Czarna porzeczka - sadzenie i pielęgnacja w ich letnim domku

Porzeczki są dobre dla każdego: są piękne, smaczne i nie wymagają specjalnej pielęgnacji. Poznaj siebie, usuń chwasty i włóż jagody do ust. Za co ogrodnicy to uwielbiają, rosnąc prawie wszędzie, od Kubanu po Syberię.

Ale możesz znacznie zwiększyć plony, zapewnić sobie jagody, a nadwyżki sprzedać. To prawda, że ​​konieczne jest wybranie odpowiednich odmian i ścisłe przestrzeganie technologii rolniczej.

Przeczytaj nasz artykuł i dowiedz się, jak zaskoczyć siebie i swoich sąsiadów bogatymi uprawami porzeczek.

Obowiązuje zasada: „Aby coś naprawić, trzeba wiedzieć, jak to działa”. Dotyczy to również uprawy porzeczek: aby uzyskać wysokie plony, musisz znać biologiczne właściwości rośliny. Istnieją trzy rodzaje porzeczek:

• czarny;
• czerwony;
• złoty.

Gatunki są podobne pod względem zasad techniki rolniczej i cech biologicznych. W ramach artykułu rozważymy czarne porzeczki i w razie potrzeby powiemy Ci niuanse rosnącej czerwieni.

Czarna porzeczka - sadzenie i pielęgnacja w ich letnim domku

Czarna porzeczka zachwyci Cię wspaniałymi zbiorami, sadzeniem i pielęgnacją, które szczegółowo opisano w naszym materiale. Pomożemy Ci wybrać odpowiednie miejsce i sadzonki, przygotować glebę i zasadzić plon, a także opowiemy o cechach rosnących krzewów jagodowych przez cały sezon wegetacyjny.
Czarna porzeczka to jedna z ulubionych jagód ogrodników. Sekret popularności: w naturalnym bogactwie witamin i niewymagającej kulturze warunków uprawy. Dbanie o czarne porzeczki ma swoje własne cechy, ale nie spowoduje żadnych szczególnych trudności, jeśli odpowiednio wybierzesz i przygotujesz miejsce do sadzenia, a także pokniesz i przetworzysz plon z pasożytów i chorób grzybiczych na czas.

Przycinanie krzewów czarnej porzeczki wiosną i jesienią (z wideo)

Porzeczki, podobnie jak inne krzewy jagodowe, owocują obficie i regularnie, jeśli wraz z dobrą pielęgnacją przeprowadza się systematyczne przycinanie krzewów. Celem przycinania czarnej porzeczki jest spowodowanie wzrostu nowych silnych pędów z podziemnej części krzewu, zwiększenie ich rozgałęzienia, a także wzrost pędów rocznych na gałęziach wieloletnich, zapobieganie zgrubieniu krzewu, racjonowanie plon i zwiększyć wielkość jagód.

Przycinanie czarnej porzeczki odbywa się wiosną i jesienią, bezpośrednio po posadzeniu. Aby doprowadzić nadziemną część sadzonki z zaburzonym systemem korzeniowym do zgodności, po wykopaniu jej ze szkółki skraca się każdy pęd, pozostawiając 2-4 dobrze rozwiniętych pąków; im słabszy pęd, tym bardziej trzeba go przyciąć.

Porzeczka - sadzenie i pielęgnacja w kraju

Porzeczki sadzi się wczesną wiosną lub w połowie jesieni. Preferowane jest sadzenie porzeczek jesienią, ponieważ wiosną trzeba mieć czas, zanim zacznie się przepływ soków i zakwitną pąki, podczas gdy gleba może nie mieć czasu na wystarczające rozgrzanie i roślina umrze.

Na porzeczki wybiera się słoneczne miejsce osłonięte przed wiatrem z dobrze przepuszczalną, niekwaśną glebą (pH 6-6,5). Idealna jest żyzna, lekka gliniasta gleba. Aby zmniejszyć kwasowość ziemi, dodaj do 1 kg mąki wapiennej, kredowej lub dolomitowej na 1 m2. m.

Odkwaszanie terenu pod sadzenie porzeczek mąką dolomitową

Propaguj porzeczki za pomocą sadzonek lub dzieląc krzew, oddzielając duże pędy z korzeniami od głównego pnia.Uprawa czarnej porzeczki zakończy się sukcesem, jeśli wybierzesz dwuletnie sadzonki o wysokości do 40 cm, z 3-5 gałęziami szkieletowymi o długości co najmniej 20 cm, najlepiej się zakorzeniają. Zastanów się, jak sadzenie porzeczek odbywa się etapami.

Przygotowanie gleby

Wybrany obszar wyrównuje się 14 dni przed sadzeniem sadzonek, usuwa się kłącza chwastów i pozostawia do skurczenia gleby. Po 2 tygodniach miejsce dzieli się na koła o średnicy 50-60 cm, które wykopuje się na głębokość 40 cm, a odległość między nimi utrzymuje się na poziomie 1,5-2 m, podczas sadzenia w rzędach - do 3 m .

Trzy czwarte dołu jest pokryte wiadrem z kompostem lub inną materią organiczną. Dodaj 200 g superfosfatu, 60 g siarczanu potasu lub 40 g popiołu drzewnego. Na nawozy wylewa się trochę czarnej gleby, aby ich stężenie nie spaliło korzeni, a następnie przeprowadza się sadzenie.

Sadzenie czarnej porzeczki

Sadzonkę sadzi się pod kątem 45 stopni, umieszczając szyjkę korzeniową na głębokości 5 cm, co sprzyja rozwojowi pąków podstawy i dalszemu rozwojowi silnego systemu korzeniowego. Jeśli sadzisz sadzonkę bezpośrednio, krzew zostanie uformowany z pojedynczą łodygą.

Schemat sadzenia sadzonek porzeczek

Sadzenie porzeczek kończy się podlewaniem 5 litrów na dołek i kolejnych 5 litrów na okrągłym dołku wokół niego. Po podlaniu należy poluzować glebę: do 8 cm głębokości - bezpośrednio pod rośliną, w odległości 20 cm od niej - do 12 cm Następnie glebę posypuje się drobnym torfem lub próchnicą.

Po zakończeniu procedury sadzenia sadzonka jest ścinana na wysokości 15 cm od ziemi, pozostawiając na niej do 5 pąków. Ścięte gałęzie można przykleić obok pędu głównego, spryskać wodą z dodatkiem Kornevina i przykryć folią lub plastikowym pojemnikiem do ukorzenienia i przeszczepu. Przycinanie stymuluje energiczny wzrost roślin.

Schemat cięcia sadzonek porzeczki po posadzeniu

Sadzenie porzeczek w letnim filmie

Jeśli sadzonki nie zostały przygotowane wcześniej, latem można sadzić czarne porzeczki. Najczęściej jest to konieczne podczas rozmnażania porzeczek przez układanie warstw w ogrodzie. To sadzenie jest również nazywane odkładaniem lub po prostu rozmnażaniem. Wykonywany jest po zakończeniu owocowania: dla odmian wczesnych - w lipcu, a dla odmian późnych - w połowie i pod koniec sierpnia.

Cechy biologiczne porzeczek

Porzeczka to wieloletni krzew, którego wysokość nie przekracza 1,5-2 m. Cechą tej rośliny jest brak pąków na korzeniach. Spójrz na zdjęcie. Wzrost pędów podstawy (1) rozpoczyna się w strefie szyjki korzeniowej (6). W ten sposób powstaje krzew porzeczki, ponieważ nie daje wzrostu. W następnym roku, po pojawieniu się pędów zerowego rzędu, pojawiają się dwuletnie gałęzie (2), a następnie trzyletnie (3).

Tę cechę porzeczki należy wziąć pod uwagę podczas sadzenia krzewu.

Kołnierz korzeniowy

powinna znajdować się około 10 cm poniżej powierzchni gleby.

W tym przypadku pojawia się wiele pędów rzędu zerowego, krzew jest łatwiejszy do uformowania, az czasem można go bez problemów odmłodzić.

Większość ogrodników o tym nie wie, a wiele zasobów internetowych nie zawiera takich informacji. Tymczasem prawidłowe umiejscowienie szyjki korzeniowej krzewu jest kluczem do siły rośliny i obfitych plonów.

Cechy rozwoju łodyg

Porzeczki różnią się charakterem rozwoju łodygi. Tradycyjnie zakład można podzielić na trzy grupy:

1. Wiele gałęzi rocznych, ale kilka wieloletnich. W porzeczkach z tej grupy owoce żyją rok lub dwa, potem umierają, a na ich miejscu powstają nowe. Po 4-5 latach nowe gałęzie owocowe przestają się formować, a plon spada. Sytuację można poprawić, przycinając gałęzie starsze niż 4 lata „na pierścień”. Najbardziej znaną odmianą czarnej porzeczki tego gatunku jest September Daniel.
2. Pędów podstawowych jest niewiele, ale pędy wieloletnie dobrze się rozgałęziają. Owoce na takich krzakach żyją długo, średnio 4-5 lat, dlatego krzew owocuje przez 6-7 lat.Jeśli gałąź jest starsza, owoce na niej stają się mniejsze, plon maleje. Rozwiązaniem problemu jest coroczne cięcie 2-3 wieloletnich gałęzi. Stymuluje to wzrost i rozwój pędów podstawy, krzew jest odnawiany w odpowiednim czasie, plon nie zmniejsza się. Odmianą tego typu jest Pamyat Michurin.
3. W tej grupie odmiany zajmują przeciętną „pozycję” między poprzednimi. Innymi słowy, zarówno liczba pędów podstawy, jak i stopień ich rozgałęzienia mają średnią wartość. Okres owocowania wynosi 5-6 lat. Można go zwiększyć, skracając gałęzie do pierwszego mocnego pąka. Jedną z tych odmian jest Success.

Na rysunku można zobaczyć, jak powstają owoce na gałęziach w różnym wieku w czarnej porzeczce.

Jeśli chodzi o czerwoną porzeczkę, ma trwalsze owoce.

Z zastrzeżeniem technologii rolniczej, czerwone porzeczki dają większy plon niż czarne porzeczki przez 8-10 lat.

Przycinanie ma na celu głównie nie odmłodzenie krzewu, ale zmniejszenie stopnia zgrubienia.

Morfogeneza porzeczki

Jeśli się boisz i zdecydujesz się szybko przewinąć ten element - spieszymy Cię uspokoić. Nie powiemy Ci wszystkich biologicznych subtelności.

Jednak znajomość czasu morfogenezy porzeczek i jej wpływu pomoże w szybkim podjęciu niezbędnych środków w celu zwiększenia plonów.

Naukowcy odkryli, że proces układania plonu rozpoczyna się rok przed owocowaniem. W tym roku plon będzie zależał od tego, jak porzeczka rozwinęła się w ostatnim sezonie. I to właśnie morfogeneza (różnicowanie nerek) jest najważniejszym etapem.

Czas trwania procesu jest różny, w zależności od następujących czynników:

• rodzaj i różnorodność porzeczek;
• temperatura powietrza;
• ilość opadów;
• liczba dni słonecznych i pochmurnych;
• inne warunki.

Stwierdzono, że przy suchej i słonecznej pogodzie morfogeneza przebiega szybciej niż w pochmurno i deszczowo. Jeśli chodzi o czas, możemy tylko z całą pewnością stwierdzić, że początek różnicowania nerek jest od 12 lipca, a koniec wiosną przyszłego roku. W niektórych latach morfogeneza może rozpocząć się na początku sierpnia.

Co zaskakujące, w tym okresie większość niedoświadczonych ogrodników uspokaja się i ogranicza się tylko do pielenia i czekania na zbiory. W międzyczasie należy podwoić wysiłki i monitorować przestrzeganie praktyk rolniczych.

Krzewy porzeczki powinny otrzymać wymaganą ilość składników odżywczych, wody, światła. Konieczne jest zwrócenie uwagi na stan liści.

Liście uszkodzone przez chorobę lub słabo rozwinięte nie zapewniają wysokiej jakości fotosyntezy. Znaczenie tego procesu dla życia roślin jest znane ze szkolnego kursu biologii.

Czarna porzeczka: rośnie i pielęgnuje

Aby krzewy jagodowe dobrze się rozwijały i owocowały, należy zadbać o czarną porzeczkę przez cały sezon wegetacyjny.

Wiosenna pielęgnacja czarnych porzeczek

Przed pojawieniem się pąków wszystkie stare, wysuszone lub chore gałęzie są przycinane do zdrowej łodygi, rany są pokryte var. Na dwuletnie krzewy stosuje się nawozy azotowe (do 80 g saletry amonowej lub 50 g mocznika na roślinę). Po karmieniu gleba jest wykopywana i podlewana.

Sanitarne przycinanie porzeczek

W momencie powstania jajnika do początku czerwca podlewanie przeprowadza się w ilości do 30 litrów wody na krzak, co 5 dni. Odbywa się to wieczorem przy użyciu ciepłej wody (10-15 stopni Celsjusza) u nasady. Do podlewania zaleca się wykonanie okrągłych rowków o głębokości 15 cm w odległości 30 cm od sadzonki. Wnikanie wody do liści może prowadzić do rozwoju mączniaka prawdziwego.

Podlewanie wiosną młodego krzewu porzeczki

Aby poprawić odporność gleby na wilgoć, pożądane jest ściółkowanie. Możesz użyć torfu, słomy lub gazet. Ważne jest, aby to zrobić podczas fazy tworzenia zielonych stożków i pąków, aby zapobiec utracie wilgoci.

Pielęgnacja letnich porzeczek

W pierwszej połowie czerwca należy przeprowadzić dokarmianie ekologiczne: do 15 kg próchnicy na 1 krzew lub płynne (ptasie odchody rozcieńczone wodą 1:10).

Gdy przez długi czas nie ma deszczu, szczególnie konieczne jest terminowe podlewanie. Zwykle wystarcza wiadro wody na tydzień. Podlewanie porzeczek latem staje się częstsze od końca czerwca do połowy lipca podczas dojrzewania jagód i odbywa się co 5 dni.

Pielęgnacja porzeczek w czerwcu obejmuje również szczypanie młodych łodyg wierzchołków o 2 pąki, aby zwiększyć liczbę pędów bocznych. Ta procedura promuje rozwój nowych pędów. Termin szczypania odkłada się na późniejszy termin, aby opóźnić owocnikowanie krzewu.

Podczas dojrzewania owoców stosuje się opatrunek dolistny: zmieszanie 5 g nadmanganianu potasu, 40 g siarczanu żelazawego i 3 g kwasu borowego. Rozpuść je osobno, a następnie wymieszaj razem w 10 litrowym wiadrze wody. Opryskiwanie przeprowadza się wieczorem lub w pochmurny, bezwietrzny dzień.

Opryskiwanie i pielęgnacja porzeczek latem

Po nawożeniu lub podlaniu zaleca się usunięcie chwastów i delikatne poluzowanie gleby do 5 cm tak, aby nie dotykać systemu korzeniowego rośliny znajdującej się na głębokości 30 cm Rozstaw rzędów rozluźnia się do głębokości 10 cm .

Zbiór jagód musi być wykonywany pojedynczo, a nie zbierany w kiść. Jest to mniej prawdopodobne, że uszkodzi to roślinę. Podlewanie i nawożenie zostaje całkowicie zatrzymane na dwa do trzech tygodni przed zbiorami.

Dbaj o krzewy porzeczki jesienią

Po zakończeniu zbioru, począwszy od połowy sierpnia i przez cały wrzesień, raz w tygodniu przeprowadza się podlewanie, spulchniając glebę do głębokości 5 cm.W suchą jesienią przygotowanie do zimy obejmuje podwyższenie wilgotności gleby - do pół metra.

Pod koniec września konieczne jest wprowadzenie materii organicznej (4-6 kg odchodów drobiowych) lub karmienie ich minerałami: 20 g siarczanu potasu i 50 g superfosfatu. W każdym razie podczas nawożenia dodaj 200 g popiołu drzewnego. Następnie gleba jest wykopywana i mulczowana, aby zwiększyć owocowanie na następny rok.

Karmienie krzewów porzeczek materią organiczną

Przed nadejściem pierwszych przymrozków konieczne jest przycinanie słabo rozwiniętych i słabych pędów, a także tych, które rosną w środku krzewu i zagęszczają go. Usuwaniu podlegają również słabo rozwinięte młode gałęzie, z których pozostają tylko 3-4 najsilniejsze. Dorosły krzew składa się zwykle z 15 pędów z różnych lat życia.

Jak rozmnażać porzeczki

Kupiłeś porzeczki, zebrałeś pierwsze zbiory i zastanawiałeś się, jak rozmnażać krzaki? Użyj metody wegetatywnej, to on pozwala zachować rodzicielskie cechy rośliny.

1. Sadzonki zdrewniałe.
2. Zielone sadzonki.
3. Zielone sadzonki wierzchołkowe.
4. Warstwy.

Każda metoda ma swoje własne niuanse, powiemy Ci o nich i wybierzesz technikę według własnego uznania.

Rozmnażanie przez sadzonki zdrewniałe

Metoda zachwyca prostotą i godnymi rezultatami. Najważniejsze jest ścisłe przestrzeganie technologii. Przeczytaj uważnie i zapamiętaj.

1. Wybierz dolną lub środkową część gałęzi rocznej. Długość zebranego cięcia powinna wynosić 15-20 cm, grubość - 6 mm. Liczba pąków na rączce to 4-5 szt. Termin pozyskiwania materiałów to druga połowa września.
2. Umieść wycięty materiał w pojemniku z mokrym piaskiem i umieść go w piwnicy. Jeśli to możliwe, sadzonki można trzymać pod śniegiem, preferowana jest ta metoda drewna.
3. Przed sadzeniem wiosną należy traktować sadzonki promotorami wzrostu korzeni. Użyj "Kornevin" - 5g / 5L lub heteroauxin - 100-150 g na litr wody. Trzymaj sadzonki w roztworze przez jeden dzień, podczas gdy powinny być zanurzone w 2/3 w płynie. Temperatura powietrza nie powinna być niższa niż 230C.
4. Przeszczep sadzonki do gleby doniczkowej. Po około 12 dniach w dolnej części pojawią się foki, które sygnalizują, że sadzonki można sadzić na stałe w otwartym terenie.
5. Gdy sadzonki są w doniczkach, przygotuj glebę w miejscu sadzenia. Aby to zrobić, dodaj 8 kg kompostu, 40 g superfosfatu i 15-20 g popiołu drzewnego na każdy metr kwadratowy. Wykop i zwilż glebę.
6. Sadzonki należy sadzić wczesną wiosną pod kątem 450, pozostawiając jeden pączek na powierzchni. To sadzenie przyczynia się do szybkiego wzrostu systemu korzeniowego. Odległość między sadzonkami w rzędzie wynosi 10 cm, rozstaw rzędów 25 cm.
7. Ważnym warunkiem jest obfite nawadnianie po posadzeniu w ilości 30 litrów wody na metr kwadratowy.

Dobry wynik uzyskuje się sadząc sadzonki pod folią. Aby to zrobić, rozłóż materiał na łóżku ogrodowym, wykop w krawędziach. Wzór lądowania tą metodą to 8x15 cm.

Aby pozbyć się chwastów, które mogą rosnąć pod folią, latem posyp ziemię między rzędami.

Dzięki tej metodzie rozmnażania krzew uzyskuje się z jedną łodygą. Aby zdobyć kilka gałęzi - uszczypnij wierzchołek, gdy tylko wyrośnie 8 cm, otrzymasz 2-3 pędy.

Rozmnażanie przez zielone sadzonki

Jedna z prostych i niezawodnych metod hodowli, która jest odpowiednia zarówno dla początkującego hobbysty, jak i doświadczonego ogrodnika.

Cięcie przeprowadza się, gdy tylko pożądane pędy osiągną długość 20 cm, zwykle dzieje się to w połowie lata, ale czas dla każdego regionu jest inny. Aby mieć jasny obraz metody - zobacz schematyczny obraz.

1. Wybierz gałęzie, które mają 2 lata z rozwiniętymi pędami drugiego rzędu (1).
2. Wytnij sadzonki zgodnie ze schematem, dolne liście można usunąć.
3. Pamiętaj, że na dnie powinna znajdować się mała łatka z 2-letniego drewna.
4. Sadzić w ziemi (3), odległość między sadzonkami 5 cm, rozstaw 15 cm Głębokość sadzenia 3-7 cm, ale im dłuższe cięcie, tym większa wartość.
5. Podlewaj obficie, około 3-4 razy przy uderzeniach. W przypadku upału - 5-7 razy.

Dalsza pielęgnacja sadzonek polega na terminowym odchwaszczaniu, rozluźnianiu i walce z chorobami.

Ciekawy sposób jest używany przez niektórych ogrodników, spieszymy się nim z wami podzielić. Technologia jest taka sama, ale sadzonki nie są uprawiane na zewnątrz, ale w pomieszczeniu pod folią naciągniętą na łuki.

Gaza jest ciągnięta od góry, aby chronić roślinę przed poparzeniem słonecznym. Przed zamknięciem łóżka jest obficie podlewane.

Teraz możesz odpocząć przez 15 dni. Podlewanie sadzonek odbywa się za pomocą kondensacji, a podwyższona temperatura powietrza przyczynia się do szybkiego ukorzeniania sadzonek. Miesiąc po posadzeniu usuń folię i kontynuuj wzrost młodych krzewów w zwykły sposób.

Rozmnażanie przez zielone sadzonki wierzchołkowe

Metoda jest dość skomplikowana; wymagany jest specjalny sprzęt. Aby go wdrożyć, wymagana jest szklarnia lub szklarnia i instalacja zamgławiająca. Ta technologia jest dostępna dla wyspecjalizowanych ogrodów i szkółek, więc porozmawiajmy o tym pokrótce.

Sadzonki sadzi się na specjalnie przygotowanym podłożu składającym się z gleby i torfu w stosunku 1: 1. Następnie za pomocą instalacji powstaje mgła, wilgotność powietrza musi wynosić co najmniej 90%. Dzięki tej metodzie sadzonki zakorzeniają się po 2 tygodniach.

Powielanie przez nakładanie warstw

Metoda jest prosta, często używana. Opiera się na zdolności porzeczek do „zapuszczania” korzeni z pędów. Technologia jest prosta:

1. Wczesną wiosną zginaj roczne pędy do ziemi, przymocuj je drewnianymi włóczniami, jak pokazano na rysunku.
2. Jak tylko pędy urosną na 10 cm, należy wykonać pierwszy pęd o grubości 4 cm Gleba musi być wilgotna.
3. Po 20 dniach powtórz hilling, grubość warstwy to 10 cm.
4. Jesienią odetnij pęd od podstawy krzewu, wybierz najsilniejsze pędy i przeszczep na stałe miejsce. Nie dotykaj słabych pędów, pozwól im rosnąć.

Wskaźnik przeżywalności sadzonek jest wysoki, możesz łatwo rozmnażać odmianę, którą lubisz.

Choroby i szkodniki: zapobieganie i leczenie

Przy odpowiedniej pielęgnacji porzeczki rzadko chorują, są takie choroby: frotte, antraknoza, szara zgnilizna, mączniak prawdziwy.Spośród pasożytów niebezpieczne dla niej są nerki i przędziorków, meszka owocowa, szkło i ćma.

Gąsienice ćmy na liściu porzeczki

Aby chronić roślinę przed chorobami, stosuje się środki zapobiegawcze. Wiosną, zanim budzą się pąki, krzewy podlewa się gorącą wodą o temperaturze plus 80 stopni. Celsjusza, w tempie 3 litrów na 1 roślinę do leczenia szkodników i chorób. Przeprowadzają również terminowe przycinanie sanitarne krzewów, aby zapobiec zagęszczaniu i regularnie kopać glebę w celu zniszczenia szkodników.

Ponadto, dopóki wiosenne pąki nie puchną, porzeczki i gleba pod nimi są traktowane co 10 dni. Aby to zrobić, użyj 1% roztworu płynu Bordeaux, 2% roztworu Nitrafenu lub Karbofosu. Leki te są również stosowane w przypadku wykrycia objawów chorób lub pasożytów, w którym to przypadku pielęgnacja czarnej porzeczki latem obejmuje opryskiwanie na 3 tygodnie przed zerwaniem jagód. Pomoże to chronić rośliny przed septorią, brązową plamistością, mszycami i mszycami.

Podczas kwitnienia i pojawienia się pierwszych liści konieczne jest dodatkowe leczenie fungicydami: Alirin-B, Gamair, Prognoz, Topaz, Glycoladin - z rdzy i antraknozy.

Możesz przeczytać o tym, jak pozbyć się roztocza nerki na porzeczkach w naszym artykule.

Klasyfikacja [edytuj | edytuj kod]

Rodzaje [edytuj | edytuj kod]

Najbardziej znane są następujące rodzaje porzeczek: czarna ( Ribes nigrum

) i czerwona porzeczka (
Ribes rubrum
) - oba dziko rosną w Europie Północnej i na Syberii. Różnica między nimi, oprócz koloru jagód, polega na tym, że liście i jagody czarnej porzeczki są niezwykle aromatyczne dzięki olejkowi eterycznemu, który jest zawarty w specjalnych gruczołach, które szczególnie gęsto pokrywają dolną powierzchnię liści. Z soku z czarnej porzeczki (fr. Cassis) produkuje się również różne syropy i likiery. Agrest hodowany jest w dużych ilościach (
Ribes uva-crispa
) [syn. Ribes grossularia], który również należy do rodzaju porzeczek. Wśród upraw ogrodniczych znanych jest kilkaset odmian. Zjada się również jagody wielu innych uprawianych gatunków porzeczek, ale w niewielkich ilościach zbiera się je z dziko rosnących krzewów. Niektóre gatunki (np. Ribes aureum, Ribes floridum i Ribes sanguineum) są hodowane jako rośliny ozdobne.

W sumie znanych jest ponad 190 gatunków [3], niektóre z nich:

Przygotowanie porzeczek na zimę

Właściwa pielęgnacja czarnych porzeczek obejmuje przygotowanie do zimy. Gleba pod krzakami jest odchwaszczana, a opadłe liście są usuwane.

Schemat wiązania krzewu porzeczki na zimę

Po nadejściu pierwszych przymrozków krzak jest ściągany spiralnie do góry za pomocą liny, u góry spinając ją spinaczem do bielizny. Ziemia pokryta jest ściółką. Po opadnięciu dużej ilości opadów na podstawę krzewu wykonuje się poduszkę śnieżną o wysokości 10 cm, a następnie krzew całkowicie zasypuje się śniegiem.

Uprawa porzeczek na miejscu przyniesie tylko przyjemność, ponieważ kultura nie jest wymagająca i doskonale owocuje. Uważnie monitoruj zachowanie rośliny, aby zawsze wiedzieć, czego potrzebuje, nie zapomnij o terminowym podlewaniu, nawożeniu i zabiegach profilaktycznych. Wtedy czarna porzeczka, o którą dbamy zgodnie ze wszystkimi zasadami, podziękuje ci wspaniałymi zbiorami i dużą jagodą.

Przepisy na czarną porzeczkę, zbiór na zimę

Z czarnej porzeczki można przygotować wiele zdrowych produktów: domowe wino, nadzienie do ciast, konfitury, dżemy, kompoty, napoje owocowe i galaretki. Przepisów na zbiór czarnej porzeczki jest mnóstwo, można ją zamrozić i zakonserwować.

Jagoda jest uniwersalnym magazynem witamin i mikroelementów, zawiera ogromną ilość witaminy C. Receptury czarnej porzeczki na zimę powinny mieć na celu zachowanie jagody w jej pierwotnej postaci i maksymalne zachowanie witamin.

Przepis na wino z czarnej porzeczki

Przygotowanie domowego wina z czarnej porzeczki nie jest trudne, w tym celu musisz znać prosty przepis na robienie napoju winnego.

Posortowane, ale nie umyte jagody porzeczki kruszy się do stanu owsianki, dodaje do nich wodę (na dwie części jagód, trzy części wody) i jedną część cukru w ​​syropie gotowanym w łaźni wodnej i schładzanym do temperatury pokojowej . Mieszankę umieszcza się w szklanym pojemniku fermentacyjnym, wypełniając nie więcej niż dwie trzecie, ponieważ fermentacja jagód jest aktywna. Butelkę z płynem przykrywa się ręcznikiem z gazy i pozostawia na tydzień w ciemnym miejscu, kilkakrotnie mieszając zawartość. Fermentacja brzeczki porzeczkowej odbywa się do jej wyjaśnienia.

Sfermentowaną brzeczkę filtruje się przez rondel lub gazę, płyn bada się na zawartość cukru, a następnie wlewa do szklanych butelek z uszczelką wodną, ​​wypełniając pojemnik do połowy. Młode wino jest degustowane co tydzień, aw razie potrzeby dodawane jest syrop cukrowy.

Pełna faza fermentacji trwa około dwóch tygodni. Koniec fermentacji zostanie zasygnalizowany przez uszczelnienie wodne, nie pozwoli to na bąbelki. Następnie napój jest filtrowany, aby pozbyć się osadu, wlewany do pojemników i szczelnie zamykany. Młode wino przechowuj w ciemnym miejscu, unikając podgrzewania napoju.

Dżem z czarnej porzeczki i nadzienie do ciasta

Czarna porzeczka jest również dobra w dżemie. Niezwykle smaczny dżem otrzymywany jest z czarnej porzeczki. Jagody sortuje się, myje, umieszcza w emaliowanym pojemniku, przykrywa cukrem (na kg. Jagody, kg. Cukier), wlać 100 ml. woda. Od czasu do czasu mieszając, dżem doprowadza się do wrzenia, a następnie wlewa do słoików w celu konserwacji.

Kompot z czarnej porzeczki

Umyte jagody wlewa się do rondla z wodą, doprowadza do wrzenia na małym ogniu, podczas gotowania dodaje się cukier do smaku. Konserwacja kompotu z czarnej porzeczki na zimę odbywa się według klasycznej technologii konserwowania. Jagody porzeczki wlewa się do wysterylizowanych słoików, wodę z cukrem doprowadza do wrzenia i wylewa na jagody, słoiki są przekręcane, odwracane do góry dnem i zawijane na 12 godzin.

Nalewka z czarnej porzeczki

Nalewka z czarnej porzeczki, szybka i łatwa w przygotowaniu. Jagody ugniata się, przenosi do szklanego pojemnika z szeroką szyjką, wlewa wódkę i nalega w ciemnym miejscu przez około dwa tygodnie.

Po przefiltrowaniu nalewkę przechowuje się w szklanym pojemniku w temperaturze nie wyższej niż +10.

Galaretka z czarnej porzeczki

Mielę jagody porzeczki do stanu puree, przechodzę przez serwetkę z gazy lub sito. Następnie do masy dodaje się cukier i gotuje przez 5 minut. na małym ogniu. Następnie galaretowatą masę układa się w sterylnym szklanym pojemniku i hermetycznie zamyka.

Czarna porzeczka: sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu.

Czarna porzeczka to najczęściej spotykana jagoda w ogrodach i ogrodach warzywnych rodaków. Jest wieloletnim krzewem z rodziny agrestów. Jagoda jest ceniona za swój smak, użyteczne właściwości i łatwość samodzielnej uprawy.

Sadzenie i pielęgnacja czarnych porzeczek w otwartym polu nie jest to trudne, gdyż krzew dorasta do 1,5 m wysokości i plonuje już w drugim roku po posadzeniu. Hodowcy wyhodowali wiele odmian krzewów różniących się smakiem, kształtem, wielkością owoców i krzewów oraz czasem dojrzewania.

Odmiany różnych rodzajów porzeczek

Sprawdź główne współczesne odmiany porzeczek różnych typów. Możesz powiększyć zdjęcie, klikając i wyświetlić wszystko bardziej szczegółowo.

Wymienione poniżej odmiany są zatwierdzone przez VNIISPK i podzielone na strefy.

Porzeczka Smolyaninovskaya

Jedna z niewielu nowoczesnych odmian o białych owocach. W wyniku selekcji naukowcy uzyskali krzew, który nie tylko posiada tak niezwykłe jagody, ale także ma wysoką odporność na choroby.

Odmiana Smolyaninovskaya jest łatwa w pielęgnacji, nie boi się mrozu, jagody są soczyste, z charakterystyczną kwaskowatością.

Jednocześnie osiągnięto dobry plon: jeśli będziesz postępować zgodnie z technikami rolniczymi, otrzymasz do 5 kg plonów z jednego buszu!

Możliwe jest uprawianie tej odmiany na otwartym terenie na Uralu, w regionie Wołgi i w centralnych regionach Rosji.

Odmiany porzeczek Karaidel

Odmiana jest przeznaczona do uprawy na Uralu, ale nadaje się również do innych regionów Rosji. Krzew jest zwarty, nie jest trudno się nim opiekować.

Z udogodnień - niski stopień zakażenia chorobami grzybiczymi, zimotrwalosc.

Jagody są wystarczająco duże, pachnące, z gęstym miąższem. Jest kilka nasion, możesz bezpiecznie używać go do robienia dżemów.

Jedyną wadą jest to, że wymaga regularnego przycinania ze względu na silny wzrost pędów podstawy.

Holenderska czerwona porzeczka

Jedna z najstarszych odmian porzeczek. Wiadomo, że uprawiano go w Europie już w XVII wieku.

Krzew porzeczkowy jest wysoki, gęstość korony jest zwiększona, ale jednocześnie niezbyt rozłożysta.

Owoce są gęste, o charakterystycznym kwaśnym smaku. Nasiona są gęste, duże, dlatego głównym celem odmiany jest obróbka i konserwacja.

Holenderska czerwona porzeczka ma doskonałą odporność na choroby grzybowe. Roślina nadaje się do uprawy na zewnątrz w północno-zachodnich regionach Rosji, ale nie zakorzenia się dobrze na Uralu lub Kubanie.

Porzeczka Krasa Altai

Szukasz różnych porzeczek, które można uprawiać na zewnątrz na Uralu i Syberii? Zwróć uwagę na piękno Ałtaju.

Roślina jest podatna na mączniaka prawdziwego i niektóre szkodniki, ale dzięki odpowiednim zabiegom profilaktycznym zachwyci Cię wydajnością.

Odmiana doskonale toleruje silne mrozy, samozapylenia. Przyjemny dodatek - jagody mocno przylegają do gałęzi i po dojrzewaniu nie kruszą się.

Jednocześnie smak porzeczek jest przyjemny, z lekką kwaskowatością. Nadaje się zarówno do żywności świeżej, jak i do zakonserwowania.

Porzeczkowe piękno Uralu

Pomimo tego, że odmiana jest przeznaczona na zachodnią Syberię, z powodzeniem uprawiana jest na Uralu, w regionie moskiewskim i innych regionach Rosji.

Odmiana przyciąga ogrodników wysokim plonem i dużymi, słodkimi jagodami. Piękno Uralu dobrze znosi silne mrozy, a średniej wielkości krzew ułatwia proces pielęgnacji rośliny.

Wśród niedociągnięć można wyróżnić słabą odporność na niektóre szkodniki. Możesz z nimi walczyć i skutecznie. Z zastrzeżeniem zalecanych praktyk rolniczych, odmiana zachwyci Cię regularnymi i obfitymi zbiorami.

Opisaliśmy dla Ciebie tylko niektóre z nowoczesnych odmian porzeczek. Jeśli interesuje Cię wcześniejsza hodowla, która była uprawiana w ZSRR, zobacz tabelę.

Pamiętaj, że w szkółkach musisz kupować wszelkiego rodzaju sadzonki porzeczek. Kupowanie na targu lub u „znajomego ogrodnika” niesie za sobą nieprzyjemne konsekwencje. Faktem jest, że niektóre patogeny i pasożyty porzeczek mają okres inkubacji 1-2 lata.

Na zewnątrz sadzonka może wyglądać zdrowo, ale po pewnym czasie choroba się ujawni. Kupując materiał nasadzeniowy w szkółkach nie ma takiego ryzyka.

Rodzaje i odmiany czarnej porzeczki

Ogrodnicy najbardziej preferują odmiany porzeczek, które wcześnie dojrzewają i mają duże jagody. Najpopularniejsze odmiany to:

Ponadto istnieją inne podgrupy wielu odmian, w których wyróżnia się:

• odmiany wielkoowocowe obejmują odmiany: Krasa Lvova, Chereshnevaya, Dobrynya, Comfort, Sanuta i inne;
• odmiany wczesnych dojrzałych porzeczek: Yarinka, Overture, Golubichka, Dikovinka, Exotic, Dachnitsa, Sibylla i inne;
• odmiany deserowe to: Maria, Perun, Centaur, Venus, Slastena i inne;
• najsłodsze odmiany to: Pearl, Raisin, Black Boomer, Legend, Lazy.

Istnieją inne rodzaje jagód - to są porzeczki czerwone i białe... Różnią się kolorem i są uważane za jedną kulturę. Czerwona porzeczka stała się znana w Rosji od XV wieku, biała - na początku ubiegłego wieku.

Podanie

Krzew ma dwojakie zastosowanie. Uprawiana jest jako uprawa owoców i jagód oraz do dekoracji ulic, parków, placów.

Jako uprawa owoców i jagód

Zbiór złotych porzeczek służy do zbioru zimowego. Robią dżem, dżem, kompot, zamrażają. Robią doskonałe domowe wino.

Użyj w projektowaniu krajobrazu

Wysoka dekoracyjność krzewu pozwala na wykorzystanie złotych porzeczek w projektowaniu ulic, skwerów, parków. Ich krzewy są zdobione od wiosny do jesieni. Długie łukowate gałęzie osiągają 2 m wysokości. Wiosną przez trzy tygodnie pokryte są skupiskami złotych kwiatów.

Latem gałęzie posypane są błyszczącymi czarnymi jagodami. Jesienią liście przebarwiają się na fioletowo. Ogrodnicy tworzą malownicze żywopłoty ze złotych porzeczek. Zielone ogrodzenie zdobi krajobraz, chroni przed hałasem, kurzem, wiatrem.

Pielęgnacja porzeczek na wiosnę

Wiosną ogrodnicy wznawiają opiekę nad swoim ogrodem, w tym porzeczkami - przygotowują je do letniego owocowania. Pytanie, jak dbać o porzeczki, martwi wszystkich letnich mieszkańców.

Cięcie wiosną prowadzi nie tylko do powstania krzewu, ale także gwarantuje wysoki plon. Porzeczki owocują gałęziami w wieku od trzech do czterech lat. Jeśli są starsze, nie będzie żniw, a odcięcie starych gałęzi prowadzi do wzrostu nowych pędów, które owocują.

Przycinanie jest również konieczne dla krzewu jako zabieg sanitarny, gdy wycina się chore, zainfekowane owadami gałęzie.

Jeśli krzew porzeczki jest młody, konieczne jest skrócenie pędów, aby zwiększyć jego krzaczastość. Aby to zrobić, zaleca się pozostawienie 2-3 pąków na każdym pędzie, a jesienią wyrosną nowe gałęzie.

Każdego roku konieczne jest usunięcie zerowych pędów z krzaka, pozostawiając 4-5 mocnych gałęzi i uszczypnąć wierzchołki, pozostawiając tylko kilka pąków. Tak powstają owoce - są to gałązki owoców na starych pędach.

Przycinanie porzeczek wiosną, wideo:

Tworzenie krzewów

Porzeczka złota jest dobrze uformowana, szybko regeneruje się po ścięciu dzięki uśpionym pąkom korzeniowym i podziemnym łodygom. Przycinanie rozpoczyna się w momencie sadzenia krzewu. Na roślinie pozostaje kilka silnych pędów, które są skracane do 4 pąków. Wszystkie słabe gałęzie są wycinane. Dorosły krzew powinien mieć od 20 do 30 gałęzi w różnym wieku. Jeśli na miejscu rosną różne odmiany, należy kierować się formowaniem krzewów według ich specyficznych cech. O przycinaniu czerwonych i białych porzeczek rozmawialiśmy wcześniej.

Film o uprawie żywopłotów porzeczkowych.

Etapy przycinania według roku:

1. W drugim roku wszystkie pędy są przycinane w wieku 13 lat, słabe i uszkodzone są całkowicie usuwane.
2. Przez 3 lata musisz odciąć nowy wzrost, pozostawiając od 3 do 6 silnych pędów podstawowych.
3. W piątym roku musisz przerzedzić krzew, usuwając pędy rosnące do wewnątrz. Dla wygody zbioru wszystkie gałęzie, które opierają się o ziemię, są odcinane.
4. Przeprowadza się odmładzanie - przycinanie starych pędów w wieku od 8 lat. Jeśli krzew ma więcej niż 10-12 lat, można go odmłodzić, przecinając go w pień. Procedura jest przydatna w przypadku bylin owocowych, których zbiory koncentrują się na krawędziach korony.
5. Przycinanie sanitarne odbywa się corocznie. Wszystkie zamarznięte, wysuszone i zniszczone gałęzie podlegają usunięciu. Wszystkie młode pędy, które zagęszczają środek krzewu, są bezlitośnie wycinane.

Karmienie porzeczek

W końcu krzew ma zdolność pobierania z ziemi wszystkiego, co najbardziej przydatne karmienie porzeczek wiosną sprzyja obfitym zbiorom latem.

Górny opatrunek krzewów odbywa się zgodnie z następującymi zasadami:

1. Jeśli roślina ma zaledwie rok, wystarczy zastosować nawozy azotowe: 15 g mocznika, 15 g saletry amonowej i 37 g saletry wapniowej na krzak.
2. Kilka lat porzeczki wspomogą nawozy organiczne. W takim przypadku konieczne jest rozcieńczenie obornika i 2 łyżeczek mocznika w wiadrze z wodą. Całość dokładnie miesza się i do każdego krzaka dodaje 2 litry powstałej kompozycji. Pod koniec pracy zaleca się dobrze podlać krzak wodą.
3. Drugie karmienie przeprowadza się dwa tygodnie później, kiedy jagody zaczynają wiązać. Tutaj należy wlać humus pod krzaki porzeczki z dodatkiem 2 łyżeczek siarczanu potasu.
4. Następnie, po kolejnych 2 tygodniach, przeprowadza się trzecie karmienie: opryskiwanie roztworem mocznika, w którym 2 łyżeczki kompozycji pobiera się na 10 litrów wody.
5. Ostatnie karmienie porzeczek odbywa się jesienią, aby przetrwały długą mroźną zimę. Do ostatniego karmienia pobiera się mieszaninę superfosfatu i siarczanu potasu, 6 łyżeczek na 30 litrów wody. Powstałą kompozycję należy podlać pod krzakiem, a następnie pokryć humusem i popiołem drzewnym.

Podlewanie i karmienie

Pielęgnacja złotej porzeczki obejmuje umiarkowane podlewanie, przycinanie sanitarne i formujące. Pod wieloma względami technologia rolnicza jest prostsza niż uprawa bardziej popularnych porzeczek czarnej i czerwonej. Roślina nie wymaga podlewania. Aby zapewnić wygodne życie, w okresie suszy jest wystarczająco dużo rzadkiej wilgoci. Przez resztę czasu roślina będzie miała wystarczającą ilość naturalnych opadów. Do kręgu pnia wprowadza się 2-4 wiadra wody. Okresowo gleba wokół buszu jest poluzowana i oczyszczona z chwastów.

Przygotowany roztwór do podlewania

Wiosną i na czas kwitnienie, bylina owocująca wchłania więcej azotu, dlatego do karmienia stosuje się azot lub złożone nawozy. Mocznik, nitroammofoska zrobi. 25-30 g nawozu nakłada się na krąg pnia. Po zebraniu dodaj 25 g azotanu potasu i 35 g superfosfatu. Jesienią można pokryć koło pnia zgniłym obornikiem (raz na 2-3 lata).

Krzewy złotej porzeczki mogą hibernować bez schronienia. Wystarczy ściółkować glebę torfem i suchą dziewanny. Pędy zamrożone podczas ostrej zimy szybko wracają do zdrowia po cięciu sanitarnym.

Wiosenne leczenie chorób i szkodników

Porzeczki należy przetwarzać wiosną przed szkodnikami i chorobami. Najczęstsze choroby porzeczek to mączniak prawdziwy, który atakuje liście i pędy, rdzę, grzyby antraknozowe, frotte (choroba wirusowa).

Regularne traktowanie mieszanką Bordeaux lub roztworem popiołu drzewnego pomoże pozbyć się grzyba antraknozowego. W celu zapobiegania chorobom konieczne jest przeprowadzenie leczenia, gdy tylko stopi się śnieg.

Do najbardziej znanych szkodników należą:

• Mucha liściowa, która niszczy liście. Pomagają w tym specjalne roztwory roślin, które zawierają fitonicydy: czosnek, piołun, pomidory, chrzan, psianka.
• Mszyca żółciowa liściasta - objawia się bordowymi obrzękami na powierzchni liści. Tutaj zaleca się traktowanie go mydłem smolistym lub naparem czosnkowym, a produkt biologiczny Fitoverm również pomoże.
• Strzelaj do mszyc - prowadzi do zwijania się liści. Profilaktycznie wiosną, zanim pąki puchną, aby zniszczyć jaja mszyc, należy na krzewie zastosować 8% roztwór nitrafenu. Chlorofos z dodatkiem karbofosu pomaga dobrze - 2 g roztworu na 10 litrów wody.
• Pająk, dzięki któremu liście żółkną i wysychają. Pojawia się w latach suchych, dlatego jako środek zapobiegawczy wymagane jest częste i obfite podlewanie krzewu. Kiedy pojawia się kleszcz, krzew można leczyć roztworem karbofosu, koloidalnej siarki i fosfamidu.
• Roztocz nerki, który przyczynia się do śmierci nerek.Aby zapobiec uszkodzeniu całego krzewu, należy usunąć już zaatakowane pędy i pąki, które następnie należy spalić w miejscu bezpiecznym dla ich okolicy. Po przedstawionych działaniach konieczne jest potraktowanie krzewu roztworem siarki koloidalnej, pobranej w proporcji 10 g składnika na 10 litrów wody.
• Ćma nerkowa to owad zjadający nerki. Możesz go zniszczyć 0,1% roztworem Aktary lub naparem z suchej musztardy, wrotyczu, glistnika i pomidorów, pobranych w równych proporcjach (weź 1 kg mieszanki na 10 litrów ciepłej wody).

Przedstawioną metodę leczenia można rozpocząć natychmiast po zimie, gdy pąki jeszcze nie zaczęły puchnąć. Wrzątek należy wlać do naczynia i przelać przez sitko na gałęzie porzeczki z odległości 10 cm.

Woda do przetwarzania musi mieć co najmniej 60 stopni Celsjusza, ale nie więcej niż 80 stopni, w przeciwnym razie nastąpi oparzenie, a niska temperatura nie przyniesie pozytywnego wyniku.

Ważne jest również czyszczenie i spalanie liści i gruzu pozostałego po upadku - mogą w nich żyć szkodniki. Następnie należy wykopać nawy i wokół krzewów - to uderzy w gromadzenie się larw, zarodników i gniazd szkodników.

Choroby i szkodniki charakterystyczne dla gatunku, walka z nimi

Choroby porzeczek są rzadkie, ale zdarzają się. W niespokojnych latach krzewy są narażone na inwazję szkodników.

Pospolity przędziorek

Szkodnik osłabia roślinę, silną infekcją, liście wysychają na krzaku, jagody dojrzewają później. Oznaki przędziorków na złotych porzeczkach można zobaczyć w maju przed kwitnieniem. Liście na krzakach zmieniają kolor z zielonego na brązowy lub białawy. Możesz zobaczyć kleszcze z tyłu blachy.

Zniszcz szkodnika „Karbofosem” (50%). Krzewy opryskuje się po kwitnieniu. Liście uszkodzone przez owady są odcinane i spalane. Kopią ziemię w kręgu przy pniu. Zamiast "Karbofosu" stosujemy napar czosnkowy, preparaty siarkowe.

Roztocza porzeczki nerkowej

Bardzo niebezpieczny szkodnik. Możesz dowiedzieć się o infekcji po oznakach jej żywotnej aktywności. Pojawiają się wczesną wiosną oraz w okresie wegetacji:

• obrzęk nerek;
• zdeformowane liście wierzchołkowe.

Istnieje kilka metod radzenia sobie z kleszczem. Wczesną wiosną porażone pędy są określane przez pąki, wycinane i spalane. Podczas kwitnienia krzewy porzeczek są traktowane roztworem siarki koloidalnej.

Mszyca porzeczkowa

Fakt, że mszyce zaatakowały krzew złotej porzeczki, można rozpoznać po poskręcanych, pomarszczonych liściach. Odwracając je, widzą małe zielone owady z tyłu blaszki liściowej. Wysysają sok, przenoszą infekcję.

Zobacz też

Jak krok po kroku uprawiać porzeczki na pniu własnymi rękami, sadzić i pielęgnować, Przeczytaj

Aby zniszczyć szkodnika, krzewy są traktowane:

• rozwiązanie "Karbofos";
• „Nitrafen” (3%).

Antraknoza

Przyczyną choroby jest grzyb. Małe brązowe plamki na liściach to pierwsze objawy choroby. Z czasem brązowieją, wysychają, odpadają. Infekcja dotyczy przede wszystkim delikatnych młodych gałęzi, szypułek, ogonków liściowych. Antraknoza znacznie zmniejsza zimotrwalosc złotych porzeczek.

Sposoby walki:

• glebę i gałęzie traktuje się "Nitrafenem", stosuje się 3% roztwór, czas przetwarzania wiosna-jesień;
• latem liście spryskuje się trzykrotnie siarką koloidalną (1%), czas przetwarzania przed i bezpośrednio po kwitnieniu, trzeci raz po zerwaniu jagód;
• kontrolować czystość koła tułowia, wyciągać chwasty, usuwać liście, poluzować glebę.

Septoria

Ta choroba ma drugie imię - białą plamę. Liście są dotknięte infekcją. Objawy Septoria:

• na początkowym etapie małe (2-3 mm) zaokrąglone brązowe plamki;
• dotknięte obszary stają się białe, wokół nich pojawia się brązowa obwódka;
• piknidia tworzą się na liściach w postaci małych czarnych kropek.

Liście kruszą się z chorego krzewu, plon spada, wzrost spowalnia. Stosuj metody leczenia jak w przypadku antraknozy.

Czara rdzy

Przyczyną choroby jest infekcja grzybicza.Wpływa na jagody (70%), liście (80%). Do epidemii przyczynia się wilgotna pogoda. Środki kontroli jak w przypadku antraknozy.

Sadzenie porzeczek

Najlepiej sadzić czarne porzeczki jesienią, ale jeśli z jakiegoś powodu to nie zadziałało, proces można przełożyć na wiosnę. Sadzenie porzeczek wiosną przeprowadzane, gdy tylko stopi się śnieg.

Gleba musi być żyzna i nie podmokła, obecność wysokich wód gruntowych jest niedopuszczalna - w tym przypadku korzenie mogą umrzeć z powodu nadmiernej wilgoci.

Do sadzenia należy wykopać dołek o szerokości 50 cm i głębokości 40 cm, na dnie umieścić nawozy organiczne, wstępnie wymieszane z glebą. Przed posadzeniem sadzonki należy wlać do dołka 10 litrów wody i dopiero potem umieścić w dołku krzew bez uszkadzania systemu korzeniowego.

Jak wyhodować złoty krzew

Wyhodowanie złotej odmiany w kraju nie jest trudne. Chociaż dla dobrego owocowania w ogrodzie warto posadzić 2-3 sadzonki. Im więcej, tym lepsze zapylenie.

Odpowiedni klimat

Wszystkie odmiany złotych porzeczek są dopuszczalne w regionie moskiewskim. Gatunek ten potrafi przystosować się do ekstremalnych warunków klimatycznych. Klimat strefy środkowej i południa Rosji sprzyja uprawie i zbiorom. Krzew zamarza, ginie w mrozie -40 ° C. Porzeczka odmianowa może wytrzymać południowe upały i suszę.

Optymalne wyczucie czasu

Jesienią sadzonki złotej porzeczki sadzi się w ogrodzie od września do października. Co najmniej 1-1,5 miesiąca powinno minąć przed mrozem. Wiosną sadzi się je po roztopach ziemi.

Wybór miejsca i schemat zejścia na ląd

Złota porzeczka wyróżnia się tym, że rośnie i owocuje na każdej glebie. Można go sadzić w pobliżu ogrodzenia, budynku. Do sadzenia bardziej nadają się stanowiska z lekkim zacienieniem, ale krzew toleruje również jasne słońce i cień.

Schemat lądowania, wymagania dotyczące lądowiska:

• szerokość - 0,5 m;
• głębokość - 0,5 m;
• mieszanka gleby do zasypki składa się z próchnicy (1 część), gleby ogrodowej (1 część), popiołu (1 łyżka.), superfosfatu (200 g);
• odległość między dołami do sadzenia wynosi 2,5-3 m.

Zobacz też

Środki zwalczania rdzy na porzeczkach, leczenie lekami i środkami ludowymi Czytaj

Reprodukcja czarnej porzeczki

Ważne pytanie, jak rozmnażają się porzeczkimartwi wszystkich ogrodników. Istnieją 3 sposoby rozmnażania czarnej porzeczki: sadzonki, dzielenie krzewu i nakładanie warstw.

Sadzonki

Rozmnażanie porzeczek przez sadzonki wiosną zaczyna się od przygotowania materiału do sadzenia. Sadzonki pobiera się z głównych pędów korzeni lub rocznych gałęzi, które pochodzą z krzewu.

Cięcie wykonuje się sekatorem 1,5 cm nad pączkiem, ponieważ system korzeniowy następnie się z niego rozwinie. Do hodowli jesienią przygotowywany jest rów o głębokości jednego bagnetu łopaty. Układa się w nim kompost i obornik, a wiosną, gdy topi się śnieg, gdy w ziemi jest jeszcze dużo wilgoci, sadzi się sadzonki.

Zaleca się sadzenie sadzonek w odległości 10-15 cm, pozostawiając przejścia 40 cm, aby wygodniej było się nimi zająć. Na koniec powierzchnię gleby należy pokryć torfem lub próchnicą, aby zatrzymać wilgoć. Jesienią sadzonki powinny uformować się w młode krzewy, a następnie przesadzić je na stałe.

Jesienne sadzenie sadzonek czarnej porzeczki, wideo:

Warstwy

Rozmnażanie prezentowaną metodą odbywa się wiosną poprzez wrzucanie młodych 2-3-letnich sadzonek do płytko wykopanych rowków. Na ich dno należy położyć mieszankę kompostu, próchnicy i torfu, a warstwę należy przymocować metalowymi lub drewnianymi kołkami i posypać ziemią.

Jesienią sadzonki wypuszczą korzenie, można je oddzielić od krzewu macierzystego i posadzić w stałym miejscu.

Dzielenie buszu

Tutaj wymagane jest wystawienie krzewu na wykopanie systemu korzeniowego. Robi się to ostrożnie, aby nie uszkodzić korzeni. Ponadto kilka pędów jest ostrożnie ręcznie oddzielanych i sadzonych w sąsiednim, wcześniej przygotowanym dole, zgodnie ze wszystkimi podstawowymi zasadami sadzenia sadzonek.

Czarna porzeczka co roku owocuje, zachwycając ogrodników obfitymi zbiorami. A jego duża słodka jagoda jest uznawana za najbardziej użyteczną na świecie.

Podobał Ci się artykuł? Pokaż to swoim znajomym:

Cechy reprodukcji kultur

Możesz wyhodować sadzonki z nasion. Jest to najczęstsza metoda hodowli złotych porzeczek. Procedura jest prosta, ale długotrwała:

• nasiona są pobierane z dojrzałych jagód;
• przez 2 miesiące są wysyłane do rozwarstwienia w piwnicy, gdzie temperatura nie przekracza 4 ° C, są przechowywane w pojemniku z mokrym piaskiem;
• jesienią są zasiane w ziemi.

Możesz rozmnażać złote porzeczki wegetatywnie:

• warstwowanie;
• dzielenie buszu;
• zielone sadzonki.

Porzeczka - sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu

Porzeczka to ulubiona jagoda wielu. Jego główną zaletą jest wysoka zawartość witamin i minerałów, które są tak potrzebne każdemu człowiekowi. Porzeczka - sadzenie i pielęgnacja w otwartym polu - ważna kwestia, która niepokoi wszystkich letnich mieszkańców. Chociaż dziś krzew czerwonej lub czarnej porzeczki koniecznie rośnie na każdym miejscu, niewiele osób wie, jak odpowiednio się nim opiekować, aby uzyskać dobre zbiory.

Porzeczki wymagają dobrej opieki

Charakterystyka i zalety gatunku

Złote porzeczki nie są tak powszechne na obszarach rosyjskich jak czarne i czerwone porzeczki, ale krzew jest zdecydowanie godny uwagi. Przy odpowiedniej pielęgnacji takie porzeczki dorastają do 2,5 m wysokości. Jest niezwykle odporny na niekorzystne warunki: wytrzymuje suszę, upały, mróz, rzadko choruje i jest atakowany przez szkodniki. Dzięki temu wiele odmian uprawia się nawet w zimnych regionach.

Nazwa porzeczki nie pochodzi od koloru jagód, ale od jasnozłotych kwiatów. Kolor owoców może być pomarańczowy, fioletowy, czarny, różowy.

Krzew ma bladozielone liście z żółtym odcieniem. Kwitnie pięknie i obficie, od końca maja pokrywają ją żółte kwiaty, wypełniając przestrzeń wokół siebie ostrym, ale przyjemnym aromatem. Żółta porzeczka to doskonała roślina miododajna. Kwitnienie rozpoczyna się później niż w kolorze czarnym i trwa 15-20 dni. W określonym czasie kwiaty są zapylane przez trzmiele i unikają mrozów, dzięki czemu zbiory są gwarantowane co roku.

Zaletą złocistego wyglądu jest wysoka wydajność (od 5 do 15 kg). Jagody nie kruszą się, można je zebrać za jednym razem. Gatunek jest zapylany krzyżowo, dlatego zaleca się uprawę na miejscu co najmniej 3 odmian. Rozmiary owoców różnią się w zależności od odmiany. Średnio waga jagody wynosi 1,5-3,5 g.

Letnie przepisy:

1. Gotowanie dżemu z bursztynu w plastrach: klasyczny przepis, mieszany z agrestem i pomarańczami, gotowanie w powolnej kuchence.
2. Maliny mrożone z cukrem: sposoby na przechowywanie jagód w pojemnikach, torbie, puree ziemniaczanym.

Dzięki gęstej skórce plon jest długo przechowywany i doskonale transportowany. Smak można określić jako słodko-kwaśny, cierpki, miodowy, z nutami gałki muszkatołowej lub jagodowej.

Odmiany złote zaczynają aktywnie owocować 3 lata po posadzeniu.

Największy plon dają gałęzie w wieku 5-7 lat. Zaletą jagód jest wysoka zawartość witaminy B i karotenu, ale jednocześnie owoce nie mogą pochwalić się bogactwem witaminy C, podobnie jak jagody czarnej porzeczki.

Porzeczki - kiedy najlepiej sadzić w otwartym terenie?

Bardzo często można usłyszeć taki problem - posadzono dorosłą porzeczkę, ale roślina zaczęła boleć i daje minimalną ilość zbiorów lub w ogóle jej nie daje. Jaki jest powód? Wynika to z faktu, że już na pierwszym etapie - lądowaniu popełniono błędy. Kiedy najlepiej sadzić krzew porzeczki?

Najbardziej optymalnym i odpowiednim okresem na to jest wczesna jesień. W okresie zimowym roślina zdąży zachorować, przyzwyczaić się do klimatu i stwardnieć, więc wiosną obudzi się silna i zdrowa.Jeśli jesień jest ciepła, sadzenie krzewu można przedłużyć do połowy października, ale ważne jest, aby zrobić to przed rozpoczęciem pierwszych przymrozków. Dlaczego? Jeśli system korzeniowy porzeczki nie zdąży prawidłowo się zakorzenić, roślina nie przetrwa zimy i umrze.

Ważną rolę odgrywa wybór odpowiedniego miejsca w letnim domku do sadzenia porzeczek. Powinno być słonecznie, ciepło, bez przeciągów i cienia. Jeśli to możliwe, zaleca się preferowanie niziny, a nie wzgórz, ponieważ roślina uwielbia wilgotną glebę. Po deszczach cała woda spłynie na nizinę, co zapewni krzewowi dobrą wilgotność. Cień to niebezpieczne środowisko dla porzeczek. Sadząc ją tam, możesz na zawsze zapomnieć o dobrych zbiorach, ponieważ roślina jest tam bardzo chora i bardzo słabo rośnie.

Porzeczki to silnie rosnący krzew, dlatego podczas sadzenia należy trzymać się określonego wzoru. Odległość między krzewami nie powinna przekraczać trzech metrów, tylko w ten sposób gałęzie nie będą sobie przeszkadzać i tworzyć cienia. Aby zasadzić roślinę, musisz pamiętać o następujących punktach:

• Gleba powinna być jak najbardziej odżywcza i nawożona. Aby to zrobić, możesz mieszać nawozy glebowe, torfowe i mineralne. Kwaśna gleba stanowi zagrożenie dla porzeczek, dlatego eksperci zalecają wylewanie niewielkiej ilości puchu na dno.

• Popiół to organiczny i bardzo przydatny nawóz. Dlatego sadząc w otworze można dodać jedną szklankę popiołu.
• Rozmiar otworu musi w pełni odpowiadać rozmiarowi systemu korzeniowego. Jeśli korzenie są duże, a dziura jest mała, roślina może się nie uruchomić i umrzeć.
• Przed sadzeniem nawozy wylewa się na dno dołka i wypełnia wodą.
• Sadzonka siedzi lekko pod kątem. Dlaczego? W tej pozycji stymulowany jest rozwój nowych korzeni, a sama sadzonka lepiej się zakorzenia. Po tym, jak otwór jest pokryty ziemią i dobrze zdeptany.

Po zakończeniu sadzenia należy odciąć wierzchołek krzewu, pozostawiając na nim tylko kilka pąków. Trzy są najlepsze, ale jeśli roślina jest słaba, 6.

Opis botaniczny [edytuj | edytuj kod]

Morfologia [edytuj | edytuj kod]

Krzewy o naprzemiennych liściach przeważnie palmate.

Kwiaty są ułożone w grona. Klomb jest wklęsły, połączony z jajnikiem i przechodzący wzdłuż krawędzi w 5, zwykle zielonkawych działek. Jest też 5 płatków, wszystkie za darmo. Liczba pręcików jest taka sama. Jajnik jest jednokomorowy, polispermiczny. Istnieją dwie kolumny. Formuła kwiatowa: ∗ K 4-5 C 4-5 A 4-5 G (2-4) <4-5>; C_ <4-5>; A_ <4-5>; G _ <(2-4) >>. Struktura kwiatu jest niestabilna [4].

Cechy biologiczne [edytuj | edytuj kod]

Porzeczki, podobnie jak agrest, rozmnaża się przez sadzonki i warstwy; sadzonki ścinane są zwykle jesienią, po opadnięciu liści, z silnych krzewów, pod samym okiem, następnie umieszcza się je w piwnicy na zimę i sadzi wiosną, gdy tylko ziemia topnieje, w zacienionym miejscu. W ciepłym klimacie sadzonki sadzi się jesienią.

Rozmnażanie przez warstwy zielne przeprowadza się w lipcu, po ścięciu kory.

Sadzenie porzeczek najlepiej wykonywać w sierpniu w zagonach lub rowach wypełnionych mieszaniną gleby i obornika. Po posadzeniu, jeśli pogoda jest sucha, podlewanie odbywa się 2 razy w tygodniu, co najmniej 1 wiadro na krzak. Powierzchnia gleby pokryta jest obornikiem i warstwą słomy.

Przycinanie (wiosną) polega na skróceniu młodych gałęzi o 5-6 oczkach i usunięciu starych gałęzi. Każdy krzew powinien mieć co najwyżej 10-15 gałęzi w różnym wieku. Stare gałęzie należy usunąć, ponieważ największe jagody uzyskuje się na gałęziach 3-5-letnich. Starsze gałęzie można pozostawić tylko na pędach.

Zwykle porzeczki są hodowane w postaci krzewu, przycinając młode rośliny na poziomie 20 cm, ale czasami czerwone porzeczki (ale w żadnym wypadku nie czarne), ze względu na wygląd, są wypierane w pół łodydze lub standardowa forma (pierwsza ma pień do 50 cm wysokości, druga - do 1 m). Ta ostatnia forma jest usuwana przez szczepienie (kopulację) na amerykańskich żółtych porzeczkach (Ribes aureum pursh

) lub, w rzadkich przypadkach, czarna porzeczka. W północnych regionach kraju niebezpieczne jest wyświetlenie boli powyżej 70 cm.

Zastosowanie krzewów porzeczkowych w projektowaniu krajobrazu

Żywopłot porzeczkowy można łatwo stworzyć własnymi rękami i wygląda imponująco
Krzewy porzeczki to doskonały materiał na żywopłoty. Mogą być używane do następujących celów:

• jako serce kompozycji krajobrazowej. Skupiając się na tym, łatwo jest nadać krajobrazowi pożądaną strukturę;

  

• jako rozdzielacz do sadzenia - pozwoli to dyskretnie stworzyć niezbędne granice dla innych roślin, technika ta jest szczególnie odpowiednia przy tworzeniu zjeżdżalni alpejskich;

  

• jako element dekoracyjny do ukrycia ogrodzenia i innych ogrodzeń;

  

• do zagospodarowania przestrzennego, chroniąc go przed zimnymi i wścibskimi oczami.

  

Żywopłotowi porzeczkowemu można nadać dowolny kształt, krzew łatwo znosi przycinanie i nie jest wybredny w pielęgnacji.

Ścieżki otoczone krzewami porzeczkowymi, łukami, łukowatymi elementami, prostymi liniami ogrodzeń czy dziwacznymi kompozycjami ciekawie prezentują się w projektowaniu krajobrazu - w projektowaniu których prawie nie ma ograniczeń.

Krzew wygląda równie korzystnie w każdej kompozycji i nadaje miejscu szczególny kolor. Uwaga! Jeśli konieczne jest stworzenie ciągłego żywopłotu, to nasadzenia układa się bardzo ciasno lub zgodnie z zasadą szachów (w dwóch rzędach), w ilości 3 sadzonek na 1 p / m - dla sadzenia jednorzędowego i 5 sadzonki na 1 p / m - dla dwurzędowych żywopłotów.

Zalety i wady

Korzyści:

• Mało wymagająca, odporna na choroby i szkodniki.
• Mrozoodporność - roślina wytrzymuje 30-stopniowe mrozy, a nawet więcej. Mróz dotyka zwykle tylko wierzchołki pędów.
• Odporny na upały i suszę. Liście nie ulegają zniszczeniu w temperaturze 40-42 ° C.
• Odpornie toleruje ekstremalne temperatury.
• Kwitnienie rozpoczyna się późno, po ryzyku powrotu mrozu.
• Może rosnąć na każdej glebie. Rośnie dobrze we wszystkich obszarach, w tym na stromych zboczach.
• Wysoka wydajność.

Niedogodności:

• Z powodu braku wilgoci lub odżywienia jajniki mogą się rozpadać.
• Separacja owoców na mokro.
• Owoce pękają, gdy są przejrzałe i przy dużej wilgotności.
• Młode liście zawierają glikozyd, pochodną kwasu cyjanowodorowego. Z tego powodu liście nie mogą być używane do parzenia herbaty.
• Często młode pędy nie kończą sezonu wegetacyjnego przed nadejściem przymrozków i dlatego lekko zamarzają.

Wybór materiału do sadzenia

Kluczem do pełnego rozwoju porzeczek jest kombinacja czynników, w tym wybór lokalizacji, przestrzeganie zasad techniki rolniczej oraz odpowiednia różnorodność. Ale na początkowym etapie ważna jest sadzonka wysokiej jakości.

Aby uprawa porzeczek zakończyła się sukcesem, materiał do sadzenia wybiera się bez widocznych uszkodzeń korzenia i łodyg, o zdrowym wyglądzie. Liczba korzeni szkieletowych waha się od 3 do 5, obecność rozwiniętych korzeni włóknistych jest obowiązkowa. Muszą być przetwarzane i utrzymywane w stanie wilgotnym.

Część nadziemna sadzonki zawiera rozwinięte pędy jednoroczne i dwuletnie o wysokości 25-40 cm, elastyczne, o barwie jasnoszarej. Optymalny wiek materiału do sadzenia to 1-2 lata, okazy wieloletnie gorzej zakorzeniają się. Normalna wielkość pąków jest oznaką zdrowego pędu. Ich obrzęk wskazuje na uszkodzenie roztoczy nerek. Sadzonka z liśćmi nie nadaje się do sadzenia.

Przed transportem zaleca się zapakować korzenie w wilgotne podłoże lub owinąć je szmatką nasączoną wodą. Transport lub przechowywanie bez sugerowanych środków ochrony spowoduje zniszczenie systemu korzeniowego.

Funkcje lądowania

Porzeczki są dość bezpretensjonalne - nie jest trudno je sadzić i też o nie dbać. Wiadomo, że w wielu domkach letniskowych rośnie samodzielnie i jednocześnie daje bardzo dobre zbiory. Ale nadal lepiej chronić krzew przed niesprzyjającymi warunkami i dać jej wszystko, czego potrzebuje. Jak zawsze, działania kulturowe rozpoczynają się od wybrania najbardziej odpowiedniej lokalizacji.

Odpowiednie miejsce

Przede wszystkim obszar porzeczek powinien być dobrze oświetlony, aby zacienienie występowało nie dłużej niż przez połowę godzin dziennych. Jeśli topografia terenu jest nierówna, na południowych zboczach można sadzić krzewy, biorąc pod uwagę dominujące wiatry. Dobrze jest, jeśli jest ochrona przed wiatrem, szczególnie w przypadku odmian, które mają tendencję do zrzucania jagód w miarę dojrzewania.

Kultura rośnie na różnych typach gleby, chociaż bardziej preferuje gliniastą. Najważniejsze jest to, że miejsce jest żyzne, a kwasowość jest bliższa neutralnej. Nie powinno być podlewania, ale konieczne jest dobre nawodnienie. Czarną porzeczkę można sadzić w ogrodzie wśród młodych drzewek. Krzew będzie rósł wraz z sąsiadami i otrzyma idealne rozproszone oświetlenie.

W naturze czarne porzeczki można spotkać na terenach zalewowych rzek, w wąwozach wśród dzikich krzewów owocowych. Dobrze rośnie na terenach górskich.

Czas na pokład

Najlepszą porą na sadzenie krzewów owocowych jest jesień, czyli koniec września, połowa października. Gleba nadal jest ciepła, a przed mrozem jest wystarczająco dużo czasu, aby się zakorzenić i przygotować na zimę.
Nasadzenia wiosenne są również dopuszczalne, ale mniej preferowane. Trudniej jest wybrać czas, ponieważ trzeba mieć czas na zasadzenie krzewu po zakończeniu mrozu, ale przed rozpoczęciem sezonowego sezonu wegetacyjnego. W takim przypadku na ratunek przyjdą sadzonki rosnące w pojemnikach. Wtedy proces ukorzeniania będzie przebiegał szybciej i bez stresu dla rośliny.

Roślinność porzeczki zaczyna się w temperaturze 3-6 ° C. Najlepsza temperatura do wzrostu to 18-20 ° C.

Przygotowanie gleby

Miejsce, w którym będzie rosła czarna porzeczka, zaczyna być przygotowywane na trzy do czterech tygodni przed sadzeniem krzewów. Aby to zrobić, usuń wszystkie chwasty wraz z korzeniami i, jeśli to konieczne, wyrównaj obszar. Szczególną uwagę zwraca się na wzrost trawy pszenicznej, porzeczki bardzo jej nie lubią.

Glebę wykopuje się do 30 cm, uprzednio rozrzucając 5-8 kg / m2 nawozu organicznego (gotowa próchnica lub kompost), 3-4 łyżki. fosfor i 1,5-2 łyżki. nawóz potasowy. Zwykle przyjmują fosforan lub superfosfat, siarczan potasu lub popiół (40 g / m2). Najważniejsze jest brak chloru.

Jeśli ziemia na tym terenie jest wyczerpana, ilość nawozu zwiększa się półtora raza, w przypadku żyznych, wręcz przeciwnie, zmniejsza się o połowę. Gleby kwaśne (Ph poniżej 5,5) należy wapnować dodając w okresie jesiennym 400-500 g / m2 wapna. Takie przygotowanie gleby jest niezbędne do sadzenia sadzonki czarnej porzeczki zarówno jesienią, jak i wiosną.

Proces sadzenia czarnej porzeczki

Kulturę sadzi się we wcześniej wykopanym dołku o głębokości 40-50 cm i mniej więcej tej samej średnicy. Dół wypełnia się w 2/3 żyzną glebą, wylewa pół wiadra wody i sadzonkę umieszcza się w niej pionowo lub pod kątem 45 ° - lepiej wykonać tę pracę z asystentem. Konieczne jest upewnienie się, że głębokość sadzonki wynosi 5-7 cm powyżej jej szyjki korzeniowej.

Pod jakim kątem sadzić - decyzja należy do ogrodnika. Ale nachylone sadzenie sprzyja intensywnemu wzrostowi korzeni i tworzeniu dużej liczby rocznych (zerowych) pędów. Krzew staje się potężniejszy.

Podczas sadzenia korzenie rośliny są ostrożnie prostowane i posypywane ziemią, ostrożnie ją zagęszczając. Następnie wokół krzaka wykonuje się bruzdę, w której wylewa się pozostałą wodę. Następnie miejsce jest ściółkowane trocinami lub torfem.

Technologia sadzenia jest również zachowana do prac wiosennych z jednym wyjątkiem: wszystkie gałęzie sadzonki są odcinane, pozostawiając 2-3 dobrze rozwinięte pąki na każdym pędzie.

Z historii kultury

Porzeczka jest rośliną lubiącą wilgoć, w warunkach naturalnych wybiera wilgotne lasy, skarpy rzeczne, jeziora i tereny podmokłe. Obszar wzrostu - Eurazja, Ameryka Północna.

Starożytni Grecy i Rzymianie nie znali rodzaju i smaku porzeczek. Jego dzikie gatunki rosły w tym czasie na ziemiach Europy Środkowej i Północnej: krzew lepiej znosi klimat umiarkowany, a nawet zimny. Nie lubi ciepła, subtropików.

W XV wieku porzeczki zaczęto masowo uprawiać we Francji, a następnie w Niemczech. Pierwszym gatunkiem, który spotkali Europejczycy, jest czerwona porzeczka. Nieco później zwrócili uwagę na czarną odmianę.

Porzeczka urozmaicała chude posiłki mnichów w Rosji w średniowieczu

Pierwsze pisemne dowody na istnienie rodzynek w Rosji sięgają średniowiecza. Jednak w klasztorach kijowskich kultywowano kulturę już w XI wieku. Mnisi przenosili krzewy porzeczkowe z lasów poza ogrodzenie terenu klasztoru.

W ogrodach Pskowa, Nowogrodu i młodej wówczas Moskwy znaleziono również porzeczki. Wraz z innymi jagodami przenoszona była z lasów na ziemie książęce.

Brzegi rzeki, na której stała Moskwa, porastały zarośla porzeczek. Pod tym względem rzeka była nazywana Smorodinowką (obecnie rzeka Moskwa).

W XVIII wieku porzeczki (zwłaszcza czarna porzeczka - Ribes nigrum) zdobyły szczególny szacunek wśród krajowych sadowników. Ale teraz kultura traci popularność. Plantacje porzeczek zastępują inne krzewy jagodowe.

Odpowiedzi na często zadawane pytania

1. Umieszczając porzeczki na miejscu z poprzednikiem z roślin warzywnych, kwiatowych, sadzenie będzie zaopatrzone w składniki odżywcze przez wystarczająco długi czas i przyniesie lepsze owoce, ponieważ będzie znajdować się na niewyczerpanych glebach.
2. Nie zaleca się sadzenia krzewów w miejscu wcześniejszej uprawy agrestu lub porzeczki, ponieważ gleby mogą męczyć się monokulturą przez kilka lat i powodować nagromadzenie toksyn.
3. W celu bardziej aktywnego zapylenia porzeczek owadami zaleca się spryskiwanie w okresie kwitnienia roztworem 1 litra wody z 1 łyżki. l kochanie.
4. Zaleca się sadzenie porzeczek w grupach krzewów obok siebie, a nie pojedynczych krzewów, gdyż w pierwszym przypadku zapewnione jest lepsze zapylenie krzewów, co zwiększa ich płodność.

Uprawa porzeczek na pniu

Standardowa uprawa porzeczek w naszych ogrodach nie jest zbyt rozpowszechniona. Jednak ta metoda kultywowania kultury ma wiele zalet:

• owocujące gałęzie z kępami jagód nie dotykają ziemi, co znacznie poprawia jakość plonu;
• każda gałąź otrzymuje wystarczającą ilość światła, co ma również korzystny wpływ na owocowanie;
• krzew jest mniej podatny na ataki szkodliwych owadów;
• łatwiejsze zbieranie jagód, a także pielęgnacja krzewu;
• zwarte nasadzenia pozwalają na uratowanie terenu;
• dbanie o krąg tułowia jest znacznie ułatwione;
• standardowy krzew ma lepsze właściwości dekoracyjne niż zwykły krzew.

Aby utworzyć standardowy kształt krzewu, możesz użyć dwóch metod:

• przeszczepienie podkładki na zrazie;
• stworzenie ukorzenionej łodygi.

Pierwsza metoda jest odpowiednia dla sadowników, którzy są dobrze zorientowani w „chirurgii” ogrodowej, druga może być opanowana nawet przez początkujących ogrodników.

Ze standardowych porzeczek można tworzyć całe alejki

Przycinanie porzeczek

Przycinanie porzeczek wiosennych

Przycinanie porzeczek jest konieczne, ponieważ podczas tego zabiegu usuwane są wszystkie niepotrzebne, zranione, chore i słabe gałęzie, co oznacza, że ​​roślina nie będzie już musiała wydawać na nie swojej siły i składników odżywczych. Większość jajników znajduje się w zeszłorocznych przyrostach czteroletnich i pięcioletnich gałęzi. W związku z tym gałęzie, które mają więcej niż 6 lat, należy wyciąć, ponieważ nie są już potrzebne. Musisz także wyciąć chore i wysuszone gałęzie. Dzięki terminowemu i systematycznemu przycinaniu owocowanie krzewów czarnej porzeczki można przedłużyć do 20 lat, a czerwieni - do 15 lat.

Jesienią, gdy kończy się opadanie liści, należy wykonać przycinanie głównej porzeczki. Wczesną wiosną, zanim pąki się otworzą, łodygi uszkodzone zimą przez mróz należy skrócić do zdrowej tkanki, a wszystkie martwe i uszkodzone gałęzie usunąć.Latem zaleca się uszczypnięcie końcówek młodych pędów, jest to konieczne w celu pobudzenia ich krzewienia, a także nadania krzewowi zgrabnego i regularnego kształtu.

Przycinanie porzeczek jesienią

Po posadzeniu sadzonki na otwartej glebie wszystkie jej łodygi są skracane do 10-15 cm od powierzchni działki. W drugim roku krzew będzie musiał wybrać 3-5 najpotężniejszych pędów zerowych, staną się gałęziami szkieletowymi, a resztę należy wyciąć. Na krzewach w trzecim i czwartym roku wzrostu należy wybrać od 3 do 6 najbardziej rozwiniętych zerowych pędów, a resztę usunąć. Unikaj zagęszczania krzewu, w tym celu musisz usunąć słabe i słabo rozwinięte pędy w środku buszu. Przycinaj wierzchołki zeszłorocznych łodyg. Dwuletnie i trzyletnie gałęzie są skracane, a na każdej z nich powinno pozostać 2-4 pąki. Jeśli będziesz prawidłowo i regularnie przycinać krzak, w tym wieku będzie już w pełni uformowany. W kolejnych latach konieczne będzie wycięcie u nasady wszystkich gałęzi powyżej 6 lat. Przycinanie pozostałych gałęzi odbywa się zgodnie ze schematem opisanym powyżej.

Zasady przycinania porzeczek białych i czerwonych

Cięcie porzeczek białych i czerwonych odbywa się wiosną. Zasady i schematy przycinania wykorzystują te same, które są przeznaczone dla czarnych porzeczek, jednak nie jest konieczne ściskanie wierzchołków narośli, a także skracanie pędów drugiego i trzeciego roku. Będziesz musiał wyciąć wszystkie stare gałęzie, które mają więcej niż 7 lat, a także musisz usunąć wszystkie niepotrzebne młode pędy, zranione i chore gałęzie. W przypadku, gdy gałąź powyżej 7 lat nadal owocuje, należy ją skrócić do najbliższego mocnego widelca. W takim przypadku będzie żył i owocował dłużej niż zwykle.

Jesień po zbiorach

Szczególnie ważna jest odpowiednia uprawa i pielęgnacja porzeczek w kraju po zbiorach. Jesienna pielęgnacja sprowadza się do wykonania zabiegów przygotowujących całą roślinę do zimowania. Zestaw procedur musi koniecznie obejmować: czyszczenie opadłych liści, złożone karmienie, podlewanie przed zimą i ocieplenie roślin.

Używanie ściółki zwiększa plony o 40%.

Spulchnianie i ściółkowanie gleby

Spulchnianie gleby rozpoczyna się dopiero po dokładnym oczyszczeniu gleby wokół i pod krzakami z chwastów, opadłych liści, starej kompozycji ściółkowej. Gleba nie jest głęboko spulchniona - 5-7 cm od powierzchni gleby. Warstwa nowej ściółki nie powinna być mniejsza niż 15-20 cm.

Nawożenie i nawożenie - zwalczanie szkodników i chorób

Po sezonie aktywnego wzrostu i owocowania porzeczki szczególnie potrzebują wystarczającej ilości fosforu, magnezu, potasu. Przed uzupełnieniem zapasów tych mikroelementów w warstwie gleby, glebę należy zdezynfekować środkami przyjaznymi dla środowiska. Jeśli porzeczki były chore w okresie wegetacji, do dezynfekcji należy użyć silnych leków. Jako jesienną paszę mineralną używają: superfosfatu, chlorku potasu.

Podlewanie

Jesienne podlewanie wykonuje się dwukrotnie: I - bezpośrednio po zbiorze, o objętości 10-20 l / pod krzew, II - późną jesienią, ładowanie wilgocią, przed zimą, o objętości 40-50 l / krzew. Podlewanie Podzimny przeprowadza się po całkowitym upadku i zbiorze liści, przed nadejściem mrozu.

Przycinanie

Wczesną jesienią wycina się gałęzie wszystkich rodzajów porzeczek:

• pochylił się, leżąc na ziemi;
• splecione;
• słabo płodne;
• nieregularny kształt, zdeformowany;
• wyrosły daleko od krzaka.

Późna jesień to dobry czas na odmładzające cięcie. Krzewy potrzebują tego od 6-7 roku wzrostu.

W przypadku silnego zgrubienia starego krzewu zabieg odmładzający przeprowadza się za kilka lat, ponieważ stara roślina może nie przetrwać jednoczesnej utraty dużej ilości masy wegetatywnej.

Porzeczka - uniwersalna jagoda

Ta jagoda jest znana wszystkim od dzieciństwa, ale niewiele osób zna jej opis botaniczny.Dla ogrodnika ta informacja będzie dość interesująca. Tak więc porzeczki to cały rodzaj wieloletnich krzewów należących do rodziny agrestu. Zrzesza prawie 200 gatunków, z których około 50 jest szeroko rozpowszechnionych w przyrodzie w Azji, Ameryce Północnej i Europie. Ogromna liczba dzikich gatunków tego krzewu jagodowego występuje w syberyjskim regionie Rosji, a tylko 3 z nich rosną w europejskiej części kraju.

Struktura krzewu porzeczkowego

Porzeczka to krzew o pędach do 2 m wysokości, bogato zdobiony rzeźbionymi klapowanymi liśćmi o 3-5 płatach o dość dużych rozmiarach (do 12 cm). Kolor blaszki liściowej jest ciemnozielony na zewnątrz i jaśniejszy od wewnątrz, z lekką obwódką wzdłuż nerwów. Porzeczki bardzo dobrze krzewią się, bo każdej wiosny z uśpionych pąków pojawia się coraz więcej młodych łodyg.

Czarna porzeczka na miejscu

Uwaga! Liście porzeczki mają szczególny aromat, który wszyscy znają. Dlatego często są suszone i dodawane do herbaty i przypraw. A aromat wydzielają specjalne gruczoły w kolorze złotym umieszczone wzdłuż krawędzi blaszki liściowej.

System korzeni porzeczki jest włóknisty, raczej bujny, wnikający głęboko w ziemię na około 20-60 cm Kwiaty porzeczki są małymi pąkami w kształcie dzwonu, z których każdy ma 5 działek i zebranych w racemiczne kwiatostany kilku kawałków, które mogą mieć inny kolor, w tym biały, czerwony o różnych odcieniach, różowy, żółty. Okres kwitnienia rozpoczyna się od maja do czerwca i trwa do czerwca-lipca, choć w zależności od regionu może rozpocząć się później i zakończyć się później.

System korzeni porzeczki

Owocem jest bardzo soczysta i aromatyczna okrągła jagoda. Jego kolor i wielkość zależą bezpośrednio od rodzaju i odmiany krzewu, a smak może być kwaśny lub słodko-kwaśny. Kolor owocu waha się od przezroczystego białego do czarnego, jest czerwony, żółtawo-złoty. Owocowanie rozpoczyna się około lipca-sierpnia, natomiast od momentu posadzenia porzeczek w otwartym terenie powinno minąć około 2 lat.

Owoce porzeczki

Porzeczka to jedna z najpopularniejszych roślin ogrodniczych, którą uprawia się na działkach ogrodowych wraz z agrestem, truskawkami, malinami. Swoją popularność zawdzięcza nie tylko wyjątkowemu smakowi, ale także innym właściwościom. Jest bardzo przydatny, ponieważ zawiera dużo witamin i minerałów niezbędnych dla zdrowia. Z tej jagody przygotowywane są różne potrawy, dodawane do herbat i wywarów, naturalne barwniki spożywcze powstają na bazie soku z czarnej porzeczki.

Porzeczki są również wykorzystywane w medycynie ludowej w profilaktyce chorób układu krążenia i nerwowego, a także nowotworów złośliwych, cukrzycy i wad wzroku. Pozytywnie wpływa na zdolności umysłowe, zwalcza żylaki, jest skuteczny w chorobach nerek.

Herbata porzeczkowa jest nie tylko smaczna, ale i zdrowa

Uwaga! Ze względu na swoją ogromną wartość ekonomiczną porzeczki uprawiane są nie tylko w domkach letniskowych, ale także na skalę przemysłową. A największym producentem tej jagody na świecie jest Rosja.

Jak wybrać sadzonki?

Wybierz odmianę uwzględniającą mrozoodporność i zimowe temperatury w Twoim regionie. Jeśli sadzenie odbywa się w centralnej Rosji, wybiera się odmiany o mrozoodporności minus 40 stopni.

Zasady wyboru sadzonek złotej porzeczki:

• Zalecany wiek sadzonek to 2-3 lata.
• Sadzonka powinna mieć 3-5 głównych korzeni o długości 20 cm i rozwiniętych włóknistych korzeniach. Nie powinno być suchych ani zgniłych korzeni, śladów chorób lub szkodników.
• Pożądane jest, aby były dwa pędy o długości 30-40 cm, krzew w całości, bez nacięć i połamanych gałęzi.
• Materiał do sadzenia, który leżał na słońcu przez cały dzień, nie jest odpowiedni - krzewy mogą się nie zakorzenić.
• Podczas transportu sadzonek korzenie owija się wilgotną szmatką. Jeśli końce korzeni zostaną uszkodzone podczas transportu, są one ostrożnie przycinane.

Sadzonki najlepiej kupować tylko w specjalnych szkółkach i ośrodkach zajmujących się uprawą i sprzedażą materiału nasadzeniowego.

Jak propagować kulturę?

Nie ma problemów z rozmnażaniem złotych porzeczek - roślina jest łatwa do rozmnażania dowolną z istniejących metod.

Metody hodowli złotych porzeczek:

Sadzonki zebrane jesienią do sadzenia wiosennego są „konserwowane” na zimę:

• Skrawki zanurza się w stopionej parafinie.
• Gałęzie zawija się w wilgotne chusteczki i umieszcza w plastikowych torebkach.
• Wiązki układa się pod śniegiem - do wiosny.

Porzeczki złote, w przeciwieństwie do czerwonych, nie rozmnażają się przez warstwy pionowe.

Główne choroby roślin porzeczki

Porzeczki często mają te same choroby i szkodniki, co inne krzewy ogrodowe. Najczęściej choroba pojawia się, gdy krzew jest niewłaściwie pielęgnowany.

Porzeczka najczęściej cierpi na takie choroby jak:

Antraktoza - przy tej chorobie na liściach porzeczki pojawiają się wypukłe brązowe plamy. Z biegiem czasu rosną i szybko łączą się ze sobą, dlatego liście po prostu wysychają i odpadają. Choroba zaczyna się rozprzestrzeniać z dna buszu i stopniowo skrada się wyżej.

Septoria - w przypadku tej choroby na liściu najpierw pojawiają się okrągłe brązowe plamy, które stopniowo rozjaśniają się i wybielają, a wokół samej plamki pozostaje brązowa obwódka. Stopniowo choroba ta może również wpływać na jagody.

Czara rdzy To choroba grzybicza. Na liściach porzeczki pojawiają się pomarańczowe osobliwe „płatki”, w których znajduje się grzyb, który szybko się rozwija.

Terry - z tą chorobą na krzaku pojawiają się fioletowe podwójne kwiaty. Również na młodych warstwach liście ciemnieją i rozciągają się. Stopniowo wszystkie liście na krzaku ciemnieją, tracą swój aromat i przestają owocować.

Szara zgnilizna - ta choroba dotyka wiele roślin. Początkowo na liściach pojawiają się brązowe plamy, które stopniowo wpływają również na drewno. Krzew zaczyna więdnąć i stopniowo całkowicie zanika.

Kolumnowa rdza - przy tej chorobie na liściach pojawiają się małe żółte plamki, a po przeciwnej stronie liścia pojawiają się narośla. W tych naroślach siedzą zarodniki grzyba, które z czasem infekują cały krzew, niszcząc go.

Martwica łodyg i gałęzi - przy tej chorobie kora rośliny staje się zbyt sucha, stopniowo pęka i wysycha. W związku z tym krzew umiera bardzo szybko.

Mozaika w paski - choroba ta bardzo często rozprzestrzenia się latem. W tym samym czasie wokół nerwów na liściu pojawia się rodzaj żółtego wzoru.

Mączniak - choroba ta dotyka wiele roślin w ogrodach. Na liściach i owocach pojawia się biały kwiat, który stopniowo przechodzi do kolejnego etapu i staje się brązowym filmem, po którym owoce po prostu zaczynają gnić.

Martwica nerkowa - Ta choroba najczęściej występuje w czerwonych i białych porzeczkach. Gałęzie krzewu z tą chorobą po prostu wysychają. Jest to choroba wirusowa, której nie zawsze można się pozbyć. Dzieje się tak, ponieważ 100% lekarstwa na to nie zostało jeszcze wynalezione.

A jeśli nie zaczniesz leczyć tej choroby na czas, możesz łatwo stracić połowę krzewów w ciągu jednego sezonu. Dlatego najlepiej jest prowadzić profilaktykę i przy należytej staranności, choroba praktycznie się nie pojawia.

Również w zapobieganiu tej chorobie najskuteczniejszymi lekami są: płyn Bordeaux, siarczan miedzi, nitrafen i Karbofos. Opryski tymi roztworami tych preparatów należy przeprowadzić wczesną wiosną przed kwitnieniem i jesienią po zbiorach.

Opis krzewu czerwonej porzeczki

Zgodnie z opisem krzewy czerwonej porzeczki bardzo przypominają czarną. Krzewy mogą mieć różne rozmiary: wysokie osiągają 2,5 m wysokości, niskie - mniej niż metr. Istnieją odmiany o bardzo małych rozmiarach - ich wysokość nie przekracza 60 cm.

Krzewy porzeczki czerwonej tworzą stosunkowo dużą liczbę silnych pędów podstawy. Okres produktywności każdej gałęzi trwa do 8 lat, co wynika z żywotności formacji owocowych.

Następnie liczba owoców na nim jest znacznie zmniejszona. Owocnikowanie może wystąpić na wzrostach z ostatniego roku, ale większość zbiorów powstaje na wieloletnich formacjach owocowych: gałązkach bukietów i lokach. W górnych partiach zeszłorocznych przyrostów formują się tłocznie formacje owocowe.

Jak widać na zdjęciu, kwiaty czerwonej wolności są żółtawe, różnej długości, zebrane w pędzelek kwiatostanowy:

Prawie wszystkie odmiany są samozapłodne, to znaczy nie wymagają dodatkowego zapylania. Owoce mogą znacznie różnić się wielkością i są koloru białego, żółtawego, różowego, czerwonego lub prawie czarnego.

Oczywiście kwitnący krzew porzeczki nie może konkurować na przykład z jabłonią, ale wygląda atrakcyjnie. Ale owocowanie pozwala docenić te rośliny.

Jagody czerwonej porzeczki mogą długo wisieć na krzakach, nie tracąc przy tym swoich właściwości. Trzeba uczciwie powiedzieć, że istnieje niewiele krzewów ozdobnych, które mogą ozdobić ogród podczas ich owocowania.

Będą wyglądać najbardziej wyraziste odmiany porzeczek o różnych kolorach owoców, posadzone obok. Dobrze jest używać odmian obficie owocujących z długim pędzlem.

W tym miejscu należy dodać, że jesienne zabarwienie liści w odmianach z czerwonymi owocami z reguły jest czerwono-bordowe, aw odmianach o białych owocach jest żółte. Wybierając odmiany, należy kierować się nie tylko kolorem owoców, ważne jest, aby były one podobne pod względem siły wzrostu.

W następnej części artykułu opisano, jak rozmnażać czerwone porzeczki w ogrodzie.

Główne szkodniki porzeczek

Porzeczki mają również szkodniki owadzie. Dzięki nim możesz łatwo stracić nie tylko sezonowe zbiory, ale także całkowicie swoje krzewy.

Mucha o bladej stopie - są to gąsienice, które całkowicie zjadają liście, pozostawiając tylko żyły. I odpowiednio, jeśli nie ma liści, nie będzie jagód.

Dwuletni chrząszcz liściowy - są to gąsienice, które szkodzą nie tylko owocom, ale także pąkom krzewu, całkowicie je zjadając. Ten szkodnik pojawia się nie tylko na porzeczkach, ale także na innych krzewach jagodowych.

Żółty sawfly - te gąsienice całkowicie zjadają całe liście. Priorytetem dla tego owada są białe i czerwone porzeczki.

Ogień - jeśli ten szkodnik zainfekował twoje rośliny, jagody zaczynają bardzo szybko śpiewać i wysychają równie szybko, jak na krzaku. Aby zapobiec pojawieniu się tego szkodnika w Twojej witrynie, najlepiej jest przeprowadzić profilaktykę, ponieważ pozbycie się go będzie dość trudne.

Mszyca kiełkowa - ten szkodnik jest również owadem, który przez liście pobiera soki z rośliny. W tym samym czasie zaczynają szybko się zwijać i wysychać, pędy rosną zakrzywione, a nawet całkowicie przestają rosnąć.

Krzew zatrzymuje się z czasem, całkowicie dotknięty mszycami. Jeśli nie pozbędziesz się go w tym czasie, możesz pozostać całkowicie bez porzeczek. A także mszyce bardzo szybko infekują wszystkie rośliny w ogrodzie. A biorąc pod uwagę etapy jego rozwoju, z łatwością dotrze do sąsiednich terenów.

Ćma - to motyl, którego gąsienice całkowicie zjadają liście nie tylko białych i czerwonych, ale i czarnych porzeczek.

Mszyce żółciowe i żółciowe - ten owad w ciągu zaledwie jednego sezonu może dać nawet 7 pokoleń potomstwa. Zasadniczo ten szkodnik osiada na białych i czerwonych porzeczkach. Z tego owada krzew żółknie, liście zaczynają się zwijać, zaczynają puchnąć i stopniowo odpadają.

Pająk To owad, który może zaszkodzić nie tylko czerwonej i czarnej porzeczce, ale także innym smacznym i zdrowym jagodom. Kiedy kleszcz zaatakuje krzew, liście stają się marmurkowe, zaczynają wysychać i odpadają.

Roztocza nerki - ten szkodnik gryzie pąki krzewu i osiadając w nich łatwo toleruje zimę, a wiosną zaczyna je całkowicie zjadać.

Producent szkła - te gąsienice są w stanie łatwo dostać się do wnętrza gałęzi i całkowicie je zjadać od wewnątrz. W związku z tym krzew natychmiast umiera.

Muchy żółciowe - te szkodniki mają trzy rodzaje: Pędy - zjadają gałęzie krzewu od wewnątrz.

Kwiatowy - te owady pojawiają się podczas kwitnienia i żywią się pąkami. Po czym pąki żółkną i wysychają.

Liściasty - ten typ owada gryzie dziury w młodych liściach. Co więcej, kiedy owady te uderzają w jagody, z kolei zmieniają swój kształt. Musisz rozpocząć walkę z tym owadem w momencie, gdy właśnie się pojawił.

Aby się go pozbyć, istnieje wiele środków ludowych i chemikaliów. Możesz również pozbyć się tego owada z krzaków porzeczki, wykonując profilaktykę. Przetwarzanie krzewów porzeczkowych wiosną i jesienią za pomocą siarczanu miedzi lub mieszanki Bordeaux.

Wprowadzenie

W naszym klimacie można uprawiać kilkadziesiąt rodzajów porzeczek. Należą do nich zarówno gatunki dzikie, jak i udomowione. Największą różnorodność dziko rosnących porzeczek obserwuje się w regionach górskich: na Kaukazie i na wschodnim Uralu. Oprócz tradycyjnych porzeczek czerwonych i czarnych występują również porzeczki białe i złote. Jednak to czarna porzeczka ze względu na jej smak i użyteczne właściwości zajęła palmę popularności.

Krzew porzeczki czerwonej

Porzeczki można jeść na surowo, można z nich uzyskać doskonałe dżemy, kompoty, dżemy, syropy itp. Ponieważ porzeczki mają wystarczającą ilość cukru i są podatne na fermentację, uzyskuje się z niej różnorodne rzemieślnicze alkohole, od win i likierów po mocne likiery.

Jagody czarnej porzeczki

Zastosowanie porzeczek w medycynie wynika przede wszystkim z obecności w niej ogromnej ilości kwasu askorbinowego (witaminy C)a także flawonoidy i garbniki. Ponadto substancje te są zawarte nie tylko w jagodach rośliny, ale także w jej łodygach i liściach. W medycynie ludowej z liści i jagód porzeczki przygotowuje się różne napary, wywary i herbaty.

powrót do menu ↑

Zobacz także: Szybko rosnący wieloletni żywopłot: zasady doboru roślin, sadzenia, uprawy i pielęgnacji

Historia uprawy złotej porzeczki

Złota porzeczka to jedna z mniej znanych odmian tej rośliny. Pochodzi z Ameryki Północnej, skąd został sprowadzony do Europy w XVIII wieku. Początkowo uprawiano ją tylko w ogrodzie botanicznym - na początku XIX wieku uprawiano tylko jedną odmianę o nazwie Krandal.

Aktywna praca nad wyborem innych odmian złotej porzeczki rozpoczęła się pod rządami sowieckimi. Podczas poszukiwań roślin odpornych na suszę do budowy pasów ochronnych odkryto, że porzeczki złote doskonale nadają się do tych celów. Dlatego zakład w latach 30. ubiegłego wieku rozprzestrzenił się na terytorium Syberii, Ałtaju, Ukrainy, Kazachstanu, Uzbekistanu.

Porzeczkę zaczęto nazywać złotą ze względu na jej piękne, jasnożółte kwiaty o przyjemnym zapachu.

Krzewy złotej porzeczki są bardzo ozdobne dzięki pięknym żółtym kwiatom.

Po przerwie w hodowli spowodowanej wojną pod koniec lat 40-tych Instytut imienia V.I. Shreder (miasto Taszkent). Uzyskano około 20 nowych wysokowydajnych odmian, które posłużyły jako podstawa do prac hodowlanych w rosyjskich instytucjach naukowych:

• Eliksir,
• Uzbekistan,
• Kishmishnaya,
• Muhabbat,
• Słońce.

Metody reprodukcji

Porzeczki rozmnaża się na kilka sposobów.

Warstwy

Często stosowaną metodą jest rozmnażanie przez warstwy rozłożone poziomo. Każda metoda polega na użyciu silnych i zdrowych krzewów porzeczki jako matki. Zaletą tej opcji jest to, że pędy łatwo się zakorzeniają przy minimalnym wysiłku ogrodnika, a roślina mateczna nie doświadcza znacznego stresu.

W celu rozmnażania porzeczek przez nakładanie warstw jeden z jednorocznych pędów układa się w rowie i przypina

W celu ukorzenienia warstwy układa się wczesną wiosną lub wczesną jesienią.

1. Rowki o głębokości 10-15 cm są wykonane obok krzewu.
2. Układa się w nich miękką poduszkę z piasku, torfu, próchnicy, kompostu.
3. Do uprawy sadzonek wybiera się silne pędy jednoroczne lub 2-3-letnie z przyrostami. Umieszczane są w rowkach i przypinane spinkami do włosów.
4. Na warstwie wyrosną gałęzie z przebudzonych pąków. Gdy osiągną wysokość 10 cm, są skulone, pozostawiając wolne 1-2 liście.
5. Po 2-3 tygodniach wiosną ponownie przeprowadza się hilling pędów. Jeśli zdarzy się to jesienią, pędy są oddzielane od rośliny matecznej i przenoszone do ich stałego miejsca wzrostu.

Przez sadzonki

Uprawa porzeczki do cięcia jest odpowiednia, gdy na miejscu jest już z powodzeniem wyhodowana odmiana, którą chcesz rozmnażać. Wygodniej jest zbierać sadzonki wczesną wiosną podczas wiosennego przycinania krzewu.

1. Sadzonki zbierane są z w pełni dojrzałych łodyg, których grubość nie jest mniejsza niż 6 mm, a długość około 15–20 cm. Cięte ukośnie na dole, a górne cięcie prosto, odchodząc 1 cm od górnego pąka .
2. Przed posadzeniem sadzonki wraz z zakonserwowanymi liśćmi moczy się w biologicznie czynnym roztworze z Epin, Novosil, Kornevin, sokiem z aloesu.
3. Sadzonki sadzi się pod kątem, wpuszczając końcówkę 3-4 cm w ziemię, między sadzonkami zachowują odległość 15-20 cm.
4. Część cięcia z 2 pąkami pozostaje wolna, dolna powinna znajdować się blisko powierzchni gleby.
5. Aby korzenie przebiegały efektywnie, należy stale utrzymywać równowagę wilgoci w glebie. W tym celu gleba jest ściółkowana warstwą kompostu o grubości 3 cm.

Aby uzyskać lepsze tworzenie korzeni, końcówka cięcia jest sproszkowana za pomocą stymulatora wzrostu korzeni

Dzieląc krzew

Rozmnażanie krzewu przez podział jest zwykle stosowane, gdy cenna odmiana jest zmuszona do przesadzenia w inne miejsce lub gdy brakuje materiału do sadzenia. Główną zaletą tej metody jest szybkie przeżycie nowo zasadzonego krzewu bez większych trudności.

Dzieląc krzew, hoduje się cenne odmiany porzeczek

Technika mody:

1. Pod koniec września i przed początkiem października lub wczesną wiosną pożądana część krzewu lub krzewu jest ostrożnie wyrywana z gleby, nie uszkadzając korzeni.
2. Wszystkie stare pędy usuwa się za pomocą sekatora lub piły ogrodowej, a młode skraca się do 30 cm.
3. Krzew jest podzielony na 3-4 części ostrym toporem. Ważnym wymogiem jest obecność dobrze widocznych pąków i rozgałęzionego systemu zdrowych korzeni ze strony rośliny przeznaczonej do sadzenia.
4. Krzew opuszcza się do dołka (50x60 cm) nawożonego zgniłą dziewanny. Jego korzenie pokryte są ziemią, która jest mocno ubita i obficie podlewana (1,5 wiadra wody pod rośliną).

Jak wyhodować porzeczki z nasion

Porzeczki można wyhodować z nasion. Nie należy jednak liczyć w tym przypadku na szybkie zbiory.Po raz pierwszy krzew wyhodowany z nasion zacznie produkować jagody dopiero w 4-5 roku życia. Ale i tutaj może czekać połów - prawdopodobnie jagody będą się różnić od tych, z których zostały pobrane nasiona. Technika jest prosta. Dojrzałe owoce kroi się, ugniata, delikatnie myje, lekko suszy.

Początkowo dopuszczalne jest suszenie jagód w specjalnej suszarce do warzyw, po czym można już wydobyć z nich nasiona.

Ponadto pożądane jest przeprowadzenie stratyfikacji za pomocą nasion. W warunkach naturalnych proces ten przypomina sytuację, gdy jagody spadające z gałęzi spędzają zimę pod śniegiem.

Stratyfikacja - utrzymywanie nasion różnych upraw w niskich temperaturach do 70 ° C w celu poprawy ich kiełkowania. W tym celu nasiona umieszcza się w wilgotnej szmatce lub ziemi.

Nasiona porzeczki wykorzystuje się na różne sposoby: wysiewa się je wiosną (metoda przypomina uprawę sadzonek warzyw) w celu uzyskania kiełków, umieszcza się je w chłodnej piwnicy do przechowywania do wiosny lub wysiewa się bezpośrednio w przygotowanym wykopie przed zimowy.

Jakie powinny być sadzonki

Wybierając materiał do sadzenia, musisz polegać na jego wyglądzie i ogólnym stanie:

• nie ma oznak uszkodzenia sadzonki przez szkodniki i choroby;
• sadzonka jest „świeża”, na co wskazuje zielona wilgotna tekstura pod korą;
• system korzeniowy jest rozwinięty, osiąga głębokość 30-35 cm;
• kora pędów jest gładka, bez pomarszczonych obszarów.

Podczas transportu korzenie należy owinąć wilgotną szmatką lub celofanem. Musisz natychmiast sadzić, ale jeśli nie jest to możliwe, możesz tymczasowo wykopać sadzonkę pod kątem w ziemi i podlać ją. Więc może wytrzymać kilka tygodni.

Odmiana odmianowa

Porzeczka ma nie tylko wiele gatunków, ale także szeroką gamę odmian, różniących się warunkami wzrostu, produktywnością i czasem dojrzewania.

Spośród całej obfitości odmian zawsze można wybrać te, które są odpowiednie dla danego rodzaju terenu, warunków klimatycznych i osobistych preferencji właściciela strony. Rozważ klasyfikację odmian porzeczek w zależności od czasu ich dojrzewania:

powrót do menu ↑

Zobacz także: Jaśmin ogrodowy: opis, rodzaje, sadzenie w otwartym terenie, pielęgnacja, przycinanie, reprodukcja (ponad 60 zdjęć i filmów) + recenzje

Wczesne odmiany

Odmiana porzeczki czerwonej Jonker

• Wenus... Czarna porzeczka, masa jagodowa około 5 g. Wysokie krzewy o słodko-kwaśnych jagodach.
• Perła... Czarna porzeczka z dużymi jagodami o wadze do 6 g.
• Ural biały... Porzeczka z biało-żółtymi jagodami. Masa jagód do 5 g. Rozłożysty, rozgałęziony krzew.
• Jonker... Czerwona porzeczka z bardzo dużymi jagodami o masie do 7 g. Smak słodko-kwaśny.
• Umka... Biała porzeczka. Jagody są słodkie, duże. Krzew wysoki, nie rozprzestrzeniający się.

powrót do menu ↑

Zobacz także: Saxifrage: opis, rodzaje i odmiany, rozmnażanie, wyrastanie z nasion, sadzenie w otwartym terenie, pielęgnacja (ponad 110 zdjęć i filmów) + recenzje

Odmiany w połowie sezonu

Odmiana Sanuta

• Osipovskaya słodka... Czerwone porzeczki. Jagody są duże, do 5 g. Krzew wysoki, słabo rozgałęziony. Jagody są bardzo słodkie.
• Roland... Czerwone porzeczki. Smak jest słodko-kwaśny. Odmiana odporna na choroby i mróz.
• Rocznica... Czarna porzeczka. Krzew jest wysoki i zwarty. Smak jagód jest słodko-kwaśny.
• Cesarski... Biała porzeczka. Jagody mają średnią średnicę 5-6 mm. Wzrost krzewu jest średni. Sam krzew się rozprzestrzenia.
• Sanuta... Czarna porzeczka, jagody o wadze do 5 g. Krzew wysoki, zwarty.

powrót do menu ↑

Zobacz także: Ziemniaki: opis 73 najlepszych odmian + Recenzje ogrodników

Odmiany późne

Leniwa osoba

• Valentinovka... Jagody duże (do 10 mm średnicy). Krzew wysoki, nie rozprzestrzeniający się. Jagody są słodko-kwaśne.
• Leniwa osoba... Czarna porzeczka Kompaktowy krzew. Jagody są słodkie.

Zobacz także: Jak własnoręcznie stworzyć piękne klomby i klomby na wsi? (220 świeżych pomysłów na zdjęcia i filmy) + Recenzje

Kilka sztuczek krajobrazowych z porzeczkami w ogrodzie

Podesty grupowe najlepiej nadają się jako ogrodzenie lub jako centralna kompozycja.Wszystkie sadzonki muszą mieć takie same wymagania klimatyczne.

Gładkie linie graniczne są łatwe do osiągnięcia, sadząc nieparzystą liczbę krzewów

Wyposażając park, uciekają się do pojedynczego podestu. Aby wolno stojące krzewy mogły przyciągać uwagę, wybiera się odmianę, która zachowuje swoje kolory przez długi czas, a sadzonki sadzi się w odległości trzykrotnie większej od oczekiwanej wysokości dorosłego krzewu porzeczki.

Aby wizualnie ukryć nierówności terenu, użyj techniki wielopoziomowych kompozycji.

Krzewy porzeczkowe posadzone wzdłuż ścieżek ozdabiają miejsce lepiej niż kwiaty. Te żywopłoty nadają ogrodowi tożsamość.

Możesz nadać żywopłotowi efektowny wygląd, łącząc w nim kilka rodzajów i odmian upraw, które mają różne kolory jagód i kwiatów.

Roślina uprawiana na kratach jest lepiej oświetlona, ​​rzadziej podatna na choroby i wygląda na bardziej zadbaną i wdzięczną.

Bardziej wygodne jest zbieranie jagód dojrzewających latem z wiązanych krzewów.

Jednak proces ten zajmuje dużo czasu i nerwów, więc nie każdy ogrodnik kończy pracę.