Siew pietruszki przed zimą: jak i kiedy to zrobić dobrze

Zalety i wady sadzenia zimą

Przed przystąpieniem do sadzenia nasion pietruszki na otwartym terenie każdy mieszkaniec lata powinien zastanowić się, kiedy to nastąpi. Tradycyjnie uprawia się tylko dwa rodzaje sadzenia - wiosną i jesienią przed zimą. Nie ma znaczącej różnicy między uprawami wiosennymi i ozimymi.

Jednak druga opcja z wielu powodów jest uważana za bardziej opłacalną i bardziej popularną wśród doświadczonych ogrodników. Wbrew powszechnemu przekonaniu pietruszka jest bardzo odporna na zimno i łatwo znosi mróz, dlatego sadzenie roślin ozimych nie zaszkodzi uprawom ani sadzonkom.

• Inne zalety tej technologii to:
• możliwość uzyskania wczesnych zbiorów;
• wysoka odporność upraw ozimych na choroby i niskie temperatury;
• znaczne przyspieszenie wzrostu sadzonek;
• możliwość ponownego wykorzystania ogrodu;
• uproszczenie prac agrotechnicznych przy pielęgnacji upraw;
• oszczędność czasu i zasobów pracy.

Nasiona pietruszki sadzone w okresie zimowym charakteryzują się bardziej bujnym wzrostem i tworzeniem się silnych, utwardzonych roślin. Biorąc pod uwagę inne cechy i dobrą odporność tej rośliny, większość ogrodników zaleca i aktywnie ćwiczy sadzenie zimą. Jednak ta metoda ma również negatywne strony, które powodują pewne trudności dla początkujących ogrodników.

• Najczęściej są to:
• trudność w dokładnym określeniu terminu siewu;
• zmienne i nieprzewidywalne warunki pogodowe;
• ryzyko zamarzania nasion;
• ograniczone okresy przechowywania i niemożność transportu plonu.

Wszystkie te wady i zagrożenia można łatwo zminimalizować, jeśli podejmiesz odpowiedzialne podejście do tej procedury i zastosujesz już sprawdzone zalecenia i wskazówki dotyczące sadzenia i dalszej pielęgnacji roślin.

Ważny! Najlepszymi prekursorami roślin uprawnych są ogórki, ziemniaki, kapusta i marchew. Jednak po pietruszce rośliny te należy sadzić w ich pierwotnym miejscu nie wcześniej niż 3 lata później.

Popularne odmiany do uprawy zimowej

Nie wszystkie odmiany warzyw nadają się do sadzenia przed zimą. Najczęstsze warzywa o wczesnym i średnim dojrzewaniu:

• pietruszka korzeniowa rosyjska wielkość ze śnieżnobiałym miąższem i słodkawym smakiem podziemnej części rośliny;
• Odmiana orła, bezpretensjonalna w pielęgnacji, z bujną rozetą liści;
• pietruszka pospolita, mrozoodporna, o bujnej zieleni;
• W połowie sezonu włoski gigant, szybko rosnące duże zielone liście;
• Esmeralda odmiana pietruszki kędzierzawej.

Wybierz odmiany zgodnie z przeznaczeniem uprawy warzyw, odpornością na niskie temperatury i choroby.

Kiedy sadzić pietruszkę przed zimą

Zainspirowani zaletami sadzenia zimą niedoświadczeni ogrodnicy często popełniają najczęstszy i niebezpieczny błąd - wybierają niewłaściwy czas siewu nasion. Starając się jak najszybciej zasiać nasiona do gleby, ogrodnicy przyczyniają się do ich przedwczesnego kiełkowania, w wyniku czego kiełki giną przy pierwszych przymrozkach. Aby kultura dawała przyjazne i zdrowe pędy wiosną, najlepiej skupić się na późnej jesieni - pod koniec października - na początku listopada.

Jednak w przypadku przedłużającej się ciepłej lub deszczowej pogody, daty sadzenia należy przesunąć do ostatecznego ustalenia się chłodu. Możesz określić najbardziej odpowiedni czas do rozpoczęcia pracy, gdy gleba jest gotowa - powinna zamarznąć min. 2-3 cm. Temperatura w ciągu dnia w tym okresie nie powinna przekraczać + 2 ... + 3 stopnie - nasiona posadzone w tym czasie będą chronione przed przedwczesnym kiełkowaniem i zapewnione najbardziej komfortowe warunki.

Odmiany kopru do siewu jesiennego

Jednym z kluczowych czynników wpływających na bogate zbiory zieleni w opcji sadzenia jesiennego jest właściwy dobór nasion. Priorytetem są wcześnie dojrzewające odmiany roślin uprawnych, które charakteryzują się intensywnym rozwojem i odpornością na kiełkowanie.

Odmiany kopru do siewu przed zimą:

• Zorza polarna. Wcześnie dojrzewająca odmiana krzewów o wysokiej wydajności. Ażurowe zielenie o bogatym aromacie są gotowe do cięcia 3 tygodnie po wykiełkowaniu;
• Wczesny cud. Dojrzewa w ciągu miesiąca od pojawienia się pędów, w tym okresie dorasta do 30 cm Jest wysoce odporny na niekorzystne warunki klimatyczne;
• Grenadier. Odmiana wczesna dojrzewająca, bezpretensjonalna w warunkach wzrostu. Pachnąca zielona masa jest gotowa do użycia w 30-35 dni po wykiełkowaniu;
• Gribovsky. Tworzy obfite liście z niebieskawym odcieniem, które są gotowe do cięcia w ciągu 30-40 dni po wykiełkowaniu. Odmiana jest w stanie stabilnie dobrze tolerować niskie temperatury;
• Parasol. Dojrzewa w ciągu 35-40 dni, jest odporna na ekstremalne temperatury, plenna odmiana.

Do sadzenia kopru przed zimą zaleca się również stosowanie odmian średniosezonowych, a także późno dojrzewających, aby zapewnić stałą obecność świeżej korzennej trawy z delikatnym ulistnieniem na rabatach:

Czytaj także: Mini farma kóz

• Koronka Wołogdy. Różni się wysoką odpornością na podchody i neutralną reakcją na anormalne warunki klimatyczne. Czas dojrzewania - 40-45 dni;
• Aligator. Kultura krzewu, zdolna do obfitego zbioru, ponieważ przez długi czas nie tworzy parasoli, jest gotowa do cięcia w ciągu 40-45 dni;
• Kibray. Ma duże rozety do 40 cm wysokości, dojrzałość następuje w 40-45 dni, ma zdolność nie formowania parasoli przez długi czas. Plon kultury pozwala zebrać do 3 kg zielonej masy z 1 m²;
• Ania. Odmiana w połowie sezonu z bardzo pachnącymi zieleniami, okres dojrzewania - 45-50 dni;
• Boreasz. Odmiana wysoka - do 140 cm - późny okres dojrzewania, wyróżnia się brakiem żółknięcia liści, gotowa do użycia w 50-55 dni;
• Sztuczne ognie. Kultura późno dojrzewająca, dojrzewa 2 miesiące po pojawieniu się pędów, praktycznie nie strzela, liście nie żółkną;
• Buyan. Potężny krzew o późnym dojrzewaniu, zielenie zaczynają się ciąć 60-70 dni po wykiełkowaniu, liście wyróżniają się niebieskawym odcieniem i woskowym nalotem.

Koronka z koperkiem Vologda

Wersje późno dojrzewające potrafią rosnąć dokładnie w okresie, gdy te wczesne dojrzewają już w fazie „parasolowej”, a liście stają się grubsze.

Wybierając odmianę kopru do siewu zimowego, należy wziąć pod uwagę szereg niuansów:

• musisz wiedzieć, jak długo pojawi się wybrany materiał do sadzenia;
• wczesne odmiany dojrzewające rosną szybciej niż odmiany późniejsze, ale nie mają tendencji do tworzenia bujnej masy z gęstymi liśćmi;
• w bardzo wczesnych wersjach łodyga jest szybko formowana;
• nasiona kopru krzewiastego dobrze znoszą przymrozki, próbki tych plonów powoli tworzą łodygę.

Wybierając ziarno do uprawy kopru ozimego w kraju warto wiedzieć, że wśród popularnych rozwiązań najczęściej wymieniane są takie odmiany jak Salut, Kibray, Umbrella.

Jak prawidłowo posadzić pietruszkę przed zimą

Przechodząc do najbardziej odpowiedzialnej i najważniejszej części - wysiewu nasion w otwartym terenie, należy zwrócić szczególną uwagę na warunki pogodowe regionu - na przykład w regionie moskiewskim zimą sadzenie pietruszki jest zwykle praktykowane po ustawieniu temperatury od +3 do +4 stopni. Należy zauważyć, że jesienne sadzenie pietruszki wiąże się z użyciem dużej liczby nasion - doświadczeni ogrodnicy dodają około 30–35% do zwykłej dawki.

Ciekawie będzie dla Ciebie poznanie osobliwości siewu kopru i pietruszki przed zimą.

Odbywa się to z rezerwą, ponieważ żadna z istniejących metod zwiększania kiełkowania nasion nie gwarantuje ich zachowania w 100%. Technologia sadzenia zieleni jesienią niewiele różni się od tej samej procedury wiosną - znaczącą różnicę obserwuje się tylko w odległości między rowkami.

Ogólne zalecenia dotyczące sadzenia pietruszki ozimej są następujące:

1. Folię, którą przykryto górną częścią łóżka, należy odłożyć na bok, a dno rowków zaleca się przykryć grubą warstwą piasku, co pomaga zachować nasiona.
2. Następnie nasiona ostrożnie umieszcza się w bruzdach i posypuje na wierzchu uprzednio przygotowanym suchym podłożem odżywczym, które następnie zagęszcza.
3. Aby uniknąć tworzenia się „skorupy glebowej”, która uniemożliwia pełny rozwój roślin, ściółkowanie gleby jest obowiązkowe - do tego celu najlepiej nadaje się torf lub próchnica.
4. W przypadku długotrwałych opadów łóżko należy ponownie przykryć folią, aby chronić nasiona przed przedwczesną wilgocią. Po ustabilizowaniu się szronu można usunąć materiał pokrywający.

Przygotowanie nasion do sadzenia w otwartym terenie

Ważnym czynnikiem w uzyskaniu przyzwoitych zbiorów zieleni wczesnowiosennej jest prawidłowe przygotowanie nasion do siewu. Wielu ogrodników zawodzi tylko dlatego, że po prostu wrzucają materiał do sadzenia w ziemię, nie poddając go żadnemu wstępnemu przygotowaniu. Doświadczeni ogrodnicy również dobrze pamiętają, że siew przed zimą wymaga dość dużej liczby nasion, ponieważ ryzyko wypadnięcia jest większe.

Główne etapy prac przygotowawczych:

• sortowanie;
• moczenie i dezynfekcja;
• wernalizacja lub granulowanie.

Każdy z etapów jest równie ważny dla sukcesu.

Na etapie sortowania nasiona są rozdzielane na podstawie ich wielkości i ogólnego wyglądu, obecności uszkodzeń. Zbyt mały materiał do sadzenia może być zbyt słaby. Jednocześnie uszkodzone nasiona gniją i nie kiełkują. Siew jesienią wymaga szczególnej dbałości o zdrowotność materiału.

Zobacz też

Jak pietruszka jest używana do twarzy na plamy starcze, najlepsze przepisy i zasady użytkowania

Czytać

Moczenie połączone z dezynfekcją ma na celu zarówno aktywację procesu pęcznienia, jak i zwiększenie odporności rośliny. Aby zapobiec zachorowaniu pietruszki bezpośrednio po wykiełkowaniu, moczona jest w roztworze nadmanganianu potasu lub kwasu borowego. Stosowany jest również siarczan miedzi.

Nowoczesną metodą osiągnięcia tego samego celu jest bulgotanie. Tak nazywa się proces, w którym nasiona umieszcza się w ciepłej wodzie (temperatura 20 stopni Celsjusza), a przez sprężarkę wtryskuje się tlen.

Wernalizacja i peletowanie mają na celu zapewnienie równomiernego wysiewu i zwiększenie energii rośliny. W pierwszej metodzie nasiona są trzymane na lodzie, aż odparują w drewnianym pudełku, aw drugiej są pokryte mieszanką nawozów, humusu i torfu. Ważne jest, aby każde nasiono było w takiej substancji osobno.

Zimowa pielęgnacja pietruszki wiosną i latem

Opieka nad posadzoną jesienią pietruszką nie będzie trudna - wystarczy terminowo wykonać standardowe prace agrotechniczne. Należą do nich podlewanie, nawożenie, spulchnianie gleby i regularne usuwanie chwastów. Kiedy pierwsze pędy pojawią się wiosną, doświadczeni ogrodnicy zalecają przykrycie pietruszki przezroczystą folią - aby rośliny korzystnie przetrwały agresywne działanie środowiska. Gdy tylko 2-3 prawdziwe liście staną się widoczne na kiełkach, natkę pietruszki należy rozrzedzić.

Doświadczeni ogrodnicy zwykle wykonują tę procedurę dwukrotnie - pierwszy raz w celu uformowania łóżek, na których powinny pozostać najsilniejsze i najzdrowsze pędy, a drugi - po pojawieniu się 6-7 liści.Wówczas odległość między rzędami ulega znacznemu zmniejszeniu do 5–6 cm Kultura oprócz przerzedzania wymaga również spulchnienia gleby - warto jednak rozpocząć ten zabieg dopiero po ustabilizowaniu się stabilnej ciepłej pogody. W takim przypadku konieczne jest uważne monitorowanie struktury gleby - nie powinna być zbyt gęsta.

Jak czas zależy od miejsca wzrostu

Daty sadzenia przed zimą będą w dużej mierze zależały od regionu zamieszkania. Na terytorium Rosji istnieje kilka stref klimatycznych. W południowych regionach o cieplejszym klimacie odpowiedni czas jest późniejszy niż w regionie moskiewskim, strefie środkowej i Uralu. Na Syberii i na północy zima przychodzi dużo wcześniej.

Warto nawigować przy pogodzie i czekać na ustalenie się poniżej zera temperatur nocnych - 2 C poniżej zera. Ziemia powinna być pokryta gęstą skorupą. Lepiej jest sadzić pietruszkę z nasionami przy dobrej pogodzie w temperaturach poniżej zera. Jeśli jesienią jest ciepło i mroźno to należy poczekać do początku grudnia.

Ważny!

Łóżko musi znajdować się na otwartej przestrzeni, na której wiosną będzie dużo słońca. Zacieniona strona nie wystarczy.

Możliwe choroby i szkodniki

Jak każda uprawa, pietruszka jest również podatna na atak groźnych chorób i szkodników, które mogą znacznie zmniejszyć plony i spowodować wiele problemów podczas zabiegów i pielęgnacji. Najbardziej szkodliwymi dolegliwościami kultury są rdza, mączniak prawdziwy, biała plamistość liści i czarna zgnilizna. Większość z nich wpływa na pietruszkę w każdym sezonie wegetacyjnym.

Zalecamy zapoznanie się z dobroczynnymi właściwościami korzenia pietruszki.

Jednak objawy każdej choroby są indywidualne:

1. Rdza na pietruszce łatwo ją rozpoznać po charakterystycznych żółto-brązowych plamkach, które pojawiają się na wszystkich nadziemnych organach rośliny.

   

2. Mączniak jest uważana za jedną z najbardziej zgubnych dolegliwości, rozpowszechnioną wszędzie i objawia się najczęściej na liściach, kwiatostanach i łodygach roślin w postaci nieprzyjemnego białawego nalotu. Później przybierze ciemnoszary kolor, a dotknięte części pietruszki staną się twarde, kruche i bezużyteczne.
3. Biała plama lub Septoria, Wpływa głównie na liście roślin, chociaż może również dojść do zakażenia nasion. Po obu stronach blaszek liściowych pojawiają się plamy o różnej wielkości i kształcie, po pewnym czasie przekształcające się w grzybicze piknidia w postaci małych czarnych kropek. Przy wysokim stopniu uszkodzenia choroba może zepsuć nawet 70% plonów.

   

4. Dla czarna zgnilizna typowe uszkodzenie korzeni rośliny, które szybko rozprzestrzenia się na pozostałe narządy rośliny. Rozwojowi patogenu sprzyja wysoka temperatura i wilgotność - po ustabilizowaniu się ciepłej pogody korzenie i liście zaczynają szybko gnić, pokrywając się nieprzyjemnym czarnym nalotem.

Jeśli chodzi o szkodniki, najczęstsze z nich to muszki marchewkowe, marchewkowe i mszyce melonowe. Rośliny uszkodzone przez te owady znacznie opóźniają się w rozwoju, ich powierzchnia pokryta jest bolesnym fioletowym kolorem, a liście szybko żółkną i wysychają. Często zdarzają się również przypadki skrzywienia łodyg, przez nienaturalny wygląd których łatwo jest określić inwazję pasożytów. Tylko środki zapobiegawcze mające na celu stworzenie wygodnych i sprzyjających warunków dla pietruszki pomogą zapobiec pojawianiu się nieszczęść, a mianowicie:

• regularne kontrole upraw pod kątem oznak uszkodzeń;
• zwalczanie chwastów;
• dokładne oczyszczenie terenu z resztek roślinnych;
• zgodność z płodozmianem;
• terminowe usuwanie chorych okazów;
• przestrzeganie zasad podlewania, uprawy gleby i wprowadzania mikroelementów.

Będziesz zainteresowany wiedzą, jak odróżnić pietruszkę od kolendry.

Co kocha koperek, wybierając miejsce w ogrodzie

Dill nie jest kapryśny.Roślina ta jest odporna na zimno (wytrzymuje lekkie mrozy, a nasiona zaczynają ożywać w ziemi w temperaturze +3 ° C). Jeśli chcesz osiągnąć dobre zbiory zielonej przyprawy, musisz wziąć pod uwagę to, co kocha koper, a prawidłowa uprawa kopru oznacza stworzenie dla niego sprzyjających warunków.

Ważny!
Dodanie mrożonego kopru do sałatek zrujnuje danie - pojawi się nieprzyjemny ziołowy smak i wodnistość. Suszony (solony) koperek nadaje sałatkom przyjemny zapach i smak. Mrożony koperek stosowany jest w zupach i sosach.

Oświetlenie do kopru

Jak prawidłowo siać koperek? Nie ma w tym nic skomplikowanego.

Najpierw musisz zapewnić odpowiednie oświetlenie. Koper uwielbia jasne światło słoneczne.

Odpowiednie są dla niego otwarte przestrzenie. Przy wystarczającej ilości światła koperek ma bogaty szmaragdowy kolor, rozwija się normalnie. Idealne warunki - nasłonecznienie 12 godzin dziennie w temperaturach od 18 do 25 ° C.

Po drugie, musisz zapewnić dostępność odpowiedniej gleby.

Jaką glebę preferuje koper?

Wybierając miejsce do sadzenia kopru, należy pamiętać, że roślina preferuje gleby neutralne o dobrej wentylacji i higroskopijności. Koper nie wymaga specjalnej żyzności gleby (do sadzenia odpowiednie są obszary, na których wcześniej uprawiano kapustę, ogórki lub inne warzywa - dla bezpretensjonalnej rośliny wystarczy zeszłoroczny opatrunek).

Najlepiej jest wcześniej przygotować koperkowe łoża (najlepiej jesienią).

Musisz wykopać, zastosować nawozy (możesz nawozić obornikiem, mocznikiem, superfosfatem lub solą potasową - w ilości 20-30 g na metr kwadratowy). Takie karmienie kopru pomoże zebrać duże plony.

Czasami koperek zaczyna zmieniać kolor na żółto-zielony, jego wzrost spowalnia. Są to oznaki głodu azotu w roślinie. Lekarstwem na to jest wprowadzenie nawozu azotowego (20 g na metr kwadratowy).

Zbiór i przechowywanie

Zbiór plonu zależy od dalszego celu jego wykorzystania - może to być mrożenie, suszenie, solenie lub zbiór w oleju. Ta procedura jest wykonywana, gdy rośliny dojrzewają i są konieczne. Aby uzyskać bardziej aromatyczny surowiec do suszenia, należy przerwać podlewanie na kilka tygodni przed jego zbiorem. Jeśli uprawia się pietruszkę do spożycia natychmiastowego, to przestrzega się reżimu nawadniania tak, aby wilgotność gleby utrzymywała się na poziomie 75–80%. Małe drewniane skrzynie wypełnione piaskiem lub trocinami służą zwykle do przechowywania korzeni pietruszki, po czym są przestawiane w chłodnym, ciemnym pomieszczeniu.

Okres trwałości kultury zależy bezpośrednio od metody - z reguły waha się od kilku tygodni do sześciu miesięcy, podczas których można cieszyć się pyszną i soczystą przyprawą, dodając ją do różnych potraw. Sadzenie pietruszki przed zimą jest dość opłacalną i dość prostą procedurą, dostępną nawet dla początkujących ogrodników. Uprawiając kulturę zimą, możesz osiągnąć pożądane szmaragdowe zielenie w rekordowym czasie i rozkoszować się tą pachnącą przyprawą przez całą zimę.