Wilczomlecz wewnętrzny i ogrodowy (ponad 60 zdjęć gatunków z nazwami): sadzenie i pielęgnacja rośliny

Euphorbia to ogromny rodzaj ponad 2000 gatunków z rodziny Euphorbiaceae, występujący na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy. Rodzaj jest bardzo zróżnicowany i obejmuje rośliny o zupełnie innych cechach: może występować w postaci jednorocznej lub wieloletniej trawy, drzew do 20 m wysokości, a także średniej wielkości krzewów.

Większość różnorodności odmian to sukulenty odporne na suszę. Unikalna struktura kwiatowa nie ma sobie równych. Piękne, bogato ubarwione lisy o różnych odcieniach tylko zwiększają popularność tej rośliny wśród ogrodników i kwiaciarzy uprawiających trojeść mleczną ze względu na jej niesamowite dziwaczne formy architektoniczne.

Liście są prawie zawsze mięsiste, owalne, okrągłe lub podłużne. Wiele roślin przypomina kaktusy ze względu na obecność dużej liczby cierni, ale nie mają z nimi nic wspólnego. Większość gatunków trojeści kwitnie wiosną lub latem, a zimą przechodzi w stan uśpienia. Wilczomlecz jest bardzo łatwy w pielęgnacji, jest całkowicie samowystarczalny i nie wymaga specjalnych umiejętności, dzięki czemu jest popularny wśród początkujących florystów.

Za miejsce narodzin trojeści uważa się północno-zachodni region Maroka, skąd rzekomo rozprzestrzenił się po całym świecie. Jednak z biegiem czasu w najbardziej odległych zakątkach planety zidentyfikowano i ustrukturyzowano ogromną liczbę gatunków. Wilczomlecz od czasów starożytnych symbolizował czystość, ochronę i mądrość, a jego sok, zwany mlekiem, jest szeroko stosowany w celach leczniczych, jako środek przeciwgrzybiczy lub przeciwbakteryjny.

To, co większość ludzi postrzega jako kwiaty, to w rzeczywistości kolorowe przylistki (zmodyfikowane liście), które otaczają rzeczywiste małe pąki.

Wilczomlecz to jedna z najpopularniejszych roślin domowych. Kwiaty, liście i soki rośliny są umiarkowanie toksyczne i ogólnie nietoksyczne, ale przycinanie najlepiej wykonywać za pomocą ochronnych rękawic lateksowych, ponieważ sok może podrażniać skórę.

Wilczomlecz ogrodowy: odmiany i typy

Przez cały czas uprawy wilczomlecza w warunkach ogrodowych hodowcom krajowym udało się wyhodować ponad 150 odmian tej rośliny. Różne odmiany trojeści (czy to zimozielony krzew, kwitnący krzew czy karłowate drzewo) można zobaczyć na prawie każdej działce przydomowej w naszym kraju. Poniżej opisano najpopularniejsze gatunki roślin.

Wielokwiatowe

Krzew osiąga wysokość do 75 cm. Jeden z najpopularniejszych typów używanych do dekoracji krajobrazu, ponieważ ma jasne szmaragdowozielone liście, które ostatecznie zmieniają się na żółte. Uważana jest za odmianę mrozoodporną.

W kształcie migdałów

Niezbyt wysoki krzew dorastający do 55-65 cm wysokości. Szczyt kwitnienia przypada na połowę wiosny - wczesne lato. Liście są jasnozielone. Nadaje się do uprawy tylko w południowych regionach kraju, gdzie nie ma silnych mrozów.

Cyprys

Średnia wysokość tego krzewu waha się w granicach 35-45 cm, wizualnie liście tej rośliny przypominają iglaste igły.Dlatego tę odmianę mleczarni można uprawiać w zimnych rejonach, gdzie najniższa możliwa zimą temperatura dochodzi do -20 stopni. Odmiana cyprysu kwitnie dwukrotnie w ciągu jednego sezonu.

Graniczy

Odmiana ogrodowa, która dotarła do naszych regionów tak samo jak z Ameryki Północnej. Kwiatostany tego krzewu są czysto białe. Być może dlatego w domu roślina ta nazywana jest „górskim śniegiem”. Szczyt kwitnienia tego gatunku przypada na lipiec. Kwitnienie trwa do pierwszego silnego mrozu. W przeciwieństwie do innych gatunków wilczomlecz jest jednorocznym krzewem.

Mirt

Odnosi się do gatunków karłów dorastających do 20 cm wysokości. Pąki tego krzewu mają jasny odcień i przyjemny aromat. Nie toleruje zimna, dlatego lepiej nie sadzić tej odmiany w regionach strefy północnej lub środkowej, nie przetrwa pierwszych mrozów.

Główkowaty

Kolejny przedstawiciel rodziny Molochaevów. Jego krzewy osiągają wysokość zaledwie 10 cm, ale odmiana ta rekompensuje niski wzrost bujną czapą żółto-pomarańczowych kwiatów. Rośnie bardzo szybko, nadaje się do wszystkich regionów naszego kraju, ponieważ dobrze znosi zarówno suszę, jak i mróz.

Kochający kamienie

Z nazwy odmiany jasno wynika, że ​​krzew ten lubi osiedlać się przy głazach, w skałach, szczelinach. Dlatego najlepiej jest go używać do ozdabiania zjeżdżalni alpejskich i podobnych elementów krajobrazu. Łodygi krzewu są gęste, z czasem twardnieją u podstawy i zachowują blizny po opadłych blaszkach liściowych. Liście nie są zbyt długie, mają kształt lancetu i ząbkowaną obwódkę. Kwiatostany są żółte. Szczyt kwitnienia przypada późną wiosną - wczesnym latem.

Bagno

Najlepiej rośnie na podmokłej glebie gliniastej. Możesz więc użyć go do dekoracji stawów ogrodowych. Łodygi mają czerwonawy odcień, blaszki liści są jasne, zielone. Kwiatostany mają żółty kolor, pojawiają się na początku lata.

Jaka jest różnica między mleczem a kaktusami?

Wielu początkujących ogrodników i botaników zastanawia się: jaka jest różnica między mleczem a kaktusami? Spróbujmy pokrótce wyjaśnić główne różnice:

1. Sok mleczny - sok mleczny jest zawsze biały, zwany lateksem. U niektórych gatunków jest niezwykle toksyczny, gorzki w smaku i trujący dla większości zwierząt. Kaktusy nie mają tego białego soku. Skład chemiczny tej substancji pozwala na jej wykorzystanie nawet przy produkcji niskiej jakości gumy.
2. Ciernie - kolce trojeści wyłaniają się bezpośrednio z łodygi. Z drugiej strony kaktusy wytwarzają ciernie ze specjalnych otoczek (ośrodków wzrostu) na pniu i wzdłuż łodyg.

Ciernie Milkweed są trzech rodzajów:

• Zdrewniałe, ostre, na pędach bocznych lub wzdłuż łodygi.
• Małe, podobne do liści wyrostki tworzące pary małych kolców.
• Zdrewniałe łodygi w pobliżu kwiatu, które pozostają na roślinie, aby chronić pąki.

1. Kwiaty - kwiatostan trojeści jest złożony, w przeciwieństwie do spektakularnego, ale prostego kwitnienia kaktusów. Kwitnąca wiązka sukulentów nazywa się cyathium.

To są główne różnice, ale czasami bardzo trudno jest określić różnicę między kaktusem a mleczem. Wtedy będziesz musiał szukać pomocy u doświadczonych botaników.

Uprawa rośliny z sadzonek

Algorytm działań:

• Odetnij kilka sadzonek i umieść je na chwilę w ciepłej wodzie (pomoże to zatrzymać uwalnianie mlecznego trującego soku, który zapobiega zakorzenianiu się rośliny);
• Następnie rozsiewamy sadzonki na ręczniku papierowym (lub kawałku szmatki) i suszymy na otwartej przestrzeni w temperaturze 21–22 stopni przez kilka dni (zapobiegnie to rozkładowi systemu korzeniowego);
• Posadź materiał do sadzenia w pojemnikach z torfem lub podłożem z piasku i ziemi. Przykryj pojemniki folią, aby spowodować kondensację w środku;
• Codziennie otwieraj pojemniki i pozwól roślinom oddychać, aby zapobiec tworzeniu się pleśni;
• Jak tylko nastąpi ukorzenienie, sadzi się sadzonki na otwartym terenie. Zakorzenienie następuje zwykle w ciągu 14-21 dni.

Środki ostrożności

Euforbia domowa jest bezpretensjonalna w opiece. Jednak w kontakcie z rośliną należy przestrzegać zasad bezpieczeństwa, aby uchronić się przed oparzeniami, zatruciem toksynami:

1. Przeszczep, przytul, przycinaj swój domowy lub ogrodowy krzew za pomocą ciężkich gumowych rękawic.
2. Chroń oczy przed sokiem. Aby to zrobić, użyj specjalnych okularów.
3. Zakryj usta maską ochronną, aby uniknąć wdychania trujących oparów, połknięcia kawałków liści na języku i błon śluzowych.
4. Po skończonej pracy umyj ręce wodą z mydłem.
5. Przewietrzyć pomieszczenie po każdym zabiegu Euphorba.

Czy można trzymać wilczomlecza w domu

Wilczomlecz jest popularny wśród miłośników kwiatów w pomieszczeniach. Pomimo toksyczności zioła można go przechowywać w mieszkaniach, domach, biurach do dekoracji wnętrz.

Wilczomlecz wewnętrzny, którego korzyści i szkody są nadal badane, nie zaleca się trzymania w domu, w którym przebywają zwierzęta i małe dzieci. Dziecko może nieumyślnie poparzyć się lub zostać zatrute sokiem. Dla kotów, które lubią jeść na zielonych liściach, to zatrucie jest często śmiertelne.

Roślina jest ciepłolubna. Optymalna temperatura w pomieszczeniu, w którym planuje się postawić doniczkę, powinna wynosić 18-22 stopni.

Wskazane jest unikanie ciemnych zakamarków, warto wybrać najbardziej oświetlone miejsce.

Wiele przesądów wiąże się z euforbą, zajmie to, przypisuje się jej silne właściwości magiczne.

Eksperci Feng Shui zalecają umieszczenie kwiatu bliżej miejsca pracy. Po pierwsze, uważa się, że w ten sposób przyciągniesz bogactwo, sukces zawodowy, uchronisz się przed uszkodzeniami, złym okiem. Po drugie, wilczomlecz pochłonie ujemną energię emanującą z komputera i gadżetów.

W sypialni wręcz przeciwnie, nie możesz trzymać rośliny. Według wschodnich nauk jego energia zniszczy rodzinną idyllę, sprowokuje konflikty między małżonkami.

Sadzenie nasion w otwartym terenie

Metoda sadzenia nasion jest stosowana znacznie częściej niż metoda sadzonkowa. Daje szybsze efekty i pozwala roślinie lepiej zakorzenić się w okolicy.

Wybór miejsca

Zaleca się unikać miejsc o zbyt żyznej i żyznej glebie, ponieważ wilczomlecz rośnie bardzo szybko, ale jednocześnie ma delikatne łodygi, które mogą nie wytrzymać dużej liczby kwiatostanów. Możesz wzbogacić glebę w próchnicę, aby była łatwiejsza dla rośliny.

Wilczomlecz lubi przesuszoną, lekko kwaśną glebę (ph 6-7). Ważne jest, aby wybrać miejsce dobrze oświetlone przez słońce. Lekko zacienione obszary też są w porządku. Niektóre odmiany rosną nawet w pełnym cieniu.

wyczucie czasu

Metoda sadzenia nasion będzie wymagała sadzenia przez ogrodnika wczesną jesienią (we wrześniu) lub w środku wiosny (kiedy już minęły przymrozki). Temperatura powietrza powinna wynosić + 19–21 stopni. Pierwsze pędy można zobaczyć już 8-11 dni po posadzeniu. Przy uprawie rośliny na sadzonkach należy wziąć pod uwagę, że sadzenie nasion na sadzonki powinno odbywać się około 6-8 tygodni przed końcem zimnej pory roku. Gdy gleba wystarczająco się nagrzeje, można sadzić roślinę.

Wysiew nasion

Sadzenie rośliny:

• Musisz sadzić nasiona w dołkach, których głębokość jest równa średnicy nasion;
• Odległość między każdym lądowaniem powinna wynosić 35-45 cm (dla małych odmian) i 55-75 (dla dużych odmian);
• Najpierw nasiona należy wstawić do lodówki na tydzień, a następnie opłukać w ciepłej wodzie (namoczyć nasiona przez 2 godziny);
• Posadź przygotowane nasiona w każdym dołku;
• Lekko zwilż glebę i utrzymuj ją w stanie wilgotnym, aż krzew się zakorzeni.

Możliwe problemy w uprawie mleczu

Często przy uprawie mleczu można zauważyć występowanie pewnych problemów. Do najczęstszych należą:

• upadek zielonej masy. Najczęściej pojawia się nieprzyjemna sytuacja na tle braku światła słonecznego. Powinieneś jak najszybciej przestawić pojemniki z kwiatami w jasnym miejscu. Możesz preferować miejsca w pobliżu okna;
• zażółcenie i wysuszenie liści wskazuje na inwazję pasożytów lub brak wilgoci. Ważne jest, aby przetworzyć roślinę w odpowiednim czasie lub zwilżyć glebę;
• więdnięcie może być wywołane nie tylko wpływem szkodników, ale także zwykłym przeciągiem. Doniczki należy przestawić na bardziej odpowiednie miejsce. Jeśli to konieczne, przeprowadza się leczenie pasożytów.

Wilczomlecz należy do kategorii dość bezpretensjonalnych roślin, które można uprawiać nie tylko w pomieszczeniach, ale także w ogrodzie latem. Bogactwo odmian kwiatów pomoże Ci znaleźć idealną roślinę do każdego wnętrza.

Zasady opieki

Dbanie o roślinę nie jest kłopotliwe, najważniejsze jest terminowe przeprowadzenie wszystkich działań agrotechnicznych.

Tryb nawadniania

W pierwszych tygodniach po posadzeniu sadzonki należy regularnie podlewać. Konieczne jest do tego użycie małej konewki, aby nie nadmiernie zwilżyć gleby. Zwykle wilczomlecz wymaga podlewania 1-2 razy w tygodniu; w upale i suszy należy zwiększyć liczbę podlewania.

Top dressing i nawożenie

Do karmienia mleczarni odpowiedni jest kompost i zbilansowana materia organiczna. Jeśli gleba jest bardzo uboga, możesz nawozić roślinę co dwa tygodnie wiosną i latem. Wybieraj tylko rozpuszczalne w wodzie dodatki o niskim stężeniu azotu. Wielu ogrodników woli ściółkować krzew, aby zapobiec chwastom i utrzymać wilgotność gleby.

Temperatura i wilgotność

Aby roślina dobrze rosła, potrzebuje co najmniej 6 godzin ekspozycji na światło słoneczne. Ważne jest, aby unikać zbyt mokrej gleby i podlewania korzeni. Raz w roku konieczne jest ułożenie materii organicznej pod krzakiem, aby poprawić właściwości drenażowe gleby. Optymalna temperatura dla normalnego wzrostu i rozwoju to + 19..28 stopni. W okresie odpoczynku powinna wynosić od 10 do 15 stopni. Ale tutaj wszystko zależy od konkretnych odmian i odmian.

Przycinanie krzewów

Wilczomlecz można przycinać z różnych powodów. Czas przycinania zależy również od tych powodów. Aby uniknąć niepożądanego rozmnażania krzewu w naturalny sposób, należy przycinać już zwiędłe kwiatostany nożycami ogrodowymi. Należy również usunąć około 1/3 łodyg, aby aktywować rozwój nowych pędów. Konieczne jest usunięcie części rośliny sekatorem, który po każdym przycięciu należy umyć w wodzie z mydłem, zetrzeć ręcznikiem papierowym (lub szmatką) nasączonym alkoholem.

Sadzenie rośliny

Pomimo obfitości odmian i odmian sadzenie mleczu nie ma żadnych szczególnych cech. Roślina preferuje obszary słoneczne.

Uwaga! Do sadzenia idealna jest połowa maja, kiedy prawdopodobieństwo przymrozków na glebie jest praktycznie zerowe.

Gleba jest poluzowana przed sadzeniem. Jeśli gleba jest kwaśna, przeprowadza się wapnowanie.

Do sadzenia mleczu wybierz obszar otwarty na światło słoneczne.

W przygotowanej glebie wykopuje się dołki na głębokość 8-10 cm, dno przykrywa się drenażem (może to być kamyki lub keramzyt), a na wierzch posypuje się kompostem. W tym drugim przypadku możesz użyć kory drzewa. Następnie kiełki opuszcza się do 1/3 kompostu, na wierzch posypuje glinianą mieszanką zmieszaną z torfem i piaskiem. Aby zapewnić stabilność krzewu, zbuduj podporę.

Metody reprodukcji

Wilczomlecz można rozmnażać na trzy sposoby.

Posiew

To najłatwiejszy sposób na rozmnażanie mlecza. Nasiona sadzi się wiosną, podczas gdy gleba jest przygotowywana z wyprzedzeniem (dodaje się do niej humus).Nasiona kiełkują w temperaturze 24-26 stopni w domowych małych szklarniach. Sadzonki sadzi się jesienią w otwartym terenie.

Sadzonki

Do rozmnażania w ten sposób będziesz potrzebować młodych pędów ze zdrowej rośliny. Musisz je odciąć nożem. Miejsce nacięcia należy traktować specjalistycznym preparatem. Następnie sadzonki umieszcza się w ciepłym miejscu do wyschnięcia, a następnie sadzi.

Dzieląc

Nie jest to najpopularniejszy sposób rozmnażania krzewów. Do podziału konieczne jest wybranie takich sadzonek, w których jest już kilka pędów. Glebę należy również wcześniej przygotować i posadzić w niej gałązki. Pędy sadzi się na otwartym terenie w odległości 35 cm od siebie.

Wilczomlecz wewnętrzny i ogrodowy (ponad 60 zdjęć gatunków z nazwami): sadzenie i pielęgnacja rośliny

Wilczomlecz (Euphorbia) to największy rodzaj roślin z rodziny Euphorbia. Według niektórych źródeł liczy 800, według innych ponad 1600, według trzeciego - około 2000 gatunków

Wilczomlecz (łac. Euphórbia) - kultura charakteryzująca się ogromną różnorodnością gatunków i typów. Obejmuje trawy jednoroczne i wieloletnie kwitnące, a także krzewy i drzewa. Rośliny mają bardzo zróżnicowany wygląd i wysokość od kilku centymetrów do dwóch metrów. Pędy są proste i wznoszące się, często kolczaste. Czynnikiem jednoczącym gatunki i typy jest mleczny sok uwalniany z nacięć roślin.

Kultura ta rośnie na terenach o klimacie tropikalnym, najczęściej można ją znaleźć w Afryce, Azji, Rosji. Z naszego artykułu dowiesz się o cechach uprawy tej rośliny w warunkach ogrodowych i warzywniczych. Wyhodowanie wilczomlecza będzie łatwe nawet dla tych, którzy nigdy nie zajmowali się uprawą kwiatów.

Euphorbia piękna lub poinsecja (Euphorbia pulcherrima)

Bukiet z różnych rodzajów trojeści

Powszechne rodzaje i odmiany trojeści

Według różnych źródeł w tej rodzinie występuje do 2000 odmian gatunkowych. Rozważymy najczęstsze elementy odmianowe.

Nazwa	Zdjęcie	Opis
Euphorbia fringed (łac. Euphorbia marginata)	Rośnie dziko w różnych częściach Ameryki Północnej. W ojczyźnie rośliny tego gatunku nazywane są „śniegiem na górze” - „śniegiem w górach”. Znane odmiany: Summer Icicle i Extra Early Snow. Sadząc te odmiany, dzielą w klombach słabo zestawione kolory innych roślin - na nich spoczywa oko. Ponadto są używane do cięcia i ustawiania w dużych wazonach jako uzupełnienie kompozycji z roślin wielkokwiatowych, takich jak dalie, róże, malwy, a nawet delphinium. W tym celu rośliny są wykorzenione. Przed umieszczeniem w wazonach korzenie są odcinane, sok spływa, koniec łodygi wyciera się lub zanurza we wrzącej wodzie i zanurza w wodzie. Kwiaty trwają dłużej niż tydzień.
Euphorbia piękna lub poinsecja (łac. Euphorbia pulcherrima)	Najpiękniejsza jest wilczomlecz - krzew zimozielony osiąga 3 m wysokości. Liście ciemnozielone, jajowato eliptyczne, petiolate, z postrzępionymi brzegami, osiągające długość 10-15 cm.Kwiaty są małe, żółtawe, zebrane w kwiatostany rozetowe. Podczas kwitnienia wokół kwiatów tworzą się jaskrawoczerwone przylistki. Wyhodowano odmiany o innych odcieniach przylistków - żółtym, różowym i dwukolorowym. Kwitnie - grudzień-luty.
Wilczomlecz migdałowy lub migdałowy (łac. Euphórbia amygdaloides)	Rośnie w lasach liściastych na obrzeżach, w zaroślach i na trawnikach, także przy ogrodzeniach; do podnóża, zwłaszcza na glebach wapiennych. Roślina (20) 30-70 cm wysokości z poziomym pełzającym, zdrewniałym, rozgałęzionym, wielogłowym kłączem. Kwitnie w kwietniu - na początku maja.
Wilczomlecz cyprysowy (łac. Euphórbia cyparissias)	Roślina ma 15-30 cm wysokości, jest naga lub rzadziej lekko owłosiona, szaro-zielona. Korzeń jest cylindryczny, pełzający, rozgałęziony. Pędy w przeważającej części liczne, wyprostowane, 15-24 cm wysokości, 2-3 mm grubości u podstawy, silnie rozgałęzione od nasady, powyżej z 1-12 szypułkami pachowymi o długości 1-2,5 cm, czasami brak, a poniżej zwykle z gałęziami nie kwitnącymi, gęsto ulistnionymi. Kwitnie w maju i czerwcu, sporadycznie jesienią.
Euphorbia z białymi żyłkami lub z białymi żyłkami (łac. Euphorbia leuconeura)	Wieloletnie zioło do 1,5 m wysokości, budową przypominające palmę.Kwiaty trojeści zbiera się na szypułkach o długości do 5 cm, a kwiaty z białymi żyłkami znajdują się w kątach liści, bez długich szypułek. Euphorbia z białymi żyłkami jest bezpretensjonalna w pielęgnacji i szybko rośnie, potrzebuje dużo światła, ale wiosną i latem należy ją ukryć przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, aby nie doszło do poparzeń liści.
Grzebień Euphorbia (łac. Euphórbia lophogona)	Krzew zimozielony lub pół-opadający, soczysty, do 120 cm wys. Łodyga bez gałęzi lub z kilkoma gałęziami, czasami spiralnie skręcona, zwężona ku wierzchołkowi, z podłużnymi rzędami cierni o średnicy 3 cm. Gałęzie pięciokątne, rozszerzające się w kierunku wierzchołka , z szarymi bliznami po opadłych liściach, od ciemnozielonego do oliwkowobrązowego. Kwitnie latem, już w pierwszym roku życia. Rośnie w podzwrotnikowych i tropikalnych lasach przybrzeżnych, na glebie piaszczystej.
Euphorbia myrsinites (łac. Euphórbia myrsinites)	Ziele wieloletnie. Roślina (5) 10-25 cm wysokości, naga, szaro-szara, mniej więcej czerwonawa. Pędy rosnące lub pełzające, do 40 cm długości, 2-5 mm grubości, pasiasto-bruzdowane, gęsto ulistnione, bez szypułek pachowych, zimujące w postaci pędów nie kwitnących, z których niektóre kwitną wczesną wiosną. Rośnie na skałach i kamienistych zboczach z wapienną glebą.

Każda z tych roślin jest prezentowana w swojej unikalnej różnorodności i ma indywidualne cechy.

Wilczomlecz dobrze komponuje się również z różnymi roślinami.

Odmiana "Mile" o delikatnych kwiatach

Wilczomlecz: rozmnażanie

Rozmnażanie odbywa się na kilka sposobów, w szczególności mówimy o nasionach, sadzonkach i dzieleniu buszu.

Odmiana "Wilczomlecz tłuszczowy" posiada oryginalny kształt i kolor

Rozmnażanie nasion mleczu

Większość odmian tej kultury może łatwo rozmnażać się przez samosiew. Ponieważ roślina jest dwupienna, dla naturalnego procesu rozmnażania konieczne jest sadzenie w pobliżu krzewów męskich i żeńskich.

Roślina dobrze komponuje się w nowoczesnym wnętrzu

Fakt! Niestety, hodowcy są w stanie określić „cechy płciowe” roślin tylko podczas kwitnienia.

Rośliny męskie są węższe i dłuższe, podczas gdy rośliny żeńskie są szerokie i usiane wieloma pręcikami. Jesienią konieczne jest dokładne ściółkowanie miejsca sadzenia próchnicą lub trocinami.

Uwaga! Najbardziej żywotnymi roślinami są te, których nasiona poddano stratyfikacji.

Wilczomlecz: rozmnażanie przez sadzonki

Wszystkie gatunki tej kultury, z wyjątkiem niektórych jednostek, mogą łatwo rozmnażać się przez sadzonki.

1. Optymalny okres dla tego procesu to ostatnie dni maja.
2. W przypadku sadzonek należy preferować młode pędy.
3. W takim przypadku cięcie należy wykonać ostrym nożem, a wystający mleczny sok dokładnie zmyć ciepłą wodą.
4. Następnie wycięte elementy należy posypać węglem aktywnym, dotyczy to również części macierzystej.
5. Gałązki wysyła się na kilka dni w ciepłe miejsce, a po wyschnięciu można je bez problemu sadzić w skrzynkach.
6. Dno pojemnika, w którym odbędzie się sadzenie, przykrywa się warstwą drenażową 2-3 cm, następnie do tych samych celów używa się mieszanki gleby składającej się z torfu i ziemi liściastej.
7. Najlepiej dodać niewielką ilość węgla drzewnego.
8. Gleba powinna być lekko wilgotna, ponieważ kultura wilczomlecza nie toleruje nadmiernej wilgoci.
9. Miesiąc później sadzonki ukorzeniają się i będą gotowe do późniejszego procesu sadzenia w ziemi.
10. Aby nadać korzeniom siłę i siłę, konieczne jest stosowanie specjalnych preparatów. Mieszkańcy lata zalecają stosowanie „Heteroauxin”.

Oto taka prosta, nieskomplikowana metoda sadzonek wykorzystywana do rozmnażania upraw.

Niezwykły niebieski wilczomlecz

Dzielenie krzewu mlecznego

Wilczomlecz zdobi ścieżkę w każdym ogrodzie

Jeśli ta uprawa już rośnie w twoim ogrodzie, możesz ją rozmnażać, dzieląc. Proces odbywa się w okresie kwiecień-maj, na początku pączkowania. W takim przypadku nie potrzebujesz specjalnych umiejętności, najważniejsze jest to, że w każdym elemencie znajdują się 2 nerki. Posiedzenie odbywa się w przygotowanych wcześniej miejscach w ogrodzie.

Rada! Takie kultury najlepiej rosną w otwartych, nasłonecznionych przestrzeniach. Czują się dobrze w półcieniu, ale w tym przypadku kwitnienie nie jest już tak obfite.

Choroby i szkodniki, metody zwalczania

Wilczomlecz najbardziej cierpi z powodu ataków mączlików i przędziorków. Używają rośliny jako pożywienia i mogą ją zniszczyć w ciągu kilku tygodni. Ponadto owady te rozmnażają się szybko, więc musisz się ich pozbyć na wczesnym etapie, później będzie to dość trudne. Do zwalczania szkodników stosuje się pestycydy na bazie minerałów.

Do najpopularniejszych chorób mleczarni należą:

Nie będą stanowić problemu, jeśli wcześniej zadbasz o środki zapobiegawcze. Ważne jest, aby osuszyć glebę, pozwolić korzeniom oddychać i nie rozmnażać bagna na sadzonkach, aby uniknąć gnicia korzeni. Odetnij wszystkie dotknięte obszary w odpowiednim czasie, potraktuj roślinę fungicydami, aby zapobiec pojawianiu się grzybów.

Czas i technologia przeszczepu

Nasiona trojeści ogrodowej roznoszone przez wiatr mogą kiełkować w dowolnym miejscu na terenie. Młode pędy są wykopywane i przenoszone wraz z grudą ziemi do stałego miejsca wzrostu. Należy pamiętać, że roślina nie toleruje zabiegu przeszczepu, dlatego nie zaleca się jej „przeszkadzać” częściej niż raz na pięć lat.

Wilczomlecz ogrodowy we wszystkich gatunkach jest doskonałą rośliną do projektowania krajobrazu. Krzew jest bardzo dekoracyjny i nie kapryśny w pielęgnacji, szybko się rozmnaża, zachwycając świeżą zielenią i soczystymi odcieniami kwiatów.

Wilczomlecz ogrodowy w projektowaniu krajobrazu

Miejsce na trojeść mleczną na miejscu należy wybrać w zależności od rodzaju rośliny. Niektóre odmiany będą świetnie wyglądać na zjeżdżalniach alpejskich, w nasadzeniach grupowych, jako żywa granica lub w klombach.

Wilczomlecz świetnie prezentuje się w połączeniu z niskimi tulipanami, żonkilami, martensią, iberisem, wytrwałymi. Soczyste odmiany korzystnie kontrastują z niektórymi niewymiarowymi roślinami, na przykład z kolczastym floksem.

Film o cechach rosnącej wielokwiatowej trojeści ogrodowej:

W mojej daczy mam kilka rodzajów mleczarni ogrodowej. Używam go do dekoracji alpejskiej zjeżdżalni i klombów. Wygląda bardzo nietypowo i pięknie. Co roku wzbogacam kolekcję o nowe gatunki.

Ogromna liczba przedstawicieli rodzaju Euphorbia rośnie na Ziemi, ich ponad 2000 typów.

Wśród nich są jednoroczne i byliny zielne, półkrzewy i krzewy, a nawet drzewa, które rozprzestrzeniły się we wszystkich strefach klimatycznych, mają najwięcej zróżnicowany wygląd, ale wszystkie są powiązane strukturą kwiatu i mlecznym sokiem, który pojawia się obficie w miejscu uszkodzenia rośliny.

To właśnie ta cecha posłużyła jako powód do nazwania tych roślin mleczną. Ogrodnicy szczególnie interesują się wilczomleczem wielokwiatowym.

Opis odmiany

Wilczomlecz wieloletni to mały zaokrąglony krzew. Osiąga 50-60 cm wysokości i 100-150 cm szerokości.

Pędy są liczne i gęsto położone. Każdy z nich wygląda jak bujny bukiet dzięki jasnemu kwiatostanowi małych kwiatów. Najczęściej są żółte (jednak paleta kolorów, podobnie jak kształt liści, zależy od konkretnej odmiany).

Liście i łodygi, jeśli są uszkodzone, wydzielają raczej agresywny mleczny sok. W małych dawkach ma korzystne właściwości i znajduje zastosowanie w medycynie.Ale kiedy dostanie się na skórę w normalnym stężeniu, powoduje poważne podrażnienia, a czasem znacznie poważniejsze konsekwencje (aż do śmierci).

Należy pamiętać, że wszystkie prace z mleczkiem ogrodowym należy wykonywać w rękawiczkach.

Opis

Wilczomlecz wielokwiatowy - bardzo ciekawa roślina, krzew od 50 do 70 centymetrów ma kształt kuli, a cała ta kula, a jej średnica sięga półtora metra, z dobrą opieką, pokryty kwiatami, na początku kwitnienia zielonkawożółty, przez cały sezon jasnożółty.

I nie jest to zaskakujące - każdy pęd wyrastający z kłącza się kończy kwiatostan... Liść owalny, do 8 centymetrów, układ na łodydze jest odwrotny, kwiatostany otoczone są skręconymi, wydłużonymi liśćmi, które nadają kwiatostanowi pełne coś w rodzaju małej paczki.

Jak wspomniano wcześniej, Wilczomlecz jest bogaty w różnorodne gatunki, bardzo popularne to: Bordered, Cypress, Tirukalli, Comb, Mila, Pallasa, Trekhgranny, Belozhilkovy.

Rodzaje mleczarni domowej

Wszystkie rodzaje trojeści są trujące. Wchodząc do organizmu, sok wywołuje oparzenia skóry, błony śluzowe, zatrucia. Rośliny jednoroczne i byliny nie są takie same. Różnią się kształtem liści, łodyg, kwiatostanów.

Nazwa	Opis
Akalifa (wyczyść ogonowa)	Zimozielony niski krzew. Liście są eliptyczne. Jasnoczerwone kwiaty są zbierane w kwiatostany typu kolczastego.
Krawędziowe roczne	Osiąga wysokość 75 cm, ma jasną krawędź na powiększonych szmaragdowych liściach.
Belozhilkovy	Popularna roślina doniczkowa z mocną żebrowaną łodygą. Na liściach malachitu wyróżniają się białe żyły (za to ma swoją nazwę). Ozdobione są małymi, niepozornymi kwiatkami.
Wielobarwność	Roślina do ogrodu. Bylina. Dorasta do 80 cm, półkulisty krzew kwitnie na początku ostatniego wiosennego miesiąca.
Trójścienny	Bylina. W domu, przy odpowiedniej pielęgnacji dorasta do 3 m. Szeroki mięsisty trójkątny pień pokryty jest cierniami. Końce łodyg są usiane jasnozielonymi liśćmi. Z biegiem czasu odpadają. Kwitnie rzadko. Rozmnaża się przez samosiew.
Grzebień	Roślina zimozielona typu krzewiastego. Owalne liście zbierają się na szczycie żebrowanego pnia. Tworzy białe, różowe kwiaty.
Błyszczący (mila)	Odwieczny krzew kolczasty. Agresywne igły rosną w miarę rozwoju. Roślinę zdobią średniej wielkości kwiaty w kolorze białym, różowym, żółtym, kremowym. Ma nazwę „korona cierniowa”. Kwitnienie, które rozpoczęło się wczesną wiosną, trwa do późnych przymrozków jesiennych.
Poinsecja	Roślina zimozielona do metra wysokości. Liście są duże, eliptyczne z gładkimi, falistymi, postrzępionymi krawędziami. Na wierzchołkach pędów tworzą się wypustki o jaskrawym kolorze, nadające dekoracyjny wygląd.

Lądowanie

Możesz sadzić wilczomlecz wielokwiatowy jesienią i wiosną, ale sadzenie wiosenne jest bardziej niezawodne, roślina będzie miała czas na zapuszczenie korzeni i przygotowanie się na zimę.

Do lądowania wymagany jest dół do lądowania do 50 centymetrów głębokość i 50 do 50 centymetrów średnicy, odległość między roślinami powinna wynosić co najmniej jeden metr.

Fajnie byłoby umieścić drenaż na dnie wykopu - połamaną czerwoną cegłę i dodać do gleby wiadro próchnicy, a jeśli gleba jest zbyt ciężka, dodać trochę piasku.

Sadzonka sadzona w ziemi obficie podlewać i odpowiednio ściółka.

W opatrunkach mineralnych roślina nie potrzebuje, potrzebuje tylko podlewania w razie potrzeby, poluzowania i pielenia.

Przycinanie roślin

Zagęszczone pędy są usuwane w razie potrzeby.

Chore, zbyt długie i suche części rośliny podlegają przycinaniu.

Terminowe usunięcie wysuszonych kwiatów będzie stymulować ponowne kwitnienie późnym latem.

Nie można zaniedbać przycinania: zarośnięty krzew udusi okoliczne rośliny.

Praca wykonywana jest w rękawiczkach, ponieważ mleczny sok jest wystarczająco trujący.

Reprodukcja

Do reprodukcji jest wygodniejszy w użyciu części buszu.

Twoim zdaniem roślina mateczna musi mieć wszystkie niezbędne cechy - podczas rozmnażania wegetatywnego nowa roślina będzie kopią starej.

Rozmnażanie nasion jest możliwe, ale nieskutecznykiełkowanie nasion jest małe i nowe, nie pojawiają się ciekawe formy.

Roślina posiada wielokwiatową wilczomleczę, uprawę i pielęgnację niezbyt trudne.

Wilczomlecz bezpretensjonalny dla gleby i warunki wzrostu, karmienie humusem na wiosnę, podlewanie przy suchej pogodzie i pielenie w razie potrzeby - to wszystko, ale krzew ma właściwość - kiedy rośnie rozpaść się.

Ten problem łatwe do wyeliminowaniapo zbudowaniu drucianej ramy musisz ją zainstalować, zanim krzak wyrośnie, a twoja złota kula nie straci swojego pierwotnego kształtu.

Korzystne cechy

Fabryki farmaceutyczne wykorzystują różne części do wytwarzania leków na szereg chorób. Milkweed zawiera dużą zawartość garbników, żywic o działaniu antybakteryjnym, dzięki czemu jest stosowany w medycynie ludowej do odkażania ran.

Zróżnicowany skład chemiczny nadaje ziołowi następujące korzystne właściwości:

1. Leczy ukąszenia owadów, likwidując obrzęki, zaczerwienienia, pieczenie, swędzenie.
2. Może być stosowany jako immunomodulator.
3. Ma zbawienny wpływ na stawy, chrząstki, kości, wzmacniając układ mięśniowo-szkieletowy.
4. Daje siłę i elastyczność ścianom naczyniowym.
5. Oczyszcza wątrobę, krew.
6. Wyciąga ropę z ran, przyspieszając gojenie.
7. Skuteczny w przypadku brodawczakowatości i innych zmian skórnych w ramach kompleksowej terapii, usuwa brodawki.
8. Zapobiega chorobom górnych dróg oddechowych.
9. Promuje zwiększone pożądanie seksualne, potencję u mężczyzn.
10. Stosowany jest w leczeniu zaburzeń erekcji.
11. Posiada właściwości przeciwpasożytnicze.
12. Radzi sobie z niektórymi zaburzeniami przewodu pokarmowego.
13. Łagodzi ból w przypadku zmian chorobowych układu moczowo-płciowego, łagodzi stany zapalne.
14. Poprawia funkcjonowanie żeńskiego układu rozrodczego.
15. Leczy oparzenia.
16. Leczy rzeżączkę.
17. Działa moczopędnie, napotnie.
18. Działa przeczyszczająco.
19. Aktywne enzymy mają destrukcyjny wpływ na komórki rakowe, w szczególności w białaczce.
20. Uzupełnia niedobory jodu poprzez regulację pracy tarczycy.

Za pomocą

Trudno znaleźć bardziej dekoracyjną i bezpretensjonalną roślinę podczas uprawy, dobrze wpasuje się w nisko rosnące grupy parkowe, a pojedyncze rośliny z powodzeniem uzupełnią najbardziej śmiałe rozwiązania krajobrazowe.

A w zwykłym ogrodzie amatorskim wilczomlecz zachwyci właścicieli obfitym kwitnieniem przez wiele lat.

Jeśli znajdziesz błąd, wybierz fragment tekstu i naciśnij Ctrl + Enter.

Przedstawiciel ogromnej rodziny wilczomleczów Wilczomlecz wieloletni ogród, którego sadzenie i pielęgnacja nie wymaga dużego wysiłku, pozwoli zbudować rabaty lub rabaty, bawiąc się kwiatami i kształtami, tworząc efektowne ekspozycje. Ciekawe możliwości połączone z bezpretensjonalnością i minimalną konserwacją będą pasować do każdego stanu krajobrazu, od śródziemnomorskiego patio po elegancki, formalny dziedziniec, od ogrodu skalnego po tereny leśne.

Pochodzenie i opis botaniczny rośliny

Ojczyzną dzikiego mlecza (wilczomlecza) są tropiky i subtropiki kontynentu afrykańskiego oraz wyspa Madagaskar. Swoją nazwę zawdzięcza mlecznemu sokowi uwalnianemu podczas cięcia lub łamania pnia i procesów. Płyn jest żrący i trujący: może powodować zatrucie ludzi i zwierząt, aw kontakcie z powierzchniami śluzowymi, skórnymi - oparzenia lub podrażnienia.

Wilczomlecz wieloletni (zwany także ulicą) to nazwa, która łączy wiele odmian kultury. Główne cechy to dekoracyjny wygląd i bezpretensjonalna pielęgnacja. Atrakcyjne kwiaty ozdobią rabaty w ogrodzie, sprawdzą się w mixbordach, ogrodach skalnych i skalniakach.

Wysokość różnego rodzaju krzewów mlecznych waha się od 10-15 do 70-80 cm, najczęściej kształt kulisty. Każda łodyga zwieńczona jest u góry małą „pęczkiem” kwiatostanów w kolorze żółtym, żółto-zielonym lub pomarańczowo-czerwonym.

Większość odmian trojeści ogrodowej jest mrozoodporna. Wyjątkami są gatunki ogniste, śródziemnomorskie i liściaste. W warunkach zewnętrznych bez zadaszenia uprawiane są tylko na południu kraju w strefie podzwrotnikowej.

Roślina jest doskonałą rośliną miododajną. Miód z pyłku mlecznego wyróżnia się lekko wyczuwalną pikantną goryczką.

Wieloletnia wilczomlecz ogrodowy - niuanse uprawy

Jeśli zaistniała potrzeba ogólnego opisu wszystkich roślin z rodzaju Euphorbia, który ma około 2000 gatunków, to jest to specjalny sok, który ma konsystencję mlecznego lateksu i podrażnia skórę. Podczas pracy z rośliną należy nosić rękawiczki, zwłaszcza jeśli na dłoniach są otwarte nacięcia lub zadrapania. Wiele gatunków to odmiany ozdobne. Wszystkie charakteryzują się brakiem płatków i działek kwiatowych, a zamiast tego mają jaskrawo zabarwione zmodyfikowane liście znane jako przylistki, które pokrywają rośliny jak kwiaty wiosną.

Pielęgnacja Milkweed jest prosta. Trzeba go trochę rozpieszczać, zanim roślina się zakorzeni, ale kiedy to się stanie, staje się prawie samowystarczalna. Zdarza się, że euforbia umiera z powodu nadmiernej pielęgnacji i podlewania niż z powodu zaniedbania.

Wilczomlecz wygląda lepiej, jeśli pozwoli się mu dowolnie rosnąć, ale gdy przestrzeń jest ograniczona, będziesz musiał zachować kształt. Jednak rutynowe przycinanie nie jest wymagane, wystarczy zadbać o roślinę, gdy zacznie wyglądać niepozornie.

Cecha rośliny Milkweed

Wszystkie rodzaje mleczarni mają cyationy. Cyantium jest technicznie kwiatostanem, ale ważne pytanie brzmi, jak odróżnić go od zwykłego kwiatu? Najważniejszą rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę, jest uszczelnienie olejowe na krawędzi miski kwiatowej (technicznie jest to inwolucja). Zazwyczaj jest to struktura okrągła lub owalna z niewielkim wgłębieniem. Owoce Milkweed to trójklapowe formacje, których każda część zawiera jedno nasiono, które pękają po pełnej dojrzałości.

Kolor może wahać się od zielonego do żółtego, czerwonego lub nawet czarnego. Inwolucja ma białe lub różowe procesy, które wyglądają jak płatki.

Uwaga! Jeśli natkniesz się na odmianę mleczarni, która nie kwitnie, nie ma gwarancji, że ta roślina w ogóle należy do tej rodziny.

Rodzaje i odmiany roślin

Wilczomlecz można znaleźć na całym świecie, od stref umiarkowanych po tropikalne. Jest to jeden z największych i najbardziej złożonych rodzajów w królestwie roślin. Kilka prób podzielenia ich na mniejsze rodzaje zakończyło się niepowodzeniem, ponieważ wciąż na nowo odkrywane są nowe gatunki. Obejmują one od jednorocznych pełzających po ziemi do dobrze rozwiniętych liściastych krzewów i drzew, które mogą dorastać do 20 metrów. Na pustyniach Madagaskaru i południowej Afryki zbieżna ewolucja doprowadziła do powstania soczystych form, w których rośliny zajmują tę samą niszę ekologiczną, co kaktusy na pustyniach Ameryki Północnej i Południowej.

Unikalna struktura kwiatowa składa się z jasnych wypustek w kolorze żółtym, czerwonym, fioletowym, brązowym lub zielonym z drobnymi męskimi i żeńskimi częściami kwiatowymi w kontrastujących odcieniach.

Odmiany ozdobne, jest ich około 120, generalnie preferują nasłonecznienie i suchą glebę. Jednak wilczomlecz Griffitha, a także wilczomlecz błotny, rozwijają się w wilgotnej glebie. Zimozielony, wieloletni mirtu wilczomlecza dobrze rozwija się w suchej glebie w pełnym słońcu, ale jest bardzo tolerancyjny na kamieniste i piaszczyste warunki. Rozmnaża się spontanicznie przez nasiona, dlatego zasuszone kwiaty należy natychmiast usunąć, aby ograniczyć niepożądany wzrost.Jej niebieskawo-zielone, mięsiste, soczyste liście są ułożone spiralnie blisko łodyg, wyrastając z opadającej drzewiastej podstawy na wysokość 10-20 centymetrów. Preferuje ciepłe zimowe klimaty, a liście opadają w chłodniejszym klimacie.

Większość ozdobnych wilczomleczów rośnie w strefach 6-9, kilka gatunków wytrzymuje warunki strefy klimatycznej 10-11, jednak istnieje kilka gatunków zimozielonych, które przystosowały się do umiarkowanych szerokości geograficznych strefy 5, jak wilczomlecz cyprysowy - źródło urok w ogrodzie dzięki ciekawym kwiatostanom.

Spektakularna roślina produkująca pachnące cytrynowożółte wypustki, które w miarę dojrzewania zmieniają kolor na różowopomarańczowy. Las drobnych kwiatów w skupiskach w kształcie parasoli pojawia się późną wiosną lub wczesnym latem. Liście przypominają miniaturowy cyprys, stąd nazwa. Z reguły żyje do 12 lat, dorasta do 30 centymetrów. Pionowa, rozgałęziona roślina może agresywnie rozprzestrzeniać się w postaci gęstej trawy, jeśli przestrzeń nie jest dla niej ograniczona. Zachowując atrakcyjność przez cały sezon wegetacyjny, wilczomlecz cyprysowy jest odporny na większość szkodników i chorób, nie wymaga specjalnej pielęgnacji.

Przegląd odmian

Dziki

Istnieje kilka gatunków mleczowatych, które z powodzeniem rosną na wolności, zajmując duże obszary.

Euphorbia zdjęcie chwastów z kolczastymi liśćmi

• Bagno. Bylina o wysokości 50 cm z wyprostowanymi łodygami i podłużnymi zielonymi liśćmi. Kwiatostany w kształcie parasola. Ukazuje się na obszarach pustynnych i stepowych.
• Chwast (chwast). Rocznik o soczystej łodydze, kompaktowy rozmiar - ok. 20 cm wys. Kwiatostany kwitną latem, wyglądają w postaci czerwonych dzwonków.
• Step. Siedlisko ojczyste - wybrzeże Wołgi, Don, również na kaukaskich zboczach. Roślina wieloletnia o wyprostowanej łodydze. Może kwitnąć w małych białych lub żółtych kwiatostanach przez całe lato.
• Ostry (pole lub łąka). Preferuje rosnąć wzdłuż rzek, zajmuje duże obszary na pastwiskach, łąkach, polach i lasach. Mogą karmić kurczaki, świnie, kury, pisklęta indycze, pisklęta gęsie.

Ogród

W formie uprawnej ogrodnicy używają kilku gatunków wilczomleczów o różnych cyklach życiowych.

1. Rośliny jednoroczne.

• Graniczy (śnieg w górach). W naturze występuje na szczytach gór i skalistych zboczach. Bardzo piękna roślina w fazie kwitnienia tworzy bujną białą koronę - jasnozielone liście pokryte są śnieżnobiałymi paskami. Są ozdobione białymi wypustkami. Kwitnie wczesnym latem i zanika późną jesienią.
• Srokaty. Odmiana dekoracyjno-liściasta o bogatym zielonym ulistnieniu, pędach wyprostowanych. Kwiaty składają się z czerwonych, białych lub pstrych płatków. Wysokość pędów około 1 m.

2. Rośliny wieloletnie cieszą się dekoracyjnością przez kilka lat z rzędu i mają dobrą zimotrwalosc. Często są uprawiane do cięcia, ponieważ długo stoją w bukiecie.

• Cyprys. Wysokość krzewu 0,5 m. Liście cienkie, igiełkowate, zielone. Kwiaty są małe, beżowe, czerwone lub żółte.
• Ognisty (Griffith). Rośnie szybko, dlatego zajmuje dużo miejsca w ogrodzie. Liście są zielone, a wraz z nadejściem jesieni przybierają czerwonawo-czerwony kolor. Kwiaty są małe, czerwonawe lub pomarańczowe.
• Fisher (Pallas, człowiek-korzeń lub człowiek-trawa). Zwarta roślina o wysokości 20-60 cm z wyprostowanymi łodygami owłosionymi, gęsto pokrytymi długimi i wąskimi liśćmi o jasnozielonym odcieniu z szarawym odcieniem. Ceniony za kolorowy rozkwit, który rozpoczyna się w maju, a kończy w lipcu. Małe, cytrynowe kwiaty zebrane w kwiatostany w kształcie parasoli.
• W kształcie pręta (winorośl). Roślina jednopędowa, wysokość pędów 50-60 cm, na całej długości pokryta wąskimi liśćmi o srebrzysto-zielonym odcieniu. U góry tworzą się kwiatostany małych żółtawych pąków o średnicy 1 cm.
• Poissona.Piękny, bujny krzew o ozdobnych zielonych liściach z elementami beżu lub bieli. Roślina nie kwitnie, ale ze względu na różnorodność liści jest bardzo popularna w projektowaniu krajobrazu. Jest sadzony w kwietniku, w mixborders, ogrodach skalnych.

Pokój

Wieloletnie gatunki w pomieszczeniach cenione są nie tylko za ozdobne kwitnienie, ale także za piękne ulistnienie, które cieszy się monochromatycznymi lub różnorodnymi kolorami przez cały rok.

Wspólne zdjęcie Wilczomlecza

• Głowa Meduzy. Niezwykle soczysty z krótką i zgrubiałą łodygą, z wiekiem porasta licznymi pędami bocznymi, które rozwijają się w różnych kierunkach. Uprawiana jest w wiszących doniczkach i doniczkach - zielone gałązki macek pięknie zwisają, tworząc efekt kędzierzawej głowy.
• Srokaty. Jeden z najczęstszych afrykańskich sukulentów, który występuje również na wolności w Ameryce, a także na terytorium wyspy Madagaskar. W naturze osiąga gigantyczne rozmiary - do 10 m, w formie uprawnej - do 2 m. Pędy mięsiste, złożone z 5 żeber. Pędy mają grubość 5-7 cm, na krawędziach rozwijają się krótkie kolce (3-4 mm długości).
• Najeżony. Roślina o dobrze rozgałęzionej koronie. Pędy rozwijają się w pozycji wyprostowanej, obficie pokryte szczątkowymi liśćmi o intensywnym zielonym kolorze.
• Trójkątny (trójkątny). Ten gatunek o dziwacznym kształcie ma masywne, dobrze rozgałęzione, trójkątne łodygi. Krawędzie żeber są kłujące - ciernie o szarawym lub żółto-brązowym odcieniu.
• Wielkorogi. Pędy trójkątne, na wierzchołku małe listowie, które z wiekiem kruszą się. Wysokość pędów 40-50 cm Ojczyzną wzrostu jest Meksyk i Australia.
• Tirucalli (palec). Soczysta roślina składająca się z licznych pędów palców. Na ich powierzchni nie ma cierni i liści. Przy dobrej pielęgnacji w domu może wspaniale kwitnąć małymi żółtawymi kwiatami.
• Kanarek. Naukowa nazwa to Euphorbia canariensis. To duża wilczomlecz w postaci krzewu lub drzewa, w warunkach naturalnych osiąga 12 m wysokości. W formie uprawnej - 1-2 m. Pędy masywne, cztero- lub pięciościenne. Żebra zawierają małe guzki. Średnica pędów wynosi 5-6 cm, pod każdym wybrzuszeniem rozwijają się liście szczątkowego typu. Łodygi pokryte są cierniami o długości około 0,5 cm.
• Z białymi żyłkami. Roślinę rozpoznaje się po niezwykłych liściach - są zielone, mają wyraźnie zaznaczone poprzeczne, białe żyłki.
• Mile (genialne). Roślina ozdobna jest popularnie nazywana koroną cierniową. Tworzy gęstą koronę z bujnymi rozgałęzieniami. Na szczycie łodyg piękne kwiaty kwitną na czerwono lub szkarłatnie. Pędy pokryte są cierniami.
• Poinsecja. Inne nazwy to Euphorbia, najpiękniejsza, bożonarodzeniowa gwiazda. Kupowany jest w przeddzień katolickich świąt Bożego Narodzenia. Kwiat z jaskrawoczerwonymi przylistkami, tworzącymi duże kwiatostany na szczycie pędów, zdobi każde wnętrze. Ta roślina jest jednoroczna, może kwitnąć w grudniu.
• Tłuszcz. Roślina ma kształt kaktusa o wysokości 30 cm i obwodzie 10 cm, łodyga jest żebrowana, podzielona na kilka słabo zaznaczonych krawędzi. Na każdym pąku z czasem powstają liście.
• Laktea. Piękna roślina o szmaragdowych liściach i kolorowych kwiatach, która przy dobrej pielęgnacji utrzymuje się przez cały rok.

Jak rozkwitnąć euforbia

• Szron diamentowy. Korona przypomina czapkę, składającą się z cienkich szmaragdowych łodyg pokrytych małymi białymi kwiatami.
• Zwykły (zwykły). Gatunek ten ma zwartą koronę - łodygi wyprostowane, ulistnienie średnie. Liście zielone, owalne ze spiczastymi końcami. Kwitnie małymi żółtymi lub białymi pąkami, zebranymi w kwiatostany w kształcie parasoli.
• Mirsinites jest wspinaczem. Roślina o wyprostowanych łodygach pokrytych długimi, ciemnozielonymi liśćmi. Kwitnienie jest niepozorne - pąki są małe, bladożółte lub białe. Doceniany jest za dekoracyjność liści, które nie kruszą się przez cały rok.
• Liście wolusa (zające uszy, po łacinie - bupleurifolia). Jest to wieloletnia soczysta roślina o liściach lancetowato-łopatkowatych, wielkości 5-7x3 cm i grubej krótkiej łodydze o wysokości 20 cm i obwodzie 7 cm.Powierzchnia pędu pokryta jest brązowymi, twardymi łuskami. Liście rozwijają się na wierzchołku, tworząc niezbyt gęstą rozetę. Z wyglądu przypomina rozwaloną euforbię. W sezonie zimowym liście odpadają.
• Almond purpurea. Nazwa botaniczna to Euphorbia amygdaloides purpurea. Jedna z najbardziej dekoracyjnych odmian o ciemnofioletowych, wyprostowanych łodygach, gęsto pokrytych wąskimi liśćmi (długość 8-10 cm, szerokość 1 cm). Kolor blaszki liściowej jest szmaragdowy z bordowym odcieniem. Wysokość - od 40 do 60 cm Na szczycie każdej łodygi tworzy się kilka małych kwiatostanów, składających się z jasnozielonych lub jasnozielonych, zaokrąglonych płatków.
• Prążkowany grzebieniowy. Średniej wysokości - do 50 cm, tworzy drobne białe kwiaty, otoczone czerwonymi lub różowymi wypustkami. Łodygi mają kształt grzbietów - czworościennych.

Lądowanie w otwartym terenie

Pierwszym krokiem w przygotowaniu do sadzenia rośliny w otwartym terenie jest pozbycie się gruzu z wybranego obszaru, wykopanie chwastów, ostrożne usunięcie wszystkich części korzeni.

Przygotowanie terenu i gleby

Glebę można wzbogacić próchnicą, aby uczynić ją lżejszą i bardziej przewiewną dla upraw wieloletnich.

Należy unikać zbyt bogatej gleby, ponieważ roślina rośnie szybko, ma delikatne łodygi, które pękają pod ciężarem kwiatostanów.

Wilczomlecz preferuje dobrze przepuszczalną, lekko kwaśną glebę (pH 6,0 do 7,0) w miejscach nasłonecznionych. Niektóre odmiany tolerują trochę cienia, ale żadna nie jest wybredna pod względem warunków glebowych i może dobrze się rozwijać nawet na bardzo ubogich ziemiach, tolerujących okresy suszy. Jeden z nielicznych gatunków wilczomlecza kwitnącego w cieniu drzew. Rozprzestrzeniając się przez podziemne kłącza, może stać się inwazyjny, chociaż można go stosunkowo łatwo usunąć.

Ramy czasowe

• Nowe rośliny uprawiane są z nasion, które wysiewa się bezpośrednio do gruntu wczesną jesienią (wrzesień) lub wiosną, od kwietnia, po minięciu groźby mrozu w temperaturze 18-20 ° C. Sadzonki pojawiają się około 7-10 dni.
• Nasiona można również wysiewać na sadzonki 6-8 tygodni przed końcem sezonu mroźnego. Sadzonki przesadza się na zewnątrz, gdy tylko gleba wystarczająco się nagrzeje.
• Wilczomlecz rozmnaża się przez sadzonki po kwitnieniu pod koniec września lub na początku października, ale nie później.

Niezbędne warunki

Rośnie dobrze i wymaga niewielkiej konserwacji

Główna pielęgnacja tej rośliny na otwartym polu nie jest trudna i może to zrobić nawet początkujący ogrodnik.

Wybór miejsca i gleby

Wilczomlecz ogrodowy woli rosnąć w słonecznym lub lekko zacienionym miejscu, gdzie ziemia jest luźna i dobrze przepuszczalna. Dlatego nie powinieneś sadzić go na bagnistym terenie, jedynym wyjątkiem jest jedna odmiana - bagno. Dla wszystkich innych odpowiednie jest miejsce z podściółką wodną do głębokości 1,5 m.

Optymalny skład gleby to gruboziarnisty piasek, ziemia ogrodowa, torf, zrębki ceglane i popiół drzewny zmieszane w stosunku 1: 1: 1: 0,2: 0,2.

Jeśli kupiłeś wysokie krzewy, to podczas sadzenia w tej mieszance możesz dodać 0,5 części kompostu lub zeszłorocznego obornika.

Wilgotność

Preferuje umiarkowaną wilgotność w zimnych porach roku, ale w okresie wegetacji (wiosną i latem) zaleca się okresowe nawadnianie ciepłą wodą.

Wpłynie to pozytywnie na dekoracyjność, a także pomoże uniknąć pojawienia się pasożytów. Koronę spryskuje się w godzinach wieczornych raz w tygodniu.

Temperatura

Każda odmiana wymaga określonego trybu.

Niektóre dobrze rosną w strefie południowej, gdzie temperatura może osiągnąć 20-30 ° C, inne - doskonale zakorzeniają się w trudnym terenie ze wskaźnikami 15-19 ° C w okresie wegetacji.

Oświetlenie

Roślina uwielbia rosnąć w miejscu o silnym nasłonecznieniu - nie boi się bezpośrednich promieni. Dlatego półcień lub zacienione miejsce nie jest dla niego.

Optymalny czas trwania dnia świetlnego w okresie wegetacji wynosi co najmniej 10 godzin. Jesienią i zimą wilczomlecz ogrodowy bezpiecznie znosi brak oświetlenia, ponieważ wchodzi w stan uśpienia.

Pielęgnacja Milkweed

Uprawa trojeści wymaga kontroli podlewania i karmienia w razie potrzeby. Roślina wymaga szczególnej uwagi po posadzeniu, ponieważ jej korzenie rosną i rozszerzają się.

Podlewanie rośliny

Przez pierwsze kilka tygodni roślina jest regularnie podlewana za pomocą małej konewki, aby utrzymać wilgoć potrzebną do optymalnego wzrostu.

Wilczomlecz wystarczy podlewać raz lub dwa razy w tygodniu, być może częściej w okresach gorących i suchych: gleba powinna wyschnąć kilka centymetrów pod powierzchnią między podlewaniami.

Ponadto woda nie powinna wnikać głębiej niż 15 centymetrów bez dotarcia do korzeni. Wilczomlecz nie lubi wilgotnej gleby i jest podatny na gnicie. Woda pod liśćmi rośliny, aby zapobiec mączniakowi prawdziwemu.

Top dressing i nawozy

Aby pomóc mleczu stać się solidnym i zdrowym, podczas sadzenia do dołka dodaje się kompost lub zrównoważony nawóz organiczny. W procesie wzrostu, jeśli gleba jest bardzo uboga, roślina jest karmiona co kilka tygodni wiosną i latem, wybierając rozpuszczalny w wodzie nawóz o niskiej zawartości azotu. Zaleca się ściółkowanie rośliny, aby zniechęcić do wzrostu chwastów i utrzymać równomierną wilgotność gleby.

Optymalna temperatura i wilgotność

Milkweed potrzebuje co najmniej sześciu godzin słońca każdego dnia, aby dobrze się rozwijać. W przeciwnym razie dobrze się dostosowuje, ale nie toleruje wilgotnej gleby i wilgotnych korzeni. Wiosną raz w roku pod roślinę rozprowadzana jest warstwa materii organicznej w celu zwiększenia drenażu.

Większość odmian liściastych w umiarkowanych szerokościach geograficznych jest tolerancyjna na zimno i może wytrzymać temperatury tak niskie, jak -10 ° C, ale cierpi na więdnięcie łodygi podczas ostrych zim.

• Optymalna temperatura do kiełkowania wynosi od 20 do 30 ° C.
• Optymalna temperatura w okresie aktywnego wzrostu to co najmniej 15 ° C, maksymalnie 24 ° C.
• Temperatura spoczynku - minimum 10 ° C, maksimum 15 ° C

Chociaż soczyste mleko nadaje się do ciepłych i suchych warunków, ich wymagania dotyczące temperatury znacznie się różnią. Gatunki pochodzące z Arabii, Afryki Środkowej i Zachodniej, tropikalnych i subtropikalnych części Ameryki potrzebują zimą 12–14 ° C. Gatunki z Madagaskaru i Afryki Wschodniej potrzebują 10–12 ° C, podczas gdy gatunki z Afryki Północnej i Południowej są w stanie wytrzymać niższą 10 ° C, ale pod warunkiem, że następnego ranka temperatura szybko wzrośnie.

Przycinanie

Przycinanie trojeści zależy od przyczyny i odbywa się w różnym czasie.

• Roślina rozwija się łatwo przez samosiew i aby zmniejszyć niechciane rozprzestrzenianie się, należy ją przycinać nożycami ogrodowymi lub zwiędniętymi kwiatami, ściskając je palcami.
• Przycinanie krzewu wiosną zapewni mu zwartość i porządek przez cały sezon wegetacyjny. Usunięcie około jednej trzeciej łodyg pobudza roślinę do wytworzenia nowego wzrostu.
• Niezależnie od pory roku słabe i chore części rośliny usuwa się sekatorem, który po obróbce należy umyć w wodzie z mydłem i przetrzeć ręcznikiem papierowym lub szmatką nasączoną alkoholem.

Przygotowanie do zimy

Jesienią wszystkie łodygi są cięte do dwóch centymetrów nad powierzchnią gleby, ale nie poniżej. U podstawy rośliny tworzą się pąki.

Choroby i ich leczenie

Choroba	Oznaki	Profilaktyka	Środki kontroli
Fusarium	Liście żółkną i usychają; Cięcie przedstawia ciemny pierścień; Białe lub czerwonawe naloty na szyjce korzeniowej; Suszenie nadziemnej części krzewu.	Wapnowanie gleby kwaśnej; Umiarkowane podlewanie; Dobra warstwa drenażowa; Spulchnianie i ściółkowanie; eksterminacja owadów przenoszących; porządna opieka.	Usunięcie dotkniętych części; Przenieś do nowej lokalizacji ze zdrową glebą; Leczenie produktami biologicznymi i fungicydami (Fitosporin, Fitolavin, płyn Bordeaux i inne).
Zgnilizna korzeni	Spowolnienie wzrostu; Ciemnienie łodygi; Brązowe plamy na liściach; Suszenie liści i wyleganie łodyg.	Kalcynacja i dezynfekcja nasion przed sadzeniem; Dezynfekcja sprzętu, spalanie dotkniętych roślin (nie można ich pozostawić w kompoście); Zgodność z technikami rolniczymi (właściwe podlewanie i karmienie).	Usunięcie uszkodzonej części krzewu, przeszczepienie do zdezynfekowanego podłoża; Leczenie lekami: Trichodermin, Trichophyte, Mikosan, Discor, Copper sulfate, Vitaros.
Miejsce pierścienia	Żółte plamy w kształcie pierścieni na liściach.	Zniszczenie wektorów - nicieni; Dezynfekcja nasion, gleby i narzędzi ogrodniczych	Ta choroba wirusowa nie jest wyleczona. Dotknięte rośliny należy spalić. Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się na dużą skalę na miejscu, konieczne jest traktowanie chwastów herbicydami i niszczenie nicieni.

Rozmnażanie mleczu

Wilczomlecz rozmnaża się przez sadzonki lub dzieląc krzew. W metodzie wegetatywnej pocięte sadzonki umieszcza się na chwilę w ciepłej wodzie, aby zatrzymać wydzielanie mlecznego soku, co zapobiega ukorzenianiu się. Materiał do sadzenia umieszcza się na ręczniku papierowym lub kawałku materiału i suszy na wolnym powietrzu w temperaturze 20-22 ° C przez kilka dni, aby zapobiec tworzeniu się soków na końcu cięcia i gniciu.

Sadzonki łodyg sadzi się w doniczce z torfem lub w podłożu z piasku i ziemi. Garnek jest umieszczony w plastikowej torbie, aby były lekko zamglone. Mogą oddychać raz dziennie przez godzinę, aby zapobiec rozwojowi pleśni. Po ukorzenieniu sadzonki sadzi się w zwykłej glebie. Czas, który zwykle zajmuje 2-3 tygodnie, zanim pojawią się korzenie, ale czasami może być dłuższy.

Co jest niebezpieczne, możliwa szkoda

Wilczomlecz nie jest nieszkodliwy, niektóre części rośliny są silnie toksyczne. Dlatego nawet gatunki domowe, z niewłaściwą pielęgnacją i użyciem do celów medycznych, zamiast efektu leczniczego, mogą zrujnować zdrowie.

W składzie soku mlecznego (lateksu) stwierdzono dużą grupę substancji toksycznych. Nieprzestrzeganie środków ostrożności może spowodować ostre reakcje alergiczne, oparzenia skóry i błon śluzowych.

Leczenie mleczem, zabiegi kosmetyczne z nim są zabronione:

• wiek poniżej 12 lat;
• podczas ciąży;
• z indywidualną nietolerancją.

Następujące typy są uważane za najbardziej trujące:

• żebrowany;
• grzebień;
• z białymi żyłkami;
• trójścienny;
• trójkątny.

Wśród przeciwwskazań do stosowania są dzieci, ciąża, alergie.

Sok z mleczarni w oczach, badanie

Niektóre gatunki są bardziej toksyczne niż inne. Jeśli sok dostanie się do oczu podczas pracy z rośliną, może to spowodować rozwój zapalenia rogówki i utratę wzroku.

W 2009 roku naukowcy porównali 3 przypadki uszkodzeń narządów wzroku różnych typów trojeści - lilii indyjskiej, trojeści afrykańskiej, korony cierniowej w pomieszczeniach.

Zgodnie z wynikami badania okazało się, że obrażenia u trzech ofiar były prawie identyczne:

1. Intensywne pieczenie.
2. Hyperemia worka spojówkowego.
3. Intensywny ból.
4. Obrzęk zrębu.
5. Częściowa utrata nabłonka rogówki.
6. Zwiększone ciśnienie wewnątrzgałkowe.
7. Znaczne pogorszenie widzenia.

Jeśli biały sok dostanie się do oczu, natychmiast przepłucz je dużą ilością bieżącej wody, a następnie wywar z kwiatów rumianku. Zmniejszy to ból i zapobiegnie kurczowi powiek. Aby zapobiec ślepocie, wymagana jest pomoc medyczna w nagłych wypadkach.

W rozważanych przypadkach pacjenci przeszli następujące procedury:

1. Oczy przepłukano obficie łagodnym roztworem soli.
2. Dotknięte narządy traktowano kroplami do oczu z 2% homatropiną trzy razy dziennie.
3. Cztery razy dziennie kroplowano 1% octan prednizolonu, 0,3% gatifloksacynę.
4. Rano wieczorem wkraplano 0,5% maleinian tymololu, sztuczną łzę.

Proces gojenia trwał od 7 do 15 dni, w zależności od stopnia uszkodzenia.

Jeśli szybko zwrócisz się o pomoc do okulisty, widzenie zostanie w pełni przywrócone w ciągu kilku tygodni.

Oparzenie skóry

W kontakcie ze skórą sok mleczny wywołuje reakcje alergiczne w postaci wysypek, czerwonych plam, swędzenia i pieczenia. Trująca substancja pozostawia bolesne oparzenia na ciele.

W razie przypadkowego kontaktu z płynem należy natychmiast spłukać go czystą wodą, nałożyć lód, wypić lek przeciwhistaminowy - Suprastin, Tavegil, Donormil itp.

Jeśli objawy nie ustąpią, konieczna jest pomoc lekarska.

Zatrucie sokiem z mleczarni

Przedawkowanie produktów na bazie mleczu, zjedzenie liści i kwiatów rośliny prowadzi do ostrego zatrucia pokarmowego. Objawy pojawiają się po kilku godzinach:

• pocenie się, pieczenie w krtani;
• luźne stolce;
• zawroty głowy;
• wymioty;
• silny ból w okolicy nadbrzusza;
• półomdlały;
• odwodnienie.

Działania należy podjąć natychmiast. Jeśli opóźnisz pójście do szpitala, możliwe są poważniejsze konsekwencje:

• pomieszanie świadomości;
• dezorientacja;
• podwyższona temperatura ciała;
• drgawki konwulsyjne;
• śpiączka.

Przed przybyciem zespołu medycznego konieczne jest udzielenie pierwszej pomocy:

1. Daj ofierze sorbent do wypicia.
2. Pij dużo mleka lub alkalicznej wody mineralnej.
3. Zapewnij całkowity odpoczynek, kładąc ofiarę plecami na twardym łóżku.

Zwalczanie szkodników i owadów

Najczęstszymi szkodnikami mleczarni są aleurodydy (mączliki) i przędziorków. Żywią się rośliną, osłabiają ją i ostatecznie zabijają. Populacje owadów rosną szybko w krótkim czasie i najlepszą szansą na ich zwalczenie jest wczesne pozbycie się ich poprzez spryskanie pestycydami na bazie oleju mineralnego.

Choroby mleczarni, zgnilizna korzeni i mączniak prawdziwy nie są szczególnie problematyczne, o ile zapewni się roślinie dobrze przepuszczalną glebę i cyrkulację powietrza. Zgnilizna korzeni daje się odczuć po pojawieniu się brązowych łodyg i wygięciu się rośliny. Konieczne będzie przycięcie dotkniętych obszarów. Leczyć euforbię z infekcji grzybiczej fungicydami.

Czy można utrzymać wilczomleczę w domu?

Przeciwnie, pomimo pewnej toksyczności roślina ta przyciąga naszą uwagę. Nie ma kategorycznych stwierdzeń i zakazów w tej kwestii. Ozdobne i liczne rodzaje trojeści doskonale nadają się do uprawy w pomieszczeniach o dowolnym przeznaczeniu. Ale jeśli w domu są małe dzieci i zwierzęta, powinieneś pomyśleć o tym, czy założyć taką roślinę, czy nie!

Uważa się, że wewnętrzny kwiat euforbii wnosi negatywność do domu. Po części może tak być, ponieważ jest trujący i często działa jak alergen. Kolczaste części mogą spowodować obrażenia. Ale negatywne cechy trojeści można zamienić w godność, jeśli znajdziesz odpowiednie miejsce dla rośliny - ...

Zobacz na temat:

„Koktajle mleczne do uprawy w ogrodzie”

Zastosowanie w projektowaniu krajobrazu

Wilczomlecz ma głębokie powiązania z historią kultury krajobrazu. W zależności od rodzaju roślina jest stosowana do ogrodów skalnych (np. Wilczomlecz główkowaty), w nasadzeniach grupowych, na rabaty, do dekoracji rabat kwiatowych.

Wilczomlecz jest wysoko ceniona jako roślina ozdobna ze względu na swoją odporność na suszę i mróz (do -10 ° C), idealna do dekoracji patio w stylu śródziemnomorskim. Duże odmiany dobrze prezentują się z elementami architektonicznymi, przy schodach lub ścianach, w rogach dziedzińców.

Wilczomlecz dobrze komponuje się z małymi tulipanami, żonkilami, Iberis, wytrwałymi, Virginia Martensia. Oprócz jasnożółtych przylistków, niektóre odmiany uzyskują wiosną fioletowe liście, co pięknie kontrastuje z innymi bylinami przez cały sezon wegetacyjny.

Soczyste odmiany doskonale kontrastują z niewymiarowymi roślinami, takimi jak floks cierniowy.

Właściwości lecznicze trojeści

Nalewki i wywary z mleczu są przydatne w walce z chorobami skóry, dolegliwościami żołądka i wątroby. Nalewki alkoholowe są stosowane jako skuteczny środek homeopatyczny. Znane są również właściwości przeciwnowotworowe rośliny. Bogaty w jod miód mleczny jest przydatny przy zapaleniach żołądka, wrzodach, żylakach, chorobach sercowo-naczyniowych i zaburzeniach układu nerwowego.

Konieczne jest jednak ostrożne stosowanie takich środków. Nie powinieneś samodzielnie podejmować decyzji dotyczących leczenia. Surowo zabronione jest stosowanie przez dzieci, kobiety w okresie ciąży i laktacji.

Wilczomlecz to nie tylko ozdobna roślina ogrodowa i wewnętrzna. To dość skuteczny środek, który przydaje się w walce z licznymi chorobami.

Szkodniki i choroby mleczarni domowej, pielęgnacja i leczenie roślin

Niewłaściwa pielęgnacja prowadzi do chorób i utraty dekoracyjnego wyglądu krzewu. Jeśli liście opadają lub żółkną, pojawiają się oznaki rozkładu korzeni i łodygi, przyczyną może być ukrywanie się w zmianach temperatury i przeciągach, brak składników odżywczych lub oświetlenia, niewłaściwe podlewanie. Brązowe i czarne plamy wskazują na infekcję grzybiczą. Aby walczyć, roślinę należy traktować fungicydami.

Często ten kwiat staje się rajem dla szkodników. Bardzo łatwo jest zidentyfikować i kontrolować pasożyty:

• Wciornastki pozostawiają bladożółte i srebrzyste paski. Okrągłe plamy w kolorze brązowym, pomarańczowym i białym wskazują na żywotną aktywność owada łuskowatego. Zwalczane są za pomocą fitoverm, środków owadobójczych aktara;
• wełnowca pozostawia biały kwiat na pędach i liściach. Owady należy zbierać ręcznie, a raz w tygodniu krzew należy traktować wodą z mydłem zmieszaną z olejem maszynowym. Błąd również nie lubi naparów z nagietka, tytoniu, czosnku;
• można znaleźć robaka korzeniowego podczas przeszczepu. Owady usuwa się gorącą wodą o temperaturze około + 50 ° C. Świeże podłoże po przesadzeniu podlewa się Actarą raz w tygodniu przez miesiąc;
• przędziorek pozostawia białawy nalot z tyłu liści. Obszary, na których pojawia się szkodnik, wyciera się wodą z mydłem i alkoholem;
• obecność małych, czarnych i zielonych owadów wskazuje na inwazję mszyc. W pozbyciu się go mogą pomóc napary z barszczu, gorczycy, papryki, cebuli, czosnku, olchy.