Właściwe domowe leczenie świerzbu kotów

Rodzaje świerzbu roztoczy

Choroba wywołuje kilka rodzajów pasożytów. Objawy są podobne, lokalizacja kleszcza jest inna.

• Świerzb sarkoptyczny. Czynnikiem sprawczym jest Sarcoptes scabiei lub swędzenie. W większości przypadków pasożytuje na ludziach, psach i rzadko dotyka kotów. Główne objawy to wypadanie włosów na brzuchu, kufie, za uszami, na łokciach.
• Świerzb. Chorobę wywołuje kleszcz Notoedres cati. Mikroskopijny pasożyt początkowo osiada na twarzy i uszach. Silne, uporczywe swędzenie powoduje ciągłe drapanie kota, co pogarsza przebieg choroby. Infekcja przenika przez krwawe rany, a jeszcze więcej roztoczy świerzbu osiada.
• Demodectic mange. Forma świerzbu nie jest powszechna dla kotów. Psy o słabej odporności są chore. Czynniki wywołujące zakażenie - Demodex folliculorum, Demodex brevis są stale obecne na ciele kotów, ale nie powodują szkód.
• Otodektoza. Świerzb uszny jest wywoływany przez roztocze Otodectes cynotis. Pasożyt osiada w kanałach słuchowych, odżywia się wydzielinami, wykonuje liczne ruchy. Przy długotrwałej infekcji kanał słuchowy jest całkowicie zamknięty, kot traci słuch.

Wszystkie rodzaje świerzbu roztoczy są wysoce uleczalne. Do terapii stosuje się specjalne leki, środki ludowe. Zdjęcie roztocza świerzbu u kotów przedstawiono poniżej.

Objawy choroby, diagnoza

Nie można zobaczyć pasożyta gołym okiem. Aby potwierdzić diagnozę, musisz zeskrobać dotknięte obszary skóry. Możesz przewidzieć obecność roztocza swędzącego na podstawie następujących objawów:

• niepokój;
• drażliwość;
• senność lub bezsenność;
• utrata apetytu;
• utrata masy ciała;
• drapanie skóry;
• łysienie poszczególnych obszarów, wypadanie włosów;
• obecność ropni, wrzodów, stanów zapalnych;
• obecność ropy, wydzielina w małżowinie usznej.

Świerzb u kotów
Diagnoza rozpoczyna się od zbadania zwierzęcia. Jeśli kot ma oznaki uszkodzenia skóry, uszu, należy skonsultować się z weterynarzem.

Świerzb u kotów jest częstym zjawiskiem, ale pasożyt ten dotyka głównie chore, osłabione zwierzęta o niskiej odporności. Często dotyczy to kociąt w różnym wieku.

Leczenie świerzbu u kotów

Środki terapeutyczne mają na celu wyeliminowanie objawów, zniszczenie pasożyta i wzmocnienie odporności. Profesjonalne preparaty na roztocze świerzbu produkowane są w postaci kropli, tabletek, maści, kremów, balsamów, sprayu. Środki wzmacniające funkcje ochronne organizmu - Gamavit, Tetravit. Dawkowanie dobierane jest indywidualnie. Wybór konkretnych środków przeciwpasożytniczych zależy od rodzaju roztocza świerzbu.

• Siarka wapienna (LymDip). Roztwór nakłada się raz w tygodniu. Kurs składa się z 6 zabiegów. Aby zwiększyć skuteczność leku, w miejscach największej infekcji odcina się wełnę. Przed potraktowaniem kota siarką zaleca się umycie go szamponem keratolitycznym. Koszt siarki od 10 rubli.
• Iwermektyna (Ivomec). Lek stosuje się codziennie przez 5 dni. Po miesiącu kot całkowicie wraca do zdrowia. Cena od 400 rubli.
• Amitraz (mitaban). Zabieg trwa 2 tygodnie, przez cały ten czas lek stosuje się 8 razy. Powoduje szereg skutków ubocznych, dlatego nie należy go stosować u chorych, osłabionych zwierząt, kociąt. Koszt wynosi 40 rubli.
• Selamektyna (REWOLUCJA). Produkt na bazie awermektyny, całkowicie bezpieczny dla kotów. Szybko się wchłania, prawie natychmiast łagodzi objawy. Aby pozbyć się świerzbu, aby zniszczyć świerzb, wystarczy 1 zabieg. Cena to około 300 rubli.
• Emulsja benzoesanu benzylu. Wcierać w dotknięte obszary skóry co 3 dni przez 2 tygodnie. Eliminacja nieprzyjemnych objawów następuje już po pierwszym zabiegu. Średnio 100 rubli.

Leczenie świerzbu u kotów

Jako dodatkową terapię przepisuje się Stop Swędzenie. Jest produkowany w postaci zawieszenia. Normalizuje produkcję sebum. Wstrzyknięty strzykawką bez igły w pysk kota. W przypadku świerzbu ucha krople dla kotów Iwermektyna, Akaromektyna są wlewane do obu uszu, posmarowane Otoferolonem, Stronghold.

Środki zapobiegawcze

Aby nie dopuścić do zarażenia pupila roztoczami swędzącymi warto ograniczyć jego kontakt ze zwierzętami ulicznymi.

Przynajmniej raz na pół roku zaleca się profilaktyczną obróbkę wełny z ektopasożytów za pomocą przeciwpasożytniczych kropli, roztworów, sprayów na bazie selamektyny.

Profilaktycznie podczas kąpieli stosuje się specjalne szampony dla zwierząt oraz środki owadobójcze, które można nabyć w aptece weterynaryjnej, przychodni weterynaryjnej lub sklepie zoologicznym. W tym samym celu możesz kupić specjalną obrożę dla kota.

Po każdym spacerze sprawdzaj sierść zwierzęcia. Nie zapomnij o zabiegach higienicznych i wspomagaj organizm zwierzaka produktami wzmacniającymi układ odpornościowy. Aby to zrobić, wprowadź do diety kota kompleksy mineralne i witaminowe.

Kleszcze nie przeżywają, jeśli dom jest regularnie czyszczony, sprzątany i myty. Środki zapobiegawcze mogą pomóc zminimalizować ryzyko wystąpienia świerzbu u Twojego zwierzaka. Zadbaj w stu procentach o swojego kotka, a wtedy kleszcz raczej nie będzie w stanie osiedlić się przez długi czas w jej futrze i twoim domu.

Leczenie domowe środkami ludowymi

Istnieje kilka sprawdzonych przepisów, które mogą pomóc w leczeniu świerzbu:

• W stosunku 1: 3 rozcieńczyć czarny proszek lub proszek siarki w kefirze. Dokładnie wymieszaj, pozostaw w ciemnym miejscu na 3 godziny. Dotknięte obszary skóry są leczone raz dziennie. Pozostałości zmywa się wodą, wyciera serwetkami, ponieważ produkt bardzo mocno wysusza skórę.
• Przetrzyj skórę chorego kota maścią siarkową, popiołem. Zawiń folią na 15 minut. Procedura jest powtarzana 3 razy dziennie. Po 5 dniach leczenie jest kontynuowane z istniejącymi objawami świerzbu.
• Smalec, mydło do prania, dziegieć są mieszane w równych proporcjach. Dodaj podwójną porcję siarki. Masę nałożyć na ciało kota, po pół godzinie zetrzeć serwetkami. Przebieg terapii trwa około tygodnia.

Przeglądy leczenia

Jak długo należy leczyć chorobę, za pomocą jakich środków, zależy od rodzaju roztocza świerzbu, wieku kota i indywidualnych cech. Czasami lekarze przepisują złożoną terapię.

Świerzb u kotów

Kociakowi przepisano całą gamę leków do leczenia świerzbu: Lamisil w tabletkach, Vakderm, Gamavit, maść Clotrimazole. Następnie dodali antybiotyk, hemobalans, szampon Lamisil. Zaczęła tym wszystkim wypychać zwierzę. W ciągu 5 dni sytuacja tylko się pogorszyła. Podejrzenie, że to z powodu skutków ubocznych wszystkich tych leków. Potem zaczął wątpić w poprawność leczenia - przepisywano pasożytnicze świerzbowce, leki przeciwgrzybicze.

Na naszym podwórku mamy bezdomnego kota. Kilkakrotnie ludzie próbowali go do nich zabrać, ale on znowu wybiega na ulicę. W zeszłym roku złapałem świerzba i zrobiło mi się żal biedaka. Wyleczony zastrzykami Otodectin. Nie dali mu nic więcej.

Do leczenia kota kupiłem lek Ivermek. Nakłułem zastrzyki. Wyleczony w tydzień. Kąpałem się też w Nizoralu. Weterynarz zalecił krople Stronghold. Nie znalazłem go w aptekach w naszym mieście, nie chciałem zamawiać przez internet - długo czekać. Ivermek pomógł.

Po udanej terapii ważne jest przestrzeganie środków zapobiegawczych, nie rozwija się odporność na roztocza świerzbu.

Każdy właściciel prędzej czy później napotyka swędzenie u swojego zwierzaka. Główną przyczyną swędzenia są pasożyty - pchły. Ale to nie jedyny powód, dla którego kot może aktywnie swędzieć. Świerzb u kotów jest wywoływany przez roztocze żyjące w naskórku. Oprócz kotów kleszcz atakuje skórę psów i szczurów.

Swędzenie jest spowodowane działaniem roztoczy na skórze Twojego zwierzaka. Pasożyt wgryza się w naskórek kota, tworzy sieć mikropasaży, w których następnie się rozmnaża. Dlatego świerzb u kotów jest chorobą pasożytniczą! Istnieje kilka rodzajów pasożytów, które powodują swędzenie u zwierzęcia, przebieg choroby, lokalizacja i leczenie będą zależały od jej rodzaju. Są takie typy:

• Świerzb, a choroba świerzbu skórnego (świerzb uszny). Znajduje się na uszach, brzuchu i stawach zwierzęcia. Najważniejszym objawem, na podstawie którego można ocenić, że zwierzę ma świerzb skórny, jest swędzenie w uszach. Pierwszym testem będzie badanie mikroskopowe.
• Notoedres, choroba - notoedrosis. Najbardziej zaraźliwa forma świerzbu, łatwo przenosi się na inne zwierzęta i ludzi. Choroba zaczyna się na twarzy i szybko rozprzestrzenia się po całym ciele.
• Cheyletiella, cheyletielloza jest najbardziej zauważalną chorobą właściciela. Oprócz silnego swędzenia zwierzę ma łupież i czerwone plamy na ciele.

Jak znaleźć przyczynę swędzącej skóry i pomóc swojemu zwierzakowi?

Niestety, nawet weterynarzowi nie zawsze łatwo jest ustalić przyczynę swędzenia. Czasami potrzebne jest szczegółowe badanie, aby wyciągnąć ostateczny wniosek i postawić diagnozę. Jako właściciel zwierzęcia możesz ułatwić swojemu weterynarzowi dostarczenie szczegółowych informacji na temat sytuacji Twojego kota i jego historii medycznej. Na przykład, jeśli swędzenie pojawia się sezonowo tylko w określonych porach roku, prawdopodobnie kot ma reakcję alergiczną na pyłki drzew lub traw. W takim przypadku można podejrzewać atopowe zapalenie skóry. A może kot szczególnie mocno swędzi, jeśli zjadł określony pokarm? A może ma pchły? W rzeczywistości istnieje wiele możliwych powodów, każdy szczegół ma znaczenie!

Ponadto samo swędzenie może powodować osobną chorobę, jeśli kot uszkodzi skórę ciągłym drapaniem. Uszkodzona skóra nie chroni zwierzęcia przed patogennymi mikroorganizmami, dlatego dochodzi do wtórnej infekcji: skóra staje się czerwona i zaogniona, pojawiają się ogniska łysienia, grudki itp.

Nie ryzykuj zdrowia swojego czworonożnego przyjaciela! Próby samoleczenia mogą mieć niepożądane i nieprzewidywalne skutki! Skontaktuj się z lekarzem weterynarii dermatologiem, aby uzyskać pomoc.

Objawy

Świerzb u zwierzaka jest bardzo trudny do nie zauważenia! Przede wszystkim kleszcz sprawia, że ​​kot chce się drapać. Chorobie towarzyszy również zespół innych objawów, które powinny zwrócić uwagę właściciela.:

• wypadanie włosów na dużych obszarach, zaczynając od głowy i uszu
• zadrapania i rany na skórze
• kot cały czas swędzi
• ciemne skórki w miejscu drapania
• Napinanie skóry
• najpierw dotyczy to głowy, uszu, kufy, następnie brzucha i reszty ciała
• utrata apetytu, odmowa ulubionych przysmaków
• zmęczenie, osłabienie
• zmniejszona aktywność

W ciężkich, zaniedbanych przypadkach symptomatologia ta jest widoczna gołym okiem, na początkowym etapie właściciela powinien przyciągać swędzenie i niepokój kota.

Aby dokładnie zdiagnozować chorobę i umówić się na leczenie, konieczna jest wizyta u weterynarza! Ważną częścią diagnozy jest zeskrobanie skóry kota. W żadnym wypadku nie należy ignorować choroby, ponieważ osoba może zarazić się świerzbem od kota! Jeśli choroba zostanie rozpoczęta, doprowadzi to do wyczerpania kota, uszkodzenia krwi i śmierci zwierzęcia.Czasami inne choroby mają podobne objawy jak świerzb: alergie pokarmowe, niedobory witamin o różnym charakterze.

Leczenie świerzbu

Leczenie świerzbu u kotów jest prawie zawsze możliwe w domu. Dopiero na najtrudniejszych etapach lekarz poleca szpital. Do leczenia stosuje się zarówno zastrzyki, jak i maści, różne krople. Tylko wykwalifikowany lekarz powinien przepisywać leki. zastrzyki i maści są niezwykle toksyczne nie tylko dla pasożytów, ale także dla samego zwierzęcia.

Niedroga i łatwa w użyciu metoda leczenia zwierzęcia na świerzb. W tym celu stosuje się preparaty na bazie maści siarki lub awersektyny.

Jak znaleźć skuteczny lek przeciw swędzeniu kota?

Wybór skutecznego leku na swędzenie u kota jest uważany za odpowiedzialne wydarzenie, ponieważ zależy od tego, czy zwierzę będzie cierpieć, czy nie. Jest to szczególnie prawdziwe w sytuacjach związanych z chorobami pochodzenia grzybowego i bakteryjnego, w których zwierzęta swędzą na wrzody i krew. Sytuację komplikuje jeszcze bardziej alergiczne swędzenie, które może być spowodowane nie tylko bezpośrednim kontaktem z potencjalnym alergenem, ale także niewłaściwie dobraną dietą.

Leczenie metodami ludowymi

W leczeniu łagodnych stadiów można zastosować metody alternatywne. Jednak gwarantowane wyleczenie daje tylko oficjalne metody leczenia.

Kefir z prochem.

Tę mieszankę przygotowuje się w stosunku 1: 3, dokładnie wymieszaj i pozwól jej się podgrzać. Stosuj na łysinę raz dziennie. Po odczekaniu do wyschnięcia dokładnie spłucz.

Lekarstwo babci.

Mieszankę siarki, smoły brzozowej, smalcu i pokruszonego mydła do prania w stosunku 2: 1: 1: 1 nakłada się na dotknięte obszary raz dziennie przez 15-20 minut, następnie całkowicie usuwa się serwetką i spłukuje miejsce aplikacji . Nie zaleca się używania dłużej niż siedem dni.

• Mieszanka lauru i oliwy z oliwek.
• Zmiażdżone liście laurowe miesza się z oliwą z oliwek, tworząc gęstą papkę. Gotową mieszankę nakłada się na skórę 3 razy dziennie, aż do całkowitego wyzdrowienia. Przechowywać w lodówce.

Zapobieganie świerzbowi u zwierząt domowych

Świerzb jest chorobą kontaktową i łatwo przenosi się przez kontakt chorego zwierzęcia ze zdrowymi zwierzętami domowymi lub ludźmi. Aby wykluczyć infekcję, należy przestrzegać kilku prostych zasad.:

• Jeśli w otoczeniu zwierzęcia pojawią się zwierzęta z objawami świerzbu, należy natychmiast przerwać wszelki kontakt. Podczas drapania chore zwierzę może szczotkować kleszcze na ziemię lub od razu do twojego zwierzaka.
• Stosowanie kropli i obroży od pasożytów, jeśli zwierzęta chodzą po ulicy i mają kontakt ze zwierzętami innych ludzi. Obrożę należy zmieniać zgodnie z instrukcją (najczęściej co 90 dni), a krople wkraplać co 2-3 tygodnie.
• Leczenie siedliska zakażonego zwierzęcia i wszystkich przedmiotów używanych przez kota. Obejmuje to miski, zabawki i pościel, na które należy zwrócić szczególną uwagę. Należy je traktować środkami dezynfekującymi i wystawiać na działanie wysokich temperatur, aby zabić pasożyty i zapobiec ponownemu zakażeniu.
• Zbilansowana dieta. Pasożyty żywią się krwią zwierzęcia, więc istnieje duże ryzyko ogólnego wyczerpania organizmu. Konieczna jest zbilansowana dieta, do wspomagania organizmu można stosować kompleksy witaminowo-mineralne.

Jak prawidłowo leczyć nużycę u zwierząt

Jeśli chodzi o ogniska nużycy, są one w większości eliminowane za pomocą terapii, która jest wykonywana w kompleksie:

• Początkowo skuteczną eliminację kleszczy przeprowadza się poprzez odkażenie powierzchni skóry kota.
• Do stosowania miejscowego w większości przypadków stosuje się roztwory zalecane przez lekarza weterynarii.
• Aby organizm kota mógł samodzielnie przeciwstawić się roztoczowi świerzbu, uważa się za właściwe stosowanie różnych immunostymulantów. Tak więc, jeśli układ odpornościowy zwierzęcia jest wystarczająco silny, wówczas kuracja będzie skuteczniejsza, a efekt z niego znacznie stabilniejszy.
• Jeśli na skórze kota występuje bardzo silne zapalenie, wówczas w tym przypadku stosuje się specjalne maści, aby całkowicie go wyeliminować, powinny być przepisywane wyłącznie przez lekarza weterynarii.

„Jeśli chodzi o główne działanie tych leków, to w większości przypadków eliminują one nie tylko ognisko choroby, ale także skutecznie łagodzą proces zapalny na powierzchni warstwy naskórka kota”.

Pytanie, czy świerzb jest przenoszony z kota na osobę, pozostaje otwarte, ponieważ na pierwszy rzut oka całkowicie niemożliwe jest ustalenie, jaki rodzaj roztocza świerzbu obserwuje się u twojego zwierzaka. Dlatego gdy tylko kot zacznie drapać skórę, należy natychmiast zwrócić się o poradę do wysoko wykwalifikowanego lekarza weterynarii, co również pozytywnie wpłynie zarówno na przebieg choroby, jak i na szybkość jej całkowitej eliminacji.

Objawy

Najczęściej kleszcze pojawiają się najpierw na uszach i głowie zwierzęcia, a następnie rozprzestrzeniają się po całym ciele kota. Główne objawy kliniczne świerzbu to:

1. Swędzenie skóry. Jest to spowodowane żywotną aktywnością kleszczy, które gryzą zwierzę, piją jego krew i poruszają się po drogach swędzących. Wszystko to prowadzi do tego, że kot nieustannie swędzi i liże dotkniętą skórę.

2. Wypadanie włosów. Najpierw uszy zwierzęcia łysieją, a następnie włosy zaczynają wypadać na głowie i szyi. Stopniowo proces ten przenosi się na inne części ciała i narastają obszary łysienia.

3. Zaczerwienienie skóry w miejscach wprowadzenia pasożytów, pojawienie się strupów i łusek na jej powierzchni.

4. Pojawienie się zadrapań, ropni i drobnych wysypek, które nieleczone zaczynają się jątrzyć. Po otwarciu ropni na skórze pozostają ciemne strupy.

5. Gdy kleszcz znajdzie się blisko węzłów chłonnych, obserwuje się ich wzrost.

Jeśli świerzb nie jest leczony, mogą wystąpić różne powikłania, na przykład dodanie wtórnej infekcji, która pogarsza rokowanie choroby.

Kot czesze się, aż zacznie krwawić i mocno swędzi.

Istnieje wiele chorób, w których kot drapie się, aż do pojawienia się wielu strupów krwi i ran. Przyczynami pojawienia się objawu mogą być zarówno czynniki zewnętrzne, jak i wewnętrzne.

Zewnętrzne obejmują różne choroby dermatologiczne i zakaźne, a także infekcje pasożytami. Czynniki wewnętrzne obejmują patologie nerek, układu sercowo-naczyniowego i narządów przewodu pokarmowego.

Robaki (robaki)

Helminthiases to rozległa grupa chorób wywoływanych przez inwazję pasożytniczych robaków. Istnieje wiele patogenów, które wpływają na narządy wewnętrzne kotów. Zakażenie z reguły odbywa się drogą kałowo-ustną, to znaczy podczas spożywania pokarmów, które miały kontakt z zanieczyszczonymi odchodami, a także przez skażoną glebę i rośliny.

Pasożyt, który dostał się do organizmu kota, w zależności od gatunku, atakuje narządy, najczęściej przewód pokarmowy. Obraz kliniczny jest reprezentowany przez pojawienie się świądu zwieracza odbytu, zwiększony lub zmniejszony apetyt, ogólne objawy zespołu zatrucia - zwierzę staje się niespokojne, sen jest zaburzony, pojawia się letarg i zmniejszona ruchliwość. Wraz z postępem choroby obserwuje się zmianę stolca - pojawia się częsta biegunka, w niektórych przypadkach gołym okiem można zauważyć obecność pasożyta w kale.

Kolejną oznaką obecności pasożyta w organizmie kota jest pogorszenie jakości sierści - linia włosów traci połysk, być może nasilone wypadanie sierści.

Zapalenie wywołane przez bakterie

Silne drapanie na ciele kota może pojawić się na tle zakażenia bakteriami chorobotwórczymi. Patologia rozwija się, gdy zakażone są istniejące rany i otarcia. W dotkniętym obszarze powstaje miejsce miejscowego zapalenia, z rozwojem obrzęku, zaczerwienieniem skóry właściwej, a także pojawieniem się ropni.

Wraz ze spadkiem odpowiedzi immunologicznej może wystąpić ropień.

Obraz kliniczny patologii jest reprezentowany przez swędzenie, wzrost temperatury ciała i zmniejszenie aktywności zwierzęcia. W przypadku braku skutecznej terapii proces patologiczny może prowadzić do rozprzestrzeniania się infekcji.

Pioderma

Piodermia to choroba wywołana zakażeniem skóry bakteriami chorobotwórczymi. Choroba może być zarówno niezależna, jak i wtórna.

Głównym objawem klinicznym choroby jest tworzenie się zmian ropnych na skórze. W tym przypadku kot odczuwa intensywne swędzenie, w wyniku którego drapie ropnie, aż do powstania strupów krwi.

Najczęściej proces zakaźny zlokalizowany jest w okolicy brody, na powierzchni kończyn i na plecach.

Patologicznym procesem może być:

• powierzchowne - infekcja dotyka górnych warstw skóry;
• głęboki - dotyczy to głębokich warstw skóry właściwej, podczas gdy choroba przebiega w cięższej postaci.

Powierzchowna piodermia może być spowodowana rozwojem:

• liszajec - bakterie chorobotwórcze infekują warstwę rogową skóry, tworząc małe ropnie;
• zapalenie mieszków włosowych - infekcja jest zlokalizowana w jamie mieszków włosowych. Najczęściej tę formę obserwuje się u kociąt.

Obraz kliniczny przedstawia zewnętrzna manifestacja w postaci krost na skórze, może pojawić się nieprzyjemny zapach. W dotkniętym obszarze powstaje proces zapalny, z zaczerwienieniem skóry, miejscowym wzrostem temperatury, odpływem wysięku, w wyniku którego sierść zwierzęcia nabiera nieporządnego wyglądu, powstają maty.

Zapalenie ucha środkowego (zapalenie ucha)

Zapalenie ucha środkowego to choroba charakteryzująca się rozwojem stanu zapalnego zlokalizowanego w uchu zewnętrznym, środkowym lub wewnętrznym. Czynnikiem etiologicznym rozwoju choroby jest:

• infekcja bakteryjna;
• infekcja grzybiczna;
• Reakcja alergiczna;
• zarażenie pasożytami.

Obraz kliniczny zależy od przyczyny procesu zapalnego ucha. W przypadku zakażenia kleszczem z reguły dotyczy to ucha zewnętrznego, a na jego powierzchni pojawiają się liczne brązowe strupy, zadrapania i otarcia.

Reakcja alergiczna objawia się na tle kontaktu z alergenem. Oprócz świądu w uszach i rozwoju stanu zapalnego możliwe jest ogólne złe samopoczucie, senność, apatia zwierzęcia, a także uszkodzenie skóry w innych częściach ciała.

Zapalenie ucha środkowego o charakterze bakteryjnym może rozwinąć się jako niezależna choroba z powodu obniżenia stanu odpornościowego. W przypadku uszkodzenia ucha dodaje się wtórną infekcję.

Leeshai (drapie się do krwi)

Liszaj to grupa chorób o różnej etiologii, które objawiają się w postaci małych swędzących guzków na dotkniętym obszarze skóry.

1. Grzybica to choroba wywoływana przez patogen grzybowy z rodzaju Microsporum. Obraz kliniczny charakteryzuje się pojawieniem się jednego lub więcej obszarów łysiny na sierści zwierzęcia. Dotknięta skóra właściwa charakteryzuje się suchością i łuszczeniem się, obecnością małych guzków bez wysięku. Charakteryzuje się silnym świądem, zaczerwienieniem w miejscu lokalizacji patogenu. Rozmiar łysych plam jest różny, od małych wysepek po rozległe obszary zakażenia grzybiczego. Infekcja jest niebezpieczna dla ludzi - przy bliskim kontakcie ze zwierzęciem ryzyko zachorowalności sięga prawie 90%.
2. Różowy porost to choroba, której czynnikiem etiologicznym jest zakażenie wirusem i rozwój alergii. Charakter choroby nie jest do końca jasny. Najczęściej na chorobę narażone są koty z wyraźnym obniżeniem odporności. Czynnikiem ryzyka jest starość i okres do roku, a także obecność chorób przewlekłych. Obraz kliniczny charakteryzuje się tworzeniem łuszczących się różowych form na skórze zwierzęcia o zaokrąglonym kształcie.
3. Łupież pstry charakteryzuje się infekcją grzybiczą warstwy rogowej skóry. Czynnikiem sprawczym jest grzyb z rodzaju Pityrosporum. Objawy kliniczne są reprezentowane przez tworzenie się małych kolorowych plamek na powierzchni ciała kota, pojawienie się świądu, elementy wysypki mogą zniknąć wraz ze spadkiem temperatury otoczenia. Choroba jest przenoszona na ludzi, dlatego jeśli zwierzę jest zarażone tą chorobą, należy podjąć środki bezpieczeństwa.
4. Wszy, roztocza i pasożyty skóry

Pediculosis u kotów jest najczęściej wywoływana przez inwazję wszy Felicola subrostratus. Pasożyty mają aparat kolcząco-ssący, za pomocą którego przebija się skórę, a patogen karmi się krwią. Podczas uszkodzenia skóry właściwej, wesz wstrzykuje związek przeciwzakrzepowy, powodując powstanie miejscowego procesu zapalnego, podrażnienia i swędzenia.

Zmiany odkleszczowe charakteryzują się dużą różnorodnością:

• roztocz uszny jest zlokalizowany w uchu zewnętrznym, ale może przenieść się do wnętrza, a nawet do opon mózgowych, powodując zapalenie mózgu;
• roztocza włosów powodują nużycę. Patogeny to mikroskopijne pasożyty, które niedawno sklasyfikowano jako mikroorganizmy oportunistyczne. Choroba charakteryzuje się pojawieniem się obszarów łysienia na ciele kota, a skóra staje się blada i sucha. Łagodne formy choroby mogą ustąpić samoistnie, dobrze reagują na leczenie. W przypadku infekcji uogólnionej lub postaci młodzieńczej może dojść do uszkodzenia narządów wewnętrznych;
• roztocza podskórne powodują notoedrozę, cheiletiellozę i inne dolegliwości;
• czynnikiem wywołującym świerzb jest świerzbowiec Sarcoptes scabiei. Patogen żyje pod skórą, składa w niej przejścia, w wyniku czego rozwija się silny świąd.

Inne pasożyty skóry to pchły. Osadzając się na skórze kota, patogeny wywołują stany zapalne w wyniku ukąszeń, śliny dostającej się do ran i rozkładu martwych osobników. Te pasożyty mogą wywoływać reakcję alergiczną, a także infekować zwierzę groźnymi chorobami. Pchły przenoszą tularemię, hemobartonellozę i inne choroby zakaźne.

Ważne jest, aby przeczytać o tym, dlaczego pchły mogą pojawić się nawet u kota domowego lub kota.

Alergie

Reakcje alergiczne to niewystarczająca odpowiedź układu odpornościowego na spożycie jednego lub drugiego alergenu. Patologię najczęściej rejestruje się w przypadku żywności, kurzu, chemii gospodarczej. Obraz kliniczny przedstawiają różne zmiany skórne w postaci pokrzywki lub zapalenia skóry. W takim przypadku kot odczuwa silne swędzenie, więc może pojawić się drapanie i rany. W ciężkich przypadkach może wystąpić wstrząs anafilaktyczny, skurcz oskrzeli i inne objawy zagrażające życiu.

Zaburzenia hormonalne

1. Zespół Cushinga to patologia spowodowana zwiększeniem produkcji hormonów steroidowych przez nadnercza lub bezpośrednim systematycznym podawaniem glikokortykosteroidów w leczeniu różnych schorzeń. Hormony nadnerczy odgrywają ważną rolę w wielu procesach zachodzących w organizmie. Wraz ze wzrostem ich stężenia we krwi dochodzi do niepowodzenia we wszystkich typach metabolizmu. Obraz kliniczny charakteryzuje się rozwojem otyłości, występuje wyraźne pragnienie w wyniku naruszenia równowagi wodno-solnej, zwiększa się wydalanie moczu. Występują zanikowe zmiany w mięśniach, matowienie i wypadanie włosów, łupież i swędzenie skóry.
2. Niedoczynność tarczycy to patologia tarczycy lub przysadki mózgowej, w której występuje niedostateczna produkcja hormonów tarczycy odpowiedzialnych za aktywność metaboliczną. Chorobie towarzyszy zmniejszenie aktywności kota, łuszczenie się skóry, swędzenie i wzrost masy ciała. Choroba występuje rzadko u kotów i najczęściej jest spowodowana usunięciem gruczołu tarczowego lub wcześniejszą radioterapią w przypadku nadczynności tarczycy.
3. Cukrzyca to choroba charakteryzująca się wzrostem stężenia glukozy we krwi w wyniku uszkodzenia trzustki lub tolerancji glukozy. Choroba działa ogólnoustrojowo na cały organizm zwierzęcia, w tym na skórę.

Leczenie świerzbu

Przede wszystkim pozbywają się świerzbu, po czym rozpoczynają objawowe leczenie choroby. Najskuteczniejsze leki stosowane w leczeniu świerzbu u kotów to:

Wszystkie mają postać płynu do wstrzykiwań. Oprócz zastrzyków kompleksowa terapia choroby obejmuje czynniki zewnętrzne - spraye i maści.

Aby zwiększyć obronę immunologiczną organizmu zwierzęcia, pokazano stosowanie leku Immunoparasitan. Chroni kota przed ponownym zakażeniem świerzbem.

Aby złagodzić stany zapalne, stosuje się środki zawierające smołę, olej z rokitnika zwyczajnego, siarkę i tak dalej.

Aby przywrócić witalność i zdrowie zwierzęcia, przepisuje się kompleksy multiwitaminowe i mineralne.

Ważne jest przestrzeganie zasad higieny. Wszystkie przedmioty używane przez kota muszą zostać zdezynfekowane. To samo należy zrobić ze wszystkimi miejscami, w których zwierzę bawi się, odpoczywa lub śpi.

Dezynfekcję należy wykonać kilka razy, aż objawy świerzbu całkowicie znikną.

Gdy zwierzę jest chore, lepiej tymczasowo ograniczyć z nim kontakt, ponieważ świerzb może przenosić się ze zwierzęcia na człowieka.

Nie musisz opierać kota o swoje ubranie i dotykać go gołymi rękami. Jeśli w rodzinie są dzieci, konieczne jest całkowite wykluczenie ich kontaktu z chorym zwierzęciem. Na okres leczenia kotu należy przydzielić osobne miejsce, aby choroba nie rozprzestrzeniła się po całym domu.

Zapobieganie swędzeniu

Aby uniknąć rozwoju chorób, którym towarzyszy świąd, należy przestrzegać następujących zasad:

1. Regularnie podawaj swojemu zwierzakowi lekarstwa na robaki, nie karm surowego mięsa i ryb.
2. Po zwróceniu zwierzęcia do domu z ulicy sprawdź, czy nie ma ran i skaleczeń, jeśli zostaną znalezione, potraktuj je środkiem antyseptycznym.
3. Chronić przed kontaktem z zakażonymi zwierzętami.
4. Okresowo dezynfekuj tacę zwierzęcia.
5. Przenieś kota stopniowo na nową dietę.
6. Chroń swojego zwierzaka przed stresem.

Jeśli masz swędzącego kota, musisz udać się do lekarza. Nie możesz samodzielnie próbować zidentyfikować i wyeliminować choroby.

Polecane wpisy

Opis i treść myśliwskiego border terriera

Standard dla wzrostu i wagi rasy Cane Corso według miesięcy

Opis i opieka nad wysoce inteligentną rasą Border Collie

Historia pochodzenia i cechy kota brytyjskiego

Waga Husky i rozmiary według miesiąca

Dlaczego kot zjada swoje kocięta po porodzie?

Co możesz robić w domu?

W większości przypadków główne etapy leczenia kotów świerzbem przeprowadza się w domu. Oczywiście przed rozpoczęciem terapii zwierzę należy pokazać weterynarzowi, który dokona dokładnej diagnozy i zaleci leczenie.

Kąpiele przeciwpasożytnicze są często przepisywane w leczeniu świerzbu. Należy pamiętać, że nie zagrażają one zdrowiu kota, ale mogą uszkodzić niektóre elementy wyposażenia wnętrza (np. Wanny porcelanowe czy akrylowe). Ponadto preparaty na bazie siarki szeroko stosowane w leczeniu świerzbu mają wyjątkowo nieprzyjemny zapach zgniłych jaj.

Podczas wykonywania manipulacji medycznych konieczne jest używanie rękawiczek.Najlepiej byłoby wykąpać kota na świeżym powietrzu i wprowadzić go do domu dopiero po całkowitym wyschnięciu sierści.

Pomoże to zapobiec uszkodzeniom dywanów i mebli, które mogą zmienić kolor na żółty. Kleszcze nie żyją długo poza ciałem żywiciela. Aby zapobiec ponownemu zakażeniu, zwykle wystarczy regularne czyszczenie podłóg w domu, odkurzanie dywanów i pranie odzieży.

Należy pamiętać, że roztocze kociego świerzbu mogą być przenoszone na ludzi, dlatego podczas obchodzenia się z zakażonym zwierzęciem należy zachować środki ostrożności.