Biegunka łydek: objawy, przyczyny, leczenie i zapobieganie

Młode nie rozwinęły jeszcze układu odpornościowego. Zwierzęta w pierwszych dniach życia są podatne na drobnoustroje chorobotwórcze. Paratyfus cielęcy jest wywoływany przez bakterie z grupy Salmonella. W procesie rozmnażania infekcja jelitowa wytwarza dużą ilość toksyn.

Paratyfus cielęcy wywoływany jest przez bakterie z grupy Salmonella

Dlaczego cielęta chorują?

W niektórych gospodarstwach choroba cieląt występuje rzadko, w innych jest to normalne. Dlaczego? Faktem jest, że istnieje wiele czynników, które wpływają na zdrowie cielęcia. Jeśli hodowcy przegapią choćby jedną chwilę w hodowli zwierząt, mogą pojawić się problemy.

Zdjęcie zdrowego cielęcia

• Żywienie ciężarnej kobiety powinno być jak najbardziej zrównoważone. Krowa na stanowisku zużywa dużo składników odżywczych, a jeśli nie otrzymuje ich z zewnątrz, wydaje własne zapasy, a to prowadzi do wyczerpania. Cielę w macicy nie ma możliwości rozwoju, nie ma wystarczającej ilości pożywienia, więc może zacząć boleć jeszcze przed urodzeniem (rozwijają się patologie, zatrzymuje wzrost). Cielę ważące 30 kg po urodzeniu ma 55% szans na zachorowanie, a cielę ważące 20 kg ma 98% szans!
• Nowonarodzone cielę potrzebuje odpowiedniego odżywiania. Jeśli nie ma wystarczającej ilości mleka, zacznie boleć - jest to nieuniknione. Doświadczeni hodowcy ściśle regulują ten proces i, jeśli to konieczne, prowadzą dokarmianie.
• Brudne pomieszczenia są przyczyną częstych chorób. Cielęta muszą nie tylko dobrze się odżywiać, ale także żyć czysto, ponieważ w błocie żyją bakterie, drobnoustroje, wirusy, infekcje, grzyby i inne złe duchy, które prowadzą do chorób.
• Normy sanitarne i weterynaryjne mogą zmniejszyć zachorowalność, ale usługi lekarskie kosztują, więc często są zaniedbywane. I na próżno! Jeśli pępowina zostanie nieprawidłowo przetworzona, może rozpocząć się posocznica i zapalenie podniebienne. Niezaszczepione zwierzę jest często chore, nie wspominając o robakach i leczeniu pcheł i innych szkodników.

Żarty pieszczot

Małe zwierzę często staje się „gościem” obory w gospodarstwach położonych w pobliżu lasów i łąk. Ten krewny fretki odwiedza w nocy ludzkie budynki gospodarcze. Chociaż dla bydła nie stanowi śmiertelnego zagrożenia. Jednak po jej wizycie rolnik ma pytanie: dlaczego krowa poci się w oborze, skoro nie ma ku temu wyraźnego powodu, a zwierzę jest całkowicie zdrowe? ”

Łasice uwielbiają się bawić, biegając na grzbiecie bydła i jego młodych. Krowa lub cielę, chcąc pozbyć się niedogodności, jakie sprawiają mu te gryzonie, są w ruchu przez całą noc. To jest powód zwiększonej potliwości zwierzęcia.

Samice łasic w okresie odchowu potrafią przyklejać się do wymienia krowy, doprowadzając zwierzę do wyczerpania i obniżając wydajność mleczną. Aby uchronić krowę i cielęta przed takimi niedogodnościami, rolnik musi skutecznie wyposażyć miejsce, w którym trzymane są jego zwierzaki:

1. Zapewnij całkowitą szczelność szopy, eliminując wszystkie szczeliny w ścianach i dachu oraz upewniając się, że drzwi ściśle przylegają do pomieszczenia.
2. Umieść odstraszacze i pułapki na całym obwodzie podwórka.
3. Użyj smoły jako źródła zapachu, który odstrasza łasicę.

Ze wszystkich powodów, dla których cielę jest mokre, jest to najprostszy i najłatwiejszy do leczenia.

Objawy i leczenie niebezpiecznych chorób cieląt

Zapoznaj się również z tymi artykułami

• Najlepsze odmiany dużych śliwek
• Rzepak jary
• Najlepsze przepisy na dżem gruszkowy
• Rzodkiewka Duro

Niebezpieczne choroby cieląt, są również zakaźne, należy z wyprzedzeniem ostrzec lub leczyć w trybie pilnym. Ich głównym sprytem jest szybkie rozprzestrzenianie się. W ciągu kilku dni całe stado może zostać zarażone, nie wspominając o młodych!

• Kryptosporydioza występuje, gdy patogenna bakteria dostanie się do żołądka zwierzęcia. Zwykle śmiertelne. Objawy pojawiają się trzeciego dnia: osłabienie, biegunka, zgrzytanie zębami, utrata apetytu. Są leczeni antybiotykami.
• Kolibakterioza (Escherichioza lub biała biegunka) rozwija się od pierwszych dni życia. Spowodowane przez specjalny typ E. coli. Ciało szybko się wyczerpuje, a cielę może umrzeć w ciągu 3-5 dni. Objawy: lekki, płynny kał z krwią, zmniejszony apetyt, podwyższona temperatura ciała. Leczenie: osoby piją mocną herbatę, olej rycynowy, wywar z rumianku według receptury weterynarza i pomaga taki środek jak Acidophilus.

Ważny!

Przy pierwszych oznakach choroby trzeba wezwać weterynarza, bo jeśli choroba jest zakaźna, można stracić wszystkie cielęta, a nawet stado krów!

Zdjęcie koronawirusa

• Koronawirusowe zapalenie jelit występuje, gdy do organizmu dostanie się określony wirus. Często chorują cielęta raz w tygodniu. Infekcja przenoszona jest przez artykuły pielęgnacyjne, pożywienie, miski, wodę itp. Śmiertelność sięga nawet 50%. Objawy: wzdęcia, zielona biegunka, owrzodzenie jamy ustnej, osłabienie, depresja. Są leczone surowicami przepisanymi przez weterynarza, ale łatwiej jest zapobiec chorobie poprzez szczepienia.
• Pasterelooza jest trudna do leczenia, ponieważ jest trudna do zdiagnozowania. Cielęta zwykle umierają z tego powodu w ciągu 2-7 dni. Objawy: biegunka, wyczerpanie, kaszel, obrzęk stawów, krwotok z tchawicy.

Zmiany patologiczne

Podczas sekcji martwych zwierząt obserwuje się następujący wzór zmian:

• zmiękczenie kości (można ciąć nożem bez wysiłku);
• zgrubienie na końcach kości rurkowych;
• ślady licznych złamań;
• chrząstka jest łatwo oddzielana od kości;
• wewnętrzna powierzchnia klatki piersiowej jest zdeformowana;
• zmiany w układzie oddechowym (obecność wysięku w oskrzelach, obrzęk błon śluzowych, ślady krwotoku);
• narządy przewodu pokarmowego - zdeformowane, ze śladami krwotoku, o ciemniejszym zabarwieniu, z obecnością śluzu, obrzękiem błony śluzowej, obecnością owrzodzeń;
• zwiotczały mięsień sercowy;
• skóra jest nieelastyczna.

Dowiedz się, co powoduje letarg i słaby apetyt u cieląt.

Choroby niezakaźne

Choroby niezakaźne cieląt obserwuje się z reguły na tle niedożywienia, złych warunków życia młodych zwierząt lub ciężarnej krowy. Nie są zaraźliwe, ale czasami powodują śmierć cieląt.

Zdjęcie cielaka z krzywicą

• Krzywica pojawia się, gdy organizmowi brakuje witaminy D. Struktura tkanki kostnej ulega zmianom, dochodzi do zmian w stawach, boli cielę podczas ruchu, a nawet dotykanie powoduje ból. Typowe objawy: odmowa jedzenia, skrzywienie szkieletu, zaburzenia jelit, nietypowe zachowanie osobnika. Leczy się je promieniowaniem UV, włączeniem witaminy D, kredy, mączki kostnej, soli w ilości przepisanej przez lekarza weterynarii w diecie.
• Choroba białych mięśni rozwija się u noworodków z powodu nieprawidłowego działania procesów metabolicznych. Pojawia się osłabienie, wyczerpanie na tle odmowy jedzenia, płytki oddech, bladość błon śluzowych, dystrofia. Lecz chorobę „Tokoferolem”, zastrzykami z „Triwitaminy” i „Seleny”.

  

  Zdjęcie choroby białych mięśni cieląt

Ważny!

Śmiertelność z powodu choroby białych mięśni wynosi 60%.

• Przepuklina pępkowa pojawia się, gdy pępowina nie jest odpowiednio zarośnięta. Choroba jest prawie nieszkodliwa i powoduje problemy tylko wtedy, gdy przepuklina jest ściśnięta. Następnie następuje spadek apetytu, ogólne osłabienie, brak wypróżnień, ból przepukliny. Jeśli nic nie zostanie zrobione, choroba rozwija się w zapalenie otrzewnej i cielę umiera. Leczenie to operacja.
• Choroba Bezoara objawia się procesem zapalnym w trawieńcu. Rozwija się w okresie ssania lub odsadzania. Powodem są gruboziarniste włókna pokarmowe, kule włosowe, które pozostają w trawieńcu i nie wypływają. Jeśli guzek całkowicie zatka jelita, zwierzę umrze. Objawy: matowa sierść, osłabienie, zmęczenie, wzdęcia. Do leczenia cielęciu podaje się leki poprawiające pracę jelit, minerały i witaminy.
• Tympania to obrzęk blizny. Pojawia się z powodu złej jakości, szorstkiego jedzenia lub ostrego przejścia do niezwykłego jedzenia. Najczęściej chorują dwumiesięczne cielęta. Objawy: Wzdęcia, utrata apetytu, duszność. Leczenie: karmienie do 150 g oleju roślinnego i świeżego mleka (0,5 l). Zwierzę jest również spacerowane przez 30 minut na otwartej przestrzeni, a spuchnięty obszar jest masowany do całkowitego uwolnienia nagromadzonego gazu.

Jeśli zdiagnozowane zostanie zaburzenie trawienia ...

Powody, dla których młode zwierzę jest chore, mogą być niezakaźne i zaraźliwe.

Niezakaźne warunki wstępne obejmują niestrawność.

Może to być spowodowane następującymi czynnikami:

• podlewanie cielęcia zimną siarą;
• picie siary od chorej krowy (mastitis);
• przekarmienie;
• jedzenie kwaśnej siary;
• późne karmienie, niewystarczające wzbogacenie siary w składniki odżywcze spowodowane nieodpowiednim odżywianiem krowy w okresie ciąży, co prowadzi do obniżenia jej odporności.

Niestrawność może rozpocząć się z powodu brudu w pokoju, niewłaściwej pielęgnacji niemowląt. Wszelkie odchylenia klimatyczne, czy to przegrzanie, czy hipotermia, słaba wentylacja w pomieszczeniu, duszność, nieprzestrzeganie norm sanitarnych, brud, naruszenie reżimu żywienia - bardzo szybko wpłyną na stan cieląt. Niedobór witamin, takich jak tokoferol i retinol, a także niezbędnych pierwiastków śladowych prowadzi do niestrawności i późniejszej biegunki.

Główne objawy obserwowane przy niestrawności:

• letarg i letarg zwierzęcia;
• słaby apetyt;
• brak zainteresowania, gdy pojawia się właściciel;
• boki i ogon poplamione kałem;
• zapach kału ma kwaśny lub zgniły zapach;
• dziecko oddycha szybko i płytko.

W przypadku niestrawności temperatura zwykle nie rośnie, utrzymując się na poziomie 37,5-39,5 stopnia, natomiast przy toksycznej postaci niestrawności i obecności zatrucia - 40-41 stopni. Ogólnie rzecz biorąc, płynne wypróżnienia mogą występować do 14 razy dziennie, co oczywiście jest dla zwierzęcia wyczerpujące. Nos staje się szorstki i suchy, sierść matowa, oczy stopniowo zapadają się, co wskazuje na nieuchronną śmierć.

Oczywiste jest, że przy takim obrazie klinicznym cielęciu nie pomoże po prostu zapewnienie normalnego żywienia i mikroklimatu - w takiej sytuacji ważne jest jak najszybsze rozpoczęcie leczenia:

1. Pierwszą rzeczą do zrobienia jest wprowadzenie przez zwierzę szybkiej diety na 24 godziny. Dają tylko przegotowaną wodę z dodatkiem soli i glukozy (na 1 litr - 50 g), woda powinna być ciepła (38-40 stopni). Do wrzącej wody można dodać łupiny cebuli (200 g na 1 litr).
2. Począwszy od drugiego dnia zwierzę przenosi się z wody do otaczającego bulionu owsianego, ale najpierw podaje sok żołądkowy rozcieńczony w wodzie w stosunku 1: 4. Do gotowania weź wybrany owies, jedną porcję na 10 części wody, gotuj przez co najmniej 5 godzin na małym ogniu i podawaj do picia w dużych ilościach. Len lub ryż są używane w ten sam sposób. Robią też mieszankę ciepłego naparu z czarnej herbaty, trzech białek i soli (1 łyżka. Łyżka). Stosować 10 g na kilogram masy ciała zwierzęcia.
3. Trzeciego dnia, jeśli cielę nie szkaluje, do bulionów można dodać trochę mleka. Po kolejnym dniu mleko podaje się w 500 ml, rozcieńczając je w wywarze. Stopniowo zwiększaj ilość mleka do normy, ale tylko wtedy, gdy zwierzę czuje się normalnie.

Należy mieć na uwadze - jeśli biegunka utrzyma się po dwóch dniach takiego leczenia, potrzebne będą leki przeciwbakteryjne, przy skurczach jelit stosuje się No-shpa. Zagotowaną wodę można zastąpić wywarami z następujących roślin - kory dębu, omanu, szczawiu, bazi olchowych, dziurawca.

Odoskrzelowe zapalenie płuc cieląt

Zalecamy przeczytanie innych naszych artykułów

• Jak karmić kurczaki
• Hodowla kóz jako firma
• Dżem z derenia
• Odmiana ogórka Zozulya

Odoskrzelowe zapalenie płuc to proces zapalny w oskrzelach i pęcherzykach płucnych. Zapalenie rozwija się i rozprzestrzenia szybko i może prowadzić do nieodwracalnych następstw - martwicy tkanki płucnej. Przyczyną choroby może być brudne środowisko, stres, hipotermia, złe odżywianie, wilgoć, wady wrodzone.

Objawy: letarg, kaszel, wydzielina z nosa, duszność, utrata apetytu, gorączka, biegunka, bladość błon śluzowych.

Zakłada się, że leczenie jest złożone. Lekarze weterynarii najpierw ustalają przyczyny choroby cieląt i przepisują leki. Ponadto hodowca musi zapewnić zwierzęciu odpowiednie warunki (przestrzeń, czystość, wysokiej jakości żywienie). Chore cielęta są utrzymywane tylko w cieple, bez przeciągów, wilgoci.

Funkcje pocenia się

Wytwarzanie potu na powierzchni skóry zwierząt jest naturalną reakcją organizmu na wzrost temperatury otoczenia lub ciała. W ten sposób cielę lub krowa stara się poprawić swój stan.

Ważny

Wzrost temperatury, a co za tym idzie, zwiększona produkcja wilgoci przez gruczoły potowe, towarzyszy wielu chorobom. W większości przypadków nadmierna potliwość z normalnym odczytem termometru jest wariantem normy i wskazuje na inne czynniki zewnętrzne, które stały się winowajcami tego procesu.

Dyspepsja łydki

Najczęściej dyspersja cieląt występuje z powodu zranionego odsadzenia od samicy. Ludzie nazywają tę chorobę biegunką noworodków lub biegunką enzymatyczną. Śmiertelność wynosi 20%. Pojawia się również choroba z niewłaściwym karmieniem, gwałtowną zmianą diety. Jest łatwo przenoszony na inne osoby, więc chore cielęta są natychmiast izolowane.

Objawy nie zawsze pojawiają się od razu, dlatego należy zachować ostrożność.

• Głównym objawem jest biegunka.
• Utrata apetytu.
• Może pojawić się osłabienie, dudnienie w jamie brzusznej, skurcze.
• Temperatura zwykle spada.
• Nos nie jest mokry, organizm szybko się odwadnia.

Leczenie jest zawsze przepisywane przez lekarza. Najpierw musisz zrozumieć przyczynę, a następnie znaleźć najskuteczniejszą opcję leczenia, ale zazwyczaj terapia jest złożona. Biegunkę kontrolują leki i niektóre pokarmy, a równowaga wodna jest regulowana. Czasami przepisywane są leki przeciwzapalne. Zwierzę przenosi się do czystego pomieszczenia, regularnie czyści i podaje tylko ciepłą, przegotowaną wodę.

Zdjęcie cielęcia wykazującego biegunkę i oznaki ciężkiego odwodnienia

Powody

Hodowca musi monitorować stan cieląt. Nie powinny być trzymane w ograniczonej przestrzeni. Sytuację pogarszają następujące czynniki:

• brak światła;
• niehigieniczne warunki;
• złe jedzenie.

Właściciel powinien niezwłocznie oddzielić chore zwierzę od reszty stada. Odporność młodych zwierząt dramatycznie spada z powodu niskiej temperatury. Szkodliwe bakterie są odporne na wysokie temperatury.

Patogeny dostają się do cieląt przez drogi oddechowe. Drobnoustroje dostają się do środowiska zewnętrznego wraz z odchodami i moczem chorych krów. Infekcja, wraz z pożywieniem i wodą, może skończyć się w układzie pokarmowym cielęcia.

Ważny! Istnieje niebezpieczeństwo przeniknięcia patogenów paratyfusów z matki na młode. Często dorośli są nosicielami salmonellozy.

Jak leczy się biegunkę u cieląt?

U młodych cieląt bardzo często występuje biegunka lub zapalenie żołądka i jelit. Objawia się ostrym rozstrojem żołądka i jelit. Główną przyczyną problemu jest kiepska jakość żywności, mleka, wody. Wielu hodowców początkowo nie przywiązuje dużej wagi do jakości rodzaju paszy, ale jest to bardzo ważne dla cieląt.Po urodzeniu ich żołądki są słabe, nawet na zwykłe jedzenie mogą reagować na różne sposoby. Jeśli jedzenie jest zepsute, wynik jest dość oczywisty.

Często chorobę obserwuje się po przejściu na nową żywność, dlatego eksperci zalecają wprowadzenie odrobiny nowej żywności.

Ważny!

Leczenie zapalenia żołądka i jelit może powodować zaburzenia równowagi solnej i odwodnienie cielęcia, dlatego pije się je co najmniej 5-6 razy dziennie.

Jest tylko jeden objaw kliniczny - przedłużająca się biegunka. Leczenie trwa dłużej niż jeden dzień - w zależności od stopnia zaawansowania choroby.

• Najpierw podają lekko osoloną wodę (ciepłą), zastępując nią mleko.
• Drugiego dnia przygotowuje się również wodę soloną, ale mleko jest również podawane ze słoną wodą 1: 1.
• Następnego dnia podaj 4 porcje mleka i 1 porcję osolonej wody.

Jako środek wiążący cielę podaje się mocną herbatę z solą (nie więcej niż 10% całkowitej objętości płynu) i żółtkami kurczaka. Aby uzyskać więcej informacji na temat objawów i leczenia biegunki u cieląt, przeczytaj link -

Krzywica

Krzywica to stan patologiczny organizmu, który może wystąpić u młodych zwierząt z niedoborem witaminy D.... Prowadzi do naruszenia metabolizmu fosforu i wapnia, co często powoduje deformację szkieletu zwierzęcia. Krzywica pojawia się u cieląt, które mało chodzą lub są trzymane w ciemnej i wilgotnej oborze.

Objawy: zahamowany wzrost, skrzywienie i przerzedzenie kości.

Terapia polega na zastosowaniu terapeutycznych dawek witaminy D, oleju rybnego, soli, mączki kostnej, kredy.

Zapobieganie krzywicy polega na regularnym przyjmowaniu wyżej wymienionych substancji i paszy drożdżowej, a także poprawie warunków życia młodych zwierząt.

Środki ludowe do leczenia cieląt

Często po wykryciu choroby cieląt hodowcy natychmiast zwracają się do środków ludowej. Ale jest tu kilka niuansów. Na początek takie leczenie jest zwykle skuteczne we wczesnych stadiach, ponadto nie jest odpowiednie dla każdego cielęcia (może wystąpić elementarna nietolerancja leku), a dodatkowo weterynarze uważają je za bardziej pomocnicze lub profilaktyczne, ale nie terapeutyczne.

Chociaż są chwile, kiedy to środki ludowe do leczenia cieląt są zalecane w pierwszej kolejności. Na przykład w przypadku chorób niezakaźnych, chorób oczu, biegunki, zaparć i innych problemów z jelitami. Jednocześnie prawie niemożliwe jest wyleczenie chorób wirusowych, zakaźnych metodami ludowymi, a niektóre choroby niezakaźne wymagające interwencji chirurgicznej są również prawie niemożliwe.

Sposób leczenia i środki zaradcze zależą od choroby. W zależności od choroby można podawać cielętom solankę i roztwory ziołowe, napary, żółtka kurze, słonecznik, olej rycynowy, wywary ziołowe i inne produkty. Pożądane jest jednak, aby weterynarz określił przepis i dawkę takiego alternatywnego leczenia.

Zdjęcie z badania lekarskiego cielęcia w celu zapobiegania chorobom

Diagnostyka

Istnieje kilka sposobów diagnozowania salmonellozy. Pierwszą, najczęściej używaną i najprostszą, jest porównanie pozornego stanu zwierzęcia ze znanymi objawami domniemanej choroby. Jednak nie zaleca się stosowania tej techniki osobom, które nigdy wcześniej nie widziały zwierząt z salmonellozą, ze względu na jej subiektywność. Ponadto ta metoda diagnostyczna często prowadzi do błędów, ponieważ istnieje wiele innych infekcji jelitowych z bardzo podobnymi objawami.

Bardziej wiarygodną metodą diagnostyczną jest analiza krwi i kału zwierzęcia w warunkach laboratoryjnych metodą ELISA, PCR, chromatografia lub w trakcie badań właściwości kulturowych kolonii bakteryjnych posadzonych na szalkach Petriego. Ta metoda pozwala prawie całkowicie wyeliminować prawdopodobieństwo błędnej diagnozy i rozsądnie przepisać leczenie.

Ponadto w toku badań kulturowych można również zmierzyć wrażliwość bakterii na różne leki przeciwbakteryjne, co pomoże dobrać bardziej adekwatną terapię dla chorych cieląt.

Zapobieganie cielętom po urodzeniu

Zapobieganie chorobom cieląt nie tylko zmniejsza ryzyko chorób, ale także poprawia jakość życia osobników, co z kolei zwiększa produktywność. A więc profilaktyka cieląt - co to jest?

• Zbilansowana dieta cieląt rodzących.
• Profesjonalna opieka położnicza jest bardzo ważna!
• Po porodzie musisz odpowiednio obchodzić się z pępowiną, sprawdzać wszystkie odruchy w łydce.
• Prawidłowe żywienie osobników - ilość mleka i innych pokarmów powinna być ściśle regulowana.
• Terminowe szczepienie urodzonego cielęcia przeciwko paratyfusowi, salmonellozie, zapaleniu nosa i tchawicy, kolibakteriozie i wielu innym dolegliwościom.
• Trzymanie zwierząt w czystych pomieszczeniach, które są regularnie czyszczone i dezynfekowane 1-2 razy w roku.

Jeśli zastosujesz środki zapobiegawcze i będziesz monitorować zwierzęta, można łatwo zapobiec lub wyleczyć choroby cieląt na wczesnym etapie.

Klasyfikacja chorób

Istnieją dwa sposoby usystematyzowania chorób:

• objawowy;
• etiologiczny.

Objawowy

Dolegliwości klasyfikuje się według ich wpływu na narządy i układy:

• oddechowy;
• pokarmowy;
• choroby oczu;
• inne.

Etiologiczny

Choroby młodego bydła są usystematyzowane ze względu na ich występowanie z uwzględnieniem przeważających uszkodzeń poszczególnych narządów. Wyróżnia się następujące choroby cieląt:

• zakaźny;
• niezakaźny.

W dalszej prezentacji materiału zostanie zastosowana klasyfikacja etiologiczna.

Gadfly skóry

Nowonarodzone cielęta i młode zwierzęta mogą zostać dotknięte przez gadżet skóry. Ten pasożytniczy owad składa jaja na sierści zwierzęcia. Po 4-5 dniach pojawiają się z nich larwy wnikające w grubość skóry. Dojrzewają tam do następnego ciepłego sezonu.

Muchy dają zwierzętom nieprzyjemne i bolesne doznania, a wychodząc na zewnątrz psują też skórę. Owad przeszkadza zwierzęciu i pomaga zmniejszyć przyrost masy ciała. Próby pozbycia się pasożytów przez cielęta często prowadzą do ich urazów.

Objawy: guzy na skórze, które najczęściej są zlokalizowane na plecach.

Leczenie: larwy są niszczone przed wyjściem na zewnątrz za pomocą specjalnych preparatów - środków owadobójczych, które są przepisywane przez lekarza weterynarii, biorąc pod uwagę wiek i stopień uszkodzenia zwierzęcia.

W przypadku wystąpienia którejkolwiek z chorób nie należy podejmować samodzielnego leczenia, aby nie pogorszyć stanu cielęcia. Najlepiej natychmiast skontaktować się z doświadczonym weterynarzem, który prawidłowo zdiagnozuje chorobę i zaleci skuteczne leczenie.

Opis produktu oparty jest na oficjalnie zatwierdzonych instrukcjach użytkowania i zatwierdzonych przez producenta dla edycji 2004.

Wideo „Hodowla zdrowych cieląt”

W nagraniu opisano technologię pozyskiwania zdrowych cieląt i wysokowydajnych krów.

Polecane artykuły

Objawy i leczenie choroby białych mięśni cieląt Choroba białych mięśni stanowi poważne zagrożenie dla ich życia i zdrowia, dlatego ważne jest, aby móc na czas rozpoznać objawy choroby i rozpocząć leczenie

Objawy i leczenie odoskrzelowego zapalenia płuc u cieląt Niestety młode zwierzęta mogą zostać uwięzione przez szereg chorób, z których jedną jest odoskrzelowe zapalenie płuc.Ważne jest, aby rozpoznać chorobę na czas, aby podjąć niezbędne środki.

Objawy i leczenie salmonellozy u cieląt Jedna z najgroźniejszych chorób często dotyka cieląt, można też zachorować.Przeczytaj artykuł o salmonellozie, szczepionkach i surowicach przeciwko niej.

PARATYFOIDALNY

PARATIF (ryc. 1 i 2), ostra choroba zakaźna różnych typów rolnictwa. zh-zh, głównie młode zwierzęta, którym towarzyszą wyraźne zjawiska ogólnego zatrucia organizmu. U klaczy P. towarzyszy aborcja (patrz. Zakaźna aborcja koni

). P. owiec towarzyszy również aborcja. Pulloroza należy również do P. - białej biegunki piskląt (patrz.
Bakteryjna biała biegunka ptaków
). Czynnikiem sprawczym P. są różne bakterie paratyfusów: Bacterium paratyphus abortus equi, B. enteritidis Gartneri, B. suipestifer, B. paratyphus abortus ovis. Oprócz powinowactwa kulturowego i serologicznego, wszystkie typy bakterii paratyfusów mają zdolność tworzenia toksyn odpornych na ciepło. Bakterie paratyfusów są stosunkowo odporne i szeroko rozpowszechnione. Występują nie tylko jako czynniki wywołujące choroby i przenoszące prątki u kobiet, ale w dużej mierze w środowisku (woda, gleba itp.). P. choruje głównie młode zwierzęta (źrebięta, cielęta, jagnięta, prosięta) w pierwszych dniach, tygodniach i miesiącach życia, rzadziej dorosłe (owce). Zakażenie paratyfusem powoduje różne miejscowe procesy zapalne i ropienie: ropnie, ucisk, zapalenie stawów itp., Zimno, wilgoć, słabą wentylację, stłoczenie), to żyto tworzy wyjątkowo sprzyjającą glebę dla rozwoju paratyfusów. W przeciwieństwie do typowych chorób epizootycznych, które polegają na wprowadzaniu infekcji z zewnątrz, a żyto zawsze wykazuje tendencję do rozprzestrzeniania się na tereny sąsiednie i bardziej odległe, P. młodych zwierząt ogranicza się zwykle do terytorium tych gospodarstw.

Figa. 1. Przypadkowa degeneracja pojedynczych pęcherzyków w okrężnicy

Źrebięta paratyfus. Czynnikiem sprawczym jest B. paratyphus abortus equi. Źrebięta rodzą się chore lub wyglądają na zdrowe. Leżą, nie mając siły się podnieść, lub powstają tylko przy wsparciu i nie wykazują apetytu; kobiety umierają w ciągu dnia lub w pierwszych dniach życia. Infekcja ogólna objawia się biegunką, uszkodzeniem stawów, rzadziej zapaleniem płuc lub wewnętrznym zapaleniem oczu.

Figa. 2. Paratyfoid świń. Parch w okrężnicy

Paratyfus łydki. Czynnikiem sprawczym jest specjalny drobnoustrój (B. enteritidis Gartneri; sporadycznie B. enteritidis Breslau, aw pojedynczych przypadkach B. paratyphi). Choroba często rozpoczyna się w 8-14 dniu życia cielęcia, czasem w pierwszych dniach po urodzeniu. Chore cielęta dużo leżą. Zaparcia często pojawiają się przez krótki czas, po których następuje biegunka, czasem z krwią. Tempo ciała na początku choroby wzrasta do 41 °, a następnie stopniowo spada. Czasami obserwuje się suchy kaszel. Dość często obserwuje się zapalenie płuc, które wiąże się ze wzrostem czynności serca (tętno 100 - 150 na minutę). Rzadziej obserwuje się bolesny obrzęk stawów. W pojedynczych przypadkach odnotowuje się zjawiska mózgowe: ruchy okrężne i napady padaczkowe. Choroba trwa 4-14 dni, ale zdarzają się również ostre przypadki, które kończą się śmiercią i odwrotnie, choroba trwa do 21-28 dni, aw rzadkich przypadkach nawet dłużej.

Prosięta paratyfus. Czynnikiem sprawczym jest drobnoustrój (specjalny wariant B. suipestifer). Choroba przebiega b. godzin chronicznie. Występuje stopniowo postępujące wychudzenie, na skórze pojawia się strupkowata wysypka, skóra staje się blada, szara. Biegunka rozwija się, by-ry ustaje i pojawia się ponownie, niekiedy trwa długo i prowadzi do całkowitego wyczerpania. Istnieją oznaki przewlekłej choroby płuc. Choroba trwa kilka. tygodni i często kończy się śmiercią.Znacznie rzadziej obserwuje się ostry przebieg P., skaleczeniu towarzyszy gorączka (41-41,5 °), zaburzenie apetytu, biegunka. Pod koniec choroby pojawia się sinica uszu, szyi, dolnej części klatki piersiowej i brzucha, kobiety umierają zwykle po 4 do 10 dniach.

Owca paratyfus. Czynnikiem sprawczym jest drobnoustrój (B. paratyphi abortus ovis). U owiec bydła aborcja jest głównym objawem zakażenia paratyfusem. Po aborcji następuje ropne wydzielanie z narządów płciowych, zatrzymanie łożyska, depresja, wzrost temperatury do 40-41 °. Często owce giną po 1-3 dniach od wystąpienia choroby. U niektórych owiec klinikę charakteryzuje: oprócz wysokiej temperatury otępienie, wzmożone pragnienie, przyspieszony oddech, utrata apetytu, w niektórych przypadkach biegunka, owce często umierają. Występuje choroba jagniąt, rozdz. przylot, w ciągu pierwszych 1 - 3 dni po urodzeniu, w niektórych przypadkach w 5 - 15 dniu. Objawy kliniczne są takie same jak u dorosłych owiec, ale są bardziej wyraźne. Śmiertelność jagniąt jest znacznie wyższa. Najdokładniejsza metoda diagnostyczna jest bakteriologiczna przy badaniu dowolnego organu (płodu) martwego jagnięcia lub owcy. Reakcja aglutynacyjna może być bardzo pomocna w postawieniu diagnozy, ale ta metoda powinna. pomocniczy.

Środki kontrolne i zapobieganie. Środki zapobiegania i eliminacji chorób paratyfusów, które już się pojawiły b. mają na celu przede wszystkim wyeliminowanie istniejących defektów w utrzymaniu i żywieniu kobiet, stworzenie normalnego środowiska sanitarno-higienicznego. W tym celu należy zapewnić kobietom jasne, przestronne, suche pomieszczenia, regularne spacery i wypas w ciepłym sezonie, pożywną i urozmaiconą żywność zawierającą odpowiednią ilość witamin (warzywa, korzenie, zioła), suplementy mineralne (sól, mączka kostna, kreda, suplementy żelaza itp.). Poprawa warunków przetrzymywania i karmienia kobiet daje w większości przypadków dobry efekt i powstrzymuje choroby P. Ponadto zalecane są również ogólne środki weterynaryjno-sanitarne - izolacja chorych, dezynfekcja. Leczenie jest objawowe. W przypadku P. cieląt z powodzeniem stosuje się terapię fagową (Gertnerfag) i specyficzną profilaktykę. W ZSRR szczepionkę z formolem stosuje się u cieląt zdrowych klinicznie. Szczepionki nie podaje się chorym cielętom i zdrowym do 10 dnia życia. Cielętom z tych grup zazwyczaj wstrzykuje się dwuwartościową surowicę z rodzaju coliparatyphoid. Noworodkom można podawać serum w pierwsze urodziny. W przypadku x-wah ze stacjonarnym P. u cieląt szczepienia pierwotne przeprowadza się najpierw surowicą w dawkach 30 - 40 ml, a po 5 - 7 dniach - szczepionką dwukrotnie w normalnych dawkach.

I. Poddubsky

Literatura: prywatna epizootologia. Ed. S.N. Vysaintkiy, wyd. 2, M., 1948.

1. Encyklopedia rolnicza. T. 3 (L - P) / wyd. Collegium: P.P. Lobanov (rozdziały red.). Wydanie trzecie poprawione - M., Państwowe Wydawnictwo Literatury Rolniczej, 1953, s. 613

Odniesienie historyczne

Paratyfus, czyli salmonelloza, jest wywoływany przez bakterię Salmonella, nazwaną na cześć tytułowego weterynarza Salmona, który wraz z biologiem Smithem wyizolował patogenną pałeczkę z materiału biologicznego martwych świń w 1885 roku. Kilka lat później podobne bakterie znaleziono u cieląt, myszy i kurczaków.

W 1934 roku przedstawiciele Międzynarodowego Towarzystwa Mikrobiologów zaproponowali połączenie wszystkich bakterii z tej grupy jedną nazwą - „salmonella” i nazwanie tej choroby „salmonellozą”. Choroba jest szeroko rozpowszechniona na całym świecie, w tym w krajach obszaru poradzieckiego.

Ważny! Rozsiewacze Bacillus to głównie osobniki dojrzałe płciowo, zdolne do przenoszenia infekcji na zwierzęta własnego gatunku, inne gatunki, a nawet na ludzi.