Pachnące kalis, złote wąsy: skład, aplikacja, nalewka

Pachnące kalis, czyli złote wąsy, to tropikalna bylina, która jest aktywnie wykorzystywana nie tylko w kwiaciarstwie, ale także w medycynie ludowej i kosmetologii ze względu na swoje dobroczynne właściwości.

Roślina jest bogata w substancje biologicznie czynne takie jak:

• witaminy (C, A, PP, B);
• flawonoidy;
• fitosterole;
• pierwiastki śladowe (potas, wapń, żelazo, miedź, magnez, chrom itp.);
• przeciwutleniacze.

Uprawa kalisów w domu nie jest trudna. Przy odpowiedniej pielęgnacji roślina może dorastać do 1,5 m wysokości i do 120 cm szerokości. Liście mają długość do 30 cm, są gęste i mięsiste.

Kwiaty są małe, różowe, o delikatnym przyjemnym aromacie. Roślina kwitnie tylko wtedy, gdy spełnione są warunki wzrostu.

Pielęgnacja złotych wąsów

Złote wąsy to roślina, która nie sprawia kłopotów swoim właścicielom i nie jest kapryśna, uwielbia jasne, ale rozproszone światło, wilgoć i ciepło. Odpowiednia temperatura do wzrostu wyniesie + 25-27 stopni. Przy niewystarczającym świetle liście złotego wąsa mogą blednąć, a sama roślina się rozciągnie, ale nie jest konieczne umieszczanie jej w jasnym słońcu. Zimą musisz upewnić się, że temperatura nie spadnie poniżej +10 stopni. W tej temperaturze kalis przechodzi w okres uśpienia. Obfite podlewanie jest konieczne dla rośliny ze złotymi wąsami, o którą pielęgnuje się wiosną i latem. Ziemia powinna być stale mokra, ale nie należy dopuszczać do stagnacji wody. Zimą ogranicz podlewanie, ale nie pozwól, aby ziemna śpiączka wyschła. Opryskiwanie jest dobre dla rośliny, które należy wykonywać codziennie. Do nawadniania używaj miękkiej (osiadłej), a nie zimnej wody. W przypadku rośliny ze złotymi wąsami pielęgnację w okresie wegetacji należy karmić nawozami do dekoracyjnych liściastych kwiatów domowych, ale stężenie należy zmniejszyć o 2 razy. Aby uniknąć odsłaniania pnia i rozciągania rośliny, pędy należy przycinać, a co 3 lata odmładzać złocisty wąs dzięki wyhodowaniu nowej rośliny.

Jak zaleca się nalewkę?

Nalewkę można pobrać na dwa sposoby. Po pierwsze, zaczynając od dawki 10 kropli, zwiększa się ona o 1 kroplę dziennie przez cały miesiąc. W kolejnym miesiącu przyjmowana dawka jest codziennie zmniejszana o jedną kroplę. Tak więc kuracja trwa 2 pełne miesiące. Aby wzmocnić efekt, możesz powtórzyć ten sam kurs po miesiącu.

Druga metoda leczenia nalewką jest następująca: na jedną dawkę 30 kropli nalewki rozpuszcza się w pół szklanki wody. Odbiór odbywa się 2 razy dziennie przez 10 dni. Po tym następuje dziesięciodniowa przerwa i w razie potrzeby kurs jest powtarzany. Druga metoda jest uważana za bardziej intensywną, ale zwiększa ryzyko skutków ubocznych.

Choroby złotego wąsa

Callisia to roślina, która nie jest kapryśna i rzadko choruje, ale wszystkie choroby złotego wąsa są spowodowane naruszeniem warunków przetrzymywania. Przy przedwczesnym podlewaniu i rzadkich opryskach w ciepłym okresie roślina spowalnia wzrost, a końce liści wysychają. Ale przy nadmiernym podlewaniu lub stojącej wodzie w doniczce złote wąsy mogą gnić. W takim przypadku konieczne jest usunięcie zepsutych korzeni i łodyg rośliny, potraktowanie kawałków pokruszonym węglem i zdezynfekowanie ziemi słabym roztworem nadmanganianu potasu.W bardzo suchym i ciepłym powietrzu, przy braku opryskiwania, kalizja jest narażona na działanie przędziorków.

Właściwości lecznicze

W latach dwudziestych XX wieku amerykańscy naukowcy w USA (Harvard University) i Kanadzie rozpoczęli szczegółowe badanie właściwości leczniczych roślin, które były używane przez rdzennych mieszkańców Ameryki Łacińskiej. Wśród 30 tysięcy badanych roślin szczególną uwagę zwrócono na kalizję, znaną z silnego działania gojącego na rany, stosowano ją także przy bólach stawów, ranach, owrzodzeniach i siniakach.

Właściwości lecznicze tej rośliny badano również w Rosji. Stwierdzono wysoką skuteczność leków na kalizję w leczeniu ran, oparzeń, owrzodzeń troficznych, odmrożeń.

Jednak nawet przy zewnętrznym użyciu fitoform ze złotymi wąsami należy najpierw skonsultować się z lekarzem. Przy zastosowaniu wewnętrznym czasami istnieje możliwość uszkodzenia strun głosowych, w wyniku czego głos siada (z dużym trudem odbudowuje się uszkodzone więzadła).

W soku rośliny (głównie w wąsach) znajduje się wiele substancji biologicznie czynnych:

• Kwercetyna ma działanie przeciwnowotworowe i witaminę P, działa przeciwskurczowo, przeciwutleniająco i moczopędnie.
• Kaempferol działa tonizująco, przeciwzapalnie, wzmacniająco na naczynia włosowate i moczopędnie, sprzyja wydalaniu soli sodowych.
• Beta-sitosterol warunkuje aktywność estrogenną

Ponadto w roślinie znajdują się pierwiastki śladowe - chrom, nikiel, żelazo i miedź, które pomagają poprawić metabolizm na poziomie komórkowym.

Złote wąsy w medycynie ludowej

Callisia jest używana w medycynie ludowej. Nalewka alkoholowa przygotowywana jest z bocznych pędów, podzielonych na zielonkawo-fioletowe międzywęźla (tzw. „Stawy”). Uważa się, że roślina uzyskuje właściwości lecznicze, gdy na wąsach pojawia się 8-10 międzywęźli.

Zwykle używaj 30-40 międzywęźli (stężenie może się różnić w zależności od celu użycia nalewki), zmiel (najlepiej w porcelanowym moździerzu), wlej 1 litr wódki, nalegaj w ciemnym miejscu przez 10-15 dni, od czasu do czasu wstrząsając. Nalewka staje się ciemnoliliowa. Przechowywać w chłodnym, ciemnym miejscu.

Aby przygotować napar stosować liście o długości co najmniej 20 cm Jeden liść umieszcza się w naczyniu szklanym lub ceramicznym (jest to możliwe w termosie) i wlewa się 1 litr wrzącej wody, dobrze zawija, nalega na jeden dzień, następnie filtruje. Płyn ma malinowo-fioletowy odcień.

Podczas robienia maści kleik lub sok z łodyg i liści rośliny dodaje się do bazy tłuszczowej. Jako podstawę możesz wziąć krem ​​dla niemowląt, wewnętrzny tłuszcz wieprzowy lub borsukowy, wazelinę. Sok miesza się z bazą w proporcji 1: 3, kleik - 2: 3. Maść na bazie kremu dla niemowląt i wazeliny stosuje się przy owrzodzeniach troficznych, chorobach skóry, ranach, siniakach. Preparaty na bazie smalcu lub tłuszczu borsuka polecane są do stosowania przy schorzeniach układu mięśniowo-szkieletowego oraz do wcierania w przypadku przeziębienia.

Olej jest gotowany z suszonego ciasta po oddzieleniu soku z liści i łodyg lub z kleiku otrzymanego przez zmielenie świeżych wąsów. Wysuszony placek wylewa się oliwą tak, aby biomasa była 1–2 cm pokryta olejem, nalegała przez 2–3 tygodnie, a następnie wyciskała. Ekstrakt olejowy przechowywany jest w ciemnym szklanym pojemniku w chłodnym, ciemnym miejscu.

Posiekane świeże surowce można polać oliwą lub olejem słonecznikowym (1: 2) i gotować na wolnym ogniu w ciepłym miejscu (temperatura 30-40 ° C) przez 8-10 h. Oddzielony ekstrakt olejowy przechowuje się w lodówce. Olejek stosowany jest do masażu i zastosowań w leczeniu artretyzmu, artrozy i chorób skóry.

Sok roślinny stosowany w leczeniu chorób skóry, zapalenia skóry, łuszczycy, liszaja, owrzodzeń troficznych. Świeży sok roślinny jest czasami nazywany „żywą wodą”. Do jej przygotowania używa się świeżych, świeżo zerwanych liści o wielkości około 20 cm.

Choroby i szkodniki złotego wąsa (begonii), leczenie

Chcielibyśmy porozmawiać o leczniczych właściwościach rośliny złotego wąsa, ale jak każdy inny lek, kurację na złote wąsy można stosować tylko po konsultacji z lekarzem. Właściwości lecznicze kalizji oparte są na fitosterolach i flawonoidach zawartych w jej soku. Oprócz tych użytecznych substancji, roślina z złotymi wąsami zawiera elementy przydatne dla życia ludzkiego: miedź, nikiel, chrom, żelazo. Większość tych pierwiastków znajduje się w bocznych pędach kalizji, są one często używane, ale łodygi i liście rośliny kalizji znajdują zastosowanie. Służą do przygotowania maści, nalewki alkoholowej, naparu ze złotych wąsów, wywaru i oleju. Przygotowanie leku ze złotych wąsów można wykonać w domu, głównym wymaganiem jest obecność co najmniej 12 kolan w odrastających pędach bocznych. Aby uzyskać świeży sok, wycięte liście i pędy są pobierane z rośliny Callisium, mielone w moździerzu i wyciskane przez gazę. Ciasto można wykorzystać do wywaru. Aby przygotować olej, ciasto jest suszone, kruszone i zalewane olejem roślinnym (najlepiej oliwą z oliwek) doprowadzonym do wrzenia; nalegać na 2-3 tygodnie, a następnie przefiltrować. Przechowywać w chłodnym, ciemnym miejscu. Na maść weź krem ​​dla niemowląt, tłuszcz zwierzęcy lub wazelinę zmieszane z sokiem ze złocistych wąsów w stosunku 1: 3. Nalewkę ze złotych wąsów przygotowuje się przy użyciu 12-15 kolan i 0,5 wódki. Wlać do szklanego pojemnika i pozostawić na 2 tygodnie, przecedzić i przechowywać w chłodnym miejscu. Aby przygotować napar, liść o długości co najmniej 20 cm jest miażdżony i wlewany do termosu z litrem wrzącej wody. Wytrzymaj 6-7 godzin, a następnie przefiltruj i przechowuj jako nalewkę. Rosół przygotowuje się z 15-20 kolan w emaliowanym lub nierdzewnym pojemniku, doprowadza do wrzenia, a następnie pozostawia pod pokrywką na 8-10 godzin, następnie filtruje i przechowuje w lodówce. Co leczy złoty wąs? jako skuteczny środek do zwalczania brodawek, jako środek gojący rany, antyseptyczny, stosuje się świeży sok. Kaszę lub maść ze świeżych liści nakłada się na bolące stawy i czyraki w leczeniu zapalenia stawów. W przypadku leczenia grzybiczych chorób skóry stosuje się nalewkę alkoholową, którą nakłada się 2 razy dziennie na dotknięte obszary. W leczeniu rwy kulszowej stosuje się maść lub nalewkę alkoholową ze złotych wąsów. Maść na warstwie gazy jest bandażowana na bolące miejsce przez 30 minut, a następnie resztki maści usuwa się wacikiem. Przy niedociśnieniu i nadciśnieniu tętniczym, przy chorobach nerek i wątroby, narządów oddechowych, przy leczeniu przewodu pokarmowego, przy niedokrwistości, bólach głowy, a także w ginekologii preparaty ze złocistych wąsów przyjmuje się doustnie.

Hit w tym sezonie! Cudowny pośladek Bajeczne zebranie Wyjątkowy zestaw do uprawy truskawek własnymi rękami na parapecie. Zastosowana technologia pozwala na wytworzenie naturalnego i bardzo smacznego produktu bez utraty dobroczynnych właściwości owoców uprawianych latem na otwartym polu.

Callisia (łacińska Callisia)

- rodzaj wiecznie zielonych bylin zielnych z rodziny Kommelinovye, rosnących w wilgotnym półcieniu tropików i subtropików Antyli, a także krajów Ameryki Środkowej i Południowej. W rodzaju jest 12 gatunków, a niektóre z nich są uprawiane w kulturze wewnętrznej. Nazwa rośliny pochodzi od dwóch greckich słów, które tłumaczy się jako „piękna” i „lilia”, chociaż najbliższym krewnym kalizji nie jest lilia, ale tradescantia.

Rosnące trudności

Callisia
Zasadniczo przędziorki i wciornastki lubią osiedlać się na kwiatach. Do ochrony lepiej jest używać produktów biologicznych.

Tradycyjni uzdrowiciele używają kalizji jako rośliny leczniczej. Mówi się, że jego sok zawiera wysoce aktywne związki beta-sitosterolu, które mogą pomóc w walce z chorobami:

• gruczoł krokowy;
• metabolizm;
• statki;
• układ hormonalny.

Callisia zasługuje na uwagę hodowców kwiatów ze względu na ich bezpretensjonalność.

Sadzenie i pielęgnacja kalizji (w skrócie)

• Kwiat:
  w kulturze wewnętrznej kwitnie rzadko, zwykle późnym latem lub wczesną jesienią.
• Oświetlenie:
  jasne rozproszone światło lub półcień.
• Temperatura:
  w okresie aktywnego wzrostu - 20-24 ºC, jesienią i zimą - 16-18 ºC. Dolna granica temperatury to 14 ºC.
• Podlewanie:
  w okresie wegetacji - gdy górna warstwa podłoża wysycha. Zimą między podlewaniami podłoże powinno wyschnąć do jednej trzeciej głębokości.
• Wilgotność powietrza:
  wzrosła. W upale zaleca się regularne spryskiwanie liści drobnym sprayem.
• Top dressing:
  od kwietnia do października - 2 razy w miesiącu roztworem złożonego nawozu mineralnego. W pozostałej części roku nie można stosować nawozu.
• Okres odpoczynku:
  od listopada do marca.
• Transfer:
  młode rośliny - rocznie, dorośli - raz na 2-3 lata.
• Reprodukcja:
  wierzchołkowe sadzonki, nawarstwianie, dzielenie kłącza.
• Choroby:
  utrata dekoracyjności w wyniku złej opieki lub naruszenia warunków pozbawienia wolności.
• Szkodniki:
  wciornastki i przędziorków.
• Nieruchomości:
  roślina nie toleruje dymu tytoniowego.

Przeczytaj więcej o uprawie kalizji poniżej.

Reprodukcja

Callisia jest rozmnażana:

• wierzchołkowe sadzonki;
• warstwowanie.

Callisia
Sadzonki tnie się wiosną, a następnie wkłada do wody. Po pojawieniu się korzeni roślina jest przeszczepiana do ziemi. Aby uzyskać większą atrakcyjność przyszłej kompozycji, kilka sadzonek sadzi się w jednej doniczce.

Warstwy są upuszczane bezpośrednio na ziemię w pobliżu rośliny. Po pojawieniu się korzeni są odcinane i sadzone w osobnym pojemniku.

Opieka nad kalisią w domu

Jak dbać o kalis w domu

Kwiat kalizji należy trzymać w jasnym, rozproszonym świetle, ale osłoniętym od bezpośredniego światła słonecznego. W dobrze oświetlonym pomieszczeniu kalizję można umieścić nawet z dala od okna. Kalizja roślin wewnętrznych - kwiat nie do kuchni: nie toleruje dymu tytoniowego,

spalin, zanieczyszczeń i potrzebuje stałego dopływu świeżego powietrza, dlatego kalizja domowa lubi spędzać lato na balkonie lub w ogrodzie. Roślinę tę można uprawiać nie tylko w pomieszczeniach mieszkalnych, ale także w biurach, organizując wentylację bez przeciągów, które szkodzą kwiatowi nawet bardziej niż stęchłe powietrze.

Na zdjęciu: Callisia w warunkach naturalnych

Zwykła temperatura pokojowa jest odpowiednia dla Callisia: latem 20-24 ˚C, zimą - 16-20 ˚C. Kalizję należy jednak chronić przed nagłymi zmianami i niskimi temperaturami: dolna granica dla rośliny zimą to +14 ˚C.

Podlewanie i karmienie kalizji

W okresie aktywnego wzrostu, czyli od wiosny do jesieni kalizję podlewa się miękką wodą o temperaturze pokojowej, gdy tylko wyschnie wierzchnia warstwa gleby w doniczce. Zimą podlewanie jest zmniejszone, zwłaszcza jeśli uśpiony okres kalizji jest chłodny.

Nie można jednak dopuścić do całkowitego wyschnięcia podłoża w doniczce: roślina może umrzeć. Podczas podlewania woda nie powinna wpadać do środka wylotu: może to spowodować tworzenie się zgnilizny.

Kalizja kwiatów tropikalnych wymaga dużej wilgotności powietrza, szczególnie w okresie letnich upałów i zimą, kiedy w mieszkaniu urządzenia grzewcze pracują z pełną mocą. Aby roślina nie cierpiała z powodu suchego powietrza, często trzeba ją spryskać drobnym sprayem lub użyć domowego nawilżacza.

Od kwietnia do października kalizię karmi się 2 razy w miesiącu roztworem złożonego nawozu mineralnego, przez resztę czasu roślina nie potrzebuje karmienia.

Przeszczep kalizji

Młody kalis przeszczepia się co roku, dorosły - raz na 2-3 lata. Roślinę przenosi się do doniczki wypełnionej ekspandowaną gliną lub kamykami, która powinna być o 2 cm większa niż średnica starych naczyń, a pozostałą przestrzeń wypełnia się mieszaniną równych części darni, próchnicy, piasku i ziemi liściastej. Po przeszczepie kalizja jest podlewana.

Na zdjęciu: Callisia w domu

Niektórzy hodowcy uważają, że przeszczep kalizji nie ma sensu; lepiej wyhodować nową roślinę z sadzonek. Jeśli twoja kalizja w dolnej części łodygi jest bardzo naga, prawdopodobnie lepiej jest wykonać sadzonki zamiast przesadzać. Jednak przy dobrej pielęgnacji roślina starzeje się i nie rośnie bardzo szybko.

Powielanie kalizji

Callisia jest rozmnażana przez cały rok w taki sam sposób jak Tradescantia, bluszcz czy hoya. Na przykład odcinają wierzchołkową łodygę z 3-4 międzywęźlami, zanurzają ją w wodzie za pomocą cięcia i czekają, aż korzenie odrosną. Ukorzenione sadzonki sadzi się w kilku kawałkach w doniczce z podłożem. Łatwo jest rozmnażać kalizję również poprzez nakładanie warstw:

pęd jest dodawany kroplami na poziomie drugiego lub trzeciego węzła, bezpośrednio w doniczce z rośliną, jeśli pozwala na to miejsce, lub obok niego umieszcza się inną doniczkę z podłożem i dodaje się do niej sadzonki. Gdy tylko pęd się zakorzeni, jest oddzielany od rośliny matecznej.

Podczas przesadzania możesz podzielić kalis na części i sadzić je w różnych doniczkach.

Przeszczep i podłoże

Lepiej nie przeszczepiać kalizji, ale stale otrzymywać nowe rośliny z wierzchołkowych pędów.

Callisia

Gleba do sadzenia musi być luźna i przepuszczalna. Do przygotowania podłoża ogrodniczego potrzebne są następujące składniki w równych częściach:

• ziemia sodowa;
• ziemia liściasta;
• humus;
• piasek;
• torf.

Lepiej jest położyć połamaną cegłę, ekspandowaną glinę na dnie doniczki.

Szkodniki i choroby Callisia

Choroby kalisii i ich leczenie

Infekcje prawie nie dotyczą Callisia, ale jeśli roślina nagle zacznie boleć, to wyłącznie Twoja wina: najwyraźniej nie stworzyłeś dla niej niezbędnych warunków lub nie zadbałeś o nią.

• Na przykład, jeśli końcówki liści kalizji zaczną wysychać, oznacza to, że roślina doświadcza chronicznego braku wilgoci i cierpi na suche powietrze.
• Słabe oświetlenie prowadzi do rozciągania pędów i utraty liści kalizji.
• Stojąca woda w korzeniach z powodu słabego drenażu lub zbyt dużego podlewania może spowodować opadanie liści i gnicie korzeni.

Przeczytaj ponownie rozdział o warunkach utrzymywania kalizji i zaleceniach dotyczących pielęgnacji roślin, a następnie popraw znalezione błędy.

Callisia to szkodniki i walcz z nimi

Spośród szkodników kalizję mogą zaatakować wciornastki i przędziorków. Oba te szkodniki żywią się sokiem roślinnym poprzez ukąszenia liści, dlatego żółkną i odpadają, a roślina stopniowo usycha. Wciornastki

można zniszczyć preparatami owadobójczymi, oraz
kleszcze
- roztoczobójczy. Zaleca się przeprowadzanie zabiegów na świeżym powietrzu, ponieważ leki te są toksyczne dla ludzi i zwierząt domowych.

Skład chemiczny pachnących kalisów

Bogaty skład chemikaliów i związków oraz ich doskonałe proporcje sprawiły, że roślina ta znajduje się w szeregu unikalnych naturalnych środków, które zapewniają ludziom zdrowie i urodę.

Co zawiera żeń-szeń domowy:

- Flawonoidy.

Należą do środków przeciwbakteryjnych, wykrztuśnych, rozszerzających naczynia krwionośne, pomagają normalizować pracę mięśnia sercowego, mają właściwości przeciwhistaminowe.

- Pektyny.

Są naturalnym absorbentem zdolnym do wiązania i usuwania toksyn, metali ciężkich, radionuklidów z organizmu oraz mają korzystny wpływ na jelita.

- Fitosterole.

Wytwarzaj i syntetyzuj hormony. Pomagają obniżyć poziom cholesterolu we krwi, są uważane za naturalne środki antyseptyczne dla organizmu, immunostymulanty.

- witaminy.

Witaminy A, C, B, aminokwasy, żelazo, cynk, potas i wapń. Istnieją stymulanty biogenne (metale w połączeniu z substancjami organicznymi), które mogą wzmacniać działanie składników odżywczych dostających się do organizmu.

- Garbniki.

Są bardzo przydatne w przewodzie pokarmowym, pomagają w leczeniu stanów zapalnych błon śluzowych wszystkich narządów.

Rodzaje i odmiany kalizji

Lub Callisia wdzięczna

- miniaturowa roślina z kolankowatymi, pełzającymi pędami o długości ponad pół metra, które najpierw rosną prosto, a następnie opadają. Ta roślina jest bardzo podobna do Tradescantia. Osiąga wysokość 30-40 cm Zarówno liście, jak i łodygi wdzięcznej kalizji pokryte są aksamitnym pokwitaniem. Owalne, spiczaste na końcach, petiolate, do 6 cm długości, blaszki liściowe rośliny są pomalowane na fioletowo-zielony odcień na dolnej stronie i ciemnozielone ze srebrzystymi paskami na górnej stronie. Gatunek ten kwitnie białymi kwiatami, które tworzą się na końcach pędów. Roślina nie żyje zbyt długo: po dwóch latach liście, które tracą swoją jasność, nie zakrywają już pędów tak mocno, więc hodowcy przywracają winorośl przez sadzonki lub nawarstwianie.

Na zdjęciu: Callisia elegans

Roślina zmienna, której dekoracyjność zależy od różnorodności i warunków przetrzymywania. Jest soczysty o pełzających łodygach, które szybko zakorzeniają się w węzłach i soczystych, lancetowatych, silnie wklęsłych dwurzędowych liściach z podłużnym rowkiem, pomalowanych na górnej stronie brązowo-zielonym odcieniem czerwieni w słońcu i brązowawo - fiolet na dole. Liście są nagie, ale wzdłuż linii wychodzącej z zatoki, otoczone drobnymi włoskami, osiągające 2 cm długości i 1,5 cm szerokości.

Na zdjęciu: Callisia navicularis

Pełzająca Callisia (Callisia repens)

Roślina ma do 20 cm wysokości i do 30 cm szerokości z cienkimi czerwonawymi lub fioletowymi łodygami i małymi jasnozielonymi liśćmi w kształcie serca w fioletowych plamkach ułożonych na nich w dwóch rzędach. Kwiaty tego gatunku są białe i niepozorne. W domu Callisia repens jest uprawiana w zawieszonych konstrukcjach, aw ogrodzie jest używana jako roślina okrywowa. Znane są takie formy ogrodowe gatunku:

• Bianca
  - Callisia z czerwono-fioletowymi delikatnymi łodygami i małymi jasnozielonymi liśćmi;
• Różowa Pantera
  - odmiana o prążkowanych różowozielonych liściach.

Popularne są również odmiany Callisia Pink Lady, Noum Popula i Tortl.

Pochodzenie. USA, Argentyna.

Opis

... Callisia flower to bardzo dekoracyjna, kaskadowa, nisko rosnąca wieloletnia roślina zielna z wieloma małymi zielonymi, mięsistymi liśćmi na pełzających łodygach. Z biegiem czasu roślina tworzy gęste skupiska. U niektórych gatunków dolna część blaszek liściowych jest koloru fioletowego, a jesienią i zimą liście stają się ciemnofioletowe. Kwiaty są białe, czasem pachnące. Uprawiane dla atrakcyjnych liści, kwiaty są niepozorne. Istnieją odmiany o liściach w paski.

Odmiany:

Złote wąsy lub pachnąca kalizja - Callisia fragrans

Złote wąsy nie wyglądają tak atrakcyjnie jak gatunki ozdobne, ale są cenną rośliną leczniczą i są w stanie oczyścić powietrze w pomieszczeniach ze szkodliwych substancji. Pełzająca wieloletnia wiecznie zielona roślina zielna o podłużnych, eliptycznych, spiczastych liściach do 25 cm długości i do 5 cm szerokości, opadające łodygi osiągają 90 cm długości. Liście są błyszcząco zielone, przy dobrym oświetleniu nabierają czerwonawo-fioletowego odcienia. Kwiaty są białe, pachnące, z trzema podłużnymi płatkami, krótkotrwałe.

Callisia navicular lub tradescantia navicular - Callisia navicularis

Miniaturowa bylina wiecznie soczysta z obficie rozgałęzionymi, fantazyjnie zakrzywionymi łodygami. Ze względu na swoje liście ma niezwykle nietypowy wygląd - liście są różowe, bordowe lub zielone, w zależności od oświetlenia i rodzaju rośliny, sercowate, siedzące, wychodzące z łodyg na przemian naprzeciw siebie. Kwiaty są małe, ale atrakcyjne, różowe, z 3 zaokrąglonymi płatkami i długimi żółtymi pręcikami.

Wysokość

... Rośnie szybko i może osiągnąć wysokość 10 cm.Opadające łodygi rośliny dorastają do 40 - 90 cm.

Rodzaje kalizji ze zdjęciami i opisami

Rodzaj obejmuje 20 gatunków wspaniałych roślin, niektóre z nich są wykorzystywane w domowej kwiaciarni.

Callisia wdzięczna Callisia elegans

Najpopularniejszy i pierwszy wśród uprawianych gatunków. Krzew jest bujny, soczyste łodygi są gęsto pokryte blaszkami liściowymi w kształcie włóczni. Na ciemnozielonym tle górnej części liścia rozrzucone są srebrzyste paski, odwrotna strona jest fioletowa.

Callisia navicular Callisia navicularis

Kształt liści (łódka lub łódka) nasunął nazwę gatunku. Płytki liściowe są mięsiste, zielone z szarawym odcieniem, jakby wylane z wosku. Na odwrocie liście usiane są fioletowymi plamkami - rodzaj ochrony przed intensywnym nasłonecznieniem. Kwiaty są różowe lub liliowe.

Callisia pełzająca Callisia repens

Mięsiste liście o jasnozielonym kolorze sadzi się parami na licznych pędach. Odmiany o fioletowych łodygach są powszechne i mogą zakorzenić się w każdym węźle. Liście owalne, długości 1-4 cm, szerokości 1-2 cm, ostre na wierzchołku, zaokrąglone u nasady, siedzące, soczyste, nagie, z wyjątkiem gatunków owłosionych.

Pachnąca Callisia Callisia fragrans czyli legendarne złote wąsy

Zewnętrznie przypomina lilię pokojową. Blaszki liści są długie, ciemnozielone, a po potarciu mogą stać się różowe i pachną. Z pędu głównego odchodzą pędy kolankowate lub wąsy, na końcach których tworzy się nowa roślina (można je ukorzenić). Kwiaty są śnieżnobiałe.

Właściwości lecznicze pachnących kalisów są wątpliwe i nie zostały potwierdzone oficjalnymi badaniami. W soku znaleziono flawonoidy - kemferol i kwercetynę. W medycynie ludowej stosowany jest w leczeniu wrzodów, chorób jelit, układu hormonalnego, miażdżycy, zaburzeń metabolicznych, gojenia się ran. Nie należy podejmować leczenia bez zgody lekarza Ezoterycy zalecają umieszczenie rośliny na czele sypialni, aby pozbyć się koszmarów.

Należy pamiętać, że kalizja może powodować reakcję alergiczną u naszych mniejszych braci (zwłaszcza kotów i psów), która objawia się zaczerwienieniem skóry i swędzeniem. Pod tym względem dwa ostatnie opisane rodzaje kalizji są bezpieczniejsze.

Pielęgnacja Callisia

Warunki temperaturowe

... Zawartość umiarkowanie ciepła. Za idealną uważa się temperaturę około 18 ° C. W cieplejszych warunkach należy zwiększyć częstotliwość podlewania i wilgotność powietrza. Zimą, gdy roślina odpoczywa, należy ją umieścić w chłodniejszym miejscu o temperaturze 10-15 ° C.

Oświetlenie

... Miejsce dobrze oświetlone, bez bezpośredniego nasłonecznienia w ciągu dnia. Słońce może uderzać w roślinę tylko w godzinach porannych i wieczornych. W półcieniu liście tracą atrakcyjny kolor.

Callisia w domu

... Regularnie ściskaj końcówki młodych pędów, aby roślina była zwarta. Jeśli przycinanie nie zostanie przeprowadzone, roślina będzie wyglądać nieporządnie. Usuń na czas zbyt zielone liście, które również psują wygląd rośliny.

Podłoże

... Dobrze przepuszczalna i pożywna gleba torfowa z dodatkiem gruboziarnistego piasku i perlitu.

Top dressing

... Co dwa tygodnie, w okresie aktywnego wzrostu, karmione są standardowymi płynnymi nawozami. W okresie odpoczynku karmienie jest zatrzymane.

Spotkanie

... Dobry do wieszania koszy z długimi łodygami zwisającymi z krawędzi garnka.

Czas kwitnienia.

Kwiaty z reguły niepozorne, pojawiają się latem.

Wilgotność powietrza

... Warto pamiętać, że im wyższa temperatura zawartości, tym wyższa powinna być wilgotność. Umieść doniczkę na tacy z wilgotnym żwirem, użyj nawilżacza w pomieszczeniu lub regularnie spryskaj liście miękką wodą o temperaturze pokojowej.

Wilgotność gleby

... Podlewanie jest obfite, jednak wierzchnią warstwę gleby należy lekko osuszyć przed kolejnym podlewaniem. Zawsze usuwaj nadmiar wody ze studzienki. W okresie odpoczynku częstotliwość podlewania jest zmniejszona.

Transfer

... W zależności od rodzaju, częstotliwość przeszczepiania kalizji jest różna. Rośliny o pasiastych liściach często nie wymagają przesadzania w ogóle, ponieważ po 2 latach rośliny tracą swoją atrakcyjność i należy je zastąpić nowymi. Szybko rosnące gatunki przesadza się co roku wiosną do większych doniczek.

Reprodukcja

... Callisia jest bliską krewną Tradescantia i rozmnaża się również przez sadzonki pobrane wiosną. Odetnij sadzonki o długości od 5 do 10 cm i usuń z nich dolne liście. Ukorzenić w wilgotnej mieszance torfu i piasku lub w zwykłej szklance wody. Do ukorzeniania można użyć sproszkowanych hormonów wzrostu. Przykryj młode rośliny przezroczystym plastikowym kapturem lub szkłem, aby utrzymać wilgoć i umieść w ciepłym miejscu w półcieniu. Rootowanie trwa 2-3 tygodnie.

Szkodniki i choroby

... Końcówki liści brązowieją i wysychają przy niedostatecznej wilgotności powietrza. Gnije w wodach podmokłych i stojących, szczególnie w okresie jesienno-zimowym. Najczęstszymi szkodnikami są mszyce i przędziorków.

Uwaga

... Z wiekiem łodygi kalizji są często nagie w dolnej części i roślina ta jest zmieniana na nową. Niektóre rodzaje kalizji powodują reakcje alergiczne u zwierząt domowych.

Hydroponika

.

Możesz być zainteresowanym także tym:

Callisia to rodzaj wieloletnich, wiecznie zielonych roślin zielnych z rodziny Kommelin. Większość przedstawicieli rodzaju charakteryzuje się pełzającymi łodygami. Siedliska naturalne - wilgotne, zacienione miejsca lasów tropikalnych i subtropikalnych Ameryki Środkowej i Południowej, gdzie roślina tworzy gęstą darń.

Jako ozdobne rośliny domowe uprawiane są Callisia gentlei i Callisia repens. Ale szczególnie popularna Callisia fragrans lub "złote wąsy" jest uprawiana jako roślina lecznicza.

Callisia elegancka

- wieloletnia roślina zielna o pełzających łodygach, przypominająca tredescantię. Liście ułożone są na pędzie naprzemiennie w 2 rzędach, owalne, ostro zakończone. Liście są aksamitne, ciemnozielone z wąskimi podłużnymi srebrzystobiałymi paskami wzdłuż nerwów, fioletowo-zielone na grzbiecie. Pędy i liście pokryte są lekko owłosieniem. Kwiaty drobne, białe, umiejscowione na wierzchołkach pędów.

Callisia pełzająca

- roślina zielna, z miniaturowymi liśćmi o długości 0,5-2 cm, wysokości ok. 10 cm Łodygi pełzające, cienkie, liście ułożone są w 2 rzędach blisko siebie. Liście są zielone z ledwo zauważalnymi fioletowymi plamkami, z tyłu - z bordowym odcieniem. Roślina rośnie bardzo szybko i przypomina zielony dywan.

Callisia pachnąca

(Callisia fragrans) osiąga 70-120 cm wysokości, jej pędy są grube. Mięsiste, istnieją dwa typy: wyprostowane pionowe z dużymi wydłużonymi liśćmi, przypominającymi kukurydzę i poziome, pełzające, o słabo rozwiniętych liściach, tworzące na końcach rozetę liściową. Kwiaty są wdzięczne, białe, małe. Rzadko kwitnie w domu. Gatunek ten znany jest ze swoich właściwości leczniczych, z powodu których nazywany jest „domowym żeń-szeniem”.

Jak rozmnaża się roślina

Callisia rozmnaża się przez młode pędy, odcina się dopiero wtedy, gdy liczba stawów osiągnie 8-10 sztuk. Zrazy można umieścić w pojemniku z wodą, można użyć mokrego piasku. Kiedy pojawiają się korzenie, młoda roślina jest sadzona w ziemi. Najlepszy okres lęgowy trwa od marca do kwietnia. W pierwszym roku następuje tworzenie się rośliny, a następnie pojawiają się pędy.Do celów leczniczych należy wybierać pędy o fioletowym odcieniu, z 10-12 stawami. Jesienią obserwuje się maksymalne nagromadzenie użytecznych właściwości.

Właściwości lecznicze „Złotych Wąsów”

Pachnący sok Callisia zawiera kwercetynę i kemferol. Kwarcetyna działa przeciwzapalnie i przeciwutleniająco, spowalnia procesy oksydacyjne w organizmie, polecana jest przy leczeniu procesów zapalnych, w tym artrozy i artretyzmu. Camferol - działa tonizująco i przeciwzapalnie, wzmacnia naczynia włosowate oraz usuwa nadmiar płynów z organizmu. Substancje te, posiadające podobne właściwości, wzmacniają wzajemne działanie.

Nalewka ze Złotych Wąsów jest doskonałym środkiem przeciwzapalnym i tonizującym. Zewnętrzne stosowanie pachnących kalisów ma dobry wpływ na gojenie się ran i owrzodzeń troficznych.

Tradycyjni uzdrowiciele stosują tę roślinę w leczeniu chorób endokrynologicznych, wzmacnianiu naczyń krwionośnych i serca, w leczeniu nerek i wątroby, a także w ramach kompleksowego leczenia schorzeń przewodu pokarmowego. Ale wiadomo również, że nierozsądne spożycie soku i napar ze złotych wąsów może spowodować zatrucie i poważne objawy alergiczne.

W domu roślina ze złotymi wąsami jest zwykle stosowana w leczeniu chorób zapalnych skóry i stawów. W celach terapeutycznych można wziąć liście (rozgniecione, aby pojawił się sok) i nałożyć na rany, otarcia, zrogowacenia, czyraki. Nalewka na alkohol lub wódkę z kawałków pędów poziomych służy do wcierania w choroby zapalne stawów.

Złote wąsy są uważane za dorosłe, a zatem lecznicze, gdy na końcu wąsów pojawia się rozeta z liśćmi, nadająca się do separacji i dalszego ukorzeniania. Najczęściej młoda roślina jest odcinana, zakorzeniona w nowej doniczce. Sam pęd jest podzielony na części i używany do leczenia natychmiast lub umieszczany w naczyniu szklanym, zalany alkoholem lub wódką, szczelnie zamknięty i umieszczony w ciemnym miejscu.

Ważny

! Kalizję pachnącą (złote wąsy) można uprawiać tylko w celach leczniczych w czystym, regularnie wentylowanym pomieszczeniu lub na świeżym powietrzu. Opary kuchenne, dym tytoniowy i inne szkodliwe substancje są intensywnie pochłaniane przez liście rośliny. Jest to przydatne do oczyszczania atmosfery w domu, ale nie nadaje się do leczenia.

Callisia jest uprawiana jako roślina ampelowa lub okrywowa, najlepiej sadzić ją w wiszącym koszu lub w wysokiej doniczce. Opieka nad wszystkimi popularnymi odmianami w pomieszczeniach jest mniej więcej taka sama, nie jest to szczególnie trudne.

Oświetlenie

... Callisia uwielbia światło, ale pożądane jest, aby było rozproszone. W dobrym świetle liście są jasne i bogate w kolory.

Temperatura

... Roślina kochająca ciepło, nie lubi nagłych zmian temperatury. Lepiej jest utrzymywać ją w temperaturze 15-20 ° C zimą i -20-25 ° C latem. W ciepłe dni warto wynieść go na balkon lub taras, ale odebrać go, zanim noce się ochłodzą.

Gleba

... Najbardziej odpowiednia jest żyzna luźna gleba o neutralnej kwasowości, można przygotować mieszankę darni i gleby liściastej z dodatkiem próchnicy, torfu i piasku (pobranych w równych ilościach).

Podlewanie

... Roślina kochająca wilgoć, ale jeśli zapomnisz o wodzie, nic specjalnego się z nią nie stanie. Latem kalisia jest obficie podlewana, letnią osiadłą wodą, zimą podlewanie jest umiarkowane. Pomocne jest regularne opryskiwanie.

Nawóz

... Callisia jest karmiona od kwietnia do września złożonym nawozem mineralnym, raz lub dwa razy w miesiącu. Przed użyciem do zabiegu złote wąsy nie są karmione ani podlewane słabym nawozem organicznym.

Transfer

... Wszystkie kalusy rosną szybko, więc w razie potrzeby przesadzane są tylko młode rośliny. Dorosłej rośliny zwykle nie przesadza się, ale ukorzenione są po prostu nowe sadzonki lub wyloty potomne. Sadzonki zakorzeniają się całkowicie w ciągu 2-3 tygodni.W przypadku pełzania kalizji, aby uzyskać bujny krzew, od razu po rozpoczęciu wzrostu zaleca się uszczypnąć wierzchołek, aby pobudzić pojawienie się pędów bocznych.

Reprodukcja

... Propagowane przez sadzonki, pachnące kalisie - również przez rozety córki. Sadzonki są zwykle ukorzenione w czystej wodzie i sadzone w podłożu dopiero po pełnym rozwinięciu systemu korzeniowego. Na otwartym polu lub w szerokiej donicy pędy pełzające łatwo kiełkują w kontakcie z mokrą glebą.

Callisia

- wieloletnia roślina zielna z rodziny Kommlinovye. Callisia pochodzi z Ameryki Środkowej i Południowej.

Z 12 gatunków roślin należących do rodzaju Kallisia tylko 5 jest uprawianych w domu:

1. Elegancki;
2. Tehuantepec;
3. Łódkowaty;
4. Pnący;
5. Pachnący.

Widoki wewnętrzne

Callisia elegancka (pełna wdzięku)

- roślina osiągająca 30-40 cm wysokości, pędy pełzające. Liście są ciemnozielone, ze srebrzystobiałymi paskami na górnej stronie, a poniżej - z fioletowym odcieniem. Mają owalny kształt, spiczasty na końcach. Dojrzewające łodygi i liście. Kwitnie białymi kwiatami, które znajdują się na końcach pędów.

Callisia tehuantepec

przypomina elegancki, ale na liściach nie ma srebrzystobiałych pasków. Jej kwiaty są jasnoróżowe.

Callisia scaphoid

- roślina o soczystych liściach na krótkich łodygach, zielonej powyżej i brązowo-fioletowej poniżej. Liście kształtem przypominają łódkę, osiągają 2 cm długości i 1,5 cm szerokości, gdy roślina rośnie w ostrym słońcu, liście stają się czerwonawe.

Callisia pełzająca

- roślina osiągająca wysokość 10 cm rośnie bardzo szybko. Pędy są cienkie, pełzające, z małymi zielonymi liśćmi, do 2 cm długości. Na górnej stronie liści ledwo zauważalne są fioletowe plamki, na dolnej stronie liście mają odcień bordowy.

Callisia pachnąca lub „złote wąsy”

... W warunkach wewnętrznych roślina osiąga wysokość 1-1,5 m. Posiada 2 rodzaje pędów: wyprostowane i poziome. W pierwszym przypadku liście są normalnie rozwinięte, osiągają 20-30 cm długości, 5-6 cm szerokości, w drugich są wyrostki kędzierzawe (wąsy), składające się z stawów zakończonych wiechami liściowymi (liście słabo rozwinięte). Kwitnienie występuje pod koniec zimy, w warunkach wewnętrznych jest to rzadkie. Kwiaty są małe, niepozorne.

Jest szeroko stosowany w medycynie ludowej w leczeniu różnych chorób. Jego poziome pędy, które osiągnęły wystarczający stopień dojrzałości (gdy międzywęźle nabierają fioletowego odcienia), działają jak surowiec leczniczy.

Opieka

Callisia dobrze rośnie w jasnym rozproszonym świetle, łódeczkowaty toleruje również bezpośrednie promienie słoneczne. Aby zapewnić normalny rozwój, musisz zapewnić 8-10 godzin światła dziennego, przy braku oświetlenia liście stają się blade, odległość między nimi wzrasta, gdy pędy są rozciągane.

Nie toleruje zmian temperatury. Latem należy zapewnić około 20-25 ° С, a zimą 15-20 ° С.

Podlewany miękką, osiadłą wodą, obficie latem, umiarkowanie zimą. Niepożądane jest wysychanie ziemnej śpiączki. Wymagane jest częste opryskiwanie. Ten elegancki należy spryskać małym opryskiwaczem, ponieważ liście mają pokwitanie.

W ciepłym sezonie roślinę należy karmić nawozami mineralnymi („Uniflor-growth”) w odstępach 1 raz na 10 dni.

Szkodniki

Przy wilgotności powietrza poniżej 60% i może mieć wpływ. Aby z nimi walczyć, musisz użyć mycia liści wodą z mydłem. Jeśli jest dużo, lepiej zastosować (agrawertyn, wermitic, inta-vir).

Choroby

Roślina starzeje się wystarczająco szybko, dolna część łodygi jest odsłonięta, dlatego konieczne jest przycinanie pędów raz na 2-3 lata w celu odmłodzenia lub uszczypnięcie ich corocznie.

Przy niewystarczającej wilgotności końcówki liści wysychają. Konieczne jest terminowe podlewanie i opryskiwanie rośliny.

Przy nadmiernym podlewaniu i stojącej wodzie w doniczce łodygi i korzenie mogą gnić. Jeśli tak się stanie, konieczne jest usunięcie zepsutych części rośliny, a te, które przeżyły, należy przesadzić do nowej gleby. W takim przypadku wszystkie sekcje muszą być obrobione kruszonym węglem.

Reprodukcja

Kalizja jest rozmnażana głównie przez sadzonki wierzchołkowe. Sadzonki, składające się z 2 stawów, są ukorzenione w wodzie lub lekkiej glebie odżywczej pod szklaną pokrywą. Korzenie pojawiają się szybko, po 7-10 dniach.

Callisia może być również rozmnażana przez ukorzenienie długich pędów poziomych. Kiedy te pędy dotkną ziemi, korzenie zaczynają się rozwijać. Aby przyspieszyć proces ukorzeniania, część pędu można posypać ziemią. Po ukorzenieniu pędy można odciąć od rośliny matecznej i przesadzić na stałe.

Gleba do sadzenia powinna składać się z darni i gleby liściastej, próchnicy, torfu i piasku (w równych ilościach). Należy zapewnić dobry drenaż.

Zawartość

Callisia to roślina tropikalna, ale dobrze rośnie w domu. Aby stworzyć optymalne warunki, musisz:

• utrzymywać temperaturę otoczenia w granicach 18-25 stopni;
• okresowo spryskaj kwiat z butelki z rozpylaczem.

W przypadku kalizji należy wziąć pod uwagę ich cechy:

• kolor liści zależy od intensywności światła słonecznego;
• nie lubi nagłych zmian temperatury;
• przesuszenie ziemnej śpiączki prowadzi do śmierci rośliny;
• stare pędy szybko się ujawniają.

Lecznicze właściwości kalizji

Liście rośliny są zdolne do uwalniania korzystnych fitoncydów do atmosfery, dlatego zaleca się przenoszenie sadzenia do głowy łóżka w nocy. Pomoże pozbyć się bezsenności i koszmarów sennych. Sok ze Złotych Wąsów jest przydatny i stosowany w medycynie ludowej:

• wspomaga gojenie się ran;
• leczy choroby skóry;
• eliminuje liszaje, wrzody, egzemy;
• pomaga pozbyć się wrzodów i problemów z jelitami.

Ścięgnistą część plantacji można przeżuć przed pójściem spać - połknąć sok i wyrzucić miazgę.

Pożytek i szkoda

Pełzanie Callisia, podobnie jak inne jej odmiany, ma pozytywny wpływ na organizm. Jej sok jest bogaty w minerały i witaminy. Beta-sitosterol w składzie kalizji pomaga przy miażdżycy, chorobach tarczycy, zaburzeniach metabolicznych i innych schorzeniach. Z praktyki tradycyjnych uzdrowicieli wiadomo, że właściwości lecznicze kalizji są podobne do żeń-szenia i rhodioli, chociaż nauka tego nie udowodniła. Kiedy pojawia się choroba, każdy sam decyduje, czy leczyć się w sposób tradycyjny, czy ludowy. Ale to, co zostało udowodnione na pewno, to oczyszczające działanie rośliny.

Sadząc kwiat, właściciele otrzymują darmowy i bardzo piękny oczyszczacz powietrza. Energia pełzających kalii pozytywnie wpływa na domową atmosferę. Dzięki tej roślinie w domu panuje spokój i zrozumienie. Właściwości antyseptyczne fitoncydów kwiatowych mają korzystny wpływ na ludzi. Dlatego zaleca się umieszczenie go w sypialni dziecięcej. Rozkwit Callisia to pierwszy znak, że energia w pomieszczeniu jest dodatnia i nie ma problemów w domu.

Warunki wzrostu kalizji

Callisia pełzająca kwiat opis zdjęcie pielęgnacyjne

Oświetlenie

Bezpośrednie światło słoneczne może uszkodzić roślinę: na powierzchni liści pojawią się brązowawe zaokrąglone plamy. Jeśli oświetlenie jest niewystarczające, pstrokate liście stracą kolor. Najlepszym rozwiązaniem jest uprawa na parapecie wschodnim lub zachodnim w okresie ciepłym, od późnej jesieni i przez całą zimę utrzymując ją na parapecie południowym. Callisia doskonale toleruje lekki cień, dzięki czemu możesz umieścić piękno z tyłu jasnego pokoju. W silnym cieniu pędy rozciągają się, odległość między parami liści wyraźnie wzrasta.

Wietrzenie

Roślina jest idealna do przestronnych pomieszczeń, które są regularnie wentylowane.W kuchni, a także w miejscach palenia, nie warto umieszczać kalizji. Przydatne jest, aby spędzić ciepły sezon na świeżym powietrzu - zabierz go na loggię, do ogrodu, ale nie zapomnij o cieniowaniu przed jasnym słońcem.

Temperatura powietrza

Callisia kocha ciepło i rozwija się komfortowo w umiarkowanych temperaturach. Tak więc w sezonie wiosenno-letnim pożądane jest utrzymywanie temperatury powietrza w granicach 20-25 ° C.

Zimą utrzymuj chłód (16-18 ° C), ale termometr nie powinien spaść poniżej 14 ° C. W przypadku hipotermii liście staną się miękkie, półprzezroczyste. Konieczne jest przywrócenie roślinie ciepła. Callisia będzie rosła szybko bez chłodnego zimowania (pędy wydłużą się i przerzedzą). Spadek temperatury nie powinien być gwałtowny, a także chronić przed przeciągami.

Choroby

Należy pamiętać, że kalizja jest podatna na szybkie starzenie. Dolne łodygi są nagie. Bardzo ważne jest coroczne przycinanie pędów w celu odmłodzenia rośliny. Ekstremalna część liści o niewystarczającym poziomie wilgoci staje się nadmiernie sucha. Możesz pomóc kulturze poprzez regularne opryskiwanie i terminowe podlewanie.

Nadmiar wody prowadzi do zastoju płynu, w wyniku czego system korzeniowy gnije. Przy takich problemach doświadczeni kwiaciarnie zalecają bez żalu usunięcie zepsutej części i przesadzenie części, która przetrwała, do nowej gleby. Każde cięcie należy potraktować pokruszonym węglem drzewnym.

Opis botaniczny

Nazwa rodzaju pochodzi od greckiego słowa. κάλλος, co oznacza „piękno”. Rzeczywiście, ta delikatna roślina zaskakuje nie pięknem kwitnienia, ale atrakcyjnym wyglądem liści.

Bylina to wolno rosnąca roślina, której wysokość dochodzi do 100 cm, a szerokość 65-120 cm, liście kalizji są dość duże (15-25 cm). W okresie wzrostu na łodydze pojawiają się wypukłe obszary, które następnie przekształcają się w czułki (oddzielne pędy). Rozety liściowe znajdują się na końcach pędów.

Anteny pierwszego typu mogą być używane do reprodukcji od momentu, gdy uzyskają kolor liliowy. Pędy drugiego rodzaju przypominają proste, mięsiste liście. Wszystkie podstawy takich pędów są umieszczone blisko siebie, więc niedoświadczeni hodowcy często uważają je za jedną dużą rozetę. Podczas szarpania liści można zobaczyć cienkie włosy, które dobrze się rozciągają.

Rodzaje kalizji i ich zdjęcia

Callisia wdzięczna
(Callisia elegans)
- wieloletnie zioło o pełzających łodygach. Liście jajowate ze spiczastym końcem długości 2 cm, szerokości 0,5-1 cm, powyżej aksamitne, ciemnozielone z wąskimi podłużnymi srebrzystobiałymi paskami wzdłuż nerwów, fioletowe poniżej. Kwiaty Callisia są małe, białe na wierzchołkach pędów.

Callisia pełzająca

(Callisia repens) ok. 10 cm wysokości, łodygi pełzające, pełzające, gęsto ulistnione. Liście z osłonką rurkową, ściśle przykrywającą łodygę, sercowate, ostro zakończone, długości około 10-15 mm. Jak widać na zdjęciu kalizji, powierzchnia liścia tego gatunku jest zielona, ​​odwrotna strona ma bordowy odcień.

Funkcje pielęgnacyjne

Aby kwiat rosnący w mieszkaniu lub biurze był zdrowy i przyjemny swoim wyglądem, należy o niego zadbać: podlewać, karmić, rozluźniać glebę, usuwać uszkodzone łodygi i suche liście. Roślina jest bezpretensjonalna do podlewania, ale gleba nie powinna wysychać, ponieważ wpłynie to negatywnie na wzrost i rozwój. Ziemia musi być stale wilgotna. Ważne jest, aby nie dopuścić do podlewania, w przeciwnym razie rozpocznie się gnicie łodyg i korzeni. Pełzanie Callisia w opiece jest bezpretensjonalne, jednak latem wymaga regularnego podlewania, w innych okresach należy to robić w razie potrzeby. Zimą zmniejsza się podlewanie. Wymagane jest ciągłe monitorowanie powierzchni ziemi. Jeśli jest suchy, podlej go, jeśli jest mokry, nie nawilżaj. Jeśli podlewanie odbywa się rzadko, roślina więdnie, pędy wysychają.

Przeczytaj także Jak rozmnażać jaśmin z gardenii

Kwiat jest regularnie karmiony złożonym nawozem do kwiatów. Należy to robić co miesiąc, z wyłączeniem zimy. W tym czasie karmienie ustaje. Częstsze karmienie jest niepożądane, ponieważ roślina będzie gwałtownie rosła, łodygi słabną.

Gdzie najlepiej umieścić kwiatek?

Jeśli uprawa pełzających kalii odbywa się w jasnym pomieszczeniu, nie jest konieczne umieszczanie jej na parapecie. Możesz zdefiniować miejsce na kwiatek w głębi pomieszczenia, gdzie nie ma bezpośredniego światła słonecznego padającego na roślinę. Ze względu na tę funkcję kalizja jest często hodowana na potrzeby przestrzeni biurowej.

Dla najlepszego wzrostu i rozwoju kwiatu najlepiej nadają się przestronne przestrzenie mieszkalne lub biurowe, wyposażone w wentylację, dzięki czemu zapewniony jest dopływ świeżego powietrza. Jeśli pomieszczenie nie jest wentylowane, zawsze jest duszno, zadymione, kwiat nie wyrośnie, umrze. Latem doniczkę najlepiej wynieść na zewnątrz.

Uprawa i przesadzanie

Uprawiając kalizję w domu, trudno jest osiągnąć jej kwitnienie. Dzieje się to w pierwszych tygodniach lata. Małe, białe kwiaty. Powstają w górnej części pędów i mają raczej przyjemny zapach.

Jeśli wolisz wiszące kule wykonane z ampelicznych roślin, to do ich umieszczenia musisz wybrać zacienione obszary domu. Konieczne jest wykonanie ramy drucianej z dużymi komórkami i hakiem do mocowania go w stanie zawieszonym.

Aby gleba nie wypadła z ramy, w jej wnętrzu umieszcza się zwilżony torfowiec. Dodatkowo można wzmocnić ściany nylonem z otworami na nacięcia lub siatką tekstylną. Następnie w środku umieszcza się wilgotną mieszankę gleby. Sadzonki rośliny sadzi się ze wszystkich stron torfowca.

Powstałą kulkę należy spryskać wodą. Przez pierwsze dni powinien być owinięty w polietylen w świetle. Następnie należy usunąć folię i pozostawić roślinę w słabym świetle przez 1 dzień pamiętając o jej spryskaniu.

Przy słabym ukorzenieniu możesz dodać więcej materiału do sadzenia. Podłoże należy regularnie podlewać, a samą roślinę należy odwracać pod światło w różnych kierunkach.

Roślinę należy regularnie odmładzać za pomocą sadzonek wierzchołkowych. Muszą być sadzone w doniczce z pożywną glebą. Sesja będzie gotowa, jeśli na pędzie pojawi się więcej niż 12 „stawów”.

Opis i cechy rośliny

Callisia wyróżnia się pełzającymi łodygami. Czasami można znaleźć rośliny o wyprostowanych łodygach. Ich ojczyzną są subtropikalne i tropikalne części Ameryki. Tutaj rosną na wilgotnych obszarach.

Najbardziej odpowiednim miejscem do wzrostu jest ciepłe, dość jasne pomieszczenie ze stałym dopływem świeżego powietrza.

Nie zaleca się pozostawiania kolizji w pomieszczeniach nasyconych różnymi zapachami. W okresie wiosenno-jesiennym doniczki można wyjąć na werandę lub balkon. Lepiej jest sadzić go w szerokich wazonach, dopuszczalne jest tworzenie kompozycji z innymi roślinami.

Jeśli masz zwierzęta w swoim domu, musisz ostrożnie kupować tę roślinę. Rzeczywiście, wiele gatunków, na przykład pachnące kalis, a także pełzanie, może powodować u nich alergie, objawiające się przebarwieniami skóry i swędzeniem.

Trudności w kultywowaniu kultury kalizji

Callisia praktycznie nie jest podatna na choroby. Jeśli pojawi się jakakolwiek dolegliwość, warto wiedzieć - sam w tym uczestniczyłeś, bo to zawsze wiąże się z naruszeniem dbałości o roślinę i zapewnieniem jej odpowiednich warunków przetrzymywania. Jeśli chodzi o szkodniki owadów, nikt nie jest winny. Callisia może paść ofiarą przędziorków i wciornastków.

Są też inne problemy:

• Gnicie rośliny, brązowienie organów wegetatywnych, opadanie liści. Powodem jest zalanie gleby pod kwiatem, nadmierna wilgotność gleby.
• Suszenie końcówek liści. Powodem jest brak wilgoci w glebie, niski poziom wilgotności powietrza.

Na koniec wróćmy do słynnego rodzaju kalizji - pachnącej kalizji lub złotych wąsów. Wiadomo, że roślina ta ma właściwości lecznicze. Wzbogaca powietrze w pomieszczeniu związkami bakteriobójczymi - fitoncydami. Egzotyczny sok doskonale leczy różnorodne zmiany skórne: od zadrapań po poważne rany. Jeśli umieścisz Złote Wąsy na głowie śpiącej osoby, środek ten, zgodnie z powszechnym przekonaniem, uchroni śniącego przed koszmarami. Niech twoja kalizja będzie ci wiernie służyć!

Callisia Creeping to zioło należące do rodziny Commeline. Zewnętrznie przypominająca Tradescantię, z którą jest często mylona, ​​wyróżnia się pełzającymi zwisającymi łodygami i dlatego jest uprawiana jako roślina ampelous w wiszących koszach.

• Nazwa łacińska: Callisia repens
• Rodzina: Commelinaceae
• Ojczyzna: Ameryka Środkowa i Południowa
• Uprawa: dość łatwa
• Lokalizacja: jasne rozproszone światło
• Temperatura: 12-14 ° С
• Podlewanie: regularne
• Wysokość: 50 cm
• Transfer: w razie potrzeby
• Opieka: -

Soczyste łodygi kalizji są podzielone na segmenty i silnie rozgałęzione; mają przypominające włócznię woskowe liście z jasnozieloną górną stroną i fioletową dolną. Innym gatunkiem często uprawianym w pomieszczeniach jest C. elegans, o oliwkowozielonych liściach z widocznymi białymi żyłkami na górnej stronie i fioletowoczerwonym na spodzie.

Uwaga

Callisia można łatwo znaleźć w handlu, w tym rośliny już umieszczone w wiszących koszach. Wybierz okazy z dużą ilością gałązek i liści.

Callisia jest bardzo bezpretensjonalna i dlatego jest szczególnie popularna wśród hodowców kwiatów. Może rosnąć nawet w niekorzystnych dla innych roślin warunkach i jest mało wymagający dla podłoża, które jednak musi być wystarczająco lekkie. W okresie wiosenno-letnim kalizię należy karmić płynnym nawozem dla roślin zielonych, dodając go do wody w celu nawadniania co trzy tygodnie.

Lokalizacja

Callisia dobrze radzi sobie zarówno w cieniu, jak iw jasnym świetle. Nawet wystawienie na bezpośrednie działanie promieni słonecznych nie zaszkodzi jej.

Temperatura

Pomimo tego, że kalizja może tolerować nawet niskie temperatury, lepiej nie narażać jej na taki stres.

Podlewanie

Podlewanie, regularne i obfite wiosną i latem, zmniejsza się jesienią i zimą, dzięki czemu gleba zawsze pozostaje lekko wilgotna. Stojąca woda jest niebezpieczna dla rośliny!

Transfer

Callisia jest przeszczepiana, jeśli to konieczne, jeśli roślina zaczyna cierpieć z powodu braku miejsca. W takim przypadku zaleca się podzielenie rośliny na dwie części, posadzenie jej części w różnych doniczkach lub wybranie dla niej bardziej przestronnego pojemnika.

Różnorodność gatunkowa

Roślina kalizji ma wiele odmian, które dobrze zakorzeniają się w warunkach wewnętrznych:

Elegant to bardzo mała roślina. Ma mocne i dość soczyste pędy pełzające. Cechą szczególną są piękne, aksamitne, jajowate liście. Ich kolor jest ciemnozielony, a spód jest fioletowy.

Na powierzchni widoczne srebrne paski. Liście mają długość 3–6 cm, ułożone są w 2 rzędach na każdym pędzie.

Kallizja łódeczkowata jest soczysta. Jego liście wyglądem przypominają łódkę. Pod ostrym słońcem mają czerwony odcień.

Jest to dość wymagający typ światła, który należy rzadko podlewać. Pędy mogą być krótkie lub wydłużone.

Pełzanie to niewielka roślina, której liście nie przekraczają 2 cm, na ich powierzchni widoczne są fioletowe kropki. Łodyga jest cienka, liście ułożone są na niej w dwóch rzędach. Różni się zdolnością do szybkiego wzrostu.

Pachnący, zwany także złotymi wąsami. Roślina o dość dużych liściach, długości 30 cm, ma wysokość do 1,2 m. Liście mają połysk, aw jasnym świetle nabierają różowego odcienia.

Grube łodygi mogą być pionowe z dużą rozetą lub poziome, na których liście układane są spiralnie.

Na zdjęciu pachnących kalisów widać, że roślina może wyrzucać poziome pędy. Dzieje się tak, gdy dojdzie do kolizji. Na końcach procesów pojawia się rozeta liści.

Tabela błędów i problemów konserwacyjnych

Niedoświadczeni hodowcy popełniają powszechne błędy, które prowadzą do pogorszenia wyglądu rośliny i wystąpienia chorób. Poniżej znajdują się najczęstsze błędy popełniane podczas uprawy roślin ozdobnych.

Ogólne informacje o kalizji roślin

Rodzaj Callisia należy do rodziny Kommelinov. Rośliny te pochodzą z regionów tropikalnych i subtropikalnych Ameryki Południowej i Środkowej. W Meksyku można zobaczyć dużą liczbę gatunków. Callisia jest również powszechna na Antylach. Formą życia kultury są byliny zielne. Jego charakterystyczną cechą są pędy pełzające. Niektóre odmiany kalizji mają wyprostowane łodygi, ale jest to niezwykle rzadkie. W naturze ulubionym egzotycznym miejscem jest wilgotny las, w którym panuje zmierzch. Tutaj kalizja tworzy zielony dywan darniowy.

Nazwa egzotycznego tropiku pochodzi od dwóch greckich słów: „kalos” - piękny i „lis” - lilia. Jeśli nie masz wystarczającego doświadczenia w uprawie kwiatów, kolizję można łatwo pomylić z Tradescantią. W rzeczywistości są bardzo podobni, a ponadto są przedstawicielami tej samej rodziny. Callisia jest ozdobną rośliną liściastą, chociaż ma zdolność kwitnienia. Dopiero teraz jego narządy rozrodcze są w większości nieokreślone i mają wybitne rozmiary.

Rodzaj Callisia obejmuje około 12 gatunków roślin.

... W kulturze pokojowej w większości przypadków hoduje się pachnące kalusy, eleganckie kalie i pełzające kalusy.

• Callisia pachnąca
  ... To jest dobrze znane Złote Nas, od wzmianki, od której zaczęła się ta historia. Callisia fragrant ma dwa rodzaje pędów: pionowe i poziome. Na początku powstają długie liście o dużych rozmiarach, mające rurkowaty kształt i zielony kolor. Te ostatnie wyglądają jak wąsy pełzające po powierzchni gleby - dzięki nim roślina otrzymała tak jasną nazwę. Końce wąsów ozdobione są małymi listkami.

• Callisia elegancka (pełna wdzięku)
  ... Ma ciemnozielony odcień, jajowate liście z fioletowym spodem i srebrzystymi paskami na zewnątrz. Ich końcówki są spiczaste. Narządy wegetatywne są owłosione. Pod koniec sezonu letniego lub we wrześniu na wdzięcznej kalizji pojawiają się pachnące, nieokreślone białe kwiaty.
• Callisia pełzająca
  ... Egzot miniaturowy, który charakteryzuje się zgrabnymi, sercowatymi liśćmi o soczystej zieleni z bordową stroną wewnętrzną, pędami pełzającymi, tendencją do silnego krzewienia i wzrostu.

Warunki uprawy kalisium egzotycznego

• Oświetlenie
  ... Callisia najlepiej rozwija się pod wpływem jasnego, rozproszonego światła. Najlepsza opcja na umieszczenie tropikalnego piękna: okno zachodnie lub wschodnie. Dopuszczalna jest niewielka ilość bezpośrednich promieni światła dziennego.
• Reżim termiczny
  ... Pełzający egzot jest bardzo ciepłolubny.W okresie wegetacji zalecana temperatura to + 20 + 25º, zimą ważne jest, aby w pomieszczeniu z rośliną utrzymywać tę temperaturę nie niższą niż + 14º i nie wyższą niż +20º. Ostre zmiany temperatury są szkodliwe dla kultury.
• Wilgotność powietrza
  ... Ten wskaźnik środowiska powinien być wystarczająco wysoki. Aby zapewnić taki poziom wilgotności powietrza, konieczne będzie częste spryskiwanie kalizji wodą z butelki z rozpylaczem, szczególnie latem. Wilgoć jest używana miękka, osiadła, lekko ciepła. Lepiej jednak spryskać go nie samą kulturą, ale blisko, aby nie zepsuć piękna liści.
• Gleba i pojemnik do sadzenia
  ... Callisia uwielbia odżywcze, lekko kwaśne, oddychające i przepuszczalne podłoża. Zalecany skład mieszanki gleby: 1 łyżeczka liścia, 1 łyżeczka ziemi darniowej, 1 łyżeczka torfu, 1 łyżeczka piasku i 1 łyżeczka próchnicy. Doniczka na roślinę jest wybrana średniej wielkości.

Reżim temperaturowy

Callisia pełzająca to roślina, dla której nie ma konieczności obniżania temperatury powietrza zimą. Jest to bardzo wygodne, gdy się nią opiekujesz, zwłaszcza jeśli nie ma na to sposobu. Kwiat świetnie się czuje w temperaturze pokojowej. Jedyne, czego roślina nie toleruje, to spadki temperatury, zwłaszcza w kierunku w dół. Optymalny wskaźnik latem to 20-25 o C, zimą - 16-20 o C. Jeśli w pomieszczeniu jest za gorąco, liście szybko się starzeją, w niskich temperaturach następuje gęsty wzrost i zmienia się kolor blaszek liściowych.

Rozpiętość

Miejscami wzrostu w warunkach naturalnych są tropikalne lasy deszczowe. Pełzanie Callisia preferuje zacienione obszary. Ze względu na szybkie ukorzenienie podczas wzrostu tworzy gęstą darń. Występuje na kamieniach i skałach, tworząc girlandy o niespotykanej dotąd urodzie. Miejsca dystrybucji to Meksyk, Antyle, Ameryka Południowa. Roślina jest szeroko stosowana do uprawy w pomieszczeniach.

Przeszczep kalizji

Aby krzew wyglądał dekoracyjnie, zaleca się uprawę kalizji przez kilka lat, a następnie odnowienie. Przycinanie i coroczny wiosenny przeszczep służą do przedłużenia życia.

Gleba jest lepsza niż lekko kwaśna. Przygotowywany jest z równych proporcji liści, darni, piasku i torfu. Aby wilgoć nie zatrzymała się u korzeni, konieczne jest ułożenie drenażu podczas sadzenia. Przykryj spód pojemnika 3-4 cm warstwą keramzytu, kamyków lub małych kamieni. Wlej trochę ziemi na wierzch i przenieś kalizję za pomocą glinianej grudki. Puste przestrzenie wypełnić podłożem i mocno docisnąć glebę do powierzchni palcami, wodą. Weź pojemnik 2-3 cm szerszy i głębszy niż rozmiar ziemnej śpiączki.