Łubin to roślina strączkowa dobrze znana wielu z nas. Ten piękny, jasny kwiat jest zaskakująco odporny i bezpretensjonalny dla warunków otoczenia, dzięki czemu można go znaleźć wszędzie. Łubin zakochał się w ogrodnikach nie tylko ze względu na swoje właściwości dekoracyjne, ale także za jego zdolność do wzbogacania gleby w przydatne substancje i powstrzymywania wzrostu chwastów. Wyhodowanie go na własnej stronie jest dość łatwe - w tym celu musisz znać kilka prostych zasad.
Wieloletni kwiat łubinu
Opis łubinu
Rodzaj Lupinus to niezwykle różnorodna roślina. Dzikie, naturalne gatunki tych roślin wydają się ładne i krajobrazowe, ale nic więcej. A najlepsze hybrydy i odmiany obnoszą się tak pięknym kwitnieniem, że mogą przyćmić każdą znacznie popularniejszą bylinę.
Łubin to naprawdę wyjątkowe rośliny. Mocne byliny zielne kłączowe o zaskakująco pięknych liściach - palcowych, na długich ogonkach, wzorowo wdzięczne, tworzą eleganckie i ciekawe w fakturze krzewy, z których oddychają chłodem i blaskiem, dzięki gęstej aranżacji zieleni i niebieskawo-zimnemu odcieniu kolor.
Ale łubin zawsze zaskakuje nie liśćmi, ale kwitnieniem. Wzorowe akwarele - inaczej nie da się tego scharakteryzować. Wysokie świece w kształcie chwostów o delikatnych akwarelowych i pastelowych odcieniach różu, błękitu, liliowego, liliowego, kremowego, czerwonego, fioletowego, niebieskiego wspaniale współgrają ze sobą i tworzą w nasadzeniach uczucie rozmytego koloru, który przechodzi w siebie, jak prace akwareli.
Po kwitnieniu łubin wiąże się oryginalną fasolą. W niektórych odmianach łubinu nasiona są większe (w 1 g - tylko kilkadziesiąt nasion), w innych - małe (do 200 w 1 g). Dobrze dojrzewają nawet w regionach o surowych zimach, ale bardzo łatwo się budzą.
Nasiona metoda rozmnażania jest główną metodą rozmnażania wszystkich jednorocznych i nietrwałych łubinów północnoamerykańskich oraz drugą najważniejszą metodą rozmnażania wieloletnich gatunków i odmian zimotrwałych. Ich status można łatwo wyjaśnić: łubin wyhodowany z nasion nie gwarantuje zachowania cech barwnych i lepszych właściwości kwitnienia (co przy zachowaniu szczególnie cennych odmian może prowadzić do ich utraty).
Ale taka cecha w innych przypadkach może służyć jako zaleta: łubin zawsze dodaje do nasadzeń efekt improwizacji, naturalności, a nawet dzikości. Subtelne zmiany odcieni lub zupełnie nieoczekiwane kolory zawsze dają poczucie nowości i magii, łagodzą nudę i przewidywalność, dają nowe doznania.
Nasiona łubinu w strąkach
Rodzaje i odmiany roślin
Łubin, często stosowany w projektowaniu krajobrazu, znajduje również zastosowanie w przemyśle spożywczym, rolnictwie oraz do produkcji środków medycznych ze względu na zawartość białka (50%), żelaza, kwasów tłuszczowych i gorzkich alkaloidów (do 2%). Roczne odmiany łubinu, takie jak żółte, białe, są zwykle używane do celów przemysłowych. A do projektowania klombów, ogrodów frontowych od jednorocznych stosuje się hybrydę, karłowatą, zmienną odmianę kwiatu. Ale najbardziej dekoracyjny łubin jest wieloletni.
Łubin wielolistkowy
Zimotrwały pochodzący z regionu Ameryki Północnej jest wieloletnim ziołem, osiągającym metr wysokości. Kwiatostany w kształcie świecy o wysokości 35 cm składają się z małych kwiatów, które kwitną wczesnym latem i pozostają w tym stanie przez miesiąc. Terminowe przycinanie wyblakłych kwiatostanów pozwala bylinie ponownie zakwitnąć pod koniec okresu letniego.
Do najpopularniejszych odmian należą:
- różowy Schlossfrau;
- karminowy "Edelknabe";
- biały "Burg Fraulen";
- pomarańczowy "Morela";
- czerwony „Carmineus”;
- biała z różowawym odcieniem odmiana "Princess Julianna";
- różowy Roseus;
- śnieżnobiały "Albus";
- niewymiarowa różnorodna odmiana "Minaret";
- niebieski z białym żaglem "Kasztelan";
- fioletowo-rubinowy "Rubinkönig".
Łubin angustifolia
Jest też łubinem - wieloletnim przedstawicielem roślin strączkowych o wysokości do półtora metra. Nazwa nie charakteryzuje koloru kwiatów, które mogą być nie tylko niebieskie lub fioletowe, ale także biało-różowe.
Łubin biały
Roślina jednoroczna, której wysokość również nie przekracza półtora metra, ma wyprostowaną łodygę, rozgałęzioną w górnej części, pokrytą opadającymi liśćmi palmowymi. Kwiaty o barwie białej, różowej lub niebieskiej tworzą kwiatostan w postaci pędzla, ułożony spiralnie.
Łubin żółty
Roczne zioło o lekko liściastym pędzie centralnym, zwieńczonym kwiatostanem racemose, składającym się z żółtych kwiatów o zapachu zbliżonym do arbuza.
Samodzielna zbiórka nasion łubinu i ich selekcja do siewu
Nasiona łubinu zachowują żywotność do 5-6 lat. Najlepiej używać świeżo zebranych nasion, ale po kilku latach przechowywania będą doskonale kiełkować. Ponadto ta roślina wieloletnia preferuje wstępne traktowanie nasion przed siewem, co znacznie zwiększa procent kiełkowania.
Jeśli chcesz samodzielnie zbierać nasiona łubinu, powinieneś uważnie monitorować dojrzewanie owoców. W łubinie fasola szybko pęka. Dlatego lepiej nie przegapić momentu, w którym równomiernie żółkną i lekko wysychają. Możesz również zastosować metodę wiązania. W przypadku łubinu owoce są zwykle krojone w kilku etapach.
Kupując nasiona, dokładnie sprawdź informacje o odmianie i jej cechach - wysokość rośliny, gęstość sadzenia, preferowany sposób rozmnażania i pielęgnacji. Łubin to rośliny łatwe w uprawie, dla których wcale nie trzeba wybierać tylko elitarnych rodzajów nasion. Dekoracyjność i estetyka to główne wytyczne. Aby stać się właścicielem wysokiej jakości nasion, wystarczy dać pierwszeństwo sprawdzonym firmom i sklepom.
Trzy strategie wysiewu nasion łubinu:
- Siew na otwartej glebie przed zimą.
- Siew w otwartej glebie wiosną.
- Siew sadzonek
Te trzy metody różnią się złożonością, czasem kwitnienia i tempem wzrostu. Najprostszą metodą jest niewątpliwie siew zimowy, najbardziej pracochłonna jest metoda sadzonkowa.
Kiedy zbierać i jak przechowywać nasiona łubinu?
Po dojrzewaniu owoce łubinu pękają, a nasiona rozsypują się. Aby tego uniknąć, nasiona należy zbierać, gdy ziarna żółkną, które dopiero zaczynają wysychać. Zbiór odbywa się na kilka podejść przy słonecznej pogodzie: podczas gdy na pędach centralnych fasolki zaczynają brązowieć, na bocznych - owoce pozostają zielone.
Procedura przebiega w następujący sposób:
- Nasiona są ekstrahowane ze strąków, rozłożone na arkuszu papieru, na którym są suszone w ciepłym i suchym pomieszczeniu bez bezpośredniego światła słonecznego.
- Nasiona umieszcza się w szklanym, papierowym lub bibułkowym pojemniku, gdzie będzie przechowywane do czasu siewu.
Zimowy siew łubinu
Najłatwiejszy sposób uprawy łubinu i zdecydowanie najbardziej wydajny.Wystarczy pod koniec października lub w listopadzie, przed pierwszymi przymrozkami, wysiać nasiona łubinu w grządce ogrodowej z wysokiej jakości wykopanej i ulepszonej gleby. Nasiona wysiewa się płytko, o 2-2,5 cm, a do udanego zimowania wystarczy ściółka z uprawami cienką warstwą torfu.
Pędy pojawiają się natychmiast po stopieniu się śniegu i rozwijają się bardzo aktywnie. A co najważniejsze, rośliny będą mogły kwitnąć w tym roku (choć pod koniec sezonu). Opieka nad młodymi roślinami jest prosta: wystarczy pielenie z rozluźnieniem (lub ściółkowaniem) i przerzedzenie gęstymi pędami.
Cechy Lupina
Wysokie i wielokolorowe świece, które ożywiają cały strój ogrodowy, staną się prawdziwą ozdobą każdego ogrodu. Są całkowicie bezpretensjonalne, dlatego wymagana jest dodatkowa pielęgnacja roślin.
Łubin to w zasadzie roślina wieloletnia, więc nie będziesz musiał przesadzać ani sadzić ponownie przez długi czas, a także mają proste sadzenie i konserwację. Zdjęcie pokazuje, jak wyhodować łubin z nasion.
Kwiatostany kwiatowe to świece z ogromną liczbą małych kwiatostanów, zajmują większość łodygi. W niektórych przypadkach wysokość rośliny sięga 1 metra.
Wysiew łubinu w glebie wczesną wiosną
Ograniczenia możliwości siewu nasion łubinu w glebie bezpośrednio wiosną narzucają konieczność ich wstępnego przygotowania. Tak więc ta roślina wieloletnia może być uprawiana tylko wtedy, gdy miejsce siewu zostało przygotowane jesienią, z dwoma głębokimi wykopami i korektą odczynu dla kwaśnych lub zasadowych typów gleb.
Nasiona wysiewa się na redliny lub w stałym miejscu zaraz po stopieniu się śniegu (tradycyjnie w kwietniu). Sadzonki są przerzedzane, gdy wypuszczają 3-6 liści. Uprawa wymaga pielenia i spulchnienia gleby, ale nie ciągłej pracochłonnej konserwacji.
Łubin zasiany tą metodą będzie mógł kwitnąć dopiero w przyszłym roku.
Sadzonka łubinu
Jak prawidłowo sadzić łubin w otwartym terenie
Czas sadzenia
W przypadku rozmnażania nasion łubinu siew odbywa się na wczesnym etapie wiosny. Możesz zrobić sadzonki już w marcu. Jeśli nasiona są sadzone bezpośrednio w ziemi, konieczne jest sadzenie po stopieniu się śniegu i robi się ciepło, to znaczy kwiecień jest do tego bardziej odpowiedni. Strona jest przygotowywana z wyprzedzeniem jesienią.
Ci, którzy wolą sadzić rośliny na zimę, przyjdą do końca października. W siewie późną jesienią są duże zalety, nie ma szczególnych przeciwwskazań.
Nasiona wykiełkują przed nadejściem okresu zimowego w komfortowej dla nich temperaturze. Są zanurzone w ziemi na głębokość dwóch centymetrów, po czym miejsce jest ściółkowane torfem.
Wiosną łubin wykiełkuje, zakwitnie bliżej jesieni. Metodę sadzonkową najlepiej stosować, gdy pojawiają się drugie i trzecie liście. Aby uniknąć problemów z przesadzaniem, sadzi się je na czas na otwartym terenie.
Sadzenie przez nasiona
- Rozmnażanie nasion jesienią. Nasiona wysiewa się w kwietniu lub październiku, przed zimą. Należy pamiętać, że można je przechowywać w dobrych warunkach do pięciu lat. Po posadzeniu jesienią w otwartym terenie należy je posypać niewielką warstwą torfu. Wiosną pojawią się pierwsze pędy, a jesienią będziesz miał obfite kwitnienie. Podczas sadzenia na stałe między roślinami pozostawia się odległość od 30 do 50 centymetrów.
- Rozmnażanie nasion wiosną. Sadzonki przygotowuje się wraz z nadejściem ciepłej wiosennej pogody. Nasiona wysiewa się natychmiast do stałego miejsca - na otwartym terenie. Ziemia jest wstępnie zmieszana z piaskiem i torfem. Najlepiej sprawdza się luźna gleba. Jeśli w tym miejscu są stare bulwy, należy je wymieszać, aby młoda roślina otrzymała więcej składników odżywczych i korzystnych bakterii. Dla młodych ważne jest umiarkowane podlewanie.
Sadzonki
Metoda wegetatywna może być stosowana, gdy u podstawy łodygi utworzyły się pąki. Część szyjki korzeni jest chwytana podczas cięcia nożem i sadzona w glebie piaszczystej.W ciągu miesiąca młode rośliny rozwiną system korzeniowy, po czym można je sadzić na stałe.
Sadzonki sadzi się wiosną za pomocą rozety korzeniowej, która utworzyła się u podstawy łodygi. Latem pobiera się pędy boczne utworzone w kątach liści.
Kolor łubinu metodą wegetatywną jest zachowany, dlatego jest dobry.
Wybór miejsca i przygotowanie gleby
Na łubin najlepiej nadają się słabo kwaśne i lekko zasadowe gleby gliniaste lub piaszczysto-gliniaste. Aby przygotować glebę do sadzenia sadzonek wiosną, jesienią należy wapnować kwaśną glebę.
Jest to zrobione z mąki z dolomitu lub wapienia, na 1 metr kwadratowy pobiera się 5 kilogramów. To wystarczy na nawet 4 lata.
Gleba alkaliczna jest wykopywana torfem z podobnymi obliczeniami: pięć kilogramów torfu jest pobieranych na jeden metr kwadratowy.
Mocne pędy kultury sadzi się w glebie przygotowanej jesienią wiosną, zachowując odległość od 30 do 50 centymetrów od siebie.
Łubiny bardzo lubią światło słoneczne, więc musisz wybrać dla nich dość przestronne miejsce. Otwarte miejsca z dala od budynków, dobrze nadają się pagórki.
Przetwarzanie i przygotowanie gleby
Do sadzenia łubinu gleba jest przygotowywana z wyprzedzeniem. Górną warstwę rozluźnia się płaskim frezem lub kultywatorem, co wystarcza do obróbki. Ziemia staje się bardziej żyzna, co ułatwia pielęgnację roślin.
Następnie gleba jest nawożona dobrym nawozem organicznym, na przykład „Biovit” lub innym preparatem EM.
Ponieważ łubin wysiewa się późną wiosną lub pod koniec roku metodą wąskorzędową z odległością między rzędami od 15 do 30 cm, a między roślinami od 5 do 15 cm, dla normy wysiewu np. -łubin żółty liściasty pobiera się do dwóch kilogramów na sto metrów kwadratowych.
Z wysiewem ręcznym - do trzech kilogramów na sto metrów kwadratowych.
Wertykulacja nasion i preparaty EM zawierające bakterie bulwiaste znacząco podnoszą jakość i ilość kiełkowania nasion oraz rozwój całej rośliny.
Podczas rozkładu pozostałych części rośliny humifikację przeprowadza się tylko przy wystarczająco wilgotnej glebie. W przypadku obszarów suchych skuteczniejszy jest nawóz zielony z nawadnianiem. W przypadku okresowych susz przeprowadza się podlewanie.
Jedna rodzina łubinu i innych roślin strączkowych nie powinna być zmieniana podczas sadzenia w tych samych miejscach, aby gleba nie straciła żyzności, a zbiory były dobre.
Proces sadzenia na otwartym terenie
Nie zdziw się, jeśli po rozmnażaniu nasion kwiaty będą miały inny kolor. Wynika to z dziedzicznej informacji przekazywanej przez osoby dorosłe przez nasiona.
- Nasiona łubinu należy wysiewać na sadzonki w luźnej glebie doniczkowej. Pobiera się jedną część torfu, jedną część darni i połowę części piasku.
- Przed siewem nasiona miesza się ze starymi bulwami, mielonymi na sproszkowaną masę. Bakterie zmiatające azot będą się łatwo rozmnażać.
- Pierwsze pędy będą widoczne po jednym do dwóch tygodni. W celu jednoczesnego pojawienia się uprawy przykrywa się zwilżoną gazą i trzyma w ciepłym miejscu.
- Kiedy pojawia się trzeci liść, sadzonki sadzi się na swoim stałym miejscu. Nie warto opóźniać przeszczepu, ponieważ mogą pojawić się problemy z systemem korzeniowym.
Gleba i pojemniki do siewu łubinu
Łubin można wysiewać w dowolnych dużych pojemnikach i misach - skrzynkach, pojemnikach plastikowych itp. Wysokość pojemników nie ma większego znaczenia, ale należy pamiętać, że łubin nie przepada za przesadzaniem, aw głębszych skrzynkach łatwiej tego uniknąć uraz korzeni.
Do wysiewu nasion łubinu odpowiednia jest dowolna uniwersalna mieszanka gleby - specjalne zakupione podłoże do sadzonek lub samodzielnie przygotowana gleba, składająca się z gleby darniowej i torfu z dodatkiem połowy ilości piasku. Najważniejsze jest to, że gleba jest luźna, przepuszczalna dla powietrza i wody.
Bardzo ważnym dodatkiem, który pozwoli sadzonkom na znacznie szybszy rozwój dzięki aktywacji wzrostu i rozprzestrzeniania się bakterii wiążących azot, tak potrzebnych dla łubinu, są zgniecione bulwy zebrane z korzeni łubinu dorosłego. Lepiej jest je zebrać z korzeni najstarszych okazów i dosłownie zmielić na proszek. To prawda, że nie spiesz się, aby dodać taki wzrost bezpośrednio do podłoża: najlepiej wymieszać same nasiona z powstałym proszkiem.
Historia i ciekawe fakty
Nazwa kwiatu pochodzi od łacińskiego słowa lupus, które oznacza „wilk” - z tego powodu często nazywany jest fasolą wilczą.
Wieloletni łubin: efektowny kwiat
Ojczyzną łubinu jest Ameryka Północna, ale jego obszar wzrostu jest znacznie szerszy, ponieważ zapuszcza korzenie nie tylko na poziomie morza, ale także na wysokości do 5 tysięcy metrów, a gatunki alpejskie często osiągają cztery metry wysokości . Ludzie znają tę roślinę od czasów starożytnej Grecji - tam jej kwiatostany zdobiły grobowce faraonów. Początkowo kwiat był uważany za pospolity chwast, ale po pojawieniu się gatunków hybrydowych zaczął być uprawiany w celach dekoracyjnych. Szczególny wkład w uprawę łubinu wniósł światowej sławy hodowca Russell, który wyhodował najpiękniejsze i najbardziej ukochane odmiany ogrodników: „Main Schloss”, „Splendid”, „Burg Fraulin” itp.
Bylina łubinowa (Lupinus polyphyllus)
Niektóre gatunki roślin zawierają substancję zwaną łubininą, która jest silną naturalną trucizną. Ale „bezpieczne” kwiaty są często używane jako pasza dla zwierząt, ponieważ zawierają dużą ilość białka i białka. Również z łubinu pozyskuje się olej dla przemysłu kosmetycznego, który w swoich właściwościach jest zbliżony do oliwki, ale nie zawiera substancji spowalniających pracę przewodu pokarmowego.
Łubin nad jeziorem
Ale największe zastosowanie łubinu występuje w ogrodnictwie, ponieważ jego uprawa ma korzystny wpływ na jakość gleby. Korzenie rośliny są kluczowe i mogą sięgać metra lub nawet dwóch głębokości, co powoduje, że gleba jest luźniejsza. Ponadto na systemie korzeniowym kwiatu znajdują się małe guzy, które są w stanie wchłonąć azot i wzbogacić nim glebę. Wreszcie procesy gnilne łubinu mogą służyć jako nawóz organiczny - w celu zmniejszenia kwasowości są one zakopywane w ziemi na głębokość 20 cm.
Wieloletni łubin
Wstępna obróbka nasion łubinu
Aby poprawić kiełkowanie i uzyskać bardziej jednolite sadzonki, gotowe do cięcia w tym samym czasie, zaleca się wstępne namoczenie nasion łubinu. Bez moczenia nie kiełkują tak przyjaźnie i nie w tym samym czasie. Aby namoczyć, wystarczy zwilżyć gazę lub ściereczkę w ciepłej wodzie, posypać na jej połowie nasiona i przykryć drugą wolną częścią. Na półmisku w ciepłym miejscu nasiona szybko się zbierają, a gdy tylko pojawią się pierwsze oznaki aktywacji, można przystąpić do siewu.
Bezpośrednio przed siewem wskazane jest zmieszanie nasion z proszkiem z bulw łubinu, dzięki czemu potrzebne im bakterie szybko rozwiną się na młodych sadzonkach.
Sadzonka łubinu
Zbiór nasion
Po kwitnieniu zamiast pąków powstają nasiona. Po dojrzewaniu uformowane kapsułki otwierają się, a małe nasiona są rozsypywane.
Jeśli przegapisz moment, dojrzewająca fasola pęknie, a nasiona się rozpadną, więc aby to zrobić, konieczne jest zawiązanie pnia gazą, gdy fasola dojrzeje, a następnie nasiona zostaną zebrane.
Możesz być zainteresowany: Cyklamen: opis, rodzaje, uprawa i pielęgnacja w domu Malva bylina - sadzenie i pielęgnacja w terenie otwartym Oleander - pielęgnacja i uprawa w domu
Wysiew nasion łubinu
Do uprawy nasion łubinu uważa się za optymalne wysiewać je wczesną wiosną - w marcu lub kwietniu, aby po 30-50 dniach można było posadzić w glebie łubin odporny na zimno.Przy sprzyjającej pogodzie i przygotowaniu do sadzenia łubin potrzebuje tylko 30-35 dni, aby wykiełkować i rozwinąć się do 5-6 liści.
Podłoże tuż przed wysiewem jest lekko nawilżone, unikając przepełnienia.
Nasiona są słabo rozrzucone na zwilżonym podłożu, starając się równomiernie rozprowadzić je po glebie, tak aby w ogóle nie wymagały zbierania (na etapie 5-6 liści rośliny nie powinny sobie przeszkadzać).
Głębokość siewu jest standardowa (na nasiona przykrywa 3-5 mm przesianej gleby).
Gatunki łubinu
Istnieje wiele odmian łubinu. Hodowcy znają ponad 200 odmian roślin, ale tylko nie więcej niż 10 gatunków jest aktywnie uprawianych. Większość łubinów to dzikie rośliny.
Łubiny krzewiaste występują w naturze, dziś są najbardziej interesujące dla hodowców. Ta odmiana doskonale się krzyżuje, doskonale dostosowuje się do wszelkich warunków atmosferycznych.
Sadzonki nurkujące i opieka nad młodymi łubinami
Nurkowanie dla tej rośliny nie jest przeprowadzane, próbując przenieść sadzonki bezpośrednio do gleby. Odporność łubinu na zimno, pod warunkiem, że jest on rzadko wysiewany, pozwala na przeprowadzenie zabiegu bez dodatkowych przeszczepów. Ale jeśli sadzonki są zbyt gęste, lepiej jest dokładnie rozciąć, gdy pojawią się 2-3 prawdziwe liście.
Młode łubiny nie wymagają dodatkowego karmienia, to ostatnie może zakłócać proces tworzenia systemu korzeniowego i komplikować przeszczep z powodu zbyt szybkiego wzrostu młodych sadzonek. W przypadku sadzonek kontynuuje się umiarkowane, ostrożne podlewanie, utrzymując lekką wilgotność gleby.
Sadzonki łubinu z prawdziwymi liśćmi
Sadzonki i inne metody rozmnażania
Rozmnażanie wegetatywne łubinu pozwala zachować kolor rośliny, ale nadaje się tylko dla młodych krzewów, ponieważ są one mniej odporne i zbyt głęboko zakorzeniają się. Aby uzyskać cięcie, należy wyciąć boczny pęd ostrym nożem (jednym z tych, które powstają w kątach liści) - takie sadzonki należy sadzić latem. Jeśli sadzenie odbędzie się wiosną, należy użyć rozet korzeniowych, które powstają na łodygach od dołu.
Rozmnażanie przez sadzonki
Hartowanie i sadzenie sadzonek łubinu
Wskazane jest przeniesienie łubinu na stałe miejsce 20-30 dni po wykiełkowaniu. W warunkach sprzyjającej pogody i normalnego rozwoju młodych roślin do tego czasu w łubinie powstaje 5-6 prawdziwych liści. Jeśli wzrost jest powolny, nadal musisz poczekać na pojawienie się 5-6 liści i zapomnieć o czasie, jeśli rośliny są mocne, możesz je przesadzić na etapie 3-4 liści. W przypadku łubinu niezwykle ważny jest czas sadzenia (a raczej etap rozwoju rośliny).
Jeśli spóźnisz się z sadzeniem, pozwól łubinom rosnąć bardziej w sadzonkach, wtedy będą znacznie gorzej tolerować przeszczep. W rzeczywistości po pojawieniu się siódmego liścia zdolność adaptacyjna rośliny pogarsza się dwa lub więcej razy. Dlatego im młodsze rośliny przenoszone na ziemię, tym lepiej. Jeśli rośliny są mocne, a pogoda jest sprzyjająca, łubin można tolerować nawet z trzema liśćmi.
W przypadku łubinu z jego odpornością na zimno sadzenie można przeprowadzić na początku maja, a nawet pod koniec kwietnia, jeśli skończyły się poważne wiosenne przymrozki lub jeśli masz możliwość przykrycia sadzonek włókniną.
Sadzonka łubinu
Łubin: choroby i szkodniki
Łubin, podobnie jak inne rośliny strączkowe, jest atakowany przez owady i choroby. Materiał siewny i sadzonki są często uszkadzane przez drutowce, larwy chrząszczy i gryzące gąsienice ćmy. Największą szkodliwość obserwuje się wiosną, co powoduje powolny wzrost rośliny i aktywne odżywianie szkodników. Wołowce mogą również uszkodzić nasadzenia. Aby zwalczać szkodniki żyjące w glebie, w tym drutowce, stosuje się zaprawianie nasion przed siewem. Takie wydarzenie będzie również chronić kulturę na etapie kiełkowania.
Dorosłe rośliny z reguły są uszkadzane przez ssące szkodniki (wciornastki, pluskwy) i zjadające liście miarki, w celu ochrony, przed którymi przeprowadza się terminowe zabiegi owadobójcze zgodnie z instrukcjami producenta. Nadmierne podlewanie i naruszenie płodozmianu może prowadzić do rozwoju chorób grzybiczych, z których uwalnia się rdza, zgnilizna korzeni, mozaika i fusarium.
Tak więc bezpretensjonalny łubin świetnie wygląda w połączeniu z innymi uprawami, umieszczając go w środku kompozycji kwiatowych. Otaczające go niższe rośliny doskonale chronią kwiat przed silnymi wiatrami.
Sadzenie łubinu
Młode łubiny nie tolerują dobrze przesadzania, a dla tej kultury pożądane jest przeprowadzenie pełnego przeładunku przy jednoczesnym zachowaniu ziemnej śpiączki wokół kłącza. Lepiej jest wcześniej przygotować miejsca do sadzenia sadzonek łubinu. Potrzebują słonecznych miejsc, ale łubin jest mało wymagający dla gleby (chociaż najskuteczniej kwitną na glinach o neutralnej lub słabej reakcji).
Optymalna odległość do sadzenia łubinu wynosi od 30 do 50 cm, w zależności od wysokości odmiany.
Jedyną troską, jakiej potrzebują łubin uprawiany przez sadzonki, jest staranna ochrona w pierwszym roku uprawy. Usunięcie chwastów przed wytworzeniem wystarczającej masy zielonej, spulchnienie gleby po opadach i dokarmianie w następnym roku po posadzeniu połową dawki pełnych nawozów mineralnych lub potasowo-fosforowych (roślina dostarcza sobie azot) - to wszystko. W przyszłości warto monitorować wysypywanie gleby do kołnierza gołego korzenia i regularne odmładzanie z częstotliwością raz na 4-5 lat.
Krótki opis rośliny
Roślina posiada silny system korzeniowy, który wnika na głębokość do 2 m. Na korzeniach znajdują się bulwy bakterii zawierających azot, które są w stanie pobierać azot z powietrza i włączać go do swojej biomasy. Naprzemiennie liście palmitynianowe na długich ogonkach znajdują się na łodygach zielnych lub drzewiastych, osiągając od 0,5 do 1,5 m wysokości. Gałęzie mogą być wyprostowane lub pełzające.
Kwiaty o barwie białej, niebieskiej, żółtej, czerwonej i innych, tworzą racemiczne kwiatostany na wierzchołkach łodyg. Ziarna są proste i lekko zakrzywione, o skórzastej, nierównej powierzchni. W zależności od gatunku nasiona różnią się kształtem, wielkością i kolorem. Ich powierzchnia jest zwykle gładka lub pokryta drobnymi komórkami. W Rosji roślina ta jest używana głównie do projektowania działek ogrodowych.
Czynniki zagrażające
Najczęstszymi szkodnikami są mszyce, ryjkowce bulwiaste i larwy much. Szkoda zielonego nawozu podczas kwitnienia. Specjalne roztwory środków owadobójczych pomogą pozbyć się pasożytów.
Wśród chorób zielonego nawozu najbardziej znane to zgnilizna szara i korzeniowa, fusarium, plamy i mozaiki różnego rodzaju, rdza i phomopsis.
Ale nie bój się ich zbytnio, jeśli robisz wszystko dobrze, zarówno w sadzeniu, jak i zawartości. Kwiat należy ponownie posadzić w tym samym miejscu po 3 latach.
Niezwykły sposób na uprawę łubinu
Jesienią możesz rozsypać nasiona łubinu pod drzewami. Ten kwiat dobrze zakorzenia się w pobliżu jabłoni, wiśni, śliwek i innych drzew owocowych.
Po zimie wiosną zobaczysz cały ogród łubinowy. Najlepiej nadają się do tego nasiona o różnych kolorach. Wtedy już w kwietniu otrzymasz kolorowe i jasne kwiaty.
Opieka
Niezwykła roślina ozdobi Twój ogród
Po posadzeniu, w okresie kwitnienia i wzrostu, nie ma potrzeby szczególnie dbać o łubin. ZRoślina Amo jest w stanie wytwarzać składniki odżywcze, odstraszając wiele szkodników. Ale aby kwiat ogrodowy rósł normalnie i cieszył oko, musisz mu pomóc.
Podstawowe zasady pielęgnacji łubinu w ogrodzie są następujące:
Podlewanie Odbywa się natychmiast po zejściu z sadzonek.Ponadto łodyg nie można podlewać, ale w przypadku suszy w okresie pączkowania można zadowolić krzaki wilgocią. Przez resztę czasu łubinowi wystarczy naturalna wilgoć.
Pielenie Lubin uwielbia rosnąć bez chwastów i na luźnej glebie, dlatego konieczne jest regularne pielenie łubinu. Rozluźnienie pobudzi roślinę do świetności, a kwitnienie będzie bardziej gwałtowne i długotrwałe.
Regularne przycinanie Aby krzak cieszył oko aż do samych mrozów, konieczne jest regularne odcinanie pędzli, które wyblakły. To nie tylko przekształci roślinę, ale także pobudzi ponowne kwitnienie łodygi.
Top dressing Roślina nie potrzebuje karmienia, sama jest sideratem. W przypadku bylin zaleca się dodanie superfosfatu lub chlorku potasu przed kwitnieniem, aby kwiatostany dłużej cieszyły oko. Ponadto doświadczeni kwiaciarnie zalecają wylanie łyżki popiołu obok każdego krzewu po otwarciu pierwszych kwiatów.
Zimowanie Większość rodzajów łubinu ogrodowego dobrze znosi zimowe mrozy. Mimo to warto grać bezpiecznie i zasłonić bolce przed mrozem. Aby uniknąć zamarzania, powinieneś ostrożnie wybierać odmiany i gatunki, preferuj mrozoodporne, które są zalecane dla twojego regionu.
Ważnym punktem pielęgnacji łubinu latem w okresie kwitnienia jest podwiązka.... Wysokie szczotki są przywiązane do kołków, dzięki czemu silny wiatr lub letni deszcz nie przerywa kwiatostanu.
powrót do menu ↑
Przeczytaj także: TOP-55 Niebieskie kwiaty i rośliny do Twojego domu i ogrodu. Wewnątrz i na zewnątrz, wieloletnie i roczne (ponad 85 zdjęć i filmów) + recenzje
Uprawa z nasion
Kiełkowanie nasion trwa do pięciu lat. Być może dlatego metoda rozmnażania nasion jest uważana za tak popularną wśród hodowców kwiatów.
Wybór nasion
Zaleca się zakup nasion w wyspecjalizowanych sklepach, ogrodach botanicznych lub szklarniach. Są leczone przeciwko infekcjom, mają doskonałą zdolność kiełkowania i zapewniają odmianę kwiatów.
Nasiona zebrane własnymi rękami, nawet po zdrowych, bujnie kwitnących łubinach, zwykle nie zachowują cech odmianowych podczas kolejnych siewów. Łubin będzie rósł, ale najprawdopodobniej będzie miał swój pierwotny dziki odcień - niebieski lub fioletowy. Możliwe jest zachowanie różowego lub żółtego koloru, ale biel zostaje jednoznacznie utracona.
Siew
Najkorzystniejszym okresem do sadzenia nasion jest początek wiosny.
Przygotować pojemniki z mieszaniną torfu i piasku, podłoże powinno być wystarczająco luźne, „oddychające”. Kup specjalne podłoże w kwiaciarni, będzie to znacznie łatwiejsze niż samodzielne wykonanie.
Nasiona namoczyć przez noc w stojącej wodzie o temperaturze pokojowej, a następnie lekko zagłębić je w glebie i przykryć folią, aby stworzyć mikroklimat. Nie ma potrzeby podlewania - podłoże sklepu ma lekko wilgotną teksturę.
Pielęgnacja sadzonek
Umieść pojemniki na parapecie w pobliżu ciepłego grzejnika. Okresowo sprawdzaj glebę, jeśli jest sucha, a następnie zwilż ją butelką z rozpylaczem. Wkrótce pojawią się pierwsze pędy z dwoma liśćmi.
Za dwa tygodnie wyklują się trzecie liście. Jeśli warunki pogodowe nie pozwalają na przesadzenie ich na otwarty teren, to czas podzielić sadzonki na osobne doniczki (nurkowanie), w przeciwnym razie korzenie będą się przeplatać tak, że trudno będzie oddzielić kiełki (to na pewno nie zadziała im).
Zdjęcie: https://pln.imadeself.com/photos/lupine-lupinus-leaf-plant-nature-3325111/ Po wzroście trzech do pięciu liści sadzonki można przesadzić na otwarty teren, ale pożądane jest, aby gleba była wystarczająco ciepło i nie było zagrożenia nawracającymi mrozami.
Trochę o nawozie na łubin
Warto zacząć karmić tę roślinę wiosną drugiego roku po jej posadzeniu w glebie. W tym celu stosuje się nawozy bogate w minerały bez obecności azotu.
Na jeden metr kwadratowy potrzebujesz około 20 gramów superfosfatu, a także 5 gramów chlorku wapnia. Następnie karmienie będzie wymagane przez wszystkie kolejne okresy wiosny, aż do śmierci rośliny.
Sadzenie jesienią w ziemi
Przygotuj miejsce z wyprzedzeniem, usuwając chwasty, dodając nawozy i dobrą glebę.
Nasiona rozsypuje się na powierzchni i posypuje warstwą torfu.
Zimą przejdą niezbędną obróbkę i zachwycą Cię kwitnieniem w pierwszym sezonie.
Możesz być zainteresowany:
Wieloletnie kwiaty na letnią rezydencję Jak piękne, jasne i bogate może być kwitnienie w ogrodzie letnio-wiosenno-jesiennym, jeśli wybierzesz odpowiednie kwiaty na ... czytaj więcej ...
Szkodniki i choroby
Łubin to dość odporna roślina, ale czasami atakują ją choroby i szkodniki. Podczas formowania się pąków istnieje ryzyko uszkodzenia mszyc, a larwy muszki kiełkującej mogą również wybrać miejsce na roślinie.
Może chrząszcz może zjeść kwiat. Ewentualne chrząszcze będą musiały być zbierane ręcznie, a od wszystkich innych szkodników należy traktować roślinę i glebę środkami owadobójczymi.
Z powodu chorób kwiatowi grozi szara lub zgnilizna korzeni.
Jeśli zapewnisz odpowiednią opiekę łubinom wieloletnim, możesz uniknąć wszystkich chorób i szkodników, organizując odpowiednie sadzenie i pielęgnację.
- Plama bakteryjna pojawia się na sadzonkach i dorosłych roślinach. Najpierw można zaobserwować ciemnobrązowe plamy, następnie łodygi zaczynają gnić, w wyniku czego rośliny giną. Na starszych kwiatach dotyczy to łodyg, fasoli i liści. Chorobę wywołuje bakteria w kształcie pałeczki: Pseudomonas lupini Beltjukova et Koroljova.
- Brązowa plama zaczyna zarażać łodygi, a następnie przenosi się na liście, fasolę i nasiona. Bliżej systemu korzeniowego pojawiają się zauważalne ciemnobrązowe kropki o średnicy 2 mm. Na młodych liściach plamy obserwuje się w postaci kropek z jasnozieloną obwódką.
- Czynnikiem sprawczym choroby jest grzyb: Ceratophorum setosum Kirch.
Pojawia się jako czarne plamy. Rozwój odbywa się przy deszczowej pogodzie lub przy nadmiernym podlewaniu. Dlatego po roślinie należy zachować szczególną ostrożność.
- Zgnilizna korzeni zaczyna wpływać na sadzonki, w rzadkich przypadkach może dotykać dorosłych roślin.
Na sadzonkach początkowo system korzeniowy zaczyna gnić, po czym przechodzi do szyjki korzenia. Sadzonki zmieniają kolor i czasami giną, zanim pojawią się na powierzchni gleby. U dotkniętego kwiatu na powierzchni liścienia pojawiają się ciemnobrązowe rany wrzodziejące.
Te zmiany mogą czasami zmienić się w ciemne odcienie. Dotknięte obszary ciemnieją wzdłuż krawędzi liści. U dorosłego łubinu liście zaczynają czernieć, a korzenie obumierają, po porażce dotkną łodyg.
Ważny!
Gdy tylko pojawią się pierwsze oznaki choroby na łubinie, należy pilnie zastosować środki kontroli, w przeciwnym razie możesz stracić nie tylko kwitnienie, ale także całkowicie roślinę.
- Grzyby z rodzaju Fusarium Link, w tym niewymiarowy grzyb Pythium debaryanum Hesse, są uważane za czynniki sprawcze zgnilizny w systemie korzeniowym.
Grzyby pierwszej opcji pojawiają się w deszczową pogodę. Na dotkniętych obszarach tworzy się biały lub jasnoróżowy kwiat. Po wzejściu rozwój następuje dość szybko. Grzyby rozwijają się poprzez swoje zarodniki.
- Mozaika pojawia się na młodych liściach w postaci małych brązowych plamek.
Zaatakowane liście stają się mniejsze w stosunku do zdrowych i zawijają się na brzegach. Na poprzecznym przekroju cięcia obserwuje się dotknięty obszar.
Jedynym plusem tej choroby jest to, że dotknięte liście natychmiast odpadają. W rezultacie istnieje tylko jedna zdrowa łodyga i liście, które nie miały czasu na kontakt z grzybem.
- Za przyczynę choroby uważa się wirus mozaiki grochu: wirus Pisum 2 Smith, przenoszony przez mszyce. Mozaika może być jedynym powodem znacznej ilości zbiorów. Bakterie mogą przetrwać w nasionach, na zgniłych szczątkach.Dlatego, aby łubin wieloletni zawsze wyglądał pięknie i zdrowo, konieczne jest przestrzeganie zasad sadzenia i pielęgnacji.
Kiedy kwitnie łubin?
Kwitnie w czerwcu - pierwszej połowie lipca. W ciepłą jesień, jeśli wyblakłe kwiatostany zostaną usunięte na czas, kwiaty ponownie zakwitną. Fasola wilcza nadaje się do tworzenia różnorodnych bylin, doskonale komponując się z innymi roślinami. Kombinacje wysiane przez grupę na trawniku dają niezwykły efekt dekoracyjny.
Kwiaty można ciąć i umieszczać w wazonach. Kwiatostany najlepiej ciąć, gdy rozwinie się co najmniej połowa kwiatów w kwiatostanie.
Odmiany łubinu: zdjęcie
Zalety łubinu
Oprócz właściwości dekoracyjnych łubin ma również szereg przydatnych właściwości:
- Roślina jest doskonałym zielonym nawozem. Oprócz ozdobnych istnieją odmiany paszowe. Ale oba są w stanie ulepszyć glebę, jak wiele roślin strączkowych. Absorbują z gleby substancje zawierające azot i oddają czysty azot, niezbędny do odżywiania roślin. Z młodych kwiatów często odcina się zieloną masę, a ziemię zaoruje się nimi.
- Niektóre ludy używają łodyg łubinu w produkcji papieru.
- Nasiona i same fasole świetnie wyglądają w różnych rzemiosłach.
- Przemysł farmaceutyczny nie może obejść się bez tej rośliny. Wyciągi z niego są stosowane w plastrach medycznych.
- Jest dodawany do kosmetyków i mydeł ze względu na właściwości przeciwutleniające i przeciwstarzeniowe.
- W niektórych gospodarstwach morskich i rzecznych łubin jest dodawany do paszy dla ryb. Hodowcy dodają również nasiona do królików.
- Fasola jest używana do gotowania i zawiera ponad 300 kalorii na 100 g.
Fakt!
Chociaż łubin jest używany w medycynie ludowej, niektóre jego części są trujące dla ludzi.
Używaj w ogrodzie i nie tylko
Gęste kwiatostany, podobnie jak świece, sprawiają, że łubin jest wspaniałą ozdobą tego miejsca. Sadzi się go pośrodku lub na środkowym poziomie ogrodu kwiatowego, na skalistych zboczach, wzdłuż krawężnika lub ścian budynków. Ostróżka, floks, żywiciele, irysy i lilie mogą stać się sąsiadami w kwietniku.
Owoce łubinu są w stanie nasycić nie tylko zwierzęta. Przez długi czas w różnych krajach robiono z nich mąkę, którą dodawano do wypieków, lodów, wyrobów cukierniczych i dań na ciepło. Wysoka zawartość białka i tłuszczu zwiększa wartość odżywczą tych produktów.
W medycynie tradycyjnej wyciąg z rośliny stał się podstawą leku „Ixim Lupin” - antybiotyku o szerokim spektrum działania. Odwar z łodyg i liści jest używany przez tradycyjnych uzdrowicieli do leczenia zgorzeli, wrzodów i guzów.
Opis
Łubin pochodzi z rejonu Morza Śródziemnego, Afryki i Ameryki Południowej. Może rosnąć nie tylko na równinie, ale także na wysokości prawie pięciu kilometrów, a także na pustyni.
Nazwa łubin jest tłumaczona z łaciny jako wilk, a po rosyjsku jest czasami nazywana „jagodą wilka”. Należy do rodziny roślin strączkowych. Może być zielna i krzewiasta.
Możesz być zainteresowany:
Krzewy wieloletnie kwitnące przez całe lato Jak byś chciał, aby ogród zawsze wyglądał świątecznie i jasno, nie tylko latem, ale także w pochmurne jesienne dni, a nawet lepiej - i ... czytaj więcej ...
Ma długie korzenie sięgające ponad 2 m głębokości.
Podobnie jak inne fasole, może wchłaniać i przetwarzać azot za pomocą pędów na korzeniach, nasycając nimi glebę.
Krzew wyprostowany, liście palmowozielone.
Wysokość rośliny zależy od odmiany.
Kwiatostany są duże, z wieloma kwiatami o różnych kolorach. Niektóre gatunki są dwukolorowe lub stopniowo przechodzą z jednego koloru na drugi. Czas kwitnienia wieloletniego łubinu wynosi około miesiąca.
Nasiona są ukryte w pudełkach po fasoli.
Uprawa sadzonek
Bezpretensjonalny gatunek dobrze się zakorzenia i wystarczająco szybko kiełkuje. Nawet początkujący kwiaciarnia może stworzyć niezbędne warunki.
Gleba i pojemność
Gleba powinna być pożywna: 1 część darni i torfu + połowa drobnego przesianego piasku. Przed umieszczeniem nasion podłoże lekko zwilża się butelką z rozpylaczem.Gleba dla łubinu jest przydatna nie tylko pożywna, ale także luźna, aby fasola nie gniła.
Kiełkowanie nasion odbywa się w dużych pojemnikach z przegrodami lub pojedynczymi doniczkami. Odpowiednie są wysokiej jakości garnki na torf, pojemniki na jogurt, naczynia jednorazowe o pojemności około 200 ml.
Ważny! Przed sadzeniem nasiona łączy się z proszkiem z suszonych korzeni łubinu. Istotą metody jest aktywacja rozmnażania się bakterii absorbujących azot.
Pielęgnacja sadzonek
Ważne niuanse:
- Po posadzeniu nasiona lekko posypuje się ziemią, opryskuje, pojemnik przykrywa się stosem lub folią.
- Do kiełkowania sadzonek potrzebna jest temperatura od + 20 ° C do + 22 ° C.
- Okresowo podłoże jest nawilżane, ale nie wylewane, w przeciwnym razie nasiona zgniją.
- Pojemnik z sadzonkami powinien znajdować się w jasnym pomieszczeniu, ale nie w bezpośrednim świetle słonecznym.
Przesadzanie
Przeniesienie wyrośniętego łubinu w ziemię jest dozwolone dopiero po pojawieniu się trzeciego, prawdziwego liścia. Nie czekaj, aż roślina będzie zbyt duża i wydłużona: późne przesadzanie może uszkodzić szybko rosnący, przysadzisty system korzeniowy.
Wiele gatunków nie toleruje dobrze zimna i konieczne jest sadzenie sadzonek w kwietniku lub letnim domku po całkowitym ustaniu nocnych przymrozków i rozgrzaniu gleby. Czas jest nieco inny dla każdego regionu.
Nawozić popiołem i przykryć na zimę
| Podlewanie
|
| Nawóz
|
| Pielęgnacja po kwitnieniu
|
| Przygotowanie do zimy
|
Dekoracyjny kwiat czy stałe zastosowanie?
Wbrew powszechnemu przekonaniu łubin to nie tylko roślina ozdobna, ale także bardzo użyteczna roślina, której surowiec wykorzystywany jest w różnych dziedzinach działalności człowieka, np .:
- nasiona łubinu są wykorzystywane do produkcji żywności, produkcji leków i plastrów medycznych, mydła, kosmetyków, tworzyw sztucznych;
- łodygi często służą jako surowiec do wytwarzania różnych produktów dekoracyjnych;
- świeże kwiaty są często używane jako element dekoracji specjalnych stref weselnych, stref fotograficznych itp.;
- słoma z tego kwiatu jest wykorzystywana jako surowiec przemysłowy w przemyśle papierniczym.
Odmiana pastewna tej rośliny jest uprawiana w celu żywienia zwierząt gospodarskich; hodowle ryb często karmią ryby nasionami tej rośliny.
Niektóre odmiany łubinu są używane do karmienia zwierząt, inne są doskonałym zielonym nawozem do innych upraw, a ponadto istnieje wiele innych zastosowań tej rośliny.
Ponadto każda odmiana łubinu może działać jako cenny nawóz, nawóz zielony - roślina, która jest uprawiana specjalnie do późniejszego kopania w ziemi w celu:
- poprawić strukturę gleby;
- zatrzymać wzrost chwastów;
- wzbogacić azotem.
Jeden hektar łubinu na wartość odżywczą całej zielonej masy podczas kopania w glebie daje efekt równoważny 20 tonom obornika
Pomimo wszystkich swoich zalet łubin jest najbardziej bezpretensjonalną rośliną, nie ma trudności w opiece nad nią, nawet gdy rośnie w dużych ilościach. Dlatego można nazwać tę roślinę szeroko rozpowszechnioną, pomimo faktu, że jej pierwotnym siedliskiem była północna część Ameryki.
Wybór gleby do uprawy
Właściwy dobór gleby jest kluczem do sukcesu uprawy.Roślina preferuje gliny lekko zasadowe lub lekko kwaśne. Zbyt kwaśna gleba jest przeciwwskazana dla rośliny: przestanie kwitnąć, a liście wyblakną. Wapnowanie gleby na terenach z łubinami przeprowadza się co 3-4 lata.
Nadmiar alkaliów w glebie doprowadzi do rozwoju chorób. Aby zasadzić kwiaty w glebie zasadowej, obszar należy najpierw podlać słabo kwaśnym roztworem lub torfem dodanym do gleby.
Kwiat nie jest zbyt wybredny, jeśli chodzi o żyzność gleby, może nawet rosnąć na piasku. Aby uzyskać jasne i bujne kwitnienie, do gleby dodaje się nawozy fosforowo-potasowe.
Ważny! Azot nie jest dodawany pod roślinę, ponieważ sam wytwarza tę substancję w symbiozie z bakteriami guzowatymi na korzeniach. Po nawożeniu nawozami azotowymi roślina zaczyna więdnąć i może umrzeć. Z tego samego powodu kwiat nie może być sadzony w glebie nawożonej kompostem.
Łubin: Połączenie z innymi roślinami
Łubin dobrze wygląda w nasadzeniach mieszanych z innymi roślinami, dlatego często jest używany w projektowaniu krajobrazu. Najlepiej sadzić go w środku ogrodu kwiatowego: rośliny średniej wysokości, posadzone przed łubinem, skutecznie uzupełnią i podkreślą jego piękno, a także ochronią go przed wiatrem i zapobiegną zarastaniu. Dobrze komponuje się z łubinem
- zastępy niebieskie;
- irysy;
- liliowce;
- floks;
- delphiniums;
- nivyaniki.
Łubin z innymi roślinami
Warunkiem dobrego wzrostu i przygotowania pięknych i harmonijnych kompozycji łubinu z innymi roślinami jest przestrzeganie kilku zasad:
- Zbieraj rośliny o podobnych wymaganiach pod względem gleby, wilgotności i światła, jak towarzysze łubinu.
- Rośliny o krótkim okresie kwitnienia są nieodpowiednie.
- Konieczne jest uwzględnienie czasu kwitnienia i wysokości rośliny.
- Wybierz rośliny z kontrastowym kwiatostanem w kształcie łubinu.
Rosnące problemy i sposoby ich rozwiązywania
Na kwiat wpływają choroby i szkodniki, jeśli nie przestrzega się zasad opieki nad nim lub narusza się wymagania dotyczące wyboru miejsca. Następujące warunki są szkodliwe dla rośliny:
- gwałtowna zmiana temperatur;
- niewystarczające oświetlenie;
- podmokłość gleby.
Powszechnym problemem jest zażółcenie liści. Przyczyną tego zjawiska są gleby zasadowe, brak wilgoci, nadmiar azotu w glebie. Wapnowanie gleby i terminowe podlewanie pomaga zapobiegać temu problemowi.
Wysiew łubinu we wczesnych stadiach przyczynia się do mniejszego rozwoju chorób.
W niesprzyjających warunkach rozwijają się choroby:
- Mączniak. Wpływa na roślinę, gdy łączy się zimno i wysoka wilgotność. Na liściach pojawia się biały kwiat. Roślinę opryskuje się Topazem, Fundazolem lub siarczanem miedzi.
- Szara i brązowa zgnilizna. Rozwija się na tle podmokłej gleby i zagęszczonych nasadzeń. Roślina zaczyna więdnąć, wysychać, szaro lub czerwonawo kwitnie, na liściach pojawiają się brązowawe plamy. Zabieg przeprowadza się przez opryskiwanie Fitosporin, płynem Bordeaux, siarczanem miedzi.
- Fusarium. Choroba grzybicza, która objawia się w okresie pączkowania. Liście zaczynają żółknąć, następnie brązowieją, zwijają się. Niszczą grzyby opryskując preparaty Fitosporin, Baktofit.
Łubin praktycznie nie jest atakowany przez zwykłe szkodniki ogrodowe. Ale niektóre owady mogą osiedlić się na roślinie i wyrządzić jej poważną szkodę:
- Fitofagi: drutowce, muchy kiełkowe, larwy chrząszczy majowych. Szkodniki te mogą atakować nasiona natychmiast po wysianiu na zewnątrz. Aby z nimi walczyć, przed sadzeniem miejsce jest traktowane środkiem owadobójczym.
- Mszyca. Atakuje kwiatostany podczas pączkowania. Jeśli na szypułce znajdują się czarne kropki, roślinę spryskuje się preparatami Aktara, Aktellik, Iskra, Alatar.
Pielęgnacja po kwitnieniu
O której godzinie zbierać nasiona
Po pełnym dojrzewaniu łubin pęka, a nasiona wylatują z niego w różnych kierunkach. Aby mieć czas na ich zebranie, zanim się wysypią, zaleca się odcięcie owoców po ich żółknięciu i rozpoczęciu wysychania.Będziesz musiał go pokroić kilka razy, aż uzyskasz żądaną liczbę ziaren.
Jak pielęgnować po kwitnieniu
Po zakończeniu kwitnienia w pierwszych dniach października przycina się liście i szypułki, aw razie potrzeby zbiera się nasiona. Byliny będą wymagały hillingowania, które pomoże przykryć szyjkę korzeni ziemią, jeśli zostanie odsłonięta. Następnie powierzchnia miejsca pokryta jest grubą warstwą trocin, aby kwiaty nie zamarzły zimą.
Odmiany
Jak już wspomniano, na świecie istnieje około 200 podgatunków łubinu, ale tylko 10 z nich jest udomowionych. Obecnie wielu hodowców pracuje nad opracowaniem nowych kolorów, które będą znacznie różniły się od dotychczasowych.
Pole łubinu
W nasadzeniach wielowarstwowych stosuje się gatunki o standardowych rozmiarach, świetnie wyglądają z daleka, nie gubią się wśród innych roślin. Najczęściej szpile osiągają wysokość do 1 m, ale w dużej mierze zależy to od gleby.
Najlepiej jest zbierać rośliny tak, aby nie miały ostrych linii podziału, rzędy powinny płynnie łączyć się ze sobą. Wtedy Twój kwietnik będzie wyglądał jak narzuta kwiatowa.
Istnieją również odmiany karłowatesadzi się je przy krawężnikach lub w celu oddzielenia jednej części ogrodu lub klombu od drugiej. Łubin obrzeżny osiąga wysokość nie większą niż 20 cm i ma wiele różnych kolorów. Metody uprawy kwiatu są całkowicie identyczne z uprawą innych gatunków.
Otoczenie w kwietniku jest ważne, warto uważnie dobierać sąsiadów do łubinu, otaczające kwiaty nie powinny być wyżej niż łodyga.
Lupin dobrze dogaduje się z:
- irysy
- liliowiec
- zastępy niebieskie
- delphiniums
- floks
- nivyaniks
Rośliny te nie pozwolą na wzrost kłącza, a uwolniony przez roślinę azot zapewni wystarczającą witalność sąsiadom. W pobliżu łubinu wszystkie wymienione odmiany kwiatów będą szczególnie jasne.
Następnie zapoznamy się z najpopularniejszymi gatunkami, które najczęściej można spotkać w klombach i ogrodach:
powrót do menu ↑
Zobacz także: Alyssum: gatunki i odmiany roślin, wysiew nasion w otwartym terenie i pielęgnacja tęczowego dywanu na miejscu (130 zdjęć) + recenzje
Roussel
Lupin Roussel Ta odmiana nazywana jest byliną, zwykle nasiona są sprzedawane w specjalnych sklepach z mieszanką. W skład zespołu wchodzą łodygi o różnych kolorach pędzla, mogą być żółte, białe, karminowe, różowe, niebieskie.
Łodyga charakteryzuje się następująco:
- wyprostowana roślina, z potężnym pniem
- osiąga wysokość 1-1,3 m
- każdy pędzel ma około 30-40 cm
- najlepiej rośnie na terenach nasłonecznionych, toleruje półcień
Propagowane przez nasiona, wysiewane w otwartym terenie wczesną wiosną lub przed zimą. Odmiana nie wymaga specjalnej pielęgnacji, wystarczy pielenie, poluzowanie gleby i okresowe podlewanie w czasie suszy. Na zimę łodygę należy przyciąć, chociaż odmiana jest uważana za mrozoodporną, nie zaszkodzi przykryć lub ściółkować. Lupin Roussel doskonale zniesie krótkie susze, ale w okresie kwitnienia lepiej nieco zwiększyć podlewanie, wtedy pędzle będą jaśniejsze i na dłużej zachwycą oko.
Charakterystyczną cechą tej odmiany jest to, że pędzle mogą być używane do cięcia, co stymuluje ponowne kwitnienie łodygi w lipcu-sierpniu. Roślina świetnie wygląda w nasadzeniach grupowych, dobre są też pojedyncze egzemplarze. Roussel to jedna z odmian łubinu ogrodowego o największej zawartości azotu.
powrót do menu ↑
Zobacz także: Zawilce: 25 gatunków, cechy rozmnażania i pielęgnacji, sadzenie w otwartym terenie, zmuszanie zimą, opis właściwości leczniczych rośliny (ponad 50 zdjęć i filmów) + recenzje
Russell's Red Flame
Russell's Red Flame Bylina z jasnymi, karminowoczerwonymi frędzlami świetnie prezentuje się na żywopłocie. Idealny do nasadzeń grupowych, będzie doskonałym odległym tłem dla reszty kwiatów wielowarstwowego łóżka. Ta odmiana stworzy spektakularny krajobraz, a szkarłatne pędzle będą wyglądać świetnie na każdym obszarze, a zielone liście tylko korzystnie podkreślą nasycenie koloru kwiatów.
Roślinę wysiewa się zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami dla łubinu; przy prawidłowej pracy kwitnienie rozpoczyna się na przełomie maja i czerwca i trwa około miesiąca. Ponowne kwitnienie jest możliwe, jeśli przestrzegane są zasady cięcia.
Dorosły bole ma następujące cechy:
- wysokość rośliny do 1 metra
- kwiaty zebrane w krzak zajmują około 45 cm na łodydze
- sam pędzel jest dość gęsty, ma wiele kolorów
- kwiaty są średnie, do 2 cm każdy
- liście są duże, podobne do palców
Charakterystyczną cechą tej odmiany jest szczególny aromat kwiatów, ich aromat jest delikatny, ale trwały, zwłaszcza wieczorami.
Najlepiej rozmnażać nasiona, sadzonki nie zawsze dają oczekiwany efekt. Nasiona zakupione w wyspecjalizowanych sklepach będą miały wysoką zdolność kiełkowania i zawsze zagwarantują doskonały rezultat zgodny z kolorem pędzla.
powrót do menu ↑
Przeczytaj także: Ageratum: opis, sadzenie w otwartym terenie i opieka nad nim w domu (ponad 30 zdjęć i filmów) + recenzje
Governer
Governer Ten rodzaj łubinu stał się podstawą do hodowli wielu odmian i mieszańców do ogrodu. Powstałe łodygi wyróżniają się dużymi kolorami, a pędzel, w którym są zbierane, jest gęstszy. Zarządca jest inaczej nazywany wielolistnym, ponieważ jego łodyga jest pokryta wieloma dużymi liśćmi.
Govrner zaliczany jest do mrozoodpornych gatunków łubinu, stosowany jest do uprawy na rabatach wielowarstwowych i na długich redlinach.
Ogólna charakterystyka pnia jest następująca:
- dorosła roślina osiąga maksymalną wysokość 1,4 m;
- odnosi się do bylin;
- szczotka kwiatostan może osiągnąć 45 cm;
- kwiaty są duże, mocno przyciśnięte do siebie;
- kolor kwiatów jest niebiesko-biały, jasny;
- łodyga kwitnie przez 3-4 tygodnie, w zależności od gleby i podlewania;
- podczas przycinania pędzli ponowne kwitnienie jest możliwe w sierpniu;
- lepiej rozwija się na glebach lekkich;
- doskonale toleruje obszary słoneczne, ale nie w półcieniu;
- liście są duże, z lekkim pokwitaniem na spodniej stronie, mają jasnozielony kolor.
Pędzle świetnie wyglądają w prefabrykowanych bukietach, ale nie wytrzymają długo. Governer uwielbia grać solo, ale lepiej go podziwiać w kwietniku. Gatunek jest zwykle rozmnażany przez nasiona, ale dobre wyniki dają również sadzonki.
powrót do menu ↑
Zobacz także: Co sadzić pod drzewami: kwiaty, rośliny czy warzywa? W ogrodzie lub ogrodzie w cieniu (ponad 40 zdjęć i filmów) + recenzje
Chatelain
Lupin chatelain Bylina o najciekawszym kolorze to gatunek Chetelain; łodyga będzie również różnić się od swoich krewnych wysokością dorosłej rośliny. Najczęściej stosowany jest w środkowej linii grzbietów wielowarstwowych. Na glebach, jak wszystkie łubiny, nie jest wybredna, ale lepiej rozwinie się na glebach lekkich, luźnych, bez stojącej wody.
Siew w otwartym terenie odbywa się zgodnie ze wszystkimi zasadami i zaleceniami dla tej odmiany, sadzonki pojawiają się w odpowiednich warunkach w ciągu miesiąca, kwitnienie nie nastąpi wcześniej niż w drugim roku życia.
Chatelain ma następujące cechy:
- wysokość dorosłej rośliny sięga maksymalnie 90 cm
- liście palcowate na wysokich nogach są rozmieszczone naprzemiennie wzdłuż łodygi
- szczotka może osiągnąć 35 cm
- kwiaty mają przyjemny różowo-biały kolor
- każdy kwiat jest średniej wielkości
- zauważono słaby aromat podczas kwitnienia
Obfite kwitnienie przypada na czerwiec-lipiec, kiedy krzew jest ścięty, możliwe jest ponowne pojawienie się szypułek. Niektórzy hodowcy uprawiają ten gatunek jako niski żywopłot, który dzieli ogród na działki.
Sekretem uprawy jest zachowanie odległości między krzewami, która powinna wynosić co najmniej 20 cm.
powrót do menu ↑
Zobacz także: Forsycja: opis, sadzenie w otwartym polu, opuszczanie regionu moskiewskiego na Syberię - mini-encyklopedia (80+ zdjęć i filmów) + recenzje
Russell mix
Russell mix Bylina Russell ma wiele różnorodnych kolorów pędzli, najczęściej sprzedawanych w prefabrykowanych mieszankach różnych kolorów.Uprawa standardowa, gatunek wyróżnia się m.in. wysokimi wskaźnikami przeżywalności nawet w najtrudniejszych warunkach naturalnych. Łubin tego gatunku z łatwością zniesie suszę, przy odpowiednim schronieniu doskonale zimuje, aw maju zachwyci bujnym kwitnieniem.
Najlepszymi miejscami do uprawy będą słoneczne obszary ogrodu, ale półcień nie wpłynie na pień. Słabo zasadowe i lekko kwaśne gliny pozwolą roślinie w pełni pokazać swoje piękno.
Wskaźniki Russella to:
- wysokość dorosłego pnia około 50-70 cm
- szczotka jest wystarczająco duża, może osiągnąć 35 cm
- kwiaty mają różne kolory, najczęściej są to kolory różowe, fioletowe, niebieskie
- kwiat jest średniej wielkości, pachnący
Widok nie nadaje się do cięcia, najlepiej go podziwiać w jego naturalnym środowisku. W kwietnikach lepiej układać je w środkowych rzędach, mała wysokość ułatwia użytkowanie w rabatach.
Cechą tego gatunku jest blask każdej szczotki, dlatego podczas sadzenia między roślinami powinno być wystarczająco dużo miejsca.
powrót do menu ↑
Zobacz także: Pigwa: zasady sadzenia na otwartym terenie, dbanie o drzewo owocowe z pachnącymi owocami z regionu moskiewskiego na Syberię. Metody reprodukcji (35 zdjęć i filmów) + recenzje
Pasja
Pasja Jeden z najbardziej spektakularnych rodzajów łubinu nazywa się Excitement, jego kwiaty są po prostu wspaniałe. Nie ma szczególnych trudności w siewie i dalszej pielęgnacji, wszystko odbywa się zgodnie ze standardowym scenariuszem. Osobliwością tego gatunku jest jego urozmaicenie i blask zarośli z kwiatami. Podniecenie charakteryzuje się:
- roślina może osiągnąć 1 m wysokości
- szczotka z kwiatami zajmuje około 45 cm
- każdy kwiat jest średniej wielkości, w rzadkich przypadkach może osiągnąć 4 cm
- główne zastosowanie pnia na wielowarstwowych rabatach kwiatowych i redlinach w tle
- pędzle nie nadają się do cięcia, długo nie będą w stanie cieszyć się świeżością, szybko zaczną blaknąć
Często jest używany w pobliżu żywopłotu lub do tworzenia barwnego dywanu w jednej części ogrodu.
powrót do menu ↑
Przeczytaj także: Aquilegia: 25 najpopularniejszych gatunków, zasady sadzenia, pielęgnacji i rozmnażania (ponad 70 zdjęć i filmów) + recenzje
Minaret niewymiarowy
Minaret niewymiarowy Nisko rosnąca bylina z gatunku świetnie prezentuje się jako roślina krawężnikowa, często służy do precyzyjnego podziału działek ogrodu czy rabat kwiatowych. Minaret będzie preferował żyzną glebę na terenie dobrze oświetlonym przez słońce. Preferowane jest rozmnażanie przez nasiona, ale dobrze się sprawdziło oddzielenie nerki wraz z szyjką korzeniową.
Odmiana świetnie prezentuje się po ścięciu, długo stoi w wazonach. Uprawę przeprowadza się przez sadzonki lub siew bezpośredni do ogrzanej gleby. Wysiew nasion można przeprowadzić na początku kwietnia lub przed zimą. Cięcie kwiatostanów pobudzi roślinę do ponownego kwitnienia.
Nietrudno rozpoznać skarłowaciały minaret:
- wysokość dorosłej rośliny nie przekracza pół metra
- szczotka kwiatowa może osiągnąć 25 cm
- kwitnienie trwa dłużej niż miesiąc
- liście zielone, palcowate na ogonku, duże
- źle znosić nagłe zmiany temperatury, dlatego przy uprawie warto wziąć pod uwagę warunki pogodowe
Aby bole pomyślnie rosło i rozwijało się, należy regularnie poluzowywać glebę i usuwać chwasty, wśród nawozów preferowany jest superfosfat.
powrót do menu ↑
Zobacz także: Wieloletnie astry: opis 13 gatunków, pielęgnacja i sadzenie w domu, metody rozmnażania i uprawy z nasion + Recenzje
Rapsodia
Rapsodia Odmiana zaliczana jest do roślin wieloletnich średniej wysokości, doskonale nadających się do uprawy na „złych” glebach stanowiska. Wytrzyma zimowe mrozy w schronisku, letnia susza też nie jest straszna. Ale stojąca woda lub powódź na wiosnę mogą zniszczyć pień. Kwitnienie obserwuje się w drugim roku życia, kwiaty mają zróżnicowany, różnorodny kolor.
Ogólna charakterystyka jest następująca:
- bylina dorasta maksymalnie do jednego metra
- szczotka w kształcie piramidy ma długość do 50 cm
- kwiaty są duże, każdy do 3 cm
- gęsty kwiatostan, kwiaty są blisko siebie
- doskonale nadaje się do cięcia, nadal żyje i pachnie w wodzie
- liście są duże, szmaragdowe
Odmiana jest wykorzystywana w pierwszym roku do kształtowania krajobrazu, kulki objętościowe zachwycą oko soczystą zielenią. W drugim roku życia roślina rzuci się w oczy różnobarwnymi pędzlami kwiatów.
powrót do menu ↑
Zobacz także: Badan: opis, rodzaje i odmiany, sadzenie i pielęgnacja w terenie otwartym, właściwości lecznicze i przeciwwskazania (ponad 60 zdjęć i filmów) + recenzje
Drzewo jak drzewo
Łubin drzewny Bylina, która różni się od innych odmian i gatunków mocnym pniem z rodzajem kory. Kocioł osiąga wysokość do 1,5 metra, w odpowiednich warunkach spotyka się także dwumetrowe rośliny. Okres kwitnienia rozpoczyna się w drugim roku po wysianiu nasion i trwa nieco ponad miesiąc. Zwykle odbywa się w lipcu-sierpniu, pędzle są duże, pachnące, kwiaty osiągają do 5 cm.
Na środkowym pasie gatunek ten nie rośnie, nawet przy schronieniu i ściółkowaniu często całkowicie zamarza... Regiony południowe doskonale nadają się do uprawy łubinu drzewnego.
Niektórzy ogrodnicy sadzą na swoim terenie kilka łubinów przypominających drzewa o różnych kolorach, wyglądają bardzo efektownie w okresie kwitnienia, ale liście są nie mniej dekoracyjne. Soczysta zieleń odmieni każdy ogród.
Szkodniki
- Nasiona i młode części rośliny są szczególnie łatwo narażone na szkodniki, takie jak: drutowce, larwy, chrząszcze, kiełki, stonogi, gąsienice.
Na początku sezonu wiosennego warunki nie pozwalają na pełny rozwój rośliny, szkodnikami młodych pędów są łubin, pasiaste, szczeciniaste ryjkowce, kosiarki natychmiast zaczynają działać. W okresie wegetacji znaczną szkodę może wyrządzić ssanie niebezpiecznych owadów: mszyc, robaków, wciornastków.
Ciekawy!
Z ogromnej liczby 53 szkodliwych gatunków, które odnotowano na całym świecie, w naszym kraju obserwuje się niewiarygodnie dużą liczbę owadów z rodzaju Chrząszcz. Wskaźnik tych szkodników wynosi 37,7%. Po liście znajdują się Lepidoptera, ich liczba wynosi 26,4%. Istnieje wiele innych rodzajów szkodliwych owadów, których pochodzenie jest ukryte, ale naukowcy mają nadzieję, że nie są tak uderzające, jak te wymienione powyżej.
- Spośród wszystkich wymienionych owadów wyróżnia się mszyca lucerny. Szkodniki owadów początkowo uszkadzają liście i kwiaty. Często roślina jest narażona na to samo działanie, gdy pojawiają się zjadające liście miarki, zwykle kapusta, lucerna, gałki gamma. Walce liściowe również wyrządzają wiele szkód. W rzadkich przypadkach łubin odsłania ćmy fasolowe, gąsienice, które wolą jeść ziarna w dojrzałej fasoli.
- Ponadto w łodygach łubinu dość często obserwuje się rozwój gąsienic ćmy szypułkowej, po jej pojawieniu się łodyga rośliny pęka.
Aby zachować zdrowie kwiatu, zaleca się częste dbanie o kondycję rośliny. W końcu to dzięki temu ogrodnicy mogą uratować życie swojego ogrodu, a nie tylko jednej kultury.
Korzyści w gospodarstwie
Okresowo w ogrodzie należy sadzić rośliny poprawiające jakość gleby (zielony nawóz). Jednym z nich jest łubin. Opracowany system korzeniowy rozwija się szybko i skutecznie spulchnia glebę. Dzięki temu jest lżejszy, bardziej przepuszczalny. Jednocześnie korzenie trzymają razem zbyt lekkie gleby piaszczyste, tworząc żyzną warstwę i chroniąc przed erozją.
Najlepiej jest uprawiać łubin jednoroczny jako zielony nawóz. Już po 2 miesiącach tworzy dużą zieloną masę, co pozwala na wykorzystanie rośliny po zbiorach. W procesie wzrostu bakterie wiążące azot nasycają glebę substancjami odżywczymi, które po rozłożeniu przetwarzają robaki i mikroorganizmy. Jeden wysiew jest podobny do aplikacji 200 kg / ha azotu. Powstały humus przyczynia się również do jednorodności ziemi. Aby wzbogacić glebę, łubin jest odcinany, a miejsce wykopywane na etapie pączkowania.Proces rozkładu przebiega szybko przy wystarczającej wilgotności.
Roślina jest również doskonałą rośliną pastewną. Jego owoce zawierają dużo tłuszczu. Łubin wykazuje najwyższą produktywność na glebach kwaśnych. Do przygotowania paszy dla zwierząt zwykle używa się gatunków białych i żółtych. Odmiany o niebieskich kwiatach zawierają zbyt wiele alkaloidów. Nie tylko pogarszają smak, ale są też trujące. Ale to właśnie te alkaloidy odstraszają szkodliwe owady. Pasożyty zjadają liście i giną, dlatego łubin błękitny należy sadzić w pobliżu łóżek.
Łubin w projektowaniu krajobrazu
Nie lekceważ roli łubinu w projektowaniu krajobrazu; przy odpowiednim wykorzystaniu jego zalet stanie się królem każdego obszaru podmiejskiego. Łubin doskonale pasuje do każdego kierunku stylistycznego: od klasyki po nowoczesne koncepcje lub po prostu tworzy „obszar dzikiej przyrody”. Łączy się z wieloma roślinami.
Łubin w projektowaniu krajobrazu
Najczęściej łubin znajduje się w oddzielnych grupach z innymi bylinami w mixborder lub na otwartym trawniku. Łubin dobrze prezentuje się w strefie wejściowej, w ogródku przed domem lub wzdłuż budynków. W nasadzeniach grupowych łubin jest umieszczony w tle. Do sadzenia wzdłuż krawężników stosuje się odmiany słabo rosnące. Możesz łączyć łubin w różnych odmianach i kolorach lub tworzyć kompozycje monochromatyczne, wszystko zależy od Twojej wyobraźni i wrażenia, jakie chcesz wywołać.
