Jak wygląda choroba róży u świń i jej objawy i leczenie

Ta dolegliwość jest niebezpieczna nie tylko dla zwierząt, ale także dla ludzi. Pomimo tego, że zgony są raczej wyjątkami od reguły, niebezpieczeństwo związane z tym wcale nie maleje. Patogeny Erysipelas prowadzą do tego, że ludzie i zwierzęta następnie rozwijają wiele komplikacji. Są to problemy z czynnością układu krążenia, stawami, zmianami morfologicznymi narządów wewnętrznych. Jeśli jednak diagnostyka zostanie przeprowadzona na czas, a także skuteczne leczenie, negatywny wpływ zostanie znacznie zmniejszony.

Historia choroby

Zdaniem naukowców róża ma bogatą i długą historię sięgającą czasów starożytnych. Ale wtedy masowe infekcje były postrzegane jako zupełnie inna infekcja (na przykład wąglik), to ona była wówczas najbardziej rozpowszechniona. Leffer był odkrywcą kija, który opisał go w 1885 roku, jednak niektóre uczone umysły znalazły i wyizolowały nowy prątek w zwłokach świni, a także wyprodukowały lek chroniący zwierzęta przed chorobami. Zrobiono to kilka lat przed Lefferem.

Różyczki można spotkać w każdym zakątku naszej planety. Występuje zarówno w naszym kraju, jak i na terenie Europy. Choroba może obejmować duży obszar i powodować duże szkody ekonomiczne w fermach trzody chlewnej. Wpływa na świnie różnych ras: Yorkshire, Landrace i inne.

Jaki jest czynnik wywołujący chorobę?

Znalezienie źródła infekcji w warunkach naturalnych nie jest tak trudne, jak myślisz. Może to być zakażona gleba lub szczątki zwierząt po uboju. Bezpośrednim patogenem jest bakteria o doskonałej zdolności do szybkiego przystosowania się do nowego siedliska. Mikroorganizm zaczyna kiełkować w dowolnej pożywce. Należy zauważyć, że sztyft pozostaje nieruchomy i nie tworzy zarodników ani kapsułek. Jest odporny na wpływy zewnętrzne. Mikrob może doskonale żyć dłużej niż miesiąc w glebie, środowisku wodnym lub oborniku. Jednak z różą świń można poradzić sobie za pomocą środków dezynfekujących i wysokich temperatur.

Choroba charakteryzuje się sezonowością, ponieważ wraz z nadejściem ciepłego sezonu bakterie pojawiają się na powierzchni warstwy ziemi. Chore zwierzęta pełnią rolę nosicieli, przyczyniając się do rozprzestrzeniania się drobnoustrojów z kałem i moczem.

Choroba może się zaostrzyć, nawet jeśli nie było infekcji z zewnętrznego źródła. Wynika to z faktu, że w obecności stresujących sytuacji w migdałkach i jelitach u świń pojawia się utajona infekcja. Choroba będzie się rozprzestrzeniać w zależności od poziomu odporności zwierząt na nią. Średnio zachorować może 30% ogółu stada.

Ogniska manifestacji

Czynnik sprawczy różycy świń jest szczególnie niebezpieczny dla młodych prosiąt. Drobnoustroje opuszczają organizm zakażonych osobników wraz z kałem i moczem, dostają się do gleby, skąd są łatwo pobierane przez zdrowe zwierzęta. Wirus może długo istnieć poza organizmem, pozostając w odchodach, odchodach i zwłokach.

Źródłem wirusa róży u świń może być również woda, pasza, sprzęt, gryzonie, ptaki i owady zawierające wirusa.Anamneza badań wskazuje, że zwierzęta chorują na tego wirusa tylko w ciepłym sezonie, natomiast zimą praktycznie nie odnotowano wybuchów epidemii.

Ale niebezpieczeństwo pozostaje w chłodne dni, ponieważ patyk róży może znajdować się w ciele zdrowej świni w fazie utajonej. Śpi, dopóki zwierzę nie zachoruje, nie zestresuje się lub nie pojawią się inne czynniki osłabiające układ odpornościowy.

W przypadku ogniska miejscowego choroba przebiega bez zewnętrznego patogenu, co prowadzi do zakażenia róży w ponad jednej trzeciej stada. Śmiertelność w takiej sytuacji może sięgać 80%.

Róża u świń: objawy

Choroba jest interesująca, ponieważ może dotknąć nie tylko jedno zwierzę, ale kilka osobników, gdy są trzymane w grupie. Całe stado może zachorować, jeśli pierwsze oznaki zakażenia zostaną wykryte u co najmniej jednej świni.

Właściciel powinien codziennie badać skórę swojego stada. Pod koniec okresu inkubacji na górnych warstwach naskórka może pojawić się najpierw zaczerwienienie, a następnie obrzęk. Skóra może wyglądać jak małe wodniste bąbelki.

U chorej świni można zaobserwować objawy podobne do procesów zapalnych węzłów chłonnych, które występują przy zapaleniu węzłów chłonnych lub zapaleniu naczyń chłonnych. Procesowi zapalnemu towarzyszy wzrost temperatury. Przy napadach gorączki może wzrosnąć do 39 stopni. Potem przychodzi kolej na bolesne objawy w okolicy stawów. Po zachowaniu zwierzęcia możesz zrozumieć, że coś jest z nim nie tak.

Prosięta tracą aktywność fizyczną, próbują mniej się ruszać, martwią się, denerwują. Rozwojowi róży towarzyszy odmowa karmienia, a jeśli temperatura wzrośnie, świnie zaczynają dużo pić. Po 14 dniach zwierzę traci na wadze, może rozwinąć się niedokrwistość i może pojawić się duszność. Dzięki terminowemu leczeniu objawy znikają po 14 do 21 dniach. Wszystkie środki terapeutyczne są wykonywane zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii.

Prognoza

Rokowanie róży u świń zależy od postaci, w jakiej przebiega.

Najkorzystniejszego wyniku można oczekiwać w przypadku podostrej postaci choroby, jeśli leczenie rozpoczęto w odpowiednim czasie.

Nieterminowo rozpoczęte lub złej jakości leczenie tej infekcji prowadzi do jej przejścia w przewlekłą postać przebiegu. W takim przypadku obserwuje się ogólnoustrojowe uszkodzenie stawów, co wpływa na zdolność poruszania się zwierząt.

Charakterystyczne objawy na różnych etapach

Infekcja ma 4 formy:

• szybki jak błyskawica;
• ostry;
• podostry;
• chroniczny.

Pierwszy rodzaj róży występuje dość rzadko. Objawy obejmują gwałtowny wzrost temperatury, upośledzoną czynność serca. Takie wskaźniki prowadzą do śmierci zwierzęcia po 12 godzinach.

Drugi typ jest bardziej powszechny. U świń występuje odmowa karmienia, zaburzenie pracy układu pokarmowego, objawiające się zaparciami lub wymiotami. W przypadku zaburzeń pracy serca rozwija się obrzęk płuc, sinica brzucha, szyjki macicy i mostka. Niektóre zwierzęta pokryte są różowymi plamami. W przypadku przedwczesnego leczenia śmierć w ciągu 4 dni.

Trzeci typ jest najbardziej powszechny. Objawy są następujące:

• wysypki skórne podobne do pokrzywki;
• temperatura wzrasta;
• utrata apetytu;
• zwierzę słabnie;
• pije często.

Plamy mogą mieć postać kwadratów lub kół, przebijać się przez głowę, tułów dzień po zakażeniu. Jeśli je naciśniesz, bledną. Choroba trwa do 12 dni, w najlepszych warunkach świnia dochodzi do siebie w ciągu 48 godzin.

Czwarty typ jest wynikiem zaniedbanej choroby. Towarzyszy jej martwica, zapalenie wsierdzia, wpływa na narządy wewnętrzne. Większość skóry staje się czerwona, gęsta, pokryta skórką pochodzenia nekrotycznego.Choroba może występować dłużej niż miesiąc z odrzuceniem tkanki, która zaczyna gnić. Osoby z postacią przewlekłą rosną powoli, rozwijają się iw większości przypadków kierowane są na rzeź.

Rozprzestrzenianie się choroby i sprzyjający klimat dla wirusa

Grupa ryzyka dla róży to świnie w wieku od 3 miesięcy do roku. Nowonarodzone prosięta są bardziej odporne na wirusa, ponieważ odporność jest im podawana wraz z mlekiem loch. W sprzyjających gospodarstwach zwierzęta są mniej podatne na ryzyko infekcji niż w tych, w których zaniedbuje się normy sanitarne i higieniczne.

Wirus róży objawia się pod wpływem takich czynników jak: wzrost temperatury powietrza, wilgotność, zmniejszenie wentylacji czy gwałtowna zmiana diety. Kiedy te aspekty się zmieniają, choroba „budzi się” i przenika do organizmu zwierząt. Drogi infekcji mogą być bardzo różne:

• niezdrowe mięso wołowe;
• Jedzenie;
• nawóz;
• wylądować;
• drink;
• Inwentarz;
• owady.

Wszystko to może stać się nosicielem róży i wielu innych infekcji wirusowych. Dlatego zaleca się podjęcie działań profilaktycznych na fermach trzody chlewnej, aby zmniejszyć ryzyko infekcji.

Róża u świń: leczenie

Jak wspomniano powyżej, przez długi czas nie mogli znaleźć lekarstwa na różę. Naukowcy zaproponowali metodę szczepień, która służyła profilaktyce choroby, ale zabrakło odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa, a także odpowiedzi na pytanie, jak pokonać chorobę. Roczne straty w kompleksach hodowlanych świń były naprawdę ogromne, zwierzęta posyłano pod nóż tylko dlatego, że nie było sposobu, aby je wyleczyć. Ogromne sumy zostały wydane na środki dezynfekcyjne, nie licząc strat spowodowanych utratą żywego inwentarza.

Dziś wszystko nie wygląda tak przerażająco, najważniejsze jest to, że choroba jest identyfikowana na wczesnym etapie. Współcześni weterynarze opracowali serum, które jest używane razem z penicyliną w dużych ilościach w przypadku róży.

Antybiotyk Bitsilin-5 20 tysięcy jednostek na kilogram masy miesza się z surowicą przeciw różyczce i stosuje się w następujący sposób:

• prosięta ssące - 5-10 ml;
• świnie do 50 kg - 30-50 ml;
• świnie powyżej 50 kg - 50-75 ml.

Roztwór wstrzykuje się sterylną strzykawką domięśniowo za uchem zwierzęcia dwa razy dziennie.

Zapobieganie

Aby zapobiec chorobie róży, konieczne jest przestrzeganie technologii produkcji wieprzowiny - żywienie i utrzymywanie zwierząt zgodnie z zalecanymi normami, aby nie dopuścić do wystąpienia sytuacji stresowych podczas wszelkiego rodzaju ruchów. W takim przypadku świnie będą miały silną odporność, która może chronić przed chorobą, nawet w obecności patogenu.

Harmonogram szczepień

Ponieważ prosięta w wieku powyżej trzech miesięcy są podatne na różycę, układ odpornościowy ma miesiąc na wytworzenie wystarczającej ilości przeciwciał. Jednak w tym czasie mechanizmy obronne nie działają w pełni, dlatego po 25-30 dniach przeprowadza się ponowne szczepienie. Wytworzone przeciwciała wystarczają na sześć miesięcy. Po 150 dniach świnie są ponownie szczepione przeciwko różycy. We wszystkich przypadkach 1 ml nakłuwa się za uchem lub do mięśni wewnętrznej strony uda, co odpowiada jednej dawce.

Jeśli świnie mają 4 miesiące, ale nie zostały jeszcze zaszczepione, są zaszczepione, co jest ustalane po 150 dniach. Układ odpornościowy świni jest już utworzony do 120 dnia.

Pierwsze powlekanie świni przeprowadza się w wieku 8-9 miesięcy, jeśli jej waga przekracza 100 kg. W tym wieku przyszła locha jest nadal podatna na różycę, dlatego należy ją zaszczepić.

Aby po szczepieniu rozwinęła się niezawodna odporność, muszą być spełnione następujące warunki:

• Produkt biologiczny nie może utracić ważności.
• Szczepionkę należy przechowywać i transportować w temperaturze 4–10 ° C.
• Użyj oddzielnej igły dla każdej osoby.
• Jeżeli świnia była leczona surowicą, nie powinna być szczepiona wcześniej niż 14 dni po zakończeniu terapii.
• Antybiotyków nie należy stosować na tydzień przed i 7 dni po szczepieniu.
• Produkt biologiczny nie jest lekarstwem, dlatego chore zwierzę nie może go przekłuć.

Jeśli po szczepieniu u świń zostanie stwierdzony stan depresyjny, spadek apetytu, wzrost temperatury nieprzekraczający 40,5 ° C, są one monitorowane. Takie objawy uważa się za normalną reakcję na szczepionkę, jeśli ustąpią w ciągu 1–2 dni. Jeśli zakażona świnia zostanie zaszczepiona w okresie inkubacji, może wystąpić choroba, w wyniku której zwierzę musi zostać odizolowane i poddane leczeniu.

A w domu możesz zapewnić wygodne trzymanie świń

Środki zapobiegawcze

Najczęstszą metodą profilaktyki są regularne szczepienia w celu utrzymania odporności. Najlepiej stosować szczep BP2, który pomaga zarówno w zwalczaniu klasycznej dżumy, jak i różycy, co czyni szczepionkę naprawdę nieocenioną.

Pierwsze szczepienie przeprowadza się od 40 dnia życia prosięcia, następnie powtarzane - po 2 tygodniach. Wszystkie zwierzęta hodowlane są koniecznie szczepione, nie tylko w dużych gospodarstwach, ale także w gospodarstwach prywatnych. Przy ścisłym przestrzeganiu wszystkich terminów można zapobiec epidemiom zakaźnym, które dotkną całą dzielnicę.

Środki zapobiegawcze przeciwko różycy przyczyniają się do znacznego ograniczenia liczby chorób. Sztyft nie jest odporny na środki dezynfekujące. Można go łatwo zniszczyć świeżo gaszonym wapnem, wybielaczem, kreoliną, sodą i innymi chemikaliami.

Podczas wykrywania róży potrzebujesz:

1. Natychmiast zakazać importu i eksportu zwierząt z gospodarstwa.
2. Izoluj chore zwierzęta. Wykonaj termometrię każdej osoby, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się infekcji. Szczepić pozornie zdrowe świnie i obserwować możliwe zmiany w stanie zwierząt.
3. Jeśli do niektórych pomieszczeń miały dostęp chore zwierzęta, konieczne jest przeprowadzenie zabiegów dezynfekcji, w których mogłyby się odwiedzać.

Zakaz przewozu zwierząt i produktów zostaje usunięty przez lekarza weterynarii po wyzdrowieniu ostatniego zwierzęcia i po kilku 2-4 tygodniach. Rejestruje się liczbę padłych zwierząt i ustala się nadzór nad szczepieniami zdrowych świń. Sprawdzają, jak dobrze przeprowadzana jest dezynfekcja pomieszczeń, sprzętu, terenów spacerowych.

Środki ostrożności dotyczące szczepień dla zwierząt

Szczepionkę przeciwko różycy świń przygotowuje się na bazie szczepu BP-2. Na zewnątrz jest drobno porowatą masą, która ma biało-żółty kolor i rozpuszcza się bez pozostałości w roztworze soli. Jeśli gospodarstwo jest niekorzystne dla tej choroby, wówczas osoby chore są izolowane i szczepione BP. Odbywa się to razem z lekami przeciwbakteryjnymi, jak mówią instrukcje. Praca z BP powinna być wykonywana tylko w specjalnych rękawiczkach. W celach profilaktycznych surowica jest wprowadzana wiosną, a prosięta są szczepione przez cały rok, w miarę wzrostu, od 3 miesiąca życia.

Nie możesz wejść do BP, jeśli zwierzę cierpi na choroby pasożytnicze, jest poważnie wychudzone, osłabione lub ma inne choroby zakaźne.

W takim przypadku powinieneś użyć środków ludowej. Jeśli podczas obchodzenia się ze zwierzętami szczepionka BP dostanie się na skórę lub błony śluzowe człowieka, należy ją zmyć pod bieżącą wodą, umyć ręce mydłem do prania, a następnie potraktować roztworem dezynfekującym. Jest to szczególnie ważne, aby obserwować, czy na dłoniach są zadrapania lub nawet drobne otarcia i skaleczenia. Mięso i inne produkty, w przypadku uboju zaszczepionych zwierząt, mogą być sprzedawane bez żadnych ograniczeń. Należy jednak przestrzegać tylko jednej zasady: ubój należy przeprowadzić nie wcześniej niż 7 dni po wprowadzeniu BP. W przeciwnym razie mięso nie może być użyte do jedzenia.

Jeśli BP pozostaje w fiolce lub opakowanie na fiolkach nie jest hermetyczne, nie ma odpowiednich etykiet, są zanieczyszczenia, wtedy można je zdezynfekować tylko przez gotowanie przez co najmniej 15 minut.

Powiązany artykuł: Odmiana winogron - różowy Timur

Wieprzowina może być sprzedana tydzień po szczepieniu zwierzęcia

Jak używane są produkty mięsne

Zwierzęta można sprzedać na mięso dopiero po zniesieniu kwarantanny. Po dokładnym ugotowaniu i zdaniu testu na obecność Salmonelli można spożywać produkty mięsne od chorych, róży i świń podejrzanych o chorobę.

Produkty mięsne są jadalne z różą tylko po usunięciu leków z organizmu chorego osobnika.

Ze względu na przenoszenie róży na ludzi, podczas uboju i rozbioru tusz należy przestrzegać zasad higieny. Uszkodzona skóra zwiększa prawdopodobieństwo infekcji. Produkty mięsne ze zwierząt dysfunkcyjnych muszą zostać poddane obowiązkowej obróbce cieplnej. Wszystkie te metody pozwalają zapobiec infekcji niebezpieczną chorobą.

Sposoby ludowe

Oprócz leczenia farmakologicznego można zastosować metody alternatywne. Za najskuteczniejszą metodę uważa się aplikacje i płyny octu na dotknięte obszary. Nawet po zakończeniu kuracji lekarskiej konieczna jest dezynfekcja skóry zwierzęcia i ogólnie chlewu przez 10-14 dni. Dopiero potem chorego można przenieść na pozostałe świnie. Aby uzyskać rozwiązanie, musisz rozcieńczyć butelkę octu w wiadrze czystej wody. Następnie zwilża się w niej tkankę, a chore zwierzę jest całkowicie owinięte.