Fosprenil dla gołębi - lek zwiększający odporność

9 minut na przeczytanie artykułu

PhotoVideoComments

Jedną z najczęstszych i zaraźliwych chorób ptaków jest rzekomy pomór drobiu u gołębi. Choroba ma wiele nazw: pseudo-dżuma ptaków, azjatycka dżuma ptaków, choroba Doyle'a czy wir gołębi. Choroba otrzymała ostatnią wersję nazwy, ponieważ chory ptak krąży w jednym miejscu. Choroba dotyka gołębie, kury i inny drób. Wirus każdego roku zabija tysiące dzikich i domowych ptaków na całym świecie. Każdy hodowca drobiu powinien znać objawy choroby, metody leczenia i zapobiegania.

Choroba ta ma wiele nazw: pseudo ptasia dżuma, azjatycka dżuma ptaków, choroba Doyle'a i choroba Newcastle.

Przyczyny wirowania gołębi

Gołąb jest pospolitym ptakiem miejskim. Można go znaleźć na każdym placu, w parku, w każdym terenie rekreacyjnym na świeżym powietrzu. Hodowcy drobiu szczególnie lubią gołębie, dlatego z godną pozazdroszczenia gorliwością zajmują się ich hodowlą, organizując dla tych bezpretensjonalnych ptaków całe domy - gołębniki ze wszystkimi warunkami do życia. Ale, podobnie jak wszystkie żywe istoty, ptaki na świecie są podatne na choroby. Jednym z najczęstszych jest wirowanie gołębi. To właśnie ten blues jest szczególnie niebezpieczny dla uskrzydlonego przyjaciela człowieka. Dowiadujemy się o objawach choroby i która szczepionka pomoże w walce z chorobą

Gałązka przez gołębie

Przydatne porady

• po zidentyfikowaniu chorego osobnika należy go usunąć z gołębnika nawet przed leczeniem szczepionkami;
• zdezynfekować pomieszczenia i sprzęt roztworami wapna lub formaliny;
• po kontakcie z gołębiami umyj ręce środkiem dezynfekującym;
• podczas zabiegu karmić ptaki płatkami dla niemowląt bez mleka, wstrzykując je strzykawką do dzioba;
• rozpocząć leczenie ptaków dopiero po wizycie i zaleceniach lekarza weterynarii, niewłaściwa dawka szczepionek lub niewłaściwa kombinacja będą szkodliwe;
• podjąć działania zapobiegawcze w porozumieniu ze specjalistą.

Chociaż chybotanie gołębi jest często śmiertelne, możliwe jest wyleczenie i wyzdrowienie po szczepionce.

Choroba nie stanowi zagrożenia dla zdrowia ludzi, jednak w określonych warunkach przenoszona jest na kury domowe. Lepiej jest zapobiegać takim chorobom w odpowiednim czasie, niż zajmować się ich konsekwencjami później.

Co to jest wir

Drugą nazwą tej choroby jest rzekomy pomór drobiu. Z natury kursu można go przypisać epileptycznej grupie problemów neurologicznych. U źródeł choroby, zdaniem naukowców, doświadczonych lekarzy weterynarii i ornitologów, leży wirus. W literaturze naukowej pierwsze wzmianki o nim pojawiły się w pierwszej ćwierci XIX wieku, ale niestety do dziś nie ma ani jednego protokołu leczenia tego strasznego zabójcy ukochanych zwierząt.

Pierwsze objawy choroby pojawiają się natychmiast po zakończeniu okresu inkubacji, który trwa od 2 do 10 dni. Wirus szybko infekuje centralny układ nerwowy, a chory ptak natychmiast wyróżnia się wśród swoich krewnych. Gołębie uderzone krętlikiem można rozpoznać po następujących znakach:

• chód staje się niepewny, koordynacja ruchów jest zaburzona;
• pióra są potargane;
• apetyt spada lub całkowicie znika;
• gołąb odmawia picia;
• dziób może zostać poplamiony;
• śluz pojawia się w odchodach, zmienia kolor na biały lub zielony;
• uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego powoduje u gołębi specyficzne ruchy głowy w kole, wydają się one „kręcić” głowami, stąd nazwa choroby „wirowanie gołębi”.

Niestety w większości przypadków ptaki nie przeżywają po zarażeniu się wirusem rzekomego pomoru drobiu. Według statystyk od 70 do 90% chorych umiera, ponieważ jeszcze przed pojawieniem się objawów zewnętrznych u ptaków rozwijają się inne problemy, na przykład krwawienie z narządów wewnętrznych.

Końcowy etap progresji choroby jest szczególnie ciężki u gołębi. Ciało zostaje odwodnione, następuje paraliż wszystkich kończyn, w wyniku czego po 9-10 dniach następuje śmierć. Aby najdokładniej rozpoznać początek wirowania u zwierząt domowych, wystarczy obejrzeć kilka filmów w Internecie, które na przykładach pokazują zewnętrzne objawy choroby.

Jak i co leczyć wirowanie gołębi

Wir gołębi nie reaguje na leczenie ze względu na wysoką zaraźliwość choroby. Ale jest jeden punkt. Podczas wirowania gołębie umierają nie tyle z powodu wirusa, ile z powodu odwodnienia i wyczerpania. Zainfekowane nerki zaczynają wydalać wodę z organizmu. Z tego powodu w odchodach chorych gołębi jest dużo klarownej cieczy.

Z powodu zapadniętej szyi i zaburzonej koordynacji ruchów gołąb nie może ani jeść, ani pić. Zwykle chore ptaki są niszczone w łagodniejszych formach wiru. Ale jeśli gołąb nie ma nic do stracenia lub gołębie są bardzo drogie, możesz spróbować pomóc im wyzdrowieć.

Uwaga! Wirusów nie można leczyć. Ciało albo sobie poradzi samo, albo nie da sobie rady.

Ale możesz złagodzić stan gołębia. Nie jest jasne tylko dlaczego. Gołębie, które przeżyły, przestaną się spieszyć i pozostaną nosicielami wirusa do końca życia.

Na zaawansowanym etapie, gdy szyja gołębia jest już skręcona i sparaliżowana, nie ma sensu podejmować żadnych działań. We wcześniejszych stadiach chore ptaki są izolowane od pozornie zdrowych ptaków. Cały inwentarz jest przebijany środkiem immunostymulującym. Wciąż zdrowe ptaki są szczepione przeciwko rzekomemu pomorowi drobiu dla gołębi.

Uwaga! Jeśli szczepienie nastąpiło właśnie w okresie inkubacji, przebieg ruchu będzie cięższy niż bez szczepienia.

Reszta „leczenia” sprowadza się do utrzymania gołębia przy życiu. W tym celu ptak jest karmiony na siłę i podlewany. Do karmienia można użyć mieszanki grubo zmielonego jęczmienia, pszenicy i mleka. Ziarna nie należy rozdrabniać na mąkę. Mieszankę ziaren rozcieńcza się mlekiem do stanu płynnego.

Gołębie należy karmić porcjami po 4-5 ml co 1-2 godziny. Wodę należy podawać według tych samych norm. Czas trwania takiego „leczenia” pomoru rzekomego drobiu u gołębi będzie zależał od siły odporności ptaka.

Rozprzestrzenianie się wirusa

Głównym nosicielem infekcji są dzikie ptaki. Czujni właściciele powinni uważać na gołębie żyjące na wolności. Zarażenie się nimi jest bardzo łatwe, ponieważ choroba przenoszona jest przez unoszące się w powietrzu kropelki, gdy ptaki stykają się ze sobą, przenosi ją wiatr. Ponadto wirus jest zaskakująco wytrwały: nawet martwa tusza gołębia może zatrzymać wirusa przez okres do sześciu miesięcy. Wysoka temperatura może pokonać straszną infekcję, 57 ° C jest dla niej śmiertelna, ale zimno, przeciwnie, jest towarzyszem choroby: w temperaturze 0 ° C wirus wchodzi w stan zachowania.

Troskliwi hodowcy drobiu powinni również zwrócić uwagę na fakt, że wirowanie może wpływać nie tylko na gołębia, ale także na kurczaka domowego. Jest to szczególnie niebezpieczne na fermach, ponieważ cały inwentarz zwierząt domowych skrzydlatych może spaść z powodu tej choroby, więc szczepionkę w celu zapobiegania tej chorobie można również stosować w przypadku kurczaków. Należy również pamiętać, że nosicielem wirusa może zostać także sam człowiek, chociaż wirus nie wywiera silnego wpływu na organizm człowieka. Maksymalnym zagrożeniem dla osoby przez kontakt z chorym ptakiem jest zapalenie spojówek lub niewielki wzrost węzłów chłonnych.

Jak uchronić się przed rozprzestrzenianiem się choroby

Niestety, nie opracowano jeszcze skutecznego leczenia tej dolegliwości. Wir gołębi nadal się rozwija. Jeśli rozwój choroby u gołębi stał się oczywisty, uratowanie zarażonych osobników jest prawie niemożliwe. Szczepienie nie pomoże. Po wejściu choroby w fazę aktywną trudno ją pokonać. Ale to nie znaczy, że ptaki w ogóle nie powinny być leczone. Tak, huśtawka gołębi jest bardzo niebezpieczna i może zająć bardzo dużo czasu, ale zawsze jest szansa na wyzdrowienie! Ponadto nie zapomnij o innych osobach znajdujących się w pobliżu.

Jak więc leczyć poruszanie się gołębi? Aby odpowiedzieć, ważne jest, aby postępować zgodnie z instrukcjami.

• Pierwszym krokiem jest dezynfekcja pomieszczenia, w którym przebywały chore ptaki. Konieczne jest znalezienie miejsca, w którym można umieścić chore osoby i oczyścić ich główne siedlisko. Pomoże to w rozwiązaniach formaliny, fenolu lub krezolu. Wystarczy przetworzyć z nimi gołębniki, a 15 minut po przetworzeniu wirus umrze.
• Następnym krokiem jest natychmiastowe leczenie wszystkich ptaków, które miały kontakt z chorym osobnikiem. Ale wydaje się, jak leczyć? Głównym pomocnikiem w tym jest szczepionka Immunofan lub Fosprenil. Można go wstrzyknąć do klatki piersiowej ptaka lub podać za pomocą pipety lub strzykawki. Dawkowanie należy sprawdzić u specjalisty. Lek podaje się raz dziennie, przebieg leczenia zalecany przez lekarzy weterynarii to 20 dni.
• Leczenie choroby u gołębi za pomocą wirówki polega na podlewaniu osobników lekiem, takim jak Piracetam. Lek ten jest przeznaczony do leczenia ludzi, poprawia krążenie mózgowe i normalizuje aktywność ośrodkowego układu nerwowego. Robak atakuje ośrodkowy układ nerwowy ptaków, dlatego Piracetam może być stosowany jako terapia choroby. Po zastosowaniu leku należy dokładnie podlać ptaka.
• Wsparcie witaminowe uzupełnia schemat leczenia. Ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem weterynarii, aby wybrać odpowiedni kompleks, ale najczęściej miłośnicy ptaków wybierają lek Gamavit.

Jeśli z jakiegoś powodu nie masz pod ręką niezbędnych leków, możesz użyć środków ludowej: pomogą złagodzić objawy choroby.

Na przykład możesz wymieszać mieloną pszenicę, żółtko jaja, trochę mleka i sok czosnkowy. Przygotowaną mieszaninę można podawać przez 2 dni, wprowadzając ją do wola 2 razy dziennie. Doświadczeni hodowcy gołębi zalecają natychmiastowe rozpoczęcie leczenia.

Szczegółowe instrukcje dotyczące stosowania leku Fosprenil

Indywidualna nadwrażliwość na składniki leku jest głównym przeciwwskazaniem do jego stosowania.

Jak wynika z instrukcji stosowania preparatu Phosprenil dla gołębi, dopuszczalnych jest 5 sposobów jego podawania:

• domięśniowy;
• podskórny;
• dożylny;
• doustny;
• aerozol (unoszący się w powietrzu).

Mięso zwierząt domowych, które przeszły profilaktykę lub leczenie immunomodulatorem, spożywa się bez żadnych ograniczeń.

Jeśli infekcja wirusowa ma ciężką lub skomplikowaną postać, wówczas Fosprenil podaje się w połączeniu z lekami patogenetycznymi i współczulnymi. Jeśli to konieczne, weterynarzom zaleca się poddanie drugiego cyklu leczenia.

Fosprenil dla wszystkich kotów i psów

Leczenie infekcji wirusowych u zwierząt domowych trwa od 5 do 7 dni. Wyjątkiem jest epidemia dżumy. Następnie prowadzona jest terapia kliniczna przez 2-4 tygodnie. Dawkowanie preparatu Phosprenil dla psów zależy w dużej mierze od ich wieku. Ponadto zalecenia te są również istotne w przypadku leczenia kotów.

Pojedyncza dawka (ml / kg) dla:

• szczenięta i kocięta - 0,3;
• dorosłe psy, koty - 0,2.

Podczas terapii nie można pominąć kolejnego wstrzyknięcia leku. W takim przypadku wstrzyknięcie wykonuje się przy pierwszej nadarzającej się okazji. W rezultacie odstęp między nimi pozostaje niezmieniony.

Instrukcje Phosprenil dla kotów zawierają te same instrukcje, co dla psów.

Maksymalna dzienna dawka leku:

• dla dorosłych wynosi 0,6-0,8 ml / kg;
• dla niemowląt - 0,9-1,2 ml / kg.

W przypadku zwiększenia objętości dawki dziennej lekarze weterynarii zalecają natychmiastowe wstrzyknięcie w 2-3 punktach. Można go również podzielić na 3-4 dawki lub podać 1/2 dawki, ale tylko dożylnie.

Zastosowanie preparatu Fosprenil w leczeniu zwierząt futerkowych

Wtórne zakażenie chorobą Aleucka powoduje nieodwracalne szkody u zwierząt futerkowych. Dlatego eksperci zalecają wprowadzenie roztworu do karmy zwierząt po ich zdeponowaniu. W ten sposób lek podaje się w odstępach 5-7 dni przez 1 miesiąc. Następnie stosuje się go profilaktycznie co 2 tygodnie, aż do uboju.

Pojedyncza dawka Fosprenilu dla królików przebiega według prostego schematu:

• młode zwierzęta - 0,3 ml / kg;
• dorośli - 0,2 ml / kg.

Maksymalna dzienna objętość roztworu podawanego niemowlętom zwierząt futerkowych nie powinna przekraczać 1,2 ml / kg. W przypadku zwierząt dorosłych liczba ta waha się od 0,6 do 0,8 ml / kg.

Fosprenil jest również podawany jednocześnie z różnymi rodzajami szczepionek. Zwiększa to odporność organizmu na infekcje. Dopuszczalna dawka takiego jednorazowego podania (domięśniowego lub doustnego) wynosi 0,05 ml / kg.

Profilaktyka

Oczywiście bardzo trudno jest poradzić sobie z wirowaniem. Ale najpewniejszym sposobem zachowania zdrowia pierzastych przyjaciół jest zapobieganie chorobom. Regularne szczepienia gołębi staną się w tym wiernym pomocnikiem. Leki, które można stosować, zostały wymienione powyżej. Ważnym czynnikiem jest utrzymanie ptaków zgodnie ze wszystkimi zasadami weterynarii, utrzymanie czystości w gołębnikach, odpowiedni reżim temperaturowy oraz okresowa dezynfekcja klatek.

Żywienie gołębi powinno być zbilansowane i wzbogacone o witaminy z grupy B. Występują one w dużych ilościach w świeżo skoszonej trawie i owsie. Ważne jest, aby ptaki miały czystą i świeżą wodę. Powinieneś zapoznać się z licznymi filmami hodowców drobiu, w których szczegółowo ujawniają one wszystkie cechy opieki nad gołębiami.

Twigger u gołębi: leczenie, objawy, etapy rozwoju

Najczęstszą zaraźliwą dolegliwością drobiu jest rzekomy pomór drobiu. Ona, podobnie jak ospa, ma kilka nazw, które są znane wszystkim właścicielom domowych pierzastych zwierząt domowych:

• pseudo-dżuma ptaków;
• Azjatycka plaga ptaków;
• Choroba Doyle'a;
• bąk.

To nazwisko nie jest bynajmniej przypadkowe, wynika to z faktu, że chore ptaki zaczynają wykonywać okrężne ruchy, nie opuszczając ani jednego miejsca. Zakażenie dotyka wszystkie ptaki bez wyjątku, od gołębi po indyki. Kilka tysięcy ptaków, zarówno domowych, jak i dzikich, ginie rocznie z powodu pseudo-dżumy. Zawirowania u gołębi, których leczenie jest wymagane natychmiast, występuje często i często kończy się śmiercią.

Objawy i pierwsze oznaki choroby

Istnieją trzy główne etapy choroby: początkowy, środkowy i końcowy. Każdemu z nich towarzyszą inne objawy. Przyjrzyjmy się bliżej ich znakom.

Przeczytaj więcej o tym, jak zbudować i wyposażyć gołębnika własnymi rękami.

Początkowy etap wirowania gołębia charakteryzuje się następującymi objawami:

• niepewny chód;
• potargane pióra;
• zaczerwienienie oczu;
• pojawienie się plam na dziobie;
• słabość i bezczynność;
• gołąb wygląda na potarganego.

W następnym etapie zauważalny staje się paraliżujący wpływ wirusa na organizm chorego. Objawy środkowego etapu są następujące:

• zaburzenie jelit;
• białe lub zielone, wodniste odchody ze śluzem;
• zaburzona koordynacja ruchów;
• ostra utrata apetytu;
• wydzielanie śluzu z dzioba;
• ciągłe pragnienie;
• drgawki.

Ostatni etap choroby charakteryzuje się szybkim rozwojem procesów zapalnych w mózgu. Oznaki początku tego etapu to:

• przewrócenie się na bok;
• całkowita odmowa jedzenia i wody;
• skrzywienie szyi;
• charakterystyczne okrężne ruchy głowy (dzięki temu objawowi chorobę nazwano wirowaniem).

Ważny! Czasami choroba może stać się przewlekła, w której ptak nie ma objawów zewnętrznych, ale nadal jest źródłem infekcji. Przewlekłe poruszanie się nie reaguje na leczenie.

Powody

Robak jest wywoływany przez kwas rybonukleinowy, który zawiera paramikrowirus. Nie ma odporności na wysokie temperatury, śmierć następuje w temperaturze +56 stopni. Ale mrozy nie są niebezpieczne dla wirusa. Zerowa temperatura powoduje zachowanie mikroorganizmu, a zdolność rozmnażania jest zachowana nawet przy +1 i przez cztery miesiące. Patogen może pozostać żywy do 6 miesięcy, będąc w tym czasie w ciele martwego ptaka. Inaktywacja następuje pod bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, ale jednocześnie wirus jest narażony na działanie roztworów dezynfekcyjnych fenolowych, krezolowych lub z dodatkiem formaliny, powodując jego śmierć po 15 minutach.

Twirl jest podzielony na kilka szczepów:

• słaba, niezakaźna zjadliwość szczepu latogennego;
• w zjadliwości pożywki mezogennej;
• najbardziej zaraźliwa odmiana jest welogeniczna.

Kropelki unoszące się w powietrzu są najpowszechniejszym sposobem przenoszenia pseudo-dżumy z jednego gołębia na drugiego. Można go również rozprowadzać z pożywieniem, wodą, sprzętem czyszczącym, materiałami do spania. Osoby chore są źródłem zakaźnych.

Ważne jest, aby wiedzieć, że wirusy rozprzestrzeniają się często już w momencie, gdy trwa okres inkubacji, a objawy kliniczne nie wystąpiły. Niebezpieczeństwo polega na niemożności zidentyfikowania chorych ptaków z ich późniejszą izolacją. To z kolei powoduje, że Newcastle szybko rozszerza się na wszystkie stada.

Nie tylko gołębie cierpią na wirowanie, ale także kurczaki, indyki, przepiórki, a nawet papugi. Wybuchy choroby często można zaobserwować u dzikiego ptactwa. Najbardziej niebezpieczna sytuacja występuje, gdy dotknięte są gołębie miejskie, co może przenosić infekcję na drób i ludzi. Ze względów zapobiegawczych wszelkie kontakty z dzikimi zwierzętami są ograniczone, zwłaszcza z dziećmi. Choroba przenoszona jest z gołębiami na drób, w wyniku czego całe stado może umrzeć. Największym zagrożeniem wybuchu pseudo-dżumy jest rozprzestrzenianie się po dużych gospodarstwach i fermach drobiu.

Komentarze i recenzje

Nie mogę sobie wyobrazić, jak można zrobić zastrzyk gołębiom. Będzie trzepotał, uciekał. W końcu możesz tego przegapić.

Nie mogę nic na to poradzić, ale chwalę Lozeval. Bardzo dobre przygotowanie, niejednokrotnie pomogło mi uratować ptaki przed śmiercią.

A gdzie to wszystko jest w aptece lub gdzie?

Wskazane jest kupowanie wszystkich leków u weterynarza. apteki, a przynajmniej zaufane osoby

Lozeval to jeden z dobrze znanych nowoczesnych środków weterynaryjnych, który służy do niszczenia wielu znanych bakterii, a także wszystkich możliwych grzybów. Ponadto wzmacnia odporność zwierząt i ptaków. Rozważ bardziej szczegółowo instrukcje leku Lozeval dla gołębi.

Lozeval, jeśli weźmiemy pod uwagę jego skład, jest związkiem triazolowym typu heterocyklicznego, który zawiera również octan morfoliny, tlenek polilenu i niektóre inne składniki antybiotykowe. Produkt produkowany w postaci jasnożółtej lub pomarańczowej cieczy. Udział masowy octanu morfoliny może zmieniać się od 2,8 do 3,3%. W aptekach weterynaryjnych Lozeval można znaleźć w opakowaniach od 10 g do 10 litrów w butelkach, butelkach lub specjalnych wiaderkach.

Głównym celem leku jest działanie przeciwwirusowe i bakteriobójcze przeciwko wszystkim drobnoustrojom i bakteriom możliwym u ptaków i zwierząt. W tym przypadku Lozeval działa poprzez spowolnienie i zatrzymanie rozmnażania wewnątrzkomórkowego wirusów.W przeciwieństwie do innych znanych antybiotyków, środek ten promuje również syntezę komórek jednojądrzastych w organizmie zwierząt i ptaków. Stymuluje lokalną odporność komórkową i ogólną, zwiększając w ten sposób naturalną odporność organizmu.

Po nałożeniu na zewnętrzne obszary dotknięte chorobą lub po podaniu doustnym lek ten jest szybko wchłaniany przez błony śluzowe, w wyniku czego szybko działa. Po pierwsze, składniki leku blokują białko komórek wirusowych, a także ich DNA i RNA, zmniejszając rozmnażanie. Wówczas dodatkowe składniki wzmagają syntezę immunoglobulin, zwiększają poziom lizozymu. Jednocześnie Lozeval jest również dobry do stosowania, ponieważ nie kumuluje się w tkankach i narządach, ale jest szybko wydalany z organizmu.

Kiedy jest używany?

Tak więc Lozeval ma bardzo szerokie spektrum działania. Jest mianowany z:

• mikrowirusy i wirusy opryszczki;
• ptasie enterowirusy;
• wirus ospy;
• Choroba Marka;
• Rzekomy pomór drobiu;
• odoskrzelowe zapalenie płuc;
• zakaźne zapalenie krtani i tchawicy;
• pasterelooza;
• mykoplazmoza i chlamydia;
• kandydoza;
• aspergiloza i niektóre inne choroby ptaków i zwierząt.

Tak więc, jeśli chodzi o gołębie, Lozeval jest stosowany w zapobieganiu i leczeniu wielu chorób wirusowych i infekcji. Bardzo często jest używany przez właścicieli w celu zwiększenia ogólnej i lokalnej odporności ptaka. Dawka i sposób podawania zależy od celu, w jakim środek jest stosowany. Na przykład w leczeniu wielu chorób, takich jak choroba Newcastle, zapalenie nosa i tchawicy czy zakażenie adenowirusem, środek dodaje się do karmy lub wody w ilości 5-6 kropli na gołębia lub 10 ml na 150 osobników. Lek podaje się 1-2 razy dziennie przez 5-7 dni.

Jeśli konieczne jest ponowne podanie leku Lozeval, należy zrobić trzydniową przerwę. W celu zapobiegania wielu wirusom i chorobom gołębi lek podaje się w tych samych dawkach, ale tylko przez dwa dni. W przypadku infekcji bakteryjnych, takich jak paciorkowce, pasterelooza, Lozeval podaje się również gołębiom w tej dawce raz dziennie przez 5-7 dni. W przypadku chorób układu oddechowego ptakom wkrapla się do nosa rozcieńczony lek w 5% roztworze glukozy w stosunku 1: 1.

Eksperci Lozeval zalecają rozpylanie aerozolu w gołębniku jako profilaktykę i wzmocnienie odporności młodych ptaków. Aby to zrobić, rozcieńczyć lek wodą w ilości 0,5 ml na m3 w stosunku 1: 2 lub 1: 5. Należy pamiętać, że roztwory wodne należy przygotować przed użyciem, ponieważ szybko tracą swoje właściwości.

W przypadku chorób skóry gołębi, na przykład zapalenia skóry, egzemy, ropnych ran, Lozeval jest stosowany zewnętrznie. W tym celu dotknięte obszary są smarowane lekiem dwa razy dziennie.

Lozeval jest dziś bardzo poszukiwany. Lek ten jest nietoksyczny, nie traci swoich właściwości leczniczych nawet w temperaturach poniżej zera (do -10) i podwyższonych (do +50). W dawkach wskazanych w instrukcji nie powoduje skutków ubocznych, dlatego nie ma przeciwwskazań. Dotyczy to zarówno stosowania leku u gołębi, jak i innego drobiu i zwierząt.

Ten film pokaże, co może się znaleźć w gołębniku, jeśli wszystkie ptaki nie zostaną zaszczepione na czas przeciwko różnym dolegliwościom. Mamy nadzieję, że ten film pomoże Ci zrozumieć, jak ważne jest przestrzeganie wszystkich niezbędnych zasad i przepisów dotyczących hodowli drobiu.

Dowiedz się więcej

Lek przeciwwirusowy Nifulin-forte dla gołębi

Antybiotyk Rodotium - Twoje gołębie są chronione przed chorobami!

Rój gołębi - a choroba Newcastle nie jest przerażająca

Udostępniaj informacje w sieciach społecznościowych:

Potrzebujesz konsultacji?

Ten lek jest bardzo dobry i nie powoduje żadnych skutków ubocznych. Smaruję go nawet różnymi ranami i otarciami ptaków.

A gdzie możesz to kupić, w ogóle go nie mamy?

Od dwóch lat stosuję go również profilaktycznie. Działa na większość szczepów bakterii, ale nie wiem jak z wirusami - sam tego nie próbowałem (Bóg miał litość!).

• Koszty i dochody kur niosek
• Dieta kurczaków mięsnych
• Dieta produktywnych gęsi
• Dieta indyków hodowlanych
• Dieta perliczek
• Dieta przepiórcza
• Dieta bażanta na mięso
• Dochód ze sprzedaży jaj
• Królik Okrola
• Lochy karmiące
• Jagnię
• Wycielenie krowy
• Źrebię klaczy
• Jagnięcina kozia

Prowadzisz gospodarstwo domowe? Udostępniaj zdjęcia innym członkom społeczności ZooHoz

Brak powiązanych postów

Twigger u gołębi: objawy

Wir charakteryzuje się szybkim rozwojem. Okres inkubacji trwa cztery dni, po czym obserwuje się pierwsze oznaki związane z uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego. Po 3 dniach leczenie ptaka nie ma sensu.

Wszystkie objawy wirowania są podzielone na kilka etapów.

Scena 1

Charakteryzuje się utratą apetytu i silnym pragnieniem. Pióra osobnika są rozczochrane, wystające w różnych kierunkach. Obserwuje się zaczerwienienie oczu, a wzdłuż dzioba pojawiają się plamy. Wtedy gołąb staje się mniej aktywny, słaby, potargany.

Gałązka u gołębi: leczenie farmakologiczne

Nie każdy przypadek w Newcastle kończy się śmiercią gołębi. Dzięki terminowemu leczeniu można nadal uratować zwierzęta gospodarskie. Należy pamiętać, że wirus może również zaatakować osobę, której choroba ma postać grypy. Ale przy wszystkich środkach bezpieczeństwa i higieny infekcja jest mało prawdopodobna. Jednak przenoszenie wirusa na resztę populacji drobiu można zatrzymać na czas tylko poprzez rozpoczęcie leczenia.

Pozbądź się poruszenia lekami:

1. Leki przeciw wirusom. Jest to główna metoda leczenia zawirowań. Przede wszystkim stosuje się Immunofan i Fosprenil. Środki z interferonem mają wysoką aktywność przeciwwirusową, pomagają organizmowi wrzucić całą swoją siłę do walki z chorobą. Za przepisywanie leków odpowiada lekarz weterynarii. Istnieją dwa sposoby podawania: domięśniowe i doustne. Należy pamiętać, że nie należy przyjmować obu leków jednocześnie.
2. Stosowanie leków nootropowych. Przede wszystkim stosują Piracetam, którego działanie może złagodzić szereg objawów neurologicznych. ¼ kapsułka rozpuszcza się w wodzie i chory jest przylutowany.
3. Stosowanie kompleksów multiwitaminowych Katazola, Vikasol, Gamavit zawierających witaminy zwiększające funkcjonowanie układu odpornościowego ptaków. Dodatkowe fundusze pomagają organizmowi ptaka znacznie szybciej radzić sobie z wirowaniem.
4. Stosowanie prebiotyków i enterosorbentów poprawi również stan chorych. Choroba atakuje przewód pokarmowy, dlatego stosując Sporovit, Karsil i Linex możesz pomóc ptakowi pokonać chorobę.
5. Stosowanie środków profilaktycznych jest bardzo ważnym czynnikiem w zapobieganiu rozprzestrzenianiu się choroby. Ten krok oznacza terminowe szczepienie La-sotaya lub Borom-74, które chronią młode zwierzęta gospodarskie, które nie osiągnęły wieku jednego miesiąca.

Nifulin

Nifulin forte dla gołębi to złożony antybiotyk, który jest skuteczny przeciwko prawie wszystkim znanym patogenom. Zawiera metronidazol, furazolidon i chlorowodorek oksytetracykliny. Nifulin-forte jest dostępny w postaci jasnobrązowego proszku o charakterystycznym zapachu. Wnikając do środka Nifulin jest szybko wchłaniany przez ściany przewodu pokarmowego.

Najczęściej Nifulin-forte jest stosowany w przypadku salmonellozy, kolibakteriozy, czerwonki, gronkowców i innych chorób zakaźnych. Przed użyciem proszek Nifulin rozcieńcza się w wodzie i dodaje do karmy lub wody dla ptaków. Nifulin jest często stosowany u młodych zwierząt, co wzmacnia je i pomaga znacznie zmniejszyć śmiertelność. W celu przygotowania roztworu Nifulin weź 1 łyżeczkę leku i rozcieńczyć w 1 litrze wody. Przy pierwszych objawach chorób wirusowych dodać 2 g leku na 1 kg karmy i karmić ptaki tą mieszanką przez około tydzień.

Gałązka gołębi: leczenie środkami ludowymi

Wśród hodowców drobiu, którzy hodują gołębie, panuje opinia, że ​​przeciw wirowaniu można stosować zioła i niektóre sprawdzone metody.Jednym z takich przepisów jest mieszanka żółtek z mlekiem, mielonym czosnkiem i paszą zbożową. Narzędzie jest używane doustnie przez kilka dni. Niektórzy weterynarze zalecają podawanie belladonny jako środka homeopatycznego. Belladonna pomaga przezwyciężyć podstępną chorobę i przynosi doskonałe rezultaty.

Co to jest lek Fosprenil - wideo

Hodowla ptaków jest jednocześnie interesującą i kłopotliwą czynnością. Na szczęście wiele leków weterynaryjnych pomaga w leczeniu i zapobieganiu chorobom i niedoborom witamin. Ale ze względu na to, że gołębie nie są najczęstszym drobiem, wielu może nie wiedzieć o składzie swojej apteczki. Czy wiesz, czym jest Lozeval i jakie są jego instrukcje dla gołębi? Sugerujemy, aby wypełnić tę lukę w wiedzy i porozmawiać o tym, które leki można zastosować u gołębi!

Przetwarzanie i dezynfekcja

Po znalezieniu chorego ptaka należy go zdeponować oddzielnie, aby uniknąć kontaktu ze zdrowymi stadami. Konieczne jest zdezynfekowanie pokoju dla gołębi. Dokładnie oczyścić wszystkie powierzchnie i sprzęt używany do czyszczenia. Czynności te trwają 5 dni od znalezienia chorego gołębia, a następnie kolejne 14 dni po wyzdrowieniu ostatniego osobnika.

Innym środkiem zapobiegawczym jest obowiązkowa dezynfekcja co 30 dni, nawet jeśli nie ma objawów jakichkolwiek chorób.

Należy pamiętać, że nie tylko chore ptaki mogą przenosić wirusa. Jest przenoszony na skorupki jaj i przedmioty w ekwipunku. Wpływa również na rzeczy w bezpośrednim sąsiedztwie gołębnika. Osoba może również stać się źródłem infekcji, a także kombinezony, które nie zostały poddane dezynfekcji na czas. Roztocza pasożytujące na gołębiach są nie mniej niebezpiecznym rozprzestrzenianiem się pseudo-dżumy.

Należy pamiętać, że każdy szczep do neutralizacji wymaga własnego środka dezynfekującego.

Trwałość wirusów została już omówiona w artykule. Estry, roztwory do ogrzewania i dezynfekcji są dla niego szczególnie niebezpieczne. Wykonując odpowiednią pracę, należy pamiętać:

• wybielacz 3-4% - śmierć wirusa w ciągu 3 minut;
• roztwór formaliny - 1% - śmierć w 30 minut;
• nagrzewanie do +55 stopni - śmierć w 30 minut.

Jak przeprowadzić kompleksową dezynfekcję:

1. Niskowartościowy inwentarz używany w opiece nad ptakiem podlega zniszczeniu.
2. Przeniesienie żywego inwentarza do innego pomieszczenia, podczas gdy główny gołębnik jest leczony toksynami.
3. Czyszczenie grzęd i ścian za pomocą skrobaków.
4. Mycie wyżej opisanych części roztworem mydła domowego w ilości 0,5 kg na 10 litrów wody.
5. Dezynfekcja.
6. Wentylacja pomieszczeń.
7. Mycie pojemników na żywność i wodę.
8. Jako dodatkowe narzędzie stosuje się palniki, których płomień niszczy wirusy i owady pasożytnicze, które mogą pozostawać w pęknięciach, szczelinach lub innych trudno dostępnych miejscach.
9. W ostatnim kroku możesz włożyć nowe jedzenie i zalać świeżą wodą, a następnie przeszczepić ptaki.

Istnieje kilka nowoczesnych, ale kosztownych urządzeń do dezynfekcji, które wykonuje się bez osadzania. Obejmuje to szereg czynników gazowych, które przetwarzają nie tylko pomieszczenie, ale także paszę, a także pióra ptaka. Jest tu jeden niuans, pełna dezynfekcja zakończy się sukcesem tylko wtedy, gdy gołębnik jest całkowicie uszczelniony, a temperatura nie jest niższa niż +15 stopni.

Klasyfikacja leków

Istnieje wiele leków weterynaryjnych dla ptaków, które można warunkowo podzielić na kilka grup w zależności od spektrum ich działania i celu stosowania:

• Anthelminths... Są to leki przeciwko robakom, z których wiele ma szerokie spektrum. Skutecznie niszczą dorosłe i larwalne formy nicieni i tasiemców, a także dojrzałych płciowo przywr. Takie fundusze mają również destrukcyjny wpływ na jaja robaków. Służą do odrobaczania gołębi. Podawane są ptakom doustnie wraz z pożywieniem lub wodą rano i nie wymagają wstępnej diety.
• Leki na rzęsistkowicę... Stosowane są w celach leczniczych i profilaktycznych. Dodaje się je do wody pitnej raz dziennie podczas porannego stada ptaków na 7 dni przed wykluciem i po rozpoczęciu karmienia piskląt. Jeśli choroba dotyka młode ptaki, lepiej jest usunąć „żółtą zatyczkę” wacikiem zamoczonym w roztworze leku. Dodatkowo należy go dodatkowo wymieszać z wodą pitną w podwójnej dawce.
• Leki na chorobę Newcastle (wirowanie, pseudo-dżuma). Wyleczenie takiej patologii jest prawie niemożliwe, dlatego aby temu zapobiec, konieczne jest stosowanie szczepionek i 2 razy w roku:

• jesienią, po linieniu i przed nadejściem chłodów;
• w okresie zimowo-wiosennym, przed rozpoczęciem składania jaj (w przypadku pasa centralnego jest to wrzesień-październik i luty-marzec).

Szczepionki można wlewać do nosa (podawać donosowo) lub popijać wodą do picia. W drugim przypadku osoby pijące będą musiały zostać dokładnie umyte. Pierwsza metoda jest bardziej korzystna, ponieważ gwarantuje podanie dawki leku każdemu osobnikowi.

Odporność gołębi kształtuje się 14 dni po szczepieniu i utrzymuje się co najmniej 3 miesiące.

Niektóre preparaty zawierają kompozycję zawierającą jod, dlatego w kurniku tworzą stężenie par jodu do dezynfekcji i leczenia chorób płuc u gołębi. Mają szeroki zakres działania przeciwko patogenom patologii zakaźnych o różnej etiologii - bakteryjnej, wirusowej lub grzybiczej.

• Probiotyki... Wiele produktów z tej grupy zawiera w różnych proporcjach liofilizowane kultury paciorkowców, bifidobakterii oraz wypełniacz. Przeznaczone są do profilaktyki i leczenia chorób przewodu pokarmowego z objawami biegunki. Ich właściwości są następujące:

• mają synergistyczne działanie antagonistyczne wobec mikroorganizmów oportunistycznych, w tym Escherichia coli i Salmonella;
• stymulują procesy enzymatyczne w jelicie i pomagają przywrócić jego normalną mikroflorę po zażyciu antybiotyków;
• znormalizować równowagę kwasową;
• zwiększyć naturalną odporność organizmu;
• zapobiegają różnym stresującym wpływom.

Środki zapobiegawcze

W ostatniej części artykułu pozostaje wskazanie możliwych środków zapobiegawczych, które mogą zapobiec rozprzestrzenianiu się przędzarki. Obejmują one:

• dostarczanie inwentarzowi witaminy B, która zawiera paszę zbożową;
• obowiązkowa dystrybucja zielonej masy.

Ważną rolę odgrywa odpowiednio zbilansowana dieta, która stanowi ochronę przed różnymi chorobami drobiu. Szczepione są młode zwierzęta w wieku poniżej 30 dni. Zapewnia dożywotnią ochronę przed staczaniem się. Preparaty są wybierane przez lekarzy weterynarii dopiero po zakończeniu badań całego inwentarza. Szczepienie przeprowadza się przed wystąpieniem infekcji, jeśli jest już obecna, szczepienie nie ma sensu.

Szczepić następującymi lekami:

Wir u gołębi, którego objawy i leczenie omówiono powyżej, powoduje ogromne szkody. To utrata planu ekonomicznego w gospodarstwach, a także utrata małych ras ptaków, i to nie tylko wśród przedstawicieli gołębi. Pomimo tego, że istnieje szereg szczepionek i leków, które pomagają we wdrożeniu leczenia, pseudo-dżuma jest jedną z najczęstszych dolegliwości, na które cierpi zarówno drób, jak i dzikie ptactwo. Śmiertelność wśród osobników sięga tysięcy, gołębie też nie są wyjątkiem.

Przyczyny whirligig

U gołębi wirowanie występuje z powodu zapalenia ucha wewnętrznego.

Chorobę wywołuje wirus ospy wietrznej-półpaśca. Zarażony ptak staje się zaraźliwy jeszcze przed pojawieniem się pierwszych objawów rzekomego pomoru drobiu. Jednocześnie w tym okresie u gołębi rozpoczyna się krwawienie wewnętrzne.

Drogi infekcji

Choroba jest bardzo odporna i rozprzestrzenia się na duże odległości. Wiatr przenosi infekcję z martwej tuszy na tysiące kilometrów.

Szczątki gołębia przechowują wirusa przez sześć miesięcy. Temperatury poniżej 0 stopni przyczyniają się do „konserwacji” wirusa, a wysoka temperatura, powyżej 57 stopni, może go zabić, ale nie zaleca się spożywania zarażonej tuszy. Martwą gołębicę trzeba spalić.

Osoby stają się zakaźne w ciągu 2 dni po zakażeniu. Gałązka jest zagrożeniem nie tylko dla dzikiego ptactwa, ale także dla ptaków domowych.

Zakażenie następuje przez unoszące się w powietrzu kropelki, przez wodę i żywność. Nawet jeśli objawy choroby znikną u osobnika, pozostanie zaraźliwa przez co najmniej 30 dni. Choroba Newcastle może mieć wpływ na całe stado.

Lozeval

Lozeval jest lekiem przeciwwirusowym o działaniu bakteriobójczym i szkodliwym dla większości organizmów chorobotwórczych. Lozeval zawiera triazol związku heterocyklicznego, morfolinę, 3-metyloetony i inne związki chemiczne. Forma uwalniania to żółto-pomarańczowy płyn, który zawiera różną ilość octanu morfoliny - od 2,8 do 3,3%. Opakowanie jest inne, minimum to butelka 10 g, maksimum to 10-litrowe opakowanie.

Antybiotyk Lozeval nie tylko wpływa na wewnątrzkomórkową reprodukcję wirusów, ale także zwiększa odporność ptaków poprzez stymulację ich własnej odporności. Lozeval szybko działa, wchłaniając się przez błony śluzowe. Jednocześnie lek nie kumuluje się w tkankach i szybko opuszcza organizm ptaka.

Lozeval jest skuteczny w leczeniu i zapobieganiu wielu chorobom wirusowym, w tym:

• Choroba Newcastle i Marek;
• paratyfus ptaków;
• kolibakterioza;
• enterowirus i mikrowirus;
• zakaźne zapalenie oskrzeli, zapalenie nosa i tchawicy, zapalenie krtani i tchawicy;
• problemy skórne i inne choroby gołębi oraz innych ptaków i zwierząt.

W leczeniu poważnych dolegliwości wirusowych Lozeval, zgodnie z instrukcją, dodaje się do picia lub karmienia 5-6 kropli na ptaka lub 10 ml na 150 sztuk. Przebieg leczenia trwa do tygodnia, częstotliwość jest dwa razy dziennie. W przypadku chorób układu oddechowego na bazie Lozevalu przygotowuje się wodny roztwór i rozpyla go na dom. W przypadku problemów skórnych lek nakłada się na dotknięte obszary, przestrzegając dawek wskazanych w instrukcji użytkowania.

Objawy zawirowań u gołębi

Choroba objawia się drugiego dnia po dostaniu się wirusa do organizmu.

Do najczęstszych objawów choroby należą:

• zaburzenie układu pokarmowego;
• luźne stolce o białym lub zielonkawym odcieniu;
• brak koordynacji;
• drgawki (szyja obraca się w jedną stronę, dziób jest podniesiony);
• ptak wiruje w jednym miejscu i spada z okonia, prawie nie pije wody.

Etapy rozwoju choroby

Trudno jest rozpoznać chorobę po pierwszych objawach. Jej początek można pomylić z chorobami podobnymi w symptomatologii. Badania kliniczne pomogą określić drgania.

Choroba gołębi ma 3 etapy rozwoju:

1. Początkowo ptak porusza się niepewnie, a następnie całkowicie siada. Chory gołąb ma niechlujny i rozczochrany wygląd, ale jego apetyt i chęć picia nie znikają. Oczy stają się czerwone, a dziób zostaje pokryty białymi plamami.
2. W środkowym stadium rozwoju wiru charakterystyczna jest biegunka. Ptaki odmawiają jedzenia, ale dużo piją. U osób obserwuje się uszkodzenie układu nerwowego, występują drgawki. Ptak krąży w jednym miejscu.
3. Na ostatnim etapie skrzydlate tracą chęć do jedzenia i picia wody. Wykręcają szyje i unoszą dziób.