Rodzaje i odmiany kwiczów ze zdjęciami i nazwami
Uprawia się 4 rodzaje tego krzewu:
Kwiczoł poczuł sorbaria tomentosa
Krzew dorasta do 6 metrów, jeśli nie jest ścięty przez 6-7 lat, rośnie w górach Azji Wschodniej. Gatunek ten nie jest mrozoodporny, nie ma okresu kwitnienia.
Jarzębina Sorbaria arborea
Rośnie wolno, za 10 lat dorasta do 5-6 m, przystosowany do klimatu strefy środkowej, dobrze znosi mroźne zimy. Kwitnie przez większość lata białymi małymi kwiatami, kwiatostany są duże, w kształcie piramidy.
Odmiany i odmiany kultury
Spośród całej różnorodności roślin tego gatunku jest on powszechnie znany jarzębina kiczowata... Opieka nad nim jest prosta, podobnie jak sadzenie, a także rozmnażanie. Wiosną taki krzew staje się jasnozielono-różową plamą w ogrodzie, latem daje bujny rozkwit kremowych lub śnieżnobiałych kwiatów wiechy na tle bujnych zielonych liści, a od września jego korona jest pomalowana na głębokie czerwone, a nawet bordowe odcienie. Rośnie aktywnie w zimnych regionach Rosji, w tym na Syberii, doskonale toleruje spadki temperatury i mrozy. Dobrze zakorzenia się na brzegach zbiorników, wytrzymując krótkie powodzie. Ale jest mniej odporny na ekstremalne upały, dlatego wymaga częstego podlewania w sezonie letnim. Brak wody po prostu zatrzyma rozwój kultury i ostatecznie doprowadzi do jej śmierci.
Najpopularniejsze rodzaje kwiczów i ich opis:
- Sam... Mały, okrągły krzew, osiągający wysokość 1,5 m. Pojedyncze miedziane liście pojawiają się na jego jasnozielonych gałęziach na początku marca. Następnie stają się złote.
- Poczuł... Ta odmiana kwicza ma gęste, rozłożyste liście i jest szeroko stosowana w projektowaniu krajobrazu, chociaż nie kwitnie. Występuje naturalnie w górzystych regionach Azji Południowo-Wschodniej. W przypadku silnych, uporczywych mrozów wymaga obowiązkowego okrycia w postaci peleryny polietylenowej.
- Pallas... Zwarty krzew kwitnący w małych zaokrąglonych skupiskach. Rośnie na zboczach górskich w pobliżu Alp. Jego zielone gałęzie, w przeciwieństwie do innych odmian, nie zmieniają koloru przez cały rok. Młode pędy są dość kruche, często czernieją i wysychają, dlatego wymagają okresowego przycinania.
- Drzewo jak drzewo (Kirillova). Roślina tej odmiany dorasta do 5-6 m wysokości. Aktywnie kwitnie przez całe lato z wiechowatymi śnieżnobiałymi kwiatostanami, podobnymi do wydłużonych piramid, a zimą wytrzymuje spadek temperatury do -25 stopni. Jego zadbane liście są lekko uniesione nad ziemią.
Kwiczoł Sam
Kwiczoł Pallas
Kwiczoł podobny do drzewa
Odmiany kwitnące to doskonałe rośliny miododajne, które przyciągają duże roje pszczół i chrząszczy. Duże, puszyste kwiaty wiechy mają długie pręciki z pyłkiem. Latem roślina jest aktywnie zapylana, daje pędy korzeniowe przez cały rok, rozmnażając się w ten sposób i tworząc malownicze zielone zarośla.
Odniesienie botaniczne
Pole liściaste jarzębiny w projektowaniu krajobrazu jest chętnie wykorzystywane zarówno przez profesjonalistów, jak i amatorów. Roślina swoją nazwę zawdzięcza oczywistemu podobieństwu kształtu liści do znanego jarzębina. Krzew liściasty można opisać za pomocą następujących parametrów:
- W stanie dorosłym krzew osiąga wysokość 2-3 m przy średnicy korony do 2 m.
- Roślina bezpretensjonalna, szybko rosnąca, z bujną, rozłożystą koroną.
- Krzew składa się z wielu wyprostowanych pędów o grubości do 1,5 cm.
- Liście osiągają 15-28 cm długości, składają się z 12-23 listków, które są bardziej wydłużone i spiczaste niż liście jarzębiny.
- Kwiaty są białe, z lekkim żółtym odcieniem, średniej wielkości (10-12 mm), o przyjemnym zapachu. Kwiaty zebrane w piramidalne kwiatostany wiechy o długości 25 cm. Każdy kwiat ma długie pręciki z pylnikami, co sprawia, że kwiatostany wyglądają puszysto.
- Kwitnienie trwa czerwiec-lipiec, owocem jest polisperma.
Kwiatostan kwiczołowy
Cechy kwiczu
Kwiczoł to krzew liściasty, który może osiągnąć wysokość około 3 metrów. Potrafi tworzyć bardzo piękne gęste zarośla, ponieważ ma wiele pędów korzeniowych. Łodygi wygięte i faliste są w kolorze szaro-żółtym. Skład blaszek liściowych o złożonym nieparzystopierściennym złożu obejmuje od 9 do 13 par liści podwójnie ząbkowanych lub ząbkowanych. Piramidalne kwiatostany wiechy składają się z wielu małych kwiatów w kolorze kremowym lub białym. Owocem jest ulotka.
Taki krzew w projektowaniu krajobrazu służy do tworzenia nasadzeń grupowych i pojedynczych, a także do żywopłotów, do ozdabiania stawów, a także do wzmacniania skarp.
Propagacja kwaszników
Istnieją dwa skuteczne sposoby:
- Rozmnażanie przez nakładanie warstw z buszu. Wiosną delikatnie zginają dolną gałąź do ziemi, mocują ją tak, aby część gałęzi z pąkami była zanurzona w ziemi. Latem gałąź jest podlewana i karmiona, bliżej jesieni pojawia się na niej rozwinięty system korzeniowy, ta część z korzeniami jest oddzielona od drzewa bryłą ziemi i zakorzeniona w nowym miejscu. Takie warstwy dobrze się zakorzeniają i szybko rosną.
- Do rozmnażania przez pędy częściowo zdrewniałe z krzewu w czerwcu odciąć zielone pędy o zdrewniałej podstawie, pociąć na sadzonki ukośnie ściętym od dołu. Dolna część jest wolna od liści na 5 cm, górna jest uszczypnięta, końce są traktowane substancją korzeniową: roztworem heteroausyny lub proszku "korzeniowego", sadzone na żyznej glebie, regularnie podlewane i karmione. Kiedy pojawiają się nowe liście, sadzonki można sadzić na zewnątrz.
Funkcje pielęgnacyjne
Uprawa jarzębiny w ogrodzie nie jest szczególnie kłopotliwa. Opieka podstawowa składa się z następujących etapów:
- Podlewanie należy rozprowadzać tak, aby gleba wokół rośliny była zawsze wilgotna.
- Konieczne jest również ciągłe utrzymywanie luźnej gleby. Umożliwi to swobodny przepływ powietrza do korzeni.
- Pielęgnacja obejmuje przycinanie. Spędzają go wiosną. Zabieg pozwala kontrolować wysokość i szerokość krzewu. Ponadto roślina nabiera zadbanego wyglądu. Na przykład, jeśli jako żywopłot wykorzystuje się nasadzenia kwiczowe, wystarczy pozostawić pędy o wysokości 1 m. Kwiaty rosną na nowym pędzie, więc przycinanie nie wpływa na ich jakość i ilość.
Rada. Odcięte odcinki pędów można wykorzystać do rozmnażania krzewów przez sadzonki.
- Odmiana o liściach jarzębiny nie wymaga ocieplenia przed zimowaniem na otwartym polu. Jest dość odporny i nie ulega zniszczeniu nawet w bardzo mroźne zimy.
Cechy i zalety
Krzew należący do rodziny różowatych ma szereg cech, które należy wziąć pod uwagę przy zakupie sadzonki; najważniejsze z nich to:
- Mrozoodporność. Roślina może wytrzymać mrozy do -30 ° C. W mroźną zimę północno-zachodniego regionu na otwartym terenie wymagana jest ochrona - schronienie ze świerkowymi gałęziami.
- Okres wegetacyjny rozpoczyna się wczesną wiosną.
- Pole liściaste jarzębiny dobrze rośnie na glebach wilgotnych i nieurodzajnych (piaszczystych). Chociaż dorosła roślina jest uważana za światłolubną, dobrze rośnie w półcieniu. Krzew nie znosi dobrze suszy, tracąc efekt dekoracyjny; w ekstremalnych upałach potrzebuje podlewania.
Kwiczoł to prawdziwy prezent dla początkujących ogrodników-amatorów. Roślina szybko strzela i z powodzeniem rośnie nie tylko na terenach wiejskich, ale także w warunkach miejskich (przyrost roczny - do 10-12 cm). Dobrze znosi przesadzanie i coroczną wiosenną fryzurę, wykonywaną w celach sanitarno-odmładzających.
Drzewko jarzębiny
Chociaż w przyrodzie kwiczoł może rozmnażać się również przez nasiona, tak trudno jest go uprawiać w domu. Szybszym i wydajniejszym sposobem rozmnażania są sadzonki (korzenie lub pędy). Roślina jest uprawiana ze względu na szereg pozytywnych cech:
Jak prawidłowo sadzić roślinę
Sadzenie jarzębiny na otwartym polu nie nastręcza szczególnych trudności. Aby jednak roślina aktywnie rosła i wyglądała dekoracyjnie, należy wziąć pod uwagę kilka szczegółów:
- Kwiczoł, nawet przy minimalnej opiece, dobrze czuje się zarówno na słońcu, jak iw cieniu. Idealną lokalizacją do podestu jest wschodnia strona działki.
- Wszystkie odmiany kwiczów uwielbiają wilgotną glebę. Jednak wszystko powinno być z umiarem. Uprawa rośliny na bagnistych terenach jest obarczona chorobami, a nawet śmiercią. W każdym razie wymagane jest urządzenie odwadniające.
Rada. W glebie, w miejscu, w którym będzie prowadzone sadzenie, wskazane jest wcześniejsze zastosowanie nawozu organicznego. Przyspieszy to wzrost kwaszników.
Bezpośrednie sadzenie krzewu wygląda następująco:
- Wczesną wiosną, gdy liście jeszcze nie zakwitły lub późną jesienią, gdy już opadły, wykopują dziurę w otwartym terenie o głębokości 40 cm i szerokości co najmniej 80 cm.
- Dno pokryte jest odpowiednim materiałem drenażowym.
- Na wierzch wylewa się trochę gleby, z którą miesza się nawóz zawierający azot.
- Umieść sadzonkę w dołku tak, aby nic nie blokowało systemu korzeniowego.
- Ostrożnie przykryj korzenie ziemią. Lekko staranowany. Sadzenie kwiczu
- Wokół pnia tworzy się dziura.
- Po posadzeniu wymagane jest dobre podlewanie.
Uwaga! Należy pamiętać, że jarzębina ma zdolność niekontrolowanego wzrostu. Dlatego zaleca się zainstalowanie ograniczników korzeni natychmiast po posadzeniu.
Borówka polna liściasta jarzębina (Sorbaria sorbifolia)
Jarzębina to rozłożysty krzew o szybkim tempie wzrostu. Wadą jest skłonność do pełzania, dlatego podczas sadzenia należy ograniczyć system korzeniowy. Bezpretensjonalny, odpowiedni do sadzenia na każdej glebie. Kwiczoł ma wysoką zimotrwalosc i bujne dwutygodniowe kwitnienie. Jej kwiatostany wiechowate osiągają długość 20 cm, w porze suchej może być dotknięty przędziorkiem, dlatego w tym okresie wymaga obfitego podlewania i opryskiwania. Swiatlolubny, ale toleruje lekkie cieniowanie, jest odporny na warunki miejskie, dobrze znosi strzyżenie. Jarzębina jest szeroko stosowana w miejskich parkach krajobrazowych jako żywopłot i do nasadzeń grupowych.
| Kształt korony: | zaokrąglone, rozłożyste |
| Kolor igły: | jasnozielony |
| Kolor jesienny | żółto czerwony |
| Kwiaty: | biały |
| Okres kwitnienia: | czerwiec lipiec |
| 5 lat | 10 lat | maksymalny | |
| Wysokość, m | 2.00 | 3.00 | 3.00 |
| Średnica korony, m | 3.00 | 4.00 | 4.00 |
Jak rozmnażać jarzębina
Ponieważ krzew rośnie i rozwija się bardzo szybko i energicznie, nie ma potrzeby kupowania nowych sadzonek w celu zwiększenia populacji roślin polowych na stanowisku. O wiele łatwiej i wygodniej jest zastosować jedną z wegetatywnych metod rozmnażania roślin.
Rozmnażanie kwasznika przez sadzonki
Najłatwiej jest rozmnożyć popiół polny z sadzonek, z zadaniem poradzi sobie nawet początkujący ogrodnik.
- Aby to zrobić, w środku wiosny z dorosłego krzewu wycina się kilka pędów o długości 20-25 cm; można wziąć zarówno wierzchołkowe zielone, jak i już zdrewniałe zdrowe gałęzie.
- Sadzonki należy umieścić w roztworze stymulującym wzrost korzeni na jeden dzień, a następnie posadzić w małych doniczkach ze zwykłą glebą zmieszaną z piaskiem.
- Możliwe jest również pogłębianie sadzonek bezpośrednio na rabatach tymczasowych - szkółki na świeżym powietrzu, ponieważ kwiczoł jarzębiny toleruje każdą pogodę, szanse na pomyślne ukorzenienie w ziemi są bardzo duże.
Sadzonki trzeba będzie regularnie podlewać przez kilka następnych tygodni. Gdy na pędach pojawią się nowe zielone liście, popiół polny można ostrożnie przenieść na stałe miejsce - początek wzrostu wegetatywnego oznacza, że doszło do ukorzenienia.
Rada! Do sadzonek można użyć młodych zdrowych pędów krzewu jarzębinowego, ściętych podczas corocznego strzyżenia kształtującego.
Rozmnażanie przez podzielenie buszu
Innym prostym i skutecznym sposobem na zwiększenie populacji borówki polnej jest podzielenie krzewu jarzębiny. Metoda jest szczególnie wygodna, ponieważ pozwala z powodzeniem rozwiązać 2 problemy naraz - rozmnażanie rośliny i dostosowanie wielkości krzewu już rosnącego na miejscu.
- Podział przeprowadza się zwykle wiosną, chociaż dopuszcza się rozmnażanie rośliny jesienią.
- Krzew macierzysty wykopuje się z ziemi, kłącze dzieli się na kilka części dużym nożem lub ostro zaostrzoną łopatą.
- Sekcje są traktowane popiołem, pokruszonym węglem lub zwykłą brylantową zielenią, aby zapobiec gniciu.
- Przygotowane delenki sadzi się w dołach sadzeniowych - wykopuje się je według standardowego algorytmu, analogicznie jak podczas pierwszego sadzenia jarzębiny na miejscu.
Posadzone części krzewu macierzystego są obficie podlewane i mulczowane, a następnie wykonywana jest zwykła pielęgnacja delenków.
Uwaga! Na każdej z części, oddzielonej od kłącza pospolitego, należy zachować nie tylko silne zdrowe korzenie, ale także kilka silnych pędów.
Powielanie przez nakładanie warstw
Kwiczołkowate jarzębina można rozmnażać na stanowisku za pomocą nawarstwiania - młodych pędów krzewu położonego nisko nad ziemią.
- Wiosną wybierz 2-3 zielone zdrowe pędy, znajdujące się blisko ziemi i zgnij je blisko ziemi.
- W miejscu, w którym pędy dotykają ziemi, ich kora jest lekko nacinana, a następnie warstwy są lekko zagłębiane w glebie, mocowane drutem lub klamrą, aby gałęzie się nie prostowały.
- Pędy posypuje się ziemią, pozostawiając wierzchołkową część na powierzchni, a latem pielęgnuje warstwy w taki sam sposób, jak o główny krzew.
Warstwy zapuszczają korzenie dość szybko, jeśli wykonasz zabieg wiosną, to na początku września pędy się zakorzenią. Możesz je rozdzielić i przenieść na stałe miejsce zarówno jesienią, jak i na początku następnej wiosny.
Wynik
Ten krzew ozdobny jest opłacalnym nabytkiem dla każdego miejsca, zdolnym do uszlachetnienia terytorium. Jarzębina jest tworzona po to, by stać się jasnym akcentem w ogrodzie, niezależnie od tego, czy rośnie w grupie, czy samodzielnie zdobi trawnik. Jeśli chcesz, aby krzew cieszył się jaskrawymi kolorami od wczesnej wiosny do opadania liści, po kwitnieniu przycinaj go, a następnie nakarm roślinę.
Trochę więcej uwagi!
Uważasz, że warto postawić na taką ozdobną roślinę liściastą? Bez względu na to, jak bezpretensjonalne jest to, część opieki jest dość pracochłonnym procesem - przycinaniem.W każdym razie należy pamiętać o aktywnym wzroście rośliny. Aby młode pędy nie zajęły otaczającej przestrzeni, płytkie korzenie krzewu będą musiały być otoczone pierścieniem ochronnym.
Oceny 0 Przeczytaj później
Kwitnące jarzębiny: zastosowanie, rodzaje, odmiany, nasadzenia, kombinacje
Pole o liściach jarzębiny to świetna propozycja dla właściciela, który chce udekorować swoją działkę. Krzew nie wymaga specjalnej opieki i dobrze radzi sobie w każdym ogrodzie.
Krzew dobrze się czuje, gdy:
- Umieszczone w cieniu lub półcieniu. Chociaż sadzone na słońcu.
- Podczas silnej suszy lub przelania. Jednocześnie kwicz uwielbia częste podlewanie.
- Podczas przesyłania. Szybko odchodzi i jest „akceptowany”.
- Podczas cięcia i kształtowania buszu.
Wszystko to sprawia, że jest mile widzianym gościem w każdym ogrodzie. Kwiczoł szybko zaczyna rosnąć i zachwyca delikatnymi kwiatami.
Odmiany, odmiany
Oprócz tego istnieje wiele odmian kwiczów sorbaria sorbifolia (po łacinie jest to kwiczoł jarzębiny).
Najrzadszy z istniejących - filcowy rodzaj krzewu... W Azji Wschodniej można spotkać filcowy krzew. W Rosji ten rodzaj filcu nie jest używany w projektowaniu krajobrazu - nie toleruje dobrze zimna i nie kwitnie. Jest to jednak najwyższa odmiana jesionu polnego, który osiąga sześć metrów wysokości i rośnie na wyżynach.
Ryabinnik drzewiaste, jak również kwiczoł, pochodzący z Azji. Nie jest powszechny, ale nadal jest używany w projektowaniu krajobrazu, choć rzadko. Rośnie wolno, ale w przeciwieństwie do odmiany filcowej jest odporna na mróz. Roślina pięknie kwitnie od połowy lata do jesieni.
Warto o tym wspomnieć Odmiana Pallas, który wyróżnia się niewielkim wzrostem, ale dużymi liśćmi i pięknymi, białymi lub kremowymi kwiatami. Ten ozdobny krzew ma zalety i wady. Wśród niedociągnięć jest kruchość, ponieważ po pewnym czasie pień zaczyna się odsłaniać, wygląda brzydko, a roślina musi albo zostać odmłodzona, albo przed nią należy posadzić inne rośliny, które mogą ukryć wadę; Zalety obejmują fakt, że roślina po prostu rozmnaża się, zarówno przez korzenie, jak i nasiona.
Powszechną odmianą krzewu jest jarzębina, która jest często używana w projektowaniu krajobrazu, ponieważ ma ogromną liczbę zalet przy minimalnych wadach. Charakterystyczną cechą jest to, że w jednym sezonie krzewowi udaje się zmienić do czterech kolorów liści:
- Różowy kolor pojawia się wczesną wiosną;
- Liście zazieleniają się latem;
- Od wczesnej jesieni do mrozu przebarwiają się na czerwono i żółto.
Zwykle wzrost krzewu nie przekracza dwóch metrów... Ponieważ roślina jest bezpretensjonalna, doskonale toleruje mróz i przeszczep. Ponadto jarzębina wygląda atrakcyjnie podczas kwitnienia.
Ponieważ kwiczoł rośnie bardzo szybko, nie jest sadzona tam, gdzie może wypełnić terytorium. W przypadku projektowania krajobrazu, jeśli planujesz zrobić wysoki żywopłot, kup odmianę Sem. Jest mniej agresywny i krótszy.
Ryabinnik wygląda atrakcyjnie również we wrześniu, kiedy zaczyna zachwycać jasnożółtymi liśćmi.
Lądowanie
Jarzębina (pospolita) jest bezpretensjonalna w sadzeniu, dlatego z powodzeniem rośnie zarówno w cieniu, jak i na słońcu. Roślinę sadzi się na wilgotnej, bogatej w substancje organiczne glebie.
Krzew należy sadzić wiosną - to najkorzystniejszy okres dla jego wzrostu. Pędy można sadzić wczesną wiosną, gdyż roślina dobrze znosi mróz. Jeśli nie rozmnażasz rośliny przez nasiona, sadzonki nie są potrzebne.
Okresowo należy uszlachetniać borówkę polną, przycinając gałęzie do żądanej długości. Kiedy krzew kwitnie, należy usunąć wiechy kwiatostanów. Do kształtowania borówki polnej można użyć nożyczek ogrodowych.
Reprodukcja
Do rozmnażania krzewu stosuje się metodę wegetatywną.Możesz posadzić tylko jeden korzeń, a wkrótce będziesz miał duży krzew do przycięcia. Kwitnienie można zaobserwować na krzaku po kilku latach.
Krzew można rozmnażać również za pomocą nasion, które znajdują się w wyblakłych wiechach. Jednak metoda wegetatywna jest prostsza i szybsza. Z metod wegetatywnych praktykowane jest również rozmnażanie przez sadzonki i nawarstwianie.
W projektowaniu krajobrazu
Spirea służy do:
- Kształtowanie krajobrazu w ciemnych miejscach w cieniu;
- Akcenty jako krzaki solo;
- Kompozycje razem z bylinami zielnymi;
- Wyładunki grupowe;
- Pojedyncze lądowania;
- Żywe zielone żywopłoty.
Z uwagi na to, że jesion polny rośnie bardzo szybko, sadzi się go wzdłuż ogrodzenia jako „żywy płot”. Częściej jest używany do nasadzeń grupowych, ale na trawniku w jednej formie wygląda równie dobrze.
Kwiczoł to wysoka roślina, która może nawet zastąpić ogrodzenie. Jest używany jako żywe ogrodzenie w wielu domach i domkach. Dlatego kwiczoł może zastąpić np. Głóg, cyprys, jałowiec czy tuję.
Jako żywopłot, spirea jest sadzona z daliami lub scumpią. W skalniakach można sadzić miniaturowe odmiany roślin. A na klombie można łączyć kilka rodzajów jesionu polnego o różnych okresach kwitnienia, tworząc niepowtarzalne kompozycje. Więc jarzębina liściasta borówka wygląda dobrze z odmiany spirei o żółtych liściach.
Kwiczoł jest wygodny w użyciu jako wczesna roślina, która na wiosnę zachwyca liśćmi. I zaczyna kwitnąć wcześnie - na początku lipca. Zdjęcie pokazuje, jak pięknie wygląda. Roślina to prawdziwe odkrycie i dla pszczelarzyponieważ jego kwiaty są miododajne, co pozwala mu przyciągać pszczoły z całego obszaru.
W naturze kwiczoł rośnie w pobliżu zbiorników wodnych, dlatego jeśli zdecydujesz się założyć mały staw na swoim terenie, pamiętaj, aby posadzić ten krzew wzdłuż jego krawędzi. Po pierwsze kwiczoł świetnie się w takich warunkach poczuje, a po drugie, dzięki bogatemu systemowi korzeniowemu, będzie w stanie utrwalić glebę na brzegach stawu. W rezultacie otrzymasz nie tylko piękno, ale także „ufortyfikowane brzegi”. Krzew nie będzie potrzebował podlewania, które tak bardzo kocha.
Fakt, że roślina jest pokryta pięknymi bladobiałymi lub kremowymi kwiatami, pozwala bawić się jej kontrastem, sadząc ją obok drzew iglastych. Jeśli chcesz zwrócić uwagę na jakąś część swojej witryny, możesz to zrobić za pomocą kwitnącej spirei.
Jednak spirei można sadzić nie tylko pojedynczo, ale także mieszając różne odmiany. Na przykład jarzębina spirea wygląda dobrze obok śliwka spirea.
W klasyczny styl krzew sadzi się obok wody. Dzięki swojemu wyglądowi, odbijającemu się w stawie lub zbiorniku wodnym, tworzy niezbędną naturalną obfitość. Krzew łączy się z innymi krzewami kwitnącymi w tym samym czasie, drzewami owocowymi i egzotycznymi roślinami.
W stylu rustykalnym jesion polny również będzie musiał być na swoim miejscu, ponieważ łączy się go z bogactwem kolorów, które reprezentuje Prowansja. Roślina nie wymaga szczególnej pielęgnacji i wszędzie wygląda tak, jakby została stworzona przez samą naturę.
Wygląda dobrze i w stylu skandynawskim... Dlatego warto ustawić ją obok dużych kamieni lub drewnianych mebli w ogrodzie. Krzew będzie wyglądał ciekawie z kwiatami ogrodowymi, drzewami karłowatymi (jabłoń karłowata). Spirea łączy się ze zmiennym reliefem, dlatego sadzi się ją obok chaotycznie rozrzuconych kamieni i kamiennych stopni.
Roślina doskonale toleruje cieńdlatego można go sadzić pod drzewami (osika, olcha, brzoza), obok ciemnych drzew iglastych.
Krzew dobrze znosi nadmierne zawilgocenie i gnicie gleb, dlatego sadzi się go w miejscach wilgotnych.
Kwiczoł można zastąpić drzewami iglastymi lub innymi odmianami krzewów.Jego odpowiednikami są tuja, świerk, jałowiec, drzewo polne i odmiana Palassa.
Cięcie borówki na wideo
Przycinanie jest jednym z najbardziej czasochłonnych aspektów kwiczoł. Jak to zrobić poprawnie - na wideo z kanału Sadovy Mir.
Jak dbać o krzew ozdobny
Aby chronić krzewy przed trawą, szkodnikami i chorobami, konieczne jest zastosowanie całego szeregu środków agrotechnicznych.
Jak podlewać roślinę
Kwiczoł uwielbia wodę, młode rośliny podlewamy co tydzień po 1 wiadrze na krzew, w czasie upałów podlewamy 2 razy w tygodniu. Krzewy, które podlewamy przez 2-3 lata co dwa tygodnie, w upale - co tydzień. Susza przy wysokich temperaturach powietrza negatywnie wpływa na krzew, jest obficie spryskiwany wodą wcześnie rano lub wieczorem, gdy słońce już zaszło, w przeciwnym razie liście się poparzą.
Pielenie i rozluźnienie
Kwiczoł ma rozwinięte, ale nie pogłębione korzenie, dlatego raz w miesiącu bardzo ostrożnie i płytko poluzowuje się, najlepiej zaraz po podlaniu, a następnie w razie potrzeby dodaje się ściółkę do ziemi w pobliżu pnia. W razie potrzeby chwast.
Top dressing i nawożenie
W pierwszych miesiącach wiosny i lata trawa polna jest nawożona nawozami organicznymi - może to być torf zmieszany z glebą, obornikiem lub kompostem. Nawozy mineralne stosuje się zgodnie ze schematem:
Opieka
Bezpretensjonalny kwiczoł nie wymaga zwiększonej uwagi na siebie, także przed zimą, ponieważ hibernuje doskonale bez schronienia w każdym wieku. Jednak regularna, prosta pielęgnacja pomoże roślinie w pełni ujawnić jej walory dekoracyjne.
Podlewanie i karmienie
Kwiczoł nie lubi suszy, ale dobrze znosi nadmiar wilgoci. Rzadki przypadek dla roślin ogrodowych - nie musisz być chciwy podczas podlewania. Krzewy pierwszoroczne są często i obficie podlewane - co 6-7 dni, a przy braku opadów - 2 razy w tygodniu. Dorosłe rośliny podlewamy co 10-15 dni, z wyjątkiem okresów suszy, kiedy wymagane jest cotygodniowe podlewanie. Przydaje się również obficie spryskać krzak wodą w upale - robią to wieczorem, o zachodzie słońca.
Top dressing składa się z materii organicznej: torfu, próchnicy lub kompostu. Dodaje się je dwa razy w sezonie: na początku sezonu wegetacyjnego i podczas kwitnienia.
Kwiczoł nie ma nic przeciwko minerałom. Są sprowadzane zgodnie z harmonogramem:
- wiosna - mocznik, 40 g / m2 m;
- okres kwitnienia - azotan potasu, 15 g / m2 m;
- wczesna jesień - superfosfat, 40 g / m2 m.
Wszystkie opatrunki nakłada się u nasady, podlewając roztworem koło przy łodydze. Osadzanie w ziemi jest niepożądane, ponieważ system korzeniowy popiołu polnego znajduje się blisko powierzchni ziemi.
Pielęgnacja gleby
Poluzowanie odbywa się bardzo ostrożnie, przetwarzając tylko górną warstwę gleby. Procedura jest przeprowadzana co miesiąc, po podlaniu. Następnie krąg pnia jest ponownie mulczowany.
Chwasty są usuwane, gdy się pojawią. Gdy są młode, łatwiej je wyciągnąć z ziemi, jednocześnie gleba będzie luźniejsza.
Przycinanie
Przycinanie sanitarne odbywa się regularnie od wiosny. Usuwają pędy połamane zimą lub zamarznięte. Gałęzie zgięte blisko ziemi są również usuwane, jeśli nie ma potrzeby wyhodowania warstw do rozmnażania.
Krzewy zaczynają się formować w trzecim roku. Aby nadać borówce schludny, zadbany wygląd, pędy wyłamujące się z konturu są skracane lub wycinane. Proces rozpoczyna się wiosną, w okresie wegetacji, gałęzie są regularnie przycinane, także te z wyblakłymi kwiatostanami, aby zachować kształt krzewu.
Żywopłot jarzębiny przycina się kilka razy w sezonie. W takim przypadku pędy są zwykle odcinane do jednego metra.
Strzyżenie nie wpływa na zdolność kwitnienia - podczas wzrostu powstają szypułki.
W razie potrzeby przeprowadza się przerzedzenie korony. Zbyt gęste zarośla zmuszają krzew do wyrzucania cienkich gałęzi, pozbawionych dekoracyjności i bardzo szybko starzejących się.
Odmładzające cięcie pomaga zachować piękno i zdrowie kwiczowca. Sygnałem do odmłodzenia jest wysuszenie górnych partii gałęzi i ich odsłonięcie od dołu.Takie gałęzie są całkowicie wycinane. Raz na kilka lat możliwa jest procedura całkowitego odmłodzenia krzewu, gdy wszystkie pędy są ścinane „na pniu”.
Podczas przycinania zwracają uwagę na pędy korzeni - cały nadmiar jest usuwany, odcinając do samego korzenia, w przeciwnym razie krzewy stracą swój kształt.
Zdrowo ścięte gałęzie są zwykle używane jako materiał do zbioru sadzonek.
Przycinanie
Kwiczoł jest przycinany w celach sanitarnych wczesną wiosną, usuwając uszkodzone gałęzie. Odsłonięcie pędów od dołu i wysuszenie wierzchołków jest oznaką starzenia się gałęzi, są one wycinane w celu odmłodzenia. Zagęszczenie prowadzi do powstania słabych, cienkich i szybko starzejących się gałęzi, dlatego konieczne jest regularne przerzedzanie. Możliwe jest zachowanie zadanej wysokości i kształtu korony, ponieważ roślina dobrze znosi cięcie. Zalecane jest silne przycinanie przeciwstarzeniowe, tzw. Dopasowanie „kikuta”. Aby zapobiec nadmiernemu wzrostowi, usuwa się pędy korzeni.
Choroby i szkodniki
Kwiczoł, jak każda roślina, może zostać zaatakowany przez szkodniki lub zachorować.
Szkodniki:
- Zielone mszyce żywią się sokiem z liści, z którego wysychają, a jeśli kolonia mszyc stanie się zbyt duża, młoda roślina może umrzeć. Mszyce zmywa się zwykłą wodą lub roztworem 300 g startego mydła do prania i 10 litrów wody, cebula lub czosnek, rumianek, pieprz, sosna, napary z cytrusów będą również skuteczne, na co 100 g surowców będzie podawać w 1 litrze wody przez 5 godzin, przefiltrować, dopełnić do 1 litra i spryskać roślinę.
- Pająk niszczy komórki roślinne, na odwrocie liści pojawiają się białe kropki i pajęczyny. Suche powietrze wywołuje pojawienie się tego szkodnika, dlatego przy suchej pogodzie roślina jest spryskiwana wodą w celu zapobiegania. Jeśli kleszcz pojawi się na roślinie, walczy się z nim naparami ziołowymi i mydlanymi, akarycydami - Demitan, Bicol, Borneo, insoacaricides - Dursban, Aktofit i innymi. Wszystkie leki są używane ściśle według instrukcji.
- Wirusowa choroba mozaiki atakuje roślinę na poziomie komórkowym, na liściach pojawia się kolor mozaiki. Chore części rośliny usuwa się, sekcje traktuje się roztworem nadmanganianu potasu i węgla drzewnego, po czym roślinę spryskuje się roztworem 75 g karbofosu z 10 litrami wody. Jeśli cała roślina jest zainfekowana, jest wykopywana i palona, usuwa się również dziesięciocentymetrową warstwę gleby.
Choroba jest wirusową mozaiką.
Szkodniki i choroby
Takie przeciwności zwykle omijają kwiczoł. W rzadkich przypadkach krzew może zostać zaatakowany przez zielone mszyce lub przędziorków. „Fitoverm” lub „Mitak” są używane przeciwko szkodnikom.
Bardzo rzadko kwiczoł może cierpieć na wirusową mozaikę. Choroba nie jest leczona, dotknięte rośliny są niszczone.
Szkodniki i choroby wybierają na swoje ofiary przede wszystkim osłabione, uciskane rośliny. Dobra opieka ochroni kwiczoł przed kłopotami.
Wykorzystanie kwicza jarzębiny w projektowaniu krajobrazu
Roślina jest uważana za dekoracyjną ze względu na jasnozielone pierzaste liście i wdzięczne pachnące kwiatostany, które pięknie wyróżniają się na tle dużych drzew z ażurowymi koronami. Jest często używany przez projektantów krajobrazu.
- Jarzębina służy do mocowania zboczy i zboczy.
- Krzew może być centrum kompozycji z kwiatami - piwoniami, astilbe, żywicielami i innymi kwiatami, tworząc bujny krzew.
- Dobrze wygląda na tle drzew iglastych - tuja, świerk, sosna.
- Jeśli na terenie znajduje się zbiornik wodny, jesion polny będzie dla niego dobrą oprawą.
- Ten bezpretensjonalny krzew służy do ozdabiania terytorium obok kawiarni, sklepów, hoteli, ośrodków sportowych i dziecięcych.
- Pojedyncze krzaki lub żywopłoty polne dobrze wyglądają w połączeniu z trawnikiem.
- Krzew ten służy do ozdabiania zakamarków ogrodu, które chciałabym ukryć przed wzrokiem ciekawskich.
Jaka jest wartość jesionu polnego?
Jesion polny jest cenny nie tylko jako ozdobny krzew o szybkim wzroście. W okresie kwitnienia aromat kwiatów przyciąga na miejsce owady zapylające, w tym pszczoły.
Ze względu na tolerancję cienia i wilgoć kwiczoł, sadzi się go w zacienionych zakątkach, na wilgotnych nizinach, w pobliżu zbiorników wodnych. Szczególnie korzystne będzie sadzenie go na brzegach rzek, ponieważ silny system korzeniowy jesionu polnego jest w stanie chronić strefę przybrzeżną przed erozją podczas powodzi. W tym samym celu krzewy sadzi się również na luźnych zboczach. Ponadto doły do lądowania na pochyłych powierzchniach wykonuje się poprzez poziomowanie pomostów - tarasów pod nimi.
Pole liściaste jarzębiny nie jest zanieczyszczone pyłem i powietrzem, dlatego jest wykorzystywane w kształtowaniu krajobrazu miejskiego.
Zakład jest również interesujący jako dostawca surowców leczniczych. Odwary z liści stosuje się przy bólach reumatycznych, warzone pachnące kwiatostany przydają się przy zapaleniu migdałków, medycyna tradycyjna zaleca korzenie w profilaktyce chorób płuc, w tym gruźlicy, przy leczeniu różnych schorzeń przewodu pokarmowego.
Uprawa jarzębiny w letnim domku to łatwe zadanie. Sadzenie i pielęgnacja krzewu jest tak proste, że poradzi sobie z tym niedoświadczony początkujący w ogrodnictwie. Za troskę i uwagę kwiczoł z całego serca zawdzięcza wspaniałości ozdobnych liści i bujnego kwitnienia.
Pamiętajmy o najważniejszych informacjach ...
- Jarzębina liściasta to krzew liściasty o dobrej zimotrwałości (do -30 stopni). Projektanci krajobrazu doceniają go za bujne białe pędzle kwiatów.
- Możesz sadzić roślinę wczesną wiosną lub późną jesienią. Krzewu nie będzie onieśmielał ani zacieniony obszar, ani mokra nizina z „ciężką” glebą.
- Dbanie o busz jest łatwe. Należy go kilkakrotnie nawozić, podlewać (jeśli pogoda jest sucha) i przycinać wiosną, ponieważ nowe gałęzie będą stale wyrastać z korzeni. Jeśli chcesz mniej pracować nożyczkami ogrodowymi, posadź trawę polną Sama - pod względem nieokiełznanego wzrostu jest najbardziej skromny.
Czy wiesz, że w naszym kraju jest też ptak polny? Założymy się, że nie wiedziałeś, jak ona wygląda? Mała, szara, uwielbia dziobać mrożone jagody, a latem nie odmówi świeżych wiśni. Tak wygląda ten uroczy mały ptaszek:
Trochę historii
Ojczyzną tego krzewu jest Daleki Wschód naszego kraju, Chiny, Mandżuria. Pojawił się w ogrodach europejskiej części kontynentu w 1759 roku. Ale wielu ogrodników nazywa późniejszą datę: drugą połowę XX wieku. W swojej historycznej ojczyźnie jarzębina figuruje w „Czerwonej Księdze” jako roślina zagrożona. Ale doskonale zadomowił się z nami na północnym zachodzie. Spotkałem ten krzew w ogrodach Regionu Czarnej Ziemi, a nawet w strefie podzwrotnikowej.
Ażurowa zieleń
Opis rośliny leczniczej
Kwiczoł jest krzewem dorastającym w przedziale od 1 do 3 m. Jego system korzeniowy jest bogaty, a pędy są pominięte. Liście mają długość do 20 cm, szerokość do 13 cm, kwitnienie przypada na pierwszą połowę czerwca i kończy wczesną jesienią.
Krzew kwitnie kwiatami o zaokrąglonych płatkach, średnicy pąków do 10 mm. Owoce zaczynają formować się w sierpniu. Kwiczoł można spotkać na obrzeżach bagna, przed pachą rzeki lub potoku, a także w lesie.
Młody i obiecujący - o imieniu „Sam”.
Wszystkie te walory, ale w znacznie większym zagęszczeniu, posiada zyskująca popularność wśród Rosjan odmiana Sam. Jest dwa razy trzykrotnie niższy od głównego gatunku (maksymalna wysokość 120-150 cm) i bardziej zwarty, daje mniej potomstwa, a jego liście są nieco mniejsze. A co najważniejsze, jego młode liście są znacznie jaśniejsze i bardziej zróżnicowane niż u dzikich roślin. To liście, a nie kwiaty, są główną ozdobą „Sama”. Do ich opisu osobiście uważam, że epitety są odpowiednie: ażurowe, rzeźbione, ozdobne, kolorowe, jasne.W ich spektrum kolorystycznym znajdują się nie tylko odcienie żółci i pomarańczy, ale także wszystkie odcienie czerwieni - od jasnoróżowego po fioletowy.
„Sam” kwitnie jak główny gatunek pod koniec czerwca, ale nie obficie, a wielkość jego kwiatostanów w porównaniu z gatunkiem dzikim jest niewielka. Dlatego kwitnienie często pozostaje prawie niezauważone. Nawiasem mówiąc, jest to raczej zaleta niż wada, ponieważ u gatunku krzewu blaknące kwiatostany nie są już ozdobą i wymagają usunięcia.
Szczególnie cenne są mrozoodporność i bezpretensjonalność, odziedziczone przez „Sama” po dzikim przodku. Jest niewątpliwie interesujący zarówno dla zwykłego amatora, jak i dla profesjonalnych ogrodników, dla których tak ważne jest, aby nie tracić twarzy przed klientem. „Sam” Cię nie zawiedzie, nie straci swojego połysku w najbardziej nieodpowiednim momencie. Całkowicie mrozoodporny „Sam” jest bardzo interesujący dla mieszkańców północy. Należy zauważyć, że liście Sama nie odbarwiają się całkowicie i chociaż ich jasność nieco blednie w czerwcu, pozostaje atrakcyjna.
Liście jarzębiny - dlatego borówka polna.
Pole liściaste jarzębiny - rodem z Syberii, od dawna hodowane jest w ogrodach Rosjan jako krzew ozdobny. Jest atrakcyjna ze względu na wdzięczne, dziwnie pierzaste liście, małe białe kwiaty zebrane w zwarte piramidalne wiechy, długie kwitnienie. Aktywnie rosnące z pomocą potomstwa, kwiczoł tworzy malownicze zarośla o wysokości człowieka.
Borówka polna zawdzięcza swoją nazwę podobieństwu liści do liści jarzębiny. Liście bardzo przypominają w swojej budowie jarzębina, ale jednocześnie są nieporównywalnie atrakcyjniejsze od tych ostatnich. Są niesparowane, pierzaste, składają się z 9-13 par, gęsto osadzone na ogonku, lancetowate, z cienko zarysowanym wierzchołkiem, wzdłuż krawędzi drobno ząbkowane listki. Oprócz atrakcyjnej budowy liście mają przyjemnie wyglądające, obniżone żyłkowanie równoległe.
Ale liście borówki polnej są szczególnie dobre na wiosnę. Podczas kwitnienia i po raz pierwszy przyciągają uwagę z daleka niezwykłymi żółto-pomarańczowymi odcieniami. Do połowy lata traci się kolorystykę, liście stają się zielone, chociaż pozostają jaśniejsze niż ogólne tło. Jednocześnie młode liście, które krzew generuje do sierpnia, różnią się kolorem od zwykłej zieleni.
Zakup i przechowywanie surowców leczniczych
Aby kwicz był bardziej przydatny, należy go odpowiednio przygotować.
Części nadziemne roślin zbierane są tylko przy dobrej pogodzie, liście i gałęzie zwilżone opadami niszczą się podczas suszenia, co zmniejsza ilość substancji czynnych.
Części podziemne są odbierane w dowolnym momencie.
- Pąki zbiera się wczesną wiosną przed kwitnieniem. W tym czasie są bogate w substancje balsamiczne.
- Kora zbierana jest podczas wiosennego przepływu soków, kiedy można ją łatwo oddzielić od drewna. Wystarczy zebrać gładką korę z młodych gałęzi i pni.
- Liście zbiera się, gdy osiągną swój normalny rozmiar.
Idealny czas to rozpoczęcie kwitnienia.
- Kwiaty i kwiatostany zbiera się do suszenia i późniejszego przechowywania na początku kwitnienia, ponieważ w tym czasie zawierają największą ilość składników odżywczych.
Zebrany materiał należy przechowywać w suchym miejscu, po włożeniu do płóciennych worków.
Kwiczoł nie jest trudny, najważniejsze jest znalezienie dobrych surowców lub odpowiednie przygotowanie go samodzielnie. Nie powinieneś jednak samoleczenia, ale nadal lepiej skonsultować się z lekarzem i za jego zgodą przeprowadzić leczenie tą rośliną.
Kiedy i jak sadzić?
Kwiczoł jest sadzony wiosną. Pędy można sadzić również wczesną wiosną, gdyż krzew dobrze znosi zimno. Nie ma potrzeby wcześniejszego przygotowania sadzonek. Roślina może przetrwać w trudnych warunkach, więc nie ma potrzeby martwić się, czy się zakorzeni, czy nie.
Sadzenie rośliny w dołku
Do sadzenia wyciąga się płytkie doły (do 30-40 cm głębokości).Szerokość dołów jest ukierunkowana na wzrost krzewu, dlatego najlepsza opcja to 80 cm.
Kwiczoł w dołku
Podczas sadzenia na zboczach kręgi przy pniu powstają w postaci łagodnych lejków z nachyleniem w kierunku środka krzewu, w przeciwnym razie krzew będzie cierpieć na brak wilgoci.
Opis gatunku
Pole liściaste jarzębiny to krzew z rodziny różowatych (Rosaceae) o wysokości 1–1,5 m. Doskonała roślina miododajna, w naturze rośnie na skraju lasu, wzdłuż brzegów rzek. Złożone, pierzaste liście niejasno przypominają liście jarzębiny, od których pochodzi nazwa krzewu. Kwiaty są żółtawo-białe, pachnące, zebrane w dojrzewające piramidalne kwiatostany, kwitną w czerwcu.
Owoce borówki polnej nie mają wartości odżywczej i dekoracyjnej, dlatego po kwitnieniu usuwa się kwiatostany („wiechy”). Wysoka zimotrwałość pozwala krzewowi wytrzymać temperatury do –30 ° C.
Może rosnąć na gęstej glebie gliniastej i ubogiej w skład. Jest wymagający pod względem wilgoci, wytrzyma krótkotrwałą suszę, ale może umrzeć z powodu długiej. W czasie upałów wymagane jest podlewanie, z powodu braku wilgoci krzew staje się skarłowaciały, liście stają się mniejsze i tracą efekt dekoracyjny.
Łatwo dostosowuje się do cieniowania, może rosnąć pod wysokimi drzewami. Rozwija się szybko i łatwo, wytrzymuje przeszczepy. Kwiczoł można rozmnażać, dzieląc krzew, sadzonki i odkłady. Sadzenie nasionami nie daje dobrego wyniku.
Gdzie i czym zasadzić kwiczoł
Jarzębina nadaje się do żywopłotów, nasadzeń pojedynczych i grupowych, projektowania zbiorników i wzmacniania zboczy. Dość toleruje cień i można ją sadzić pod drzewami (brzoza, olcha, osika) oraz w sąsiedztwie ciemnych drzew iglastych. Roślina normalnie toleruje nadmierną wilgotność gleby i dobrze czuje się na gęstych glebach gliniastych, dlatego jest niezbędna na obszarach wilgotnych i zacienionych.
Odmiany kwasznika. Sem - zwarty, do 1,2 m wysokości, ze zgrabną zaokrągloną koroną. Młode pędy są zielonkawo-żółte, młode liście mają czerwonawy lub miedziany odcień, następnie żółkną złocisto. Kwiaty są białe, zebrane w wiechy. Nadaje się do podbijania większych krzewów i tworzenia krawężników. Wymaga jaśniejszego oświetlenia niż rośliny gatunkowe, aby zachować dekoracyjny kolor liści.
Nawozy i metody rozmnażania
Pielęgnacja krzewu obejmuje obowiązkowe karmienie. Kompost, próchnica i torf nadają się jako nawóz do kwaszników. Należy je przenosić pod korzeń 2 razy w roku: wiosną, podczas aktywnego wzrostu, a latem podczas kwitnienia. Jednocześnie z karmieniem musisz obficie podlewać.
Propagacja każdego rodzaju kwicza jest możliwa na dwa sposoby:
- sadzenie odrostów korzeni;
- rozmnażanie za pomocą sadzonek.
Uprawa przez nasiona jest niepraktyczna i mało praktykowana. Najczęściej stosuje się rozmnażanie przez sadzonki. Sadzenie sadzonek i ich pielęgnacja odbywa się w taki sam sposób, jak przy uprawie większości krzewów ogrodowych.
Pielęgnacja pola w ogrodzie
Dbanie o kwiczoł jest dość proste i nawet początkujący może sobie z tym poradzić. Pamiętaj, że gleba w pobliżu krzewów zawsze powinna być lekko wilgotna i luźna. Zapewnij mu terminowe usuwanie korzeni i chwastów oraz regularne karmienie (gdy rośnie na ubogiej glebie). Przycinanie formujące jest wykonywane tylko wtedy, gdy jest to konieczne.
Podlewanie powinno być obfite, zwłaszcza jeśli występuje długotrwała susza. Opatrunek wierzchni przeprowadza się w małych porcjach co najmniej 2 razy w ciągu sezonu, przy czym mieszanki składników odżywczych są płytko zatapiane lub nakładane powierzchownie. Krzew karmiony jest kompostem, torfem lub humusem, w niektórych przypadkach stosuje się również złożone nawozy mineralne.
Aby wygląd rośliny zawsze pozostawał tak skuteczny, jak to możliwe, konieczne jest natychmiastowe odcięcie kwiatostanów, które zaczęły zanikać.Na samym początku okresu wiosennego przeprowadza się przycinanie sanitarne, w tym celu należy wyciąć wszystkie zranione, uszkodzone przez szkodniki lub choroby, wysuszone gałęzie, a także te, które zagęszczają krzew. Jeśli nie rozrzedzisz krzewu, łodygi staną się cieńsze, słabsze i bardzo szybko się zestarzeją. Kwiczoł dobrze znosi przycinanie, wręcz odmładza. Pamiętaj o systematycznym wycinaniu pędów korzeni.
Transfer
Krzew bardzo dobrze znosi przeszczepy. Zabieg ten jest bardzo często wykonywany razem z podziałem buszu. Przygotowanie nowego dołu do sadzenia należy wykonać jesienią lub wiosną. Na jego dnie należy ułożyć warstwę drenażową i przygotować mieszankę glebową składającą się z gleby usuniętej z dołu oraz kompostu lub próchnicy. Usuń krzak z ziemi i, jeśli to konieczne, pokrój go na kilka części, biorąc pod uwagę, że każda delenka musi mieć mocne pędy i dobrze rozwinięte korzenie. Miejsca cięcia należy posypać pokruszonym węglem drzewnym, a następnie sadzonki sadzić w nowych miejscach. Jeśli nie podzielisz buszu, wykopaną roślinę należy umieścić w otworze do sadzenia, który jest wypełniony przygotowaną mieszanką gleby. Gleba wokół krzewu jest zagęszczana, a następnie przeprowadza się obfite podlewanie.
Propagacja kwaszników
Taką roślinę można rozmnażać przez podzielenie buszu, procedurę tę opisano szczegółowo powyżej. Teoretycznie kwiczoł może być rozmnażany przez nasiona, ale w praktyce sadzonki pojawiają się bardzo rzadko. Najczęściej ogrodnicy rozmnażają ten krzew za pomocą zdrewniałych sadzonek i warstw.
Rozmnażanie borówki polnej przez nakładanie warstw jest bardzo proste i łatwe. Wiosną konieczne będzie wybranie mocnej, zdrowej i długiej łodygi i zgięcie jej do powierzchni miejsca tak, aby stykało się z nią kilka pąków. Następnie łodyga jest zamocowana w tej pozycji i przykryta ziemią, podczas gdy jej wierzchołek powinien pozostać wolny. Nie zapomnij o odpowiednim podlewaniu sadzonek latem. Po kilku tygodniach sadzonki zakorzenią się, a późnym latem lub wczesną jesienią można je odciąć od rośliny rodzicielskiej i posadzić w nowym miejscu.
Sadzonki wycina się ze zdrewniałych łodyg, natomiast długość wierzchołkowych segmentów może wahać się od 20 do 30 centymetrów. W celu ukorzenienia sadzi się je w pudełku wypełnionym mieszanką ziemi. Gleba powinna być zawsze lekko wilgotna. Jeśli sadzonki ukorzenią się pomyślnie, ich wierzchołki powinny zacząć rosnąć.
Choroby i szkodniki
Taki krzew wyróżnia się wysokimi właściwościami fitobójczymi, co tłumaczy jego odporność na choroby i szkodniki. Bardzo rzadko mogą się na nim osiedlić zielone mszyce lub przędziorków. Takie owady ssące wysysają sok roślinny z krzewu, w wyniku czego staje się on ospały, a także dochodzi do deformacji łodyg i żółknięcia liści. Ponadto istnieje duże prawdopodobieństwo, że takie szkodniki zakażą kwiczołowate mozaiką wirusów. Tej choroby nie można wyleczyć, dlatego jedyne, co musisz zrobić, to wykopać i zniszczyć roślinę. Aby pozbyć się takich owadów, uciekają się do leczenia zaatakowanego okazu roztworem Fitoverm lub Mitaka.
