilka tygodni przed okresem dojrzewania dla młodych. Nie ma potrzeby ich uczyć od najmłodszych lat. 1 gniazdo wystarcza na 5 ptaków. Minimalny rozmiar to 60 * 60 cm, maksymalna wysokość aranżacji to 25 cm, optymalny kształt to konstrukcja otwarta z bokami przy wejściu.
3. Miski do picia i karmniki. Naczynia do jedzenia są umieszczane wzdłuż grzbietu indyka. To znacznie ogranicza rozpryskiwanie się wody i marnowanie paszy. Powierzchnia karmideł wynosi 20 cm, poidła 4 cm, w przeciwnym razie ptaki będą popychać.

Powierzchnia karmników wynosi 20 cm, poidła 4 cm, w przeciwnym razie ptaki będą popychać

Co musisz wiedzieć o wyjeździe

Szczególne miejsce w hodowli drobiu zajmuje opieka nad ptakami, dokarmianie i przesiedlanie zwierząt. W czystym, suchym pomieszczeniu, przy odpowiednio zbilansowanej diecie, a także dostępności przestrzeni do spacerów indyki będą dobrze rosły.

Warto wiedzieć: nadmierna liczba indyków w jednym pomieszczeniu, nawet przy spełnieniu wszystkich pozostałych warunków opieki, negatywnie wpływa na zdrowie osobników. Ptaki rosną gorzej, często chorują i wyglądają na przygnębione.

Jeśli mówimy o średniej gęstości sadzenia na 1 metr kwadratowy, to jest ona następująca:

• młode zwierzęta do 5 dni życia - 15 osobników;

• indyki w wieku 30-60 dni - 10 osobników;

• indyki do 120 dni - 5 osobników;

• bydło dorosłe - 1-2 (wszystko zależy od cech rasy i wagi).

Warto również wziąć pod uwagę wskaźnik wilgotności, reżim temperaturowy i obecność systemu wentylacji:

• wskaźnik wilgotności powinien wynosić 65-70%;

• latem reżim temperaturowy w kurniku nie powinien przekraczać + 18-20 ° С;

• zimą pomieszczenie nie powinno przemarzać, a temperatura termometru powinna spaść poniżej -5 ° С.

Nieprzestrzeganie wskaźnika temperatury, obecność przeciągów prowadzi do tego, że indyki zaczynają chorować, ich produktywność spada, a młody ptak przestaje przybierać na wadze.

Obowiązkowym krokiem w utrzymaniu ptaka jest czyszczenie i czyszczenie podściółki w pomieszczeniu, w którym trzymane są ptaki. Ściółka musi być sucha. Jeśli indyki są trzymane bez spaceru, stosuje się głęboką ściółkę, która jest wymieniana dwa razy w roku - wiosną i jesienią. Jednocześnie cały dom jest całkowicie oczyszczony i zdezynfekowany.

Zapewnienie odpowiedniej opieki prowadzi do tego, że indyki dobrze rosną i przybierają na wadze, pod wieloma względami wyprzedzając gęsi, kaczki i kurczaki, dzięki czemu można je podnieść do rangi liderów wśród odmian drobiu.

Ptak Stawropol

Hodowcy Stawropol zachowali tradycje rasy amerykańskiej. Do hodowli indyków domowych wykorzystywano miejscowe indyki z białym krzyżem. Główną uwagę zwrócono na odporność i bezpretensjonalność ptaka. Osoby nieznacznie zwiększyły wagę w każdej grupie i zwiększyły produkcję jaj:

• lekka linia; waga mężczyzny do 13 kg;
• Środkowa linia; masa ciała 17-20 kg;
• osobniki rasy ciężkiej ważą od 21-30 kg;
• produkcja jaj u kur niosek - 100 szt. W roku.

Ptak dobrze znosi upalne lata. Do masowej hodowli w fabrykach częściej stosuje się osobniki o średniej wadze. Wygoda polega na tym, że młode zwierzęta można hodować zarówno w klatkach, jak i na ściółce. Pisklęta indycze dobrze rosną podczas tuczu na pastwisku.

Osobniki osiągają maksymalną wagę już po 18 miesiącach. Następnie powoli przybierają na wadze. Samce osiągają produktywność po 21 tygodniach. W tym czasie tuszę o wadze do 14 kg można uzyskać z drobiu o średniej kategorii wagowej. Jednocześnie występuje wysoka wydajność mięsa, ponad 50%.

Więcej na ten temat:

Dlaczego indyki nie pędzą?

Białe indyki z szerokimi piersiami z linii Stavropol są trzymane w klatce na świeżym powietrzu pod baldachimem. Padok jest wyposażony w ślepe ściany po wietrznej stronie. Baldachim chroni ptaka przed opadami deszczu. W wolierze instalowane są karmidła i poidła, układane jest głębokie legowisko z siana, nie wykonuje się grzęd.

Region Stawropola ma łagodne i krótkie zimy. Średnia temperatura wynosi -4 ° C. Osoby normalnie to tolerują.Na obszarach górskich, takich jak Kisłowodzk, jest chłodniej. Rolnicy ustawili izolowane hangary dla indyków.

Dane ilościowe

W wieku trzynastu tygodni ptak ciężki waży 5,2 kg, średni 4,1 kg, a lekki 3,8 kg. Przy odpowiedniej pielęgnacji można dostać dorosłego indyka typu ciężkiego o wadze 25 kilogramów. W tym samym wieku indyk waży dziesięć kilogramów. Typ średni ma wskaźniki masy - piętnaście i siedem kilogramów, a typ lekki - dziewięć i pięć i pół kilograma.

W dziewiątym miesiącu życia indyka rozpoczyna się okres składania jaj, który zwykle trwa sześć miesięcy. W tym czasie rolnik może dostać od jednego ptaka do stu dwudziestu jaj, a średnia waga każdego z nich to osiemdziesiąt gramów. Kolor skorupki jest brązowawy z małymi plamkami. Świetnie nadają się do wylęgu inkubacyjnego lub inkubacji. Zapłodnienie jaj sięga dziewięćdziesięciu procent, ale wylęg młodych zwierząt jest możliwy o siedemdziesiąt pięć procent. Oznacza to, że tylko jedna czwarta złożonych jaj nie będzie w stanie wyprodukować indyka.

Stan ubojowy indyka z linii ciężkiej osiąga się w dwudziestym tygodniu. Oznacza to, że w tym momencie koszt utrzymania drobiu jest w pełni opłacony. Dalsza uprawa wymaga odpowiednio większej ilości paszy, wzrośnie finansowa strona problemu. Warto przemyśleć ten moment podczas hodowli stada.

Cechy hodowlane

Co musisz wiedzieć:

1. Samice zaczynają nieść w wieku 9 miesięcy. Ten proces trwa co najmniej 24, czasami do 32 tygodni.
2. Najlepsze wskaźniki nawożenia wykazują indyki podtypu średniego i lekkiego - od 80 do 90%. Wylęg piskląt wynosi około 75%.
3. Pożądane jest sztuczne zapłodnienie podtypu ciężkiego. Dla dużych samców ta rola jest trudna. Biorąc pod uwagę, że indyki są 2 razy mniejsze od indyków, im też nie jest to łatwe. Aby zapobiec obrażeniom, podczas tego procesu musi być obecny lekarz weterynarii.
4. Samice to dobre kury lęgowe. Pisklęta wychowane przez matkę w porównaniu z hodowlami sztucznie rosną zdrowsze i silniejsze. Ale wylęganie się w inkubatorze ma wysokie wskaźniki przeżywalności.
5. Przy dobrze zaprojektowanej diecie bezpieczeństwo młodych zwierząt wynosi 100%.

Okres dojrzewania i dojrzewania fizycznego przypada na 9 miesięcy

Do 3 tygodni niemowlęta są trzymane w wylęgu z całodobowym oświetleniem i temperaturą + 33 ° C. Reżim temperaturowy jest stopniowo zmniejszany, a oświetlenie zostaje przywrócone do naturalnego. Po osiągnięciu 35 dni pisklęta są trzymane w temperaturze +17.

Mimo słabości pisklęta są dość niezależne od pierwszych dni życia.

Instrukcje krok po kroku dotyczące sztucznej inkubacji

Przed rozpoczęciem tego ważnego wydarzenia należy zdezynfekować inkubator. Odpowiedni jest słaby roztwór nadmanganianu potasu ogrzany do + 39 ° C.

Krok 1. Sprawdzanie jaj

Dokładne sortowanie odbywa się przed ułożeniem. Wybierane są tylko najlepsze. Okazy z szorstkością, przerostami i innymi wadami na muszli podlegają odrzuceniu. Powinny być średniej wielkości i regularne.

Kontrola jaj

Przed inkubacją należy je przechowywać nie dłużej niż 10 dni przy wilgotności powietrza 80% i temperaturze + 12 ° C w suchym miejscu.

Krok 2. Transiluminacja za pomocą owoskopu

Ważnym krokiem jest sprawdzenie zawartości za pomocą owoskopu. Podczas zabiegu określa się stan żółtka. Optymalna pozycja jest centralna. Zmieniając położenie jajka, nie powinno ono zbytnio przesuwać się na bok.

Wybór za pomocą owoskopu

Ceny za owoskop do diagnostyki jaj

Ovoscope

Produkty z 2 żółtkami podlegają odrzuceniu.

Krok 3. Składanie jaj

Jeśli inkubator jest wyposażony w automatyczny tryb przewracania, zakładka jest wykonywana pionowo. W przeciwnym razie jaja są umieszczane do góry nogami z tępym końcem i codziennie obracane do 12 razy.

Przed inkubacją są podgrzewane do + 20 ° C.Ogrzewanie pomaga zapobiegać nierównomiernemu wzrostowi zarodków z powodu tworzenia się kondensacji na ścianach skorupy.

Umieszczanie jaj w inkubatorze

Krok 4. Pielęgnacja podczas rozgrzewki

Przez pierwsze 2 tygodnie optymalna wilgotność wynosi 75%, a temperatura + 38 ° C. Po 7 dniach inkubacji sprawdź ponownie za pomocą owoskopu. W przypadku znalezienia niezapłodnionych próbek lub martwych zarodków jaja są odrzucane. Reżim temperaturowy w 3. tygodniu wynosi + 37,5 ° C, wilgotność - 50%. Po 25 dniach w inkubatorze temperaturę obniża się o 0,5 ° C, a wilgotność powietrza zwiększa o 20%. Jajka już nie przeszkadzają. Pisklęta wykluwają się przez około 27 dni.

Ważne jest, aby utrzymać odpowiednią temperaturę w inkubatorze

Inkubatory doskonale radzą sobie z kurami nioskami, zwiększając wydajność i kilkakrotnie zmniejszając koszty pracy. Jednym z takich pomocników dla rolników jest inkubator Blitz Norma.

Ceny inkubatorów do jaj

Inkubatory do jaj

Żywienie piskląt indyczych, rodzaje pasz

Nowonarodzone pisklęta mają niehartowane dzioby. Potrzebują świeżej wody i pokrojonych gotowanych jajek z ziołami, do jedzenia można dodać twarożek, olej rybny, drobnoziarniste otręby pszenne. Do dziesięciu dni życia pisklęta karmione są 8-10 razy dziennie, następnie odstępy między karmieniami i porcjami są stopniowo zwiększane. Tak więc miesięczne ptaki karmione są 6 razy dziennie, dwumiesięczne - 4.

Pasza witaminowo-mineralna

Witaminy są niezbędne do wzmocnienia układu odpornościowego. Przy niedoborze witamin rozpuszczalnych w tłuszczach i w wodzie młody drób rośnie powoli. Ich źródłem są drożdże, świeże zioła.

Pasza witaminowo-mineralna wpływa na następujące parametry:

• Wzmocnienie układu odpornościowego;
• Zapewnij dzienne zapotrzebowanie na suplementy diety;
• Promuj harmonijne upierzenie;
• Normalizuj wzrost i rozwój.

Aby pisklęta przybrały na wadze, ważne są następujące warunki:

• żywność powinna być zbilansowana pod względem energii i białka;
• miękka ściółka, aby zapobiec obrażeniom dziobów;
• obecność ciepłej świeżej wody;
• pierwszy posiłek nie później niż 12 godzin po pojawieniu się;
• częstotliwość karmienia - co 3 godziny;
• obowiązkowy dodatek świeżo posiekanych warzyw do diety.

Obowiązkowy dodatek do diety świeżych posiekanych warzyw

Tabela wagi piskląt indyczych według dnia

* Po 4,5 miesiącu waga indyków zwykle się nie zmienia.

Jak wybierać dobre osoby

Aby zakup piskląt indyczych był udany i bez przykrych niespodzianek, należy wziąć pod uwagę kilka ważnych kwestii. Po pierwsze, warto kupować pisklęta na fermie drobiu - w ten sposób można mieć całkowitą pewność co do ich pełnej krwi. Po drugie, musisz wybrać zdrowe indyki - można to ocenić na podstawie ich wyglądu i zachowania.

Pisklęta są zdrowe, jeśli mają:

• puch jest czysty;
• pod ogonem jest sucha, czysta, bez wysuszonych wydzielin;
• pępowina nie wisi;
• brzuch nie jest spuchnięty;
• skrzydła są mocno dociśnięte do ciała;
• odruchy są dobrze rozwinięte - jeśli zapukasz w ścianę pudełka, zdrowe pisklęta przybiegną i zapukają.

Historia stworzenia

W połowie ubiegłego wieku hodowcy amerykańscy zaczęli hodować tę rasę. Przez 10 lat prowadzono żmudną pracę, aby stworzyć produktywne osobniki ze smacznym mięsem. Jako podstawę przyjęto brąz z szerokimi piersiami i białą Holendrę. Powstały inwentarz żywy, oprócz doskonałej produktywności, wykazywał efekt heterozji.

Heteroza to zjawisko biologiczne. Jego istota polega na poprawie płodności, zwiększeniu wielkości i poprawie witalności pierwszego pokolenia w porównaniu z materiałem rodzicielskim.

Białe z szerokimi piersiami są aktywnie zaangażowane w rozwój nowych odmian.Brali udział w narodzinach tak znanych wcześnie dojrzewających brojlerów jak Grade Maker, BIG 6, Universal i Victoria.

Naukowcy wciąż nie zorientowali się, dlaczego indyki potrzebują rozległych zmian skórnych na szyi.

Choroby piskląt indyczych i leczenie w domu

Dorosłe indyki rzadko chorują, ale młode zwierzęta cierpią na katar i różne choroby zakaźne. Nieleczona choroba prowadzi do poważnych konsekwencji, a nawet śmierci zwierząt gospodarskichDlatego zaleca się powszechne szczepienie indyków tej rasy.

Ptaki uważane są za ciepłolubne, temperatura powietrza w pomieszczeniu nie powinna spaść poniżej 15 stopni. Ponadto choroby zakaźne takie jak:

Jak prawidłowo utrzymywać młode potomstwo

Po zakupie piskląt należy zapewnić im odpowiednią opiekę. Do 9 tygodnia życia ptaki muszą być trzymane w specjalnych warunkach. Do koryta należy wlewać wyłącznie sprawdzoną paszę wysokiej jakości. Utrzymuj komfortową temperaturę powietrza w oborze. Będziesz musiał nauczyć pisklęta samodzielnego jedzenia. Jak rozwinąć instynkt dziobania? Twarożek wylewa się na talerz lub kruszy się jajka. Następnie musisz zapukać. W ten sposób rozwiną się umiejętności dziobania. Aby nauczyć je picia, musisz bardzo ostrożnie opuścić dziób do wody.

Kwaśne mleko i zielona trawa są również potrzebne indykom w pierwszych dniach życia. A ziarno jest integralną częścią karmienia. Pisklęta należy podlewać ciepłą wodą, zwykle podgrzewaną do 24 stopni. Niemyte ziarno podaje się indykom od 7 tygodnia życia. Mieszanka paszowa zaczyna dawać od 9 tygodni. W tym samym wieku pisklęta indycze są uczone chodzić.

Po wyrośnięciu i dojrzewaniu piskląt można podać suche ziarno i zwilżony zacier. Zwykle kaszę jaglaną podaje się wieczorem i rano. W ciągu dnia robią zacier z trawy i otrębów, który zostaje w karmnikach.

Bardzo ważne jest, aby dorosłe ptaki przeprowadzały procedurę przycinania piór. Zwykle przycinanie odbywa się po jednej stronie skrzydeł lotu. Jeśli nie masz doświadczenia w tej sprawie, to po raz pierwszy lepiej zaprosić specjalistę. Trudno jest przyciąć pióra dorosłego indyka.

Bardzo ważne jest zapobieganie przedostawaniu się gryzoni do obory. Zwierzęta te są nosicielami różnego rodzaju infekcji i wirusów. Dlatego konieczna jest częsta dezynfekcja pomieszczenia. Do tego celu idealnie nadaje się roztwór chlorofosu. Wszelkiego rodzaju szczeliny i narożniki należy starannie obrobić. W tym miejscu wirus może się rozmnażać. Dzień później wszystkie naczynia wylewa się gorącą wodą. Następnie dezynfekcja jest powtarzana.

Uzbecki jelonek

To jest średnia koszulka indyka: tułów jest mały, podobnie jak głowa, szyja dość długa. Kolor upierzenia jest płowy, co również wynika z nazwy.

Waga również nie różni się zbytnio od średniej: 6 dla indyka, 10 dla indyka. Nie produkuje się też zbyt wiele jaj. Ale latają dobrze. Ponadto nie są wybredni, jeśli chodzi o warunki życia.

Ogólna charakterystyka

Osobniki rasy amerykańskiej z szeroką klatką białą wyróżniały się objętością, masywną i szeroką klatką piersiową. Ciało ptaka jest muskularne, ale mięśnie są trudne do rozróżnienia. Ukrywa je bujne białe upierzenie. Osoby wyróżniają się prawidłową postawą, stojak jest bliżej pionu. Hodowcy pobierali próbki w 3 grupach, w których indyki różnią się masą. Przedstawiciele każdej grupy mają swoje zalety i wady:

• kategoria lekka. Obejmuje ptaka o małej wadze: samice 5 kg, samce 9 kg. Nadają się do trzymania w klatkach. Młody wzrost szybko rośnie w ograniczonych warunkach. Masa produkcyjna indyków sięga 6 miesięcy;
• kategoria średnia. Grupa składa się z ptaków o wadze przejściowej: samce 14-17 kg, samice 9 kg. Ptak jest hodowany zarówno w klatkach, jak i na ściółce. W dużych fermach drobiu wolą hodować osobniki średniej kategorii. Pisklęta indycze są już poddawane ubojowi w wieku 25 tygodni. W tym czasie młode zwierzęta osiągają masę dorosłego ptaka. W przyszłości wzrost piskląt indyczych ustanie. Karmienie nie będzie skuteczne;
• osoby o dużej wadze. Charakteryzują się przyspieszonym wzrostem. Osiągają masę produkcyjną po 21 tygodniach. Waga dorosłego mężczyzny przekracza 25 kg, samicy ponad 14 kg. Ptaka można trzymać tylko na legowisku. Latem dla stada organizowane jest pastwisko. Białe indyki z szerokimi piersiami wymagają dużo miejsca, ale karmienie i opieka nad nimi są uproszczone. Pisklęta pojawiają się wiosną. Po 3 tygodniach młode są wyprowadzane na pastwisko. Pod koniec okresu letniego indyki poddaje się ubojowi. Po 6 miesiącach od ptaka można uzyskać tuszę o wadze 20 kg. Przy dalszym tuczu waga samca indyka może osiągnąć 45 kg.

Przeczytaj także: Kury rasy Brama: opis, hodowla, karmienie, zdjęcia i filmy

Produkcja jaj u osobników rasy białej szerokopiersiowej nie przekracza 70 sztuk. Waga jaj u samic kategorii lekkiej i średniej wynosi 75-80 g. Nioski o dużej wadze produkują jaja o masie 90 g. Samice osiągają dojrzałość płciową w wieku 8 miesięcy. Samce dojrzewają w wieku 10 miesięcy.

Pierwszy lęg indyków odbywa się w wieku 10 miesięcy. Czas produkcji jaj wynosi 21 dni. W tym czasie samica składa do 17 jaj. Kiedy zużycie kury zaczyna się zmniejszać, wykorzystuje się ją do pozyskiwania mięsa.

Osoby o dużej wadze mają dużą masę ciała. To komplikuje naturalny proces zapłodnienia samic. Aby uzyskać zapłodnione jaja, stosuje się sztuczną inseminację. W przeciwnym razie podczas krycia samce zadają indykom poważne obrażenia. Mają złamania skrzydeł, klatki piersiowej i kończyn dolnych. W przypadku sztucznego zapłodnienia płyn nasienny jest pozyskiwany od producenta płci męskiej. Do zapłodnienia 25 samic stosuje się 1 dawkę.

Białe osobniki o szerokich klatkach piersiowych zyskały dużą popularność nie tylko w Ameryce Północnej i Europie, ale także w krajach azjatyckich. Rosyjscy hodowcy oparli się na osobnikach i stworzyli takie rasy domowe, jak Moskwa i Stawropol.

stworzyła własną linię białych indyków szerokopiersiowych, które nie tylko różnią się produktywnością mięsa, ale także posiadają walory dekoracyjne. Jakie są cechy charakterystyczne tych ras indyków?

Mięso

Aztekowie zauważyli mięsiste cechy dzikiego ptactwa. Mężczyzna w wieku od dwóch do trzech lat osiągnął wagę do czterdziestu kilogramów. Dzięki interwencji naukowców osobniki współczesnych gatunków zauważalnie przyspieszyły wzrost. Zdobywają siedemdziesiąt procent masy w ciągu czterech miesięcy.

Rasy mięsne indyków obejmują pospolite i produktywne gatunki, takie jak:

• Moskiewski brąz;
• biały z szerokimi piersiami;
• Konwerter hybrydowy;
• BYuT-8;
• BIG-6.

Zalety i wady rasy

Hodowla białych indyków z szerokimi piersiami ma znacznie więcej zalet niż wad. Więc, przez sześć miesięcy intensywnego karmienia można otrzymać prawie dorosłego, gotowego do uboju ptaka o wadze do 11 kilogramów. Żaden inny ptak w tym wieku nie waży tyle. Indyki są bezpretensjonalne w utrzymaniu, podobnie jak inne ptaki, potrzebują dużo świeżego powietrza, oświetlonego pomieszczenia i dostępu do spacerów. Delikatne i zdrowe mięso drobiowe cieszy się dużym zainteresowaniem klientów.

Jedyną wadą indyków jest to, że zjadają dużą ilość paszy.

wnioski

1. Biały indyk z szerokimi piersiami jest rasą, a nie hybrydą, dlatego może być hodowany na prywatnym dziedzińcu.
2. Ptak, w zależności od wagi, ma trzy kategorie.
3. Indyki mięsne, ale jednocześnie niosą dużo wysokiej jakości jaj.
4. Dorośli praktycznie nie chorują.
5. Zaleca się szczepienie piskląt indyczych, aby zapobiec wystąpieniu choroby.
6. Ptak tej rasy potrzebuje przestronnego domu.
7. Indyki mogą stać się bardzo agresywne w okresie godowym.

Pospolite choroby

Opieka nad młodymi zwierzętami i dorosłymi jest czasami skomplikowana, gdy pojawiają się oznaki choroby, która może rozprzestrzenić się na wszystkie zwierzęta gospodarskie. Pozostali w większości podatni są na różne dolegliwości piskląt indyczych w wieku od jednego do trzech miesięcy.Z tego powodu młode zwierzęta są szczepione podczas odchowu i otrzymują antybiotyki o szerokim spektrum działania. Recenzje białych indyków szerokopiersiowych wśród rolników pokazują, że najczęstszymi chorobami tych ptaków są:

• histomonoza;
• pulloroza;
• róża;
• bruceloza;
• zapalenie zatok;
• dur brzuszny (paratyfus);
• gruźlica;
• Rzekomy pomór drobiu;
• psittacosis.

Wygląd

Białe indyki o szerokich klatkach mają reprezentacyjny i luksusowy wygląd, który jest łatwo rozpoznawalny nawet w stadzie innego drobiu. Upierzenie jest białe, ale z przodu na piersi niewielki obszar piór ciemnego koloru, aż do czarnego. Hodowcy drobiu nazywają ten elegancki kawałek medalionu, co jest wyraźnie widoczne na zdjęciu. Należy pamiętać, że ta rasa ma owalne ciało, wydłużone pionowo. Nogi są ciemnoróżowe, szeroko rozstawione i mocne. Klatka piersiowa jest masywna, spadzista i szeroka.

Referencje

Tatiana Iwanowna: Rasa jest cudowna, cieszy, że istnieje wybór między lekkimi i ciężkimi indykami. Osobiście hoduję indyki o wadze do 14 kilogramów, ale znam rolników, którzy karmią ptaki o wadze do 30 kilogramów. Zinaida Leonidovna: Fajne ptaki, na pewno kupię sobie parę. Słyszałem tylko, że trzeba je sztucznie zapłodnić. Nie wiem, czy to prawda, czy nie, ale i tak kupię ptaki. Bardzo lubiłem ich mięso. Znajomy zamówił takiego indyka na moje urodziny, było po prostu dużo mięsa, chcę go sobie wyhodować. Giennadij Nikołajewicz: Od dawna hoduję indyki i nieustannie zdumiewa mnie narzekanie hodowców drobiu na trudności z wychowaniem młodego stada rasy białej szerokopiersiowej. Ja osobiście nie miałem z tym żadnych problemów, większość jaj była nie tylko zapłodniona, ale także ze zdrowymi, wytrwałymi indykami w środku. Rasę tę polecam zarówno początkującym, jak i doświadczonym rolnikom. Strona miłośników ptaków.

Jak widać, hodowla białych piskląt indyczych z szerokimi piersiami w domu jest niezwykle opłacalna z ekonomicznego punktu widzenia. Ptaki trochę chorują, dobrze się przystosowują, różnią się dobrą produkcją jaj i nie mają tendencji do otyłości. Białe samice są dobrymi kurami lęgowymi, a samce rzadko wykazują oznaki agresji.

Rozmieszczenie gniazd

Aby produkcja jaj pozostała na stałym poziomie, a indyki mogły wykluć potomstwo, ptaki będą potrzebować specjalnych gniazd, które są instalowane w spokojnych miejscach. Indykom daje się trochę czasu na przyzwyczajenie się do kurników, zaleca się wykonanie takich czynności na 2-3 tygodnie przed rozpoczęciem okresu rozrodczego.

Indyki będą składać i wykluwać jaja tylko wtedy, gdy poczują się całkowicie bezpieczne.

Najlepsze jest miejsce ciche i położone jak najdalej od drzwi wejściowych. W przestrzeni, w której stawiane są domki lęgowe, oświetlenie jest przygaszone, a wylewana jest ciepła, sucha pościel. Nie zapomnij zostawić wolnego przejścia do gniazd w celu czyszczenia i dezynfekcji.

Produkty jajeczne nie powinny leżeć na twardych, zimnych powierzchniach. W tym celu gniazda przykrywa się sianem, słomą lub trocinami. Wymiary domu to 60x60 cm lub więcej. Na gniazdo przypada do 5 ptaków, które są razem w środku. Część samic może wybrać zadaszenie do inkubacji, w takich przypadkach zaleca się wykonanie skosu. Gniazda umieszcza się ponad 25 cm nad podłogą.

Wybierając gniazda, zwróć uwagę na obecność wysokich boków, aby jajka nie wysuwały się i nie biły. Konieczne jest posiadanie parapetu, który pomoże ściółce nie spać.

Dom lęgowy powinien być wolny od ciał obcych, które mogłyby zaszkodzić zarówno samicom, jak i jajom. Jeśli wystają gwoździe, należy je wbić.

W przypadku, gdy produkty jajeczne są wykorzystywane jako pokarm dla ludzi, należy zainstalować gniazda z kolektorami jaj.

Zawartość komórek młodych zwierząt

Jak dbać o dorosłego ptaka

Indyki mogą być atakowane przez owady pasożytnicze, które powodują dyskomfort u ptaka. Infekcja od osób chorych następuje bardzo szybko. Czując swędzenie, ptak zaczyna drapać i czyścić pióra. Jednocześnie zmniejsza się jakość produkcyjna, ale zwiększa się apetyt.

Środki zapobiegawcze obejmują okresowe kontrole wszystkich zwierząt gospodarskich, domków lęgowych, grzęd, ściółki, szczelin i powierzchni. Aby zapobiec pojawianiu się pasożytów, instaluje się pojemniki z mieszanką popiołu i piasku, którą wlewa się jako koszt.

uniwersalny

Trudno powiedzieć, które rasy indyków są najlepsze, ktoś woli więcej mięsa, ktoś jaja, jest inna opcja - rasy uniwersalne.

Naukowcy nieustannie pracują nad stworzeniem nowych odmian indyków. Popyt na drób z produkcji jaj i mięsa jest bardzo wysoki. Dlatego hodowcy pilnie pracują nad stworzeniem wymaganego osobnika. W tej chwili istnieją już próbki stworzonych ptaków o uniwersalnych cechach.

Najlepsze rasy to:

• Brąz północno-kaukaski;
• Uzbecki płowy i biały gatunek.

Zanim zaczniesz indyki, musisz zdecydować, w jakim celu będą przeznaczone. Na tej podstawie już wybierz rasę.

Wyraźnie widać zewnętrzne charakterystyczne cechy ptaków na zdjęciu ras indyków w dowolnych źródłach.

Środki zapobiegawcze i warunki sanitarne

Bez podjęcia środków zapobiegawczych i terminowego wdrożenia środków zapobiegających rozwojowi chorób u ptaków nie jest możliwe normalne rozmnażanie dowolnej liczby osobników. Doświadczeni rolnicy zalecają traktowanie wszystkich pomieszczeń środkami antyseptycznymi przynajmniej raz na kilka lat. Dezynsekcja w kurniku jest warunkiem koniecznym przestrzegania podstawowych zasad pielęgnacji, hodowli i utrzymania indyków. W domu właściciel musi zwrócić szczególną uwagę na poziom wilgotności w pomieszczeniu, ponieważ wysokie wskaźniki mogą poważnie zaszkodzić zdrowiu ptaków.

Aby nie dopuścić do pojawienia się zarazków i infekcji u indyków, pomieszczenie powinno być regularnie wentylowane nawet w okresie zimowym. Materiały kurników muszą być bezpieczne. Na przykład słabo wyszlifowane deski mogą uszkodzić nogi indyków, ostatecznie wpływając na tempo przybierania na wadze. Wśród innych warunków utrzymania higieny należy zwrócić uwagę na konieczność cotygodniowej zmiany pościeli, ale zabieg ten można wykonywać częściej. Karmidła i poidła powinny być przez cały czas utrzymywane w czystości, a pojemniki z mokrymi zacierami należy myć po każdym karmieniu.

Wydajność

Produktywność indyków jest wysoka. Dotyczy to przede wszystkim mięsa, ale wskaźnik jaj jest zadowalający również dla drobiu o znacznej masie. W tym artykule dowiesz się o największej rasie indyków.

Wydajność mięsa

Ilość uzyskanego mięsa drobiowego zależy od jego kategorii. Tak więc indyk należący do odmiany ciężkiej w wieku 6 miesięcy przybiera już do 16 kg i ma tuszę nadającą się do sprzedaży. Nadaje się do uboju, a dalsze utrzymanie w związku ze spadkiem tempa wzrostu nie jest już uważane za opłacalne. Indyki rasy Hybrid Converter mają dużą masę mięśniową.

Produkcja jaj

Samice zaczynają się spieszyć od 9 do 10 miesięcy. Wtedy osiągają dojrzałość i mogą być dobrane tak efektywnie, jak to tylko możliwe dla stada hodowlanego. Długość okresu nieśności, w zależności od indywidualnych cech ptaka, wynosi od 6 do 8 miesięcy. W sezonie indyk produkuje do 100 jaj o masie około 85 g.

Poszczególne rekordzistki mogą złożyć więcej niż 100 jaj w sezonie.

Instynkt macierzyński

Indyki mają dobrze rozwinięty instynkt macierzyński i łatwo siadają na jajach. Indyki BIG-6 są również dobrymi kurami.Służą do hodowli nie tylko piskląt indyczych, ale także piskląt innych gatunków drobiu. Pod samicę można umieścić dużą ilość materiału inkubacyjnego, co jest korzystne dla właściciela. Nawet duże gęsi jaja są składane pod indykiem, którego oprócz samych gęsi nie może wykluć inny drób.

Cenną cechą jest to, że ptak nie tylko siedzi na gnieździe do czasu wyklucia się piskląt, ale dodatkowo opiekuje się nimi, prowadzi je i chroni. Pisklęta innych gatunków indyków również będą jeździć, ale ze względu na to, że nadal potrzebują nieco innych warunków do życia niż pisklęta indycze, wskazane jest ich zabranie.

Indyka można zostawić do uprawy, oprócz własnych piskląt, indyków innych ras i perliczek.

Brak instynktu macierzyńskiego jest bardzo rzadki u ptaków. W niektórych przypadkach zbyt młode lub bardzo stare samice mogą odmówić siedzenia na gnieździe ze względu na to, że ich organizm albo nie jest jeszcze gotowy do inkubacji, albo nie może już wytrzymać takiego obciążenia. W takich sytuacjach nie ma sensu próbować siłą umieścić ptaka w gnieździe.

Pielęgnacja dojrzałego młodego wzrostu

W przypadku wzmocnionych piskląt w wieku 1 miesiąca zaczynają dodawać do diety mokrą papkę. Zagnieść je w wodzie. Z biegiem czasu możesz dodać zsiadłe mleko. Do zacieru należy włożyć liście młodej pokrzywy i kapusty, posiekaną lucernę. Nie będzie też zbyteczne dodawanie oleju rybnego i twarogu. Przy odpowiedniej pielęgnacji pisklęta indycze przybierają na wadze o 1,5 roku. Ale główny wzrost następuje w ciągu pierwszych 6 miesięcy. Ten okres jest najważniejszy i najbardziej odpowiedzialny.

Przy hodowli piskląt indyczych nie należy zapominać o zapobieganiu chorobom. Witamina C jest dodawana do pożywienia już w pierwszych dniach życia. Pod koniec drugiego tygodnia zwierzęta gospodarskie szczepione są przeciwko nieuleczalnemu rzekomemu pomorowi drobiu. Tydzień później zrób drugie szczepienie. Ponadto, w określonych porach, zwierzęta należy karmić słabym roztworem nadmanganianu potasu, podawać kompleksy multiwitaminowe i antybiotyki o szerokim spektrum działania. Weterynarz poinformuje Cię, jak prawidłowo zorganizować środki zapobiegawcze i jakie leki najlepiej stosować.