Roślina Puszkinia (Puschkinia) jest przedstawicielem rodzaju hiacyntów podrodziny z rodziny szparagów, ale w niektórych źródłach taki kwiat zaliczany jest do rodziny lilii. Ten kwiat został nazwany na cześć Musina-Puszkina, który był rosyjskim mineralogiem i chemikiem, a także członkiem Królewskiego Towarzystwa w Londynie, to on jako pierwszy zebrał dane z flory Araratu. Puszkinia jest nadal nazywana hiacyntem karłowatym, ponieważ rośliny te mają bardzo podobny wygląd, ponieważ są najbliższymi krewnymi. Ten rodzaj łączy tylko 2 gatunki i kilka odmian. W naturze można je spotkać w Azji Mniejszej i Azji Mniejszej, a także na Kaukazie, natomiast Puszkinia woli rosnąć na górskich łąkach, wśród krzewów i na wilgotnych skalistych zboczach.
Opis biologiczny
Wieloletnia zielna roślina bulwiasta [2]. Forma życia (wg Raunkiera): bulwiasty geofit [3]. Cebule okrągłe lub jajowate, do 3 cm długości i do 2,5 cm średnicy Liście są liniowe, do 15 cm długości i 1 cm szerokości, przysadziste, pojawiają się jednocześnie z kwiatostanami [2].
Niedojrzałe owoce z bliska
Kwiaty mają zwykle od jednego do sześciu, czasem nawet do 18, zebrane są w kwiatostan racemiczny. Okwiat jest prosty, w kształcie korony, w kształcie dzwonu, składa się z sześciu płatów, połączonych u podstawy w krótką rurkę. Po wewnętrznej stronie okwiatu wyrostki płatów tworzą sześciozębną koronę. Kolumna jest krótka, z piętnem główkowatym [2].
Owocem jest mięsista kapsułka. Nasiona są prawie okrągłe [2].
Liczba chromosomów: = 10, 16 [2].
Pushkinia po kwitnieniu
Jesienią, po wysianiu nasion lub posadzeniu cebul w otwartej glebie, w Puszkini obserwuje się okres spoczynku. W tym czasie roślinę należy przygotować do zimowania; w tym celu miejsce pokryte jest humusem (grubość warstwy od 20 do 30 mm) lub torfem (grubość warstwy od 50 do 70 mm). Wiosną czy latem nie ma konieczności usuwania ściółki z terenu, gdyż chroni to rośliny przed szybkim wzrostem chwastów i wysychaniem.
Uprawa, użytkowanie
Kwiatostan z bliska
Pushkinia proleskovidnaya to cenna roślina ozdobna. Służy do sadzenia na redlinach i rabatach, często sadzona jest w dużych miejscach - zarówno na otwartej przestrzeni, jak i przy dużych obiektach (drzewa, krzewy). Stosowana jest również do sadzenia w ogrodach skalnych [2].
Agrotechnika
Roślina preferuje dobrze przepuszczalną żyzną glebę. Najlepiej rośnie w miejscach wystawionych na działanie słońca [2].
Rozmnażanie - zarówno cebulki, jak i nasiona. Podczas sadzenia nasion rośliny kwitną w trzecim lub czwartym roku. Po 5-7 latach przebywania w jednym miejscu konieczne jest przeszczepienie rośliny [2].
Sadzenie Pushkinia w otwartym terenie
O której godzinie siać
Jeśli zdecydujesz się wyhodować taki pierwiosnek z nasion, powinieneś uzbroić się w cierpliwość. Faktem jest, że podczas rozmnażania metodą nasion Puszkin zaczyna kwitnąć dopiero w czwartym roku życia. Już pierwsze sadzonki pojawiają się po około 30 dniach od wysiewu. Ale metoda rozmnażania wegetatywnego jest również nieskuteczna. Nasiona wysiewa się na otwartej glebie natychmiast po zbiorach, a tym razem z reguły przypada na czerwiec.Również wysiew można wykonać od drugiej połowy września do dwudziestego października, ale w tym przypadku świeżo zebrane nasiona należy przed siewem umieścić na półce w lodówce i uważać, aby nie wyschły na zewnątrz.
Funkcje siewu
Jeśli nasiona zostaną zasiane zimą, będą mogły przejść pełnoprawną naturalną stratyfikację, co ma bardzo dobry wpływ na wzrost, rozwój i zdrowie rośliny. Ale zanim zaczniesz siew, musisz przygotować witrynę. Aby to zrobić, należy zachować ostrożność, aby zapewnić dobry drenaż, w przypadku gdy gleba jest zbyt gęsta, dodaje się do niej piasek, torf lub próchnicę liści, aby ją poluzować. Do siewu możesz wybrać dobrze oświetlony lub lekko zacieniony obszar. Konieczne jest pogłębienie nasion w glebie o co najmniej 5 centymetrów, następnie na zimę powierzchnię stanowiska należy przykryć warstwą ściółki (torfu).
Taksonomia, taksonomia
Pierwszy ważny opis gatunku został opublikowany przez rosyjskiego botanika i zoologa Michaiła Iwanowicza Adamsa w 1805 roku w tomie XIV organów Cesarskiej Akademii Nauk Nova acta Academiae scientiarum imperialis petropolitanae
[3] [4]. Zgodnie z systemem linneusza zastosowanym przez Adamsa w tej publikacji, gatunek został zaklasyfikowany do klasy VI (
Hexandria
Sześcioliniowe), zamów
Monogynia
[4].
Synonimy
Rośliny Pushkinia ze stosunkowo długą lejkowatą rurką okwiatu uważane były wcześniej za gatunek Puschkinia hyacinthoides Baker (np. W IV tomie „Flory ZSRR”, wydanym w 1935 r. [5]), później takie rośliny przestały istnieć. być wyróżniony jako niezależny gatunek, a jego nazwa była synonimem gatunku Puschkinia scilloides
[6]. Rośliny Pushkinia scilloides, które różniły się większymi kwiatami i ostro dwuzębnymi płatami koronowymi, były wcześniej uważane za odmianę Puschkinia scilloides var. libanotica (Zucc.) Boiss. [2], ale później nazwa ta została również zredukowana do synonimów gatunku [6].
Według informacji z bazy danych Lista roślin
(2013) synonimy gatunku obejmują następujące nazwy [6]:
- Adamsia scilloides (Adams) Willd.
- Puschkinia hyacinthoides Baker
- Puschkinia libanotica Zucc.
- Puschkinia scilloides var. libanotica (Zucc.) Boiss.
- Puschkinia sicula Van Houtte
Opis kwiatów Puszkini i ich zdjęcia
Ta odmiana jest bardzo zbliżona do Scylli i Chionodox, ale różni się koroną składającą się z pręcików i jajników. Mogą mieć do 15 centymetrów długości i są dostępne od stycznia do połowy marca.
Opis kwiatów Pushkinia zasługuje na szczególną uwagę, ponieważ ta kultura ogrodowa jest w stanie ożywić każdy projekt krajobrazu.
Spójrz na zdjęcie kwiatów Pushkinia - te urocze stworzenia przyciągają uwagę swoją delikatnością i czystością:
Liście kwiatu w kształcie paska rosną parami i mają bogaty zielony odcień. Zaczynają kwitnąć wczesną wiosną w postaci kwiatostanów do 25 centymetrów wysokości.
Kwitną razem z cierniami, kwiatami w kształcie gwiazdy z niebieskimi lub białymi paskami. Pierwsze płatki pojawiają się na roślinie późną zimą lub wczesną wiosną. Mają bardzo luźne pąki i wspaniały, hipnotyzujący aromat.
Nasiona są umieszczone w trzech oddzielnych kapsułkach. Po dojrzewaniu nasion na samym początku lata rośliny pozostają w stanie uśpienia do następnej wiosny.
Podobnie jak wszyscy przedstawiciele rodzaju Chionodox, podstawy pręcików u roślin Pushkinia są spłaszczone i ściśle zgrupowane w samym środku kwiatu. U odpowiednich przedstawicieli rodzaju Scylla pręciki nie są spłaszczone ani zgrupowane razem.
Zmuszanie Puszkina
Puszkinia doskonale nadaje się do forsowania w pomieszczeniach, a jej piękne kwiaty można zobaczyć już zimą. Do destylacji wybiera się kilka żarówek. Sadzi się je w listopadzie w doniczce o średnicy od 13 do 15 centymetrów i wysokości około 7 centymetrów. Wlewa się do niego mieszankę gleby, która obejmuje próchnicę liści, piasek rzeczny i ziemię darniową, pobierane w stosunku 1: 1: 2. Pojemnik wyjmuje się na 8-10 tygodni w ciemnej piwnicy, gdzie temperatura powietrza nie powinna przekraczać 10 stopni, a wilgotność powinna wynosić około 85-90 procent. Następnie zostaje wyniesiona do dobrze oświetlonego pomieszczenia, w którym nie powinno być cieplej niż 15 stopni, a kwiat trzeba będzie podlać. Kwitnienie rozpoczyna się po 14–20 dniach.Zaleca się, aby nie wyrzucać wyblakłej żarówki, ponieważ jeśli odpowiednio się nią zajmiesz, raz po raz zachwyci Cię spektakularnymi kwiatami.
- Protolog: Adams M. F.
Descriptio novi plantarum generis: [łac.] // Nova acta Academiae scientiarum imperialis petropolitanae. - 1805. - Vol. XIV (23 Ianuarii). - S. 164-166.
Opieka Puszkina w ogrodzie
O Puszkinię trzeba dbać w taki sam sposób, jak o inne kwiaty rosnące w ogrodzie. Dlatego należy go systematycznie podlewać, poluzować powierzchnię gleby, usunąć chwasty, nakarmić ją na czas, a także usunąć kwiatostany, które zaczęły więdnąć w odpowiednim czasie. Aby znacznie zmniejszyć liczbę podlewania, pielenia i spulchniania, konieczne jest pokrycie powierzchni terenu warstwą ściółki (torfu). Aby te kwiaty rozwijały się normalnie i miały bardzo efektowny wygląd, należy odpowiednio i systematycznie o nie dbać, np. Jeśli nie usuniesz w porę chwastów, szybko „zmiażdży” delikatne pchnięcie.
Opatrunek górny odbywa się wczesną wiosną. Aby to zrobić, użyj pełnego nawozu mineralnego (na przykład nitrofoski), który jest równomiernie rozłożony na powierzchni terenu, pobierając od 50 do 60 gramów substancji na 1 metr kwadratowy (około kilku garści). W takim przypadku górny opatrunek należy wykonać, nawet jeśli jest śnieg. Po rozmrożeniu gleby w kwietniu i pojawieniu się pędów konieczne będzie poluzowanie naw.
Jeśli wiosna jest sucha, wówczas pushkinia będzie musiała być podlewana, przy czym należy pamiętać, że szczególnie w okresie intensywnego wzrostu blaszek liściowych wymaga podlewania. Latem konieczne jest terminowe pielenie i poluzowanie odstępów między rzędami. W przypadku, gdy krzew żółknie wcześniej niż powinien lub jest dotknięty chorobą, należy go wykopać i zniszczyć.
Uprawa Pushkinii jest dość prosta, z pewnością dostarczy Ci wiele przyjemności podczas kwitnienia wiosną.
Powielanie Pushkinia
Uprawiając Puszkina, trzeba pamiętać, że potrzebuje on systematycznych przeszczepów. Faktem jest, że dorosła żarówka dorasta około 5-7 dzieci w różnym wieku w ciągu 4-5 lat. Rośliny te stają się bardzo zatłoczone, przez co ich efekt dekoracyjny jest znacznie zmniejszony. Podczas przeszczepu dzieci należy oddzielić od cebulki matki. W ten sposób dochodzi do rozmnażania wegetatywnego Pushkinia. Sposób rozmnażania w sposób generatywny (nasienny) opisano powyżej. Gniazdo cebul musi zostać wykopane, a dzieci oddzielone od cebulki rodzicielskiej. Następnie są usuwane do przechowywania, a wraz z nadejściem okresu jesiennego sadzi się je na stałe, zachowując odległość co najmniej 10 centymetrów między cebulami. Eksperci zalecają dzielenie cebul raz na 5 lub 6 lat.
Należy pamiętać, że konieczne jest wykopanie żarówek na czas. Żarówki wykopane przed terminem są bardzo źle przechowywane. Jeśli zostaną usunięte z gleby później niż w terminie porodu, większość dzieci pozostanie w ziemi, ponieważ w tym czasie niezwykle łatwo je odłamać od żarówki matki. Czas, w którym powinieneś zacząć kopać krzak, zależy od stanu jego liści. Gdy tylko wyschną, powinieneś zacząć przesadzać i dzielić. Cebulki należy usunąć z gleby i pozostawić w cieniu do wyschnięcia, a następnie usunąć z nich resztki ziemi i stare korzenie. Rozdzielone dzieci należy sortować według rozmiaru. Duże cebule można sadzić na stałe w otwartej glebie lub używać do forsowania w pomieszczeniach. Małe cebulki należy sadzić na łóżku treningowym. Wszystkie posortowane cebule należy umieścić w lekko wilgotnych trocinach lub torfie i przechowywać w dobrze wentylowanym, chłodnym pomieszczeniu. Tam należy je przechowywać do sadzenia.
Puszkinia sadzi się jesienią w otwartym terenie. Głębokość sadzenia zależy od wielkości cebulki i może wynosić od 5 do 7 cm, przy czym między otworami należy zachować co najmniej 10 cm odstępu.
Taki kwiat jest w stanie rozmnażać się wystarczająco dobrze przez samosiew. Ta metoda rozmnażania Pushkinia jest doskonałą alternatywą dla nasion, najważniejsze jest to, że nie można zapominać o kontrolowaniu tego procesu.
Szkodniki i choroby
Ta roślina może cierpieć na choroby, które dotykają rośliny o małych cebulach i bulwiastych. Na przykład, jeśli na naziemnych częściach krzewu pojawią się brązowe plamy, oznacza to, że jest dotknięty szarą zgnilizną, której czynnikiem sprawczym jest grzyb Botrytis. Jest to dość niebezpieczna choroba, ponieważ ten grzyb jest wszystkożerny i może szybko infekować inne rośliny. Jako środek zapobiegawczy, eksperci zalecają podlewanie krzewu, aby zapobiec spadaniu płynu na powierzchnię liści, nie przepełniać pistoletu azotem, a także jak najszybciej wykopać i zniszczyć dotknięte okazy. W początkowej fazie rozwoju choroby do jej zniszczenia stosuje się takie środki jak: Champion, płyn Bordeaux, Topaz czy Cuproxat. Jeśli okaz jest bardzo mocno dotknięty, do jego przetworzenia stosuje się Skor, Previkur lub Fundazol.
Dość niebezpieczne jest również uszkodzenie rośliny przez zgniliznę bulw, podczas gdy czynnikiem wywołującym takie choroby są różne grzyby. W zarażonych krzakach podstawa blaszek liściowych zmienia kolor na żółty, następnie choroba przenika do samej żarówki, z której na jej powierzchni powstają plamki o brązowawo-czerwonym kolorze. Prowadzi to do śmierci żarówki. Ta infekcja może utrzymywać się w glebie przez długi czas. Aby uratować roślinę, należy ją w odpowiednim czasie leczyć środkiem zawierającym miedź. Przed posadzeniem cebuli należy ją dokładnie zbadać, jeśli budzi najmniejsze wątpliwości, lepiej ją zniszczyć.
Puszkinia jest również podatna na choroby, takie jak achelenchoides. Z tego powodu łuski cebuli brązowieją, pojawia się zgnilizna pierścieniowa. Również w pobliżu dna na powierzchni cebulki tworzą się bladobrązowe nekrotyczne plamki. W dotkniętym buszu występuje opóźnienie w rozwoju i utrata dekoracyjnego wyglądu. Wszystkie chore cebulki należy spalić, a przed posadzeniem zdrowych zanurzyć je na chwilę w lekko gorącej (około 43 stopni) wodzie.
Żarówki rośliny mogą uszkodzić myszy, aby je wypędzić, na miejscu układa się przynętę z trucizną. Niebezpieczeństwo dla takiego kwiatu reprezentują również roztocza korzeni łąkowych, które wnikają w cebulki, gryząc ich dno. Zjadają wewnętrzne łuski, co powoduje gnicie lub wysychanie cebulek. W celach profilaktycznych cebulki należy przed sadzeniem potraktować preparatami owadobójczymi. Jeśli istnieje poważne ryzyko infekcji, puszkin jest leczony tymi samymi lekami na miejscu.
Jak właściwie dbać o roślinę
Opieka nad przedstawicielem rodziny szparagów nie wymaga dużego wysiłku i wiedzy. Wszystkie czynności są proste: codzienne nawilżanie gleby, spulchnianie gleby, wyrywanie chwastów, okresowe karmienie i usuwanie martwych kwiatostanów.
- Jeśli nie ma czasu na ciągłe utrzymywanie wilgoci, warto zastosować sztuczkę - przykryj powierzchnię ziemi niewielką warstwą ściółki.
- Warto poważnie potraktować proces pielęgnacji i monitorować wzrost trawy, która może zakłócać proces wzrostu kwiatów.
- Zapewnij pokarm uzupełniający na pierwsze wiosenne dni. Jako nawóz pogłówny stosuje się nawozy mineralne, które należy rozprowadzać na otwartym polu w równej warstwie. Nie należy przerywać żywienia uzupełniającego nawet w przypadku opadów atmosferycznych.
- Po rozmrożeniu działki i pojawieniu się pierwszych pędów konieczne jest zaopatrzenie gleby w tlen poprzez jej poluzowanie.
- Wszystkie odmiany Pushkinia muszą mieć zapewnioną wystarczającą wilgotność, jeśli wiosenne dni są rzadkie.
- Ciepły sezon wymaga starannego pielenia i poluzowania gleby między rzędami kwiatów.
- Jeśli zauważono zmianę w wyglądzie rośliny, na przykład żółknęła, zaczęła umierać, należy ją pilnie wykopać. Ziemia, na której rosła chora roślina, jest uprawiana, a cebule spalane.
Dorosła roślina zachwyci każdego mieszkańca lata i hodowcę swoim pięknem i niezwykłym wyglądem.
Gdzie i jak rośnie
Puszkinia można znaleźć na obszarach suchych i skalistych. Najczęściej występuje na Kaukazie i w Azji Mniejszej. Puszkinia kwitnie około kwietnia, tuż po stopnieniu śniegu. Kwiatostany kwitną od około dziesięciu dni do trzech tygodni.
Pushkinia to wieloletnia roślina, która większość życia spędza w stanie uśpienia. W tym jest podobny do Chionodox, Galanthus i Camassia. Rośliny z tym cyklem życiowym nazywane są efemerydami. Sama roślina jest wybredna i spokojnie rośnie w ogrodach skalnych i skalniakach, parkach krajobrazowych i dzikich ogrodach. Ze względu na to, że Pushkinia jest dość niewielka, idealnie nadaje się do uprawy w domu w ogrodzie lub doniczkach.
Popularne odmiany
Wśród wielu odmian popularne są następujące.
Alba
Jedna z rzadkich odmian libańskiego Puszkina nazywa się Alba. Jego charakterystycznymi cechami są śnieżnobiały kolor i obecność wyrazistej niebieskiej linii na żyłce płatka. Kwiatostany są owalne, a liście cienkie, liniowe.
Libanotyka
Innym podgatunkiem libańskiego Puszkina jest Libanotika. Ta roślina przyciąga uwagę dużymi kwiatami o pięknym niebieskim odcieniu.
Choroby i szkodniki
Kwiat Puszkina jest podatny na takie niebezpieczne choroby, jak szara zgnilizna i infekcja grzybicza. Oznaki szarej zgnilizny pojawiają się w postaci ciemnienia na liściach i łodygach rośliny. Przyczyną choroby jest wszystkożerny grzyb Botrytis, który jest zdolny do przemieszczania się z chorych krzewów i zarażania zarodnikami zdrowych kwiatów.
Zapobiegawczo zaleca się podlewanie rośliny u nasady, unikając kropli wody spadających na liście. Nadmierne stosowanie nawozów azotowych wpływa również negatywnie na wzrost i rozwój Puszkini. Aby zatrzymać rozprzestrzenianie się grzyba, krzewy są traktowane następującymi chemikaliami: Topaz, Champion, Cuproxat lub Bordeaux. W wyjątkowych przypadkach, gdy porażona jest większość nasadzeń wieloletnich, do leczenia stosuje się roztwory Fundazolu i Previkury.
Cebulki kwiatowe również cierpią na gnicie. Jeśli choroba się rozpocznie, liście kwiatu zaczną żółknąć, a skórki cebulek pokryją się brązowawo-brązowymi plamami. Zarodniki grzybów mogą atakować glebę. W walce z grzybami stosuje się leki zawierające miedź. Do sadzenia zaleca się wybieranie najzdrowszych cebul.
Achelenchoides to rodzaj bulwiastej choroby, w której łuski zmieniają kolor i gniją z czasem. Żarówki z widocznymi oznakami choroby należy zniszczyć. Zdrowo wyglądający materiał do sadzenia należy namoczyć w gorącej wodzie przed wysłaniem do ogrodu.
Kwiaty Puszkina przyciągają myszy. Umieszczone na miejscu przynęty odstraszają gryzonie. Oprócz nich cebulki zjadają roztocza łąkowe, które żywią się soczystymi łuskami. Nie stanie się tak, jeśli potraktujesz je produktami owadobójczymi.
Kombinacje krajobrazowe
Pełen wdzięku Pushkinia wygląda harmonijnie na pierwszym planie w parze z innymi pierwiosnkami. Do wiosennego ogrodnictwa klombów jest często używany przez projektantów krajobrazu. Idealnymi towarzyszami dla niej w nasadzeniach grupowych są:
- irysy karłowate;
- chionodox;
- krokusy;
- lasy;
- muscari.
Delikatne białe, lazurowe, błękitne odcienie Puschkinia ozdobią wiejskie rabaty kwiatowe, alpejskie zjeżdżalnie, obramowania ścieżek, kolorowe wiosenne mixborders. Wskazane jest sadzenie go obok bylin kwitnących w maju. Po wyblaknięciu bulwiastej kultury wypełnią puste obszary jasnymi kolorami. Rośliny pięknie prezentują się na tle upraw iglastych, w okolicznych kręgach krzewów lub drzew: staną się kolorowymi akcentami wciąż pustego ogrodu.
Czarujące Pushkinia, tworzące cudownie kwitnący dywan, są ozdobą wiosennych klombów, symbolizując długo oczekiwane nadejście ciepłych dni.
Reprodukcja
Do rozmnażania używa się nasion lub cebul potomnych rośliny.
Posiew
Nasiona do rozmnażania Pushkinia zbierane są pod koniec okresu kwitnienia. Muszą być suszone na świeżym powietrzu i przechowywane do jesieni w chłodnym, ciemnym miejscu. Sadzenie w ziemi odbywa się na głębokości co najmniej 5 cm, w podobnej odległości od siebie, aby rośliny mogły swobodnie rosnąć i rozwijać się.
Żarówki
Cebule zbierane są z Puszkini, która obchodzi 4-5 rocznicę. Odbywa się to po kwitnieniu, zwykle w środku lata. Do sadzenia wybiera się piękne, zdrowe okazy bez uszkodzeń i oznak choroby. Cały materiał należy wysuszyć i przechowywać w chłodnym i ciemnym miejscu.
Cebule Pushkinia sadzi się na głębokość 7 cm, odległość między otworami wynosi 10 cm.
Szkody i przeciwwskazania
W związku z tym nie ma przeciwwskazań do sadzenia puszkina. Jednak dla alergików, którzy często reagują na kwiatostany, pushkinia będzie szkodliwa. Dlatego przed zasadzeniem tej rośliny zwróć uwagę na to, jak na nią reagujesz.
Aby przeprowadzić test, możesz kupić doniczkowy kwiat Pushkinia i umieścić go w swoim pokoju. Lepiej jest to zrobić w okresie, gdy kwiat zaczyna kwitnąć. Jeśli reakcja nie pojawi się w ciągu dwóch dni, wszystko jest w porządku i możesz trzymać tę roślinę przy sobie lub nawet uprawiać ją w swoim ogrodzie.
Odmiany Puszkina i ich zdjęcia
Obecnie odmiany Pushkinia są reprezentowane przez kilka rodzajów tej rośliny, nadających się do zagospodarowania działek przydomowych i projektów krajobrazu. Na tej stronie dalej można zobaczyć odmiany armat ze zdjęciami i krótkimi opisami cech botanicznych.
Libański Puszkin lub Libanotyczny Puszkin
Pushkinia Lebanese to wiosenny kwiat z rodziny. Jego wysokość nie różni się od innych gatunków - nie więcej niż 20 centymetrów długości. Zaczyna kwitnąć wcześniej niż inne odmiany Pushkinia - od kwietnia do końca maja.
Różnica między gatunkiem libańskim a głównym to ostre dwuzębne korony i większe kwiaty (w porównaniu z gatunkiem głównym). Ponieważ kwitnie bardzo wcześnie, w kompozycjach ogrodowych są używane z własnym rodzajem - jako duże plamy w ogrodzie kwiatowym, jako żywa granica itp.
Nie najjaśniejsze kolory pushkinia libanotika będą się świetnie prezentować na tle rockery. Jeśli masz mało miejsca i nie ma możliwości stworzenia kompozycji kwiatowej z wcześniej kwitnących, to możesz je również połączyć z bylinami - będą razem wyglądały dość harmonijnie.
Ponadto plamy w kolorze biało-niebieskim będą wspaniałą wiosenną ozdobą każdego mixbordera - mogą stanowić ożywienie lub podkreślenie idei Twojego ogrodu kwiatowego.
Pushkinia alba
Alba Pushkin to rodzaj libańskiego Puszkina (lub Libanotycznego Puszkina). Jest to bardzo rzadki gatunek o śnieżnobiałych kwiatach i niebieskiej linii wzdłuż żyły.
Ogólnie roślina jest bezpretensjonalna i dobrze rośnie zarówno na słońcu, jak iw półcieniu. Żarówki tej odmiany osiągają średnicę dwóch centymetrów. Liście o szerokości do jednego centymetra i długości do 15 centymetrów są liniowe.
Kwiatostany są zbierane w kształcie owalu i zawierają 12-15, a czasem 30 opadających kwiatów. Na jednej żarówce znajduje się od dwóch do czterech szypułek.
Natalia
Witam wszystkich, mam na imię Natasza! Uwielbiam rośliny i dekoracje. Wykonuję floraria, zbieram kolekcje roślin, prowadzę apteczny „ogród warzywny”, a także prowadzę bloga lovgarden dla wszystkich, których tematyka ogrodu, warzywnika i roślin pasjonuje się tak samo jak ja.
Przygotowanie miejsca lądowania
Skład gleby tak naprawdę nie ma znaczenia, ale pierwiosnek nie może nie reagować na gleby czarnoziemskie z dobrym drenażem z większymi kwiatostanami. Jak w przypadku większości roślin bulwiastych, nadmierna wilgoć jest niepożądana dla systemu korzeniowego.
Sadzenie i opuszczanie Pushkinia - wideo
Ważny!!
Przygotowując miejsce do sadzenia Pushkinia, szczególną uwagę zwraca się na usuwanie chwastów, w przeciwnym razie mogą one spowodować znaczne szkody dla przyszłej grupy wiesiołka.
Ściółkowanie pomoże w przyszłości zwalczyć chwasty. Dorosłe rośliny wymagają karmienia wczesną wiosną. Do tych celów nadaje się nitroammofoska, którą można nakładać na ziemię natychmiast po zniknięciu pokrywy śnieżnej. Jeśli pozwala na to sadzenie, wówczas między pędami przeprowadza się ostrożne poluzowanie gleby. Puszkin potrzebuje dodatkowego podlewania tylko podczas obfitego kwitnienia.
Glebę przed sadzeniem Pushkinia należy nawozić.
Podczas kopania gleba jest oczyszczana z traw odmianowych i wzbogacana w następujące składniki (na 5 m2):
- azotan amonu - 40-60 gr .;
- superfosfat - 50-70 gr.;
- chlorek potasu - 30-50 g;
- wiadro próchnicy.
Sadzenie wiesiołka można wykonać za pomocą cebul lub nasion.
Pochodzący z Kaukazu - najważniejszy punkt wiosennych plantacji
Pierwsze dni budzenia się natury z zimowego snu to okres kwitnienia cebulek. Wśród nich - wdzięczna Pushkinia, przyciągająca ozdobne biało-niebieskie kwiatostany. Puschkinia należy do podrodziny chrząszczy leśnych. Ze względu na podobieństwo kwiatostanów nazywany jest również hiacyntem karłowatym. Miniaturowa bulwiasta bylina wygląda spektakularnie w nasadzeniach grupowych wiosennych.
Kultura wczesnego kwitnienia została nazwana przez profesora botaniki Michaiła Adamsa na cześć rosyjskiego chemika hrabiego Musina-Puszkina. Miniaturową bulwiastą roślinę naukowcy odkryli podczas wspólnej wyprawy po górskich zboczach Kaukazu. Przedstawiciel rodziny szparagów stanie się ozdobą wiosennego ogrodu, dopełnieniem domków letniskowych, skalniaków, ogrodów skalnych, skalistych wzgórz z niebiesko-białymi kwiatostanami.
Skuteczna uprawa Pushkinii z nasion i cebul!
Uprawa Pushkinii z nasion zajmie dużo czasu - ogrodnicy twierdzą, że pierwsze kwiaty pojawiają się na niej dopiero cztery lata po posadzeniu i wysianiu nasion. W końcu, aby nasiona choć trochę wykiełkowały, zajmuje im to co najmniej miesiąc.
Najpierw wysiewa się je w pojemnikach i trzyma w mieszkaniu lub szklarni. Po chwili przenosi się je w chłodniejsze miejsce w cieniu i przy ścianie - najczęściej preferowane są okna od strony północnej, po czym pojemnik przykrywa się szkłem lub polietylenem.
Nie zapomnij o ciągłym sprawdzaniu poziomu wilgotności gleby i nie przegap pojawienia się sadzonek. Po przygotowaniu pierwszych sadzonek można je umieścić na otwartym terenie.
Jednak uprawa maskonury z nasion jest nie mniej skuteczna niż z cebul, ponieważ dzięki tej metodzie właściwości dekoracyjne są lepiej zachowane.
Z żarówki kwiat rozmnaża się jesienią, kiedy liście już odpadły. Żarówki są pobierane z buszu nie częściej niż raz na dwa lata.
Spójrz dalej na zdjęcie Pushkinia wyhodowanej z nasion przez sadzonki i z cebulek, dzieląc je:
Użyj w projektowaniu krajobrazu
Pushkinia jest bardzo dekoracyjna. Świetnie wygląda na rabatach w połączeniu z innymi wczesnymi roślinami kwitnącymi. Możesz sadzić kwiat w skalniakach. Możesz dowiedzieć się, jak zrobić skalniak własnymi rękami, czytając odpowiedni artykuł na naszej stronie internetowej.
Jeśli miejsce jest małe, możesz umieścić roślinę w ogrodzie kwiatowym z bylinami.W mixborders świetnie prezentują się Pushkinia z Proleskaya i Chionodox. Ponadto prezentowane kwiaty niezawodnie ochronią hiacynt karłowaty przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.
Doskonałą opcją jest umiejscowienie armaty wokół kręgów pni drzew. Wiosną nie ma jeszcze liści, co oznacza, że kwiaty nie zasłaniają. Jesienią ważne jest, aby nie uszkodzić pistoletu, wykopując ziemię w pobliżu drzew. Roślina świetnie wygląda w pobliżu porzeczki. Prezentowane gatunki nie przeszkadzają sobie nawzajem.
