Niesamowity len ropuchy - właściwości lecznicze i zastosowanie

Dzika, wieloletnia ropucha (rozmaryn polny, siano, len dziki, zornitsa) z rodziny babki lancetowatej ma spektakularny wygląd, miododajny i leczniczy.

W Rosji rośnie wszędzie: na łąkach, polach, nasypach kolejowych, poboczach dróg, lasach, trawach pastewnych (jak chwast). Istnieje około 100 gatunków, projektanci krajobrazu używają 20. W ogrodach hodowany jest jako dekoracyjny.

Zobacz też artykuł na temat torby pasterskiej.

Zalety lwia paszcza

Toadflax to roślina o ciekawych kwiatach, które nadają jej atrakcyjny wygląd. Jej odmiany hybrydowe zdobią nawet ogrody. Do celów terapeutycznych stosuje się tylko len ropuchy, ponieważ sok z tego zioła jest bogaty w przydatne substancje. Zawiera:

• kwasy organiczne (w najwyższych stężeniach - jabłkowy, askorbinowy, foliowy, cytrynowy);
• garbniki;
• glikozydy flawonoidowe;
• pektyny;
• alkaloidy (peganina);
• karoten;
• cholina;
• oleje nielotne;
• fitosterole.

Tak bogaty skład jest przyczyną właściwości leczniczych ropuchy pospolitej. Ma działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe, moczopędne i żółciopędne. Ponadto roślina ma działanie tonizujące. Stosowany jest jako środek przeciw robakom, łagodny środek przeczyszczający, wykrztuśny.

Dzięki zawartości alkaloidu peganiny ropucha pomaga obniżyć ciśnienie krwi i normalizuje tętno w chorobach układu krążenia. Roślina pomaga również zwiększyć napięcie macicy, usprawnić pracę przewodu pokarmowego oraz wyeliminować problemy metaboliczne.

Ze względu na zawartość alkaloidów len uznawany jest za roślinę trującą, ale uzdrowiciele wiedzą, jak zrobić z niego antidotum. Przy prawidłowym stosowaniu zioła leczniczego manifestują się jego właściwości odtruwające, pozwalające oczyścić organizm z toksycznych substancji.

Rozmnażanie wegetatywne linarii ropuchy

Dzieląc krzew

Jak podzielić zdjęcie krzewu ropuchy linaria

Wieloletnie, dobrze rozwinięte krzewy rozmnażane są przez podział. Ostrożnie wykop krzak, podziel go na 2-3 części i umieść w przygotowanych dołkach do sadzenia.

Rozmnażanie przez zielone sadzonki

Innym sposobem jest ukorzenienie zielonych sadzonek. Są cięte wiosną lub latem i sadzone na luźnym podłożu w celu ukorzenienia. Zakryj górę szklanym słojem lub odciętą plastikową butelką. Po ukorzenieniu przeszczep na stałe miejsce wzrostu.

Ponadto wiele roślin pojawia się z samosiewu - można je przesadzić w żądane miejsce.

W jakiej formie można go użyć?

Lekarze nie praktykują stosowania ropuchy pospolitej w medycynie, ale roślina ta jest szeroko stosowana w ludowym leczeniu różnych dolegliwości. Najczęściej zioło lecznicze stosuje się w ziołolecznictwie jako środek przeczyszczający, moczopędny i żółciopędny.

Len zbiera się latem w okresie kwitnienia: zbiera się go, suszy na świeżym powietrzu lub w specjalnych suszarniach. Tylko pomieszczenie musi być często wentylowane, ponieważ trawa ma ostry i nieprzyjemny zapach. Z suszonych surowców wytwarza się różne leki do użytku zewnętrznego i wewnętrznego. Popularne są maści, napary i wywary, które są nie tylko pite, ale także używane do przygotowywania kąpieli leczniczych i balsamów.

Przepisy na zioła ropuchy

Do użytku zewnętrznego i wewnętrznego stosuje się świeżą lub suchą trawę lnianą ropuchową, która jest ścinana w okresie kwitnienia. Na zimę trawę suszy się na świeżym powietrzu, ponieważ surowiec ma niezbyt przyjemny zapach, który nasila się podczas suszenia.

Napary, wywary, maści są stosowane jako środki zaradcze. Kąpiele i płyny są stosowane w leczeniu chorób skóry, hemoroidów, porostów i brodawek. Rozcieńczony napar służy do leczenia zniszczonych włosów i eliminacji łupieżu.

Zakres i zdrowe przepisy

Jeszcze raz chcemy wyjaśnić - lekarze nie praktykują leczenia tą rośliną, ale zastosowanie ropuchy pospolitej w medycynie ludowej jest dość szerokie. To jest używane do:

• leczenie chorób żołądkowo-jelitowych (w tym wrzód trawienny, zapalenie żołądka);
• wzmocnienie odporności;
• zwiększone wydalanie moczu i żółci w chorobach nerek i wątroby;
• redukcja procesów zapalnych;
• łagodzenie obrzęku (stałe nacieki ze stanem zapalnym);
• ulga od zaparć;
• przeciwbólowy;
• poprawa wydzielania plwociny podczas kaszlu;
• usuwanie gazów z jelit z wzdęciami;
• oczyszczanie organizmu inwazją robaków;
• detoksykacja w przypadku zatrucia.

Napary ziołowe są również stosowane w leczeniu żółtaczki i obrzęku. Toadflax jest czasami stosowany w oficjalnej medycynie w celu osłabienia, zwiększenia odpływu żółci, a także jako środek moczopędny. Czasami jest stosowany w leczeniu objawów hemoroidów i chorób skóry.

Profesor D. M. Rossiyskiy zbadał, jak płynny ekstrakt wpływa na pacjentów pijących alkohol. Wyniki pokazały, że środek poprawia stan atonii jelit, wzdęcia, długotrwałe zaparcia. Lekarze z NRD stosowali napary ziołowe w leczeniu żółtaczki, zapalenia pęcherza, hemoroidów i zespołu leniwego jelita. W małych dawkach ropuchę stosuje się w celu wyeliminowania bólów głowy i wymiotów (zespół objawów Meniere'a), biegunki i problemów z moczem. Ponieważ siemię lniane zawiera alkaloidy i jest utożsamiane z trującymi roślinami, należy zachować ostrożność. Nie należy kategorycznie przekraczać zalecanych dawek - może to spowodować zatrucie.

Mycie, kąpiele i okłady z naparem z ropuchy są stosowane w leczeniu czyraków, wrzodów, różnych chorób i stanów zapalnych skóry. Na hemoroidy stosuje się maść na bazie roślin. Balsamy stosuje się przy zapaleniach skóry, trądziku, skazie, grzybiczych zmianach skórnych.

W medycynie alternatywnej ropuch jest również stosowany w celu poprawy potencji u mężczyzn i normalizacji cyklu miesiączkowego u kobiet. Roślina ta jest również stosowana w leczeniu i zapobieganiu wypadaniu włosów.

Do leczenia chorób oczu

Weź 20 g lnu, czarnego bzu i bławatka. Zaparzyć mieszaninę w termosie z 400 ml wrzącej wody. Domagaj się 8 godzin, gdy ostygnie, odcedź. Płucz oczy naparem lub stosuj płyny 5 razy dziennie, aż do wyzdrowienia.

Aby zwiększyć ciśnienie krwi z niedociśnieniem

Wymieszaj 1 łyżeczkę. siemię lniane, nieśmiertelnik i jedwab kukurydziany - w tym połączeniu zioła wzmacniają wzajemnie terapeutyczne działanie. Zaparz mieszaninę w 2 szklankach wrzącej wody, pozostaw na 2-3 godziny, a następnie wyciśnij. Wypij 1 łyżkę. l. przed śniadaniem, obiadem i kolacją.

Do płukania gardła

1 łyżka. l. Wysuszony len ropuchy zalać 400 ml wrzącej wody, pozostawić w naczyniu z pokrywką na 2 h. Następnie przecedzić, a w przypadku zapalenia i kaszlu przepłukać gardło i usta uzyskanym preparatem.

Do leczenia chorób wątroby i układu moczowego

Wymieszaj równe części ropuchy, nieśmiertelnika i jedwabiu kukurydzianego. 1,5 łyżeczki mieszaninę zalać szklanką wrzącej wody, odczekać 1 godzinę, następnie ostudzić, odcedzić i wypić 1 łyżkę. l przed śniadaniem, obiadem i kolacją. Przebieg leczenia to 2 tygodnie.

Płyny na ropne rany i wrzody

6 łyżek. l. Siemię lniane zalać szklanką wrzącej wody, przecedzić po 2 godzinach. Narzędzie może być używane do sporządzania balsamów lub płukania dotkniętych obszarów aż do ostatecznego wygojenia.

Przepisy na zioła ropuchy

Napar na choroby skóry (ropne rany, wrzody, trądzik, czyrak), hemoroidy: łyżkę suchej trawy wlać do 400 ml wrzącej wody, wymieszać i nalegać pod pokrywką przez 2-3 godziny. Konieczne jest stosowanie preparatu w postaci okładów i popłuczyn. Napar można użyć do przepłukania jamy ustnej i gardła po uprzednim przefiltrowaniu.

Nalewka na zaparcia: weź 1 część ziela i zalej taką samą ilością 40% wódki, odstaw na kilka godzin, odcedź, wyciśnij i nałóż 1 łyżeczkę przed snem. Konieczne jest przechowywanie nalewki w lodówce lub w dowolnym chłodnym miejscu.

Napar do leczenia chorób nerek i wątroby: przygotuj zestaw trzech ziół: siemienia lnianego, jedwabiu kukurydzianego i nieśmiertelnika. Rośliny te doskonale się uzupełniają i wzmacniają działanie lecznicze. Następnie wyciąg ze wszystkich ziół weź łyżeczkę i zalej 2 szklankami wrzącej wody, pozostaw na 1-2 godziny, wyciśnij surowiec. Musisz wypić napar na stole. łyżka trzy razy dziennie przed posiłkami.

Przeciwwskazania

Przed zastosowaniem siemienia lnianego należy zapoznać się z przeciwwskazaniami. Nie można go używać w przypadku następujących chorób i stanów:

• ciąża (zioło może grozić poronieniem lub przedwczesnym porodem);
• karmienie piersią;
• dzieci poniżej 3 lat;
• ciężkie nadciśnienie;
• ciężka choroba sercowo-naczyniowa;
• reakcja alergiczna na roślinę.

Toadflax można kupić w aptece lub przygotować samodzielnie, odcinając nadziemne części trawy i susząc je. Roślinę należy przechowywać w zamkniętym słoiku nie dłużej niż 1 rok. Wywary, napary, maści z niego wykonane wykazują skuteczność w chorobach serca i naczyń krwionośnych, żołądka, nerek i wątroby, skóry. Należy je jednak stosować jako uzupełnienie przepisanego przez lekarza leczenia, a nie zamiast niego.

Dzika, wieloletnia ropucha (rozmaryn polny, siano, len dziki, zornitsa) z rodziny babki lancetowatej ma spektakularny wygląd, miododajny i leczniczy.

W Rosji rośnie wszędzie: na łąkach, polach, nasypach kolejowych, poboczach dróg, lasach, trawach pastewnych (jak chwast). Istnieje około 100 gatunków, projektanci krajobrazu używają 20. W ogrodach hodowany jest jako dekoracyjny.

Zobacz też artykuł na temat torby pasterskiej.

Toadflax

W wieloletnim zielu toadflax istnieje wiele różnych nazw. To gardło lwiej paszczy lub żaby, skrzela, dziki len i wiele innych.

toadflax

Jest bardzo trujący, będąc jednocześnie pożyteczną rośliną leczniczą.

Opis lnu ropuchy

Wysokość nierozgałęzionej łodygi wynosi do 90 cm, kłącze pełza, całe liście są wąskie, liniowe, siedzące. Kwiatostany pędzla, żółte kwiaty mają lancetowate płatki, jasne centra.

Owoce to długie eliptyczne kapsułki, nasiona w kształcie dysku, bardzo małe. Kwitnienie trwa przez całe lato, do zapylenia potrzebne są trzmiele i pszczoły. Dla niektórych owadów jest to środek owadobójczy, roślina trująca dla koni.

Najpopularniejsze rodzaje lnu ropuchowego

Przeznaczyć:

• zwyczajny;
• marokański;
• talerz;
• kreda;
• dwustronny;
• alpejski;
• dalmatyński;
• purpurowy;
• trzy ptaki.

Dzika ropucha uwielbia luźną glebę, dorasta do 40 cm, korzeń jest cienki, rozgałęziony, na łodydze jest dużo małych liści. Kwiaty są żółte, dolna warga jest pomarańczowa.

Ropucha marokańska roczna, ozdobne, wielobarwne pąki (żółte, czerwone, fioletowe o różnych odcieniach), kwitną przez całe lato, nie wymagają skomplikowanej, pracochłonnej pielęgnacji.

Wieloletnia ropucha talerzowa (wysokość nie większa niż 10 cm). Liście są małe, zielone powyżej, poniżej z liliowym odcieniem. Kwiaty są białe lub fioletowe, kwitną przez całe lato, można uprawiać w pomieszczeniach.

Len kredowy uważany za relikt, w kilku regionach Rosji, Kazachstanu, Ukrainy znajduje się w Czerwonej Księdze.Roślina wieloletnia, preferuje zbocza po południowej stronie łuku kredowego. Łodyga do 30 cm, mięsiste liście są niebieskawo-zielone, kwiatostan klastra, żółte kwiaty.

Dwuczęściowe jednoroczne, zwarte (do 30 cm). Kwiatostany luźne to chwosty, kwiaty drobne, z plamką koloru pomarańczowego. Kwitnie tylko miesiąc, owocem jest pudełko. Na przedmieściach można spotkać dzikie zwierzęta (zobacz zdjęcia lnu ropuchy).

Len alpejski wieloletni kultywator gleby, jeden krzew zajmuje powierzchnię o średnicy 25 cm, łodygi krótkie, liście zielone, z szarym odcieniem, gładkie. Płatki kwiatów są fioletowo-fioletowe, gardło pomarańczowe.

Ropucha dalmatyńska i purpurowa wysoki (do metra). Krzewy są zadbane, gęste. Średnica sięga pół metra. Kwiatostany kłosków na wierzchołkach łodyg, w kwiatach dalmatyńskich są żółte, gardło pomarańczowe, w fioletowych płatkach są różowe, kwiatostany pędzla. Ze względu na niestabilność mrozu gatunki te są uprawiane jako jednoroczne.

Len z trzech ptaków dorasta do 0,8 m, łodygi wyprostowane, kwiaty różowe. Naukowiec Linneusz uważał, że wyglądają jak głowa gołębicy, chowając dziób pod swoim skrzydłem. Ponieważ w każdym kwiatostanie są 3 kwiaty, roślina nazywana jest trzema ptakami.

W innym artykule opisaliśmy sprawę luzu.

Właściwości i zastosowanie

Do produkcji preparatów leczniczych odpowiedni jest len ​​zwyczajny, bogaty w witaminę C, pektyny, glikozydy, alkaloidy.

W nasionach jest dużo oleju, pigment z kwiatów może być użyty jako barwnik. Ponieważ roślina jest trująca, podczas zbioru należy nosić rękawiczki.

Susz w ciemnym pomieszczeniu z dobrą wentylacją lub suszarką elektryczną.

Właściwości lecznicze lnu ropuchy zależą od składu.

Preparaty z tą rośliną:

• złagodzić stan zapalny;
• promować usuwanie nadmiaru wody z organizmu (w postaci potu, moczu);
• ustabilizować pracę serca;
• niższe ciśnienie krwi;
• wzmocnić jelita, macicę;
• poprawić metabolizm;
• napędzać żółć;
• ustabilizować czynność jelit;
• mają działanie antyseptyczne, ściągające, wykrztuśne.

Właściwości siemienia lnianego pozwalają leczyć:

• suchy kaszel, ból gardła;
• choroby nerek (w tym nietrzymanie moczu w nocy), wątroby (w tym żółtaczka), obrzęk;
• zapalenie narządów wewnętrznych;
• hemoroidy;
• glistnica;
• duszność;
• wrzód żołądka, zapalenie żołądka, wzdęcia;
• przerost prostaty;
• liszaj, egzema, zapalenie skóry, wrzody, rany, czyraki, trądzik.

Toadflax stabilizuje cykl menstruacyjny, łagodzi ból, łagodzi obrzęki stawów, zapobiega wypadaniu włosów, łagodzi łupież.

Z tej rośliny możesz zrobić:

1. nalewka (w wodzie, wódce);
2. Rosół;
3. maść.

Nalewki przyjmuje się doustnie, płyny, kompresy, kąpiele, maski dla wołów są wykonane z wywarów, używanych do płukania gardła.

Proste środki ludowe

Nalewka do oczu

Chaber, czarny bez, len ropuchy miesza się w różnych częściach, 60 g, wlewa do termosu, wlewa pół litra wrzącej wody. Napar przefiltrowany po 10 godzinach służy do przemywania oczu w kompresach.

Leczenie ropiejących ran, chorób skóry

6 łyżek. łyżki suchej trawy wlewa się do 300 ml wrzącej wody, filtruje po 2 godzinach, używa do mycia.

Napotne, moczopędne

Łyżeczkę suchej trawy wlewa się do termosu, wlewa 200 ml wrzącej wody, podaje przez godzinę, filtruje. W ciągu 2 tygodni, 4 razy dziennie, 50 ml przyjmuje się 20 minut przed posiłkiem.

Wątroba, leczenie nerek

Stygmaty kukurydzy, kwiaty nieśmiertelnika, lnu ropuchy miesza się w równych częściach, 3 łyżki. łyżki wlewa się wrzącą wodą (300 ml), po godzinie produkt jest filtrowany, w ciągu 14 dni przyjmuje się łyżkę stołową 20 minut przed posiłkiem.

Maść na hemoroidy, choroby skóry

2 łyżki stołowe. łyżki suszonego siemienia lnianego rozgniatamy na proszek, mieszamy z słoniną wieprzową (5 łyżek), umieszczamy w łaźni parowej.Po stopieniu się tłuszczu produkt jest filtrowany, używany trzy razy dziennie (bolesne miejsca są smarowane).

Nalewka na wzdęcia, zaparcia

20 g lnu wlewa się do szklanki wódki, podaje przez tydzień, filtruje. W ciągu miesiąca 30 kropli zmieszanych z 30 ml wody przyjmuje się 3 razy dziennie po posiłkach.

Odwar z bólu gardła

2 łyżki stołowe. łyżki ziół wlewa się do szklanki wody, mieszaninę gotuje się przez 2 minuty na małym ogniu, parzy przez 2 godziny, stosuje się do płukania 3 razy dziennie.

Przed użyciem należy wziąć pod uwagę przeciwwskazania do stosowania ropuchy. Ta roślina jest trująca, dlatego wymagana jest ostrożność przy wytwarzaniu i stosowaniu każdego produktu.

Niebezpieczne jest naruszenie objętości przyjmowanych porcji, częstotliwości podawania. Pacjent może zachorować lub zawroty głowy, może pojawić się nadmierna ślina i wymioty. Występuje biegunka z bólem brzucha, praca serca zostaje zakłócona, pacjent traci przytomność.

Nie możesz używać produktów z tą rośliną:

• dzieci;
• z marskością wątroby;
• z niewydolnością nerek;
• z tachykardią;
• podczas ciąży;
• podczas karmienia dziecka.

Toadflax - gatunki i miejsca wzrostu

Rodzaj obejmuje około stu gatunków, występujących głównie w górzystych rejonach Morza Śródziemnego i poza tropikalnymi obszarami całej półkuli północnej. Na terenie byłego ZSRR rośnie około 70 gatunków, z których większość koncentruje się w Azji Środkowej, na Kaukazie.

Toadflax (dziki len) uważany jest za najpospolitszy gatunek występujący w europejskiej części naszego kraju, a także na zachodniej Syberii. Bezpretensjonalny chwast zajmuje miejsca piaszczyste, zbocza, krawędzie, pobocza dróg, uprawy pasz itp.

Toadflax należy do rodzaju jednorocznych i wieloletnich roślin z rodziny babki lancetowatej. Zioło otrzymało swoją nazwę dzięki temu, że jego liście przypominają liście lnu. Istnieje od 80 do 150 gatunków roślin, które rozprzestrzeniły się na półkuli północnej wzdłuż wybrzeży Morza Śródziemnego.

Ropucha pospolita. Roślina kwitnie od lipca do września, nasiona dojrzewają w sierpniu. Gatunek ten uwielbia rozprzestrzeniać się po stepowych zboczach, nieużytkach, rowach i wybiera pobocza dróg. Człowiek używa wszystkich części rośliny oprócz korzenia.

Sucha trawa ma nieprzyjemny zapach, ostry smak, słony gorzki. Roślina zawiera substancje żywiczne, śluz, fitosterol. Badania potwierdzają, że alkaloid peganina działa pobudzająco i może być stosowany do obniżania ciśnienia krwi, eliminacji obrzęków i normalizacji tętna.

Ponadto roślina zwiększa napięcie jelit, poprawia perystaltykę jelit, a przy zaparciach wykazuje działanie przeczyszczające. Toadflax stosowany jest w medycynie ludowej na przeziębienia, poprawia aktywność stawów i zwiększa siłę mięśni.

Toadflax Marokański. Ta roślina jednoroczna z okółkowatymi liniowymi liśćmi tworzy zwarty krzew. Gatunek ten ma drobne kwiaty, fioletowo-fioletowe z pomarańczową szyjką, zebrane w piękne grona.

Kwitnienie rozpoczyna się w czerwcu, a kończy we wrześniu. Ekstrakt można przygotować z suchej trawy, mieszając go w proporcji 1: 1 z 40% alkoholem. Codzienne spożycie przed snem, ale nie przez długi czas, od jednej do trzech łyżek takiego leku pomoże w przewlekłych zaparciach. Ten wspaniały lniany ropuch jest przeznaczony do ogrodnictwa ozdobnego.

Toadflax to talerz. Ropucha talerzowa to wieloletnia roślina okrywowa o zaokrąglonych liściach z ciemnozielono-fioletową powierzchnią pod spodem i małymi kwiatami, lawendowymi lub białymi, popularnie nazywanymi „pomadkami”.

Nalewka na zaparcia: należy wziąć 1 część ziela i zalać 40% wódką w stosunku 1: 1, odstawić na 2 godziny, przecedzić, wycisnąć. Wypijają 1 łyżeczkę leku przed snem.

Ropucha alpejska. Jest byliną o pełzających, silnie rozgałęzionych, opadających, niebieskawo-szarych i mięsistych łodygach. Fioletowe kwiaty pojawiają się w czerwcu i cieszą oko nawet we wrześniu.Są duże, z jaskrawopomarańczową plamką na „wardze”.

Roślina jest polecana przez uzdrowicieli ludowych na raka o dowolnej lokalizacji.

Napar z siemienia lnianego alpejskiego: 1,5 łyżki ziół należy gotować na parze z 1 szklanką wrzącej wody, trzymać w łaźni wodnej przez 15 minut, nalegać przez 45 minut, odcedzić. Zaleca się przyjmować lek 3-4 razy dziennie po 1 łyżce na 15-20 minut przed posiłkami. Ten wlew można zastosować w miejscach powstania guza.

Kreda z lnu ropuchowego. Należy do wieloletnich roślin zielnych, łodygi często leżą, liście są kulisto jajowate, szaro-szare. Kwiaty są nieregularne, żółte, zebrane w luźny kwiatostan. Przyjmowanie funduszy z ropuchy sprzyja szybkiemu wyzdrowieniu po dystrofii mięśniowej. Istnieje świetny sposób leczenia niedociśnienia.

Nalewka z kredowego lnu ropuchowego: 50 g suchej trawy należy wlać 0,5 litra wódki, odstawić na 15 dni, odcedzić i zażyć 20-30 kropli 3 razy dziennie przed posiłkami, popijając wodą.

Toadflax (dziki len) uważany jest za najpospolitszy gatunek zamieszkujący europejską część naszego kraju, a także zachodnią Syberię. Bezpretensjonalny chwast zajmuje miejsca piaszczyste, zbocza, krawędzie, pobocza dróg, uprawy pasz itp.

Agrotechnika

Ponieważ w warunkach naturalnych trawa ropucha jest bezpretensjonalna, nie jest trudno ją hodować w ogrodzie, jeśli znane są metody rozmnażania. Prawie wszystkie gatunki są hodowane przez nasiona, niektóre przez sadzonki i krzewy dzielące.

Nasiona kiełkują w ciągu 6 lat po zbiorach. 2 miesiące przed siewem miesza się z piaskiem i umieszcza w lodówce. Podczas siewu nasiona nie są zakopane, są po prostu przykryte folią.

Pomieszczenie wybrane do kiełkowania powinno być jasne i ciepłe. Sadzonki pojawiają się po 7-10 dniach, sadzonki są przerzedzone, sadzi się je na zewnątrz pod koniec maja.

Reprodukcja

U gatunków wieloletnich kłącza można podzielić. Wiosną wybiera się krzewy, które wymagają odmłodzenia. Rośliny wykopuje się, kłącza rozdziela za pomocą sekatora lub ostrego noża. Delenk natychmiast wysiadł.

W przypadku gatunków wysokich sadzonki można ciąć wiosną lub latem. Dolne liście są odcinane, sadzone w szklarni lub pojemnikach; w drugiej opcji wymagane jest schronienie, które zostanie usunięte po pojawieniu się nowych liści.

Oświetlenie

Aby ta roślina w pełni kwitła, musisz ją sadzić w dobrze oświetlonym lub lekko zacienionym miejscu. Toadflax nie lubi silnego, zimnego wiatru i stojącej wody, dlatego gleba powinna być gliniasta, piaszczysto-gliniasta, neutralna. Miejsce należy rozkopać, usuwając chwasty i ich korzenie.

Lepiej jest sadzić na wiosnę:

1. Otwory wykonuje się w odległości 20-40 cm (w zależności od rodzaju), na dno wylewa się małe kamyczki lub żwir.
2. Sadzonki ostrożnie wyjmuje się z pojemnika, umieszcza w dołach, napełnia, obficie podlewa.

Ta roślina nie wymaga specjalnej pielęgnacji. Nawet w suche lato podlewanie nie jest wymagane. Na żyznej glebie nie ma potrzeby stosowania nawożenia pogłównego.

Konieczne jest regularne usuwanie chwastów, poluzowanie gleby, przerzedzenie, usuwanie kwiatostanów, które mają wyblakłe, suche liście. Ze względu na dużą odporność na mróz byliny nie wymagają okrywania.

Zwykły gatunek nie jest używany do dekoracji krajobrazu, ponieważ jest trujący.

Bardziej pożądane są jasne, dekoracyjne odmiany:

• Fairy Bouquet - kwiaty o różnych kolorach, zwarte rośliny (nie więcej niż 25 cm);
• Kalejdoskop - mieszanka kwitnąca 2 miesiące po siewie, wysokość do 35 cm;
• Fantazja - kwiaty o różnych odcieniach, wysokość do 40 cm.

Odmiany te są jednoroczne, sadzone na rabatach, balkonach, w doniczkach. Mało wymagająca gleba i pielęgnacja pozwala na stosowanie tych roślin na zjeżdżalniach alpejskich, w pinariach, skalniakach, do ogrodzeń ogrodniczych, altanach.

Wysokie krzewy dobrze wyglądają w klombach razem z goździkami, oregano, lychnisem, walerianą, ursynią. Krzewy o średniej wysokości nadają się do sadzenia wzdłuż ścieżek w postaci krawężników.

Biorąc pod uwagę właściwości lecznicze ropuchy, może pojawić się chęć wyhodowania tej rośliny do leczenia. Ale trzeba pamiętać o przeciwwskazaniach, toksyczności.

Najlepiej sadzić w miejscu niedostępnym dla dzieci i zwierząt. Dobrym rozwiązaniem byłaby wysoka doniczka ogrodowa umieszczona lub lepiej zawieszona z dala od domu.

Toadflaxjest lwia paszcza, len żeński, skrzela, len dziki, szewc, chrząszcz i tak dalej, to wieloletnia roślina z rodziny babki lancetowatej, rozpowszechniona w prawie wszystkich regionach Rosji. Siedliskiem tej rośliny są suche łąki, obrzeża lasów i pobocza dróg. W zależności od gatunku wysokość roślin waha się od 30 do 90 cm. Kwitnienie u różnych gatunków trwa od czerwca do sierpnia. Rodzina ropuchy pospolitej obejmuje ponad 100 gatunków roślin, z których 18 znajduje się na listach rzadkich gatunków w Europie.

Oficjalnie ropuch nie jest stosowany w medycynie tradycyjnej, ale jego wyraźne działanie terapeutyczne pozwoliło mu zdobyć dużą popularność w medycynie ludowej. Wiadomo również na pewno, że w wielu krajach lekarze przepisują swoim pacjentom preparaty z ropuchy. Na przykład w Niemczech na żółtaczkę, zapalenie pęcherza i zaparcia, w Korei - jako środek uspokajający, aw Mongolii - na ukąszenia psów i innych zwierząt.

Uprawa linarii lnu z nasion

Nasiona Linaria

Kiedy sadzić

• Nasiona jednoroczne wysiewa się w otwartym terenie wiosną po ustabilizowaniu się rzeczywistego upału (w drugiej dekadzie maja). Zakwitną za kilka miesięcy.
• Byliny należy wysiewać w szklarniach wczesną wiosną, pierwszy sezon spędzą na podłożu doświadczalnym, wiosną można je przesadzić na stałe miejsce wzrostu.

Zdjęcie sadzonek Linaria

Nasiona są bardzo małe, więc przykryj je płytko (1-2 cm). Można mieszać z piaskiem dla łatwego siewu. Pozostaw odległość między rzędami 20-25 cm, zaleca się również pozostawić 20-25 cm w rzędzie między roślinami.

Jeśli hodujesz niewymiarowe gatunki okrywowe, możesz sadzić je grubiej, po 10-15 cm.

Właściwości lecznicze (użyteczne)

W medycynie ludowej len ropuchy stał się powszechny ze względu na swoje właściwości wykrztuśne, żółciopędne i przeciwbólowe. Niektórzy zwolennicy niekonwencjonalnych terapii również stosują ropuchę jako lek przeciw robakom. Ogólna lista wskazań do stosowania opłat opartych na ropuchu jest dość obszerna i obejmuje takie choroby i stany, jak:

• zawroty głowy;
• zatrucie;
• zapalenie pęcherza;
• zapalenie spojówek;
• zapalenie powiek;
• wyprysk;
• zaparcie;
• niedokrwistość;
• ARI;
• obrzęk;
• niedokrwistość;
• zaburzenia metaboliczne w organizmie;
• duszność;
• bębnica;
• żółtaczka;
• przepuklina;
• zatrucie pokarmowe;
• choroba kamicy moczowej;
• skaza;
• grzyb;
• łuszczyca;
• czyraki;
• miopatia;
• nieregularne miesiączki;
• dusznica;
• Zespół Meniere'a i wiele innych.

Toadflax otrzymał tak ogromną listę właściwości ze względu na swój skład biochemiczny.

po pierwszesiemię lniane zawiera naturalny alkaloid peganinę, który obniża ciśnienie krwi, normalizuje puls, a także pomaga zwiększyć napięcie macicy i jelit.

Po drugieropucha zawiera kwas askorbinowy, foliowy, mrówkowy, jabłkowy i cytrynowy, które mają działanie antyseptyczne, alkalizujące, przeciwutleniające i metaboliczne.

Po trzecieGlikozydy flawonoidowe są bardzo ważnym składnikiem ropuchy. Działają antybakteryjnie (przeciwbakteryjnie), a także zmniejszają przepuszczalność naczyń włosowatych i zwiększają elastyczność czerwonych krwinek.

Czwartyroślina ta jest również bogata w witaminę C i karoten, pektynę oraz garbniki i saponiny, dzięki którym len ropuchy stanie się w przyszłości pełnoprawnym lekiem.

Wybór miejsca do lądowania

Do sadzenia roślin jednorocznych preferowane jest miejsce dobrze oświetlone światłem słonecznym, a gatunki wieloletnie (odmiany) tolerują lekkie zacienienie.

Gleba musi być luźna, dobrze przepuszczalna, najlepiej z dodatkiem torfu, odpowiednie są gleby piaszczysto-gliniaste lub gliniaste. Gatunki wieloletnie dobrze rosną na każdej neutralnej glebie.

Nie sadzić na terenach nizinnych lub zalanych; jeśli wody gruntowe są blisko, zbuduj wysokie łóżko.

Jak ropucha jest używana w medycynie tradycyjnej

W oparciu o wszystkie wymienione właściwości i cechy ropuchy metodą prób i błędów powstało wiele receptur tradycyjnej medycyny, z których kilka przedstawiono poniżej.

Napar do leczenia ropnych ran i czyraków

Na 400 ml wrzącej wody 1 łyżka suszonego siemienia lnianego.

Podawany przez 2-3 godziny.

Następnie infuzję stosuje się w leczeniu uszkodzonych lub problematycznych obszarów skóry. Tylko do użytku zewnętrznego.

Napar do leczenia chorób nerek i wątroby

Na DWIE szklanki wrzącej wody należy wziąć 1 łyżeczkę suszonego ropuchy, jedwabiu kukurydzianego i nieśmiertelnika.

Podawany przez 1-2 godziny.

Następnie przyjmuje się 3 razy dziennie przed głównymi posiłkami, jedną łyżkę stołową.

Infuzja, która pomaga w zespole Meniere'a

Na 1 szklankę wrzącej wody 1 łyżka suszonego ropuchy.

Podawany nie dłużej niż 10 minut.

Weź tylko po wysiłku.

Napar na nieświeży oddech, chorobę dziąseł i ból zęba

Na 1 szklankę wrzącej wody 1 łyżkę suszonego ropuchy.

Mieszaninę gotuje się przez 10 minut.

Ponadto kompozycja jest filtrowana i chłodzona.

Powstały produkt można stosować do płukania jamy ustnej podczas mycia zębów i po jedzeniu.

Napar na wzdęcia i kolki jelitowe

Na 1 szklankę wrzącej wody 1 łyżeczka suszonego ropuchy.

Podawany przez 30 minut.

Tylko po odcedzeniu, 1 łyżka stołowa 4 razy dziennie.

Maść skuteczna na egzemę i półpasiec

Opcja 1. Na 5 łyżek słoniny wieprzowej, 2 łyżki suszonego siemienia lnianego, zmielonego na proszek.

Mieszaninę ogrzewa się, a następnie filtruje.

Po schłodzeniu powstałą kompozycją uszkodzone obszary skóry są smarowane.

Opcja 2. Na 1 łyżkę alkoholu etylowego (70%) 2 łyżki suszonego siemienia lnianego.

Podawany przez 1 dzień.

Następnie kompozycję umieszcza się w łaźni wodnej, w której dodaje się do niej 10 łyżek wewnętrznego słoniny wieprzowej i spodziewane jest całkowite odparowanie alkoholu.

Po schłodzeniu powstałą kompozycją uszkodzone obszary skóry są smarowane.

Maść można przechowywać w szczelnie zamkniętym opakowaniu w temperaturze pokojowej.

Maść do leczenia hemoroidów

Na 3 łyżki stopionego smalcu weź 1 łyżkę suszonych kwiatów ropuchy, kory dębu i pieprzu wodnego.

Kompozycja dobrze się miesza i chłodzi.

Stosuje się go w postaci nasączonych w tej mieszaninie tamponów, które wkłada się doodbytniczo.

Gdzie kupić maść z ropuchy?

Maść przygotowana według ludowej receptury doskonale działa na hemoroidy, egzemy i liszaje.
Przepis numer 1: należy podgrzać mieszaninę składającą się z 2 części proszku z ropuchy i 5 części tłuszczu wieprzowego, odcedzić i nasmarować dotknięte obszary powstałą maścią.

Przepis numer 2: równe części kwiatów ropuchy, kory dębu, pieprzu wodnego moczy się w roztopionym smalcu, mieszając, podgrzewa (tłuszcz trochę zestala) i wlewa do miski. Tampony zwilżone tą mieszanką wkłada się do odbytu z krwawiącymi hemoroidami na kilka godzin.

Przepis numer 3: 2 części trawy i 1 część 70% alkoholu należy wymieszać, nalegać na jeden dzień, dodać 10 części wewnętrznego tłuszczu wieprzowego, odstawić w łaźni wodnej do całkowitego odparowania alkoholu. Następnie kompozycja jest wyciskana, filtrowana. Maść przechowywać w zamkniętym pojemniku w temperaturze pokojowej.

Do użytku zewnętrznego, na bazie ropuchy, w domu przygotowuje się maść leczniczą.

Cel aplikacji	Przygotowanie maści leczniczej	Podanie
Hemoroidy	1. Świeżą nadziemną część lnu ropuchy kroi się na małe kawałki. 2. Umieść w garnku emaliowanym. 3.Smalec wieprzowy dodaje się w proporcji 2: 5. 4. Podgrzewać na małym ogniu, aż ciecz wyparuje. 5. Przecisnąć gazę złożoną z trzech warstw	Namoczyć wacik w maści i nałożyć na stożki hemoroidalne w stanie zapalnym na 2 godziny
Krwawienie hemoroidalne z towarzyszącym silnym bólem	1. Połącz w równych ilościach sproszkowane suche odmiany surowców roślinnych - kwiaty ropuchy, kora dębu, trawa pieprzowa. 2. Mieszankę zalać roztopionym słoniną w proporcji 1: 4. 3. Podgrzać, doprowadzając do wrzenia. 4. Przelej do szklanego słoika. 5. Po zawiązaniu szyi pergaminem, utrzymuj kompozycję w ciemności przez 12 godzin, regularnie mieszając	Rozprowadzić maść na małej serwetce z gazy i wstrzykiwać przez 5 godzin do odbytu
Zapalenie wymienia, wole guzkowe, gruczolak prostaty, liszaj, egzema, wysypka	1. Przygotuj zbiór kwiatów rumianku, liści eukaliptusa i ziela ropuchy, zachowując proporcje 1: 1: 4. 2. Suche surowce są mielone na proszek. 3. Rozsmarować na emaliowanej patelni, dodać tłustą bazę (wazelinę lub tłuszcz wewnętrzny) w stosunku 1: 2. 4. Ogrzewać mieszając w łaźni wodnej przez 30 minut. 5. Do odcedzania w ciepłej formie użyj serwetki z gazy złożonej z 3 warstw	Pocieranie obolałej skóry trzy razy dziennie

Maść ropuchową możesz kupić tutaj w naszym sklepie internetowym lub u zaufanych zielarzy, których surowców i produkcji jesteś pewien. Siemię lniane należy zebrać w miejscu przyjaznym dla środowiska, odpowiednio przetworzyć i wysuszyć na świeżym powietrzu.

Do przygotowania maści w zasadzie odpowiedni jest każdy tłuszcz pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego. Rozpuść tłuszcz w kąpieli wodnej w proporcji do koloru ropuchy 2 do 1. Oznacza to, że na 100 gramów tłuszczu potrzeba 50 gramów trawy.

Przeciwwskazania do ropuchy

Przy stosowaniu preparatów na bazie ropuchy musisz przede wszystkim pamiętać, że len to roślina trująca. Podczas przygotowywania preparatów według receptur bardzo ważne jest przestrzeganie dawkowania i czasu przechowywania. Należy koniecznie pamiętać, że przebieg leczenia lekami na bazie ropuchy, stosowanymi wewnętrznie, nie może trwać dłużej niż 10 dni. Ponadto, jeśli pojawią się skutki uboczne, takie jak zawroty głowy, nudności, bóle głowy, obfite wydzielanie śliny, niewydolność serca, omdlenia, należy natychmiast zaprzestać stosowania leków.

W przypadku niektórych grup osób preparaty z siemienia lnianego są bezwzględnie przeciwwskazane. Do takich osób należą:

• kobiety w ciąży i karmiące piersią;
• dzieci poniżej 3 roku życia;
• pacjenci z nadciśnieniem;
• osoby z rozpoznaniem marskości wątroby, tachykardii i ekstrasystoli;
• jak również osoby ze stwierdzonymi zaburzeniami czynności nerek i / lub wątroby.

Należy pamiętać, że tylko wykwalifikowany specjalista może dokładnie obliczyć dawkę i czas trwania leczenia ropuchą.

Syn.: Sharkina, barany, szewc, biegacz, budra, vidalnik, gladovnik, gardłowa trawa, grimon, divina, longsail, ogórek, skrzela, ropuchy, skrzela, żółtaczka, żółtaczka, zgięcie, błyskawice, krzyki, dzwony, zając krew, obora, olej krowie, kudrynety, kukułki, len dziki, len, len, len, len, trawa lniana, len, len, miód pitny, spadzi, mlecz, muchomor, nemica, nutrennik, ogórecznik, ostudnik, piculki, poskrynnik, jadalne , kasztanowiec szafranowy, cietrzew, sierp, sierp, stonoga, estuarium, stołek, toporki, nurz, łuska, jasnowidz, len damski, szewc itp.

Odwieczne zioło, które rośnie wszędzie. Wykazuje wyraźne działanie lecznicze (przeczyszczające, afrodyzjakowe, żółciopędne, przeciwrobacze, odtruwające itp.). Posiada dobre walory miododajne i dekoracyjne.

Roślina jest trująca!

W medycynie

Ropucha pospolita nie jest stosowana w oficjalnej medycynie, jednak wyraźne właściwości lecznicze są przedmiotem zainteresowania medycyny naukowej. Eksperymentalnie (Prof. M. D.Rosjanin) stwierdził, że ekstrakt z ropuchy działa łagodnie przeczyszczająco u pacjentów z atonią jelit, wzdęciami, długotrwałymi zaparciami, a peganina (wyizolowana przez niego z rośliny) ma z kolei pozytywny efekt terapeutyczny w dystrofii mięśniowej i miopatiach. Niemieccy lekarze przepisują napar wodny z ropuchy na żółtaczkę, zapalenie pęcherza, zaparcia, letarg i hemoroidy. Ekstrakt alkoholu z ropuchy jest stosowany w Korei jako środek uspokajający. W Mongolii preparaty z ropuchy stosuje się przy wodobrzuszu, ukąszeniach psów, dzikich zwierzętach i chorobach stawów. W niewielkich ilościach ropuchę stosuje się na bóle głowy z wymiotami (zespół Meniere'a) i moczeniem nocnym. Zwiększone oddawanie moczu obserwuje się w ciągu następnych 2 dni po odstawieniu leku.

W homeopatii przygotowuje się esencję z ziela ropuchy pospolitej, która jest zalecana przy chorobach wątroby, woreczka żółciowego, obrzękach pochodzenia sercowo-nerkowego, hemoroidach, nieregularnych miesiączkach, przewlekłych zaparciach, wzdęciach, pooperacyjnej atonii jelit i pęcherza.

Przeciwwskazania i skutki uboczne

Ropucha pospolita jest rośliną trującą i należy wziąć pod uwagę jej toksyczność, gdy jest stosowany do celów leczniczych. Dlatego długotrwałe stosowanie (szczególnie wewnątrz) leków na nim opartych wymaga ostrożności i ścisłego przestrzegania dawkowania w celu uniknięcia skutków ubocznych (nudności, wymioty, silne ślinienie, niewydolność serca, silne zawroty głowy, ból głowy, ostry ból brzucha, niestrawność, a nawet omdlenie), zatrucie ... Stosowanie ropuchy jest przeciwwskazane u dzieci, kobiet w okresie ciąży i laktacji, u pacjentów z marskością wątroby, zaburzeniami czynności nerek i wątroby, tachykardią napadową i skurczem dodatnim. Przebieg leczenia i indywidualne dawkowanie przy stosowaniu ropuchy powinien ustalić specjalista.

W innych obszarach

Ropucha ma również znaczenie gospodarcze, służy do eksterminacji owadów w pomieszczeniach dla zwierząt.

Ropucha pospolita (łac. Linaria vulgaris) to gatunek z rodzaju Linyanka (łac. Linaria) z rodziny Scrophulariaceae. Rodzaj obejmuje około 150 gatunków roślin zielnych rosnących w ekstropikalnych regionach półkuli północnej, głównie w basenie Morza Śródziemnego. Spośród nich 60 gatunków występuje na Kaukazie i w krajach Azji Środkowej.

Niektóre gatunki ropuchy są endemiczne (na przykład ropucha (łac. L. pyramidata) jest endemiczna dla Armenii). Lista rzadkich gatunków Europy obejmuje już 18 gatunków ropuchy, w tym 5 - portugalskich i 8 - hiszpańskich. W Rosji szereg gatunków z rodzaju ma już status ochronny i znajduje się w regionalnych Czerwonych Księgach: Ropucha Ałtaj (łac. Linaria altaica) - w Czerwonej Księdze Republiki Baszkirii; Ropucha Bibersteina (łac. Linaria biebersteinii) - w Czerwonej Księdze regionu Lipieck; pachnące siemię lniane (łac. Linaria odora) - w Czerwonej Księdze regionu Saratowa; len kredowy (łac. Linaria cretacea) - w Czerwonej Księdze regionów Rostowa i Saratowa, Kazachstanu i Ukrainy.

Wieloletnia roślina zielna o wysokości 30-60 i więcej (90) cm, system korzeniowy ma kluczowe znaczenie. Ma długie pędy pełzające. Pędy są rozgałęzione, gęsto ulistnione. Liście są liczne, naprzemiennie, siedzące, bez przylistków. Blaszka liściowa jest cała, naga, lancetowato-liniowa, zwężona w kierunku podstawy. Kwiaty są biseksualne, zygomorficzne (nieregularne), zebrane w gęste, długie kwiatostany racemose. Przylistki są lancetowate, zwykle większe niż szypułki. Oś kwiatostanu, szypułka i kielich są gruczołowo owłosione. Perianth jest podwójny, 5-członowy. Kielich jest foliowany (o długości około 3 mm), wycięty do podstawy, z lancetowatymi, cienko ostro zakończonymi płatami. Korona z ostrogą, dwuwargowa, z ostrogą (o długości 20-30 mm) i zamkniętym gardłem, biało-żółta, z jasnopomarańczową plamką na wypukłej części dolnej wargi.Są 4 pręciki, 2 z nich są dłuższe. Włókna są przymocowane do rurki Corolla. Jajnik przełożony, składający się z 2 słupków, dwukomórkowy, z dużą liczbą zalążków. Owocem jest kapsułka. Nasiona są liczne (ok. 32 tys.) Z błoniastą obwódką, ułatwiającą roznoszenie przez wiatr. Propagowane przez nasiona i odrosty. Kwitnie dość długo (czerwiec-wrzesień). Zaczyna owocować w sierpniu.

Ropucha pospolita występuje prawie wszędzie w Rosji. Preferuje suche łąki, pola, zniszczone lasy, pobocza dróg, nasypy kolejowe, leśne polany i obrzeża. Jako roślina inwazyjna i chwastów, często występuje w nietradycyjnych siedliskach, na przykład jako pospolity chwast w trawach pastewnych. Są hodowane (podobnie jak inne gatunki z rodzaju) jako roślina ozdobna.

Regiony dystrybucji na mapie Rosji.

Do celów leczniczych stosuje się zioło. Surowce zbierane są w okresie kwitnienia od czerwca do sierpnia. Przy suchej, słonecznej pogodzie odciąć całą nadziemną część rośliny w odległości około 6 cm od podłoża. Surowiec układa się cienką warstwą (3-5 cm) na czystej macie i suszy na zewnątrz w cieniu pod baldachimem lub w pomieszczeniu z dobrą wentylacją. Gotowe surowce są przechowywane w gęstych bawełnianych workach lub drewnianych pudełkach wyłożonych papierem. Smak gotowego surowca jest ostry, słono-gorzki, okres przydatności do spożycia 1-2 lata.

Skład chemiczny ropuchy pospolitej oparty jest na alkaloidzie peganinie, glikozydach flawonoidowych (acetylopektolinarynie i linarynie, linaryzynie, neolarynie, pektolinarynie). Ponadto z trawy lnianej wyodrębniono fitosterole, triacantynę, kwasy organiczne (cytrynowy, mrówkowy, foliowy, jabłkowy i octowy), saponiny, pektyny i garbniki, witaminę C i karoten. Nasiona Toadflax zawierają około 32-35% oleju tłuszczowego. Podczas hydrolizy glikozydy uwalniają parafiny i kwas cyjanowodorowy.

Właściwości farmakologiczne

Właściwości farmakologiczne ropuchy wynikają z jego składu chemicznego. Preparaty z ropuchy (wyciąg, esencja) wykazują liczne działanie lecznicze: ściągające, przeciwzapalne, odtruwające napotne, przeciwbólowe, antyseptyczne, żółciopędne, przeciwrobacze, moczopędne, przeczyszczające (płuca), oczyszczające, wykrztuśne i tonizujące. Alkaloid peganina obniża ciśnienie krwi, poprawia tętno i normalizuje skurcze mięśnia sercowego, zwiększa napięcie macicy i jelit, reguluje pracę przewodu pokarmowego, normalizuje metabolizm.

Zastosowanie w medycynie tradycyjnej

Lecznicze właściwości ropuchy są od dawna szeroko stosowane w medycynie ludowej w wielu krajach. W medycynie ludowej stosuje się wywar, napar, nalewki, a nawet herbatę z ziela ropuchy z pozytywnym działaniem przy dusznościach, obrzękach, bólach głowy, zawrotach głowy (z towarzyszącymi wymiotami), przy chorobach pęcherza i moczeniu nocnym, hemoroidach, skazie, niedokrwistość, zapalenie pęcherza, choroby kamicy moczowej, glistnica, początkowe etapy przerostu gruczołu krokowego, a także w leczeniu dny moczanowej (dla większej skuteczności ropucha miesza się w równych proporcjach z rdestem). W przypadku hemoroidów preparaty z ropuchy stosuje się wewnętrznie, ale częściej zewnętrznie, zwłaszcza w przypadku hemoroidów. Ponadto w przypadku hemoroidów w nocy przepisuje się napar z ziela ropuchy w postaci mikrobloków. Odwar z ziela ropuchy w mleku służy do kompresji hemoroidów. Napar z trawy lnianej jest bardzo przydatny przy zaparciach i wzdęciach jelit jako łagodny środek przeczyszczający, a także na kaszel jako dobry środek wykrztuśny. Odwar z nasion ropuchy jest stosowany jako środek przeczyszczający i żółciopędny. Napar z ropuchy stosuje się w celu poprawy funkcjonowania żołądka, zwłaszcza jelit, pozbycia się wzdęć, zwiększenia wydzielania żółci, moczu, potu, leczenia procesów zapalnych dróg oddechowych, a także zapalenia spojówek (do przemywania obolałych oczu) .W medycynie ludowej wywar z ziół płucze gardło z bólem gardła, napar z ziół w ciepłej wodzie tworzy płyny na choroby grzybicze, liszaje, skrofuły i żółtaczkę.

Toadflax jest stosowany w wielu lekach, na przykład w medycynie tybetańskiej, ropuch jest używany na obrzęki stawów, zaleca się kompres na ból stawu i wlew ziół do środka. W niemieckiej medycynie ludowej trawę lnianą stosuje się w leczeniu stanów zapalnych nerek, pęcherza i zatrzymania moczu.

Ropucha pospolita jest dość szeroko stosowana w dermatologii i kosmetologii domowej w postaci maści, naparów i wywarów w ciepłej wodzie i mleku do mycia, wcierania, okładów, balsamów, tacek i nasiadów (na hemoroidy, czasem maść ze świeżej zielonej trawy sok na lanolinie), różne wysypki skórne, choroby grzybicze, egzemy, łuszczyca, skrofuły, żółtaczka, rany, wrzody, liszaje, zapalenie skóry, brodawki, polipy, czyraki, trądzik, wysypka, ropnie, a także do mycia głowy ze świądem, łupież, a także wypadanie włosów i dla lepszego wzrostu włosów.

Ropucha pospolita była stosowana jako lekarstwo od czasów starożytnych. Starożytni uzdrowiciele nakładali okład z liści ropuchy na bolące oczy, aby powstrzymać łzawienie. W przypadku wrzodów dziecięcych, w celu gojenia się i bliznowacenia, nakładano maść z mieszanki suchego proszku z ropuchy ze smalcem, podczas gdy sok z rośliny można było pić w ciągu dnia. Proszkiem z trawy lnianej posypywano stare wrzody, miejsca pożaru, przetoki ropą. Sok z trawy ropuchy i liści babki lancetowatej w równych częściach podawano do picia pacjentowi cierpiącemu na krwawą biegunkę.

Uważano, że jeśli ktoś spożywa syrop (z niewielką ilością oliwy z oliwek) z trawy ropuchy, gdy Słońce wejdzie w konstelację Barana, to przez rok może nie bać się trucizn ukąszonych przez węże, skorpiony i wolę być także uwolnionym od wszelkiego zła (starożytny traktat Amirdovlat Amasiatsiya). Dlatego lek na ropuchę nazwano „ratującym, odkupiającym”, który ratuje przed wszelkiego rodzaju truciznami i chroni przed nimi ”.

1. Atlas roślin leczniczych ZSRR / Ch. wyd. acad. N.V. Tsitsin. M.: Medgiz, 1962 S. 14-16. 702 s.

2. Belousova L.S., Denisova L.V. Rzadkie rośliny na świecie. M .: Lesnaya promyshlennost, 1983.344 s.

3. Biologiczny słownik encyklopedyczny / rozdz. wyd. M.S. Gilyarov) wydanie drugie, poprawione. M.: Sov. Encyklopedia. 1989.

4. Gubanov, I. A. i wsp. 1148. Linaria vulgaris Mill. - Ropucha pospolita // Ilustrowany przewodnik po roślinach centralnej Rosji. W 3 tomach - M .: T-in science. wyd. KMK, Instytut Technologa. Issled., 2004. T. 3. Okrytonasienne (dwuliścienne: dwuliścienne). Str. 181.

5. Życie roślin / wyd. A. L. Takhtadzhyan. M.: Edukacja. 1981. T. 5. Część 2. 425 s.

6. Yelenevsky A.G., M.P. Solovyova, V.N. Tikhomirov // Botanika. Taksonomia roślin wyższych lub lądowych. M. 2004.420 s.

7. Kupriyanova LA Genus 1328. Len - Linaria // Flora ZSRR. W 30 tomach / Rozpoczęty pod kierownictwem i pod głównym wydaniem Acad. V. L. Komarova; Ed. Tom B.K. Shishkin i E.G. Bobrov. M.-L .: Wydawnictwo Akademii Nauk ZSRR, 1955. T. XXII. S. 201-202.

8. Nikiforov Yu. V. Ałtaj - uzdrowiciele ziół. Gorno-Altaysk: Yuch-Sumer - Belukha, 1992.

9. Matveeva TV, Bogomaz DI, Pavlova OA, Nester EW, Lutova LA. Horyzontalny transfer genów z rodzaju agrobacterium do roślin linaria w naturze // Mol Plant Microbe Interact. 2012 grudzień; 25 (12): 1542-51. doi: 10.1094 / MPMI-07-12-0169-R.

10. Shantser I.A. rośliny środkowej strefy europejskiej Rosji (atlas pola). KMK. M. 2007.470 s.

Zobacz też

Jak dbać o ropuchę w ogrodzie

Ropucha na zdjęciu w ogrodzie

Aby linaria lub ropucha rosły i rozwijały się normalnie, konieczne jest zapewnienie minimalnych środków pielęgnacyjnych.

Wystarczy podlać roślinę podczas długotrwałej suszy, usunąć chwasty i poluzować glebę.

Podczas sadzenia w pożywnej glebie dodatkowe karmienie nie jest potrzebne. Byliny następnej wiosny należy karmić złożonymi nawozami mineralnymi.

Właściwości lecznicze i zastosowanie

Wszystkie rodzaje ropuchy zawierają alkaloidy i przydatne substancje, ale w medycynie ludowej często stosuje się siemię lniane.

Toadflax Maroccan jest popularny przy dekorowaniu ogrodu. Ale nie zapominaj, że wszystkie części tej rośliny są trujące.

Toadflax jest używany w naparach i wywarach. Szeroko stosuje się również maść ropuchową i olej na jej bazie.

Skład chemiczny lnu ropuchy

Toadflax jest bogaty w alkaloid peganinę, glikozydy flawonoidowe. Dodatkowo z ziela otrzymujemy: fitosterole, triacantynę, kwasy organiczne, saponiny, pektyny i garbniki, witaminę C, karoten. Nasiona Toadflax zawierają około 32-35% oleju tłuszczowego.

Lecznicze właściwości ropuchy

Wywary z zielonej części rośliny mają właściwości ściągające, moczopędne, przeciwzapalne, napotne, przeciwbólowe, antyseptyczne, przeczyszczające i wykrztuśne. Maść Toadflax nakładano na owrzodzenia i blizny u dzieci w połączeniu z użyciem wywaru.

Przeciwwskazania

Jak każdy lek, siemię lniane wymaga konsultacji z lekarzem przed użyciem.

Nie stosować preparatów zawierających nasiona traw i ropuchy dla kobiet w ciąży i kobiet w okresie laktacji, dzieci do lat 3, osób cierpiących na nadciśnienie i ciężkie choroby układu krążenia, reakcje alergiczne.

Przedawkowanie może powodować zawroty głowy, ból brzucha i zdenerwowanie oraz omdlenia.

Maść

Maść lnianą stosowano już w starożytności, mieszając ją ze smalcem i nakładając na rany. Obecnie maść znalazła szersze zastosowanie w leczeniu hemoroidów, zapalenia gruczołu krokowego, wola guzkowego, gruczolaka prostaty, mastitis, a także przy problemach z dystrofią mięśniową i ropnymi ranami. Maść pomaga rozwiązać problemy z wysypką skórną, egzemą, mastopatią i grzybami.

Profilaktyczna herbata ziołowa

Pomaga wyleczyć się z choroby (ostre infekcje dróg oddechowych, choroby nerek, moczenie nocne, zapalenie pęcherza). Przywraca mikroflorę żołądka, poprawia apetyt.

Kompresy do leczenia wrzodów i ropni o działaniu przeciwbólowym

W leczeniu chorób skóry od bardzo dawna stosowany jest napar z lnu z ropuchy. Jedną łyżkę suchego ziela parzy się wrzątkiem (400 ml) i podaje przez 2-3 godziny. Zastosuj kompres do dotkniętych obszarów.

Napar z suchego lnu ropuchowego na wzdęcia i kolkę jelitową

Aby przygotować napar, należy zaparzyć 1 łyżeczkę suchego ziela ropuchy, szklankę wrzącej wody i gotować przez 10 minut. Roztwór należy przefiltrować i schłodzić. Stosować 4 razy dziennie po jednej łyżce stołowej.

Odwar z ziela ropuchy do płukania przy zapaleniach błony śluzowej jamy ustnej, zapaleniu migdałków i nieprzyjemnym zapachu

Dodaj jedną łyżkę suchego ziela do wrzącej wody (300 ml) i gotuj dalej przez 10 minut. Nalegaj 30 minut, weź 1 łyżkę stołową 4 razy dziennie.

Aby podnieść ciśnienie krwi, leczyć wątrobę i normalizować czynność nerek

Aby przygotować miksturę, należy wymieszać 1 łyżeczkę suchej trawy ropuchy, nieśmiertelnika i znamiona kukurydzy. Mieszankę ziół zalać wrzątkiem i odstawić na 2 godziny. Napar aplikować 3 razy dziennie przed posiłkami.

Lekarstwo na choroby oczu

Wymieszaj siemię lniane, bławatek i bzu czarnego w równych proporcjach (po 20 gramów). Zalej wrzątkiem (400 ml) i pozostaw na 8 godzin w termosie. Odcedź napar. Nałóż balsamy i przemywaj oczy 5 razy dziennie, aż do całkowitego wyzdrowienia.

Odwar z ropuchy w mleku

Są używane głównie do użytku zewnętrznego. Kompresy z wywaru nakłada się na hemoroidy przez całą noc, a rano myje się wywar z pokrzywy. Aby uzyskać wywar w mleku, wlej 300 ml mleka do emaliowanego lub szklanego naczynia, dodaj 5 łyżek. l. sucha trawa. Dusić na małym ogniu, aż roztwór zgęstnieje.

Do użytku zewnętrznego i wewnętrznego

Zastosowanie: w medycynie ludowej napar i wywar z ziela ropuchy jest stosowany jako środek przeczyszczający, moczopędny i żółciopędny przy zaparciach, wzdęciach, chorobach wątroby i nerek.

Wlew ropuchy poprawia pracę żołądka, a zwłaszcza jelit, usuwa gazy w przypadku wzdęć, zmniejsza i zatrzymuje procesy zapalne (nacieki zmniejszają się i rozpuszczają).

Wewnętrzne stosowanie ropuchy w medycynie - herbata, napary są przepisywane na bóle głowy, duszności, jako dobry środek wykrztuśny na kaszel, jako antidotum na zatrucia, przy chorobach pęcherza i moczeniu nocnym, zwłaszcza u dzieci.

Zewnętrzne stosowanie ropuchy zwykłej: płukać gardło wywar z bólem gardła, robić kąpiele na zapalenie spojówek, myć z trądzikiem.

Maść Toadflax jest zalecana w celu przywrócenia aktywności fizycznej w przypadku dystrofii mięśniowej, paraliżu, miopatii. Stosowanie maści w postaci masażu i wcierania pomaga wzmocnić i przywrócić odruchy ścięgniste, budować siłę w mięśniach kończyn.

Maść wciera się w skórę głowy w celu szybkiego wzrostu włosów, a także w leczeniu egzemy i łuszczycy.

Na zewnątrz, w postaci maści przygotowanej na bazie tłuszczu, ropuch jest stosowany na hemoroidy, zapalenie żył i podrażnienia skóry.

Kompresy i okłady z wywaru ze względu na wyjątkowe, dobroczynne właściwości ropuchy mają zastosowanie przy wysypkach, egzemach, trądziku i czyrakach.

Pusty

Toadflax jest rośliną trującą, dlatego zbiór surowca należy przeprowadzać w rękawiczkach, a po zakończeniu procesu ręce dokładnie umyć ciepłą wodą i mydłem.

Nie tylko lecznicze, ale także niebezpieczne właściwości posiadają takie rośliny jak cykuta, wilcza jagoda, rzepień, barszcz, korydalis, kolcowój, żywokost lekarski, dodder, krokus, cis jagodowy, ruta, strój kąpielowy.

Do leczenia różnych problemów zdrowotnych użyj tylko trawakłącze jest uważane za niebezpieczne, ponieważ koncentruje maksymalną ilość substancji toksycznych. Zbiór trawy następuje w okresie kwitnienia rośliny. Konieczne jest zbieranie surowca przy suchej słonecznej pogodzie, aby lepiej wysychał i był dłużej przechowywany po wyschnięciu.

Konieczne jest cięcie rośliny nie u nasady, ale wycofanie się z ziemi ok. 10 cm. Świeżo ścięte surowce pachną dość ostro i nieprzyjemnie, a podczas suszenia zapach nasila się.

Nie musisz mielić trawy przed suszeniem. Aby surowiec szybko i dobrze wysechł, rozprowadź go na gazecie jak najcieńszą warstwą w dobrze wentylowanym pomieszczeniu lub na zewnątrz pod przykryciem lub w cieniu. W zależności od temperatury i wilgotności, proces schnięcia trwa zwykle 2-3 tygodnie.

Gotowe surowce lepiej przechowywać w płóciennej lub papierowej torbie, w ciemnym i suchym miejscu. Jeśli wszystkie procesy zostały wykonane prawidłowo, zioło zachowa swoje korzystne właściwości przez 1 rok.

Ważny! Nie umieszczaj innych worków z surowcami leczniczymi obok siemienia lnianego - może zepsuć się lub pochłonąć nieprzyjemne zapachy.

Wskazania do stosowania

Leki wytwarzane z nadziemnej części ropuchy są wskazane w następujących chorobach:

• niedokrwistość;
• skaza;
• choroby okulistyczne i dentystyczne;
• dusznica;
• choroba kamicy moczowej;
• zapalenie pęcherza;
• choroby skórne;
• phlebeurysm;
• mastopatia;
• choroby przewodu żołądkowo-jelitowego;
• ARI i ARVI;
• Choroba Meniere'a.

Zaleca się również leki na wzdęcia, hemoroidy, moczenie nocne i zawroty głowy z towarzyszącymi wymiotami.

Do użytku domowego

W życiu codziennym len ropuchy jest stosowany jako środek owadobójczy przeciwko owadom u zwierząt domowych.

Zalety oleju lnianego

Olej lniany służy do masażu przy zanikach mięśni, paraliżach, rozciąganiu. Możesz go przygotować samodzielnie, używając oleju bazowego. Jako olej bazowy możesz użyć oliwy z oliwek, oleju słonecznikowego, oleju z pestek winogron, oleju lnianego itp. Jedna część zioła jest podgrzewana w trzech częściach bazy olejowej przez 30 minut w łaźni wodnej. Pozostaw na jeden dzień i powtórz ogrzewanie jeszcze 3 razy. Przefiltruj olej i dodaj do butelki czerwoną ostrą paprykę. Przechowywać w chłodnym, ciemnym miejscu. Podczas przechowywania mogą tworzyć się osady, dlatego przed użyciem potrząśnij pojemnikiem z olejem.

Jak wygląda ropucha pospolita: zdjęcie i opis

Toadflax to krótka roślina osiągająca 50 cm wysokości

Toadflax to bylina zielna o długim kłączu, wyprostowanej łodydze i liniowo spiczastych liściach. Żółte kwiaty, które pojawiają się w tej roślinie latem, są zbierane w kwiatostany w kształcie kolców. Po zakończeniu okresu kwitnienia len ropuchy wytwarza wiele małych nasion. Roślinę można znaleźć przy drogach i na polach. Dziki len jest szeroko rozpowszechniony w zachodniej Syberii i europejskiej części Rosji. Toadflax występuje również w Azji i krajach europejskich.

Toadflax ma wiele innych nazw. Najsłynniejsze z nich to lwie paszcze, psy, skrzela, len dziki, szewc, ostudnik, fortidoor, trawa ognista, łzy kukułki, len i trawa gardłowa.

Surowce ziołowe do sporządzania leków można znaleźć w aptekach

W projektowaniu krajobrazu wykorzystuje się różne odmiany roślin, ale tylko jeden rodzaj jest używany jako główny składnik do sporządzania leków, a mianowicie pospolity. Roślina wieloletnia nie znajduje się w Państwowym Rejestrze Leków Federacji Rosyjskiej, ale w aptekach i sklepach internetowych można kupić różne preparaty na bazie ropuchy. Buliony, maści i napary są dość łatwe do przygotowania w domu, samodzielnie zbierając surowce roślinne lub kupując je w kiosku aptecznym.

Opis lnu ropuchy, gdzie rośnie

Ropucha pospolita (łac. Linaria vulgaris) należy do gatunku z rodzaju "Toadflax" z rodziny "Babka zwyczajna". Ze względu na swoje rozpowszechnienie ma wiele popularnych nazw: nurzak, piesek, len dziki, skrzela i wiele innych.

Znajduje się na skraju pola, lasu, rowów, przy drodze. Toadflax jest w stanie dostosować się do prawie każdych warunków wzrostu. Może rosnąć na żwirze, zboczach gór, skałach.

Jak chwast rośnie na polach wśród zbóż. Rośnie w całej Europie, w tym w zachodniej i wschodniej części Syberii, na Dalekim Wschodzie, w Chinach. Został wprowadzony do Kanady, Ameryki, Australii, Nowej Zelandii, a nawet Chile. Odnosi się do roślin inwazyjnych.

Jest to wieloletnie zioło z łodygą, której wysokość sięga 60-90 cm, korzeń może wrastać w ziemię na głębokość 1 metra.

Liście wąskie, liniowe, ostro zakończone, długości 2-6 cm i szerokości około 1-5 mm, koloru szaro-zielonego.

Kwiaty są podobne do lwiej paszczy. Bladożółty z wyjątkiem dolnej końcówki, która jest pomarańczowa. Kwitnie od połowy lata do połowy jesieni. Zapylane głównie przez trzmiele i pszczoły, ponieważ kwiat jest w większości zakryty dolną wargą.

Owocem jest kapsułka owalna eliptyczna. Jedna roślina może wyprodukować do 30000 nasion, które są łatwo przenoszone przez wiatr. Propagowane przez nasiona lub wegetatywnie przez pędy korzeni.

Przepisy na napary, nalewki i wywary

Przepisy dotyczące przygotowania postaci dawkowania:

• napar jako środek przeczyszczający, moczopędny lub napotne: 1 łyżeczkę ziół na 200 ml wrzącej wody, pozostawić na 1 godzinę w termosie, przefiltrować, wycisnąć. Przyjmować 1 / 3-1 / 2 szklanki 3 razy dziennie 30 minut przed posiłkiem. Przebieg leczenia nie powinien przekraczać 7-10 dni.
• bulion: 2 łyżki posiekanych ziół w 1 szklance wody lub mleka, gotować 10 minut, ostudzić do 40 ° C, przefiltrować. Weź 1 łyżkę stołową 15 minut przed posiłkiem. Jeśli ten bulion jest zrobiony z mocno pokruszonej trawy, wówczas ciepły kleik jest używany do okładów na hemoroidy, furunculosis, wysypki, egzemy. Toadflax szybko łagodzi ból i zmniejsza stan zapalny.
• bulion na mikroblagi na hemoroidy: 1 łyżka ziół na 1 szklankę wrzącej wody, gotować przez 2-3 minuty, nalegać pod pokrywką przez 3 godziny, przefiltrować. Użyj po 50 ml na mikroklystry lub płyny na hemoroidy wewnętrzne i zewnętrzne. Umieść bulion w odbytnicy i połóż się na pół godziny.
• para na raka o różnej lokalizacji: 1 łyżka deserowa ziół na 1 szklankę wrzącej wody, gotować na parze we wrzącej łaźni wodnej przez 15 minut, pozostawić na 45 minut.Przyjmować 1 łyżkę stołową 3-4 razy dziennie 15-20 minut przed posiłkiem. Tej samej pary można używać do mycia i balsamów na guzy zewnętrzne.
• napar na chorobę Meniere'a (choroba ucha wewnętrznego powodująca wzrost ilości płynu w jego jamie): 1 łyżka ziół na 1 szklankę wrzącej wody, odstawić na 10 minut, przefiltrować. Po ostygnięciu zażywaj 125 ml ciepłej wody 2 razy dziennie, najlepiej przed posiłkami.
• nalewka na dystrofię mięśniową, paraliż, miopatię: 2 części (objętościowo) suchego ziela ropuchy na 10 części wódki, nalegać przez 3 tygodnie, od czasu do czasu wstrząsając. Weź 30-40 kropli 3 razy dziennie przed posiłkami przy normalnym ciśnieniu.
• nalewka na niedociśnienie: 50 g suchej trawy na 0,5 l wódki, odstawić na 15 dni, przefiltrować. Weź 20-30 kropli 3 razy dziennie przed posiłkami, popijając wodą.
• napar do leczenia chorób oczu: 1 łyżka ziół na 500 ml wrzącej wody, nalegać na 3 godziny w termosie, przefiltrować. Służy do płukania i balsamów.
• napar na zapalenie, ropienie i poprawę widzenia: wymieszać w równych proporcjach ropuchę, kwiaty bławatka i czarnego bzu 1 szklanka mieszanki na 400 ml wrzącej wody, nalegać w termosie na 7 godzin. Zastosuj balsamy lub płukanie.
• sok lub napar na zapalenie powiek, jaglicę, zapalenie spojówek: rozcieńczyć przegotowaną wodą do temperatury ciała 1: 1 z sokiem z ropuchy lub wodnym ekstraktem z suchego ziela, aby uzyskać balsam do oczu.
• nalewka olejowa na dystrofię mięśniową, paraliż, miopatię: 1 część ziela ropuchy na 3 części oleju z oliwek (słonecznikowy, lniany, bawełniany, kukurydziany) podgrzewać w kąpieli wodnej przez pół godziny, szczelnie zamknąć, odstawić na dzień. Następnie powtórz ogrzewanie, ponownie odstaw na jeden dzień i powtórz 3 razy. Otrzymany olej przefiltruj do ciemnego szklanego naczynia i na 0,5 litra oleju nałóż 1/4 czerwonej papryki. Przechowywać w lodówce. Przed użyciem dobrze wstrząsnąć. Stosować jako produkt do masażu.
• maść: 4 części ziela ropuchy, 1 część liści eukaliptusa, 1 część kwiatów rumianku. Zmiel zioła i zalej 100 g mieszanki 300 g tłustej bazy (olej palmowy, kokosowy, tłuszcz wewnętrzny), włóż do kąpieli wodnej i gotuj na wolnym ogniu przez 30 minut, przefiltruj na ciepło. Przechowywać w lodówce. Wmasować maść w okolicę tarczycy z wolem guzkowym, nasmarować hemoroidy zewnętrzne, gruczoły sutkowe z zapaleniem sutka i mastopatią włóknisto-torbielowatą, dolną część brzucha i okolice pachwiny z gruczolakiem prostaty i zapaleniem gruczołu krokowego, skórę z wypryskiem, liszaj, wysypkę, okolice skroni bóle głowy i choroby Meniere - z dwóch ostatnich powodów maść można zrobić tylko z samych kwiatów ropuchy.
• maść na hemoroidy: zmieszać 2 części suchego ropuchy z 5 częściami smalcu. Doprowadzić mieszaninę do 70 ° C i odstawić z ognia, odstawić na 24 godziny i ponownie podgrzać. Powtórz cały proces 3 razy. Następnie przefiltruj do wysterylizowanego szklanego słoika i zamknij sterylną pokrywką. Przechowywać w lodówce. Maść wstrzykuje się przez 4-5 godzin na gazę do odbytu, zatrzymuje krwawienie z hemoroidów i ból.
• maść na trądzik, trądzik, wysypkę, czyraki: posiekaną trawę zalać 70% alkoholem w stosunku 2: 1 lub wódką 1: 1, odstawić na 1 dzień, przefiltrować. Następnie do nalewki dodać smalec w stosunku 1:10 i podgrzać w łaźni wodnej do całkowitego odparowania wódki, mieszaninę przefiltrować do ciemnego szklanego naczynia. Przechowywać w lodówce.
• maść: siemię lniane, korę dębu i pieprz wodny namoczyć (w równych częściach) przez 12 godzin w wstępnie roztopionym słoninie wieprzowej, od czasu do czasu mieszając. Podgrzej do rozpuszczenia tłuszczu, przefiltruj do ciemnego szklanego naczynia. Przechowywać w lodówce. Maść na tamponie wstrzykuje się do odbytu, aby złagodzić ból hemoroidów i zatrzymać krwawienie.
• maść: trawę (2 części) zalać 70% alkoholem (1 część), zamknąć, nalegać na jeden dzień, dodać smalec (10 części), podgrzać w łaźni wodnej w celu odparowania alkoholu, przefiltrować. Nałóż maść na chore i dotknięte obszary.

Przeciwwskazania: len ropuchy zaliczany jest do roślin trujących. Przed rozpoczęciem jakiejkolwiek terapii należy porównać korzystne właściwości ropuchy i przeciwwskazań.

• Nie zaleca się stosowania w dużych dawkach.
• Przeciwwskazane w ciąży, laktacji i dzieci poniżej 9 roku życia.
• Nie używaj go do niestrawności.
• Przeciwwskazane w nadciśnieniu tętniczym, chorobach serca z napadowym częstoskurczem i dodatkowym skurczem.
• Żaden preparat z ropuchy nie powinien być stosowany wewnętrznie dłużej niż przez 10 dni. Konieczna jest 7-dniowa przerwa, a następnie kontynuacja leczenia.
• Zewnętrzne stosowanie ropuchy nie ma ograniczeń.
• Toadflax powoduje poważne zatrucia u koni, rzadko u krów i cieląt.

Objawy zatrucia u zwierząt: ślinienie się, biegunka, piana z ust, kał o cuchnącym zapachu, ogólne osłabienie, drgawki kloniczne i toniczne, upośledzona czynność serca. Śmierć zwierząt następuje po upadku w ciągu 11-16 godzin.

Leczenie: objawowe.

Zapobieganie: wykluczyć z diety siano zawierające ponad 12% ropuchy, wypasając na pastwiskach podawać zwierzętom lizać sól z siarką.

Ropucha pospolita: aplikacja

Ponadto ropucha, według opinii starych zielarzy, zwiększa potencję u mężczyzn i leczy nieprawidłowości miesiączkowania u kobiet. Ponadto roślina ta wzmacnia włosy i łagodzi różne rodzaje bólu.

Ziele ropuchy jest szczególnie skuteczne w chorobach skóry. Na jego bazie powstają specjalne balsamy na porosty, trądzik, zapalenie skóry, grzybicze zmiany skórne, czyraki i skazy.

Pomocna informacja

Oprócz właściwości leczniczych dziki len ma szerokie zastosowanie w innych dziedzinach życia:

• Aby zmniejszyć swędzenie przy silnym łupieżu i wypadaniu włosów, pomaga maska ​​wywaru z dzikiego lnu i korzenia łopianu, zmieszana ze świeżym sokiem z cebuli.
• Dobrze spłucz włosy wywarem z dzikiego lnu, aby poprawić wzrost.

  

• Napar z ropuchy jest stosowany do wycierania lub kauteryzacji trądziku młodzieńczego i wysypek. Dodawany jest do balsamów i toników do rozcierania skóry. Z wywaru wodnego sporządza się ciepłe balsamy, które leczą drobne rany po ropniach i zmniejszają blizny na skórze. Sok roślinny usuwa brodawki.
• Ekstrakt z dzikiego lnu jest rozpylany w pomieszczeniach w celu zabicia owadów.
• Snapdragon jest używany w ogrodnictwie ozdobnym.

  

• Uważana jest za doskonałą roślinę miododajną.
• Żółte kwiaty były używane do barwienia tkanin lub wełny na żółty odcień.
• Główne magiczne właściwości lwiej paszczy to ochrona przed siłami ciemności. Z jej kwiatów powstają amulety, które są w stanie chronić właściciela przed oszustwami, talizmanami, które zwiększają bogactwo. Lwia paszcza wchodzi również w skład magicznych preparatów ziołowych chroniących dom i gospodarstwo domowe przed złym okiem, uszkodzeniami. Wszystkie te właściwości posiada zioło zebrane przed wschodem słońca lub w noc Iwana Kupały.

Opis botaniczny

Ropucha pospolita to roślina zielna o wysokości 30-60 cm, dorastająca niekiedy do 90 cm - gatunek gigantyczny. System korzeniowy rośliny to pręt lub długie kłącze z pełzającymi pędami.

Pędy są proste, proste lub rozgałęzione, gęsto pokryte liniowymi lub liniowo-lancetowatymi gładkimi jasnozielonymi lub ciemnozielonymi liśćmi, zawiniętymi na brzegach. Blaszki liściowe mają jedną, czasem trzy żyłki.

Kwiaty są duże, dwuwargowe, z ostrogą, zebrane w wierzchołkowe grona, których długość waha się od 5 cm do 15 cm. Osie, szypułki o długości 3-8 mm, a czasem kielich pokryty włosy gruczołowe. Przylistki są lancetowate. Korona kwiatu ma żółty odcień. Na dolnej wardze wyróżnia się jaskrawopomarańczowe wybrzuszenie, ma również zaokrąglone płaty o szerokości 5 mm. Górna warga jest znacznie większa niż dolna, z wycięciem o głębokości 2,5–3 mm. Okres kwitnienia to czerwiec-sierpień. Kolor kwiatów jest żółty.

Ze względu na to, że kwiat jest pokryty dolną wargą, można go zapylać tylko przy pomocy dużych owadów, na przykład pszczół, trzmieli. Większość gatunków motyli uwielbia jeść ten kwiat.

Owocem jest wydłużona eliptyczna skrzynia. Długość owoców może dochodzić do 11 mm, szerokość - 7 mm. Nasiona są małe, okrągłe, z błoniastym brzegiem, bulwiaste w środku.Wiadomo, że nasiona zawierają około 35% oleju tłuszczowego. Jedna roślina może wyprodukować do 30 tysięcy nasion.

Sadzenie i odejście

Uprawa ropuchy nie przewiduje żadnych specjalnych technik rolniczych. Bezpretensjonalność tej kultury pozwala na sadzenie jej na dowolnych suchych, nie podmokłych glebach, a wystarczy włączyć rzadkie podlewanie w okresach szczególnie suchych i usuwanie chwastów w pielęgnacji siemienia lnianego. Roślina kocha światło, ale nie stanie się konkurentem dla bardziej ozdobnych lub owocowych upraw, ponieważ jest gotowa zadowolić się najbiedniejszymi glebami i glebami skalistymi, w tym nasypami i zboczami. Jedyne, co może być szkodliwe dla tej rośliny, to nisko położone tereny podmokłe i zbyt gliniaste gleby pochłaniające wilgoć. Kwiaty lnu nie wymagają schronienia zimą.

Ludzie często nazywają toadflax „snapdragon”, chociaż jest to zupełnie inna, choć pokrewna roślina.

Informacje zwrotne na temat wyników użytkowania

Ropuchę poznałam, gdy w USG zdiagnozowano u mnie mastopatię. Mój mąż zajmował się wówczas produkcją fitopreparatów i przyniósł mi maść z ropuchy. Smarowałem go przez długi czas, na pewno przez około 3 miesiące, na pewno regularnie robiłem USG, które wykazywało spadek węzłów włóknistych. Stopniowo mastopatia się nie pojawiła, klatka piersiowa przestała boleć, nawet przed miesiączką. Nawiasem mówiąc, ta maść dobrze komponuje się z innymi maściami, w tym hormonalnymi.

Olga

Użyłam balsamu-kremu z ekstraktem z lnu ropuchy. Skutecznie pomaga złagodzić dyskomfort, swędzenie, a nawet obrzęk w delikatnym miejscu z chorobą taką jak hemoroidy. Byłem mile zaskoczony, że naturalny środek może skutecznie pomóc w procesie zapalnym, nie gorszy niż nagłośnione środki reklamowe.

Viktoria_Dymka

Wykorzystanie ropuchy pospolitej

Zewnętrznie i wewnętrznie stosuje się świeżą i suchą trawę lnianą, którą należy ścinać i zbierać na zimę, gdy roślina dopiero kwitnie. Najlepiej suszyć go na świeżym powietrzu, ponieważ lniak ropuchy ma specyficzny nieprzyjemny zapach, który po wysuszeniu może się jeszcze bardziej nasilić.

Jako lek stosuje się wywary, napary i maści. Za pomocą tacek i balsamów można wyleczyć choroby skóry, liszaje, hemoroidy i brodawki. Napar należy najpierw rozcieńczyć i przetworzyć za pomocą włosów, aby pozbyć się łupieżu.

W przypadku chorób skóry, w przypadku czyraków, ropnych ran, wrzodów, trądziku, hemoroidów, zaleca się stosowanie takiej mieszanki, będzie wymagała łyżki suszonej trawy, pół litra wrzącej wody, wszystko wymieszaj i nalegaj na maksymalnie 3 godziny. Produkt dobrze myje i kompresuje. Również napar pomaga dobrze w leczeniu gardła i jamy ustnej, należy je przepłukać, przedtem nie zapomnij o wysiłku.

W przypadku zaparć zaleca się taką nalewkę, ponieważ należy wziąć szklankę wódki, łyżkę ziela ropuchy, nalegać przez kilka godzin. Pij w nocy. Przechowywać tylko w chłodnym miejscu.

W przypadku chorób nerek i wątroby zaleca się stosowanie takiej kolekcji, w skład której wchodzą nieśmiertelnik, ropuch i jedwab kukurydziany. Wszystkie rośliny się uzupełniają, dlatego są bardzo przydatne.

Tradycyjni uzdrowiciele używają rośliny do leczenia anemii, metabolizmu. Z jego pomocą możesz pomóc osobie pozbyć się suchego, wyniszczającego kaszlu, ponieważ sprzyja wydzielaniu większej ilości śluzu, pomaga pozbyć się duszności i poprawia zdrowie przy przepuklinach i żółtaczce. Roślina ma właściwości oczyszczające, dlatego jest często stosowana w przypadku zatruć.

Za pomocą ropuchy można wyleczyć grzyby, glistnicę, nietrzymanie moczu, efekt wzrośnie, jeśli weźmiesz wywary na bazie rośliny i zewnętrznie. Naukowcy medyczni udowodnili, że jest to wyjątkowy rodzaj rośliny, który pomaga w kardiopatii, encefalopatii i atrofii mięśni.

Jednym ze środków zaradczych jest maść zrobiona z lnu ropuch, może leczyć egzemy, liszaje i hemoroidy. Do gotowania należy wziąć jedną piątą tłuszczu wieprzowego, drugą część proszku z ropuchy, wszystko podgrzać, nalegać i nasmarować obolałe miejsca.

Taka maść pomoże pozbyć się bolesnych guzków występujących przy hemoroidach, będzie wymagała kory dębu, pieprzu wodnego, kwiatów ropuchy, doda stopiony tłuszcz wieprzowy do tej mieszanki, rozgrzeje i nalegać. W nocy tampony nasączone tą mieszanką nakłada się na bolące miejsce.

Taka maść jest również bardzo przydatna, do jej przygotowania należy wziąć 2 części ropuchy, 70% alkoholu, wszystko wymieszać, nalegać na jeden dzień, dodać tłuszcz wieprzowy, gotować w łaźni wodnej, aż alkohol całkowicie wyparuje, wycisnąć i odcedzić wszystko.

Ropucha pospolita - gatunek, pielęgnacja roślin, właściwości użytkowe

Toadflax to roślina pospolita i rozpowszechniona. Występuje na suchych łąkach i skrajach lasów, na opuszczonych polach i stepach stepowych. Siedlisko jest rozmieszczone w strefie klimatu umiarkowanego oraz w Morzu Śródziemnym. Ciekawe, że ropucha pospolita wzbudziła zainteresowanie naukowców z Petersburga. Badania przeprowadzone w 2012 roku wykazały, że bakterie są osadzone w DNA rośliny. Wskazuje to na możliwość przenoszenia genów między bakteriami a roślinami wyższymi, co stawia ropuchę na równi z tytoniem, słodkimi ziemniakami i innymi naturalnymi roślinami transgenicznymi.
Na polach ropucha pospolita to chwast pospolity, który osiadł na opuszczonych polach. Dzięki dużej ilości nasion roślina szybko rośnie. Pszczoły i trzmiele przystosowały się do ekstrakcji nektaru z jej złożonych kwiatów. Antochlor, zawarty w kwiatach rośliny, umożliwił użycie go jako naturalnego żółtego barwnika.

Ziele lnu jest bogate w składniki odżywcze, dzięki czemu stało się popularne w medycynie alternatywnej. Ale nie zapominaj, że roślina jest trująca.

Piękne odmiany dekoracyjne są używane w florystyce. Stoją dobrze i długo w krojonej formie w bukiety.

Popularne są również nazwy ropuchy: skrzela, psy, len dziki, nurzawka, lwiej paszcza.

Wpływ na organizm ludzki

Ropucha pospolita to wieloletnia roślina chwastów. Jedną z popularnych nazw jest lwia paszcza. System korzeniowy jest kluczowy. Występuje w krajach Europy i Azji. Rośnie w miejscach suchych i nasłonecznionych na terenach otwartych: łąka, nasyp kolejowy, skraj lasu. Wysokość łodygi od 40 do 80 cm Jasnożółte kwiatostany mają pomarańczowe wybrzuszenie nad dolnym płatkiem.

Ten gatunek i inne gatunki z rodzaju są używane jako dekoracyjny wzór na rabaty kwiatowe. Ropucha pospolita, której właściwości lecznicze znane są od czasów starożytnych, jest trująca. Samodzielne użycie jest dozwolone po konsultacji ze specjalistą.

Lecznicze właściwości rośliny wynikają z jej bogatego składu chemicznego:

Substancja	Zasiłek
Peganina alkaloidowa	Spadek ciśnienia krwi; normalizacja tętna; zwiększony ton macicy; poprawiony metabolizm; normalizacja czynności jelit; efekt przeczyszczający; działanie wykrztuśne
Zawiera kwasy: askorbinowy, foliowy, mrówkowy, jabłkowy, cytrynowy.	Właściwości antyseptyczne, przeciwutleniające; poprawiony metabolizm; alkalizacja organizmu, która według badań naukowców hamuje wzrost komórek rakowych
Glikozydy flawonoidowe	Właściwości antybakteryjne, przeciwbakteryjne; zmniejszenie przepuszczalności naczyń włosowatych, wzrost ich wytrzymałości
Oleje tłuste (stężenie w nasionach sięga 30-35%)	Poprawa pracy przewodu pokarmowego; Aktywacja ośrodków mózgowych
Cholina	Naturalny środek przeciwdepresyjny; poprawa wzorców snu; pozbycie się bezsenności
Karoten	Działanie przeciwutleniające, immunostymulujące; normalizacja układu rozrodczego
Fitosterole	Zmniejszenie poziomu cholesterolu; profilaktyka raka; leczenie stanów zapalnych, reakcji alergicznych
Garbniki	Neutralizacja trucizn; leczenie infekcji bakteryjnych; zatrzymanie krwawienia; leczenie rozstroju żołądka; gojenie się oparzeń, otarć, skaleczeń
Pektyny	Naturalny sorbent (usuwa szkodliwe substancje)
Aucubin	Działanie bakteriobójcze i moczopędne
Catalpol	Moczopędny; efekt przeczyszczający
Linarin (najwięcej w liściach)	Łagodzi stany zapalne
Mannitol (najwięcej w liściach)	Usuwa flegmę i żółć; działanie moczopędne; pomaga przy zwiększonym ciśnieniu w oku; skuteczny w przypadku zatrucia narkotykami; pomaga w zakrzepicy

Linaria lub ropucha w projektowaniu krajobrazu

Zdjęcie lnu z makami i chabrami

Liniowce okrywowe sadzi się na alpejskich wzgórzach, służą do tworzenia zboczy, wypełniają puste przestrzenie w obszarze ciągłym kwitnącym dywanem.

Linaria ze zdjęciem innych kwiatów

Wysokie gatunki sadzi się w rabatach kwiatowych, na redlinach, na obramowaniach; rośliny jednoroczne są uprawiane jako kultura doniczkowa (marokańska linaria jest do tego idealna).

Jak zbierać, suszyć, przechowywać

Zakup surowców odbywa się według ścisłych zasad pracy z trującymi roślinami. Jeśli na dłoniach są rany lub zadrapania, konieczne jest uporządkowanie zebranej trawy za pomocą ciasnych rękawiczek. Po zebraniu surowców lub pracy z nimi należy dokładnie umyć ręce.

Len dziki zbierany jest w okresie kwitnienia od lipca do sierpnia. Kwitnąca trawa jest ścinana prawie u samych korzeni, myta w chłodnej wodzie, wiązana małymi miotłami i suszona w stanie zawieszonym.

Świeża trawa ma nieprzyjemny, ostry zapach, który po wysuszeniu staje się jeszcze bardziej skoncentrowany i ostry. Suszone surowce są przechowywane nie dłużej niż rok w postaci zawieszonej lub kruszone i wlewane do hermetycznego pojemnika.

Być może już w kuracji stosowałeś zioło lnu lekarskiego i znasz zawiłości przygotowywania preparatów na jego bazie. Podziel się komentarzami, będziemy wdzięczni.

Zastosowanie medyczne

Tradycyjna medycyna nie używa ropuchy, chociaż od czasu do czasu prowadzono nad nią badania. Już w 1859 roku niemiecki empiryk I.-G. Rademacher zauważył, że hemoroidy można z powodzeniem leczyć tą rośliną. Niemieccy lekarze do dziś zalecają wodny wlew ropuchy w leczeniu żółtaczki, zapalenia pęcherza, zaparć, a także spowolnienia jelit, moczenia nocnego. W niewielkich ilościach ropuchę można stosować na bóle głowy z wymiotami - przy tzw. Zespole Meniere'a.

Profesor M. D. Rossiyskiy przetestował płynny ekstrakt na pacjentach z atonią jelit, wzdęciami, przedłużającymi się zaparciami i stwierdził, że ekstrakt działa przeczyszczająco delikatnie bez skutków ubocznych. Profesor wyodrębnił lek Peganin, który ma podobne działanie do ekstraktu. Udowodniono również, że jest dobrym lekarstwem na zwiotczenie mięśni, dystrofię mięśniową i miopatie.

Przeciwwskazania i skutki uboczne

Toadflax jest rośliną trującą i należy go stosować ostrożnie w celach leczniczych. Jeśli leki są stosowane nieprawidłowo, może wystąpić szereg następujących działań niepożądanych:

• nudności i wymioty;
• obfite wydzielanie śliny;
• bół głowy;
• półomdlały;
• ostry ból brzucha;
• zawroty głowy;
• niewydolność serca.

Istnieją przeciwwskazania do stosowania leków na bazie dzikiego lnu. Nie są zalecane do stosowania w okresie ciąży i laktacji, a także dla dzieci poniżej czternastego roku życia. Zabrania się ich przyjmowania w obecności następujących chorób:

• marskość wątroby;
• zaburzenia czynności nerek i wątroby;
• częstoskurcz;
• nadciśnienie.

Opis

Toadflax jest również nazywany skrzelem, dzikim lnem, zornicą, vidalnikiem, dzikim rozmarynem, psami, odchodami, pijaną trawą.

Roślina należy do rodziny babki lancetowatej, może osiągać wysokość ponad 40 cm i charakteryzuje się obecnością cienkiego pełzającego kłącza. Łodyga rośliny jest lekko rozgałęziona, ale liściasta, o liściach liniowych, wąskich, naprzemiennych i siedzących. Kwiaty ropuchy są dwuwargowe, w kolorze żółtym, który jest jaśniejszy w środku kwiatu. Po kwitnieniu w miejscu pąków pojawiają się wydłużone, małe czarne torebki z nasionami. Roślina kwitnie przez całe lato, od czerwca do sierpnia.

Roślina Veronica z rodziny babki lancetowatej jest zarówno dekoracją ogrodową, jak i cennym surowcem leczniczym.

W naturze można spotkać tę roślinę w bardzo różnorodnych miejscach - na otwartej łące, skraju lasu, wzdłuż drogi, na polu, w strefie stepowej i leśno-stepowej preferuje luźną glebę.

W rodzaju tej rośliny jest ponad 100 typówDlatego len ropuchy jest dosłownie rozproszony po całym świecie. Większość gatunków koncentruje się w Morzu Śródziemnym oraz w strefach pozatropikalnych półkuli północnej. Około 70 gatunków tej rośliny występuje w Azji Środkowej, na Kaukazie.

Czy wiedziałeś? W starożytnym Egipcie w piramidach wyrzeźbiono obrazy niektórych ziół leczniczych, a wśród nich były takie, których nie ma na ziemi egipskiej, ale wyrastają z niej w znacznych odległościach.