Willow goat Pendula: sadzenie i zalecenia dotyczące opieki nad nią

Być może wszyscy przynajmniej raz widzieli majestatyczne, wspaniałe wierzby na brzegach rzeki, pochylające swoje długie rzęsy do wody. Czy wiesz, że nie wszystkie z nich są imponujące rozmiarami, zwłaszcza wzrostem? Dzięki staraniom hodowców i tak przebiegłym zabiegom jak szczepienie i formowanie standardowe pojawiła się wierzba wahadłowa. Ta kultura jest marzeniem każdego skromnego właściciela witryny. Zachowawszy wdzięczną, płaczącą koronę, wierzba zamieniła się w zwarte drzewo i nie zajmuje dużo miejsca. To prawda, że ​​będzie potrzebować więcej uwagi, aby utrzymać gęstość korony, szczególnie pod względem przycinania.

Ogólna charakterystyka krzewu

Roślina należy do rodziny wierzbowych i jest poprawnie nazywana brediną. Wśród ludzi drzewo ma swoją nazwę ze względu na liście stał się ulubionym pokarmem kóz i owiec... Inną popularną nazwą jest rakita. Namiotowy krzew płaczący przez cały rok prezentuje się bardzo atrakcyjnie: wiosną miękkie foki pokrywają pędy, które następnie wypełniają się gęstym ulistnieniem i pięknymi żółtymi kwiatami aż do jesieni, a zimą na tle śniegu nawet nagie pędy z uwagę przyciągają zielonkawo-szare do czerwono-brązowych.

Drzewo ma średnią wielkość od 3 do 10 metrów wysokości i potężny, rozgałęziony system korzeniowy. Ojczyzną Penduli jest Europa, ale zakorzeniła się dobrze w wielu innych częściach świata, w tym w Rosji. Średnia długość życia to 30-40 lat, ale czasami dochodzi do 150 lat. Pędy są długie, wijące się, opadające kaskadowo do ziemi - to właśnie ma wartość dekoracyjną w wierzbie koziej.

Rodzaje bzdur

Botanicy klasyfikują roślinę jako drzewo lub krzew nadrzewny. Uwielbia lekkie, bezpretensjonalne do wyboru gleby. Na dzisiaj wyróżnia się następujące odmiany wierzby koziej:

1. Pendula - osiąga około 3 m wysokości, charakteryzuje się szeroką koroną płaczu, ciemnozielonym ulistnieniem, eliptyczny kształt 8-10 cm, świetnie prezentuje się na pniu. Średnia długość życia jest krótka - do 30 lat. Uwielbia obfite podlewanie, zakorzenia się na każdej glebie, szczególnie w pobliżu zbiorników wodnych. Doskonale wpasowuje się w krajobraz zarówno w pojedynkę, jak iw grupie. Kompozycję zdobi iglaste sąsiedztwo. W pielęgnacji ważne jest przycinanie pędów, tylko prawidłowe uformowanie krzewu w pierwszym roku życia stworzy wymaganą powierzchnię zewnętrzną.
2. Kilmarnock - miniaturowe drzewko, wysokość zaledwie 1,5 m. Uwielbia światło, dobrze znosi mróz, rośnie na każdej glebie. Nie lubi nadmiaru wilgoci, podlewanie powinno być umiarkowane.
3. Prochowiec - ma rozłożystą koronę i osiąga 10 m wysokości.

Liściaste liściaste drzewiaste z naturalną koroną płaczu

Jest ich niewiele: zapoznamy się z trzema najbardziej spektakularnymi z nich.

Wisząca brzoza

To ona jest symbolem Rosji, gdziekolwiek ją zobaczysz, to drzewo przypomni Ci o Ojczyźnie.

Wisząca brzoza, fot. Autorka

Wisząca brzoza, brodawkowata, zwyczajna (Betula pendula, syn. B. verrucosa) - ażurowe drzewo o wysokości do 25 m. W młodym wieku gałęzie rosną do góry, z czasem większość z nich opadnie.

Wisząca brzoza 'Youngii' w Logo Park, Kamensk, fot. Autorka

Forma dekoracyjna „Youngii” do 8 m wysokości, wypukła korona.

Wisząca brzoza 'Youngii' w mixborder, fot. Autorka

Forma jest rozmnażana przez szczepienie na łodydze oryginalnego gatunku.

Nasz rynek pomoże Ci wybrać sadzonki brzóz i innych drzew ozdobnych, porównując ceny w różnych sklepach internetowych. Zobacz wybór płaczących drzew liściastych do letnich domków.

Wierzba Babilonu

Luksusowe drzewo. Harmonijnie nad stawem, na trawniku.

Willow of Babylon, fot. Autorka

Wierzba babilońska (Salix babylonica) - rozłożyste drzewo do 12 m wysokości i szerokości; ze względu na jego potężne korzenie należy powstrzymać się od pokusy sadzenia go w pobliżu budynków.

Lespedec Thunberg

Piękny (szczególnie kwitnący) krzew płaczący, który poznaliśmy już w artykule Drzewa i krzewy w pobliżu: 9 pięknych przedstawicieli rodziny motylkowatych lub ćm.

Lespedetsa Thunberg z płaczącymi pędami jest szczególnie skuteczny w rozkwicie, fot. Autorka

Zauważono, że wraz z wiekiem „płacz” nabywają poszczególne osobniki:

• katalizatory;
• zwykła gruszka;
• jabłonie Nedzvetsky;
• klon srebrny;
• przyssawka wąskolistna;
• czeremcha i inne.

Rozmnażanie i pielęgnacja drzewa

Propagowane przez nasiona, szczepienia i sadzonki. Nasiona należy użyć po 10 dniach od dojrzewania, w przeciwnym razie utracone zostanie kiełkowanie. Kwitnienie rozpoczyna się w kwietniu przy złotych kotkach o długości około 10 cm, trwa około 2 tygodni. Owoc powstaje w maju. Ma kształt skrzynki o wymiarach 8 cm, w której znajduje się do 20 nasion z puszystymi naroślami.

Łatwiej jest ukorzenić drzewo przez sadzonki. Aby to zrobić, pocięte gałęzie o długości co najmniej 10 cm należy umieścić w wiadrze na kilka dni. W otworze należy wykonać dobry drenaż, kompostuj, umieść łodygę, zakop i zapewnij obfite podlewanie.

Koronę należy uformować natychmiast, odcinając dolne gałęzie, pączek wzrostu zawsze powinien być skierowany na zewnątrz.

Nie każdy ogrodnik może szczepić łodygę. To dość skomplikowany proces, który wymaga pewnej wiedzy i umiejętności. Wierzba kozia na pniu nie zakorzenia się we wszystkich odmianach. Do tego najlepiej nadaje się Pendula. Możesz również użyć własnego bagażnika jako bagażnika. Następnie musisz bardzo uważnie monitorować nerkętak, aby nie pojawiał się pod miejscem szczepień. Jeśli tak się stanie, należy usunąć nerkę.

Najlepszą opcją byłby zakup gotowej sadzonki w szkółce. Kupując, musisz dokładnie sprawdzić drzewo, aby było zdrowe. Kora powinna być nienaruszona, bez pęknięć, nie powinno być martwych łusek.

Przygotowanie gleby i podlewanie

Bredina nie jest pretensjonalna dla gleby, dobrze się zakorzeni w prawie każdych warunkach. Ale najlepiej będzie się czuć na gliniastej glebie, która jest gęsta i dobrze zatrzymuje wilgoć. Wiosną do sadzenia potrzebny będzie otwór o głębokości 40 cm i szerokości 50 cm (tak, aby pasował cały system korzeniowy). Na dnie otworu musisz zrobić dobry drenaż, a następnie wypełnić 1/3 ziemi lub lepiej taką mieszanką; w stosunku 1: 1 połączyć kompost, próchnicę i torf, można też dodać trochę piasku. Dla wzrostu karm nawozem azotowym, następnie umieść sadzonkę na środku i zakop ją.

Po obfitym podlaniu młode drzewo będzie potrzebowało około 25 litrów wody tygodniowo. Aby wilgoć mniej odparowała, zaleca się wykonanie warstwy ściółki w pobliżu pnia. Aby to zrobić, możesz użyć następujących materiałów: trociny, kamyki, keramzyt, torf, suszona trawa, papier. I również wymagane będzie regularne hillingowaniektóry dotlenia roślinę, a gleba nie będzie pękać.

Gdzie jest używana wierzba kozia

Oprócz piękna zewnętrznego roślina znalazła zastosowanie w różnych dziedzinach życia człowieka. Tak więc jej kwiaty są doskonałą wczesną rośliną miodową, wywar hemostatyczny, lekiem na przeziębienia, regulatorem pocenia się, reumatyzmem i wieloma innymi chorobami powstającymi z kory. Odwar z kory jest świetny na zapalenie jamy ustnej.... A z elastycznych gałęzi powstają doskonałe kosze i inne produkty.

Wybierając niezwykłą roślinę do sadzenia na swoim terenie, wielu pomija znaną, bezpretensjonalną i odporną na zimę wierzbę rosnącą wszędzie i wszędzie. Pragniemy zwrócić Państwa uwagę na standardowe formy, które prezentują się niezwykle dekoracyjnie zarówno w nasadzeniach pojedynczych, jak i grupowych.

Wierzba stemplowa w projektowaniu krajobrazu jest dość popularna: wdzięczne drzewa są zwykle sadzone w pobliżu zbiorników wodnych, w ogrodach japońskich i ogrodach skalnych. Wierzba na pniu z długimi zwisającymi gałęziami dobrze komponuje się z iglakami karłowatymi i okrywowymi, a także różnymi roślinami kochającymi wilgoć.

Standardowa wierzba z wyprostowanymi pędami, podobnie jak mniszek lekarski, służy do ozdabiania mixborders, kompozycji krajobrazowych w regularnym stylu i ogólnie będzie wyglądać niesamowicie samodzielnie na tle trawnika, a także w otoczeniu nisko rosnących krzewów lub byliny.

Opieka nad wierzbą na płaczącej łodydze nie jest trudna, ponieważ roślina ta jest w zasadzie uważana za bezpretensjonalną. Jednak w celu zachowania efektu dekoracyjnego i nadania koronie wyglądu parasola, zaleca się przycinanie bezpośrednio po kwitnieniu. Jeśli drzewo jest jeszcze młode, zwykle pozostawia się pędy o długości do 15 centymetrów, odcinając pączek, patrząc w górę lub na boki. U dorosłej wierzby standardowej pędy przycina się do dwóch trzecich długości, co sprawia, że ​​korona jest bardziej rozgałęziona. Wierzby o wyprostowanych łodygach również wymagają przycinania, aby zachować zgrabną, gęstą koronę, która może mieć kształt kulisty lub grzybowy. Właściwie każdy kształt, który ci się podoba!

Popularne odmiany wierzby na pniu

Pendula całolistna wierzba
(Wahadło)
na pniu ma płaczący kształt korony. Różowawe młode liście dość szybko zielenieją, a jesienią nabierają przyjemnego pomarańczowo-żółtego odcienia. Mają podłużny kształt z ostrą końcówką i zwykle osiągają długość do 15 centymetrów. Ta odmiana wierzby jest dość odporna na zimę i wiatr, dobrze znosi ostre zmiany temperatury. Najlepiej rośnie i rozwija się na stanowiskach słonecznych na glebach piaszczysto-gliniastych lub torfowych. Tempo wzrostu pędów jest niewielkie - około 20 centymetrów rocznie, ale tę odmianę należy również ścinać, aby zagęścić koronę i wzmocnić efekt dekoracyjny całej rośliny.

Iwa Hakuro-Nishiki

na pniu jest dość energiczna z długimi, rosnącymi w górę pędami, dzięki czemu nawet przy silnym cięciu wiosennym jej gęsta i dość szeroka korona (do trzech metrów średnicy) zachwyci Cię przez cały sezon. Młode liście tej wierzby również mają różowawy odcień, a następnie stają się biało-zielone. Hakuro-Nishiki wygląda bardzo korzystnie na tle roślin o monochromatycznej, ciemnej barwie. Aby zasadzić wierzbę tej odmiany, musisz również wybrać słoneczne miejsce i dodać piasek i torf do dołka, jeśli gleba jest gliniasta.

Purpurowa wierzba Nana (Nana)

na pniu ma cienkie, wyprostowane pędy, które opadają bliżej końcówek pod ciężarem gęstych liści. Gęsto rosnące jasnozielone liście mają wąski, podłużny kształt i dorastają do piętnastu centymetrów długości. Ten gatunek wierzby zawdzięcza swoją nazwę fioletowym kolczykom, które pojawiają się na pędach jeszcze zanim zostaną pokryte liśćmi. Nana jest niższa niż Hakuro-Nishiki i będzie miała do dwóch metrów średnicy. Powinien być również sadzony na słonecznym terenie z wilgotną i luźną glebą.

Najważniejsze cechy szczepienia

Jakich zasad należy przestrzegać, aby wyhodować piękne drzewko standardowe, miłe dla oka i harmonijnie wpisujące się w projekt? Oto krótki przewodnik krok po kroku:

1. Rozwiń podstawę (lub łodygę). Młoda sadzonka jest przywiązana do podpory i może rozwinąć się do określonej wysokości.
2. Weź zdrową łodygę z dwoma do czterech żywych pąków.
3. Nad górnym pączkiem cięcia (zrazu) wykonaj ukośne cięcie, aw dolnej części za pomocą dwóch plasterków utwórz rodzaj klina.
4. Za pomocą spiczastego odcinka (klin) ostrożnie włóż zraz do łodygi, aby nie uszkodzić tego ostatniego.
5. Potraktuj skrzyżowanie boiskiem ogrodowym i zawiąż je plastikową opaską lub taśmą elektryczną, którą z czasem można zmienić na nowe, a po roku można ją całkowicie usunąć.
6. Po miesiącu łodyga powinna się zakorzenić, a na niej pojawią się nowe pąki. Wkrótce uformują się świeżo upieczone pędy, a gdy tylko osiągną dwadzieścia centymetrów, należy je odpowiednio uszczypnąć.

Szczepienia należy manipulować wiosną, przy suchej, słonecznej pogodzie, aby nie doprowadzić do przedostania się bakterii, grzybów lub infekcji do węzła.

Zaleca się regularne dokarmianie szczepionych drzew nawozami azotowymi (najlepiej dwa razy w lecie), a także zapobiegawczo zabezpieczać je przed chorobami i szkodnikami.

Co zrobić, jeśli szczepiony pęd nie zapuścił korzeni? W porządku, wkrótce będzie można spróbować ponownie, ale zaleca się, aby zrobić to rok po nieudanym szczepieniu.

Ostatnio ogrodnicy zaczęli wykorzystywać w praktyce nie tylko standardowe drzewa, ale także krzewy. Jak to wygląda w rzeczywistości?

Krótki opis

Roślina kocha światło, jednak ma właściwości odporne na cień. Ulubione tereny uprawne: gleby żyzne, żyzne, piaszczyste lub żwirowe. Jednocześnie nie powinny być silnie nawilżane - może to zniszczyć drzewo. Podsumowując - podlewanie powinno być umiarkowane. Wzdłuż dróg, domów, na norach leśnych, polan rośnie krzak. Do sadzenia używa się uformowanych sadzonek. Jeśli chcesz rozmnażać, odpowiednie są do tego sadzonki, nasiona lub metoda szczepienia.

Charakterystyczne cechy rośliny to:

1. Gałęzie... Są gęste i rozłożyste. U młodych osobników mają lekko szarawy kolor i lekkie pokwitanie. U osobników, które są dorosłe i dobrze rozwinięte, kolor gałęzi może być zielonkawo-szary lub żółto-brązowy. Jeśli drzewo jest stare, jego gałęzie nabierają szarego koloru, a poza tym stają się kruche.
2. Szczekać. Początkowo jest zielono-szary i raczej gładki. Wraz z wiekiem kolor zmienia się na brązowy, a na dnie pnia tworzą się pęknięcia. Drewno jest gładkie, ale w kontakcie z powietrzem zmienia kolor na czerwony.
3. Listowie. Ma eliptyczny kształt o długości / szerokości odpowiednio 11-18 / 5-8 cm. Na zewnątrz jest ciemnozielony, a spód jest szarawy. Charakterystyczną cechą jest postrzępiona nierówna krawędź. Pąki są ukryte w kątach liści. Są dość duże (odpowiednio długość-szerokość 5/3 cm). Pąki kwiatowe są czerwonawe i jajowate, nie spłaszczone, mają długość / szerokość 15 / 3-6 mm.
4. Kwiaty w formie kolczyków. Wierzba kozia kwitnie w kwietniu, zanim liście zaczną rosnąć, i trwa 10-13 dni. Są kwiaty żeńskie i męskie. Pierwsze są szerokie, podłużno-owalne, do 6 cm długości, drugie gęste, cylindryczne, osiągają 10 cm długości, wielokwiatowe.

   

5. Płód. W wyniku zapylenia w maju powstaje owoc w postaci skrzynki o średnicy około 7-8 cm, umieszczonej na puszystym ogonku. Każdy owoc zawiera około 18 nasion z puszystymi odrostami, dzięki czemu nasiona przenoszone są na odległość. Niestety nasiona bardzo szybko tracą zdolność kiełkowania.

Gruszka wierzbowa 'Pendula'

Gruszka wierzbowa, wygląd. Ona jest w rozkwicie. Zdjęcie ze strony bluebellnursery. Gruszka wierzbowa (Pyrus salicifolia 'Pendula') - drzewo o wysokości 5 mi szerokości 4 m, z płaczącymi gałęziami i pięknymi srebrzystymi liśćmi.

Drzewo Caragana „Pendula”

Piękne drzewo rzeźbiarskie.

„Pendula” przypominająca drzewo karagana. Zdjęcie z baumschule-newgarden.de. Jest w mixborderze. Zdjęcie z ecbrownsnursery.biz

Caragana arborescens 'Pendula' - małe drzewo o wysokości 1,5 mi szerokości 1,2 m. Malowniczo opadające gałęzie; szczególnie piękny podczas kwitnienia.

Japońska Sophora 'Pendula'

Jedna z najpiękniejszych form wahadła do daczy południowych.

Japońska Sophora 'Pendula', fot. Autorka

Sophora japońska (Sophora japonica „Pendula”) - wolno rosnące drzewo o wysokości 3 mi szerokości 3 m, z koroną parasolową, z zielonymi pędami zwisającymi do ziemi.

Czeremcha zwyczajna „Kiku Shidare”

Małe drzewo z płaczącymi gałęziami, które tworzą nieregularną koronę.

Czeremcha „Kiku Shidare”. Zdjęcie z leafland.co.nz.

Czeremcha zwyczajna (Prunus 'Kiku Shidare') wysokość i szerokość 3 m; kwiaty są różowe, pełne.

Jarzębina „Pendula”

Drzewo o nieregularnej koronie, którą tworzą poskręcane gałęzie.

Jarzębina „Pendula, wygląd”. Zdjęcie serwisu Zbliżenie gałęzi owocujących. Zdjęcie ze strony ilbosco. Jarzębina (Sorbus aucuparia 'Pendula') - drzewo, którego wysokość zależy od miejsca szczepienia; szczególnie skuteczny w owocowaniu.

Morwa Biała 'Pendula'

Niskie, piękne drzewo z gęstą koroną w kształcie parasola.

Morwa biała 'Pendula', fot. Autorka

Morwa biała (Morus alba „Pendula”) do 3 m wysokości i do 5 m szerokości.

Płacząca morwa w zwykłym nasadzeniu, fot. Autorka

Duże liście w kształcie serca są piękne; owoce są jadalne.

Jesion wyniosły 'Pendula'

Starożytna płacząca postać z piękną koroną w kształcie biodra.

Jesion wyniosły (Fraxinus excelsior 'Pendula') - wysokość - 15 m, szerokość - 8-10 m, ze zwisającymi łukowatymi gałęziami.

Piękno i forma

Wierzba kozia jest bardzo powszechna w projektowaniu krajobrazu. A wszystko dzięki swojemu pięknu i kształtowi. Ponadto wygląd rośliny w dużym stopniu zależy od gleby, w której rośnie, oraz oświetlenia.

Najczęściej rakita jest sadzona przy ulepszaniu domów prywatnych i osiedli. Na pierwszy rzut oka wierzba wygląda niepozornie, ale dzięki swoim płaczącym formom, zaszczepionym na łodydze, nabiera bardzo atrakcyjnego wyglądu.

Willow świetnie prezentuje się w ogrodach skalnych, a także na obrzeżach zbiorników wodnych. Warto docenić kolejną zaletę rośliny - możliwość cementowania gleby korzeniami, więc nie dziwi fakt, że często sadzi się ją na zboczach.

Odmiany

Najczęściej ogrodnicy zwracają uwagę na odmiany wierzby takie jak „Silberglanz”, która ma wysokość do 8 mi rozłożystą koronę, „Pendula”, której główną zaletą jest korona płacząca i standardowy kształt oraz „Mas ", który ma szeroko rozłożystą koronę i osiąga do 10 m wysokości.

Pendula z kozy wierzby

Jest to drzewo liściaste, osiągające wysokość i długość do 2-3 m. Na glebach o dowolnej wilgotności z reguły żyje nie dłużej niż 30 lat. Rodzaj odporny na cień i światłolubny. Do normalnego wzrostu konieczne jest obfite podlewanie. Aby jednak uniknąć przepełnienia, należy ułożyć dość wysoką warstwę drenażową. Roślina jest mrozoodporna, ale zaleca się przykrycie łodygi na zimę.

Powtarzamy, że godność rośliny to płacząca korona w kształcie namiotu. Wierzba kozia świetnie wygląda na pniu. Spośród wielu odmian pendula można rozpoznać po ciemnozielonych, podłużnych, eliptycznych liściach o długości do 8–10 cm, które jesienią przebarwiają się na żółto.

W kwietniu-maju następuje kwitnienie (trwające 15 dni) wraz z wypuszczeniem płaskich, złocistożółtych kolczyków. W przyszłości owoc jest formowany w formie pudełka.

W projektowaniu krajobrazu wahadło sadzi się zarówno jako pojedyncze drzewo, jak iw grupach dekoracyjnych. Świetnie prezentuje się w ogrodach skalnych oraz w pobliżu zbiorników wodnych. Dobrze komponuje się z karłowatymi drzewami iglastymi, młodymi osobnikami, roślinami lubiącymi wilgoć i okrywami gruntowymi. Jeśli chodzi o rozmnażanie, procedura jest wykonywana przez zaszczepienie na łodydze.

Najtrudniejszą rzeczą w pielęgnacji jest przycinanie wierzby koziej Pendula. Jeśli korona nie zostanie prawidłowo uformowana w ciągu pierwszego roku, gałęzie osiądą na ziemi, a wartość dekoracyjna zostanie utracona.

U młodych zwierząt wszystkie gałęzie są przycinane, pozostawiając tylko 15 cm długości, w tym przypadku pączek powinien pozostać, patrząc w bok lub do góry. Ale nie wewnątrz korony.Dzięki takiej fryzurze osiągają kształt podobny do otwartego parasola.

Jeśli roślina jest dorosła, po kwitnieniu przeprowadza się przycinanie, skracając gałęzie o 2/3 całej długości. Daje to gęste rozgałęzienie korony.

Wierzba kozia Kilmarnock

Odmiana wyróżnia się zdrobnieniem (maksymalnie 1,5 m wysokości). Standardowe drzewo przypomina otwarty parasol z gałęziami sięgającymi do ziemi. Roślina jest mrozoodporna i wiatroodporna, światłolubna. Nie ma wymagań glebowych, dobrze rośnie na glebach słabo wapiennych, gliniastych. Jedyną wadą jest wrażliwość na wilgoć, dlatego należy uważać na podlewanie.

Możesz zidentyfikować odmianę po liściach. Jest zielone, podłużne, eliptyczne, lekko pomarszczone, jesienią żółknie.

Kwitnienie rozpoczyna się w kwietniu wraz z wypuszczeniem licznych kolczyków ze srebrzystymi i pachnącymi kwiatami.

Bądźmy traktowani!

Jeśli zdecydujesz się wyhodować w swoim ogrodzie coś, czego nie widać u wszystkich, to Pendula z koziej wierzby jest dla Ciebie idealna. Choroby i szkodniki to jedyne rzeczy, które mogą zaciemnić uprawę, ale można też walczyć z dolegliwościami.

Zastanów się, na jakie szkodniki i choroby narażona jest wierzba:

1. Rolada liści wierzby. Uszkadza drzewo w stadium larwalnym lub gąsienicy. Aby pozbyć się owada, możesz spryskać wierzbę środkami chemicznymi dostępnymi w wyspecjalizowanych sklepach.
2. Mucha kwiat. Na początek warto znaleźć miejsce, w którym żyją larwy. Usuń górną warstwę gleby, jeśli tam się znajdują, natychmiast je znajdziesz. Możesz usunąć muchy, podlewając glebę słabym roztworem nadmanganianu potasu. Jeśli to nie pomoże, na ratunek przyjdą środki owadobójcze.
3. Mączniak. Jest to przedstawiciel choroby grzybiczej, która rozmnaża się w dużym tempie. Terminowe usunięcie złych liści. Możesz spryskać lekiem, którego działanie ma na celu zwalczanie chorób grzybiczych. Zaleca się wymianę części gleby pod drzewem.
4. Czarny punkt. Aby tego uniknąć, konieczne jest ograniczenie kontaktu liści z wodą. Czasami jest to trudne na zewnątrz, więc wybieraj miejsca, w których wiatr nieustannie wieje wierzbę. Terminowe usuwanie chwastów i usuwanie gruzu pod drzewem pomaga zwalczać czarne plamy.

Wierzba kozia: sadzenie i pielęgnacja

Sadzenie odbywa się wraz z nadejściem wiosny. Sadzonki są wcześniej umieszczane w wodzie i czekają na pojawienie się korzeni. Po ich przesadzeniu na otwarty teren, po uprzednim wykopaniu płytkiej dziury. Wydobytą glebę miesza się z kompostem, a po posadzeniu sadzonki wsypuje się do dołka i lekko kruszy glebę. Następnie należy dobrze podlać roślinę wodą. Następnie podlewanie wykonuje się 2-3 razy w tygodniu. W przypadku osobników dorosłych regularne podlewanie nie jest wymagane. Jeśli latem jest sucho i gorąco, sadzonki należy podlewać częściej.

Jeśli chodzi o karmienie, w okresie wiosenno-jesiennym przeprowadza się je dwukrotnie skomplikowanymi środkami. Jesienią preferuj siarkowy potas lub superfosfat. W obecności dużej liczby chwastów wokół drzewa ściółkowanie przeprowadza się trocinami, torfem, keramzytem, ​​papierem, pokruszonymi kamykami.

W przypadku szybkiego wysychania ziemi w pobliżu wierzby koziej należy wykonać spulchnienie, a jeśli pękną, najpierw podlewać ziemię, a następnie poluzować.

Nie zapomnij o terminowym i regularnym wycinaniu drzew.

Właściwe sadzenie, kontrola podlewania i przycinanie wierzby pomogą Ci stworzyć piękną roślinę, która doda uroku krajobrazowi Twojego domu.

Poznaj wierzbę kozią - wideo

Pielęgnacja roślin

Podstawowa pielęgnacja drzew obejmuje:

• Podlewanie. W pierwszym roku życia ta odmiana wierzby potrzebuje obfitej wilgoci. Płacząca piękność powinna spożyć około 50 litrów wody w ciągu dwóch tygodni. Jeśli lato jest zbyt suche, objętość ta znika w krótszym okresie.W drugim, trzecim i kolejnych latach wystarczy jedno nawadnianie, które można wykonywać co tydzień.
• Nawóz. Przez cały okres od wczesnej wiosny do jesieni wierzbę należy karmić dwa lub trzy razy. Odpowiednie są do tego złożone nawozy mineralne. We wrześniu drzewo jest karmione superfosfatem lub potasem siarkowym. Jeśli na liściach pojawi się ciemny kwiat, do leczenia stosuje się tlenochlorek miedzi.
• Ściółkowanie. Pomaga zatrzymać wilgoć i powstrzymać wzrost chwastów. Idealnie nadają się do tego torf, papier, trociny, keramzyt lub kamyki. Cały ten materiał jest kruszony i rozrzucany pod drzewem na wierzchu gleby.
• Rozwolnienie. Jeśli ziemia pod rośliną jest zbyt sucha i powstały pęknięcia, należy je usunąć. Aby to zrobić, poluzuj glebę dzień po podlaniu.
• Przygotowanie do zimy. Ten krok w opiece jest również znaczący. Aby roślina dobrze zniosła naszą surową zimę, pień owinięty jest materiałem okrywającym. Ta procedura jest stosowana w przypadku drzew poniżej trzeciego roku życia.

Przyjrzeliśmy się, jak właściwie dbać o roślinę, taką jak wierzba z kozy Pendula. Przycinanie to kolejny główny rodzaj konserwacji, na który będziemy zwracać szczególną uwagę.