Oryginalna dekoracja strefy podmiejskiej: opis i uprawa lilii pająka

Licoris (od łac. Lycoris) to wieloletni krzew kwiatowy, popularnie nazywany lilią pająka. Kwiat charakteryzuje się egzotycznym wyglądem, dzięki czemu znalazł dekoracyjne zastosowanie w ogrodach i parkach kwiaciarni Lycoris jest również uprawiany jako roślina doniczkowa. Ze względu na specyfikę wzrostu kwiatu o lukrecji powstają różne legendy.

Opis botaniczny rośliny

Licoris jest bulwiastym przedstawicielem bylin należących do rodziny Amaryllis. osobliwością kwiatu jest niezwykłość jego życia. Tak więc w sezonie roślina przechodzi przez dwa okresy - kwitnienia i kształtowania krajobrazu. W tym samym czasie kwiat jest najpierw zazieleniony, a gdy tylko pojawią się pierwsze szypułki, liście opadają i zaczyna się kwitnienie. Po utworzeniu suchych szypułek roślina jest ponownie zazieleniona.

U mieszkańców Azji roślina ma znaczenie negatywne, dlatego nosi wiele nazw - kwiat niebiański, kwiat lisa, lilia demona, kwiat piekielny.

Licoris to wysoka roślina, która osiąga wysokość jednego metra. Korzeń Lycoris jest reprezentowany przez cebulkę, która pobiera składniki odżywcze z gleby i kieruje je w górę łodygi. Żarówka ma gęstą kulistą strukturę, koloru czarnego lub brązowego. Średnica cebulki w dorosłej kulturze sięga 5 cm. Powierzchnia korzenia jest pokryta łuskami, jak u tulipana. Po obumarciu liści z podstawy cebulki wyłania się łodyga, która jest wyprostowana, gruba, cylindryczna paczka o wysokości do 90 cm. Powierzchnia łodygi jest naga. Szypułki powstają na końcu łodygi.

Blaszka liściowa lycoris jest podłużną strukturą. Liście są gładkie w dotyku, o gładkich krawędziach. Szerokość blaszki liściowej nie przekracza 5 cm, spotyka się jednak osobniki o szerszych liściach. Liście są skierowane do krawędzi. Blachy ze względu na swoją długość nie są w stanie utrzymać własnego ciężaru, dlatego w miarę wzrostu odchylają się do tyłu i opadają na krawędziach w kierunku podłoża. Lukrecja jest dekoracyjna, ponieważ obfita ilość liści nadaje kwiatowi wygląd bujnego krzewu.

Do połowy lipca liście zaczynają wysychać i opadać, po czym pojawia się długa łodyga, która działa jak szypułka. Pod koniec łodygi, na początku jesieni, tworzy się kwiatostan 6-7 pąków. Płatki kwiatostanu to wydłużone płaskie płytki, których krawędzie są zaokrąglone w różnych kierunkach. Lycoris kwitnie jesienią. Odcień kwiatostanów u różnych gatunków to czerwony, pomarańczowy, biały, żółty. Istnieją odmiany o różowych kolorach.

Kwiatostany kwitną w różnych odcieniach sześciopłatkowych kwiatów w kształcie lejka. kwiaty są ułożone w grupach, kilka kwiatostanów na jednej łodydze, dzięki czemu wyglądają niecodziennie na nagim tle łodygi. Kwiatostany mają przyjemny, delikatny zapach, który przyciąga owady. Kultura jest zapylana za pomocą owadów, które przenoszą pyłek z jednej rośliny na drugą.

Różne rodzaje lycoris mają różne kwiatostany - na niektórych pręciki i słupki są tej samej wielkości, na innych przekraczają długość płatków.

Po kwitnieniu na szypułce tworzy się mały owoc w postaci pudełka z nasionami. Nasiona są wydłużone i czarne. Pudła trzyczęściowe.Jeden owoc zawiera niewielką ilość nasion potrzebnych do rozmnażania likorysa.

Twoja przeglądarka nie jest wspierana

Wcześniej Hide uważał, że dotknięcie ghula kagune było możliwe tylko w dwóch przypadkach. Kiedy odetniesz to ze swoją królową - opcja odpowiednia dla doświadczonych badaczy, którzy są biegli w walce z wiecznymi przeciwnikami ludzi. Lub gdy kagune owinie się wokół twojego ciała, co według wszystkich znaków gwarantuje szybką śmierć. Ale on i Kaneki to szczególny przypadek. Kagune Kaneki kwitnie jak kwiat. Wygląda jak lycoris, myśli Hide, widząc go po raz pierwszy. Lycoris lub lilia pająka to kwiat rosnący wzdłuż drogi prowadzącej do świata umarłych. Dla tych, którzy nią chodzą, nie ma odwrotu. Nie ma też drogi ucieczki dla Hide. Bez wahania zrezygnował ze starego życia, jak oblubienica uciekająca spod korony z pechowym panem młodym. Do niedawna miał dobrą pracę, miejsce na prestiżowej uczelni, dom, do którego w każdej chwili można wrócić. Wszystko to zamienił na możliwość zaśnięcia i obudzenia się ze swoim najlepszym przyjacielem. Szczerze mówiąc, byli o krok od zostania kochankami, chociaż spali w tym samym łóżku nie z romantycznych powodów. W tym małym domu, gdzie Kaneki mieszkał ze swoją dziwną (Gang? Company? Alternatywną szwedzką rodziną?) Było zbyt wiele ghuli i przynajmniej jeden z nich źle się kontrolował. Hide nie rozumiał, jakie motywy miał Kaneki, aby pozwolić Tsukiyamie zostać z nim. Tsukiyama był mniej przydatny niż tłumacz Google, a pod względem hałasu i niedogodności był porównywalny do niespokojnego dziecka puszczającego bańki na sąsiada na krześle podczas długiego lotu. Na widok Hide Tsukiyama wywołał małą teatralną histerię. Był bardzo oburzony faktem, że mieszkałby z nimi słaby człowiek, który zresztą (taka infekcja) jest drogi Kanekiemu. O wiele droższy niż jego Ekscelencja Tsukiyama, poliglota i mod. Wtedy pojawiło się pytanie o głód ghuli i nieprzewidywalne konsekwencje, które grożą prawdziwą tragedią. Hide nie podobał się fakt, że w swoim nowym domu był traktowany jak pyszny deser ukryty w lodówce do nocy, ale kiedy Kaneki powiedział „nie martw się, będzie spał w moim pokoju, mogę go chronić”, pragnienie sprzeciwu natychmiast zniknęło. Siwowłosy, niezwykle spokojny i niesamowicie silny Kaneki zdawał się ukrywać nieznajomego i był gotów wykorzystać każdą okazję prowadzącą do ich zbliżenia. Hide nie chciał uwierzyć, że były Kaneki, jego kochany Kaneki, zniknął na zawsze. Był gdzieś tam, za śnieżnobiałą ścianą, na szkarłatnym polu porośniętym kwiatami lycoris. Nie warto było niszczyć tego muru, nie można go było ominąć, ale trzeba było przedostać się na drugą stronę. Kiedy on i Hide zostali sami, spojrzenie Kanekiego stało się zauważalnie cieplejsze. Ale minęło kilka dni, zanim Kaneki uległ jego perswazji, by zademonstrować kagune. - To niebezpieczne - powiedział. - Nie zawsze mam kontrolę. - Kiedy sam jesteś w niebezpieczeństwie! A teraz wszystko jest w porządku, poza tym nie jesteśmy tu sami, na pewno będę miał czas na krzyczeć lub wybiec z pokoju, jeśli coś nie pójdzie zgodnie z planem. - Ukryj się, ale wygląda ... przerażająco. - Kaneki uciekł się do innych argumentów. „Zaczniesz się mnie bać. - Nie zacznę. Widziałem twoje kagune w dniu, w którym Nishiki nas zaatakował i nic, po tym kontynuowałem komunikację z tobą. - Pamiętasz, co się stało w tej alejce ?! Kaneki był poważnie zdumiony tą wiadomością. „Mimo to moje kagune nie wyglądało wtedy tak źle, jak teraz. - Kaneki! Nie bierzemy udziału w konkursie piękności, ale mam mocne nerwy. Takie bezsensowne argumenty pomogły im umilić czas. Kiedy Hide zdał sobie sprawę, że nawet dzisiaj będzie musiał się wycofać, niczego nie osiągając, westchnął ciężko i odwrócił się plecami do Kanekiego, wiedząc, że nie minie dużo czasu, zanim Ken przyciśnie się do niego, muskając jego ramię.Kaneki zrobił to nieświadomie, gdy tylko zasnął. Może wraca tylko wtedy, gdy śpi, pomyślał z goryczą Hide. Ale nie tylko nie chciał się wycofać, ale nie mógł. Zniweczyłoby to wszystkie jego poprzednie wysiłki. Kiedy Kaneki w końcu uległ jego perswazji, Hide poczuł się jak dowódca, który odniósł pierwsze duże zwycięstwo. Kagune Kaneki przypomina nie tylko kwiat, ale także macki jakiegoś dziwacznego owada. Trudno uwierzyć, że jest to teraz również część ciała Kanekiego, a nie coś obcego, nie zjadająca go od wewnątrz choroba. Trudno uwierzyć, że Kaneki może go kontrolować. Oczywiście Kaneki nie pokazuje mu kagune w całej swojej walecznej chwale. Gdyby jego macki były tak wielkie jak w zaułku, w którym życie Hide prawie się kończyło, musieliby na zawsze pożegnać się z łóżkiem (wraz z innymi meblami). Drżące czerwone macki są teraz o połowę mniejsze od ich właściciela. Hide patrzy na niego i bez logicznego rozumowania nie może pozbyć się myśli, że czyjeś kagune również przygląda mu się z bliska, jak dzikie zwierzęta patrzące na ludzi, którzy weszli na ich terytorium. Jedzenie? Przyjaciel? „Ostrożnie”, pyta Kaneki napiętym głosem, gdy Hide sięga do jednego z czerwonych wyrostków. Boi się bardziej niż Hide. Jako osoba, która nie wie, jak zmierzyć swoją siłę i nie chce krzywdzić innych ludzi. Hide gładzi macki (płatki) kagune opuszkami palców. Macki drgają nerwowo w rytm jego ruchów, jak ogon kota. Ale połysk nie emanuje z ogonów kota, a kagune migocze tak jasno, że można go wyraźnie zobaczyć w ciemności (jest to rozsądne, ponieważ ghule najczęściej polują w nocy). Lśni, mieni się, zmieniając kolor od szkarłatnego do jaskrawoczarnego. Hide myśli, że Kaneki może czytać książki przy świetle własnego kagune, i uśmiecha się, wyobrażając sobie, jak śmiesznie by to wyglądało. Macki, które przewracają strony. - Widzieć? On mówi. - Nic strasznego się nie dzieje. - W porządku. Kaneki wciąż jest ostrożny, myśląc o czymś w napięciu. Kilka sekund później Hide dokładnie dowiaduje się, o czym myślał. Kierując się wolą właściciela, macki kagune nagle owijają się wokół talii Hide i lekko ściskają, jakby obejmowały. Ukrywa sapanie z zaskoczenia, a macki natychmiast go uwalniają, ale udaje mu się złapać jedną z nich, przytrzymując ją, przyciskając ją do brzucha. - Przepraszam, przepraszam! - szepcze żarliwie do ukrycia. „To wcale nie bolało, zrób to jeszcze raz. - Naprawdę tego chcesz? - Dokładnie. Macki wracają, przytulając go trochę mocniej niż za pierwszym razem. Emanuje z nich żywe ciepło. Mówią, że przytulenie trwające dłużej niż trzydzieści sekund jest niezręczne, ale Hide czuje się pewnie i spokojnie, będąc w środku szkarłatnego pierścienia, pulsując we wszystkich odcieniach czerwieni i nie chce niczego zmieniać. - Nie boisz się wcale? - pyta Kaneki, patrząc na niego z ciemności, z drugiej połowy łóżka. Na jego twarzy też widać czerwone błyski. - Nie. Myślę, że są bardzo piękne ”- odpowiada szczerze Hide i ponownie głaszcze macki, jedna po drugiej, tak aby nikt się nie obraził. „Dziękuję” - mówi Kaneki, podchodząc bliżej - „za to, że się nie boisz. Że… - waha się, prawdopodobnie wybierając ton, w jakim wypowie następne słowa - że mnie kochasz. Jako przyjaciel? Nie ma dalszych wyjaśnień. - Nie ma w tym nic trudnego. Kocham cię od dzieciństwa. Od pierwszego dnia naszej znajomości zrozumiałem, że nie jesteś taki jak inni. Hide wie, że to prawie brzmi jak wyznanie miłości. Dlaczego nie? Jest w ramionach kagune, był dziś na tyle odważny, by kontynuować w tym samym duchu. „Ty też nigdy nie byłeś taki jak wszyscy,” odpowiada cicho Kaneki. Wcześniej rozmawiali szeptem, żeby nikogo nie obudzić, ale teraz szept brzmiał inaczej. Pojawia się w nim intymność związana z każdą rozmową o uczuciach. - Naprawdę? Wyróżniłem się tylko tym, że jako pierwszy do ciebie podszedł. - Nie tylko. Ukryj się, jesteś wspaniały.- Oboje jesteśmy super, co tam naprawdę jest…. - posłuszny jego pragnieniom, Hide schyla się i dotyka czubka jednej z macek ustami. To najdziwniejszy pierwszy pocałunek, jaki mogli kiedykolwiek mieć. Zgadza się, ponieważ to szczególny przypadek. Kaneki zamyka oczy i cicho wzdycha. Macki drgają szybciej, gdy zaciska pięści, zgniatając prześcieradło w palcach. - Podoba Ci się to? - pyta Hide, mimo że już znalazł odpowiedź i powtarza swoją podstępną sztuczkę z całowaniem. Według niego całowanie kagune jest jak całowanie czyjejś dłoni. „Bardzo” - mówi zażenowany Kaneki. „Prawdopodobnie nikt nigdy nie robi tego kagune. Nie miałem pojęcia, że ​​byłoby miło. - Możesz z nim zrobić coś innego. Będąc w uścisku nieokiełznanej odwagi, Hide decyduje się na bardzo szczery akt. Owija dłoń wokół macki, podciąga do ust i przesuwa językiem po jaskrawoczerwonym czubku. Jego serce w tej chwili wściekle bije w piersi. „A to jest… dziwne. Łaskocze ... - mówi Kaneki niezwykle wysokim, łamiącym się głosem. Jakby niedawno przebiegł długą sztafetę i teraz nie może złapać oddechu. Macka, którą wciąż trzyma Hide w dłoniach, wyraźnie twardnieje, wywołując skojarzenia z zupełnie innym organem, nieprzeznaczonym do morderstwa. Teraz nie będziesz mógł gryźć - Hide myśli nie bez żalu, ale szybko znajduje alternatywę. Walcząc z własnym podnieceniem, które utrudnia mu planowanie i generalnie jakoś monitorowanie swoich działań, Hide bierze czubek macki do ust i zaczyna ją ssać. Powoli, monitorując reakcję Kanekiego. Nie musisz długo czekać na reakcję. Kaneki wzdycha, a potem jęczy. Pozostałe trzy macki, nadal owinięte wokół talii Hide'a, natychmiast zaczynają się poruszać. Nie mając czasu na zrozumienie, co się stało, Hide jest przyciśnięty do Kanekiego tak blisko, że ich nosy się stykają. Macki kagune łączą się nad ich głowami, jak róże zamykają płatki o zmroku. Czas na prawdziwy pierwszy pocałunek.

Rozpiętość

Licoris to orientalna roślina, która dość często występuje w swoim naturalnym środowisku. Rośnie głównie w krajach azjatyckich - w Chińskiej Republice Ludowej, Japonii i Tajlandii. Niektóre odmiany można znaleźć na południu Korei, Afganistanu i Wietnamu.

Dzisiaj lycoris jest uprawiany, więc można go bez problemu wyhodować w każdym zakątku świata. Tak więc odmiany można znaleźć w Ameryce Południowej, w części europejskiej. W domu można wyhodować linię pająka, podobnie jak rośliny doniczkowe.

Lądowanie

Sadzenie lycoris jest ogólnie podobne do sadzenia innych cebul, ale ma kilka indywidualnych cech.

Czas

Zaleca się przesadzenie tej rośliny jesienią po całkowitym zakończeniu kwitnienia okazu matki. W tym samym czasie w sprzedaży pojawia się materiał do sadzenia. Aby zakorzenić się i przystosować w nowym miejscu, ten przedstawiciel flory będzie potrzebował co najmniej 5-6 miesięcy, które przypadają na zimę. Wiosną roślina zacznie się rozwijać, a latem zacznie kwitnąć.

Czasami sadzenie odbywa się wiosną. Należy tego unikać, ponieważ liczba osiadłych osobników jest znacznie mniejsza w porównaniu z sadzeniem jesiennym. Kwitnienie w tym przypadku nastąpi dopiero po roku.

Możesz wycofać się z ustalonego czasu sadzenia, jeśli potrzebujesz pomocy w nagłych wypadkach dla chorego kwiatu: jeśli zaatakują go pasożyty korzeni lub więdną przed terminem z powodu podlewania. W takim przypadku jego bulwy są natychmiast wykopywane, traktowane niezbędnymi roztworami i przeszczepiane w nowe miejsce, które nie jest zakażone pasożytami ani bakteriami.

Wybór miejsca

Roślina potrzebuje jasnego światła, ale bezpośrednie światło słoneczne ma na nią szkodliwy wpływ, dlatego idealne byłoby rozproszone światło w warunkach półcienia.Aby to zrobić, wybierz północną stronę ogrodu lub obszary pod małymi i niezbyt gęstymi drzewami lub krzewami. W takim miejscu będzie zachowany jeszcze jeden warunek niezbędny do wzrostu - temperatura nie wzrośnie więcej niż 27 ° C, co jest konieczne, aby kwiaty dłużej pozostały otwarte.

Jeśli kultura jest uprawiana w domu na parapecie, wiosną może brakować naturalnego światła. Wówczas należy zapewnić dodatkowe źródło oświetlenia w postaci świetlówki lub fitolampa. W przeciwnym razie szypułka może się nie uformować. Świetnie, jeśli możesz umieścić doniczkę na podwórku lub na balkonie na lato.

Gleba

Przygotuj glebę przed sadzeniem. Niektórzy ogrodnicy wolą nie zawracać sobie głowy i kupować ziemię pod uprawy bulwiaste, ale nie jest trudno samodzielnie przygotować odpowiednią glebę, a lycoris będzie się w niej rozwijał jeszcze lepiej.

Podstawowe wymagania dla gleby dla tej rośliny są takie, że musi być przepuszczalna dla wody i powietrza, a także musi zawierać wystarczającą ilość składników odżywczych.

Aby przygotować glebę, musisz wziąć następujące składniki:

• ziemia liściasta;
• torf czerwony;
• piasek gruboziarnisty.

Wszystkie składniki są pobierane w tej samej ilości i mieszane do uzyskania gładkości. Aby chronić roślinę przed chorobami grzybiczymi i larwami pasożytów, mieszaninę można kalcynować w piekarniku przez godzinę. W przypadku kwiatów, które zostaną posadzone na otwartym polu, taka dezynfekcja zwykle nie jest przeprowadzana.

Rodzaje i odmiany lycoris

Do tej pory istnieje około 20 gatunków lycoris. Wiele odmian jest uprawianych i hybrydyzowanych, dzięki czemu mogą rosnąć w pomieszczeniach. Jednak tylko kilka odmian jest bardzo popularnych wśród hodowców kwiatów.

Licoris golden Lycoris aurea

Przedstawiciel wschodniej części świata. W swoim naturalnym środowisku roślina występuje w Chinach i Japonii. To roślina ciepłolubna, która nie toleruje dobrze mrozu. Dlatego w warunkach ogrodowych roślina jest rzadko uprawiana. Maksymalna możliwa temperatura, jaką mogą wytrzymać złote licoris, wynosi 5 stopni poniżej zera. Ten stan pozwala latem wyhodować roślinę w ogrodzie, jeśli przyniesiesz kwiat do domu na zimę.

Złoty Lycoris to dość wysoka roślina, która osiąga pół metra w łodydze. Jednocześnie średnica rozety liści nie przekracza 20 cm, liście przeważnie jasnozielone, wydłużone. Kształtem blaszka liściowa przypomina liście tulipana.

Cechą lilii pająka są bogate żółte kwiaty, które pojawiają się na łodydze pod koniec wiosny. Lycoris kwitnie przez kilka tygodni, po czym obumiera. Kwiaty są lejkowate, z wąskimi, zakrzywionymi liśćmi. Na jednym kwiatostanie może wyrosnąć do 6 kwiatów, każdy pączek o średnicy do 5 cm.

Licoris łuszcząca się lycoris squamigera

Rośnie naturalnie w Japonii. Uprawiane odmiany dobrze się czują na środkowym pasie, ale muszą być uprawiane w domu. Lukrecja łuszcząca się to wysoka roślina, która może osiągnąć wysokość 0,7 m. Rozeta korzeniowa u podstawy ma około 30 cm średnicy i tworzy bujny krzew liści.

Liście jasnozielone, wydłużone. Długość każdej blachy sięga pół metra. Jednocześnie blaszka liściowa lilii pająka jest dość wąska, nie przekracza 4 cm w środku.

Gdy liście obumierają pod koniec lata, na likorisie pojawia się do 7 łodyg, na szczycie których pojawia się około tuzina pąków z kwiatostanami. Lycoris kwitnie tylko przez pół miesiąca. W tym czasie pąki zastępują się nawzajem około 2 razy. Kwiaty łuskowatej lilii pająka mają przeważnie liliowe odcienie, jednak są okazy w jasnoróżowych odcieniach.Płatki kwiatostanu są wydłużone i zaokrąglone, tworząc kwiat w kształcie dzwonu z wygiętymi do tyłu płatkami. Średnica każdego kwiatostanu nie przekracza 5 cm.

Po kwitnieniu na szypułkach owoce powstają w postaci skrzynek z nasionami, które pełnią funkcję rozmnażania.

Krwistoczerwony lycoris lycoris sanguinea

Najmniejszy przedstawiciel Lycoris. Wysokość krzewu utworzonego z rozety korzeniowej liści wynosi zaledwie pół metra. Jednocześnie cechą tej odmiany jest dość szybkie żółknięcie i zrzucanie liści.

Liście gatunku pojawiają się w połowie wiosny. Blacha liściowa jest wąska i długa, nie szersza niż półtora centymetra. Krawędź arkusza jest równa, skierowana ku końcowi.

Kwiatostany pojawiają się, gdy liście lycoris zmieniają kolor na żółty, pod koniec lata. W tym samym czasie na długich szypułkach pojawia się kilka małych pąków, osiągających zaledwie pół centymetra średnicy. Cechą charakterystyczną rośliny są jaskrawoczerwone, bogate kwiaty, dzięki którym kwiat otrzymał swoją nazwę.

Licoris promienna

Dość pospolity gatunek, który można spotkać we wschodniej części Azji i Europy. Cechą charakterystyczną tej odmiany jest późne pojawienie się liści, które po kwitnieniu wyrastają w rozetę korzeniową. Tak więc cykl życia odmiany jest odwrotny w porównaniu z innymi odmianami.

Roślina wieloletnia, wysoka. Wysokość zdrowych dorosłych krzewów przekracza 70 cm, a liście lycoris są wąskie, do centymetra szerokości. Często blaszka liściowa nie utrzymuje swojego ciężaru, więc wąskie i długie liście zwisają pod ciężarem w kierunku ziemi.

Roślina kwitnie wczesnym latem jasnymi fioletowymi, białymi lub czerwonymi kwiatami o dużej średnicy. Szypułka jest bezlistna, dorasta do 70 cm długości. Łodyga rośliny jest gruba i mięsista, dzięki czemu kwiaty mogą być trzymane w górę. Roślina wyróżnia się przede wszystkim niezwykłymi kwiatami. Pierwszy rząd płatków w kwiatostanie jest wydłużony, wygięty do tyłu. W kierunku środka kwiatu płatki stają się mniejsze i tworzą faliste kształty, często przeplatające się ze sobą.

Inną cechą tej odmiany jest brak metody rozmnażania nasion. W razie potrzeby można rozmnażać liczbę gatunków tylko metodą wegetatywną. Po kwitnieniu na kwiatku pojawiają się liście.

Pielęgnacja roślin

Pielęgnacja lilii pająka jest łatwa. To raczej bezpretensjonalna roślina, którą porównano do żonkili i tulipanów. Należy jednak pamiętać, że nie tylko czas kwitnienia, ale także żywotność byliny zależy od jakości pielęgnacji i zachowania warunków wzrostu.

Ważnym punktem w uprawie lycoris jest odpowiednie miejsce dla rośliny. Aby uzyskać pełny wzrost i rozmnażanie, kwiat ma warunki jak najbardziej zbliżone do jego naturalnego środowiska. Podczas uprawy roślin w warunkach wewnętrznych należy również przestrzegać wielu zasad.

Oświetlenie

Licoris preferuje jasne, słoneczne miejsca. W swoim naturalnym środowisku rośnie na terenach otwartych. Roślina dobrze rośnie w półcieniu, pod koroną drzew lub krzewów. Licoris jest światłolubny, dlatego w warunkach sztucznej uprawy należy zapewnić odpowiedni dopływ światła do liści.

Jeśli lilia pająka jest sadzona w domu, musisz umieścić garnek w jasnym orientalnym pokoju z wystarczającą ilością rozproszonego światła słonecznego. Aby uzyskać optymalny i długotrwały wzrost kwiatów, w razie potrzeby ilość światła zwiększa się za pomocą sztucznych lamp.

Lukrecja bardzo potrzebuje oświetlenia w czasie tworzenia nowych liści. Dlatego wczesną wiosną, gdy światło słoneczne nie jest wystarczająco jasne, kwiat przez większość dnia jest trzymany pod sztucznymi lampami.Jednocześnie należy unikać narażenia liści na bardzo jasne światło, aby zapobiec poparzeniom. Optymalna odległość lampy to około 10 cm od krawędzi arkusza.

Temperatura

Lilia pająka to ciepłolubny kwiat, który nie może wytrzymać mrozu i silnych wiatrów. Podczas uprawy lycoris w ogrodzie konieczne jest zapewnienie roślinie stałej temperatury co najmniej 19 stopni. Najbardziej komfortowa temperatura nie przekracza 27 stopni, ponieważ w cieplejszym klimacie lycoris zaczyna wysychać i tracić liście.

Przy uprawie na otwartych łóżkach lub ogrodach roślina jest chroniona przed przeciągami i wiatrem, ponieważ lilia pająka nie toleruje takich warunków.

W lycoris rosnących w pomieszczeniach temperatura powietrza nie powinna przekraczać 20 stopni. Dlatego kwiat często umieszcza się na balkonach lub werandach, aby stworzyć warunki do normalnego życia.

Wilgotność powietrza

Lukrecja jest uprawiana w ciepłym klimacie o dużej wilgotności. Dlatego sztuczne pomieszczenie lub otwarta przestrzeń muszą spełniać te warunki. Przy niewielkiej ilości wilgoci roślina zaczyna szybko więdnąć i wysychać. Jednocześnie nadmiar wilgoci zawartej w powietrzu również nie sprzyja optymalnemu rozwojowi likorysa. Optymalna wilgotność w pomieszczeniu wynosi 50%.

Aby stworzyć warunki wzrostu, lilia pająka jest regularnie spryskiwana butelką z rozpylaczem. Ponadto obok doniczki trzymany jest pojemnik z wodą, aby opary spadały na kwiatek.

Top dressing

Gleba, na której rośnie lilia pająka, musi zawierać wystarczającą ilość nawozu. Dlatego przed sadzeniem cebulek gleba jest karmiona za pomocą złożonych nawozów wzmocnionych, które można łatwo kupić w sklepach.

Roślinę należy regularnie karmić w miarę wzrostu. Aby zapewnić optymalny rozwój liści, na glebę w pobliżu kwiatu nakłada się nawóz górny. Nawożenie gleby powinno odbywać się co najmniej raz w miesiącu. Jeśli kwiat wygląda bujnie i zdrowo, częstotliwość karmienia zmniejsza się o połowę.

Podlewanie

Lukrecja preferuje wilgotną, ale niezbyt wilgotną glebę. Dlatego konieczne jest ciągłe podlewanie umiarkowaną ilością wody, aby gleba nie wyschła całkowicie. Ważne jest, aby zapobiegać nadmiernej stagnacji cieczy w glebie, aby zapobiec gniciu cebul. Aby woda nasyciła wszystkie korzenie i cebulę, powierzchnia gleby jest regularnie rozluźniana, przepuszczając tlen do korzeni.

Podlewanie jest konieczne co najmniej dwa razy w tygodniu. W tym przypadku woda jest kierowana do gleby obok żarówki. Podlewanie zmniejsza się, gdy roślina zmienia swój cykl życia. Tak więc, gdy lycoris opuszcza się podczas hibernacji podczas zmiany liści na łodygi kwiatowe, podlewanie przeprowadza się 2-3 razy w miesiącu. Podlewanie jest również ograniczone zimą.

Gleba

Lukrecja rośnie naturalnie na luźnej glebie piaszczystej. Dlatego sadząc ją w warunkach ogrodowych lub wewnętrznych, należy przygotować podłoże jak najbardziej zbliżone do naturalnej mieszanki do wzrostu likorysu.

Podłoże do uprawy lycoris musi być pożywne i luźne. Do gleby musi dostać się duża ilość powietrza, dlatego do gleby musi przedostać się duża ilość drenażu. Aby to zrobić, możesz kupić w sklepie specjalną mieszankę gleby dla roślin kwiatowych, dodać do niej mieszankę torfową i humus.

Niektórzy hodowcy samodzielnie mieszają piasek, torf, próchnicę i drenaż, tworząc optymalne warunki dla lilii pająka. Gleba powinna być wystarczająco lekka, aby zapewnić korzeniom optymalną przestrzeń do wzrostu.

Transfer

Lukrecja jest rzadko przeszczepiana, ponieważ przy optymalnym nawożeniu i karmieniu może istnieć w jednym miejscu nawet do 5 lat. Dlatego nie ma potrzeby ciągłego przesadzania likorysu. W przypadku zaistnienia takiej potrzeby lub upływu pięciu lat cebulki kwiatowe należy przenieść w nowe miejsce.

Aby bezboleśnie przeszczepić lycoris na roślinę, należy wcześniej przygotować nową mieszankę gleby doniczkowej w doniczce lub miejscu w ogrodzie. Przed wykopaniem rośliny należy również wykopać dołki na cebulki i podlać je wodą. Następnie cebulki rośliny są wyjmowane z ziemi wraz z grudką gleby. Konieczne jest oczyszczenie cebul z resztek ziemi ręką tak bardzo, jak to możliwe, bez uszkadzania korzeni rośliny. przed sadzeniem konieczne jest podzielenie cebul na sekcje. Miejsca stopienia podziałów i główną cebulę traktuje się słabym roztworem nadmanganianu potasu lub węgla drzewnego.

Sadzenie sadzonek i cebul odbywa się jesienią, zanim rośliny przejdą w stan hibernacji. W tym samym czasie roślina może przestać kwitnąć na 1-2 sezony, ponieważ cebulki muszą się wzmocnić i nabrać siły. Zbyt często przesadzanie jest niebezpieczne dla lycoris, ponieważ znacznie słabnie, istnieje duże prawdopodobieństwo śmierci osobnika.

Przycinanie

Aby zachować dekoracyjny wygląd, roślinę należy przyciąć. Manipulacja odbywa się jesienią, kiedy na krzaku pozostają suche szypułki i liście. Jednocześnie przycięte części rośliny tworzą dodatkowe schronienie przed mrozem.

Po kwitnieniu

Po wyschnięciu kwiatu na roślinie zaczynają tworzyć się płytki liściowe. W takim przypadku konieczne jest odcięcie suchych części. Po zakończeniu kwitnienia cebulek nie wykopuje się, ale zakopuje w głębszych warstwach gleby. Ponadto dobrze ukorzenione cebulki są mrozoodporne. Aby ogrzać glebę i przygotować roślinę na zimę, konieczne jest pokrycie miejsca, w którym rośnie cebula, grubą warstwą liści, trocin lub gałęzi świerkowych. Na początku wiosny warstwę tę należy usunąć, aby zapewnić normalny wzrost.

Okres uśpienia

Lycoris opuszcza się dwukrotnie w okresie spoczynku - podczas zmiany liści na łodygi kwiatowe oraz na zimę. W pierwszym przypadku. Roślina nie wymaga dodatkowej pielęgnacji, ponieważ okres odbywa się w normalnym klimacie i warunkach.

Najważniejszym punktem jest przygotowanie i pielęgnacja lukrecji zimą. Po nadejściu przymrozków i wysuszeniu owoców nasionami roślina przechodzi w stan hibernacji. Jak wspomniano powyżej, lilie pająka nie są wykopywane z gleby w otwartych warunkach wzrostu, ale przykrywane warstwą izolacji.

W uprawie domowej, po kwitnieniu i dojrzewaniu owoców, lycoris należy przygotować do hibernacji. Aby to zrobić, stopniowo zmniejszaj częstotliwość podlewania i czas przebywania rośliny na słońcu. Przed nadejściem mrozu doniczkę przenosi się do ciemnego, chłodnego miejsca i pozostawia w tej formie do wiosny.

Sternbergia, czyli jesienny żonkil

Sternbergia, czyli żonkil jesienny, jest ciepłolubną rośliną bulwiastą i rośnie tylko w ciepłych krajach: na Cyprze, w Maroku, w Turcji. Sternbergia kwitnie późną jesienią pod koniec października. Na jednej szypułce sternbergii do 10-13 kwiatów o jasnożółtym, cytrynowym kolorze z bardzo delikatnym aromatem. Kwiaty Sternbergii są bardzo podobne do kwiatów krokusa.

Liście Sternbergii są ciemnozielone, błyszczące, bardzo gęste, wyrastają bardzo późno w okresie masowego kwitnienia, tworząc w styczniu jednolity, jasnozielony błyszczący dywan, który nie traci swojego dekoracyjnego efektu do połowy wiosny.

Sternbergia lukavitsa mają szeroko zaokrąglony kształt, do 4 cm średnicy, tworzą wiele cebul potomnych. Rozmnażanie sternbergii jest tylko wegetatywne dzięki cebulkom potomnym, nasiona nie są wiązane.

Sternbergia colchiciflora (Sternbergia colchiciflora) występuje na Kaukazie, w południowych krajach Europy Zachodniej, a także w południowej Rosji - na terytorium Stawropola, Krasnodaru i Czeczenii. Sternbergia rośnie na obszarach górskich, osiągając wysokość 200 metrów nad poziomem morza, preferując miejsca kamieniste lub suche i gliniaste. Sternbergia kolchikotsvetnaya jest na skraju wyginięcia i znajduje się w Czerwonej Księdze Rosji.

Sadzenie lycoris w otwartym polu

Hodowcy często sadzą licoris na zewnątrz, ponieważ lilie pająki świetnie wyglądają w otwartych rabatach kwiatowych i ogrodach, wśród innych kwiatów.

O której godzinie sadzić

Lycoris sadzi się w połowie jesieni, przed nadejściem trwałych przymrozków. To wystarczająco dużo czasu, aby cebulki zakorzeniły się i zakorzeniły. Możliwe jest sadzenie rośliny na otwartym terenie wiosną, ale roślina nie zakwitnie przez długi czas.

Zasady lądowania

Kwiat dobrze zakorzenia się w glebie piaszczystej i torfowej. Przed sadzeniem należy przygotować i dokładnie poluzować glebę, nawozić mieszankę gleby nawozami i próchnicą. Licoris sadzi się na płaskiej powierzchni, oczyszczonej z chwastów i szkodników.

Cebule dorosłych mają na powierzchni ciemne boki, które należy wykopać warstwą ziemi o grubości co najmniej 15 cm Sadzenie przeprowadza się w wilgotnej glebie. Konieczne jest zachowanie odległości co najmniej pół metra między żarówkami, aby uniknąć krzyżowania i przemieszczania się osób.

Warstwę drenażu i piasku umieszcza się na dnie otworu, do którego sadzi się kwiat. Podczas sadzenia cebulę należy lekko wcisnąć w podłoże glebowe, aby po dodaniu cebula się nie przewróciła. Po posadzeniu lycoris ziemia jest lekko zgniatana od góry. W tym stanie żarówka przechodzi w stan hibernacji i zakorzenia się. Przy optymalnym wzroście i rozwoju korzeni kwiaty pojawiają się w kulturze w drugim roku po posadzeniu.

Sadzenie cebul: czas, wzór i głębokość

Licoris jest właścicielem dość dużych cebul o średnicy około 5 cm, pokrytych brązowymi łuskami. Takie imponujące wymiary dyktują zasady lądowania:

• cebulki złotego amarylis należy sadzić na głębokości 14 cm w celu ochrony przed zamarzaniem;

  

• między każdą żarówką należy zachować odległość 25-30 cm, ponieważ każdego roku kłącza rozmnażają się i pojawiają się dzieci;
• sadzenie cebul jest zalecane jesienią, ponieważ muszą się przystosować i zakorzenić. Wiosenne nasadzenia zapuszczają korzenie, ale jest to bardzo bolesne.

  

Ważny! Nie powinieneś czekać na kwitnienie lilii pająka w następnym roku po posadzeniu - jest dość nastrojowa.

Rozmnażanie rośliny ozdobnej

Rozmnażanie lukrecji w sposób wegetatywny jest dość łatwe, ponieważ cebulki rocznie wytwarzają dużą liczbę podziałów. Jeśli konieczne jest wyhodowanie gatunku, roślinę wykopuje się z gleby jesienią. Następnie wszystkie sadzonki są odcinane od żarówki, która natychmiast siedzi w luźnej glebie na zimę. Ważne jest, aby zrozumieć, że często niemożliwe jest podzielenie rośliny, aby uniknąć chorób kwiatów i śmierci.

Rozmnażanie nasion w uprawach hybrydowych i ozdobnych jest praktycznie rzadkością. Ponadto wiele gatunków wytwarza niezdolne do życia nasiona, które nie kiełkują. Jednak w swoim naturalnym środowisku krzew zanika i daje wystarczającą liczbę nasion w torebce, które są sadzone i kiełkujące. Ponadto kwiat jest hodowany przez samosiew.

Cechy uprawy kultury ozdobnej

Licoris to bulwiasta bylina o wysokości do 70 cm, długość liści jest duża (do 60 cm), ale szerokość maksymalnie 20 mm. Roślina jest dość ciepłolubna, zimuje tylko w strefach południowych. Tak więc zakorzenił się dobrze na terytorium Krasnodaru.

Po letnim odpoczynku, gdy liście znikają, cebulki wyrzucają łodygi kwiatowe w ostatnich dniach sierpnia lub na początku września. Te szybko nabierają wysokości: w ciągu 5 dni strzały mogą urosnąć nawet do pół metra. Pachnące bukiety na prostych, nagich łodygach stają się ozdobą ogrodu. U jednej odmiany kwiatu lisa pręciki nitkowate są znacznie dłuższe niż płatki, u drugiej są prawie wyrównane.

Ze względu na niezwykłe pręciki kwiaty przypominają przedstawicieli rodziny pająków.

W naturze lukrecje kwitną wszędzie

Paleta kolorów Lycoris:

Okres kwitnienia trwa około 15 dni. Po więdnięciu powstają wąskie liście w kształcie strzały, które przetrwają do późnej wiosny, początku czerwca.

Po zapyleniu pojawiają się owoce: 3-kanałowe kapsułki z małymi czarnymi nasionami. Jednak lycoris jest zwykle rozmnażany wegetatywnie: przez cebulki potomne. Wiele rodzajów nasion nie tworzy się, dlatego w większości przypadków niemożliwe jest uprawianie tej rośliny przy ich pomocy. Cebule kulturowe podczas rozmnażania tworzą gęste przerośnięte kłącza - jest to dobre dla wzmocnienia gleby.

Przykłady zastosowań w projektowaniu krajobrazu

Choroby i szkodniki

Licoris rzadko jest narażony na różne choroby. Jeśli jednak zasady podlewania nie są przestrzegane, żarówka gnije, co może prowadzić do śmierci osobnika. Przy niedostatecznym oświetleniu liście więdną i blakną, co prowadzi do utraty dekoracyjnego efektu kwiatu. Roślina jest również chora podczas przesadzania jej na wiosnę, oddzielając podziały od cebul niedokładną metodą. Kiedy wszystkie problemy zostaną wyeliminowane i stworzone zostaną optymalne warunki wzrostu, kwiat dostatecznie szybko się regeneruje.

Roślina mocno toleruje wszystkie ataki owadów. Jednak gdy na krzaku pojawia się mucha żonkila, kwiat szybko więdnie i umiera. Dlatego konieczne jest zapobieganie szkodnikom przez spryskiwanie liści i podstawy krzewu środkami owadobójczymi.

Przygotowanie do zimy

Późną jesienią usuwa się suszone kwiaty i liście rośliny. Żarówki nie są wykopywane na zimę. Przy głębokim zakorzenieniu nie boją się mrozu, ale tylko pod warunkiem, że odległość od dna do powierzchni działki wynosi co najmniej 30 cm. Jeśli prognozy zapowiadają ostrą zimę bez śniegu, kwiat pokryty jest suchą trawą, liśćmi, świerkowymi gałęziami lub agrospamem aż do nadejścia wiosny.

Kwiat nie lubi zimna, więc schronienie nie boli

Zastosowanie w medycynie tradycyjnej

Lukrecja nie jest oficjalnie uznaną rośliną leczniczą. Jednak w wielu recepturach ludowych Wschodu kwiat służy do eliminacji flegmy podczas kaszlu.

W Rosji roślina nie jest używana, ponieważ jest dość rzadka. Ponadto stosowanie likorysu wewnętrznie i zewnętrznie może uszkodzić organizm. Wynika to ze składu chemicznego części roślin. faktem jest, że liście i cebula likorysa są trujące. Ten stan ogranicza medyczne zastosowanie lilii pająka.

Pielęgnacja lukrecji

• Podlewanie... Podczas podlewania ważne jest, aby nie przesadzić, ponieważ lycoris nie toleruje stojącej wody. W przypadku podlewania jest narażony na choroby, a nawet może umrzeć. Nie podlewaj likorysa, gdy liście wyschną, a kwitnienie jeszcze się nie skończyło. Takie zmiany w życiu wskazują na początek okresu odpoczynku.
• Top dressing, nawozy... Nawozy organiczne stosuje się przed sadzeniem lycorisu. W okresie intensywnego wzrostu roślin stosuje się złożone nawozy mineralne.

Licoris radiant - Lycoris radiata

Zastosowanie w projektowaniu krajobrazu

Lilia pająka to dość powszechna roślina uprawna. Jednak nie jest łatwo znaleźć uprawne odmiany lycoris na ich rodzimych ziemiach. Ten stan wynika z różnych legend związanych z kwiatem. W Azji kulturę można znaleźć tylko na cmentarzach.

W Rosji i innych krajach europejskiej części kontynentu lycoris można znaleźć w rabatach kwiatowych, parkach, ogrodach i na balkonach. Licoris ma dekoracyjny wygląd, dzięki czemu jest ceniony przez hodowców kwiatów i miłośników niezwykłych roślin.

W ogrodach lilia pająka łatwo dogaduje się z wieloma innymi mieszkańcami klombu. Tak więc roślina wygląda spektakularnie na tle wysokich krzewów, a także tworzy optymalne tło dla niewymiarowych przedstawicieli flory. Tak więc lycoris jest zwykle sadzony wraz z kwiatami, których pielęgnacja jest podobna - begonia, krokusy, żonkile i tulipany. Kwiat staje się również przyjemnym tłem dla irysów i dilfinarum.

Lilia pająka nadaje niezwykły wygląd ogrodowi lub klombowi, ponieważ jej kwiaty o nieregularnym kształcie sprawiają, że można podziwiać roślinę przez długi czas. Prostota uprawy ma również duże znaczenie w wyborze kultury.

Transfer

Licoris nie akceptuje przeszczepów.Świetnie czuje się w tym samym miejscu od 5 lat. Po określonym czasie doświadczeni kwiaciarnie radzą przeszczepić kulturę.

Aby to zrobić, należy wybrać i przygotować odpowiednie miejsce, nawozić je podłożem z torfu, piasku i próchnicy (1: 1: 1) i przeszczepić, przestrzegając wskazanych powyżej norm.

Ważny! Należy pamiętać, że wszystkie części rośliny są trujące, dlatego w kontakcie z nią należy dokładnie umyć ręce. Najlepiej dbać o plon w rękawiczkach.

Legenda o kwiecie śmierci

Na Wschodzie lycoris uważany jest za kwiat będący symbolem nieszczęścia i śmierci. Wynika to z legendy. Tak więc, według legendy, o likorysach zaopiekowały się dwa duchy flory - Manzhu i Saga, które były w sobie zakochane. Pierwszy duch był odpowiedzialny za kwitnienie krzewu, a drugi za pojawienie się jasnych liści. Tak się złożyło, że dwa duchy zapomniały o kwiatku, żeby się spotkać. Wtedy Bóg postanowił ukarać nieposłusznych, wymyślając dla nich karę - duchy będą tam, ale nigdy nie będą mogły się zobaczyć. Tak więc lycoris najpierw daje liście, a następnie je odrzuca, a na kwiatku pojawiają się pąki.

Popularne odmiany na zdjęciu

Najczęściej ten kwiat występuje w ogrodach na południu Rosji, rzadziej na środkowym pasie. Kwiaciarnie preferują kilka odmian kwiatu ducha.

• Licoris złoty. Nie toleruje temperatur poniżej –5 ° C. Często rośnie tylko w domu. Jego wysokość to nieco ponad pół metra. Średnica kanarkowatych rurkowatych kwiatów wynosi 10 cm, w kwiatostanie jest ich zwykle nie więcej niż 6. Kwitnie w maju lub na początku czerwca.

Wysokość złotego kwiatu wynosi około 60 cm

• Licoris krwistoczerwony... Krótka w porównaniu z innymi odmianami: tylko 45 cm Drobne listki rosną od kwietnia do czerwca. Szkarłatne kwiaty kwitną w sierpniu. W szypułce znajduje się zwykle 5-6 pąków o średnicy 5 cm.

Lycoris sanguinea kwitnie pod koniec lata

• Licoris promienna. Bardzo dekoracyjna bylina z długimi nitkowatymi pręcikami i niezwykłymi płatkami. Boczne „czułki” są wygięte do tyłu, a centralne płatki przypominają falisty łuk. Kwiaty duże są różowe, białe, terakotowe (kolor wypalanej gliny). Wysokość strzał kwiatowych sięga 30–70 cm.

Licoris promiennie kwitnie przez ponad miesiąc

• Licoris jest łuszczący się lub łuszczący się. Najfajniejszy gatunek z 8-9 pąkami. Kwiaty lejkowate ładnie pachną. Płatki lekko zakrzywione do tyłu mają kolor jasnoróżowy z liliowym odcieniem, a rdzeń jest żółty. Wysokość rośliny - 60–70 cm, rozmnaża się po cebulkach potomnych. Podstawowe liście pojawiają się pod koniec okresu kwitnienia.

Ta odmiana może przetrwać zimę bez schronienia.

Wideo: Licoris promienista w Japonii

Główne rodzaje kultury

W 2019 roku zarejestrowano 20 gatunków lycoris. W Rosji kiełkują tylko 4 gatunki:

Rozeta pojawia się wiosną, a same kwiaty kwitną na początku jesieni.

Kwitnie w połowie sierpnia.

Jedynym zastrzeżeniem do sadzenia jest gleba. Musi być dobrze odwodniony i nawodniony.

Rośnie na zewnątrz w południowych regionach Rosji.

Jedna szypułka rośnie od 4 do 6 kwiatów. Kwiaty są duże, trująco żółte.

Kwitnie w drugiej połowie maja lub na początku czerwca.

Licoris często staje się mieszkańcem witryny i parapetu, ze względu na swoje istotne zalety:

• bezpretensjonalność, łatwość opieki;
• praktycznie nie ma problemów ze szkodnikami;
• bujny kwiat;
• szybko się rozmnaża.

Problemy z uprawą, szkodniki

Lukrecja jest odporna na choroby i wszystkie szkodniki z wyjątkiem żonkili. Aby nie zaszkodzić, w okresie aktywnego wzrostu kwiaty podlewa się roztworem owadobójczym.

Licoris jest trujący, zwłaszcza jego cebulki. Aby zachować zgodność z przepisami bezpieczeństwa, hodowcy kwiatów pracują z nim tylko w grubych gumowych rękawicach. Uprawia się w miejscu niedostępnym dla dzieci i zwierząt.

Jeśli nie zastosujesz się do reżimu podlewania, może pojawić się zgnilizna korzeni z powodu nadmiernej wilgoci w glebie. Przy dłuższej ekspozycji na bezpośrednie działanie promieni słonecznych liście ulegają oparzeniom: lekkie, jakby wypalone obszary. Jest to szkodliwe zarówno dla zdrowia, jak i dla zewnętrznego wyglądu kultury.

Higanbana - kwiat samurajskiego honoru i śmierci w bitwie

Wybór miejsca do sadzenia i przygotowania gleby

W naturze kwiat rośnie w miejscach półcienistych, obok drzew. Nie toleruje palących promieni słońca ani cienia. Negatywnie na to wpływa również wiatr, ciągłe przeciągi.

Najlepszym miejscem jest działka przy ogrodzeniu, przy budynku lub otoczona innymi średniej wielkości krzewami i kwiatami.

W domu kwiat należy umieścić po zachodniej lub wschodniej stronie.

Gleba pod kwiat jest idealnie piaszczysta lub lekko kwaśna z luźną glebą. Bogata obecność próchnicy gwarantuje bujny kwiatostan. Podłoże kwiatowe preferuje światło, składające się z próchnicy, liści i darni w równych proporcjach.

Przed sadzeniem glebę oczyszcza się z trawy, wykopuje, wyrównuje.

Daty lądowania

Lądowanie powinno odbyć się w połowie lub pod koniec października, przed nadejściem mrozów, aby lycoris zdążył się zakorzenić.

Można ją sadzić wiosną (połowa kwietnia), ale prawdopodobnie roślina często choruje.

Japoński język kwiatów

Japonia to kraj charakterystyczny i wyjątkowy. Przez wieki rozwinęła się zamknięta z kultury zachodniej.

Z pewnością Japonia ma swoje język kwiatów

oparty na starożytnych japońskich tradycjach. To się nazywa
Hanakotoba
... Hana po japońsku oznacza kwiaty, symbol życia i miłości.

Hanakotoba

służy nie tylko do przygotowania bukietów kwiatów. Ten język kwiatów jest głęboko zakorzeniony w japońskiej kulturze i tradycji. Symbolika
Hanakotoba
można zobaczyć w wielu japońskich filmach, kreskówkach, anime. Na przykład w słynnym filmie
Takeshi Kitano „Fajerwerki”
(międzynarodowy tytuł filmu
HANA-BI
:
HANA
- kwiaty,
BI
- ogień). Bez wiedzy
Hanakotoba
Zachodni widzowie mają trudności ze zrozumieniem tego filmu.

I oczywiście karty okolicznościowe w Japonii należy wybierać z uwzględnieniem Hanakotoba

.

W tym wątku postaramy się porozmawiać o symbolach japońskiego języka kwiatów. Hanakotoba

... Niektóre rośliny i kwiaty używane w
Hanakotoba
, praktycznie nie wiemy. Rosną tylko w Japonii i Azji Południowo-Wschodniej. Dlatego jest to możliwe
„Trudności w tłumaczeniu”
... Jak powiedział nasz wielki poeta:
”. Wybacz Sziszkowowi, nie wiem, jak tłumaczyć ”.
Sakura

- życzliwość, grzeczność, szlachetność.

Rumianek

- wiara, uczciwość, obietnica.

Kaktus

- pragnienie, pożądanie, seks.

Powój

lub
Powój
,
Blask poranka
- zwodnicze obietnice.

Dalia

- dobry gust.

Irys

- dobre wieści, dobre wieści.

Lotos

- być z dala od swojej miłości, czystości, czystości.

Żółty żonkil

lub
narcissist false
- szacunek.

Narcyz

- szacunek do samego siebie.

Hortensja

- duma, poczucie własnej wartości.

Chryzantema żółta

- imperialny, najwyższy, majestatyczny, wspaniały.

Żółta chryzantema to kwiat cesarzy. 16-płatkowa żółta chryzantema jest przedstawiona na pieczęci cesarza Japonii. Order Chryzantemy to jedna z najwyższych nagród w Japonii. Chryzantema jest często przedstawiana na japońskich monetach i emblematach. Kwiat chryzantemy był symbolem japońskich pilotów kamikadze. Zdjęcie: Audrey.

Chryzantema biała

- prawda.

Czterolistna koniczyna jest symbolem szczęścia nie tylko w Japonii, ale także w prawie wszystkich krajach zachodnich.

Recenzje na temat uprawy lycoris

Podobnie jak wszystkie bulwiaste, Licoris łuszczący się sadzi się na głębokości 3 razy większej od średnicy cebulki.Miejsce słoneczne lub lekko zacienione, gleba piaszczysta gliniasta lub gliniasta, bogata w próchnicę, nasiona nie tworzą się, rozmnażają się wegetatywnie.

Yuriks

Licoris może być nie tylko biały, żółty, czerwony, może być różowy i niebieski, tj. niebieski lub jasnoniebieski.

Elfey

Lukrecja w naszych warunkach powinna być uprawiana jak neriny. Podobnie jak wiele amarylkowatych, nie lubią przeszczepów, więc nie można ich hodować jak mieczyki. Co więcej, prawdopodobnie zauważyłeś, że nowe liście rosną w nich późnym latem i jesienią i pozostają przez całą zimę.

Nerina bowdena rośnie w moim 10 litrowym pojemniku, po kwitnieniu nie podlewam i umieszczam w nieogrzewanym pomieszczeniu na ok. + 5 stopni. do wiosny. Wtedy liście zaczynają rosnąć i potrzebujesz światła, podlewania i karmienia. Jak tylko pogoda na to pozwala, wyprowadzam go na świeże powietrze. I tak rośnie przez cały sezon. Pod koniec lipca-sierpnia przestaję podlewać i karmić i umieszczam pod baldachimem, organizując okres zasuszenia. Kwitnie jesienią. W ten sam sposób można uprawiać lukrecje, ale zimą ich liście nie obumierają, dlatego należy je schłodzić przy maksymalnym oświetleniu i lekko zwilżyć. Najbardziej trwały - lycoris łuskonośny - hibernuje w strefie 5.

Alik

Lukrecja to piękna roślina o oszałamiającej legendzie. W Japonii w języku kwiatów oznacza „oczekiwanie na nowe spotkanie”. Przy odpowiedniej pielęgnacji cieszy ogrodników przez wiele lat.

Kwiat licoris (likoris) pochodzi ze Wschodu, w jego ojczyźnie krążą legendy, ludzie uważają, że ma mityczne właściwości. W Rosji ogrodnicy uprawiają lukrecję w swoich daczach i domach jako kwiat wewnętrzny. I otrzymał mityczną nazwę „kwiat śmierci” ze względu na częste występowanie w pobliżu cmentarzy.

Pod względem technologii rolniczej przypomina tulipany i żonkile, więc pielęgnacja jest prosta, z zastrzeżeniem ogólnych zaleceń. To jeden z głównych powodów, dla których wybór padł na lycoris.

Rozmnażanie lycoris przez cebulki

Najczęściej lycoris jest rozmnażany przez cebulki potomne podczas przeszczepu. Metoda rozmnażania nasion jest również możliwa, ale jest bardziej pracochłonna. Ponadto niektóre gatunki są bezpłodne.

Cebule pochodzą z dorosłej, zdrowej rośliny. Ta praca jest wykonywana późną jesienią, kiedy dzieci są wystarczająco dojrzałe i mogą samodzielnie rosnąć w nowym miejscu.

Cebulki lycoris najlepiej sadzić pod koniec października - na początku listopada, aby miały czas na zakorzenienie się i zakorzenienie w nowym miejscu. Uważa się, że sadzenie jest możliwe na wiosnę. Jak pokazuje praktyka, cebulki sadzone wiosną nie dostosowują się dobrze i zaczynają gnić.

Przed sadzeniem wybiera się miejsce i przygotowuje glebę. Podczas sadzenia od spodu cebuli do powierzchni ziemi powinien wynosić około 30 cm, co pozwoli cebulce z powodzeniem przetrwać zimę bez uszkodzeń spowodowanych silnymi mrozami. Konieczne jest pozostawienie odległości co najmniej 25 cm między roślinami, ponieważ każda żarówka będzie co roku tworzyć nowe dzieci, które będą potrzebować miejsca i pożywienia.

Przed umieszczeniem cebuli w otworze na dno wylewa się niewielką warstwę piasku, po czym samą cebulę kładzie się i ponownie przykrywa piaskiem na wierzchu, aby całkowicie ją ukrył. Następnie otwór jest zasypywany ziemią do samej góry, a powierzchnia jest ubijana. Na miejsce lądowania wylewa się niewielką ilość wody.

Rośnie w ogrodzie

Dbanie o egzotyczny "kwiat śmierci" lycoris nie jest uciążliwe, a niedoświadczony ogrodnik będzie mógł wyhodować tę atrakcyjną roślinę. Na agrotechnologię kulturową składają się następujące działania:

• regularne i obfite podlewanie;
• okresowe karmienie;
• rozwolnienie;
• przeszczepy;
• zwalczanie chwastów i szkodników.

W regionach północnych i centralnych pielęgnacja roślin obejmuje również przygotowanie do zimy.

Lilia pająka Lycoris do dekoracji ogrodu

Licoris nie jest tak powszechny w klombach rosyjskich ogrodników. W naszym kraju roślina ta jest obecnie uważana za raczej egzotyczną. Uprawiany jest głównie przez koneserów rzadkich kwiatów.Ta kultura doskonale harmonizuje z wieloma innymi roślinami ozdobnymi w ogrodzie, a także nadaje się do tworzenia jasnych, spektakularnych kompozycji. Najlepszymi sąsiadami będą dla niej nisko rosnące kwiaty o podobnych wymaganiach co do warunków wzrostu. Można jednak odejść od tej zasady i posadzić lukrecję obok żywicieli, ukwiałów, krokusów, begonii, irysów, ostróżek, paproci i wielu innych roślin. Najważniejsze, żeby nie przestawać eksperymentować, wtedy okaże się, że stworzysz wyjątkowy zespół.

Sadząc licoris, należy pamiętać, że jego liście nigdy nie spotykają się z kwiatami. Duże, piękne liście powstają wczesną wiosną i obumierają do połowy lata.

Egzotyczny kwiat najlepiej nadaje się do rysowania klombów, tworzenia mixborders, dekorowania granic. Po posadzeniu kilku kopii w jednym miejscu możesz uzyskać bujny dywan w dowolnym zakątku ogrodu. Jest to szczególnie ważne, jeśli musisz wypełnić półcieniste rogi witryny, w których nie każda roślina ozdobna zapuści korzenie.

Jest to doskonała roślina do cięcia i forsowania.

Aby zobaczyć, jak kwiat lycoris wygląda na osobistej działce, pomoże wybór poniższych zdjęć, na których pokazano kompozycje z tą byliną o różnej złożoności:

Funkcje kwitnienia

Kwiat Lunnika - jednoroczne i wieloletnie gatunki roślin

Na początku jesieni cebulki kultury wyrzucają szypułki, które w ciągu zaledwie kilku dni osiągają wysokość 40-50 cm. Na szypułkach, jeden po drugim, zaczynają się pojawiać lejkowate kwiaty z dużą liczbą pręcików otwarty. Kwitnienie trwa około 11-14 dni. Po zakończeniu tego procesu na lilii pająka zakwitają liście, które nie wysychają nawet podczas mroźnych zimowych miesięcy. Płytki liściowe umierają wczesnym latem, przed kwitnieniem.

Mistyczna roślina