Kwiat tuberozy: zdjęcie, wskazówki dotyczące uprawy i pielęgnacji w domu

Roślin tuberoza (tuberosa) lub polyanthes (polianthes) należy do rodziny Amaryllidaceae i pochodzi z Ameryki Środkowej. Ta kwitnąca roślina jest bardzo dekoracyjna. Jej wspaniałe kwiaty mają przyjemny, mocny aromat, który rozjaśnia wieczorem. Na średnich szerokościach geograficznych kwiat ten można spotkać rzadko, ponieważ wielu ogrodników boi się nie poradzić sobie z tak kapryśną rośliną. Ale ci, którzy zdecydowali się ozdobić nim swoją działkę ogrodową, wcale tego nie żałują. Doświadczeni ogrodnicy twierdzą, że jeśli odpowiednio zadbasz o roślinę i wybierzesz dla niej odpowiednie miejsce, będzie wyglądać bardzo efektownie i kwitnąć przez długi czas.

Opis botaniczny

Nie każda kwiaciarnia ma encyklopedię roślin domowych, ale chciałbym poznać niektóre cechy moich ulubionych okazów. Postaramy się szczegółowo rozważyć, czym jest tuberoza. W końcu sama nazwa, która brzmi trochę nietypowo, jest interesująca. Tuberoza to wieloletni kwiat ozdobny, którego bulwy pokryte są licznymi młodymi i brązowym filmem. Osiąga wysokość 90 centymetrów, ale przy uprawie w domu liczba ta nieznacznie spada.

Roślina ma podłużne wąskie liście, których liczba nie przekracza 9 sztuk. Przede wszystkim są podobne do zbóż. Ich szerokość nie przekracza 2 centymetrów, ale długość może wynosić od 35 do 50 centymetrów.

Jak widać na zdjęciu, tuberoza ma podwójne, aw niektórych przypadkach proste kwiaty, które różnią się nie tylko cechami zewnętrznymi, ale także cudownym aromatem. Kolczaste kwiatostany mogą być różowe lub białe.

Uprawa tuberozy

Aby wyhodować tuberozę, użyj metody nasion lub rozmnażaj roślinę z cebul potomnych. Osiągnięcie sukcesu z siewu jest dość trudne, ponieważ plony są bardzo słabe we wczesnych stadiach rozwoju. Bez warunków szklarniowych i starannej pielęgnacji sadzonki często umierają, nie mając czasu na zdobycie nawet kilku liści.

Zazwyczaj tuberozę uprawia się sadząc cebulki w ziemi. W sezonie bulwę mateczną porasta kilkadziesiąt małych dzieci. Są oddzielane od cebulki i uprawiane jako nowe sadzonki. Ważne jest, aby poczekać, aż bulwy będą w pełni dojrzałe. Więdnięcie liści jest uważane za oznakę dojrzewania. Następnie wykopuje się krzak, bulwę suszy, a wylot odłącza.

W celu uniknięcia wysychania cebul materiał sadzeniowy przechowuje się w wilgotnym mchu, torfie w ciemnym, chłodnym miejscu. Nie ma potrzeby corocznego dzielenia gniazda, ale nadal zaleca się wykonanie zabiegu co najmniej po 3-4 latach. W przeciwnym razie kwitnienie nie będzie tak obfite, a krzewy staną się niskie i nieatrakcyjne.

Historia

Zastanawiasz się, gdzie rośnie kwiat tuberozy? Zdjęcie tej rośliny pozwoli Ci lepiej wyobrazić sobie jej walory dekoracyjne. Najczęściej występuje w Meksyku i na wyspie Trynidad. Terytorium południowe jest pierwszą ojczyzną tuberozy. Tutaj kwiat najlepiej czuje się w warunkach otwartych.Odkąd Krzysztof Kolumb odkrył Amerykę, polianty (drugie imię tuberozy) zaczęto aktywnie eksportować na inne kontynenty. Roślina ta doskonale toleruje zimno, dzięki czemu może się zakorzenić nawet w krajach azjatyckich. Tuberoza pojawiła się na terenie Europy w 1632 roku, kiedy została tu sprowadzona bezpośrednio z Indii.

W całej historii swojego istnienia na nowych kontynentach, roślina cieszyła się dwoma szczytami popularności. Pierwsza przypadła na okres renesansu, a druga pod koniec XIX wieku. Dziś tuberoza znów zyskuje na popularności. Jednak w surowym klimacie naszego kraju kwiat nie będzie mógł rosnąć przez cały rok na otwartym polu. Roślina wyróżnia się dobrą wytrzymałością, ale jednocześnie jest bardzo kapryśna w pielęgnacji. Tylko jeśli będziesz przestrzegać wszystkich zasad sadzenia, podlewania, zapobiegania chorobom itp., Będziesz mógł cieszyć się cudownym aromatem tej cudownej rośliny.

Rodzaje i odmiany tuberozy

Do chwili obecnej znanych jest 13 rodzajów tuberozy. Jednak w kulturze uprawia się tylko 2 gatunki.

Tuberoza lub bulwiaste polianty (Polianthes tuberosa)

Na krzaku rośnie nie więcej niż dziewięć wąskich, podłużnych płytek liściowych. Zewnętrznie są podobne do liści zbóż. Długość liści waha się od 0,35 do 0,5 metra, a szerokość od 10 do 20 mm. Tworzą rozetę korzeniową.

Najczęściej bardzo dekoracyjne kwiaty w tej roślinie są podwójne, ale mogą też być proste. Z reguły są pomalowane na biało, ale są też różowe. Kwiaty są częścią luźnego kwiatostanu w kształcie kolca. Na jednej szypułce tworzy się od 18 do 20 kwiatów o średnicy od 40 do 60 mm.

Do najlepszych odmian tego typu należą:

1. Perła... Ta średniej wielkości roślina osiąga wysokość około 0,45 m. Podczas kwitnienia zdobią ją efektowne duże podwójne kwiatostany o śnieżnobiałym kolorze. Ta odmiana wyjątkowo negatywnie reaguje na zimno, dlatego wolą ją uprawiać w pomieszczeniach.
2. Uczucie... Ta wieloletnia roślina ma kwiaty w kształcie lejka i jest pomalowana na liliowo-różowy odcień.
3. Żółta poczwarka... Ta roślina jest jedną z najpiękniejszych odmian tuberozy. Jej kwiaty są pomalowane na delikatny pastelowo-żółty odcień.
4. Dekoracja... Kwiatostany o intensywnym różu mają przyjemny, ostry zapach. Odmiana ta może być uprawiana na wolnym powietrzu, ale tylko w regionach o łagodnym klimacie. Najczęściej taką tuberozę uprawia się do produkcji perfum, a strona jest nią dekorowana znacznie rzadziej.
5. Różowy szafir... Krzew osiąga wysokość około pół metra, a jednocześnie jest bardzo dekoracyjny. Podczas kwitnienia pokryty jest wieloma bujnymi kwiatami. Cienka liliowa obwódka biegnie wzdłuż krawędzi jasnoróżowych płatków.

Polyantes broadleaf (Polianthes platyphillus Traub et Moldenke)

Ta roślina wieloletnia ma bulwiasty system korzeniowy. Średnica bulw osiąga od 20 do 30 mm. Wysokość zwartej wyprostowanej łodygi wynosi około jednego metra, jej powierzchnia jest naga i szorstka. Pasiaste, gładkie, szerokie płytki liściowe tworzą rozetę u podstawy łodygi. Kwiatostan w kształcie kolca składa się z białych, lejkowatych kwiatów, osiągających od 40 do 50 mm średnicy. Ta roślina zaczyna kwitnąć w kwietniu - maju. Jej kwiaty mają bardzo przyjemny zapach.

Odmiany

Kwiat tuberozy ma około 13 odmian, ale tylko 2 odmiany tego kwiatu są aktywnie wykorzystywane w nowoczesnej uprawie roślin. Przyjrzyjmy się bliżej przedstawicielom pachnącej flory:

• Polianty bulwiaste to roślina ozdobna dorastająca od 80 do 100 centymetrów wysokości.U podstawy korzeni tworzy się rozeta pokryta elastycznymi liśćmi o długości 6 centymetrów. Bulwy tuberozy są łatwe do sadzenia w ogrodzie. Dziś zapach tuberozy jest aktywnie wykorzystywany w przemyśle perfumeryjnym. Kwiat tuberozy ma do 30 pąków w jednym kwiatostanie, co nadaje mu niepowtarzalny aromat.
• Tuberoza szerokolistna ma wiele cebulek o szerokości 3 cm i długości 5 cm. Pędy wyprostowane, gęsto pokryte liśćmi u podstawy. Roślina charakteryzuje się jasnozieloną pigmentacją na błyszczącej powierzchni. Kwiatostan ma kształt kolca i zawiera kilka śnieżnobiałych kwiatów, które osiągają 4 centymetry średnicy. Rozwój generatywny kwiatu jest uważany za raczej słaby, ale jego aromat nie cierpi z tego powodu. W pełni można się nim cieszyć w okresie od końca kwietnia do początku maja.

Większość hodowców kwiatów uprawia tuberozę w domu do celów dekoracyjnych, ale w połączeniu z przyjemnym aromatem roślina ta będzie doskonałą ozdobą niemal każdego wnętrza.

Opis

Ta roślina wieloletnia ma wyprostowane łodygi, liście są najczęściej naprzemienne, szerokie. Kwiaty zebrane w kwiatostany racemose, płatki wydają się być uformowane z wosku. Owoce to kapsułki, w których dojrzewają płaskie małe nasiona.

Wysokość łodyg waha się od 0,45 do 1,0 m, a kwiatostany są białe lub różowe. Z biegiem czasu dzięki staraniom hodowców pojawiły się odmiany o innych kolorach płatków - żółtym, fioletowym, fioletowym, a same kwiaty stały się podwójne. Te odmiany tuberozy są bardzo piękne, ozdobią każdy ogród, ponieważ są niesamowicie piękne, bardzo pachnące, a kwitnienie trwa od pierwszej dekady lipca do połowy października.

Zapach kwiatów jest tak silny, że jeśli będziesz przebywać w pobliżu tuberozy przez długi czas, możesz dostać ból głowy.

Ale zapach zmienia się w ciągu dnia. Kiedy pąki tuberozy zaczynają kwitnąć, są jak dzwonki, małe, delikatne i bardzo delikatne.

Ta roślina wieloletnia jest rozmnażana przez bulwy i ich dzieci. Czasami rozmnaża się przez nasiona. Tuberozę można rozmnażać przez sadzonki, a także przez pędy wyrastające z bocznych pąków.

Kiełkowanie w doniczkach

Aby rozpocząć hodowlę polyantes w domu, musisz najpierw zaopatrzyć się w nasiona - bulwy. Jeśli użyjesz zeszłorocznych do sadzenia, to trzeba je podzielić, ponieważ w zeszłym roku mogły się na nich uformować „dzieciaki”.

Najlepszą porą na rozpoczęcie uprawy tuberozy jest luty. Doniczki do sadzenia powinny mieć co najmniej 15-20 centymetrów średnicy. W każdej takiej doniczce sadzi się dwie bulwy. Na dnie doniczki musi znajdować się warstwa drenażowa. Preferowanym podłożem do uprawy polianianów jest specjalna gleba do storczyków. Możesz również samodzielnie przygotować glinianą mieszankę, mieszając w równych częściach ziemię liściastą, piasek rzeczny i próchnicę.

Podczas sadzenia bulw staraj się, aby ich wierzchołki wystawały około 2 centymetry ponad powierzchnię gleby. Sadzonki należy kiełkować w ciepłym pomieszczeniu. Upewnij się, że gleba jest zawsze wilgotna, ale niezbyt mokra. Doniczki z cebulami można również przykryć celofanem lub słoikami, aby uzyskać efekt cieplarniany. Najlepiej trzymać młode pędy na parapecie po południowej stronie budynku.

Rozmnażanie tuberozy

Polyanthes można rozmnażać przez nasiona i cebulki potomne. Taka roślina rzadko jest uprawiana z nasion, ponieważ jest to dość trudne zadanie. Faktem jest, że pojawiające się sadzonki są bardzo delikatne, dlatego często giną w ciągu pierwszych kilku dni, podczas gdy ani jeden liść nie ma czasu na nich się uformować.

Doświadczeni ogrodnicy zalecają kupowanie nowych bulw w sklepie lub rozmnażanie krzewu z dziećmi. W ciągu jednego sezonu na żarówce dorosłej może uformować się duża liczba małych dzieci. To oni są odłączani od bulw macierzystych i wykorzystywani do sadzenia. Najmniejsze dzieci będą musiały rosnąć od trzech do czterech lat, a największe - 1-2 lata. Krzew zakwitnie dopiero wtedy, gdy średnica cebulki osiągnie co najmniej 35–45 mm. Przed posadzeniem dużej cebuli w ogrodzie należy ją najpierw wyhodować, umieszczając ją w szklarni lub w ciepłym pomieszczeniu. Sadzenie cebul w doniczkach do uprawy odbywa się w marcu. Wiosną, gdy pozostaną mrozy powrotne, krzew można przesadzić w odpowiednie miejsce w ogrodzie.

Jeśli twój region ma klimat umiarkowany, najlepiej uprawiać tuberozę w doniczce. W ciepłym sezonie krzew przenosi się do ogrodu, a gdy na zewnątrz robi się zbyt zimno przenosi się do ciepłego pomieszczenia. Jeśli klimat jest ciepły i łagodny, możesz wyhodować krzew w ogrodzie. Umieść cebulki w otworach w jednej trzeciej pokrytych piaskiem. Kołnierz korzeniowy powinien znajdować się na poziomie gruntu, a korzenie powinny być skierowane do góry.

Rośnie w pudełkach

Jeśli zdecydujesz się uprawiać polianty w domu, dobry wynik można osiągnąć, sadząc roślinę w specjalnych drewnianych skrzyniach. W takim przypadku konieczne jest rozpoczęcie przygotowania podłoża do sadzenia w lutym. Po około czterech tygodniach powinny pojawić się pierwsze pędy, po których należy natychmiast przestawić rośliny w półcieniu i rozpocząć regularne podlewanie.

Jeśli na zewnątrz jest wystarczająco ciepło, możesz spróbować położyć kwiat na balkonie lub werandzie, aby stwardniał w półcieniu. Dwutygodniowe kiełki nie mogą bać się wystawiać bezpośrednio na otwarte słońce. Opatrunek górny i podlewanie należy przeprowadzać w takim samym trybie, jak podczas uprawy dorosłej tuberozy.

We wrześniu lub październiku pudełka z kwiatem tuberozy należy przynieść do domu i pozostawić do przechowywania w suchej piwnicy lub spiżarni. Nie należy zrywać liści wyblakłej tuberozy - powinny one wyschnąć i naturalnie opadać. Gdy wysychają, składniki odżywcze z umierających żył wracają do systemu korzeniowego.

Tuberoza w projektowaniu krajobrazu

Spektakularna tuberoza świetnie wygląda zarówno w grupie, jak i na pojedynczych nasadzeniach. Aby ogród kwiatowy wyglądał jaśniej, możesz sadzić w pobliżu różne odmiany tej rośliny, różniące się kolorem kwiatostanów. Polyanthes wygląda dobrze obok mieczyk, tym bardziej musisz dbać o te uprawy w ten sam sposób.

Polyantes jest stosowany w rabatach jako tło dla nisko rosnących upraw ogrodniczych. Wanienkę z kwitnącym krzewem można postawić na balkonie, tarasie, w pobliżu altany itp. Kwiatostany takiej byliny można wykorzystać do cięcia, gdyż zachowują świeżość przez około dwa tygodnie. Pamiętaj jednak, że mają bardzo silny zapach, dlatego lepiej trzymać kwiaty w dobrze wentylowanym pomieszczeniu.

Olejki eteryczne są ekstrahowane z tuberozy. Używane są do produkcji wyrobów perfumeryjnych.

Jak pobudzić system korzeniowy?

W celu pobudzenia kiełkowania systemu korzeniowego młodych bulw, zaleca się je najpierw dobrze ogrzać. Aby to zrobić, wystarczy podzielić cebulę na dwie części i odstawić w ciepłe miejsce. Temperatura powietrza w ciemnym pomieszczeniu powinna wynosić co najmniej 25 ° C. Gdy tylko pojawią się pierwsze korzenie, tuberozę można uznać za gotową do sadzenia w ziemi.

Aby pobudzić rozwój systemu korzeniowego możesz dodatkowo skorzystać ze specjalnego rozwiązania, które znajdziesz w każdej kwiaciarni w Twoim mieście. W mieszance „Cyrkonu” i „Kornevina” cebulki przechowuje się przez 12 godzin, ale jeśli kupiłeś inny preparat, koniecznie przeczytaj instrukcje, które znajdziesz w opakowaniu.Żarówki muszą być ustawione tak, aby stanowiły tylko 1/3 roztworu w roztworze. Wkrótce biostymulator wykona swoje zadanie, a zobaczysz pierwsze młode korzenie.

Jak prawidłowo wyhodować tuberozę

Uprawa ciepłolubnej rośliny egzotycznej nie jest łatwa, ale warto. Kwiat można sadzić w szklarniach, oranżeriach, na otwartym polu i doniczkach. Tuberoza jest bardzo wymagająca pod względem temperatury i oświetlenia. Kwiat potrzebuje naprzemiennych okresów wegetacji i odpoczynku.

Warunki temperaturowe

Kwiat jest bardzo wrażliwy na warunki temperaturowe. Jeśli temperatura spadnie poniżej + 15 ° C, roślina umiera. Taka termofilność wynika z naturalnych warunków wzrostu, w których termometr prawie nigdy nie spada poniżej + 17 ° C.

Jeśli chcesz wyhodować roślinę w domu, powinieneś wziąć pod uwagę, że okres aktywnego wzrostu powinien pokrywać się ze stabilizacją ciepłej temperatury w pomieszczeniu.

Wymagania dotyczące oświetlenia

Tuberoza nie toleruje złego oświetlenia. Jeśli twoje okna wychodzą na północną stronę lub są stale zacienione przez inne domy lub drzewa, lepiej porzucić pomysł uprawy tego egzotycznego kwiatu.

Tuberoza nie reaguje dobrze na jasne letnie słońce. Aby roślina nie uległa oparzeniom słonecznym, konieczne jest stworzenie półcienia. W tym celu bierzemy zwykły biały papier i zasłaniamy szybę. Wraz z nadejściem gorącego sezonu konieczne jest zwiększenie podlewania. Konieczne jest zapobieganie wysychaniu ziemnej śpiączki w doniczce.

Wilgotność

Tuberoza źle znosi suche powietrze. Optymalna wilgotność rośliny wynosi od 50 do 80%. W bardzo upalne dni kwiat należy spryskać butelką z rozpylaczem, pod warunkiem, że roślina jest w rozproszonym świetle, w przeciwnym razie kwiat zostanie poparzony przez liście.

Podlewanie

Zaleca się podlewać tuberozę co drugi dzień. Do nawadniania zaleca się używać miękkiej osiadłej wody. Jeśli po podlaniu na patelni zebrało się dużo wody, nadmiar należy spuścić. Stagnacja płynów prowadzi do rozwoju różnych chorób. Jeśli roślina znajduje się po słonecznej stronie w ciepłym sezonie, potrzebuje obfitego podlewania.

Przegląd produktów biologicznych do ochrony roślin

Przycinanie

Manipulację tę należy przeprowadzić, jeśli planowane jest wysłanie rośliny do przymusowego spoczynku. Przycinanie tuberozy jest konieczne w następujących przypadkach:

• Jeśli kwiat został potraktowany nieprawidłowo. Pierwszą oznaką niewłaściwej pielęgnacji jest to, że roślina się rozciąga. Jeśli wyczerpana roślina zakwitnie, może umrzeć. Aby uniknąć całkowitego wyschnięcia, konieczne jest całkowite odcięcie wszystkich liści, zaprzestanie karmienia i podlewania. Następnie wyślij żarówkę na przymusowy odpoczynek w ciemnym miejscu.
• Wraz z nadejściem jesieni liście tuberozy żółkną i wysychają. Aby wszystkie składniki odżywcze zostały z zyskiem wykorzystane i trafiły do ​​cebulki, a nie do liści, odcina się naziemną część rośliny i zatrzymuje podlewanie.

Uprawa sadzonek

Tuberoza jest łatwa w uprawie zarówno w atmosferze pokojowej, jak i na otwartym polu. Roślina jest rośliną bardzo ciepłolubną, co należy wziąć pod uwagę podczas sadzenia i rozwoju. Większość początkujących kwiaciarni popełnia podstawowe błędy przy wyborze miejsca lub umieszczaniu doniczki z młodą rośliną, pozostawiając kwiat na słońcu. Najbardziej racjonalnym sposobem byłoby posadzenie bulw w glebie, która ogrzewa się do 10 ° C. Zbyt gorąca ziemia uszkodzi system korzeniowy polyanthes.

Najskuteczniejszą metodą uprawy tuberozy w warunkach wewnętrznych jest metoda przechowywania w pojemnikach. Jeśli zastosujesz tę konkretną metodę, wystarczająco wcześnie osiągniesz kwitnienie bulw i nie będziesz musiał zajmować się corocznymi przeszczepami kwiatów z jednej doniczki do drugiej.

Cebule uprawiane są wiosną (maj-kwiecień). Materiał do sadzenia jest osadzony w glebie nie więcej niż 1-3 centymetry. Już po 3-4 tygodniach można zaobserwować pierwsze pędy rośliny ozdobnej. Odległość między sąsiednimi preparatami powinna wynosić 15 centymetrów. Pozwoli to młodej roślinie zająć więcej miejsca na normalny rozwój systemu korzeniowego.

Wybierając miejsce, należy zwrócić szczególną uwagę na strukturę gleby. Gleba musi być niezawodnie żyzna i lekka. Aby osiągnąć te cele, możesz uformować specjalną poduszkę z piasku na przygotowanym miejscu. Poprawi to również jakość warstwy drenażowej, ponieważ roślina nie lubi zbyt dużej wilgoci u korzeni.

Cechy tuberozy

Tuberoza jest byliną zielną i jest wysoce dekoracyjna. Krzew ma bulwiastą bulwę w kształcie stożka, której powierzchnia pokryta jest gęstymi małymi brązowymi łuskami. Średnica tych łusek wynosi od 20 do 60 mm. Na dole cebulek znajdują się cienkie, nitkowate korzenie. Żywotność bulw wynosi od 1 do 2 lat. W tym okresie pojawiają się liście, łodygi, po których obserwuje się tworzenie pąków. Kiedy kończy się kwitnienie krzewu, dorosła żarówka gaśnie, a kilkoro małych dzieci pozostaje na swoim miejscu.

Wysokość wyprostowanej, smukłej łodygi wynosi około 0,9 m. Gęste, siedzące i wąskie blaszki liściowe mogą osiągać około 0,4 m długości i do 30 milimetrów szerokości, są koloru ciemnozielonego i mają chropowatą powierzchnię. Ich tworzenie występuje w dolnej części łodygi.

Podczas kwitnienia na szczycie pędu tworzy się kwiatostan w kształcie kolca, który zawiera od 10 do 40 pąków. Kwiaty rurkowe osiągają około 50 mm średnicy i do 60 mm długości. Płatki różowawe, gładkie i gęste na wierzchołkach są spiczaste. Otwieranie pąków następuje naprzemiennie, przy czym pierwsze kwitną te, które znajdują się w dolnej części kwiatostanu. Każdy kwiat po otwarciu obumiera po trzech dniach. Kwiatostany mają ostry, ale przyjemny zapach. Kwitnienie jest długie i obserwuje się je od lipca do października. W miejscu zwiędłych kwiatów powstają owoce, które są podłużnymi, owalnymi kapsułkami, wewnątrz których znajdują się bardzo małe, płaskie nasiona.

Najczęściej tę wieloletnią roślinę uprawia się w warunkach wewnętrznych i wybiera się do niej dobrze oświetlony parapet. Na średnich szerokościach geograficznych kwiat ten jest często uprawiany na zewnątrz jako roślina jednoroczna. Szczególnie popularne są gatunki i odmiany o podwójnych kwiatach.

Zwalczanie szkodników

Pierwszą oznaką zaatakowania zielonego zwierzaka przez owady jest pojawienie się na liściach plam o innym kolorze. Większość szkodników można pozbyć się preparatami owadobójczymi, na przykład „Vertimek” lub „Aktara”. Zanim jednak skorzystasz z chemikaliów, wypróbuj jeden z ludowych środków do zwalczania szkodników.

Na przykład z przędziorkami można sobie poradzić, spryskując liście wodą z mydłem, a palacze, jeśli są w domu, pomogą w walce z mszycami. Po prostu szczelnie przykryj kwiatek słoikiem, wpuszczając najpierw pod niego trochę dymu tytoniowego. Do rana nie będzie śladu owadów.

Sadzenie i odejście

W ciepłych regionach naszego kraju te bulwiaste rośliny są uprawiane bez wykopywania klombu każdej jesieni. Dlatego tuberozy są powszechne na tych obszarach. Ale w innych regionach, gdzie zimy są dość mroźne, uprawa tuberozy nie jest łatwym zadaniem.Na takich obszarach jesienią, pod koniec kwitnienia, bulwy wykopuje się, myje pod bieżącą wodą, suszy i przechowuje do następnego sezonu w chłodnym pomieszczeniu o temperaturze powietrza + 10 ... + 12C. Najlepiej umieszczać w pudełkach wypełnionych trocinami lub piaskiem. Liście są usuwane, gdy są całkowicie suche.... Dzieci oddziela się od bulwy najczęściej na wiosnę, kiedy kiełkują bulwy.

Przed sadzeniem w otwartym terenie bulwy kiełkują, przestrzegając następujących warunków:

1. Powinno to nastąpić w połowie lutego.
2. Do kiełkowania umieszcza się je w mchu lub torfie.
3. Kiełkujące tuberozy należy przechowywać w ciemnym, ale ciepłym miejscu.
4. Kiedy pędy pojawiają się na cebulach (zwykle dzieje się to 25-30 dni po rozpoczęciu kiełkowania), przesadza się je do pojemników z pożywną glebą i przenosi do jasnego pomieszczenia, a także regularnie podlewa.
5. Gdy temperatura powietrza na zewnątrz wzrośnie do + 18 + 20⸰С, pojemniki z bulwami są wyprowadzane na zewnątrz, gdzie są przechowywane w półcieniu.
6. Po 10-14 dniach skiełkowaną tuberozę wystawia się na słoneczne miejsce.

Porośnięte bulwy można sadzić na rabatach kwiatowych nie wcześniej niż w trzeciej dekadzie maja, kiedy minie prawdopodobieństwo wiosennych przymrozków. Podczas sadzenia bulw upewnij się, że szyjka żarówki znajduje się nad ziemią.

Bulwy tuberozy

Doły wykopuje się płytko, na dno wysypuje się warstwę piasku (o grubości 6 - 8 cm). Piasek to materiał drenażowy, przez który podczas podlewania nadmiar wilgoci wypływa szybciej, nie gromadząc się na dnie otworu. Nadmierna wilgoć gromadząca się w glebie prowadzi do gnicia cebul korzeniowych, a co za tym idzie - do śmierci rośliny. Zadaniem kwiaciarni jest zapobieganie temu.

Miejsce do sadzenia tych kwiatów wybierane jest słoneczne, bez przeciągów i podmuchów wiatru, gleba jest pożywna, nie dopuszcza również do zastoju wody w ziemi. Przeszczep do przygotowanych dołków tuberozy jest dobrze tolerowany. Ale te rośliny dobrze rosną i kwitną w lekko zacienionych miejscach, a także w obszarach o rozproszonym świetle. Na obszarach słonecznych tuberoza jest częściej podlewana.

Podlewanie tuberozy

Podlewanie powinno być regularne, ale nie obfite. Wilgoć nie powinna stagnować w glebie, a woda do nawadniania powinna być wystarczająco ciepła. Uwzględnij warunki klimatyczne obszaru - w czasie upałów zwiększa się liczba nawadniania, aw porze deszczowej podlewanie jest całkowicie wstrzymane.

Karmienie roślin

Te kwitnące byliny należy karmić kilka razy w sezonie.

Te kwiaty bardzo lubią materię organiczną, a także nawozy mineralne. Ale lepiej jest zamieniać te dwa rodzaje nawozów.

Pierwszy raz kwiat jest nawożony przed pojawieniem się pąków, ale nie wcześniej niż dwa tygodnie po przesadzeniu rośliny na otwarty teren - tuberoza zakorzenia się w nowych warunkach i aklimatyzuje. Kolejne karmienie odbywa się w okresie aktywnego kwitnienia. Ostatni górny opatrunek nakłada się na glebę po zakończeniu kwitnienia.

Bukiet tuberozy

Brak składników odżywczych od razu wpływa na ogólny stan rośliny. Ta roślina wieloletnia może przestać kwitnąć, liście wysychają i zwijają się bez wyraźnego powodu, a następnie odpadają.

Opieka domowa

Chociaż roślinę uważa się za odporną na większość znanych nam chorób, nie sposób zapomnieć o zasadach pielęgnacji. Odbywa się to w kilku etapach:

• Podlewanie należy wykonywać ciepłą wodą, gdy wysycha ziemna śpiączka. Należy uważać, aby wilgoć nie gromadziła się u korzeni, w przeciwnym razie może to doprowadzić do ich rozkładu.
• Opatrunek górny odbywa się za pomocą złożonych nawozów. Nie przesadzaj z azotem, ponieważ duża ilość tej substancji może doprowadzić do wylegania. Ale polyantes bardzo dobrze traktuje materię organiczną.
• Tuberoza uwielbia wolność, dlatego warto stosować pojemne donice z ziemią.

Jeśli będziesz przestrzegać podstawowych zasad pielęgnacji i sadzenia, w końcu otrzymasz piękną roślinę ozdobną.Dzięki temu będziesz mógł cieszyć się wyrafinowanym i niesamowicie wykwintnym zapachem kwiatu tuberozy. Zdjęcie pięknej rośliny najprawdopodobniej zachęci Cię do posiadania takiej w domu. Ponadto ma właściwości uspokajające, co jest najważniejsze dla osób z chorym układem nerwowym.

Pielęgnacja tuberozy

Dbanie o tuberozę jest dość trudne, roślina gwałtownie reaguje na wszelkiego rodzaju zmiany. Jednak wysiłek włożony w wyhodowanie kwiatu z pewnością przyniesie efekty. Tuberoza nagrodzi Cię pięknym i obfitym kwitnieniem i wypełni ogród pachnącym aromatem.

Lokalizacja i oświetlenie

Bez jasnego rozproszonego światła roślina szybko straci swój efekt dekoracyjny. Podczas południowego słońca doniczki są umieszczane w cieniu, aby uniknąć poparzeń liści. Rano i wieczorem promienie dotykające liści są nieszkodliwe dla kwiatu. Jeśli doniczki są w cieniu, krzewy praktycznie przestaną kwitnąć.

Temperatura

Bylina jest utrzymywana w cieple, z dala od przeciągów, a temperatura powietrza jest utrzymywana w granicach + 20 ° C, w przeciwnym razie proces pączkowania zostanie zakłócony, a wzrost kultury spowolni. Niskie temperatury prowadzą do śmierci rośliny. W miesiącach letnich kwiat tuberozy może być uprawiany na zewnątrz, na balkonach i werandach.

Podlewanie i opryskiwanie

Wilgotność powietrza nie powinna przekraczać 80%. Zaleca się codzienne spryskiwanie liści, ale ważne jest, aby wziąć pod uwagę fakt, że rozpryskiwanie wody może wywołać oparzenia, dlatego najlepiej wykonywać procedurę przy braku słońca.

Podlewanie tuberozy jest zapewnione z umiarem, używają osiadłej i oczyszczonej wody, podgrzanej do temperatury pokojowej. Jeśli gleba jest dobrze przepuszczalna, wilgoć nie będzie się gromadzić w strefie korzeniowej, ale zostanie równomiernie wchłonięta przez całą powierzchnię podłoża. Stagnacja wody w pobliżu bulw prowadzi do rozkładu i śmierci rośliny.

Top dressing

W celu aktywnego wzrostu zielonej masy i jasnego kwitnienia tuberoza jest okresowo karmiona. Rozpuszczone kompleksy mineralne i materia organiczna nawożą glebę co miesiąc, od maja do końca sezonu wegetacyjnego.

Wysuszone kwiatostany i zdeformowane liście należy usuwać z pędów w miarę ich wzrostu. Dorosłe krzewy są wiązane, aby łodygi nie łamały się na wietrze, a opadające i więdnące procesy zostały odcięte. Po zgaszeniu części naziemnej żarówki przechodzą w tryb hibernacji.

Jak destylować

Wymuszanie bulw tuberozy najlepiej wykonać kilka tygodni po wykopaniu. Są ułożone w jasnym miejscu i spryskane wodą. Do sadzenia tuberozy wybiera się kompaktowe doniczki i wlewa do nich ziemię ogrodową zmieszaną z piaskiem. Wkrótce pojawiają się zielone kiełki. Po sześciu miesiącach dojrzałe sadzonki będą mogły zakwitnąć.

Zachowaj ostrożność

Jeśli masz już posadzone mieczyki na swojej stronie, prawdopodobnie wiesz, jak dbać o taką roślinę, a opieka nad tuberozą nie jest inna. Wszystkie etapy pielęgnacji tych roślin można łączyć. Jeśli nie masz żadnego doświadczenia w uprawie kwiatów ogrodowych, musisz przestrzegać następujących wskazówek.

Gleba musi mieć dobrą warstwę drenażową, roślina ta nie toleruje stojącej wilgoci. Lepiej jest używać żyznej i dobrze przepuszczalnej gleby, a obszar do sadzenia powinien być dobrze oświetlony słońcem. Rozproszone światło nadaje się również do Tuberozy. Główne warunki to brak wiatrów i wystarczająca ilość światła.

Podlewanie będzie zależeć od intensywności światła słonecznego, im bardziej obszar jest zalany światłem słonecznym, tym częściej roślina będzie musiała być podlewana. Konieczne jest podlewanie kwiatu, choć regularnie, ale bez fanatyzmu przelew natychmiast doprowadzi do rozpadu korzeni.

Przeczytaj także: Cechy sadzenia wspinaczki asarina

Do prac nawadniających lepiej jest użyć ciepłego płynu, wtedy roślina wynagrodzi cię mocnymi i bujnymi kwiatami. Jeśli padało przez długi czas, podlewanie należy na chwilę przerwać.

Górny opatrunek na ten kwiat nie będzie zbędny, nie tylko doskonale reaguje na nawozy, ale także ich potrzebuje. Odpowiednie są związki mineralne i organiczne. W sezonie letnim karmienie będzie potrzebne 3 razy w równych odstępach czasu.

Jeśli Tuberoza nie ma wystarczającej ilości nawozów, na pewno Cię o tym poinformuje, liście zaczną odpadać, a ty nie będziesz czekać na piękne kwitnienie. Warto zauważyć, że mieszanki z dużą ilością azotu sprawią, że kwiat będzie wyglądał brzydko, łodyga będzie się rozciągać, a roślina może leżeć na ziemi.

Więcej szczegółów na temat opuszczania filmu:

Na otwartym polu Polyantes rośnie całkiem dobrze, jeśli przestrzegasz wszystkich powyższych zasad dotyczących utrzymania rośliny.

Ponadto kwiat jest wysoce odporny na choroby i szkodniki ze względu na jasny aromat. Jednak mszyce i wciornastki są czasami niewygodne. Możesz sobie z nimi poradzić za pomocą specjalnych leków.

Pochodzenie i opis kwiatu

Jej ojczyzną jest Meksyk, skąd została sprowadzona w XVI wieku, w tym samym czasie dokonano pierwszego opisu tuberozy. Polyantes (grecki „lśniący kwiat”) należy do podrodziny agawy z rodziny szparagów, obejmującej łącznie 13 gatunków.

Największą popularność Tuberoza zyskała w XIX wieku, w którym chwalili ją nie tylko ogrodnicy, ale także poeci w swoich dziełach. Teraz ten kwiat przeżywa swoje odrodzenie, zaskakując każdego swoim pięknem i urzekającym aromatem. Bardzo drogi ekstrakt, który pozyskuje się z jej kwiatów, jest używany do produkcji światowej sławy perfum, a także do produkcji „Dior”, olejku eterycznego i pałeczek aromatycznych.

Jest to roślina wieloletnia z bulwiastą bulwą u podstawy silnego systemu korzeniowego i kilkoma podstawnymi liśćmi zebranymi w rozetę. Wysokość dorosłej łodygi może osiągnąć 50-100 cm, a wysokość liści 30-40 cm.

W Rosji polyantes w otwartych nasadzeniach jest stosowany w regionach południowych (Krym, Terytorium Krasnodarskie). Jednak w regionach centralnych, w tym w regionie moskiewskim, ogrodnicy-amatorzy z powodzeniem ją uprawiają.

Tuberoza rozmnaża się głównie przez bulwy, których żywotność wynosi 2 lata: w pierwszym roku roślina powinna dobrze rosnąć i nabywać liście i pędy, aw drugim roku następuje kwitnienie, po którym bulwa matczyna umiera, ale daje życie wiele dzieci.

Okres kwitnienia rozpoczyna się w lipcu i trwa do października. Kwiaty, umieszczone na górze w formie kolca z wieloma kwiatostanami (do 30 sztuk), mają gęste woskowe płatki. Wielkość kwiatów to 5-6 cm długości i 3-4 cm średnicy. Kiedy pąki się otwierają, wydzielają bardzo przyjemny i mocny zapach. Od kilku stuleci w wyniku selekcji hodowano różne formy i odcienie kwiatów: podwójne, różowe, żółte, fioletowe, łososiowe i liliowe.

Kwiaty na jednej łodydze zaczynają kwitnąć, zaczynając od spodu szypułki. Tuberoza, która jest odpowiednio sadzona i pielęgnowana w otwartym polu, kwitnie prawie 3 tygodnie, zachowując piękny dekoracyjny wygląd i zapach. Jeśli kwiaty zostaną ścięte, w bukiecie mogą stać prawie 2 tygodnie, a po dodaniu octu do wody nawet dłużej. Po kwitnieniu powstaje pudełko z płaskimi nasionami.

Reprodukcja

W sezonie bulwy tworzą wiele dzieci (do 20 sztuk), ich wielkość zależy od żywienia i innych warunków. W środku lata młode rośliny można oddzielić od roślin matecznych. Od nich pod koniec sezonu otrzymują pełnowartościowy materiał do sadzenia, który może kwitnąć w przyszłym roku. Ale zdarza się, że kwitnienie występuje dopiero w 2-3 roku. Nie jest to konieczne, dzieci można usunąć po kopaniu.

Dzieci nie są oddzielane od wykopanych bulw przygotowanych do przechowywania. Istnieje niebezpieczeństwo wyschnięcia. Odbywa się to tylko wiosną przed sadzeniem i tylko wtedy, gdy jest to konieczne. Niektórzy hodowcy radzą, aby nie zakłócać naturalnej harmonii, sadząc w całości gniazdo cebulek. To nie jest prawda, ponieważkażde dziecko nawet nie kwitnie, tworzy swoje własne dzieci. W rezultacie bulionom brakuje miejsca i pożywienia i słabo rosną.

Uprawa tuberozy z nasion jest możliwa tylko w specjalnie stworzonych warunkach, w regionach o ciepłym łagodnym klimacie.

Bulwa tuberozowa z dziećmi

Jak zapewnić kontrolę chorób i szkodników podczas uprawy tuberozy na otwartym polu?

Ponieważ roślina Ratkirani zawiera olejki eteryczne, ich aromat ma tendencję do odpychania większości szkodliwych owadów. Największym problemem dla tuberozy są niedźwiedzie i ich larwy, które gryzą korzenie i prowadzą do śmierci całego krzewu. Do niszczenia szkodników stosuje się zarówno środki chemiczne, jak i ludowe. Jako pierwszy możesz użyć leku Medvetox, a wśród ludzi niedźwiedź jest niszczony przez podlewanie gleby roztworem opartym na ptasich odchodach i wodzie lub sadzenie silnie pachnących roślin, takich jak chryzantemy lub czosnek.

Jeśli podczas opatrunku górnego dodano dużą ilość azotu, może to doprowadzić do pokonania tuberozy przez przędziorków lub ślimaków, ponieważ masa liściasta bardzo wzrośnie. Pierwszego szkodnika należy użyć podczas przetwarzania ogólnoustrojowych środków owadobójczych, takich jak Kleschevita, Fitoverma lub Aktara. Do eliminacji ślimaków stosuje się środki takie jak Meta-Burza z piorunami lub posypuje się je popiołem drzewnym lub pokruszonymi skorupkami jaj na powierzchni gleby, co zapobiega przemieszczaniu się szkodników.

Problemem w uprawie tuberozy są również mszyce, które rozmnażają się w dużych ilościach i takie małe zielonkawe robaki aktywnie wysysają pożywne soki z liści i łodyg rośliny. Ponadto mszyce mogą stać się nosicielami chorób wirusowych, których nie można wyleczyć, a wszystkie nasadzenia należy usunąć. Do kontroli stosuje się również środki owadobójcze, na przykład Actellik lub Karbofos, lub można spryskać rośliny roztworem na bazie mydła do prania.

Główne choroby wpływające na tuberozę to:

• fusarium,
  w którym liście zwijają się w tym samym czasie, ich końce żółkną;
• szara zgnilizna,
  wpływające na bulwy i łodygi. Te pierwsze stają się miękkie i czernieją, a na łodygach tworzą się brązowe plamy.

Aby zwalczyć takie choroby grzybowe, tuberozę należy usunąć z gleby, wszystkie dotknięte części należy usunąć i potraktować fungicydami (na przykład płynem Fundazol lub Bordeaux) i lekko wysuszyć krzew. Jako środek zapobiegawczy zaleca się podczas sadzenia w podłożu dodać kilka groszków preparatu Trichodermin, który posłuży jako ochrona przed chorobami wywoływanymi przez grzyby i zwiększy tempo ukorzeniania.

Ponadto podczas uprawy tuberozy mogą pojawić się następujące problemy. Za radą niektórych ogrodników po wykopaniu bulw dzieci nie są od nich oddzielane. Jednak w przyszłości osłabi to żarówkę matki, ponieważ młode formacje będą z niej czerpać soki dla swojego wzrostu. Mimo to lepiej jest przeprowadzić separację po wykopaniu i osobno przechowywać wszystkie posortowane bulwy. Wraz z nadejściem wiosny sadzenie powinno odbywać się osobno dla każdej żarówki, a nie dla całego gniazda cebulowego.

Prawdziwe wskazówki dotyczące wysiadania

Z reguły tuberoza nie jest sadzona bezpośrednio w otwartym terenie ze względu na zbyt chłodny klimat panujący na naszych szerokościach geograficznych. Przede wszystkim bulwy tuberozy kiełkują w domu, w ciepłym środowisku. Dopiero później przenosi się je do warunków ulicznych.

Poniżej znajduje się przegląd głównych pytań: jak zapewnić opiekę i kiedy sadzić tuberozę? Na zdjęciu - sadzenie w otwartym terenie.

Kwiaty posadzone w przygotowanym torfie umieszcza się w ciepłym pomieszczeniu, a ziemię regularnie podlewa. Należy pamiętać, że wskazane jest kiełkowanie bulw w ciemności. Po zauważeniu pierwszych pędów nasiona przesadza się do doniczek z podłożem ziemnym.Idealny czas na przesadzanie polianianów w otwartym terenie to nie wcześniej niż późna wiosna, gdzieś w kwietniu lub maju. Na zdjęciu tuberoza na otwartym polu w okresie kwitnienia.

Ostatnie miesiące wiosny to czas, w którym większość terenów naszego kraju jest ogrzewana promieniami słonecznymi, wykluczona jest możliwość wystąpienia przymrozków i stabilizuje się ciepła pogoda. Jeden z najlepszych okresów na zejście na ląd trwa od 20 kwietnia do 10 maja. Ten okres jest odpowiedni dla większości regionów Rosji, z wyjątkiem Dalekiej Północy i Syberii.

Aby z powodzeniem sadzić tuberozę w otwartym terenie, ostrożność należy rozpocząć od uprawy gleby w rabacie ogrodowym. Zasadnicze znaczenie ma sadzenie bulwy w „poduszce” z piasku, która zapewni przyszłym korzeniom doskonały drenaż, ponieważ roślina cierpi i umiera z powodu stojącej wody. Przed umieszczeniem żarówki w otwartym terenie należy traktować glebę nawozem. Takie działanie uratuje roślinę przed potencjalnymi chorobami, a także gniciem systemu korzeniowego.

Podczas przesadzania tuberozy na otwarty teren z warunków domowych, korzenie zanurza się na około 1-2 cm. Zwykle polyantes przenosi przeszczep pozytywnie, dlatego na tym etapie nie powinny pojawić się trudności. Umieszczając bulwy w glebie, nie wolno ich przykrywać glebą z góry: tuberoza zapuści korzenie nawet bez specjalnego pogłębienia.

Zapach

W wielu krajach nazwa tuberozy kojarzy się z emanującym zapachem: królowa nocy, królowa i królowa zapachów. To naturalne, że jej olejek eteryczny jest szeroko stosowany w przemyśle perfumeryjnym do komponowania męskich i żeńskich perfum, perfumerii i wód toaletowych przez znane firmy:

• Lancome - Climat, Magie Noire, Roeme;
• „Dioir” - „J'adore”, „Miss Dior”, „Poison”;
• Chanel - Gabrielle, Anais Anais;
• Givenchy - Amarige;
• Gucci - Bloom Acqua di Fiori, Flora;
• „Slava Zajcew” - „Maroussia”.

Najciekawsze jest to, że opisu zapachu nie da się wyrazić w kilku słowach: zmienia się w ciągu dnia, nasila się w nocy, można w nim wyczuć nuty narcyza, miodu, owoców, gardenii. Pachnący oddech słychać z odległości 15-20 metrów.

Przeszczep i rozmnażanie

Tuberoza bardzo dobrze znosi częste przeszczepy i rozmnażanie. Jeśli te manipulacje zostaną przeprowadzone na początku sezonu wegetacyjnego, bulwa może umrzeć.

Lądowanie odbywa się w kwietniu. Bańkę tuberozy można przeszczepić tylko wtedy, gdy nie została ona przeszczepiona nigdzie w ciągu roku. Kiedy pojawiają się pierwsze zielone pędy, tuberozy nie można przeszczepić.

Aby w pełni żyć, bulwiasty kwiat wymaga naprzemiennego okresu snu i wegetacji. Na początku jesieni rozpoczyna się okres uśpienia, który trwa do marca. Wraz z nadejściem chłodów podlewanie zostaje całkowicie zatrzymane.

Po okresie spoczynku i przed pierwszym podlewaniem źródlanym bulwy są wyjmowane i dzielone. Dopiero na początku kwietnia kwiat całkowicie bezboleśnie znosi zabieg. Po oddzieleniu cebuli wskazane jest trzymanie jej przez kilka godzin w słabym roztworze nadmanganianu potasu. Jest to konieczne do dezynfekcji ran.

Podczas przesadzania cebul o średnicy mniejszej niż 2 cm nie należy spodziewać się zakwitu tuberozy. Przez jakiś czas żarówka będzie musiała wyrosnąć do określonego rozmiaru.

Film „Przygotowanie do sadzenia tuberozy”

Tuberoza to kapryśna roślina, która wymaga spełnienia określonych warunków. Ale piękno jest tego warte. Jeśli każdego dnia poświęcisz trochę czasu kwiatowi, wynik nie potrwa długo.

Galeria zdjęć widoków

Jak przechowywać kwiat zimą?

Kiedy tuberoza wyblaknie, w październiku tworzy się torebka nasienna, wtedy konieczne jest wykopanie cebul kwiatowych z ziemi. Surowa zima naszego klimatu nie da delikatnym poliantyjom szansy na przetrwanie. Dlatego w czasie mrozów cebulki rośliny będą przechowywane oddzielnie od ziemi, aż do nadejścia wiosennych słonecznych dni.

Tak więc jesienią, przed nadejściem mrozów, bulwy są ostrożnie wykopywane z gleby, spłukiwane pod ciepłą bieżącą wodą i przeprowadzana jest łatwa dezynfekcja. Następnie cebulki są suszone, przechowywane w ciemnym, suchym miejscu do następnej wiosny. Temperatura przechowywania - około +10. +15 stopni. Konieczne jest przechowywanie bulw polyanthes wśród trocin lub w suchym piasku. Liście są usuwane z łodygi dopiero po dokładnym wysuszeniu.Do przechowywania bulw idealna jest podziemna podłoga, na której przechowuje się zimowe przetwory i warzywa.

Tuberoza - jak wyhodować „nocnego mieczyk”?

Dodanie artykułu do nowej kolekcji

Wielu ogrodników marzy o uprawie tuberozy na swojej stronie. Ale aby roślina cieszyła się obfitym kwitnieniem, będziesz musiał zwrócić na to szczególną uwagę.

Tuberoza To zaskakująco piękna wieloletnia roślina bulwiasta pochodząca z Meksyku. Ze względu na wyraźny słodki i bogaty zapach w krajach azjatyckich nazywana jest „królową aromatów” lub „królową nocy”.

Na zewnątrz tuberoza wygląda bardzo atrakcyjnie. Jego wąskie, podłużne, spiczaste liście mają jasnozielony odcień. Grona dużych kwiatów w kształcie kolców ułożone są na smukłych, wysokich łodygach. Płatki mają elastyczną teksturę i nieco przypominają wosk lub porcelanę. Dorosła roślina zwykle kwitnie od 15 do 30 pełnych pąków. Otwierają się stopniowo od dołu do góry i zachwycają kwitnieniem przez 14-20 dni.

W naturze występują tylko śnieżnobiałe tuberozy, jednak hodowcom udało się wydobyć niezwykłe odmiany frotte o fioletowych, kremowych, liliowych i jasnoróżowych odcieniach.

Okres kwitnienia tuberozy - 2-3 tygodnie

Za pomocą

Polyantes służy do tworzenia klombów mieszanych, sadzonych przy altanach lub pod oknami domu (po słonecznej stronie).

Roślina nadaje się do destylacji, ale po destylacji bulwy są odrzucane, ponieważ rośliny nie kwitną w przyszłości. Polyantes nadaje się do krojenia, utrzymuje świeży bukiet przez około 2 tygodnie.

Tuberoza jest uprawiana jako kultura doniczkowa, do ogrodnictwa altan, werand, tarasów, balkonów. Nie zaleca się wnoszenia doniczki polyanthes do salonu, ponieważ silny zapach kwiatów może powodować bóle głowy.

Wyświetlenia

W naturze występuje ponad 10 rodzajów polianianów, ale tylko dwa z nich są używane w ogrodnictwie.

Broadleaf

Odmiana należy do wieloletniej grupy roślin. Cebule kwiatowe rosną w formie stożka do 6 cm długości i 3,5 cm średnicy, łodyga jest mocna, prosta, do 1 metra wysokości. Strefa korzeni łodygi jest gęsto pokryta szerokimi liśćmi o jasnozielonym kolorze. Kwiatostany powstają w postaci ucha. Kwiaty są duże, do 46 mm średnicy, o śnieżnobiałym odcieniu i słabym, delikatnym zapachu.

Bulwiasty

Wszystkie odmiany tej odmiany tuberozy rozciągają się w górę do 97 cm Odmiana kwiatu rozmnaża się na dużych cebulach. Kiełkują z nich liście do 48 cm wysokości, podobnie jak liście zbóż. Łodyga jest wyprostowana, mocna. Kwiaty są ułożone parami, tworząc ucho. Kwiatostan zawiera do 28 kwiatów o śnieżnobiałym kolorze, rurkowatym wyglądzie i silnym słodkawym aromacie.

Opieka

Po posadzeniu rośliny zapewniają porządną pielęgnację, na którą składają się następujące kroki:

1. Podlewanie... Ponieważ tuberoza jest uważana za kwiat kochający ciepło, należy ją podlać ciepłą wodą. Podlewaj regularnie, gdy ziemna śpiączka wysycha. Ale musisz się upewnić, że wilgoć nie gromadzi się, w przeciwnym razie system korzeniowy zgnije, co negatywnie wpłynie na bulwy.
2. Top dressing... Jako nawóz do karmienia stosuje się nawóz złożony. Nie możesz przesadzić z azotem, ponieważ będą uciskać roślinę i prowadzić do jej wylegania. Dobrze reaguje na nawozy organiczne. Lepiej jest nakładać go dwa razy w sezonie, po posadzeniu i przed kwitnieniem.
3. Kwiat nie powinien zagęszczać się innymi roślinami. Tuberoza kocha wolność.

Jeśli zdecydujesz się kupić bulwy kwiatu, musisz wybrać największe, ponieważ małe cebulki o średnicy mniejszej niż 2 cm mogą nie wyrzucić szypułki w pierwszym roku.

Należy również o tym pamiętać po wykopaniu do przechowywania w zimie bulwy kwiatu powinny być przez jakiś czas uśpione, co najmniej jeden miesiąc. Dopiero wtedy kiełki zaczynają kiełkować.

Agrotechnika

Dla pełnego rozwoju wymagane jest przede wszystkim przestrzeganie warunków spoczynku, wymuszania i sadzenia. Dalsza pielęgnacja niewiele różni się od dbania o inne kolory:

• nie toleruje suszy i nadmiernego podlewania. Dobra opcja: posadź roślinę okrywową wokół krzewów, która zatrzyma wilgoć;
• reaguje na żerowanie podczas pączkowania i kwitnienia. Po kwitnieniu zatrzymuje się nawożenie;
• łodygi należy zawiązać tak, aby nie łamały się od podmuchów wiatru lub pod ciężarem szypułek;
• regularnie usuwaj wyblakłe kwiaty.

Szkodniki i choroby

Pochodzący z Meksyku jest chroniony przed szkodnikami przez uporczywy zapach: odstrasza wiele owadów. Rzadkie szkodniki - przędziorki, mszyce i niedźwiedź, stosuj odpowiednie preparaty do ich zwalczania.

Dobra odporność zapobiega chorobom, ale przy nadmiarze azotu w glebie, długotrwałych deszczach i zgrubieniu na bulwy może wpływać szara zgnilizna, której bardzo trudno się pozbyć. Aby zapobiec chorobie, zaleca się traktowanie bulw przed sadzeniem lekami, takimi jak Fundazol i Fitosporin.

W przemyśle perfumeryjnym i kosmetycznym

Ogrodnicy cenią polyanthes za ich dekoracyjność, a domy perfumeryjne za delikatny i wyrafinowany aromat. Nuta tuberozy jest podstawą wielu znanych i legendarnych perfum.

Co ciekawe, niektóre gatunki roślin wydzielają tak intensywny zapach, że może wywoływać ból głowy.

Z wyjątkiem kompozycji perfum, płatki polyanthes są również używane do tworzenia specjalnego olejku eterycznego. Estry tuberozy mają fenomenalne właściwości. Produkt uważany jest za jeden z najdroższych rodzajów produktów kosmetycznych. Kwitnienie polyanthes trwa dość długo, do późnej jesieni, mniej więcej od lipca do października. To kolejny istotny powód dużej popularności tuberozy wśród ogrodników.

Jak dbać o polianty?

Jeśli przystojne mieczyki już kiełkują w ogrodzie, to sadzenie i pielęgnacja tuberozy na otwartym polu nie będzie nowe, ponieważ działania są prawie takie same. Jeśli nie ma doświadczenia w śledzeniu kwiatów, należy wziąć pod uwagę następujące zalecenia:

• Gleba do sadzenia musi być dobrze osuszona, ponieważ polyantes nie toleruje lepkiej gleby.
• Do udanej uprawy kwiatów potrzebna jest żyzna, luźna ziemia i ogród wypełniony światłem słonecznym.
• Jeśli nie ma najcieplejszego miejsca do sadzenia tuberozy, można sadzić polianty w ziemi przy rozproszonym oświetleniu.
• Ważne jest, aby na tym terenie nie było otwartego wiatru.
• Delikatny kwiat wymaga lepszego oświetlenia. Mrok i cień nie są dla polyanthes. Wyjątkiem są otwarte promienie ultrafioletowe w południe; lepiej chronić kwiat przed takim efektem, cieniując czymś w tym czasie.