Okablowanie DIY - opcje stylizacji, obliczenia obciążenia i właściwe schematy okablowania dla domu (85 zdjęć)

Nowoczesne mieszkanie to splot komunikacji, skrzyżowanie wszelkiego rodzaju przewodów, rur o różnych średnicach i kabli, z których każdy ma swój własny cel. Niezakłócone funkcjonowanie domowych urządzeń elektrycznych i komunikacji między domami zależy od niezawodności sieci elektrycznej. Jego instalację i przełączanie należy powierzyć elektrykowi. Biorąc jednak pod uwagę, że proces jest prosty, właściciel podstawowej wiedzy na temat funkcjonowania sieci elektrycznej będzie mógł samodzielnie zainstalować okablowanie elektryczne w prywatnym domu.

Etapy prac przy instalacji instalacji elektrycznej

Instalacja okablowania elektrycznego - to ostatni etap całego szeregu prac, na który składa się nie tylko projekt instalacji, ale także tak ważne etapy, jak:

1. Wybór sposobu ułożenia kabla elektrycznego dla danego typu zasilania (220 lub 380 V).
2. Określenie całkowitej mocy, dla której należy obliczyć okablowanie, a także sporządzenie schematu rozkładu obciążeń dla poszczególnych grup odbiorców.
3. Przed rozpoczęciem prac instalacyjnych ważne jest, aby zdecydować o sposobie wprowadzenia kabla zasilającego do domu, po czym należy narysować szczegółowy schemat połączeń na planie budynku mieszkalnego.

Każdy z tych punktów wymaga bardziej szczegółowego rozważenia. Należy jednak najpierw zapoznać się z podstawowymi postanowieniami PUE dotyczącymi montażu instalacji elektrycznej w domach położonych poza miastem.

Zasady bezpieczeństwa dotyczące instalacji sieci elektrycznej

Postępuj zgodnie z tymi wskazówkami:

• Wszelkie prace należy wykonywać z odprężeniem.
• Nie uszkodzić żadnej części kabli ani wtyczek.
• Wszystkie narzędzia ręczne muszą mieć izolowane uchwyty.
• Podczas montażu na duże odległości, na przykład pod sufitem, należy wznosić stabilne konstrukcje lub używać specjalnych drabin, a nie stawać na stołach lub krzesłach.
• Lepiej jest pracować nie sam, ale z asystentem, aby w razie potrzeby mógł udzielić pierwszej pomocy. Jak to zrobić pokazano na rysunku:

Zasady instalacji zgodnie z PUE

Wymagania PUE-7, rozdział 2.1.2 "Okablowanie elektryczne" negocjowane i regulowane są następujące przepisy dotyczące okablowania elektrycznego w prywatnym domu:

Kodeks elektryczny (wydanie siódme)

• Sposób wprowadzania (linią napowietrzną lub kablem podziemnym), a także parametry określające odległość wylotu słupa do domu oraz wysokość samonośnego izolowanego przewodu drutowego (więcej poniżej).
• Przepisy przewidują również wybór rodzaju drutu używanego do okablowania linii elektroenergetycznych we wszystkich pomieszczeniach oraz standardowego zestawu produktów elektroinstalacyjnych (puszki rozgałęźne, przełączniki, gniazda itp.).
• Ponadto zawierają instrukcje dotyczące procedury wyboru sprzętu przełączającego, zabezpieczającego i rozliczającego (rozdzielnica, licznik energii elektrycznej i maszyny AV).

Regulamin PUE przewiduje również tak ważne kwestie, jak przestrzeganie środków bezpieczeństwa podczas wykonywania instalacji elektrycznych.

Te i inne podstawowe zasady dotyczące instalacji przewodów elektrycznych zostaną szczegółowo omówione w tym artykule.

Który sposób układania wybrać

Wiadomo, że zgodnie z metodą układania przewodów elektrycznych wewnątrz lokalu dzieli się go na dwa typy: ukryty i otwarty. Pierwsza z nich jest zorganizowana w grubości ścian, dla których przygotowuje się w nich specjalne rowki, zwane stroboskopami.

Instalacja ukrytego okablowania

Instalacja ukrytego okablowania elektrycznego w domu szkieletowym

Okablowanie układa się w rowkach wyciętych w otynkowanym pomieszczeniu

Okablowanie układa się w rowkach wyciętych w otynkowanym pomieszczeniu

Okablowanie układa się w rowkach wyciętych w otynkowanym pomieszczeniu

Okablowanie elektryczne w rowkach wykonanych w blokach piankowych

Montaż instalacji elektrycznej na blokach żużlowych

Instalacja okablowania elektrycznego przed tynkiem

Wykonanie instalacji elektrycznej na cegle przed tynkiem ścian

Drugi typ różni się od pierwszego tym, że w tym przypadku druty układane są bezpośrednio na powierzchni ścian lub umieszczane w specjalnych plastikowych (metalowych) kanałach osłonowych. W razie potrzeby przewody kablowe można również ułożyć w pofałdowaniu wykonanym z tworzywa sztucznego. Ta opcja jest również określana jako metody montażu na zewnątrz, tradycyjnie stosowane w domach zbudowanych na bazie materiałów łatwopalnych.

Instalacja otwartego okablowania

Instalacja okablowania elektrycznego w pofałdowaniu z tworzywa sztucznego

Retro okablowanie w drewnianym domu

Retro instalacja okablowania

Retro antyczne okablowanie

Zazwyczaj w kanałach kablowych okablowanie jest montowane w zakładach produkcyjnych

Okablowanie w plastikowych rurach

Okablowanie elektryczne w rurach pasuje do oryginalnego wnętrza

Ten projekt okablowania idealnie pasuje do wnętrza

Wszystkie wymienione środki ochrony zgodnie z PUE mogą być używane podczas układania otwartego okablowania w prywatnym domu. Zupełnie inną rzeczą jest ukryta uszczelka, przy jej układaniu trzeba dużo wysiłku i poświęcić dużo czasu.

Uwaga: jeśli ściany wiejskiego domu zostaną otynkowane, do trudności z robieniem rowków podczas prac wpłynie silne zapylenie pomieszczenia.

Ta ostatnia okoliczność zmusza wykonawcę do pracy w respiratorze własnymi rękami podczas układania przewodów elektrycznych w domu lub korzystania z potężnego domowego odkurzacza.

W przypadku ukrytego okablowania zgodnie z klauzulą ​​PUE 2.1.49, przewód musi być chroniony ze wszystkich stron konstrukcją wykonaną z materiałów niepalnych o grubości co najmniej 1 centymetra. W przypadku wykonywania prac w budynkach ze ścianami wykonanymi z materiałów niepalnych można układać przewody lub kable bez osłon ochronnych. Pasują do już przygotowanych rowków w postaci wiązki lub mocowane są na murze z cegły lub bloku, a następnie przykrywane warstwą tynku.

Ukryta metoda projektowania okablowania jest z reguły odpowiednia tylko do salonów. Istnieją pewne ograniczenia dotyczące powierzchni biurowej na PUE. Tak więc, zgodnie z punktem 7.1.37, zaleca się układanie kabla w wilgotnych i szczególnie wilgotnych pomieszczeniach tylko w sposób otwarty. Ten sam wymóg dotyczy piwnic i strychów dostępnych w każdym wiejskim domu.

Zasady i wskazówki

Wszystko, co wiąże się z pracami elektrycznymi, reguluje Kodeks Zasad Instalacji Elektrycznych (PUE). Dla tych, którzy są poważnie zaangażowani w instalację przewodów elektrycznych, warto zapoznać się z tą książką w czasie wolnym. Tutaj podamy najbardziej podstawowe i najważniejsze punkty, które należy wziąć pod uwagę przed wykonaniem okablowania w domu własnymi rękami:

1. Wszystkie skrzynki połączeniowe, gniazda i przełączniki powinny być łatwo dostępne (nie mogą być pokryte tapetą, nie mogą być ukryte pod płytami kartonowo-gipsowymi, nie są wypełnione masywnymi meblami, których nie można przenosić).
2. Przewód uziemiający musi być przykręcony do urządzeń.
3. Łączniki montowane są na wysokości 60-150 cm od poziomu podłogi, przewody doprowadzane są do nich od góry do dołu.
4. Wszystkie połączenia przewodowe należy wykonać w puszkach połączeniowych. Węzły połączeniowe muszą być solidnie zaizolowane, zabronione jest łączenie przewodów miedzianych z aluminiowymi.
5. Gniazda montuje się na wysokości 50-80 cm od poziomu podłogi. Odległość między gniazdami a kuchenkami gazowymi, rurami, grzejnikami nie powinna być mniejsza niż 50 cm.
6. Przewody instalacji elektrycznej nie powinny stykać się z metalowymi konstrukcjami budynku (szczególnie w przypadku okablowania ukrytego należy wziąć to pod uwagę podczas układania przewodów w rowkach).
7. Uwzględnia się liczbę gniazd w pomieszczeniu przy współczynniku 1 łącznika na 6 m2 powierzchni. Wyjątkiem jest kuchnia, na której można zamontować tyle gniazd, ile potrzeba do podłączenia wszystkich urządzeń gospodarstwa domowego.
8. Poziome układanie drutów odbywa się nie bliżej niż 15 cm od sufitu i podłogi. Przewody układa się pionowo w odległości 10 cm od otworów drzwiowych i okiennych. Przewody sieci elektrycznej nie mogą być zbliżane do rur gazowych bliżej niż 40 cm.

Mamy nadzieję, że cała ta rozmowa nie poszła na marne. Na pewno rozpoczniesz instalację zewnętrznego i wewnętrznego zasilania swojego domu od sporządzenia schematu. Pomyśl z całą rodziną, gdzie i jaki rodzaj sprzętu chcesz ustawić, przełożyć wszystko na papier, narysować wszystkie przełączniki i trasy okablowania. Ułatwi to znacznie obliczenie ilości potrzebnych materiałów. Pozostaje tylko przenieść swój schemat z papieru na prawdziwe ściany i wykonać prace instalacyjne.

Ile faz wybrać dla prywatnego domu

Wybór rodzaju żywności dla podmiejskiego budynku mieszkalnego zależy od następujących czynników:

• Czy właściciel domu zamierza zamontować w nim urządzenia energetyczne jak np. Frezarka do drewna?
• Czy będzie musiał podłączyć się do jednostek sieciowych zawierających trójfazowe silniki asynchroniczne (w tym przepompownie i podobne maszyny).
• Czy planuje w przyszłości zakup innego sprzętu, który może działać tylko na trójfazowym zasilaniu 380 woltów?

W przypadku odpowiedzi twierdzącej na przynajmniej jedno z tych pytań właściciel domu musi uzyskać pozwolenie na zaaranżowanie odpowiedniego podłączenia do linii wysokiego napięcia. Aby uzyskać oficjalne potwierdzenie od Energosbyt, właściciel prywatnej farmy musi przedstawić przekonujące argumenty przy obliczaniu wymaganej pełnej zdolności produkcyjnej.

Określenie całkowitej mocy

Projektując okablowanie elektryczne w prywatnym domu, szczególną uwagę zwraca się na tak ważny parametr, jak wskaźnik zużycia energii. Aby obliczyć moc wymaganą dla prywatnego domu, należy wziąć pod uwagę wszystkie obciążenia podłączone do linii zasilającej w tym samym czasie. Przy obliczaniu tego wskaźnika brane są pod uwagę następujące ważne punkty:

1. maksymalna moc przy danym napięciu w sieci jest określona przez odpowiednią wartość prądu w obciążeniu;
2. z drugiej strony dla każdego indywidualnego konsumenta parametr ten można znaleźć w dołączonej do niego dokumentacji (w szczególności paszporcie);
3. aby uzyskać obliczoną wartość, wystarczy zsumować wszystkie prądy płynące w obciążeniach i pomnożyć je przez napięcie sieciowe (220 lub 380 woltów);
4. jeśli istnieją paszporty na urządzenia gospodarstwa domowego i sprzęt zasilający, wskazane w nich wskaźniki mocy są zsumowane.

Tabela poboru mocy i natężenia prądu domowych urządzeń elektrycznych przy napięciu zasilania 220V

Ważny! Na podstawie znanej wartości zużycia energii możesz samodzielnie określić ilość prądu, który popłynie w obciążeniu, gdy to urządzenie zostanie podłączone do sieci.

Możliwość tę tłumaczy fakt, że dwa wskaźniki użyte do obliczenia okablowania są połączone prostą zależnością fizyczną, reprezentowaną przez następujący wzór:

P (W) = U (wolty) x I (amperów).

Jak poprawnie obliczyć moc linii, aby własnymi rękami ułożyć okablowanie w domu

Na wstępnym etapie musisz poprosić firmę oszczędzającą energię o określoną maksymalną ilość energii elektrycznej, aby uniknąć przeciążenia sieci. Aby ocenić ten wskaźnik, zapoznaj się z arkuszami danych technicznych wszystkich urządzeń gospodarstwa domowego. Poniżej przedstawiamy tabelę ze uśrednionymi wartościami:

Rzadko kiedy wszystkie te urządzenia mogą być włączone w tym samym czasie, inżynierowie stosują więc taką koncepcję, jak współczynnik jednoczesności. Dla zwykłych gniazd jest to tylko 0,1-0,2, więc możemy założyć, że średnio zasób zużywa 10-20%. Kiedy ustaliliśmy, co należy zrobić w pomieszczeniu, przejdźmy do etapu połączenia.

Wprowadzanie prądu do domu

Jednym z najtrudniejszych problemów, z jakim trzeba się zmierzyć podłączając dom do zasilania, jest uzyskanie pozwolenia na wejście kabla zasilającego do prywatnego budynku. Ze strony organizacji odpowiedzialnych za dostarczanie energii elektrycznej konsumentowi dla określonej branży, w tym przypadku działa Energosbyt. Aby prawnie sformalizować tę procedurę, użytkownik będzie musiał najpierw opracować, a następnie zatwierdzić projekt zasilania budynku mieszkalnego. Dodatkowo konieczne będzie przygotowanie warunków technicznych do podłączenia kabla zasilającego z określonym rodzajem napięcia zasilającego.

Uwaga: samodzielne wystawienie całej niezbędnej dokumentacji, która może być wymagana do przesłania do Energosbyt, jest bardzo trudne.

Dlatego wielu właścicieli prywatnych nieruchomości woli rozwiązać ten problem przy pomocy specjalistów od energetyki.

Linia powietrzna

Po zakończeniu wszystkich procedur zatwierdzających można przejść do punktów czysto technicznych dotyczących ułożenia kabla zasilającego i organizacji wprowadzenia energii elektrycznej do budynku. Aby to zrobić, przede wszystkim musisz osobno rozważyć każdy ze wskazanych sposobów połączenia (drogą powietrzną lub naziemną).

Wlot powietrza kabla zasilającego do prywatnego domu

Informacje dodatkowe: W praktyce w zdecydowanej większości przypadków Energosbyt otrzymuje polecenie uruchomienia przez linię napowietrzną (łatwiej jest sprawdzić, czy nie doszło do kradzieży energii elektrycznej).

Kabel aluminiowy SIP-4
Dzięki tej metodzie organizacji połączenia w domach wiejskich tradycyjnie stosuje się specjalny samonośny drut o nazwie SIP-4. Liczba żył w kablu, a także przekrój każdego z nich zależą od parametrów danej sieci zasilającej. W przypadku typowego wejścia jednofazowego należy zainstalować kabel dwużyłowy iz reguły wystarczają przewody o przekroju rdzenia około 16 mm2 (SIP-4 2x16)... W przypadku wejścia trójfazowego należy zainstalować czterożyłowy kabel o takim samym przekroju (SIP-4 4x16)... Przy układaniu go zgodnie z PUE należy przestrzegać pewnych relacji przestrzennych w zakresie wzajemnej odległości obiektów, a mianowicie:

• odległość od głównego słupa linii do połączonego z nim domu nie powinna przekraczać 25 metrów;
• jeśli to wymaganie nie zostanie spełnione (usunięcie jest większe niż powinno), należy zainstalować jeszcze jedną dodatkową podporę;
• wysokość położenia punktu mocowania samonośnego izolowanego drutu z drutu na elementach konstrukcyjnych w domu lub w domku nie może być mniejsza niż 2,75 metra;
• jednocześnie osłona dachu powinna znajdować się w odległości około 20 cm od punktu wejścia.

Wymagania dotyczące PUE dotyczące wprowadzania energii elektrycznej do prywatnego domu
Zgodnie z klauzulą ​​2.4.57 PUE, układając kabel powietrzny równolegle do linii elewacji domu prywatnego, należy go usunąć z niego w odległości co najmniej 20 cm.Jeżeli w budynku w tym miejscu znajdują się okna, balkony lub tarasy to wskazana odległość powinna wynosić co najmniej jeden metr. Wszystkie inne znormalizowane odległości PUE są pokazane na zdjęciu po prawej stronie. Druga opcja podłączenia przewodu zasilającego do okablowania domowego (w wykopie) jest niezwykle rzadka i dlatego nie jest brana pod uwagę w ramach tego artykułu.

Testowanie okablowania

Możesz dowiedzieć się, czy schemat doprowadzania energii elektrycznej do prywatnego parterowego domu został poprawnie opracowany, testując gotowy system. Należy to zrobić, aby upewnić się, że żaden z jego elementów nie ulegnie przegrzaniu, co z czasem może zakłócić działanie wszystkich przewodów elektrycznych lub ich części lub doprowadzić do pożaru.

Do wykonania tej pracy potrzebny będzie multimetr, który musi „zadzwonić” na wszystkie linie energetyczne. Praca podzielona jest na kilka etapów.:

• Najpierw musisz sprawdzić system pod kątem zwarć. Po drodze określa się również, czy nie ma kontaktu między przewodami uziemiającymi, fazą i zerem. Podczas wykonywania tej pracy należy również zwrócić uwagę na jakość izolacji, do której można użyć megaomomierza.
• Po drugie, sprawdzenie wszystkich przełączników, zarówno automatycznych, jak i konwencjonalnych.
• Po trzecie, kolejnym etapem jest „dzwonienie” wszystkich wyjść gniazd i lamp.

Aby po ostatecznym uruchomieniu sieci nie było żadnych nieoczekiwanych awarii, lepiej wcześniej sprawdzić integralność kabla elektrycznego w całym domu.Może się zdarzyć, że podczas innych prac drut został mechanicznie uszkodzony, co później albo zwarcia, albo przez nie w ogóle nie będzie zasilania. Dopiero po dokładnym sprawdzeniu każdego węzła i gałęzi sieci elektrycznej można zamontować gniazda, oprawy oświetleniowe i uruchomić je.

Prawidłowe zaplanowanie okablowania elektrycznego w parterowym domu to bardzo odpowiedzialna praca, która wymaga nie tylko podstawowej wiedzy, ale także zrozumienia tego, czym ma być i maksymalnej uwagi na wszystkich etapach - od obwodu do instalacji. ma pewność, że dom jest bezpieczny do życia i posiada niezbędną ilość energii elektrycznej, uwzględniając potrzeby zarówno jego mieszkańców, jak i samego budynku.

Podział konsumentów na grupy

Przed wykonaniem okablowania elektrycznego własnymi rękami będziesz musiał rozwiązać problem podziału konsumentów w domu na oddzielne grupy. Jego terminowa i prawidłowa decyzja pomoże w osiągnięciu następujących celów:

1. Zmniejszenie obciążenia liniowych zaczepów używanych do łączenia poszczególnych pomieszczeń w wiejskim domu.
2. Wygodne sterowanie obciążeniami (włączanie i wyłączanie w trybie on-line) za pomocą osobnego automatu liniowego.
3. Możliwość zorganizowania wielopoziomowego systemu ochrony linii za pomocą kilku wyłączników RCD o różnych prądach upływu.

Grupy odbiorców energii elektrycznej u prywatnej pani

Uwaga: według tego samego PUE potężni odbiorcy energii elektrycznej są podłączeni do pojedynczej maszyny liniowej, to znaczy są klasyfikowani jako oddzielna grupa.

Te obciążenia specjalne w projekcie okablowania są tradycyjnie wskazywane:

• Ciepła podłoga.
• Wydajne klimatyzatory.
• Piekarniki i kuchenki elektryczne.
• Pralki i inni odbiorcy domowi o mocy do 10 kilowatów.

Ponadto gniazda instalowane w pomieszczeniach o dużej wilgotności powietrza (w szczególności w łazienkach lub w piwnicach i pomieszczeniach na poddaszu) są przydzielane do niezależnej grupy. Produkty z gniazdami w kilku sąsiednich salonach można również połączyć w oddzielną grupę. Ta sama zasada dotyczy wszystkich urządzeń oświetleniowych zrób to sam (żyrandoli, kinkietów, elementów oświetleniowych itp.) Montowanych w prywatnym domu, które zwykle dzielą się na dwie lub trzy podgrupy.

Cechy okablowania w nowych domach

Okablowanie, które zostało wykonane w mieszkaniach 40 lat temu, zostało obliczone do obsługi niewielkiego zestawu urządzeń - telewizora, lodówki, oświetlenia. Piece elektryczne, czajniki i kotły zapewniały maksymalne obciążenia.

Obecnie ludzie kupują komputery, systemy nadzoru wideo, potężne urządzenia domowe, urządzenia do komunikacji bezprzewodowej i nie tylko.

Jednocześnie zasady projektowania okablowania elektrycznego nie uległy zmianie, ale sieć stała się bardziej złożona i rozgałęziona.

Rada! Ważne jest, aby zadbać o optymalną liczbę gniazd na urządzenia, z których będą korzystać mieszkańcy. W przeciwnym razie zastosowane zostaną trójniki i przedłużacze, co prowadzi do wzrostu obciążenia poszczególnych odcinków okablowania i przegrzania.

Zwiększyła się liczba punktów elektrycznych

Dodatkowym utrudnieniem w sporządzeniu schematu elektrycznego jest porównanie jego parametrów pracy z mocą urządzeń.

Dlatego musisz wcześniej wiedzieć, co i gdzie będzie stać oraz jakie obciążenia będą wywierane w sieci.

Drugi punkt to prawidłowe oświetlenie lokalu, które odbywa się zgodnie z normami SP 52.13330.2016.

Wraz z siecią elektroenergetyczną w mieszkaniach zastosowano niskoprądową. Są to kable telewizyjne i telefoniczne, sprzęt komputerowy, sieci światłowodowe, domofony i akustyka. Fizycznie nie można ich oddzielić, ponieważ urządzenia są do nich podłączone jednocześnie, co oznacza, że ​​przy sporządzaniu projektu brane jest pod uwagę położenie torów.

Ilość kabli potrzebnych do podłączenia wszystkich urządzeń znacznie się zmieniła. Dotyczy to również oświetlenia.

Wcześniej pokoje były oświetlane jednym żyrandolem, ale dziś modne stało się oświetlenie punktowe, które pozwala równomiernie rozpraszać światło po powierzchni pomieszczeń, jak pokazano na poniższym zdjęciu. Każda oprawa musi poprowadzić przewód.

Oświetlenie punktowe

Ciekawe wiedzieć! Nowoczesne urządzenia elektryczne nie są już tak żarłoczne, jak kiedyś. Zamiast jednej żarówki może pracować jednocześnie 10 diod LED, dając znacznie więcej światła. Fakt ten pozwala nie przeciążać sieci publicznych.

Polecamy lekturę: obliczenia i projekt sztucznego oświetlenia.

Wybór kabla do okablowania

Pierwszą rzeczą, którą należy zdecydować przed rozpoczęciem instalacji linii energetycznej, jest to, który kabel najlepiej nadaje się do układania go w domu i na ulicy. Aby wejść do konstrukcji, jak już wspomniano, najwygodniej jest użyć samonośnego drutu SIP. Do instalacji wewnętrznej optymalne są następujące rodzaje produktów kablowych:

• VVG
• NYM
• PUNP

Głównymi parametrami branymi pod uwagę przy wyborze odpowiedniego rodzaju produktu do montażu okablowania elektrycznego jest liczba żył, a także ich przekrój.

Możesz wybrać przekrój żył przewodu lub kabla zasilającego za pomocą naszego kalkulatora online.

Dobór przekroju kabla dla mocy i prądu

Z tego powodu każdą z wymienionych odmian należy rozpatrywać osobno. Charakterystyka proponowanych typów przewodów i kabli jest następująca.

Typowy drut VVG

Podczas układania okablowania, którego schemat okablowania obejmuje instalację skrzynek przyłączeniowych, najrozsądniej jest wybrać kabel VVG, który działa normalnie przy napięciu do 1000 woltów. Liczba rdzeni w produktach tej klasy waha się od jednego do pięciu, co wystarcza do ułożenia trójfazowego okablowania elektrycznego w prywatnym domu (jeśli wybrano).

Produkty przewodowe VVG są dostępne w jednej z następujących opcji:

• w postaci wersji z przewodami płaskimi lub okrągłymi;
• to samo, ale o przekroju trójkątnym lub kwadratowym.

Do zalet kabli tej klasy tradycyjnie należy szeroki zakres temperatur pracy (od -50 ° C do +50 ° C). Ponadto drut charakteryzuje się dużą wytrzymałością i odpornością na wilgoć. Jedna z następujących ikon jest zwykle dodawana do głównego oznaczenia tego produktu:

• „P”wskazujące, że kabel jest płaski;
• „Z”wskazujące, że wzmacniająca mieszanka gumowa jest wlewana między powłokę izolacyjną a oplot zewnętrzny;
• „NG” - symbol, że izolacja produktu jest uniepalniana.

Informacje dodatkowe: We wszystkich kablach VVG, z wyjątkiem oznaczonych „З”, przestrzeń pomiędzy płaszczem zewnętrznym a izolacją nie jest niczym wypełniona.

Kabel czterożyłowy VVG
Kolor przewodów w kablu rozkłada się w następujący sposób. Zewnętrzna powłoka produktu VVG jest tradycyjnie czarna, a kolorowe oznaczenie izolacji żył przewodzących dobierane jest zgodnie z obowiązującymi przepisami (patrz zdjęcie po lewej). Do instalacji części oświetleniowej stosuje się kabel o przekroju przewodu 1,5 mm2, a przy układaniu zasilania w domach prywatnych liczba ta wzrasta do 6 mm2.

Wybierając konkretną próbkę produktów kablowych, zwykle bierze się pod uwagę szereg względów technicznych, które są następujące. Zgodnie z głównymi postanowieniami aktualnych dokumentów regulacyjnych (w szczególności PUE) wybrany typ kabla musi spełniać następujące wymagania:

• Wyeliminuj możliwość pożaru w okablowaniu.
• Zapobiegaj kontuzjom internautów.
• Zapobiegaj uszkodzeniom podłączonych do niego urządzeń gospodarstwa domowego.

Aby spełnić każdy z wymienionych warunków, wymagany będzie staranny dobór produktów kablowych. Jest zróżnicowany w zależności od tego, którą część łańcucha ma położyć tę lub inną próbkę. Zgodnie z tą zasadą wyróżnia się trzy rodzaje produktów kablowych:

• przewody marki VVG-2 lub VVG-5 o przekroju przewodu do 6 mm2 i używane do podłączenia wejścia domowego do rozdzielnicy;
• produkty kablowe o nazwie VVG-3 o przekroju żyły 2,5 mm2, niezbędne do ułożenia głównych linii zasilających do gniazd zasilających;
• produkty przewodowe o oznaczeniu VVG-3 o przekroju 1,5 mm2, stosowane do podłączenia szyn zasilających do przełączników i odpowiednich opraw oświetleniowych.

Biorąc pod uwagę potrzebę ułożenia wszystkich wymienionych obwodów w ramach przygotowań do prac instalacyjnych, będziesz musiał zaopatrzyć się w wymagane ilości każdej z nazw produktów kablowych.

Kabel NYM

Przed wyborem kabla odpowiedniego do prywatnego domu należy pamiętać o innym produkcie pod znanym oznaczeniem NYM.

Drut z przewodami miedzianymi przeznaczony jest wyłącznie do układania linii energetycznych i oświetleniowych.

Kabel trójżyłowy NYM

o napięciu roboczym do 660 V. Liczba opon różniących się kolorem dla tego produktu jest odpowiednia do podanych celów (waha się od jednego do pięciu). Ich przekrój waha się od 1,5 mm2 do 16 mm2.

Kabel jest podwójnie izolowany, z zewnętrzną powłoką z PVC i wewnętrznym oplotem z PVC o zmniejszonej palności.

Uwaga: Istotną wadą tego przewodu w przypadku domowej sieci elektrycznej jest brak ochrony przed promieniowaniem ultrafioletowym, co wyklucza możliwość jego stosowania w miejscach narażonych na działanie promieni słonecznych.

W sytuacji, gdy istnieje wybór między dwoma rozważanymi opcjami, preferowana jest zazwyczaj druga, która ma najlepszą wydajność. Ponieważ koszt tego kabla jest nieco wyższy niż w przypadku VVG, rozsądniej jest go używać tylko w szczególnie krytycznych obszarach instalacji, a w pozostałych przypadkach korzystać z tańszej wersji.

PUNP

Dla tych, którzy chcą zaoszczędzić pieniądze na instalacji okablowania elektrycznego własnymi rękami, odpowiednia jest budżetowa wersja drutu o nazwie PUNP. Produkty tego typu zawierają dwa lub trzy druty miedziane o przekroju od 1,5 do 6 mm2 w podwójnej izolacji. PUNP z reguły służy do łączenia stacjonarnych oświetlaczy i standardowych gniazd.

Kabel trójżyłowy PUNP

Pod względem jakości nie jest to najlepszy wybór, zwłaszcza gdy okablowanie jest wymagane przez wiele lat. Jego izolacja łatwo pęka z upływem czasu i kruszy się pod wpływem silnego ciepła.

Ponadto pod względem liczby rdzeni nie nadaje się do aranżacji nowoczesnych sieci trójfazowych z przewodem uziemionym.

Przekrój drutu

Przekrój przewodów musi odpowiadać maksymalnemu obciążeniu w sieci. Aby określić odpowiednią sekcję, należy skorzystać ze specjalnej tabeli przedstawionej na PUE.

Na przykład dla prądu 16 A wystarczy drut miedziany o przekroju 2 mm2. Ale eksperci zalecają użycie drutu o przekroju 2,5 mm2. W przypadku większości codziennych zadań to wystarczy. Jeśli prąd wynosi 25 A, wymagany jest kabel miedziany o przekroju 4 mm2.

Dla różnych grup kupowane są różne przewody. Do oświetlenia zwykle wystarcza 1,5 mm2. Grupy gniazd są zwykle połączone przewodami 2,5 mm2. W przypadku odbiorników dużej mocy należy stosować grubsze kable.

Sporządzenie schematu i planu warunkowego

Schematy elektryczne w prywatnym domu, w tym tablice rozdzielcze, opracowywane są indywidualnie dla każdego konkretnego budynku już na etapie projektowania. Specyfika różnych schematów podłączeń polega na zestawie urządzeń podłączanych do sieci oraz instalacji oświetleniowej zastosowanej w budynku. Niemniej jednak za podstawę przyjmuje się szereg wymagań, które są wiążące dla wszystkich projektantów i użytkowników.

Zgodnie z tymi przepisami i projektem okablowania sieć domowa jest budowana zgodnie z następującym standardowym schematem:

1. Pierwszą pozycję, zaczynając od wejścia, zajmuje maszyna wprowadzająca, za pomocą której można we właściwym czasie wyłączyć całą sieć elektroenergetyczną.
2. Zaraz po tym instalowany jest typowy licznik energii elektrycznej.
3. Następnie montuje się wyłącznik automatyczny wspólny dla wszystkich linii.
4. I dopiero po tym organizowane jest rozgałęzienie na grupy dedykowanych konsumentów, w obwodzie każdego z których zainstalowany jest liniowy AB i oddzielny RCD.

Uproszczony (warunkowy) schemat zasilania dla prywatnego domu

Informacje dodatkowe: Wszystkie wymienione urządzenia są zamontowane w wewnętrznych przestrzeniach szafy sterowniczej (panelu).

Jest tu również zorganizowane okablowanie magistrali, co pozwala na oddzielenie linii „uziemienia” (PE) i linii „zerowej” (N). Przewody te nie powinny się w żadnym miejscu przecinać i być niezawodnie odizolowane od siebie.

Schemat jednokreskowy rozdzielnicy głównej

W Internecie istnieje wiele różnych przykładów programów do projektowania okablowania w domu, za pomocą których można szybko sporządzić plan okablowania w całym budynku. Należy jednak zachować szczególną ostrożność podczas korzystania z takich pomocników. Potencjalne błędy w narzędziu do projektowania okablowania domowego mogą prowadzić do poważnych problemów.

Niezbędne wcięcia przy instalacji przewodów elektrycznych od podłogi, sufitu, drzwi i okien

Zawiera również listę ścieżek routingu wybranych na podstawie kalkulacji kosztów online. Jako przykład rozważ schemat okablowania w domu murowanym, który łączy wszystkie dostępne „arsenały” urządzeń gospodarstwa domowego. Przykłady sporządzania diagramów i ich odmian

Przede wszystkim zwróćmy uwagę na fakt, że istnieje 5 rodzajów schematów połączeń dla dowolnego obiektu:

1. Podstawowe elektryczne.
2. Montowanie.
3. Strukturalny.
4. Funkcjonalny.
5. Zjednoczony.

Wszystkie te odmiany są do pewnego stopnia spokrewnione. Uzupełniają się, są wykonane według podobnych standardów i różnią się jedynie przeznaczeniem. Dlatego każdy z tych typów obwodów wymaga osobnego rozważenia.

Schematy elektryczne (schematyczne)

Podstawowe obrazy elektryczne mają przedstawiać funkcjonalność i interakcję elementów składowych systemu, przedstawione w kolejności ich działania. Wizualnie przekazują logikę obwodu elektrycznego zgodnie z cechami obwodu narysowanego na kartce papieru.

Dwa proste obwody elektryczne do zasilania prywatnego domu o napięciu zasilania 220 V.

Ważny! Do przygotowania takich obrazów używa się specjalnych ikon graficznych, które w większości przypadków różnią się od symboli używanych przy tworzeniu innych schematów.

Przykładowy schemat połączeń dla prywatnego domu z napięciem zasilania 380 V pokazano na poniższym zdjęciu.

Schemat elektryczny sieci zasilającej i dystrybucyjnej

Ten widok przedstawia schemat podłączenia kabla zasilającego do układu zasilania. Pokazuje, że w domu zastosowano trójfazowy system 5-przewodowy zawierający oddzielny przewód uziemiający. Ponadto takie obowiązkowe elementy instalacji elektrycznej są w niej pokazane w legendzie, takie jak:

• Maszyna wprowadzająca.
• Typowy licznik elektryczny.
• RCD.
• Maszyny liniowe dla każdej grupy obciążeń (garaż, kuchnia, oświetlenie itp.).

Schemat połączeń

Schematy elektryczne przygotowywane są w postaci rysunków lub szkiców poszczególnych elementów wyposażenia elektrycznego. Według nich zorganizowana jest instalacja całego systemu zasilania domu. W nich w postaci konwencjonalnych ikon brane jest pod uwagę położenie poszczególnych elementów i wyświetlane są wszystkie połączenia elektryczne między nimi. Ważne jest, aby wiedzieć, że schematy elektryczne tworzone są na podstawie schematów ideowych i zawierają wszystkie niezbędne informacje dotyczące projektu systemu, w tym sposobu wykonania połączeń elektrycznych. Przykład jego realizacji w odniesieniu do układu domu podano poniżej.

Schemat połączeń elektrycznych w odniesieniu do układu domu

Schemat wyraźnie pokazuje nie tylko połączenia między elementami elektrycznymi systemu. Tutaj możesz zobaczyć miejsca, w których zainstalowane są poszczególne próbki wyposażenia. Ponadto zgodnie z tym schematem możliwe jest uzyskanie informacji o podziale konsumentów na oddzielne grupy.

Strukturalne i funkcjonalne

Ten typ dokumentu rysunkowego pozwala uzyskać ogólne pojęcie o tym, jak działa sieć elektryczna z podłączonym do niej sprzętem i co jest w niej zawarte. Graficzne przedstawienie elementów obwodu elektrycznego daje ogólny obraz tego, jakie operacje będą wymagane, aby przejść do kolejnych etapów pracy (podłączenie i konfiguracja). Kolejność czytania dokumentu strukturalnego uzupełniają specjalne wskaźniki (strzałki) i napisy wyjaśniające, które gwarantują zrozumienie istoty pracy schematu. Dzięki szczegółowej konstrukcji kolejności działania obwodów elektrycznych każdy początkujący mistrz będzie w stanie to zrozumieć.

Funkcjonalny obwód elektryczny z natury nie różni się zbytnio od swojego strukturalnego odpowiednika. Jedyna różnica między tymi dwoma dokumentami polega na tym, że drugi zawiera bardziej szczegółowy opis poszczególnych węzłów łańcucha związanych z ich przeznaczeniem funkcjonalnym.

Schemat łączony

Ostatni z dokumentów elektrycznych używanych w sieciach dystrybucyjnych i domowych to połączony schemat, który zawiera kilka rodzajów rysunków jednocześnie. Jest to pożądane w sytuacji, gdy konieczne jest, bez komplikowania graficznych obrazów, oznaczenie wszystkich ważnych szczegółów układu, podkreślając ich specyfikę. Rozważany rodzaj obwodów jest najczęściej opracowywany przy układaniu rozgałęzionych sieci elektrycznych w dużych budynkach mieszkalnych, takich jak wielokondygnacyjne rezydencje. Zwykły rzemieślnik domowy może zainteresować się takimi dokumentami tylko z punktu widzenia poszerzania swoich horyzontów. Ich przybliżoną postać pokazano na poniższym rysunku:

Schemat połączonego zasilania

Znane są również schematyczne reprezentacje tras kablowych, które sprowadzają się do przeniesienia na rysunek uproszczonej procedury okablowania linii z tablic rozdzielczych do każdego indywidualnego konsumenta. Zasadniczo są one podobne do schematu elektrycznego, ponieważ przy jego pomocy pracownikom łatwiej jest dowiedzieć się, jak zorganizować okablowanie między dwoma punktami.

Schemat połączeń

Najpierw musisz sporządzić szczegółowy schemat połączeń. Tutaj konieczne jest zapewnienie dla każdego urządzenia podłączonego do sieci, począwszy od rozdzielnicy. Schemat obejmuje wszystkie urządzenia ochronne, wyłączniki, przekaźniki napięciowe itp.

Na schemacie należy również odzwierciedlić miejsca do układania przewodów, mocowania gniazd, przełączników i urządzeń oświetleniowych. Konsumentów należy podzielić na grupy. Każda grupa musi mieć oddzielny komputer.

Schematy i przykłady instalacji można znaleźć na zdjęciu okablowania zrób to sam. Możesz skorzystać z jednego z gotowych schematów, dostosować go do własnych potrzeb lub opracować zupełnie nowy plan od podstaw.

Procedura instalacji okablowania elektrycznego krok po kroku

W tym rozdziale rozważymy kwestię prawidłowego ułożenia przewodów podczas wykonywania całego zakresu prac elektrycznych. Z reguły instalacja instalacji elektrycznej rozpoczyna się od przygotowania pomieszczeń dostępnych w domu do jej ułożenia.

Instalacja ukrytego okablowania w filmie

Instalacja elektryczna w mieszkaniu

Instalacja okablowania elektrycznego

Instalacja ukrytego okablowania

Jak przeprowadzić ukryte przewody elektryczne

Uwaga: Podczas sporządzania instrukcji krok po kroku dotyczących prac instalacyjnych należy wziąć pod uwagę wybraną metodę montażu: w grubości ścian lub na ich powierzchni.

Przy wyborze należy kierować się głównymi przepisami PUE, które określają możliwości zastosowania jednej lub drugiej opcji. Tak więc punkt 7.1.39 tego dokumentu nakłada ograniczenia na stosowanie otwartego kabla w miejscach, w których przygotowywana jest żywność (w szczególności w kuchni). W tym celu w tej części pomieszczenia należy zamontować uprząż z przewodami ukrytymi w grubości ścian.

We wszystkich innych obszarach kuchni dozwolone jest stosowanie tej samej metody okablowania, co we wszystkich innych pomieszczeniach mieszkalnych. Wyjątkiem są specjalne pomieszczenia o dużej wilgotności powietrza (wanny, prysznice itp.).

Informacje dodatkowe: Jeżeli w obwodzie zasilającym znajduje się wyłącznik RCD, przepisy PUE dopuszczają stosowanie kabla o odpowiednim stopniu ochrony przed czynnikami klimatycznymi.

Ogólna procedura instalacji jest opisana następującą sekwencją czynności:

1. Najpierw, zgodnie z przygotowanym schematem elektrycznym, na ścianach pomieszczeń dokonuje się oznakowania trasy kabla lub wiązki (w zależności od wybranej metody montażu).
2. W metodzie ukrytej rowkowanie rowków odbywa się w zaznaczonych miejscach, do których stosuje się szlifierkę lub specjalne narzędzie - frez do wpustów.
3. Następnie w rowkach umieszcza się odcinki wiązki przewodów lub kabla VVG, uprzednio mierzone na długości kabla, których końce są odcinane na końcach i wyciągane.
4. Podczas uszczelniania połączeń przewodów z zaciskami produktów okablowania tradycyjnie stosuje się specjalne środki izolacyjne (na przykład taśma elektryczna).
5. Po zamocowaniu przewodów w rowkach za pomocą specjalnych wsporników lub alabastru można przystąpić do uszczelniania stroboskopów pod przewody elektryczne.
6. W tym celu stosuje się wcześniej przygotowany tynk wykończeniowy.

Urządzenie rowków (rowków) do układania i mocowania przewodów elektrycznych
Istnieje wiele różnych elementów mocujących do mocowania kabla, których wygląd pokazano poniżej.

Opaska kablowa, uniwersalny łącznik do zabezpieczania przewodów

Opaska kablowa przeznaczona jest do mocowania kabla do fundamentów betonowych i ceglanych

Metalowy klips do mocowania kabla

Plastikowy wspornik do mocowania kabli

Izolator elektryczny do mocowania okablowania retro

Opaska na kołki do mocowania przewodów lub produktów kablowych

Kołek rozporowy do mocowania kabli płaskich i okrągłych

Domowe zapięcia na taśmę stalową

Domowe zapięcia z kawałków drutu

Plastikowe klipsy do mocowania okrągłego kabla lub rury karbowanej

Plastikowy kanał kablowy

Po zakończeniu pracy z przewodami (kablem) można przystąpić do montażu osprzętu okablowania (puszki rozgałęźne, przełączniki i gniazda). Podczas ich montażu ważne jest ścisłe przestrzeganie schematu elektrycznego, który wyraźnie odzwierciedla ich względne położenie.Przed zainstalowaniem np. Skrzynki przyłączowej należy upewnić się, że znajduje się ona bezpośrednio nad gniazdem i jak najbliżej gniazda. urządzenie oświetleniowe (żyrandol). Jeśli wszystko jest wykonane poprawnie (zgodnie ze schematem połączeń), z reguły nie ma pytań o to, do czego służy skrzynka przyłączeniowa.

Instalowanie puszek i dłutowanie ścian na wideo

Montaż gniazd w ścianie z betonu / cegły / gazobetonu. Przegląd koron.

Cięcie ścian

Przypomnijmy, że zgodnie z punktem 7.1.40 PUE, w łaźniach, saunach, prysznicach i podobnych pomieszczeniach dozwolone jest tylko otwarte okablowanie elektryczne ze skrzynkami połączeniowymi umieszczonymi na powierzchni ściany.

Ponadto w tych pomieszczeniach wymagana jest instalacja RCD. Po zakończeniu instalacji wszystkich produktów okablowania pozostaje tylko podłączyć je do wcześniej usuniętych końców wiązek lub listew kablowych.

Montaż schematu elektrycznego i podłączanie przewodów na wideo

Instalacja elektryczna. Część 1 - Schematy połączeń dla opornych

Instalacja elektryczna. Część 2 - Sposoby łączenia przewodów

Instalacja elektryczna. Część 3 - Przewody spawalnicze

Okablowanie w łazience

W przypadku łazienki nie zaleca się rysowania oddzielnych gałęzi, dlatego najczęściej używają części konturu z kuchni. Wynika to z faktu, że zgodnie z zasadami bezpieczeństwa w tym pomieszczeniu powinno znajdować się tylko oświetlenie i jest to wskazane na oficjalnym schemacie elektrycznym elektryka. Dzięki temu pokazuje, gdzie będzie zlokalizowana oprawa i jak będzie przebiegał do niej przewód.

Ale, jak to często bywa, w łazience instaluje się kocioł, pralkę i inny sprzęt, więc nie zaznaczają tego w planie, aby uniknąć problemów z uruchomieniem domu.

• Aby to zrobić, użyj przedłużacza z trzema gniazdami, z których odchodzi kabel trójżyłowy.
• Nad cokołem między łazienką a kuchnią należy wywiercić otwór, do którego można przeciągnąć przedłużacz i przewody od kotła i pralki.
• Dostarczane z wyprzedzeniem z trójbiegunowymi wtyczkami, te kable od urządzeń i przedłużacz są podłączone do obwodu w kuchni i aby nie były widoczne, można je „zapakować” w karton z płyt kartonowo-gipsowych.

W samej łazience lepiej jest przymocować przedłużacz do ściany, na przykład zawiesić go na śrubach. Jedno lub dwa urządzenia można podłączyć na stałe do przedłużacza, a trzecie można wykorzystać do drobnego sprzętu AGD, np. Suszarki do włosów, wentylatora lub innego.

Okablowanie zewnętrzne

W przeciwieństwie do mieszkań miejskich, w których całe okablowanie znajduje się w mieszkaniu, w wiejskim domu znajdują się działki (przybudówki, takie jak na przykład garaż lub warsztaty gospodarcze) zlokalizowane na zewnątrz domu. W takim przypadku układane okablowanie jest narażone na różnego rodzaju czynniki, w tym klimatyczne, i dlatego wymaga dodatkowej ochrony.

Instalacja okablowania zewnętrznego

Okablowanie zewnętrzne na elewacji ceglanej w rurze karbowanej

Okablowanie zewnętrzne otwarte w załączniku

Okablowanie zewnętrzne na drewnianej ścianie

Montaż instalacji elektrycznej na zewnętrznej ścianie drewnianej

Montaż reflektora na zewnętrznej ścianie z cegły

Okablowanie w pomieszczeniach położonych poza budynkiem mieszkalnym może być prowadzone w metalowych kanałach kablowych lub rurach poprzez drewniane ścianki działowe i podłogi domu. Jeżeli zgodnie z warunkami prac instalacyjnych nie stosuje się rur metalowych, w miejscach, w których przechodzi kabel przez ściany i ścianki działowe, należy zainstalować specjalne tuleje stalowe. Za ich pomocą można niezawodnie chronić druty przed mechanicznym odkształceniem.

Ważny! Zgodnie z wymogami PUE surowo zabrania się stosowania do tych celów nowych tworzyw sztucznych dobrze rozprowadzających spalanie.

Schemat elektryczny zawierający trasy do układania przewodów wzdłuż elewacji budynków pozwala na zastosowanie nie tylko metalowych rur, ale także stalowych skręconych pofałdowań do ich ochrony. Od razu zauważamy, że w przypadku zewnętrznych powierzchni budynków, wykończonych powłokami z materiałów łatwopalnych i palnych, ta metoda jest uważana za jedyną dopuszczalną. W przypadku elewacji budynków pokrytych ognioodpornymi materiałami wykończeniowymi możliwa jest otwarta metoda montażu z wykorzystaniem plastikowych pofałdowań.

We wszystkich przypadkach mechaniczne zabezpieczenie kabla nie wyklucza konieczności uszczelnienia powłoki, wykluczając możliwość przedostania się do środka nawet niewielkich ilości oparów i wilgoci.

Informacje dodatkowe: W przypadku gdy poza domem planowane jest wykonanie trasy oświetlenia terenu - dla terenów stykających się z gruntem należy wykonać odwodnienie.

Ten środek techniczny znacznie zmniejsza prawdopodobieństwo gromadzenia się wilgoci w obszarze, w którym znajdują się lampy uliczne. Wybierając markę produktu przewodowego, która jest odpowiednia do tych celów, zwykle zakłada się, że posiada on odpowiednią ochronę. W przypadku instalacji na zewnątrz musi mieć co najmniej IP44.

Podsumowując, zauważamy, że instalacja okablowania elektrycznego w prywatnym domu jest dość skomplikowaną procedurą, aby sobie z tym poradzić bez specjalnego szkolenia. Aby uzyskać pożądany efekt, należy zapoznać się ze wszystkimi prezentowanymi tutaj materiałami, a także opanować podstawowe techniki pracy z komponentami elektrycznymi i urządzeniami zasilającymi.

Okablowanie zrób to sam w mieszkaniu

Sprzęt jest instalowany zgodnie z opracowanym schematem. W ten proces zaangażowanych jest wiele subtelności. Radzimy powierzyć tę sprawę elektrykowi, ale każdy jest zobowiązany do znajomości najczęstszych błędów, aby móc kontrolować pracę zatrudnionego personelu.

1. Okablowanie wykonuje się tylko w poziomie i w pionie. Ukośne odcinki trasy pomogą oszczędzić przewody, ale mogą stać się poważnym problemem w przyszłości, gdy okablowanie zostanie przypadkowo przebite przez dziurkacz.

   
   Takie układanie kabli jest niedozwolone.

2. Skrzynki połączeniowe powinny być zawsze widoczne, ponieważ może zajść potrzeba uzyskania do nich dostępu w dowolnym momencie.
3. O ile to możliwe, unikaj połączeń łańcuchowych.
4. Kable należy zatopić w tynku na głębokość co najmniej 2 cm. W przeciwnym razie, jeśli wystąpi krótkie, wykończenie może się zaświecić.
5. Układając kabel na konstrukcjach palnych, umieszczamy go w metalowej rurze, możliwie falistej. Jest to specjalny wymóg bezpieczeństwa przeciwpożarowego, który jest rzadko przestrzegany w praktyce i całkowicie na próżno.

   
   Na deskach kabel układany jest w metalowej pofałdowaniu.

6. Przewodów elektrycznych, nawet ułożonych w fałdy, nie wolno łączyć z przewodzącymi konstrukcjami nośnymi. Należą do nich ramy do ścian i sufitów gipsowo-kartonowych.
7. Podczas instalowania gniazd i przełączników na ścianach palnych pod ich skrzynkami układany jest niepalny materiał, na przykład paronit.

   
   Amortyzujące paronitowe prześcieradła