Każdy z nas przynajmniej raz w życiu widział motyla. Te urocze stworzenia, jak króliczki słońca, uwielbiają trzepotać po łąkach i parkach naszego kraju. W związku z tym nie jest zaskakujące, że wiele osób często ma pewne pytania dotyczące życia ćmy. Na przykład, kto wie, jak jedzą motyle? Co jedzą i skąd to biorą?
Spróbujmy znaleźć odpowiedzi na te pytania. Konieczne będzie jednak zrozumienie nie tylko diety samych tych stworzeń, ale także tego, jak dokładnie jedzą. Patrząc w przyszłość, zauważamy: wiele zależy od ich gatunku i miejsca, w którym żyją motyle.
Jak wygląda ćma łąkowa?
Ćma łąkowa jest typowym przedstawicielem rodziny ćmy zielnej. Siedlisko obejmuje prawie całą strefę leśno-stepową przestrzeni poradzieckiej. Najbardziej sprzyjające rozwojowi regiony to klimat umiarkowany ciepły, ze stabilnymi opadami.
Wygląd
Opis ćmy łąkowej ma wiele wspólnego z krewnymi ćmy:
- nieokreślony kolor jasnobrązowych lub żółtych odcieni;
- rozpiętość skrzydeł od 17 do 27 mm, po złożeniu mają kształt trójkąta;
- przednie skrzydła są szaro-brązowe z żółtym wzorem;
- ciemniejsze tylne skrzydełka otoczone równoległymi paskami;
- czoło ze stożkowym występem;
- cienkie nitkowate czułki u samic i ząbkowane u samców.
U motyli łąkowych wyraża się dymorfizm płciowy. Samice są większe niż samce i mają gruby brzuch. W tym ostatnim ciało jest cieńsze i dłuższe, po uciskaniu brzucha na końcu pojawia się pędzelek, podczas gdy u samicy wygląda jak wachlarz.
Długość jaj nie przekracza 1 mm. Kształt jest wydłużony. Kolor jest żółtawy z masą perłową. Wyklęta larwa jest przezroczysta, żółta lub zielonkawa. Wraz z wiekiem kolor staje się bardziej intensywny i prawie czarny. Dorosła gąsienica ćmy łąkowej dorasta do 3,5 cm, na grzbiecie można wyróżnić dwa paski, po bokach wydłużone błyszczące pręgi. 8 par nóg zapewnia larwie dobrą mobilność.
Długość poczwarki wynosi 12 m. Kolor jest jasnobrązowy, w przeddzień wypuszczenia motyla staje się szary. Kokon zwykle znajduje się w glebie i jest pokryty grudkami ziemi. W górnej części znajduje się specjalny otwór, lekko dokręcony pajęczynami, z którego wyleci młoda ćma.
Niebezpieczeństwa owadów Lepidoptera
Ponieważ motyle są nadal małymi owadami, czyha na nie wiele niebezpieczeństw. Są to głównie ptaki - to one mogą jeść Lepidoptera. Na przykład sikorki. Po wyjęciu ich larw mogą stać się zabójcami owadów.
Powinny też bać się owadów owadożernych, niektórych rodzajów much itp. Ale przede wszystkim powinny się ich bać gąsienice.
Mimo wszystko należy zauważyć, że najlepszym siedliskiem dla wszystkich gatunków Lepidoptera jest dzika przyroda. Oznacza to, że nie należy ich trzymać w domu przez długi czas. Dlatego po wykluciu się owada w domu lepiej go po chwili wypuścić.
Subtelności życia
Na zdjęciu ćma łąkowa to urocze stworzenie, na które nawet nie przychodzi myśl, że to złośliwy szkodnik i burza rolników. Zasadniczo to nie sam motyl jest szkodliwy, ale jego potomstwo. Ale najpierw najważniejsze.Owady hibernują w stadium gąsienicy w kokonie, co niezawodnie chroni je przed negatywnym wpływem środowiska zewnętrznego.
Uwaga! Larwy zimujące są bardzo odporne na niskie temperatury i zachowują swoją żywotną aktywność przy minus 30 ° C. Jednak wiosną stają się podatne na nawet niewielkie przymrozki, które mogą je zniszczyć.
Osoby, które przeżyły przepoczwarzanie zimą. Pierwsze pokolenie ćmy łąkowej rozpoczyna się pod koniec kwietnia. W regionach północnych czas odlotu motyli obchodzony jest na początku czerwca. Owady są aktywne o zmierzchu i w nocy. Dzień spędza się na trawie pod liśćmi. Ćmy łąkowe są bardzo płochliwe. Przy najmniejszym szelestu okazują niepokój i startują.
Aby rozmnażać potomstwo, kobiety potrzebują pożywienia. Bazą paszową jest dla nich nektar. Ale jest jeszcze jeden niuans, który wpływa na rozwój populacji. Jeśli w okresie życia gąsienicy ćmy łąkowej w diecie nie było wystarczającej ilości płynu, samica może być bezpłodna lub dawać niewielką liczbę potomstwa. Susza może sprowokować migrację owadów.
Ćmy łąkowe pokonują duże odległości w poszukiwaniu pożywienia lub wilgoci. Takie migracje nazywane są aktywnymi. Ale są też migracje bierne, kiedy ćmy przemieszczają się przez masy powietrza. Zdolność migracyjna motyli sięga 300-900 km.
Dieta domowych motyli
Często są trzymane jako zwierzęta domowe. Co więcej, trzymanie motyli nie jest tak trudnym zadaniem, jeśli hodujesz wszystkożernego owada. Niektóre gatunki motyli są bardzo wybredne, jeśli chodzi o pożywienie i żywią się pewnym nektarem z pewnych roślin. Te zwierzęta nie nadają się do trzymania w domu.
Latem owady można karmić liśćmi kwiatów, pyłkami itp. Ale zimą będą musieli przygotować dla nich nektar. Aby to zrobić, potrzebujesz następujących składników:
- 2 łyżeczki woda;
- 1/5 łyżeczki kochanie.
Bierzemy pojemnik i wlewamy do niego wodę. Dodaj miód i wszystko dokładnie wymieszaj. Podajemy to rozwiązanie owadom.
Możesz również zrobić kleik z owoców, takich jak banany, jabłka, pomarańcze, gruszki itp.
Niuanse reprodukcyjne
W towarzyszących optymalnych warunkach: obecności pokarmu, wilgoci, temperatury od 20 ° C, osobniki dojrzałe płciowo zaczynają się kojarzyć. Z reguły składanie jaj rozpoczyna się 5-7 dni po opuszczeniu kokonu przez motyla. Samica umieszcza jaja po wewnętrznej stronie liści, na chwastach, łodygach, rzadziej na suchych resztkach lub glebie, po 5-20 jaj, nakładając je na siebie, jak półpasiec. Proces składania potomstwa trwa 1-2 tygodnie.
Płodność samicy ćmy łąkowej sięga 600 jaj i wynika z jakości diety gąsienicy. Zauważono, że w tych samych warunkach meteorologicznych osobniki, które zjadały buraki, są bardziej płodne.
W temperaturze 27 ° C i wilgotności 75% rozwój embrionalny trwa od 2 do 15 dni. W czasie upałów, gdy temperatura termometru przekracza 30 ° C, a wilgotność powietrza nie przekracza 45%, prawie połowa jaj ginie. Młoda larwa w pierwszym stadium larwalnym odżywia się tkankami liści od spodu, tworząc na nich swoiste „okienka”.
Młode osobniki w pierwszym stadium rozwojowym nie dotykają zbóż. Jeśli jakakolwiek gąsienica zostanie skuszona przez kukurydzę, doprowadzi to do jej śmierci. Osoby starsze, począwszy od trzeciego wieku, spożywają zboża bez szkody dla ich zdrowia, a uprawy te nie stanowią już zagrożenia dla ich życia.
Dorosłe gąsienice bezceremonialnie zjadają różnorodne uprawy, których lista obejmuje 200 różnych rodzajów roślinności. Po ich inwazji pozostały szkieletowe liście z widocznymi żyłkami i oplecione pajęczynami. Podczas masowych najazdów zjada się również sadzonki. Rośliny okopowe, pędy, owoce są uszkodzone.
Rozwój i życie gąsienicy ćmy łąkowej zależy od wielu czynników.Dla larw w pierwszym stadium rozwojowym bardzo ważna jest wilgoć; w starszym wieku wzrasta potrzeba żywienia. Larwy wyróżniają się mobilnością. W poszukiwaniu bazy pokarmowej z łatwością pokonują 50 metrów, w sytuacjach przymusowych migrują na większe odległości.
Larwy żerują przez około 15-30 dni. Następnie zakopują się w ziemi, splatają kokon i przepoczwarzają. Po 14-0 dniach pojawiają się nowe motyle, gotowe do kopulacji i zwiększenia liczebności populacji. Możliwe jest od 1 do 4 pokoleń rocznie. Larwy ostatniego pokolenia schodzą na ziemię w celu zimowania.
Cytrusowa radość: rosnąca słoneczna cytryna od nasionka do drzewa
Chociaż owoce cytrusowe są roślinami subtropikalnymi, nasi ogrodnicy mogą również uprawiać cytryny w pojemnikach lub doniczkach, aby cieszyć się świeżymi owocami cytrusowymi. A jeśli trochę popracujesz, możesz wyhodować drzewo cytrynowe ...
16 października 2020, 21:10
• werbena z Buenos Aires; • scabiosa • bluszcz (kwiaty są doskonałym źródłem nektaru jesienią); • tymianek; • waleriana czerwona; • Mennica; • lawenda; • buddley; • coroczny księżycowy; • pierwiosnek; • żółtaczka.
Zdjęcie:
Pułapki na ćmy:
1. Kup pułapkę na ćmy składającą się z drewnianego pudełka, pleksiglasu i żarówki. Możesz samodzielnie wykonać takie urządzenie, ale jeśli nie masz doświadczenia z elektrykiem, lepiej kupić zestaw w specjalistycznym sklepie. Istnieją dwa rodzaje żarówek: lampy wyładowcze rtęciowe, które są bardzo jasne i najlepiej używać ich z dala od sąsiadów, aby ich nie drażnić; i aktyniczne, które dają mniej światła.
2. Umieść pułapkę na starym białym prześcieradle, aby przyciągać ćmy.
3. Zbierz pudełka na jajka i umieść je w pobliżu pułapek, aby ćmy mogły gdzieś osiedlić się.
4. Skorzystaj z przewodnika po badaniach nad ćmami, aby zidentyfikować szkodniki.
5. Sprawdź prognozę, aby upewnić się, że nie pada, ustaw pułapkę o zmierzchu i wróć do jednostki następnego dnia rano.
6. Nie łapaj ćmy każdej nocy, ponieważ odstraszy to inne owady i nie będą one mogły zdobyć pożywienia.
7. Wypuść złapane ćmy w zarośla z dala od ogrodu. Trzymaj ćmy na otwartej przestrzeni, aby nie stały się smacznym pokarmem dla latających ptaków.
8. Wypróbuj pułapkę domowej roboty: o zmierzchu połóż białe prześcieradło na sznurku lub między gałęziami drzew. Umieść jasną latarkę z tyłu. Poczekaj kilka godzin, a następnie sprawdź, które ćmy przyciągają światło.
Zdjęcie:
Być może nadal wiesz, jak pozbyć się szkodliwych ćmy z ogrodu, a następnie podziel się swoimi pomysłami w komentarzach i naszym artykule w sieciach społecznościowych.
Alternatywnie, jeśli chcesz przyciągnąć do swojego ogrodu ptaki i motyle, aby uzyskać piękno, przeczytaj nasz wczesny artykuł.
Podobało się? Koniecznie zapisz się do nas na ,, Zen i
Do pułapek na ćmy ogrodowe
Kristina Volkova 2 lata temu 11 miesięcy temu
Aby skomentować, zaloguj się za pośrednictwem sieci społecznościowych lub wprowadź swoje imię i nazwisko
Szkodliwość
W przypadku masowego rozprzestrzeniania szkodliwe są zarówno postacie dorosłe, jak i gąsienice. Liczne stada ćmy łąkowej stają się konkurentami pszczół miodnych, z których żaden pszczelarz nie może się cieszyć. Ilość miodu w ulach jest znacznie zmniejszona.
Gąsienice pierwszego pokolenia zjadają chwasty wzdłuż poboczy dróg, w belkach, w pasach leśnych. Żarłoczne larwy ćmy łąkowej drugiego pokolenia zarażają słoneczniki, lucernę, grykę, buraki cukrowe oraz inne uprawy rolne i leśne. W zależności od ilości szkodników plon można zmniejszyć o 50% lub nawet całkowicie zniszczyć.
Uwaga! Próg szkodliwości ćmy łąkowej na słoneczniku wynosi 10 gąsienic na 1 m2. mw fazie kiełkowania do 6 liści. W okresie kwitnienia wskaźnik wzrasta do 20 gąsienic na mkw. m. Podobny próg szkodliwości jest typowy dla buraków cukrowych.Uwzględnia się nie tylko kwitnienie, ale zamknięcie liści.
Larwy z niepohamowanym apetytem niszczą wszelką roślinność na swojej drodze. W swoim obżarstwie nie ustępują szarańczy. Na uwagę zasługuje również fakt, że podobnie jak ta ostatnia, dla ćmy łąkowej charakterystyczny jest wybuch masowego rozmnażania, który występuje cyklicznie w odstępach 10-12 lat. Nie udało się jeszcze rozwikłać przyczyn tego zjawiska. Możliwe, że niektóre z głównych czynników to warunki klimatyczne, masowe migracje ćmy łąkowej i aktywność słoneczna. Co ciekawe, zdolność do migracji pomaga motylom unikać naturalnych wrogów i osobników pasożytniczych.
Co jedzą zimą?
W zimnych porach roku podstawą diety moli jest nektar miodowy, który łatwo przygotować samodzielnie. Wystarczy wziąć przegotowaną wodę bez zanieczyszczeń i naturalny miód lub cukier granulowany w proporcji 1x10. Nadmiernie stężony roztwór ma szkodliwy wpływ na układ pokarmowy motyla z powodu krystalizacji cukru.
Takiego pokarmu nie należy zostawiać na dłużej niż jeden dzień, ponieważ ma tendencję do kwaśnego działania. W razie potrzeby można zastąpić miód przecierem gruszkowym, morelowym lub brzoskwiniowym na żywność dla niemowląt.
Ćma kasztanowata
Jest to owad pasożytniczy na liściach kasztanowca i klonu. Gąsienice ćmy gryzą w nich przejścia, co prowadzi do opadania liści, osłabienia i śmierci rośliny.
Motyle mają jasną, a nawet atrakcyjną kolorystykę. Mają pomarańczowe skrzydła z jasnymi biało-czarnymi paskami i frędzlami na brzegach. Ćma ta należy do małego gatunku - ma tylko 1 cm rozpiętości skrzydeł. Niebezpieczeństwo to nie motyle, ale żarłoczne larwy. Zaledwie w jedno lato lęgowe gąsienice mogą całkowicie zniszczyć koronę drzewa.
W okresie lęgowym ćma kasztanowata unosi się wokół drzew. Jeden motyl składa na liściach do 65 jaj. Kilka dni później wyłaniają się z nich bladozielone larwy wrzecionowate, które natychmiast wnikają w grubość liścia. Początkowo żywią się sokiem. Po rozwinięciu potężnych szczęk gąsienice zaczynają aktywnie przegryźć przejścia w liściach. Rosną szybko i przybierają na wadze. Dojrzałe owady przepoczwarzają się i zanim zakwitną kasztany, pojawiło się nowe pokolenie motyli. W jednym sezonie ćma kasztanowata produkuje kilka pokoleń larw, które osłabiają drzewo tak bardzo, że czasami nie przeżywają zimy.
Inne znaki
- W Irlandii i Szkocji ćma unosząca się nad umierającym uważana jest za znak, że miejsce w raju zostało już dla niego przygotowane.
- Jeśli owad krąży nad świecą lub żarówką w zwiewnym tańcu, nie przewiduje już ślubu, ale praktycznie zaczął go świętować! Pozostaje tylko czekać na propozycję małżeństwa.
- Niektórzy wpadają w panikę, gdy zauważają ćmę przykucniętą na ikonie. Nie martw się: na tym wyniku nie ma żadnych znaków. A jeśli robak wątpliwości nadal gryzie duszę, pamiętaj, że motyle często były przedstawiane na ikonach jako symbol odrodzenia. Może nadszedł czas, abyś przestał dręczyć się wątpliwościami i uporządkował część swojego życia, która niedawno popadła w ruinę?
Z biegiem czasu przekonania się zmieniają. Te, które przerażały naszych przodków, wywołują zachwyt i radosne oczekiwania współczesnych. Dlaczego nie nauczysz się interpretować na lepsze wszelkich niezrozumiałych znaków? Życie stanie się przyjemniejsze, a dobre wydarzenia będą się zdarzać częściej.
Klasyfikacja.
Najpopularniejszy schemat klasyfikacji rzędu Lepidoptera dzieli go na dwa podrzędy - Palaeolepidoptera i Neolepidoptera. Ich przedstawiciele różnią się od siebie na wiele sposobów, m.in.strukturą larw, aparatem ustnym, żyłkami skrzydeł, a także budową układu rozrodczego. Niewiele gatunków należy do Palaeolepidoptera, ale są one reprezentowane przez szerokie spektrum ewolucyjne, głównie bardzo małych form z gąsienicami górników, podczas gdy podrząd Neolepidoptera łączy zdecydowaną większość współczesnych motyli.W sumie rząd Lepidoptera liczy ponad 100 rodzin, niektóre z nich (tylko dla motyli) są wymienione poniżej.
Robaki szklane (Sesiidae): smukłe formy z przezroczystymi skrzydłami bez łusek; zewnętrznie przypominają pszczoły; latać w ciągu dnia.
Ćmy (Pyralidae): małe motyle o różnych kształtach; skrzydła w spoczynku są złożone w trójkąt: wiele gatunków to szkodniki.
Fingerwing (Pterophoridae): małe formy z podłużnie rozciętymi skrzydłami, których brzegi mają frędzle łusek.
Motyle prawdziwe (Tineidae): bardzo małe motyle z łuskami z frędzlami na krawędziach skrzydeł.
Ćmy zębate (Gelechiidae): małe, często jaskrawo ubarwione motyle; wiele, na przykład ćma zbożowa (jęczmień), to złośliwe szkodniki.
Sphingidae: Zazwyczaj duże gatunki, wyglądem przypominające kolibry.
Saszetki (Psychidae): uskrzydlone samce, małe, ciemne umaszczenie; bezskrzydłe samice i gąsienice żyją w jedwabnych workach.
Pawie oczy (Saturniidae): bardzo duże, szeroko skrzydlate motyle o masywnym ciele; wiele z nich ma „oczne” plamki na skrzydłach.
Ćmy (Geometridae): małe, smukłe, szerokoskrzydłe formy, których gąsienice „chodzą”, zginając się w pętli w płaszczyźnie pionowej.
Wrotki liściowe (Tortricidae): gatunki małe do średnich; złożone skrzydła często przypominają zarys dzwonka; wiele z nich to niebezpieczne szkodniki, takie jak pączek świerkowy i ćma jabłoniowa.
Ćmy kokosowe (Lasiocampidae): średniej wielkości kudłate motyle o masywnym ciele; gąsienice są niebezpiecznymi szkodnikami.
Dipper (Arctiidae): średniej wielkości owłosione motyle z jaskrawymi skrzydłami.
Ćmy (Noctuidae): Formy o nieokreślonych szarych lub brązowych skrzydłach i nitkowatych czułkach.
Volnanki (Lymantriidae): samce o szarych lub brązowych skrzydłach i pierzastych czułkach; samice są czasami bezskrzydłe; gąsienice są jaskrawe.
Cywilizacja równoległa
Gąsienice wszelkiego rodzaju jedzą dużo i jedzą tylko niektóre rodzaje liści. W ten sposób przechowują białko dla rozwoju poczwarki i motyla. Kiedy wyczerpie się białko zgromadzone przez gąsienicę, motyl jest zmuszony do jedzenia. Do tego mają trąbkę. U motyli trąbka jest bardzo elastyczna i ruchliwa. Długość trąbki zwykle odpowiada głębokości, na której nektar znajduje się w kwiecie. Kiedy motyl nie je, składa trąbkę w spiralę i trzyma ją nad głową.
Najczęściej motyle żywią się płynnym nektarem kwiatowym, sokiem owocowym. W niektórych przypadkach źródłem płynnego pokarmu dla motyli może być sok drzewny lub płynne odchody mszyc. Niektóre motyle w ogóle nic nie jedzą, a ich trąbka jest albo słabo rozwinięta, albo nie.
Wiele motyli odżywia się gnijącymi owocami i warzywami, a nawet odchodami zwierząt i ptaków oraz produktami rozkładu zwłok zwierząt. W tropikach występują ćmy, które wysysają łzy zwierząt. Wiele motyli gromadzi się w pobliżu kałuż, gdzie piją wodę z solami sodowymi. Motyle mogą wypić taką ilość roztworu cukru, która jest dwa razy większa niż ich waga. Niektóre gatunki motyli w ogóle nic nie jedzą - żyją z rezerw, które zgromadziły jako gąsienice.
Karmienie owadów
To pytanie jest szczególnie istotne dla początkujących, którzy z pewnością będą potrzebować porady eksperta:
- Motyl powinien być spokojny. Musisz bardzo ostrożnie przynieść go do jedzenia, biorąc złożone skrzydła u samej podstawy.
- Jeśli owad jest głodny, szybko rozwinie trąbkę i zacznie jeść. Kiedy motyl jest pełny, zacznie uciekać.
Szklany motyl
Czasami zwierzę długo odmawia jedzenia, w takim przypadku będziesz musiał mu pomóc. Powinieneś ostrożnie uwolnić trąbkę wykałaczką i opuścić ją do nektaru lub posadzić ćmę łapami w karmniku. Dotykając syropu przednimi nogami, w których znajdują się kubki smakowe, owad natychmiast rozpoznaje zawartość karmnika.
Nie ma potrzeby trzymania zwierzaka na siłę.Jeśli odmówi jedzenia, zaoferuj jedzenie później.
Najlepszy karmnik można zorganizować ze sztucznego kwiatu, wykonując koronę z jasnego, atrakcyjnego plastiku lub grubego papieru. Wielkość zależy od objętości domowego nektaru. Kawałek gumy piankowej zapobiegnie ugrzęźnięciu nóg ćmy. Kwiat umieszcza się w dobrze oświetlonym miejscu, wygodnym do zbliżania się. Nie wolno używać spodka ani korka z plastikowej butelki.
Częstotliwość karmienia: raz dziennie. Niektóre Lepidoptera wymagają częstszych posiłków, inne mniej.
Rasy dzienne żerują w ciągu dnia, nocne - o zmierzchu. Pokarm wchłania się w ciągu 2-15 minut.
Nie ma potrzeby karmienia czerwonej i gruszki saturnia, ćmy jastrzębia, dużej harpii, pawia oko. Rasy bez trąby przeżywają energię zgromadzoną podczas fazy gąsienicy.
Wróżenie według koloru
Osoby przesądne są uprzedzone do ćmy. Jak jednak w przypadku wielu stworzeń prowadzących nocny tryb życia. Często słyszysz kategoryczną opinię: mówią, hakiem lub oszustem, musisz spróbować zapobiec pojawieniu się owada w domu, a jeśli już przedarł się do nienadzorowanej szczeliny, przygotuj się na najgorsze. Przynajmniej to, co uskrzydlony gość może wezwać głowy nieostrożnych mieszkańców mieszkania, to poważna choroba, a nawet śmierć. Jedna z legend głosi nawet, że trzy nocne ćmy są w stanie zabrać ze sobą ludzką duszę.
Jednak większość nie będzie tak bezwzględnie usposobiona. Aby nie dręczyć się pustymi lękami, posłuchaj rad „wytrawnych” miłośników mistycyzmu i spróbuj pomyśleć o skrzydłach owada, który cię odwiedził. Jaki kolor na nich panuje?
- Czarny to naprawdę zły znak, zapowiadający niebezpieczeństwo. Im większy rozmiar motyla „Goth”, tym poważniejsze problemy, które przewiduje.
- Szarość i brąz również nie są najlepsze. Właścicielom domu nic złego się nie stanie, ale możliwe są drobne problemy zdrowotne.
- Biel to inna sprawa. Jest to związane wyłącznie z pozytywnymi przewidywaniami. Samotna ćma białoskrzydła zapowiada spotkanie z miłością. Dla tych, którzy już znaleźli bratnią duszę, ale nie mieli czasu na sformalizowanie związku - spacer do urzędu stanu cywilnego. Mężatka biała ćma obiecuje ciążę.
- Różowe i czerwone odcienie są oznaką burzliwego romansu.
- Pomarańczowy i żółty mówią o pieniądzach.
