Roślina adiantum, zwana również adiantem, należy do rodzaju paproci z monotypowej rodziny Pteris. Ten rodzaj łączy około 200 gatunków. Nazwa takiej rośliny składa się z przedrostka „a”, co oznacza „nie-, nie-”, a druga część nazwy z języka greckiego oznacza „nawilżać” lub „nawilżać”. W efekcie nazwa takiego kwiatu jest tłumaczona jako „roślina nieprzemakalna”, wynika to z faktu, że jego listowie ma właściwość odpychania wody, dzięki czemu nie zamoknie. Taka roślina najczęściej występuje w tropikalnych regionach Andów Ameryki Południowej i Azji Wschodniej. Maidenhair preferuje uprawę na żyznej, wilgotnej glebie, co jest typowe dla skał w miejscach położonych w pobliżu wodospadów i źródeł. Miłorząb był znany człowiekowi już w czasach Pliniusza Starszego, który był autorem Historii naturalnej, pisał o tym w swoich pismach. Wśród hodowców kwiatów miłorząb jest najpopularniejszym spośród wszystkich ozdobnych paproci. Można go uprawiać zarówno w domu, jak iw szklarni. Oprócz tego, że roślina ta ma spektakularny wygląd, jest również lecznicza.
Szyk
Czterolistny miłorząb (A. Tetraphyllum)
Paproć południowoamerykańska, czterolistny miłorząb, występujący w naturze na górzystych płaskowyżach Brazylii, jest jedną z najbardziej interesujących i ozdobnych roślin z tego rodzaju. W przeciwieństwie do wielu odmian miłorzębu, które mają pierzasto złożone liście, tutaj rośliny liściowe są spiczaste i podobne do palców.
Łodygi liści są pomalowane na zielono-brązowe odcienie i wznoszą się prawie pół metra nad ziemią. Liście są nieco opadające, z płatkami naprzemiennie zebranymi na pręcikach. Same płaty są asymetryczne, trapezowe, średniej wielkości, błyszczące na zewnątrz. Gęsto osadzone sori znajdują się wzdłuż krawędzi z tyłu.
Miłorząb czterolistny doskonale znosi życie w warunkach wewnętrznych. Propagowane przez podzielenie kłącza, które jest grube w paproci i płytko wystaje pod powierzchnię podłoża.
Wymagania
- Kocha cień. Bezpośrednie działanie promieni słonecznych może spowodować oparzenia. Liście żółkną i wysychają. Najlepiej będzie trzymać kwiat w cieniu innych roślin lub na parapecie od strony północnej lub wschodniej. Lub blisko okna na stojaku.
- Nie lubi częstych przeszczepów i ruchów.
- Optymalna temperatura to 15-20 C. Uwielbia chłód w nocy. Słaba tolerancja na ciepło.
- Doniczka jest wybierana szeroka, przestronna.
- Wymagane jest dobre odwodnienie gleby.
- Nie lubi bliskości grzejników. Możesz zneutralizować krzywdę, wieszając na nich wilgotną szmatkę.
- Negatywnie na to wpływa dym tytoniowy, kurz, przeciągi.
- Niepożądane jest umieszczanie go w kuchni, w pobliżu kuchenki gazowej.
- Słabo toleruje obróbkę chemiczną.
Miłorząb ogoniasty (A. caudatum)
Ojczyzną tego typu miłorzębu, który woli osiedlać się nie tylko na kamieniach, ale także na pniach dużych przedstawicieli flory, jest Ameryka Południowa. Miłorząb ogoniasty wyróżnia się obecnością długich liści, do 40 cm.
Liście pierwszego rzędu na ogonkach są ułożone naprzemiennie, ciasno do siebie. Mają trapezoidalny, mocno rozcięty kształt. Zęby są tępe lub zaokrąglone wzdłuż krawędzi. Zarodniki znajdują się po zewnętrznej stronie segmentów liści, w gęstych karbach zarodniowych utworzonych wzdłuż cięcia.
Jako kultura pokojowa miłorząb ogoniasty jest bardziej kapryśny niż inne rodzaje miłorzębu. Roślina wymaga częstszego podlewania, ponieważ sucha gleba dla kłączy paproci jest destrukcyjna. Równie ważne jest utrzymanie wysokiej wilgotności w pomieszczeniu, w którym przebywa pokazany na zdjęciu miłorząb.
Opieka
Dbanie o miłorząb w domu jest proste.
Od października do marca roślina znajduje się w okresie spoczynku. Podlewanie jest wymagane raz w tygodniu, może być nieco częściej, jeśli ziemia szybko wysycha. Przez resztę czasu podlewanie jest potrzebne 2-3 razy w tygodniu. Ale jednocześnie ważne jest, aby korzenie nie zostały zalane, w przeciwnym razie mogą zacząć gnić.
Maidenhair uwielbia wilgotne powietrze, przynajmniej w 50%. Możesz zainstalować nawilżacz obok niego lub od czasu do czasu spryskać go wodą z butelki z rozpylaczem. Pomoże również paleta z wilgotnymi kamykami.
Od marca do sierpnia należy karmić roślinę co 2 tygodnie, naprzemiennie nawozami organicznymi z nawozami mineralnymi.
Okresowe prysznice są dobrze tolerowane. W takim przypadku gleba powinna być przykryta.
Bez wilgoci paproć może przetrwać tydzień. Przez chwilę możesz postawić garnek na mokrej ekspandowanej glinie.
Rodzaje miłorzębu ze zdjęciami i nazwami
Adiantum capillus-veneris
W warunkach naturalnych gatunek można spotkać w górach Krymu i Kaukazu, a także w Azji Środkowej. Preferuje rosnąć na wilgotnych kamieniach wapiennych w pobliżu źródeł wody. Jego cienkie kłącza są koloru czarnego. Gatunek otrzymał tę nazwę ze względu na to, że delikatne i lekkie zielonkawe płytki liściowe w kształcie wachlarza rosną na długich ogonkach (około 25 centymetrów). Z reguły gatunek jest uprawiany w domu.
Adiantum pedatum
Gatunek ten jest jedną z najpiękniejszych paproci. Delikatną ażurową roślinę można znaleźć w lasach liściastych Ameryki Północnej i Azji Wschodniej. Wysokość krzewu ok. 0,6 m. Liście błyszczące, jednostronnie płaskie, zielonkawe, pierzasto rozcięte i nacięte wzdłuż krawędzi. Blaszki liściowe są ułożone poziomo na cienkich błyszczących ogonkach. Gatunek ma bardzo wysoką mrozoodporność, jest w stanie wytrzymać spadek temperatury do minus 35 stopni. Najpopularniejsze odmiany:
- Compactum - wysokość krzewu około 0,35 m;
- Imbricatum - taka karłowata odmiana wysokości sięga tylko około 15 centymetrów;
- Aleutikum - ta odmiana ma wysokość zaledwie około 10-12 centymetrów, ale może osiągnąć szerokość od 15 do 20 centymetrów, najczęściej uprawiana jest w doniczce, ponieważ lepiej znosi jasne światło słoneczne niż inne paprocie;
- Japonikum - młody krzew ma pędy o miedziano-różowym odcieniu, ale z czasem zielenieją, wysokość krzewu dochodzi do 0,45 m, a średnica dochodzi do ok. 0,3 m.
Tenerum adiantum (Adiantum tenerum)
W warunkach naturalnych gatunek ten można spotkać w tropikalnych rejonach Ameryki oraz na Wielkich i Małych Antylach. Pełzające kłącze krzewu jest raczej krótkie. Potrójnie pierzaste blaszki liściowe u podstawy mają kształt klina i są szeroko ząbkowane wzdłuż górnej krawędzi. Liście mają około pół metra szerokości i do 0,7 m długości, rosną na długich ogonkach (około 0,3 m). Najlepsze odmiany:
- Farleyens - liście krzewu są bardzo skutecznie skręcone;
- Scutum Roseum - młode liście osiągają do 0,3 m wysokości, ma zmienny kolor od zielonego do różowawego.
Miłorząb drobnowłosy (Adiantum hispidulum)
W naturze gatunek ten woli rosnąć wzdłuż linii śniegu w afrykańskich górach, występuje również w Australii, na Madagaskarze, w Indiach i Nowej Zelandii. Kłącza krzewu pełzają, liście wycinane są ręcznie, pokryte są drobnym włosiem, a ich długość waha się od 15 do 25 centymetrów. Liście znajdują się na ogonkach liściowych o długości około 0,35 m.Romboidalne liście drugiego rzędu mają około 5 mm szerokości i do 20 mm długości, obie ich powierzchnie pokryte są małym włosiem. W warunkach wewnętrznych widok wygląda bardzo imponująco.
Adiantum raddianum
Lub w kształcie klina (Adiantum cuneatum). Ojczyzną tego epifitu są subtropikalne lasy brazylijskie. Długość wdzięcznie zakrzywionych blaszek liściowych wynosi około 0,45 m, a ich szerokość do 0,25 m. Liście rozcina się na liczne bogate zielone liście, które znajdują się na błyszczących czarnych ogonkach. Popularne odmiany:
- Grasillium i Micropinnulum - odmiany te mają drobno rozcięte liście i odznaczają się dużym zapotrzebowaniem na wysoką wilgotność, dlatego zaleca się ich uprawę w florariach;
- Fritz Luth i Festum - odmiany te są bardziej odporne na niekorzystne warunki, dzięki czemu można je uprawiać w domu.
Adiantum caudatum
Gatunek jest uprawiany jako roślina ampelous, ponieważ jego liście osiągają długość około 0,6 m. Ogonki liściowe są koloru brązowego, a na ich wierzchołkach jest potomstwo. Gatunek ten bardzo negatywnie reaguje na wysuszenie grudki ziemi w garnku.
Piękny miłorząb (Adiantum formosum)
Wysokość krzewu tego gatunku wynosi około 100 cm, jego kłącze jest bardzo delikatne. Liście wielokwiatowe znajdują się na ogonkach o czarno-fioletowym odcieniu. Ciemnozielone segmenty blaszek liściowych są trójkątno-odwrotnie jajowate.
Urocza adiantum (Adiantum venustum)
W naturze gatunek ten można znaleźć w Kaszmirze i Nepalu. Wąskie zielonkawe płytki liściowe osiągają około 20 centymetrów długości i znajdują się na fioletowo-czarnych ogonkach. Segmenty liści są lekko spiczaste. Jeśli krzew jest wystawiony na działanie niskich temperatur, jego liście staną się bladobrązowe.
Klinowate miłorząb (Adiantum cuneatum)
Widok jest podobny do pięknego miłorzębu, ale jego sorusy mają kształt podkowy. Pochodzi z południa Brazylii.
Przezroczysty adiantum (Adiantum diaphanum)
Wysokość krzewów waha się od 0,25 do 0,4 m. Blaszki liściowe pierzaste są u podstawy podwójnie pierzaste. Długość wai wynosi około 20 centymetrów, a szerokość do 3 centymetrów, umiejscowione są na cienkich, długich (około 20 centymetrów) ogonkach. Zielonkawe segmenty blaszek liściowych są nagie i szeroko owalne.
Adiantum Fragrans
Ten typ jest bardzo popularny wśród hodowców kwiatów. W warunkach naturalnych występuje w południowej Azji i południowoamerykańskich Andach, gdzie tworzy gęste krzewy. Ta delikatna paproć rośnie szybko i osiąga około pół metra wysokości. Długość zielonkawych owalnych blaszek liściowych wynosi około 30 mm, a szerokość do 15 mm, znajdują się na bardzo długich ogonkach (od 10 do 15 centymetrów).
Transfer
Przeszczep należy wykonywać w razie potrzeby, ale nie częściej niż raz w roku. Pula jest wybierana z niewielkim marginesem. Ziemia nadaje się do oddychania, luźna, lekko kwaśna, wzbogacona próchnicą.
Optymalna gotowa mieszanka na paprocie. Skład mieszanki gleby jest następujący: piasek, torf, ziemia próchniczna i ziemia liściasta w równych proporcjach.
Nie boli dodać trochę mchu, pokruszonego węgla drzewnego, kory. Upewnij się, że część korzenia znajduje się nad ziemią.
Przezroczysty miłorząb (A. diaphanum)
Dla tego miłorzębu, jak na zdjęciu, charakterystyczne jest tworzenie się podwójnie pierzastych liści, wyciętych wzdłuż jednej krawędzi. Segmenty liścia nie przekraczają trzech centymetrów długości, natomiast całkowita długość wąskiego spiczastego liścia może dochodzić do 25 centymetrów.
Płaty są szerokie, odwrotnie jajowate lub owalne, zielone. Ogonki są ciemne, z zielonym lub brązowym odcieniem. Wypukłe zarodniki znajdują się wzdłuż zewnętrznej krawędzi liścia.
Całkowita wysokość typu dekoracyjnego sięga 35-40 cm, natomiast w mieszkaniu dobrze rośnie paproć pochodząca z Indochin, Australii czy Polinezji.
Metody reprodukcji
O wiele łatwiej jest rozmnażać miłorząb przez podział. Musisz wziąć małą część korzenia dwoma pąkami. Optymalny okres lęgowy to wczesna wiosna i początek sierpnia.
Zarodniki miłorzębu rozmnażają się w szklarniach, gdy obok pojawiają się małe kiełki. Zarodniki potrzebują 3-5 tygodni, aby wykiełkować. Zarodniki można kiełkować w mini szklarniach w wilgotnej glebie.
Hibiskus - selekcja sadzonek, pielęgnacja, rozmnażanie i porady dotyczące podlewania rośliny. 110 zdjęć i wideo przeglądu kwiatu
Geranium - tajemnice uprawy, możliwości zastosowania i cechy zastosowania w wystroju (95 zdjęć i filmów)
- Ahimenes: rodzaje, sadzenie, pielęgnacja, rozmnażanie i tajemnice użytkowania w ogrodzie i we wnętrzu (115 zdjęć)
Miłorząb klinowaty (A. cuneatum)
Paproć pochodzi z południowoamerykańskich lasów deszczowych wyglądem i strukturą korony i liści przypomina inne odmiany miłorzębu, już uwielbiane przez hodowców kwiatów. Podstawowa różnica między miłorząbem w kształcie klina polega na kształcie i położeniu sori. W tym przypadku zarodniki dojrzewają w rowkach znajdujących się wzdłuż krawędzi liści pierwszego rzędu. Kształt zarodni przypomina nerkę lub podkowę.
Możliwe problemy
- Pędy wysychają, końce liści wysychają - w powietrzu nie ma wystarczającej ilości wilgoci, wysoka temperatura.
- Liście zbladły i zwiędły - gleba jest przesycona wilgocią, częściej przy niskich temperaturach powietrza. Jest to obarczone pojawieniem się zgnilizny w korzeniach.
- Liście bledną, żółkną, wysychają - oznaki poparzenia słonecznego. Konieczne jest usunięcie rośliny w cieniu
- Cały kwiat stał się żółty - brak wilgoci lub karmienia.
- Jeśli wszystkie liście wyschły zimą, oznacza to, że temperatura powietrza wzrosła. Kwiat można jeszcze uratować - suche liście należy całkowicie odciąć, przestawić, aby schłodzić i regularnie nawilżać glebę.
- Powolny wzrost wskazuje na niewystarczające odżywienie gleby.
Maidenhair drobno owłosiony lub cienkowłosy (A. hispidulum)
W naturze miłorząb drobnowłosy występuje w górzystych rejonach Afryki, gdzie roślinę można spotkać u podnóża, porośniętego gęstymi lasami, prawie na granicy śniegu. Przedstawicieli tego typu miłorzębu można spotkać w innych częściach świata, np. W Australii, Nowej Zelandii i Indiach.
Adiantum hispidilum tworzy wycięte liście w kształcie dłoni z segmentami w kształcie rombu. Długość takiego arkusza może osiągnąć 45 cm.
Sporangia u małych miłorzębu dojrzewającego znajdują się wzdłuż linii cięcia segmentu liścia prawie blisko siebie. Ogonki, podobnie jak wiele odmian miłorzębu, są ciemne, cienkie, raczej mocne.
Widok jest interesujący zarówno dla domowych ogrodników, jak i tych, którzy lubią uprawiać paprocie w ogrodzie zimowym.
Szkodniki
Ze względu na zawarte w liściach olejki eteryczne rzadko atakowane są szkodniki tej rośliny. Ale czasami mogą zacząć się mączliki, mączliki, mszyce, przędziorków.
Pożądane jest traktowanie go środkami ludowymi, w skrajnych przypadkach - ostrożnie potraktuj go dobrze rozcieńczonym składem chemicznym.
Ciężka porażka jest nieuleczalna. Tutaj zaleca się odcięcie wszystkich liści i ponowne wykiełkowanie korzeni.
Właściwości miłorzębu japońskiego
Liście adiantum zawierają triterpenoidy, flawonoidy, lipidy, steroidy, kwasy fenolokarboksylowe i ich pochodne oraz olejek eteryczny. Na terenie Europy Zachodniej szeroko stosuje się napary, proszki lecznicze i syropy, przygotowanie takiej rośliny z blaszek liściowych. Syropy i napary są używane jako lekarstwo o działaniu przeciwgorączkowym i wykrztuśnym, a wodny ekstrakt ma właściwości przeciwdrobnoustrojowe.
Środki wykonane na bazie miłorzębu stosuje się w chorobach wątroby, dróg oddechowych, pęcherza i śledziony. Sok uzyskany z liści służy do wykonywania okładów i balsamów przeciw ukąszeniom wściekłych zwierząt w celach odtruwających, a także w leczeniu owrzodzeń złośliwych.W medycynie chińskiej z liści miłorzębu sporządzany jest wywar, który pomaga w leczeniu uzależnienia od alkoholu.
Aby zmniejszyć ilość łupieżu, zaleca się spłukanie włosów wywarem z liści miłorzębu lub można dodać do wody sok z tej rośliny. W leczeniu łuszczycy stosuje się nalewkę alkoholową z miłorzębu.
Mieszkaniec Lata radzi: Maidenhair to pożyteczna roślina
Maidenhair to nie tylko piękna roślina, ale i pożyteczna, wykazująca właściwości lecznicze. W Europie przez długi czas za pomocą proszków i naparów z liści leczy się choroby gardła, wątroby i pęcherza, kaszel różnego pochodzenia. Jego składniki pomagają obniżyć gorączkę i zabić bakterie. W Chinach od wielu lat przy pomocy wywarów adiantum z powodzeniem leczy się alkoholizm.
W niektórych kulturach liście są używane do jedzenia, jako przystawka. Służą również do przyrządzania słodkich napojów.
Na Kaukazie wywary służą do spłukiwania włosów. Uważa się, że dodaje włosom siły i blasku. Fani Feng Shui uważają, że miłorząb wnosi do domu szczególną energię i świetnie nadaje się do sypialni. Zapewnia spokój i zdrowy sen.
Opis
Maidenhair to krzew o wysokości około metra. Rozległe gałęzie o gęstych liściach przypominają obszerne kręcone włosy, skąd wzięła się nazwa rośliny.
Liście na ogonkach znajdują się naprzeciw siebie. Krawędzie są często wycinane, a powierzchnia z błyszczącym połyskiem wynika z warstwy hydrofobowej. Wielkość gałęzi zależy od odmiany i może osiągać pół metra długości i szerokości.
Dolna powierzchnia blaszki liściowej jest ciemniejsza niż górna. Na nim wzdłuż żył znajdują się małe zarodniki pokryte cienką warstwą o szorstkiej powierzchni. System korzeniowy składa się z bardzo cienkich korzeni rosnących prawie równolegle do podłoża.
Rozmnażanie miłorzębu przez podzielenie buszu
Dzielenie krzewu podczas przesadzania to najłatwiejszy sposób na rozmnażanie paproci. Roślina jest starannie oddzielona: najpierw liście, potem korzenie. Te ostatnie są bardzo delikatne, więc musisz działać powoli. Podczas sadzenia szyjka korzeniowa nie jest pogłębiana, aby uniknąć gnicia.
Rozmnażanie przez zarodniki
Podobnie jak wszystkie paprocie, miłorząb jest w stanie rozmnażać się za pomocą zarodników, ale proces ten jest dość długi i złożony. Zarodniki tworzą się na spodniej stronie liści dojrzałych roślin. Są zbierane w papierowych torebkach i trochę suszone. Następnie zarodniki rozprowadza się cienką warstwą na powierzchni torfu, który umieszcza się w płytkim pojemniku.
Doniczkę umieszcza się w cieniu, przykrytą szkłem, powierzchnię gleby stale spryskuje się wodą. Miesiąc później na ziemi pojawi się mech, co wskazuje na pośredni etap rozwoju paproci. W tym czasie dochodzi do tworzenia się męskich i żeńskich komórek płciowych. Po ich połączeniu pojawiają się młode rośliny. Gdy ich wysokość osiągnie 4 cm, przesadza się je do oddzielnych doniczek. Młody miłorząb jest umieszczany pod szkłem.
Chociaż ta metoda rozmnażania jest uważana za najtrudniejszą, rośliny wyhodowane z zarodników będą najsilniejsze i najbardziej odporne na czynniki zewnętrzne.
Błędy pielęgnacyjne, szkodniki, choroby i metody ich eliminacji
Maidenhair wytwarza specjalne substancje, które odstraszają owady w naturze. Jednak we współczesnych miastach szkodniki przystosowały się do chemii, a czasami infekują roślinę.
| Znaki zewnętrzne | Przyczyna | Metoda eliminacji |
| Liście wysychają, tracą połysk. | Mączlik szklarniowy. | Zniszczone specjalnymi preparatami (sprzedawane w kwiaciarniach): Zeta, Rovikurt. |
| Liście mają białe sploty. | Zadraśnięcie. | Liście ostrożnie usuwać pędzelkiem, używając denaturatu, nie zwilżając liści. |
| Małe, owalne narośla. | Tarcza kalifornijska. | Usuń wacikiem zwilżonym alkoholem. W przypadku poważnych uszkodzeń stosuje się chemię (Actellik). |
| Liście wysychają, na krawędziach brązowieją. | Brak podlewania lub dymu roślinnego. | Zwiększyć podlewanie.Jeśli nie ma sposobu, aby chronić paproć przed przypadkowym dymem w tym miejscu, lepiej przestawić ją na inną. |
| Liście opadają. | Niedostatecznie wilgotne powietrze. | Regularne opryskiwanie. |
| Liście bledną. | Niewłaściwe miejsce, za dużo światła. | Przenieś doniczkę do cienia. |
| Liście zwijają się, ale nie wysychają. | Niska temperatura powietrza. | Przenieś się w cieplejsze miejsce lub utrzymuj żądaną temperaturę. |
| Liście przy cięciu żółkną, pojawiają się brązowe plamy. | Wysoka temperatura powietrza. | Zmień położenie (jeśli problem dotyczy urządzeń grzewczych) lub zainstaluj ekran ochronny. |
| Liście więdną w wilgotnej glebie. | Rozpad systemu korzeniowego. | Usuń roślinę z doniczki, usuń uszkodzone części kłącza, zmień podłoże. |
| Ciemne liście, brązowe linie. | Nagromadzenie soli w ziemi. | Wymiana gleby. |
Najczęstsze pytania dotyczące uprawy Maidenhair
Kwiaciarnie, które właśnie rozpoczęły hodowlę paproci, mogą mieć następujące pytania:
- Dlaczego liście Maidenhair pociemniały i pojawiły się na nich brązowe kropki? To sygnał do sprawdzenia kwasowości gleby. Aby to zrobić, musisz użyć papierka lakmusowego. Roślina kwitnie tylko na glebach lekko kwaśnych, których wskaźnik kwasowości zawiera się w przedziale od 5,5 do 6,5. Jeśli normalna kwasowość zostanie zakłócona, oznacza to duże nagromadzenie soli. Możesz spróbować spłukać ziemię wodą, ale przeszczepienie rośliny do nowej gleby będzie bardziej bezbolesne.
- Dlaczego liście wysychają? Delikatne liście włosów Wenus mogą reagować suszeniem na różne negatywne czynniki. Może się to również zdarzyć z powodu nieodpowiedniej dla rośliny temperatury powietrza lub dymu papierosowego i rzadko wentylowanego pomieszczenia. Negatywny wpływ mogą mieć przeciągi lub gorące, suche powietrze unoszące się z grzejników. Aby liście przestały wysychać, musisz spróbować wyeliminować wszystkie te czynniki.
- Co się stanie, jeśli wszystkie negatywne czynniki zostaną wyeliminowane, ale roślina i tak wyschnie? Weź lupę i zbadaj Maidenhair pod kątem szkodliwych owadów. Na paproci mogą rosnąć mszyce lub przędziorków. Aby się ich pozbyć, roślinę można potraktować roztworem mydła tytoniowego. Aby go przygotować, należy kupić pył tytoniowy, który jest nieszkodliwym i przyjaznym dla środowiska produktem o właściwościach owadobójczych. Pył tytoniowy należy wlać wodą w stosunku 1:10, gotować przez 30 minut i nalegać na jeden dzień. Następnie bulion należy przefiltrować, rozcieńczyć wodą 1: 3 i dodać do niego mydło (20 g na 5 litrów).
- Dlaczego liście żółkną? Żółknięcie liści wskazuje na brak azotu w glebie. W takim przypadku nawożenie można wykonać nawozem azotowym.
Najczęściej spotykane są problemy rozważane w procesie uprawy Adiantum. Ogólnie rzecz biorąc, roślina nie będzie ci zbytnio przeszkadzać. Paprocie są bardzo wytrwałe i jeśli spełnione są minimalne warunki normalnego wzrostu roślin domowych, dosłownie rosną same.
Legendy
Istnieje kilka legend o pochodzeniu rośliny. Jedna z nich mówi, że w miejscu, w którym młoda piękna dziewczyna spadła z klifu, przedarł się wodospad. Jej włosy zmieniły się w paproć.
Według innej legendy bogini miłości Wenus, odcinając włosy, upuściła małe pasmo, z którego wyrósł miłorząb. Stąd jego nazwa.
Istnieje wiele różnych wierzeń na temat kwitnienia paproci. Nasi przodkowie wierzyli, że paproć kwitnie magicznie: w przeddzień przesilenia letniego (święto Iwana Kupały) kiełkuje ognisty kwiat, tak jasny, że nie można nawet na niego spojrzeć. Kwitnie tylko przez kilka sekund. Następnie ognisty kwiat zostaje zerwany przez niewidzialną siłę. Ale osoba, która ją wcześniej zerwała, może przejąć władzę nad wszystkim. Przodkowie nie mogli zrozumieć, jak rozmnaża się ta roślina. Dlatego narodziły się wówczas podobne legendy o paproci o tajemniczej mocy.
Jednak nauce udało się obalić tajemnice paproci. Absolutnie wszystkie adiantum nigdy nie kwitną. Natura zapewniła im mechanizm rozmnażania się przez zarodniki. Tworzą się w tej roślinie od wiosny do jesieni (wzdłuż krawędzi liści lub na ich końcach, w sori). W miarę dojrzewania nabierają brązowawego koloru. Zarodniki są bardzo małe, jak kurz.
Interesujące fakty
Jest wzmianka o tym kwiecie w pismach Pliniusza Starszego (starożytnego pisarza rzymskiego). Mówi się, że uzdrowiciele tamtych czasów, zauważając podobieństwo liści rośliny z lokami, zaczęli polecać ją jako lekarstwo na włosy.
Na Kaukazie, nawet dzisiaj, niektóre ludy spłukują włosy naparami z okleiny włosowej. Wierzą, że dzięki niemu ich włosy lśnią. Odwar z liści tego kwiatu jest stosowany w Chinach w leczeniu uzależnienia od tytoniu i alkoholu.
Sam miłorząb, jak wspomniano powyżej, nie toleruje tytoniu ani żadnego innego dymu.
Zasady uprawy włosów Adiantum Venus w domu
W naturze Adiantum najczęściej występuje wśród kamienistych plackowców, rosnących w ziemi, która jest zatkana między występami w skałach. Takie rośliny nazywane są litofityAby dobrze rosły w domu, muszą zapewnić najbardziej znane warunki - podobny skład gleby i odpowiednią doniczkę.
Pojemnik na włos Wenus powinien być płytki, ponieważ paproć ma płytki system korzeniowy. Dla niego ważniejsza będzie szerokość doniczki. Warunkiem wstępnym będzie również dobry drenaż, który należy umieścić na dnie pojemnika. Wlej ziemię na wierzch. Powinien mieć lekko kwaśny odczyn, dobrze wchłaniać wilgoć, ale nie zatrzymywać jej przez długi czas.
Wskazówka: aby podłoże było odżywcze i wystarczająco lekkie, dodaj do niego mieszankę próchnicy, perlitu, torfowiska i piasku. Przyda się również dodanie kory i węgla drzewnego do gleby.
W trakcie sadzenia roślinę ustawiamy w taki sposób, aby szyjka korzeniowa pozostawała nad podłożem, gdyż zacznie gnić pod ziemią.
Ważny znajdź odpowiednie miejsce dla rośliny... Włosy Venus najlepiej rozwijają się w półcieniu. Roślina będzie dobrze rosła na parapecie wychodzącym na wschód lub północny zachód. Jeśli latem na Maidenhair pada bezpośrednie światło słoneczne, lepiej zdjąć je z okna lub zasłonić półprzezroczystym ekranem. Przy intensywnym nasłonecznieniu roślina może blaknąć, a nawet więdnąć. Ale nie powinieneś go też umieszczać w pełnym cieniu, przeżyje tam, ale nie będzie mógł pochwalić się szmaragdową zielenią. Włosy Wenus nie będą dobrze rosły nawet w przypadku przeciągów i dymu z papierosów.
Opieka nad paprociami obejmuje następujące czynności:
- Podlewanie. Maidenhair nie toleruje zarówno gleby suchej, jak i gleby nadmiernie wilgotnej. Dlatego podlewanie powinno być regularne i umiarkowane. Zawartość chloru w wodzie będzie dla niej szkodliwa; do nawadniania należy używać tylko osiadłej lub przefiltrowanej wody. Intensywność podlewania różni się w zależności od pory roku - późną wiosną i latem roślina jest podlewana częściej i obficie, w tym czasie powstają nowe liście, aw okresie zimnym wystarczy podlewanie raz w tygodniu.
- Top dressing. Można je przeprowadzić tylko podczas aktywnego wzrostu rośliny, czyli od maja do września. Aby to zrobić, raz na 3 tygodnie musisz użyć płynnych nawozów. Tylko dawkę wskazaną w instrukcji należy zmniejszyć o połowę, ponieważ dla Maidenhair duża ilość nawozów przyniesie więcej szkody niż pożytku.
- Utrzymywanie temperatury w dopuszczalnych granicach. Podczas wzrostu wynosi 20-25 stopni, a podczas hibernacji - 15 stopni. W takich warunkach paproć nie będzie przeszkadzać pożółkłymi liśćmi lub pojawieniem się na nich ciemnych plam. Jeśli pojawiły się już oznaki więdnięcia lub hipotermii, konieczne jest terminowe przycięcie uszkodzonych liści i stworzenie odpowiednich warunków dla Maidenhair.
- Utrzymanie wymaganego poziomu wilgotności. Jeśli liście włosów Wenus zaczęły wysychać, należy zwiększyć wilgotność powietrza w pomieszczeniu. Możesz używać zarówno domowych nawilżaczy, jak i improwizowanych środków, takich jak pojemnik z wodą lub mokry ręcznik na bateriach. Pomaga również częste opryskiwanie liści wodą.
Wskazówka: aby latem zapewnić optymalną wilgotność, włosy Venus można układać na zamkniętym tarasie lub w ogrodzie.
Przestrzegając wszystkich zasad opieki nad Maidenhair, możesz łatwo wyhodować piękną, obszerną roślinę. A potem możesz nauczyć się, jak samodzielnie rozmnażać paproć.
Piękny miłorząb (A. venustum)
Ta zadbana i bardzo elegancka roślina ma zaledwie 20 centymetrów wysokości. Ojczyzną pięknego miłorzębu są subtropikalne regiony Indochin, gdzie gatunek jak na zdjęciu osiada na kamiennych podkładkach pod okapem lasu.
Według zdjęcia i opisu miłorząb posiada złożone, pierzaste, ażurowe liście z segmentami o jajowatym kształcie. Zewnętrzna krawędź, na której dojrzewają zarodniki, jest drobno ząbkowana. Kolor liści jest jasnozielony.
Stosować w medycynie tradycyjnej
Korzyści z miłorzębu opisano już w starożytności. Ówczesni naukowcy mieli teorię dotyczącą leczenia tych paproci wypadanie włosów u ludzi... I nawet dzisiaj w niektórych regionach Zakaukazia miłorząb jest używany do zbierania ziół, jako środek aktywujący wzrost włosów.
We współczesnym świecie miłorząb został wpisany na listę różnych preparatów leczniczych ze względu na urzędnika potwierdzenie jego dobroczynnych właściwości... Pomaga w następujących problemach:
- w leczeniu stanów zapalnych układu oddechowego;
- z infekcjami pasożytniczy;
- obniżona gorączka;
- łagodne łagodzenie nerwowych objawów.
Prawidłowo stosowane korzenie i zielona część łodygi mogą pomóc złagodzić objawy alkoholizmu lub zatrucie chemiczne... W niektórych krajach maści robiono ze świeżych liści zmielonych na jednorodną masę. Zastosowano je do guzów. Pomaga wywar z części liści złagodzić ból brzucha i jelit.
Rozmnażanie i karmienie rośliny
Włosy Wenus we wnętrzach sadzi się w małych miseczkach lub pojemnikach z systemem drenażowym. Podłoże przygotowywane jest na bazie próchnicy liściastej. Gleba pod uprawę może składać się z torfu, próchnicy liściastej, piasku i kawałków węgla drzewnego (2: 1: 1: 1). Mieszanka paproci powinna być lekko kwaśna. Lepiej jest wybierać oddychające pojemniki na miłorząb, takie jak gliniane garnki.
Roślinę rozmnaża się wegetatywnie - dzieląc krzew lub kłącze w miesiącach wiosennych. Dużo trudniej jest rosnąć z zarodnikami. W wilgotnych warunkach gametofit rodzi się z zarodników - miniaturowej rośliny, na której znajdują się komórki gamety.
Roślina dobrze znosi przesadzanie, a najlepszym na to okresem będzie wiosna, kiedy korzenie będą widoczne z otworu drenażowego. Włosie Wenus jest corocznie przeszczepiane do gleby leśnej, liściastej, nawożonej torfem. W zbyt dużym pojemniku nie zapuści korzeni, ale w ciasnym garnku może rosnąć i cieszyć oko delikatnymi liśćmi przez bardzo długi czas. Jedynie w przypadku oczywistych ciasnotów, gdy miłorząb przestaje rosnąć, a korzenie oplatają całą gliniastą grudkę, potrzebny jest przeszczep. Gleba powinna być luźna i dobrze przepuszczalna dla powietrza, ponieważ stojąca woda jest niedopuszczalna dla wenus włoskich.
Maidenhair z dobrym karmieniem
Włosy Wenus karmione są w okresie aktywnego wzrostu raz na 30 dni w miesiącach wiosenno-letnich roztworem nawozów mineralnych w połowie dawki. Maidenhair nie reaguje dobrze na duże dawki nawozów.
