Sadzenie sosny jesienią z lasu, wybór drzewa, przygotowanie miejsca na terenie, wyjazd

Wielu letnich mieszkańców chce uprawiać na swoim terenie nie tylko warzywa i kwiaty, ale także rośliny iglaste, które zachowują swój dekoracyjny efekt przez cały rok. Nie ma nic piękniejszego niż las, a jego część można stworzyć na wsi, jeśli wybierzesz odpowiednie miejsce i rodzaj roślin. Wśród dużej liczby drzew iglastych szczególne miejsce zajmuje sosna.

Drzewo rośnie od wielu dziesięcioleci, pięknie prezentuje się na tle wiejskiego krajobrazu, doskonale oczyszcza powietrze z miejskiego smogu i innych emisji chemicznych. Nasyca ją fitoncydami - substancjami leczniczymi działającymi na układ oddechowy. Naturalny aromat lasu, niezawodne schronienie przed wiatrem, słońcem i deszczem, nieopisane piękno - wszystko to może stworzyć tylko kilka sosen w ich letnim domku.

Kiedy sadzić sosnę

Jak wybrać odpowiednie drzewo

Do przesadzania na osobistą działkę powinieneś wybrać niskie sosny. Optymalna wysokość drzewka to 60-100 cm Ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że mała sadzonka jest znacznie łatwiejsza do dostarczenia do domu. Pożądany wiek przeszczepionego drzewa to 3-5 lat.

Starsze drzewa mogą nie przystosować się do nowych warunków, a młode sosny nie mają wystarczającej witalności, aby łatwo przenieść przeszczep.

Wykop sosnę łopatą bagnetową, zanurzając ją w ziemi w odległości 50-60 cm od pnia. Kopać wystarczająco głęboko, aby nie uszkodzić systemu korzeniowego. Długość korzenia jest najczęściej identyczna z wysokością sadzonki.

Prawidłowo wykopana sadzonka na korzeniach powinna mieć grudkę ziemi o wadze około 20 kg.

Oprócz łopaty musisz zabrać ze sobą duży kawałek materiału i wodę. Natychmiast po wykopaniu sadzonki, grudkę ziemi, która otacza jej system korzeniowy, zawija się mokrą szmatką. W przeciwnym razie nagie korzenie mogą umrzeć w ciągu 10-15 minut.

Obejrzyjmy film o przesadzaniu sosny:

Odpowiedzi na pytania

Omówmy przyczyny kilku problemów, które najczęściej pojawiają się podczas sadzenia sosny.

Dlaczego drzewo nie zapuści korzeni?

Na najtrudniejsze pytanie nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Drzewo jest dość kapryśne, każde odchylenie od zalecanej technologii rolniczej może spowodować wynik negatywny.

Często zdarza się, że mimo wszystkich wysiłków ogrodnika sadzonki nie zapuszczają korzeni i nie wysychają

Ale najczęściej kilka typowych błędów prowadzi do smutnych konsekwencji.

1. Krytyczne uszkodzenie korzeni. Co więcej, ulegają uszkodzeniu nie tylko podczas kopania, ale także podczas lądowania w bardzo małej dziurze. Należy dołożyć wszelkich starań, aby utrzymać korzenie w tej samej pozycji, jak przed przesadzeniem. Jeszcze jeden niuans. Korzenie ulegają uszkodzeniom mechanicznym i podczas zasypywania ziemią należy je ubijać niezbyt dużym wysiłkiem, ale też nie pozostawiać korzeni w powietrzu w ogóle nie przykrytych ziemią.
2. Słaba jakość materiału do sadzenia. Nie każde drzewo nadaje się do przeszczepu, zdecydowanie zaleca się odrzucanie pacjentów z oczywistymi objawami nieprawidłowości rozwojowych.

   
   Sadzonki najwyższej jakości można kupić tylko w szkółce.

3. Wody gruntowe znajdują się bardzo blisko. Sosna słabo rośnie na brzegach rzek i jezior, jeśli masz takie miejsce, zaleca się sadzenie drzew na dużych wzgórzach.
4. Sadzenie kapryśnych odmian sosny.Drzewa muszą być zaaklimatyzowane w regionie, a jeśli próbujesz zasadzić drzewo południowe na północy w pogoni za jego pięknem, musisz być przygotowany na niepowodzenie.

Najlepsze odmiany sosny do domków letniskowych

Jak prawidłowo zbadać korzenie drzewa?

Przeżywalność zależy od stanu systemu korzeniowego sadzonek. Nigdy nie kupuj sadzonek z gołymi korzeniami, korzenie ssące sosny giną w ciągu 20-25 minut. po usunięciu terenu. Na ich regenerację po posadzeniu drzewo nie ma czasu, zimozielone igły stale potrzebują wilgoci, sosna wyciąga ją z dużych korzeni szkieletu. W rezultacie - śmierć całego systemu korzeniowego. Drzewa liściaste w takiej sytuacji zrzucają koronę i dają czas na odrastanie korzeni, igły zimozielone nie zrzucają.

Sadzonki nie powinny mieć gołych korzeni.

Czy sosny się zapuszczają, czy potrzebujesz kupić specjalne sadzonki?

Przy odpowiednich umiejętnościach przesadzenie drzewa leśnego jest możliwe, ale należy spełnić kilka warunków.

1. Uzyskaj pozwolenie od leśniczego, w przeciwnym razie musisz być gotowy na zapłacenie ogromnej grzywny. Zasada ta dotyczy nie tylko mieszczan, mieszkańcy odległych syberyjskich wiosek również nie mają prawa wykopać sosny do sadzenia w domu.
2. Wysokość drzewa nie przekracza 1,5 m. To ograniczenie nie jest nakazowe, ale praktyczne. Jeśli nie ma specjalnego sprzętu i zespołu pracowników, jest mało prawdopodobne, abyś był w stanie wykopać duże drzewo. Zawsze będzie miał krytyczne obrażenia roota. Taka sadzonka umiera w następnym roku, w najlepszym przypadku pozostaną świeże narośla i czubek głowy, a igły rozpadną się z dolnych igieł i wyschną.

W lesie musisz wybierać małe drzewka - w ten sposób szanse na pomyślne sadzenie znacznie wzrosną

Pamiętaj, że w lesie sosna rozciąga się w poszukiwaniu słońca, pochyla się i rozciąga, wygląd nie jest zbyt piękny. Wybierz osobno rosnące drzewa.

Jakie odmiany nadają się do sadzenia w regionie moskiewskim?

Sosna cedrowa świetnie czuje się w tym regionie (nie mylić z cedrem syberyjskim). Można kupić sadzonki do 2,5 m wysokości, po 10-15 latach drzewo daje plony. W naturze sosna cedrowa daje szyszki dopiero od 60 roku życia.

Sosna cedrowa

Jedynie do celów dekoracyjnych zaleca się sadzenie prostej sosny cedrowej, szybko rośnie, ma regularny i bardzo piękny kształt. Ale musisz wiedzieć, że młode rośliny są często uszkadzane przez chrząszcza sosnowego, musisz z nim nieustannie walczyć, w przeciwnym razie drzewo umrze. Ostatnio wielu letnich mieszkańców kupuje sosny norweskie, wyróżnia je bezpretensjonalność i prawie stuprocentowa przeżywalność. Wadą jest dość wysoki koszt. Gatunki górskie Mops i Gnom czują się świetnie, mają gęstą koronę i prawie nie są uszkadzane przez szkodniki. Wadą jest to, że sadzonki są bardzo małe i drogie.

Nisko rosnąca sosna Mops Midget

Czy muszę przerzedzać gałęzie sosny?

Jeśli istnieje chęć samodzielnego uformowania korony, zaleca się odłamywanie tylko młodych pędów. Gałąź przestaje rosnąć i puchnie z powodu gałęzi bocznych. Takie zerwanie drzewa jest znacznie łatwiejsze niż przycinanie.

Aby uformować koronę, zaleca się odłamywanie tylko młodych pędów.

Czy można zrobić trawnik pod sosną?

Nie, nie możesz. Drzewo hamuje wzrost wszystkich innych roślin, w takich warunkach przetrwają tylko niektóre z najbardziej żywotnych traw leśnych. A potem ich wygląd jest niezdrowy i nie wywołuje przyjemnych skojarzeń.

Wideo - Kiedy sadzić sosnę

Sosna - typowe drzewo leśne, tworzy wokół siebie wyjątkową atmosferę, sprzyja relaksowi po pracowitym tygodniu pracy. Ale las to nie tylko drzewa i krzewy, to także śpiew ptaków. Na osobistej działce najczęściej spotyka się tylko wróble, ptaki leśne nie chcą latać w takie miejsca. Możesz przyciągnąć je jedzeniem, musisz zawiesić karmnik na sośnie. A jak samemu zrobić karmnik dla ptaków, można znaleźć w artykule na naszej stronie internetowej.

Gdzie lepiej sadzić sosnę

Aby posadzić sosnę z lasu na swojej osobistej działce, powinieneś dokładnie wybrać odpowiednie miejsce. Nie wykopuj dołka dla młodego drzewa w miejscu otwartym dla wiatru. Sosna jest drzewem leśnym, a przeciągi nie są dla niej powszechne.

Młode sadzonki przeniesione w nieznane warunki są szczególnie wrażliwe na podmuchy zimnych wiatrów. Miejsce na sosnę powinno być dość ciche, ale jasne. Igły można sadzić w ogrodzie obok drzew owocowych lub w pobliżu domu, którego ściany ochronią go przed przeciągami.

Jednak sosny nie należy sadzić bliżej niż 5 metrów od ściany. Podczas rozwoju system korzeniowy drzewa może zniszczyć fundament.

Wskazane jest, aby wybrać miejsce o lekkim nachyleniu. Ważne jest również, aby pamiętać o dystansie. Odległość między drzewami musi wynosić co najmniej 2,5 metra. Jeśli planujesz wyhodować wysoką sosnę, odsuń się od innych drzew na co najmniej 4,5 metra.

Sosny i świerki aktywnie pobierają całą wilgoć z gleby. Inne rośliny nie zapuszczają korzeni pod takimi drzewami. Wskazane jest uwzględnienie tego faktu przed wyborem przyszłego miejsca do sadzenia.

Czarnoziem, idealny dla drzew owocowych, jest całkowicie nieodpowiedni dla igieł. Sosna potrzebuje piaszczystej gleby, aby zapewnić drenaż dla systemu korzeniowego. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę poziom wód gruntowych na miejscu.

Jeśli podziemne rzeki znajdują się wystarczająco blisko powierzchni, drzewo może umrzeć kilka lat po przesadzeniu. Wynika to z faktu, że jego głębszy system korzeniowy zacznie gnić.

Jak dbać o niedojrzałą roślinę?

Prawidłowo przesadzona sadzonka iglasta to połowa sukcesu. Zapewnienie wysokiej jakości opieki jest niezbędne dla dobrego wzrostu. Korzystne warunki wzrostu są zapewnione w następujący sposób:

• Podczas sadzenia wiosną po ukorzenieniu rośliny nie są podlewane. Jest wystarczająco dużo naturalnych opadów. Jeśli uprawę iglastą przesadzono jesienią, należy ją obficie podlewać. Podlewanie zatrzymuje się na 10-15 dni przed nadejściem pierwszych mrozów.
• Możesz uformować piękną koronę dzięki zbilansowanemu karmieniu sosny, minerałów. Pod korzeń aplikuje się do 40 g nawozów azotowych i około 5 kg obornika.
• Pierwsze 2 lata po przesadzeniu młode drzewko przykrywa się przed nadejściem zimy. Szczególnie ważne jest przykrycie sadzonek, które zostały posadzone jesienią i nie miały czasu na pełne zakorzenienie. Kultura dorosła może z łatwością wytrzymać mrozy poniżej -40 ° C.
• Często młoda sosna aktywnie rozwija się przez pierwsze 2 lata, a następnie umiera. Dzieje się tak, gdy woda gruntowa znajduje się blisko powierzchni. Zarośnięty system korzeniowy dociera do wód gruntowych, co powoduje jego gnicie.

Ważne: obfite podlewanie jest dozwolone tylko wtedy, gdy zapewniony jest drenaż wysokiej jakości.
W przeciwnym razie system korzeniowy udusi się w wodzie, a sosna umrze.
Ogrodnicy zalecają częste podlewanie, ale w małych dawkach. Pozostaw co najmniej 200 cm między sąsiednimi drzewami, aby korzenie się nie przeplatały.

Wyraźnie brakuje ci żywicznego zapachu, zimozielonych igieł i ogólnie pięknego puszystego drzewa w letnim domku. Jest chęć, ale nie ma jeszcze sposobu, aby kupić. W takim przypadku możesz przeszczepić żywotną i bezpretensjonalną sosnę z lasu do swojej daczy, a tym samym zdobyć efedrę, która zapewni ci radość przez wiele lat. Aby jednak młoda sadzonka z dziczy zakochała się w Twojej posiadłości, a zmiana miejsca była mniej bolesna, należy wziąć pod uwagę szereg cech charakterystycznych dla tego gatunku drzewa. W naszym artykule podpowiemy Ci, jak spełnić marzenie o zielonym przyjacielu.

Jakie gatunki i odmiany nie są reprezentowane przez sosny, ale najbardziej znane to:

Uwaga!

Z reguły w lesie najprawdopodobniej znajdziesz
zwykła sosna.

Sadzenie sosny jesienią z lasu

W przypadku młodej sosny musisz wykopać wystarczająco dużą dziurę.Powinna się tam zmieścić grudka ziemi przyniesiona do systemu korzeniowego i pokruszony kamień. Zalecana głębokość to co najmniej 70 cm Niewielką ilość naturalnego nawozu - końskiego lub krowiego obornika - można umieścić na dnie dołu.

Obornik należy posypać warstwą gleby - w przeciwnym razie system korzeniowy może się spalić. Ogrodnicy zalecają stosowanie żwiru do drenażu. Podczas sadzenia otwór wypełnia się 15-10 cm pokruszonym kamieniem. Sadzonki wykopanej w lesie nie należy długo trzymać poza glebą. Najlepiej posadzić drzewo tego samego dnia, w którym zostało wykopane. Ponadto sadzi się sosnę wraz z kawałkiem materiału, w który zawijane są jej korzenie kawałkiem ziemi.

Z biegiem czasu ta tkanka gnije i dalej użyźnia glebę. Przed umieszczeniem sadzonki w jamie wlewa się do niej pół wiadra wody.

Pod koniec sadzenia ziemia wokół jest ściółkowana. Ogrodnicy zalecają w tym celu stosowanie igieł leśnych - służy jako doskonały naturalny środek antyseptyczny i odstrasza pasożyty.

Jeśli przesadzanie odbywa się wiosną, do dołka dodaje się 20-25 g nawozu azotowego tuż przed sadzeniem sadzonki. Po 2 tygodniach jego aktywne składniki zaczną aktywnie promować wzrost drzewa.

Przeszczepianie w okresie jesiennym odbywa się bez takiego dokarmiania, gdyż nie ma potrzeby „budzenia” drzewa gotowego do hibernacji.

Posadzone drzewo należy natychmiast zalać dużą ilością wody. Przez 7-10 dni drzewo musi być stale podlewane. Jeśli nie przewiduje się temperatur poniżej zera, gleba wokół sadzonki powinna być stale w stanie niewielkiego bagna.

Doświadczeni ogrodnicy radzą, aby nie zaniedbywać orientacji sosny w stosunku do punktów kardynalnych. Aby to zrobić, przed wejściem do lasu musisz zabrać ze sobą kompas i określić łapy skierowane na północ. Aby się nie pomylić, przywiązuje się do nich jasną wstążkę.

Sadząc sadzonkę w swojej okolicy, powinieneś upewnić się, że te same gałęzie są skierowane na północną stronę.

Obejrzyjmy ciekawy film o przesadzaniu sosen jesienią z lasu:

Rozmnażanie sosny przez szczepienie

Rozmnażanie sosny przez szczepienie jest preferowane głównie przez doświadczonych ogrodników, ale również początkujący mogą spróbować szczęścia.

Ważny! Na podkładkę nadają się rośliny w wieku 4-5 lat. Przeszczep pobierany jest ze wzrostu w wieku 1-3 lat.

Rośliny szczepi się podczas wiosennego przepływu soków lub w środku lata. Szczepienie wiosenne przeprowadza się na zeszłorocznych pędach, latem - na młodych gałęziach bieżącego roku. Szczepienie sosny przeprowadza się na dwa sposoby: rdzeniem i kambium na kambium.

Algorytm rozmnażania sosny metodą zastosowaną z rdzeniem do kambium:

1. Odetnij wszystkie igły i pąki boczne ze stada. Długość obranej części gałązki sosny powinna być o 2-3 cm dłuższa niż długość szczepionego cięcia.
2. Łodyga o długości 8-10 cm jest również wolna od igieł, pozostawiając tylko 8-12 pęczków w pobliżu górnej części nerek.
3. Po przygotowaniu bulionu i zrazu można przystąpić do szczepienia sosny. Aby to zrobić, używając ostrego ostrza na uchwycie, musisz wykonać nacięcie przechodzące przez środek rdzenia. Powinien zaczynać się od góry, tuż pod wiązką igieł, a kończyć na dole gałęzi sosny.
4. Ponadto za pomocą ostrza w miejscu podkładki należy oddzielić pasek kory o podłużnym kształcie, równym wielkością nacięcia na przygotowanym kawałku. Ważne jest, aby nacięcie przechodziło przez warstwę kambialu.
5. Ostatnim krokiem jest połączenie cięcia z odsłoniętym kambium podkładki, a następnie ścisłe związanie.

Podczas rozmnażania metodą kambium doczołowego na kambium przeżywalność roślin sięga prawie 100%. Algorytm reprodukcji:

1. Uwolnij osiowy roczny pęd podkładki, który osiągnął wiek 4 - 5 lat, z igieł na obszarze o długości 5 - 10 cm.
2. Starając się nie uszkodzić kambium, odciąć korę na podkładce i zrazie w paskach o długości 4-6 cm Ważne jest, aby nacięcia na podkładce i zrazie były tej samej długości i szerokości.
3. Połącz miejsca nacięć, a następnie mocno zawiąż.Proces fuzji trwa zwykle od 4 do 5 tygodni.
4. Po tym, jak sadzonki w końcu się zakorzenią i zaczną się rozciągać, pasy są usuwane.
5. Za pomocą sekatorów jednocześnie przycina się wierzchołek pędu osiowego na podkładce, a także koniec pędów na pierwszym okółku. Dzięki temu wzrost zrazu jest znacznie wzmocniony.
6. W ciągu najbliższych 2-3 lat wszystkie okółki powinny być stopniowo usuwane z podkładki.

Cechy przesadzania sosen górskich i krymskich

Sosny górskie i krymskie to dość popularne odmiany igieł. Cenione są za swoją dekoracyjność, którą aktywnie wykorzystują do tworzenia różnego rodzaju projektów krajobrazowych.

Przesadzanie tych odmian ma kilka cech:

• kochająca światło góra - możesz nawet sadzić w zacienionym miejscu, nadal się zakorzeni, chociaż nie rozwinie się tak szybko, jak byśmy chcieli;
• Krymski - mniej mrozoodporny, dlatego zimą wymaga dokładniejszej ochrony przed mrozem.

Podanie

Sosna znajduje zastosowanie w wielu gałęziach przemysłu. Jego drewno ma miękką strukturę, co ułatwia jego obróbkę i wykonywanie rzeźbionych dekoracji wnętrz, mebli, a nawet budowanie z niego domów. Drzewo to jest również często używane przez projektantów krajobrazu do dekoracji obszaru w pobliżu domu lub wykonania zjeżdżalni alpejskiej.

Wiele drzew iglastych ma właściwości lecznicze. Przepisy ludowe często obejmują młode pędy lub szyszki. Służą do sporządzania nalewek, lekarstw i balsamów.

Więcej informacji można znaleźć w filmie.

Jakiej pielęgnacji wymaga sadzonka?

W pierwszych tygodniach po przesadzeniu sadzonka wymaga częstego i dość obfitego podlewania. Drzewo nie powinno być zalewane „po uszy” raz dziennie. Lepiej jest podlewać go w dawce kilka razy dziennie, stale utrzymując stosunkowo wysoki poziom wilgotności gleby.

Jeśli zima jest sucha i bezśnieżna, drzewo należy podlewać nawet podczas mrozów. Jednak nie trzeba go obficie wylewać, wystarczy zapewnić minimalną ilość wilgoci. W tym okresie roślina jest w stanie hibernacji, więc nie ma pilnej potrzeby dużej ilości wilgoci.

Jeśli właściciele nie planują wyhodować wysokiego drzewa, sosnę należy przyciąć. Wszystkie młode gałęzie są skracane o jedną trzecią. Ta procedura jest powtarzana co 2 lata. W rezultacie miejsce będzie miało gęstą i bujną, ale niską sosnę.

Przez pierwsze 2 lata po przesadzeniu korzenie sadzonki należy chronić przed mrozem.

Jest to szczególnie ważne w przypadku drzew przesadzanych jesienią. Dolna część pnia i ziemia wokół sadzonki są owinięte spandeksem lub płótnem.

Młode sosny wymagają karmienia. W tym celu sadzonki nawozi się złożonymi mieszankami mineralnymi. 1-2 garście nawozu wrzuca się pod drzewo i wlewa wodą dla lepszego wchłaniania. Zabieg przeprowadza się 2 razy w roku - wiosną i jesienią.

Stopniowo pod drzewem tworzy się ściółka rozpadających się igieł. Nigdy nie należy go usuwać. Taki „dywan” to doskonały nawóz i niezawodna ochrona przed szkodliwymi owadami. Ponadto ściółka iglasta doskonale zatrzymuje wilgoć.

Jak najlepiej przygotować się do lądowania?

Te drzewa uwielbiają słoneczne miejsca, ale młode sadzonki mogą umrzeć pod silnymi, jasnymi promieniami. W lesie młode sosny chronią dojrzałe drzewa, tworzą cień. Aby rozwiązać ten problem konieczne jest tymczasowe sztuczne cieniowanie obszaru

na przykład połóż sklejkę (która będzie również służyła jako ochrona przed małymi zwierzętami).

Lub tymczasowo posadź drzewo w innym miejscu, a następnie przesadź je z powrotem na słońce. Ten problem można również rozwiązać, sadząc sosnę w pobliżu innych krótkich roślin. Wcześniej czy później sosna wyrośnie z sąsiadów i zacznie otrzymywać dużo światła słonecznego. Bielenie pnia to kolejny sposób na ochronę pnia młodej rośliny przed silnym światłem słonecznym.

Warto wziąć pod uwagę, że niektóre sosny osiągają bardzo duże rozmiary (do 47 m wysokości), drzewa te potrzebują wystarczającej ilości miejsca do normalnego życia. Nie sadzić sosny w pobliżu domu, ponieważ korzenie drzewa mogą poważnie uszkodzić fundament. Nie uprawiaj też drzewa w pobliżu rur i przewodów elektrycznych.

Miejsce należy oczyścić z gruzu, kamieni i chwastów. Inne rośliny mogą zakłócać normalny wzrost drzewa, a skały hamują wzrost korzeni.

Jeśli korzenie rośliny są mocno ściśnięte, lepiej spłukać je niewielką ilością wody i rozprowadzić. Dzięki temu drzewo zacznie lepiej rosnąć z korzeniami na szerokość, dlatego szybko dostosuje się do nowego miejsca.

Jak sadzić sosnę w doniczce

Małe drzewo iglaste w mieszkaniu pomaga oczyścić powietrze i nadaje mu przyjemny żywiczny aromat. Tego rodzaju dekorację do domu można kupić w przedszkolu lub kwiaciarni. Jeśli chcesz, możesz spróbować przesadzić małą sadzonkę z lasu.

Procedura przesadzania jest podobna do sadzenia sosny na osobistej działce. Główną różnicą jest wybór sosny. Do doniczki potrzebne są sadzonki o odpowiedniej wielkości.

Gość lasu powinien również zapewnić dogodne warunki do życia:

• zapewnienie niskiej temperatury w okresie zimowania. Wymagane parametry to od -7 do 10 stopni;
• dopływ świeżego powietrza - na parapecie okna wychodzącego na północ postawić doniczkę z sosną;
• oświetlenie - drzewa iglaste „nie lubią” zacienionych miejsc;
• terminowe podlewanie. W przeciwieństwie do dojrzałych drzew rosnących na zewnątrz, małe sosny w doniczkach potrzebują stałej wilgoci w glebie;
• codzienne spryskiwanie ciepłą (20-25 stopni) wodą.

Przeszczepianie igieł leśnych na osobistą działkę nie wiąże się z dużymi trudnościami. Sosny i świerki są raczej bezpretensjonalne.

W obecności odpowiedniej gleby i odpowiedniej pielęgnacji w pierwszych dniach po przesadzeniu leśni goście z powodzeniem zakorzeniają się w nowych warunkach.

Opieka podczas kiełkowania

Sosna jest rośliną światłolubną, dlatego przez cały okres kiełkowania nasion lub ukorzeniania sadzonek skrzynkę z młodymi roślinami należy przechowywać na parapecie, lekko zacieniając pędy przed bezpośrednim nasłonecznieniem. Dotyczy to zwłaszcza młodych sadzonek, które pojawiają się około 14 dnia po wysianiu i są szczególnie delikatne w tkankach. Aby zapobiec rozwojowi chorób, raz w tygodniu można je spryskać jasnoróżowym roztworem nadmanganianu potasu, jednocześnie nawilżając powierzchnię gleby z pistoletu natryskowego, gdy wysycha.

Wkrótce po kolejnym podlewaniu może być konieczne poluzowanie gleby, aby zapobiec jej tworzeniu się chrupiąca. Tę procedurę należy wykonać tak ostrożnie, jak to możliwe, używając wykałaczki jako narzędzia, za pomocą którego gleba jest lekko puchnięta w przejściach.

Dowiedz się, jak wygląda drzewo migdałowe.

W ciepłym sezonie dorosłe i dojrzałe sadzonki należy karmić 2-3 razy specjalnymi mieszankami mineralnymi dla drzew iglastych. Łatwo je znaleźć w zwykłych sklepach ogrodniczych (na przykład lek „Agrecol” lub „Novofert”). Dawkowanie i funkcje aplikacji są zawsze wskazane na opakowaniu.

Jak sadzić sosnę z lasu jesienią: uprawa i pielęgnacja, rozmnażanie

Prawidłowe sadzenie sosny na miejscu jesienią wzmocni glebę, nasyci powietrze użytecznymi substancjami - fitoncydami i stworzy wizualny akcent. Spacer po lesie iglastym pozytywnie wpływa na pracę ośrodkowego układu nerwowego i układu krążenia. Osobom, u których zdiagnozowano choroby układu oddechowego, zaleca się posadzenie na miejscu drzewa iglastego. Sadzonki pobierane są ze szkółki. Wyboru dokonano na korzyść materiału do sadzenia z zamkniętymi korzeniami. Nie ma ograniczeń co do wyboru odmiany. Jedynym zastrzeżeniem jest to, że fani projektowania krajobrazu wybierają niewymiarową odmianę Gornaya.

Ogólne informacje o sosnie

Sosna to wieloletnia roślina drzewiasta należąca do rodziny iglastych.Ma potężny system korzeniowy, główny korzeń wygląda jak pręt i wnika w głąb gleby na kilka metrów, od niego rozciągają się długie boczne narośla. Niektóre odmiany sosny mogą mieć nawet 75 metrów wysokości. Pień jest gruby, mocny, pokryty korą, jego kolor może być od szarego do żółto-czerwonego, czasem łuszczy się. Gałęzie wyrastają z głównego pnia i sztywnieją w miarę wzrostu.

Na młodych stanowiskach igiełkowate igły rosną w pęczkach od 2 do 5. Każdego roku drzewo tworzy wiele szyszek, które dojrzewają w ciągu roku i wyrzucają dużą liczbę nasion.

Sosny są drzewami długowiecznymi i mogą rosnąć przez ponad 350 lat.

Dzięki głównemu korzeniu, który wnika głęboko w ziemię i może pozyskiwać tam składniki odżywcze dla drzewa, zielone piękno rośnie zarówno na żyznych ziemiach, jak i na terenach piaszczystych i kamienistych. W mieście zakorzenia się tylko kilka gatunków, ponieważ większość gatunków sosny jest bardzo wrażliwa na zanieczyszczenie powietrza.

Wybór nasion

Zaleca się sadzenie sadzonek wiosną lub wczesną jesienią, które mają więcej niż 3 lata. Sadzonki trzyletnie częściej zapuszczają korzenie nawet na „słabej” glebie. Drugą opcją jest posadzenie sosny na miejscu wykopanym jesienią w lesie. Botanicy nie zalecają tego dla początkujących. Niemożliwe jest samodzielne określenie, które młode drzewo jest w dobrym stanie.

Przesadzanie sadzonki z lasu

Zalecana wysokość drzew wynosi od 60 do 120 cm, nie należy przekraczać podanego progu, w przeciwnym razie nie będzie można posadzić sosny z lasu na miejscu. Wykop drzewo o równym pniu. Użyj łopaty bagnetowej. Nie uszkadza systemu korzeniowego. Dalsza procedura wygląda następująco:

• wokół drzewa wykopuje się promień 50 cm - jest to konieczne, aby przeszczep sosny z lasu odbył się bez uszkodzenia kłącza;
• jak najbardziej pogłębiać, aby wydobyć ziemię wraz z systemem korzeniowym;
• razem z korzeniami trzeba wydobyć do 20 kg gleby.

Ogrodnicy, którzy chcą wyłowić sosnę z lasu, nie powinni zakładać gołych korzeni z dwóch powodów. Po pierwsze, sadzonka nie zapuści korzeni. Po drugie, będziesz potrzebować 4-5 razy więcej nawozów.

Samodzielne rozmnażanie się igieł

Samosadzenie sosny na tym terenie jesienią odbywa się przy użyciu istniejących drzew. Procedura wygląda następująco:

• nasiona są pobierane tylko ze zdrowych drzew;
• na 2 miesiące są umieszczane w lodówce (nie w zamrażarce);
• umieść je w pojemniku z wodą, której temperatura wynosi +35 + 40 С;
• czas trwania zabiegów wodnych - 30 minut;
• nasiona sadzi się w przygotowanym pudełku;
• w pojemniku musi istnieć stała wymiana powietrza;
• umieszczone w miejscu, w którym otrzymają wystarczającą ilość światła słonecznego;
• od momentu zasadzenia nasion do pojawienia się pierwszych pędów doniczki przykrywa się folią;
• do skrzyni wlewa się glebę, którą miesza się z torfem i czarną ziemią w stosunku 1k1;
• nasiona schodzą pod ziemię na głębokość 3 cm;
• nasiona sadzi się w odległości do 2 cm od siebie.

Jak tylko wykiełkuje sosna zwyczajna, przesadza się ją na otwarty teren.

Cechy reprodukcji różnych rodzajów sosny

Przede wszystkim musisz zdecydować, jaki rodzaj sosny planujesz uprawiać. Różne gatunki mają swoje własne charakterystyczne cechy lęgowe. Na przykład podczas rozmnażania przez gałęzie sosna europejska najlepiej się zakorzenia. Jednak w klimacie centralnej Rosji najczęściej spotyka się sosnę zwyczajną i cedr syberyjski.

Podczas rozmnażania przez nasiona należy pamiętać, że nasiona różnych rodzajów sosen różnią się wyglądem. Nasiona sosny zwyczajnej mają małe skrzydełka, które pozwalają im poruszać się w powietrzu. Nasiona sosny syberyjskiej nie mają skrzydeł. Składają się z rdzenia pokrytego gęstą, zdrewniałą skorupą.

Wybór miejsca

Ogrodnik, który chce prawidłowo posadzić sosnę na miejscu, zwraca uwagę na skład gleby. Dobrze, jeśli przeważa odmiana piaszczysta. Inne wymagania są następujące:

• wymagany jest drenaż, w przeciwnym razie system korzeniowy wyschnie;
• w miejscu sadzenia wylewa się 20 cm pokruszonego kamienia, aby zapewnić drenaż;
• sadzić drzewo iglaste tylko na zboczu;
• 450-500 g obornika wlewa się na dno dołu, w którym będą umieszczane sadzonki;
• Na oborniku układa się 5 cm gleby.

Metody hodowli sosen i znalezienie miejsca do sadzenia

Ogrodnicy praktykują różne sposoby uprawy drzew iglastych, które mają swoje wady i zalety. Popularne są:

• zaszczepić;
• posiew;
• sadzonki.

Uprawa z nasion to długi i trudny proces, który pozwala uzyskać mocny materiał do sadzenia. Nasiona szyszek umieszcza się w pojemniku z luźną ziemią, na wierzchu posypuje torfem i pozostawia do kiełkowania. Dużo materiału do sadzenia uzyskuje się przez sadzonki z jednego drzewa. Roślina zachowuje cechy kultury macierzystej. Ale niewielki procent sadzonek zapuszcza korzenie, dlatego metoda nie zyskała popularności.

Kultura iglasta jest wszczepiana w tyłek. Metoda służy do uzyskiwania nowych odmian. Ale szczepienie jest wykonywane przez doświadczonych ogrodników, którzy rozumieją złożony proces. Dla początkującego mieszkańca lata lepiej jest uprawiać rośliny z nasion lub sadzonek własnymi rękami.

Sosna zwyczajna, w przeciwieństwie do drzew owocowych, nie potrzebuje żyznej czarnej ziemi ani gleby torfowej. Głównym wymaganiem jest dobre odwodnienie systemu korzeniowego, które zapewnia gleba piaszczysta. Kulturę zaleca się sadzić na zboczu w przygotowanym dole. Jeśli działka jest płaska, a ziemia żyzna, sadzonkę sadzi się od strony słonecznej, po rozcieńczeniu gleby 1: 1 piaskiem.

Sadzenie sadzonki

Na środkowym pasie sadzenie odbywa się wczesną jesienią, w regionach południowych - późną jesienią. Zalecenie nie jest postrzegane jako ostateczna prawda. Czas jest dostosowywany w górę lub w dół, biorąc pod uwagę pogodę.

• ½ do przygotowanego dołu wlewa się wiadro wody;
• sadzonka jest ostrożnie opuszczana;
• jeśli wymiary korzeni z bryłą ziemi są większe lub mniejsze niż średnica otworu, wówczas zwiększa się lub zmniejsza;
• szyjki korzeniowej nie można zakopać - znajduje się ściśle nad poziomem gruntu;
• gdy tylko mieszkaniec lata zakończy sadzenie sosny z lasu, ściółkuje glebę wokół pnia;
• ściółkowanie odbywa się za pomocą starych igieł sosnowych;
• po posadzeniu sadzonek podlewa się je wodą.

Sadzonki sosny podlewa się tylko konewką. Jeśli planujesz posadzić kilka sosen na miejscu, powinieneś wziąć w ręce urządzenie pomiarowe. Botanicy są jednomyślni, lepiej sadzić sosny na swojej stronie w odległości 3,5-4 m od siebie.

Choroby i szkodniki

Spośród chorób sosny w nasadzeniach ozdobnych najczęściej występuje rdza pęcherzowa lub seryanka. Widać to po żółtym nalocie na końcach igieł. Takie drzewa nie są traktowane, są usuwane z terenu i niszczone.

Aby zapobiec chorobie, konieczne jest w celach profilaktycznych regularne traktowanie drzew preparatami zawierającymi miedź w kompozycji.

Najczęstszymi szkodnikami, które mogą zaatakować drzewo, są mszyce i gąsienice. Osadzają się głównie na krawędziach młodych pędów i uszkadzają pąki oraz igły. Można je usunąć specjalnymi środkami owadobójczymi, traktując wszystkie drzewa i rośliny rosnące w pobliżu.

Porady dotyczące pielęgnacji

Drzewa iglaste nie wymagają regularnych przeglądów. Rosną samodzielnie, pod warunkiem przestrzegania przez ogrodnika zasad pielęgnacji. Należy monitorować stan młodych drzew:

1. Sadzenie późną jesienią zwiększa ryzyko oparzeń słonecznych. Sadzonki są izolowane folią. Jeśli sadzenie sosen na ich miejscu zostało przesunięte na wiosnę, wówczas są one pokryte osłoną ochronną przed promieniami słonecznymi. Podlewanie odgrywa ważną rolę.
2. Umiarkowana ilość wilgoci pomoże wyhodować potężne drzewa.Gleba powinna być lekko wilgotna, a nie bagienna. Druga zasada mówi, że opadłe liście i gruz nie powinny gromadzić się wokół korzenia. Są źródłem chorób. W błocie zawsze znajdują się szkodniki.

Przycinanie jest koniecznością. Zaraz po zasadzeniu igieł mieszkaniec lata monitoruje stan gałęzi. Nie powinny być suche ani ze śladami zmian patologicznych. Gdy tylko coś takiego się poczuje, zostają odcięte. Nie możesz się wahać.

Sosna to wiecznie zielone drzewo sadzone na osobistej działce. Nasiona pobierane są ze szkółki. Tam możesz być pewien jego jakości. Drugim możliwym źródłem jest las. Opcja dla osób z wystarczającym doświadczeniem. Etapowy przeszczep sosny przeprowadza się z ziemią wokół kłącza, w przeciwnym razie zwiększa się ryzyko śmierci sadzonki. Druga zasada - nie możesz brać sadzonek starszych niż 3-5 lat - zły znak pod każdym względem. Im starsze drzewo, tym bardziej bolesne reaguje na przeszczep. Jeśli ogrodnik zdecyduje się na przeszczepienie sosny na miejscu, manipulacja odbywa się wczesną wiosną.

Dlaczego igły sosny żółkną i jak sobie z tym radzić?

Często zdarza się, że sosny, a raczej ich igły, nagle zaczynają żółknąć (szczególnie jesienią lub wczesną wiosną), ale nie zawsze oznacza to, że drzewo jest na coś chore.

Ważny!

Co 3-5 lat prawie wszystkie efedryny zrzucają stare igły. To normalny naturalny proces.

Przyczynami zażółcenia igieł sosny mogą być: nieprawidłowe sadzenie sadzonki lub jej przeszczep:

niewłaściwy wybór mieszanki gleby i nieprzestrzeganie zasad sadzenia, przedwczesna pielęgnacja, a mianowicie niewystarczające podlewanie lub nadmierne karmienie, a także oparzenie wiosenne. Na przykład konieczne jest sadzenie tylko w wystarczająco luźnej glebie, w której zawsze jest piasek. Nie pogłębiać szyjki korzeniowej. Jeśli pogoda jest sucha, drzewo nie powinno zapomnieć o podlewaniu, a nawet spryskiwaniu. Na zimę zaleca się zacienienie i przykrycie młodych sadzonek.

Jeśli nie wątpisz, że zrobiłeś wszystko poprawnie, jest całkiem możliwe, że twoje drzewo podniosło się choroba grzybicza (Schütte), czy też jest to dzieło szkodników

, które można wyeliminować za pomocą
kontakt fungicyd i insektycyd.
Wideo: dlaczego sosny żółkną i co robić

Aby Twój letni domek bawił się nowymi kolorami i kształtami, przesadź młodą sadzonkę sosny na swoje miejsce. Należy to jednak zrobić ostrożnie i mądrze, stosując się do zaleceń i porad dotyczących prawidłowego przesadzenia drzewa iglastego.

Wideo: jak prawidłowo sadzić sosnę

Sosna jest piękne wiecznie zielone drzewo

, który występuje w różnych odmianach. Ta roślina iglasta może ozdobić każdy obszar. Rośnie bardzo szybko i przez cały rok pozostaje zielony i puszysty.

Między innymi to drzewo rozpyla duże ilości fitoncydów, które zabijają mikroby wywołujące choroby w okolicy.

Ale jak prawidłowo posadzić sosnę?

Odpowiedź na to pytanie znajdziesz w tym artykule.

Jak sadzić sosnę jesienią

Aby posadzić drzewo na swojej stronie, potrzebujesz materiału do sadzenia. Oczywiście możesz go wyhodować samodzielnie, ale łatwiej jest go kupić w szkółce lub wykopać w pobliskim lesie. Najkorzystniejszy czas na sadzenie takich drzew to kwiecień lub wrzesień. Ten czas sadzenia pomaga im dobrze ukorzenić się i zyskać siłę.

Konieczne jest przeszczepienie młodej sosny kawałkiem ziemi, aby nie uszkodzić świeżych pędów korzeni, które pomagają w odżywianiu rośliny. Jeśli latem znajdziesz się w lesie i chcesz wykopać sosnę, którą lubisz do przesadzenia, nie spiesz się, aby to zrobić, lepiej oznaczyć miejsce przed upadkiem. Latem rozpoczyna się faza aktywnego wzrostu, więc kiełek może umrzeć.

Ale jeśli mimo wszystko jest to nie do zniesienia i boisz się nie pamiętać tego miejsca, to ostrożnie je wykop, zabierając część ziemi z korzeniami. Po przesadzeniu konieczne jest przykrycie rośliny, co pomoże nieco zahamować jej wzrost i zwiększyć szanse na przeżycie.

Przed posadzeniem wybranej sadzonki należy zwrócić uwagę na miejsce, w którym sosna będzie później rosła. Nie zapominaj, że drzewo może osiągnąć znaczne rozmiary, więc obszar musi być duży. Sosen nie da się po prostu posadzić w ziemi.

Wybór miejsca na sosnę na stronie

Ziemię trzeba przygotować, żeby była luźniejsza. W tym celu na dnie wykopu układa się drenażową warstwę piasku, elementy kamieni i domieszkę żyznej gleby o wysokości ok. 20 cm, co zapewni dobry odpływ wody, a korzenie nie będą gnić.

Warstwa drenażowa

Jaki rodzaj gruntu nadaje się do sadzenia?

Gęsta i ciężka gleba negatywnie wpływa na sosnę. Sadzenie najlepiej wykonywać na lekkiej, piaszczystej glebie, na wierzchu warstw, z których powinien składać się kompost

lub obornik (nie używaj kompostu dla robaków kalifornijskich, ponieważ jest bardzo gęsty i nie przepuszcza powietrza). Aby rozjaśnić glebę, stosuje się drenaż (do dołu wlewa się 20 centymetrów piasku).

Sosna potrzebuje następujących minerałów;

• Magnez
• Potas
• Wapń
• Fosfor.

Warto jednak wziąć pod uwagę, że duża ilość azotu jest wyjątkowo niebezpieczna dla drzew iglastych. Ten śladowy minerał przeszkadza w tworzeniu chlorofilu i może prowadzić do śmierci niektórych części drzewa.

Przed posadzeniem drzewa na miejscu niektórzy używają pojemników. Doskonale oszczędzają miejsce i są wygodne w użytkowaniu, ale warto wziąć pod uwagę, że sosna jest drzewem szybko rosnącym, potrzebuje dużo ziemi. Pojemniki są wygodne między innymi, jeśli ze względu na niekorzystny sezon nie można posadzić sosny.

Jak i kiedy sadzić i przesadzać wiosną

Sadzenie świerka kłującego, jałowca, jodły i innych popularnych w naszym kraju drzew iglastych można prowadzić nie tylko jesienią, po ustąpieniu upałów, ale także wczesną wiosną, jeszcze przed nadejściem bardzo upalnej pogody. Technologia i zasady sadzenia drzew iglastych są następujące:

• Jeśli miejsce jest reprezentowane przez ciężkie i gliniaste gleby, konieczne jest zapewnienie roślinom drenażu ze skrawków cegieł i piasku.
• Odległość między sadzonymi drzewami iglastymi zależy od charakterystyki wzrostu i rozwoju drzewa: odmiany karłowate należy sadzić w odległości 30-35 cm, a wysokie rośliny sadzić w odległości 50-70 cm.
• Większość roślin iglastych dobrze rośnie na glebach, do których zalicza się darń, torf, próchnicę i piasek w proporcji 2: 2: 2: 1 z dodatkiem 0,25 kg nitrofoski lub 0,15 kg Kemira-universal.
• Dobry wynik uzyskuje się wprowadzając około 8-10 kg trocin do dołu sadzeniowego podczas sadzenia sadzonek jodły.
• Podczas sadzenia sadzonek cisa, sosny i jałowca kozackiego zaleca się dodanie wapna do sadzonki.

Podlewanie

Sosna Mugus dobrze znosi zarówno suszę, jak i wysoką wilgotność. Dlatego roślina praktycznie nie wymaga dodatkowego podlewania. Igły opadłe tworzą rodzaj ściółki o dobrej grubości. To zatrzymuje wilgoć u podstawy. Można powiedzieć, że sosna jest w stanie dostosować się do każdych warunków klimatycznych.

Jeśli jednak będzie podlewany w bardzo suchym okresie, stanie się jeszcze bardziej atrakcyjny. Jak Mugus kosodrzewiny toleruje zimę? Sadzenie i pielęgnacja rośliny jest dostępne dla każdego ogrodnika. Sosna ma dobrą zimotrwalosc. Jego gałęzie są bardzo mocne i nie pękają pod ciężarem śniegu. Silne wiatry również nie są straszne dla tego przedstawiciela świata roślin. Dodatkowo sosna chroni glebę przed erozją.

Porada eksperta

Najbardziej rozpowszechnioną metodą jest cięcie do nerki, które polega na przycinaniu zgodnie z następującymi zasadami:

• wskaźniki nachylenia cięcia do nerki nie powinny przekraczać 45 stopni;
• wzniesienie dolnej krawędzi nad podstawą powinno wynosić około 2-2,5 mm;
• po podniesieniu gałęzi należy przyciąć zewnętrzny pączek, aw przypadku pochyłych gałęzi należy wyciąć wewnętrzny pączek;
• jeśli konieczne jest obrócenie gałęzi w warstwie, wykonuje się cięcie boczne;
• skracanie pędów zakłada, że ​​długość boczku nie przekracza kilku centymetrów.

Uprawa z nasion

W domu sosna jest najczęściej rozmnażana w taki sam sposób, jak w naturze - przez nasiona. Zwykle osiągają dojrzałość do połowy stycznia, w tym momencie możesz zacząć zbierać materiał do sadzenia. Można również użyć nasion jesiennych, ale ich zdolność kiełkowania będzie znacznie niższa.

Szyszki, które spadły z efedry, należy wnieść do domu i włożyć do pojemnika np. Do kubka i założyć baterię - wtedy po kilku dniach łuski się otwierają i nasiona wysypują się na dno naczynia. pojemnik.

Sadzenie odbywa się zimą lub wiosną.... W pierwszym przypadku nasiona umieszcza się w pudełkach, aw drugim bezpośrednio na otwarty teren. Uważa się, że pierwsza metoda pozwala na kontrolowanie kiełkowania i dzięki temu jest bardziej skuteczna, a na otwartym polu nasiona często stają się pokarmem dla gryzoni.

Stratyfikacja nie jest wymagana w przypadku tych nasion, ale może przyspieszyć kiełkowanie. Wiadomo, że w swoim naturalnym środowisku nasiona zaczynają kiełkować po zimowym pęcznieniu w roztopionej wodzie i późniejszym ociepleniu wraz z nadejściem wiosny. Warunki te można symulować w domu. Aby to zrobić, materiał do sadzenia umieszcza się w mokrym piasku i umieszcza w zamrażarce, trzyma przez kilka miesięcy, a następnie wyjmuje, spłukuje w ciepłej wodzie i ponownie umieszcza w piasku, ale w ciepłym miejscu.

Takie środki są konieczne, jeśli planujesz sadzić nasiona jesienią, w przeciwnym razie mogą nie kiełkować.

Jeśli zamierzasz sadzić nasiona bezpośrednio w otwartym terenie, powinieneś przygotować dołki do sadzenia. Aby to zrobić, wykop dziurę w ziemi. głębokość 35-45 cm, drenaż wylewa się na dno warstwą 20-25 cm, a na wierzch kładzie się mieszankę gleby, składający się z torfu, darni i piasku w równych częściach.

Małe nasiona są zakopywane 1 cm, pozostawiając między nimi odległość 5-6 cm Oczywiście sadzonki mogą pojawić się nawet przy gęstszym sadzeniu, ale wtedy podniosą górną warstwę ziemi i otworzą nieuformowane młode korzenie, a to nieuchronnie prowadzą do wysychania sadzonek ...

Po posadzeniu otwór należy ściółkować, w tym celu stosuje się pokruszoną korę iglastą, trociny lub warstwę torfu.

Aby nasiona sosny wykiełkowały, należy je zwilżyć, ponieważ woda spływa bardzo szybko z piaszczystej gleby. Wskazane jest kilkakrotne nawadnianie terenu. Jeśli kiełkowanie odbywa się w pudełku, możesz to zrobić łatwiej - umieść pojemniki na tacach z wodą i przykryj je folią. Po odparowaniu woda pozostanie na powierzchni folii bez opuszczania przestrzeni.

Pierwsze pędy zaczynają pojawiać się miesiąc po posadzeniu.

Sosna górska Mugus - opis

Roślina ma dużą plastyczność, dlatego jest popularna wśród projektantów. Może rosnąć w trzech typach:

• krzew, zajmujący objętość 2x2 m;
• małe drzewo z jednym pniem;
• elfka, pełzająca po ziemi.

Opis sosny Mugus:

1. Korona kulista. Do dekoracji może przybrać formę dywanu.
2. Gęste igły są wiosną jasnozielone. Zimą cień ciemnieje.
3. Skręcone igły rosną parami. Ich długość wynosi około 4 cm, żywotność 6-8 lat.
4. Na silnych gałęziach rosną krótkie pędy wygięte w górę z gęstymi igłami „jeża”. Z biegiem czasu stają się szorstkie, nabierając jasnobrązowego koloru.
5. Na końcach młodych po siedmiu latach wzrostu pojawiają się stożkowate szyszki o złotym kolorze.
6. Popielata kora łuskuje się. Z wiekiem pokrywa się brązowymi naroślami. To znak wszystkich skał.
7. Silnie rozgałęziony system korzeniowy kosodrzewiny Mugus pozwala jej rosnąć w najbardziej bezpretensjonalnym terenie górskim.

Choroby kosodrzewiny Mugus

Roślina jest odporna na choroby i szkodniki. Jednak w pewnych warunkach wzrostu może zachorować. Najczęstsze choroby i szkodniki sosny górskiej:

1. Pęcherzowa rdza
   ... Choroba grzybicza dotyka igieł jesienią. Igły żółkną. Po wniknięciu grzybni w młode pędy, gałęzie i sam pień. Są pokryte pomarańczowymi guzkami. Są one traktowane chemikaliami zawierającymi związki miedzi: witriol, tlenochlorki (Abiga-peak), metalaksyl (Arcerid). Nakładanie - spryskać roztworami wodnymi.
2. Skleroderrioza
   ... Ten rodzaj grzyba psuje wierzchołki młodych pędów. Zaatakowane igły brązowieją i kruszą się pod wpływem dotyku. Choroba rozprzestrzenia się od końców gałęzi do pnia. Skuteczne środki zaradcze są ulotne (płyn Bordeaux i siarczan miedzi).
3. Jedwabnik sosnowy, gałka
   ... To gąsienice pożerające igły sosny. Są w stanie zjeść całą zieloną masę rośliny. Insektycydy zabijają szkodniki. Lepidocyd rozcieńcza się wodą i opryskuje na drzewach (3 litry na hektar).
4. Mszyca (hermes sosnowe)
   ... Żywi się również sokami z igieł, wysuszając je. Larwy mszyc pokryte są białą warstwą igieł. Z biegiem czasu korona żółknie i kruszy się. Dotknięte obszary są traktowane Karbofosem, Decisem i innymi środkami owadobójczymi. Procedura jest powtarzana raz w miesiącu przez cały sezon.
5. Chrząszcze kora
   ... Szkodnik jest identyfikowany przez trociny w pobliżu korzeni na ziemi. Błąd zjada korę rośliny. Drzewo opryskane jest środkami z grupy Bifentrin. Leczenie należy kontynuować od połowy wiosny do nadejścia chłodów.

Hodowla przez sadzonki

Sosnę można rozmnażać nawet z sadzonkami - małą gałązką. Ten proces jest bardzo powolny, ale wynik końcowy niewątpliwie zadowoli wszystkie drzewa iglaste.

Podobna metoda hodowli należy do bezpłciowy. Oznacza to, że podczas uprawy młodej efedryny nie powstają nowe odmiany genów, a powstała roślina będzie całkowicie identyczna z rodzicielską.

Rozmnażanie przez sadzonki odbywa się zwykle w czerwcu-lipcu.... W tym okresie gałęzie będą wystarczająco uformowane, ale jednocześnie nie opuszczą jeszcze etapu aktywnego wzrostu. Ze względu na długie godziny dzienne sadzonki mają czas na całkowite zakorzenienie się. W regionach o ciepłym klimacie sosnę można rozmnażać w ten sposób wcześniej. Ale zimą prace te nie doprowadzą do sukcesu, ponieważ godziny dzienne są krótkie iw tym czasie sadzonki po prostu nie mają czasu, aby uzyskać wystarczającą ilość naturalnego światła. Rootowanie będzie bardzo powolne, chociaż sztuczne oświetlenie może być dobrym rozwiązaniem tego problemu.

Wyhodowanie sosny z gałązki nie jest trudne. Aby to zrobić, powinieneś znaleźć dziką sosnę i odciąć od niej młodą gałąź. Im młodszy, tym szybciej pojawią się pierwsze korzenie.

Gałąź jest usuwana za pomocą nożyc do przycinania, długość procesu nie powinna przekraczać 9-10 cm.

Podczas rozmnażania przez gałęzie tempo wschodzenia korzeni zależy w dużej mierze od składu i struktury gleby. Im bardziej żyzne podłoże, tym aktywniejsze jest tworzenie systemu korzeniowego. Najlepiej jest użyć mieszanki piasku i torfu, pobranych w równych ilościach. Jako drenaż do przygotowanego podłoża można dodać gruby torf lub zgniłą korę drzew iglastych. Wskazane jest dodanie odrobiny perlitu - zapewni napowietrzenie i ułatwi dopływ tlenu do korzeni.

Torf zawiera dużą liczbę różnych mikroorganizmów, przy czym niektóre z nich nie wpływają w najlepszy sposób na stan drzewa, dlatego przygotowaną glebę należy najpierw zdezynfekować. Aby to zrobić, można go kalcynować lub traktować jasnym roztworem nadmanganianu potasu.

Bezpośrednio przed ukorzenieniem sadzonki należy traktować „Kornevin” lub jakikolwiek inny stymulator tworzenia korzeni. Im bardziej zdrewniały zraz, tym bardziej nasycony będzie roztwór.

Najlepiej jest wziąć drewnianą ramę lub szklarnię jako pojemnik do sadzenia. W obu przypadkach przyszłą sadzonkę należy przykryć folią.

Należy pamiętać, że podczas hodowli sosny z pędami w żadnym wypadku nie należy sadzić gałęzi bezpośrednio na otwartym terenie - będzie to miało najbardziej niekorzystny wpływ na tworzenie korzeni i przetrwanie rośliny jako całości. Sekwencja działań w celu ukorzenienia sadzonek jest następująca:

• przygotowany pojemnik należy wypełnić mieszanką gleby i zwilżyć;
• używając dowolnego stałego przedmiotu w ziemi, wykonaj zagłębienie i umieść w nim gałąź;
• wierzchnia warstwa gleby powinna zostać zmiażdżona i zagęszczona;
• aby zapobiec pojawieniu się zgnilizny, miejsce lądowania należy dodatkowo spryskać roztworem preparatu grzybobójczego.

Kiełkujące gałęzie preferują półcień, dlatego należy je chronić przed jasnym światłem słonecznym. Podlewaj sadzonkę w razie potrzeby iz umiarem. Pędy potrzebują stałego przepływu wody, ale jeśli okaże się, że jest to więcej niż to konieczne, system korzeniowy po prostu zgnije. Folia musi być od czasu do czasu usuwana, aby sadzonki były wentylowane. Zwykle pełnoprawne korzenie zaczynają się formować po 4 tygodniach, ogólny proces ukorzeniania trwa 2-4 miesiące.

Po roku gałęzie z korzeniami nadają się do przesadzania na otwarty teren. Im mocniejszy i silniejszy jest w tym momencie system korzeniowy, tym większe jest prawdopodobieństwo, że roślina zakorzeni się w ziemi i rozpocznie aktywny wzrost.

Lepiej jest wybierać zacienione miejsca do sadzenia, ale lepiej unikać pełnego cienia. Gleba powinna być piaszczysto-gliniasta o niskiej kwasowości. Sadzenie najlepiej wykonywać wiosną w pochmurny, ale ciepły dzień.

Na początek należy przygotować otwór do sadzenia o głębokości około 1 m, szerokość otworu powinna być 2-3 razy większa niż średnica ziemnej śpiączki. Dno jest wyłożone ekspandowaną gliną, kamykami lub innym drenażem z warstwą 10-15 cm. Następnie dół wypełnia się mieszaniną piasku rzecznego i gleby darniowej w stosunku 3 do 1, sadzonka jest umieścić tam, posypać mieszanką gleby, zagęścić i podlać.

Pod koniec pracy obszar w pobliżu pnia powinien zostać ściółkowany.

Ta metoda jest najbardziej odpowiednia dla niedoświadczonych ogrodników - nie wymaga specjalnej wiedzy i umiejętności w pracy z roślinami.

Uprawa sosny w domu jest łatwa. Jednak niezależnie od tego, jakiej metody użyjesz, bądź przygotowany na to, że nowe drzewo będziesz mógł zdobyć dopiero za kilka lat. Jeśli nie masz dość cierpliwości, lepiej kupić gotową sadzonkę w dowolnym przedszkolu.

Aby uzyskać informacje na temat funkcji reprodukcji sosny, zobacz następny film.

Przez cały czas wiecznie zielone były używane do dekoracji podwórka wiejskiego domu. Wśród swoich krewnych szczególne miejsce zajmuje rafinowana sosna górska. Przez cały rok nie zdejmuje zielonego stroju, który emanuje przyjemnym aromatem.

Za ojczyznę rośliny uważa się środkową i południową Europę. W swoim naturalnym środowisku występuje na zboczach gór. Dojrzałe drzewa dorastają do 6-10 m wysokości. Sosna górska jest aktywnie wykorzystywana do tworzenia krajobrazów przydomowych i obszarów miejskich.

Przesadzanie dużych sosen. Przeszczep iglastych dużych rozmiarów

Sadzenie nawet najmniejszej sadzonki wymaga maksymalnego wysiłku i wiedzy, a nawet przy przesadzaniu dużego drzewa iglastego (świerk, sosna, cyprys) potrzebna jest fachowa pomoc, ponieważ praca ta jest bardzo ciężka, wymagająca dużego wysiłku fizycznego, dużej wiedzy ogrodniczej, kopania i przygotowania do ruchu i lądowania. Oczywiście nie zaleca się przesadzania starych drzew, ponieważ ich przeżywalność jest minimalna, a stres podczas kopania i przenoszenia będzie znaczny. Do przesadzania wybierz drzewa iglaste nie starsze niż 15-20 lat.

Około rok przed przesadzeniem dużego drzewa iglastego przygotuj drzewo. Wcześniej wiosną, przed początkiem sezonu wegetacyjnego, wykop łopatą dół dookoła drzewa, głęboki na pół metra i nieco szerszy niż korona drzewa.Ostrożnie odetnij wszystkie korzenie powierzchniowe siekierą i wyczyść. Nacięcia korzeni powinny gwałtownie odłamać się i być gładkie, następnie należy je nasmarować boiskiem ogrodowym.

Wypełnij wykopany dół wokół drzewa ziemią (darń, torf, zgniły obornik w stosunku 1: 1: 1), nie musisz ubijać, ale tylko dobrze go podlać. Ponadto przez całe lato drzewo należy okresowo dokładnie zrzucać. Nawiasem mówiąc, nie powinieneś martwić się ściętymi korzeniami: przycięte korzenie w ciągu sezonu zarastają nowymi włóknistymi. To właśnie te korzenie umożliwią dużemu drzewu iglastemu łatwiejsze lub trudniejsze przetrwanie przeszczepu.

Jesienią możesz rozpocząć przeszczepianie dużej efedryny. Pomyśl z wyprzedzeniem, jak dostarczysz drzewo do miejsca przeznaczenia, ponieważ nie jest to sadzonka, którą możesz swobodnie nosić w rękach, ale duże drzewo iglaste. Jeśli nie masz własnego transportu ładunków, radzę skorzystać z usług osób zajmujących się transportem ładunków (przewóz ładunków 5 ton w Rosji). Nie polecam też zamawiać auta na mniejszą ilość: jeśli

Korona może być nadal szacowana na około pewną wagę, wtedy korzenie mogą być błędnie obliczone. Dlatego pozwól, aby maszyna była zaprojektowana pod kątem większej wagi.

Konieczne jest wykopanie efedry z zewnątrz wykopanego na wiosnę otworu, aby nie uszkodzić wszystkich przerośniętych włóknistych korzeni. Wskazane jest zaangażowanie większej liczby osób w tę pracę, w przeciwnym razie sam proces kopania może zająć dużo czasu, a nagie korzenie ucierpią. Po wykopaniu i przetransportowaniu drzewa w wybrane miejsce przygotuj dołek do sadzenia. Jego wielkość powinna znacznie przekraczać wielkość systemu korzeniowego przeszczepionego drzewa.

Gleba do wypełniania pustek powinna być wykonana ze specjalnej gleby. Nie zaleca się zakopywania drzewa ziemią wydobytą z dołka podczas kopania. Na takiej ziemi jest niewiele użytecznych substancji, jest słabo wentylowana, co negatywnie wpłynie na ukorzenienie. Tak więc gleba powinna wyglądać następująco: 1 część ziemi darniowej, 1 część liścia, 1 część piasku, 1 część torfu, 0,5 części słomy. Wszystkie puste przestrzenie powinny zostać rozsypane, jeśli pozostaną odkryte obszary, drzewo może następnie przechylić się lub całkowicie spaść. Nie przesadzasz małego drzewa, więc nadal powinieneś liczyć się z możliwością nierównomiernej instalacji. Następnie drzewo jest zalane dużą ilością wody.

Podczas przesadzania dużych drzew należy wziąć pod uwagę orientację w punktach kardynalnych, w przeciwnym razie możliwe jest oparzenie słoneczne gałęzi i pnia. W przypadku nieprawidłowego przesadzenia drzewo może słabo rosnąć lub całkowicie przestać rosnąć. Po posadzeniu ziemię wokół drzewa należy ściółkować, aby wilgoć nie odparowała szybko z powierzchni.

Kiedy sadzić wiosną lub jesienią: drzewa iglaste i owocowe?

Niedawno pewna kobieta powiedziała mi na wykładzie, że jej ozdobna sosna umarła, nie wytrzymała zimy i jej zdaniem sosny w naszym kraju w ogóle nie zapuściły korzeni. Powiedziałem jej, że pewnie jesienią kupiła sadzonkę sosny, a kobieta to potwierdziła.

Jak byliny „rujnują” ogrodników? Po pierwsze są droższe, a po drugie muszą przezimować, czego nie będą tolerować. Przeanalizujmy oddzielnie te dwa całkowicie prawdziwe fakty.

Koszt drzewka w dużej mierze wiąże się z kwestią psychologii: co dziwne, im większa roślina, tym cenniejsza w oczach większości kupujących. Nawet jeśli jest to rzadka odmiana, ale jeśli jest reprezentowana przez kiełek wielkości pudełka zapałek, to dla większości letnich mieszkańców jest to „połów”, za który szkoda pieniędzy.

Sprzedawcy „domyślają się” na ten temat, więc za wszelką cenę starają się nadać materiałowi sadzonkowemu duże rozmiary. I tutaj stoją przed zwykłym prawem natury: byliny rozwijają się znacznie wolniej w pierwszym roku niż jednoroczne. Mają różne stopy wzrostu w pierwszym roku.

Rzeczywiście, jeśli roślina jednoroczna jest w stanie przechodzić z nasionka w krzak do pasa i wyżej w ciągu jednego lata, to byliny będą nawet dawać skromne pędy z sadzonek, a nawet z nasion, nawet bardziej.Nie można uzyskać wysokiej sadzonki jałowca, powojnika itp. Z sadzonek tego samego lata. Trzymają więc byliny w szkółce przez kilka lat, w wyniku czego ich koszt wzrasta.

Dlatego wysoki materiał do sadzenia dla wielu upraw ozdobnych i owocowych kosztuje z reguły od 500 rubli. W związku z tym straty spowodowane zniszczeniem co najmniej jednego obiektu są nieprzyjemne.

Dlaczego zakupione byliny często nie tolerują zimowania? Tak, wszystko ze względu na jego duży rozmiar. Aby miały imponującą prezentację, producenci dosłownie pompują je łatwo przyswajalnymi nawozami. Sadzonki przez cały czas w szkółce otrzymują ciągłe karmienie, nie wolno im dojrzewać, przygotowywać się do zimy. Ich wodniste łodygi w żaden sposób nie znoszą mrozu.

Jak więc znoszą zimy samych producentów? Ciepło! Gdzieś na południu lub w szklarni lub w lodówce o stałej temperaturze 0 ° C. (Wiesz, że skoro sadzonki, które kupujesz na wiosnę, tak wspaniale zakwitły liśćmi, a nawet kwiatami, to znaczy, że zimę spędzały w szklarni).

Sadzonki iglaste: dlaczego konieczne jest sadzenie wiosną

Ludzie często pytają mnie, dlaczego cyprys, jałowiec i jodła nie hibernują. Przyjaciele, drzewa iglaste nie są wąsami truskawkowymi ani piwoniami, są znacznie bardziej wrażliwymi roślinami. Wystarczy je raz wysuszyć razem z korzeniem - i witaj, nie wyzdrowieją; wystarczy je raz polać roztworem soli - a efekt będzie taki sam.

Pierwsze zimowanie po zakupie to również świetny test dla tych roślin. Chociaż z natury są mrozoodporne, ale tylko przy zdrowym przygotowaniu na zimę: ich łodygi muszą dojrzewać, zdrewniały, twardnieć, przyswajać i przetwarzać wszystkie składniki odżywcze. Jeśli roślina była przez cały czas napędzana do wzrostu, pompowana azotem, to jej łodygi pozostają luźne, zielone do zimy i nie będą tolerować mrozu.

Jak być? Pierwsza zasada, którym zwykle kieruję się przy nabywaniu wrażliwych drzew iglastych, to dawanie pierwszeństwa zakup wiosenny, a nie jesienny... Kupując rośliny wiosną, masz okazję z powodzeniem przygotować swoich rekrutów na zimę.

Co jest do tego potrzebne? Roślin na słońcu. W szklarni mieli niewystarczające oświetlenie, a przy braku słońca, jak wiemy, azotany i inne substancje nie są całkowicie rozkładane, ale gromadzą się w tkankach, zaburzając w nich równowagę.

Ponadto potrzebujesz obfite podlewanie... Nowe rośliny należy podlewać częściej przez całe lato, aby cykl płynów usunął z nich „chemię”, pestycydy, które zostały do ​​nich załadowane w szkółce.

I żadnych nawozów, żadnych nawozów! Gleba powinna być zadbana, średnio żyzna, optymalna dla danej uprawy, aby zapewnić zauważalny przyrost bez nawożenia, gdyż już w pierwszym lecie ważne jest dla nas zwiększenie objętości rośliny - jej łodyg i liści, aby "chemia" została rozproszona, zmniejszy to jej stężenie w tkankach ...

Dzięki tej pielęgnacji rośliny mają czas na regenerację i dobre przygotowanie do zimy, jeśli kupiłeś je w maju, a nawet w czerwcu. Zwłaszcza w słoneczne lato. Od przyszłego roku możesz już karmić początkujących wraz ze wszystkimi innymi roślinami. Z reguły rośliny, które przeszły pierwszą zimę, pozostają w Twoim ogrodzie przez długi czas.

Dlatego kupując wrażliwe, słabo hibernujące byliny, lepiej jest przeciwstawić się zasadom, które sprzyjają sadzeniu jesiennemu. Kupowanie sadzonek drzew iglastych, cebul, winogron, róż i innych roślin ozdobnych przed zimą jest zbyt ryzykowne, lepiej odłożyć ich zakup do wiosny.

Jakie drzewa iglaste można sadzić latem

Latem można sadzić drzewa iglaste, ale tylko te, które mają zamknięty system korzeniowy, to znaczy są sprzedawane w doniczkach. Ale jest jeden nieprzyjemny moment, który może zaprzeczyć wszystkim dobrym intencjom.

Faktem jest, że z reguły nie możemy być całkowicie pewni, czy sprzedawca przesadził roślinę iglastą do doniczki z otwartego terenu, zanim sprzedał ją nam jako uprawę w pojemnikach.

Jeśli takie zjawisko miało miejsce, to praktycznie nie ma szans, aby przeszczepiona latem efedra zakorzeniła się w nowym miejscu. Nawet jeśli kupowana roślina wygląda zdrowo, a Ty stwarzasz bardzo atrakcyjne warunki do jej wzrostu.

Dlatego doświadczeni ogrodnicy nie zalecają sadzenia drzew iglastych w pojemnikach zakupionych latem od niezweryfikowanych sprzedawców. Rośliny te częściej sadzi się wiosną lub jesienią.

Sadzonki jabłoni i gruszek: kiedy sadzić drzewa

Natomiast sadzonki jabłoni czy gruszy z miejscowej szkółki można spokojnie kupić we wrześniu-październiku, gdyż są to uprawy odporne, a dodatkowo podczas sadzenia można je otoczyć kopcem ziemi, zasłaniając część pnia nad szczepieniem strona przed mrozem.

A jednak kupując sadzonki drzew owocowych trzeba być jeszcze bardziej ostrożnym niż kupując byliny ozdobne. Ogólnie rzecz biorąc, uprawa jabłoni, gruszek i niektórych innych drzew owocowych jest znacznie trudniejsza niż, powiedzmy, uprawy ozdobne lub warzywa. Dlaczego?

Kiedy masz do czynienia z ogórkami, truskawkami, jałowcami, masz do czynienia z całymi roślinami, a jabłko lub gruszka to roślina szczepiona. Wyobraź sobie, że narząd został przeszczepiony osobie - o ile trudniej jest temu organowi działać niż rodzimemu: teraz nie można go załadować, podobnie jak poprzedni, potrzebuje oszczędnej diety itp.

Nasze drzewa owocowe są takie same. Dopóki pielęgnacja jest wzorowa, umiarkowane obciążenia, dobrze naoliwione odżywianie, jabłoń regularnie owocuje, ponieważ zapewnione jest połączenie między wierzchołkiem a dołem, podkładką i zrazem. Ale gdy tylko wstrzyknięte zostaną obciążenia, rozpoczyna się odrzucanie szczepionki. Nie rozumiemy dobrze, że gdy jabłoń zachoruje na czarnego raka, albo wyschną na niej gałęzie, albo osiada grzyb krzesiwa - wszystko to formy odrzucenia szczepienia. W tym samym czasie korzeń stara się wyemitować wzrost, ponieważ nadal jest wytrwały, nie można go tak łatwo znieść.

Okazuje się więc, że trzeba bardzo ostrożnie obchodzić się z jabłonią, łagodzić obciążenie, unikać dużych dawek nawozów, wybierać miękkie nawozy, zapobiegać zakwaszeniu gleby, ułatwiać cięcie, rozjaśniać koronę i wybierać korzystnych sąsiadów.

Jabłoń lub gruszka to roślina całkowicie stworzona przez człowieka, wymaga opieki, nie może samodzielnie rosnąć. A w naszych ogrodach są opuszczone, a ich właściciele wciąż są zaskoczeni, dlaczego nie przynoszą owoców. Tak, są zajęci przetrwaniem, gdzie indziej mogą przynosić owoce! A jeśli zaczniesz z nimi ciężko pracować, nie będą już więcej przynosić owoców. Okazuje się więc, że tylko bardzo bystrzy ludzie mogą regularnie zbierać owoce.

A teraz doceń, jak traktujemy zakupione sadzonki jabłoni: trzymają je w domu przez kilka dni, zanim pójdą do hacjendy! Czy tak traktują przeszczepione narządy? Jeśli kupiłeś już sadzonki, należy je natychmiast przetransportować i posadzić, odkładając wszystkie sprawy. Najlepsze warunki do sadzenia sadzonek drzewa owocowe są szybki transfer „z ziemi na ziemię”: są wykopywane i sadzone tego samego dnia w stałym miejscu.

Zewnętrzne cechy kultury

Wiecznie zielone piękno to krzew o wdzięcznych krótkopędach. Prawie zawsze skierowane są w górę, niezależnie od odmiany. Niektóre mają charakter pełzający i rozciągają się na kilka metrów od głównego pnia. Długość igieł wynosi około 4 cm Igły małej sosny w kraju zbierane są w miniaturowe grona. Są twarde i kłujące w dotyku. Igły są pomalowane na ciemnozielono. Niektóre odmiany mają złoty lub szarozielony kolor.

W okresie kwitnienia krzew nakłada „płaszcz” jasnobrązowych bukietów wiechowatych. Obserwuj to piękno w maju. Szyszki dojrzewają dopiero w następnym roku pod koniec jesieni.Początkowo mają kolor szaro-zielony, a następnie przybierają brązowy odcień. Minimalna wielkość owoców w kształcie stożka to około 5 cm.

Pień sosny górskiej ma wyjątkową cechę. Jego kora zmienia kolor. Młode drzewo wyróżnia się brązowoszarym pniem o gładkim charakterze. Z biegiem czasu na jego górnej części tworzą się ciemne łuski. Dlatego dolna część pnia wygląda na znacznie lżejszą niż górna.

W ciągu 1 roku roślina rośnie ok. 6 cm, doskonale znosi upały i zimowe chłody.

W zależności od tego, jak długo rośnie sosna, wybiera się odmiany, które są idealne dla danego terytorium.

Istnieje ogromna liczba opcji dekoracyjnych:

Każdy z nich ma niepowtarzalny kształt korony, kolor pnia i igieł, niepowtarzalne miniaturowe owoce. Ponieważ korzenie sosny osiągają głębokość do 2,5 m, wspaniale wytrzymują silne podmuchy wiatru. Różne części rośliny są wykorzystywane w medycynie ludowej do leczenia zapalenia oskrzeli i zaburzeń nerwowych. I oczywiście kultura to szykowna dekoracja letniego domku.