Róża to wspaniały kwiat, który ozdobi każde kwietnik. Obecnie istnieje ogromna liczba gatunków tej rośliny, a odmiana Floribunda jest jedną z najczęstszych. Nie jest to zaskakujące, ponieważ ma przyzwoite walory zewnętrzne i ma zwiększoną odporność na czynniki zewnętrzne.
Sama nazwa „Floribunda” jest tłumaczona jako „obficie kwitnąca”. Odmiana została wyhodowana dzięki długiemu wysiłkowi hodowców. Prace rozpoczęto jeszcze w latach 20. ubiegłego wieku. Floribunda została oficjalnie zarejestrowana w 1952 roku. Prace hodowlane trwają do dziś, obecnie znana jest duża liczba róż, które różnią się wysokością krzewu, liczbą pąków i ich odcieniem.
Odmiana róży Floribunda
Daty sadzenia w otwartym terenie
Sadzonki róż sadzi się w ziemi wiosną lub jesienią, dokładniejsze terminy zależą od klimatu w regionie.
Dla regionu moskiewskiego i środkowego pasa przybliżone daty sadzenia róż: 20 kwietnia - 30 maja.
Jesienią sadzenie odbywa się od 10 września do 20 października.
Na Uralu i Syberii terminy sadzenia krzewów przesuwa się o 2-3 tygodnie do przodu.
Zdjęcie
Poniżej zobaczysz zdjęcie kwiatu:
Jak wybrać odpowiednie sadzonki
Przy wyborze sadzonek wybiera się najsilniejsze, z zieloną, całą korą i silnym systemem korzeniowym rośliny. Zdrowy krzew powinien mieć 2-3 mocne pędy. Kołnierz korzeniowy powyżej i poniżej zaszczepienia powinien mieć tę samą grubość i średnicę 5-8 milimetrów. Korzenie powinny mieć wiele cienkich korzeni. Korzenie suszonych sadzonek zanurza się w zimnej wodzie na dzień przed sadzeniem.
Galeria: róże parkowe (46 zdjęć)
Cechy rosnących róż floribunda
Charakterystyczną cechą róż floribunda jest tworzenie wielu pąków na krzaku, zebranych w kwiatostany. Rośliny w każdym wieku wymagają dużej ilości składników odżywczych i siły, dlatego głównym zadaniem hodowcy przy uprawie róż z tej grupy jest zapewnienie im komfortowych warunków.
Wybór miejsca
Aby róże floribunda rosły i cieszyły się kwitnieniem, musisz najpierw odpowiednio przygotować miejsce sadzenia.
Miejsce powinno być dobrze oświetlone, chronione przed przeciągami i niskimi (poniżej 1 metra) wodami gruntowymi. Najbardziej odpowiednim miejscem dla krzewów róż byłaby południowa strona wzniesienia lub zbocza. Po południu posadzone krzewy powinny być lekko zacienione. Przedłuża kwitnienie, chroni przed poparzeniami słonecznymi, wypaleniem koloru i przedwczesnym wysychaniem pędów.
Odpowiednia gleba
Róże Floribunda najlepiej rosną na glebach piaszczysto-gliniastych lub piaszczysto-gliniastych. W takim przypadku gleba powinna być luźna i oddychająca. Możesz poluzować glebę, dodając do niej niewielką ilość próchnicy.
Przed sadzeniem miejsce sadzenia sadzonek jest wykopywane na głębokość łopaty. Podczas kopania wprowadza się zgniły kompost (obornik) i nawozy fosforowe. Świeży obornik jest wprowadzany z wyprzedzeniem, musi mieć czas na wypalenie się w glebie, ponieważ podczas sadzenia może zaszkodzić roślinom.
Jak sadzić
Otwór na sadzonkę wykopuje się wcześniej, a górną żyzną warstwę ziemi usuwa się i osadza. Głębokość otworu zależy od miejsca szczepienia, które po posadzeniu powinno wynosić 3-8 centymetrów w glebie.Szerokość dołu wynosi 60 centymetrów.
Na dno wykopu wylewa się warstwę drenażową małych kamyków, wermikulitu, keramzytu, co zapewni odpływ nadmiaru wilgoci.
Odcięty wierzch gleby miesza się z zgniłym kompostem, zgniłym obornikiem i nawozami fosforanowymi.
Na korzeniach sadzonki suche, uszkodzone procesy usuwa się ostrym i zdezynfekowanym sekatorem. Główne korzenie róży są skrócone do 20-25 centymetrów.
Sadzonka jest instalowana pionowo, korzenie są delikatnie prostowane. Glebę wlewa się do otworu porcjami i lekko zagęszcza ręcznie. Po wypełnieniu dołu nie powinno być pustek w pobliżu korzeni.
Kołnierz korzeniowy po wypełnieniu dołu należy pogłębić o 5-8 centymetrów.
Po posadzeniu rośliny podłoże jest podlewane, a obszar korzeni ściółkowany drobną słomą, zgniłą próchnicą, trocinami drzew iglastych lub torfem.
Część nadziemna sadzonki po posadzeniu skraca się do 30-35 cm od poziomu gruntu.
Istnieje inna metoda sadzenia róż floribunda, która zmniejsza możliwość powstania pustek powietrznych w korzeniach sadzonki.
Aby zasadzić roślinę, wykopuje się dziurę o głębokości 30 centymetrów i szerokości 60 centymetrów.
Do przygotowanego otworu wlewamy z drenażem wiadro wodnego roztworu z humusem sodu o konsystencji słabo zaparzonej herbaty i tabletkę Heteroauxin.
Sadzonkę umieszcza się w dołku z wodą. Roślinę należy umieścić w wodzie do poziomu zaszczepienia. Ziemia jest wylewana i lekko zagęszczana.
Po takim sadzeniu nie przeprowadza się podlewania. Teren wokół sadzonki pokryty jest ściółką.
W ciągu pierwszych 1,5 tygodnia wzrostu po posadzeniu sadzonkę róży należy zacieniać spunbondem, lutrasilem, aby nie padało na nią bezpośrednie światło słoneczne. Następnie usuwa się materiał ochronny.
Cechy sadzenia róż floribunda w ziemi wiosną: wideo
Konsekwencje niewłaściwej uprawy
Jeśli nieprawidłowo zajmiesz się rośliną, może być podatna na choroby i szkodniki:
- rdza;
- mączniak;
- czarny punkt;
- mszyce.
Kiedy pojawią się pierwsze objawy, konieczne jest usunięcie chorych lub dotkniętych pędami i spryskać wszystkie dostępne krzewy środkami chemicznymi.
Ze względu na czas kwitnienia, odporność na mróz i choroby oraz bujne kwitnienie, floribunda jest obecnie bardzo poszukiwana w projektowaniu ogrodów i krajobrazu. Jego piękne kwiaty, wyróżniające się różnorodnością kolorów i wdzięczną prostotą kształtu, urzekają zarówno początkujących, jak i doświadczonych ogrodników i kolekcjonerów.
Jeśli zdecydujesz się rozpocząć hodowlę i uprawę Floribundy, musisz wiedzieć, że istnieje wiele odmian tego kwiatu i każdy ma swoje własne charakterystyczne cechy. Przeczytaj o odmianach takich jak Jubileusz Księcia Monako, Aspiryna, Różowa, Nina Weibul, Midsummer, Leonardo da Vinci, Coco Loco, Mona Lisa i Novalis.
Pielęgnacja róż na zewnątrz
Po posadzeniu sadzonek róży w stałym miejscu wzrostu zapewnia się im odpowiednią pielęgnację, ponieważ od tego zależy obfitość kwiatów, zdrowie i wygląd krzewu.
Podlewanie
W przypadku róż ważne jest obfite i terminowe podlewanie. Podłoże pod krzakami zawsze powinno być lekko wilgotne. Podlewanie odbywa się wieczorem lub wczesnym rankiem.
Podczas podlewania wieczorem osiadłą wodę z konewki bez zraszacza wlewa się strużką do podstawy krzewu, do małego otworu wykonanego wokół rośliny. W takim przypadku woda nie powinna spadać na liście.
Posypane róże podlewa się tylko rano, aby wilgoć na liściach miała czas wyschnąć do wieczora.
Latem liczba podlewań stopniowo maleje, a we wrześniu ustają. Jest to konieczne, aby na roślinie nie pojawiły się nowe pędy, co osłabi ją podczas zimowania.
Jeśli jesienią, na kilka tygodni przed schroniskiem, nie ma deszczu, należy podlewać krzaki 1-2 razy w tygodniu, ponieważ nie można zostawić róż na zimę bez wilgoci w korzeniach, to je osłabi.
Top dressing
Róże wymagają regularnego karmienia dla pełnego wzrostu i pączkowania krzewu.
W ciężkich glebach nie jest pożądane pełne zapłodnienie róż.
Krzewy róż są wrażliwe na sole w glebie. W ciężkich glebach są z trudem wypłukiwane, dlatego nawożenie kombinowane stosuje się w minimalnej ilości.
Krzew jest nawożony w drugim roku wzrostu. Opatrunek górny przeprowadza się corocznie: wiosną, latem i jesienią.
Wiosną, po otwarciu róż, na 1 kwadrat powierzchni nakłada się 60-80 gramów złożonych nawozów. Nawozy są równomiernie rozprowadzane po powierzchni i osadzane w glebie za pomocą grabi.
W połowie maja, gdy na krzewach róży pojawiają się pąki, po podlaniu lub deszczu rośliny nawozi się roztworem szybko działających nawozów mineralnych (30 gramów pogłównego nawozu na wiadro wody). 3 litry roztworu wlewa się pod jedną roślinę. Pod koniec czerwca powtarza się nawadnianie.
Pod koniec października - początek listopada nawozy potasowe i fosforanowe (które nie zawierają chloru) są rozrzucane po powierzchni ziemi, po 30 gramów każdego nawozu pogłównego na 1 kwadrat powierzchni. Jeśli krzewy róży schronią się na zimę, odgarniając na nie ziemię, po ich przykryciu stosuje się dodatkowe nawozy.
Ściółkowanie
Róże potrzebują luźnej gleby, gdzie ciepło, wilgoć, powietrze mogą łatwo przenikać. Regularne spulchnianie gleby oszczędza wodę do nawadniania i nawożenia. Podczas głębokiego rozluźnienia istnieje możliwość uszkodzenia korzenia. Aby zapobiec zagęszczaniu gleby, należy ją rozluźnić na głębokość nie większą niż 10 centymetrów lub przykryć ściółką, która zatrzyma wilgoć w glebie.
Ściółkowanie przeprowadza się po podlaniu i nakarmieniu buszu. W przypadku ściółki, igieł, zeszłorocznych trocin z gatunków iglastych, posiekanej słomy, torfu, zgniłej próchnicy. Ściółkę rozsypuje się wokół buszu w 8-10 cm warstwie.
Przycinanie
Przycinanie róż jest niezbędne dla pełnego wzrostu i kwitnienia krzewów. Odbywa się wiosną i jesienią przed schroniskiem dla roślin. To usuwa suche, zamarznięte, cienkie łodygi. Pozostają najsilniejsze pędy.
Podczas wiosennego przycinania na krzaku powinno pozostać 3-5 łodyg. Pozostałe gałęzie są dodatkowo przycinane na wysokość 4-5 pąków (łodygi powinny pozostać nad ziemią o długości około 10 cm). Jeśli po bokach są pędy, są również przycinane.
Róża Floribunda - przycinanie, cechy uprawy: wideo
Opis odmiany
Floribunda oznacza, że krzewy mają bujne i obfite kwitnienie. Istnieje ogromna liczba podtypów odmian różniących się wyglądem. Żadna inna grupa nie ma tak wielu odmian. Kwiaty mogą być proste, półpełne i podwójne, mogą mieć kielich lub płaski kielich, można je zbierać w małe lub duże kwiatostany. Wielkość kwiatów wynosi zwykle od 4 do 9 cm.
Większość róż Floribunda kwitnie w trzech podejściach. Kwiaty stopniowo otwierają się na kilka kawałków. Istnieją również odmiany, które kwitną w sposób ciągły.
Róże Floribunda wyróżniają się na tle innych pod wieloma względami. Powinno to obejmować:
- odporność na niskie temperatury;
- odporność na typowe choroby kwiatów;
- łatwość pielęgnacji;
- możliwość rozmnażania przez sadzonki.
Róże Floribunda są aktywnie wykorzystywane do kształtowania krajobrazu na zewnątrz. Świetnie prezentują się w parkach czy na rabatach kwiatowych w pobliżu dużych zwiedzanych budynków. Niektóre odmiany są używane jako sadzonki.
Jak prawidłowo się rozmnażać
Róże dobrze rozmnażają się przez sadzonki. Jednocześnie z krzewu wycina się zdrewniałe pędy. Zakorzeniają się jesienią lub są przechowywane do wiosny i sadzone później.
Do sadzenia sadzonki w górnej części są cięte pod kątem prostym, od dołu pod kątem 45 stopni. Górne cięcie jest obrabiane popiołem lub pokruszonym węglem aktywnym, a dolne - Kornevinem.
Sadzonki zakopuje się w przygotowanej glebie i przykrywa dwuwarstwową włókniną lub pokrojonymi plastikowymi butelkami.
Sadzonki na miejscu sadzenia rosną 2 lata, przez 3 lata wyrośnięte krzewy sadzimy na stałe.
Gleba i miejsce sadzenia
Zalecamy przeczytanie innych naszych artykułów
- Odmiana malinowa Karmel
- Poidła dla kurczaków
- Rasy perliczek
- Odmiana marchwi Królowa jesieni
Gleba do sadzenia
Pierwszą rzeczą, na którą należy się zdecydować przed zakupem sadzonek róży floribunda lub wykopaniem wyrosłych krzewów uzyskanych z sadzonek jest miejsce i gleba do trwałego sadzenia.
- Miejsce do sadzenia powinno być w półcieniu lub w słonecznym miejscu, gdzie w południe panuje gęsty cień, ponieważ ciągłe słońce po prostu spali delikatne liście i płatki pąków. Jeśli krzewy są sadzone w pobliżu domu, lepiej wybrać ścianę zachodnią lub wschodnią, ale na pewno nie południową lub północną.
- Najlepszą opcją gleby jest piaszczysto-gliniasta. Podłoże powinno być luźne, aby zapewnić lepszą oddychalność. Jeśli korzeniom brakuje powietrza, pąki nie będą jasne. Ciężką glebę można rozcieńczyć próchnicą lub piaskiem.
Ochrona przed chorobami i szkodnikami
Róże Floribunda, mimo wysokiej odporności na choroby i szkodniki, przy niewłaściwej pielęgnacji, podobnie jak inne rodzaje róż, choć w mniejszym stopniu, również zaczynają boleć lub pokrywać się szkodnikami.
Choroby
Czarny punkt
Kiedy choroba jest dotknięta chorobą, na liściach tworzą się czarne plamy, żółkną od dołu, wysychają i kruszą się. Zazwyczaj plamistość pojawia się w środku lata, a choroba osiąga szczyt pod koniec lata.
Choroba pojawia się z powodu nagłych zmian temperatury i wysokiej wilgotności.
Regularne opryskiwanie krzewów wywar ze skrzypu lub napar z pokrzywy zapobiega pojawieniu się tej choroby.
W przypadku choroby i zapobiegania stosuje się leki: Profit, Ridomil Gold, Skor, Topaz, Fitosporin.
Chore liście na krzaku są odrywane i niszczone.
Rdza
Wiosną na młodych pędach i liściach z tą chorobą pojawiają się jaskrawopomarańczowe guzki. Z biegiem czasu ciemnieją i rosną. Choroba osłabia krzew.
Rozprzestrzenianie się choroby następuje z powodu dużej wilgotności, a przy gorącej, suchej pogodzie rozwój grzybów zostaje zahamowany.
Możesz walczyć z chorobą za pomocą tych samych leków, które pomagają w czarnej plamie.
Dodatkowo zarażone krzewy wiosną są silnie przycinane, a usunięte pędy niszczone.
Przy wysokim stopniu uszkodzenia krzaki są wykopywane i usuwane z terenu.
Mączniak
Choroba pojawia się przy chłodnej, wilgotnej pogodzie. Na młodych pędach, liściach i pąkach pojawia się białawy nalot.
Pojawienie się choroby ułatwia brak światła, nadmiar azotu w ziemi i zagęszczone nasadzenia.
Na początku choroby pomaga odkurzanie popiołem drzewnym. Krzew spryskuje się wodą, a na wierzchu posypuje popiołem, po 2 godzinach wszystko zmywa.
W przypadku ciężkiej infekcji stosuje się leki przeciwgrzybicze. Wcześniej przed przetworzeniem na krzaku wszystkie chore liście są usuwane.
Szkodniki
Bronzovka
Duże złocistozielone chrząszcze zjadają płatki, pręciki i płatki róż. Szkodniki są usuwane ręcznie wcześnie rano, gdy są nieaktywne.
Mszyca różowa
Szkodniki osiedlają się w koloniach pod liśćmi, na zielonych pędach, szypułkach, pąkach. Wysysają sok, osłabiając krzew. Pędy dotkniętych róż są wygięte, liście zwinięte, pąki nie kwitną.
W początkowej fazie zmiany podczas opryskiwania stosuje się wywar z piołunu, napar z czosnku, tytoniu, ostrej papryki, krwawnika pospolitego, wierzchołków pomidorów z dodatkiem roztworu mydła. Jeśli jest wiele szkodników, stosuje się środki owadobójcze: Fitover, Inta-Vir, Actellik, Fufanon.
Sawfly różowy
Czarnobrązowy szkodnik przypomina pszczołę. Jego białawe larwy i jasnozielone gąsienice są uważane za najbardziej niebezpieczne dla rośliny. Zjadają przejścia w łodygach, zjadają pąki, kwiaty.Aby zwalczyć szkodnika, uszkodzone pędy są cięte i spalane.
Cechy treści w przeciwieństwie do innych odmian
W przeciwieństwie do innych odmian róż, floribunda:
- odporny na mróz;
- ma odporność na choroby;
- ma szeroką gamę odcieni (istnieją odmiany dwukolorowe i wielokolorowe);
- kwiaty na pędach nie znajdują się pojedynczo, ale w kwiatostanach o różnych rozmiarach, przypominających pędzle;
- różni się falistym kwitnieniem;
- ma gładkie i proste kolce;
- nie widać płytki nazębnej na blasze;
- kwiaty nie wymagają cięcia, same odpadają;
- praktycznie nie pachnie (niektóre odmiany mają słaby aromat).
Ważny! Kształt i wielkość kwiatów floribunda zostały zaczerpnięte z hybrydowej róży herbacianej, a kwitnienie z wieloma kwiatostanami, odporność na choroby i zdolność przystosowania się do środowiska z róż poliantu.
Schronienie na zimę
Przed schronieniem krzewu na zimę należy go przygotować. Pędy są przycinane, pozostawiając nie więcej niż 40 centymetrów od ziemi. Wszystkie liście są usuwane z buszu.
Krzew jest pokryty ziemią do 20-30 cm wysokości i pokryty świerkowymi gałęziami, opadłymi liśćmi dębu lub drewnianą lub metalową ramą z pokryciem. Po pierwszych opadach śniegu rośliny dodatkowo przykrywa się skórką śnieżną, aby utrzymać ciepło wewnątrz schroniska.
Róża okrywowa dobrze znosi zimę i wiosną zaraz po usunięciu materiału ochronnego zarasta nowymi pędami. Schronisko jest usuwane w marcu lub kwietniu (w zależności od klimatu regionalnego).
Najlepsze odmiany róż parkowych z grupy angielskiej
Róże tej odmiany są bardzo piękne, są używane w projektowaniu krajobrazu jako żywopłot, ale można je również stosować do pojedynczych nasadzeń, ponieważ przyciągają uwagę jasne kwitnące krzewy.
Zalecamy również przeczytanie:
16 najpopularniejszych roślin domowych Physalis: opis gatunków i odmian, technologia uprawy z nasion świerka w projektowaniu krajobrazu: najlepsze odmiany dekoracyjne i cechy uprawy Kalanchoe: opis gatunków i cech opieki w domu
Trzecia zaleta grupy floribunda
Długi okres kwitnienia - niektóre odmiany kwitną bez przerwy, inne mają faliste kwiaty z krótkimi okresami spoczynku. Bardzo łatwo jest dobrać odmiany tak, by ogród różany pachniał i zachwycał kwiatami od wiosny do późnej jesieni. To róże floribunda mogą wykonać to zadanie z wdziękiem i łatwością. Floribunda obficie kwitnie, tak tłumaczona jest nazwa tej grupy róż.
Róże Floribunda można z powodzeniem uprawiać do cięcia w szklarni, sukces jest gwarantowany, jeśli wybierzesz odmiany o wysokich łodygach i ciągłym kwitnieniu.
Odmiany
Klasyfikację róży przedstawiono według koloru i wielkości pąków. Istnieją odmiany kwiatów białych, żółtych, pomarańczowych, różowych, czerwonych, w paski:
- Białe odmiany "Floribunda". Alabaster i Kosmos stały się wybitnymi przedstawicielami takich roślin. Odmiany są do siebie podobne ze względu na kolor płatków. Delikatne, piękne płatki mają kremowy odcień. Krzewy są wysokie, długość sięga 1 metra lub więcej, kwiatostany są duże, średnica może osiągnąć 9 centymetrów. Krzewy składają się z 3-5 pąków, co sprawia wrażenie kwitnącej czapki. Praktycznie nie ma zapachu kwiatów. Alabaster i Kosmos nie boją się mrozów, kwitną do późnej jesieni. Odmiany można uprawiać w rejonie Moskwy, Syberii i Uralu.
- Odmiany żółte. Amber Queen to pachnąca odmiana o żółtych kwiatach. Kwiatostan o średnicy 7-8 centymetrów rozrzedza przyjemny aromat. Amber Queen kwitnie od połowy lata do pierwszych przymrozków. Krzew dorasta do 1 metra. Golden Wedding to kolejna żółta odmiana. Różni się od poprzedniego konkurenta jaśniejszym nasyconym kolorem. Kwiaty rosną w małych grupach po 3-5 sztuk. Krzew Złotego jest nieco mniejszy niż Krzew Amber.Odmiana nadaje się do uprawy w małych rabatach ogrodowych.
- Pomarańczowe róże. Ann Harknez to odmiana, która zaczyna kwitnąć nieco później niż reszta przedstawicieli - pod koniec lata. Ann wyróżnia się niesamowitym pięknem: średniej wielkości pomarańczowo-żółte róże kwitną stopniowo, z biegiem czasu, całkowicie wypełniając krzew. Kwiatostany mogą zawierać do 20 róż. Nie boją się deszczu i zimna, normalnie tolerują zimę. Inna odmiana żółtej róży, Fellowship, ma większe kwiaty o intensywnych morelowych kolorach. Są pogrupowane po 5-8 sztuk na każdym krzaku. Kwitnienie rozpoczyna się w połowie lata i trwa stopniowo do połowy października. Pąki mogą zamoknąć od deszczu i ulec pogorszeniu, wrażliwość na wilgoć jest gorsza niż w przypadku Ann Harkiez.
- Różowa Floribunda. Standardowy klasyczny kolor jest nieodłączny dla dwóch przedstawicieli: City of London i Sexy Rexy. Pierwsza odmiana ma wysokość do 1,5 metra. Płatki są delikatnie różowe i mają aksamitną konsystencję. City of London nadaje się do tworzenia żywopłotów, ponieważ szerokość krzewów sięga nawet 2 metrów. Z drugiej strony Sexy Rexie jest kompaktowy i nadaje się do hodowli na małych działkach ogrodowych. Pąki są różowe, mają faliste płatki. Kwiatostan zawiera 6-10 pąków.
- Przedstawiciele czerwieni. Klasyczny szlachetny kolor stał się głównym kolorem odmiany Evelyn Fison. Evelyn wyróżnia się ciągłym kwitnieniem. Jasne kolory przyciągną uwagę wszystkich wokół i sprawią, że Floribunda będzie królową każdego ogrodu. Odmiana Lily Marlene dorównuje Evelyn. Czerwone i bordowe róże Lily zachwycą każdego. Krzew nie jest podatny na przerost, maksymalna wysokość to 80 centymetrów. Kwitnienie następuje od początku okresu letniego i trwa do połowy jesieni.
- Róże o połączonym kolorze. Dla koneserów egzotyki odpowiednie są pomarańcze i cytryny. Złożony kolor łączy w sobie dwa kolory na płatkach: cytrynową i pomarańczową. Kolory przeplatają się ze sobą, tworząc kapryśną, jasną gamę. Nie ma prawie żadnego zapachu róż. Odmiana charakteryzuje się wysoką odpornością na suszę i zimotrwalością. Kolor połączenia to Purple Tiger. Płatki są pomalowane na podstawowy fioletowy kolor, przez który przechodzą biało-liliowe paski. Rozety złożone z kilku sztuk wyglądają harmonijnie i delikatnie.
Uwaga! Aby przedłużyć kwitnienie, róże są karmione solą potasową lub dodatkami organicznymi.
Opis i cechy róży
Grupa floribunda to najobszerniejsza grupa róż, których kwiaty różnią się od innych odmian jasnym, soczystym kolorem. Podgatunki różnią się od siebie zewnętrznie:
- rodzaj kwiatów: proste, pełne lub półpełne;
- kształt pąka: płaski lub kielichowy;
- kwiatostany: wielokwiatowe lub kilkukwiatowe;
- ponad sto kolorów: monochromatyczny, dwukolorowy, w paski.
- wielkość pąka: 4-12 centymetrów;
- kwitnienie: przerywane lub ciągłe;
- według wysokości buszu: krawężnik (40 centymetrów), średni (60-80 centymetrów), wysoki (ponad 1 metr).
Pomimo różnic, floribundy mają podobne cechy:
- liście są średnie, błyszczące, ciemnozielone;
- proste ciernie;
- większość z nich nie pachnie.
Zasada numer 1: wybierz wysokiej jakości materiał do sadzenia
Sadzonki niskiej jakości, kupowane ręcznie, mogą zrujnować cały biznes. A złe doświadczenie całkowicie zniechęci chęć eksperymentowania.
Dlatego nie oszczędzaj na sadzonkach. Kup wysokiej jakości materiał do sadzenia ze sprawdzonych szkółek. Daj pierwszeństwo roślinom z zamkniętym systemem korzeniowym: takie okazy łatwiej się zakorzeniają i rzadziej chorują.
Sadzonki wysokiej jakości można kupić tylko w szkółkach
I oczywiście wybierz opcje szczepione, które są odporne na zimno, szkodniki i choroby.
Zasada nr 6: skrócenie czasu
Po posadzeniu wiosną konieczne będzie przycinanie (przycinanie nie jest potrzebne w przypadku sadzonek z pojemników z zamkniętymi korzeniami). W różach floribunda zaleca się pozostawienie 3-5 pąków.Jeśli gałęzie są słabe, użyj silnego cięcia (10-15 cm; zostaw 1 pączek), jeśli zdrowe i rozwinięte - przycinaj lekkie (pozostaw 2-3 uformowane pąki).
Małpowanie to jeden z najważniejszych etapów pielęgnacji róż.
Przycinanie róż odbywa się 3 razy w roku:
- przycinanie wiosenne - po posadzeniu, w kolejnych latach - przed rozpoczęciem spływu soków (w drugiej połowie marca);
- przycinanie letnie - przeprowadza się lekką formę w celu pobudzenia kwitnienia - pędy odcina się o kilka centymetrów;
- przycinanie jesienne - usuwanie starych, nierozwiniętych gałęzi, liści w celu udanego zimowania róży.
Róże - szrab
Bardzo piękne odmiany parkowe róż dla regionu moskiewskiego, krabów, wyróżniają się długim kwitnieniem i szczególnie trwałym aromatem. Każdy ogrodnik może wybrać zrównoważone i bezpretensjonalne gatunki roślin o obfitym kwitnieniu i dobrym zdrowiu. Do najpopularniejszych odmian należą:
- Westerland;
- Bonica 82;
- Angela.
Odmiana Westerland charakteryzuje się tym, że krzew rośnie bardzo szybko, ma miedziano-pomarańczowe półpełne kwiaty. Pomimo tego, że kwitnienie trwa tylko 3 dni, w gronach jest dużo pąków, zastępujących opadłe kwiaty.
Charakterystyczną cechą odmiany Angela jest krzew o wielu drobnych kwiatach. Wśród innych odmian wyróżniają się jasnym różem, są zbierane w wielu pędzlach i prawie całkowicie pokrywają liście.
Cechy klimatu regionu moskiewskiego
Klimat w regionie moskiewskim jest umiarkowanie kontynentalny. Kontynentalność jest lepiej wyrażana w regionach wschodnich i południowo-wschodnich. Pory roku w regionie moskiewskim mają wyraźne granice. Tak więc zimy są bardzo mroźne, a lata ciepłe.
Liczba dni w roku, w których średnia temperatura nie przekracza 0 ° C, wynosi od 120 do 135 dni. Styczeń jest szczególnie mroźny. W tym miesiącu termometr często spada do -30 ... -25 o C. Był przypadek, gdy temperatura spadła do -54 o C (data nieokreślona). Grubość pokrywy śnieżnej rzadko przekracza tutaj 30-50 cm, a gleba zamarza do głębokości 0,75 m.
Lata mogą być chłodne i wilgotne lub ciepłe i suche. Zależy to od wpływu na rejon cyklonów i antycyklonów. Temperatura o tej porze roku waha się w granicach + 15 ... + 30 o C. Poniżej +10 o C i powyżej +35 o C zdarza się to rzadko. Po okresach suszy w sezonie mogą następować okresy deszczowe.