Dlaczego ziele dziurawca jest przydatne, jego właściwości lecznicze, ewentualne przeciwwskazania do stosowania?

Dziurawiec (łac. Hypmiricum perforzatum) - To wieloletnia zielna roślina lecznicza z rodziny dziurawca zwyczajnego (inne, w tym popularne nazwy; św.

Charakterystyczne cechy i cechy:

łodygi - wiązka kilku kawałków, rzadziej jedna, wyprostowana, sztywna, gładka, cylindryczna, o wysokości od 30 do 100 cm;

liście - sparowane, siedzące, podłużno-owalne z małymi gruczołami umieszczonymi wzdłużnie wzdłuż liścia, przeświecające w świetle, stąd nazwa - dziurawiec;

kwiaty - pięciopłatkowe, regularne, żółto-złote, zebrane w kulisto-wiechowate kwiatostany,

pręciki są liczne, narastają w 3 wiązkach, działki są spiczaste, pokryte ciemnymi gruczołami, działki wzdłuż krawędzi są równe lub lekko ząbkowane;

owoce - skórzaste kapsułki z licznymi nasionami, rdzawy kolor.

Kwitnie Od czerwca do sierpnia, owoce dojrzewają we wrześniu - październiku.

Dziurawiec jest rozpowszechniony wszędzie z wyjątkiem regionów północnych; rośnie na leśnych łąkach i obrzeżach lasów, w nielicznych lasach i wśród krzewów.

Zdjęcia roślin

Dziurawiec (patrz zdjęcie) ma różne odmiany, które różnią się od siebie wyglądem.

Hypericum perforatum

Dziurawiec ma inne nazwy:

• trawa ivanovskaya;
• Krew Iwana;
• krwawy;
• dolegliwość;
• zdrowa trawa;
• Duravets;
• ziele krwi;
• twarde siano;
• rany trawy Jezusa;
• rana trawa;
• kruk;
• święta mikstura;
• łzy matki Bożej;
• dobra krew.

Zioło stosuje się w następujący sposób: zbiera się je podczas kwitnienia, a następnie zbiera. W tym celu odpowiednie są kwitnące wierzchołki z liśćmi. Po zebraniu należy je wysuszyć. Roślina jest dobrym środkiem przeciwdepresyjnym: normalizuje sen i poprawia nastrój.

Posiada wiele korzystnych właściwości:

• przeciwzapalny;
• uśmierzacz bólu;
• przeciwskurczowe;
• antyseptyczny;
• leczy zapalenie stawów;
• stymuluje regenerację tkanek.

Zaleca się go używać, gdy:

• nerwice;
• bezsenność;
• bóle głowy;
• choroby przewodu żołądkowo-jelitowego;
• choroba nerek (jako środek moczopędny);
• patologie sercowo-naczyniowe (zapalenie mięśnia sercowego i zapalenie wsierdzia).

Lekarze zalecają płukanie jamy ustnej w przypadku zapalenia jamy ustnej i zapalenia dziąseł w celu wzmocnienia dziąseł. Ponadto nalewka znajduje zastosowanie w leczeniu cukrzycy, nadżerek i owrzodzeń błon śluzowych i skóry.

Jak wynika z badań, wyciąg z tej rośliny pomaga wzmocnić układ odpornościowy, trzeźwiąc podczas ostrego zatrucia alkoholem.

Podczas przyjmowania leków opartych na tej roślinie mogą wystąpić działania niepożądane, takie jak ból wątroby, gorycz w jamie ustnej, zmniejszony apetyt i zaparcia.

Należy pamiętać, że ziele dziurawca zwiększa ciśnienie skurczowe, dlatego lekarze zalecają pacjentom z nadciśnieniem tętniczym stosowanie go wyłącznie w ramach preparatów ziołowych.

Ziele dziurawca

Dziurawiec ma nie tylko właściwości użytkowe, ale także dekoracyjne.Jest to bujny krzew ozdobiony małymi żółtymi kwiatami. Jego właściwości lecznicze wykorzystuje się w medycynie tradycyjnej i ludowej. Ma działanie gojące rany, witaminizujące, przeciwzapalne i przeciwbakteryjne.

Dziurawiec jest bezpretensjonalny, można go uprawiać na dowolnych działkach. Ważnym warunkiem jest zasianie nasion we właściwym czasie.

Ten gatunek jest silnie rozgałęziony. Krzew osiąga wysokość 0,7 m. Charakteryzuje się drobnymi liśćmi (do 3 cm długości), które gęsto pokrywają pędy, co nadaje krzewowi bujny i delikatny wygląd. Można go sadzić zarówno w letnim domku, jak i na klombie. Jest mało wymagająca w pielęgnacji, odporna na zimno i suszę.

Ziele dziurawca

Ma skłonność do silnego rozgałęzienia, dzięki czemu roślina tworzy bujną koronę. Liście o owalnym (owalnym) kształcie znajdują się na łodydze naprzeciw siebie i wyróżniają się solidną krawędzią. Poszczególne odmiany tej rośliny mogą mieć liście od 1 do 10 cm, wysokość łodygi, niezależnie od odmiany, nie przekracza 1 m.

Kwitnieniu towarzyszy pojawienie się jasnożółtych kwiatów. Mogą mieć różne rozmiary, ale zawsze rosną gęsto i licznie. W środku kwiatostanu krzewu dziurawca znajduje się wiele długich pręcików, co nadaje mu efekt dekoracyjny.

Dziurawiec kwitnie wczesnym latem. Jej istotną zaletą jest długi okres kwitnienia - 1-2 miesiące. Owoce dojrzewają na początku września i są trójstronnym pudełkiem z wieloma małymi nasionami w środku.

W medycynie ludowej ziele dziurawca jest bardziej popularne ze względu na swoje właściwości lecznicze. Mimo to wiele odmian dziurawca zwyczajnego może być użytecznych w leczeniu niektórych chorób, ponieważ zawiera fitoncydy, flawonoidy, garbniki, mikro i makroelementy, witaminy itp.

Przeczytaj także Amarantus Nasiona warzyw kup

Zdjęcie kwiatów dziurawca zwyczajnego

Kwiaty tej rośliny leczniczej przedstawiają szeroką wiechę w kształcie tarczy. Kubek zawiera 5 lancetowatych liści w kształcie kubka. Korona składa się z 5 żółtawo-pomarańczowych płatków. Na powierzchni płatków, zwłaszcza na brzegu, widoczne są fioletowe i czarno-brązowe plamki. Pręciki rosną razem u podstawy i tworzą 3 wiązki. Okres kwitnienia rośliny to lipiec-sierpień.

Zdjęcie suszu dziurawca zwyczajnego

Suszone zioła i kwiaty tej rośliny można stosować jako przyprawę do różnych potraw (w szczególności do ryb). Ponadto dodaje się je do różnych napojów, aby nadać im ostry aromat, gorzko-cierpki i balsamiczny smak.

Zbieranie i suszenie

Podczas montażu należy odciąć wierzchołki kwitnących łodyg o długości 15–30 cm wraz z liśćmi i kwiatami. Nie wolno rozluźniać i wyrywać dziurawca - prowadzi to do szybkiego wyczerpania zasobów naturalnych cennej rośliny. Aby wznowić zbiory, należy pozostawić bardzo duże łodygi. Zebrana trawa jest wiązana w pęczki i wieszana do wyschnięcia na strychach lub rozłożona cienką warstwą na macie papierowo-trawiastej i suszona w dobrze wentylowanym miejscu. Przy stosowaniu suszarek termicznych temperatura nie powinna przekraczać 40 ° C.

Kwiaty dobrze wysuszone powinny zachować jasnożółty kolor, łodygi i liście powinny być matowo zielone. Smak suszonego dziurawca jest gorzko-żywiczny; substancje rozpuszczalne w wodzie, które następnie przechodzą do naparów i herbat. Suszone zioło zachowuje swoje właściwości lecznicze przez co najmniej trzy lata.

Jaka jest lecznicza moc dziurawca.

Badania składu rośliny wykazały, że zawiera aż 55 mg% karotenu, 50 mg% witaminy C, flawonoidy P-aktywne, kwas nikotynowy, witaminę PP, olejki eteryczne, saponiny i inne substancje.

Wyjątkowe właściwości dziurawca zwyczajnego

Dziurawiec zwyczajny (patrz.foto) ma takie wyjątkowe właściwości:

• wstrzymujący środek;
• hemostatyczny;
• przeciwzapalny;
• przeciwbólowe;
• antyseptyczny;
• gojenie się ran;
• moczopędny;
• żółciopędny

Zwiększa apetyt, pomaga w normalizacji pracy układu hormonalnego oraz regeneracji tkanek i narządów, działa kojąco na układ nerwowy.

Na podstawie badań stwierdzono, że roślina zmniejsza przepuszczalność naczyń włosowatych, wyzwala procesy regeneracyjne w organizmie, ma wzmocniony skład itp.

Nalewka z dziurawca jest przepisywana na choroby żeńskiego układu rozrodczego, przewodu pokarmowego (zapalenie okrężnicy, biegunka itp.), Skurcze i zespół bólowy żołądka i jelit, wątroby, nerek (kamienie nerkowe), choroby układu krążenia, zaburzenia układu moczowego ( zapalenie pęcherza, nietrzymanie moczu u dzieci itp.).

Jest przepisywany przez lekarzy na stres i załamania nerwowe jako środek uspokajający. Dodatkowo działa silnie przeciwbólowo, przeciwrobaczo i dezynfekująco.

W niemieckiej medycynie ludowej napar z tej rośliny stosuje się w takich chorobach:

• obrzęk;
• reumatyzm;
• hemoroidy;
• choroby przewodu żołądkowo-jelitowego;
• choroby wątroby i nerek;
• bół głowy;
• drażliwość;
• zaburzenia snu;
• nerwowe drgawki.

W przypadku reumatyzmu zaleca się stosowanie nalewki alkoholowej w postaci kropli. Możesz również nanieść wcieranie na bolące stawy nalewką z siekanych ziół z dodatkiem oleju roślinnego i terpentyny.

Aby rana goiła się szybciej, konieczne jest przymocowanie do niej pokruszonych liści świeżej rośliny.

Aby wypłukać usta, rozcieńczyć nalewkę alkoholową wodą. Ta procedura pomaga pozbyć się nieświeżego oddechu. Zaleca się traktowanie dziąseł nierozcieńczoną nalewką wzmacniającą.

W praktyce stomatologicznej olej z dziurawca zwyczajnego stosuje się w leczeniu podostrego i przewlekłego zapalenia jamy ustnej i dziąseł. Ma wyjątkowe właściwości lecznicze, a obecność w nim witamin A i C potęguje efekt terapeutyczny.

Ta roślina lecznicza jest używana w wielu preparatach leczniczych: moczopędnych, przeciwreumatycznych, ściągających.

Badania naukowe dowiodły skuteczności eterowo-alkoholowego ekstraktu z dziurawca w przewlekłym i ostrym zapaleniu jelita grubego.

Nie tak dawno temu wypuszczono nowy środek na bazie dziurawca - Imanin. Przeznaczony jest do użytku zewnętrznego i służy do oparzeń (zapobiega powstawaniu blizn), chorób skóry, świeżych ran, czyraków, wrzodów, procesów zapalnych i ropnych na powierzchni skóry, ostrych infekcji dróg oddechowych (ostry nieżyt nosa ustaje w ciągu 2- 3 godziny po zażyciu tego leku).

Dziurawiec ma nie tylko właściwości lecznicze, ale także przeciwwskazania do stosowania. Spożycie świeżej rośliny należy przeprowadzać ostrożnie, ponieważ zawiera w swoim składzie pewne toksyczne substancje. Pomimo niskiej toksyczności, przy częstym stosowaniu może powodować następujące reakcje uboczne:

• gorycz w ustach;
• ciężkość w prawym podżebrzu (w wątrobie);
• naruszenie wydzielania żółci itp.

Nie powinny go przyjmować kobiety w ciąży, ponieważ istnieje duże prawdopodobieństwo poronienia. Zabrania się również stosowania osobom, które przeszły operację przeszczepu narządu, ponieważ dziurawiec może przyczynić się do jego odrzucenia.

Dodatkowo potęguje działanie promieni słonecznych na skórę, dlatego po wypiciu herbaty z dziurawcem nie zaleca się opalania w palącym słońcu w celu uniknięcia poważnych oparzeń.

Zioło to może znacznie zmniejszyć działanie środków antykoncepcyjnych i należy je stosować ostrożnie.

olimpijski

Za jego ojczyznę uważa się europejskie kraje basenu Morza Śródziemnego oraz Turcję. Wysokość dziurawca olimpijskiego osiąga 35 cm, a średnica krzewu około 25 cm, kłącze dość mocne, ale nie głębokie.

Liście eliptyczne, zielonkawoszare.Kwitnie dużymi żółtymi kwiatami o średnicy do 6 cm, które są zbierane w wierzchołkowych półparasolach. Kwitnienie przypada pod koniec lipca lub na początku sierpnia, w szklarniach i klombach zaczyna kwitnąć trzy lata po posadzeniu.

Roślina jest swobodnie rozmnażana zarówno przez nasiona, jak i przez podzielenie korzeni. Nie potrzebuje przeszczepów do uprawy dekoracyjnej. Jest mało wymagająca w stosunku do gleby, ale gliny są uważane za najlepszą opcję dla jej dobrego wzrostu.

Jeśli chodzi o oświetlenie, powinno znajdować się w otwartym, słonecznym miejscu, jeśli posadzisz je w cieniu, prawdopodobieństwo, że zakwitnie, będzie bardzo małe. Nie wymaga częstego podlewania, nie znosi dobrze stojącej wody. Dziurawiec jest często używany do kształtowania krajobrazu miast.

Zdjęcia i rysunki roślin

• 

• 

• Pochodzenie
  Dziurawiec zwyczajny (dziurawiec zwyczajny) jest wieloletnim krzewem. Dziurawiec ma również inne nazwy: Młoda krew, trawa Iwanowo, dolegliwość. Od dawna uważano, że dziurawiec pochodzi z pióra ptaka, który gwałtownie spadł z nieba w wyniku zranienia przez wroga. Później zakładowi przydzielono funkcję wypędzania złych duchów. Ponieważ sok z dziurawca ma niezwykły purpurowy kolor, uznano go za wyjątkowy, o urzekających właściwościach.

  Pochodzenie: górzyste rejony Azji Mniejszej.

Czworościenny (czteroskrzydłowy)

Dziurawiec jest bardzo podobny do pospolitego. Od zwykłego można go odróżnić czterema podłużnymi ostrymi żebrami na trzonie, podczas gdy zwykły trzon jest cylindryczny z dwoma rowkami.

Działki nie mają żółtawych rzęsek na krawędziach. Na płatkach kwiatów można znaleźć czarne kropki.

Ukazuje się w Europie Wschodniej i Azji. Do celów medycznych nie zaleca się stosowania ze względu na dużą zawartość substancji toksycznych.

Uprawa dziurawca w domu

Dziurawiec może być uprawiany w domu. Roślina w ramach domu jest bardziej wymagająca, dlatego należy przestrzegać kilku ważnych zasad, w przeciwnym razie roślina uschnie i zrzuci liście, ponieważ jest przecież rośliną uliczną.

Dziurawiec domowy potrzebuje dużo światła słonecznego. Do tego celu nadaje się balkon lub pokój z dobrze oświetlonym parapetem. Jeśli nie ma wystarczającej ilości światła naturalnego, należy je uzupełnić światłem sztucznym. Bez wystarczającego oświetlenia roślina zakwitnie mniej obficie, jeśli godziny dzienne będą zbyt krótkie, może nawet umrzeć.

W domu zimą konieczne jest przycinanie pędów dziurawcem, aby wyrosły nowe.

Temperatura zawartości powinna być średnia, około 17 - 20. Latem w pomieszczeniu z rośliną powinno być wilgotne powietrze. Jeśli powietrze jest suche.

Daj roślinie codzienny prysznic. Zimą roślina potrzebuje chłodu, w tym celu w pomieszczeniu można zainstalować klimatyzator.

Podlewanie powinno być regularne, ale obserwuj korzenie rośliny, bardzo ważne jest, aby nie przelewać się, w przeciwnym razie system korzeniowy zacznie gnić. Nie warto przesuszać rośliny, ponieważ wpłynie to na kwitnienie dziurawca. Roślinę przesadza się zwykle co 3 lata, najlepiej wiosną. Roślina doskonale znosi przeszczep do nowego miejsca zamieszkania.

Roślin w doniczce

Zimotrwalosc i zimotrwalosc

Krzew Dziurawiec charakteryzuje się niską odpornością na zimno, dlatego roślinę należy okryć na zimę. Pędy nie pokryte śniegiem i nie zawinięte giną zimą. Mogą przetrwać tylko w regionach o stosunkowo łagodnych zimach - na Kaukazie, w krajach Europy Zachodniej, w państwach Azji Mniejszej.

Roślinę należy przygotować do zimowania w warunkach środkowej Rosji. Niektórzy hodowcy odcinają całą naziemną część krzewu, inni wolą owijać gałęzie. Zaleca się ściółkowanie części korzeni torfem lub przykrywanie opadłymi liśćmi.

Wiosną wszystkie zamrożone pędy należy odciąć. Następnie roślina szybko się regeneruje i wypuszcza nowe gałęzie.

Uprawa dziurawca w ogrodzie

Dziurawiec nie jest często uprawiany na ich działkach ogrodowych. Ale w rzeczywistości roślina jest całkowicie bezpretensjonalna. Roślina wieloletnia doskonale przyjmuje różnorodne nawozy. Nie jest kapryśna dla gleby, przed posadzeniem dziurawca wystarczy tylko poluzować ziemię... Aby uzyskać najlepsze rezultaty, najlepiej sadzić roślinę przed zimą.

Roślin w ogrodzie

Musisz sadzić nasiona w glebie na głębokość około jednego centymetra. Nasiona sadzi się po raz pierwszy, początkowo nie rosną aktywnie i powoli, dlatego konieczne jest regularne poluzowanie między rzędami, a także pozbycie się chwastów poprzez ich usunięcie. Kiedy roślina dorośnie i zacznie kwitnąć, w tym czasie można ściąć plon pod koniec czerwca. Konieczne jest ręczne wykonanie wkładu przy pomocy nożyc ogrodowych. Jeśli mówimy o dużych plantacjach, możesz skorzystać z kosiarki. Za dwa miesiące, bliżej początku jesieni, roślina ponownie wyrośnie i można ją również odciąć. W ten sposób można uzyskać dwa zbiory w jednym sezonie.

Po ścięciu łodygi należy przechowywać w ciemnym, suchym miejscu. Kiedy roślina staje się sucha i krucha, proces suszenia uważa się za zakończony. Możesz przechowywać plony w tej formie przez długi czas, około czterech lat.

Suszenie plonu

Krótki opis botaniczny dziurawca zwyczajnego

Istnieje kilka odmian dziurawca zwyczajnego. Jednak tylko dwa z nich mają właściwości lecznicze: dziurawiec i ziele dziurawca. Różnice między nimi są nieznaczne.

Pierwszy to wieloletni krzew zielny. Jego wysokość sięga 1 metra. Trawa ma żółte, czarne nakrapiane kwiaty i owalne liście o całych krawędziach, umieszczone naprzeciwko siebie. Zwykle jest kilka łodyg. Mają czworoboczny kształt. Po kwitnieniu owoc dojrzewa w formie pudełka, które po dojrzewaniu pęka w kilku miejscach i rozsypuje nasiona.

Przydatne właściwości dziurawca zwyczajnego

Dziurawiec jest szeroko stosowany w medycynie. Roślina jest przydatna tylko dla kobiet, wysoce niepożądane jest stosowanie dziurawca przez mężczyzn, może to powodować problemy z potencją. W ginekologii różne wywary i napary są zwykle stosowane w leczeniu chorób piersi, a także w stanach zapalnych pochwy. Przebieg leczenia jest ściśle określony przez specjalistę.

Roślina jest również przydatna w innych obszarach:

Roślina jest skutecznym środkiem przeciwdepresyjnym

Herbata z dziurawca

Cętkowany

Dziurawiec to wieloletnia roślina wzniesiona, osiągająca wysokość od 30 cm do 70 cm, różni się od innych podgatunków szerokimi działkami i łodygą z czterema wystającymi żebrami.

Kolor dziurawca zwyczajnego jest najczęściej brązowy, czasem czerwonawy. Kwiaty są małe, nie większe niż 2 cm, w kolorze złotym, umieszczone w górnej części rośliny i zebrane w rzadki kwiatostan. W procesie dojrzewania powstaje pudełko z małymi nasionami.

Gatunek ten występuje w całej Europie, a także w południowych regionach Syberii. Najczęściej występuje na suchych łąkach trawiastych, wzdłuż brzegów rzek i jezior, wzdłuż poboczy dróg. Ma wysokie właściwości lecznicze i służy do celów leczniczych.

Ważny! Długotrwałe stosowanie preparatów z dziurawca zwyczajnego u mężczyzn może powodować przejściową impotencję.

Herbata z dziurawca zwyczajnego i wywar z dziurawca zwyczajnego

Dla tych, którzy często cierpią na przeziębienia, konieczne jest przechowywanie suszonego dziurawca w domu.Herbata z tej rośliny jest bardzo przydatna, pomoże przywrócić słabą odporność, a także jest doskonałym pomocnikiem w walce z przeziębieniami. Aby wzmocnić korzystne właściwości dziurawca, pomoże dodatek innych ziół leczniczych. Aby zrobić herbatę z dziurawca, należy zalać wrzątkiem suszoną roślinę, poczekać, aż herbata ostygnie do temperatury pokojowej. Następnie możesz użyć zdrowej herbaty.

Góra

Dziurawiec występuje w lasach liściastych, na zboczach porośniętych krzewami w całej europejskiej części Rosji, Ukrainy, Białorusi, a nawet na Kaukazie.

Charakteryzuje się obecnością prostych, prostych pędów, które mogą się lekko rozgałęziać i jednocześnie osiągać ponad pół metra. Liście owalne, duże od 5 cm do 6 cm, z lekką szorstkością poniżej, zwykle umiejscowione na czubku rośliny.

Kwiaty są żółte, zebrane w kwiatostany główkowate. Służy zarówno do celów dekoracyjnych, jak i leczniczych.

Czy wiedziałeś? Na Kaukazie jako bardzo skuteczny środek przeciw robakom stosuje się napar z dziurawca zwyczajnego.

Odwar z dziurawca zwyczajnego

Odwar z rośliny stanie się pomocnikiem w leczeniu układu sercowo-naczyniowego. Ten napój cię zrelaksuje, lepiej go używać w nocy. Kiedy obudzisz się rano, Twój stan będzie znacznie lepszy. Również taki wywar pomoże złagodzić ból gardła, pomoże wyleczyć ból gardła. Konieczne jest pobranie wywaru na dusznicę bolesną w temperaturze pokojowej małymi łykami.

Odwar z kwiatów

Duży

Dziurawiec to roślina zielna o wysokości ponad metra. Jego łodygi są wyprostowane, czasem rozgałęzione u góry. Liście są podłużne, lekko spiczaste, z tyłu nabierają niebieskawego odcienia, przyczepione do łodygi naprzeciwko siebie.

Podczas kwitnienia pojawiają się dość duże żółte kwiaty, umieszczone pojedynczo lub do 5 sztuk na końcach łodyg lub gałęzi. Okres kwitnienia jest krótki - od czerwca do lipca.

Występuje naturalnie w lasach sosnowych i brzozowych, wśród krzewów, wzdłuż rzek i jezior na Syberii i na Dalekim Wschodzie. Dzięki szybkiej aklimatyzacji dziurawiec rozprzestrzenił się w Chinach, Japonii, USA i Kanadzie.

Przeciwwskazania do stosowania dziurawca

Stosowanie ziela dziurawca jest możliwe tylko po konsultacji z lekarzem. Roślina ma kilka przeciwwskazań. Kilka wskazówek dotyczących używania cudownych roślin:

1. Nie może być używany przez kobiety w ciąży
2. Nie parzyć zbyt mocnej herbaty z rośliny, bóle żołądka mogą się tylko pogorszyć. Konieczne jest zaparzenie jednej łyżeczki suchej rośliny na szklankę.
3. Biorąc roślinę, staraj się jak najmniej kontaktować z palącym słońcem. Skóra staje się wrażliwa, w ciągu kilku godzin można się poparzyć.

Dziurawiec to nie tylko pięknie kwitnąca roślina, ale także doskonały pomocnik w walce z wieloma dolegliwościami.

Zwróć uwagę na ciekawy film na ten temat:

Wyczerpać

Dziurawiec jest roczną roślinnością okrywową, której łodygi rozgałęziają się i osiągają długość ponad 10 cm, ale czasami pojawiają się wyprostowane, raczej rozgałęzione, nagie rośliny, które tworzą drzewa darniowe o wysokości do 15 cm.

Liście są małe, wydłużone, zakończone małym kolcem. Kwiaty są również średniej wielkości, do 1 cm średnicy, pojedyncze lub zebrane w małe luźne kwiatostany. Płatki są żółte, z czarnymi punktowymi gruczołami.

Kwitnie przez całe lato, ale jest dość higrofilny i nie toleruje cienia. Jedną z zalet tego typu jest wysoka mrozoodporność. Dziurawiec rośnie komfortowo w Europie Zachodniej i Środkowej na polach, łąkach i gruntach ornych.

Zimowanie

Większość gatunków jest bardzo odporna na mróz. Roślina łatwo toleruje zimę. Dzikie krzewy samodzielnie przygotowują się na zimę, ale uprawy ogrodowe i odmiany hybrydowe wymagają przygotowania i wysokiej jakości jesiennej pielęgnacji.Po pojawieniu się owoców podlewanie rośliny jest stopniowo zmniejszane. Na początku mrozu podlewanie jest całkowicie zatrzymane.

Jesienią, po dojrzewaniu owoców, wierzchołkowa część rośliny zostaje całkowicie odcięta, pozostawiając zaledwie 10 cm od podstawy gleby. Jeśli dzikie krzewy nie wymagają schronienia na zimę, to odmiany mieszańcowe należy zaizolować, przykrywając miejsce ich wzrostu warstwą suchych liści lub świerkowych gałęzi. W takim przypadku, nawet jeśli zima była mroźna i mało śniegu, niektóre krzewy mogą trochę zamarznąć. Jednak wiosną, wraz z nadejściem ciepła, krzewy szybko przywracają wyjącą strukturę i zieleń.

Opieka nad krzewami

Sadzenie i pielęgnacja krzewu ozdobnego dziurawca jest prosta. Nie dopuść do przesuszenia gleby i zarastania chwastami.

Podlewanie

Rośliny dziurawca nie boją się upałów i trzeba je podlewać dopiero po wyschnięciu gleby. Przelewająca się woda jest niedozwolona. Jeśli to możliwe, zaleca się zorganizowanie nawadniania kroplowego. Zwiększenie podlewania jest uzasadnione tylko przy długiej suchej pogodzie, ale nawet w tym przypadku nie należy zalewać nasadzeń, wystarczy zwiększyć częstotliwość podlewania. Aby uzyskać lepszą penetrację wilgoci, konieczne jest poluzowanie gleby na czas i zapobieganie zarastaniu chwastów.

Top dressing

W przypadku kolorowych i bujnych krzewów nie ma potrzeby nawożenia nasadzeń w sezonie. Jeśli gleba była dobrze przygotowana przed siewem, dalej możesz ograniczyć się tylko do podlewania i pielenia.

Kolaż zdjęć <>

Ale dodatkowe karmienie może znacząco wpłynąć na blask kwitnienia i wielkość pąków. Ponadto elementy nawozowe pomagają zwiększyć odporność, a co za tym idzie odporność roślin na szkodniki i choroby. Do nawożenia możesz użyć nitroammofoski. Wystarczy 800 g na sto metrów kwadratowych.

Należy wziąć pod uwagę, że wprowadzenie nawozów mineralnych przyczynia się do bogatszego kwitnienia.

W wilgotnej glebie granulki szybciej się rozpuszczą, a korzystne składniki dotrą do korzeni roślin. Od drugiego roku uprawy na plantacji dziurawca ten nawóz pogłówny jest obowiązkowy, ponieważ gleba jest zubożona, a plon może się zmniejszyć.

Przycinanie

Zaleca się przycinanie krzewów dziurawca dwa razy w sezonie. Podczas wiosennego przycinania wycina się uszkodzone, połamane i zmarznięte gałęzie. Nie wpłynie to na krzewienie. Krzew bardzo szybko wypuści świeże pędy. Przycinanie jesienne polega na usuwaniu zdrewniałych i uszkodzonych gałęzi. Łodygi są skrócone, aby zapobiec pękaniu pod ciężarem śniegu. Wyjątkiem są krzewy odmian ozdobnych, które ogrodnik formuje według swojego pomysłu. W takim przypadku, w zależności od lewej wysokości krzewu, będziesz musiał podjąć dodatkowe środki, aby go zachować, na przykład przykryć skrzynkami lub zbudować schronisko-chatę.

Pielęgnacja gleby i pielenie

W pierwszym roku uprawy należy zwrócić szczególną uwagę na terminowe pielenie nasadzeń. Sadzonki rośliny są bardzo delikatne, kruche, a dzikie chwasty nic nie kosztują, aby je zagłuszyć. Gdy sadzonki staną się silniejsze, druga fala chwastów nie będzie już w stanie ich wyprzeć, ale będzie w stanie zakłócać pełny wzrost i produktywność. Dlatego pielenie powinno odbywać się regularnie przez cały sezon. Nie należy też przesadzać, aby nie uszkodzić korzeni. Wskazane jest pozostawienie skoszonej trawy na miejscu - po pierwsze pomaga zachować wilgoć, a po drugie, gnije, posłuży jako dodatkowe karmienie organiczne.

Zdjęcie:

Rozpiętość

Dziurawiec to przedstawiciel występujący głównie w miejscach o klimacie umiarkowanym. Pewne gatunki można znaleźć wszędzie. Rośliny występują również w klimacie północnym, ale większość gatunków rośnie wzdłuż wybrzeży Morza Śródziemnego.

Dziurawiec występuje wszędzie. Można spotkać dzikie uprawy wzdłuż brzegów rzek, a także na łąkach i polach. Uprawiana jest na terenach otwartych, jednak optymalnym siedliskiem dla dziurawca są lekkie leśne polany otoczone lasami świerkowymi lub sosnowymi.Roślina nie tworzy zarośli, żyje samotnie, rzadziej w dwóch lub trzech krzewach.

Użyj do gotowania

Suszone, zgniecione kwiaty i górne liście rośliny używany jako przyprawa... Ta przyprawa dobrze komponuje się z potrawami rybnymi i mięsnymi.

Nadaje im pikantny gorzki smak i jasny balsamiczny aromat. Służy do przyrządzania konserw rybnych, sałatek warzywnych, zup.

Dziurawiec jest często dodawany do niektórych win, domowych nalewek, napoje tonizujące, balsamy i bitter.

Świeże zielone liście można dodawać do wiosennych sałatek i przekąsek... Suszone surowce z dodatkiem liści truskawki i porzeczki nadają się do parzenia orzeźwiającej herbaty.

Jak wyhodować dziurawiec na miejscu

Chociaż dziurawiec często występuje na terenie naszego kraju, jego zasoby naturalne znacznie się przerzedziły z powodu nieprawidłowego masowego zbioru rośliny. Dlatego właściciele domków letniskowych mogą uprawiać to zioło lecznicze tuż obok swojego domu. Najpierw musisz zebrać nasiona dzikiego dziurawca zwyczajnego. Należy to zrobić we wrześniu, po wcześniejszym ustaleniu miejsca jego wzrostu.

Lokalizacja. Wybierając miejsce do uprawy dziurawca, nie należy zajmować najlepszych miejsc, ponieważ jest bezpretensjonalne i może rosnąć wszędzie. Mało używane miejsca w ogrodzie z dobrym oświetleniem są dla niego dobrze przystosowane, ponieważ ta kultura uwielbia światło słoneczne. Możesz sadzić ją między łóżkami lub wzdłuż ścieżek ogrodowych.

Gleba. Roślina jest odporna na cień, rośnie na dobrze przepuszczalnych glebach ogrodowych, czarnoziemach i glebie piaszczystej. Negatywnie odnosi się do gleb gliniastych, glinowych, kwaśnych i zasadowych.

Top dressing. Uprawiając dziurawiec i pielęgnując go, należy pamiętać, że ta roślina wieloletnia może znacznie zubożać glebę w ciągu kilku lat jej wzrostu i rozwoju, a to wpłynie zarówno na jej efekt dekoracyjny, jak i plon. Dlatego glebę należy co roku nawozić materią organiczną lub nitroammofoskiem. Pierwszy opatrunek górny nakłada się na początku wiosny, a drugi przed kwitnieniem tej kultury.

W okresie kwitnienia konieczne jest regularne poluzowanie gleby w obszarze, w którym rośnie ta roślina wieloletnia, i regularne usuwanie chwastów.

Podlewanie. Opieka nad dziurawcem obejmuje podlewanie, które powinno być umiarkowane nawet podczas silnej suszy. W przypadku podmoknięcia odnotowuje się rozpad kłączy. Aby tego uniknąć, podlewaj roślinę tylko wtedy, gdy wyschnie wierzchnia warstwa gleby. W okresach upałów i suszy ilość podlewania można zwiększyć.

Zimowanie. Kultura jest wysoce mrozoodporna i zwykle z łatwością toleruje mroźne zimy. Jeśli zima jest mroźna i mało śniegu, krzewy mogą trochę zamarznąć. Aby uniknąć zamarzania, rośliny są lekko pokryte świerkowymi gałęziami. Ale jeśli rośliny są nadal zamrożone, ogrodnik nie powinien się martwić, ponieważ ta roślina wieloletnia szybko się regeneruje.

Zwierzęta gospodarskie i toksyczność

Dziurawiec jest znany na całym świecie ze swojej toksyczności dla inwentarza żywego (bydła), na które może napotkać roślina, która rośnie jak chwast na pastwisku. Jest mało prawdopodobne, aby zagroziło to ogrodnikom na ich podwórkach, byłoby niedbalstwem nie wspomnieć krótko o tym aspekcie rośliny. Niektórzy rolnicy interesują się ziołami i wiedza o tej roślinie może być dla nich przydatna.

Aktywne związki chemiczne zawarte w dziurawcu reagują na światło słoneczne poprzez fotosyntezę. Utlenianie zachodzi z powodu chemikaliów spożywanych przez zwierzęta przy określonych długościach fal słonecznych.

Objawy zatrucia u zarażonych zwierząt obejmują zapalenie skóry, podrażnienie oczu i wiele innych objawów, które z kolei mogą prowadzić do poważnego uszkodzenia wątroby.Inne oznaki: Zwierzęta szukają cienia, manii i nadpobudliwości, częstego potrząsania głową, kopania ziemi, ciężkiego oddechu, dezorientacji, osłabienia tylnych nóg, przyspieszonego oddychania i przyspieszonego tętna, utraty wagi i słabego wzrostu młodych podczas karmienia piersią.

Konieczne jest odsunięcie zwierząt od bezpośredniego światła i zapewnienie odpowiedniego odżywiania. Zazwyczaj zalecenia te pomagają odzyskać zdrowie, jeśli uszkodzenie nie jest poważne. Jednak rolnikom trudno jest zarządzać i śledzić dużą liczbę zwierząt, więc wiele zwierząt nie wraca do zdrowia.

Stosowanie roślinnych produktów leczniczych

W medycynie tradycyjnej istnieje wiele leków, których głównym składnikiem jest ziele dziurawca. Najpopularniejsze z nich to:

1. Balsam leśny. Roztwór i pasta na bazie tej rośliny służy do wzmocnienia dziąseł, a także do zapobiegania ich krwawieniu. Niszczy szkodliwe bakterie w jamie ustnej.
2. Ziele dziurawca zwyczajnego. Jest stosowany w leczeniu zapalenia żołądka, wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, zapalenia jamy ustnej. Na jego podstawie przygotowywane są wywary i herbaty.
3. Depri forte. Wspomaga normalizację snu, działa uspokajająco na organizm. Poprawia funkcjonowanie autonomicznego i ośrodkowego układu nerwowego.
4. Negrustin. Jest doskonałym środkiem zapobiegawczym rozwoju depresji, poprawia stan emocjonalny.
5. Hypericum. Jest stosowany w okresach depresji. Skuteczność leku w nerwicach i zaburzeniach psychicznych jest bardzo wysoka.

Ważne do zapamiętania! Przed użyciem leków lepiej skonsultować się ze specjalistą! Wybierze najbardziej skuteczną dawkę dla każdego indywidualnego przypadku.

Wskazówki dotyczące pielęgnacji

Otrzymawszy pocztą ledwo żyjącą, ukorzenioną łodygę, nadal wychodziła i czekała trzy lata, aż nabierze siły, zakwitnie.

Gdzie sadzić? Lepiej w miejscu osłoniętym od północnego wiatru, na słońcu lub w półcieniu. Czy to jest to konieczne. aby nie doszło do zalania wodą gruntową lub drenażu (keramzyt, potłuczone szkło, kamyki). Gleba w moim ogrodzie jest gliniasta, sadząc, włożyłem garść złożonego nawozu, innej gleby nie dodałem. Wierzch pokryty ściółką iglastą. Dziurawiec uwielbia zakwaszoną glebę.

Co jest szczególnie ważne

• Rzecz w tym. że co roku ponad pokrywą śnieżną Czapka zamarza. Wiosną można to zobaczyć i trzeba odciąć martwe gałęzie lub ich końce. Możesz bezpiecznie przyciąć cały krzew na wysokość 10 cm, ale tylko na wiosnę. Kwitnienie występuje na nowych pędach. więc przycinanie doda tylko efektu dekoracyjnego do późniejszego wzrostu.
• Jesienią, aby krzew nie stracił siły, odcinam tylko niedojrzałe pędy.
• Istotnym warunkiem dla nakrycia głowy na naszym środkowym pasie jest wzniesienie się podstawy krzewu późną jesienią na zimę. Robię to ze ściółką iglastą do wysokości 10-15 cm, można użyć kompostu, gałęzi świerkowych. W przeciwnym razie możemy stracić rzadkie piękno.

Nie bój się. że hidcote z dziurawca zamarznie, wystarczy wylać wiadro ściółki na jego podstawę.

Dla lepszej zimotrwalości można go karmić roztworem potażu, nawozu fosforowego pod koniec sierpnia września.

Jak widać, z płaszczem Hypericum Hidcoat nie ma szczególnego problemu, ale wszyscy sąsiedzi i koneserzy przyjdą do Ciebie, aby podziwiać jego piękno. Radzę sadzić!

Lepiej nie przepisywać dziurawca z daleka. i weź wycinkę od znajomych lub kup w lokalnym żłobku. Wtedy nie będzie problemów z przystosowaniem się do klimatu.

Ciąć latem, gdy gałązki nabierają sztywności. Zeszłoroczne pędy zakorzeniają się gorzej. Nie jest konieczne natychmiastowe sadzenie go w ziemi. można włożyć do wody. Korzenie pojawią się za trzy tygodnie. Jeszcze lepiej jest odłamać małą gałązkę piętą, oderwać dolne liście, posadzić pod plastikową osłoną, po podlaniu i zagęszczeniu ziemi. Stopień ukorzenienia jest wysoki.

Krzew rośnie powoli. więc nie radzę ci mnożyć przez dzielenie go na części, istnieje niebezpieczeństwo zniszczenia go.

Nie mam danych na temat właściwości leczniczych Hidcoat, ale myślę, że jest wystarczająco dużo dekoracyjnych. Sadź i podziwiaj!

Ten wpis został opublikowany w Rzadkie rośliny przez vsad.

[ad010]

Dziurawiec zwyczajnydiadyczny lub barwnik

—Hypericum androsaemum
L
.

Kaukaz, Azja Mniejsza, Europa Zachodnia. Rośnie w lasach, wąwozach, na zboczach gór. Entomophilus, anemochore, nieodwracalny, odporny na cień mezofit, mezoterma, mezotrof.

Krzew półzimozielony do 1,5 m wysokości. W GBS od 1962 1 próbka (5 kopii) wyhodowana z nasion niewiadomego pochodzenia. W wieku 11 lat, wysokość 1,1 m, średnica korony 115 cm Roślina rośnie od połowy kwietnia do połowy października. Tempo wzrostu jest wysokie. Kwitnie od połowy czerwca do połowy lipca. Owoce dojrzewają od 3 lat, na przełomie września i października. Niska zimotrwalosc. 100% sadzonek jest ukorzenionych po potraktowaniu fitonem. Niezbyt obiecujące w centralnej Rosji.

Hypericum hookerianum
Zdjęcie Kirilla Tkachenko
Dziurawiec zwyczajnyProstytutka

—Hypericum hookerianum
Wight et Arn
.

Wschodnia Azja.

Krzew zimozielony do 1 m wysokości.

Reprodukcja

Istnieje kilka sposobów uprawy i rozmnażania bylin dziurawca zwyczajnego. Jeśli masz ochotę, możesz wyhodować dziurawiec z nasion. Ponadto, jeśli na miejscu istnieje już kultura, która ma więcej niż 3 lata, możesz zdobyć jeden lub więcej krzewów za pomocą młodych sadzonek. W zależności od metody hodowli brane są pod uwagę różne cechy sadzenia roślin.

Posiew

Rozmnażanie dziurawca zwyczajnego za pomocą nasion jest dość łatwe. Kultura z łatwością przetrwa zimę, więc świeże sadzonki można po prostu wysiać do wcześniej wykopanej gleby. Siew na wiosnę przeprowadza się po nadejściu ciepła. Przed siewem gleba jest dokładnie wykopywana i mieszana z próchnicą, materią organiczną i torfem. Wysiew przeprowadza się w dołkach o głębokości ok. 2 cm, jeżeli sadzenie odbywa się jesienią, to glebę po umieszczeniu w niej nasion przykrywa się niewielką warstwą torfu lub suchych liści.

Rozmnażanie przez sadzonki

Dziurawiec z powodzeniem rozmnaża się w sposób wegetatywny. Jeśli w ogrodzie lub na miejscu jest dorosły krzew, wystarczy oddzielić od niego małe zielone gałązki, na których znajduje się kilka pąków. Rozmnażanie w ten sposób odbywa się wiosną, przed rozpoczęciem aktywnego sezonu wegetacyjnego. Z krzewu macierzystego wycina się kilka gęstych, wysokiej jakości sadzonek, które następnie umieszcza się na pożywnym podłożu. Mieszanka piasku i torfu, lekka gleba służy jako gleba pod ogonki liściowe. Po umieszczeniu sadzonek pojemniki przykrywa się folią, tworząc warunki szklarniowe dla rośliny. Gotowe szklarnie umieszcza się w ciepłym, jasnym miejscu. Aby zapobiec gniciu rośliny, codziennie otwierane są szklarnie, a gleba nasyca się tlenem. Te warunki utrzymują się do następnej wiosny. Rok później, wiosną, dojrzałe sadzonki przesadza się do stałego miejsca wzrostu. Zapewniając wysokiej jakości opiekę, w przyszłym roku można zobaczyć kwitnienie dziurawca.

Podział kłącza

Dorosłe krzewy dziurawca zwyczajnego można rozmnażać, dzieląc krzew. Matka jest ostrożnie usuwana z ziemi na wiosnę i oczyszczana z nadmiaru gleby. Następnie korzenie są ostrożnie krojone na równe części, starając się pozostawić część centralnego kłącza na obu częściach. Powstałe krzewy sadzi się w różnych miejscach i zapewniają im stałą opiekę. Po posadzeniu powstałe i posadzone krzewy są obficie podlewane nawozem organicznym. Dziurawiec można łatwo przywrócić, dlatego w tym samym roku oba krzewy zaczynają aktywnie kwitnąć.

Zastosowanie przy dekorowaniu działki ogrodowej

Wykorzystanie dzikich roślin do dekoracji letniego ogródka to nowoczesny trend w projektowaniu krajobrazu. Dziurawiec wyróżnia się długim kwitnieniem i dlatego wygląda efektownie w ogrodzie, zwłaszcza, że ​​krzewy można przycinać do ozdabiania bukietów lub wykorzystywać do celów leczniczych.

Zwykle roślina jest sadzona w pobliżu pasieki, ponieważ trwały aromat dobrze wabi pszczoły do ​​zapylenia. Trawa będzie harmonijnie wyglądać w łóżkach z innymi ziołami leczniczymi. Okolica jest bezpretensjonalna, ale należy unikać sadzenia w pobliżu elitarnych kwiatów, roślina jest zbyt prosta i przyjmuje pobliskie zioła o podobnych cechach - rumianek, nagietek, dzikie dzwonki. Idealnym rozwiązaniem byłoby posadzenie krzewów w pobliżu strefy rekreacyjnej; w najgorętsze dni wyparowują pożyteczne olejki eteryczne, które korzystnie wpływają na odbudowę układu nerwowego i łagodzą zmęczenie. W naszej okolicy w ogrodnictwie przydomowym stosuje się wygląd perforacji.

Czapka w projektowaniu krajobrazu

Wielu ogrodników, kształtując krajobraz, koncentruje się na ozdobnych krzewach Czapki. Stosuje się je zarówno przy pojedynczych nasadzeniach, jak i przy tworzeniu kompozycji. Z krzewów dziurawca uzyskuje się ozdobny żywopłot o wysokości około 1 m.

Projektanci krajobrazu cenią odmianę Hydcot nie tylko za obfite, długie kwitnienie, ale także za ozdobne liście - z daleka wyglądają jak wosk. Bogaty zielony kolor liści krzewu dobrze komponuje się z jasnożółtymi kwiatami. Możesz wybierać naprzemiennie jaśmin i dziurawiec - białe i żółte kwiaty wspaniale się komponują.

Dziurawiec dobrze prezentuje się w połączeniu z bylinami w ogrodach skalnych, kamienistych, wrzosowiskowych. Tworząc projekt w stylu japońskim, klomby powstają z upraw krzewów, wykonanych w formie tarasu. Ogrody na dachu można udekorować dziurawcem.

Współcześni ogrodnicy, przy całej obfitości odmian kwiatów, często używają ozdobnego dziurawca zwyczajnego do ozdabiania swoich działek. Ludzie szukają i znajdują różne odmiany tego pięknego krzewu, którego niezwykła bezpretensjonalność przemawia na korzyść tej rośliny, występuje niemal wszędzie. Sadzenie i pielęgnacja krzewu ozdobnego dziurawca nie jest trudna. Nie rośnie tylko w wiecznej zmarzlinie. Istnieje ponad 400 jego odmian, jest też kilka gatunków, które są szczególnie interesujące dla hodowców kwiatów ze względu na ich bujne i długie kwitnienie.

Gdzie pospolite jest ziele dziurawca

Dziurawiec lub dziurawiec (Hypericum perforatum L.) preferuje klimat umiarkowany, a na wolności najbardziej rozpowszechniony jest w basenie Morza Śródziemnego, prawie w całej europejskiej części Rosji, na Ukrainie i na Kaukazie, w Azji Środkowej, zachodniej Syberii, dorzeczu Jeniseju. Wybiera suche i jasne lasy, łąki, obrzeża lasu i łąki. Rośnie w bardzo suchych warunkach - w pęknięciach skał, na kamienistych placach, piaskach, w lasach sosnowych, krzewach, sawannie, rośliny te pospolite są na pastwiskach, nieużytkach, wzdłuż dróg. Wiele gatunków występuje u podnóża i wysoko w górach, wchodząc w pas alpejski. Jednocześnie ziele dziurawca wyróżnia się dużą plastycznością wyglądu zewnętrznego, od traw po niskie drzewa.

Osiedla się wśród krzewów, na nieużytkach, na obrzeżach pól, często występuje w ogrodach i na polach jako chwast. Dziurawiec nie lubi regionów północnych i północno-wschodnich - prawie nigdy tu nie występuje.

Innymi słowy, rośnie niemal pod stopami, a na wolności niewiele osób zwraca na to uwagę, pamiętając zwykle w tych przypadkach, kiedy konieczne jest wykonanie preparatów z tego zioła do celów leczniczych.

Rośnie zarówno pojedynczo, jak iw grupach roślin, ale duże zarośla nie są powszechne. Preferuje ścinki świeże i młode polany, na których występuje luzem. Kwiaty dziurawca bardzo lubią pszczoły, które zbierają jego pyłek.

Dziurawiec to roślina do Twojego ogrodu: uprawa, sadzenie, pielęgnacja. Rodzaje dziurawca

Płatków jest ta sama liczba, równa pięciu, ale w ozdobnym są zaokrąglone i akcentowane, długi słupek otoczony jest koronką z pręcików. Spójrz i po raz kolejny będziesz zaskoczony, jak cudem stworzyła Matka Natura.

Czapka

Dziurawiec perforowany

Nie wąchałem kwiatów, ale moi przyjaciele poczuli delikatny przyjemny aromat. Ale liście, jeśli są lekko ugniatane w twoich rękach, znów pachną delikatnością, nie wiem. z czym porównać.

Jest już połowa września, krzew świetnie sobie radzi, nadal kwitnie, co zakończy się w październiku.

W miarę kwitnienia należy usuwać zwiędłe okazy, pozostawiając tylko nieliczne, aby utworzyły piękne, czerwone strąki nasion.

Hidcote z dziurawca zwyczajnego. dlatego rozmnażanie przez nasiona nie ma sensu.

Zasady lądowania

Sadzenie i pielęgnacja dziurawca nie wymaga specjalnych umiejętności. Nawet niedoświadczona kwiaciarnia może sobie z tym poradzić. Roślina dobrze rozmnaża się z sadzonkami. Podczas lądowania należy wykonać określoną sekwencję czynności:

1. Zakupione lub pocięte sadzonki należy umieścić w czystej, ciepłej wodzie na dwa tygodnie. W tym czasie powinny tworzyć się na nich korzenie.
2. Ogonki z systemem korzeniowym przesadza się do małych doniczek wypełnionych ziemią. Przygotuj ziemię z piasku i torfu, pobranych w identycznych proporcjach.
3. W tym stanie, pod warunkiem regularnego podlewania, sadzonki powinny spędzić całą zimę.
4. Rośliny można sadzić wiosną na zewnątrz. Aby to zrobić, wykop mały otwór, na dnie którego wylewa się warstwę próchnicy.
5. Nie powinieneś głęboko zakopywać łodygi. Wystarczy zamknąć system korzeniowy. Dobrze ubić ziemię i spryskać ciepłą wodą.

Jeśli sadzenie i pielęgnacja krzewu dziurawca zostanie przeprowadzone prawidłowo, kwiaty pojawią się już w pierwszym roku. Aby mogły normalnie zimować, muszą być pokryte włókniną, na przykład spunbond.

Dziurawiec to bezpretensjonalna roślina. Opieka nad nim polega na regularnym podlewaniu i pieleniu. Wiosną można go karmić. Dobrze reaguje na wprowadzenie nitrofoski w pierwszych dwóch latach wzrostu.

Przed zimowaniem roślinę należy przyciąć. Cała część nadziemna jest usuwana. Pozostałe szyje są zakryte. W tym celu stosuje się włókninę, opadłe liście lub suchą trawę.

W miarę wzrostu dziurawca konieczne jest usuwanie z niego suchych liści i odcinanie uszkodzonych gałęzi. W rzadkich przypadkach na liściach znajdują się ciemne plamy. Wskazuje to na zakażenie grzybem rdzy. Dotknięte liście są odcięte i na pewno spalone. Nawet przy dobrej pielęgnacji, po trzech do pięciu latach roślina traci swój efekt dekoracyjny, więc sadzenie należy zaktualizować.

Dziurawiec to krzew ozdobny o doskonałych właściwościach dekoracyjnych. Świetnie prezentuje się na zboczach lub w pobliżu ogrodzenia. Przy odpowiedniej pielęgnacji zachwyci Cię szybkim kwitnieniem.

ZWIERZĘTA DEKORACYJNE

Dziurawiec często cierpi z powodu niesprawiedliwych porównań z gatunkami leczniczymi tej rośliny, której kwitnienie jest raczej proste. Ale nie posiadając leczniczych właściwości dziurawca zwyczajnego, dziurawiec ogrodowy jest równie wytrzymały i zaskakująco mało wymagający. Te niesamowite byliny potrafią zaskoczyć pięknem zieleni i niepowtarzalnym kwitnieniem. W kompozycjach dekoracyjnych wydają się być rozproszeniem błyszczących gwiazd, z łatwością przyćmiewając nawet faworytów wśród roślin kwitnących. Jasne i niepowtarzalne tekstury dziurawca ozdobnego zasługują na umieszczenie na liście najbardziej wszechstronnych i atrakcyjnych roślin do nowoczesnego ogrodu.

Nieskromna bylina słoneczna (opis ozdobnego dziurawca zwyczajnego)

W większości przypadków ludzie, którzy są dalecy od pasji do ogrodnictwa i kwiaciarstwa, znają dziurawiec jako roślinę leczniczą, która jest aktywnie wykorzystywana zarówno w medycynie ludowej, jak i oficjalnej. Ale ci, którzy kiedykolwiek widzieli ozdobne odmiany dziurawca zwyczajnego, nigdy nie uznają ich za niepozorne lub nudne.

Nazwa dziurawca zwyczajnego z języka greckiego tłumaczy się jako „bliski wrzos” („hypo” i „ereike”), co wskazuje, że rośliny w przyrodzie są rzeczywiście często spotykane w klimacie umiarkowanym i na obszarach górskich, żyjąc w tym samym środowisku co przedstawiciele ericu. i wrzos.

W rodzaju dziurawca zwyczajnego występują zarówno tradycyjne byliny zielne typu kłączowego, jak i krzewy, a nawet krzewy. Większość gatunków ozdobnych to rośliny wieloletnie. Całe ziele dziurawca charakteryzuje się rozgałęzionymi i rozłożystymi łodygami, które tworzą poduszkowate krzewy. Liście tych roślin są okółkowane lub przeciwległe, całe, o owalnym lub jajowatym, lekko wydłużonym kształcie i spiczastym czubku. Ale wielkość liści może wynosić od 0,8-1 cm do prawie 10 cm.

Inne są również kwiaty dziurawca zwyczajnego - zarówno małe, jak i ogromne. Ale nadal są zawsze postrzegane jako niezwykle atrakcyjne i dosłownie błyszczą na tle ciemnej trawiastej zieleni. Żółte lub złote, pojedyncze lub zebrane w kilkukwiatowe tarcze, wiechy i pół baldachy kwiatostanów, kwiaty ozdobnej św. Z przyjemnością patrzy się na puszystą dekorację kwiatów, które są proste w kształcie, ale bynajmniej nie w swojej strukturze. Wydają się być małymi słońcami, a potem gwiazdami i zwykle kwitną niestrudzenie w takich ilościach, że tworzą efekt luksusowego rozproszenia na kolorowych tkaninach. Te piękności kwitną od 30 do 55 dni od połowy lata.

Po kwitnieniu w dziurawcu, skórzaste, urocze, unilokularne kapsułki są zawiązywane, w których ukrytych jest wiele małych nasion. Tradycyjnym miesiącem owocowania dla wszystkich dziurawca jest wrzesień. Zwykle nawet w regionach, w których występują surowe zimy, owoce mają czas na pełne dojrzewanie.

Warunki uprawy i sadzenie

Dziurawiec ogrodowy to rośliny łatwe w uprawie, które można uznać za mało wymagające i dość odporne. Są odpowiednie zarówno dla doświadczonych letnich mieszkańców, jak i początkujących.

Aby odnieść sukces w tej uprawie, wystarczy wybrać otwarte, jasne obszary i niezbyt ciężkie, wilgotne, dobrze zagospodarowane gleby dla każdego dziurawca. Ziele dziurawca jest mało wymagające ze względu na swój skład i inne cechy. Dziurawiec duży i w kształcie kielicha jest w stanie znosić półcienie, dziurawiec toleruje nawet lekkie zalanie i jest uprawiany w strefa bagienna zbiornika

lub o godz
obszar nadbrzeżny
.

Dziurawiec, niezależnie od metody hodowli, dobrze znosi każde sadzenie i samodzielnie dostosowuje głębokość zanurzenia. Roślinę tę można sadzić zarówno wczesną wiosną, jak i jesienią. Jednocześnie obfite podlewanie podczas sadzenia i ochrona w okresie suszy przed całkowitym wysychaniem gleby wystarcza do adaptacji i rozpoczęcia szybkiego wzrostu.

Funkcje pielęgnacyjne

Dziurawiec właściwie nie wymaga żadnych regularnych zabiegów, a jego pielęgnacja jest więcej niż prosta. Ta roślina nawet sama pozbywa się więdłych kwiatów, nie psują one wyglądu krzewów i wystarczająco szybko odpadają.

Dziurawiec (gatunek należący do gatunków ozdobnych) dobrze znosi formowanie i można go wykonać w razie potrzeby, tworząc bardziej surową sylwetkę.

Jeśli w okresie kwitnienia wystąpią silne upały lub długotrwała susza, wówczas dodatkowe podlewanie będzie miało korzystny wpływ na czas trwania i obfitość koloru, ale samo podlewanie nie jest konieczne dla roślin i nie jest wymagane w przypadku dziurawca. Są wykonywane tylko na życzenie. Tylko dziurawiec jest bardziej wymagający do podlewania i wymaga regularnych zabiegów.

Wprowadzenie pełnowartościowych nawozów mineralnych wczesną wiosną stymuluje obfite kwitnienie, ale ogólnie wszystkie dziurawca zwyczajny jest mało wymagający dla żyzności gleby. Dziurawiec zakwitnie nawet na dość ubogiej glebie.

Dziurawiec, którego sadzenie i pielęgnacja nie są niczym innym niż prostym, można słusznie uznać za roślinę, którą można „zasadzić i zapomnieć”.

Zimowanie dziurawca zwyczajnego

Dziurawiec, którego gatunek ma wystarczającą wytrzymałość na środkowy pas, nie potrzebuje ochrony na zimę i schronienia. Ściółkowanie ma korzystny wpływ na regenerację krzewów wiosną i piękno zimozielonych gatunków. Ale nawet w przypadku zamarznięcia dziurawiec bardzo szybko się regeneruje.

Reprodukcja ogrodu dziurawca zwyczajnego

Dziurawiec można rozmnażać zarówno wegetatywnie, jak i z nasion. W przypadku tej rośliny lepiej jest siać nie na sadzonki, ale bezpośrednio na otwarty teren przed zimą, gdy tylko temperatura spadnie do 0 stopni, wraz z resztą bylin wymagających stratyfikacji.

Dziurawiec rozmnaża się wegetatywnie: - krzewy dzieląc wczesną wiosną lub jesienią; - szczepienie z ukorzenianiem pod kapturem w warunkach stabilnej wilgotności; - warstwowanie.

Trudno o roślinę łatwiejszą do rozmnażania niż dziurawiec. Rozmnażanie dowolną metodą jest dość efektywne, rośliny szybko się rozwijają i osiągają maksymalny efekt dekoracyjny i zdolność kwitnienia w przyszłym roku.

Dziurawiec: gatunek do sadzenia w ogrodzie

Hypericum (gatunki spokrewnione z roślinami ozdobnymi) są bardzo różnorodne, a jednocześnie zaskakująco do siebie podobne. Przede wszystkim rośliny te można rozpoznać po połączeniu jasnej zielnej zieleni i olśniewających żółtych kwiatów, których kolor można znaleźć tylko wśród jaskierów.

W rodzaju dziurawca jest 300 gatunków roślin, większość gatunków ozdobnych pochodzi z krajów śródziemnomorskich. Aktywne wykorzystanie w projektowaniu krajobrazu jest typowe tylko dla niektórych (mniej niż 10) gatunków tej rośliny.

Spośród dużych bylin cieszy się największą miłością Ziele dziurawca

(Hypericum ascyron) - potężna roślina o wysokości do 120 cm z prostymi, czworościennymi pędami, rozgałęziającymi się tylko w górnej części. Wydłużone, jajowate, siedzące naprzeciwko liście wydają się otaczać łodygę, mogą osiągnąć długość 10 cm, regularne kwiaty z podwójnym okwiatu składają się z pięciu płatków (falistych, z falistym brzegiem), osiągają średnicę od 5 do 8 cm, często nie kwitną pojedynczo, ale 3-5 sztuk na końcach pędów. Pręciki są zebrane w 5 gron, górny jajnik jest bardzo piękny, pięć kolumn również rośnie razem u podstawy. Dziurawiec kwitnie od lipca do końca sierpnia. Obecnie gatunek ten obejmuje również dziurawiec (Hypericum gebleri), który wcześniej był rozpatrywany osobno, ale obecnie jest czasami sprzedawany pod starą nazwą.

Półkrzew dorasta do pół metra wysokości Ziele dziurawca

(Hypericum calycinum). Jest to roślina o zimozielonych, skórzastych liściach eliptyczno-lancetowatych i bardzo dużych kwiatach, do 8 cm średnicy, pośrodku których znajdują się liczne pręciki, często prawie doganiające sam kwiat. Jasny, intensywny słoneczny żółty lub cytrynowy kolor sprawia, że ​​roślina ta jest jedną z najbardziej efektownych dekoracji ogrodowych.

Inny rodzaj ozdobnego dziurawca należy również do krzewów karłowatych - swerba wielolistna

(Hypericum polyphyllum), którego wysokość waha się od 15 do 35 cm Gęsto liściaste i rozgałęzione pędy tworzą rodzaj półkolistych poduszek, na ciemnym tle liści, z których obnoszą się pięciocentymetrowe olśniewające żółte kwiaty z bardzo szerokimi, odwrotnie jajowatymi płatkami korony . Środek jest stosunkowo skromny, ale doskonale harmonizuje z masywnymi kwiatami.

Ziele dziurawca

(Hypericum olympicum) to krzew o podobnej wysokości z gęsto rozgałęzionymi pędami i małymi, wąskimi i ciemnymi liśćmi, które tworzą doskonałe tło dla dużych pięciocentymetrowych kwiatów zebranych w kwiatostany pół baldaszkowate. Dziurawiec kwitnący w drugiej połowie lata podbija lekko obniżone, jakby odrzucone płatki korony.

Znacznie niższa i rzadsza roślina - Ziele dziurawca

(Hypericum nummularioides). Jest to gatunek karła o maksymalnej wysokości około 15-20 cm, często nawet ograniczonej do 5 cm.Dziurawiec tego gatunku tworzy piękny dywanik z gałęzi rozgałęziających się od samej podstawy i zdrewniałych od dołu, gęsto porośniętych małymi, nie dłuższymi niż 1 cm, niebieskawymi liśćmi. Kwiaty zbierane są w pół-parasolach, bardziej nijakich niż u innych gatunków, ale na tak miniaturowej roślinie nadal są dość spektakularne.

W projektowaniu zbiorników, wzdłuż krawędzi stawów, w celu tworzenia różnych efektów, pełzających zarośli i przejść w projektowaniu zbiorników wodnych, karłowaty Ziele dziurawca

(Hypericum elodes), o którym spierają się dziś naukowcy na całym świecie. Jest to zwarta roślina o wysokości od 20 do 30 cm, wytrzymująca pięciocentymetrową powódź. Pędy pełzające tworzą solidne zarośla, obnoszą się z owłosionymi zaokrąglonymi liśćmi i wydają się uderzająco koronkowe. Dziurawiec kwitnie małymi żółtymi kwiatami, które są zauważalnie gorsze pod względem piękna niż zwykłe gatunki ogrodowe.

W regionach o surowych zimach jest znacznie mniej powszechny Ziele dziurawca

... Jedynym gatunkiem, który jest w stanie przetrwać zimowe przymrozki na środkowym pasie, jest półzimozielony
Dziurawiec rozwalony
(Hypericum patulum). Jest to zwarty, ale bardzo piękny krzew do 1 m wysokości z silnymi rozgałęzieniami z otwartymi, lekko opadającymi brązowymi gałęziami, jakby rozłożonymi na boki. Zmiana koloru z czerwonawego lub rubinowego u młodych pędów na ciemnobrązowy zdobi roślinę w okresie, gdy budzi się wiosną. Liście są wystarczająco duże, do 5 cm długości, jajowate ze spiczastym końcem, o pięknej, skórzastej, matowej powierzchni. Kwitnienie dziurawca jest tak piękne, jak każdego innego ziela dziurawca. Duże, jasnożółte kwiaty z długimi pręcikami tworzącymi ażurowy środek i satynową fakturą płatków zebrane są w kilka kwiatostanów na końcach pędów. Wielu nazywa dziś rozległe ziele dziurawca głównym konkurentem modnej Potentilli. Roślina ta kwitnie przez 2 miesiące, po czym dojrzewają wieloziarniste torebki skórzaste, pękając dopiero następnej wiosny.

Zastosowanie w dekoracji ogrodu:

Jako dekoracyjna roślina liściasta i kwitnąca w dowolnych rabatach kwiatowych i mieszankach; - jako roślina, która skutecznie wypełnia glebę między pojedynczymi dużymi uprawami; - w projektowaniu w stylu naturalnym, w grupach i szykach; - jako pojedyncze krzewy i byliny do ozdabiania trawnika i łąk przed okrywą; - do tworzenia zarośli w pobliżu krzewów; - w projektowaniu skalniaków i ogrodów skalnych; - w kompozycjach z zakładem na żółtą paletę; - w mixbordach dywanowych; - do zabawy teksturą w stylu regularnym; - w obrzeżach oraz do maskowania przejść i krawędzi natarcia kompozycji dekoracyjnych

Dziurawiec nadaje się zarówno do dekoracji ogrodów skalnych, jak i do sadzenia na przyjęciu solowym lub w różnych zespołach dekoracyjnych.

Ostatnio wiele osób próbuje z pomocą zastąpić tradycyjne tabletki i zastrzyki terapią. Jednym z najbardziej leczniczych ziół jest dziurawiec, jest coraz bardziej uprawiany. Dziurawiec jest bezpretensjonalny i może dać dobre zbiory nawet przy minimalnej staranności.