Uprawa sałaty. Jak i kiedy zasadzić sałatkę? Pielęgnacja sałatek

Warunki temperatury i wilgotności.

Sałata to kultura odporna na zimno, kochająca światło i wilgoć, podobnie jak rzodkiewka. Potrzeby tych upraw są praktycznie takie same. Wysiew rzodkiewki i sałaty w tym samym ogrodzie to dobre rozwiązanie. Będą chronić się nawzajem przed szkodnikami.

Nasiona sałaty zaczynają kiełkować w temperaturze +4 + 5 ° C, dlatego należy je wysiewać natychmiast po stopieniu się śniegu, w lekko ogrzanej glebie. Sadzonki bezboleśnie znoszą mrozy do -2 -4 ° C, a dojrzałe rośliny z 4-5 prawdziwymi liśćmi mogą wytrzymać do -6-8 ° C.

Optymalna temperatura dla rozwoju roślin to +15 + 20 ° C, w tym zakresie temperatur, przy dostatecznej wilgotności gleby i powietrza, rozpoczyna się aktywny wzrost zielonej masy. Przy wzroście temperatury o ponad +20 + 25 ° C roślina daje mniej zieleni, więdnie i strzela strzałą z nasionami. Ponadto w podwyższonych temperaturach nasiona słabo kiełkują, więc nie należy czekać na prawdziwe lato z siewem sałaty.

Sałata jest wybredna pod względem słońca i światła, nie lubi rosnąć w głębokim cieniu. Najlepiej sadzić ją na otwartych, nasłonecznionych terenach wczesną wiosną. Jeśli spóźnisz się z sadzeniem wiosennym, sadz sałatę w zacienionych miejscach. Palące, gorące słońce całkowicie zatrzymuje wzrost sałaty, więc spróbuj osłonić sadzonki innymi uprawami.

Sałata nie może się rozwijać bez dużej ilości wilgoci w glebie i powietrzu. Dlatego wskazane jest podlewanie go codziennie, a najlepiej wieczorem (po zachodzie słońca). Co więcej, lepiej jest podlewać przez spryskiwanie, zwilżanie liści również wodą, ale nie w upale.

Jaki rodzaj gleby?

Sałatę najlepiej uprawiać na glebach luźnych z dużą ilością materii organicznej i pierwiastków śladowych, natomiast odczyn gleby powinien mieć odczyn obojętny lub lekko zasadowy od 6,0 ​​do 7,2.

Gleby kwaśne, zasolone, ciężkie gliniaste nie nadają się do uprawy sałaty. W przeciwnym razie sałatka jest bezpretensjonalna, tj. dobrze rośnie na piasku i na glinach i czarnoziemach oraz na glebach wapiennych.

Konieczne jest wcześniejsze przygotowanie łóżek na sałatę jesienią. Wskazane jest stosowanie tych łóżek, na których zastosowano nawozy. Jesienią należy je poluzować iw razie potrzeby dodać zgniły obornik lub kompost w ilości wiadra na 1 m2. Zostawiamy wszystko tak, jak jest, aż do wiosny.

Ze względu na to, że system korzeniowy sałaty nie jest zakopany, gleba musi być zawsze luźna i wilgotna.

Historia uprawy sałaty

Sałata to roślina jednoroczna, która istnieje od dawna. Przodkiem współczesnej sałatki ogrodowej jest sałatka z kompasu, żyjąca na wolności w Europie, Azji i Ameryce. Sałatka stała się rośliną uprawną w basenie Morza Śródziemnego na długo przed naszą erą.Historycy zeznają, że początkowo została udomowiona przez Egipcjan, następnie sałatka została przeniesiona do starożytnej Grecji, gdzie była używana zarówno do celów spożywczych, jak i leczniczych. Rzymianie uważali go za deser, a później zamienili go w apetyczną przystawkę.

W Rosji sałata zaczęła być uprawiana w dużych ilościach w połowie XIX wieku. Obecnie można ją spotkać w niemal każdym ogrodzie amatorskim, sałatę uprawia się również na skalę przemysłową i przez cały rok. Być może ta kultura jest najbardziej szanowana w Europie Zachodniej, ale sałatę uprawia się prawie we wszystkich zakątkach globu. Robią to zarówno na otwartym polu, jak iw różnych szklarniach.

Odmiany sałaty

Klasyfikacja roślin sałaty jest bardzo trudna. Oprócz wielu odmian sałatek, do których jesteśmy przyzwyczajeni, istnieje wiele innych rodzajów sałatek. Są to więc:

• rukiew wodna;
• sałatka polowa;
• rukola;
• sałatka z cykorii;
• sałata jarmużowa;
• sałata itp.

Jednak techniki rolnicze różnych typów są bardzo podobne. Istnieje kilkanaście odmian rukiew wodnej, zwanej czasem bedwortem. Jego uprawa jest całkowicie elementarna: po wysianiu nasion nie można nic zrobić, a po 2-3 tygodniach można zerwać małe listki witaminowych zielenin, które służą bezpośrednio do jedzenia i ozdabiania różnych potraw.

Rukiew wodna jest jedną z najwcześniejszych roślin uprawnych

Nie każdy lubi rukwę wodną, ​​ale większość ogrodników sadzi ją wczesną wiosną, doceniając prostotę i zalety tej rośliny.

Zaledwie kilka lat temu moda na rukolę zawitała do naszego kraju; Niewiele osób znało wcześniej tę odmianę sałatek. Rukola uważana jest za najbliższego krewnego mniszka lekarskiego, a jej smak jest bardzo podobny do smaku liści tego chwastu. Ażurowe szaro-zielone liście są na bardzo cienkich łodygach, są bogate w kwas askorbinowy i jod, dobrze komponują się z mięsem, owocami morza, dodają pikanterii wielu potrawom. Uważa się, że rukola ma właściwości afrodyzjaku.

Rukola to pożyteczna roślina, ale nie dla każdego.

Jednak najczęściej w Rosji są różne rodzaje sałaty (sałata liściasta i głowiasta). Prawdopodobnie najbardziej znaną odmianą główek jest sałata lodowa. To praktycznie kopia białej kapusty, nawet chrupki w ten sam sposób. Wytrzymuje niskie temperatury, dobrze przechowywany w lodówce. Łączy się z szeroką gamą produktów. Duże liście góry lodowej są również używane jako małe miseczki do sałatek. Wartość tej odmiany polega na tym, że praktycznie nie zawiera kalorii, ale jest bogata w witaminy i inne przydatne substancje. Używany w żywności dietetycznej.

Sałatę lodową nie da się łatwo odróżnić od kapusty

Drobne główki kapusty, już nie bardzo podobne do kapustnych, tworzą znaną sałatkę berlińską żółtą, uprawianą od 1963 roku. Dojrzewające w połowie, o liściach oleistych zebranych w rozetę o średniej gęstości o średnicy do 30 cm, masa rośliny do 200 g, plon do 4,5 kg / m2. Do sałatek głowiastych należy średnio późna odmiana Kucheryavets Odesskiy. Liście są chrupiące, musujące, jasnozielone. Główka kapusty o wadze do 200 g, plon do 2,7 kg / m2.

Nieco częściej liściaste formy sałaty są uprawiane w prywatnych ogrodach. Niektóre z najbardziej znanych odmian to Lollo-Rosso i Lollo-Biondo. Jasne liście z kręconymi krawędziami są zabarwione na różne odcienie zieleni i czerwono-brązowego. Smak jest gorzki, z nutą orzecha, odpowiedni do różnych potraw. Odmiany są używane w żywności dietetycznej.

Już sam wygląd sałatki Lollo Rosso sugeruje, że zawiera jod.

Liście sałaty dębowej (dębowej) są koloru czerwonego lub zielonego, kształt odpowiada nazwie. Orzechowy smak pozwala łączyć sałatkę z różnymi sosami, grzybami i rybami. Jeden z mistrzów pod względem zawartości różnych składników odżywczych.Wadą sałaty dębowej jest to, że praktycznie nie jest przechowywana w stanie świeżym.

Sałatka dębowa jest bardzo przydatna, gdyby tylko nie zepsuła się tak szybko

Sałatka witaminowa jest w połowie sezonu, osiąga wysokość 21 cm, nieco szersza rozeta rozciąga się na boki. Liście jasnozielone, duże, średnio pęcherzowe, na brzegach lekko pofalowane. Smak liści jest równie delikatny na wszystkich etapach rozwoju tej sałatki. Masa jednej rośliny sięga 250 g, zbiera się od 1 m2 do 3,2 kg.

Witamina pyszna o każdej porze roku

Od początku wieku uprawiana jest sałata Emerald Lace, która tworzy tłuste liście średniej wielkości o jasnozielonym kolorze. Odmiana w połowie sezonu, doskonały smak, wysokowydajna: masa rośliny powyżej 350 g, zbiór od 1 m2 do 5 kg. Odmiana może rosnąć nawet w półcieniu, co jest zwykle rzadkością w przypadku sałatek.

Sałatka z szmaragdowej koronki jest bardzo wydajna i pyszna

Odmiana wcześnie dojrzewająca to stosunkowo młody przysmak wcześnie dojrzewający. Roślina ma do 30 cm wysokości, nieco większą średnicę. Liście zielone, średniej wielkości, musujące, o doskonałym smaku. Wydajność na równi z Emerald Lace.

Wybór nasion

Ta roślina może być uprawiana tylko z nasion. Możesz je kupić w specjalistycznych kioskach lub za pośrednictwem sklepu internetowego. Ważnym warunkiem będzie wybór odpowiedniej odmiany do sadzenia.

Często początkujący ogrodnicy nie nadają się do uprawy rośliny z powodu niewłaściwej odmiany. Najlepszą opcją do uprawy w domu będą szybko dojrzewające odmiany liściaste. Na przykład możesz kupić sałatkę „Amanda”, „Noran”, „Szybka”, „Żółta”. Takie odmiany nie są zbyt wybredne pod względem światła, podlewania, gleby. Rosną szybko, produkując bujne zielenie, które można zjeść trzy tygodnie po posadzeniu w ziemi. Z drugiej strony sałata głowiasta jest bardzo wybredna pod względem światła, temperatury i odległości między sadzonkami. Jeśli coś mu się nie podoba, może w ogóle nie przywiązywać się do główek kapusty.

Często do sadzenia biorą również rukiew wodną. Jest bezpretensjonalny i rośnie na prawie każdej glebie, można go uprawiać przy minimalnym świetle. Jej najbardziej optymalnymi odmianami są „Curly”, „Pepper”.

Sadzenie sałaty

Czasami sałata jest uprawiana przez sadzonki, aby przybliżyć czas produkcji, ale częściej wysiewa się ją z nasionami bezpośrednio w ogrodzie.

Jakiej gleby potrzebuje sałatka

Do każdej metody uprawy sałaty potrzebuje gleb bardzo żyznych, niezbyt kwaśnych, umiarkowanie wchłaniających wilgoć. Sałatkę sadzi się w oświetlonym miejscu, w przypadku braku przeciągów, najlepiej na niewielkim wzgórzu. Należy wziąć pod uwagę płodozmian: lepiej sadzić sałatkę po ogórkach lub kapuście, pod którą stosuje się dużo nawozów organicznych. Świeżego obornika nie stosuje się bezpośrednio pod sałatką.

Przy wcześniejszym przygotowaniu łóżka dodaje się do niego kompost lub humus w dawkach zwykłych dla większości warzyw. Jeśli gleba nie jest wystarczająco luźna, podczas kopania dodaje się piasek i torf. Wiosną, podczas poluzowywania łóżek, dodaje się do niego popiół drzewny; lepiej nie nadużywać nawozów mineralnych, zwłaszcza saletry.

Jak przygotować nasiona sałaty do sadzenia

Zwykle w opakowaniu znajduje się dużo nasion i można je wstępnie skalibrować pod względem gęstości, umieszczając je w osolonej wodzie na 15–20 minut. Lepiej nie siać pływających nasion. Zatopione nasiona po spłukaniu wodą są dezynfekowane przez 15–20 minut w różowym roztworze nadmanganianu potasu. Jeśli istnieją podejrzenia co do przydatności nasion, można je przetestować pod kątem kiełkowania w wilgotnej szmatce: nasiona sałaty są przechowywane tylko przez kilka lat, po czym nie nadają się do siewu. Dobre nasiona można dodatkowo namoczyć w stymulantach wzrostu, na przykład Epin-Extra (30 kropli na 200 ml wody).

Nasiona sałatki nie są bardzo małe, ale trudno je wysiewać na kawałki.

Kiedy najlepiej zasiać sałatkę

Sałatka jest bardzo odporna na zimno, normalnie reaguje w długi dzień, więc można ją siać w dowolnym momencie i wielokrotnie. Zwykle miłośnicy tej kultury sieją nasiona na nowym podłożu co dwa tygodnie, pamiętając, że zbiór możliwy jest, w zależności od odmiany, 25-50 dni po wykiełkowaniu.

Pierwszy wysiew bez zastosowania osłon foliowych przeprowadza się, gdy nocne temperatury stale przekraczają 0 ° C, czyli na środkowym pasie w drugiej połowie kwietnia. Częściej nie czekają na ten okres: wysiewają nasiona, gdy tylko gleba na to pozwala, przykrywają grządkę folią, a następnie zastępują ją spunbondem lub całkowicie usuwają schronienie. Liście najaktywniej rosną w temperaturach nie niższych niż 15–17 ° C.

Jaki jest schemat i jak możesz siać nasiona

Oddzielne łóżko ogrodowe nie zawsze jest przeznaczone na sałatkę, wysiewając ją jako uprawę zagęszczającą. Tam, gdzie sadzi się inne wolno rosnące warzywa, można zasiać sałatę, która będzie miała czas na szybki wzrost bez ingerencji w główną uprawę. Jeśli sałatkę sadzi się na osobnym łóżku, częściej wysiewa się ją w rzędach z odległością między nimi od 20 do 30 cm, w zależności od odmiany.

Bardzo trudno jest wysiewać nasiona sałaty pojedynczo, ale starają się upewnić się, że między nimi jest około 3 cm. W miarę wzrostu wschodzących sadzonek są one przerzedzane, wykorzystując je jako pokarm; zanim sałata osiągnie prawie pełną dojrzałość, między roślinami zostaje około 20 cm. Roślin nie można przesadzać.

Głębokość siewu wynosi 1,5–2 cm, technika siewu jest powszechna: rzędy są wcześniej rozlewane wodą, sałatkę wysiewa się, nasiona przykrywa się ziemią, tor jest ubijany, ostrożnie podlewany z konewki i mała ściółka. Często nie sieją całego ogrodu od razu, ale robią 1-2 rzędy co 1-2 tygodnie.

Wideo: siew sałaty

Choroby upraw sałaty

Soczyste, delikatne liście, rośliny kochające wilgoć - pokusa dla mikroflory grzybowej, która również uwielbia wilgoć, żerując na miąższu roślin.

Nawet drzewa są podatne na choroby grzybowe; krucha sałata jest pod tym względem jeszcze trudniejsza.

Jego główni wrogowie ze świata grzybów:

• Czarna noga (szczególnie w uprawach szklarniowych lub w szklarniach);
• Czarna zgnilizna, kochająca mokre lata i stojące wody;
• Biała zgnilizna, jak wszystkie grzyby, szuka soczystego, wilgotnego jedzenia;
• Mączniak rzekomy to flora prawie wszystkożerna, w której występują rośliny, wilgoć i ciepło, występuje mączniak prawdziwy.

Sałata, podobnie jak wszystkie warzywa, jest trudniejsza do ochrony. W końcu jest cenny jako liść, co oznacza, że ​​wykluczone są pestycydy.

Gromadzą się w liściach, takie produkty nie nadają się do stołu.

Dlatego pozostaje - środki pod ręką. Nasi asystenci:

• Blaty pomidorowe;
• Napar czosnkowy;
• Blaty ziemniaczane;
• Serum mleczne.

Oczywiście nie pomogą w oryginalnej formie, będziesz musiał je przygotować do oprysku.

1. Blaty pomidorowe lub ziemniaczane są fermentowane na gorąco w niezamkniętym pojemniku - być może plastikowym zbiorniku - przez kilka dni. Filtrują. Okazuje się, że jest skutecznym lekiem o podwójnym działaniu: spowolni chorobę i odstraszy szkodniki, niektóre zniszczą. Konieczne jest jedynie spryskanie upraw sałaty uzyskanym naparem, co jest charakterystyczne dla psiankowatych. Solanina nie zostanie wchłonięta przez liść sałaty, jakość produktu zostanie zachowana. A solanina będzie miała działanie dezynfekujące na grzyby.
2. Czosnek, podawany w wodzie przez jeden dzień i odcedzony, jest również preparatem leczniczym gotowym do oprysku. Dzięki fitoncydom i ostrości napar czosnku walczy z patogenną florą, a jednocześnie - ze szkodliwą fauną (szkodnikami).
3. Serwatkę mleczną miesza się z ogolonym lub startym mydłem do prania rozpuszczonym w ciepłej zwykłej wodzie. Biorą trochę mydła, na trzy litry serum 50 g. Kolejny lek na choroby grzybowe. Dodaje się mydło w celu uzyskania dobrej przyczepności do prześcieradła (wtedy, działając na chorobę, można je łatwo zmyć przez podlewanie), a serum działa kwasowo i z zestawem trwałych substancji organicznych.Są pożyteczne dla ludzi, ale grzyb od nich ginie.

Jak wyhodować sałatkę

Sałatkę można sadzić na zewnątrz, w szklarniach, a nawet w mieszkaniu, używając dowolnych pojemników lub doniczek o odpowiedniej wielkości.

Sałatka Parapetowa

Pojemnik do uprawy sałaty może mieć dowolną wysokość w zależności od rodzaju rośliny - od 10 do 30 cm Na dnie wymagane są otwory drenażowe, przez które po podlaniu nadmiar wody spłynie na patelnię. Na dole umieszcza się warstwę 2–5 cm keramzytu lub małych kamyków. Domowe sałatki rosną w prawie każdej glebie, ale lepiej jest kupić uniwersalną glebę w sklepie.

Nasiona wysiewa się na głębokość około 1 cm, ostrożnie podlewa, przykrywa szkłem i trzyma w ciepłym miejscu. Sadzonki ciepłe pojawią się za 4-5 dni, nieco później w temperaturze 15 ° C. Pudełko należy natychmiast postawić na oświetlonym parapecie, usunąć szybę. Delikatne sadzonki trzeba chronić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, ale szybko się do tego przyzwyczają, nie ma problemów z uprawą sałaty w domu.

Sałatka rośnie w mieszkaniu w dowolnej temperaturze, ale jeśli zimą okno ma mniej niż 17 ° C, musisz znaleźć miejsce, które jest cieplejsze, ale nadal dobrze oświetlone. W przypadku większości odmian konieczne jest wyposażenie podświetlenia w świetlówki. Są zawieszone 50 cm od roślin, są włączone tak, aby godziny dzienne wynosiły 12-14 godzin. Oprócz podlewania roślin raz na 2-3 dni, a czasem częściej w mieszkaniu zimą trzeba nawilżać powietrze.

Sałata do uprawy domowej jest jedną z najbardziej tradycyjnych upraw

Rośliny w doniczkach są w terminie przerzedzane: po tygodniu pozostawia się między nimi 4–5 cm, a następnie - w zależności od cech odmiany. Domy zwykle nie czekają, aż sałata będzie w pełni dojrzała, codziennie stopniowo zrywając liście. Ale wraz z pojawieniem się strzał kwiatowych rośliny są usuwane, a nowe sadzone.

Sałatka ogrodowa

Uprawa sałaty na wolnym powietrzu jest najbardziej tradycyjną i wszechobecną praktyką. Można go wysiewać na dowolnych wolnych miejscach w łóżeczkach o dowolnej porze, od kwietnia do sierpnia. Niektóre odmiany rosną w półcieniu, dla większości ważne jest słońce, żyzna gleba i brak chwastów. Łóżko ogrodowe musi być stale wilgotne, ale czyste. Każdy początkujący mieszkaniec lata może wyhodować sałatkę w ogrodzie.

Uprawa sałaty w szklarni

Tylko ogrodnicy mieszkający w regionach północnych i ci, którzy chcą otrzymywać produkty bardzo wcześnie, zajmują cenne miejsce w szklarni na sałatkę. W ogrzewanej szklarni można wysiewać nasiona nawet zimą, w zwykłej folii na środkowym pasie - w połowie lub pod koniec marca.

Nasiona mogą kiełkować już w 5 ° C, sadzonki tolerują również niewielkie przymrozki.

Uprawa szklarniowa jest najtrudniejsza: jesienią należy nie tylko wykopać łóżko, ale także zdezynfekować glebę, wczesną wiosną stworzyć warunki do szybszego rozgrzania gleby w szklarni: zalać wrzątkiem zalać wodą, przykryć folią. Nawet podczas wzrostu sałaty (koniec marca - kwiecień) zimne trzaski są możliwe w zwykłej szklarni, więc będziesz musiał codziennie monitorować nasadzenia.

Uprawa sałaty szklarniowej jest coraz częściej stosowana w wersji przemysłowej.

Jeśli, przeciwnie, nadejdzie wczesne upały, szklarnię należy stale wentylować. Sałatka nie czuje się dobrze w temperaturach bliskich 30 ° C: stara się jak najszybciej wyrzucić strzały kwiatowe, a smak liści znacznie się pogarsza, stają się wytrawne i gorzkie.

Jak dbać o sałatkę

Sałatka wymaga prostej konserwacji: w przypadku większości warzyw wszystkie czynności są normalne.

Jak podlać sałatkę

Sałatkę podlewamy często: przy suchej pogodzie prawie codziennie, przy normalnej pogodzie 1-2 razy w tygodniu. Odmiany liściaste można podlewać zraszając wodą o normalnej temperaturze. Lepiej jest to robić rano lub wieczorem: zraszanie jest szkodliwe w upale. Po podlaniu gleba jest lekko rozluźniona, chwasty są wyciągane, ale łóżko ogrodowe lepiej jest trzymać pod warstwą ściółki.

Jak karmić sałatkę

Starają się nie karmić sałatki w okresie wegetacji, licząc na to, że będzie miała dość nawozów, które zostały wprowadzone podczas sadzenia. Jeśli jednak zauważy się, że wzrost jest słaby, a liście są blade, w wieku 10-12 dni można karmić sałatkę słabym roztworem mocznika (10-15 g na wiadro wody), a później - z naparem z popiołu. Możesz również użyć silnie rozcieńczonych naparów ze ściętej trawy.

Jak leczyć sałatkę ze szkodników

Sałatki mogą zachorować na mączniaka prawdziwego, mozaikę, różne zgnilizny. Ale ich żywotność w ogrodzie jest taka, że ​​gdy pojawia się choroba, nie ma mowy o leczeniu. Nie traktuj sałaty i chemikaliów ze szkodników, z których głównymi są muchy sałaty, mszyce i ślimaki. Owady latające są wypierane różnymi środkami ludowymi: napar z popiołu i mydła, wywary z wrotyczu pospolitego, mniszka lekarskiego, pokrzywy itp. Próbują zwalczać ślimaki przy pomocy specjalnych pułapek.

Czyszczenie sałatek

Sałatkę wyjmuje się w razie potrzeby, szczypiąc liść, a po dojrzewaniu całkowicie. Zanim dojrzeje, rdzeń rośliny staje się gęsty i napięty w dotyku. Jeśli zostawisz sałatkę w ogrodzie na dłużej, da strzałę i stanie się bez smaku. W tym czasie roślina jest cięta prawie na powierzchni ziemi. Robią to przy suchej pogodzie, aby liście nie gniły przez dłuższy czas podczas przechowywania. Szczątki są wyciągane i wysyłane do dołu kompostowego.

Wideo: sałatki w ogrodzie

Żniwny

Sałatki liściaste osiągają dojrzałość w ciągu 30-35 dni po wysianiu nasion. Po pierwszym zebraniu liści roślinę można pozostawić w ogrodzie, a po 2 tygodniach można zebrać drugi zbiór pożytecznych warzyw. Możesz przedłużyć pobyt sałaty w diecie, wysiewając ponownie nasiona na początku maja. Niestety letnie zbiory będą jedyne - wraz ze wzrostem temperatury i suchym powietrzem roślina będzie miała tendencję do strzelania.

Sałata głowiasta jest gotowa do spożycia po uformowaniu główki. Możesz zdobyć kolejny zbiór takiej sałatki - po wycięciu dojrzałej główki kapusty roślina pozostaje na korzeniu, a za tydzień na szyjce korzeniowej pojawią się młode pnie z ogonkiem główki kapusty. Jedną główkę kapusty należy zostawić na jednej roślinie, a resztę ostrożnie usunąć. Ta główka kapusty będzie oczywiście mniejsza niż jej poprzedniczka, ale nie będzie gorsza pod względem smaku i wartości odżywczej.