Ta wieloletnia roślina znana jest od starożytnego Rzymu. Valerian nadal nie stracił na znaczeniu pod względem środka uspokajającego. Z powodzeniem uprawia się ją w letniskowej chacie, wykorzystując kłącza i korzenie jako surowce lecznicze. Jak uprawiać i używać waleriany, rozważymy w artykule.
Gromadzenie i przechowywanie
Roślinę zbiera się w celu wytworzenia leków. Korzeń kozłka ma właściwości lecznicze. Ta część rośliny jest zbierana późnym latem lub wczesną jesienią.
Podczas zbierania surowców należy dokładnie sprawdzić miejsca zbiórki i proponowaną roślinę. Fakt jest taki walerianę można łatwo pomylić z innymi ziołamina przykład z klinem leczniczym. Jeśli w pobliżu znajdzie się taka roślina, należy zachować ostrożność, ponieważ jeśli jej kłącza są splecione z korzeniami kozłka, może to być niebezpieczne. W takim sąsiedztwie korzeń korzenia może nawet nabrać zapachu waleriany, co może zmylić niedoświadczonego zielarza.
Po wykopaniu korzeni kozłka należy je wypłukać w zimnej wodzie i wysuszyć na słońcu. Następnie są suszone w specjalnych suszarkach, na strychu lub pod baldachimem.
Przechowuj je w szklanym słoju lub papierowej torbie. Okres przydatności do spożycia wynosi 3 lata.
Chyba każdy zna słabość kotów do zapachu tej rośliny, dlatego należy uważać, aby zwierzęta nie zepsuły surowców.
Opis Valerian officinalis
Valerian officinalis to wieloletnie zioło, osiągające wysokość 1,5 m.
Kłącze kozłka jest krótkie, grube (do 4 cm długości, do 3 cm grubości). Liczne cienkie korzenie przybyszowe rozciągają się od kłącza ze wszystkich stron. Łodyga kozłka jest wyprostowana, zwarta, bruzdowana, rozgałęzia się bliżej kwiatostanu. Na jednym krzaku rozwija się kilka łodyg.
Liście kozłka: dolne i środkowe - długie, szypułkowe, górne - siedzące, przeciwległe, czasami naprzemiennie lub zebrane 3-4 w okółki, pierzasto wycięte.
Kwiaty waleriany są pachnące, małe, do 4 mm średnicy, biseksualne, z podwójnym okwiatem, białym, jasnofioletowym lub różowawym, zebrane w duże kwiatostany. Waleriana kwitnie od drugiego roku życia prawie przez całe lato.
Do celów leczniczych używa się kłącza i korzeni rośliny. Waleriana jest używana jako środek uspokajający i przeciwskurczowy. Działa również żółciopędnie, zwiększa wydzielanie przewodu pokarmowego, rozszerza naczynia wieńcowe.
Kwiatostany kozłka lekarskiego.
Skład i właściwości lecznicze
Właściwości lecznicze kozłka lekarskiego wynikają z jego złożonego składu. Roślina jest bogata w olejki eteryczne. Zawiera alkaloidy, witaminy, minerały (np. Selen, żelazo). Korzeń zawiera garbniki, saponiny, cukry.
Ze względu na obecność olejku eterycznego kłącze ma specyficzny zapach, prawdopodobnie znany każdemu. Zgodnie z opisem jest to głęboki, drzewno-balsamiczny zapach z lekkim herbacianym odcieniem. Pozytywnie oddziałuje na układ nerwowy człowieka, łagodzi podrażnienia, zmniejsza pobudliwość nerwową, działa na bezsenność i histerię.
Waleriana eliminuje tachykardię, zwiększony niepokój. Wdychanie jego aromatu i używanie go w różnych formach doskonale koi.Jest również uważany za antidotum na alkohol i nikotynę i działa jako środek do detoksykacji organizmu.
Pierwsze badania nad walerianą przeprowadzili starożytni naukowcy. Opisali to jako roślinę, która może wpływać na układ nerwowy. Na bazie nalewki stworzono leki pomagające przy zaburzeniach nerwowych. Podobne badania trwają w naszych czasach. Tak więc japońscy naukowcy z Uniwersytetu w Osace doszli do takiego wniosku waleriana zawiera kompleks substancji zapobiegających rozwojowi niedoborów odporności... Ponadto roślina ta jest skutecznym środkiem uspokajającym stworzonym przez samą naturę.
Odniesienie botaniczne
Społeczność waleriany obejmuje około 100 gatunków, które rosną w Ameryce Południowej i Północnej, Europie i Azji. Rodzina obejmuje 13 rodzajów i ponad 400 gatunków roślin. Rosyjska rodzina waleriany zawiera 5 rodzajów i ponad 70 gatunków różnych roślin.
Aktualną wartość mają rośliny kozłka lekarskiego, walerianella (używana w wielu krajach jako roślina do przygotowywania sałatek), patinia (ma właściwości lecznicze) i centrantus (odnosi się do roślin ozdobnych). Z szeregu roślin z tej rodziny wytwarza się różne dodatki zapachowe, które znajdują zastosowanie w kosmetologii i farmakologii.
Zastosowanie w kosmetologii
W kosmetologii olejek stosuje się do pielęgnacji skóry twarzy, stosuje się go przy neurodermitach. Olejek eteryczny jest skuteczny w przypadku wysypek i nadwrażliwej skóry. Kobiety zaciekawią, że olejek z tej rośliny wygładza zmarszczki i działa liftingująco.
Uzupełniające olejki to olej z drzewa różanego, mirtu, paczuli, lawendy, petitgrain.
Bardzo często ludzie zachowują się niesprawiedliwie wobec zapachu tego olejku, nazywając go „zapachem kobiecego niepokoju”. W rzeczywistości w połączeniu z uzupełniającymi się olejkami waleriana jest w stanie stworzyć najbardziej wykwintne kompozycje. To prawda, należy do środków zwiotczających - grupy olejków eterycznych uspokajających układ nerwowy, dlatego nie należy wdychać zapachu olejku kozłkowego, jeśli trzeba się na czymś skoncentrować. Ale ten aromat łagodzi nerwobóle, migreny, normalizuje rytm i tętno.
Kąpiel w relaksującej kąpieli z walerianą
Aby uzyskać odprężającą kąpiel, dodaj 10 kropli olejku walerianowego do śmietany lub miodu. Powstałą emulsję wlewa się do kąpieli i zanurza w niej 15 minut przed snem.
Kąpiel w kąpieli walerianowej skutecznie zmniejsza pobudliwość układu nerwowego, łagodzi drgawki.
Waleriana na twarz
Walerianowa maska na twarz pomoże odprężyć się i uporządkować skórę. Kłącze rośliny, zmiażdżone na proszek, wlewa się wrzącą wodą i dokładnie miesza. Gdy masa uzyska jednorodną konsystencję, należy nałożyć ją na twarz cienką warstwą. Następnie twarz jest pokryta gazą złożoną z kilku warstw. Po 15 minutach maskę zmywa się ciepłą wodą.
Sok z korzenia kozłka lekarskiego służy do łagodzenia zaczerwienień skóry twarzy, a także do pozbycia się trądziku czy podrażnień. Aby uzyskać bardziej wyrazisty efekt, sok zamraża się w foremkach do lodu, po czym skórę wciera się kostkami lodu. Pomaga również pozbyć się oparzeń słonecznych i łuszczenia się. Można również użyć świeżego soku z waleriany, ale wyniki są mniej dramatyczne.
Napar na bazie tej rośliny w kosmetologii służy między innymi do rozjaśniania skóry twarzy, usuwania plam starczych i piegów. Aby go przygotować, wystarczy zaparzyć walerianę i użyć jej jako środka czyszczącego.
Korzyści dla włosów
Waleriana jest również stosowana jako produkt do pielęgnacji włosów.Wykonuje się z niego napar, łącząc z innymi ziołami leczniczymi, a otrzymanym produktem myje się czyste włosy. Sugerujemy, abyś zwrócił uwagę na kilka przepisów na przygotowanie skutecznych naparów i masek z walerianą na włosy.
- Jeśli martwisz się łupieżem, napar z dębu i waleriany pomoże się go pozbyć. Aby go przygotować, należy wymieszać dwadzieścia pięć gramów proszku z kory dębu, a także łyżkę posiekanego korzenia kozłka, wlać wszystko wrzącą wodą w ilości jednego litra i nalegać przez dziesięć minut. Gdy produkt będzie gotowy, spłucz nim włosy po umyciu szamponem.
- Aby przyspieszyć proces wzrostu włosów, należy użyć następującego naparu: wymieszać łyżkę drobno pokrojonej skórki pomarańczy i taką samą ilość rozmarynu, dodać łyżkę korzenia kozłka lekarskiego i napełnić całość wódką w ilości dwóch sto mililitrów. Zaparzaj produkt przez siedem dni, a następnie zacznij wcierać w skórę głowy na kilka godzin przed myciem.
- Kruche i rozdwojone końcówki wymagają stałej pielęgnacji. Można go zaopatrzyć w napar z kilku rodzajów ziół, aplikując go co najmniej dwa razy w tygodniu. W ten sposób możesz przygotować produkt. Jeden duży liść aloesu należy zetrzeć na drobnej tarce, dodać łyżkę kwiatów nagietka i pół szklanki świeżej śmietany. Wyślij tam łyżkę startego korzenia kozłka i dobrze wymieszaj, aż będzie gładka. Powstały produkt nałóż na cebulki włosów, rozprowadzając na całej długości i pozostaw na pół godziny, po czym maskę należy zmyć ciepłą wodą.
Stosując regularnie te produkty będziesz w stanie odpowiednio zadbać o swoje włosy, dzięki czemu będą lepiej wyglądały i szybciej rosły..
Funkcje
Kontynuujmy opis waleriany lekarskiej. Roślina kwitnie w czerwcu lub lipcu, rozmnażanie odbywa się za pomocą nasion. Roślina należy do odpornych:
- Pomimo tego, że preferuje wysoką wilgotność, doskonale znosi również długotrwałą suszę.
- Optymalna temperatura wzrostu wynosi + 20 ... + 26 ° С, ale nasiona mogą kiełkować nawet przy + 5 ° С.
- Roślina dobrze przeżywa w cieniu.
W naturze roślinę najczęściej można spotkać na brzegach rzek i jezior, na podmokłych nizinach, znacznie rzadziej przedstawiciel flory występuje w miejscach suchych lub w górach.
Aplikacje do gotowania
W kuchni do przygotowania niektórych potraw używa się waleriany. Jako przyprawa może być dodawany do głównych dań kuchni europejskiej. Młode liście wkłada się do sałatek, zup, dań rybnych i duszonych warzyw.
Jeden z popularnych przepisów na sałatki: posiekaj 250 gramów liści, dodaj cebulę, kilka gotowanych jajek. Sałatka doprawiona olejem roślinnym. To wspaniałe danie wiosenne, ponieważ młode liście kozłka są bogate w witaminę C.
Waleriana nadaje się również do przygotowania oryginalnej sałatki truskawkowej. Aby to zrobić, ugotuj 4 jajka przepiórcze, a także około 16 krewetek. Następnie jajka i krewetki są obrane i zmieszane z liśćmi waleriany, sałaty, rukoli. Truskawki, około 8 sztuk, pokroić w cząstki i umieścić w misce sałatkowej z pozostałymi składnikami. Następnie przygotuj dressing z mieszanki soku pomarańczowego i cytrynowego, oleju roślinnego, tabasco. Ostrożnie wymieszaj sałatkę, aby nie uszkodzić ani nie zmiażdżyć składników.
Popularnym napojem walerianowym jest relaksująca herbata. W tym celu kilka łyżeczek suszonego waleriany zalać wrzątkiem i odstawić do zaparzenia. Tę herbatę można pić z dżemem lub miodem. Herbata dobrze komponuje się z miodem walerianowym, co tylko zwiększa skuteczność napoju. Herbata ma dobry efekt terapeutyczny. To
oczyszcza naczynia krwionośne, układ krwionośny i limfatyczny... Aby urozmaicić taki napój, można dodać do niego liście truskawki, dziurawiec, kwiaty jaśminu, kwiaty głogu, liście maliny, liście mięty - ta herbata znana jest jako „Wiosna nad Eleną”. Nazwa nawiązuje do wyspy Piotra Wielkiego, największej i najbardziej malowniczej zatoki na Morzu Japońskim, która słynie z wyjątkowej flory.
Ucho w języku hiszpańskim również nie jest kompletne bez liści kozłka. Trąbki rybne są dokładnie oczyszczane, krojone na cienkie kawałki. Następnie wlewa się zimną wodę, dodaje marchewkę i gotuje na małym ogniu przez 15 minut. Pomidory obrać ze skórki i pokroić w ćwiartki. Szalotki (około 4 cebule) pokroić na małe kawałki i podsmażać na maśle. Następnie bulion rybny jest filtrowany, mieszany z duszoną cebulą, dodaje się pomidory i gotuje przez kolejne 10 minut. Następnie trochę mąki rozcieńcza się mlekiem, dodaje szczyptę przypraw i wlewa do ucha. W uchu ogrzewa się 400 gramów marynowanych skorupiaków. Wstrząśnij dwoma żółtkami ze śmietaną i kilkoma łyżkami zupy rybnej. Ucho wyjmuje się z pieca i wlewa się do niego żółtka. Przed podaniem do naczynia dodaje się drobno posiekane liście waleriany, rozmarynu, miodunka.
W Ameryce waleriana jest dodawana do produkcji likierów. Sok roślinny jest również składnikiem znanego napoju bezalkoholowego „Olympia”.
Obszar dystrybucji
Roślina Valerian officinalis, której zdjęcie przedstawiono poniżej, ma dość szeroki obszar dystrybucji. Możesz spotkać tego przedstawiciela flory w różnych częściach świata:
- W europejskiej części Rosji, a także na terytorium Syberii Wschodniej i Dalekiego Wschodu, na Krymie.
- Na Ukrainie (występuje tu kilka rzadkich, ale bardzo cennych gatunków).
- Umiarkowane i subtropikalne regiony Morza Śródziemnego.
Roślina najlepiej czuje się na skrajach lasów, zielonych łąkach, lasach, trawach i torfowiskach, rośnie rzadko, rzadko tam, gdzie występują walerianowe zarośla.
Korzyści i leczenie waleriany
Korzyści z tej rośliny znane są medycynie ludowej i urzędowej. Na bazie tego zioła przygotowuje się wiele naparów, wywarów, preparatów ziołowych. Na przykład, od migreny wywar z łyżki suchych surowców, napełniony szklanką zimnej wody, doskonale pomaga. Mieszaninę pozostawia się do zaparzenia przez 12 godzin, a następnie filtruje. Weź lekarstwo na 1 łyżkę. l. 4 razy dziennie. Uważa się, że nalewka alkoholowa jest nie mniej skuteczna. Jest przygotowywany z suchych surowców nasyconych alkoholem. Nalewkę rozcieńcza się wodą i przyjmuje doustnie z lękami, załamaniem nerwowym jako środkiem uspokajającym.
Jak każdy inny preparat ziołowy, waleriana charakteryzuje się kumulatywnym efektem terapeutycznym. Pod tym względem roślina jest najbardziej skuteczna, gdy jest regularnie przyjmowana. Jednocześnie nie zaleca się długiego przyjmowania wywarów z rośliny, ponieważ może to powodować podrażnienie i nadmierne podniecenie. Doszli do tego naukowcy, którzy prowadzili badania nad wpływem waleriany na organizm człowieka przyjmowana wewnętrznie roślina nie jest tak skuteczna, jak podczas kąpieli lub wdychania oparów olejków eterycznych... Kąpiele uspokajają serce, skurcze, polecane są przy problemach ze snem, skurczach, nerwicach.
Często używany jest również sok z waleriany. Zmniejsza nadmierną pobudliwość układu nerwowego, pomaga przy stresie psychicznym. Sok pozyskiwany jest wiosną ze świeżej trawy. Weź takie lekarstwo powinno wynosić 1 łyżeczkę. z miodem.
Waleriana to doskonały środek na bóle głowy. Aby pozbyć się migren, na bazie tej rośliny przygotowuje się napar, po czym zwilża się w nim czystą szmatkę i nakłada na czoło i skronie, wykonując kompres.
Mówiąc o zaletach kozłka lekarskiego, nie sposób nie zauważyć, że roślina ma działanie moczopędne i żółciopędne, dlatego bazujące na niej napary stosowane są w nadciśnieniu tętniczym w celu obniżenia ciśnienia krwi.
Waleriana może pomóc złagodzić stres i złagodzić napięcie w układzie nerwowym.Również z pomocą tej rośliny wielokrotnie leczono choroby, takie jak epilepsja, tachykardia, bóle serca i stawów oraz niektóre choroby żołądka, takie jak zapalenie błony śluzowej żołądka. Obecnie waleriana jest stosowana w leczeniu dystonii wegetatywno-naczyniowej (VVD), a także w różnych chorobach narządów układu rozrodczego. Ton macicy, menopauza, bolesne miesiączki - to wskazania do stosowania wlewu kozłka lekarskiego.
W cukrzycy stosowanie produktów na bazie kozłka lekarskiego pomaga usprawnić pracę układu sercowo-naczyniowego, poprawić krążenie krwi, rozszerzyć naczynia krwionośne i wyeliminować skurcze mięśni. Ale najlepiej jest łączyć tradycyjne metody z lekami i regularnie odwiedzać lekarza, aby kontrolować poziom cukru we krwi.
Dla dzieci i niemowląt (niemowląt)
W przypadku dzieci, niemowląt i małych dzieci korzeń kozłka może być również korzystny, gdy jest zaparzany do kąpieli. W ten sposób możesz złagodzić podrażnienia, uspokoić układ nerwowy dziecka. Aby prawidłowo uwarzyć walerianę, musisz wykonać następujące czynności:
- Weź trzy łyżki korzenia kozłka i zalej dwoma litrami gorącej wody.
- Pozostaw płyn do zaparzenia na półtorej godziny, po doprowadzeniu mieszaniny do wrzenia.
- Odcedź bulion i ostudź, aby nie był gorący, a następnie dodaj płyn do kąpieli.
- Zabieg kąpieli dla dzieci nie powinien trwać dłużej niż piętnaście minut, ponieważ waleriana może wysuszać skórę dziecka.
- Po kąpieli należy nałożyć na skórę dziecka krem odżywczy i owinąć go ciepłym kocykiem.
Oprócz waleriany do kąpieli można użyć mieszanki suszonych ziół, w skład której może wchodzić tymianek, rumianek, pospólka itp. Wcześniej upewnij się, że dziecko nie jest uczulone na rośliny, kapiąc niewielką ilością roztworu na skórę. Jeśli zmieni kolor na czerwony, najlepiej nie używać herbat ziołowych.
Opłaty za bezsenność
Waleriana to zioło, które jest niezbędnym składnikiem pomagającym w leczeniu bezsenności. Zapoznajmy się z niektórymi z najbardziej efektownych kolekcji ze skarbonki mądrości ludowej:
- Korzenie kozłka lekarskiego, ziele melisy i krwawnika w równych ilościach zalewamy wrzątkiem w proporcji 1 część roślin na 10 części wody. Pij szklanki dziennie.
- Korzenie kozłka i szyszki chmielu wylewa się w równych ilościach z wodą w stosunku 1: 1: 10. Nakłada się 1 szklankę trzy razy dziennie.
- 20 g rośliny: szyszki chmielu, mięta pieprzowa i melisa (liście), dziurawiec (zioło), kozłek lekarski (korzenie) należy dodać do szklanki wrzącej wody i parzyć przez 20 minut. Pij szklankę dziennie.
Do przygotowania dowolnego naparu można użyć termosu, który utrzyma temperaturę.
Waleriana szkoda i przeciwwskazania
Roślina może wyrządzić szkodę organizmowi z indywidualną nietolerancją iw tym przypadku jest przeciwwskazana.
Ponieważ waleriana skutecznie łagodzi układ nerwowy, nie zaleca się stosowania jej wywarów i nalewek na godzinę przed sytuacjami wymagającymi szybkiej reakcji. Przy długotrwałym stosowaniu może wystąpić flegma i poranna senność. Również
możliwy spadek aktywności umysłowej i fizycznej... W takich przypadkach lek należy odstawić. W związku z tą cechą roślina nie jest zalecana dla młodzieży, a także osób w wieku 10-45 lat. Jest bardziej odpowiedni dla osób starszych i dzieci.
Ważne jest, aby przed użyciem olejku walerianowego skonsultować się z lekarzem. Faktem jest, że olej jest skoncentrowanym środkiem, dlatego nie wyklucza się reakcji alergicznych. Wewnątrz można wziąć tylko olejki eteryczne z odpowiednim znakiem od producenta. Podczas przyjmowania ważne jest, aby rozcieńczyć olej łyżką miodu. Pij tę mieszaninę z dużą ilością zakwaszonej wody, aby uniknąć podrażnienia błony śluzowej żołądka. Zabrania się przyjmowania więcej niż 3 kropli olejku dziennierozcieńczony w miodzie.
Eksperci wciąż nie są zgodni co do tego, czy waleriana uzależnia. Według licznych doniesień regularne stosowanie naparów z dodatkiem tej rośliny uzależnia, gdy stosuje się je jako lekarstwo na bezsenność. Nie ma jeszcze dokładnych informacji, ponieważ efekt jest indywidualny i zależy od stanu organizmu i układu odpornościowego. Niemniej jednak, aby nie sprawdzać tego na sobie, zaleca się przeprowadzenie kuracji walerianą nie dłużej niż czterdzieści pięć dni.
Właściwości rośliny kozłka lekarskiego
Oficjalnym surowcem Valerian officinalis są kłącza z korzeniami - Rhizomata cum radicibus Valerianae.
Zbierana jesienią po dojrzewaniu owoców lub wczesną wiosną. Surowce najpierw suszy się przez 1-2 dni, a następnie suszy w temperaturze 35 ° C lub w cieniu.
Główne składniki aktywne kłącza z korzeniami Valerian officinalis
to olejek eteryczny - 0,2-3,5% i walepotriaty - 0,5-1%. W skład olejku eterycznego wchodzą: octan bornylu - 32,15%, aloaromadendren, kwas 3-metylobutanowy, kezan, octan α-kesylu, octan α-kesanylu, alkohol α-kesylowy, kanokanol, izowalerianowy, hesperytynowy, walerinol, walerinol, kwas acetylosalonowy estry kwasu izowalerianowego, (-) - borneol, kamfen, ledol, maaliol, limonen, faurynon, eter valerenylowy, waleranon, β-bisabolik, kurkumen, (-) - myrtenol, (-) - myrtenyloizowalerianian, (-) - ftalan myrtenylu , guayan, guaiazulene, eudalen, seman, β-ionone, patchouli alcohol, Δ3 carene, felandren, Zingiber en, ocymene, caryophilene, isocaryophilene, hexamethylbenzene.
Irydoidy walepotriany: izowaltraty, acewaltraty, homowaltraty, walepotriany, acetoksywalepotriany, dihydroksywalepotriany, nepetalakton. Podczas suszenia kłączy korzeniami kozłka lekarskiego walepotriany ulegają częściowemu enzymatycznemu rozszczepieniu z utworzeniem irydoidów baldrinalowych i izowalerianowych lub ich analogów. W tym przypadku surowiec nabiera charakterystycznego zapachu.
Acevaltrat - aktywny składnik leczniczej rośliny waleriany
Baldrinal - aktywny składnik kozłka lekarskiego
Valerian officinalis zawiera również alkaloidy:
aktynidyna, N- (2-n-hydroksyfenylo) -etylaktynidyna, skitanina, tekostanina, tekomanina, waleriana, walerina i heatynina; makro- i mikroelementy: K, Ca, Mg, Fe, Mn, Cu, Zn, Cr, Al, Ba, V, Se, Ni, Sr, I, B.
Część nadziemna kozłka lekarskiego zawiera olejek eteryczny, który zawiera: (-) - octan bornylu, (-) - borneol, kamfen, α-pinen, β-pinen, limonen, n-cymen, kesan, α-kesyloctan ; węglowodany, w szczególności skrobia; irydoidy: waltrat, acewaltrat, izowaleryloksyhydroksyhydrowaltrat; kwasy fenolokarboksylowe i ich pochodne: kawowe, chlorogenowe, izochlorogenne; flawonoidy: apigenina, luteolina, diosmetyna, kempferol, kwercetyna, 7-glikozydowa luteolina, 7-biozydy apigeniny, luteolina i diosmetyna; witaminy: tokoferol (witamina E); alkaloidy.
W medycynie stosuje się wywar z kłączy z korzeniami kozłka lekarskiego, suchy ekstrakt, nalewkę i złożone preparaty: walokormid, kardiowalen, kardiofit, krople zeleniny, krople konwalii-waleriany, krople żołądkowe, krople do zębów. Surowiec wchodzi w skład opłat uspokajających i żołądkowych. Galenowe preparaty lecznicze kozłka lekarskiego zmniejszają pobudliwość ośrodkowego układu nerwowego, regulują czynność serca, obniżają ciśnienie krwi, wykazują działanie przeciwskurczowe i słabe żółciopędne, odczulające, przeciwrobacze, wiatropędne, zwiększają wydzielanie gruczołów przewodu pokarmowego, stosowane są do przewlekłe zaburzenia czynnościowe ośrodkowego układu nerwowego, histeria, eporogilepsja, urazy psychiczne. Właściwości lecznicze kozłka lekarskiego wykorzystuje się w łagodnych postaciach neurastenii i psychastenii, stanach maniakalno-depresyjnych, nerwobólach, neurodermitach,przewlekłe zaburzenia krążenia wieńcowego, w leczeniu i profilaktyce dusznicy bolesnej, nadciśnienia tętniczego, skurczu dodatkowego, z wadami serca, chorób wątroby i dróg żółciowych związanych z upośledzoną funkcją wydzielniczą, zaburzeniami klimakterium, ze zmęczeniem psychicznym i fizycznym, astmą oskrzelową, zapaleniem płuc, skurczami żołądka , kolki jelitowej, biegunka; w dermatologii - na egzemę, neurodermit, swędzenie skóry, pokrzywkę, łuszczycę; w stomatologii - z przewagą komponentu nerwowego w rozwoju chorób przyzębia, w kompleksowej terapii schorzeń jamy ustnej. W przypadku przedawkowania leków walerianowych możliwe są zaburzenia pracy serca, pobudzenie układu nerwowego, bóle głowy, nadmierna senność, uczucie depresji i obniżona wydajność. Stosowany w homeopatii i kosmetologii.
Powiązany artykuł: Piaskowiec żywiczny - właściwości użytkowe, opis
Apteka waleriana może być używana jako zioło na otwartym terenie.
Literatura dotycząca właściwości kozłka lekarskiego
- Jest rośliną miododajną i ozdobną. Compendium 2003 - Medicines / Ed. V.N. Kovalenko, A.P. Viktorova. - M., 2003;
- Kornievskaya V.G., Lesik I.P. Olejek eteryczny Valerian officinalis // Pharmac. zhurn. - 2000. - nr 3;
- Zasoby roślinne ZSRR: Rośliny kwitnące, ich skład chemiczny, zastosowanie. Rodzina Caprifoliaceae - Plantaginaceae. - L., 1990;
- Fursa N.S., Zotov A.A., Dmitruk S.E. Waleriana w ziołolecznictwie. - Tomsk, 1998;
- Fursa N.S., Kornievsky Yu.I., Mazur I.A. Waleriana jest korzeniem życia. - Zaporozhye, 1996.
^ W górę
Jak pić walerianę?
Konieczne jest ostrożne picie waleriany, aby nie uzależnić się, a także nie przedawkować. Należy również pamiętać, że w każdym przypadku należy go stosować na różne sposoby. Na przykład okłady polecane są na migreny i bóle głowy, na nadciśnienie - doustnie, aw przypadku chorób skóry czy podrażnień - na przygotowanie roztworu do kąpieli. W naszym artykule powiemy więcej o wskazaniach i dawkach do stosowania waleriany.
Wskazania do stosowania
Jeśli chcesz osiągnąć dobry efekt i poprawić kondycję swojego organizmu, musisz wziąć pod uwagę wskazania do stosowania waleriany. Koneserom tradycyjnej medycyny zaleca się stosowanie naparów lub wywarów z kozłka lekarskiego w przypadku następujących chorób lub objawów:
- padaczka;
- naprężenie;
- bezsenność;
- choroby układu sercowo-naczyniowego;
- choroby przewodu żołądkowo-jelitowego;
- nadciśnienie;
- migrena;
- częstoskurcz;
- kolka nerkowa i wątrobowa;
- choroby tarczycy;
- choroby dróg żółciowych.
Jeśli obawiasz się podrażnień lub chorób skóry, zaleca się kąpiele walerianowe lub kompresy lecznicze. Ale przyjmując lek doustnie, nie zapominaj, że przebieg leczenia nie powinien trwać dłużej niż półtora miesiąca, w przeciwnym razie waleriana może uzależnić.
Od jakiego wieku możesz wziąć?
Wewnątrz można stosować napary z kozłka lekarskiego tylko od określonego wieku - 12 lat. Wcześniej nie zaleca się podawania tego środka dzieciom ze względu na delikatny układ odpornościowy i niestabilne funkcje organizmu. Ale możesz zrobić kąpiel leczniczą z walerianą dla dziecka, podczas gdy on nie może użyć środka w środku.
Tak czy inaczej, nawet po osiągnięciu wymaganego wieku, wskazane jest skonsultowanie się z lekarzem przed rozpoczęciem przyjmowania nalewek lub wywarów na bazie waleriany. Wcześniej warto również upewnić się, że nie ma alergii na tę roślinę.
Ile możesz przyjmować dziennie (maksymalna dzienna dawka)?
Maksymalna dzienna dawka waleriany to trzy gramy na osobę. Zaleca się jednorazowo stosować nie więcej niż sześćset miligramów naparu lub wywaru, aby nie powodować uzależnienia lub przedawkowania.
Skutki uboczne i konsekwencje przedawkowania
Skutkami ubocznymi i konsekwencjami przedawkowania waleriany mogą być zawroty głowy, senność, zmniejszona wydajność, zmęczenie i reakcja alergiczna. Niektóre osoby odczuwają ból głowy, gorączkę, wymioty i zaburzenia stolca jako efekt uboczny.
Kiedy złożyć wniosek
Lecznicze właściwości Valerian officinalis są tak liczne i zróżnicowane, że roślina ta jest uważana za prawdziwe zbawienie od wielu chorób. Wymieńmy główne:
- Mentalne przepracowanie.
- Nadciśnienie.
- Padaczka.
- Uporczywe migreny.
- Skurcze w przewodzie pokarmowym.
- Zaburzenia snu.
- Histeria.
- Zaparcie.
- Bębnica.
- Wczesne stadia dławicy piersiowej.
Przydatne będzie pobranie rośliny i niektórych patologii wątroby, nerek, dróg żółciowych, pęcherzyka żółciowego. W przypadku problemów z ośrodkowym układem nerwowym pomocne będą również leki: pozwolą pacjentom pozbyć się zwiększonej drażliwości i normalizują sen.
Opłaty, które obejmują Valerian officinalis, można wykorzystać na nieregularne miesiączki, zapalenie okrężnicy, zapalenie pęcherzyka żółciowego, choroby żołądka, niewydolność serca. Roślina pomaga również w zatruciach u kobiet w ciąży.
Uprawa: sadzenie i pielęgnacja
Uprawa, sadzenie i pielęgnacja waleriany to odpowiedzialny biznes, który wymaga pewnej wiedzy i umiejętności. Nawet jeśli nigdy nie zajmowałeś się uprawą roślin, zalecenia naszego artykułu pomogą Ci prawidłowo sadzić i pielęgnować kozłek lekarski..
- Najlepszą porą na sadzenie kozłka jest lipiec, jednak w tym przypadku jego nasiona dojrzewają zbyt późno, dlatego w przyszłym roku lepiej sadzić roślinę w połowie wiosny.
- Aby zasiać nasiona, najpierw wykonaj małe rowki w ziemi. Następnie zacznij wysiewać walerianę, posypując ją humusem na wierzchu.
- Po przykryciu nasion zwilżyć glebę.
- Natychmiast po pojawieniu się pierwszych pędów należy rozpocząć czyszczenie chwastów, a także poluzować glebę.
- Kiedy zobaczysz, że pierwsze cztery liście pojawiły się na sadzonkach, konieczne będzie posadzenie waleriany w taki sposób, aby między roślinami była przestrzeń dwudziestu centymetrów, a między rzędami dziesięć centymetrów.
Pielęgnacja roślin powinna obejmować regularne podlewanie i usuwanie chwastów. Pierwszy plon kłącza kozłka można zebrać już w październiku, przekopując rośliny przez jeden. Pozostałe krzewy pozostaw na zimę, karmiąc nawozami azotowymi. W drugim roku wzrostu waleriana zaczyna kwitnąć. Konieczne jest zebranie nasion w momencie, gdy są już dojrzałe, i należy to zrobić w ten sposób: łodyga z kwiatami jest ostrożnie odcinana, wysyłana na chwilę w cień, czekając na dojrzewanie nasion, a następnie ziarna zbierane są w wygodnych pojemnikach.
Po ścięciu kwiatów należy przeprowadzić dodatkową sesję nawożenia gleby. Ponieważ waleriana jest rośliną wieloletnią, można ją zbierać każdego roku. Skuteczne napary i wywary można przygotować z nasion i kłączy, które pomogą pozbyć się niektórych chorób i ich objawów.
Uprawa waleriany w kraju
Oczywiście takie zioło lecznicze jest zawsze potrzebne w rodzinie. Wielu letnich mieszkańców zakłada na swojej stronie kącik apteczny, w którym uprawia kilka najpotrzebniejszych i najbezpieczniejszych ziół leczniczych do leczenia domowego. Ta lista obejmuje walerianę.
Siew waleriany
Nasiona waleriany można kupić lub zebrać samodzielnie. 100% kiełkowania nasion uzyskuje się podczas siewu na lekkiej glebie leśnej. Na czarnoziemach lepiej jest wstępnie dodać próchnicę, zwiększając poluzowanie gleby. Wysiew przeprowadza się jesienią lub wiosną w wilgotnej glebie metodą zwykłą lub liniową. Małe nasiona sadzi się na głębokość 0,5 cm lub przy siewie powierzchniowym przykrywa się niewielką warstwą gleby. Sadzonki o temperaturze powietrza + 5 ... + 6 ° C pojawiają się w ciągu 2-3 tygodni. Optymalna temperatura powietrza dla wzrostu i rozwoju wynosi od + 20 ... + 25 ° С.
Opieka
Pomimo swojej natury kochającej wilgoć, waleriana nadal jest w stanie tolerować suszę przez długi czas. Pielęgnacja polega na terminowym usuwaniu chwastów i utrzymywaniu gleby w stanie luźnym.
W pierwszym roku powstaje tylko rozeta z liści kozłka. Odrastanie masy nadziemnej rozpoczyna się natychmiast po stopieniu się śniegu. Pączkowanie i kwitnienie rozpoczynają się od drugiego roku po 40-45 dniach. Może rosnąć w jednym miejscu przez długi czas. Korzenie wykopuje się w 2-3 roku wzrostu i rozwoju. Nasiona dojrzewają w 75-90 dni. Jeśli nasiona nie są potrzebne, wierzchołki są odcinane, gdy pojawiają się kwiatostany. Następnie składniki odżywcze przechodzą do powstania większego systemu korzeniowego w roślinie.
Powielanie waleriany
Propaguj walerianę przez nasiona lub dzieląc krzew. Do rozmnażania nasion, przygotowane nasiona wysiewa się jesienią lub wiosną. Nasiona szybko tracą zdolność kiełkowania, dlatego siew najlepiej wykonywać ze świeżo zebranym materiałem siewnym.
Rozmnażanie kozłka przez podzielenie krzewów odbywa się wiosną, zanim liście zakwitną na roślinie. Krzewy do przeszczepu są podzielone tak, aby kłącze miało kilka żywych pąków.
Zbiór surowców z kozłka lekarskiego.
Zbieranie surowców
Zbiór surowców następuje po wysuszeniu masy nadziemnej. Ponowny zbiór surowców z jednego buszu odbywa się nie wcześniej niż rok później. Po całkowitym wykopaniu kłączy z korzeniami, nasiona są wprowadzane do uformowanego otworu w celu dalszej reprodukcji.
Drogi Czytelniku! Zapoznałeś się z właściwościami waleriany leczniczej, jej zastosowaniem przy wielu schorzeniach, możliwością samodzielnego przyrządzania napojów leczniczych oraz uprawą waleriany w kraju. Pozostaje jeszcze raz przypomnieć, że stosowanie preparatów kozłkowych przez długi czas w przebiegu leczenia jest konieczne tylko na zalecenie lekarza. Bądź zdrów!
Zakup surowców
Kłącza i liście do celów leczniczych zbierane są w drugim roku życia rośliny. Jeśli zbierane są dzikie gatunki, należy wykluczyć błędy - przedostanie się obcych ziół do mikstury leczniczej może prowadzić do zatrucia. Ponowne odbiór w tym samym miejscu odbywa się nie wcześniej niż dwa lata później. Po wyschnięciu łodyg pod koniec września lub w październiku krzew jest ostrożnie wykopywany, korzenie są czyszczone z ziemi, myte pod bieżącą wodą bez użycia szczotek. Małe procesy są usuwane, grube korzenie są przecinane na pół.
Suszenie i przechowywanie
Umyte i wysuszone korzenie umieszcza się na 2-3 dni w warstwie 10-15 cm na wolnym powietrzu pod baldachimem w celu wysuszenia i fermentacji, po czym ciemnieją i ostrzej pachną, uzyskując charakterystyczny aromat. Zbiór jest suszony w piekarniku lub w piekarniku w temperaturze nieprzekraczającej 35-40 stopni, regularnie go przewracając. Kiedy korzenie stają się kruche, proces jest zakończony. Okres przechowywania surowców wynosi do 36 miesięcy. Kolekcja umieszczona jest w szczelnie zamkniętych szklanych słoikach, aby uniknąć starzenia olejków eterycznych. W przypadku obcych zapachów, przebarwień, śladów aktywności życiowej owadów lub gryzoni nie zaleca się stosowania produktu.
Rodzaje waleriany ze zdjęciami
Najpopularniejszym gatunkiem jest Valerian officinalis. Inne gatunki są uprawiane przez ogrodników wyłącznie jako rośliny ozdobne. Najbardziej dekoracyjne typy:
Valeriana altaica = (Valeriana turczaninovii = Valeriana heterophylla = Valeriana reverdattoana)
Ojczyzną tego gatunku jest Syberia i Mongolia Północna. Kłącze jest wydłużone, proste pędy są praktycznie nagie lub nagie. Podstawne płytki liściowe mogą mieć 2 boczne segmenty lub być całe, podczas gdy łodygi w kształcie łodygi są wycinane lire-pinnato. Kwiatostan główkowaty w niektórych przypadkach ma dodatkowe małe główki. Jasnoróżowe kwiaty są wąsko lejkowate. Nagie owoce mają kolor purpurowy.
Valeriana petrophila
Gatunek ten pochodzi z północnej Mongolii i Syberii.Kłącze jest skrócone, ma płaty przypominające sznury, na końcu rozłogów znajdują się wiązki blaszek liściowych. Na 1/3 zakrzywionych lub wznoszących się pędów, których długość wynosi 5–20 cm, znajdują się osłonki liściowe. Dolne blaszki liściowe są zwinięte w podniesioną rozetę; mają długie ogonki. Bezszypułkowe blaszki liściowe z górnej pary są pełne lub mają 2–3 pary małych segmentów bocznych. Gęsty kwiatostan ma kształt racemozy, prawie główkowaty, składa się z różowych kwiatów. Kiedy nadchodzi czas owocowania, kwiatostan rośnie silnie i luźno się.
Valeriana supina
Ojczyzną tego gatunku są wschodnie regiony Alp. Podstawowa rozeta składa się z zaokrąglonych owalnych blaszek liściowych. Roślina ta ma bladozielone pady, których wysokość waha się od 2 do 7 centymetrów. Średnica gęstych kwiatostanów sięga 30 mm, składają się z małych różowych kwiatów. Gatunek ten jest uprawiany w ogrodach skalnych jako roślina okrywowa. Taki waleriana uprawia dużą liczbę podziemnych rozłogów, dzięki czemu ma możliwość zdobywania dość dużych terytoriów.
Rock Valeriana (Valeriana saxicola)
Roślinę tę można spotkać dziko w górach Turcji i na Kaukazie na wysokości 1800-2500 metrów nad poziomem morza. Wysokość takiej wieloletniej rośliny nie przekracza 15 centymetrów, tworzy niezbyt duże krzewy. Występuje stosunkowo niewiele wąskich blaszek liściowych. Długość podstawowych blaszek liściowych wynosi około 20 mm, mają kształt podłużno-owalny, są spiczaste. Pędzle kompaktowe składają się z różowych kwiatków.
Uprawiane są również takie typy waleriany, jak: górska, trójskrzydłowa, główkowata i lipoliferous, ale należy pamiętać, że nie mają one spektakularnego wyglądu.
Najlepsze odmiany dla regionu moskiewskiego
- Góra,
- Spikelet,
- Łąka,
- Lipoliferous,
- Arizona,
- Ulyana,
- Brzęczenie kota
- Trawa kota jest czerwona
- Perovskaya Semko,
- Cardiola,
- Leczniczy,
- Strefa Vason,
- Litość,
- Maun Sports,
- Waleriana Krasnaja,
- Głęboki sen,
- Sałatka Zimowa
- Doktorze serca,
- Ałtaj,
- Kentrantus,
- Wysoki,
- Słony,
- Amurskaya.
Przepisy tradycyjnej medycyny z walerianą
Mistrzowie ziołolecznictwa zalecają stosowanie surowców do przygotowywania domowych naparów leczniczych. Korzenie rośliny są używane zarówno niezależnie, jak i jako część kolekcji. Liście dodaje się do herbaty. Prawidłowo stosowane zioło jest bezpieczne i korzystne dla organizmu poprzez normalizację układu nerwowego.
Napar wodny
10 g posiekanych korzeni parzy się w 200 ml wrzącej wody i pozostawia na 2 godziny pod przykryciem. Przefiltrowane, weź 15 ml trzy razy dziennie. W przeciwieństwie do nalewki alkoholowej ma mniej przeciwwskazań, za zgodą pediatry dopuszczalne jest podawanie jej dzieciom poniżej 12 lat.
Calming Elixir
Do gotowania weź w tych samych proporcjach korzenie waleriany, piwonii, suszonych kwiatów głogu, ziela matki. Surowce rozdrabniamy, umieszczamy w szklanym pojemniku, zalewamy 70% alkoholem lub wódką w przeliczeniu od 1 do 5. Pozostawić na 21 dni w miejscu osłoniętym przed słońcem. Zacznij przyjmować od 10 kropli rozpuszczonych w 100 ml wody, stopniowo zwiększając stężenie do łyżeczki produktu. Wskazane jest, aby pić wieczorem, przed pójściem spać. Leczenie trwa 14–28 dni. W razie potrzeby powtórz to po dwutygodniowej przerwie.
Skutki uboczne
Niemożliwe jest osiągnięcie takiego przedawkowania waleriany, aby nastąpił śmiertelny wynik. Jednak w przypadku długotrwałego stosowania i ciągłego przekraczania zalecanej dawki mogą wystąpić niepożądane reakcje organizmu.
Są to między innymi:
- senność;
- ogólna słabość;
- stan apatii, depresja;
- kiepska wydajność.
Jeśli pojawią się takie objawy, należy przerwać leczenie i udać się do lekarza.
Uwaga, koty!
Wszyscy wiedzą, jak koty traktują walerianę. Rosnąca roślina, a zwłaszcza jej korzeń, również ma dla nich atrakcyjny zapach. Jednak, podczas gdy spokojnie rośnie w ziemi, koty zwykle nie denerwują go zbytnio. Niebezpieczeństwo tkwi podczas kopania korzenia. Jeśli jego kawałki pozostaną na ziemi, ich zapach przyciąga koty z całej okolicy. Uwielbiają wpadać w ziemię na puste łóżko, a jeśli zostanie na nim posadzone coś innego, można to zniszczyć. Zaleca się ostrożne i całkowite wykopanie kłącza, pozostawiając jak najmniej korzeni w ziemi.
Doświadczeni ogrodnicy zielarscy zamykają łóżko ogrodowe walerianową metalową lub polimerową siatką jak klatką, która musi być dobrze przymocowana na krawędziach.
Choroby i szkodniki
Waleriana officinalis jest atakowana przez burak, mszycę kozłkową, ćmę ozimą, ćmę łąkową i pluskwicę buraczaną. Zdarzają się również przypadki zmian chorobowych z mączniakiem prawdziwym i, co najbardziej szkodliwe, białą zgnilizną, która na łodydze tworzy coś w rodzaju waty (grzybnia).
W przeważającej większości przypadków środki zapobiegawcze pomagają w zwalczaniu wszelkich szkodników (wysiew podobnej uprawy w innym miejscu, stosowanie zwiększonych dawek nawozów potasowo-fosforowych, wykopywanie ziemi z obrotem warstwy) i zaprawianie nasion przed sadzeniem (w produkcja).
Wybór materiału do sadzenia
Nasiona można kupić w każdym sklepie ogrodniczym. Z biegiem czasu tracą zdolność kiełkowania, więc nie powinny mieć więcej niż 7-12 miesięcy.
Opakowanie musi wskazywać nazwę odmiany i jej właściwości, nazwę producenta, numer partii, datę ważności, datę pakowania i pakowania, liczbę nasion w gramach. Napisy i rysunki muszą być czytelne i czytelne.
Ilość zakupionego materiału zależy od jego przeznaczenia. Jeśli sadzimy tylko na własny użytek, wystarczy 1 opakowanie o wadze 1 g. Jeśli do innych celów, to więcej.
Kryteria doboru roślin
Rośliny w stawie są nie tylko elementem dekoracyjnym, ale także integralną częścią systemu ekologicznego, który pozwala zachować jego równowagę. Na przykład w stojących zbiornikach wodnych ważne jest, aby mieć wyższe rośliny, które mogą oczyszczać wodę i zapobiegać jej mętnieniu i kwitnieniu.
Procesy te zachodzą szczególnie szybko w ciepłe dni, kiedy bakterie rozmnażają się niezwykle szybko i mogą sprawić, że zbiornik stanie się bezużyteczny w możliwie najkrótszym czasie.
Wybierając przedstawicieli flory do stawu, należy wziąć pod uwagę kształt i głębokość zbiornika, a także otaczający krajobraz. W przypadku obszaru podmiejskiego najlepiej nadają się bezpretensjonalne rośliny, które nie wymagają regularnej pielęgnacji.
Podczas kształtowania krajobrazu typu wody brane są pod uwagę następujące cechy:
- Zdolność roślin stawowych do przetrwania miesięcy zimowych zarówno w wodzie, jak iw glebie.
- Czas i opcje sadzenia, a także czas do wegetacji zadowoli pełnoprawnym wyglądem.
- Opis opieki nad kulturą.
Jeśli staw jest zaprojektowany w taki sposób, że ma kąt, z którego można się nim cieszyć, ważne jest, aby sadzić roślinność w taki sposób, aby nie zakrywała samego stawu. Jeśli w pobliżu wody znajduje się teren rekreacyjny, tworzą go tylko niewymiarowe uprawy. W stawie o powierzchni 4 metrów kwadratowych można stosować następujące rośliny w różnych kombinacjach: trzcina, trzcina, dzięgiel lub rabarbar. Bardzo małe stawy wymagają prostej dekoracji z tatarakiem, liliowcem, chastuha lub grotem strzały.
Przechowywanie nasion kozłka lekarskiego
Dopuszcza się przechowywanie nasion w wielowarstwowych workach papierowych umieszczonych w suchym pomieszczeniu. Nie powinno to trwać dłużej niż rok, ponieważ stracą zdolność kiełkowania.
W warunkach naturalnych rozmnażanie odbywa się na wietrze - gdy pędy się huśtają, są rozproszone w promieniu 5 metrów.W ten sposób, tworząc dobre warunki dla rośliny, możesz zamienić ją w chwast, który obsieje teren bez udziału ogrodnika.
Aby uniknąć takich incydentów, zaleca się odcinanie pędów, które zakończyły kwitnienie, gdy są jeszcze zielone. Więc korzenie będą rosły w przyspieszonym tempie, a samosiew ustanie.
Działania na kotach
W przeciwieństwie do ludzi, których wyciąg z ziół łagodzi, waleriana ma ekscytujący wpływ na koty, podobny do zatrucia narkotykami lub alkoholem. Zdaniem naukowców roślina zawiera aktynidynę, która przypomina feromony wydzielane przez członków rodziny kotów, w tym tygrysy, lwy i kuguary. Zapach tego lotnego związku jest podobny do substancji wchodzącej w skład moczu zwierząt, dlatego też kozłek zwyczajny nazywany jest popularnie kocią trawą.
Wzrost poziomu hormonów wywołuje atak euforii, w niektórych przypadkach - z przejawami niemotywowanej agresji. Zwierzę toczy się po podłodze, ociera się o źródło zapachu, przykrywa łapami, przewraca się, miauczy.
Narażenie na walerianę powoduje wyczerpanie układu nerwowego i może spowodować poważne szkody dla zdrowia kota (w ciężkich przypadkach nawet śmierć). Najbardziej wrażliwe na roślinę są koty niekastrowane. Jeśli w domu trzymane są leki z wyciągiem ziołowym, należy wybrać dla nich te miejsca, do których zwierzę nie może się przedostać. Kocimiętka będzie nieszkodliwym substytutem.
Tło historyczne
Valeriana po łacinie nazywa się Valeriana officinalis L. Istnieją dwie wersje pochodzenia tej nazwy. Według jednego wiąże się to z leczniczymi właściwościami zioła: po łacinie „valere” oznacza „silny, zdrowy”. Inni badacze korelują nazwę rośliny z imieniem uzdrowiciela Pliniusza Waleriana. Hipokrates, Dioscorides, Avicenna w swoich traktatach wymieniali zioło jako środek wzmacniający mózg, leczący choroby serca, żołądka i nerek. W opowieściach o starożytnej Grecji piszą, że roślina była używana nie tylko w medycynie, ale także w perfumerii ze względu na jasny aromat.
W średniowieczu wywary ziołowe stosowano w leczeniu zaburzeń nerwowych i napadów padaczkowych. Roślina od dawna znana jest w Rosji. Za panowania Piotra zioło było używane w szpitalach, napar z kwiatów był używany na tyfus.
Opcje roślin w kształcie stawu
W zależności od konfiguracji sztucznego zbiornika oferowane są różne rodzaje roślin:
- W przypadku geometrycznych stawów idealna jest herbata łąkowa, woda lub irys tataraku, trawa plakun, duża manna i inne opcje.
- W przypadku głębokiego stawu idealnym dodatkiem będą wysokie trzciny, alpinista wężowy, irys błotny, ożypałka, niewymiarowa jagoda i podobne rośliny.
- Płytkie zbiorniki wodne ozdobią swoją obecnością turzycę, mannę lub kalię, które są bezpretensjonalnymi uprawami i dobrze przetrwają w płytkich warunkach wodnych.
- Stawy z ozdobnymi fontannami to oddzielne zbiorniki, do dekoracji których sadzi się hiacynty wodne, kwiaty kukułki, niewymiarowe irysy, niezapominajki bagienne i szuwar.
Informacje historyczne [edytuj | edytuj kod]
Wpływ kozłka lekarskiego na wyższą aktywność nerwową był już znany lekarzom starożytnej Grecji. Dioscorides pisał o Walerianie jako „środku zdolnym do kontrolowania myśli” [12]. W średniowiecznej Europie roślina ta była stosowana przy różnych schorzeniach nerwowych, w tym w padaczce [12]. Wiedział o właściwościach waleriany i starożytnej Rosji [12]. Został zebrany na skalę przemysłową w Rosji w XVIII wieku.
Różni się specjalnym działaniem na koty, podobnie jak działanie leków na ludzi. Stąd popularna nazwa rośliny - „kocia trawa” lub „korzeń kota”.
Krótko o roślinie
Waleriana występuje na łąkach i obrzeżach olsów. Uwielbia rosnąć w wilgotnych miejscach, w korytach opuszczonych rzek, w rowach.
Bylina ma mleczny sok, duże kłącza, proste łodygi. Na rozgałęzionych łodygach rosną jaskrawe liście o jajowatym lub okrągłym kształcie. Kwiaty rośliny są małe, tworzą gęste i mocne kwiatostany w kształcie parasoli. Kwiaty występują w odcieniach bieli, różowobiałej i śnieżnobiałej. Waleriana kwitnie wczesnym latem i kwitnie do końca sierpnia. Niektóre odmiany roślin rosną do dwóch metrów nad ziemią. W przypadku leków korzenie kozłka są zbierane z dorosłych roślin jesienią lub wiosną. Roślina ma specyficzny zapach, za którym szaleją koty.
